This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Salutem & felicitatem per Chriftum Dominumfempiternam P.
I quiquam reré fint>viri Reverendis^fimi Clarifsimi, atq; Excellentifsimi,qui optime deRepublica literaria un-quammeruerint 3 vos certé maximé:Et vero qui funt SacrarüMufaru cul-tores, qui praecellentia nomina ve-ftra,laudibus egregijs nö optent con-
tlnué iiiuftrari ? Tantus enim femper extitit candorvefler, ut in promovendis & provehcndis ingenuorunxadolefcentum ftudijs, fingularis collata fitbenevolen¬tia veftra. Equidem nullos huc usq; novi (novi autemplurimosjquife confilio& auxilio deHitutos å vobisdifcefifle, eonqueflifunt 3 Eos autem (ut verius dicarn)memini, qui ftudio& obfervantia fumma fe vobis de-vinci, intimé cupiunt, Sed quoniam inter omnes, hosego maximé fim,in quem animus vefler benevolentior& liberalior extitit, & cui femper obvia & expofita fuicbenignitas veflra: Tot enim ac tancis åvobis orna-tusfum beneficijs ut ea fi fingula commemorcm, hasvix fufficiant pagelke ; quibus non tantum Jfludijs meisindefeffum calcar addidifbis 3 fed & animum veré libe¬ralem & piiffimis viris dignum, acmihiinprimis pro-penfumeffe declaraftis: Quareme totum omni obfer-vantise cultu, viris liberalitaté & benevolentia fummåconfpicuis debere, vehementer gaudeo.Yt autem ani-
A % mura
mumbuntmeum,vere gratu &hnmilem vobis teftifkit»rer, atq; publicum deveftris innre benevolentijs tedi-monium extaret, hafce meas qualefcunq; proingenijtenuitate, thefcs de communicatione proprij, celebri-bus riomiilibüs veftrisirifcriptas, dedicareVöM, debuirfumma, qua par ed, animi obfervantia contcndens, uthas, fl mememorem, fl gratum, fidignum deniq; ve*flris beneficijs cfle voluidis, candidé & pro folito ve-droin nodrum ordinem , nodraq; dudia, amore exci-perevelitis. Hoc dumfeceritis longémequam anteavobis deditiflimum & addridiflimum efle : meq; aduberiores in dudiis faciendum frudus, tali candoris ve-ftri excitamento, permotum iri certidimé fcietis. De-us vos, viri ReverendilTimi, ClarilTimi & optimi de¬menti fu«gratiaccommendatos>mihiq; femper inco-lumes & confcrvatos* habeat. Yaiete^Vpfalise 27. MaiuÄnno i6zo.
SophiR. C. 3.4. Hoc viciiTim trifariam diflingvitur in ootXws
ycT/ö^.TroTt, (f1^0$ 11. Ho c rurfum inV^o/j aiifåds in^op. Qua?ciiflin&iones a Logicis Autoribus repetantur Mcpro-
A 3 pter
pter brevitatem, cujus ftudiofifsimi fumus, faltem no¬minal. Omnes autem iftas ftgnificationes in hoc ne¬gotio admittimus.
5. Licet non ignoremus proprium å Philofo-phis diftingvi tanquam , ab eo quod eft Xirlolhs,öcTOticTofi^w^TOcft/^o/ji-Trytfiw^dici. Damafc: I. Dia-led: c. 26. Quin& illud difcrimen adverti: propriumceu ivtyye&p & adum primum, diftingvi ab operationeceu ingyfoan & adu fecundo; Verum tarnen Theologtin hac difputatione rigorem iftum Philofophicarumdiftindionum non obfervant;fednomine proprij,pro-prietatisq; terminis intelligunt, omne quodrei alicuiper fe& femper convenit,five illud fitw/éfos ftve «twua*
idq; pr^cipue in divinitate, in qua nihil eft ^fed omnia »ciw^cum inDeo nihil omnino ftt, quod
Deus non eft. Hinc ipfam^#^ Wosocrip ejusq; avxfaaTx»hinc carnis infirmitates & pafsiones /<T/&Wtcc vocant,hinc prseditum efle anima rationali, conftare corpore6c anima rationali, corporeum elfe, quae non tnvnutyfcdbcrtwfy fignificantjhominis/^w^aTa appcllant.
ftve t7ryo*/cocTsj, Trajonr^caj pracdicari poteft.7. Per Ko/puv/ap ftve cornmunicationem intell:gi~
mus cumGefn: difp:II. in Form: Con cor: C. 5. thef j.Vnius quodpturibus commune efi^ inplura illa, qus. idcommunebabent,dtfirtbutionem, largitionem^collationem:quomodofigni-ficat. /. Cor. 10. 16. 2. Cor. 13. 13.
8. zvucis unio 6c kojkop/oc communicatio , cum funt1%os t/& ad fe invicem dicuntur, quotmodis igitur di-
citur
cituf vnio totmbcKs etiam dicatutCommunicatio.9. Contingit autcm vnionem efle vel inter acci¬
dens & accidens, utTheologus eft Philofophus; vel in¬ter fubftantiam & accidens,utmel eft humidu. Quoruetiam proprietates ita communes funt, utmel propterhumiditatem, quam habet admiftam fibi, dicitur diffi-culter fuis confiftere terminis, quod alias hümiditatiprimario convenit. De hifce nulla Iis cfl. Vel inter fub~ftantiam & fubftantiam quas duplex eft, pro duplicifubftantise ad fubftantiam reipe&u, Vetbalisvc1 Realis.
30. Verhalts eft qua nomen duntaxat alicuj9pro-prij tribuiturfubje<fto,res vero ipfa, revera non com-municatur, eftq; vel Troptca\e\Falfit,
11. Tropica eft quando, illud ipfum quod fubjeftoattrlbuitur non ineft , fed alliud quippiam Tropo adumbratum, utHerodes eft vulpes, hoc eft vulpcculas fi~milis in aftutia: non enim natura & eftentia yulpis He-rodi ineft
ii, Falfa cfl:, quando prasdicati & fubie&i nullaomnino eft unio, coharrentia & aftinitasr3. "Ut Papaeft fponfus Ecclcfias,quod neq; proprié neque tropicé,-fed femper falfo Papas tribuitur.
13. Ejusmodi verbalem communicationem tan-tum intelligunt inperfona Chrifti Calviniani: quam a-liasZvvinglius in Exeg* Ad Luth :fol: 350. Sd&otuc//»intranuda verba confiftentem, & defultoriam locutionemappellat, Pifcator volu; 1. Loc; 10. thef 23. & volu; 2.Pag. 29, thef.* 10. Guliel: Buc: in inftitut. pag: 20. Go-clen: in proble. Logic: Synecdocben nominanty (f Trel-cat; in locis. pag; 54. Enallagen definit.
14. Realis unionis &: communicationis du# vc-cifsimfunt Ipecies,
i. Quandoin aliquo üniuerfati duo fubjé&a fih>gularia uniuntur: quemadmodum Paulus & Barnabasin fpecie & definitione uniuntur, quod uterq; homo ed& animal rationale:&Daniel& leo in genere,quia vter-q; ed animal & fubdantia.
15 Et hic locum habet Mmv'a > ita abyft-rid/ 4. Top. cap. 1. & 5 Top. e. 3. di£ta,qu# ed participa¬tio eflentialis, quå plura ejusdemrei,& nomen,& natu¬ram,& definitionem participant. Quam naturarum &eflehti# participationem, talis quoq; fubfequitur com-municatio propriorum.EltJohanni&Jacobo fimul cumedentia hominis communis quoq; ed dociiitas & rifibi-Jitas. Omne enim competens generiutetiam fpeciei competitper communicationem £c<Pturt»
: eodemmodo &c ratione quod fpeciei,etiam indivi-duo competit. Hoc modo communicationem proprio-rum in praefenti opereminiméomnium datuimus.
16. 2. Quando du# difparat# natur# in u-no fubje&o communi vniuntur &: unum condituunt
: dvc illud flat externo aliquo vinculo, ut inferro candente, five interna ratione, ut in forma? & ma¬teri» <wötVe> in rebus, inanimatis, vel in corporis & ani-m# (rv)te<r't<x$t «-u>y7ra§|0 in animatis.
17, Quam rurfum ynionem fequitur Kötvati* K«raenjySvacrii) per combinationem&: confociationem taliumrerum,&in fpecie*oivm& appellatur: quae quidem na¬tur#,nonfjcut in priori communicationis fpecie,comu-nern &eandemna.turam &definitionem habent,fed na*tura & definitione didantes, iuisq; didindis proprieta-tibus ornat#,nihilominus& commune principium par¬ticipant, & inter fe participationem quandam habentpromodo vnionis. Sic ad unum condituendum fuppofi-tum unanimiter concurrunt anima & corpus, utrumq;
fuis
(tus ftipatum pfoprietatlbüs/alter" per natu*am non In-ha^rentibus :ac licet anima quidem fuam vel definitio-nem,vel eftentiam, vel eflentiales proprietates corporinontradat; nec contra, habent nihilominus veram in-ter fe communicationem, quånon fola anima,nec cor¬pus folum, Ted vtrumqj dicitur vivere & fentire,quia vi¬vendi Pvvcty-ts alias anima? propria, corpori communica-tur, ut illud etiam realiter vivat & fentiat: & anima vi-eiftim corporis affe&iones fequitur, ijsq; afficitun«
18. Hxc iterum communicatio duplex flatuituf,Propria vel Improprios. Hxc eft, quå proprium partis inpr^dicatione perSynecdoché, toti attribuitur, propteriilam partem, (ut eft in canone logico,) ita ut pars folafit fubie&um inhsefionis,totum autem faltem fubie&umpr^edicationis five denominationis, ut iEthiops proptercutem, homo niger.
19. Illam impraefentiarum eligimus: per quamintelligimusingenere,quando id, quodquidemvniusfubiedi proprium eft, &manet, eiq; vni & foli ineft, ni¬hilominus, in, cum& per aliud, juftomodo vnitum,vimfuam exerio.
20. Et hanc communicationem proprie& fpeci-aliter ita diftam, cum. I. Schrod: deferibimus, quodfit,quapropter unionem id, quod unius eß proprium,finefei, velmultiplicatione, vel transfußone fubjeffio alteri realiter diver-ß, ad communem poffeßionem, realiter confertur. Quarrt*Karcrvgacpi^j uberioris lucis & declarationis caufå expli-cabimus.
21. I. Exprimitur in ea caufa communicationis,videlicet unio, quas fine communicatione tarn probavera fuerit, quåmfolfineluce.
B %%* IL
ti, II. Reijcluntuf modi falft: i. Sine multiplicationeßd, Nam ut rede rem hane exponit Schrod : Ne0duplex (itßubjeBum, nece/fe eßduplexferi proprium, quodab u-m communicatur altert * Necp ajfeveramus proprium, quod$iz.s<x(?iv ßvefecundum geminationem juir duobus velpluribusßbieBis ineß,nihil ominus manereproprium, Sartam te&amen im fervamus logicorumregulam '.vnius proprii vnumduntaxat o/j £wn ho» efl.
23. 2. Sineßi tränsfußone, Contendimus enim iteruLogicorum canones inviolatos efte & manere: Propri¬um non efi^quodin alio e/fe contingit. Non egrediturfuumßubje¬Bum. Nullum acctdensßvepropriumßve commune migratdefubieBo inßubjeBum,.
24. III. Annotatur fubiedorum qualitas?fcilicetrealiter five ejfentialiter , diverfa: quorum vnum ( dicenteipfoKeckerm ) noneft alterum, feu quorum alterum nonfu-mitur in deßnitione alterius > vel vnum non eß ejfentiale altert,(quod in fubordinatis cft,quae ratione folum difFcrunt)fed quee fpecie & definitione diftant..
25. Atq; ita fimul exterminamus vieiffim r. kow»*»/otv vf\ , quje intergenus & fpeciem intercedit. 2.Koivavlctp impropriam ßve wß\ o-mxdoxyv » qua propriumpartis toti comunicatur, & de eo praedicatur. 3. Kotr&tapvß\ o-vrxvcip, quando exM/fa vel o*u»xüV« eflentiarü & pro-prietatü, interfe oritur tertium aliquod, quod neutruefbcui,proprium partis iftiusmfxtibilis WoReialv«wjw.t*. c^iutlfcüjtribuitur, ut Hydromel dicitur dulce„ quiamel,quod pars efl iftiusmixti,eft dulce. Hi enim omnesmodi impertinentes funt, quia inter fubieda commu-nica^ionis, non eft reale & eflbntiale diferimen, namgenus & fpecieSj, totum& pars non diicriminantur rea¬
liter
liter & cflentialiter, Ted alterum alterius potius eflfen^tiam ingreditun..
26. Porro fubie&a realiter 8c eflentialiter åUverfa, duplici modo fe habent,vel enim funt «rwAkf«»vel owJWwfcAÉva. De «<ru»fvasois, inter quse nulla eftXcotffis immeatio penetratio , noltra non agit difpu«tatio,
27. Atq; ita iterum tresmodi falfi eliminantur,i. Komm v$\ txiTMaurffj, qua conumicatu relido comu-*nicante,tranüt ad id,cui CQJnuoicatur„ftc lqmeu foliscomuni<?atur aeri, Non vero idem eft in fole 6c aére."ibi enim eft feölux, hic vero $®n<rp.os feu fplendor6cimago lucis. 2, koivmwoc Kar cnT^omiv^ip, quå non ipfa--met proprietas in aliud fubiedum, fed fimile 8c effe^dum numero diverfum in, fubicdo altero produci-tur, 8c producendo communicari dicitur, Sic Deuscreaturis fuam bonitatem, pater filio corpus 8c ani-mam? prseceptor difcipulo artem, communicat. 3.Komvlct vß\ XfHo-ip, quå id quod unius eft proprium, 6cmanet quoad Klwip, communicatur cum altero quoad *5W, quomodo omnia amicorum funt .commu*nia,6c domus, falvo dominio, communicatur amico.
28. IV, Exponuntur communicationis modiveri, nimirum, ad communempoffeßiomm, ufurpationem
denominationem: qui fe invicem fubnedunt, 8c fe-quuntur. Nam cum fubiedum alterius uniti propriapropter illam unionem poflidet, ideo iis etiam utipoteft: 6c quia utitur, ideo 6c inde denominatun,,
29. Quamvis aute kommU hsec,non tam in K-rvjcra,quam in X?«Va confistat,(hoc eftquando dicimus ani-m# propria corpori coramunicata, non cenfendum
B 2 eil
feft corpus effe & fietl fubieftum illorom animx pro-priorum, Ted ita illa quafi poflidere, utipfis utipoffitquando velit, vel quod anima per corpus virtutemfuamexerat, Sc inipfo, peripfum, cum ipfo propriasfuas operationes exerceat >) Ted tarnen propter inti-rnaiTL, profundilTimam & ar&iilimam quaunita fe invicem ample£luntur,non folumfuo modo etiam xr^o-icos hie communicatio* eü: conce-denda_».
30. Dixim9fuo modo.Na. quanquä Iiac comunica-tione idiomata kojVwj poilideantur, ufurpétur & praedi-eetur de utroq; fubie&o, vel poti9 comuni,fit tarne il-lud no Totp/Vwjmodo &ratione pari; Ted av/<r«j modo Scratione difpari. Uni e. eopetunt illa vf\ (pvcy, h-cct å<r/w,käß1 arrc?, zffrf-TuSi cuuVgjs Sc tanqua cMriRS live V7ca*Mt/jJvu-. Alteri vero kcct , nara^o, (TturCajws» ccix/xio-us Sc mediante <PuZkZ. Habet itaq; il-lud fefe,quando propria funt i-wd&Kafy, ut fubie&ü in-hzeüonis, hoc tantum ut fubie&um prasdicationis.
31. Ex his cuilibet, cuimens re£la&frons a*quaell,difpalefcit,nullam ad hanc fententiam fequi,autnaturaru,velW7x^'P.* cumnaturas, earumq; proprie-tates integras & dillin&as fervemus: vel Extquatio-nem^: cum illa natura femper fit pr^ftantior Sc nobili-or, qua; nobiliores proprietates primario in fe,per fe,Sc «ctT io-sx/) habet, quam qu« easdemfecundariö,pro¬pter altera, KaTtlycr/a/j^ per unionis gratiam obtinet;aut proprietatumjVelKij'K/cri';: non enim excurrere do-cemus propria e fubie&o in fubie&umu: velDuplz-cationem: quandoquidem idem numero proprium åduobus diverfis fubie£tis > diverfa ratione poflidetui
Sc ufur-
$c ufurpatur: ab uno nar« Qv<rip s ab alteto Kotö'* 1vuftp*vel Implicationem contradiBionis: nam alio refpecflu eftproprium, alio communo.
32. Exhisomnibus quse parafcevesloco traditafut apparet, quomodo flat9 quaeftionis noftrae forma¬ri debet, nimiru: An uniusfubflantiapropri&,five aBiones,five ^uva/xns (f qualitates, altenfiibftantUfecundum ejfentiadtBinBa-, ficundu vero exiftentiam arBißime unit&ßne con-fufione, ad cornmunempojfeßionem, ufurpationem & denomi-nationem3veré (f realiter ob talem unionem,conferripoßint?
33. Cujus quxflionisaffirmationem Calvinia-liitanquamrerumeverfionem, confufioncm & per-turbationem, imo non modo,non fedne \rm$*ipva-iHus quidem poflibilem, execrantur; Nos vero de-clarabimus non tantum in divinis rebus, praefertiminperfona Chrifti; fed etiam in naturalibus efle > illamnonmodo poflibilem, fed cum confervåtione rerumquarundamitaneceflariam, ut cum illa ftentq; ca-dantq;. Et confirmationis argumenta,quaehic afFer-ri folent, feré å Jacobo Mart; in Üb. de com: ptop: &codem, quo ille,ordine tranfcribimus.
34. /. Argumentum ab nnione ingenere de*fumimm :
I. Vbicnncp datur realis, intrinfeca& arBißima duarumnaturarum cruvcTuWu, ibidatur realis communicatio :At in materia informata, in corpore animato, in ferrotgnitOy & cumprimis inperfina Cbrifli ejus-modi datur duarum naturarum vnio E.
JHajorconßat, I. quia nulla vel ad fpecieiruB 3 pro-
probabilis dari vel excogitari poteft difFerentia, qtiaunionisgradus åfe invicem difcernuntur>quam com-municatiopropriorumj.
2. Regula omnium calculo approbata: e$udkttritO) talk c&mmunk&tiQy
3. . Autoritate Arift: 11b. 2. de part * animal:Cap, 2. &3.
j/. 2. ^uacun^ natura conflituunt imum incom-munieahiky illa interfefunt communtcahiles.
Sed quadam dijpa rata natara conflituunt (fc. E.Connexionem continet axioma metaph: Ex
duobus incommunicabilibus unum reale incommunicahile,conflttui nequit.Minor conflat. Wosat^f enim definitur (ubfiantia
individua,incommunicabilky nonfuftentata in tf//0;dummo-do anima& corpus in homine, Divinitas &; humani-tas in Chriftojvnam conflituunt Wesac//),
36. 3. Negata communicatione idtomatumy negatur vnia.Nam V. G* Communicationem perfonae Chrifli adnaturas, & harum ad fe invicem oriri, negare poteflnemo, nifi qui correlatorum naturam,& afFe&ionemomnem,per inauditam abfurditatem tollere aufus fit.cum unio & communio five communicatio tanquamcorrelata cohsereant , & neutra fine altera definiripoffit ac debeat; quin imo tam facile eft fingere finecommunicatione ynionem, quam fine luminefolem.
Vis trahendiferri communicaturferreoftjjlo »*Vis trahendiferri efipropriamagnetis:E quoddamproprium &c,43. VII. Accedunt autoritates, tum patrum
omniujm, tum aliorum Theologorum & Philofopho-rum, qui vnanimjter nobifeum faciunt, quorumlocabene multa commemorare pofiumus, brevitatis cau-fa tarnen filentio involvimusr%
44. Quia
44« Qüia do&rina h«c de commtinicationeVdiomatum,convcnienti difcrimine& diftin&é traCh*ta Sc explicata, tria communicationis genera parit ,•nam,non eft una xoivwwx idiomatum, id eft, illud tropigenus, fut ait Beza. R. 3. adSelnec: fol 272.) fedgra-dus ejus tres funt, de Ulis iam breviter agemus,
' L Communicationisgenm \*veierihw$fivc owwWu appropriatio Sc affbciatio, di£tumj;
eft quando propter vnionem duarum naturarunijdifparatarum, ea qusevnius tantum natura? propriafunt , alteriq; naturae contradicentia, toticWWjo-.fj>in0 tribuuntun*.
46, Et in hoc gradu intcr explicationes, not«diftinftiva? adhibentur; utferrum ignitum eftgravequatenus eft ferrum, vrit quatenus eft ignitum, filiusBei eftpaftus fecundum carnem, Chriftus eft infini-tus, a?ternus fecundum divinitatem: juxta regulam :Sublimta & excelfa ad fublimem divinum, humiliaad hu-manam Chrißi naturum, referendafunt,
4.?* IL Lommumcationis genm, QyrilloHom7Totq</is nominatum : eft^quando operationes toti«ufJWty/xivco fecundum utramq; naturam, fine vlla di~ftin&ionis particula adhibita, tribuutur: ut homo vi-vit,videt, audit, fentit Scc, ferrum ignitnm lignum v-rendoperforat, Chriftus eft mediator Sc redemptortotius mundi; idq; fecundum canonem Leonis inconftlio Chalcedonenft approbatum: Utratf natura a-git cum communicatione alterins id,quod ejusproprium eft,
€ommurncatio ybeatur, qnodq; in hob noftro fche-mate praecipue fpeciatur> eft quando ob intimam ar-öiflimämq^ynionis 7^«xw^<ri^rublirnibris naturx pro¬prio de inferiore enuiiciantur, ut fublimior tanquamCäufa efHciens > in liumiliori, cum ea, per eam, tan-
quam örgänon, virtutem fuam exerat: fic ignis ferrofibi vnito natura obfcuro & frigido. (2. de part t ani-mal:) fplendotem& caloremfuum communemfacit»Anima corpori vnita vi tam,mo tum& fenfuscomm \unicat, quibus iliud natura fua caretSic filius Deicommunicat filio hominis in individuo & perfonadonain creata & infinita; utpote infinitam maiefta-tem & potentiam Dan :j. v. 14. loh. 5. v. 25. Math.: 28.16. Ephesi.v. 28. virtutem vivificandi, Joh. 6.1. Joh*1. oranifcientiarm Eta. 48.29. Joh. 21. 17. Omniprae-fentiam, Joh. 3. 13* Eph: 1. 23. & 4. io. Gloriam & ho*
/ norem adoratronis. Math,. 2.. 11. Ad: 7.59. Phil. 2. 10*Xx ide ha?c regulaproßuxit: ^uicquidfilio Dei convenityper naturami id convenitfilia hominisper vnionisgratiam*
49. In hoc Tcrtio communxAtionis genere,trra diligenter obfervanda veniunt. r. fublimioremnaturam humiliori & inferrorifua facere communiapropria, nonvice verfa, nifi ftatuend'um fit fuperio-rem ab ingenita fua deturbari perfedione, contranaturam & ftnem communicationis, quae non ad im-perfectionem fed perfedionem fpedant r Sic animacommunicat corpori vitam; non vero hoc viciflimanima? fuam vifibilitatem_j.
50. Propria quadam in hoc genere denomina-te MedültEj qua?dam Immediaie. Immedia-
te
te dcnominant Illa, qua? alteri natura? non contradi^cunt, & ad extra fe operationibus offerunt, & ob id«jtfsfyijftftadicimetcntur,(ic corpus,eft viv.um.,Ientiens»mobile, finitum: ferrum vrens, candidum &c. Huma¬na Chrifei natura omnifciens, omnipotens, vivi-fica
51. Mediate denominant illapropria,quacalteri natur« contradicunt, & per eam nonexerun-tiir, fed inträ eflentiam fuperioris natur» manent®atq; ideo quiefcentia five nominari confue-verunt. Sic corpus non dicitur immediate limplex®incorporeum; fedmediate , corpus habet potentiasfentiendi, intelligendi fimplices & incorporeas 6cc :Ferrum non dicitur leve vel rarum; fed levitantem&rarefacientem habere calorem .* FlumanaChrifti na¬tura non dicitur infinita, »terna; fed habere diciturinfinitam Xapien-tiam, potentiam, «ternum & infi-nitum regnunu. Quocirca hic ofeenditur nonomnes proprietates in fpeciali hac communicatione»communicab;les effe: Sed quasdam in communica-biles. De qua re hare regula diligenter fervanda efl:A communicationepro commtmi kthV« ßw?pta adimmediataproprijdenominatio.nem qua in Xfüo'&.conßßit, nulla eß con-fequentios.. Dehis Spa'iijs^ in ipfo diiputalionis con-fiidtuplura dieemusf,
52. Quamqujpm ab ipfo ftatimvhionis ardbiiTI-'rraemomento humiliori natur», fublimioris propriaad adum primum feint communicata.* Adu tarnen fe¬cundo vfuve pleno adcertum tempus detineri pofle,fic in infante &dormiente animae facuitates omnes
C 2 non
non a&u fecundo exercentur , licet a&u prima com-mun i cantur : Sic licet omnis plcnitudo Deitatis inChristo homine, inde ufq; a primo incarnationismomento, corporaliter inhabitareo , illam tarnentempore exinanitionis plenam non exeruio; Sed inftatu glorificationis ad dextram Dei patris exaltatus,plenitudinem illam Deitatis in pleniffimam vfur-
pationem exhibet: Cui cum patre & Ipi-ritu fandtOjhonor, gloria & laus infecula feculorum
Ameo,.
COROLLA RIUM.
Ex thef: 9. & feqq: quarritur, ad quam ynio-nisfpeciem, unio duarum naturarum in Chrifto ac-cenfendaeft? R. Quodcumftt ßngularis,inufitata& vere «|^t(§K a-ntäs & mr ockp'ßea/j adnullam accen-feri pofsit; interim tarnen k<*e o/xoiot-yr* tivocj & aal ava»7^07/oaq ad eam refertur unionem, qua; in homine eft,animap rationalis & corporis: Sic enim in fymboloAthanallus: ficut anima rationalis & caro-> unus eß horno :ßc Dem homo unm eß Chrißm.
PROBLEM A.Num ferendum eft, quod dicit Gocleniuspart
I. probl; Log. 40/ Caro non pars yfed adjunclum eß Ad*75 tnfeparabUe ? R. N: