Katherine Neville - Η φωτιά.pdf

Α . Α . Λ Ι Β Α Ν Η
 
Κ Α Θ Ρ Ι Ν Ν Ε Β Ι Λ
Η ΦΩΤΙΑ
Μετφραση απ τ α α γ γ λ ι κ :
ΧΡ ΙΣΤ ΙΑΝΝΑ ΕΛ . ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΚΔΟΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΒΑΝΗ
Το τος 782 μ.Χ.,  ο αυτοκρτορας Καρλομγνος δχτηκε να μυθικ
 δρο
 απ
τον Ιμτιν αλ-Αρμπι, το Μαυριταν κυβερντη της Βαρκελνης:  να σκκι απ
χρυσ και ασμι, στολισμνο
 ας
Σκκι του Μονγκλν. Σμφωνα με τις φμες, ενκλειε να μυστικ κρψ ιας,
μυστηριακς
 δναμης.
 λοι
 σοι
 ταν αποφασι-
σμνοι να αποκτσουν τη σκακιρα κα ι τα κομμτια. Για να αποτραπε αυτ το
ενδεχμενο,
 απ
 Επανστασης,
  το σκκι ξεθφτηκε
απ την κρυψνα  του, το Αβαεο του Μονγκλν στα Βασκικ Πυρηναα, και
τα κομμτια του
 φονικ παιχνδι,
  να παιχν-
δι που απειλε ακμα και σμερα να ανψει τη σπθα nov θα παραδσει τον κ-
σμο στη φωτι...
 
Η Τ Ε Λ Ε Υ Τ Α Ι Α Π Α Ρ Τ Ι Δ Α
Ο μνος στχος στο σκκι εναι να αποδεξεις τψ  ανωτερτψ σον να-
ντι τον αντιηλον.
 η mo σημαντικ ανωτερτητα, η πιο ολοκληρω-
τικ, εναι  η ανωτερτητα τον πνεματος. Αυτ που θλω  να πω εναι
τι ο αντπαλος σου πρπει, να συντριβε.
  Να
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 1 9 9 3
Ο ΣΟΛΑΡΙΝ ΕΣΦΙΞΕ το γαντ οφ ορ εμ νο χ ρι της κορολας του στο δικ
του . κουγε το χινι να κ ριτσανζει κ τω α τις μπ τες του κι βλεπε τη ν
ανσα του να στροβιλζεται σε αργυρχρωμες τολπες καθς δισχιζαν
μαζ το περιτειχισμνο πρκο του Ζαγκρσκ : βρσκονταν στην Τριτσε-
Σεργκ ιβα Ααυρα , στη Μον της Αγας Τ ρι δ α ς - Αγου Σεργου του Ρα -
ντονζ, προστ τη αγου της Ρωσας. τ α ν κουκουλωμνοι ως τα αφτ ι
με ροχα που εχαν καταφρει να συλλξουν -χοντρ μλλινα κασκλ ,
γονινες κοζκικες κπες , βαρι πανωφρια - προκειμνου να προστα -
τευτον απ ' αυτ την απροσδκητη επλαση της βαρυχε ιμων ις στην
καρ δι αυτο που θα πρε πε να ε ναι το Zhemhema
 Lieta:
  το Καλοκαρι
των Γυναικν . Κι μω ς , ο δριμ ς νεμ ος τους περνιαζε ως το κκαλο .
Γιατ την ε χε φρε ι εδ στη Ρωσα , σε ναν τπο απ ' τον οπο ο
δ ι α τηροσε τ σ ε ς π ι κρ ς αναμνσε ι ς απ τ ο παρελθν ; Μπως ο
(δκ>ς δεν ταν μικρ παιδ ταν , ττε που μεσουρανοσε ο Στλ ιν ,
ζησε τη δ ιλυση της ο ικογνε ις του στην καρδ ι μιας νχτας ; Κι
αν επ ιβ ωσε απ τ ι ς σκληρς δοκ ιμασ ε ς του ορφανοτροφε ου στο
οπο ο παραδθηκε στη Δημοκρατ α της Γεωργ α ς κ ι απ εκε να τα
 
μνο και μνο επε ιδ ε χαν ανακαλψε ι πσο χαρισματ ικ ταν το
αγρ ι , ο Αλεξντερ Σο λριν , στο σκκι .
Η Κατ τον εχε ικετψει να μη ρισκρει να ρθει εδ , να μη ρι -
σκρει να φρει το παιδ τους . Η Ρωσα ταν επικνδυνη , επμενε ,
και ο δ ιος ο Σολ ριν εχε να επ ισκε φθε την π ατρ δα του εκοσι ολ -
κληρα χρν ια . μω ς αυτ που φοβτα ν περ ισστερο η γυνακα του
δεν ταν η Ρωσα , αλλ το παιχνδι - το παιχνδ ι που εχε κοστσει
και στους δυο τσο ακριβ . Το παιχνδ ι που , περισστερες απ μα
φορ , απελησε να τους καταστρψει τη ζω .
Ο Σολριν βρισκταν εδ για μια παρτδα σκκι , μια κρσιμη
παρτδα , την τελευταα ενς εβδομαδιαου τουρνου . Και ξερε τι
δεν προοιωνιζταν τ πο τα καλ το γεγονς τι η διεξαγωγ αυ τς της
τελευταας παρτδας εχε μεταφερθε ξαφνικ σ ' αυτ τη συγκεκρι -
μνη τοποθεσα , τσο μακρι απ την πλη .
Τ ο Ζαγκρσκ , που διατηροσε ακμ α τη σοβιετικ του ονομα σα
-δεδ ομ νου τι ε χε μετονομαστε σε Σεργκεφ Π οσ ντ - , ταν η π α -
λιτερ η απ τις λαρ ες ιερς μον ς που σχημ τιζ αν να «Χρυσ Δα-
κτλ ιο» απ απρθητα οχυρωμνα μοναστρια τα οποα υπερασπ -
ζονταν τη Μσχα επ εξακσια χρνια , απ το Μεσαωνα , ταν , με
την ευλογα του Αγου Σεργου , εχαν απω θσ ει τις μογγολικς ορδς .
Αλλ σμερα ταν πλουσιτερο και πιο ισχυρ απ ποτ : τα μουσεα
και οι εκκλησες του ταν γεμτα με εικνες ανεκτμητης αξας και
χρυσοποκιλτες λρνακες με νθετα πετρδια , οι δε κασλες του ξε -
χελ ιζαν απ ατ φιο χρυσ . Π αρ τον πλοτο της , σως εξαιτ ας αυ -
το , η Εκκλησα της Μσχας φαινταν να χει παντο εχθρος .
Εχαν περ σε ι μλις δο χρν ια απ ττε που η ζοφερ , γκρζα
Σοβιετ ικ Αυτοκρατορ α ε χε καταρρεσε ι με ναν υπκωφο γδο -
πο , μια διετ α αναταραχν που λοι μιλοσαν για γκλσνοστ και
περεσ τρικα . Αλλ η Ο ρθ δοξ η Εκκλησα της Μσχας , θαρ ρε ς και
αναγε ννθη κε , εγρθηκ ε α π τ ι ς στχτες της σα ν το θρυλ ικ φον ι -
κα . Η λξη Bogoiskatelstvo  -« η Ανα ζτηση του Θ εο»- ταν στα χε -
λη λων . νας μεσαιων ικς μνος . Σε λους τους καθεδρ ικος να -
ος , στα παρεκ κλ σια και τ ις εκκλησις βασιλικο ρυθμο γρω απ
τη Μσχα δθηκε να πνο , καθς χρηματοδοτθηκαν και αναστυ -
 
Ακμα κι εδ , σε μια αγροτικ περιοχ εξντα χιλιμετρα ξω
απ τη Μσχα , το αχανς συγκρτημα του Ζαγκρσκ ταν μια θ -
λασσα απ ανακαιν ισμνα οικοδομματα , με τους πυργ σκους και
τους θλους τους σε σχμα κρεμμυδιο βαμμνους σε πλοσια , ζω -
ηρ χρματα : κυαν , βαθ πορφυρ και πρσινο , λοι δ ιακοσμη -
μνοι με χρυσ αστρια . Λες και εβδομντα πντε χρνια καταπε -
σης εχαν διαλυθε ξαφνικ σε μια κρηξη διπυρου χρματος , σκε -
φτταν ο Σολριν . Ωστσο , ξερε τι μσα στα τε χ η αυτν των προ -
μαχνω ν το σκοτδ ι δ ιατηρονταν .
Αυτ το σκοτδι το ταν οικεο και με το παραπνω , στω κι
αν ε χε αλλξε ι χροι . Σμπως γ ια να επ ιβεβαισουν αυτ τη δ ια -
π στωση , υπρχαν φρουρο τοποθετημνο ι αν λ γα μτρα κατ
μκ ος των ψηλν στηθαω ν και της εσω τερ ικς περ ιμτρου του τε -
χους , φορντας μαρα δερμτ ι να μπουφν με ανασηκωμνο γ ια -
κ και γυαλι ηλου με καθρφτες , κρατντας λοι υπ μλης να
ογκ δες πλο στερεω μνο μ ' να λουρ στον μ ο κι απ να φ ορη -
τ ασ ρμ ατο στο χρ ι . Αυτο οι ντρ ες ταν πν τα δ ιο ι, α νεξα ρτ -
τως εποχς , πως οι πανταχο παρντες πρκτορες της KGB που
συνδευαν κπ οτε παντο τον Σολριν , εκε να τα χρν ια πο υ υ πρ -
ξε νας απ τους σημαντ ικτερους Σοβιετ ικος Γκραν Μετρ .
Ββα ια , ο Σολριν γνριζε τι οι ντρες εδ ταν μλη της διαβη-
της μυστικς υπηρεσας που ανκε στους «Μαφιζους Μοσχοβτες
Μοναχος», πως τους αποκαλοσαν σε λη τη Ρωσα . Κυκλοφορο-
σαν φμες τι η ρωσικ Εκκλησα εχε συνψει μια μλλον ανερη
συμμαχα με δυσαρεστημνα μλη της KGB, του Κκκινου Στρατο
και λλων «εθνικιστικν» οργανσεων . Στην πραγματικτητα , αυτ
ταν που τον φβιζε περισστερο : το γεγονς τι οι μοναχο του Ζα-
γκρσκ ταν εκενοι που εχαν κανονσει το σημεριν παιχνδι .
Καθ ς προσπ ερνοσ αν το Να του Αγου Πνεμα τος και δισχιζαν
τον ανοιχτ περβολο πρ ος το Διακονικ, που θα λμβανε χρα το παι-
χνδι , ο Σολριν χαμλωσε το βλμμα στην κρη του την Αλεξνδρα - τ η
μικ ρ Ξι- , κρατντας την πντα α π ' το χερκ ι . Εκενη του χαμογλα -
σε πρσχαρα , με τα γκριζοπρσινα μτια της γεμτα αυτοπεποθηση ,
και η καρδι του σκρτησε μπροστ στην ομορφι της . Πς κατφε-
 
Ο Σολρ ιν δεν ε χε ν ισε ι ποτ του φ βο -αλ ηθ ιν φ β ο - ως την
ρα που απκτη σε δ ικ του παιδ . Αυτ τη στ ιγμ προσπαθ οσε να
μη σκφτεται τους νοπλους «γορλες» που τους αγριοκοταζαν απ
την κορυφ των τε ιχν . ξερε τι βδιζε με το παιδ του στο στ -
μα του λκου και κυριολεκτικ τρεμε στη σκψη - αλλ ξερε επ -
σης πως ταν αναπφευκτο .
Το σκκι ταν το παν για την κρη του . Χωρς αυτ , ταν σαν
το ψρι ξω απ ' το νερ . Τσως να φταιγε και ο δ ιος σ ' αυτ , σως
να ταν στα γονδι της . Και μλο που λοι εχαν αντιδρσει -με
πρ τη και καλτερη τη μητρ α της - , μσα του ξερε τ ι αυτ ταν
αναμφβολα το σημαντ ικτερο μχρ ι τρα τουρνου στη ζω της
Ξι.
Η δ ια η Ξι μεινε απτητη , δεχνοντας να μην την επηρεζει τ -
ποτα , οτε καν αυτ η τελευταα εβδομδα δριμτατου ψχους , με
αδικοπες χιονοπτσεις και χαλζι , το ελεειν φαγητ στο τουρ -
νου - μαρο ψωμ , μαρο τσι και χυλς . Φαινταν να μην προσ -
χε ι τ ποτα ξω απ την επ ικρτε ια της δ ιας της σκακιρας . λ η την
εβδο μδ α ε χε παξε ι σαν σταχανοβ στρ ια , συγκεντρνοντας πντο
τον πντο απ παρτ δα σε παρτ δα , πως ο οικοδμος στο ιβζε ι τα
τοβλα το να πνω στο λλο . Εχε καταφ ρει να χσει μνο μα πα ρ -
τ δα . ξεραν και οι δο τι δεν πρεπε να χσει λλη .
Κι εκενος πρεπε να τη φρει εδ , τσι δεν εναι ; Γιατ μνο σ '
αυτ το τουρνου -σ μ ερ α εδ στο Ζαγκρσκ , που θα λμβανε χ -
ρα η τελευτα α π αρ τ δα - θα αποφα σιζτα ν το μλλον της μικρς κ -
ρης του . Το παιδ πρεπε να κερδ σε ι αυτ την τελευτα α παρτ δα
στο Ζαγκρσκ . Γιατ ξεραν και οι δο τι αυτ η παρτδα μπορο -
σε να χαρσει στην Αλεξνδρα «Ξι» Σολριν -που δεν εχε κλεσει
ακμα τα δδεκα χρνια της - τον τ τλο του νετερου Γκραν Μετρ ,
ντ ρα γυνα κας , σε λη την ιστορα του σκακ ιο .
Η Ξι τρβηξε το χρι της απ τη χοφτα του πατρα της και χα -
λρω σε λγο το κασκλ της για να του μιλσει . «Μην ανησυχες , μπ α -
 
Αναφε ρταν στον Βαρ τν Αζφ , το νεα ρ μ γο του σκακιο απ την
Ου κρανα , μλις να χρνο μεγαλτερο της και μοναδικ π ακτη ως
τρα στο τουρνου που την εχε νικσει . Μνο που δεν την εχε νι-
κσει στ ' αλθεια · η Ξι εχε χσει απ μνη της .
Εχε ξεκ ινσε ι με «κλε ιστ νοιγμα» την παρτ δα ενντ ια στο
νεαρ Αζφ , και συγκεκριμνα με την Ινδ ικ μυνα του Βασιλ ι
- απ τ ι ς αγαπημνες της , πως ξερε ο Σολρ ιν , γ ιατ επτρεπε
στο γεννα ο Μαρο ππο ( τον οπο ο τατ ι ζ ε με τον πατρα κα ι
μντορ της ) να πηδ μπροστ πνω απ τα κεφλ ια των λλων
κομματ ιν κα ι να ηγε τα ι της επ θεσης . Μετ απ μ ια τολμηρ
θυσ α της Βασλ ισσας , που προκλεσε μουρμουρητ απορ ας απ
το πλθος που παρακολουθοσε κα ι της παραχρησε το κντρο
τη ς σκακ ι ρα ς , λα δ ε ι χ ναν τ ι η ατρμητη , επ ι θ ε τ ι κ μ ικρ
αγων στρ ια του Σολρ ιν θα πεφ τε απ τους καταρ ρκ τες του Ρ -
ι χ ε νμπαχ - το υλ χ ισ το ν - , συμπα ρασ ρον τα ς ο ' αυτ τη ς την κ νη -
ση το μικρ Μετρ Αζφ σε να θανσιμο εναγκαλισμ . Αλλ δεν
μελλε να γνει τσι .
Υπρχ ε ονομα σα γι ' αυτ που συνβη : Amaurosis Scacchistica. Σκα -
κιστικ τφλωση . Κθε πακτης την χει βισει κποια στιγμ στην
καριρα του . Προτ ιμοσαν να την αποκαλον «παττα» αβλεψα
- η αποτυχ α του να δ ιακρνε ι κανε ς ναν πραγ ματ ικ οφθ αλμ οφα -
ν κνδυνο . Ο Σο λριν την εχε βισει κι αυτς μια φ ορ , ταν ταν
πολ μικρ ς . Απ ' ,τι θυμ ταν , εχε νισει σα ν να γκρ εμιζ τα ν σε να
πηγδι , να κατρακυλοσε σε ελεθερη πτση χωρς καν να χει την
ασθηση πο ταν το πνω και πο το κτω .
Σε λες τις παρτδες που εχε παξει ποτ η Ξι , της συνβη μνο
μα φο ρ . Αλλ ο Σολ ριν ξερ ε τι
 δο
 φορς  θα ταν υπερβολικ -
θα ταν τραγικ , δεν υπρχαν περιθρια για κτι ττοιο . Δεν ταν
δυνατ να επαναληφθε σμερα .
ι
ΓΙριν φτσ ουν οτο Διακονικ , ο Σολρ ιν και η Ξι συν ντησα ν μπ ρο -
στ τους να αναπντεχο ανθρπ ινο οδφραγμα : μ ια μακρ ι σε ι -
 
σ ιακ ς μαν τ λ ε ς μπμπουσκα , ο ι οπο ε ς ε χ α ν σχηματ σ ε ι μ ια ου -
ρ με ς στο χ ι ν ι περ ι μ ν ον τα ς τ ι ς ανα ε ς κα θημ ερ ι ν ς επ ι μ νημ -
συνε ς δεσε ι ς ξω απ το οστεοφυλκ ιο του ξακουστο Τρ ι τσε
Σ αμ π ρ - τ ου καθ εδρ ι κ ο Ν αο τη ς Αγ α ς Τ ρ ι δ α ς τ ου Αγ ου Σερ -
γ ου , που ταν θαμμνα τα οστ του αγ ου . Αυτ τα αξ ιολπητα
π λσμα τα -πρ π ε ι ν α τ α ν καμ ι π ε ν η ν τ α ρ ι ε ξ η ν τ α ρ ι - σ τ αυ -
ροκοπ ι ο ν τ α ν δ ι α ρ κ ς μ ε τ ο ν ψυχα να γ κασ τ ι κ τ ρ π ο τω ν ορ θ ο -
δξων , σαν να ε χ α ν κα ταληφθε απ μαζ ι κ θρησκευ τ ι κ μαν α ,
ε ν ατ ν ι ζ α ν τη ν ε ι κ να τ ου Σωτρα ψηλ πνω απ τ ο ανφλ ι
τη ς εκκλησ ας .
Αυτς οι γυνακες , που αναστναζαν και προσεχονταν μσα στις
στροβ ιλ ι ζμενες ν ιφ δες , σχη μτ ι ζα ν να τε χος σχεδν εξ σου α δ ια -
πρ ασ το σο εκε νο των νοπλων φρο υρ ν που ταν παρ ατα γμ νο ι
ψηλ στα παραπτα . Και σμφωνα με την παλ ι σοβ ι ε τ ι κ παρδο -
ση , αρνονταν να παραμερ σουν να λσουν τους ζυγος προκε ιμ -
νου να αφ σο υν οπο ιονδ πο τε να περ σε ι αν μεσ τους . Ο Σολ ρ ι ν
ανυπομονοσε να τ ι ς αφσουν π σω τους .
Καθς τχυνε το βμα του γ ια να παρακμψε ι τη μακρ ι ουρ
των γυνα ικν , ε δ ε φευγαλα π νω απ τα κ εφλ ια τους την πρσ ο -
ψη του Μουσε ου Τχνης κα ι , ακρ ιβς απ π σω , το Διακον ικ κα ι
Θησαυροφυλκ ιο μαζ , που θα δ ι ε ξαγταν το πα ι χν δ ι .
Στην πρσοψη του μουσε ου ταν κρεμασμνο να μεγλο ζωη -
ρχρωμο παν που παρουσ αζ ε να εν τυπωσ ιακ ργο ζωγραφ ικς ,
συνοδευμενο απ μερ ικ ς λξε ι ς που ανακο νωναν στα κυρ ιλλ ικ
κα ι τα αγγλ ικ : ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΤΕ -
ΧΝΗΣ ΠΑΛΕΧ .
Η τχνη Πλεχ αναφερταν στ ι ς λακαρ ισμνες ζωγραφις που συ -
νθω ς απε ικν ι ζαν σκην ς απ πα ρα μ θ ια κα ι λα κος θρλους. Ε π
σε ιρ ετν , ταν η μνη πρ ιμ ι τ ιβ ιστ ικ «δε ισ ιδα μων» τχνη που
ανεχταν το κομουν ιστ ικ καθεστς , και κοσμοσαν μ ' αυτ τα π -
ντα στη Ρωσα , απ κουτ ι -μιν ιατορες απ πεπ ιεσμνο χαρτ μχρ ι
τους το χους της δ ιας της Ακα δημ ας των Πιονρ ων , π ου ο Σολ ριν
-μ α ζ με λλα πενντα α γ ρ ι α - εξασκονταν στ ις μυνε ς και τ ι ς αντε -
π ιθσε ι ς του πν ω απ δδ εκα χρν ια . Μ ια και λο εκε νο το δ ιστη -
 
σε κινομενα σχδια ταινες , οι ζωγραφις Πλεχ εκενων των αρ-
χαων θρλων ταν γι ' αυτν το μνο παρθυρο στον κσμο της φα-
ντασας .
Η ζω γρα φι στο συγκεκριμνο π αν τα ν πολ γνωσ τ και ως εκ
τοτου ιδιατερα οικεα και στον διο . Σαν να του θμισε κτι απ το
παρελ θν , κτι καθορ ιστικ γι' αυτν . Τ ην π εριεργσ τηκε προσεκτι -
κ καθς μαζ με την Ξι παρκαμπταν τη μακρι σειρ των γυναι -
κν που προσεχονταν ευλαβικ .
ταν μ ια απδοση του π ιο φημ ισμνου ρωσικο παραμυθ ιο ,
της ιστορ ας του Πουλιο της Φωτις . Υπρχαν πολλς παραλλα -
γς του , που ε χαν εμπνεσε ι πμπ ολλο υς καλλιτχνες να δημιου ρ -
γσουν σπουδαα ργα ζωγρα φικς , λογοτεχν ας και μουσικς , α π
τον Ποσκιν μχρ ι τον Στραβνσκι . Η εν λγω ζωγραφι στο παν
ταν η σκην που ο πργκ ιπας Ιβν , που κρβετα ι λη τη νχτα
στους κπους του πατρα του , του τσρου , βλπει τελικ το ολλα -
μπρο θηλυκ πουλ που τρωγε τα χρυσ μλα του πατρα του και
επ ιχε ιρε να το αιχμαλωτσε ι . Το πουλ της φωτις ξεφεγε ι , αφ -
νοντας μνο να απ τα παραμυθν ια μαγικ φτερ του στο χρ ι
του Ιβν .
 
Αυτ ταν το πασ γνωστο ργο του Αλεξντερ Κοτοχιν, το οπο ο
ταν αναρτημνο στην Ακαδημα των Πιονρων . Ο Κοτοχ ιν ταν
νας απ τους ζωγρφους της πρτης γεν ις της Πλεχ απ τη δε -
καετα του '30 , για τον οποο λεγαν πως μσα στα σμβολα που
χρησ ιμοπ οιοσ ε στα ργα του κρυβε μυστ ικ μην ματα που οι λο -
γοκριτς του καθεσττος δεν μποροσαν εκολα να τα ερμηνε -
σουν , μλο που αυτ ταν παιχν ιδκι γ ια τους αγρμματους χωρι -
κος .
Ο Σολριν αναρωτθηκε τ ι να σμαινε αυτ το μνυμα που με -
τροσε τσες δεκαετες και σε ποιον να απευθυνταν .
Επιτλους , φτασαν στο τρμα της ατλειωτης ουρς των γυναι -
κν που περ μεναν να προσκυνσουν . Καθς ο Σολριν και η Ξι
στριβαν για να κατευθυνθον προς το Διακονικ , μια σκυφτ γρι -
ολα , κουκουλωμνη με μαντ λα μπμπουσκα και ξεφτ ισμνο που -
λβερ , που κρατοσε στα χρια της ναν τσγκινο κουβ , φησε τη
θση της στη σειρ και τους προσπρασε με να ελαφρ σκοντημα
- εξακολουθντας να σταυροκοπιτα ι μανιωδς . πεσε πνω στην
Ξι, υποκλ θηκε απο λογη τικ και συνχισε το δρμ ο της πρ ος την λ -
λη κρη του περιβλου .
Εχε ξεμακρνει πια , ταν ο Σολριν νιωσε την Ξι να του σφγ-
γει το χρι . Χαμ λωσε το βλμ μα , για να δει την κ ρη του να β γζει
απ την τσπη της να μικρ ανγλυφο κομμτι χαρτνι - να εισι -
τριο πσο για την κθεση με ργα Πλεχ , πως κατλαβε κρνο -
ντας απ το γεγονς τι εχε πνω του την δ ια ζωγραφι με το πα -
ν , το πουλ της φω τις .
«Πς βρθηκε στα χρ ια σου αυτ ;» τη ρτησε , αν και πολ
φοβταν τ ι ξερε . Κοταξε προς το μρος της ηλ ικ ιωμνης γυ -
να κα ς , αλλ εκ ε νη χαν ταν κ ι λα ς στην λλη κρη του πρ -
κου .
«Εκενη η κυρα μο το βαλε στην τσπη», του απντησε η Ξι .
ταν χαμλωσε πλι το βλμμα , η κρη του κοταζε την πσω
πλευρ της κρτας , αλλ εκε νος πρλα βε και της την ρπα ξε . Π -
νω της τα ν κολλη μνη μια μικ ρ εικνα ενς ιπτμενο υ πουλιο μ -
σα σε να ισλαμικ οκτκτινο αστρι , συνοδευμενο απ τρεις λ -
ξεις στα ρωσικ :
 
o n a c H o 6 e p e H f c C H n o a c a p
Διαβζοντας αυτς τ ις λξεις , ο Σολριν νιωσε το αμα να σφυ -
ροκοπει στους κροτφους του . Κοταξε βιαστικ προς την κατε -
θυνση που εχε απομακρυνθε η γιαγιολα , αλλ εκενη ταν φα -
ντη . Ττε εδε μια φευγαλα κνηση στην περιφρεια του περιτε ιχ ι -
σμνου οχυρο · βγανοντας απ το πυκν δσος , η ηλικιωμνη γυ -
νακα χανταν ξαν στην πρα γω να των Διαμερ ισμτω ν του Τσ -
ρου - σε μια απσταση πνω απ εκατ δρασκελις .
Μια στιγμ π ριν εξαφα νιστε , γρισε το κεφλι της και κοταξε κα-
τματα τον Σολριν , ο οποος , πνω που ετοιμαζταν να την ακολου-
θσει , μεινε στη θση του εμβρντητος . Παρ την απστα ση που τους
χριζε , εχε διακρνει τα αν οιχτογλαζα μτια , την τοφα των αχυρ-
νων μαλλιν που ξφευγε α π τη μαν τλα της . Αυτ δεν ταν γερντισ-
σ α ,  αλλ μια γυνακα εξαιρετικο κλλους και απραντου μυστηρου .
Και χι μνο . ταν να πρσωπο που ο δ ιος το γνριζε . να
Πρσωπο που πστευε τι δε θα ξανβλεπε ποτ στη ζω του .
Και ττε χθηκε .
Μα
 πως
 
νεκρος . Αλλ και να ανασ τανονταν , δε θα μπορο σα ν να εναι απ α -
ρλλαχτο ι μετ απ πενντα χρν ια
«Την ξρεις αυτ την κυρα , μπ αμ π ;» ρτησ ε η Ξι μ ' ναν ψθυ -
ρο που κανες λλος δε θα μποροσε να ακοσει .
Ο Σο λρ ιν πεσε στο να του γνατο μσα στο χινι μπρο στ στην
κρη του και την κλεισε στην αγκαλι του , θβοντας το πρσωπο
του μσα στο κασκλ της . θελε να βλει τα κλματα .
«Για μια στ ιγμ μου φν ηκ ε γνωστ», επε στην Ξι . «Αλλ σγου-
ρα δεν τη γνωρζω».
Την σφιξε στα χρια του πιο δυνατ , σαν να προσπαθοσε να
τ ψματα στο παιδ του . Ποτ μχρι τρα . Αλλ εν προκειμνω , τ ι
μποροσε να της πει ;
«Και τι γρφει η κρτα ;» του ψιθρισε η Ξι στο αφτ . «Εκε , κ-
τω απ το ιπτ μεν ο πουλ ;»
«Apahsnah
  σημανει κνδυνος», αποκρθηκε ο Σολριν , παλεο -
ντας να ανακτσει την αυτοκυριαρχα του .
Για νομα του Θεο , τ ι τον εχε πισει ; λ ο α υτ δεν ταν πα ρ
μια ψευ δασ θησ η που εχε προκαλσε ι μα εβδο μδ α γχους , κακς
δ ιατροφς και ανυπφορου ψχους . πρεπε να φανε δυνατς . Ση -
κθηκε κι σφιξε ενθαρρυντικ τον μο της κρης του . «Αλλ μλ-
λον ο μνος κνδυνος εδ εναι να ξεχ σεις  εσ την εξσ κησ σου »
Της χρισε να χαμγελο που η Ξι δεν ανταπδωσε .
«Τι εναι οι λλες λξεις ;» ε πμ εινε να μ θει .
«Bynhgyees pahzhar»,  της επε . «Νομζω τι εναι απλς μ ια ανα φορ
στο πουλ της φω τις στη μα πλευρ της κρ τας στο φονικα σ αυτ
εδ τη ζωγραφι απ πσω». Ο Σολριν κανε μια παση και κοταξε το
παιδ . «Στα αγγλικ σημανει "Πρσ εχε τη φωτι"». Πρε μια βαθι αν-
σα . «λα , ας πμε μσα», πρσθεσε πιο ευφρσυνα απ σο νιωθε. «ρα
να δσεις να αλησμνητο μθ ημ α σ ' αυτ τον Ουκραν πτσερ* »
* Πτσερ  (patzer) λε'γεχαι στην ορολογα του σκακ ιο ο ατζαμ ς πακ της , αλλις
μαζε 'τας. (Σ.τ.Μ.)
 
Απ τ η ν π ρ τ η σ τ ι γ μ π ο υ μ π κ α ν σ τ ο Δ ι α κ ο ν ι κ τ η ς Σ ε ρ γ κ ι β α
Λαρα , ο Σολρ ι ν κα τλαβ ε πως κ τ ι δ ε ν π γα ι ν ε καλ . Οι τ ο χ ο ι
τ α ν πα γωμ ν ο ι κα ι υ γ ρο , θ λ ι β ε ρ ο πω ς λα τ α λλα σ τ ο υπο τ ι θ -
μ ε ν ο Κα λοκ α ρ ι των Γυνα ι κν . Ξα ν φ ε ρ ε σ τ ο ν ου τ ο υ τ ο μ νυμ α τ η ς
γ υ να κ α ς . Τ ι ν α σμα ι ν ε ρα γ ε ;
Ο Τρα ς Πετροσ ι ν , ο ε πηρμ ν ο ς ν ε οκαπ ι τ α λ ι σ τ ς δ ι ο ρ γα νω τ ς
του τουρ νου με το ακ ρ ιβ ιταλ ικ κοστομ ι , δ ι ν ε μ ια χον τρ δε σμ δα
ροβλ ια ως πο υρ μπ ου ρ σε ναν λ ι π σα ρκο μον αχ με να μεγλ ο κρ -
κο κλε ιδ ι , ο οπο &o