XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania i Walki Radioelektronicznej 2016 Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r. 1 GROMADZENIE I WYMIANA DANYCH ROZPOZNAWCZYCH W ASPEKCIE WYMAGAŃ NATO RECONNAISSANCE DATA ACQUISITION AND EXCHANGE IN TERMS OF NATO REQUIREMENTS Jarosław MILEWSKI, Paweł KANIEWSKI, Robert URBAN Wojskowy Instytut Łączności, Zakład Radiokomunikacji i Walki Elektronicznej, 05 – 130 Zegrze, ul. Warszawska 22A e – mail: {j.milewski, p.kaniewski, r.urban}@wil.waw.pl Streszczenie: Właściwe wykorzystanie danych rozpoznawczych warunkuje zdolność współdziałania i skuteczność prowadzonych operacji, szczególnie połączonych. W artykule zwrócono uwagę na możliwości wykorzystania obiektów i systemów rozpoznania do gromadzenia i wymiany pozyskiwanych danych. Współczesne systemy rozpoznania i walki elektronicznej dysponują olbrzymimi zdolnościami pozyskiwania danych z własnych sensorów, z czym wiąże się problem nadmiarowości gromadzonych informacji, ograniczone możliwości ich efektywnego przetworzenia oraz techniczne ograniczenia transmisji danych na duże odległości, przy wykorzystaniu wąskopasmowych środków radiowych. Rosną przez to wymagania w stosunku do systemu łączności, który powinien odpowiednie dane rozpoznawcze dostarczyć we właściwym czasie na wszystkie stanowiska/punkty dowodzenia/kierowania. W artykule omówiono znaczenie standardów NATO w procesie gromadzenia, przetwarzania i wymiany danych rozpoznawczych. Szczególną uwagę zwrócono na standard AIntP-3 (ang. NATO Military Intelligence Data Exchange Standard) wprowadzony do użycia jako STANAG 2433. Przyjęte w nim zalecenia określają zarówno sposób gromadzenia danych przez komórki rozpoznawcze wszystkich szczebli dowodzenia, jak i format ich wymiany. Nowo wprowadzane systemy powinny wykorzystywać uzgodnione standardy gromadzenia i wymiany danych. Ponieważ Siły Zbrojne RP nie używają standardu tego rodzaju, współpraca obiektów/systemów rozpoznania jest ograniczona, co utrudnia budowę systemu ISTAR. Od kilku lat prowadzone są dialogi techniczne i planowany jest skok technologiczny w zakresie systemów rozpoznania, zatem problem jest bardzo aktualny. Słowa kluczowe: rozpoznanie, AIntP-3, STANAG 2433, STANAG 4559, ISTAR. Abstract: The paper discusses the meaning of NATO standards in the process of acquisition and exchange of reconnaissance data. Particular attention is paid to the AIntP-3 (NATO Military Intelligence Data Exchange Standard) introduced for use in STANAG 2433. Its recommendations define both the way of data collecting and data exchange format. The proper use of reconnaissance data determines the ability to interoperate and efficiency of operations, especially combined. Contemporary reconnaissance and electronic warfare systems have to deal with huge amount of data acquired from its own sensors. There is too much information to efficiently process it and to ensure reliable transmission over long distances, typically with narrow-band radio. The main activity undertaken in this area should be implementation of agreed standards for collecting and exchanging data within and between all system objects. Keywords: reconnaissance, AIntP-3, STANAG 2433, STANAG 4559, ISTAR.
16
Embed
GROMADZENIE I WYMIANA DANYCH ROZPOZNAWCZYCH W … I WYMIANA DANYCH... · technicznymi ograniczeniami niezawodnej transmisji danych na duże odległości, przy ... i założono, że
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
1
GROMADZENIE I WYMIANA DANYCH ROZPOZNAWCZYCH W ASPEKCIE WYMAGAŃ NATO
RECONNAISSANCE DATA ACQUISITION AND EXCHANGE IN TERMS OF NATO REQUIREMENTS
Jarosław MILEWSKI, Paweł KANIEWSKI, Robert URBAN Wojskowy Instytut Łączności, Zakład Radiokomunikacji i Walki Elektronicznej, 05 – 130 Zegrze, ul. Warszawska 22A
e – mail: {j.milewski, p.kaniewski, r.urban}@wil.waw.pl
Streszczenie: Właściwe wykorzystanie danych rozpoznawczych warunkuje zdolność współdziałania i skuteczność prowadzonych operacji, szczególnie połączonych. W artykule zwrócono uwagę na możliwości wykorzystania obiektów i systemów rozpoznania do gromadzenia i wymiany pozyskiwanych danych. Współczesne systemy rozpoznania i walki elektronicznej dysponują olbrzymimi zdolnościami pozyskiwania danych z własnych sensorów, z czym wiąże się problem nadmiarowości gromadzonych informacji, ograniczone możliwości ich efektywnego przetworzenia oraz techniczne ograniczenia transmisji danych na duże odległości, przy wykorzystaniu wąskopasmowych środków radiowych. Rosną przez to wymagania w stosunku do systemu łączności, który powinien odpowiednie dane rozpoznawcze dostarczyć we właściwym czasie na wszystkie stanowiska/punkty dowodzenia/kierowania. W artykule omówiono znaczenie standardów NATO w procesie gromadzenia, przetwarzania i wymiany danych rozpoznawczych. Szczególną uwagę zwrócono na standard AIntP-3 (ang. NATO Military Intelligence Data Exchange Standard) wprowadzony do użycia jako STANAG 2433. Przyjęte w nim zalecenia określają zarówno sposób gromadzenia danych przez komórki rozpoznawcze wszystkich szczebli dowodzenia, jak i format ich wymiany. Nowo wprowadzane systemy powinny wykorzystywać uzgodnione standardy gromadzenia i wymiany danych. Ponieważ Siły Zbrojne RP nie używają standardu tego rodzaju, współpraca obiektów/systemów rozpoznania jest ograniczona, co utrudnia budowę systemu ISTAR. Od kilku lat prowadzone są dialogi techniczne i planowany jest skok technologiczny w zakresie systemów rozpoznania, zatem problem jest bardzo aktualny.
Słowa kluczowe: rozpoznanie, AIntP-3, STANAG 2433, STANAG 4559, ISTAR.
Abstract: The paper discusses the meaning of NATO standards in the process of acquisition and exchange of reconnaissance data. Particular attention is paid to the AIntP-3 (NATO Military Intelligence Data Exchange Standard) introduced for use in STANAG 2433. Its recommendations define both the way of data collecting and data exchange format. The proper use of reconnaissance data determines the ability to interoperate and efficiency of operations, especially combined. Contemporary reconnaissance and electronic warfare systems have to deal with huge amount of data acquired from its own sensors. There is too much information to efficiently process it and to ensure reliable transmission over long distances, typically with narrow-band radio. The main activity undertaken in this area should be implementation of agreed standards for collecting and exchanging data within and between all system objects.
rozpoznanie radioelektroniczne (w ramach którego wyróżnia się rozpoznanie radiowe COMINT
i radiolokacyjne ELINT) oraz MASINT – rozpoznanie pomiarowo-sygnaturowe. Od 2006r.
funkcjonuje też pojęcie rozpoznania geoprzestrzennego GEOINT, które wykorzystywane jest przez
wszystkie rodzaje sił zbrojnych i występuje na przecięciu wymienionych rodzajów rozpoznania
(wykorzystuje dostępne techniki i metody rozpoznawcze, w tym głównie obrazowe, w celu
przygotowania wielowarstwowej informacji geoprzestrzennej).
Z uwagi na fakt funkcjonowania na współczesnym polu walki ogromnej liczby różnorodnych
źródeł danych rozpoznawczych, pracujących przede wszystkim w ramach rozpoznania obrazowego
i radioelektronicznego, w NATO sukcesywnie opracowywane są zalecenie standaryzacyjne
umożliwiające zapewnienie interoperacyjności, bez względu na rodzaj i sposób pozyskiwania
informacji.
Najbardziej złożona sytuacja występuje w obszarze rozpoznania obrazowego, gdzie
różnorodność środków dostarczających informacje wymusiła konieczność opracowywania szeregu
standardów, wśród których warto wyróżnić:
STANAG 7023 – dotyczy formatu danych tzw. obrazów pierwotnych,
STANAG 4545 – dotyczy formatu danych tzw. obrazów wtórnych,
STANAG 4607 – dotyczy formatu danych GMTI (ang. Ground Moving Target Indicator),
STANAG 4609 – dotyczy formatu danych wideo pozyskiwanych z sensorów EO/IR
(ang. Elektro-Optical/Infrared).
Świadomość problemów w zapewnieniu interoperacyjności w rozpoznaniu obrazowym
doprowadziła do opracowania standardu STANAG 4559 [4] (ang. NATO Standard ISR Library
Interface – NSIL), w ramach którego zdefiniowano interfejs umożliwiający dostęp w środowisku
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
6
koalicyjnym do wszystkich bibliotek danych rozpoznawczych ISR oraz narodowych baz danych,
w których przechowywane są produkty będące wynikiem prowadzenia rozpoznania obrazowego.
Od edycji 3 standardu rozszerzono interpretację zakresu wymienianych danych ISR, odchodząc
od produktów pochodzących wyłącznie z rozpoznania obrazowego na rzecz szerszego spektrum
danych rozpoznawczych. Zgodnie z zaleceniami architektura systemu zapewniającego dostęp
do gromadzonych danych rozpoznawczych powinna przedstawiać się następująco (Rysunek 1).
Sformatow
ane dane
Łącza danych dla systemów
obrazowania – STANAG 7085
Rysunek 1 Architektura zapewnienia interoperacyjności w ramach rozpoznania ISR
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
7
Ideą wprowadzenia STANAG 4559 jest wspieranie interoperacyjności w zakresie wymiany
danych ISR w ramach systemów NATO C4I. Ponieważ w praktyce bazy danych z produktami
rozpoznania ISR (obrazy, tekst, grafiki, rozkazy, raporty) będą miały charakter rozproszony,
niezbędne było opracowanie wspólnego interfejsu zapewniającego dostęp do zróżnicowanych
danych rozpoznawczych dla uprawnionych użytkowników znajdujących się w różnych miejscach
systemu teleinformatycznego. W standardzie zdefiniowano interfejs służący realizacji zapytań
i uzyskiwaniu dostępu do heterogenicznych bibliotek gromadzących wyniki rozpoznania. Interfejs
ten powinien być wykorzystywany przy implementacji narodowego oprogramowania służącego
gromadzeniu i wymianie danych rozpoznawczych. Techniczną ciekawostką może być fakt, że
aktualna wersja STANAG 4559 w obszarze modelu dostępu do metadanych zaleca wykorzystanie
internetowych protokołów dostępu HTTP i HTTPS, zakazuje zaś stosowania akceptowanego
wcześniej protokołu transferu plików FTP.
Zalecenia STANAG 4559 nie należy jednak traktować jako antidotum na zapewnienie
interoperacyjności w dziedzinie rozpoznania. Ponieważ rodzajów rozpoznania i związanych z nimi
źródeł informacji (danych), może być wiele, problematyka współdziałania elementów rozpoznania
jest cały czas aktualna. Warto zauważyć, że to na wspomnianym wcześniej systemie ISTAR ciąży
zadanie integracji elementów rozpoznania w jeden spójny system.
Świadomość przedstawionych problemów i potrzeb spowodowała, niezależnie od toczących
się prac nad standardami dotyczącymi przetwarzania danych z rozpoznania obrazowego,
konieczność opracowania standardu pozwalającego na współdziałanie dowolnych elementów
rozpoznania w zakresie gromadzenia i wymiany danych. W tym celu w ramach agencji NATO
NCIA (ang. NATO Communications and Information Agency) przy panelu odpowiedzialnym
za integrację systemów łączności i informatyki utworzono grupę roboczą, której zadaniem było
opracowanie standardu bazy danych rozpoznawczych. W wyniku prac tej grupy w roku 1996
opublikowano pierwszą wersję standardu AIntP-3 [2] (ang. Allied Intelligence Publication)
definiującego zasady gromadzenia danych rozpoznawczych (ang. NATO Military Intelligence Data
Exchange Standard). W dalszej kolejności NATO opublikowało dokument normalizacyjny
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
8
STANAG 2433 [3], który jest porozumieniem państw członkowskich w zakresie wprowadzenia
do użytkowania standardu AIntP-3.
W trakcie kolejnych lat w agencji NATO NCIA kontynuowano prace nad dostosowaniem
standardu AIntP-3 do wymagań użytkowników. Ponieważ opracowanie wspólnych rozwiązań
w zakresie gromadzenia i wymiany danych rozpoznawczych, akceptowalnych na szczeblu
międzynarodowym, okazało się istotnym problemem, publikowane były kolejne wersje standardu.
Ostatnia wersja opublikowana została w końcu 2013r. i poza samym standardem zawiera szereg
zaleceń implementacyjnych powstałych na bazie doświadczeń państw członkowskich, które podjęły
się wprowadzenia standardu do własnych sił zbrojnych.
Realizując wymogi standaryzacyjne NATO, do Sił Zbrojnych RP powinien więc zostać
wprowadzony system gromadzenia danych rozpoznawczych. Podstawę w tym zakresie stanowi
ratyfikowany przez Polskę standard AIntP-3 wprowadzony do użycia jako STANAG 2433. Przyjęte
w nim zalecenia określają zarówno sposób gromadzenia danych przez komórki rozpoznawcze
wszystkich szczebli dowodzenia, jak i format ich wymiany. W odniesieniu do wymienionego
wcześniej sposobu gromadzenia danych rozpoznawczych ISR zdefiniowanych
w STANAG 4559, bazę danych AIntP-3 należy traktować jako encyklopedyczne źródło
zawierające podstawowe informacje o wszystkich zebranych danych rozpoznawczych bez względu
na rodzaj rozpoznania, z którego pozyskano te dane.
3.DZIAŁANIA PODEJMOWANE W SIŁACH ZBROJNYCH RP W SZ RP funkcjonuje pewna liczba systemów rozpoznania, w tym także systemy rozpoznania
i walki elektronicznej. Jednakże bez względu na rodzaj rozpoznania, wszystkie te systemy cechują
się bardzo ograniczonymi możliwościami współpracy w zakresie gromadzenia
i wymiany pozyskiwanych danych. Co prawda w niektórych przypadkach istnieje możliwość
przygotowania i wymiany danych pod postacią wiadomości sformalizowanych AdatP-3, ale liczba
obsługiwanych formatek, a co za tym idzie zakres udostępnianych informacji jest niewielki.
W istniejących systemach przede wszystkim implementowane są rozwiązaniami dedykowane,
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
9
posiadające różne architektury oprogramowania budowanego na bazie odmiennych technologii
i różnych założeń projektowych.
W SZ RP podejmowane są prace zmierzające do integracji systemów rozpoznania, zarówno
nowych, jak i istniejących. W celu zapewnienia możliwości współpracy, dotychczas eksploatowane
systemy powinny zostać zmodernizowane ze szczególnym uwzględnieniem sprzętu łączności, stacji
pracy oraz kryptografii.
Zagadnienie opracowania zintegrowanego systemu gromadzenia, przetwarzania i wymiany
danych rozpoznawczych jest przedsięwzięciem bardzo skomplikowanym z uwagi na specyfikę
działania systemów rozpoznania (rozpoznanie w ramach patroli, pododdziałów, w ramach artylerii,
lotnictwa, rozpoznanie bliskie, dalekie itd.) oraz rozproszoną architekturę takich systemów. Zakłada
się, że docelowo w SZ RP powinien powstać informatyczny system zbierania, analizy i dystrybucji
informacji w ramach ISTAR (Rysunek 2), który przeznaczony będzie do pozyskiwania informacji
ze wszystkich rodzajów rozpoznania, ich gromadzenia, przetwarzania i dystrybucji właściwym
szczeblom dowodzenia operacyjnego i taktycznego.
Przewiduje się, że system ISTAR będzie jednym z elementów polowych stanowisk
dowodzenia szczebla pułku, brygady i dywizji. Łączność z systemami zewnętrznymi będzie
realizowana jedynie poprzez sieć teleinformatyczną stanowisk dowodzenia oraz ich węzły
łączności. Nie przewiduje się wyposażenia tego systemu we własne środki łączności radiowej.
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
10
Rysunek 2 Koncepcja systemu ISTAR
W systemie tego typu kompleksowe zarządzanie danymi rozpoznawczymi powinno odbywać
się w oparciu o uzgodniony standard, najlepiej AIntP-3. Współpraca z systemami zewnętrznymi
powinna odbywać się z wykorzystaniem rozwiązań przyjętych w NATO dla systemów C4I,
a podstawowe zasady tej współpracy przedstawiono w artykule dotyczącym standardu AIntP-3 [1].
Z uwagi na fakt, że łączność w systemie ISTAR realizowana będzie z wykorzystaniem sieci
teleinformatycznych dedykowanych poszczególnym strukturom wojskowym, należy zwrócić
również uwagę na ewentualne możliwości wykorzystania Systemu Zarządzania Polem Walki BMS
(ang. Battlefield Management System). System ten będzie przeznaczony dla jednostek szczebla
taktycznego Wojsk Lądowych od szczebla drużyny do batalionu (i poziomu równorzędnego)
włącznie, wraz z pododdziałami wsparcia. Chociaż BMS jest dedykowany do obszarowej
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
11
dystrybucji danych i powinien dać możliwie pełną wiedzę na temat sił i środków walki, należy
pamiętać, że położenie wojsk własnych to jedynie połowa obrazu pola walki, zaś druga to dane
z systemów rozpoznania. Dlatego system BMS można traktować jako sieć transmisji danych, która
zostanie wykorzystana także do dystrybucji danych z systemów rozpoznania.
Przedstawiona koncepcja wykorzystania systemu BMS może dotyczyć także dowolnego
innego rozwiązania zdolnego realizować funkcje dystrybucji danych rozpoznawczych. W każdym
jednak przypadku podstawowym kryterium zapewnienia współpracy różnych systemów powinien
być wspólny standard definiujący zasady gromadzenia, przetwarzania i wymiany danych.
Bez względu na rodzaj przyjętych standardów, wymiana informacji pomiędzy obiektami
będzie realizowana przy pomocy dostępnych środków łączności. Należy przy tym zachować
zasadę, aby wyposażenie obiektów i systemów w środki łączności uwzględniało faktyczne potrzeby
odnośnie realizacji wymaganych usług, a dostępne sieci łączności zapewniały obszarową
dystrybucję danych.
4.WYKORZYSTANIE ŚRODKÓW ŁĄCZNOŚCI Prowadząc rozpoznanie, zwykle nie będzie możliwości korzystania z systemu BMS, tylko
własnych środków łączności, którymi najczęściej są radiostacje UKF i KF. W przypadku zakresu
UKF przeważnie są to wąskopasmowe radiostacje rodziny PR4G, a dla zakresu KF produkty firm
Harris i CTM. Popularne od pewnego czasu środki szerokopasmowe nie są rozwiązaniem
polecanym grupom rozpoznawczym z uwagi na fakt, że zapewniają niewielki zasięg
i co ważniejsze, wymagają ciągłej transmisji, co narażałyby użytkownika na ujawnienie obecności
i jego pozycji.
W rozpoznaniu daje się zaobserwować konflikt pomiędzy możliwościami systemów
w zakresie wytwarzania dużych ilości danych, a faktycznymi potrzebami w zakresie rozpoznania.
Zazwyczaj praca systemów rozpoznania jest zautomatyzowana, a dane mogą być gromadzone
i udostępniane w znacznych ilościach. Operatorzy tego typu systemów zwykle nie mają możliwości
ich bieżącej analizy oraz przekazywania w celu dalszego przetwarzania. W związku z tym
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
12
wykorzystywane środki łączności muszą być adekwatne do potrzeb, zaś właściwy dobór urządzeń
łączności jest czynnikiem kluczowym.
5.STANDARD AINTP-3 Grupa robocza ds. Standaryzacji Rozpoznania, która była odpowiedzialna za opracowanie
AIntP-3, przygotowała format wymiany danych dla całego środowiska rozpoznawczego NATO.
W celu zachowania zgodności ze standardem dane zapisywane w bazie danych
rozpoznawczych AIntP-3 muszą zachować określoną postać strukturalną. Dane muszą być
klasyfikowane do jednej z pięciu kategorii głównych lub definiowane przez relacje co najmniej
dwóch kategorii głównych. Dopuszcza się ponadto funkcjonowanie trzech dodatkowych
podkategorii. Pojęcie podkategorii danych rozpoznawczych w standardzie jest wykorzystywane do
określenia specyficznych danych, których nie da się wyrazić za pomocą pięciu kategorii głównych.
Należy je wykorzystywać do opisu powiązań i związków pomiędzy strukturami danych kategorii
głównych.
W procesie zarządzania bazą danych rozpoznawczych działającej zgodnie ze standardem
AIntP-3 należy dodatkowo uwzględnić szereg dopuszczalnych oraz zabronionych zależności
określających relacje pomiędzy kategoriami głównymi i podkategoriami danych rozpoznawczych.
Standard precyzyjnie definiuje takie zależności.
Szczegółowy opis struktur danych gromadzonych w bazie AIntP-3, budowę dokumentu
bazowego, zawartość załączników towarzyszących standardowi, a także zalecenia wspierające
standard, omówiono w artykule [1].
Z punktu widzenia niniejszego artykułu istotny jest fakt, że twórcy standardu AIntP-3
proponują, aby docelowa baza danych rozpoznawczych posiadała tzw. budowę hybrydową
(Rysunek 3).
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
13
Rysunek 3 Koncepcja hybrydowej budowy bazy danych AIntP-3
Dowolny uprawniony użytkownik uzyskuje dostęp do bazy za pomocą interaktywnych
narzędzi i środków łączności, którymi dowiązuje się do systemu. Każdemu użytkownikowi można
nadać oddzielne uprawnienia w zakresie dostępu do gromadzonych danych.
Główna (zbiorcza) baza danych może znajdować się w dowolnym miejscu systemu, zaś
wybrane elementy bazy mogą czasowo funkcjonować w poszczególnych komórkach rozpoznania.
Charakterystyczne dla standardu AIntP-3 jest to, że w samej bazie danych przechowywane
są wyłącznie metadane – precyzyjne informacje o pozyskanych załącznikach (obrazy, dokumenty,
rozkazy, meldunki). Sposób gromadzenia i wymiany takich załączników (produktów ISR) powinien
być realizowany w oparciu o inne wymagania/standardy, np. omawiany wcześniej STANAG 4559.
Standard AIntP-3 nie proponuje, ani nie wskazuje jakichkolwiek aplikacji, w oparciu o które
powinna funkcjonować baza danych rozpoznawczych. Wybór środowiska leży w gestii każdego
z państw korzystających ze standardu. Jednakże do czasu kiedy państwo członkowskie nie opracuje
własnego systemu gromadzenia danych rozpoznawczych zaleca się, aby wykorzystywać
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
14
środowisko bazodanowe Microsoft Access, a opracowane aplikacje gromadziły dane w sposób
kompatybilny z tą relacyjną bazą danych.
Koncepcja wykorzystania w rozpoznaniu ISR bazy danych rozpoznawczych AIntP-3 oraz
interfejsu zapewniającego dostęp do wszystkich bibliotek produktów rozpoznawczych może
przedstawiać się następująco (Rysunek 4).
Rysunek 4 Koncepcja wykorzystania standardów dotyczących gromadzenia danych rozpoznawczych
Wszystkie elementy realizujące proces rozpoznania (np. grupy rozpoznawcze, systemy walki
elektronicznej, bezzałogowe systemy latające) są źródłem danych rozpoznawczych, które mogą
obejmować m.in. zdjęcia, dane GMTI, video, tekst, rozkazy, raporty. Takie dane (nazywane
produktami ISR) powinny być archiwizowane w odpowiednich bazach danych (Rysunek 4),
których liczba i lokalizacja będzie zależna od aktualnej architektury systemu teleinformatycznego.
Format danych dostarczanych do baz oraz interfejs dostępu, powinny być zgodne z określonym
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
15
standardem, np. STANAG 4559. Takie podejście zapewni jednolity dostęp do rozproszonej bazy
danych, która może być uzupełniana przez uprawnione, zróżnicowane elementy rozpoznawcze.
Niezależnie od tego, każdy element będący źródłem informacji rozpoznawczych powinien
budować bazę danych przechowującą informacje o wszystkich zebranych danych rozpoznawczych
(baza danych AInP-3 – Rysunek 4). Zaletami takiego rozwiązania są:
szybki dostęp dla uprawnionych użytkowników do pełnej informacji z rozpoznania
obejmującej szczegółowe dane charakteryzujące poszukiwany obiekt wraz z istniejącymi
powiązaniami do innych obiektów w bazie,
brak konieczności dostępu do informacji źródłowych (produktów ISR) często
przechowywanych w postaci plików o dużej wielkości.
Z uwagi na stosunkowo niewielkie ilości danych przesyłanych w ramach bazy AIntP-3 (dane
tekstowe), rozwiązanie to dobrze sprawdzi się nawet w radiowych systemach wąskopasmowych,
cechujących się niewielkimi szybkościami transmisji.
6.ZAKOŃCZENIE W artykule wskazano jak ważna jest standaryzacja w procesie gromadzenia i wymiany
danych rozpoznawczych. Pomimo, że odpowiednie zalecenia zostały przez Polskę ratyfikowane,
to np. standard AIntP-3 do chwili obecnej w żadnym obiekcie lub systemie rozpoznania nie został
zaimplementowany.
Temat gromadzenia i wymiany danych rozpoznawczych pojawia się aktualnie w wielu
dialogach technicznych prowadzonych w SZ RP. Niestety wymaganie na stosowanie standardu
AIntP-3 jest często pomijane, co wydaje się poważnym niedopatrzeniem. Brak uzgodnionego
standardu i wykorzystanie rozwiązań firmowych zwiększy trudności z uzyskaniem spójności
zarówno przyszłych systemów rozpoznania jak i systemów współpracujących.
Wojskowy Instytut Łączności realizuje obecnie projekt, w ramach którego powstanie
nowoczesny pojazd rozpoznawczy, realizujący funkcje rozpoznania obrazowego
i radioelektronicznego. Pozyskane dane będą gromadzone w lokalnej bazie danych, a cechą
XI Konferencja Naukowo-Techniczna Systemy Rozpoznania
i Walki Radioelektronicznej 2016
Ołtarzew, 21 – 23.11.2016r.
16
wyróżniającą omawiany pojazd spośród obiektów tego typu jest fakt, że równocześnie
utrzymywana w nim będzie baza danych rozpoznawczych, zarządzana zgodnie ze standardem
AIntP-3.
Olbrzymim wyzwaniem dla Sił Zbrojnych RP będzie opracowanie i wdrożenie systemu
gromadzenia i kompleksowej analizy danych rozpoznawczych. System taki powinien funkcjonować
w oparciu o zaimplementowane dedykowane standardy, co gwarantować będzie zdolność
współdziałania z dowolnymi obiektami i systemami rozpoznania, zarówno w działaniach sił
własnych, jak i koalicyjnych. Nadrzędnym standardem, w oparciu o który należałoby budować
system krajowy, powinien być STANAG 2433. Bazę danych AIntP-3 można traktować jako
szkielet systemu gromadzenia i wymiany danych rozpoznawczych. Nie wyklucza to oczywiście
stosowania innych standardów, np. omawianego STANAG4559.
Siły Zbrojne RP stoją na progu fundamentalnych zmian w dziedzinie pozyskiwania,
gromadzenia i przetwarzania danych rozpoznawczych. Należy oczekiwać, że przyjęta koncepcja
integracji systemów rozpoznania będzie narzucała producentom konieczność stosowania wspólnych
standardów, nie tylko dotyczących systemów łączności, ale także informacji przez nie
przesyłanych.
LITERATURA [1] J.Milewski, P.Kaniewski, R.Urban: „Znaczenie standardu AIntP-3 w procesie gromadzenia
i wymiany danych rozpoznawczych”, VII Konferencja Łączności „Ewolucja wojskowych systemów teleinformatycznych oraz Lessons Learned w świetle misji pokojowych i stabilizacyjnych", Sieradz 2016;
[2] AIntP-3 The NATO Military Intelligence Data Exchange Standard, Edition C, 2013; [3] STANAG 2433, The NATO Military Intelligence Data Exchange Standard, 2005;
[4] STANAG 4559, NATO Standard Isr Library Interface (Nsili); [5] W.Scheffs: „Kierunki rozwoju rozpoznania wojskowego”, Zeszyty Naukowe AON nr 2(91)