Document

Nait Soez’n is het opinieblad van

de GroningerStudentenbond

tel: 050-3634675www.groningerstudentenbond.nl

Nait Soez’n

Nait Soez’n presenteert: de soap van het hoger onderwijs! Met in de hoofd-rollen de lieftallige, doch hopeloos naïeve Annette, de ambitieuze en vol bravoure zittende Mark en de stille, ondoorgrondelijke Bruno. We schrijven 2002. Vanuit de VVD treedt Annette Nijs aan als staatssecre-taris voor hoger onderwijs. Van begin af aan is duidelijk dat haar politieke daadkracht allerminst gehinderd wordt door haar kundige inzicht.Twee rampzalige jaren later. Na de zoveelste ruzie met iedereen die maar iets met onderwijs heeft te maken (inclusief de miníster van onderwijs, Maria van der Hoeven), moet zij het veld ruimen. Entree Mark Rutte, de politieke belofte van dezelfde VVD. Heeft eigenlijk ook geen verstand van onderwijs. Maar lesgeven is ongeveer hetzelfde als was-poeder verkopen, nietwaar? Dus zijn aanstelling mag geen probleem zijn.Mark blijkt een iets begaafder politicus dan Annette. Hij is zelfs zo getalenteerd dat hij in een mum van tijd eveneens achter de coulissen verdwijnt en als frac-tievoorzitter zijn beleidsmatige wereld-

Zo normaal is het niet, dat je KEI-loper bent. Er is een tijd geweest dat de KEI niet bestond. Deze introductieweek bestaat namelijk pas sinds 1969. Lees hoe het er toen aan toe ging en verbaas je over de verschillen. De KEI is dood, leve de KEI!

pagina 5

Opinieblad voor studerend Groningen augustus 2006 34e jaargang No. 6 Oplage 4200

Alweer een nieuwe?!

De KEI lang geleden

Kamer gezocht? Hé doe! (Hé jij!)Geboren idealist? Semi-intellectueel? Zware Van Nelle in je kontzak? Meld je dan aan bij de Groninger Studen-tenbond (GSb). Hamers en Sikkels zijn overboord gegooid. Kom dansen, kom zuipen, kom schrijven! Ook de Nait Soez’n zoekt mensen met een mening.

pagina 14

Gesol met hoger onderwijsvisie op een hoger plan mag trekken. Anno 2006. In een periode van vier jaar treedt inmiddels al de derde staatsse-cretaris van hoger onderwijs aan. Nie-mand minder dan Bruno Bruins heeft de fakkel overgenomen. Dit betekent dat er wederom een beleidsmatige ma-nager aan het roer staat, zonder enige

pagina 8

Het is als student niet gemakkelijk aan je droomkamer te komen. Hoge prijzen en kleine ruimtes vallen je ten deel. Toch zijn er meerdere manieren om op zoek te gaan naar je ideale stek. Conventioneel via een woningbouwcor-poratie of de particuliere markt, of (wat avontuurlijker) door te kraken.

ervaring. De hamvraag is: wat is deze functie eigenlijk waard? Wij vragen ons af of het hoger onderwijs wel serieus wordt genomen.In november zijn er weer verkiezingen. Goede kans op een zoveelste wisseling van de wacht. Wellicht krijgen we dan iets duurzamers?

KEI-editie

Nait Soez’n 2 Nummer 6 34e jaargang

Tante Jet Oudgediende geeft advies aan de nieuwe lichting studenten Geschiedenis van de KEIHoe het de eerstejaars 37 jaar geleden verging

Pokeren als bijbaanPortret van twee studerende poker-faces uit Groningen

Interview Linda VoortmanStudente en gemeenteraadslid

Groninger StudentenbondIntroductie studentenvakbond in de stad en het GSb KEI programma

Juridische hobbelsRechten en plichten als huurder van een (studenten)kamer

De erfenis van BalkenendeInvloed van drie kabinetten Balke-nende en staatssecretarissen op het hoger onderwijs

StudentenhuisvestingOver het vinden van woonruimte

Verder nog:Wieke’s filmblik 15Earl & Meyer 16Versus 16

3

4

5

6

8

11

12

14

RedactioneelKEI-loper, welkom in de mooie stad Groningen, het Barcelona van het noorden! Voor je ligt de Nait Soez’n, het opinieblad voor studerend Groningen. Zodra je bekender wordt (voor zover je dat natuurlijk nog niet bent) met het leven hier in de stad en aan de universiteit of hogeschool zul je dit blad elke twee maanden op je faculteit kunnen vinden. In deze pagina’s staan dan de achtergronden bij de belangrijkste ontwikkelingen binnen het hoger onderwijs, maar ook artikelen over cultuur en politiek. Zelf schrijverstalent, of wil je ervaring opdoen binnen het journalistieke vakgebied? Wandel gerust een keertje binnen bij de GSb of tijdens een redactieweek-end! Voor veel mensen, met name de niet-Groningers, die voor het eerst een Nait Soez’n lezen is onze titel een raadsel. Een vaak gehoorde, foute, vertaling is ‘niet slapen’. Nait Soez’n is onderdeel van een Gronings gezegde: nait soez’n, moar doun, wat vertaald neerkomt op: niet zeuren, maar doen! De Nait Soez’n heeft zijn oorsprong

in de linkse studentenvakbondscultuur van de jaren ’60 en ’70. De studenten van toen eisten zeggenschap en inspraak op het hoger onderwijs. De roep om actie was luid en vandaar ook deze gevleugelde uitspraak. Inmiddels is de studentencultuur heel wat minder opstandig en revolutionair. Toch zijn er nog zat zaken waar studenten zich hard voor maken en waar ook jij je voor in kunt zetten. Kijk dus goed om je heen en dan merk je dat er naast studeren en het vieren van ouder-onafhankelijk-zijn nog heel veel voldoening valt te halen uit het vorm geven van je idealen!

In dit nummer:Nieuwe lichting studenten, laat mij de zoveelste zijn jullie te verwelkomen in Groningen. Ik weet nog goed hoe het voor mij was om nieuw te zijn in de metropool van het Noorden. De tred van de geboren flaneur veinzend liep ik door de stad, ervan overtuigd dat mijn onzekerheid hoorbaar was in elke stap. Hopelijk zijn jullie wat minder paranoïde. Nu is een kleine, knusse stad als Groningen niet lang inti-miderend. Als iemand je in de kroeg vraagt “ken ik jou niet ergens van?” is dit nog steeds een lamme versierpoging, maar waarschijnlijk wel waar. Na een tijdje kom je zelfs zo vaak dezelfde gezichten tegen dat dit weer kan leiden tot achter-volgingswaan. Enfin, Groningen is leuk, gezwellen als Vink-huizen daargelaten. Alhoewel het geen gigantische stad is, hoef je hier niet snel uitgekeken te zijn. Er zijn na vier jaar nog steeds kroegen waar ik niet geweest ben - tenminste, niet dat ik me kan herinneren. Ook ontdek ik nog geregeld nieuwe vierkante meters onbekend stedelijk paradijs. Zo belandde ik onlangs aan het eind van een nachtelijke zwerftocht in een prachtig portiek. De laatste ronde was al lang geweest en de stad was opgedroogd en leeg. Ook voor mij was het onverbiddelijk tijd om naar huis te gaan. Onderweg pauzeerde ik in een portiek om even in alle rust een sigaretje te roken. Zo gauw mijn ogen zich weer konden focussen op de muren van het portiek zag ik dat ze betegeld waren met witte tegels met blauwe bloeme-tjes. Ze zouden in de wc van je oma niet misstaan hebben. Toegegeven, de wc van je oma ruikt minder naar urine dan het gemiddelde portiek na een stapavond, de tegels kloppen wel. Dit is niet de geur waar je onze stad mee moet identifi-ceren. Doe dit met de robuust bedwelmende geur waarin de shagfabriek de stad hult en met de zoete reuk die de suiker-bietenfabriek uitwasemt in het najaar. Robuust, bedwelmend en zoet. Dit is Groningen, het toneel van jouw studententijd. Maak er iets moois van.

Marcels Trip

3Nait Soez’n Nummer 6 34e jaargang

Ach kinders… Ik weet nog goed hoe ik héél lang geleden mijn KEI-week begon. Met een nog onbezoedelde geest én het maagdenvlies nog intact begon ik fris aan mijn studentenleven. Nu is het jullie beurt om je onschuld te verliezen in het roerige studentenbestaan. Tijd dus voor Tante Jet om eens wat nuttige tips te spuien om je studententijd door te komen.

Tips van Tante Jet

In het drukbezette sociale leven van de student, af en toe ook nog eens hinderlijk onderbroken door studieverwante nonsens als colleges en tentamens, is er natuurlijk niet vaak tijd om een heerlijke doch voed-zame maaltijd te bereiden. Wanneer je wel tijd hebt, kook dan meteen veel en vries de rest in. Zo heb je een goede maaltijd achter de hand voor de drukkere dagen, waarop je juist een vitaminebom kunt gebruiken. Als je dan toch voor de derde keer in de week het schaamtevolle pad naar de snackbar moet bewandelen, denk dan eens aan Su-rinaams of Chinees. Ook goedkoop, maar dan met meer groen.

De mogelijkheden om te gaan stappen rei-ken verder dan de Drie Gezusters en de Tap-perij. Bezoek ook eens een concertje bij Vera in de Oosterstraat, hier komen veel leuke bands die voor een lage prijs te zien zijn. Paaldansen kun je doen in de dampende kelder van de Shadrak. Bij voorkeur schaars gekleed, het is namelijk nogal warm in de kelder. Daarbij is het voor anderen stukken leuker om naar te kijken.

Doe boodschappen voor meerdere dagen. Niet alleen sta je dan niet elke dag met moordneigingen in een te drukke super-markt (iedereen moet tegen vijven nog even snel het avondeten bij elkaar schrapen). Het is ook zuiniger dan elke dag te gaan winkelen, aangezien je toch altijd verleid wordt dingen mee te nemen waar je toch echt niet voor gekomen was. Bij de Aldi en de Jumbo is het goedkoop shoppen. Verder geldt in de supermarkten dat de goedkoop-ste producten vaak in de onderste schappen liggen. Bukken is het devies.

De Nait Soez’n is het onafhankelijke opinieblad van de Gro-ninger Studentenbond (GSb). Leden krijgen het blad thuisgestuurd. Reacties en artikelen kunnen naar het redactieadres gestuurd wor-den. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te weigeren of in te korten. Ingezonden brieven zijn bij voorkeur niet langer dan 350 woorden. Advertentietarieven zijn op te vragen via het redactieadres.Nait Soez’n verschijnt zes maal per jaar en wordt gratis verspreid in alle gebouwen van de Hanzehogeschool Groningen en de Rijks-universiteit GroningenOplage: 1500 stuks (4200 stuks voor de KEI)De deadline voor de volgende editie van de Nait Soez’n is don-derdag 21 september.

Redactieadres: St. Walburgstraat 22a 9712 HX Groningen Tel.: 050 363 46 75, fax: 050 363 69 04 [email protected]: Paul Klein LankhorstAdjunct-hoofdredacteur: Thomas EbbenEindredactie: Anna van der Meulen en Karen BosRedactie: Ruben Veldhuis, Marcel Trip en Arnoud BoddeTekeningen: Annelies Stern, Ellen Deckwitz, Paul de Vreede en Bas de VriesColumnist: Ellen Deckwitz en Marcel TripUitlegger: Annelies SternDuplicatie: ’t Hartje

Wil je eens een film zien die niet in de categorie kaskraker valt, dan kun je naar de Vera Zienema, de ORKZ-Bios (in het ge-kraakte oude rooms-katholieke ziekenhuis in Helpman) of Images. Je kunt natuurlijk ook een filmpje huren. Videotheek Sleaze heeft een divers aanbod bijzondere films. Houd natuurlijk ook Wieke’s filmblik in dit blad in de gaten.

De houdbaarheid van je fiets in de stad staat gemiddeld gelijk aan die van een pakje papieren zakdoekjes in de wasmachine. Rijwielen worden gejat of gesloopt. Zorg voor een goed slot om langer van je fiets te kunnen genieten. Is je fiets toch gejat, koop dan niet zelf weer een gejatte fiets, want zo financier je deze vervelende ver-dwijning van fietsen. Je kunt goedkoop een fiets scoren bij de sociale werkplaats aan de Oosterhamrikkade. Goedkoop sporten doe je bij de ACLO. Beschouw de fietstocht naar Zernike maar als warming-up.

Word vriendjes met iemand die verstand van computers heeft, of word zelf handig. Crashende computers die je halve scriptie opeten en weigeren weer uit te spuwen zijn niet leuk. Maak back-ups. Mail jezelf je paper of gebruik een usb-stick.

Groen schijnt goed te zijn tégen stress en vóór je concentratie. In donkere studen-tenkamers overleven planten als hedera en maagdenpalm, mits ze voldoende wa-ter krijgen. Voor mensen die maar blijven vergeten plantjes water te geven, is een cactus een goede keus. Bij een smartshop

kun je cactussen kopen die eetbaar zijn en een heftige trip veroorzaken. Dit maakt het hebben van groene vingers toch een stuk minder truttig.

Veel studenten houden toch een stukje maand over aan het eind van de stufi. Een bijbaantje zorgt voor wat meer financiële speling. Werk niet te veel, dit kan ten koste gaan van je studie, waardoor je langer moet studeren, wat weer behoorlijk duur is. Daar-bij heb je na je studie de rest van je werkbare leven voor je om te veel te werken.

Studentenkamers hebben vaak muren ter dikte van een envelop. Wil je niet dat je hele studentenhuis tegen wil en dank meegeniet van jouw seksuele uitspattingen? Zet dan even een muziekje op van te voren. Draai bij voorkeur iets van The Dandy Warhols. De zanger kreunt en steunt zoveel dat jouw gereutel niet meer opvalt.

Geniet! Dit is de laatst periode in je leven waarin je ongestraft wakker kunt worden met je gezicht op de wc-bril en je nog te bui-ten kunt gaan aan seksuele experimenten en ludieke stunts. Dit allemaal onder het mom van zelfontplooiing uiteraard.

Colofon

Nait Soez’n 4 Nummer 6 34e jaargang

door Anna van der Meulen

Ongeveer een generatie geleden was er een tijd van lange haren en demonstra-ties voor liefde en vrede waarin stude-ren meer gemeengoed werd. Dat laatste veroorzaakte een probleem: er was nau-welijks studievoorlichting, althans niet zoals wij dat nu kennen. Je koos voor een vakgebied (dankzij de gebiedende vinger der ouderlijke macht), schreef je in en de rest was één grote verrassing. Je wist nog net in welke stad je ging stu-deren en waar je faculteit was, wist je grofweg aan te wijzen. Het is dus niet verwonderlijk dat de roep om goede informatie over de diverse studierich-tingen, studentenverenigingen en de studiestad steeds luider werd. Daarom richtte de Gronstra (voorloper van de GSb) in de zomer van 1969 de Kommis-sie Eerstejaars Introductie op, beter be-kend als de KEI. Deze introductie werd door studenten zelf georganiseerd en had als voornaamste doel de eerste-

Kijk en vergelijk: de eerste KEIIn den beginne was er niets. Eindexamenkandidaten die zich inschreven voor een studie hadden tot het begin van het acade-mische jaar eigenlijk geen flauw idee wat het precieze studieverloop was, hoe het studentenleven in Groningen eruit zag of op welke manier studenten in de stad waren georganiseerd. En toen was er: de KEI. Al zag die eerste er wel iets anders uit dan wat we nu gewend zijn…

jaars studenten in hun nieuwe werk- en leefklimaat op te vangen. Bijkomend voordeel hiervan was dat de eerstejaars meteen in de nieuwe wereld van het studentenleven terecht kwamen en zich zo een stuk sneller thuis voelden.In tegenstelling tot de huidige gang van zaken waren de allereerste KEI-lopers vooral geïnteresseerd in inhoudelijke discussies op het gebied van politiek, onderwijs en cultuur. Een goed voor-beeld hiervan is de film die tijdens de eerste KEI werd vertoond: Le Bonheur. De studenten hadden liever een meer inhoudelijke film gezien, waarin “meer informatie werd gegeven, in plaats van deze zoete film die in eerste instantie geen aanleiding tot discussie gaf”. Om het evenwicht weer wat te herstellen was daarom een andere (volledige) dag ingeruimd voor discussie, wat weer als te vermoeiend werd ervaren. Het toppunt van de inhoudelijke dis-cussies tijdens de eerste KEI was Crazy Sunday. Deze dag was onder andere in-geruimd voor (alweer) een politieke dis-cussie, dit keer gebaseerd op propaganda vanachter het IJzeren Gordijn. En hoewel de naam anders doet vermoeden was de

rest van de dag weinig “crazy”: er was ballet, een standje van de

Groningse VVV en een kerk-dienst die flink bezocht

werd. Voor “diegenen die om godsdienstige re-denen” niet mee wilden doen aan Crazy Sunday, was er bij VGS “Hendrik de Cock” (later ASV Hen-drik, nu Dyonysos) een alternatief programma waarin werd gediscus-sieerd over de “overgang vanuit het verzorgd ou-derlijk milieu naar het studentenleven en de eventuele konsekwenties voor het geloofsleven”. Dus organiseerde stu-dentenvereniging Unitas ter afwisseling de im-mens populaire “Kreatie-ve Avond” waarin men hout mocht bewerken, kon gaan verven en zich

te buiten mocht gaan aan kleien… Tot slot een opvallend detail: het duurde nog tot 1971 voordat in het KEI-boekje de woorden sex en drugs voorkwamen. Het onderwerp sex kwam vooral neer op Make love, no children en de strijd voor seksuele hervormingen op alle denkba-re terreinen. De drugs waren een al bre-der geaccepteerd fenomeen: “Alle drugs, mits incidenteel en bewust (kontradik-tio?) gebruikt, zijn voor de meeste men-sen betrekkelijk ongevaarlijk. Dus, sjit en wiet, daar kun je praktisch gesproken vergif op innemen, geven geen proble-men. LSD en aanverwante helahola-pil-letjes, dat wordt al wat moeilijker.”

De eerstejaars studenten van aanko-mend jaar zullen wel blij zijn dat hun KEI niet veel gelijkenis vertoont met de eerste in 1969. En dat daarvoor in de plaats meer kroegen zijn gekomen ne-men we maar voor lief. Drink eens een biertje op het bestaan van de KEI. Of om met de woorden van de eerste KEI-com-missie te spreken: de KEI is dood, leve de KEI!

5Nait Soez’n Nummer 6 34e jaargang

door Arnoud Bodde

Wie ze zo naast elkaar op het balkon ziet zitten, denkt niet meteen aan dampende sigaren, Johnnie Red, Blue & Black en een grote stapel geld in het midden op tafel (vuurwapen eronder). Je krijgt niet het beeld van louche gokkers. Logisch, want dat zijn ze niet. Abel loopt op slippers in een polootje en een korte broek, Rudolf draagt een petje, een vaal groen t-shirt en een hawaï-broek. Beiden drinken een glas ranja, onderuit gezakt op de bank. Luie studenten, zo zien ze eruit. En eigenlijk zijn ze dat ook.“Ik kwam ongeveer één keer per maand in het casino”, vertelt Abel, inmiddels student Technische Bedrijfskunde, des-tijds nog student Natuurkunde. “De ene keer met vijftig euro, een andere keer met vijfentwintig. Dat ging in één avond op. Of niet, dan kon ik een week later nog een keer.” Bij Rudolf ging het net zo. Beide heren kwamen in het casino in aanraking met mensen achter de website pokerinfo.nl. “Dat is twee jaar geleden, toen ben ik met pokeren begonnen”, legt Abel uit. “Ik kreeg ter promotie van pokerinfo een startbedrag van vijf-tig dollar om op internet mee te doen. Pokerstars en Party Poker zijn heel grote sites waar je met heel lage en heel hoge inzetten kunt spelen.” Diverse Ame-rikaanse bedrijven zitten achter de populaire online pokerindustrie. Abel: “Ze zijn vaak gevestigd op een of ander obscuur eiland, want in Amerika zit dat allemaal wat lastig met de regelgeving.”Obscuur of niet, aan het online pokeren hebben Abel en Rudolf inmid-dels een aardig kapitaal verdiend. Het spel heeft zich in korte tijd ontwik-keld tot een fenomeen waar menig student zich aan waagt en sommigen aardig van kunnen leven. Het was niet vanwege het

Er gaat niets boven pokerenDe Grote Markt, Hooghoudt en de Martinitoren. Bij sportliefhebbers de FC en MPC Capitals, kortweg Donar. Groningen staat er om bekend. De ruimdenkende studentencultuur en de warme uitgaanssfeer, met dito sluitingstijden. Er gaat niets boven Gro-ningen, pokerhoofdstad van studerend Nederland. Pokerhoofdstad? Jawel! Abel Meijberg (23) en Rudolf Holkers (24) verdienden de afgelopen twee jaar een fortuin met het kaartspel.

pokeren dat Rudolf na drie jaar Bedrijfs-kunde toch maar Internationale Organi-saties en Betrekkingen ging studeren. “Maar vanwege het vele geld dat ik er mee verdien, kan ik wel iets zorgelozer studeren dan de gemiddelde student. Het is fifty-fifty. Soms ga ik naar een poker-toernooi ten koste van een tentamen. En soms is het andersom. Mijn ouders weten dat.”Ook Abel is tegen zijn ouders heel open over zijn uit de hand gelopen hobby. “Dat is maar goed ook, want je vergeet zelf wel eens hoe absurd het eigenlijk is. Mijn ou-ders kwamen een keer op visite en zagen op tafel een stapel cash geld liggen. ‘Wat is dat, Abel’, vroeg mijn moeder. Ik vertel eerlijk hoe ik er aan kom, maar had dat misschien beter even ergens in een lade kunnen stoppen.”De forse geldbedragen worden niet onder het matras gelegd of in de boekenkast

verstopt. Het gaat gewoon naar de bank. Rudolf: “Ik word wel eens heel raar aan-gekeken, wanneer ik briefjes van vijfhon-derd euro kom storten. Ik zeg er dan maar bij dat ik geen drugsdealer ben, maar zo word je soms wel aangekeken.” Praten over exacte bedragen doen ze liever niet. Maar dat ze veel geld verdienen moge duidelijk zijn. En niet alleen online.Ze reizen naar grote toernooien. Abel doet mee aan de European Poker Tour, deels uitgezonden op Eurosport. Vorig jaar oktober won hij in het Oostenrijkse Baden de derde prijs en het bijbehorende, geheel niet onaardige bedrag van 62.000 euro. Met de biljetten verdeeld over zijn tas, z’n koffer en zijn rechterbroekzak stapte Abel weer in het vliegtuig naar Nederland. “Heel bizar eigenlijk”, erkent hij, dolgelukkig met zijn derde plek en toch ook een heel klein beetje teleurge-steld. De eerste prijs had ruim twee ton opgeleverd. “En ik was er zó dichtbij.”Abel en Rudolf weten inmiddels wat het is om snel geld te winnen en het bijna net zo snel weer te verspelen. Gretig-heid is de valkuil waar vooral menig beginnend pokerspeler intrapt. “Je moet erkennen dat je eerste winsten grotendeels gebaseerd zijn op geluk en niet meteen denken dat je de beste bent”, verklapt Abel. “Dan gaat het mis, want soms verlies je in heel korte tijd heel veel geld. Je moet de lange termijn in de gaten houden.” Rudolf is het er mee eens. “En je moet je er niet door laten meesleuren. Tuurlijk, ik ben verslaafd aan pokeren. Maar Johan Cruijff is verslaafd aan voetbal. Ook zonder het geld moet je het spelletje leuk vinden.”

De redactie van Nait Soe-zen voelt zich niet aan-sprakelijk voor wat voor verlies dan ook, geleden naar aanleiding van het lezen van bovenstaand artikel. Financiële winst echter, mag altijd worden gedeeld.

Nait Soez’n 6 Nummer 6 34e jaargang

door Thomas Ebben

Het is een benauwde middag in juli wanneer Linda Voortman het pand van de Groninger Studentenbond (GSb) bin-nenloopt voor dit interview. Ze komt zojuist van een afspraak in verband met haar werk als fractielid. Met een glim-lach van herkenning kijkt ze naar het GSb-bestuur dat puffend en wapperend met een blaadje zit te vergaderen. In het academische jaar ’99-’00 zette Voortman de eerste stappen in haar politieke car-rière als bestuurslid van de GSb, waarna ze overstapte naar de Universiteitsraad. Later was ze actief bij de Landelijke Studentenvakbond (LSVb). Ondertussen haalde ze haalde haar bul in Engels en nu studeert ze nog literatuurwetenschap-pen. “Het is best okee om tien jaar over je studie te doen, maar dan moet je die tijd niet vullen met gefluim.” Inmid-dels is ze fractielid voor GroenLinks in de Groningse gemeenteraad, wat best opmerkelijk is voor een studente. “De dingen die ik hier bij de GSb heb geleerd, gebruik ik nu in de gemeenteraad.”

Twee studies, bestuurslid, actief bij landelijke studentenvakbond, universi-teitsraad en gemeenteraad… Bang om je te vervelen? Haha, ik hou inderdaad niet zo van stil-zitten. Maar ik doe het allemaal vooral omdat ik het leuk en interessant vind.

Heb je dit allemaal zo gepland?Nee, het is geen van tevoren uitgestip-pelde route. Ik ben van het één in het ander gerold. Tijdens mijn KEI-week had ik een lijstje samengesteld van dingen die me leuk leken om naast mijn studie te doen. Als eerste liep ik toen bij de GSb naar binnen en ben daar blijven hangen. Na mijn jaar als GSb-bestuurslid kwam ik in de universiteitsraad voor het Vooruit-strevend Overleg Studenten (VOS), dat gelieerd is aan de GSb. Via de GSb kwam ik destijds ook in aanraking met de LSVb, de overkoepelende studentenvakbond van Nederland. Een jongen die ik kende via de GSb nam me een keer mee naar een cursus gemeentepolitiek van GroenLinks. Zo ben ik uiteindelijk ook daar blijven

“Doe iets naast je studie!” Interview met tiendejaars studente en gemeenteraadslid“Je kunt wel netjes in vier jaar door je studie heen racen, maar de dingen die je er naast doet, maken vaak het verschil.” Zij kan het weten. Linda Voortman, zevenentwintig jaar oud, stapt alweer haar tiende studiejaar in. Het afgelopen decennium heeft ze niet alleen maar in studieboeken geneusd en de binnenkant van de universiteit gezien.

hangen. Ik had ook de Jonge Socialisten (jongerenvereniging van de PvdA) op mijn lijstje staan. Ik vraag me wel eens af hoe het allemaal was gelopen als ik daar eerst naar toe was gegaan…

Hou je eigenlijk nog wel wat vrije tijd over?O jawel hoor! De weekenden zijn sowieso voor mezelf. Bovendien heb ik een LAT-relatie met m’n vriend Ruben die in Utrecht woont, dus daar moet ik ook nog wat tijd voor over houden. Verder

is het gewoon een kwestie van effectief plannen. Dinsdag, donderdag en soms vrijdag zijn voor de studie. Maandag en woensdag voor het raadswerk.

Wanneer en hoe ontstond je interesse in politiek?Tijdens mijn middelbareschooltijd. Ik was denk ik een jaartje of zestien, ze-ventien. Destijds was iedereen fan van Hans van Mierlo, maar ik was erg onder de indruk van Paul Rosenmöller. Hij kwam op mij altijd erg gepassioneerd

7Nait Soez’n Nummer 6 34e jaargang

(advertentie)

over. In de politiek ga je snel in afkor-tingen praten en met moeilijke termen smijten. Rosenmöller wist dit toen goed te vermijden. Hij praatte zo veel mogelijk in gewonemensentaal. Ook zijn manier van redevoeren vond ik origineel. Met zinnen als “een Fortuynlijk Nederland is geen leefbaarder Nederland” wist hij mijn aandacht te trekken. Het is dan ook niet geheel toevallig dat ik nu zelf lid ben van de partij waar hij lijsttrekker van was.

Ben jij dan de nieuwe Femke Halsema?Nee joh! Nou ja, zeg nooit nooit, maar voorlopig blijf ik liever in de regionale politiek. Het is veel concreter, je bent bezig met wat de mensen werkelijk bezig houdt. Als er ergens bijvoorbeeld een speelplaatsje dreigt te verdwijnen, kun je de mensen echt helpen door er voor te zorgen dat het speelplaatsje er blijft. Toen ik de gemeentepolitiek inrolde, wist ik er eigenlijk nog heel weinig vanaf. Maar hoe langer ik het doe, hoe leuker ik het vind. Toen ik actief was bij de LSVb, onderhan-delde ik vaak met allerlei belangenorga-nisaties. Bij de GSb hielp ik daarentegen studenten die bijvoorbeeld problemen hadden met hun huisbaas. Dat vond ik toch wel leuker. Ik praat liever met men-sen dan met belangenorganisaties.

Zou je dan niet van politiek je beroep

willen maken?Dat weet ik niet. Ik zie wel hoe het loopt met mijn politieke carrière. Als ik er een tijdje uit zou stappen, zal het na ver-loop van tijd toch wel weer beginnen te kriebelen. Het lijkt mij ook erg leuk om lerares te worden. Tijdens mijn studie Engels heb ik stage gelopen op een mid-delbare school en dat beviel me erg goed. De ambtelijke wereld trekt me ook wel, zoals werken bij de provincie of in een buurgemeente.

Wat vind je van de politieke betrokken-heid van studenten tegenwoordig?Studenten hebben vandaag de dag een slechte reputatie als het gaat om betrok-kenheid met politiek. Dat merk ik ook in de gemeenteraad. Studenten staan bij de meeste raadsleden te boek als laks en ongeïnteresseerd. Dat beeld wordt vaak bevestigd, bijvoorbeeld tijdens een ver-gadering over het percentage studenten dat in een wijk mag wonen. Dan zit de tribune vaak vol met Stadjers, maar er is geen student te bekennen. Ook bij andere vergaderingen over studentenzaken is de belangstelling van studenten minimaal. Ik denk dat de interesse voor politiek onder studenten niet minder is dan bij de rest van Nederland: sommigen vin-den het interessant en volgen het op de voet, anderen vinden er geen bal aan en houden zich er niet mee bezig.

Maar de opkomst bij universiteits- en ho-geschoolraadsverkiezingen is nog steeds erg laag…Ja, dat is waar. Zo’n veertig procent van de RUG-studenten en slechts twaalf procent van alle Hanze-studenten heeft de afgelopen verkiezingen gestemd. En daarmee haalt de Hanze ook nog eens het hoogste percentage van alle Nederlandse hogescholen! Ik vind dit erg vreemd. Het kost weinig moeite om te stemmen. Met een klik op de muis heb je al gestemd. Ik denk dat niet alle studenten zich bewust zijn van het belang van datgene waarvoor gestemd wordt: medezeggenschap in het bestuur van je universiteit of hogeschool. Hiervoor is in de jaren zestig hard gevoch-ten en het brokkelt nu beetje bij beetje af. Mede doordat de belangstelling onder studenten zo laag is.

Welke tip zou je KEI-lopers mee willen geven?Doe iets naast je studie! Dat hoeft natuur-lijk niet per se met politiek te maken te hebben, maar kan van alles zijn. Het is een soort investering in jezelf en het ver-rijkt je studententijd. Een jaartje bestuur of commissie staat niet alleen goed op je cv, het is vooral erg leuk. Ik heb door al die dingen die ik er naast heb gedaan heel veel leuke en interessante mensen ontmoet die ik bij m’n studie nooit was tegengekomen…

Nait Soez’n 8 Nummer 6 34e jaargang

teksttekst

Een studentenvakbond, dat klinkt als een achterhaald jarenzestigbegrip voor links langharig tuig dat actie voert. En zo is het ook allemaal begonnen, maar nog steeds zijn studentenvakbonden nodig. De Groninger Studentenbond (GSb) komt al ruim 35 jaar op voor de rechten van studenten in Groningen. Dit kan gaan van heel praktische zaken, zoals extra fietsenrekken bij het station, tot een heuse lobby voor amendementen op de nieuwe Wet op het Hoger Onderwijs en Onderzoek.

Vakbondschap is

door Machteld Velema

De GSb heeft als doel problemen te sig-naleren, aan de kaak te stellen en op te lossen. Dat blijkt nog steeds nodig: er blijven immers nieuwe ministers komen die plannen lanceren om het onderwijs “efficiënter en beter” te maken, terwijl zij daarbij de belangen van de studenten uit het oog verliezen. Daarnaast bestaat kamernood nog steeds, zijn er nog steeds huisbazen die exorbitant hoge huren vragen en er bestaat nog steeds een IB-Groep die steekjes laat vallen. Ook de universiteit en hogeschool maken niet altijd even handige beslissingen. De GSb is goed op de hoogte van actuele onder-werpen door een pro-actieve houding. Dit betekent dat we zélf op zoek gaan naar zaken die onze aandacht verdienen. We zitten in werkgroepen bij de gemeente en zijn via onze politieke fracties van het Vooruitstrevend Overleg Studenten (VOS) vertegenwoordigd in de medezeg-genschapsraden op de universiteit en de hogeschool. De GSb is onderdeel van de Landelijke Studentenvakbond (LSVb) en laat via deze organisatie haar stem bij het ministerie horen. Tenslotte houden we de media goed in de gaten en spelen hierop in. Kortom, onze oren en ogen zijn overal. Daar waar wij iets voor de belan-gen van studenten kunnen betekenen, zijn wij aanwezig.

GeschiedenisHet verhaal van de GSb begon, hoe kan het ook anders, in de jaren zestig. De GSb komt voort uit de Groninger Studenten-raad, ook wel de Gronstra genoemd. In 1965 deed een groepje studenten onder de naam Groninger Studentenbond mee aan de verkiezingen voor de Gronstra. Dit groepje won vervolgens de verkiezin-gen. In de loop van de jaren ‘60 kwamen er op alle faculteiten studentraden. In 1971 voegden deze zich samen met het Gronstrabestuur, om vanaf 1971 een echte studentenvakbond onder de naam Groninger Studentenbond te vormen. In de loop van dit decennium speelde deze GSb een belangrijke rol in de democrati-sering van de Groninger universiteit. De GSb telde in deze tijd enkele duizenden

leden en had een eigen drukkerij, reisbu-reau, bioscoop en verzorgde de centrale inkoop van studieboeken. Begin jaren ‘80 ging de HBO-Bond Groningen op in de Groninger Studentenbond. Dit tijdperk van de foute muziek was turbulent voor de GSb. Het kabinet bezuinigde op onder-wijs en verschillende staatssecretarissen van onderwijs perkten de vrijheid van studenten erg in. Rond 1985 waren er massale protesten tegen de invoering van de studiefinanciering. Eind jaren ‘80 ging het slecht met de GSb: het materialisme vierde hoogtij en Milli Vanilli was belang-rijker dan de studentenrechten. Deze dip zette door tot in het begin van de jaren ‘90, toen de GSb nog maar vijftig leden had. Vanaf 1993 groeide de vakbond gestaag en kon zij haar activiteiten bin-nen de universiteit en hogeschool weer verder uitbreiden.

Hoe werkt de GSb?De GSb is een vereniging met leden. Alle leden kunnen hun stem op de algemene ledenvergadering laten horen en zo het beleid en de mening van de GSb meebe-palen. Het bestuur draagt dit beleid naar buiten toe uit en houdt de organisatie draaiende. Het grootste deel van het werk wordt gedaan door de verschillende werkgroepen die de GSb kent:

StudentensteunpuntHet Studentensteunpunt is er om indi-viduele studenten te helpen met vragen of klachten op het gebied van huisves-ting, studiefinanciering, onderwijs en bijbaantjes. Bijvoorbeeld over maximale huur, onderhuur, bindend studieadvies en contracten. Het steunpunt bestaat uit studenten die meerdere juridische cursussen hebben gevolgd en op vrijwil-ligersbasis andere studenten helpen. Wanneer er veel vragen of klachten over één onderwerp zijn, zoals over een slecht functionerende opleiding, doet de GSb hier iets mee. Het steunpunt is te bereiken via mail, telefoon, chat of door gewoon het pand binnen te lopen.

Studenten Milieu Overleg Groningen (SMOG)Het SMOG wil de universiteit en hoge-

school duurzamer en milieubewuster maken. Om studenten milieubewuster te maken, organiseert het SMOG tal van activiteiten. Zo deelde het SMOG NEE/NEE-stickers uit tegen ongewenste fietsflyers en voerde het actie voor het behoud van Max Havelaar-koffie in de kantines. Via een muurkrant publiceert het SMOG op alle faculteiten over mileu-wetenswaardigheden.

HuisvestingDe huisvestingswerkgroep zet zich in om de huisvestingspositie van studenten te verbeteren en in de gaten te houden. Le-den van de werkgroep overleggen met de gemeente over het studentenkamerbeleid. Een onderwerp waar momenteel aan ge-werkt wordt, is de bestrijding van illegale kamerverhuur. Verder wordt er elk jaar een kamernood- en kamerprijsenquête gehouden. Met de resultaten probeert de werkgroep politici aan te sporen hun be-leid aan te passen. Want hoewel de kamer-nood in Groningen minder ernstig is dan een paar jaar geleden, zijn de prijzen van kamers enorm gestegen. De werkgroep brengt jaarlijks een kamerboek uit met informatie over het zoeken van een kamer en je rechten en plichten als huurder. Dit boekje vind je in je KEI-tasje. Je kunt het ook ophalen bij de GSb.

StruikelblokStruikelblok is de werkgroep voor studen-ten met een functiebeperking. Dit is een ruim begrip waar onder andere dyslexie, psychische en lichamelijke problemen en chronische ziektes onder vallen. Ook wanneer je iets eenmaligs overkomt, zoals een aanrijding of het overlijden van een ouder, kun je gebruik maken van bepaalde regelingen. De werkgroep wil binnen de RUG en HG studenten informeren over deze mogelijkheden en de positie van functiebeperkte studenten verbeteren.

InternationaliseringSteeds meer beleid op het gebied van hoger onderwijs wordt internationaal bepaald. De RUG en de HG vinden het belangrijk om zich internationaal te pro-fileren. Beide instellingen hebben zich ten doel gesteld om meer buitenlandse

9Nait Soez’n Nummer 6 34e jaargang

studenten naar Groningen te laten komen en Groningse studenten aan te moedigen om een tijd in het buitenland te studeren. Aan beide aspecten van internationalise-ring valt echter nog veel te verbeteren. Hiervoor zet de werkgroep zich in.

Nait Soez’nDe Nait Soez’n is het kritische en onafhan-kelijke opinieblad van de GSb. Elke twee maanden wordt het blad gedrukt in een oplage van 1500 stuks, die verspreid wor-den over alle faculteiten. Leden krijgen het blad thuisbezorgd. De Nait Soez’n is gevuld met opiniestukken, filmrecensies, berichten over de laatste ontwikkelingen op hoger onderwijsgebied, columns en hilarische cartoons.

VOSHet Vooruitstrevend Overleg Studenten (VOS) wordt gevormd door twee fracties; één die zitting heeft in de universiteits-raad en één die zitting heeft in de Han-zehogeschool Medezeggenschapsraad. De leden van de fracties worden tijdens jaarlijkse verkiezingen gekozen. Via de me-dezeggenschapsraden komen de VOSsers op voor de belangen van studenten.

Het bestuurAankomend jaar zal de GSb bestuurd worden door vier mensen. Wanneer je vragen, opmerkingen of problemen aan-gaande studentenzaken hebt, kun je altijd terecht bij de:

Voorzitter: Jasper Spaans Hij wordt ko-mend jaar onze grote roerganger. Hij deed voorgaande jaren onder meer ervaring op in de faculteitsraad bij Gedrags- en Maatschappijwetenschappen en de Opleidingscommissie van Kunstmatige Intelligentie.Secretaris: Wimar Hebels. Hij is student Geschiedenis en Wijsbegeerte van een wetenschapsgebied en deed mee aan de campagne van het VOS, de GSb-fractie in de universiteitsraad. Ook zit hij in de fa-culteitsraad van Letteren. Hij zal komend jaar alle post sieren met zijn prachtige handschrift.Penningmeester: Hanna Riezebos. Naast de Kascommissie van de GSb zat ze ook twee jaar in de Opleidingscommissie van Geschiedenis, waarna ze AIO (adviesraad voor onderwijsinstituut) heeft gedaan. Als enige vrouw in het bestuur, heeft ze wel de touwtjes in handen, want wat doe je zonder geld?Algemeen bestuurslid: Joas Meijer. Stu-deert HBO-Verpleegkunde, zal zich komend jaar gaan inzetten als Algemeen Bestuurslid en zal in die positie vele projecten binnen de GSb voor zijn rekening nemen. Met zijn ongekende enthousiasme valt er nog veel van hem te verwachten.

De Groninger Studentenbond is van maandag tot en met don-derdag geopend van 12 tot 17 uur. In verband met de vakan-tie is de GSb van 15 juli tot en met 14 augustus gesloten.De eerstvolgende Algemene Ledenvergadering (ALV) is op donderdag 31 augustus. ALV’s beginnen om 19.30 uur te pande. Alle leden wordt aangeraden aanwezig te zijn. Na afloop is er altijd een KV met bier voor € 0,50 en fris voor € 0,25!

St. Walburgstraat 22, 1e verdieping, 1x bellen

meesterschap

Nait Soez’n 10 Nummer 6 34e jaargang

Donderdag 17 augustus10.00 – 17.00 Internetcafé op de GSb10.00 – 16.00 Informatiemarkt22.00 - 04.00 GSbiertje in café Players

Vrijdag 18 augustus11.00 – 17.00 Internetcafé op de GSb12.00 – 12.30 Op zoek naar een kamer?12.30 – 13.00 Bijverdienen? Tips genoeg!13.00 – 14.00 Leer demonstreren! Part 114.00 – 15.00 Leer demonstreren! Part 115.00 – 17.00 Zo praat je mee; workshop medezeggenschap17.00 – 17.30 Studentensurvival17.30 – 18.00 Studentensurvival23.00 – 04.00 Karaoke – Zing mee met de GSbéé in café Players

Zaterdag 19 augustus11.00 – 17.00 Internetcafé op de GSb12.00 – 17.00 Cultuurmarkt16.30 - 17.00 Leer demonstreren! Part 217.00 – 18.00 KEI Parade18:00 - 20.00 Intern bij de GSb20:00 - 22:00 SMOG filmavond22:00 - 04.00 GSborrel in café Players

Zondag 20 augustus11.00 – 17.00 Internetcafé op de GSb14.00 – 18.00 Battle of the KEI - Rolstoelrace23.00 – 04.00 Sensation Green in café Players

Maandag 21 augustus11:00 - 17:00 Internetcafé op de GSb12:00 - 13:00 Schrijf je eigen Loesje13:00 - 14:00 Schrijf je eigen Loesje14:00 - 15:00 Cursus pandbezetten (bekend van tv)15:00 - 16:00 Cursus pandbezetten (bekend van tv)16:00 - 16:30 Teveel kabaal? Leer nu gebarentaal!16:30 - 17:00 Teveel kabaal? Leer nu gebarentaal!21:00 - 22:00 Dancing with the GSb

KEI-progamma van de GSbAlle activiteiten vinden plaats op het GSb pand aan de St. Walburgstraat 22a

Ik machtig hierbij de GSb om 1x per jaar de contributie (€ 7,-) automatisch van mijn rekening af te schrijven.Ik ga hierbij accoord met onderstaande voorwaarden.

Datum:.......................... Handtekening:................................

GSb ledenbonNaam:..................................................................................................

Adres:..................................................................................................

Postcode:........................... Woonplaats:...........................................

Telefoonnr’s:......................................................................................

E-mail:.................................................................................................

Studierichting:....................................................................HBO/WO

Studentnummer:................................................................................

Giro/bankrekeningnummer:.............................................................

Voorwaarden machtiging: 1) De contributie wordt 1 maal per jaar aan het eind van de maand van je rekening afgeschreven; 2) Het lidmaatschap en hiermee de machtiging kan te allen tijde ingetrokken worden door een briefje te sturen aan de GSb; 3) Binnen 30 dagen na de datum van de inning kun je je bank opdracht geven het bedrag terug te boeken.

Gratis op te sturen naar: Groninger Studentenbondantwoordnummer 416 9700 WB Groningen

Ik wil actief een beetje actief niet actief lid worden.

Nee, ik word nog geen lid. Stuur mij wel éénmalig meer info.

Ja, ik word graag lid van de Groninger Studentenbond.

22:00 - 23:00 Dancing with the GSb22:00 - 04.00 GSborrel in café Players22:00 - 23.00 Wat je nog niet van Groningen hebt gezien!23:00 - 00.00 Wat je nog niet van Groningen hebt gezien!

Dinsdag 22 augustus11:00 - 17:00 Internetcafé op de GSb16.00 - 16.30 Op zoek naar een kamer?16.30 - 17:00 Bijverdienen? Tips genoeg!

11Nait Soez’n Nummer 6 34e jaargang

Zo, je eindexamen is binnen en je vakantie achter de rug. Je bent helemaal klaar voor de mooiste tijd van je leven, je studententijd in Groningen! Je kamer is gehuurd en je staat ingeschreven bij de Rijksuniversiteit of de Hanzehogeschool Groningen. Maar wat zijn nou precies je rechten en plichten als student/huurder? Het Studentensteunpunt van de Groninger Studentenbond (GSb) heeft het voor je uitgezocht!

De huurprijs van je kamer bestaat uit twee delen: de kale huur en de servicekosten. De kale huur betaal je voor het gebruik van de ruimte die je huurt, en voor de voor-zieningen in je kamer en in de rest van de woning. De servicekosten zijn de kosten die je moet betalen voor bijvoorbeeld gas, water en elektriciteit. De diensten waar het om gaat, moeten in je huurcontract vermeld staan. Elk jaar is de verhuur-der verplicht om een overzicht van de gemaakte servicekosten te verstrekken. Je betaalt namelijk vaak per maand een voorschot. Mochten de kosten lager uitval-len, dan moet je geld terug krijgen van je verhuurder. Helaas is dit andersom ook het geval; zijn de gemaakte kosten hoger, dan moet je bijbetalen. Als huurder heb je de plicht om de huur op tijd te betalen. Je mag geen overlast veroorzaken voor omwonenden en kleine herstellingen zijn voor eigen rekening. Je verhuurder is verplicht om de kamer in goede staat van onderhoud aan te bieden en om noodzakelijke reparaties te verrichten. Verder moet de verhuurder je privacy respecteren. Dit houdt in dat hij je kamer niet mag betreden zonder jouw toestemming. Sleutelgeld mag niet gevraagd worden! In de regel heb je huurbescherming nadat je twee maanden huur hebt betaald. Je verhuurder mag de huur alleen opzeg-gen op grond van in de wet geregelde omstandigheden, zoals bij een tijdelijk

Inleiding in het studentrecht

www.groningerstudentenbond.nl

Voor al je vragen over:

050 318 78 98

- Studiefi nanciering - Onderwijs- Huisvesting - Bijbaantjes

GSb-Studenten-steunpunt

huurcontract, bij het niet ontvangen van de huur gedurende twee maanden, bij misdragingen van de huurder of wanneer de verhuurder het pand harder nodig heeft dan jij. De huurprijs mag één keer per jaar worden verhoogd, met een wet-telijk vastgesteld maximum. Mocht de verhoging hoger zijn dan het wettelijk maximum, dan moet je direct bezwaar maken bij je verhuurder. In de huurwet is volgens een pun-tensysteem een maximum huurprijs vastgesteld voor je kamer. Op de site van de GSb kun je aan de hand van dit puntensysteem jouw maximale huur berekenen. Als je huur te hoog blijkt, kun je een huurverlaging aanvragen. Je moet dan een voorstel tot huurverlaging, samen met een kopie van het puntensy-steem, naar je verhuurder sturen. Als je verhuurder instemt met je voorstel, kun je vanaf de voorgestelde ingangsdatum de nieuwe huurprijs gaan betalen. Zorg wel dat je hiervan een schriftelijk bewijs hebt! Mocht de verhuurder niet instem-men met je voorstel, of gewoon niets van zich laten horen, dan kun je een beroep instellen bij de Huurcommissie. Het is goed om te weten, dat je binnen de eerste zes maanden na de ingangsdatum van je huurovereenkomst de aanvangshuurprijs door de Huurcommissie aan de maximale huurprijsgrens kunt laten toetsen. Mocht de Huurcommissie dan tot de conclusie komen dat je teveel betaalt, dan krijg je het

teveel betaalde bedrag met terugwerkende kracht terug. Naast het ‘gewoon’ huren van een kamer kun je ook kraken, of antikraak gaan wo-nen. Antikraak voorkomt dat een pand gekraakt gaat worden. Het is goedkoop en je hebt vaak grote ruimtes tot je beschik-king. Groot nadeel is echter dat je geen huurder bent en dus ook geen huurbe-scherming kan genieten. Je verhuurder mag ieder moment van de dag je kamer binnenlopen en je kunt ook zomaar uit je kamer gezet worden.De Informatie Beheer Groep controleert, nadat je aangegeven hebt uitwonend te zijn, bij de gemeente je adres. Vergeet dus niet je in te schrijven bij de gemeente. Dit kan heel makkelijk via internet! Voor je studiefinanciering is het van belang dat je niet te veel bijverdient; het maximum dat je in 2006 mag bijverdienen, zonder dat dit gevolgen heeft voor je studiefinanciering, is €10.527,57 netto. Verdien je meer, dan moet je er rekening mee houden dat je een groot deel zal moeten terugbetalen.Tenslotte nog iets over je rechten als student. De eisen waaraan je opleiding moet voldoen, zijn geregeld in de Wet op het Hoger onderwijs en Wetenschappelijk onderzoek (WHW). Iedere opleiding heeft een eigen Onderwijs- en Examenregle-ment (OER) waarin een hoop rechten en plichten voor jou als student zijn geregeld. Lees deze dus goed door om jezelf op de hoogte te stellen!

Nait Soez’n 12 Nummer 6 34e jaargang

kwaliteit van het onderwijs brandde helaas ook niet op

ieders lippen

Jawel, het kabinet is dan eindelijk gevallen, maar de ellende is nog niet voorbij. En dan doelen we hier niet op het nieuwe ‘mis-sionaire’ kabinet Balkenende-III, maar op het vrolijke pakket maatregelen van (inmiddels ex-)staatssecretaris van onderwijs Rutte. De leerrechten worden waarschijnlijk niet zijn enige erfenis.

door Karen Bos

Het kabinet mag dan gevallen zijn, de nieuwe Wet op het Hoger Onderwijs en Onderzoek (WHOO) is niet van de baan. De belangrijkste taak van de nieuwe staatssecretaris (Bruno Bruins) zal zijn, deze nog vóór de verkiezingen in novem-ber door de Tweede Kamer te loodsen. Daarmee zal Rutte zijn onderwijsagenda grotendeels voltooid zien. De leerrech-ten, Ruttes andere stokpaardje, werden namelijk al eerder dit jaar aangenomen. Ze zullen vanaf september 2007 officieel ingaan. Hiervoor is het wel nodig dat de WHOO aangenomen wordt, of dat er een amendement op de oude Wet op het Hoger onderwijs en Wetenschap-pelijk onderzoek (WHW) komt, maar dit zal naar alle waarschijnlijkheid zonder veel moeite gebeuren. Dan zal Rutte als kersvers fractievoorzitter nog voor zijn zelfgemaakte wet mogen stemmen.

LeerrechtenHet is niet verwonderlijk dat er nogal wat verwarring is ontstaan omtrent het begrip. Een ‘leerrecht’ is namelijk ‘het recht om tegen een beperkt collegegeld te studeren’. Het verwarrende hieraan is

Nog één keer OpRutteDe erfenis van Balkenende-II

dat een leerrecht een theoretisch begrip is: het is een ‘recht’, geen aantal euro’s, uren of legosteentjes. Met de leerrech-ten zullen wij al snel te maken krijgen, dus wat houden ze nu precies in? Het is een recht dat geldig is de officiële duur van je studie (voor de meeste studies dus vier jaar) plús twee jaar uitloop. Oftewel: je hebt leerrechten voor de duur van je bachelor plus één jaar en je master plus één jaar. Tijdens deze peri-ode mag je studeren tegen het ‘wettelijk collegegeld’: dit is een door de overheid vastgesteld bedrag. Overschrijd je met je studie de duur van je leerrechten, dan betaal je niet langer het wettelijk college-geld maar het ‘instellingscollegegeld’. Je universiteit of hogeschool mag de hoogte van dit collegegeld zelf bepalen, en dat zou wel eens veel meer kunnen zijn dan je voorheen betaalde.Oud-staatssecretaris Rutte bekokstoofde dit plan onder het motto ‘een leven lang leren’. Want, aldus Rutte en zijn spindoc-tors, de leerrechten mag je je hele leven inzetten, ook al ben je 123, je neemt ze

gewoon mee. Dit is natuurlijk leuk en aardig, maar de meeste studenten zullen echt geen leerrechten overhouden om mee te nemen naar hun pensioen; twee

jaar uitloop is nu een-maal niet zo héél veel. De slogan ‘een leven lang leren’ moeten we dus maar naar het land der fabelen verwijzen. Het is waarschijnlijker

dat Rutte de uitroep ‘peper in je reet!’ in z’n hoofd had toen hij zijn plannen voor de leerrechten opstelde. De insteek van de leerrechten is namelijk (verrassing!), studenten zo snel mogelijk te laten af-studeren.Hiermee stuiten we op een probleem: het is nooit bewezen dat mensen door een financiële prikkel korter over hun studie doen (denk aan de financiële prikkels waar we nu al mee te maken hebben). En dit is niet het enige probleem dat de studentenbonden met de leerrechten hadden. Door lobby hebben de bonden gelukkig verschillende amendementen op de leerrechten weten te verwezenlij-ken: leerrechten mogen nu per maand in plaats van per jaar ingezet worden, de uitloop is van anderhalf twee jaar gewor-

13Nait Soez’n Nummer 6 34e jaargang

Maak jij je ook druk over de koers van het hoger onderwijs en wil je hier iets mee doen? Je kunt je er bij de Groninger Studentenbond lekker tegenaan bemoeien. De GSb volgt de onderwijspolitiek op de voet en onderneemt actie waar nodig. Verder zijn er vanuit de bond twee fracties die samen met de Colleges van Bestuur spreken over het reilen en zeilen op de Hanze en de RUG: het HVOS en het UVOS. Zo hebben studenten ook op kleinschaliger niveau invloed op het onderwijs. Voor meer informatie over de GSb en de fracties kijk je op www.groningerstudentenbond.nl.

den, en de leerrechten mogen bewaard worden als iemand naast z’n studie actief wil zijn. Bovendien hebben de studen-tenbonden weten te bereiken dat het instellingscollegegeld de komende vijf jaar niet meer dan twee keer zoveel als het wettelijk collegegeld mag zijn. Voor degenen die bij deze rekensom toch nog even moeten slikken: de RUG heeft al toegezegd het instellingscollegegeld met niet meer dan één euro ten opzichte van het wettelijk collegegeld te verhogen.De leerrechten zelf zijn echter gebleven en daarmee de liberale geest die door het hoger onderwijs waart. De leerrechten maken namelijk deel uit van de invoe-ring van marktwerking in het onderwijs. Aangezien de leerrechten overal en altijd ingezet mogen worden, zullen de uni-versiteiten en hogescholen over elkaar heen rollen om studenten het beste aan te bieden (aldus het kabinet). Omdat ze aan een deel van hun studenten boven-dien een hoger (instellings-)collegegeld kunnen vragen, kan de boel flink op-geleukt worden. Hetgeen dat opgeleukt gaat worden zal helaas vooral de website zijn, want doordat de instellingen van het hoger onderwijs met elkaar moeten concurreren, zal het meeste geld wel aan marketing besteed worden. Terwijl het er toch om zou moeten gaan wie het beste onderwijs aanbiedt.

De WHOOKwaliteit van het onderwijs was helaas ook niet hetgeen dat op ieders lippen brandde toen de WHOO getypt werd. Wel: marktwerking, deregulering en de-centralisatie. Het plan: ‘meer ruimte voor de instellingen’. De uitvoering: ‘zorg-plichten’. Maar wat houden zorgplich-ten nu weer precies in? Welnu, het is eigenlijk vrij eenvoudig: heel weinig. De overheid, in haar queeste naar vermin-dering van de regeldruk, heeft op deze manier de regeldruk voor zichzelf in één klap gedecimeerd. Werd de instellingen in de WHW nog woordelijk voorgeschre-ven wat ze moesten doen en laten, in de WHOO zijn verschillende onderwerpen samengevat in één zorgplicht. De over-heid legt in de WHOO zorgplichten op op het gebied van ‘kwalitatief goed on-derwijs’, ‘degelijk bestuur’, ‘kwalitatief goede medezeggenschap’ en ‘een sterke rechtspositie van studenten’. De clou is: als de universiteit of hogeschool zélf vindt dat ze aan een bepaalde zorgplicht heeft voldaan, dan is het goed. Omdat de overheid de handen ervan af trekt, moeten de instellingen nu zelf de zorgplichten gaan invullen. Het is dus maar de vraag of de regeldruk nu niet gewoon bij de universiteiten wordt neergelegd. Maar het is niet allemaal kommer en kwel: de WHOO is immers

nog niet aangenomen, dus er valt nog genoeg te lobbyen. En door de komst van een nieuwe (en onervaren) staats-secretaris is het hopelijk mogelijk voor de lobby om flink haar stempel op de wet te drukken.En er is genoeg om voor te lobbyen. Het hele begrip van de zorgplicht maakt de positie van de student namelijk behoor-lijk wankel. Mocht er iets mis gaan (de universiteit wil bijvoorbeeld alle oplei-dingscommissies opheffen) dan kan een student moeilijk rechten ontlenen aan een vage zorgplicht. De studentenbonden zouden dan ook het liefste zien dat de zorgplichten iets verder ingevuld zouden worden, en dat de overheid tenminste een deel van de verantwoordelijkheid voor het hoger onderwijs op zich neemt. De wet zou duidelijk moeten omschrijven waar internationale studenten recht op hebben, hoe goed onderwijs gewaarborgd blijft, en zou moeten zorgen voor meer dan één (landelijk) College van Beroep voor studenten. De student wil het ge-voel hebben dat de overheid achter hem of haar staat.

Op dit moment lijkt het alsof de over-heid ervan overtuigd is dat de student een luie, domme, parasitaire nietsnut is. Iemand die je moet dwingen om een beetje sneller te studeren, die misbruik wil maken van het systeem. Misschien zou de overheid eens de nadruk kun-nen leggen op de goede student en zich kunnen richten op verbetering van het onderwijs.

Nait Soez’n 14 Nummer 6 34e jaargang

Zoekt en gij zult vinden!De meest bekende clichés over het studentenleven gaan over het wonen op kamers. Dat het vies is. Rommelig. Klein. En dat een kamer moeilijk te vinden is. Zoals bij veel clichés zit er wel een kern van waarheid in. En vooral voor dat laatste is dat nu net vervelend als je vanuit Zuid-Limburg naar het koude Groningen gaat verhuizen.

door Paul Klein Lankhorst

Afgelopen jaren was er in september sprake van hachelijke taferelen hier in de stad. Aankomend studenten haalden de vreemdste capriolen uit om op tijd aan een kamer te komen. Gelukkig lijkt er een lichte verbetering zichtbaar. De markt voor kamers is (iets) minder krap dan voorheen en dat is voor de kamerloze KEI-loper goed nieuws. Maar toch zijn we nog lang niet zover dat woonruimte de student mak-kelijk komt aanwaaien.Er zijn grofweg twee standaard manieren om aan een studentenkamer te komen. Via een woningbouwcorporatie of na een zoektocht op de harde particuliere markt. Het voordeel van een huis van een cor-poratie is dat je niet té erg wordt afgezet, maar als je in het centrum wilt wonen ben je toch voornamelijk aangewezen op de particuliere markt. Voor studenten is de belangrijkste woningbouwcorpo-ratie In. Als je je nog niet bij hen hebt ingeschreven, maak daar dan werk van, want de wachttijden zijn langer dan je zou willen. Bij de zoektocht naar een eigen stekkie is het een enorm voordeel wanneer je bekend bent met Groningen en haar inwoners. De meeste studenten vinden hun woning nog altijd via-via. Probeer dus ook niet alleen de officiële paden te bewandelen! Als je veel mensen kent en je oren gespitst houdt, is de kans groot dat de mond-tot-mondreclame jou bereikt.Kraken is een wat alternatiever manier om aan woonruimte te komen. In Nederland is kraken (vooralsnog) toegestaan mits er aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. Zo moet een pand minimaal een jaar lang leeg hebben gestaan. Het kabinet Balkenende II stuurde al enige tijd aan op een kraakverbod, maar door de val van dit kabinet is het erg onduidelijk of en vooral wat daarmee gaat gebeuren. Het kraken van een pand wordt door veel mensen geassocieerd met linksige, anarchistische mensen die hard tegen de maatschappij aan willen schoppen. Dat is ten dele waar. Kraken als lifestyle en ideologie bestaat wel degelijk, maar er zijn ook zat krakers die niet per se hun manier van leven verbinden aan een algemeen wereldbeeld. Mocht je van plan zijn om je

met kraken bezig te gaan houden dan kun je het beste terecht bij het Kraakspreekuur, hetgeen een kraakhulpdienst is waar erva-ren krakers de fijne kneepjes van het vak uitleggen aan nieuwe enthousiastelingen. Het is een spannende aangelegenheid, maar omdat de panden vaak in slechte staat zijn kost het veel moeite om je eigen leefomgeving fatsoenlijk in te richten.Dan is er ook nog zoiets als antikraak. Het voordeel van antikraak is dat je veelal grote ruimtes voor weinig geld tot je beschikking krijgt. Het grote nadeel is dat je niet huurt, je ondertekent een

zogenaamd bruikleencontract. Daarmee vervallen je huurrechten en kan je dus eigenlijk op elk moment uit je huis gezet worden. De grootste antikraak-organisatie van Groningen (CareX) is geen kwade club die de prioriteit meer bij de bewoners dan bij de pandeigenaren legt. Helaas geldt dat niet voor de meeste andere antikraak-organisaties. Welke manier van wonen je ook verkiest, zorg ervoor dat je in een omgeving terecht komt waar je je lekker voelt. Dat komt jezelf, je studie en je medebewoners ten goede!

15Nait Soez’n Nummer 6 34e jaargang

Bejaardenseks en geweld Wieke’s filmblikTegen een aantal mensen heb ik er al over gezeurd, maar er zijn argumenten te bedenken die bepleiten dat ik een 80-jarige in het lichaam van een 23-ja-rige ben. Feit nummer 1: ik lees Agatha Christie-boeken en kijk graag detectives op tv. Dat geeft me zo’n huiselijk ge-voel. Feit nummer 2: ik doe zoetjes in mijn koffie tegenwoordig. Geen toelich-ting meer nodig, of wel? Feit nummer 3: mijn geliefde en ik doen elke maand mee aan een wedstrijden van een soort puzzelblad voor bejaarden. We zijn van plan om vadsig rijk te worden met de prijzen die we winnen. Omdat ik (en de Nait Soez’n, uitzonderingen daarge-laten) niet aan reclame doe, noem ik het niet bij naam. Maar geloof me: het is ernstig. Je kunt er soms Laven mee winnen. Wij winnen alleen nooit. Dat

komt deels omdat we steeds de oplos-singencoupon te laat terug sturen. Maar wat schetst onze verbazing toen we een week geleden thuis kwamen en daar een pakje aantroffen! Huilend van geluk vielen we elkaar in de armen. Eindelijk! Onze noeste arbeid werd beloond! Wat zou het zijn, een naaimachine? Een bed in de vorm van een voetbaldoel (die kon je echt winnnen!)? Neen! Het was... een dvd! Omdat je een gegeven paard niet in de bek mag kijken en je als rechtgeaarde Nederlander altijd gebruik moet maken van gratis shit, togen we met open vizier op een brakke zondag op de bank om

Kiss Kiss Bang Bang (Black, 2005) te kij-ken. De plot is een beetje ingewikkeld en vol wendingen, maar het komt ongeveer hier op neer: een inbreker (Robert Dow-ney jr.) rent weg voor de politie, rent per ongeluk een filmset in en blijkt te kun-nen acteren. Hij wordt naar Los Angeles gehaald om in een film te spelen. Voor deze rol moet hij leren hoe het is om een detective te zijn. Daarom neemt hij les-sen van Val Kilmer, hier een homosek-suele privé-detective. En omdat de film anders niet goed zou verkopen, komt er ook een meisje bij (Michelle Morgan). Nee, dat is eigenlijk niet eerlijk, ze heeft wel wat te maken met het verhaal. Ze raken gedrieën verwikkeld in een zaak met dubbelgangers, een heleboel dode mensen en nare testikel-elektrocuties. Als filmrecensent lees je veel filmrecen-

sies van anderen. Opvallend daarin vind ik altijd de schijthekel die andere re-censenten hebben aan voice-overs (dat één van de hoofdpersonen de hele tijd door de film heen loopt te ouwehoeren en uitlegt wat er gebeurt, voor zover je dat zelf niet al lang doorhad). Een voi-ce-over wordt gezien als een teken van zwakte: de film is zelf niet sterk genoeg om duidelijk te maken wat er gebeurt. Ik vind dit niet per definitie waar, maar in dit geval gaat het wel op. De film was een stuk leuker geweest zonder het irri-tante commentaar, waarbij er soms ook nog grapjes worden uitgehaald met de

montage. Ongeveer even grappig als de stripjes in het eerder genoemde puzzel-blad (en dat zegt wat). Maar los van de voice-over was -ie best vermakelijk. Ook weer niet zo interessant dat we elkaar halverwege de film niet tijdelijk een stuk interessanter vonden dan de film. De dialogen hebben ook niet het niveau van de traktaten van Wittgenstein. Maar de film weet je te vermaken, te verras-sen en zit vrij redelijk in elkaar qua plot. D’r is her en der zelfs nog wat maat-schappijkritiek in te vinden. Dingen die je wint bij puzzelbladen hebben altijd

iets stinkerigs. De meeste dingen die je kunt winnen zijn zo lelijk dat je er voor van de universiteit of hogeschool ge-schopt zou moeten kunnen worden (zo-als Laven, ik vind niet dat je zou mogen studeren als je een Laaf hebt. Of van die vieze jaren ‘90 trolletjes met gekleurd haar). Wat dat betreft was dit een heel fatsoenlijke prijs.

Nait Soez’n 16 Nummer 6 34e jaargang

Annelies en het bootjeWelkom in Groningen, de stad waar je ont-maagd wordt en misschien ook nog afstu-deert! Waar je met vijf euro op zak altijd wel drugs/fietsen/een meisje kunt scoren! Wat een stad! Het lijkt wel alsof er niets vreemds gebeurt! Maar Groningen kent ook haar duistere kanten. Hier volgt een waargebeurd verhaal, dat plaatsvond tijdens een van de eerste KEI-weken: het verhaal van Annelies en het bootje.We gaan terug naar 1974. Het waren andere tijden; je OV gold toentertijd ook nog voor de trekschuit. Annelies Fokkens was een stralende boerendochter van achttien en klaar voor de KEI-week. Tijdens een hete zomeravond vond op de Vismarkt het traditionele KEI-priksleeën plaats. Annelies hield niet van prikken en besloot wat te gaan wandelen, verteerd door heimwee. Ze was weliswaar net een halve dag weg, maar het waren andere tijden: Schiermonnikoog gold toen als dé locatie om een half jaar te gaan backpacken. Annelies wandelde richting de Martinikerk. Ze hoorde de waarschuwende woorden van haar moeder weer: “Ga niet naar de Martinikerk kind, het is daar niet pluis!” Maar Anne-lies was eigenwijs, trok haar knipmuts recht en stapte kordaat naar de kerk. Ze was nergens bang voor en zou er heus wel in haar eentje naar toe durven! Maar de Martinikerk was in die jaren een plek die je moest mijden….Vroeger lag er namelijk nog een gracht rondom de Martinikerk.Via een houten ophaalbrug kon je bij de Martinitoren komen. De laatste tijd waren er verscheidene mensen verdwenen rond de kerk en stegen er uit de gracht vreemde groene dampen op. Maar Annelies trok zich daar niets van aan en wandelde de gracht over. Opeens zag ze een klein houten bootje dobbe-ren. Nieuwsgierig stapte ze in. Zodra haar voet de boot raakte begon de gracht te borrelen en stegen er groene dampen op. De Groningse zomerhemel verduisterde. Een hoge gil stierf weg over de Grote Markt.Er werd niets anders teruggevonden dan een blonde lok haar en het bootje, dat onder het bloed zat. De Groningse dorpsraad liet de Martinigracht dichtgooien. Annelies’ haar werd samen met het bootje begraven op het grasveld naast de kerk, dat sindsdien het Martini Kerkhof wordt genoemd. Zand erover? Neen. Want ieder jaar, in de eerste nacht van de KEI-week, stijgen er vreemde groene dampen op uit de aarde van het Martini Kerkhof. Wie heel goed kijkt, ziet dan een blond meisje dobberen op een bootje.Dus KEI-kinders. Laat het bootje van Annelies een waarschu-wing zijn. Groningen is geen veilige stad, zeker niet voor nieuwsgierige eerstejaars. Je kunt eigenwijs zijn en gaan kijken wat er op de eerste nacht van de nieuwe KEI-week gebeurt op het Martini Kerkhof. Eigen verantwoordelijkheid. Of je kunt vijf euro pinnen en eens checken wat er zoal in de stad te scoren valt. In ieder geval welkom in Groningen, de stad waar je ontmaagd wordt en misschien ook nog afstudeert!

VERSUS

www.groningerstudentenbond.nl