Hüseyin Kalyan - img.antoloji.com file - kültür ve sanat Âmâ Bir ilim sayılsaydı görmezden gelmek seni Cümle zekâ kalırdı bu yolda her dem nâdân Derlerdi idrak etmek

Hüseyin Kalyan- şiirler -

Yayın Tarihi:

21.3.2015

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

http://www.Antoloji.Com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

Hüseyin Kalyan (1973 -)Kanımca yaşamak..yazmak adına bulunabilmiş..en akla yatkınbahanedir...aslolan yazmaktır..yaşamak değil...



Âmâ

Bir ilim sayılsaydı görmezden gelmek seniCümle zekâ kalırdı bu yolda her dem nâdânDerlerdi idrak etmek ilim sayılsa onuBir görüşte olurduk cümlemiz ulemâdan

Selamsızdır diyerek sakın ha övme beniSanma Ozan İnsanî farksızdır evliyâdanNuruna yönelince bir hâl olur kulunaO gariban gözleri âmâ olur ziyâdan

Hüseyin Kalyan



Anadolu

Ekmeğimiz buğday ekmeğiZeytinimiz halis akdenizAdamalarımız var boylu boysuzKadınlarımız var huylu huysuzAma ne giyseler yaraşırİrili ufaklı bedenlerineAma hangi yolu yürüselerBir körpe yürekledir

Erkinozan

Cümleler Kitabı'ndan...

Hüseyin Kalyan



Anarkosofia

Gövdem benimVatanımdırRuhum hükümetimAna dilim bayrağımdır lakinVarsa hepbir anlaşabileceğimiz bir bayrakDalgalandırabilirim bayrağımı onunlaVe varsa şimdiKi vardırDuvarlarım varsa şimdiKi vardırBüyük patronların veBüyük kahramanların zavallı eserleridir onlarHalbuki ben çıksam şimdi buradanBu İstanbul'dan Byzantium'dan Stanpole'denÇıksam yalınayak ve hainÇıksam yalınayak ve ahmakÇıksam yalınayak ve ağlayarakDolaşırım tüm yeryüzü ülkesiniDolaşırım gördüğüm her insanla selamlaşarakÇıksam gandhi'yiÇıksam yunus'uVe çıksam insan öldürmemişÖldürmeyi vaaz etmemişEfendilikten haz etmemiş kahramanlarıGerçek kahramanları selamlayarakVe yaşayarak bir hırka bir lokma ileVe yara bere içinde kalarak belkiAma düşleyerek bir karnaval yerinde olduğumuHer şeyi öpebilirim yeryüzündekiBir anarko-sufist olarakDedim ya işteDolaşabilirim yeryüzünü yalınayakVe ölebilirim gerektiğindeÖlebilirim mutluluktan ağlayarak

Hüseyin Kalyan



Anne

Yağmuru yağdıranUzak değildi yağmurdanRüzgarı estirenArdındaydı rüzgarınve her şeyi doğuran şeyUzak değildi hiçbir şeyden

Hüseyin Kalyan



Ardıç Kuşu Mevsimi

bir takvimi denemiştik çokça hayvanlıgüvercin senesiydi ilk buluşmamızmücerret bahçelerde o tenha evdegöz göze diz dizeydi ilk kavuşmamızbeyaz atlar vaktiydi ilk sevişmemiz

sen ardıç mevsimiydi sıkça gelmiştinçırılçıplak ellerinle beni sevmiştinben yüzük parmağından öpmedim diyekedilerin evlerine dönme vaktiyditilki ayına rastlar ilk didişmemizbeyaz atlar vaktiydi ilk sevişmemiz

şimdi eski zamandan bir mektup gibihatıramda şenlendi ardıç kuşu mevsimiey sevgili o mevsim nasılda sık gelmiştinçıplacık ellerinle beni nasıl sevmiştinkuğuların günüydü güvercin senesiydigöz göze diz dizeydi ilk kavuşmamızbeyaz atlar vaktiydi ilk sevişmemiz

Hüseyin Kalyan



Aşk

Bakıştık..aklımızda gönlün şirin hayvanıKonuştuk..içimizde o haklı evcil şeytanGülüştük..vuslat için ayarladık zamanıBuluştuk..dört yanımız bir saklı şimşir orman

Dokunduk..arzu şehvet kavuştu ellerimizUzandık..üstümüzde billur gökler sayvanıSeviştik..koynumuzda dalgalı bir ten denizSeviştik azat oldu gönlümüzün hayvanı

Erkinozan


Hüseyin Kalyan



Aşk Böylece

Şiir derdi yaşlı makinistKalabalık raylardan şarhoşça geçenKoca bir mavi trendir olsa olsa

Üzgün bir sevgili eliSevinçli bir sevgili eliHarekete geçtimiydi çünkü istasyondaEn çok da taze bir sarhoşluk adına amaAşk rayları yeniden düzenler

Şiir derdi yaşlı makinistKoca bir mavi trendir olsa olsaKalabalık raylardan sarhoşça geçen

Erkinozan


Hüseyin Kalyan



Aşkı Yaman Eyledin

Ey peri bakışınla câna fermân eyledinÖmrümün yazgısında aşkı yamân eyledin

Bin dert ile geçerdi karanlıktı günlerimBembeyaz ışığınla derde dermân eyledin

Buselerle süsledin vuslatın encâmınıKalbi kalbe bağlayan bengi peymân eyledin

Hâsılı her bakışta gülüşte dokunuştaÖzlem dolu gönülde bir sonsuz ân eyledin

Hüseyin Kalyan



Aşkın Lambası

Aşkın lambası yanarAlev gökte bir yıldızAşkın lambası sönerAteş barutu yakmaz

Erkinozan

Hüseyin Kalyan



Atlas Yorgan

Gerekmiyor artık ekmeğimi pişirmenSuyu çeşmeden taşıman gerekmiyorMakineler temizleyecek artık evimiziÇocuklarımıza görevli kişiler bakacakSevgilim..türlü kremler sür vücudunaTeni tazeleyen besleyici sütlerde yıkanİnce elbiseler giy türlü kokular sürünEllerim çünkü körpecik tenini bekliyorBak erik çiçekleri açtı bahar geldiKuşların şarkılarına yuvalandı sevinçÇiftler kırlara çıktı akşamlar şarkılandıSevgilim..eşim..okşayıcı ellerinle gelSafir gök atlas yorganımız olsun bizim

Hüseyin Kalyan



Avcıya Hayran

SevgilimÇangal çangalKuru biberler gibiGüzel kokuluSalkım salkımÜzümler gibi yakutSandık sandıkDomatesler gibiKırmızıİyi kıvamlı

SevgilimPınarlara gelirCeylan bakışlıBarlara gelirTatlı dilliPek konuşkanGüzel dansçı

SevgilimKonuşmaya gelirKoklaşmaya gelirYatmaya gelir

Ama tutunur sevgilimDallarım kayganAma arzular sevgilimDillerim kayganAma geceye düşer yineBiberler çürürYazlar çürürDomatesler çürür

Sevgilim benimHoş bakışlı ceylandır

Yazık ki avcıya hayran

Hüseyin Kalyan



Ayna Var

Ayna var mahrem yerlerini gösterir kadınlarınAyna var işçilerin terli kollarını ellerini gösterirAyna var çoğunluğu varsıl eden aklın yollarını gösterirAyna var ince ruhlu sevgililer yürür içinde

Ayna var memleketin göğünde halkın elmasını dişler

Hüseyin Kalyan



Ayrı Kelimeler

Ayrı kelimelerle sevdim seniRüyada safir.. keskin yakutBeyaz bir sıcaklık sonraSakin ulu sulara gömülenKörpe erken kirazlarArasında yapraklarınVe zeytin eski bir ezberVe hurma ve ayrı kelimeler

Dil ve göl işte şimdikiDemedim şurda şununla olsamDemedim ah o eski zamanlarSırası gelmemiş yeni zamanlarDemedim masaldan bir manzaraÖyküden bir su taşısamAyrı kelimelerle sevdim seni

Felsefe karpuzu soğuttuKarpuz felsefeyi sonraGümüş kasıklarında ısıttım dilimiÖykü şimdi eski bir kitapta

Hüseyin Kalyan



Bahane

Gâh mesudum hanemde gâhi de âlemdeyimGâh tekkede dergâhta gâhi meyhanemdeyim

Gâh özlemle vuslatta aşk-ı şahanemdeyimGâh bülbülüm canana gâhi de sâzendeyim

Bendeki avarelik sanılmasın muammaBöyle yazmış yaradan hâlâ bahanemdeyim

Hüseyin Kalyan



Bakire ve Meryem

Orda..tanrı dağlarında bir akşamDelikanlı süvarinin aklına düştüSürdü kısrağını uğultulu ormandanTanrı inayetiyle bilek gücüyle bir deYeşil ırmağı geçti sakin gölleri geçtiSürdü ak kısrağını o söylenen çayıraO eski hayalperest çılgın ulu süvariÇolpan yıldızının yetkin ak ışığıylaKorumasıyla bir de gökler tanrıçasınınSürdü ak kısrağını tatlı batıya doğru

Hem rüyalar da gördü kayın gölgelerindeAy yüzlü güzel Meryem iyi soylu bakireYakut akşamla gelen kutsal semanın kızıSonra atından inen çayırlarda yürüyenSonra çiçek toplayan şirin sözlü tatlı kızSırça saraylar kızı saçı belinde ergenTürlü içkiler sundu ona kendi eliyleIlık bir yatak oldu göl kıyısı hoş ormanIlık bir muammaydı çok yıldızlı asuman

Uyandı sürdü yine çılgın beyaz atınıDağlarından uzakta tanrısından uzaktaKızgın çölle savaştı buz dağıyla savaştıAvrupa’ya tez varıp bulmak için Meryem’iKoyulup gitti yine engebeli yollaraCoşup savaştı bir bir dünyanın ordusuylaSonunda vardı bir gün söylenen Avrupa’ya

Vardı ki bir ev orda otlukların içindeVardı bakire ölmüş Meryem’se orta yerdeGüzel aynalar sırrı artık olmuş aşüfteDöndü sonra yolları aşarak ülkesineKarşılandı süvari Umay’ın sevgisiyleAh bu çocuk bu Alper Türkün haylaz çocuğuUyandı da uykudan döndü öz benliğine

Hüseyin Kalyan



Bekle

Bekle beni döneceğimBütün gücünle bekleDönmezsem öleceğimAdını söylemekle

Hüseyin Kalyan



Beton

son raddede hayranlığımne güzel çalışıyor kuşları kovma şirketlerine kadar da imanlı ve gayretkeş şu cemaatlertoprağı ve göğü göstermeme cemaatleribak.. tertemizdir her yer şehirlerdeinsan şeyinin sayesinde.. insan sayesindeenine boyuna beton her yer.. tertemiz mis gibidört yanda beton imeceleri.. beton örgütlerigözlerim yaşarıyor.. bu nasıl bir el birliği

silahlar yürüyor kimi coğrafyalardairili ufaklı insanların gövdelerine.. gövdelerineama ne güzel çalışıyor kuşları kovma şirketlerigörünmüyor barış güvercinleri vicdan semalarındave ne kadar da imanlı ve gayretkeş şu cemaatlertoprağı ve göğü göstermeme cemaatleribetonlar döküyorlar dört yanda vicdanlaradört yanda imeceler.. beton imeceleri

Hüseyin Kalyan



Bilge ve Ergen

Miranda.. İyi tanırım.. hani şuKoynundan büyük işlere kalkışanYeni ergen taze kız

Miranda.. akşamları dualar..İlahiler okuyan bıldırcın

Aklında beynelminel bir uçurumMiranda.. kasıklarında ziller

Miranda.. iyi tanırım.. hani şuTin şölenlerine aşık.. dere çiçeği

Akşam olur miranda.. akşam olurÖrter bu çıplaklık.. örter bütün elbiseyi

Hüseyin Kalyan



Bir Asurlu Gökyüzü

Gökyüzünün biri asur’ca konuştuğu söylenenBir gökyüzü..bir dilini bulup yanımıza gelmeninBu milattan sonra iki binleri işaretleyen bir tarihKendini karşılaştırıyor şimdiki şehirlerin gökleriyleBu asurlu gökyüzü en güzel ağlamasını gösteriyor bize

Gökyüzünün biri hani şu asurlu olan; uzun uzunDudaklarını ıslatıp konuşmaya başlıyor benimle:Bir köle diyor bir çiftçi diyor dadandı mıydıSaraylı bir güzele, aşk diyor bütün kanunlarıYeniden düzenlerdi asur ülkesinde; bu,insanlarıTaptaze tutan bir şeydi

Gökyüzünün biri hani şu asur’ca konuştuğu söylenenZulmün diyor ayyuka çıktığını gördüğüm günDilencilere diyor en fazla yardımın yapıldığı gündüVe sağlıkla hayatta kalmanın mümkün olmadığıVe gönüllüce sevişmenin handiyse imkansız olduğu gündü

Gökyüzünün biri hani şu bir dilini bulup bizimle konuşanKendini karşılaştırıyor şimdiki şehirlerin gökleriyleBu asurlu gökyüzü en güzel ağlamasını gösteriyor sonra bize

Hüseyin Kalyan



Bir Öküzün Dramı

Bir öküz yaşıyordu zamanlardan birindeŞehre uzak bir köyde bir çiftçinin elindeBeyaz bir alnı vardı simsiyahtı gerisiAdı Karabaş’tı ya gavur derdi sahibi

Huysuzdu tarlalarda hiç çizgiye girmezdiBoyunduruk altında hep sopayı o yerdiSalınınca yalnızdı kırda yalnız gezerdiMağrurdu sokaklarda ahırdaysa asiydi

Yine bir gün karabaş tam da çifte giderkenSüsüverdi adamı sahibimdir demedenAdam kızdı köpürdü yetti dedi canımaÖküzü satmak için sarıldı telefona

Kasapla konuşuldu kestirildi fiyatıSahibi kilosuyla satmıştı Karabaş’ıAtladı geldi kasap en büyük bıçağıylaYedi adam toplandı öküzün etrafında

Ayakları bağlandı her bir yeri bağlandıBizim huysuz karabaş zorla yere yıkıldıEv halkı çok mutluydu en küçük kız dışındaEn küçük kız suskundu Karabaş’ın başında

Öküz olmayanlara karabaş bir bir baktıO küçük kıza baktı Öyküm’dü kızın adıBir süre bakıştılar kaç kez bakışmışlardıKarabaş bundan sonra teslim etti canını

Kasap yüzdü öküzü etlerini doğradıTeslim etti parayı eti çuvala koyduKarabaş’ın sahibi parayı sayıyorduEn küçük kız köşede dehşetle ağlıyordu

Hüseyin Kalyan



Bir Tayfanın Telaşsız Ölümü

Bir gece seksen tonluk demir kütleÜzerine düştü gemideki dalgın tayfanın

Tayfa düşünmedi ölecek miyim diyeÖlüyor muyum öldüm mü diye sormadı..soramadı

Bir ölmeye vakit bulabildi zavallı adam..korkamadı

Hüseyin Kalyan



Bir Tutam Karanfil

Sıkışmış sandalların orda bir çocuk..hem de bir çocukNefes alıp veren martılara iskele kuşlarına gökyüzüneSöyler ki beklentilerini bir tutam karanfil..taze karanfilBir çocuk orda buruşan ve kirlenen denizin kıyısındaBir küçücük körpe yüz döner de biricik ve masum tanrısınaDiler ki yerden bir yıkım gelsin bir de kirlenmemiş karanfilDiler ki boyacılar gelsin ressamlar gelsin merhamet gelsinGürültüler ardından senfoniler gelsin kutsal besteciler gelsinBozulmuş mavilerin ortasında bir çocuk..hem de bir çocukİçme suyunun zeytinin ve ekmeğin ötesinde bir rüya içinHazların şeksiz ve yusyuvarlak sularında bir rüya içinNefes alıp veren martılara iskele kuşlarına gökyüzüneSöyler ki beklentilerini bir tutam karanfil..taze karanfil

Hüseyin Kalyan



Bir Varız Bir Yok Oluruz

şu ebedi deverandabir varız bir yok oluruzkime gerek şeker şerbetekmek yeriz tok oluruz

ne tamahın kör tasmasıne yoksulluk prangasıkanaatle toprak olurgayret ile gök oluruz

Hüseyin Kalyan



Bir Zerrenin Tanesiyim

Bir zerrenin tanesiyimHarâbât nişanesiyimBen ki kâinat içindeAczimin divânesiyim

Yürüsem de yokuşlarıAşar sanman o kışlarıNazarda anka kuşlarıMenziller bîgânesiyim

İnsaniyim çark içindeTüm aynıyım fark içindeSanman ki ev bark içindeBen yokluklar hanesiyim

Hüseyin Kalyan



Boşluk ve Saat

Boşluk ve saat........her şeyin başındayız işte.......insanızBirazdan kalkacak olan hepimizin trenidir..........ancakHerkes kendi istasyonunda inecek elbet...........bekleyecek

Boşluk ve saat............devletler yok oldu.......töre yenidenElimizde ama altından ama gümüşten bir ince cımbızYeni yapılar kurulacak yerle bir olanların yerine

İşte sular yükseliyor.....gemi kalkıyor......halat çekiliyorLimanda kalanlar eski çamaşırlarıyla birlikte boğulacak

Boşluk ve saat..........boşluk ve saat...........boşluk ve saat

Hüseyin Kalyan



Bu Aşkı Bildi Gönlüm

o yar ki beyaz idi tende bin niyaz idivuslatta pür haz idi bu aşktan indi gönlüm

yokluğa bindi gönlüm tufandı dindi gönlümdamladan azat oldu deryaya sindi gönlüm

o yar dilde saz idi canda tüm niyaz idiher dem sonsuz haz idi bu aşkı bildi gönlüm

Hüseyin Kalyan



Bumerang

Bumerang gibidirİyilik ve kötülükNe kadar uzağa fırlatırsanO kadar uzaktan gelir seni bulur

İyi bir şey diliyorsanİyi bir aşk..iyi bir barınakSıva kollarınıVar gücünle savurİyiliğin bumerangınıNe kadarını istiyorsanO kadar uzaklara fırlat

Ya da kötü bir şey gelmişse başınaBak bakalım nerden gelmişHangi şiddetle gelmiş

Ve düşün bakalım bundan önceki zamanları

Hüseyin Kalyan



Buz

buz kesti koca şehir dostun kayıp sesinden

Hüseyin Kalyan



Büyü

(Küçük Berin’in Sonraki Zamanlarına Şiir)

Büyü çiçek açmasında erik ağaçlarınınKirazların gölgesinde uç uç böceklerinin kanatlarındaBüyü rüzgarların özgürlük tattırıcı serin avuçlarındaBüyü masmavi denizlerde uçsuz bucaksız deryalardaAma en güzel yerleri seç ama en doğru zamanları seçVe çünkü seçtiğin şeylerde büyü ve çünkü seçtiğin yerlerde büyü

Büyü karıncaların yolunda ve maviliklerin ardındaKartal gibi şahin gibi coşkulu kuşları gibi yükseklerinVe başarmanın altın kanatlı zarif akıllı kuşları gibiBüyü uçsuz bucaksız göklerin en alımlı zamanlarında

Büyü akılda ve sevgide büyü erdemde ve sonsuz bilgideBüyü elma çiçeklerinde güzel havalarda ve tatlı meyvelerdeYazma oyalarında dantel işlemelerinde ve zengin çeyizlerdeBüyü gözlerin saf nurlarında ellerin temiz emeklerinde

Büyü ağlayışların ve gülüşlerin öğretici tarzları gibiBüyü aşkları gibi hüzünleri gibi eski güzel yazları gibiBüyü çarkı feleğin baş döndürücü eşsiz hızları gibiBir taze sonsuz gülün nefes alışlarında büyü

Hüseyin Kalyan



Canan Var

Canan var destan yazdırırCanan var dize bozdururCanan var bin derde devaCanan var yaran azdırır

Hüseyin Kalyan



Çağların Yükünü At

“Aşk,müsveddelere kaydolunmuş bilgilerin Beyaz bir sayfaya duydukları özlemdir; Ve zamanla müsveddeye dönen beyaz sayfalar Ve zamanla arzulanan yepyeni bir beyazlık”

Ey sevgili..çağların yükünü at..soyun..soyun da benim acıkmış koynumTanısın seni..eski çağların doğrudan dokunuşları gibi..faydalı öpüşleri gibiVe yürüyüşün başlı başına..ve tatlı sözlerin ve sevgili suskunluğun seninAlıp beni ikimizden örülmüş bir adaya götürsün yuryumuşak şarkılarla

Ey sevgili..soyun da bir yer bulalım ikimizin eşsiz ve uyumlu yalnızlığına

Hüseyin Kalyan



Çare

Her köşesin aradım yok benden bende pareCan canan arar niçin cananla can yek pareİflah olmaz bu yâre gayret gösterme tabipDerde mahkûmum zira yar yâre olmuş yâre

Hüseyin Kalyan



Çığlık

çocuk uyandı korkuylasilviya’nın çığlığına

oysa yalvardı silviaçok sevdiği kocasına

bir kez dahabir kez daha

Erkinozan

Cümleler Kitabı'ndan

Hüseyin Kalyan



Daha Önce Ölümsüz Olmuş muydunuz?

Adınızı bir yerde gördümBelki Aristoteles Meydanı’nda.. Selanik’teBelki Floransa’da.. Senyörler Meydanı’ndaDavut Heykelinin önünde

Üstelik gülümserken yakaladım adınızı Evet evet.. gülümsüyordu bana isminizinGüvercinlerini taşıyan o eşsiz küçük harfleriniz Ve adınızın baş harfi kraliçeydi sanki bir ülkedeGüzel mi güzel görkemli mi görkemli bir ülkede

Hem ağırlamak ister gibiydi adınızın baş harfi beni Gizli mi gizli.. uzak mı uzak bir bahçede

Kraldan habersizce

Hüseyin Kalyan



Dalgalar

dalgalar gelip birazdanalacaklar evimizikumlardan yaptığımızama mermere oyulmuş gibihafızada duran anıyıalabilir mi deniz

Hüseyin Kalyan



Dalkavuk

Dalkavukları izliyorum da televizyonlarda

Bin dereden su getiriyorlarLaf gelmesin diye krallarına

Eee kolay değil ne de olsaSattıkları kurtlu bakla

Hüseyin Kalyan



Demirci

felek örsünün üstüneyatırıp da gövdemizive acının çekiciylehiç durmadan döver bizizaman denen o demirci

Hüseyin Kalyan



Dergâh

Hata bela getirir eyvâhı çare bilmeİşleyip işleyip de dergâhı çare bilmeDerviş illa gel deyip bağışlasa da seniCanını o dervişin canından pare bilme

Hüseyin Kalyan



Derman

Derdin varsa dermân için hiç çekinme âha gelAklı beraber bulalım çözümde iştâha gelGer ki koyup gider isen gam yükünü kapıyaNe başka gün âha gel hem ne de eyvâha gel

Hüseyin Kalyan



Devşirme

Karanlıktan yol devşirdikFırtınadan gül devşirdikYokluk bahsi edenlereAzıcıktan bol devşirdik

Hüseyin Kalyan



Dijital Menekşe

yolla be kuzumbeni sevdiğinin resmini

geliversindijital menekşelersümbülleryediveren güller

baksaniyeler olduhaberin gelmeyeli

can daraldıten kurudu

bakiçimde çürüdü kelimeler

yolla be kuzum

öldü mü dijital menekşeler

Erkinozan

Hüseyin Kalyan



Dost ve Davullar

Kent..yuvarlanan aynı kent

Davullar..aynı davullarHani şu törenlerde çalan

Bayraklar..biri gider biri gelir

Ama şimdi yuvarlanıp gidenDostumun çürüyen etidirKalabalık önünde..ebedî sessiz

Bir daha ne gider ne de gelir

Hüseyin Kalyan



Dün

Dün ebedi bir ayrılıktır çünkü yaşamdanYarınsa gelecektir belki hiç gelmeyecekHesabını iyice yap gününü boş geçirmeYarın gelirse çünkü bu güne dün denecek

Hüseyin Kalyan



Düşen Bir Bayrak Gibi

Geldi hepimize o kişneyenHuzursuz atlarıyla ölümYakalandık..kimimiz otlarınKimimiz mermer yahutTaş binaların arasındaBir şey kaldı muhakkakYapılmış ya da yapılacakAma bindik yine deO soyut arabasına azrailinGeldi dayandı yineVakitsiz hançeriyle ölümİşte ömrümüzdür şimdiOtların ya da binaların arasındaDüşen bir bayrak gibiNefessiz yerde yatan

Hüseyin Kalyan



Eflatun

Leyla’ya eflatun ısmarlayan çocukDedi..yuvarlak olsun ama

Leyla sorduİçinde ışıklar da olsun mu

Hüseyin Kalyan



Efsun

Ey servi boylu dilber ey güzellerin pîriHaberin yok mudur ki o meşhur kibriyâdanSakar diye eğlenip her dem kınarsın beniBilmez misin körlüğüm sendeki pür ziyadan

Bir namlı bahçesin ki gonca güllerle doluSarışın kokuların eder ârifi nâdânAnlasa da İnsanî rüsva edecek onuSanma uyanmak ister bu efsunlu rüyadan

Hüseyin Kalyan



Eğer Üşüyorsa

Eğer üşüyorsa.. ruhu incinmiş olmalıDikenler ona batmış olmalı ya daEğer üşüyorsa.. içinde kalmış olmalı

Yanına git ve dinle onu sıkılmadanÇiçeklenmesini seviyorsan erik ağacınınKuşların tatlı ötüşlerini seviyorsan ya da

Havaların yavaşça ısınmasını istiyorsanYargılamadan ve sessizce dinle onuTohumun çatlamasına bırak kendiniVe yemişlerin güvenle olgunlaşmasına

Eğer üşüyorsa ruhu incinmiş olmalıSözlerin ona batmış olmalı ya daEğer üşüyorsa.. sessizce dinle onuİçinde kalmış olmalı

Hüseyin Kalyan



Elma Kurdu Bal Arısı

_Irak Elması ve Çin Arıları için şiir_

Aynı gemiye binemedik yazıkBindiysek de ayrı mevkilerde

Kırmızı elmayı isteyen hükümdarKovdu elmada yuvalanmış kurdu

Kırmızı elmaya göz diken süvariAğaçları hırpaladı dalları kırdı

Söylendi durdu zavallı elma kurduHaktı hukuktu intikamdı umuttu

Sonra peteğin tadını aldı hükümdarVe yıktı savunmasını bal arılarının

Arılar yeniden yeniden ve yenidenYok olma korkusuyla bal verdi durdu

Hüseyin Kalyan



Elma ve Zaman

Her tümsek şanına yaraşır bir çukuru arzularVe her çukur şanına yaraşır bir tümseği...

Zaman: dev ve ölümsüz masal kuşuElma : bizi doyuracak ve yükseltecek olan zorlu güzellik

Zaman için:

Buruşan yüzden ağaran saçtanVe kartlaşan yorgun sestenDuyarım varlığını o dev masal kuşununYiten hevesten biten piyestenVe şehre inen ağır sistenDuyarım varlığını o dev masal kuşunun

Şükür

Zaman bana hep bir taze elma sunmak içinYerlere düşürecek günü geçen tatlı olgun elmayıGözyaşlarına aldırmaksızın çürütecek

Eyvah

Ben zamanın elinden o elmayı kurtarmak içinDüşmeye en yakın halinde o kırmızı elmanınHazır bulunacağım yüksek dalın altındaYoksa fırsatı kaçıran bir derbeder olacağım

Küfür

Zaman en kırmızı ve en besleyici elmadan önceBenim sonsuz arzulu ve fakat dirençsizGövdemi hızla çürütmek içinElinden geleni ardına koymayacak

Hüseyin Kalyan



En Güzel Yenilgi

Hepimiz en güzel yenilginin peşindeyizEn özlediğimize en güzel diyen bizlerVe güzel bir yenilgidir aslenRüyasını gördüğümüz bunca şeyler

Bu iki rakipli bir oyundur başka daHiç bir şey değilGeri kalanlar yalnız izleyicilerdirGeri kalanlar fazlasıylaKendi oyunlarıyla meşgulHerkes kendi “ölsem de gam yemem” inin peşindedirHerkes kendi “gözüm açık gider” inin derdinde

Bu öyle bir oyundur ki taşlar bile oynarlarIrmaklar denizler kuşlar bile oynarlarKapılar yataklar aşklar bile oynarlar

Bu iki rakipli bir oyundurBaşka da hiç bir şey değilCanlı ve azrail arasında bir oyundur buCansız ve azrail arasında bir oyunİnsan ve azrail arasında bir oyun

Tek derdimiz yenildim ama ezilmedimDiyebilmektir bizimYenildim ama ben de goller attımYumruklar indirdim aşklar yaşadımYenildim ama çocuklar doğurupDikkatini dağıttım azrailin

YENİLDİM AMA ESERLER BIRAKTIM GERİDEONLAR ÖLMEDİ

Hüseyin Kalyan



Eski Bir Gövdeden

Aşk böyle eskitti gövdelerimiziAncak böylece güzelleşipMakul oldu bir eskimiş gövde

Yoksa çok öncelerden ölürdükYoksa böyle hatırlamazdık birbirimizi

İmkânı yokKentleri böyle yakın tanıyamazdık yoksa

Hüseyin Kalyan



Esma Yüzünü Görünür Kıl

Esma yüzünü görünür kıl.. günahtır ay ışığı örtünmeBöyle durmadan uzadığın uzandığın yattığınAkşam saatlerini unut.. gecenin örtüsünü sakla

Bu sefer de ışıklı gel.. hem durmadan bembeyaz gelÖğlen kaçamakları gibi gel.. o kar beyaz ışıklarla

Esma biraz vakitli gel.. ama belki vakitsiz gelYollar yıkım hepsi çünkü.. dargınlıklar uzadıkça

Kaçma durmaz akşamlara.. o gölgeli balkonlaraHem balkonlar dardır Esma.. hem balkonlar iki büklüm

Ayrılıklar kırla Esma.. ayrılıklar ordu orduAyrılıklar zından zifir.. sen sütbeyaz kollarla gel

Unut gitsin şimdi Esma.. eskileri unut da gelGel savaşın ortasında.. güzelsin ya daha neler

Hüseyin Kalyan



Eşit Kollu Teraziler

Günlerdir kulübemde seni hesaplıyorum sevgiliÖnümde boy boy eşit kollu hassas terazilerBir kefeye seni koyuyorum bir yerini incitmedenBir kefede sahip olduğum mülklerin cemi cümlesi

Hangi teraziye koysam sen ağır geliyorsun sevgiliEvlerimden saraylarımdan ve cümle cevherimdenÖlürsem şöylece öleceğim haberin olsun sevgiliYokluğunun ağırlığı ve servetimin hiçliği altında

ERKİNOZAN

Hüseyin Kalyan



Eşitlik

Bir yazı kargacık burgacıkKadın erkek eşitliğine adanmış

Ama cümle kapısı kentinErkek nöbetçiye emanet

Hüseyin Kalyan



Evdeki Kuş

Neşe içinde bir kuş avluya geldi bir günÖtüşüyle cilveli aklımı çeldi bir günDedim ey kuş buyurun cumbada yerimiz varEvdeki kuşu görüp geriye döndü bir gün

Hüseyin Kalyan



Evim

Yangından kurtulmuş bir hayvan sevinciGelip içime oturur eve vardığım zamanRuhum benim kirli ve karmaşık ruhumAk pak olur karımın beyaz ellerinde

Hüseyin Kalyan



Ey Aşk

Ey aşk sonsuz zamanın küçücük bir ânısınFakat belki bir ânın ebedî zamanısın

Hüseyin Kalyan



Ezcümle

Sakin ol dostça davranZorbaya boyun eğmeIşık ol kötülereKötülüğe gül vermeSabırlı sevecen olSamimi ve dürüst olDürüstlere altın takRiyaya pirim vermeYetke ol yöneten olHalk önünde lider olTartışarak karar verYönet ama hükmetmeÇok sevdiğin bir iş seçBir de çok sevdiğin eşSıkı da bir dost olsunFazlaya tamah etmeAşık ol sevgiliyeAşık ol erdemlereAşk elinden sarhoş olSakın aşkı öldürmeÇoğunluğu güldürenSiyaset yolunu seçÜç zengini doyuranGeri akla oy vermeAçık ve seçik konuşKonuşanı da dinleBilgelikle yargılaÖner ama incitmeKendinle barışık olEn güç kavgada bileVicdanına hesap verHakça kazan hakça yeErdem ve bilgiyi seçHarman et ikisiniÜrettiğin her şeyiGüzel sanatla süsleBil geçmişi şimdiyiCehalete yol vermeBöyle eğit gençliğiGeleceği köreltme

Hüseyin Kalyan



Gelişinle

Gelişinle gönlüme pür ziyalar nakşettinBir zerre cân istedim ömrü câna vakfettinÖdenir mi bu hakkın ödenmez elbet sözleBen bir dünya istedim sen fezalar bahşettin

Hüseyin Kalyan



Gidiyorsan Söyle

Gidiyorsan söyleKızdıysan gücendiysenÖylece düşeceksen yollara söyle

Tutmaz ellerim seni

Bu şehirde herkes kadarÖlmemek senin de hakkın

Akşam el alemdenDaha çok üşütmez ya seniHem en çok onlar kadarIslanırsın yağmur yağsaNasıl olsa yaslanacakBir gövde bulursun

Gidiyorsan söyleKızdıysan gücendiysenÖylece düşeceksen yollara söyle

Sana bu saatten sonraKaygılı adımlarTarifleyecek değilimAyazlı yangınlar

Öylece düşeceksen yollaraTaş kesilir bu dudaklar

Hüseyin Kalyan



Gökyüzü Edebiyatı

GÖKYÜZÜ EDEBİYATI 1

Ne olduysa..canlanan atlar gibi..hızlanan şarkılar gibi..trampetler gibiGüzel kavisli vücudun..ince ve sonsuz yüzün ruhuma birden dokununcaİstanbul dikine giden bir yalan olmaktan çıkınca artık..sular başlayıncaİşte böylece oldu atların şarkıların ve avuçlarımızın hızla terlemesi

Ben sonradan tanıdım seni..türlü huylarını.. eski sırlarını..yağmur korkularınıBir daha o yolu gördüm..sende duraklanıp..senden çok uzaklara gidenİşte böylece bitti ay ışığı gecesi..kapılarda ılık sular..yüzümüzde taze külYaz bitti..ve ben öldüğümü anladım kapılar birden kapandığında


Ne olduysa..sendeki bu sözler..bu akıllar..iyi huylar ruhumu okşayıncaYükselen sular gibi..açılan gemiler gibi..zenginleşen İstanbullar gibiSen vazgeçilmesi güç bir alışkanlık olunca artık..faydalı eşyalar gibiİşte böylece oldu ruhlarımızın ve avuçlarımızın usulca büyüyen terlemesi

Ben sonradan tanıdım seni..aklımda kalmayan yerlerini..ellerini..yüzleriniBir daha o yolu gördüm..sende duraklanıp..sonra çok uzaklara gidenİşte böylece bitti tendeki ihanet..ve gözlerimizdeki kendince haklı riyaGüz bitti..ve ben yaşadığımı anladım kapılar yavaşça kapandığında


Ne olduysa..kutsal metinler gibi..güzel huylu fahişeler gibi..İstanbul gibiKâbusların şeytanlarıyla cennetin melekleri aynı geceye böyle doluşuncaRuhum sonsuz çelişkilerin hırçın ve arzulu kuşları gibi göklere yükselince artıkİşte böylece oldu dipten doruğa ve tepeden tırnağa durmadan yükselişim

Ve ben durmadan tanıdım seni..derin korkular gibi..deli hazlar gibi..yaşantı gibiVe o yolu gördüm..sende başlayan..sende biten..ve sonra sende başlayanÇılgın trampetler gibi..durgun ve hülyalı sular gibi..öldürücü derin uçurumlar gibiSöz bitti..ve ben kalkıp gitmeyi tanıdım..dönüp gelmeyi bildim güzel yüzünden

Hüseyin Kalyan



Gökyüzü Mavi

Ben şimdi sana dokundukça maviKaybettiğim bir göğü bulmakla meşgulümSen bir gök kuşusun benim yaşadığım kente iniyorsunBenim yaşadığım kent çokça sahilli bir kentSen denizi seviyorsun üstelik onca zarifsinBir sahile geliyorsun sabah akşam sana dokunuyorumBir kanadın safir senin denizi anlıyorum ondanBir kanadın da zümrüt yeşil soylu bahçeler gibiTüylerinde iyice işlenmiş kanaviçelerin güzelliğiAğzında yakut belli ki akşamındayız mevsimin

Ben şimdi sana dokundukça maviAnsızın gidişini izliyorum kalbim bir ıssız gezegenKalbim bir fukara kalbim umut yorgunu kalbim yatalakSen kuşları gibi kentin alıp gidiyorsun elimdeki her şeyiNe varsa gönlümde çalıp gidiyorsun sonsuz bir uzaklığaBen uzanıyorum bir sahiline kentin dörtnala seni bekliyorumSen kolay gelmiyorsun ben çabuk ölüyorumBen taşları sayıyorum sen böyle gelmedikçe

Ben şimdi sana dokundukça maviGövdem öyle belirsiz gövdem bir anlamsız heyulaGövdem savaş meydanlarında bir çürümüş iskeletŞimdi ne varsa ben böyle dokundukça sana maviÇarşılar dolaşan fukara doyuran ve durmaz şükredenNe varsa bende zalime baş kaldıran zorbaya küfredenDirenen ve halka inen ve meydanlara inenO benim ruhumdur böyle ortalıklarda

Ben şimdi sana dokundukça maviDenizler safir ormanlar zümrüt akşamlar yakutAma yetmez üç taşın güzelliği sen uzakta kaldıkçaYetmez bu tek yanlı dokunuşlar tek taraflı gülüşlerDokun sen de gel kirazlar başlangıcımız olsun yetsinYetsin artık umut ve yıkım arasındaki bu amansız seyrüsefer

Ve şehir almış başını uzaklara çok uzaklaraVe ben şimdi sana böyle dokundukçaIssız bir gezegenin gökyüzü mavi

Hüseyin Kalyan



Gökyüzünü Oku

Omayra..gökyüzünü okuAldırma kentler gelir geçerBir geceye tutun seni tamamlayanAldırma..sevdalar gelir geçer

Hüseyin Kalyan



Gözlerinin İlmi

Gözlerinin alimiyim benAğır yükü taşımanın bir deAma cahiliyim ötekinin berikininVe yabancımdır yıldızlardaki döngüSeninle sevişmek ilmi tanıdık banaVe işte teninin ılık beyaz ışığıYıldızlar arasında en parlakVe öteki şeylerden güzel.. tümündenGözlerinin alimiyim benSeni özlemenin ilmini yaptımSonsuz küçülmenin ilmini gözlerindeKoynunda ısınmanın sonsuz yücelmeninNeşeli ağaçlardan habersizimVe oyuncu dalgalarından denizlerinÇocuklar şurda sevinçliymişKadınlar orda ağıtlı yaslıHabersizim öteki tüm şeylerdenGözlerinin alimiyim ben

Hüseyin Kalyan



Güç ve Güzellik

Asırlık çınarlarKüçücük bir menekşeninMor gücüne direnemezler kimi...

Hüseyin Kalyan



Gülün Açmazı

Bendedir acısı yaralı bin yıllarınSeçmek onuru ise serseri bülbüldedirBülbül usanınca alır gider başınıBen bıkınca kendisi feryat figânedir

Yanarım ha yanarım tabiatım yüzündenSerseri kelebekler peşimde pervanedirSıkıntıyı melâli siz bir de bende görünKelebeğin çilesi kuru bir teranedir

Hüseyin Kalyan



Gülün Memleketi

İnsanlığa yazıyorumİşte her zaman yaptığım gibiGülün memleketini soruyorlar banaDiyorum: Gülün memleketi yokturVe acının en sevdiği ülkeVe sevdanın ana dili

Gelinciklerin ve ay ışığınınAşk acısının ve evlat sevgisininOlmaz çünkü memleketi

Hüseyin Kalyan



Günah

gittiğin gün âhımdan almıştın günâhımdan

şimdi o câhil gönlün yansın her gün âhından

Hüseyin Kalyan



Günbatımı

düşüyorbetonarme maskeler

ve

hayalin en güzel çiçeklerigeceye hazır

Hüseyin Kalyan



Gündeki Yüz

Seher sularındaBiter bildik uykular

UyanırSarkaçtaki illet

Gövde ceset olur gündeRuh canlanan esaret

Hüseyin Kalyan



Güneyde Bir Kadın

Güneyde bir kadın soyunuyorYuvarlak ve çıplak bir gece içinBelki anne belki fahişe olacakÇayırlara seher vakti konunca

Batıda bir mesele konuşuluyorFakir ve suçluların ıslahı içinSalonda yuvarlak bir ceviz masaEtrafında şairler zenginler ve saire

Kuzeyde bir kadın soyunuyorBuz yatağın üzerinde ılık bir muammaAşk mı hayvanlık mı belli değilDoru atlar çılgın hızla koşacak

Ortadoğu’da bir savaş toplu tüfekliÇoluk çocuk sokakta yarı çıplak yarı açOrdular kente girmiş evlerde namlı korkuKentin ergen kızları zorla kadın olacak

Hüseyin Kalyan



Güzel

Terkedişin acılarıToplanmışsa içime

Bedenimi almışsa hiçAnlamadığım bir savaş

Şehre erken inmişsemRuhum parçalanmışsa

Tatsız bir çorba olmuşsaGüvendiğim değerler

Ve en gördüğüm rüyaHep uzakta kalmışsa

İşte bütün bu şeylerVe diğer önemli şeyler

Kısa ve güçlü birŞiire dönmüşse güzel

Hüseyin Kalyan



Güzel Bir Rüya İçin

Ve işte özgür olmadığımıza bir delil..ve bir delil işte mutlak özgürlüğümüzedair..rüya..evrenin içimizden geçtiğinin resmidir..ve bir işarettir bilinçdışı bir varoluşarzusunun..

Bu gün kalbimin atması için bilinçli bir tek eylem yapmadım..ve uykuya dalarken degüzel bir rüya için Yapabileceğim bir şey yok..ancak gün be gün kendimi kuruyorumkaçtığım ve yöneldiğim edimlerle..kendi Ruhumun çatısını kuruyor ve içinisüslüyorum..çürüyen ve yıkılan yanlarımı onarıyorum bazen de..ve rüya Benimyardımcımdır..ve rüya içimden geçen evrenin..ve rüya varoluşumu onaylayanyetkenin..uykuma Doğurduğu görüntülerdir..

Bir şeye karşı duyduğum hasret şiddetlendiğinde..dayanılmaz acılar verdiğinde ya dahasret..rüyamda o şeye Kavuşurum..ve yaşarım somut bir gerçek gibi vuslatınrahatlatıcı sevincini..böylece kurtulurum delirmekten ve Türlü hastalıklardan..böylecesağlığını koruyabilir benim biricik ruhum..

Ya da kaygılarım artırınca şiddetini..uzaklaşmak istediğimde bir ortamdan vemekandan..yetişir imdadıma Yüyalar..kendimi kurtulmuş görürüm rüyada kaygıduyduğum ve bana acı veren durumlardan..

Ve bilincimle çözemediğim ya da erteleyip unuttuğum anlam parçaları olurbazen..dibine çöker benim Ruhumun..birikir ve birikirler zamanla..bilinçle örgütlediğimanlam yapısına katamam bir türlü onları..ve Lüzumlu olduklarında kullanamam buanlam yığınını..ancak yetişir uykular ve rüya..bana düşünmeyi dayatır Bunun gibidurumlarda..ve kurtarır böylece beni delirip gitmekten..infilak etmekten..

Rüya benim serinleten ve hararetimi gideren eşsiz suyumdur yaz mevsiminin kavurucusıcağında..rüya beni Çürümekten kurtaran bir koruyucu ciladır..boyadır..ve bir yardımcıeldir ki onunla kendimi yeniden ve yeniden Kurarım sonsuzca sonrasızca..

Hüseyin Kalyan



Güzel Zaman

Işıklar başlayınca ve ziller çalıncaUyanırım yumuşak rüyadan tatlı uykudanAyrılırım sevgili öğrencilerime kavuşmak içinAyrılırım güzel karımdan ve sevgili sıcak yatağımdan

Gün öğlene varınca ve ziller çalıncaAyrılmak zor gelir haliç kıyısındaki okulumdanZor gelir tatlı sohbeti ve güzel manzarayı bırakmakAma nasıl da özlerim sevgili sakin evimi

Okuldan ayrılınca ve yola çıkıncaİsterim ki haliç bahçelerinin ortasından geçeyimİsterim ki güzel sevgililer ve güzel sarmaşıklar göreyimAma sevgili arabamla bütünleşip sakin gölgeli yoldaBir çılgınca bir sakin yol almayı da severim

Sevgili evime varınca ve bir güzel soyununcaKarnımı doyurmak için mutfağa girerimYemeğimi yerim acı soslar ve televizyon eşliğindeVe zor gelir sonra uzandığım koltuktan ayrılmakAma nasılda çeker beni yarım kalan okumalar yazmalar

Bir vakit sonrasında komşum kapıyı çalıncaZor gelir çalışma masamdan ayrılmakAma ılık havalar ve taze çaylar eşliğindeNasıl da güzeldir sevgili komşumla türlü laflar konuşmak

Hayli zaman geçince ve karım eve gelinceZordur elbet sevgili sohbetlerden ayrılmakAma nasıl da özlerim güzel karımın eve dönüşünüNasıl da özlerim güler yüzlü ve coşkulu laflarınıGünden ve yarından heyecanla bahsedipNasıl da özlerim ona coşkuyla sarılmayı

Akşam şehre inince ve havalar kararıncaGüçlükle ayrılırım sevgili onarıcı eşimdenAma nasılda çeker beni ıssızlığı geceninVe yarım kalmış okumaklar yazmaklar

İşte böylece özlerim geride bıraktıklarımı ve gelecek olanlarıVe bir günün içinde yaşadığım bütün bu olanlarıBir eşref saati yakalayıp döktüğümde şiireBöylece anlarım aslında yaşadığımı

Hüseyin Kalyan



Haiku Cümleleri

Zarif Güller

Vuslat GünündeBakışta zarif güllerEllerim yoktu

Düş

Altı kez altmışBir afet-i zarafetDüş verdi bana

İdrak

Zalim zamanBir gün anlatır sanaGiden kuşları

Buz

Kış günündeKalbin özlemle yanarEllerinde buz

Saklambaç

Saklambaç yaArar durur ellerimAk ellerini

İnciler

Âşıksan eğerAvuçta ak incilerGönlün neşesi

Merhem

Şirin gülüşüMilyon yaraya merhemO prensesin

Muştu



Oklandığım günCanımda özlem olduYaşam muştusu

Pembe

Sinede pembeEntariler güzeliYar üzerinde

Alenî

Arzunun kuşlarıUçuşur dudaklardaAlenî yangın

Aşiyan

Şendi aşiyanElli altı dakikaKuşlar ötüştü

Eldiven

Eldiven var yaİki ten arasındaO zalim duvar

Lotus

Lotus çiçeğimPembe sular getirdiNe güzel damla

Rüya

Akşam vaktiGönülde şen rüyalarLotus çiçeği

Vuslat



Vuslat vaktiÖzlem yüklü gönüldeLotus çiçeği

Özlemle

Özlemle gelenEllerimin geliniNe güzel eller

Ürkek

Kapı önündeCeylan ürkek söyleştiNe güzel ince

Ece

Aşk düğünündeYalnız sensin gelinimEy zarif ece

Fener

Zarif elleriSonsuz aşk gecesindeDeniz feneri

Işık

Kutup yıldızımIşığında yürüdümYüzyıllar boyu

Bulut

Buluşma vaktiGüvercin dala kondugönlüm buluta

Şizofren

Mutluyum her dem



Lale görür betondaMüzmin şizofren

İnci

Parladı inciSancının gerdanındaKimse görmedi

Saksafon

Saksafon sesiÇırılçıplak sokaktaYorgun istiklal

Neşter

Dudakta neşterTabip kana buladıBayram yerini

Dudak

Tabip ve neşterGülistana çevirdiDudak tenini

Dudaklar

Buz gibi neşterHoş güllerle donattıDudaklarımı

Süvari

Elinde defneBir barışlar cengindeÇılgın süvari



Güvercin

İki saniyeGülle yüklü güvercinTende gezindi

Ten

İki saniyeKırmızı ergen kuşlarTen üzerinde



Tende Kuşlar

İki saniyeTende kuşlar ötüştüAkşam vaktinde

Öpüş

Tatlı öpüştüİlk gençlikle buluştumİki saniye

Papatya

İki papatyaİki yanakta baharİki saniye

Kiraz

Esnedi yıllarTende iki gelincikİki saniye

Ayak Bilekleri

Ayak bilekleriBeyaz bir güldürİpek vakti bakınca

Süvari

SüvariAtının çığlığını bağladı sesineOtlar ezildi

Gül-Lale

Gülle lale arasındaGönlüm laleye yakınAklımda bir çengel-gül

Dijital kızlar

Uranüs’te bir akşam



Ve bir adam aşksızDijital kızlar arasında

Devlet

Halk ve elit arasındaElite amade bir evİiçinde devlet erkanı

Pişmanlık

Kıymet bilmeyen adamDüşürmüş de elmayıEski günü sayıklar

Trenler

Uranüs göklerindeFantastik hızlı trenRaylara bakan çocuk

Karac’oğlan

Her pınarın başındaBir karac’oğlan kızıMeğerse hologrammış

Ziya osman

Uranüs kentlerindeZiya osman evleriUçuşan beyaz güller

Zeytin

Uranüs ege’sindeZeytin diken çiftçi kızAh zeytin-siyah zeytin

Etrüsk Gelinleri

Etrüsk gelinlerininGül yüklü memeleriEski hamamı süsler

Çin Evleri

Derenin kenarında



Çin evleri – sarmaşıkVazoda ince kız – lale

Ölüm

Gençliğin kafası ölümü bilirAncak onu idrak edenOrta yaş düşüncesi

Manzara

Manzarasız pencereKanada çınarıYapraklarını sergiliyor yine de

Terazi

Varlığı yüceltenHiçliği yüceltene denk gelmişEşit kollu terazide

Bahar

Bahar dalıRuhu musunTelli duvaklı mevsimin

Şarkı

Aldı ya koynunaÖtüşünü o bülbülünŞarkıydı gece

Ardıç Kuşu

Ardıç kuşumsunGetirdiğin o mevsimBil ki kalbin ilacı

Hüseyin Kalyan



Hal Perişan

Ey güzel yol servili yolTaşlarını ayıkladım seninTımar ettim kol çürüttümBayır idin dümdüz ettimÜzerinden eşkıyalar geçsin diye miNerde ozanların soylu kervanıEy güzel yol servili yolGönül kırık hal perişan

Ey güzel can sevgili canBunca yıl el verdim sanaErdem verdim bilgi verdimCan olanı insan ettimÜzerinden eşkıyalar geçsin diye miNerde insanların soylu kervanıEy güzel can sevgili canGönül bükük hal perişan

Hüseyin Kalyan



Hangimizin Alışkanlığıydı Sevmek

Öyleyse çoğalan sulara bakalım mirandaBakalım hangimizin alışkanlığıydı sevmekSenin unutkanlığından başlayalım istersenBenim durmaksızın meyhane arayışımdan

Bu gece zilzurna sarhoş olalım mirandaBakalım hangimizin dudakları zehrini dökerUnutalım diyorsun kolay olsa mirandaİnsan bütün ayrılıkları mey gibi içer

Hüseyin Kalyan



Hayal-i Muamma

Öyle uygun görmüş tanrıTersine üzülmüyorsanDüzüne sevinemezsinİşte evreni mevcutHangi nesne hazda sabit

Bir de cennet teranesiEy hayali muamma

Hüseyin Kalyan



Hayyam'la Konuşma

“Cennette huriler varmış kara gözlüİçkinin de ordaymış en güzeliDesene biz çoktan cennetlik olmuşuzBak bir yanda şarap bir yanda sevgili

Can verinceye dek şu çorak yerdeDertten başka ne geçer ki elineNe mutlu çabuk gidene dünyadanHele bu dünyaya hiç gelmeyene”

.........................

Hayam! dertten başkası geçmediyse elineÖvdüğün o şarap ne gül yüzlü sevgili neMeğer ki en mutlusu dünyaya hiç gelmeyenŞarabı şah yapmak ne söze yalan katmak ne

Erkinozan

Hüseyin Kalyan



Hercai

O parlak nesneler ki her biri başka başkaHanginde konaklasam özgesi küser aşka

Hüseyin Kalyan



Hergele

bir çiçeklenmedir tutturduiçimdeki hergele

korkuyorum ey tanrımya içimde büyüyenzakkum çiçekleriyse

Hüseyin Kalyan



Hey Erenler

İyi tohum kötü yere ekildiKötü tohum iyi yere ekildiGüzel yüzlü çirkin ere verildiÇirkin dilber civanmerde verildi

Hey erenler

Kanatsız kuş nice uçarYoksul aşık nice makbul

Ve bir yağız süvariUyuz eşek üstündeVe bir hünersiz adamİyi cins ata biner

Güzel görünen evlerKof temeller üstündeSağlam temel üstündeÇirkin dikilmiş evler

Hey erenler

Ne işe yarar bunlarHüsranı anlatmaktan başka

Hüseyin Kalyan



Hiçbir Yer

Dün gece hiç bir yerden bakarken gördüm siziVe deli gibi sevdim hiç kimseyken her biriniziHepiniz berat ettiniz kan kırmızı pencerelerimdeHepiniz soyluydunuz hepiniz sabi..

Hüseyin Kalyan



Hikmet

Şu evren denizinin ortası var ucu yokÖncesi var alemin fakat başlangıcı yokOrtaya bir taş koydum üstüne evren kurdumBilgi sel gibi lakin hikmet denen tacı yok

Hüseyin Kalyan



Hiza Taşı

Yeryüzü insanlarının sağlıkla hayatta kalmalarınınAsgari iktisadi koşulları gerçek oluncaya...İnsan bedeni savaşların meşru mecrasıOlmak ilkelliğinden kurtuluncaya...İkili üçlü ve çoklu ilişilerGönüllülük esasına dayanıncaya...Ve zekayı böyle bir vicdanı oluşturacakAklın emrine tabi kılıncaya kadar...Bilişmenin bölüşmenin veSevişmenin insaniyeti namına aşkla ve şiirle...

Hüseyin Kalyan



Hurdacı

Sonra başlasın şehrayinlerBütün şehirlerinde dünyanınNeşeli havalar çalsın ordu bandolarıDans etsin dünyalılar bütün sokaklardaHaydi satalım gitsin silahlarıO mücerret hurdacıya

Ey dünyalılarSevebiliriz tümüyle birbirimiziElveda diyebiliriz silahlarımızaÇoluk çocuğun rızkı için ya daBir sınır biçebiliriz ahmaklığımıza

Hüseyin Kalyan



Irmaklarını Topla

Ey cennet mülklerinin sonsuz sahibiEğer üşümez isem sırça sarayları yıkOl dersem olur ise köleleri azatlaAçlıktan ölmez isem istemem meyveleriSusuzluk çekmez isem ırmaklarını topla

Hüseyin Kalyan



İçimden Çıkmıyorsun Göğün Albatros

Misal: bir nehri içiyorum gövdem denizSen gazellerle geliyorsun sonbahar değilBütün balıklar çatlıyor çırılçıplaksınAy gibi yüzüyorsun efsane değil

Misal: ben şimdi gidiyorum sonum okyanusSen soluksuz kalıyorsun intihar değilİçimden geliyorsun göğün albatrosİçimden çıkmıyorsun korkudan değil

Misal: ben çiçek seviyorum arzum papatyaSen dağları taşıyorsun hiçbir suçun yokÖnümde eriyorsun öyle yorgunsunDurmadan terliyorsun mevsimden değil

Misal: geceye uyanmışım yıldızlar kayıpSen üstümde parlıyorsun hem de sonsuzsunDurmadan soruyorsun kaç kez ölüyor insanÇılgınca korkuyorsun ölümden değil

Hüseyin Kalyan



İki Sübyan Sevgili

Dökülürken de güzeldirBir ağacın yaprakları

Filizlenirken dePalazlanırken de

Ama seher sularındaKarların üzerinde

Ten tene olduysaİki sübyan sevgili

Böylece seviştiyse

Hiç yokken de güzeldirBir ağacın yaprakları

Hüseyin Kalyan



İlayda

Sana en güzel yazlarını getirdim İlaydaSen gözlerini kumsalına uydur şimdiBir Akdeniz ülkesinin.. belki kirlenmedikBir akşamın dibine uzanır böylece aşk

Sana bir emsal getirdim.. gençlik gibiHırçın büyüyen yazdan.. ve uzunUpuzun bir çocukluk.. belki aldanırızDiye.. belki de suya şükreden birYanımız kalır diye o tufanlara inat

Ve bir söz getirdim sanaCümle yenilgilerin üstündeCümle yenilgilerden âbât

Hüseyin Kalyan



İleri Tutarı Yok

İleri tutarı yok..hiç bir ölçü tanımaz bu boşluğuBu eşya ne matematik tanır ne din iman ne kehanetArtık cansız değille henüz canlı değil arasındaYaşayan o meçhul illet.. rüyadaki süreyi de böyleUzatır belki.. böyle çoğaltır suretlerimizi.. herNasılsa ölçüsünü bildiğimiz o yataklarda..belki deBöyle bilmek gerek uzayan bir ölümü..belki deBöylesine bilmemek

İleri tutarı yok hiç bir ilke tanımaz sonsuzluğuSonsuzluk bu.. ne matematik tanır ne din iman ne kehanetBu süre tanrıları böyle öldürdü çünkü..ilkeleri böyleÇürüttü..belki bunun için denedik çoğalarak ölmeyiBelki bunun için sevgiliyi ölesiye sevdik öldüresiyeSevdik..aşk bunun içindi belki..tamama ermeyendirÇünkü sonsuz..yani hep eksiltili..yani hep devam eden

İleri tutarı yok hiç bir sebep doldurmaz bu boşluğuŞarkıcı kuşlar çünkü keyfine öldürülmeyi kavrayamazlarÇünkü sebepleri vardır kuşların çünkü bahaneleri yokturBöyle şarkı söylerken böyle süzülürken böyle avlanırken

Kuşlar çünkü henüz tanımadılar insanı...

Hüseyin Kalyan



İlkel Göğün Martıları

İlkel göğün martılarıSöyleyin gelecek zamanlaraUyku ve beslenme pespayeliğiniOksijene mahkum insanlığıDünya bağımlılığınıDogmalar ve töreler komedyasını

İlkel göğün martılarıDeyin konuşmak ki sözlere muhtaçDeyin sevişmek ki gövdeye mahkumSonra evlilik evsizlik ve saireİlişkiler muhtelif ilkellik üzere

İlkel zaman martılarıAma yine bir melekler zamanıdırAşkla tutunduğumuz bu çağBilin ve deyin ki iki bin on ikideAşklar yaşamış dünyalılar

Ey aşk sonsuz zamanınKüçücük bir anısınFakat belki bir anınEbedi zamanısın

İlkel zaman martılarıSöyleyin sonsuz geleceğeİlkel zaman insanlarıO eğri büğrü bedenleriyleDosdoğru aşklar yaşamışlar iki bin on ikideVe böylece.. kalmamışlar hiçbir çağdan geride

Hüseyin Kalyan



İmkânsız Vakit

Geçen zaman şimdilerde..yıldırım gibi çılgınÜrkütülmüş atlar gibi..baldıran gibi çılgınVuslat imkânsız vakit..bir unutulmuş nefesHayalin penceremde..şehrâyin gibi çılgın

Hüseyin Kalyan



İnsânî'yim Derdim Âlâ

Ben razıyım handânımdanCânım içre cânânımdanŞâd etmesin ziyânı yokTek bezdirmesin cânımdan

Arada bir görsem yeterGüzelliğin övsem yeterTatlı sesin duysam yeterMerâmım bu cânânımdan

Hayalde eylerim cânıYok başka vuslat imkânıSeyreylerim gülistânıGönül köşkümün câmı

İnsânî'yim derdim âlâUzatsam baştadır belâYokluyorum yine hâlâUmut yoksa da kâmından

Hüseyin Kalyan



Joseph ile Gloria

joseph ile gloria

Replik ve Zaman

Anne benim dayım kim

“Uzak yerlerden gelip bu sevimli kıyıyaBirleştiler burada talihin oyunuyla”

Enfes vücuduyla güzel yüzüyleGloria sahile iniyordu o akşamDinlendirmek için yorgun ruhunuVe serinletmek için körpe vücudunuUsulca şarkılar söyleyerek gloriaSahiline yürüyordu kadim Ege’ninVe sitemler ederek aşk tanrısınaCevabını arıyordu bir bilmecenin

Hey tanrım! nerde söylediğin aşkNerde sonsuza yelken açmış gemilerHani o kuşlar o bembeyaz kanatlıNerde o soylu pınar abı hayat kaynağıYıldızlı gök iri ay teskin etmiyor beniHani bedenimi saygıyla okşayacak olanNerde ruhuma kapılacak delikanlıŞimdi nasıl yıprandım şarap yüklü aşklardanEzber söylenen laftan gecelik yataklardanEy tanrım kurtar beni deyip yalvarıyorduAh sevgili gloria yanlış zamanın kızıBir yandan da usulca kendini soyuyordu

Her şeyi duydu Joseph uzandığı kıyıdanO da hırpalanmıştı üç vakitlik aşklardanTanrım dedi bitmesin bu güzel soylu rüyaYıldızlı gök iri ay bir de şu peri kızıNasıl da yıkanıyor koyu mavi sularda

Ses çıkarmadı Joseph izledi olanlarıHazırladı kendini sonraki buluşmayaErtesi akşam olup bir de mehtap çıkıncaSahile geldi yine Joseph ile gloria

Joseph konuştu bu kez sevinin tanrısıylaBenzer dilekleriyle sevgili gloria’nınSoyunup elbiseden ve sonra girdi suyaBiraz dinlenmek için uzandığı kıyıdangloria duydu onu ve seyretti uzuncaÇarpılmıştı Gloria yüzen delikanlıya

Ve yürüdü gloria usulca girdi suyaVe sonra seviştiler yaz ayları boyuncaVe hatta evlendiler gebe kaldı gloria



Kimselerden habersiz yerleştiler buraya

Bir gün işi gereği tekneye bindi JosephVarıp da gelecekti karşı yakın adayaKara talih cinleri batırdı o tekneyiUlaştı kötü haber Ege’nin kıyısınaKurtulan yok dediler Joseph karısınaBu talihsiz haberle yığılıp kaldı yereAğıt yaktı şöylece o talihsiz gloria

Cümle çiçek içinde beni gül tutan adamBırakıp gittin beni gül yüzüne doymadanDalgalı korkunç sular lanet olsun sizlereYok olasın ey felek kan indirdin gözlereVe ey tanrım nerdeydin yutarken JosephKorkunç ağızlarıyla hırçın suyun devleriZarar değmesin diye sevgili Joseph’imeVerebilirdim oysa şu körpecik gövdemiAh gitti Joseph’im viran oldu has bahçeKırıldı gitti ömrün tatlı şarap testisiEy tanrım söyle şimdi hangi yöne döneyimAydınlatamaz artık güneş benim çehremiİrademin ipini güçlükle tutuyorumHamile olmasaydım öldürürdüm kendimiYetsin bu büyük acı izin ver bana tanrımHiç değilse yavrumuz tatlılıkla büyüsünAşkımızın adını çocuğumuz sürdürsün

Aylar sonra Joseph’in geldi özel eşyasıGüvertede bulmuşlar Joseph’in çantasınıDerin acıyla alıp o çantayı gloriaİçindeki eşyayı boşalttı bir sandığaKilitleyip sandığı aldı anahtarınıÖzenle yerleştirdi o sandığın altına

Joseph’le gloria’nın çocuğuydu suzannaOyun oynarken bir gün o sandıklı odadaRastlayıverdi birden o saklı anahtaraÇocukça bir merakla açtı hemen sandığıAceleyle boşalttı içindeki çantayıBir resim düştü yere anne baba ve çocukArkasında bir yazı annem babam ben josephSuzanna’nın kafası iyice karışmıştıAnnesinin annesi annesinin babasıBabasıyla birlikte karşısına çıkmıştı

Suzanna alıp resmi çıkıp gitti odadanBulup da annesini gösterdi ona resmiVe o soruyu sordu annesi gloria’yaAnne benim dayım kim dedi şaşkın suzannaAh talihsiz gloria o resme bakıyorduResmin arkasındaki yazıyı okuyordu



Her şeyi anlayınca gloria düştü yeresuzanna’ysa başında korkuyla ağlıyordu

Not:

Bir vakitler sinemada klişe bir replik vardı.Durun, evlenemezsiniz, siz kardeşsiniz.Zamanın gelenekleri gereğince sevgililer yalnızca bakışıp konuşurlar ve gerdekten evvelcinsel birleşme gerçekleşmezdi. Benzer bir öykü bakışmanın ve konuşmanın hemenardından sevişmenin geldiği ve çekirdek ailenin dahi handiyse parçalandığı günümüzdeyaşanmış olsaydı neler olabilirdi. Yahut kiralık anne, sperm bankası vs gibi kavramlarınnormalleşip yaygınlaşacağı sonraki zamanlarda ne tür öykülerle yüzleşmek zorundakalabiliriz. Bu öykü ısınma aşamasını geçmiş ve fakat kopma noktasına henüzvarmamış bir süreçteki sünme aşaması olarak değerlendirilebilir. Yahut kapanmaktaolan bir devir ile açılmakta olan bir devrin ortasına denk gelen bir eşik olarak okunabilir

Hüseyin Kalyan



Jüriler ve Katırlar

jüri önündesuyu aktı vulvasınınyırtmacından baldırları göründükancık eşek düşlerini yokladı atınelinde bir tomar yazıdediki.. işveyle nazlaat bey değerler misiniz

jürideki yaşlı ataldı bir tomar yazıyılakin aklıkancıklığında kaldı eşeğin

bakmadan önce yazılarasaklı bir kent yuvasındabıraktı tohumunugenç eşeğin vulvasına

sonrası hatırsonrası bir tomar katır

ne atlarca yol aşarne eşekçe yük taşır

Hüseyin Kalyan



Kabirden Tazminat Davası Açılabilir mi?

Gururla açıklıyor doktorlarYıllardır kullandığımız ilaçlarınGördüğümüz tedavilerinKansere vereme ve dahabilmem nelere yol açtığını

Her gün yeni bir makaleyle tıpçılarÇarçamur ediyorlar hanidir yaptıklarını

O halde yıllardır doktorlardan sebepÂhireti boylayan oğullar ve kızlarŞimdi bir kağıt kalem bulup öbür taraftaBir dilekçe yazmalılar tanrılar makamına

Kim bilir? Böylece ulaşır belkiKabri böyle boylayanların zavallı şikayetiTabipler vicdanının sorumsuz diyarına...

Hüseyin Kalyan



Kadın

kadın ki artık şimdi kendi kendinin mülküondan bunca kargaşa bu sayıklanan ezberalışmalıyız beyler mazide kaldı kezauzanmış sereserpe yatan taze heykeller

Hüseyin Kalyan



Kafes

Can var ki şu dünyada tahta kafeste sakinCan var altın kafeste çıkmak istiyor lakin

Hüseyin Kalyan



Kahraman Irk

Kahraman ırkıma bir gülKahraman ırkıma birKahraman ırkımaKahraman ırkımKahraman ırkKahraman halkKahraman halkımKahraman halkımaKahraman halkıma birKahraman halkıma bir gül

Hüseyin Kalyan



Kalk Borusu

savaşınızı reddediyorumuymayacağım kalk borunuzaçiçek polenleri gibidir fikirlerimkelimelerin çıplak ayaklarındadolaşacaklar evrende sonsuzcave hazır olduğunuzda ansızıngelip girecekler dölyolunuza

düşünmüyorum düşündüğünüzüinanmıyorum inandığınızıve asla uymayacağım yaptıklarınıza

saldıracaksınız tabiiyaralayacaksınız beniöldüreceksiniz de hattazira uymayacağım kalk borunuza

ve sizlerkekeme olacaksınız biliyorumöyküyü anlatırken çocuklarınıza

ve şifalar olsun diyekahramanlık şarkıları asacaksınızkirden görünmeyen dudaklarnıza

Hüseyin Kalyan



Kamu Canan Olmuş Can

Her köşesin aradım yok bende benden pâreO fettan cânım olmuş cânanla cân yekpareİflah olmaz bu yâre gayret gösterme tabipDerde mahkûmdur zîrâ yâr yâre olmuş yâre

Hüseyin Kalyan



Kapılar Kapandığında

Kapılar kapandığında eylülSoyunup cümle akşamlarından koynuma girerBen bir gök kuşu olurum kapılar kapandığındaBütün şehirleri ezbere bilen

Kapılar kapandığında bir uslanmaz rüzgârÜzerime savurur bütün kızlarınıSonra birisi küçük bir kent olur nedenseBütün sokaklarını çılgınca merak ettiğimÜzerine durmadan öyküler biçtiğimBol akşamlı çokça gölgeli bir kentHem de hiç yenilmemiş bir sahil kenti

Sonra ben sımsıkı avuçlayıp ellerimiIlık bir akşamına bırakırım eylülünEllerim gidip ille de o kenti bulurİlle de dokunur bütün sokaklarınaEllerim o sokakların tanrısı olur

Sonra canlanır sokaklar kalabalıklar büyürSonra bir uğultu başlar o tufanların sesiyleSonra şehir olur o kent unutup küçük evleriniSonra şehrin bütün caddeleri ezberim olur

Kapılar kapandığında o mecnunlar arenası eylülSoyunup cümle akşamlarından koynuma girerBen bir gökkuşu olurum kapılar kapandığındaBütün aldanışları ezbere bilen

Hüseyin Kalyan



Kapılar ve Azrail

Kapıları ben açardımAma iyi ama kötüAçıp bir kapıyıDışarı çıkardım

Başka bir dünyaya

Açıp bir kapıyıİçeri girerdim

Başka bir dünyadan

Son kapıyı o açtıVe alıp götürdü beniSorgu sual etmedenSevgili Saygın Ölüm

Hüseyin Kalyan



Karım

Avuçlarında bir saklı dünyaBildiğim dünyalara benzemez

Ve açtı mıydı avuçlarını karım ebruMutlak bir mayıs sonudur başlar da bitmez

Bu her şeyini kirazlara veren bir mayıs sonudurVe bütün kirazlarını koynuma seren bir iltimaslı iklim

Çünkü hangi mevsim bütün türküleri bilebilirÇünkü karım ebru biliyor

O biliyor hangi akşamın hangi türküyle başlayacağınıO biliyor bütün türkülerini alelade bir akşamın

Ve ben biliyorum sürüp gitse de savaşlarAkşamların kurtuluş olduğunu

Ve ben biliyorum almış yürümüşse de riyaKarımın elle tutulur bir düş olduğunu

Hüseyin Kalyan



Karıncanın Krallığı

İşte suyuna su ekmeğine ekmekAltınına altın gümüşüne gümüş bronzuna bronzBuğday tarlası yakın düşmansa hayli uzakYataklar yumuşacık yalvaçlar usturuplu

İşte yolunda işler aşıklar ot dibindeÇocuk oyun oynuyor yaşlılarsa güvendeTakvimler ayrı takvim ölçüler ayrı ölçüMutluluksa diz boyu işler yolunda işte

Hüseyin Kalyan



Kırmızı

öyle güzeldi ki kırmızıansızın dökülen siyah

ve kitap okurken kadın

gözlerinden kaçırdığı o anlamlı sızı

üzerindeöyle güzeldi ki kırmızı

Hüseyin Kalyan



Kibrini Yutan Bilge

Kibrini yutan bilgeİnmiş doruktan denize

İnişte tanrılar görmüşMelekler şeytanlar görmüşEzanlar ve çanlar görmüşİnsana tapanlar görmüş

Kibrini yutan bilgeAşk ve ölümün naif bedeniyleBinmiş üzerine zümrüdü ankanınDenamiş seyrini insanın

Kızların ömrünü giyinmişÖmrünü giyinmiş oğlanların

Ananın babanın evladınKölenin efendinin şahınErmiş mülayım küfürbazınÖmrünü denemiş yaniHer insanda her sıfatın

Kibrini yutan bilgeAlıp alacağı dersiBir şiir üflemiş taşa

YolcuBir şamdan yürüt her gece asumandanPür ziyalar sarsın geçtiğin mevsimleriCümle elvanı topla ki ravzalardanÇocuklar gülle donatsın şehrayinleri! ! ! .........................................................................

Bakmış görmüş bir duyan yokBakmış görmüş taş çatlamışDönmüş kendi kendineVarmış indiği denize

Yutkunmuş son sözlerini

Aşkın yatağındaki yalnızYalnızdır ölüyorken deVe ben tarihin bütün devirlerindeUydum öldüm uymadım öldüm

Kibrini yutan bilgeDalmış indiği o denizeDibine dalmış o denizinTaa...dibine en dibine...

Hüseyin Kalyan



Kimi Taşlar

Kimi taşlarDaha uzun yaşıyor ya insandan

Hani zaman zamanÖzenmiyor değilsin o taşlara

Benzemiyor değilsin

Halbuki benBir kez olsun uçmak içinKuş olmayı yeğlerdim

Hüseyin Kalyan



Kontrast

Korkaklığı severimBüyük bir cesaret gerektirdiğindeAyrılığı severimDerin bir asâlet gerektirdiğindeYaşamayı severimİllâ İnsâniyet gerektirdiğinde

Hüseyin Kalyan



Koynunun Zamanı

Koynunun zamanı gelinceBelki dillenir miskin aySenin ağzından şarkılar dökülürBelki bundan ölürüz ikimiz

Koynunun zamanı gelinceBelki yıkılır unutkanlıkBen senin kirlerini anımsarımBelki yaşam zehir olur

Koynunun zamanı gelinceÖlsek de gam yemeyiz belkiBelki bu en güzel şeydirCehennemden kurtuluruz

Hüseyin Kalyan



Kral ya da Zavallı

Ben bir kralım şimdiKüçülttü müydü evreniBak işte ne dersemOluverir hemencecikHatuna yatalım derimGirer yatağa sevişirizÇocuğuma su getir derimSuyumu getirir hemenAnlaşmalar yaparımAnlaşmalar bozarımBir savaştır alır giderGeçim derdi ekmek derdiBazen de barış yaparımİşler umduğumca giderAma uzun sürmez buDurursam küçülürümYürürsem yorulurumBen bir kralım işteBir zafer arzularımBir savaş başlatırımBüyütürüm ülkemiİçine zehirler katarakBüyütürüm ülkemiParçalanmayı başlatarak

Ben bir zavallıyımBüyüttü müydü evreniAilede reisim evetAma muhtarı var mahalleninMahallede muhtarım evetAma valisi var vilayetinVilayette valiyim evetAma kralı var her ülkeninÜlkede kralım evetAma hakimi var her aleminAlemde hakimim evetAma sonu nerde alemlerinBen bir zavallıyım işteBüyüttü müydü evreniVe bir karınca elbetYuvasında büyüktürVe bir ayı elbetKendi ininde büyükVe en büyük denizDünya içinde büyükOysa büyüttü müydü evreniZerreye çıkar adımız

Hüseyin Kalyan



Kukla Yontucusu

Adam akıllı sevişebilsin diyeBen kukla yontucusuBöyle biçim verdim ahşaba

Kanlı savaşların öksüzüydüm çünküBüyük kavgaların elsizi ayaksızıydımBayramları denedim bir süreSizin meşhur bayramlarınızıVe ellerimi ayaklarımı saklayarakGüzel giyimli kızlarınıza göründümAma olmadı

Adam akıllı düşünebilsin diyeBen kukla yontucusuBöyle şekil verdim ahşaba

Büyük gemilerin forsasıydım çünküSiz nereye gitseniz ben kürek çektimSiz usareyi yediniz ben posayı bekledimÖykülerinizi denedim bir süreSizin meşhur öyküleriniziVe prangalarımı saklayarakMerhametli tanrınıza göründüm sizinAma olmadı

Adam akıllı yaşayabilsin diyeBen kukla yontucusuBöyle biçim verdim ahşaba

Oysa ipler şimdi kimin elindedir

Ve sen ey kukla oynatıcısıKim yonttu yüreğini senin

Hüseyin Kalyan



Kuru Kuruya

Bozulmuş şeysi adaletinBulunmaz çarşılarımızdaİnsanı insan kılan o pusula

Çözülmüş düğümleri o şeyinBizi bağlayan biziBirbirimize sıkı sıkıya

Bozulmuş şeysi adaletinUmut gayretçileriyiz fakatÇalışıyoruz.. kuru kuruya

Hüseyin Kalyan



Kuşlar

Kuşları uzatmaya gelmezKanatları tamamsaBırak ki uçuversinler

Ömür çokça kısadırKuşlarsa azınlıktaKanat güneş bulmuşkenUçuruver gitsinler

Hüseyin Kalyan



Kutlu Tohum

Canlı bir masturbasyonSüslenmiş bir bezelyeEy benim kesin hazzımEy kısacık mutluluk

Susayınca serin suÖzleyince bir selamBir küçücük fıçıcıkİçi dolu turşucuk

Sevindiren bir haberGülümseten bir yardımEy uçuşan martılarEy simit atan çocuk

Ey benim kesin hazzımEy kısacık mutlulukÇatlayan kutlu tohumCan çekişen kötülük

Hüseyin Kalyan



Kuzey Rüzgârı

Işıklar sönecekse bu akşamTanrı Dağı söyleKiminle geçirmeliyim son vakti

KuzeySonsuzluğun kuzeyiRüzgârTepeden tırnağa mecaz

Ama ölümSoğuk bir rüzgâr gibiAyan beyan ortada

Hüseyin Kalyan



Küçük Şehit

kurtardım diye sevinirkendamdaki güvercinikayıverdi yavrucakyerde buldu kendini

İncecik bedeniincecik bedeniincecik bedeni

oy şehidimküçük şehidim

acıyla verirken son nefesinigöremedi güvercinintarifsiz sevincini

Hüseyin Kalyan



Lam Elif La

Seni bir harfe benzetsem lam elif laSiyah bukle saçlarında sessizliği dinlesemKimsecikler olmasa yalnızlığımızdan başkaSeni böyle izlesem ışıklı orman parkında

Seni bir harfe benzetsem lam elif laSiyah dalgalı elbisende esintiyi dinlesemYedi akasya olsa biri senin yanındaSeni böyle izlesem ışıklı orman parkında

Seni bir harfe benzetsem lam elif laBelirsiz bakışlarında umudumu dinlesemTek kelime etmesem uzaktan baksam sanaSeni böyle izlesem ışıklı orman parkında

Seni bir harfe benzetsem lam elif laBuğday tenli yüzünde yenilgiyi dinlesemSonra göğü duyursam hiç dokunmadan sanaSeni böyle izlesem ışıklı orman parkında

Seni bir harfe benzetsem lam elif laEşsiz güzelliğinde ölümleri dinlesemVe biz böylece ölsek sonra ölüm olmasaSeni böyle izlesem ışıklı orman parkında

Seni bir harfe benzetsem lam elif laEvren içimden geçse ben İstanbul’u seçsemAşkı şehre indirsek bu bir rüya olmasaSeni böyle izlesem ışıklı orman parkında

Hüseyin Kalyan



Lânet

lanetbarışı öngörmeyen aklınsürgit yaşantısınaövülen yaşantısına

bir şey söylesen şimdibarış için bir sözcükalıp onu örter kalabalık

aklı yırtarcasına

Hüseyin Kalyan



Makuliyet

İnsan için çıkar yol makuliyet şiârıMakuliyet dediğim mutlu etmek diyârıMutluluktan kastımız sürekli olmak hazdaErdemle gelmeyen haz bengi değildir bizde

Haz alırsın elbette her güzelle laflasanYalanla hırsızlıkla pek taraftar toplasanDin ırk mezhep kılıcın ötekine saplasanDaim değildir lâkin haz pınarı tez kurur

Tüm insanların sağlıkla hayatta kalmalarının asgâri iktisadi koşulları gerçek oluncaya,insan bedeni savaşların meşru mecrası olmak ilkelliğinden kurtuluncaya,ikili üçlü ve çoklu ilişkiler her şartta gönüllülük esasına dayanıncaya,ve zekayı böyle bir vicdanı oluşturacak aklın emrine tabi kılıncaya kadar;bilişmenin bölüşmenin ve gelişmenin insaniyeti namına,cehalet esaret ve sefaletle kavgaya devam etmek,intuiteist varlık kavrayışının ve akli yaşam anlayışınınözünü teşkil eder

Hüseyin Kalyan



Mancınık

koca bir mancınık misali zamangerilmekte gün be gün

çözebilsem diyorum yağlı ilmeklerini

el değmemiş denizleredüşer miyim ki bir gün

Hüseyin Kalyan



Merdiven'e

usulca çıkacaksın bil ki merdivenlerdeneteğinde bir yığın sararmış ölü yaprakve bir zaman geçince maziyi anacaksınsemaya bakacaksın sessizce ağlayarak

eğilmiş arza kanar kanar muttasıl gülleryanar yakut dallarda ateş renkli bülbüllerbu bir gizli lisandır şimdi ruha dolmaktakızıl havayı seyret gör ki akşam olmakta

Hüseyin Kalyan



Merhale

Basmalarda beliren hoş kavis ulu dereŞair nasıl meftun olmaz böyle güzel şeylere

İşte çağırdım yine tanrılı ahşap gemileriYeşil arıların ürettiği bir haki ulu zehirGelip içime kondu aşk acısı gül derdiBir garip limandayım silindi bütün şehir

Bir kutlu dikili taştır elbette ki risaleBöylece ayaktadır belki de bütün şehirOkur da iflah olmam darıldım sakin haleÇağır beni uçurum ölüm elbet yetişir

Hüseyin Kalyan



Meyhane mi Tekke mi?

Aradım buldum fakat ruhumun sultanınıZahit midir rint midir furkan mı belli değilGezdim saraylarını dolandım diyarınıTekke mi meyhane mi meydan mı belli değil

Vardım bir gün huzura dedim anlat şanınıMelek mi şeytan mısın insan mı belli değilTükendim dedim artık belli et nişanınıEşya mı ceza mısın ihsan mı belli değil

Hüseyin Kalyan



Mezarlık ve Şehir

İşte alabildiğine özgürlükMezar taşları dimdik bağımsızOtlar ot gibi serviler servi gibiToprak devingen canlı ve hürKarıncalar böcekler kurtçuklarMezarlıklar sanırsın ki bayram yerleriÖlüler saygıyla erguvanları besler

İşte alabildiğine özgürlükZambakların arasında iki taze sevgiliErgen kız gelin gibi genç oğlan güvey gibiİşte zifaf odası zambaklarla bezenmişİşte evler ev gibi vakitler vakit gibiSevgilinin terlemesi papatyaları besler

İşte alabildiğine fahişe yüklü şehirKonutlar hayli sefil yalılar hayli sefilSaraylar köşkler gecekondular sefilAnne epeyce baba baba epeyce anneÇocuklarsa eni konu ebeveynŞaşkınlığın semeresi kayboluşları besler

Hüseyin Kalyan



Mineli Mabedim

Ey geceMineli mabedimGüllerinde tut beniEbedi bahçelerin

ÇocuklarımYasaklı bahçıvanlarElleri afyon delisi çocuklarımMeymenetsiz yüzlerinMazgallarına meyyal

GeceMineli mabedimÇel seyrini serseri mecazlarınDoldur sunaklarımı

Doldur ki evladımaAydan mürekkepKelimeler emzireyim

Hüseyin Kalyan



Minibüste

Minibüste eşyaların ve insanların yerleri değişti durmadan..sen binince..minibüste birtelaş bir telaş..şoförün ses tonuna ılık bir ikindi yerleşti..ve ağzını topladı arkadörtlüdeki edepsiz hergeleler..

Minibüste bir şey başladı gizliden gizliye..hemcinslerin dikkatleri dağıtmak için sesleriniyükselttiler..kimi güzelliklerini sergilediler..olmadık bir yerde indiler..senin yüzünüperdelediler..ve direndiler..ve direndiler..ama olmadı..

Ve ben suları akıtan bir eğimden bahsetmiyorum asla..sendeki..demiri eriten bir ateşinsıcaklığıydı..

Her birimiz bir yanına baktık senin..bir yanına değdik..bir yanınıdüşledik..minibüste..sen inene değin süren bu hadise..yerini değiştirdi bütün eşyanın vealdanışların..biz en güzeliyle avunduk..tepeden tırnağa bir tanrıçasın diye..

Hüseyin Kalyan



Minval

Kaldırsam taşları ondanHani yollar varŞu herkeslerin geçtiği

Akıtsam suları ondanHani çeşmeler varKurdun kuşun su içtiği

Kurdursam ortaya ondanHani sofralar varYoksulun hasret çektiği

Hüseyin Kalyan



Muamma

Sen ey şems-i muamma gönül haznelerimdeMelekten taze beyaz incecik ellerinleNeden dokundun bana ziyalar tanrıçasıŞamdanla yürüyordum onu ışık sanarak

Hüseyin Kalyan



Muhtıra

Ziller çalıyor uyanalımHadi anlamsız yüzlerden geçerekHadi o sarışın hüzmelerden habersizAman o haylaz çocuklara görünmedenHadi beton bir musallada buluşalım

Hüseyin Kalyan



Musa ve Kırmızı Plastik Top

Musa büyük bir heyecan ve küçük bir umutlaİlerideki viraja doğru ilerleyenRengarenk plastik toplarla yüklü kamyonuPür dikkat izlemeye koyuldu

Acaba toplardan biriÖzellikle şu kırmızı olanlardan biriEs kaza yere düşüverir miydi

DüşmediKamyon gözden kaybolduVe küçük musa üzgün bir haldeAğır adımlarla derme çatma evinin yolunu tuttu.

Gün geçtiGünler geçtiAylar ve yıllar geçtiMusa’nın oyuncakları olduSevgilileri olduMesleği ve karısı olduMusa şimdi ölümü idrak edecek yaşa gelmişYani ortalama bir ömrün yarısını devirmişti

Yine günlerden bir gün düşündü musaHatırlayarak çocukluğundaki o kamyonu

Dedi kendi kendine

Şimdi istesem o topların hepsini kamyonla birlikte satın alabilirimAma ister miyim böyle bir şey.. hâşâ..

Peki ya şimdiki kamyonlar

Güzel sevgililer kamyonuGüzel arabalar kamyonuGüzel evler kamyonuGüzel kariyerler kamyonu vs.

Hangi biri bana heyecan veriyor çocukluğumdaki o kamyon kadar

Hiç

Dense kiElde edilmesi çok zor olan şeylere karşı heyecan duyulurDerim kiPeki elde etmeyi umursamayan ölümlüye ne buyrulur..



Kanımca gerçek mutlulukÖlüm karşısında bir tür kör kişilikle elde edilebilir

BuÖlüm söz konusu olduğunda çocukçaYahut hayvanca olan bir varlık kavrayışıyla öne çıkan ikinci bir kişiliktir

Bu anlamda her mutlu bir şizofrendir.

Hüseyin Kalyan



Mustangların Sonu

Ürken atlar bir hızla koştu ormana doğruBağrışarak avcılar atları korkutmuştuDerken uçurum geldi o atların önüneÖndekiler fark edip durdular birden bireGeriden gelen atlar görmedi uçurumuUçurumu görmeyen yüklendi öndekineDüştüler uçurumdan öndeki bahtsız atlarMızrak atmadan hem de av avladı avcılarÜrkmüş atların hızı en büyük silah olduLâkin avcı kullandı o silahı kendince

Belki uçurum mu var Trakya önlerinde

Hüseyin Kalyan



Mutlu Ölümler Ülkesi

Ey sevinin güzel karanlığıEy sevgili yakıcı serinlikBaşımdaki ur eserindirKoynumdaki gül eserinEy aşk ey yükselten fırtınaRuhumu soydum sana geldimUrbamı aldım yola düştümKorkuyu ayklarımın altınaUmudu başımın üzerine koydum

Ey aşk şimdi beni yükseltBelki dağlara çarpsın başımKaranlık gecene razıyım seninYakıcı serinliğin kabulümdürAma bir gülünü bahşet banaBir teraslı Akdeniz gecesiBir dirençli zeytin dalıBir sevişmek bir konuşmak

Ey aşk son bir kez dahaBir küçücük ev sevinciBir sevgili güzel koynuBir gülistan aydınlık ver

Hüseyin Kalyan



Mutluluk

Mutluluk olsa olsaAğız tadıyla uzayanBir istanbul’dur

Çünkü bir yıkılırsa İstanbulKopacak başka kıyametKalmaz dünyada

Hüseyin Kalyan



Mücevher

Şol güneş cevherdir banaAylar mücevherdir banaMeğer özün cevher olsunYüzün mücevherdir bana

Hüseyin Kalyan



Müflis Akıl

bir dil yeter anlaşmayaeşler bulup koklaşmayamüflis akıl doğrul birazdünya böyle betleşmeye

Hüseyin Kalyan



Müzmin Şizofren

Ey benSeni unutmak için kaldırıyorumKristal kadehleri gece ve gündüzYetmedi ağır borçlar.. yetmedi aktivitelerEylemler..etkinlikler..ve bilmem nelerHani şu popüler papağanların söylediği

Seni unutmak için ezberliyorum ey benGüncel matahları.. kadim kitapları

Bir yanda aferinler.. bravolar.. oldularBildiğin o askı tebessümleriBir yanda ama olmadılar..öyle değiller..biraz dahalar

Ama ey benSeni unutmak için ne yaptımsa senİçimde amansız devinimVe ben mutluyum güya..müzmin şizofren

Ve sen ey benÜzüm tanelerini seviyorsunGüzel kavisli tenleri..kelimeleriDoru atları seviyorsun senGönlün bozkırında çılgın..serseri

Diyorsun kiGruba karşı bu şen bahçelerde keyfimceDiyorsun ki unut gitsin kadim kitaplarıKadim tefsirleri..tesirleri

Ey benSen yine uçurtmalar aşığısınAsmalara..koşmalara..coşmalara meyyalGönlün havarilerine mürşitKentin güzelliğine meftunSerseri..Sarmaş dolaş yaşantılar gezgini

Hüseyin Kalyan



Nazar

İstemem dûçâr olsun tarumara bahçelerİstemem halel gelsin âhû bakışlarınaO narin bakışlar ki latif gülüşlerdelerİstemem nazar değsin kalbi yakışlarına

İstemem viran olsun gönülde hoş hanelerİstemem susuversin dilde sarhoş namelerO sarhoş nameler ki ebedi nişanelerÖmür tüm feda olsun kalbi nakışlarına

Hüseyin Kalyan



Nazende

Hangi demde seni ansamKüçük..beyaz evler uyandırırsın tahayyülümde

Fikrimin küçük..çatısız evleri

Ne zaman ki kapın çalsamRengârenk bahçeler uzandırırsınÜveyikler..martılar..güvercinler salarsın sanki hayale

Ben hangi dem seni ansamKelimeler biçare ufalanır şeksiz güzelliklerde

Ve ey adını bulamadığım tazeliklerO nerde?

Hüseyin Kalyan



Omayra

Omayra

Gençlik binası tazeSür yoluma tarla perileriniKoynum sıcak koynum devingen

Omayra

Talihliler arasından beni seçİnce belli buğday tenliTarla perilerinin kraliçesi

Omayra

Ömrün kayrası cılızAşkın talihi yoksul

Omayra

Fısılda gelsinler yanı başımaAkarsu perileri göl perileriEla gözlü al yanaklı ergenler

Omayra

Yatağım çimenlikler üzerindedirEllerim canlı tohumum tazeYolla bana yemiş perilerini

Omayra

Kır tanrısı gecemizi kıskansın

Hüseyin Kalyan



On Dört Şubat

Sevgililer gün eder on dört şubat gününüBense öksüz bakarım penceremde MarmaraSoğuk bir rüzgâr eser cumbada ben üşürüm

Dışarda sevgililer üşümek yok onlara

Ey sevgili nerdesin tam on dört şubat olduŞiirler aylar geçti çok kavgalar sulh olduAşı tutmaz bir ağaç bir erguvanmış sevgin

Çok dalın aşıladım çürüdü tarih oldu

Hüseyin Kalyan



Ortanca Balık

Usulca ilerliyor ortanca balıkEğer başarabilirse büyük balığınÖnünden sinsice geçmeyiKüçük bir balık arayacakKeyifle yutmak için

Hüseyin Kalyan



Otlukların İçinden

Bir şeyi ellerinle tutuyorsunEllerinle itiyorsun bir başkasınıKaranlık ve ışıklı yoldan geçiyorsunBir yerin yırtılıyor bir yerin acıyorBir şey kalıyor şimdinin gerisindeBir şeyi ardından sürüklüyorsun

Bir şeyi ellerinle tutuyorsunGözlerinle izliyorsun bir başkasınıIlık bir kırmızı var vazgeçmiyorsunIlık bir kırmızı var sevişiyorsunBir yerin kokuşuyor bir yerin acıyorBir şey seni çağırıyor otlukların içindenBildiğin o yerleri terk etmiyorsun

Hüseyin Kalyan



Otomobil

Otomobil sürüsü boşandı ağılındanMerası yedi tepe İstanbul caddeleriDört bir yanda lambalar levhalardan avlularVah ne kötü çobandır İstanbul polisleri

Hüseyin Kalyan



Öksüz Yazlar Anlatısı

On ikinci kurtuluş...

Onun gölgesindeyimUzak ve yakın yok olduPara pul yok ev bark yokGöğüslerinin sıcaklığı var onunEllerinin ince ve uzun esmerliğiÇılgınca öpüşleri var bir de

Yataklarımız gizli şundan bundanSularımız gizli vadilerimiz gizliBir teni var körpe ve ürkekEllerim dokununca bacaklarınaTerlemesi var inciler kotarması varKısık kısık inlemesi var bir de

On üçüncü kurtuluş

Habersizce sevgilimi izledim

İçten içe sarılması vardı yalnızlığınaHer şeye rağmen ağlayışları vardı bir de

Hüseyin Kalyan



Ölü

Ben gündüzden ayrılan telaşSen adımı sormayan ölüBu gece de yoksunArtık gelme olur muBir daha görme yüzümü

Hüseyin Kalyan



Ölü Anahtar

Alıp çıktım cesedimiModern tanrı vulvasından

Ölü bir anahtarla gelmişimPaslı bir kilitsin ya daTanrı olsan açılmaz

ŞimdiRuhuma inen karıncalı yoldaKıyametiyim kafilenin

Hüseyin Kalyan



Ölü Deniz

Ve bütün balıkları ayartanSenin gözlerindi..sonra yokluğunCümle canlılığı alıp götürdünVe ben..ölü deniz..ruhsuz beden

Ses ver..sularım çekildiElim ayağım kurudu..hasretYüzüm gözüm toz içinde..kar içindeÇöllerim büyüdü..seraplarım büyüdü

Ezan sesleri..çan sesleri..şeytan sesleriVe insan sesleri uzaklaştı ruhumdanSes ver..yüz ver..bana geri ver canlılığıBana aylardan güzel yüzünü göster

Hüseyin Kalyan



Ölüm ve Adalet

Bir ölüm kaldı dilimize düşmeyenO vadine sadık harmancı ömrüDolduran tumturaklı bilmece

Dedi ve devam etti fukara bilgeÇok şükür hepimiz ölüyoruz

Sonra bir ezber üfledi iki satırlıkGöçtüğü bulanık yüzlere /... /........ /

Ve ekledi: ne kalırdı adil olanHerkes bir gün ölmese

Erkinozan

Hüseyin Kalyan



Ölümün Kağnısı

Ey tinÖlümün kağnısı kapıya yanaştığındaBilemezsin..öküzler arabayı nereye çekerBilemezsin..sonsuzluk ya da hiçlikKaç adam boyu kaç kulaç kaç arşınSakla iyicil ve yürekli yanlarını

Ey tinÖmrün gizemli dağına arzuyla tırmanBaşarı.. tanrısıdır bu dünyanınSonra aşk sonra mastürbasyonYüzdür dudaklarını sevgilinin koynunda

Ağlama avla.. oturma çağla

Hüseyin Kalyan



Ömrüm Son Oldu

Gönlümü kahreden bu işveler nazlarSevda bahçelerinde bitmeyen güzlerTen tene deymeyince çalmayan sazlarSiyah zülfün peşinde ömrüm pul oldu

Sevdalar haram oldu tanışmayıncaTen cana canlar tene karışmayıncaHasret canıma yetti savuşmayıncaAteşlerin üzerinde ömrüm yol oldu

Gönlümün rüyasında bitmeyen hazlarYar canımdan bezdirdi yetmedi hızlarHep böyle mi olacak güzelim kızlarSevdalara doymadan ömrüm son oldu

Erkinozan söyler ki ömür kısadırHem yarısından çoğu gam ve tasadırHer ömrün hikayesi bize hissedirKolay imkânsız oldu danışmayınca

Hüseyin Kalyan



Öte Dünya

Diyebilsem; mutluluk vardır ölümden sonraDiyebilsem; güzel ormanlar güzel çöller vardırDiyebilsem; göğü ve denizi bol çeşitli diyarlar vardırDiyebilsem; gönüllüce sevişmeler yurdudur öteki dünyaDiyebilsem; dert değildir hayatta kalmak sağlıklıca ve sonsuzca

Diyebilsem; paylaşmak vardır bahçeleri düşmanlık yokturDiyebilsem; sahibi yoktur taşların ve ırmakların savaşmak yokturDiyebilsem; riya yoktur sınır yoktur kavuşamamak yoktur

Oysa diyebilirim ancak; sonsuzda bir umut vardır gerisi yoktur

Hüseyin Kalyan



Ötücü Kuşlar Sınavı

haliç bahçelerindemavi kız..masum oğlançalmışlar cevap kağıdınıötücü kuşlar sınavınınöyle rahat ikisi dealtında şimşir dalının

Hüseyin Kalyan



Özgürlük

Dile ki kimsenin sağlıkla hayatta kalmaktan yana olmasın sıkıntısıDile ki meslekli olabilsin o insanların hemen hepsiDile ki anadan babadan karındaştan medet ummasın

Dile ki zorla olmasın sevda gönül gönle denk olsunDile ki insanız şansımız eşit olsun yükselmek ve başarılı olmaktaDile ki herkes ilgi ve yeteneğine uygunca yol bulsunDile ki dürüstlüğü övsün şarkılar şiirler resimler

Dile ki almak için vermeyi adet edinsin insanların hepsiDile ki mallar yakın olsun emekler yakın olsun adalet yakın olsunDile ki sevdiği işlerle meşgul olsun gece gündüz çalışsın insanDile ki yönetici örnek olsun sanatçı örnek olsun alim örnek olsun

Dile ki empati hep başat yöntem olsun iyi günde zor gündeDile ki anne baba olmasın dayı hemşo olmasınDile ki liyakatli dolu insan olsun yanımızda yöremizdeDile ki insan sevgisi hepimizi kurtaran bir sevimli rüzgâr olsun

Hüseyin Kalyan



Q ve Elif

Elif..yalnız aynalarda çoğaltır yüzünüVe elif’in dudakları kırmızıdır kendiliğindenSuskunluğu atılgandır..suskunluğu meşhurElif..çok çok pınarları sever buluşmak içinYaz akşamıyla dantel..ezgilerle örtülmüşElif..rızkını çıkarır varsa güzelliğinden

Q..şehrin göbeğinde bölüştürür yüzünüVe Q’nun dudakları rengârenktir..atılgandırSoyunur ve soyunur şehirlerin yatağındaBakımsız laflarıyla..masraflı vücuduylaDans ederken mızıkanın çıkardığı ezgiyeQ..rızıklar dağıtır varsa güzelliğinden

Hüseyin Kalyan



Rona

Herkes kendi uçurumunuDerinleştirmek için yükselir RonaBana yeni bir aşk vermeyecek misin

Ruhum sığ sularda boğulan bir taze bedenRuhum paslı kanatlarını zorlayan bir eski dirençRuhum üç adam boyu yüksekliğe takılı kalmışBir zavallı yorgun kuş

Düşersem şimdi can çekişeceğimDüşersem kolay ölmeyeceğim RonaDüşersem yağmura tutulanBir kelebek ömrüdür şimdiBenim de ömrüm

Güzel kavisli ruhunu gizleyecek misinRona bana bakışlarındanYanıma gelmeyecek misinBu ıssız gemilerdeki hüzün bitmeyecek mi

Neye yarıyorsa şimdiSütliman bir denizDalgalı fırtınalı bir denizNeye yarıyorsa şimdiUzun uzun savaşlarSonra uzun uzun barışlarNeye yarıyorsa güzel güzel göğüslerDalgın dalgın kalçalar

Bunları hiç bilmeyecek miyim RonaRuhum yağmura tutulan bir kelebek mi

Şimdi düşersem can çekişeceğim RonaŞimdi düşersem kolay ölmeyeceğim

Şimdi düşersemYağmura tutulan bir kelebekÖmrüdür benim de ömrüm

Hüseyin Kalyan



Sabaha Geldik

Sanman ki âleme biz yâr için âha geldikTerk edişler yüzünden her gün eyvâha geldikDert etmesin gidenler kalanlar ahvâliniHırpalayıp şu cânı sanman günâha geldik

Hem dem olduk an be an bir başka sevgiliyleBıraktık o geceyi zîrâ sabâha geldik

Hüseyin Kalyan



Safir Lamba

Salkımların arasındaŞarap sunan SüheylaVe şırıltısı dereninHâlâ kulaklarımda

“duvarların arasında dır dır eden süheyla ve zırıltısı veledin hâlâ kulaklarımda”

Yukarda loş bulutlarYukarda safir lambaAsmalarda şen kuşlarEllerim salkımlarda

“yukarda huysuz komşu yukarda her gün kavga karşımda televizyon ellerimde kumanda”

Salkımların arasındaSoyunan bir tanrıçaDilimde şeker kaymakHoş kavisler avcumda

“duvarların arasında horlayan karı koca iki yabancı gövde iki odun yan yana”

Ey seher ve tan yeliBu mutluluk kâr banaBir ömürdü yaşadımSalkımlar arasında

“ey seher ve tan yeli bu ölüm yeter bana al da getir eceli hayat versin canıma”

Hüseyin Kalyan



Sahip ve Evliya

İçindeki gürültüyle salavatla çığlıklaKarnıyarık yemeye oturur bir gezgin evliyaSahip ev sahibi fukara mı fukara.. eyvahEkmeklerini böler kurulmuş sofraların ortasınaVe gelinin donu tutuşur ve evliya aç ve karnıyarıkVe evliya orta yerde ve gelin ve bölünmüş ekmekSahip ev sahibi bıçağı alır ekmeği böler..ah şimdiKurtarır evliya tanrı gazaplarından şeytan azaplarındanGelinin ortasında bir küçücük evcik yangınlar içindeKurtarır ama evliya ev halkı memnun sahip tedirginHay tanrı hay evliya hay gelin..ben şimdiSahip ev sahibi çoluk çocuk sahibi torun torba sahibiSöylenir durur.. evliya olmak vardı.. karnıyarık vardıCanını cennete elini malını cennete atmak vardı diyeAma evliya bir memnun bir Müslüman bir kârlıAma gelin bir sıcak ev sahibi bir tedirgin bir şaşkınVe dudaklarında bir ilahi bir dua bir yasak nemAyrılır evliya bir fukara sofrasından biricik ve çoğul hazlaAyrılır evliya İçindeki gürültüyle salavatla saklı sazla

Hüseyin Kalyan



Sandukada Kilitli

bir sedefli aynayım sandukada kilitliey zaman fısıldaşma duyuyorum sesinisiyah örtülerle gül nasıl hapsedilmişsekestin benim sesimi bağladın nefesimibir sedefli aynayım sandukada kilitli

farz et ki saf mermerim müzelerde ve yalnıztaştan olmayan kitle anlamaz ahvalimio sanatkar doğanın ölümsüz oğluyum benönemli adamların kof çıkmış tesellisibelki de bir aynayım sandukada kilitli

Hüseyin Kalyan



Savaş

Sonra sevişiyoruz senin bir boşluğuna düşüpSonra anlamıyoruz bunca savaşlar niyeSonra sen yeniden istiyorsun her şeyimle beniBenimse aklım uzun bir kırlangıç peşindeSonra savaşıyoruz işi gücü bırakıp

Hüseyin Kalyan



Sayın Yeryüzü İnsanları

Sayın yeryüzü insanlarıYürüyün savaşına barışmaklarınOrda bir sarmaşıkÇünkü betona sarılmış çiçekliŞurda bir elbiseFahişedir dememiş kadını süslerVe işte anaç ışıkları güneşinMapushaneye de girdi bu sabah

Siz öndekiler ve arkadakilerSiz aşağıdakiler ve yukarıdakilerSiz sağdakiler ve hem soldakilerGörmez misiniz ki şeytanOturmuş pınar başında tütününü sararOturmuş pınar başında şarabını yudumlar

Ve sarılmaz boğazına oracıkta tanrıOnu kendi celladına hazırlar

Hüseyin Kalyan



Seni Arıyorum

Seni arıyorumGeliyorsun güvercinlerinle birSeni arıyorumİstanbul cıvıl cıvılGünler geceler

Seni arıyorumAma evlenilecek insan değil diyorSes tonundaki cingöz hafiyelerŞehir korosu evlenilecek insan değilŞarkısını söylüyor biteviyeVe yalnız aşka izin veriyor ikimiz hakkındaAsayişi düzenleyen âmirler

Seni arıyorumGitti diyorlarNe istese alırım insanının ardındanAma ne istese verirdim diyecek oluyorumKuş sesleri bende kaldı diyecek oluyorumVazgeçiyorum sonra

Kaybettiğimi anlıyorum

Hüseyin Kalyan



Serinkaya Kadınları

serinkaya kadınlarıçıplak ayakları ıslakgözleri irisiyahirikıyım düşlerindebir tek adam olur geceleri

çiçekli örtüler uzanıruzanır utangaç kadınlargökyüzünden habersizyıldızlardan habersiz

serinkaya kadınlarıgörmedikleri birinebir hayale belki deaşıktırlar delice

küçük dünyalarınaistemsiz sarılırlarküçük beyaz elleriylebir hayale dolanırlar

serinkaya kadınlarevlenince çoğu kezbir rüyadan uyanırlar

kovulur tüm düşleriunutarak gülüşlerihayata darılırlar

serinkaya kadınlarıçocuklar doğururlarçocuklar sırf onlaronlar için belki de

yeniden uyanırlar

Hüseyin Kalyan



Servili Su

Servili su servili suKörpe ayaklarıylaBir kuş sana gelirseKendini gizleme ondanÖlümden önceÖlümden sonra

Servili su servili suİki taze sevgiliUzanmak isterseSenin yanı başınaAyıplama onlarıAkşamdan önceAkşamdan sonra

Hüseyin Kalyan



Sessizliğin İmgesi

Sessizliğin imgesi..satılmış bir trampetKaybolan mızıkanın ve şirret yalnızlığı ya daDağlara yaklaşan gövde..şehre uzaklaşan ruhSessizliğin imgesi..kırılan dala suskunluk

Sessizliğin imgesi..saltık..duru sevişmeAr zamanı..nar zamanı..ve portakal zamanıGövdeye yaklaşan ölüm..ruha uzaklaşan hasretSessizliğin imgesi..çıldırmayı unuttum

Hüseyin Kalyan



Sevda Sızıları

duçar olan içli yüzeyalaz vurur gecelerişiir olur bezgin tütünparçalanır dizeleri

gökyüzüne düşen güllertutuşturur heceleribiteviye uzanırlargökyüzünde geceleri

sevda tüner bıçkın sözeiflah olmaz bir dev gibiyangın olur gökyüzündegece olunca sevgili

Hüseyin Kalyan



Sevgili Bejan

Sevgili bejan.. boşluğun tarlasındaki kadim kırmızıSöylesene.. sen hangi yalnız kentin güzelim karmaşası oldun artık..bunca Çekiciliğinleve bunca cehennemlerin yanı başındaBu sendeki serin gölgelikler çocuk parkları.. bu hangi cazip anlaşmaların kadim kırmızısı

Sevgili bejan.. sen küçük bir tanrı olsan şimdi.. küçük ama güvenli bir yurt Olsan yada.. ben koynuna sığar mıyım o zaman.. yaralar ve uzun ayrılıkları Ömrün..tabutlar vegelincikler ya daKoynuna sığarlar mı..sen yaşayabilir misin ama yine deGözümüzde durmadan büyüyerek

Sevgili bejan.. boşluğun tarlasındaki saygın ikona sendeki bu hangi yıldızSağanağından artakalan güzellik.. bu av sahneleri bu güzelim ceylanlar ve Bu servilinehirler.. bu hangi dillerin söyleyip durduğu saklı kalmış gelincik

Sevgili bejan.. uzun çelişkilerin boy aynası.. söyleseneNasıl bir göstergedir şimdi kırmızılar ve siyahlar

Hüseyin Kalyan



Sevgili Saygın Ölüm

İşte..yalnızlığı süslüyorumbaşım uzak bir yıldızkoynum eski bir şarapönüm kimsesiz bir yol

İşte..Kendimi yuvarlıyorumÖnüm sakin uçurumSonum yumuşak karanlıkYolum yalnızlar yolu

İşteGeride kaldınız sizDuyarsız kerkenezlerİkiyüzlü gerzeklerParasever pezevenk

İşteCümlenizden de güzelAlıp hırpalar beniSevgili saygın ölüm

Hüseyin Kalyan



Sevmek Sanatı

Değil yıldızlar ve ay değil sonlu ışıklarBir kutsal parlayışsın meftun nice âşıklarAncak nice âşıktan en hünerlisi benimSeni sevmek sanatı elbet benim eserimZira o kof gönüller kör olur parlayıştanÇekinirler ateşten ürkerler harlayıştanBencileyin seninle her mihnete hazırımNe zaman ki dardasın ben o zaman hızır’ımYaşam kaynağım çünkü parlayışındır seninTatlı gülüşlerindir bakışındır nazeninDilerim tanrım beni yokluğunla sınamazSana düşkünlüğümü firkat verip kınamazO dem biter sanatım düşer kalemim yereUsul usul çıkarım bir karanlık sefereO zaman ki ölürüm sürse de zenginliğimKalmaz gönülde damla tükenir enginliğim

Erkinozan

Hüseyin Kalyan



Sıfırdan Sonra

Gök kırıldı su döküldü yer konuştu şükrolsunYağmur sustu göl kurudu çöl büyüdü aşk olsun

Göz dirildi söz bilindi el devindi şükrolsunGüç ayrıldı laf çoğaldı mal bölündü aşk olsun

Düş görüldü dil kuruldu gül şımardı şükrolsunGün ağardı yıldız bitti giden gitti aşk olsun

Hüseyin Kalyan



Silviya

silviya eşiğinde intiharınkaranlık odave geceyarısı haplarıdökülüyor avuçlarınasevgili silviya’nın

çocuklar adamlarve çiçek açması dünyanınörtülmüş bir siyahla..simsiyah

ah silviyaeşiğinde intiharınyeşil kedileryeşil orgazmyeşil ölüm

ve dökülüyor geceyarısı haplarıdökülüyor avuçlarına silviyanın

Hüseyin Kalyan



Sonra Yemyeşillikler Ormandır Diyorum

Gel şimdi dizlerime bir anlam ver ki bağları çözülüyorBeni ayakta tutan şey ne bilmiyorum yükselten ve hafifletenGözlerim neyi görürse sen belliyorum ama nasılsa yürüyorumBir suskunluğun dilini belliyorum bir durmadan konuşmalarınAç karna akşam oluyor bu neyin orucuysa onu tutuyorumBir ara tanrı olmalı diyorum sonra tanrıyı gözlerin sanıyorumSonra yemyeşillikler ormandır diyorum yeşilden orman olurDerken masmavilikler gök mü deniz mi iyice seçemiyorumVe kıpkırmızının tonları kan diyorum olmuyor gül diyorumÖlüm diyorum yaşam çıkıyor sonra vazgeçip sevda diyorumYürüyorum şehirde bir ince alay bir kaba sövgü / yazıyorumAma dizlerimin bağı çözülüyor ama durmadan seni görüyorumBu neyin ayıbıysa o ayıplanıyor benim gövdem üzerindenBir utanç seçiliyor benim yüzüme yapıştırılıyor utanmıyorumÇok büyük utançları düşünüyorum tarihte bir güzel yaşanmışYüzüm kızarmıyor nedense şimdiki normalleri hiçliyorumVe ellerim bir asurlu sevgili eli nasıl özlerse öyle özlüyor seniVe dudaklarım alelade bir dudak değil çıplak bir dudak değilVe alışmamış gövdelerimiz birbirine bu azımsanacak murat değil

Hüseyin Kalyan



Sonsuzluğun Kuzey Yamacı

Kara yerle mavi gök arasındaHiç durmadan çarpışan buİyiliğin altından arabalarıylaKötülüğün ateşten arabaları...

Hem yine ne ki bu iyilik ve kötülükNedir taşların ve tanrıların umursadığı

Ve bir atasözü der ki:“Sanırım Almanlarındı”

Altını ateşle sınayınKadını altınlaVe erkeği kadınla

O halde

Kara yerle mavi gök arasındaDurmaksızın çarpışan buİyiliğin ve kötülüğün arabaları

Sonsuzluğun kuzey yamacındaBize neyi hatırlatır

Güzel evlerin inşaatından başka...

Hüseyin Kalyan



Sonu Gelmeyen Şeyler Üstüne

Dedi: her sebebin bir müsebbibi vardırDedim: bu ilke tanrıya da yar mıdırDedi: her eserin bir sanatçısı olurDedim: üç sanatçı bir esere zor mudurDedi: yoktan var edildi bildiğin evrenDedim: yokluk yoksa tanrıda da var mıdırDedi: şeytandır cümle kötülüğün mimarıDedim: şeytan kendi kaderin yazar mıdırDedi: cehennemdir o şeytanın en sonuDedim: cehennemde ateş de yanar mıdırDedi: her şeyi bilir hepimizi yaratanDedim: bildiğini sual etmek ar mıdırDedi: iyilik bilinsin diye vardır kötülükDedim: başka türlü bir varoluş zor mudurDedi: kulluk kurtuluştur ila nihayeDedim: böylece bir kurtuluş aklına şiar mıdırDedi: gazabı sınırsızdır kadir olan tanrınınDedim: mutlak kadir kızarsa aklına sığar mıdırDedi: her dileğin makbuldür sonsuz olan cennetteDedim: tanrı olmak istesem buna da yer var mıdırDedi: her soru bir adımdır ebedi cehennemeDedim: böyle yazdıysa tanrı başkaca yol var mıdır

Hüseyin Kalyan



Söylesem

Söylesem bütün acılarımı alıp gidersin şimdiSöylesem beni çözersin ta ki öldüresiyeÖldüresiye çözersin beni ben ki kendimi tanımamSöylesem karınca incitmemiş yanlarım kalır

Hüseyin Kalyan



Sultan

Ey sevgili sen beni her gün seherde bekleBen camlardan bakayım sen beni yerde bekleEvvel sıradan idim sayende sultan oldumBen keyfini süreyim sen beni yerde bekle

Hüseyin Kalyan



Suya Tutunmak

Biz suya tutunduk iki yakın dostVe neydi şimdi tanrı olmaktan daha önemli olanEn gazaplı en merhametli en yüce şey olmaktanNeydi orda öylece durup ve sessiz kalmaktan daha önemli olanİşte biz ona tutunduk şimdi iki yakın dost

Biz göğe tutunduk iki yakın dostNeydi en şiddetli fırtınada canlı kalan şeyVe korkunç yağmurlarda hiç ıslanmayan cisimcikVe sonsuz devranda durmadan parlayan beyaz ışıkVe bütün yıldızların yarattığı o çılgın geceİşte bunu gördük biz ve ilham aldık bundanVe neyse tanrı olmaktan daha da sonsuz olanBiz ona tutunduk şimdi iki yakın dost

Biz toprağa tutunduk iki yakın dostNeydi elementlerin doğurduğu bunca sonrasız yaşamVe bitkiler ve hayvanlar ve de şimdiki insanNeydi durmaz dağılan ve durmadan bozulanNeydi yükselen bir akılla hep yeniden kurulanUçmayı öğretmek neydi yalnızca küçük bir kırlangıcaFukara sevinçlerini beslemek neydiVe neydi yoksul bir güzelle sevişmek herkesin ortasındaİşte biz ona tutunduk şimdi iki yakın dost

Hüseyin Kalyan



Suyu Öpen İnci

Erisin nesnedeki tenezzülUçurumlar tanrısının sözleriyleYıkılsın bu kıldan inceBu kılıçtan keskin köprülerYıkılsın sarnıçlar mahzenlerYıkılsın ayaklarıma dadanan kent ölüleri

Bir sen gel her akşamAvuçlarımdaki saklı suyaKoynunda saydam incilerle gelKoynun inciler sunağıdırÖrt yüzümü dinsin bu Allahsız vaveylaÖrt yüzümü gözlerin gönlümün asumanıdır

Hüseyin Kalyan



Sürünen Adamı Gördün mü?

Sürünen adamı gördün müNasıl da acılar içinde yorgun

Daha geçen yıl bu çiçekli yoldanKomşusuna zulmederken jandarmalarYüzünde kocaman bir gülümsemeyleGeçip gitmişti oysa

Hunharca beslenmişti sevinciZalim hükümdarınkomşusuna yaptığından

Elbette öğrendi bu yılAdaletsiz yönetiminÜlkede kol gezen birVeba olduğunu

Karısına göz dikince jandarmalarKızını kısrağını silkince

Öğrendi elbet bu yıl

Mazluma bakıp gülmeninNe menem bir şey olduğunu

Hüseyin Kalyan



Şairleri Yak Gitsin

Türküler ve tarihler eskidiBöyle diyor çağcıl filozof

Oysa Sümer yazıtlarıKraldan ve fahişeden bahsederBir de öbür şeylerdenBiradan yosmadanVe ev hanımlarından bahsederBir de diğerlerinden

Biz oraya vardık mıydıNeler kaçırmışım eyvah

Oysa bir heykel yontmuştumİştar’ın kızlarına vermek içinFelekten bir fahişe çalacaktımBir yosmayla oynaşacaktım

Eyvah vakit geç olmuşBöyle diyor çağcıl filozof

Ey sevgili Anatolıa’mKıbele’yi selamlayıpHeraklit’in durmadan değişenSularında yıkanacaktımEvler kuracaktım dahaHavva'nın içinden çıkmadan iblisGün boyu şeytanla yatacaktım

Biz oraya vardık mıydı

Ve aramızda dolaşan aldanışVe çirkin taklit uyumsuz galeyanHepsi! hepsi bizim suçumuzEy ilham ey bizlerin tanrısıDilsiz şairleri yak gitsinDibe vuralım ordan başlarız

Bir çorba pişiririz sıcacıkKarnımız doyar ordan başlarız

Hüseyin Kalyan



Şeytanın Can Havli

Gözlerin seninKelâma düşen asittir

Ve Azrail’in son nefesidirDudaklarında soluklanan

Ellerin ırmaklardırSonsuz ve kusursuz ırmaklar

ParmaklarınÖlümsüz mısralarınSefalı seyridir

Leblerin seninKuşkusuz bayram seferleridir

Şeytanın can havlidirGüzelim kirpiklerin

Bakışın türküler havarisi

GülüşünCana düşmüş tiryakiliktir

Hüseyin Kalyan



Şikâyet

Hâşâ ki sevgiliden bunca şekvâ nedendirHem şikâyet edenler gûyâ pervânedendirMerhem sürünce âlâ pek övülür de cânânNeşter vurunca yazık bunca pervâ nedendir

Hüseyin Kalyan



Şizofren Bulut

Kim çeker kağnısını varlık denilen yükünÖlümlere direnen o hayalet hayvan kimBak bakalım a çoçuk ışık yüklü dağlaraYeisler denizinden o düşler avlayan kim

Çıkarıp sandığından aydınlık bulutlarıEkseri o göklere uygunca bağlayan kimO kuvars düşlerimiz bozunsa da durmadanDüşleri eski hâle durmaz ayarlayan kim

Hüseyin Kalyan



Şu Dünyaya Ele Geldim

Şu dünyaya ile geldimBilmezliğim bilegeldimTeni canda canı tendeBeni bende bulageldim

Şu dünyaya bala geldimAşktan ilham alageldimMarifet şerbetin içipGönüllerde kalageldim

Şu dünyaya ele geldimCan savurur yele geldimErkinozan gelip dileAşkı salık veregeldim

Hüseyin Kalyan



Taç Mahal

Hiçbir yol uğramadan geçmez orayaOraya..Yamuna ırmağının kıyısınaOraya..Babür’e başkentlik etmiş olanAgra’ya..bir kale..kırmızı kum taşındanKente hakim..Babür kalesi..kalenin ortasındaOrada..alev alev yanan kumtaşının ortasındaBir inci..salt mermerden bir mabedOrada ölümsüz sevginin ölmez anıtıZevkli işlenmiş bir kutlu binaMermer bir şiir..orada.. sonsuza değinYamuna’nın sularına yansıyacak

Ve orada..Yamuna ırmağının kıyısındaGüzel kavisli ışıklar..esmer tenliOynak yakamozlar..arzulara ferahlıkVe umut veren rakkaseler..güzelliğinEvinden seslenecekler cihana.. Şah Cihan’ınYaptırdığı..cihana yaptırdığı..cihan içinYaptırdığı..kırk yaşında..on dördüncüÇocuğunu doğururken..ayın on dördü gibiGüzel ve ölümsüz olan sevgiliyeKarısı Mümtaz Mahal’e ithafen yaptırdığıAy ışığında yüzen o eşsiz şiir..Sonsuza değin parlayacak Yamuna’nın sularında

Ve işte orada..cihanın özeti..ve bir şiirMermer kaideler üzerine oturmuş..ve bir şiirHareketli ve durgun..işte orada güzel yanılsamaVe güzel değişmez gerçek..bir şiir..kusursuzBakışım..kusursuz ve oynak kavislerMermer söz..mermer müzik..mermer...Su ve altın..ışık ve değerli cevherOrada işte..Yamuna ırmağının kıyısında

Servili suyun kenarı..hafiflik ve ihtişamDans eden soylu ışıklar..dans eden beyaz mermerEşsiz uyak..eşsiz ahenk..eşsiz aliterasyonOrada çokseslilik ve huzur veren armoniOrada zengin ve kusursuz ölçüleri şiirinOrada ölümsüz müzik..orada parlayan cevher

Işık ve su.. mermer ve altın..ve soylu çelişkilerinDoğurduğu sonsuz hatıra..Ve bir eşsiz söz..saltık duru sevişme...

Hüseyin Kalyan



Tamam Aşk

sana hiç gelmeyenin senden gitmesi ne kican canı istemezse tenin sevmesi ne kide ki canı canındır teni istemez teninten teni istemezse canın sevmesi ne ki

Erkinozan

Hüseyin Kalyan



Tan Üntürü

“Kişi-oğlu ölmek için yaratılmıştır” Ve aramak için gücül olan ölümsüzlüğü...

Demir kartal bana yol gösterecek bundan böyleAtlarım..değil İngiliz atları..değil Arap atlarıBeyaz güvercin beni en büyük denize ulaştıracakAltun yaruk..altun portakal..altun yurt bulmak içinBen dostum ve sevgilim..bir de onun sevgilisiBir oğul iki de kız..düşeceğiz yollaraDüşeceğiz yollara..yedi parlayan yıldızKentleri geçeceğiz..asırlar geçeceğizAtaların ruhlarıyla..yollara düşeceğiz

Varacağız bir gün hazır ve kutsal adayaAltun yurt kuracağız kutlu sular ortasındaİyi huylar..güzel akıllar ve yüksek erdemlerleTöreyi kuracağız..kutlu dağın kıyısında

Ve işte o zaman ulaklar yollayacağımUzakta oturan cümle yorgun uluslaraVe diyeceğim..beni saran insan oluşunuzVe diyeceğim..soyluca oluşunuz..insanca oluşunuzVe beni saran uzak duruşunuz Yurdumun berrak sularına...

Hüseyin Kalyan



Tanrımı Geri Ver

Tanrımı geri ver! Tanrımı geri ver!

Böyle ölmek istemiyorumSuyun ve toprağın harmanıBalçık ve besin olmak istemiyorum

Umurum değil cehennemse deUmurum değil gideceğim yer

Yanacaksam şişleneceksemVe ölüp duracaksam sonsuzcaAma böylece yaşayacaksamİşte bu bile yeter banaHurileri al Tanrımı geri ver!

Varsın sırça köşkler olmasınVarsın baldan nehirler olmasınVarsın Sütten ırmaklar olmasın orda

Bana sonsuz bir hayat verBana Tanrımı geri ver!

Hüseyin Kalyan



Tanrıya Sorsan

Çocuğa sorsanDomates çiçeklerinin burada işi ne diyecekAdama sorsan büsbütün çıplak çöl görüntüsüErgene sorsan balıklar koynunda yüzer okyanusunBir heyecan bir coşkulu sel yatağıdır mevsimYaşlıya sorsan güneş yaralarını yakmaktaToprak kokularını sever hayli hüzünlü

Ama tanrıya sorsanBunu ben böyle yapmadım diyecek

Hüseyin Kalyan



Tebaa

Kimimiz önce ben geldim diyen cemiyete Kimimiz yıkıcı silahlar bende diyen o millete tabiFakat bir ortak noktamız var ki ne hazin Ve nasıl zavallı bir mertebede ki insan zekâsı Medeniyet, savaşı meşru sayan o zihniyete tâbi

Hüseyin Kalyan



Temren

Dermana meylettikse ey erenler kınamanSağlık bulmak dileriz temrenler yarasındanKi bir hınzır gülüşle yeniden vurulalımOkçu göndersin felek cananlar arasından

Hüseyin Kalyan



Tomson Ceylanı

Tomson ceylanı konuşuncaBir çıtanın..saatte yetmiş mil hızla koşması kötü

Siz bunu bir de akbabalara sorun...

Hüseyin Kalyan



Tonyukuk Sagusu

Karşıda toz bulutu bakıyorum şaşkıncaAzrâil atlarıymış etraftan söyledilerisrafil geçti derken Allah göğüne doğruBiraz önceki gür ses boru sesiymiş meğerRuhuma çivilenmiş savrulan ince kılıçYol gösterdi özüme kendi hırçın dilinceBelirdi hafızamda bir tonyukuk sagusuBilge atayı andım dar boğaza gelinceTaze bir gökten geçen tanrı dağı bulutuMaziye götür beni eski şaman ilineAnladım doğru imiş Tonyukuk’un kaygusuHızlandırdı yaramı Anatole Sinope

Hüseyin Kalyan



Tufan

Buz dağına yangın vururİner seller denizlere

Bir soru yapışır duvaraGeceler de biter..Gündüzler de

Hüseyin Kalyan



Türkçe

Türkçe bir âli dildir âlâ diller içindeBilmez bunu gâfildir kör gâfiller içinde

Hüseyin Kalyan



Ukrayna'nın Limanları

Mücevher mezarlığındaGerson limanında ukrayna’nınBir türk çarkçıyla tanışmış elenaÖzel bir şey değilmiş önceleriÖteki tanışmalar gibi kısa süreliSabahına tanımayacaklar birbirlerini

Lakin başka türlü gelişmiş işlerMini etekli beyaz tenli bu dilberEsir etmiş bir gecede bu türk çarkçıyıDerken her uğrayışta hediyelerEşarplar külotlar türk rakılarıÇarkçı bir türlü silemiyormuş aklındanElena’yla seviştiği o akşamlarıVe gel zaman git zamanKıskanır olmuş iyiden iyiyeKiraz dudaklı usul boylu elena’yıVe çekemez olmuş artıkElena’nın yattığı öteki adamlarıGel evlenelim demiş elena’yaBenim olsun demiş etin ve ruhunÖpüşlerin sonra sarhoşluk verenVe benim olsun çılgın hazla teni emişinBenim ol lütfen ey sevgili elena

Evlenmişler sade bir törenleElena kıramamış bu türk çarkçıyıLeyla olarak değiştirmişler elena’nın adınıÇarkçı örtülere sarmak istemiş leyla’yıOndan saf bir kadın yaratmak istemişLeyla..hani o ölümsüz öyküdekiLeyla örtünmüş bir siyahla.. simsiyahLakin geçmemiş uzun topuktanBir de bele oturan elbisedenDoğrusu sevmiyor değilmiş çarkçıyıFakat bir aşığın sevişi değilmiş buDaha çok bir annenin sahiplenişiGerson limanına uğrayınca gemisiUçarak gidermiş çarkçı karısınaBu yüzden taze gelin LeylaBir haberci bırakırmış gerson limanınaPara karşılığı yatarken öteki adamlarla

Hüseyin Kalyan



Ulular Mezarlığı

Ulular mezarlığında bir akşamBen dostum ve bir de yabancıGidiyorduk araçtaydık devrildikDere hızla akıyordu durmadanKan hızla akıyordu kırmızıLambalar düşüyordu bir de göklerdenDostum annesini çığlıklıyordu

Ulular mezarlığında bir akşamAğaçlar konuşuyordu sanki biriyleElim bir yere düştü ben bilmiyordumVe sargılı beyaz adamların lanetiYürüyordu bana doğru otluklar arasından

Ulular mezarlığında bir akşamTanrının eli değdi yabancının burnunaBenim karnım ağrıdı dere hep ağlıyorduKanlar akmıştı bir de Pinokyo’nun burnundan

Ulular mezarlığında bir akşamHer şey başka türlüydü hani şu olanlardanBir ışık çıkageldi simsiyah ve heybetliBen elimi aradım elin gerekmez dediDostum bir çığlık attı çığlık kâr etmez dediYabancıyı arıyorduk taşlıklar arasındanYabancıyı arıyorduk yılanlar çıkageldi

Ulular mezarlığında bir akşamHer şey başka türlüydü eskiden olanlardanHer şey başka türlüydü ben ölüyordum bir de

Hüseyin Kalyan



Umut Gönle Düşü Verdi

Sen umut verdin banaUmut gönle düşü verdiDüş seni derdi ömreGönül sana düşü verdi

Hüseyin Kalyan



Uranüs'te Bir Akşam - Rüya

ölmek yok bir diyarınoynarım..sonsuz oyuncaklarıylabilirim tatlı sevinci..coşkuyubilirim acı veren ağlayışıburası..gelgitleriyle dolu talihinlakin yoktur ölüp gitmesiruh bedeni terk etmiyor buradadelinmiş testileri terk eden sular gibi

Hüseyin Kalyan



Üşüyen Ağaç

Dalları üşüyen ağaçDurmaz düşünen ağaçBu yıl da gelmezse baharKuruyup gidecekmiş

Hüseyin Kalyan



Vakit Bayramdı

Eylülün ortasında seni ilk kez görmüştümAkşamın sonrasında vakit bayramdıEvlerin arasından hızla geçmiştikBabangilin uykusunda vakit bayramdı

Ağaçların arkasında seni ilk kez öpmüştümDüğmeler çözüldükçe vakit bayramdıAk göğsünde yuvalanmış tatlı üzümlerKoynunun zillerinde vakit bayramdı

Arife akşamında seni son kez görmüştümErtesi gün geldiler vakit bayramdıÜç köyün ağasına seni o gün verdilerKoynumdan gittiğin gün vakit bayramdı

Hüseyin Kalyan



Varlık

Bengi varsın hem birsin zira dirsin hem hersinBilinmekten uzaksın ne gökyüzü ne yersin

Ne dışraksın ne içrek ne felsefe ne dinsinNe maddesin ne mana ne tinsin ne de tensin

Ne ilk sebep ne de son ne tutan ne itensinSıfatların kurmaca sezmekle bilinensin

Ne yaratan ekensin ne fidanlar dikensinNe fezadaki boşluk ne boşluğa çökensin

Sezgi ile bilinen gönülden sevilensinÇağırmasınlar seni ne giden ne gelensin

Ne doğru ne yanlışsın ne iyi ne de kemsinNe güzel ne de çirkin hepsi her neyse sensin

Boşuna arayışlar ne kenar ne eksensinÖlümler bize göre sağ kalan bitek sensin

Hüseyin Kalyan



Vefalı Kuşlar Korusu

Bir kırık ekmektir nihayetKuşlara yeter öğünü kurtarırAma ne kaybettirir sanaDişinden artanı kuşlara vermekVe birkaç tahta parçası bulupKış günü yuva yapmak kuşlara

Hem bakarsın bir günÖlmek üzereyken hasta yatağındaO vefalı kuşlar korosuGelip pencerende şarkılar söyler

Sevinçle çıkarsın son yolculuğuna

Hüseyin Kalyan



Vicdan Eti

kardeşime dediler ki

otlarımızı ezdi baban

dallarımızı kırdı

kuşlarımızı vurdu

kardeşim gelip

üzerine kustu babamın

kılıcını çekip

boynunu vurdu

gelemem dedi haksızlığa

babam da olsa hak haklıya

…

kardeşime demediler ki

aşağı değildik babandan

otunuzu ezdik

dalınızı kırdık

kuşunuzu vurduk

şimdi sayıklıyor ölüm döşeğinde kardeşim

bir tek babama haksızlık ettim diye

paramparça ediyor yüreğini

pişmanlık kartalının demir pençesi



keşke dinlemeseydim diyor el alemin

atalara düşman eden mitini

tövbeler tövbeler üstüne şimdi lakin

kötü kokular sarmış vicdan etini

Hüseyin Kalyan



Ya Sin

Ay günah ay sevap ay gıdıklayan hiçlikAy fıstıklı tepenin ürkek mini eteğiAy kalça ay göğüs ay çıplacık lâcivertAy tılsımlı derenin körpe yaban çiçeği…

Ya Sîn! Sıcacık bir taştı kadınSarıldım! marifet ki ıslandı…

Duydum ki hükmün geçermiş dağdaki taşaYa Sîn! ay sevap ay sular ay fıstıklı hoş bahçe

Hüseyin Kalyan



Yalnızlığım

Bu benim yalnızlığımdır bir yırtık elbiseliAma en çok da bomboş odacıkları severAğzında taze küf ve dudaklarında mayhoş küfürBu benim yalnızlığımdır bir kara elbiseliDurup dinlenmeden dolaşmakları sever

Hüseyin Kalyan



Yama

Dönüp seni özleyeceğim bu akşamBu kadarını hak ediyorsun ziraBiraz özleyeceğim

Bir şeyler atıştırıp yatacağım sonraBelki uyumadan önce biraz daha özlerim kim bilirBir de düş kurarım belki

Yamalı elbiseler üzerine

Hüseyin Kalyan



Yaşamak

Bir teşekkül hasıl olur başı bilinmezKatılır eşya arasına yaşı bilinmezBir gün dağılır gider de adı duyulmazYaşamak bir ömrün hasılatıdır.

Hüseyin Kalyan



Yaz Gülü

Yaz gülünün koynundaKendimi sadeleştirdimİçimden bir insan çıktıDaha önce görmediğim

Erkinozan

Hüseyin Kalyan



Yenilgi

Ey hayat! bana koyu bir yenilgiden bahsedeceksenÖnce ölümü anlat ölümün cümle türlerini anlatAnlat bana gıcırdayarak karanlığa açılan kapılarıAnlat ürpertiler eşliğinde gelen o biricik yalnızlığı

Elbet zafere dönecek bir şey bulunur öbür yenilgilerdeİçinde ışığı gizlemeyen bir başka karanlık mı var

Hüseyin Kalyan



Yenilgi ve Hikmet

Bu fetihtir acemi bir el bulursunBütün zaferlerin ardında kentleriEn güzel tanıyanları bulursun

Bu acemiliktir dünyayı gülistanEden budalalıktır bu denizleriBöyle insancıl gösteren hikmetKentleri içimizden böyle capacanlıGeçiren hikmet

Aşktır bu şiirleri karnımızda böyle büyütenBu fetihtir bunca acemiliğimize ramen

Hüseyin Kalyan



Yıkılır mı Taş Duvar

Yıkılır mı taş duvar yıkıldı sen gelinceSoylu dünya telaşı hemen ele verildiKadim öğretilerin önerdiği o nesneOklanmış aslan gibi cansız.. yere serildi

Çıkılır mı ki candan çıkıldı sen gelinceSilindi levh-i mahfuz hem yeniden derildiEy sanem ey gülperî okur musun bilinmezTüm ömür sermayesi tek bir güle verildi

Hüseyin Kalyan



Yıl Başından Beş Gün Önce

Altı çimento torbasıÜst üste sermişimVe bağdaşı kurmuşum üstüneSırtımda çifte gocukAyağımda kat kat çorapNe üstümde kış ayazıNe altımda uçurumlarBana mısın dememişim bu geceLüks bir otel girişindeKaraköy’de keyfim yerindeHem biraz mehtap bile varBiraz yıldızlı sularBiraz bally biraz tinerElektriğe para yokAydınlatıyor yatağımıGirişteki spotlarKaraköy’de Haliç girişindeAdımı ananları düşlüyorumKarakollar günahkarlarSahi başkaları da var mıdır?

Bu gece keyfim yerindeKaraköy’de lüks birOtelin aydınlık girişinde

Bu gece mehtaplı bir MarmaraHazırlıyor beni tatlı uykuyaKim bilir belki de hiç uyanmamSahi adımı anan olur mu?Kaydımı tutar mı karakollar?

Ne olursa olsunKeyfim yerinde bu gece

Altımda kardeş betonSırtımda dost duvar

Tek bir derdim varŞimdi aralığın yirmi beşiYani beş gün sonra yılbaşıBeş güne kalmaz bu oteleÖnemli sanatçılar gelirÖnemli siyasetçiler gelirŞairler bile gelir belkiGüzel şeyler söylemek içinYoksulluğa ve savaşlaraVe sevişmemeklereLanetler okumak için

Sabahlara kadarTürküler şarkılar söyleyipSabahlara kadar



Sevişmek için

Sahi en son ne zamanGarşılıklı seviştimdi?

İşte benim derdim bu şimdiBiliyorum ki yılbaşındaBenim olmayacakBu otelin girişiBu yıldızlı Marmarabu güzelim tenhalıkBu samimi yalnızlıkBenim olmayacak

Ve sizler.. ara sıraElektrikleri kesilenlerAra sıra ısınamayanAra sıra arabasız kalanAra sıra sevişmeksizVe moralsiz olanlarBir şeyler duyacaksınızHakkımızda o geceBir kaç sarhoş soytarıdanBir kaç gönülsüz cümleBense küfürler ediyorOlacağım ağız dolusuDüzenimi bozanO coşkulu geceye

Ve ancak bir ocak akşamıBütün güzel sözler bittiğindeVe bütün misafirler gittiğindeKeyfim yerinde olacak yineBu otelin girişinde

Hüseyin Kalyan



Yılanla Kartal Arasında

Dedi: bir yeri tuttur yılanla kartal arasındaDedi: bir yeri düşle yılanla kartal arasındaDedi: aç kanatlarını uçmak şimdi bir disiplin işidirDedi: aşk her daim yeni bir yüksekliğin acemiliğidir

Dedi: ezbere bir mavilik değildir gökyüzüDedi: her vaktin ve yüksekliğin rengi başkadırDedi: sonsuz bir arzunun cehaletidir aşkDedi: mutluluk bilgece bir cehaletin gönül seyridir

Dedi: bir yeri tuttur hayatla yaşam arasındaDedi: bir yeri tuttur nefesle gülümseyiş arasındaDedi: aşk bir mutluluk başarısıdır hafife almaDedi: sevgi her güzelliğin terazisidir

Hüseyin Kalyan



Yine Tufan Yine Dağ

Yüzümü yakan sular

Açlığın tekrarıVe ölümüne susuzluğun hemen ertesiAh yüzümü yakan sularSaçlarımı aydınlatan alevYıkılan şehir uzaklaşıyor bendenYıkılan bedenim ürkmüşBeni tutun ey diğerleriİçimde ışıklar varİnciler varSevmek var

Yine tufanYine dağYine tufanYine dağVe bitsin bu gezintilerUrbamda azık kalmadı artık

Bana bir yer göster ey sevgilimin etekleriEy çiçekli dağTaze bir gezegen misinSeni arıyordumEy sevgilimin etekleriYüzümü yakan sularSize geldimBeni ıslatınBeni yakın diyeBeni yineBeni kalabalık bir şehrin ortalarına götürünYüküm ışıktırYüküm sonsuz ziyalar bahçesiYüküm aydınlık

Ey sevgiliSenin tekrarın ne güzeldiYorgun günün akşamındaIlık yelVe tan yeri ne güzeldiNe güzeldi o dinlencelerin yatağı

Ey sevgiliDağlarındanOvalarından sana yürüdümTel tel siyah saçlarından sana yürüdümYüzlerime bak benimIlık yerlerinden geçtimSerin yerlerinden geçtimAma dondurucu soğukların var seninNe olmuş gözlerineEy sevgili



Yıkılan şehri düzeltYüzlerime gül benim

Kaç çocuklar ölmesi buBiz ölürsekEllerin soğuk giderse yazıkNeden öfkelidir gözlerindeki yetim peygamberYüzündeki fırtınaAnlat banaAnlat artıkHani yükselecek sular vardıSevinçler vardıHani çocuklar vardıAcından ölmeyecekİyi eğitilecek ya da

Bana eski yeri göster senin uykulu ve yumuşak eteklerindekiİikimizin alçaklığıdırBeni itmeBeni yuvarlamaO sonrasız boşluğa

Ey sevgili nasıl olması buÇılgınca sevdiğimiz hazlı yaşantılarınŞehir neden uzaklaşır bendenNeden üşüyorumBu alçalan sular neden

Sonra kelepçelerBu ellerimdekiAyaklarımdakiNeden öksüzlük

Ve yetimi gözetenEkmeği ısıtan sıcaklığına ne oldu böyle senin

Ey sevgiliAkşamın duvarlarında yürüyorumİçimdeki büyük çalkantılarlaŞehir gitgide yoksulEllerin gitgide uzakÖnüm gitgide uçurumİşlerim yarım kalacakÇoğunluk aç susuz kalacakYetim kalacakEy sevgiliSöylemedi demeSözlerim uzar giderHepimiz darda kalırızSöylemedi demeDüşersem içimdeki bütün ışıklar parçalanacak



Aynalara bak

Aynalara bakEy sevgiliUyan da aynalara bakYoksa yıkılan dağlarımla birZiyan olacak içimdeki o cevherBöyle esmeBöyle soğukBöyle dondurucu rüzgârlar gibiYoksa ziyan olacak ellerimde tuttuğum o değerli mücevher

Yoksa şehrin bütün evleriHiç durmadan yıkılacak

Hüseyin Kalyan



Yorgun Yüreğimin Ceylanı

Ey yorgun yüreğimin... ceylanıAcılarımı indir benim... ruhumu soyDerelerin taze yaban çiçeği.. sevgilimAkşamı bekliyorum... gibi gelirsin diye

Kentin gölgeleri büyüyor.. bekliyorumSu damlası gözlerimde büyüyor.. gelÜşüyorum... gibi korkularım büyüyor... kentinin gölgeleri müjdelemiyor seni

Hamilerini aldat.. benim yüreğim içinYalınayak... kentinin sokaklarında yürüMabedin arkasından geç... gibi ürkekMezarlığın önünden yürü.. çekinmeden

Ey sevgili.. ılık bahar yelini seç.. gelEski yılı anımsa.. seninle buluştuğumuz... kentinin en güzel bahçesini anımsaAnımsa.. derenin yıldızını.. kuşdili şarkıları

Ey yorgun yüreğimin... ceylanıTatlı sözlerinle yanıma gel... gibi zarifTatlı dudaklarınla koynumu sev... gibi zarif... kentinin en güzel bahçesinde bekliyorum... kentinin en güzel bahçesinde evimiz

Hüseyin Kalyan



Yukolda Masara'nın Tanrısı

aldı yedi tanrısınıekmek hamurundan yaptığı

ve dualar etti ona

şükür sanaşükür sana

Hüseyin Kalyan



Yukolda Masara

Mevsimi gelip çekip gittiğinde bir kırlangıçYa da tanımını terkedip çekip gittiğindeŞaşırıp kalırlarmış Tibetli ümmi çobanlarArdından anlamadıkları bir şeyler okurlarmış

Bir zaman adı Yukolda Masara olan bir çobanBakışlarının cehaletini gidermiş kendi kendineÇetelesini tutmayı öğrenmiş bir yüzün..mevsiminVe kuşların çetelesini tutmayı öğrenmiş gereğince

Böylece artık bu Tibetli ümmi çoban YukoldaYüzünden okuyabilir olmuş çekip giden bir kırlangıcınMevsime mi yoksa gökyüzüne mi elveda dediğini

Böylece artık okuyabilir olmuş usulca salınan bir elinGeride bıraktığı bütün gizemli kelimeleri

Hüseyin Kalyan



Yüzün Acılar Harmanı

Yüzün acılar harmanı sürgünden denizBoranlar tufanlar cıbıl kalabalıklarEllerin bir zorlu diyarda sonsuzca yalnızGözlerin o tufanların esrarengiz tanığı

Günün tiran vurgunu yangından dehlizBin yıllar talanlar cıbıl kalabalıklarEllerin o hengâmede sonsuzca yalnızGözlerin o talanların esrarengiz tanığı

Önün ummak denizi güneşten sessizBayramlar seyranlar cıbıl kalabalıklarEllerin o sessizlikte sonsuzca yalnızGözlerin o yalnızlığın esrarengiz tanığı

Hüseyin Kalyan


Hüseyin Kalyan - img.antoloji.com file - kültür ve sanat Âmâ Bir ilim sayılsaydı görmezden gelmek seni Cümle zekâ kalırdı bu yolda her dem nâdân Derlerdi idrak etmek

Documents