1 HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ İLE ERCİYES ÜNİVERSİTESİ’NDE GÖREV YAPAN ÖĞRETİM ÜYELERİNİN TÜKETİM ALIŞKANLIKLARI VE YAŞAM TARZI PROFİLLERİ Dr.A.Burak KAHRAMAN * ÖZET Bu çalışmanın amacı, Hacettepe Üniversitesi’nde ve Erciyes Üniversitesi’nde görev yapan öğretim üyelerinin tüketim alışkanlıkları ile yaşam tarzları profillerini incelemektir. Bu çerçevede örneklemin genel özellikleri (cinsiyet, yaş, doğum yeri), yaşam tarzı (aile, barınma, beslenme, giyim, mobilya, kitle iletişim, boş zamanlar, ulaşım, tatil) ve tüketim alışkanlıkları (gelir, tüketici davranışları, reklam, moda, kredi kartı) konularını içeren anket formları Hacettepe Üniversitesi ve Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerine uygulanmıştır. Elde edilen veriler betimleyici yöntemle analiz edilmiştir. Anahtar Sözcükler: Öğretim Üyesi, Tüketim Kültürü, Tüketim Alışkanlığı, Tüketici Davranışları, Yaşam Tarzı ABSTRACT The aim of this study is to investigate the life styles and consumption habits of academic staffs of Hacettepe University and Erciyes University. In this framework, survey questionnaires including the topics of general properties (gender, age, place of birth), life style (family, sheltering, food, clothing, furniture, mass communication, spare time, transportation, holiday) and consumption (income, consumer behavior, advertisement, fashion, credit card) have been applied to the academic personnel of Hacettepe University and Erciyes University. The results were evaluated by conducting the descriptive testing of the survey data. Keywords: Academic Personnel, Consumption of Culture, Consumption Habits, Consumer Manners, Life Style * Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyoloji Bölümü, Isparta
32
Embed
HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ İLE ERCİYES ÜNİVERSİTESİ’NDE … · Davranış, tüketici davranışlarını kapsamaktadır. Tüketici davranışının bir karar alma işlemi sonucu
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
1
HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ İLE ERCİYES ÜNİVERSİTESİ’NDE GÖREV YAPAN ÖĞRETİM ÜYELERİNİN TÜKETİM ALIŞKANLIKLARI VE YAŞAM TARZI PROFİLLERİ
Dr.A.Burak KAHRAMAN*
ÖZET
Bu çalışmanın amacı, Hacettepe Üniversitesi’nde ve Erciyes Üniversitesi’nde
görev yapan öğretim üyelerinin tüketim alışkanlıkları ile yaşam tarzları profillerini
incelemektir. Bu çerçevede örneklemin genel özellikleri (cinsiyet, yaş, doğum
yeri), yaşam tarzı (aile, barınma, beslenme, giyim, mobilya, kitle iletişim, boş
zamanlar, ulaşım, tatil) ve tüketim alışkanlıkları (gelir, tüketici davranışları,
reklam, moda, kredi kartı) konularını içeren anket formları Hacettepe Üniversitesi
ve Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerine uygulanmıştır. Elde edilen veriler
betimleyici yöntemle analiz edilmiştir.
Anahtar Sözcükler: Öğretim Üyesi, Tüketim Kültürü, Tüketim Alışkanlığı,
Tüketici Davranışları, Yaşam Tarzı
ABSTRACT
The aim of this study is to investigate the life styles and consumption habits of
academic staffs of Hacettepe University and Erciyes University. In this framework,
survey questionnaires including the topics of general properties (gender, age, place
of birth), life style (family, sheltering, food, clothing, furniture, mass
communication, spare time, transportation, holiday) and consumption (income,
consumer behavior, advertisement, fashion, credit card) have been applied to the
academic personnel of Hacettepe University and Erciyes University. The results
were evaluated by conducting the descriptive testing of the survey data.
Keywords: Academic Personnel, Consumption of Culture, Consumption Habits,
Consumer Manners, Life Style
* Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyoloji Bölümü, Isparta
2
1. Giriş
Yaşam tarzı, insanların modern dünyadaki günlük yaşamlarında neyi, niçin
yaptıklarını ve yaptıkları şeylerin ne anlama geldiğini anlamada yardımcı olan bir
kavramdır. Yaşam tarzı kişiden kişiye değişmekle birlikte, belirli kültürel ortak
özelliklere sahip sosyal gruplarda benzer yaşam tarzları oluştuğu görülebilmektedir
(Chaney 1999: 14). Yaşam tarzının belirlenmesinde toplumsal yapının kurallarının
yanı sıra tüketim kültürünün rolü de önemlidir. İnsanların tüketebilecekleri
ürünlerden fazlasının üretilmesi, bu ürünlerin satılma ve tüketilme kaygısını da
beraberinde getirmiştir. Küreselleşme sayesinde yapılan aşırı üretim sonucu
ürünlerin tüketilebilmesi adına ortaya yeni bir kültürel olgu olarak
tanımlayabileceğimiz tüketim kültürü çıkmıştır (Konyar 2000: 19).
Öğretim üyelerinin içinde bulundukları tüketim kültüründen etkilenmesi ve yaşam
tarzlarını bu doğrultuda şekillendirmesi doğaldır. Bu nedenle öğretim üyelerinin
tüketim bağlamı içerisinde yaşam tarzı profillerinin ve tüketim alışkanlıklarının
incelenmesi, hem yaşam tarzı kavramına farklı bir bakış açısı getirecek hem de
bundan sonraki çalışmalara rehberlik edecektir.
Bu araştırmada Hacettepe Üniversitesi’nde ve Erciyes Üniversitesi’nde görev
yapan öğretim üyelerinin genel özellikleri, yaşam tarzı profilleri ve tüketim
alışkanlıkları incelenmiştir. Örneklemin yaşam tarzı profilleri ile ilgili olarak aile
%2.8’i gıda maddeleri, %0.7’si otomobil, %0.7’si ev eşyası aldığını belirtmiştir.
Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerinin %50.3’ü reklamları izlemediğini, %6.9’u
ise televizyonda reklamları izlediğini ancak reklamlardan etkilenerek herhangi bir
ürün almadığını belirtmiştir. Bocock’un da belirttiği gibi tüketim arzularının
reklamlar aracılığıyla dürtülenmesi, oluşturulması ve anlatıma kavuşturulması
sonucu kendisine sunulan malları fark eden grupların sayısı giderek arttıkça kimlik
ve yaşam hedefini tüketim aracılığıyla oluşturan kişilerin sayısı da artmaktadır
(Bocock 1997: 115).
4.3.4. Moda
Moda başlığı altında her iki üniversitede görev yapan öğretim üyelerinin modaya
uyma durumları hakkındaki betimsel veriler analiz edilmiştir. Hacettepe
Üniversitesi öğretim üyelerinin %84.9’u modaya uymadığını sadece yakışanı tercih
ettiğini, %9.8’i modaya uyduğunu, çünkü yeniliği temsil ettiğini, %3.4’ü modaya
uyduğunu ancak sadece yakışanı tercih ettiğini, %1.5’i gelirinin yeterli olması
durumunda modaya uyacağını, %0.5’i herkes modaya uyduğu için uyduğunu
belirtmiştir. Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerinin %91.7’si modaya uymadığını
sadece yakışanı tercih ettiğini, %3.4’ü modaya uyduğunu, çünkü yeniliği temsil
26
ettiğini, %2.8’i gelirinin yeterli olması durumunda modaya uyacağını, %2.1’i
herkes modaya uyduğu için uyduğunu belirtmiştir. Hem Hacettepe hem de Erciyes
Üniversitesi öğretim üyelerinin büyük çoğunluğu giyim konusunda modaya
uymadıklarını sadece yakışanı tercih ettiklerini belirtmişlerdir.
4.3.5. Kredi Kartı
Bu başlığın altında her iki üniversitede görev yapan öğretim üyelerinin alışverişte
kullandıkları ödeme şekilleri, kredi kartı kullanma nedenleri ve kredi kartı ile
yaptığı harcamalara ait betimsel verilerin analizi incelenmiştir.
4.3.5.1. Alışverişte Kullanılan Ödeme Şekli
Hacettepe Üniversitesi öğretim üyelerinin %83.9’u alışveriş yaparken genellikle
kredi kartı kullandıklarını belirtmişlerdir. Alışverişlerinde genellikle nakit para
kullanırım diyenlerin oranı %16.1’dir. Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerinin
%85.5’i alışveriş yaparken genellikle kredi kartı kullandıklarını, %14.5’i
alışverişlerinde genellikle nakit para kullandıklarını belirtmişlerdir. Her iki
üniversitede görev yapan öğretim üyelerinin büyük çoğunluğu alışveriş yaparken
genellikle kredi kartı kullandıklarını belirtmişlerdir. Dryden ve Gordon (1997)
çalışmalarında kredi kartı kullanmanın, daha ağır bedel ödemek pahasına anlık
memnuniyet sunarak rahat etmek ve hayal kırıklığını önlemek gibi kısa vadeli haz
almayı arttırdığını belirtmişlerdir.
4.3.5.2. Kredi Kartı Kullanma Nedeni
Hacettepe Üniversitesi öğretim üyelerinin %46.8’i nakit para ödemeksizin alışveriş
yapmak için, %26.8’i para taşımamak için, %7.8’i ödemelerde kolaylık sağladığı
için, %2’si bankanın teklifi nedeniyle, %0.5’i kurumun sağladığı özel hizmetlerden
faydalanmak için alışverişlerinde kredi kartı kullandıklarını belirtmişlerdir. Erciyes
Üniversitesi öğretim üyelerinin %56.6’sı nakit para ödemeksizin alışveriş yapmak
için, %20’si para taşımamak için, %8.3’ü ödemelerde kolaylık sağladığı için,
%0.7’si bankanın teklifi nedeniyle alışverişlerinde kredi kartı kullandıklarını
belirtmişlerdir.
27
4.3.5.3. Kredi Kartı İle Yapılan Harcamalar
Hacettepe Üniversitesi öğretim üyelerinin %46.8’i kredi kartı ile daha çok
akaryakıt, %13.7’si giysi, %2’si gıda, %1’i küçük ev eşyalarını aldıklarını
belirtmişlerdir. Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerinin %57.9’u kredi kartı ile daha
çok akaryakıt, %8.3’ü giysi, %0.7’si gıda harcamalarını yaptıklarını belirtmişlerdir.
5. Sonuç
Bu çalışmada Hacettepe Üniversitesi ve Erciyes Üniversitesi’nde görev yapan
öğretim üyelerinin tüketim alışkanlıkları ve yaşam tarzı profilleri betimleyici bir
şekilde ele alınmıştır. Aile bir yaşam tarzı olan kültürün ve ona ilişkin değerlerin
yaratılması ve sürdürülmesi için çok önemli bir konuma sahiptir. Aile toplumsal
hayatın devamlılığıyla ilgili cinsel ilişkilerin düzenlenmesi, çocukların doğum ve
bakımı, karşılıklı sevgi ve güven gibi ekonomik ve sosyal nitelikli temel
ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla bir araya gelmiş kişilerden oluşan en küçük
toplumsal birimdir (Fichter 1996: 58). Bu çalışmada Hacettepe ve Erciyes
Üniversitesi öğretim üyelerinin büyük çoğunluğunun evli olduğu belirlenmiştir.
Erciyes Üniversitesi örnekleminin büyük bir kısmı resmi ve dini nikahı bir arada
yaptırmışken, Hacettepe Üniversitesi’nde bu oran oldukça düşük bulunmuştur. Her
iki üniversitede de eşiyle akraba olma durumu oldukça düşüktür. Hacettepe ve
Erciyes Üniversitesi’ndeki öğretim üyelerinin büyük çoğunluğunun çocuk sahibi
olduğu belirlenmiştir. Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerinin sahip oldukları
çocuk sayısı Hacettepe Üniversitesi öğretim üyelerine göre daha fazladır. Erciyes
Üniversitesi öğretim üyelerinin çocuklarını yaşlılık güvencesi olarak görme
oranının, Hacettepe Üniversitesi öğretim üyelerine göre daha olduğu belirlenmiştir.
Burada karşılıklı bağımlılık söz konusudur. Bağımlılık önce çocuğun anne babaya
bağımlılığı, yaşlılıkta da anne babanın yetişkin evlatlarına bağımlılığı biçiminde
kendisini göstermektedir. Kağıtçıbaşı çalışmasında da bu durumun olduğu ev
ortamı çocuğun ailesel ve komünal değerlerle sosyalleşmesini sağladığını
belirtmiştir (Kağıtçıbaşı 1999:143).
Barınma, beslenme ve giyinme gibi en temel ihtiyaçlardandır. Bir insanın yatıp, iş
zamanı dışında kaldığı veya tüzel kişiliği olan bir kuruluşun bulunduğu ev,
apartman olarak tarif edilen konut, esas olarak barınma ihtiyacını karşılayan ve bir
takım bölümlerden oluşan mekândır. (Ergül 1999:19). Her iki üniversitede de
28
oturulan evin türü, mülkiyeti ve büyüklüğü açısından fark bulunmamıştır.
Hacettepe ve Erciyes Üniversitesi öğretim üyeleri 100-150 m2’lik apartman
dairesinde oturduklarını, mülkiyetlerinin kendilerine ait olduğunu belirtmişlerdir.
İnsanların besin seçim ve tüketim kalıpları fizyolojik olmak yanında sosyal ve
psikolojik arzuların doyumuna; gelenek, görenek alışkanlıklarına, eğitimlerine ve
ekonomik olanaklarına da bağımlıdır (Hertog 1973, akt. Özdemir 1999:1).
Hacettepe Üniversitesi öğretim üyelerinde geleneksel yiyecekleri memleketten
getiren ve kendisi yapanların oranının, Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerine göre
daha düşük oluğu belirlenmiştir. Hacettepe ve Erciyes Üniversitesi’ndeki öğretim
üyeleri çoğunlukla evde taze sebze ve meyve yediklerini belirtmişlerdir.
Benliğin kimliğin ve bireyselliğin dış dünyada anlatılması en çok kılık kıyafet
aracılığı ile yapılmaktadır. Böyle olunca giyim önemli bir toplumsal statü
göstergesi, kendini ifade etmenin ve vücudu sergilemenin temel bir aracı olarak
belirmektedir. Giysi ayrılmaz bir şekilde özneleşme ilkesi bir yaşam tarzıdır
(Bayart 1999:190). Hacettepe ve Erciyes Üniversitesi’ndeki öğretim üyeleri giysi
alırken modayı takip etme yerine, alacakları kıyafetin ihtiyaçlarını karşılama
durumunu göze önünde bulunduklarını belirtmişleridir. Öğretim üyelerinin mobilya
tercihlerinde de aynı durum söz konusu olduğu belirlenmiştir.
Kitle iletişim araçları denildiğinde, toplumdan topluma değişebilen yoğunluk ve
düzlemde kullanılan gazete, dergi, kitap, gibi, basılı yayınlar, radyo ve televizyon
gibi elektromanyetik olarak çalışan araçlar ile sinema plak ses ve görüntü bantları
ses ve görüntü disketleri ve bir boyutuyla bilgisayar anlaşılmaktadır (Defleur and
Dennis 1981, akt. Gürdal 2003:1). Her iki üniversite öğretim üyeleri de düzenli
olarak gazete aldıklarını ve gazetede öncelikle haber konularını okuduklarını
belirtmişlerdir. Her iki üniversite öğretim üyeleri de düzenli olarak televizyon
izlediklerini ve öncelikle açık oturum izlediklerini belirtmişlerdir.
Boş zaman faaliyeti kişinin mesleksel ve toplumsal ödevlerini yerine getirdikten
sonra özgür iradesiyle girişebileceği dinlenme, eğlenme, bilgi veya becerilerini
geliştirme, toplum yaşamına gönüllü olarak katılma gibi bir dizi uğraşlarını
gerçekleştirdiği zamanlardır (Tezcan 1977:4). Her iki üniversite öğretim üyeleri de
boş zamanlarını alışveriş yaprak geçirdiklerini belirtmişlerdir. Hacettepe
Üniversitesi öğretim üyelerinin yaptığın sporlar arasında yüzme ilk sıradayken,
Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerinde futbol ilk sırayı almaktadır.
29
Her iki üniversitede görev yapan öğretim üyelerinde arabaya sahip olma oranı
oldukça yüksekken, birden fazla araba sahibi olanlar Hacettepe Üniversitesi’nde
daha fazladır.
Debor’a göre, meta dolaşımının yan ürünü olan ve tüketim olarak kabul edilen
insan dolaşımı yani turizm aslında boş zamanlardan başka bir şey değildir. Değişik
yerlere yapılan ziyaretlerin iktisadi açıdan düzenlenişi bu yerlerin birbirine denk
olduklarına dair bir güvenceyi kendi içinde taşımaktadır. Yolculuktan zamanı geri
almış olan modernleşme aynı zamanda turizmin gerçekliğini de almıştır (Debord
1967:92, akt. Nafizoğlu 2002:17). Her iki üniversitede de tatillerinde sahil
bölgelerine giden öğretim üyelerinin oranının diğerlerine göre daha fazla olduğu
belirlenmiştir. Her iki üniversite öğretim üyeleri de dini bayramlarını bulundukları
şehirde eş dost akraba ziyareti ile geçirdiklerini belirmişlerdir.
Tüketim maddelerinin kullanımı toplumun kültürü ile yakından ilgilidir (Erkal
2000:144). Tüketim eskisi gibi temel ihtiyaç giderme eylemi olmanın yanı sıra bir
eğlence ve dinlence tarzı haline gelmiştir. Aynı zamanda tüketim, sosyal sınıfların
kendilerini bir ifade etme biçimi olarak da ele alınmaktadır. Dolayısıyla modern
toplumlardaki tüketim konusunda geleneksel toplumlarda gerçekleşen daha çok
mal ve hizmetlerin tüketiminden farklı olarak değerlerin de bir anlamda tüketimi
söz konusu olmaktadır. Bu bağlamda tüketim bireylerin yaşam tarzını
biçimlendirmektedir. Hem Hacettepe Üniversitesi hem de Erciyes Üniversitesi
öğretim üyeleri, aylık harcamalarında en büyük payı gıdaya ayırdıklarını
belirtmişlerdir. Her iki üniversite öğretim üyeleri de tasarruflarını vadeli-vadesiz
Türk Lirası olarak değerlendirdiklerini belirtmişleridir. Her iki üniversite öğretim
üyelerinin yaklaşık yarısı yaşam tarzlarına göre kendilerini orta düzeyde
hissettiklerini belirtmişlerdir. Tüketim kültüründen etkilenen tüketicilerin satın
alma davranışları ve tüketme alışkanlıkları toplumun yaşam tarzını oluşturmaktadır
(Bilgin 1993, akt. Çiçek 2000:16). Hacettepe ve Erciyes Üniversitesi öğretim
üyeleri alışveriş yaparken daha çok eşyaların sergilenmesinden etkilendiklerin
belirtmişlerdir. Her iki üniversitede görev yapan öğretim üyeleri her türlü tüketim
malı olması nedeniyle büyük alışveriş merkezlerini tercih ettiklerini belirtmişlerdir.
Hacettepe ve Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerinin yaklaşık yarısı evleriyle ilgili
değişiklik yapmak istediklerinde dergi, televizyon ve internetten faydalandıklarını
belirtmişlerdir. Her iki üniversite öğretim üyeleri televizyon reklamlarından
30
etkilenerek en çok temizlik maddesi ve beyaz eşya aldıklarını belirtmişlerdir.
Hacettepe ve Erciyes Üniversitesi öğretim üyelerinin tamamına yakını alışveriş
yaparken nakit para ödemek yerine kredi kartını tercih etmektedirler ve kredi
kartını en çok akaryakıt alırken kullandıklarını belirtmişlerdir.
Bu araştırmanın sonuçları genel olarak ele alındığında, toplumun önemli bir
kesimini oluşturan öğretim üyelerinin tüketim kültüründen etkilendikleri ve yaşam
tarzlarını şu an toplumda mevcut olan tüketim kültürüne göre biçimlendirdikleri
görülmektedir.
Kaynakça
ACAR, Yeşim. (2002). İdeolojik Bir Araç Olarak Reklamların Tüketime Dayalı Bir Kimlik Ve Yaşam Tarzı Oluşturmadaki Rolü, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi.
AKARSU, Hafize. (1999). Üniversite Öğrencilerinin Konuta İlişkin Tercihleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
ARIKAN, Gülay. vd. (2004). Kalecik’e Bağlı Bağcılıkla Uğraşan On Köy Modernleşme Eğilimleri Üzerine Bir Araştırma, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
BALOĞLU, Burhan. (2000). Enflasyona Sebep Olan Tüketim Harcamalarının Sosyolojik Açılımı, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Metodolojisi Ve Sosyolojisi Araştırmaları Merkezi, 26. Kitap, İstanbul: Emek Matbaası.
BAYART, Jean Francois. (1999).Kimlik Yanılsamaları, (Çev. Mehmet Moralı), İstanbul: Metis Yayınları.
BOCOCK, Robert. (1997). Tüketim, (Çev. İrem Kutluk), Ankara: Dost Yayınları.
BOURDIEU, Pierre. (1984). Distinction a Social Critique of The Judgement of Teste, (Trans., By R.NICE), London: Routledge.
CHANEY, David. (1999). Yaşam Tarzları, (Çev. İrem Kutluk), Ankara: Dost Yayınları.
COCHRONE, Willard W. and BELL, Carolyn. (1959). Economics of Consumption, New York: The Megraw-Hill Companics Inc.
31
ÇİÇEK, Ali. (2000). Farklı Gelir Düzeylerine Göre Ailelerin Tüketim ve Tasarruf Eğilimlerine Etki Eden Sosyo-Kültürel Faktörler: Elazığ Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi.
DAĞTAŞ, Erdal. (2005). Magazin Eklerinde Tüketim Kültürünün İzdüşümleri Üzerine Bir Değerlendirme. İletişim Dergisi. Sayı: 21, Yaz-Güz, ss. 125-168.
DİKEÇLİGİL, Beylü. (1980). “Tüketimin Sosyolojik Anlamı”, Yaşama Tarzı ve Gelir Seviyesi Arasındaki İlişki, Sosyoloji Konferansları, İstanbul: İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Sosyoloji Enstitüsü Yayınları.
GÜRDAL, Türkay.(2003). Kitle İletişim Araçlarının Farklı Sosyo-Ekonomik Özelliklerdeki Tüketicilerin Tüketici Eğilimi Konusundaki Bilgi ve Davranışlarına Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
GÜZEL, Ali. (2001). Tüketim Toplumu Tartışmaları, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi.
KAĞITÇIBAŞI, Çiğdem. (1999).Kültürel Psikoloji, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
KAVUNCU, Mualla Gülnaz. (1998).Kariyer Mesleklerde Kadın Metropolde Kariyer Meslekleri Ve Aile Yapısı Temelinde Yaşama Tarzları, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
KOCACIK, Faruk. (1999). Tüketim Eğilimleri ve Sorunları Sivas Merkez İlçe Örneği, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Yayınları.
KONYAR, Hürriyet. (2000). Tüketim Kültürünün Belirlediği Yeni Toplumsal Kimlikler, Ankara: Gazi İletişim Fakültesi Dergisi, sayı:6.
MILLER, D. (1987). Material Culture and Mass Consumption, Oxford: Basil Blackwell.
NAZİFOĞLU, Melike. (2002). Tüketim Toplumunun Zaman Kültür Özne Üzerinden Turizm Olgusu Özelinde Tartışılması Alanya Örneği, Gazi Üniversitesi, Yayınlanmamış Ankara: Yüksek Lisans Tezi.
32
ODABAŞI, Yavuz. (1999). Tüketim Kültürü, İstanbul: Sistem Yayınları.
ÖZDEMİR, Tülay. (1999). Ankara Üniversitesi’nde Çalışan Akademik Personelin Hayvansal Besin Tüketim Durumları Ve Etkileyen Etmenler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi.
ÖZDEMİR, Çağatay. v.d. (2006). Türkiye’de Öğretim Elemanları. Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları.
TERZİOĞLU, Günsel ve AYDINER, Ayfer. (2007). “Kadının Çalıştığı ve Çalışmadığı Ailelerde Gelirin Kullanım Biçimi”, Aile ve Toplum, yıl 9, cilt 3, sayı 12, Ankara: Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Müdürlüğü Yayınları.
TEZCAN, Mahmut. (1977). Boş Zamanlar Sosyolojisi, Ankara: Doğan Matbaası.
TİMUR, Serim. (1972). Türkiye’de Aile Yapısı, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
YETİM, Sedat. (1991). Türkiye’de ve Dünya Uygulamasında Kredi Kartları ve Tüketici Kredileri, Sorunlar, Öneriler, 11:4, Ankara: Hazine ve Dış Ticaret Dergisi.