Gimnazjum im. A. Osieckiej w Kamienicy Polskiej Mariola Żurakowska, Anna Chruścicka INFORMATYKA OCENIANIE PRZEDMIOTOWE I. Zadania systemu oceniania 1. Pobudzanie uczniów do systematycznej pracy i rozwoju, wspieranie motywacji. 2. Wskazanie kierunku dalszej pracy przez zwrócenie uwagi na sukcesy i braki. 3. Rozwijanie poczucia odpowiedzialności ucznia za osobiste postępy. 4. Wdrażanie uczniów do samooceny i umiejętności planowania własnego procesu uczenia się. 5. Dostarczanie nauczycielom możliwie precyzyjnej informacji o poziomie osiągnięć przyjętych celów kształcenia, szczególnie w zakresie umiejętności. 6. Dostarczanie rodzicom bieżącej informacji o osiągnięciach ich dzieci. II. Ocenia się: 1. W stopniach szkolnych, określonych w zarządzeniu w sprawie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów sprawdzających i klasyfikacyjnych. 2. Za pomocą ustalonych standardów wymagań edukacyjnych w stosunku do przedmiotu informatyka z zakresu umiejętności i wiadomości zgodnych z podstawą programową kształcenia ogólnego dla sześcioletnich szkół podstawowych i gimnazjów oraz standardów wymagań edukacyjnych oraz w zakresie postaw uczniów. III. Zasady oceniania 1. Uczeń jest oceniany zgodnie z przyjętymi wymaganiami w myśl zasady sprawiedliwości , z możliwością stworzenia indywidualnego programu „naprawy”. 2. Ocenie podlegają: a) praca na lekcji - ćwiczenia praktyczne, wykonywane podczas zajęć w formie kontroli osiągania celów operacyjnych lekcji, - odpowiedzi ustne, - jakość pracy i aktywność na lekcji, - współpraca w grupie, b) sprawdziany wiadomości i umiejętności po każdym zrealizowanym dziale, zapowiedziane tydzień wcześniej, z podanym zakresem, przeprowadzane w postaci:
40
Embed
INFORMATYKA OCENIANIE PRZEDMIOTOWE I. …gimkp.pl/word/informatyka.pdf- współpraca w grupie, b) sprawdziany wiadomości i umiejętności po każdym zrealizowanym dziale, zapowiedziane
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Gimnazjum im. A. Osieckiej w Kamienicy Polskiej
Mariola Żurakowska, Anna Chruścicka
INFORMATYKA
OCENIANIE PRZEDMIOTOWE
I. Zadania systemu oceniania
1. Pobudzanie uczniów do systematycznej pracy i rozwoju, wspieranie motywacji.
2. Wskazanie kierunku dalszej pracy przez zwrócenie uwagi na sukcesy i braki.
3. Rozwijanie poczucia odpowiedzialności ucznia za osobiste postępy.
4. Wdrażanie uczniów do samooceny i umiejętności planowania własnego procesu uczenia się.
5. Dostarczanie nauczycielom możliwie precyzyjnej informacji o poziomie osiągnięć
przyjętych celów kształcenia, szczególnie w zakresie umiejętności.
6. Dostarczanie rodzicom bieżącej informacji o osiągnięciach ich dzieci.
II. Ocenia się:
1. W stopniach szkolnych, określonych w zarządzeniu w sprawie zasad oceniania,
klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów
sprawdzających i klasyfikacyjnych.
2. Za pomocą ustalonych standardów wymagań edukacyjnych w stosunku do przedmiotu
informatyka z zakresu umiejętności i wiadomości zgodnych z podstawą programową
kształcenia ogólnego dla sześcioletnich szkół podstawowych i gimnazjów oraz standardów
wymagań edukacyjnych oraz w zakresie postaw uczniów.
III. Zasady oceniania
1. Uczeń jest oceniany zgodnie z przyjętymi wymaganiami w myśl zasady sprawiedliwości,
z możliwością stworzenia indywidualnego programu „naprawy”.
2. Ocenie podlegają:
a) praca na lekcji
- ćwiczenia praktyczne, wykonywane podczas zajęć w formie kontroli osiągania celów
operacyjnych lekcji,
- odpowiedzi ustne,
- jakość pracy i aktywność na lekcji,
- współpraca w grupie,
b) sprawdziany wiadomości i umiejętności po każdym zrealizowanym dziale,
zapowiedziane tydzień wcześniej, z podanym zakresem, przeprowadzane w postaci:
Ocenianie przedmiotowe INFORMATYKA
2
pisemnej (za pomocą specjalnych kart pracy) oraz praktycznych ćwiczeń przy
komputerze,
c) prace domowe:
- bieżące – utrwalające lub przygotowujące do opracowania nowej lekcji,
- długoterminowe – stanowiące pracę nad projektem tematycznym,
- prace nieobowiązkowe – będące samodzielną uczniowską propozycją poszerzenia
wiadomości i umiejętności,
d) osiągnięcia specjalne.
IV. Obszary aktywności ucznia w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw, będące
przedmiotem oceny
1. Posługiwanie się w opisie pojęć, środków, narzędzi i metod informatyki prawidłową
terminologią informatyczną.
2. Przygotowanie stanowiska komputerowego do pracy według zasad bezpieczeństwa i higieny
pracy.
3. Organizacja pracy.
4. Praca z programem – stosowanie odpowiednich metod, sposobów wykonania i osiągania
przewidzianych rezultatów.
5. Rozwiązywanie problemów – dobór właściwego narzędzia oraz dostosowanie środowiska
programu do rozwiązywanego zadania.
6. Stosowanie wiedzy przedmiotowej w sytuacjach praktycznych.
7. Aktywność na lekcjach.
8. Współpraca w grupie.
9. Wkład pracy ucznia.
10. Stopień motywacji uczenia się.
V. Narzędzia i czas sprawdzania osiągnięć uczniów.
1. Sprawdziany (praktyczny; w formie kart pracy) – po każdym dziale, obowiązkowe
a. Sprawdziany zapowiedziane są uczniom z tygodniowym wyprzedzeniem. Nauczyciel podaje
uczniom cele, zakres materiału i kryteria ocen pracy.
b. Jeżeli uczeń opuści test sprawdzający z przyczyn losowych, to powinien go odbyć w ciągu 2
tygodni od dnia powrotu do szkoły.
c. Uczeń może poprawić sprawdzian w ciągu dwóch tygodni od dnia oddania sprawdzonych
prac.
Ocenianie przedmiotowe INFORMATYKA
3
d. Przy poprawieniu sprawdzianu i odbywaniu go w drugim terminie kryteria pozostają takie
same.
e. Uczeń ma prawo do poprawienia dwóch ocen cząstkowych w ciągu semestru.
2. Ćwiczenia praktyczne - 3-4 w semestrze.
3. Odpowiedzi ustne dotyczące treści znanych i nowych oceniane wg znanych uczniom
w pełni samodzielnie buduje wypowiedzi, popełniając sporadycznie drobne pomyłki.
6. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na stopień bardzo dobry oraz
posiadł dodatkową wiedzę znacznie wykraczającą poza program nauczania technologii
informacyjnej/informatyki, samodzielnie i twórczo rozwija swoje zainteresowania:
biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami używając terminologii fachowej oraz
proponuje nietypowe rozwiązania,
jego wypowiedzi mają przemyślaną konstrukcję, nie zawierają żadnych błędów,
osiągnął znaczące sukcesy w olimpiadach lub konkursach informatycznych albo posiada inne
porównywalne osiągnięcia.
Przy ustalaniu ocen brany jest pod uwagę wysiłek wkładany przez ucznia w wykonywanie
obowiązków wynikających ze specyfiki przedmiotu.
Zespół Szkół Gimnazjum im. A. Osieckiej w Kamienicy Polskiej Mariola ŻURAKOWSKA, Anna CHRUŚCICKA
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI UCZNIÓW
KLASA I gimnazjum 1. KOMPUTER W ŻYCIU CZŁOWIEKA
WYMAGANIA
stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Konieczne dopuszczający
Dokonuje prób organizacji własnego stanowiska pracy z zachowaniem podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.
Korzysta ze wskazanych zbiorów informacji, okazując szacunek dla cudzej własności twórczej.
Uruchamiania zestaw komputerowy i poprawnie kończy jego pracę.
Wymienia zasady bezpiecznej i higienicznej pracy z komputerem dotyczące: prawidłowej pozycji ciała i czasu pracy oraz właściwej organizacji komputerowego stanowiska pracy.
Objaśnia zasady korzystania ze zgromadzonych w pamięciach szkolnych komputerów: dokumentów, prac innych użytkowników, programów.
Podaje przykłady zastosowania komputera w szkole.
Wymienia nazwy urządzeń opartych na technice komputerowej.
Wymienia poznane dziedziny zastosowania komputerów.
Podaje negatywne aspekty gier komputerowych i przykłady szkodliwego oddziaływania Internetu.
Podstawowe dostateczny
Dostosowuje stanowisko pracy do wymagań bezpiecznej i higienicznej pracy.
Charakteryzuje możliwości wykorzystania komputera w uczeniu się.
Podaje zastosowania spotykanych na co dzień urządzeń opartych na technice komputerowej.
Omawia dekompresję plików instalacyjnych jako jedno z zadań programu instalacyjnego.
Wyjaśnia pojęcie deinstalacji programu.
Omawia różnicę między usunięciem z dysku plików programu a deinstalowaniem programu.
3. PROGRAMY UŻYTKOWE
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI KLASA I
13
3.1. RYSOWANIE W EDYTORZE GRAFIKI
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Konieczne dopuszczający
Uruchamia edytor grafiki wykorzystywany na lekcji.
Rysuje proste elementy graficzne i figury geometryczne z wykorzystaniem myszki.
Wykorzystuje klawisz SHIFT podczas rysowania kwadratów i kół.
Wypełnia kolorem gotowe elementy w edytorze grafiki.
Zapisuje prace w podanym folderze w proponowanym przez program formacie.
Zaznacza fragment rysunku, dobierając odpowiednią cechę narzędzia.
Przenosi fragment rysunku w inne miejsce na tym samym rysunku.
Kopiuje elementy rysunku, przeciągając je myszką z wykorzystaniem klawisza CTRL.
Komponuje rysunki z gotowych elementów, wykorzystując PRZYBORNIK.
Korzysta z podglądu wydruku.
Drukuje prace według wskazówek.
Operuje kolorem pierwszo- i drugoplanowym.
Rysuje proste elementy graficzne, prawidłowo dobierając z PRZYBORNIKA narzędzie i jego cechy.
Wykorzystuje klawisz SHIFT podczas rysowania kwadratów, kół i okręgów, linii poziomych, pionowych i pod kątem 45o oraz wielokątów.
Posługuje się poleceniem COFNIJ do odwołania wykonanej czynności.
Korzysta z LUPY do korekty rysunku.
Wypełnia gotowe elementy, pobierając kolor z rysunku.
Umieszcza napisy w wybranym miejscu rysunku, dobierając kolor napisu i tła.
Wykonuje operacje na fragmentach rysunku: przenoszenie, kopiowanie, usuwanie, przekształcanie (np. obrót i pochylenie fragmentów rysunku, odwracanie kolorów), zmiana rozmiaru.
Wstawia do tworzonego obrazu rysunki z pliku.
Ustawia rysunek jako tapetę, korzystając z polecenia PLIK|USTAW JAKO TAPETĘ w programie Paint według wskazówek.
Wstawia tabelę do dokumentu i ustala jej budowę odpowiednio do danych, które zostaną w niej umieszczone.
Zmienia wysokości wierszy, szerokości kolumn oraz rozmiar wskazanych komórek tabeli.
Modyfikuje budowę tabeli, dodając lub usuwając wiersze lub kolumny.
Przemieszcza kursor tekstowy między komórkami tabeli.
Stosuje obramowania tabeli oraz wypełnienia komórek (kolorem lub wzorem) w celu nadania tabeli pożądanego wyglądu.
Korzysta z narzędzia automatycznego numerowania w celu ponumerowania wierszy tabeli.
Pracuje z kilkoma otwartymi dokumentami jednocześnie.
Ustala sposób rozmieszczenia okien z otwartymi dokumentami tekstowymi odpowiednio do wykonywanej pracy i przełącza się między nimi.
Modyfikuje dokumenty, między innymi kopiując fragmenty tekstu z jednego dokumentu do innego i formatując dokument docelowy.
Wstawia do dokumentu nagłówek lub stopkę według podanego wzoru.
Korzysta z podglądu wydruku, sprawdzając przygotowanie dokumentu do druku.
Ustala jakość wydruku.
Wymienia rodzaje tabulatorów.
Objaśnia sposoby zmiany szerokości kolumn, wysokości wiersza i rozmiarów wskazanych komórek tabeli.
Omawia rodzaje obramowania tabeli oraz wypełnienia komórek (kolorem lub wzorem).
Podaje przykłady dokumentów, w których tekst na stronie podzielony jest na kolumny (łamy).
Objaśnia sposób pracy z kilkoma otwartymi dokumentami jednocześnie
Rozszerzające dobry
Używa kombinacji klawiszy w pracy z edytorem tekstu.
Ocenia, jak dobór parametrów układu strony wpływa na jej wygląd.
Dobiera rodzaj tabulatora do wyrównania kolumn tekstu.
Formatuje fragmenty dokumentu, kopiując format z innego fragmentu.
Stosuje operację odwołania niektórych ostatnio wprowadzonych zmian w wyglądzie dokumentu.
Modyfikuje i formatuje wstawione do tekstu obiekty graficzne.
Dobiera formę dokumentu zawierającego tekst i grafikę, dbając o jego przejrzystość i czytelność.
Sortuje dane tabeli według ustalonego kryterium.
Modyfikuje podział tabeli, scalając sąsiednie komórki.
Rozróżnia czcionki szeryfowe i bezszeryfowe.
Wyjaśnia, jak wypunktowanie lub numerowanie akapitów wpływa na wygląd i czytelność dokumentu.
Omawia operację nadawania fragmentowi tekstu formatu innego fragmentu.
Objaśnia zastosowanie narzędzi do przekształcania obiektu WordArt.
Wyjaśnia, na czym polega scalanie komórek.
Omawia operację dzielenia tekstu na kolumny.
Objaśnia polecenia służące do wstawiania i formatowania nagłówka lub stopki.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI KLASA I
17
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI Ocenia, jaki wpływ na wygląd i czytelność dokumentów ma podział tekstu na
kolumny (łamy).
Otwiera w wybranym edytorze tekstu dokumenty zapisane w plikach o innym formacie.
Modyfikuje dokument edytora, w którym pracuje, kopiując fragmenty tekstów z dokumentów utworzonych w innych programach i nadając im format odpowiedni dla redagowanego dokumentu.
Ustala lub zmienia format nagłówka i stopki.
Sprawnie obsługuje szkolną drukarkę.
Dopełniające bardzo dobry
Umieszcza rysunki w tekście, stosując łączenie z obiektami.
Analizuje różnice między osadzaniem a łączeniem obiektów graficznych z dokumentem tekstowym.
Stosuje poznane czynności redagowania tekstu i umieszczania w nim grafiki, tworząc dokumenty, w których starannie dopracowana treść jest efektownie skomponowana z grafiką.
Zamienia tekst na tabelę, modyfikuje ją i formatuje.
Formatuje dokumenty wielostronicowe, dbając o właściwy dobór formy do treści całego dokumentu.
Wstawia do dokumentu pola tekstowe, wpisuje do nich tekst, umieszcza obiekty graficzne, a następnie pola te formatuje (dla edytora Word).
Wyjaśnia pojęcia: OLE, obiekt osadzony, obiekt połączony.
Objaśnia, na czym polega technika OLE.
Omawia skutki zmiany lokalizacji lub usunięcia z dysku pliku źródłowego zawierającego rysunek połączony z dokumentem tekstowym.
Opisuje operację zamiany tekstu na tekst rozmieszczony w tabeli.
Podaje możliwości wykorzystania pola tekstowego.
Omawia sposób formatowania pola tekstowego.
Ponadprogramowe celujący
Wykraczające poza program, np.:
Ustala opcję sprawdzania pisowni w trakcie pisania i poprawia tekst na bieżąco (dla edytora Word).
Dostosowuje słownik Autokorekty do własnych potrzeb.
Stosuje opcję automatycznego lub ręcznego dzielenia wyrazów.
Stosuje funkcję automatycznego numerowania akapitów w postaci punktów i podpunktów (dla edytora Word).
Korzysta z narzędzi do rysowania elementów graficznych (dla edytora Word).
Modyfikuje budowę tabeli za pomocą narzędzia do rysowania tabeli (dla edytora Word).
Nadaje tekstowi odpowiedni format, korzystając z polecenia GALERIA STYLÓW z menu FORMAT (dla edytora Word).
Tworzy style i je modyfikuje.
Tworzy szablony dokumentów.
Tworzy formularze dokumentów.
Wykraczające poza program, np.:
Opisuje sposób poprawiania tekstu za pomocą Autokorekty.
Wyjaśnia sposób automatycznego numerowania akapitów w postaci punktów i podpunktów (dla edytora Word).
Wskazuje na korzyści płynące z możliwości samodzielnego rysowania tabeli.
Objaśnia sposób definiowania własnych stylów akapitów i znaków (dla edytora Word).
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI KLASA I
18
4. MULTIMEDIALNE ŹRÓDŁA INFORMACJI
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Konieczne dopuszczający
Uruchamia wybraną przeglądarkę internetową.
Wprowadza w polu adresowym przeglądarki podany adres internetowy.
Otwiera w przeglądarce stronę WWW o podanym adresie.
Przegląda otwartą stronę WWW.
Określa źródło informacji: program edukacyjny, encyklopedia, słownik, strona WWW.
Obsługuje programy multimedialne.
Uruchamia według wskazówek prezentację, steruje pokazem prezentacji oraz wybiera sposób jego zakończenia, korzystając z programu PowerPoint.
Wstawia na slajd elementy tekstowe i graficzne z pliku.
Ustala tło slajdu.
Formatuje tekstowe i graficzne elementy slajdu.
Gromadzi materiały tekstowe i graficzne potrzebne do opracowania stron WWW.
Uruchamia edytor stron WWW.
Nazywa przeglądarkę internetową wykorzystywaną na lekcji.
Opisuje charakterystyczne cechy programów multimedialnych.
Omawia ogólne zasady pracy z programami multimedialnymi.
Wymienia narzędzia niezbędne do opracowania i przeprowadzenia prezentacji multimedialnej.
Wyjaśnia pojęcie slajdu w odniesieniu do prezentacji multimedialnej.
Wymienia tekstowe i graficzne elementy slajdu.
Objaśnia różnicę między pokazem automatycznym i sterowanym za pomocą myszki.
Wskazuje elementy okna programu PowerPoint.
Podstawowe dostateczny
Rozpoznaje stronę główną (domową).
Korzystając z odsyłaczy, odczytuje informacje zgromadzone na stronach WWW.
Otwiera strony WWW z dysku i przegląda je w trybie offline.
Odpowiada na zadane pytania, korzystając ze zdobytych informacji.
Prezentuje sposoby wyszukiwania i pozyskiwania informacji z różnych zbiorów (np. leksykonów).
Tworzy proste formy wypowiedzi na zadany temat, korzystając ze zgromadzonych informacji.
Charakteryzuje prezentację multimedialną.
Analizuje budowę przykładowej prezentacji.
Przegląda prezentację w różnych widokach.
Zmienia według wskazówek kolejność slajdów w różnych widokach.
Tworzy slajd według wskazówek.
Wyjaśnia pojęcia: interaktywność programu, hipertekst, odsyłacz (hiperłącze), sieć WWW, strona WWW, adres strony WWW, przeglądarka, wyszukiwarka, poczta elektroniczna, e-mail, program pocztowy, adres e-mail.
Omawia budowę dokumentów hipertekstowych.
Wymienia nazwy najczęściej używanych przeglądarek.
Omawia przeznaczenie paska adresowego w oknie przeglądarki.
Rozróżnia charakterystyczne elementy strony WWW.
Wyjaśnia znaczenie słowa kluczowego.
Rozróżnia tryby pracy przeglądarki internetowej.
Omawia rolę elementów multimedialnych służących do przekazywania informacji w programach edukacyjnych, encyklopediach i słownikach.
Objaśnia zasady pracy z poznanym programem do tworzenia prezentacji i przeprowadzania jej pokazu oraz sposób obsługi tego programu.
Omawia rodzaje przycisków i innych powiązań między slajdami.
Wyjaśnia zastosowanie przycisków i elementów slajdu wykorzystywanych w przeprowadzaniu pokazu.
Omawia różne rodzaje przejść między slajdami i sposób ich ustalania.
Opisuje sposób zmiany kolejności slajdów w różnych widokach.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI KLASA I
19
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Rozszerzające dobry
Charakteryzuje elementy strony WWW.
Wykorzystuje podstawowe funkcje przeglądarki do przeglądania stron WWW.
Otwiera i obsługuje wskazane wyszukiwarki internetowe.
Wykorzystuje programy multimedialne i dostępne strony internetowe do znalezienia informacji na zadany temat.
Wstawia do dokumentu tekstowego obiekty graficzne, dźwiękowe i filmowe, tworząc dokument multimedialny.
Tworzy proste formy wypowiedzi na zadany temat z wykorzystaniem zgromadzonych informacji.
Wykorzystuje programy multimedialne do uzupełniania, utrwalania i weryfikowania swoich wiadomości i umiejętności z różnych dziedzin.
Korzysta ze zgromadzonych informacji w celu opracowania różnych form wypowiedzi.
Analizuje budowę przykładowej prezentacji w różnych widokach.
Analizuje system powiązań między slajdami oraz ocenia ich znaczenie w prezentowaniu i wyszukiwaniu informacji w przykładowej prezentacji.
Opracowuje własne wzorce kolejnych slajdów prezentacji.
Tworzy prezentację multimedialną według wskazówek.
Dobiera sposób sterowania przebiegiem pokazu.
Ustala powiązania między slajdami z zastosowaniem umieszczonych na nich elementów graficznych lub tekstowych.
Omawia charakterystyczne elementy okna przeglądarki.
Objaśnia rolę strony głównej.
Wymienia poznane wyszukiwarki.
Omawia zasady korzystania z wyszukiwarki internetowej.
Omawia korzyści wynikające z zastosowania programów edukacyjnych do rozszerzania i sprawdzania swojej wiedzy i umiejętności.
Wymienia cechy dobrze opracowanej prezentacji.
Omawia różne efekty animacji i sposób ich stosowania dla poszczególnych elementów slajdów.
Opisuje budowę przykładowej prezentacji.
Omawia sposób dołączania dźwięku do slajdu.
Dopełniające bardzo dobry
Wyszukuje w Internecie informacje z różnych dziedzin według zainteresowań.
Optymalnie dobiera sposób pozyskiwania informacji z programów multimedialnych i Internetu na dowolny temat.
Korzysta z różnych wyszukiwarek internetowych.
Wykorzystuje programy multimedialne i strony WWW do uzupełniania, utrwalania i weryfikowania swoich wiadomości i umiejętności z różnych dziedzin.
Pozyskuje i gromadzi elementy multimedialne z różnych źródeł.
Korzysta ze zgromadzonych informacji w celu opracowania własnych różnych form wypowiedzi.
Tworzy dokumenty multimedialne na zadany temat.
Dobiera programy multimedialne do rozwiązywania problemów z różnych dziedzin.
Ocenia, w jaki sposób różne elementy prezentacji oraz pojedynczych slajdów wpływają na jej atrakcyjną postać oraz ułatwiają odbiór zawartych w niej treści.
Wyjaśnia pojęcie: skrót HTTP.
Omawia korzyści wynikające z zastosowania programów edukacyjnych do zgłębiania, rozszerzania i sprawdzania swojej wiedzy i umiejętności.
Omawia sposób zmiany typu pokazu prezentacji
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI KLASA I
20
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI Projektuje prezentację multimedialną na dowolny temat.
Gromadzi i opracowuje wszystkie składniki zaprojektowanej prezentacji.
Tworzy prezentację multimedialną według opracowanego projektu.
Sprawnie przeprowadza pokaz własnej prezentacji.
Ponadprogramowe celujący
Wykraczające poza program, np.:
Wybiera sposób wyszukiwania informacji w Internecie i ocenia skuteczność tego sposobu.
Charakteryzuje inne niż strony WWW sposoby sięgania do zasobów i usług Internetu oraz wykorzystuje je do pozyskiwania informacji i komunikacji internetowej.
Tworzy własną stronę WWW.
Obsługuje inny od poznanego program do tworzenia prezentacji i przeprowadzania jej pokazu.
Składa prezentację z gotowych plików.
Gromadzi tematycznie pliki dźwiękowe przeznaczone na tło muzyczne projektowanych stron.
Wykraczające poza program, np.:
Wykraczające poza program, np.:
Omawia historię Internetu oraz sieci stron WWW.
Omawia typy plików (np.: MP3, AVI, WAV) stosowanych w dokumentach multimedialnych.
Omawia elementy projektu prezentacji.
Objaśnia obsługę innego programu do tworzenia prezentacji i przeprowadzania jej pokazu.
Zespół Szkół Gimnazjum im. A. Osieckiej w Kamienicy Polskiej Mariola ŻURAKOWSKA, Anna CHRUŚCICKA
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI UCZNIÓW
KLASA II gimnazjum 1. KOMPUTER W ŻYCIU CZŁOWIEKA
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Konieczne dopuszczający
Dokonuje prób organizacji własnego stanowiska pracy z zachowaniem podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.
Korzysta ze wskazanych zbiorów informacji, okazując szacunek dla cudzej własności twórczej.
Uruchamiania zestaw komputerowy i poprawnie kończy jego pracę.
Wymienia zasady bezpiecznej i higienicznej pracy z komputerem dotyczące: prawidłowej pozycji ciała i czasu pracy oraz właściwej organizacji komputerowego stanowiska pracy.
Objaśnia zasady korzystania ze zgromadzonych w pamięciach szkolnych komputerów: dokumentów, prac innych użytkowników, programów.
Podstawowe dostateczny
Dostosowuje stanowisko pracy do wymagań bezpiecznej i higienicznej pracy. Wyjaśnia pojęcia: informatyka, piractwo komputerowe.
Omawia zasady obowiązujące użytkownika komputera podczas korzystania z programów.
Podaje zasady właściwego przechowywania dyskietek i płyt CD-ROM.
Rozszerzające dobry
Ocenia organizację komputerowych stanowisk pracy w różnych miejscach w szkole.
Ustala sposób prawidłowego użytkowania dyskietek i płyt CD-ROM na podstawie symboli umieszczonych na opakowaniu.
Charakteryzuje dokumentację legalnego oprogramowania: licencję, numer licencyjny, kartę rejestracyjną.
Wyjaśnia pojęcia: prawa autorskie, programy demo, komputer multimedialny.
Omawia dekompresję plików instalacyjnych jako jedno z zadań programu instalacyjnego.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
KLASA II
26
3. PROGRAMY UŻYTKOWE 3.1. OBLICZENIA W ARKUSZU KALKULACYJNYM
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Konieczne dopuszczający
Prawidłowo rozpoczyna i kończy pracę z arkuszem kalkulacyjnym wykorzystywanym na lekcji.
Odczytuje adres komórki.
Umieszcza w komórkach arkusza dane i prawidłowo zapisuje gotowe formuły.
Tworzy proste formuły, stosując cztery podstawowe działania matematyczne.
Otwiera nowy dokument.
Przegląda zawartość arkusza kalkulacyjnego.
Zmienia zawartość komórki.
Zapisuje arkusz na dysku.
Zaznacza obszar komórek.
Umieszcza w komórkach dane przez kopiowanie lub wypełnianie.
Wykonuje obliczenia, wykorzystując w formułach funkcje SUMA, MAX, MIN i ŚREDNIA (WARTŚR).
Umieszcza w komórkach serie danych (ciąg wartości).
Modyfikuje arkusz, dodając lub usuwając wiersze lub kolumny.
Zmienia format danych i opisy danych.
Formatuje tabelę według wzorca.
Odczytuje dane z gotowych wykresów.
Przegląda arkusz na podglądzie wydruku.
Nazywa poznany na lekcji arkusz kalkulacyjny.
Wskazuje charakterystyczne elementy okna arkusza kalkulacyjnego.
Rozróżnia w arkuszu kursor komórki aktywnej, tekstowy i myszy.
Rozróżnia arkusz kalkulacyjny rozumiany jako program i jako dokument.
Wyjaśnia pojęcia: kolumna, wiersz, pasek formuły, komórka, obszar, pole nazwy, obszar roboczy, siatka, zakładka, adres komórki, zakres komórek, komórka aktywna, formuła, operator działań, seria danych (ciąg wartości).
Omawia kolejne etapy tworzenia arkusza kalkulacyjnego.
Objaśnia zastosowanie charakterystycznych elementów okna arkusza kalkulacyjnego.
Wymienia typy danych wprowadzanych do arkusza.
Omawia zasady tworzenia i przeznaczenie formuł.
Podstawowe dostateczny
Wykorzystuje różne sposoby wprowadzania zmian do komórek arkusza.
Wybiera optymalny sposób poruszania się po arkuszu kalkulacyjnym.
Charakteryzuje typy danych.
Zapisuje złożone wyrażenia arytmetyczne w postaci formuł.
Analizuje treść pojawiających się w programie komunikatów o błędach i poprawia błędy.
Analizuje skutki kopiowania formuł i wypełniania komórek formułami, w których zastosowano adresowanie względne.
Dostrzega potrzebę stosowania funkcji do wykonywania omawianych operacji.
Ocenia wygląd i czytelność wzorcowo sformatowanych arkuszy.
Dobiera właściwy format danych.
Nadaje arkuszom odpowiedni format, dbając o ich czytelność i estetykę.
Omawia przeznaczenie i zalety arkusza kalkulacyjnego.
Opisuje budowę i sposób sformatowania wzorcowych arkuszy.
Wymienia elementy formatowania arkusza.
Objaśnia zasady wykonywania obliczeń w arkuszu.
Wskazuje, jakie zmiany zachodzą w formule po jej skopiowaniu.
Wyjaśnia, na czym polega adresowanie względne komórek.
Wyjaśnia pojęcia: funkcja, argument.
Omawia różne sposoby umieszczania funkcji w komórkach.
Wyjaśnia pojęcie wykresu.
Wymienia typy poznanych wykresów.
Omawia etapy tworzenia wykresu.
Omawia istotne różnice między wykresem kołowym a wykresami innych typów.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
KLASA II
27
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI Interpretuje dane arkusza na podstawie tabeli i wykresu.
Ilustruje dane arkusza na wykresie kolumnowym (słupkowym) i kołowym.
Analizuje dane na podstawie wykresu kolumnowego (słupkowego) i kołowego.
Dobiera parametry wydruku tabeli i wykresu arkusza.
Ocenia dobór parametrów drukowania na podglądzie wydruku, zwracając uwagę na czytelność i przejrzystość dokumentu, oraz dokonuje ewentualnych zmian parametrów.
Drukuje tabele i wykres arkusza.
Rozszerzające dobry
Wykorzystuje kombinacje klawiszy i skróty klawiszowe w pracy z arkuszem kalkulacyjnym.
Stosuje optymalne metody wprowadzania danych i formuł do komórek arkusza kalkulacyjnego.
Ocenia, jak forma arkusza wpływa na jego odbiór.
Tworzy nowy arkusz, dobierając postać tabeli odpowiednio do prezentowanych w nim danych.
Wykorzystuje polecenie WKLEJ SPECJALNIE przy kopiowaniu wartości formuł.
Stosuje w formułach adresowanie bezwzględne lub mieszane według wskazówek.
Charakteryzuje poznane wykresy różnych typów.
Tworzy wykres ilustrujący wybrane dane zawarte w tabeli arkusza.
Opisuje wykres i jego elementy.
Porównuje efekt zaprezentowania tych samych danych na wykresach różnych typów.
Opisuje charakterystyczne cechy wzorcowego arkusza.
Wyjaśnia istotę adresowania bezwzględnego i mieszanego.
Omawia budowę wykresu i jego elementy.
Dopełniające bardzo dobry
Uzasadnia zastosowanie w formułach adresowania bezwzględnego lub mieszanego.
Tworzy formuły, w których odwołuje się do komórek za pomocą adresowania bezwzględnego lub mieszanego.
Wykorzystuje w formułach funkcję JEŻELI oraz funkcję PMT (SPŁ).
Uzasadnia ilustrowanie arkusza za pomocą wykresu.
Dobiera typ wykresu odpowiednio do danych, które ma ilustrować.
Formatuje elementy wykresu, ułatwiając jego interpretację.
Dodaje do wykresu nowe serie danych i analizuje zmodyfikowany wykres.
Wykorzystuje poznane narzędzia i dostępne w arkuszu operacje do rozwiązywania zadań problemowych z różnych dziedzin i do właściwego prezentowania wyników.
Wskazuje inne od poznanych operacje, których wykonywanie wymaga stosowania funkcji.
Omawia postać funkcji JEŻELI i PMT (SPŁ) oraz ich zastosowanie w formułach.
Omawia postać innych funkcji i ich zastosowanie w formułach.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
KLASA II
28
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Ponadprogramowe celujący
Wykraczające poza program, np.:
Bada właściwości funkcji kwadratowej, wykorzystując arkusz zawierający tabelę wartości i wykres tej funkcji.
Korzysta z narzędzi do automatycznego podziału arkusza na strony wydruku.
Rozwiązuje zadania problemowe z różnych przedmiotów przekraczające zakres wiadomości programowych.
Stosuje zaawansowane narzędzia arkusza (np. makra).
Korzysta z filtrów.
Przy rozwiązywaniu zadań wykorzystuje system Pomocy programu.
Wykraczające poza program, np.:
Omawia zaawansowane funkcje arkusza (np. funkcje zaokrąglające).
Objaśnia rolę autofiltru i filtru zaawansowanego.
Omawia sposoby wykorzystania arkusza kalkulacyjnego jako bazy danych.
3.2. KORZYSTANIE Z BAZ DANYCH
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Konieczne dopuszczający
Prawidłowo uruchamia i kończy pracę z programem obsługi baz danych wykorzystywanym na lekcji.
Otwiera gotową bazę danych.
Pracuje w bazie danych we wskazanym przez nauczyciela widoku.
Porównuje sposoby korzystania z „papierowych” i komputerowych baz danych.
Charakteryzuje kartotekową bazę danych.
Określa typy pól i ich zawartość.
Przegląda bazę danych z wykorzystaniem klawiszy sterowania ruchem kursora.
Wyszukuje w bazie danych informacje na podstawie zawartego w nich ciągu znaków.
Sortuje bazę danych według podanego klucza.
Oznacza rekordy baz danych.
Wyświetla lub ukrywa oznaczone rekordy według wskazówek.
Odczytuje i porównuje określone informacje z bazy danych.
Modyfikuje bazę danych, dodając i usuwając rekordy.
Wpisuje dane do pól bazy danych.
Zapisuje w nowym pliku zmodyfikowaną bazę danych.
Rozróżnia pojęcie bazy danych rozumianej jako zbiór danych i jako program (system) obsługi zbioru danych.
Wymienia zalety komputerowego gromadzenia i przetwarzania danych.
Podaje przykłady kartotekowych baz danych znanych z życia codziennego.
Omawia przeznaczenie baz danych.
Wymienia podstawowe operacje wykonywane przez programy obsługi baz danych.
Objaśnia zastosowanie charakterystycznych elementów okna programu obsługi baz danych.
Wyjaśnia pojęcia: formularz, tabela, rekord, pole.
Omawia sposoby przeglądania baz danych.
Omawia cechy pól baz danych.
Objaśnia sposoby wpisywania danych w bazie danych.
Wymienia etapy tworzenia bazy danych.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
KLASA II
29
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Podstawowe dostateczny
Charakteryzuje operacje wykonywane w bazach za pomocą programów ich obsługi.
Przegląda bazę danych z wykorzystaniem polecenia IDŹ DO z menu EDYCJA.
Dzieli na części okno, w którym przegląda bazę w widoku tabeli.
Korzysta z widoku tabeli lub formularza w zależności od tego, jaką informację chce odczytać z bazy danych.
Dobiera klucz i porządek sortowania.
Wyświetla lub ukrywa oznaczone rekordy w zależności od potrzeb.
Buduje filtr według podanego wzoru.
Wyszukuje informacje, stosując filtry.
Analizuje informacje, które ma umieścić w nowej bazie danych.
Tworzy strukturę bazy danych według wskazówek.
Formatuje tabelę tworzonej bazy danych.
Formatuje formularz tworzonej bazy danych.
Wstawia do pól bazy danych rysunki z pliku według wskazówek.
Aktualizuje dane w bazie danych, uzupełnia lub zmienia dane.
Drukuje wybraną postać bazy danych bez zmiany parametrów wydruku.
Tworzy raport według wskazówek.
Wyjaśnia rolę rekordu i rolę pola w bazie danych.
Omawia strukturę kartotekowej bazy danych.
Wymienia sposoby wyszukiwania danych w bazie danych.
Objaśnia rolę operacji sortowania w wyszukiwaniu danych.
Omawia etapy tworzenia bazy danych.
Opisuje sposób wstawiania do pola obiektu graficznego.
Omawia sposoby zmieniania i poprawiania danych w bazie danych.
Rozszerzające dobry
Wykorzystuje kombinacje klawiszy i skróty klawiszowe w pracy z bazą danych.
Analizuje wykorzystanie kartotekowej bazy danych.
Buduje filtr, dostosowując go do określonego przypadku wyszukiwania informacji.
Stosuje spójnik ORAZ i LUB w filtrach.
Wybiera optymalną metodę przeglądania, wyszukiwania i modyfikowania informacji w bazie danych.
Porównuje poznane sposoby przeglądania i wyszukiwania informacji.
Projektuje wygląd tabeli i wygląd formularza bazy danych.
Modyfikuje strukturę bazy danych.
Modyfikuje wygląd formularza po wprowadzeniu zmian w strukturze bazy.
Tworzy raport spełniający określone wymagania.
Porównuje znane sposoby wyszukiwania informacji, wskazując ich wady i zalety.
Omawia zastosowanie filtru w wyszukiwaniu informacji w bazie danych.
Wyjaśnia pojęcie raportu.
Objaśnia zalety i potrzebę prezentacji danych za pomocą raportu.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
KLASA II
30
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Dopełniające bardzo dobry
Analizuje dane, które mają być umieszczone w bazie danych.
Projektuje strukturę bazy danych.
Tworzy zaprojektowaną strukturę bazy danych.
Ustala budowę i zawartość raportu bazy danych.
Ustala kolejność pól w raporcie.
Dobiera kryterium sortowania w raporcie.
Grupuje posortowane rekordy w raporcie.
Formatuje raport według wzoru.
Tworzy filtry raportu opisujące zakres danych, które mają być umieszczone w raporcie.
Stosuje funkcje w podsumowaniach raportu.
Analizuje wygląd i zawartość raportu na podglądzie wydruku.
Modyfikuje raport, dodając do niego nowe dane.
Ustala parametry drukowania bazy danych. Drukuje raport.
Omawia parametry drukowania każdej postaci bazy danych: tabeli, formularza i raportu.
Omawia narzędzia do tworzenia raportu bazy danych.
Wyjaśnia rolę podsumowania występującego w raporcie.
Wyjaśnia rolę funkcji w podsumowaniach raportu.
Ponadprogramowe celujący
Wykraczające poza program, np.:
Tworzy rozbudowany strukturalnie raport, formatuje go i drukuje.
Korzysta z programu do obsługi relacyjnej bazy danych w celu pozyskania określonych informacji.
Analizuje strukturę relacyjnej bazy danych.
Tworzy przykładową relacyjną bazę danych.
Porównuje możliwości systemów obsługi kartotekowej i relacyjnej bazy danych.
Wykraczające poza program, np.:
Objaśnia pojęcie relacyjnej bazy danych.
Omawia zasady obsługi relacyjnej bazy danych.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
KLASA II
31
4. MULTIMEDIALNE ŹRÓDŁA INFORMACJI
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Konieczne dopuszczający
Otwiera w przeglądarce stronę WWW o podanym adresie.
Korzystając z odsyłaczy, odczytuje informacje zgromadzone na stronach WWW.
Otwiera strony WWW z dysku i przegląda je w trybie offline.
Odpowiada na zadane pytania, korzystając ze zdobytych informacji.
Zapisuje plik w formacie HTML.
Ustala tło strony WWW według wskazówek.
Wpisuje tekst na tworzoną stronę.
Wstawia na stronie linię poziomą i określa jej atrybuty.
Umieszcza na stronie informacje o jej autorze.
Otwiera w przeglądarce internetowej utworzoną stronę WWW.
Wyjaśnia pojęcia: interaktywność programu, hipertekst, odsyłacz (hiperłącze), sieć WWW, strona WWW, adres strony WWW, przeglądarka, wyszukiwarka, poczta elektroniczna, e-mail, program pocztowy, adres e-mail.
Omawia budowę dokumentów hipertekstowych.
Wymienia nazwy najczęściej używanych przeglądarek.
Omawia przeznaczenie paska adresowego w oknie przeglądarki.
Rozróżnia charakterystyczne elementy strony WWW.
Wyjaśnia znaczenie słowa kluczowego.
Rozróżnia tryby pracy przeglądarki internetowej.
Nazywa program pocztowy wykorzystywany na lekcji.
Podstawowe dostateczny
Charakteryzuje elementy strony WWW.
Wykorzystuje podstawowe funkcje przeglądarki do przeglądania stron WWW.
Otwiera i obsługuje wskazane wyszukiwarki internetowe.
Wykorzystuje programy multimedialne i dostępne strony internetowe do znalezienia informacji na zadany temat.
Dobiera środki przekazu i zakres informacji przeznaczonych do zaprezentowania na stronach WWW.
Redaguje zebrane materiały tekstowe, zapisuje je w plikach tekstowych.
Odbiera i odczytuje pocztę elektroniczną.
Korzysta z systemu Pomocy edytora stron WWW.
Umieszcza na stronie tabelę.
Umieszcza na stronie różnymi sposobami teksty wcześniej opracowane i zapisane w plikach.
Formatuje tekst umieszczony na stronie.
Umieszcza na stronie elementy graficzne.
Omawia charakterystyczne elementy okna przeglądarki.
Objaśnia rolę strony głównej.
Wymienia poznane wyszukiwarki.
Omawia zasady korzystania z wyszukiwarki internetowej. Wyjaśnia pojęcia: serwer, serwer pocztowy, skrzynka pocztowa.
Wymienia charakterystyczne elementy okna programu pocztowego.
Podaje zastosowanie języka HTML.
Wyjaśnia rolę edytora stron WWW.
Omawia zasady obsługi i możliwości edytora stron WWW.
Podaje system zapisu polskich znaków stosowany w tekstach stron WWW.
Wyjaśnia, w jaki sposób wstawienie tabeli uprości rozmieszczenie elementów na tworzonej stronie.
Omawia polecenia i opcje służące do formatowania i modyfikowania tabeli i jej pojedynczych komórek.
Objaśnia określenie zakładki i jej zastosowanie.
Rozszerzające dobry
Wyszukuje w Internecie informacje z różnych dziedzin według zainteresowań.
Optymalnie dobiera sposób pozyskiwania informacji z programów multimedialnych i Internetu na dowolny temat.
Korzysta z różnych wyszukiwarek internetowych.
Wykorzystuje programy multimedialne i strony WWW do uzupełniania, utrwalania i weryfikowania swoich wiadomości i umiejętności z różnych dziedzin.
Pozyskuje i gromadzi elementy multimedialne z różnych źródeł.
Korzysta ze zgromadzonych informacji w celu opracowania własnych różnych
Wyjaśnia pojęcie: skrót HTTP.
Omawia zastosowanie edytora stron WWW.
Opisuje rodzaj informacji zaprezentowanych na stronach przykładowych szkolnych witryn, ich oprawę graficzną i strukturę.
Wskazuje formaty grafiki umieszczanej na stronach WWW i wyjaśnia ich wybór.
Omawia określenie neonu.
Omawia polecenia oraz opcje służące do wstawiania i formatowania elementów graficznych.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
KLASA II
32
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI form wypowiedzi.
Porównuje pocztę tradycyjną i elektroniczną.
Redaguje i wysyła list elektroniczny.
Ocenia wpływ zastosowanych środków na przekaz informacji i atrakcyjność stron WWW.
Opracowuje zebrane materiały graficzne, zapisuje je w plikach JPG lub GIF.
Wstawia tekst w postaci neonu i ustala jego parametry.
Formatuje element graficzny, zwracając uwagę na pełnioną przez niego funkcję.
Tworzy na stronie zakładki.
Tworzy hiperłącza do wstawionych zakładek.
Umieszcza na stronie datę modyfikowaną automatycznie po aktualizacji strony.
Dopełniające bardzo dobry
Wybiera sposób wyszukiwania informacji w Internecie i ocenia skuteczność tego sposobu.
Przesyła różnego rodzaju dokumenty w formie załączników do listów e-mail.
Analizuje budowę przykładowych szkolnych witryn i system powiązań strony głównej z pozostałymi stronami witryny.
Tworzy witrynę według własnego projektu.
Dba o atrakcyjny i estetyczny wygląd tworzonej strony.
Łączy pojedyncze strony WWW, tworząc sieć hiperłączy według opracowanego projektu.
Umieszcza na stronie głównej hiperłącze do adresu e-mail.
Przegląda kod HTML utworzonej witryny.
Omawia historię internetu.
Omawia zalety i wady poczty elektronicznej.
Objaśnia sposób wstawiania hiperłączy do stron witryny.
Ponadprogramowe celujący
Wykraczające poza program, np.:
Tworzy podkład dźwiękowy strony WWW.
Tworzy witryny o różnej tematyce.
Tworzy strony WWW w języku HTML.
Wykraczające poza program, np.:
Omawia różne edytory stron WWW.
Omawia historię języka HTML.
Podaje podstawowe zasady tworzenia stron WWW w języku HTML.
Wymienia nazwy programów przeznaczonych do tworzenia stron WWW w języku HTML.
Zespół Szkół Gimnazjum im. A. Osieckiej w Kamienicy Polskiej Mariola ŻURAKOWSKA, Anna CHRUŚCICKA
STANDARDY WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH Z INFORMATYKI
WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI UCZNIÓW
KLASA III gimnazjum 1. KOMPUTER W ŻYCIU CZŁOWIEKA
WYMAGANIA stopień szkolny
Osiągnięcia ucznia
UMIEJĘTNOŚCI WIADOMOŚCI
Konieczne dopuszczający
Dokonuje prób organizacji własnego stanowiska pracy z zachowaniem podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.
Korzysta ze wskazanych zbiorów informacji, okazując szacunek dla cudzej własności twórczej.
Uruchamiania zestaw komputerowy i poprawnie kończy jego pracę.
Wymienia zasady bezpiecznej i higienicznej pracy z komputerem dotyczące: prawidłowej pozycji ciała i czasu pracy oraz właściwej organizacji komputerowego stanowiska pracy.
Objaśnia zasady korzystania ze zgromadzonych w pamięciach szkolnych komputerów: dokumentów, prac innych użytkowników, programów.
Podaje przykłady zastosowania komputera w szkole.
Wymienia nazwy urządzeń opartych na technice komputerowej.
Podstawowe dostateczny
Dostosowuje stanowisko pracy do wymagań bezpiecznej i higienicznej pracy. Podaje zastosowania spotykanych na co dzień urządzeń opartych na technice komputerowej.
Pisze w T. Pascalu prosty program rozwiązujący problem matematyczny lub logiczny.
Definiuje procedurę z parametrami w Logo
Omawia polecenia definiowania zmiennej i nadawania jej wartości.
Zna instrukcje wejścia i wyjścia (Write, Read) i instrukcję przypisania (T.Pascal)
Zna instrukcję warunkową If Then.
Zna zasadę zastosowania pętli w programie.
Zna zasadę użycia parametru w procedurze
Dopełniające bardzo dobry
Uzasadnia, że rozwiązania danego zadania nie można przedstawić w postaci algorytmu.
Charakteryzuje cechy algorytmu: poprawność, jednoznaczność, szczegółowość i uniwersalność.
Opracowuje procedurę rekurencyjną według wskazówek.
Wywołuje procedurę rekurencyjną i analizuje efekt jej działania.
Tworzy procedury z wykorzystaniem instrukcji warunkowej.
Opracowuje algorytmy rozwiązywania prostych problemów metodą wstępującą lub metodą zstępującą.
Porównuje zastosowane metody programowania.
Wykorzystuje powtórzenia w programie (pętla FOR to do; REPEAT Until; WHILE do). (T.Pascal)
Stosuje programowanie wstępujące i zstępujące w Logo
Omawia cechy programowania strukturalnego.
Wyjaśnia pojęcia: procedura, zmienna.
Omawia znaczenie translacji i zastosowanie translatora.
Wyjaśnia na przykładach istotę rekurencji.
Omawia budowę programu i wyjaśnia, na czym polega programowanie w języku Pascal.
Omawia metodę wstępującą i metodę zstępującą tworzenia procedur złożonych.
Ponadprogramowe celujący
Wykraczające poza program, np.:
Pisze i wykonuje złożone procedury wykorzystujące funkcje przetwarzające listy.
Analizuje złożone procedury wywołujące procedury rekurencyjne i przewiduje efekt ich działania.
Opracowuje algorytmy rozwiązania prostych problemów i zapisuje je w postaci procedur języka Logo.
Testuje poprawność działania opracowanych procedur.
Wykonuje procedury rysujące fraktale i analizuje je.
Pisze programy w środowisku T. Pascal
Pisze rozbudowane procedury w Logo
Wykraczające poza program, np.:
Wymienia rodzaje translatorów.
Wyjaśnia różnicę między interpretatorem i kompilatorem.
Wyjaśnia określenie: fraktal.
Zna inne od poznanych na lekcji języki programowania.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z INFORMATYKI
KLASA III
40
Poziom wymagań.
Wymagania konieczne (K) – ocena dopuszczająca - obejmują wiadomości i umiejętności niezbędne w uczeniu się danego przedmiotu.
Wymagania podstawowe (P) – ocena dostateczna - obejmują wiadomości i umiejętności najważniejsze w danym przedmiocie, przystępne, o niewielkim stopniu złożoności, łatwe nawet dla ucznia mało zdolnego dające się wykorzystać w prostych sytuacjach szkolnych i pozaszkolnych.
Wymagania rozszerzające (R) – ocena dobra - obejmują wiadomości i umiejętności istotne i bardziej złożone (wykraczające poza poziom podstawowy), przydatne i użyteczne w działalności szkolnej i pozaszkolnej, obejmujące umiejętność stosowania wiadomości w sytuacjach typowych.
Wymagania dopełniające (D) – ocena bardzo dobra - obejmują wiadomości i umiejętności wskazujące na pełne opanowanie programu w tym również złożone i trudne do opanowania, wymagające korzystania ze źródeł i umożliwiające rozwiązywanie problemów.
Wymagania wykraczające (W) – ocena celująca - znacznie wykraczające poza program nauczania, wynikające z indywidualnych zainteresowań i stanowiących efekt samodzielnej pracy ucznia.
Hierarchiczna klasyfikacja celów nauczania polega na tym, że osiągnięcie celu wyższego jest jednoznaczne z osiągnięciem celu niższego.
Taksonomia celów nauczania Określenie wieloznaczne czynności ucznia Określenie konkretnych czynności ucznia
I Poziom wiadomości
A. Zapamiętanie wiadomości Uczeń powinien wiedzieć ............... Uczeń potrafi nazwać, zdefiniować, wymienić,
Zidentyfikować, wyliczyć
B. Zrozumienie wiadomości Uczeń powinien rozumieć ............... Uczeń potrafi streścić, wyjaśnić, zilustrować, rozróżniać, zinterpretować, uporządkować
II Poziom umiejętności
C. Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych
Uczeń potrafi praktycznie wykorzystać wiadomości, przy czym cel nie może być zbyt odległy od celów