In Magazine

MAGAZINE FOR INTERIOR ARCHITECTURE

#00 / winter 2008

SPECIAL

WINKELINTERIEURS

Va

n d

e m

ak

ers

va

nD

EA

RC

HIT

EC

TiNM

AG

AZ

INE

FO

R IN

TE

RIO

R A

RC

HIT

EC

TU

RE

– #

00 winter 2008

00_IN_cover_uitvouw:Opmaak 1 14-11-2008 14:44 Pagina 1

IN – 00 winter 2008 – WINKELINTERIEURS 7

Inhoud

Inzicht

26Iedereen zijn eigen winkel van franchise naarpersoonlijke experimenten

Redactioneel

5Duurzaamheid in de winkelstraat

Opgave

70Spel met science fictionDominique Gonzalez-Foerster blikt vooruit inde Balenciaga flagship store in Milaan

74De naakte waarheidRichard Hutten maakt expositieruimte voormannenmode in winkel MGH20 in Rotterdam

78Licht in de duisternisFabriek wordt kapsalon met industrieel-feestelijke lichtinstallatie

82Maatpak voor modeRoel de Vos transformeert kerk tot lichte modetempel voor Humanoid

84Eigen ontwerpDe onverwachte schoonheid van winkels waar geen ontwerper aan te pas is gekomen

86Heerlijk helder winkelenHeineken The City wil wispelturige consument bereiken

Op komst

86No business like showbusinessDe kunst van het tentoonstellen staat centraal in iN no.1

SPECIAL

WINKELINTERIEURS#00 / winter 2008

IN-P01-P49:Opmaak 1 13-11-2008 19:49 Pagina 6


Inhoud

Inzicht

26Iedereen zijn eigen winkel van franchise naarpersoonlijke experimenten

Redactioneel

5Duurzaamheid in de winkelstraat

Opgave

70Spel met science fictionDominique Gonzalez-Foerster blikt vooruit inde Balenciaga flagship store in Milaan

74De naakte waarheidRichard Hutten maakt expositieruimte voormannenmode in winkel MGH20 in Rotterdam

78Licht in de duisternisFabriek wordt kapsalon met industrieel-feestelijke lichtinstallatie

82Maatpak voor modeRoel de Vos transformeert kerk tot lichte modetempel voor Humanoid

84Eigen ontwerpDe onverwachte schoonheid van winkels waar geen ontwerper aan te pas is gekomen

86Heerlijk helder winkelenHeineken The City wil wispelturige consument bereiken

Op komst

86No business like showbusinessDe kunst van het tentoonstellen staat centraal in iN no.1

SPECIAL

WINKELINTERIEURS#00 / winter 2008


IN – 00 winter 2008 – SPECIAL WINKELINTERIEURS 15

Zachte beeldenstormersPas drie jaar bezig en nu al een retrospectief:het zou de doodsteek kunnen zijn voor eenjonge ontwerper. Maar Big-Game is er nietbang voor. Het Belgisch-Frans-Zwitserse design-trio (Elric Petit, Augustin Scott de Martinvilleen Grégoire Jeanmonod) werkte zich een slag inde rondte om in het Belgische designmuseumGrand Hornu Images drie nieuwe collecties te tonen. Een daarvan is de reeks Ready Made, een interpretatie van Marcel Duchamps overbeken-de motto. Het trio dat bekend staat om haareigenzinnige en speelse kijk op func tionalisme,wilde de conceptuele kant op.

“Als designer word je vaak bekritiseerd om hetfeit dat je iets hebt ontworpen dat al bestaat,een ready made”, aldus Scott de Martinville.Daarom pakten de ontwerpers kant- en-klareobjecten en borduurden daarop voort. Eenbord is voorzien van een vogelhuisje en op deplatte oude Fiat Panda-ramen plakten ze spiege-lende folie, met een wandspiegel als resultaat.Ready Made bevat ook een billboard-lamp,geproduceerd door een neonlichtfabrikant, eneen reeks vazen waarvan de vormen zijn geba-seerd op die van Belgische watertorens. In decollectie Fold speelt Big-Game met de flexi -biliteit van de aluminiumcomposiet Alucobond,

om daar verlichting en meubilair van te makendat plat kan worden verpakt. De gebruikervouwt het item vervolgens als een stukje origami in elkaar. Alle ontwerpen (behalve de houten Work-lampen de Bird Plate voor Galerie Kreo) zijn doorBig-Game geïnitieerd en te zien in Overview,het retrospectief van hun werk in Grand HornuImages in het Belgische Mons, vanaf achttienoktober. Bij de expositie verschijnt ook eenboek. www.big-game.ch

14 IN – 00 winter 2008 – WINKELINTERIEURS

INBOXIBINBOXIB

Bamboe is beterTijdens de laatste editie van de beurs Maison& Objet in Parijs, toonde een collectieve Taiwanese presentatie fraaievoorbeelden van hedendaags en iets klassieker design. Het project Yii, naar degelijknamige Chinese filosofie die staat voorverandering en transformatie, is een initiatiefvan het National Taiwan Craft ResearchInstitute en het Taiwan Design Center. Een

In de showroom van Solunite, op het terreinvan de Van Nelle Ontwerp fabriek inRotterdam, verzamelden architecten, ontwerpers, pers en producenten zich voor de lezing van Evelyne Merkx over Hergebruiken interieur.

Hergebruik prikkelt

aantal ontwerpers werd gevraagd modernevoor werpen te ontwikkelen met traditio neletechnieken en materialen, die vervolgens zijnuitgevoerd door gerenommeerde ambachts-lieden uit Taiwan. De enige Westerse mede-werker aan het project is de DuitserKonstantin Grcic. Hij tekende de 43, een uit43 gelamineerde bamboerepen bestaandestoel. Bamboe wordt wereldwijd erkend als milieu-vriendelijk alternatief voor hardhout: elk jaarmaakt de moederplant meerdere nieuwe

stammen aan, waardoor in een volwassenplantage na vijf jaar de stammen kunnenworden geoogst, zonder dat de omvang vanhet bos afneemt. De groeikracht van hetbamboebos neemt toe door geregeld te kappen. Deze werkwijze zorgt voor een nóggrotere aanwas van nieuwe scheuten engarandeert de kwaliteit van de volgende kap. www.konstantin-grcic.com/

1 Annekee Goedhuis, uitgever de Architect,Harm Tilman, hoofdredacteur de Architect,Saskia van Raadt, vertegenwoordiger SoluniteNederland, Alec de Lussanet de la Sablonnière,algemeen directeur Solunite. 2 Bas Berck van Merkx + Girod architecten,Sander Woertman, eindredacteur de Architect,en Bastiaan van de Kraats van architectenbu-reau 1meter 98. 3 Nina Nannini, uitgeefmanager Sdu Uitgevers,en Nanneke Joustra van congresbureau JCC. 4 Marit Overbeek, redacteur interieur en design,in gesprek met Odette Ex en Hetty Keiren van Ex Interiors.

01 02

03 04

Foto

’s M

arga

reth

Doo

r



Zachte beeldenstormersPas drie jaar bezig en nu al een retrospectief:het zou de doodsteek kunnen zijn voor eenjonge ontwerper. Maar Big-Game is er nietbang voor. Het Belgisch-Frans-Zwitserse design-trio (Elric Petit, Augustin Scott de Martinvilleen Grégoire Jeanmonod) werkte zich een slag inde rondte om in het Belgische designmuseumGrand Hornu Images drie nieuwe collecties te tonen. Een daarvan is de reeks Ready Made, een interpretatie van Marcel Duchamps overbeken-de motto. Het trio dat bekend staat om haareigenzinnige en speelse kijk op func tionalisme,wilde de conceptuele kant op.

“Als designer word je vaak bekritiseerd om hetfeit dat je iets hebt ontworpen dat al bestaat,een ready made”, aldus Scott de Martinville.Daarom pakten de ontwerpers kant- en-klareobjecten en borduurden daarop voort. Eenbord is voorzien van een vogelhuisje en op deplatte oude Fiat Panda-ramen plakten ze spiege-lende folie, met een wandspiegel als resultaat.Ready Made bevat ook een billboard-lamp,geproduceerd door een neonlichtfabrikant, eneen reeks vazen waarvan de vormen zijn geba-seerd op die van Belgische watertorens. In decollectie Fold speelt Big-Game met de flexi -biliteit van de aluminiumcomposiet Alucobond,

om daar verlichting en meubilair van te makendat plat kan worden verpakt. De gebruikervouwt het item vervolgens als een stukje origami in elkaar. Alle ontwerpen (behalve de houten Work-lampen de Bird Plate voor Galerie Kreo) zijn doorBig-Game geïnitieerd en te zien in Overview,het retrospectief van hun werk in Grand HornuImages in het Belgische Mons, vanaf achttienoktober. Bij de expositie verschijnt ook eenboek. www.big-game.ch


INBOXIBINBOXIB

Bamboe is beterTijdens de laatste editie van de beurs Maison& Objet in Parijs, toonde een collectieve Taiwanese presentatie fraaievoorbeelden van hedendaags en iets klassieker design. Het project Yii, naar degelijknamige Chinese filosofie die staat voorverandering en transformatie, is een initiatiefvan het National Taiwan Craft ResearchInstitute en het Taiwan Design Center. Een

In de showroom van Solunite, op het terreinvan de Van Nelle Ontwerp fabriek inRotterdam, verzamelden architecten, ontwerpers, pers en producenten zich voor de lezing van Evelyne Merkx over Hergebruiken interieur.

Hergebruik prikkelt

aantal ontwerpers werd gevraagd modernevoor werpen te ontwikkelen met traditio neletechnieken en materialen, die vervolgens zijnuitgevoerd door gerenommeerde ambachts-lieden uit Taiwan. De enige Westerse mede-werker aan het project is de DuitserKonstantin Grcic. Hij tekende de 43, een uit43 gelamineerde bamboerepen bestaandestoel. Bamboe wordt wereldwijd erkend als milieu-vriendelijk alternatief voor hardhout: elk jaarmaakt de moederplant meerdere nieuwe

stammen aan, waardoor in een volwassenplantage na vijf jaar de stammen kunnenworden geoogst, zonder dat de omvang vanhet bos afneemt. De groeikracht van hetbamboebos neemt toe door geregeld te kappen. Deze werkwijze zorgt voor een nóggrotere aanwas van nieuwe scheuten engarandeert de kwaliteit van de volgende kap. www.konstantin-grcic.com/

1 Annekee Goedhuis, uitgever de Architect,Harm Tilman, hoofdredacteur de Architect,Saskia van Raadt, vertegenwoordiger SoluniteNederland, Alec de Lussanet de la Sablonnière,algemeen directeur Solunite. 2 Bas Berck van Merkx + Girod architecten,Sander Woertman, eindredacteur de Architect,en Bastiaan van de Kraats van architectenbu-reau 1meter 98. 3 Nina Nannini, uitgeefmanager Sdu Uitgevers,en Nanneke Joustra van congresbureau JCC. 4 Marit Overbeek, redacteur interieur en design,in gesprek met Odette Ex en Hetty Keiren van Ex Interiors.

01 02

03 04

Foto

’s M

arga

reth

Doo

r



“Ik ben me erg bewust van de impact die mijnkeuzes als ontwerper hebben op milieu en maat-schappij”, vertelt Lotte van Laatum. “Alle facto-ren die met een ontwerp te maken hebben,zoals materiaal, gebruikers en productiemetho-den, moet je kunnen verantwoorden.” Deze filo-sofie werkte ze verder uit op de DesignAcademy Eindhoven, waar ze de masteroplei-ding Man & Humanity volgde na de studieIndustrieel Product Ontwerpen in Den Haag.

‘Design waarin de mens centraal staat en dat op een

positieve manier bijdraagt aan de maatschappij’,

is het motto van Room for Improvement, de nieuwe

collectie van Lotte van Laatum.

De meeste aandacht in Milaan, waar Room forImprovement werd gepresenteerd, trok deBoomkast. Deze is vervaardigd van een van-wege de iepenziekte gekapte Zeeuwse boom. In 1999 in Kloosterzande, om precies te zijn.Van Laatum benadrukt dit verhaal, want vol-gens haar moeten mensen beseffen waar meu-bels vandaan komen. “Daarbij heeft iepenhouteen mooie kleur en nervenpatroon. Omdat devorm van de kast een relatie moest hebben met

de boom, heb ik niets veranderd aan de natuur-lijke vorm van de plank die als ladenfront isgebruikt. Zo ontstaat de greep en is iedere ladeanders.” Het ontwerp bepaalt of Van Laatum de produc-tie in eigen hand houdt of deze uitbesteedt. Zois de Boomkast in een kleine oplage door eenmeubelmaker vervaardigd en is de spaarlampWatt’s New bij een fabrikant ondergebracht.“Deze lampen zijn in een prima prijsklasse op

TekstMarit OverbeekFotografieWim Hanenberg

01

02

‘Ik wil meer bijdragenaan de werelddan een stroomproducten’

INTERVIEW MET LOT TE VAN LAATUM

20 IN – 00 winter 2008 – SPECIAL WINKELINTERIEURS

INBOXTalentIBINBOX

TalentIB

01 Collectie Room for Improvement. 02 Bank Bloei!



“Ik ben me erg bewust van de impact die mijnkeuzes als ontwerper hebben op milieu en maat-schappij”, vertelt Lotte van Laatum. “Alle facto-ren die met een ontwerp te maken hebben,zoals materiaal, gebruikers en productiemetho-den, moet je kunnen verantwoorden.” Deze filo-sofie werkte ze verder uit op de DesignAcademy Eindhoven, waar ze de masteroplei-ding Man & Humanity volgde na de studieIndustrieel Product Ontwerpen in Den Haag.

‘Design waarin de mens centraal staat en dat op een

positieve manier bijdraagt aan de maatschappij’,

is het motto van Room for Improvement, de nieuwe

collectie van Lotte van Laatum.

De meeste aandacht in Milaan, waar Room forImprovement werd gepresenteerd, trok deBoomkast. Deze is vervaardigd van een van-wege de iepenziekte gekapte Zeeuwse boom. In 1999 in Kloosterzande, om precies te zijn.Van Laatum benadrukt dit verhaal, want vol-gens haar moeten mensen beseffen waar meu-bels vandaan komen. “Daarbij heeft iepenhouteen mooie kleur en nervenpatroon. Omdat devorm van de kast een relatie moest hebben met

de boom, heb ik niets veranderd aan de natuur-lijke vorm van de plank die als ladenfront isgebruikt. Zo ontstaat de greep en is iedere ladeanders.” Het ontwerp bepaalt of Van Laatum de produc-tie in eigen hand houdt of deze uitbesteedt. Zois de Boomkast in een kleine oplage door eenmeubelmaker vervaardigd en is de spaarlampWatt’s New bij een fabrikant ondergebracht.“Deze lampen zijn in een prima prijsklasse op

TekstMarit OverbeekFotografieWim Hanenberg

01

02

‘Ik wil meer bijdragenaan de werelddan een stroomproducten’

INTERVIEW MET LOT TE VAN LAATUM

20 IN – 00 winter 2008 – SPECIAL WINKELINTERIEURS

INBOXTalentIBINBOX

TalentIB

01 Collectie Room for Improvement. 02 Bank Bloei!



INBOXIB

Idols voor ontwerpers Nu ook Philippe Starck zich heeft laten strikkenvoor een designtalentenjacht op televisie, lijkteen hoogtepunt in de groeiende sterrencultusrondom interieurontwerpers te zijn bereikt. Inhet nieuwe televisieprogramma van de BBC,School of Design, zoekt de Franse meester -ontwerper een nieuwe gezel, die hij de kneepjesvan het vak kan bijbrengen. De man die de privé-vertrekken van de voor-malige Franse president Mitterand in het Elyséeopnieuw inrichtte, begeleidt in zes afleveringenvan 52 minuten tien studenten. Zij dingen mee naar een contract van zes maanden in hetParijse agentschap van Philippe Starck. De uitdaging: een onmisbaar voorwerp voor de 21ste eeuw ontwerpen, een ‘must have’. Het format is hetzelfde als dat van TheApprentice, de Amerikaanse tv-serie waarinvastgoedmagnaat Donald Trump een ‘rechter-hand’ zocht en die de afvallers steevast bege-leidde met een ‘You’re fired!’ Inschrijven voor het programma is helaas voorbehouden aan Britten. De designwedstrijdwordt eind dit jaar uitgezonden op BBC Two.www.bbc.co.uk/schoolofdesign/index.shtml

Goed in vormEen eeuw Nederlandse ontwerpcultuur is ver-tegenwoordigd op de tentoonstelling Limited/Unlimited – Honderd jaar Dutch Design.Gebruiksvoorwerpen die vanwege hun schoon-heid of technische of functionele kwaliteiten inde collectie van Boijmans Van Beuningen zijnopgenomen, zijn gerangschikt langs een striktetijdslijn. Hierbij is onderscheid gemaakt tussenambachtelijk vervaardigde (limited) en indus-trieel geproduceerde (unlimited) voorwerpen.Het is verfrissend om naast bekende ontwer-pen ook meer anonieme gebruiksvoorwerpente zien. Ondanks het streven de ontwerpen ineen bredere context te plaatsen, zorgt demuseale en bijna fantasieloze opstelling ervoordat de opzet visueel niet goed uit de verfkomt. Ook is het jammer dat je door het ont-breken van informatieborden weinig te wetenkomt over de objecten en de selectie.Hierdoor blijft de opstelling gesloten en wijktze in geen enkel opzicht af van de reguliereopstellingen in dit deel van het museum. www.boijmans.nl

Dutch Design wint in TokioDe presentatie Created in Holland is in Tokiobekroond met de eerste prijs voor de bestestand op 100% Design, onderdeel van de TokyoDesign Week. Uit de 20 genomineerden koosde vakjury voor de Nederlandse presentatie,“vanwege de hoge kwaliteit van de productenen de duidelijke wijze waarop deze wordengetoond.” Created in Holland is een gezamenlij-ke expositie van jonge vormgevers, die wordtuitgevoerd in opdracht van het Ministerie vanEconomische Zaken. Het voor de derde keer


INBOXTalentIB

de markt te brengen, maar de Boomkast wordtin een kleinere oplage geproduceerd. Ik wil nietalleen aan autonome vormgeving doen of voorfabrikanten werken, maar beide disciplinesnaast elkaar beoefenen. Dat houd je fris.”“Ik begin vanuit het verhaal dat ik wil vertellenen dan zie ik wel wat voor ontwerp er uitkomt.Soms heb ik een reden een product er op eenbepaalde manier uit te laten zien, maar meestalweet ik niet wat de uitkomst zal zijn”, aldusVan Laatum. Watt’s New is bijvoorbeeld ont-staan uit de intentie de vorm van een spaar-lamp mooier te maken. “Een spaarlamp gaatacht tot tien jaar mee, maar ziet er hard en kiluit. Terwijl je die buis een bepaalde vorm kunt

geven, zoals in dit geval de vorm van eenbloem. Hier maak ik gebruik van de voordelenen de vormvrijheid die de techniek te biedenheeft.” De bank Bloei! is een vervolg op haar gelijkna-mige afstudeerproject, dat door middel van pro-ductontwikkeling verandering wilde brengen inde geïsoleerde positie van de eerste generatieTurkse vrouwen in Nederland. Een groepjevrouwen uit Utrecht vervaardigde eigentijdsesieraden naar een ontwerp van Van Laatum,die geïnspireerd raakte door de gehaakte sier-randen die vrouwen aan hun hoofddoek dra-gen. Naast decoratie dienen deze ook als com-municatiemiddel. “Als je rode pepers aan je

hoofddoek draagt, heb je ruzie met je schoon-moeder, en je kunt er ook mee aangeven of jenog vrijgezel bent of getrouwd.” De bank isgeïnspireerd op de traditionele Turkse bank metlosse kleden en kussens en het ontwerp voor dekleden is afgeleid uit de geschiedenis van natio-nale kaftans. Op de kussens is het haakwerkvan de groep vrouwen toegepast, uitgevoerd inhetzelfde patroon. “In Bloei! komen een verhaalen een techniek samen, de Turkse vrouwenkunnen nu hun ambacht aan de buitenwereldtonen en er een boterham mee verdienen en zohun positie verbeteren. Terwijl het haakwerk ende patronen iets toevoegen aan het ontwerp vande producten.”

01

02

03

georganiseerde evenement is bedoeld omNederland als designland te promoten en jongevormgevers aan zakelijke contacten in Japan tehelpen. Laurens van Wieringen, ontwerper van debekroonde stand en al voor de derde keer deelnemer, tekent aan dat het opbouwen vaneen zakenrelatie in Japan heel lang kan duren. “In het eerste jaar deed ik geen zaken metJapanners, maar legde ik vooral contacten met instanties zoals het MoMA in New York.Desalniettemin is er nu, dankzij contacten vanvorig jaar, de intentie uitgesproken een aantalvan mijn producten te gaan verkopen.” www.premsela.org

01 Vaas Tulipa. 02 Spaarlampen Watt’s New03 Spiegels Nieuwe Natuur



INBOXIB

Idols voor ontwerpers Nu ook Philippe Starck zich heeft laten strikkenvoor een designtalentenjacht op televisie, lijkteen hoogtepunt in de groeiende sterrencultusrondom interieurontwerpers te zijn bereikt. Inhet nieuwe televisieprogramma van de BBC,School of Design, zoekt de Franse meester -ontwerper een nieuwe gezel, die hij de kneepjesvan het vak kan bijbrengen. De man die de privé-vertrekken van de voor-malige Franse president Mitterand in het Elyséeopnieuw inrichtte, begeleidt in zes afleveringenvan 52 minuten tien studenten. Zij dingen mee naar een contract van zes maanden in hetParijse agentschap van Philippe Starck. De uitdaging: een onmisbaar voorwerp voor de 21ste eeuw ontwerpen, een ‘must have’. Het format is hetzelfde als dat van TheApprentice, de Amerikaanse tv-serie waarinvastgoedmagnaat Donald Trump een ‘rechter-hand’ zocht en die de afvallers steevast bege-leidde met een ‘You’re fired!’ Inschrijven voor het programma is helaas voorbehouden aan Britten. De designwedstrijdwordt eind dit jaar uitgezonden op BBC Two.www.bbc.co.uk/schoolofdesign/index.shtml

Goed in vormEen eeuw Nederlandse ontwerpcultuur is ver-tegenwoordigd op de tentoonstelling Limited/Unlimited – Honderd jaar Dutch Design.Gebruiksvoorwerpen die vanwege hun schoon-heid of technische of functionele kwaliteiten inde collectie van Boijmans Van Beuningen zijnopgenomen, zijn gerangschikt langs een striktetijdslijn. Hierbij is onderscheid gemaakt tussenambachtelijk vervaardigde (limited) en indus-trieel geproduceerde (unlimited) voorwerpen.Het is verfrissend om naast bekende ontwer-pen ook meer anonieme gebruiksvoorwerpente zien. Ondanks het streven de ontwerpen ineen bredere context te plaatsen, zorgt demuseale en bijna fantasieloze opstelling ervoordat de opzet visueel niet goed uit de verfkomt. Ook is het jammer dat je door het ont-breken van informatieborden weinig te wetenkomt over de objecten en de selectie.Hierdoor blijft de opstelling gesloten en wijktze in geen enkel opzicht af van de reguliereopstellingen in dit deel van het museum. www.boijmans.nl

Dutch Design wint in TokioDe presentatie Created in Holland is in Tokiobekroond met de eerste prijs voor de bestestand op 100% Design, onderdeel van de TokyoDesign Week. Uit de 20 genomineerden koosde vakjury voor de Nederlandse presentatie,“vanwege de hoge kwaliteit van de productenen de duidelijke wijze waarop deze wordengetoond.” Created in Holland is een gezamenlij-ke expositie van jonge vormgevers, die wordtuitgevoerd in opdracht van het Ministerie vanEconomische Zaken. Het voor de derde keer


INBOXTalentIB

de markt te brengen, maar de Boomkast wordtin een kleinere oplage geproduceerd. Ik wil nietalleen aan autonome vormgeving doen of voorfabrikanten werken, maar beide disciplinesnaast elkaar beoefenen. Dat houd je fris.”“Ik begin vanuit het verhaal dat ik wil vertellenen dan zie ik wel wat voor ontwerp er uitkomt.Soms heb ik een reden een product er op eenbepaalde manier uit te laten zien, maar meestalweet ik niet wat de uitkomst zal zijn”, aldusVan Laatum. Watt’s New is bijvoorbeeld ont-staan uit de intentie de vorm van een spaar-lamp mooier te maken. “Een spaarlamp gaatacht tot tien jaar mee, maar ziet er hard en kiluit. Terwijl je die buis een bepaalde vorm kunt

geven, zoals in dit geval de vorm van eenbloem. Hier maak ik gebruik van de voordelenen de vormvrijheid die de techniek te biedenheeft.” De bank Bloei! is een vervolg op haar gelijkna-mige afstudeerproject, dat door middel van pro-ductontwikkeling verandering wilde brengen inde geïsoleerde positie van de eerste generatieTurkse vrouwen in Nederland. Een groepjevrouwen uit Utrecht vervaardigde eigentijdsesieraden naar een ontwerp van Van Laatum,die geïnspireerd raakte door de gehaakte sier-randen die vrouwen aan hun hoofddoek dra-gen. Naast decoratie dienen deze ook als com-municatiemiddel. “Als je rode pepers aan je

hoofddoek draagt, heb je ruzie met je schoon-moeder, en je kunt er ook mee aangeven of jenog vrijgezel bent of getrouwd.” De bank isgeïnspireerd op de traditionele Turkse bank metlosse kleden en kussens en het ontwerp voor dekleden is afgeleid uit de geschiedenis van natio-nale kaftans. Op de kussens is het haakwerkvan de groep vrouwen toegepast, uitgevoerd inhetzelfde patroon. “In Bloei! komen een verhaalen een techniek samen, de Turkse vrouwenkunnen nu hun ambacht aan de buitenwereldtonen en er een boterham mee verdienen en zohun positie verbeteren. Terwijl het haakwerk ende patronen iets toevoegen aan het ontwerp vande producten.”

01

02

03

georganiseerde evenement is bedoeld omNederland als designland te promoten en jongevormgevers aan zakelijke contacten in Japan tehelpen. Laurens van Wieringen, ontwerper van debekroonde stand en al voor de derde keer deelnemer, tekent aan dat het opbouwen vaneen zakenrelatie in Japan heel lang kan duren. “In het eerste jaar deed ik geen zaken metJapanners, maar legde ik vooral contacten met instanties zoals het MoMA in New York.Desalniettemin is er nu, dankzij contacten vanvorig jaar, de intentie uitgesproken een aantalvan mijn producten te gaan verkopen.” www.premsela.org

01 Vaas Tulipa. 02 Spaarlampen Watt’s New03 Spiegels Nieuwe Natuur


TekstMarit OverbeekFoto’s Milo Keller

De drie productontwerpers, al jarenlang trouwefans van deze club, wilden voor de nieuwe loca-tie van Le Romandie een interieur maken dathet intensieve gebruik van bands en dronkenbezoekers zou overleven. Daarom asfalteerdenze de vloer, gebruikten ze rauwe materialen alsgegalvaniseerd staal en plaatsten ze toiletten diedoorgaans in gevangenissen worden gebruikt. Grégoire Jeamonod, Elric Petit en AugustinScott de Martinville kregen de opdracht na het winnen van een prijsvraag, die door deZwitserse ontwerpopleiding ECAL werd uitge-schreven voor haar alumni. De stadsarchitectRobert Mohr nam de constructie voor zijn rekening. Le Romandie bevindt zich namelijkonder de negentiende-eeuwse stenen brugGrand-Pont in het centrum van Lausanne.

Om ruimte te maken voor een concerthal enbar, moesten tonnen aarde worden weggegra-ven, en een zware dragende constructie wordengebouwd. Binnen zijn de historische bogen nog steedszichtbaar en zo ontstond bij Big-Game het ideeom de relatie tussen binnen en buiten tot uit-gangspunt te maken voor hun interieurontwerp.Zo voorzagen ze de vloer van wegmarkering,die samen met de neon-bewegwijzering feest-gangers de goede kant opstuurt. In LeRomandie hangt nu de sfeer van een blockparty in een grimmige Amerikaanse achter-buurt. Big-Game vertelt daarom vol trots hoede roestvast stalen toiletten al op de openings-avond werden voorzien van hun eerste graffiti.www.big-game.ch

42 IN – 00 winter 2008 – WINKELINTERIEURSIN – 00 winter 2008 – WINKELINTERIEURS 43

INSPIRATIEIS INSPIRATIEIS

«De meestauthentieke club voor rocken electro-concerten inFranssprekendZwitserland »,zo omschrijftontwerptrioBig Game Le Romandie in Lausanne.

Rock‘n rollonder debrug 01 De club bevindt zich onder

een negentiende-eeuwsebrug.

02 Big-Game: GrégoireJeamonod, Elric Petit enAugustin Scott deMartinville

03 De vloer is voorzien van snelwegmarkering.

02

01

03


TekstMarit OverbeekFoto’s Milo Keller

De drie productontwerpers, al jarenlang trouwefans van deze club, wilden voor de nieuwe loca-tie van Le Romandie een interieur maken dathet intensieve gebruik van bands en dronkenbezoekers zou overleven. Daarom asfalteerdenze de vloer, gebruikten ze rauwe materialen alsgegalvaniseerd staal en plaatsten ze toiletten diedoorgaans in gevangenissen worden gebruikt. Grégoire Jeamonod, Elric Petit en AugustinScott de Martinville kregen de opdracht na het winnen van een prijsvraag, die door deZwitserse ontwerpopleiding ECAL werd uitge-schreven voor haar alumni. De stadsarchitectRobert Mohr nam de constructie voor zijn rekening. Le Romandie bevindt zich namelijkonder de negentiende-eeuwse stenen brugGrand-Pont in het centrum van Lausanne.

Om ruimte te maken voor een concerthal enbar, moesten tonnen aarde worden weggegra-ven, en een zware dragende constructie wordengebouwd. Binnen zijn de historische bogen nog steedszichtbaar en zo ontstond bij Big-Game het ideeom de relatie tussen binnen en buiten tot uit-gangspunt te maken voor hun interieurontwerp.Zo voorzagen ze de vloer van wegmarkering,die samen met de neon-bewegwijzering feest-gangers de goede kant opstuurt. In LeRomandie hangt nu de sfeer van een blockparty in een grimmige Amerikaanse achter-buurt. Big-Game vertelt daarom vol trots hoede roestvast stalen toiletten al op de openings-avond werden voorzien van hun eerste graffiti.www.big-game.ch



«De meestauthentieke club voor rocken electro-concerten inFranssprekendZwitserland »,zo omschrijftontwerptrioBig Game Le Romandie in Lausanne.

Rock‘n rollonder debrug 01 De club bevindt zich onder

een negentiende-eeuwsebrug.

02 Big-Game: GrégoireJeamonod, Elric Petit enAugustin Scott deMartinville

03 De vloer is voorzien van snelwegmarkering.

02

01

03



In Le Romandie hangt de sfeer van een block party


01 Via een trap onder de brug isde club te betreden.

02 De stenen bogen zijn ook binnen een blikvanger.

03 Om ruimte te maken voor declub, moesten tonnen aardeworden weggegraven en eenzware dragende constructieworden gebouwd.

01

02

03



In Le Romandie hangt de sfeer van een block party


01 Via een trap onder de brug isde club te betreden.

02 De stenen bogen zijn ook binnen een blikvanger.

03 Om ruimte te maken voor declub, moesten tonnen aardeworden weggegraven en eenzware dragende constructieworden gebouwd.

01

02

03


kers van WATT tentoongesteld: zij verkopenkaartjes in een glazen volume in de straat ennemen in een hoogglanzende oranje vitrine dejassen in. De in de straat gemaakte openingenbieden volop kans tot het maken van oogcon-tact: de verspringende ‘relax roofs’ annex rook-ruimtes buiten zijn onderling bereikbaar viatrappen, de rookruimte binnen kijkt uit op destraat en de grote spiegelwand voor de toiletten,waarin bezoekers hun verschijning kunnenchecken. Vanuit het terras op de begane grondis bovendien een zichtlijn dwars op de entree-straat gemaakt, naar het café en het achterlig-gende park. Door een grote glazen gevel heefthet café zicht op de straat en maakt zo deel uitvan de wijk.

De straat is letterlijk in hetbestaande gebouwuitgehakt

VerantwoordepeepshowClub WATT in Rotterdam door Kossmann.dejong in samenwerking

met Döll – Atelier voor Bouwkunst

De eerste ontwerptaak was de functies te reor-ganiseren en helderheid en openheid te brengenin het dichtgeslibde, versleten pand van hetvoormalige Nighttown. De benauwde gangen,onoverzichtelijke routing en duistere sfeer, zijnvervangen door een dubbelhoge, open entree-straat, die fraai is verlicht en van waaruit alleruimtes in de club te betreden zijn. De straat isletterlijk in het bestaande gebouw uitgehakt. De hierdoor ontstane openingen zijn voorzienvan glas, zodat vanuit de omliggende zalen naar de binnenkomende bezoekers kan wordengekeken. Resten van leidingen en afvoerpijpenworden benadrukt door gekleurd licht dat langs de onafgewerkte muren strijkt. Net zoals de bezoekers zijn ook de medewer-



Omdat mensen een club niet bezoeken vanwege de duur-zaamheid, maar om elkaar te ontmoeten en feest te vieren,staat in WATT (oog)contact maken centraal. Bezoekerskunnen dankzij de genereus aangebrachte zichtlijnen kijkenen zich laten bekijken, intussen dwalend van plek naar plek als op een festival. Via speciaal ontworpen elementenzoals de energie-opwekkende dansvloer, toont de club dat het streven naar duurzaamheid haar ‘geitenwollensokken’-imago definitief kwijt is.

Tekst Marit OverbeekFoto’s Thijs Wolzak

01 De garderobe is een hoog-glanzende vitrine.

02 De onafgewerkte murenworden benadrukt doorgekleurd licht.

03 Kaartjes worden verkochtin een glazen doos.

01

02

03


kers van WATT tentoongesteld: zij verkopenkaartjes in een glazen volume in de straat ennemen in een hoogglanzende oranje vitrine dejassen in. De in de straat gemaakte openingenbieden volop kans tot het maken van oogcon-tact: de verspringende ‘relax roofs’ annex rook-ruimtes buiten zijn onderling bereikbaar viatrappen, de rookruimte binnen kijkt uit op destraat en de grote spiegelwand voor de toiletten,waarin bezoekers hun verschijning kunnenchecken. Vanuit het terras op de begane grondis bovendien een zichtlijn dwars op de entree-straat gemaakt, naar het café en het achterlig-gende park. Door een grote glazen gevel heefthet café zicht op de straat en maakt zo deel uitvan de wijk.

De straat is letterlijk in hetbestaande gebouwuitgehakt

VerantwoordepeepshowClub WATT in Rotterdam door Kossmann.dejong in samenwerking

met Döll – Atelier voor Bouwkunst

De eerste ontwerptaak was de functies te reor-ganiseren en helderheid en openheid te brengenin het dichtgeslibde, versleten pand van hetvoormalige Nighttown. De benauwde gangen,onoverzichtelijke routing en duistere sfeer, zijnvervangen door een dubbelhoge, open entree-straat, die fraai is verlicht en van waaruit alleruimtes in de club te betreden zijn. De straat isletterlijk in het bestaande gebouw uitgehakt. De hierdoor ontstane openingen zijn voorzienvan glas, zodat vanuit de omliggende zalen naar de binnenkomende bezoekers kan wordengekeken. Resten van leidingen en afvoerpijpenworden benadrukt door gekleurd licht dat langs de onafgewerkte muren strijkt. Net zoals de bezoekers zijn ook de medewer-



Omdat mensen een club niet bezoeken vanwege de duur-zaamheid, maar om elkaar te ontmoeten en feest te vieren,staat in WATT (oog)contact maken centraal. Bezoekerskunnen dankzij de genereus aangebrachte zichtlijnen kijkenen zich laten bekijken, intussen dwalend van plek naar plek als op een festival. Via speciaal ontworpen elementenzoals de energie-opwekkende dansvloer, toont de club dat het streven naar duurzaamheid haar ‘geitenwollensokken’-imago definitief kwijt is.

Tekst Marit OverbeekFoto’s Thijs Wolzak

01 De garderobe is een hoog-glanzende vitrine.

02 De onafgewerkte murenworden benadrukt doorgekleurd licht.

03 Kaartjes worden verkochtin een glazen doos.

01

02

03



IN BEDRIJF IB


IN BEDRIJFIB

kunstwerk

Lux, woonachtig in Berlijn, staatbekend om haar ruimtelijke objec-ten met ingetogen en krachtigevormen, waarin flexibiliteit, maat-voering en kleurgebruik een groterol spelen. Geometrie is kenmerkend voorhaar handgemaakte sculpturen,waarin variatie wordt aangebrachtdoor objecten van afwijkende for-maten en kleuren te combineren.De kast Motion, die zij ontwierpvoor Pastoe, ligt in het verlengdevan haar beeldhouwwerken. Ookde kast bestaat uit geometrischeelementen van verschillende afme-tingen en kleuren, die samen ééngeheel zijn. Volumes en proportiesvariëren, terwijl de symmetrievoor een herkenbare en rustigevorm zorgt. Lux: “Ik ben altijd op zoek naareen iconische vorm. In Motionwilde ik vormgeving, minimal arten beeldhouwkunst combineren.”Dat ze is geschoold als architect, is terug te zien aan de vormentaal

en het lijnenspel van de kast, diedoet denken aan gebouwen. “Het openen en sluiten van de ele-menten ervaar je als het verplaat-sen van iets lijvigs, zoals het ope-nen van een kluis of een zwaarboek. Dat niet alleen de compositievan de kast verandert, maar ookde ruimte eromheen, draagt aandat gevoel bij. Als de kast zichopent, vouwt hij zich als het wareom je heen, als een warme deken.Dan zit of sta je ín de kast, zodat je bent omringd door je meestdierbare spullen.” Bij de kleurkleuze liet Lux zichinspireren door fresco’s inItaliaanse kerken. “Zachte aange-name kleuren die zich niet opdrin-gen, maar tegelijkertijd een diepeintensiteit hebben.” Lux hield daar-bij rekening met de weerspiegelingvan de gekleurde op de witteonderdelen: ‘Te felle kleuren zou-den domineren, doordat ze te sterkreflecteren.” Ondanks deze prak -tische overwegingen was het uit-

eindelijk vooral een emotionelekeuze. Zo koos Lux intuïtief voorluchtige tinten. “Het zijn verrijd -bare elementen en dus moeten zelichtvoetig ogen.” Dit effect wordtbenadrukt door de verzonken ennaar binnen geplaatste wielen,waardoor de kast boven het vloer-oppervlak lijkt te zweven. Het ontwikkelen van de wielen enhet scharnier bleek overigens eenvan de grootste uitdagingen in hetontwerpproces. Omdat de wieleneen groot gewicht moeten dragen,waren industriële exemplarenonvermijdelijk. De bevestigingmoest aan de bovenkant echteronzichtbaar zijn, omdat de kast -delen ook open kunnen staan. Deoplossing is gevonden door de wie-len te verzinken in de bodem vande kast. De scharnieren moestenaan dezelfde eisen voldoen. Omdatdeze onopvallend moesten zijn,zowel in open als in geslotentoestand, ontwikkelde de ontwerp -afdeling van Pastoe een speciale

techniek die uitkomst bood: eenragfijn, rond scharnier van alumi-nium die wegvalt in de hoekenvan de losse elementen. De zoektocht van Elisabeth Luxen Pastoe zou uiteindelijk twee jaarduren. Lux werkte met tallozehandgemaakte schaalmodellen,waarmee ze eindeloos kon varië-ren, precies zoals ze ook haarkunstwerken schept. Er kwamgeen computer aan te pas. Bestopvallend in de moderne ontwerp-wereld, maar niet meer dan logischvoor de kunstenares: “De idealemaatvoering van de verschillendeonderdelen moet je zien en voelen.Dat kan je niet imiteren op eenbeeldscherm.”Het eindresultaat is een modernsysteem van verrijdbare elementendie in series van twee, drie of vieraan elkaar worden geschakeld.Hoogte, diepte en kleur van de ele-menten zijn variabel. Ieder elementkan naar eigen invulling een kleurkrijgen, waarbij de achterzijde vanieder element in een afwijkendekleur kan worden uitgevoerd.Motion geeft de gebruiker eengrote mate van keuzevrijheid engeen kast is hetzelfde, waardooriedereen zijn eigen unieke objectkan hebben.Marit Overbeek

www.pastoe.com

02

03

04

01 De vormentaal en het lijnen-spel van de kast Motion komenvoort uit deze schets.

02 Als de kast zich opent vouwthij zich als het ware om degebruiker heen.

03 Een van de modellen waarmeeLux de vorm van de kastbepaalde.

04 Het eindresultaat.

Een kast als Een combinatie van vormgeving, minimal art en

beeld houwkunst: dat wilde de Duitse beeldend kunstenaarElisabeth Lux bereiken in de kast Motion.

01



IN BEDRIJF IB


IN BEDRIJFIB

kunstwerk

Lux, woonachtig in Berlijn, staatbekend om haar ruimtelijke objec-ten met ingetogen en krachtigevormen, waarin flexibiliteit, maat-voering en kleurgebruik een groterol spelen. Geometrie is kenmerkend voorhaar handgemaakte sculpturen,waarin variatie wordt aangebrachtdoor objecten van afwijkende for-maten en kleuren te combineren.De kast Motion, die zij ontwierpvoor Pastoe, ligt in het verlengdevan haar beeldhouwwerken. Ookde kast bestaat uit geometrischeelementen van verschillende afme-tingen en kleuren, die samen ééngeheel zijn. Volumes en proportiesvariëren, terwijl de symmetrievoor een herkenbare en rustigevorm zorgt. Lux: “Ik ben altijd op zoek naareen iconische vorm. In Motionwilde ik vormgeving, minimal arten beeldhouwkunst combineren.”Dat ze is geschoold als architect, is terug te zien aan de vormentaal

en het lijnenspel van de kast, diedoet denken aan gebouwen. “Het openen en sluiten van de ele-menten ervaar je als het verplaat-sen van iets lijvigs, zoals het ope-nen van een kluis of een zwaarboek. Dat niet alleen de compositievan de kast verandert, maar ookde ruimte eromheen, draagt aandat gevoel bij. Als de kast zichopent, vouwt hij zich als het wareom je heen, als een warme deken.Dan zit of sta je ín de kast, zodat je bent omringd door je meestdierbare spullen.” Bij de kleurkleuze liet Lux zichinspireren door fresco’s inItaliaanse kerken. “Zachte aange-name kleuren die zich niet opdrin-gen, maar tegelijkertijd een diepeintensiteit hebben.” Lux hield daar-bij rekening met de weerspiegelingvan de gekleurde op de witteonderdelen: ‘Te felle kleuren zou-den domineren, doordat ze te sterkreflecteren.” Ondanks deze prak -tische overwegingen was het uit-

eindelijk vooral een emotionelekeuze. Zo koos Lux intuïtief voorluchtige tinten. “Het zijn verrijd -bare elementen en dus moeten zelichtvoetig ogen.” Dit effect wordtbenadrukt door de verzonken ennaar binnen geplaatste wielen,waardoor de kast boven het vloer-oppervlak lijkt te zweven. Het ontwikkelen van de wielen enhet scharnier bleek overigens eenvan de grootste uitdagingen in hetontwerpproces. Omdat de wieleneen groot gewicht moeten dragen,waren industriële exemplarenonvermijdelijk. De bevestigingmoest aan de bovenkant echteronzichtbaar zijn, omdat de kast -delen ook open kunnen staan. Deoplossing is gevonden door de wie-len te verzinken in de bodem vande kast. De scharnieren moestenaan dezelfde eisen voldoen. Omdatdeze onopvallend moesten zijn,zowel in open als in geslotentoestand, ontwikkelde de ontwerp -afdeling van Pastoe een speciale

techniek die uitkomst bood: eenragfijn, rond scharnier van alumi-nium die wegvalt in de hoekenvan de losse elementen. De zoektocht van Elisabeth Luxen Pastoe zou uiteindelijk twee jaarduren. Lux werkte met tallozehandgemaakte schaalmodellen,waarmee ze eindeloos kon varië-ren, precies zoals ze ook haarkunstwerken schept. Er kwamgeen computer aan te pas. Bestopvallend in de moderne ontwerp-wereld, maar niet meer dan logischvoor de kunstenares: “De idealemaatvoering van de verschillendeonderdelen moet je zien en voelen.Dat kan je niet imiteren op eenbeeldscherm.”Het eindresultaat is een modernsysteem van verrijdbare elementendie in series van twee, drie of vieraan elkaar worden geschakeld.Hoogte, diepte en kleur van de ele-menten zijn variabel. Ieder elementkan naar eigen invulling een kleurkrijgen, waarbij de achterzijde vanieder element in een afwijkendekleur kan worden uitgevoerd.Motion geeft de gebruiker eengrote mate van keuzevrijheid engeen kast is hetzelfde, waardooriedereen zijn eigen unieke objectkan hebben.Marit Overbeek

www.pastoe.com

02

03

04

01 De vormentaal en het lijnen-spel van de kast Motion komenvoort uit deze schets.

02 Als de kast zich opent vouwthij zich als het ware om degebruiker heen.

03 Een van de modellen waarmeeLux de vorm van de kastbepaalde.

04 Het eindresultaat.

Een kast als Een combinatie van vormgeving, minimal art en

beeld houwkunst: dat wilde de Duitse beeldend kunstenaarElisabeth Lux bereiken in de kast Motion.

01



004

Do-it-yourself esthetiek Van de Y-Table van Fabiaan vanSeveren brengt Vange nu eenvierkante versie uit. De Y-Tablekan naar keuze worden afgewerktin graniet, zwarte lak of, in eenkleine oplage, in de prototype-versie met schoolbordverf, waar-op de ontwerper technische aan-tekeningen op de verschillendeonderdelen heeft gemaakt. www.vange.be

006

Sculptuur in de ruimte Ben van Berkel van UNStudionam de omgeving waar een stoeldeel van zal uitmaken als uit-gangspunt voor de Mychair. Alledetails zijn gekozen vanwege deruimtelijke effecten. De gefacet-teerde vormen van het zachtedeel herhalen zich in de vormenvan het onderstel, de onderkantkeert in de zijdes terug en deruimte wordt zelf weerspiegeld inhet glanzend gepolijste chroomvan het onderstel. www.walterknoll.de

005

Licht daar waar het nodig isFranck Heymans toonde eenleeslamp die verlichting op pre-cies de gewenste plek brengt,zonder hinderlijke schaduwen.Het ontwerp kreeg de poëtischenaam C’est sous la lampe qu'ilfait le moins clair. www.souslalampe.net

007

Modulaire sterrenhemel Interieurarchitect en ontwerperGerd Couckhuyt ontwikkelde Izarvoor Modular LightingInstruments. Kenmerkend voor ditmodulaire ontwerp van polycar-bonaat zijn de afgeronde hoekenen de symmetrische vormgeving.Met een rubberen verbindings-stuk kunnen verschillende arma-turen aan elkaar worden verbon-den. Twee Izars kunnen tot 60graden roteren, tot 90 gradenvouwen en tot 30 graden rond hunlengte-as draaien. www.supermodular.com


IN BEDRIJFProductIB

INTERIEUR BIÊNNALE KORTRIJK

001

Duurzaamheid maakt sfeerDelta Light ontwikkelde een aan-tal armaturen speciaal voor leds.Opvallend is Stripe, dat leds inzetals sfeerverlichting. Stripe isstrak, plat en breed, vervaardigdvan aluminium en bevat vier ‘highpower’ led-strips van 291 mm. www.deltalight.com

003

Magnetische velden Onzichtbare magneten zijn deessentie van de bank Fado, die deBelgische ontwerper Wim Segersontwierp voor Indera. Hiermeekunnen de verschillende zitele-menten aan elkaar wordengeklikt, zodat de gebruiker zijnideale bankstel zelf kan samen-stellen. www.indera.be

002

Spelen met de bijzettafel Paolo Pallucco ontwierp deCampo Arato voor DePadova. Drieelementen vormen samen hetblad en zijn dankzij scharnierenuit elkaar te trekken, zodat degebruiker er allerlei opstellingenmee kan maken. Het blad van mdfkan worden voorzien van eikenfi-neer met een ingefreesd patroon. www.depadova.it

IN BEDRIJFProductIB

IN BEDRIJFProductIB



Alles in de Rotterdamse mannenmode -winkel MGH20 is huidkleurig, van vloer tot plafond, van trap tot leidingen.


Stylist en ontwerper Margreeth Olsthoorn had aleen modewinkel op de Rotter -damse Witte de Withstraat,maar opende onlangs op num-mer 39a een tweede vestiging.Zij vroeg wederom RichardHutten een interieurontwerp te maken. Het resultaat sluitvolledig aan op Hutten’s motto‘No sign of design’: het inte -rieur is naakt, puur, rauw envooral recht voor zijn raap.

Winkel MGH20 in Rotterdam door Richard Hutten

De naaktewaarheid

Blikvanger is de lichtblauwetoonbank, die is gemaakt vanisolatieplaten van Styrofoam.

TekstEleonoor Jap SamFoto’s Jeroen Musch

OPGAVEOP



Alles in de Rotterdamse mannenmode -winkel MGH20 is huidkleurig, van vloer tot plafond, van trap tot leidingen.


Stylist en ontwerper Margreeth Olsthoorn had aleen modewinkel op de Rotter -damse Witte de Withstraat,maar opende onlangs op num-mer 39a een tweede vestiging.Zij vroeg wederom RichardHutten een interieurontwerp te maken. Het resultaat sluitvolledig aan op Hutten’s motto‘No sign of design’: het inte -rieur is naakt, puur, rauw envooral recht voor zijn raap.

Winkel MGH20 in Rotterdam door Richard Hutten

De naaktewaarheid

Blikvanger is de lichtblauwetoonbank, die is gemaakt vanisolatieplaten van Styrofoam.

TekstEleonoor Jap SamFoto’s Jeroen Musch

OPGAVEOP



1 Alles in de Rotterdamse mannenmodewinkel MGH20is huidkleurig; van vloer totplafond, van trap tot leidingen.

2 De trap naar het souterrain is opgebouwd uit een seriegestapelde dozen van verschillend formaat.

MGH2O, RotterdamOpdrachtgever MGH2O, MargreethOlsthoorn, RotterdamOntwerp Richard Hutten Studio,RotterdamMeubelontwerp Richard Hutten,RotterdamVloeroppervlakte 100 m2

3 en 4 De balustrade bovenindoet tevens dienst als presentatiemeubel.

Direct bij binnenkomst is duidelijk waar het bijMGH2O om draait: niet om het interieur, maarom de verschillende designercollecties. De sfeerin de smalle verticale winkel valt het beste tekarakteriseren als die van een robuuste, rauweloft, vermengd met de uitstraling van een galerie voor hedendaagse kunst. Bij veel galeries wordt getracht een ‘witte doos’ te creëren, om de kunstwerken zo objectief mogelijk te presenteren. Deze intentie is vaaktot in de details doorgevoerd. Bij MGH2O lijktRichard Hutten op dezelfde wijze te werk te zijngegaan. De inrichting is kaal, functioneel, enzelfs klassiek te noemen. Bij binnenkomst lijkthet zelfs heel even alsof er niets is ontworpen,alsof het zo hoort te zijn; een verademing invergelijking tot de vele, vaak overdadige winkelinterieurs. De ruimte is eerst gestript en de muren zijn afgewerkt met spaanplaat. De wanden, de houten vloeren en alle details,van bedrading, pijpen en purschuim tot beveiligingspoort en stopcontacten, zijn doorHutten van kelder tot plafond in een lichtrozehuidskleur gespoten. Hierdoor lijkt de totalewinkelinrichting met één huid te zijn bespan-nen.

Hutten bracht een aantal ruimtelijke elementenaan, zoals de trap naar het souterrain, opge-bouwd uit een serie gestapelde dozen van ver-schillend formaat, die ook dienst doet als boe-kenkast, en een balustrade op de eerste verdie-ping die tegelijkertijd functioneert als displayvoor schoenen enandere accessoires. MGH2O is vergelijkbaar met een galerie, waarin Olsthoorn als een curator haar selectievan kledingstukken uit verschillende collectiespresenteert. De kledingstukken zijn bijzonder,van hoogstaande kwaliteit en vervaardigd vande mooiste materialen. Het contrast met hetinterieur is groot. Door de rafelende randen ende vaalroze kleur die in ieder detail is door -gevoerd, krijgt het ontwerp iets plastisch. Het isjuist de combinatie van het sculpturale interieurmet de gekozen kleur die zorgt voor een perfec-te setting, waarin alle waren als topstukken zijntentoongesteld. Een echte gimmick is de licht-blauwe toonbank van Styrofoam isolatieplaten.De kracht van Hutten’s winkelontwerp voorMGH2O zit in het feit dat het niet ontworpenlijkt te zijn. Het is dienstbaar, duurzaam endaardoor direct al tijdloos.


OPGAVEOP



1 Alles in de Rotterdamse mannenmodewinkel MGH20is huidkleurig; van vloer totplafond, van trap tot leidingen.

2 De trap naar het souterrain is opgebouwd uit een seriegestapelde dozen van verschillend formaat.

MGH2O, RotterdamOpdrachtgever MGH2O, MargreethOlsthoorn, RotterdamOntwerp Richard Hutten Studio,RotterdamMeubelontwerp Richard Hutten,RotterdamVloeroppervlakte 100 m2

3 en 4 De balustrade bovenindoet tevens dienst als presentatiemeubel.

Direct bij binnenkomst is duidelijk waar het bijMGH2O om draait: niet om het interieur, maarom de verschillende designercollecties. De sfeerin de smalle verticale winkel valt het beste tekarakteriseren als die van een robuuste, rauweloft, vermengd met de uitstraling van een galerie voor hedendaagse kunst. Bij veel galeries wordt getracht een ‘witte doos’ te creëren, om de kunstwerken zo objectief mogelijk te presenteren. Deze intentie is vaaktot in de details doorgevoerd. Bij MGH2O lijktRichard Hutten op dezelfde wijze te werk te zijngegaan. De inrichting is kaal, functioneel, enzelfs klassiek te noemen. Bij binnenkomst lijkthet zelfs heel even alsof er niets is ontworpen,alsof het zo hoort te zijn; een verademing invergelijking tot de vele, vaak overdadige winkelinterieurs. De ruimte is eerst gestript en de muren zijn afgewerkt met spaanplaat. De wanden, de houten vloeren en alle details,van bedrading, pijpen en purschuim tot beveiligingspoort en stopcontacten, zijn doorHutten van kelder tot plafond in een lichtrozehuidskleur gespoten. Hierdoor lijkt de totalewinkelinrichting met één huid te zijn bespan-nen.

Hutten bracht een aantal ruimtelijke elementenaan, zoals de trap naar het souterrain, opge-bouwd uit een serie gestapelde dozen van ver-schillend formaat, die ook dienst doet als boe-kenkast, en een balustrade op de eerste verdie-ping die tegelijkertijd functioneert als displayvoor schoenen enandere accessoires. MGH2O is vergelijkbaar met een galerie, waarin Olsthoorn als een curator haar selectievan kledingstukken uit verschillende collectiespresenteert. De kledingstukken zijn bijzonder,van hoogstaande kwaliteit en vervaardigd vande mooiste materialen. Het contrast met hetinterieur is groot. Door de rafelende randen ende vaalroze kleur die in ieder detail is door -gevoerd, krijgt het ontwerp iets plastisch. Het isjuist de combinatie van het sculpturale interieurmet de gekozen kleur die zorgt voor een perfec-te setting, waarin alle waren als topstukken zijntentoongesteld. Een echte gimmick is de licht-blauwe toonbank van Styrofoam isolatieplaten.De kracht van Hutten’s winkelontwerp voorMGH2O zit in het feit dat het niet ontworpenlijkt te zijn. Het is dienstbaar, duurzaam endaardoor direct al tijdloos.


OPGAVEOP


In Magazine

Documents

de winkelstraatopgave70spel

de duisternisfabriek

de motto

de doodsteek

moderoel de vos

de conceptuele kant

de ontwerpers kant

de reeks ready made