Stimuleer je eigen creatieve brein! Eindelijk een keer een cover zonder bekende namen in schreeuwende lettertypes, grote beloftes en modellen met aangeplakt haar, kunstmatig verbeterde borsten en te grote witte tanden. Nu is het jou kans om de trend te omzeilen en de wereld een veel subtielere en meer interessante plaats te maken. Hoe stimuleer je jou eigen creatieve brein? Elke 2 weken vind je binnenin dit magazine tal van artikelen over briljante vormgeving, uitzinnige fotografie en wonderbaarlijke product designs! 117 116 115 14 02 101 100 99 98 97 96 95 94 93 92 91 90 89 88 87 86 85 84 123 122 121 120 119 118 160 159 158 157 156 155 154 153 152 151 150 149 148 147 146 145 144 143 142 141 140 139 138 137 136 135 134 133 132 131 130 129 128 127 126 125 124 83 82 81 80 09 108 107 106 105 104
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
1FORM MAGAZINE
Stimuleer je eigen creatieve brein!
Eindelijk een keer een cover zonder bekende namen in schreeuwende lettertypes, grote beloftes en modellen met aangeplakt haar, kunstmatig verbeterde borsten en te grote witte tanden.
Nu is het jou kans om de trend te omzeilen en de wereld een veel subtielere en meer interessante plaats te maken.
Hoe stimuleer je jou eigen creatieve brein? Elke 2 weken vind je binnenin dit magazine tal van artikelen over briljante vormgeving, uitzinnige fotografie en wonderbaarlijke product designs!
117116
115114
113
102101
100
99
98
97
96 95
94
9392
9190
89
88
87
8685
84
123122
121
120
119
118 160
159
158
157
156155
154
153
152 151
150
149
148147
146
145
144 143
142141
140
139
138
137
136
135
134
133
132
131
130
129
128
127
126
125124
83
82
8180
111
110
109 108
107
106
105
104
112
2
De volbeeld 12,8 Megapixel EOS 5D. Discreet genoeg om niet de
aandacht te trekken, maar met voldoende resolutie om zelfs de
meest kritische fotoredactie gelukkig te maken. Reis zonder veel
gewicht en zonder concessies.
Zonder beeldafsnijding of vergrotingseffect biedt de 12,8 MP
volbeeld CMOS sensor (35,8 x 23,9 mm) van de EOS 5D alle vrijheid
tot visuele expressie. Groothoekobjectieven blijven groothoekig
en de zoeker is helder en open. Subtiele tintgradaties worden
ook gereproduceerd in schaduwen, middentinten en fel licht. Een
laagdoorlaatfilter en speciale elektronica onderdrukken valse
kleuren en beeldruis. Lage (L: 50) en hoge (H:3200) ISO instellingen
vergroten het standaard bereik van 100 - 1600.
Het ene gevoelige oog verdient het andere
De volbeeld 12,8 Megapixel EOS 5D. Discreet genoeg om niet de
aandacht te trekken, maar met voldoende resolutie om zelfs de
meest kritische fotoredactie gelukkig te maken. Reis zonder veel
gewicht en zonder concessies.
Zonder beeldafsnijding of vergrotingseffect biedt de 12,8 MP
volbeeld CMOS sensor (35,8 x 23,9 mm) van de EOS 5D alle vrijheid
tot visuele expressie. Groothoekobjectieven blijven groothoekig
en de zoeker is helder en open. Subtiele tintgradaties worden
ook gereproduceerd in schaduwen, middentinten en fel licht. Een
laagdoorlaatfilter en speciale elektronica onderdrukken valse
kleuren en beeldruis. Lage (L: 50) en hoge (H:3200) ISO instellingen
vergroten het standaard bereik van 100 - 1600.
Het ene gevoelige oog verdient het andere
3FORM MAGAZINE
4
008
056
010 044
052
028
020
036
Zegje
Uitgelicht:Bankerwessel
Geneviève Gauckler
BaukeKnottnerus
Andrew Sutherland
UrbanExploration
Jeremyville
Licht momenten
Nathan Schuuring: ‘Wat begint met een concept en eindigt als een creatie’.
Hij mocht met elk ontwerp komen, als de draden nog maar ingeplugt konden worden.
Met de grootste eenvoud men-gen haar zwart-witte aardap-pelachtige schepselen in het dagelijks leven.
Sloot dit jaar zijn opleiding Man and Identity aan de Design Academie af met een serie flink uit de kluiten gewassen garens.
Hij werkt eigenlijk met van alles, maar zijn specialiteit blijft toch wel het customizen van papier en organische vormen.
Het doorzoeken van producten van onze beschaving die voor de meeste ‘normale mensen’ niet toegankelijk zijn.
Jeremyville is een op project-basis concept. Ik behoud me niet bij een product of print.
Jeroen neemt ons mee in een andere kant van fotografie, zijn hobby, licht momenten op vaste platen leggen.
Jeroen Pauw, Frits Barend, John de Mol, Hans Kraai Jr., Philip Frederiks, en Eddy Zoey
Steve Jobs, Joris de Jonge, Tim Cornelissen en Olaf van de Valk
Bas Bron, John Reilly, Pepijn Kasteleuw en Bart van der Werken
Nathan Schuuring
Janjaap van der Wal, Bert Visser, Marianne Weber, Jan Vayne en Coos Alberts
Freek de Jonge en Jorrit van der Kooi
Grafisch Project Management ‘Productieman’
Jort Kelder en Jan Mulder
Voor vragen over lopende abonnementen: mail naar [email protected]. Abonnement aanvragen? Ga naar www.form.nl en meld je aan. Of stuur de bon achter in het blad op. Abonnement opzeggen? Stuur een brief ter attentie van ‘abonneeservice FORM’ naar: S.P. AbonneeservicePostbus 1052400 AC AmsterdamTel: 0172 476085
7FORM MAGAZINE
Jij! Laat alles even liggen, want er is iets wat je nu-nu-nu moet doen...
Namelijk; een van de laatste Adidas Ezine Jackets regelen. Het gaat om de
limited edition-set, de kalender en het geweldige shirt, ontworpen door
Brian Elstak. Wij voorspellen een run, dus beter ga je nu meteen even kijken.
8 ZEGJE HOOFDREDACTEUR
NATHAN SCHUURINGTEKST: NATHAN SCHUURING
Dat ligt ze dan, met de verse inkt geur nog tussen de bladzijden. Wat begint met een concept en eindigt als een creatie. Wat een heerlijke harmonie. Uiteindelijk valt alles als een puzzel inelkaar. Elk stukje is uniek opzichzelf, enig in zijn soort.
Zo ook met Form, een prachtige creatie die mensen moet gaan inspireren en versterken in hun eigen creatieve wereld. Heerlijk om te weten daaraan mee te mogen werken. Dat blijft ook steeds de drijfkracht achter Form, mensen op hun eigen manier bijdragen aan briljante ideeën.
Ik wil de mensen die aan dit blad enorm bedanken voor hun bloed, zweet en tranen. Hoe standaard het ook mag klinken, zonder jullie was er geen Form!
Geneviève GaucklerDe van Parijs afkomstige Geneviève Gauckler is een fenomeen. Met de grootste eenvoud mengen haar zwart-witte aardappelachtige schepselen het dagelijks leven, dat intens menselijk, sympathiek en herkenbaar wordt. Ze heeft kijk voor simpele, kleurvolle figuren (zoals de figuren van Barbapappa, waarvan ze geadoreerd was als kind). Ze is in voor alles en ze verrast constant met haar creatieve afbeeldingen en vormen met handigheid en onschuld. Geneviève Gauckler kan terugkijken naar grootse experimenten in haar werk als grafisch vormgever en art director. Ze heeft gewerkt met klanten als onder andere Laurent Garnier, St. Germain, Fontaine, Yves Saint Laurent’s Live Jazz, Minimix, Flaunt, Beaux-Arts Magazine, Le Figaro Japan, IDN and Brigitte. Haar eigen werk zoals t-shirts, posters en dergelijke verkopen als warme broodjes.
12 VORMGEVEN
GENEVIÉVE GAUCKLERTEKST: JEROEN PAUW
13FORM MAGAZINE
Wat voor een kind was je?Ik ben opgegroeid in Lyon, Frankrijk. Een opzich rustig en gemakkelijk kind, soms wat apart, soms wat raar en grappig. Ik vond alles wel lollig dus ik denk dat ik ook een gelukkig kind ben geweest.
Tekende je vroeger al veel?Ja, vooral veel met paarden, dieren, boerderijen en cowboys. Ik herinner me nog van school dat ik veel paarden tekende in m’n schoolboeken en dat ik steeds aan het eind van ieder jaar ieder boek tekening vrij moest maken, een rotklus. Plus heb ik twee broers die toentertijd gek waren van soldaten en uniformen dus moest ik voor hun ook veel Duitse helmen tekenen.
Heb je een leuke tijd gehad op de kunstacademie?Nee, ik had er echt een hekel aan. De kunstacademie was echt een experiment van pure saaiheid.
Hoe was de ommekeer van de kunstacademie naar het echte werken?Opzicht best makkelijk, het echte werken was reëel, een vrijheid en een goede kans om te werken aan gave projecten en nieuwe ontwikkelingen.
GENEVIÉVE GAUCKLER
14 VORMGEVEN
GENEVIÉVE GAUCKLERTEKST: JEROEN PAUW
Wat was je eerste werk?Ik hield erg van Electronic en House muziek toentertijd en steeds wist ik dat mijn passie lag bij het ontwerpen van cd hoesjes en dergelijks dus probeerde ik in contact te komen bij platenmaatschappijen. Ineens werd ik gebeld door Eric Morand, die eigenaar was van F Communications, opgericht door Laurent Garnier. Het was één van de gaafste ervaringen. Ik hield erg van hun muziek en het was nog gaver om de muziekanten te ontmoeten zoals; Saint Germain, Nova Nova en Shazz. Ik leerde zo enorm veel, contact met de klanten, hoe ik mijn identiteit moest uiten en al het technische gedeelte.
Wat voor een muziek luister je tegenwoordig?Zoals ik eerder al zei hield ik erg van Electonic en House muziek, maar tegenwoordig kun je alles voor mij aanzetten. Op mijn iPod staat op dit moment; M83, Ennio Morricone, Electric Light Orchestra, Simian Disco Mobile, Van Halen, Sigur Ross, Kayne West, George Harrison, Digitalism, Supertramp Vive la Fete.. noem maar op!
Wat was het ergste wat ik in je carrière hebt meegemaakt?Gelukkig heb ik er maar weinig. Zelf denk ik wel dat je er steeds weer enorm van leerd. Ze kunnen je juist leren om het positieve eruit te halen.
15FORM MAGAZINE
16 VORMGEVEN
GENEVIÉVE GAUCKLERTEKST: JEROEN PAUW
17FORM MAGAZINE
Voor welke klanten werk je nu zoal?Zelf werk ik nu ongeveer de helft aan eigen werk en de andere helft aan klanten. Onder andere zijn de klanten; Renault, Coca-Cola, Bourjois, Volvo en Lane Crawford.
Wat doet het Londense reclame bureau Big Active voor je?Big Active presenteert en promoot mijn werk in Engeland en buiten Frankrijk. Maar ze zijn meer dan alleen een standaard reclame bureau. Ze hebben een enorm netwerk en vaak vraag ik om advies als het gaat om klanten, kranten artikelen, contracten en dergelijke.
Wat is een normale dag voor Geneviève Gauckler?Ik sta vroeg op, ik ben namelijk ‘s morgens het meest actief daarna ga ik over naar de middag met een lunch, leg ik het werk even aan de kant en ga ik ‘s avonds nog even lekker verder.
GENEVIÉVE GAUCKLER
18
19FORM MAGAZINE
20 VORMGEVEN
JEREMYVILLETEKST: FRITS BAREND
JeremyvilleEen vormgever, product designer, animator en mens. Hij schreef en produceerde zijn eerste boek genaamd Vinyl Will Kill wat gaat over ‘World on Designer Toys’. Hij is sinds 2007 lid van een groep genaamd ‘KAWS’ samen met kunstenaars Fafi, Futura, Mike Mills en Takashi Murakami. Jermyville spendeert zowel in zijn studio in Sydney, Australie als in New York City. Hij verzameld vooral aparte t-shirts, sneakers, speelgoed en denim. Ook heeft hij een Converse x Jeremyville schoen gelanceerd in 2009. Samenwerken is voor Jeremyville de nieuwe kunstbeweging van onze tijd. Hij heeft met meer dan 300 kunstenaars en bedrijven samengewerkt waarvoor weergaloze ontwerpen zijn uitgekomen!
21FORM MAGAZINE
22 VORMGEVEN
JEREMYVILLETEKST: FRITS BAREND
Waar en wanneer is Jeremy begonnen?Ik begon toen ik 8 jaar was met het bouwen van model Airfix vliegtuigjes. Ik schilderden ze met Humbrol verf in met camouflage kleuren en bestickerden ze dan met decoratie stickers. Mijn favoriet was de Hawker Harrier Jump jet van vier meter lang. Ik heb hem nog steeds niet permanent gelijmd. Ik vond het namelijk erg leuk om hem steeds weer uit en in elkaar te zetten. Zelf speelde ik ook veel met soldaatjes die ik ook schilderde en zette ze dan in het gras met eigen gemaakte kapotte muren en kapotte Duitse wegen. Ik was echt helemaal in de speelfiguurtjes. Daar is toch wel mijn ontwerpen begonnen. Mijn oma woonde in London en ze stuurde mij veel model pakketjes vanuit Engeland wat niet verkrijgbaar was in Sydney.Lego was wel een enorme inspiratiebron; ik maakte vooral huizen. Misschien ben ik daarom ook wel architectuur gaan studeren en waarom ik een modernist in hart en nieren ben. Het is namelijk zo dat Lego compleet ongeorganiseerd is, alleen maar een basis voor een constructie. Heel erg Bauhaus!
Waar en wanneer begon Jeremy zijn creativiteit te uiten?Toen ik klaar was met de middelbare school, ging ik architectuur studeren aan de Sydney Uni, waar ik ook de studenten krant maakte, genaamd Honi Soit. Ik begon tekeningen te maken om de lege ruimtes te vullen in de krant. Op een gegeven moment werd ik benaderd door één van Australisch meest vooruitstrevende krant ‘The Sydney Morning Herald’ en
John Sandeman gaf me mijn eerste baan. Dus hier begon ik met tekeningen te maken voor The Herald op mijn 19e, terwijl ik nog studeerde aan de Sydney Uni. Ik bleef er werken tot mijn 23e. Het was een perfecte grondlegger voor het snel verzinnen van ideeën. Ik heb eigenlijk nooit echt een normale baan gehad.
23FORM MAGAZINE
JEREMYVILLE
24 VORMGEVEN
JEREMYVILLETEKST: FRITS BAREND
25FORM MAGAZINE
JEREMYVILLE
Nooit een normale baan?Niet echt nee, toen ik 16 was werkte ik bij een parkeergarage, het op en neer halen van de slagboom, dat baantje duurde een week omdat ik steeds de slagboom half omhoog deed. Ik vond het wel prima, half omhoog halen. Scheelt stukken!
Je kookte veel met je moeder vroeger. Waarom deed je dat en wie stimuleerde jou creativiteit?Inderdaad, prachtige herinneringen! Ze kookte altijd geweldig, zoals bijna elke moeder en nu houd ik er ook erg van om zelf te koken. Ik vind het geweldig om creatieve gerechten te maken, ik word er gewoon blij en relaxed van. Ze leerde mij veel om voedsel te waarderen en hoe ik voedsel goed met elkaar kan combineren. Het koken vloeide over naar het ontwerpen. Dus eigenlijk is mijn moeder wel de grondlegger die me leerde dat er overal wel vormgeving is.
Ik vind het prachtig om te improviseren in de keuken, gewoon kijken wat je in de koelkast hebt liggen en beginnen! Simpel koken is gewoon het best, het is net als schetsen op een laptop, het moet allemaal lekker in elkaar overvloeien!
Wat gebeurde er op je 24e?Ik ging verder als freelance illustrator en won de Sydney Opera House international poster, met een prijs van €5000. Dat was echt een enorme kick voor mijn verdere carrière! Ik kocht meteen nieuwe apparatuur en produceerde mijn eerste t-shirts.
En toen je 29 werd?Ik kocht mijn eerste huis toen ik 25 was, een groot vier vierdiepingen huis in Darlinghurst, in Sydney had ik nog steeds mijn studio. Dus op mijn 29e had ik enorme feesten in mijn huis en shows in Tokyo (Bunkamura Gallery). Verder bracht ik ook mijn eigen
kledinglijn uit genaamd Jeremyville Clothing.
Jeremyville schijnt er in veel verschillende soorten en maten te zijn?Jeremyville is een op project-basis concept. Ik behoud me niet bij een product of print. Ik heb zelf twee boeken geproduceerd en geschreven genaamd Vinyl Will Kill en Jeremyville Sessions. Ik werk samen met ondere andere Beck, Geoff McFridge, Miss Van, Fafi, Devilrobots, Converse, Lego, MTV Italy, Tiger Translate, Refill 7, Kidrobot, Swindle Magazine, Grapniph, Colette, Rossignol Snowboards. Zelf heb ik ook de Darth Vader helm gecustomized voor George Lucas ’s 30 jarig bestaan van Star Wars. Ook heb ik gewerkt aan een enorm project voor Sketchel met Megan Mair.
26
27FORM MAGAZINE
28 FOTOGRAFIE
URBAN EXPLORATIONTEKST: JOHN DE MOL
29FORM MAGAZINE
UrbanExplorationUrban exploring, urbex of UE is het doorzoeken van producten van onze beschaving die voor de meeste ‘normale mensen’ niet toegankelijk zijn. De term Urban exploring betekent letterlijk ‘het onderzoeken van het urbane (stedelijke), maar het kan zich net zo goed op het platteland afspelen. Urban exploring wordt beoefend door Urban explorers. Hoewel er geen nationale vereniging van urban explorers is, houden de meesten zich aan het motto: “Leave nothing but footprints, take nothing but pictures”. De meeste explorers zijn er slechts op uit om mooie foto’s te maken van mooie gebouwen, zowel van binnen als buiten, hoewel er sommigen zijn die vooral voor de kick gaan, zoals het beklimmen van hoge objecten als bruggen en communicatiepalen.
URBAN EXPLORATION
30 FOTOGRAFIE
URBAN EXPLORATIONTEKST: JOHN DE MOL
Kapotte tegels. De planten tussen de stenen lijken al jarenlang de enige bezoekers van het verlaten pand. Af en toe knisperen glasresten onder de schoenen van onze jongeman. ‘Moet je kijken hoeveel mensen hier wel niet zaten’, fluistert hij: ‘Kun je nagaan hoeveel duizenden, miljoenen mensenhanden deze balustrade hebben aangeraakt ...’ Urban Exploration is een nieuwe trend onder fotografen. Een trend die staat voor zoeken en verkennen, maar vooral voor adrenaline en spanning. Fotografen gaan op zoek naar verlaten gebouwen die ontoegankelijk lijken. Vaak betreft het ook letterlijk verboden terrein. Ze vinden een weg naar binnen om er vervolgens foto na foto te schieten. Gerard Jansen doet het nu twee jaar, en hij is verslingerd aan de kick. Vandaag geeft hij een rondleiding door het verlaten Provinciaal Ziekenhuis Bloemendaal.
Een expeditie met de 20-jarige grafisch vormgever is niet een-twee-drie geregeld. Aan de telefoon waarschuwt hij al: ‘Besef je dat het strafbaar is wat je doet ..? En gevaarlijk’, voegt hij daar na een veelzeggende stilte aan toe. In de auto, van achter een old school zonnebril: ‘Ik vind het best leuk om deze ervaringen met mensen te delen maar toch vraag ik het niet
aan iedereen, het zou toch zonde zijn als ze bij de locatie niet meer durven.’ Zijn TomTom wijst de weg naar het verlaten ziekenhuis, vlakbij de bossen van Bloemendaal. Wanneer onderweg een andere Urbex-locatie gepasseerd wordt, geeft het apparaat gedienstig een seintje. Gerard: ‘Dat doet hij met plaatsen waar ik nog naartoe wil.’ We parkeren de auto naast een groot open veld. Gerard draagt makkelijke sneakers, een simpele slimfit en een grijszwarte trui. Uit zijn kofferbak trekt hij een rugzak eruit en doet hem op zijn schouders. Deze bevat zijn kostbaarste bezit: een Canon 5D met lenzen.
Wanneer we dichter bij de openbare weg komen, begint Gerard zachter te praten. Een toevallige voorbijganger kan de politie bellen. Het feest is makkelijk verstoord. Normaal gesproken gaat Gerard eenmaal per maand op expeditie, vrijwel altijd samen met zijn goeie vriend Gerrit. Eén keer zakte zijn been opeens onder hem vandaan. De vloer bleek toch niet zo stevig als hij dacht. Hij kon nog net zijn evenwicht bewaren, anders was hij een flink aantal meters naar beneden gevallen.
Via de administratie is het mogelijk om bij de liftschacht te komen. Door de hoogteverschillen weten we vaak niet
waar we precies zijn. Een gigantisch gat van ongeveer acht meter diep laat al spoedig doorschemeren dat dit de tweede verdieping is. Boven is het uitzicht mooi. Hoewel de trap verroest is, klautert Gerard energiek omhoog. Pas wanneer hij de volgende verdieping heeft bereikt, kan de volgende persoon aan de klim beginnen. Met z’n tweeën tegelijk is te riskant. Terwijl de trap vervaarlijk kraakt en de treden onheilspellend ver doorbuigen, hoop je maar dat de Urbex-logica veilig genoeg is. Op de bovenste verdieping heten enkele duiven ons welkom. De stoel van de liftbediende, inclusief de bedieningsstangen, zijn nog aanwezig. Een grote koperen bel gaf hem jarenlang het sein om de lift in beweging te zetten. Het is verbluffend en opwindend. Maar Gerard is naar zijn smaak nog niet hoog genoeg. Achter de stoel loopt een steile trap naar het dak. Gerard klimt, zijn tas schurend tegen de afkalkende muur. Hij slaat een paar keer tegen een houten plank en even later staat hij op het dak. Het waait er flink en onder je voeten kraakt het. Toch heb je zo een nóg mooier uitzicht op de toren, in het midden van het terrein. Gerard pakt meteen zijn camera. Hij leerde al snel dat je op expeditie anders met je fotomateriaal moet omgaan. Je moet lenzen en camera zien als een gebruiksvoorwerp.
‘Het is verbluffend en opwindend’
31FORM MAGAZINE
32 FOTOGRAFIE
URBAN EXPLORATIONTEKST: JOHN DE MOL
33FORM MAGAZINE
URBAN EXPLORATION
Als we verder het gebouw ingaan begint het toch wel erg spannend te worden. Gerard heeft dit meerdere malen meegemaakt, maar zo mooi als dit gebouw nog is zie je weinig. Op de muren staan de bordjes ‘Drs. Van Heden’ en ‘Drs. Teunesen’, net of je vandaag nog op afspraak kunt maken. Terwijl we onze tocht vervolgen komen we langs de kinderafdeling van het ziekenhuis waar sommige tekeningen nog gewoon hangen. Wel is alles goed aan het rotten, als je niet goed uitkijkt kun je gemakkelijk door de vloer zakken. Gerard is van alles en niets aan het fotograferen, hij is totaal in zijn element.
Gerard neemt niet iedereen op Urbex expeditie mee. Behalve het gevaar is er nog een tweede reden: ‘Er zijn mensen die met verkeerde intenties op Urban Exploration gaan. Sommigen willen echt de Urban-ervaring opdoen, maar anderen zijn dieven of vandalen.’ Het Urbex-gilde doet er alles aan om zulke mensen te weren. Zo word je op een internetforum niet zomaar in vertrouwen genomen, legt Gerard uit. Waar de jaarlijkse bijeenkomst op een Urban-locatie plaatsvindt, is een zorgvuldig bewaard geheim. Het is namelijk niet chic wanneer zo’n locatie door fotografen aangetast wordt: ‘Ik fotografeer altijd alles zoals het is. Hooguit dat ik soms wat verschuif, maar verder ga ik niet.’
34
Top14,90
Boots29,90
35FORM MAGAZINE
Top14,90
ABSOLUT.COMGENIET MAAR DRANK MET MATE.
36 FOTOGRAFIE
LICHTMOMENTENTEKST: HANS KRAAI JR.
LichtmomentenJeroen Woertink studeerde fotografie aan de Koningklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij werd nationaal en internationaal bekend met zijn fotografie voor reclamecampagnes voor merken als Fallen, Dr. Denim en Cheap Monday daarnaast makt hij hedendaags vele modereportages voor toonaangevende bladen als Link, Blend en CODE.
Jeroen neemt ons mee in een andere kant van fotografie, zijn hobby, licht momenten op vaste platen leggen. Zo makkelijk als het zegt dat het is, maar zulke briljante platen die je ermee krijgt. verkopen als warme broodjes.
37FORM MAGAZINE
LICHTMOMENTEN
38
39FORM MAGAZINE
40 FOTOGRAFIE
LICHTMOMENTENTEKST: HANS KRAAI JR.
Mijn tip was om donkere kleren aan te doen omdat ik mezelf dan niet ga terug zien op de foto’s. Die tip kreeg ik van Jeroen Woertink mee waarmee ik dit keer op stap ga om met licht te gaan tekenen, heel apart, maar we gaan het meemaken! Als ik de oprit oprijd zie ik al dat Jeroen zijn auto aan het voorbereiden is met zaklampen, een statief en een camera.
Na een uur wachten is het stikdonker en stappen we de auto in om wat goede locaties op te zoeken, wanneer we langs de snelweg rijden stopt hij de auto. Jeroen: ‘Het is eigenlijk heel standaard, het fotograferen van langs rijdende auto’s, maar de effecten blijven wereld’s. We klauteren naar boven en
staan pal langs de A1. Het statief word uitgeklapt, de camera word in positie gezet, sluitertijd op handmatig, en de eerste plaatjes worden geschoten. Prachtig! De weerspiegeling van de auto’s op de geluidswand geeft de foto meteen smoel. Als de eerste platen geschoten zijn stappen we weer de auto in om dit keer onze eigen ‘licht momenten’ te schieten. Nu stoppen we bij een oude skatebaan waar je bijna niets kunt zien dan ver in de achtergrond een paar huizen. Jeroen: ‘Ja, de perfecte locatie, hier gaan we de platen schieten.’ Het statief en de spullen worden gepakt, geplaatst en er gaat geschoten worden. Ik krijg een klein zaklampje van Jeroen en ik moest in het niets iets gaan tekenen
als het licht maar naar de lens bleef schijnen. Dus dat deed ik, schreef mijn naam in spiegelbeeld en liep terug naar Jeroen. Daar stond hij dan, mijn naam, met licht geschreven, op de rand van een half pipe. Wat enorm gaaf! Ik wist niet dat het zulke gave effecten kon geven. Visa versa werd het ook gedaan, ik moest handmatig de sluitertijd open laten staan en Jeroen ging rondspringen met een zaklamp in zijn handen.
Wat een ervaring, zo gemakkelijk, maar zulke gave effecten! Dit is echt een aanrader voor iedereen! De foto’s liegen er niet om.
41FORM MAGAZINE
LICHTMOMENTEN
42
43FORM MAGAZINE
44 TEXTURE DESIGN
BAUKE KNOTTNERUSINTERVIEW: PHILIP FREDERIKS
45FORM MAGAZINE
BAUKE KNOTTNERUS
BaukeKnottnerusBauke Knottnerus sloot dit jaar zijn opleiding Man and Identity aan de Design Academie af met een serie flink uit de kluiten gewassen garens. Bauke: ‘Voor de richting Man and Identity heb ik nog een paar modules gevolgd uit de richting Man and Living, die is meer gericht op interieur. Bij Man and Identity gaat het niet direct om het eindproduct maar de weg er naartoe en hoe het toegepast kan worden. Je doet onderzoek naar kleurgebruik, vorm en materiaal. Spelen met grenzen en praktische stukken ondraagbaar maken.’
46 PRODUCT DESIGN
BAUKE KNOTTNERUSINTERVIEW: PHILIP FREDERIKS
Phat Knits is een serie reuzengarens die voor verschillende doeleinden te gebruiken zijn. Je kunt ermee in formaat variëren, en in doeleinde. Zo kun je met twee steken een stoel breien, met tien steken een bank en met honderd steken een hele grote bank. Dus er is een link met interieur, maar je kunt het ook toepassen in de modevormgeving’. Hij kwam op het concept voor Phat Knits door zijn fascinatie voor de microwereld in poppenhuizen. Bauke: ‘Door die inrichting en toepassing in poppenhuizen begon ik te denken over schaalvergroting en ben het gaan onderzoeken en bewerken in
Photoshop. En zo kwam ik tot de Phat Knits.’ Bauke haalt inspiratie uit de kunststroming Memphis. Deze stroming uit de jaren tachtig werd geleid door de Italiaanse Ettote Sottsass en daagde het mainstream design uit. ‘Naar mijn idee komen er veel plezier en goede ontwerp gedachtes voort uit het nadenken over lelijke objecten. Van de nieuwe lichting ontwerpers ving ik Gareth Pugh heel interessant. Hij speelt met grenzen en maakt praktisch ondraagbare stukken.’ Tijdens zijn opleiding liep Bauke stage bij Monique van Heist. Bauke: ‘Één van de belangrijkste dingen die ik er heb geleerd is dat je vooral moet doen.
Daarna kun je wel weer gaan nadenken. Op de academie wordt verwacht dat je iedere keuze verantwoord. Maar als je eerst alles bedenkt kan de stap naar de visualisatie en het omzetten naar vorm heel lastig zijn. Terwijl er als je gewoon begint heel interessante dingen uit voortkomen.’Momenteel werkt Bauke voor modevormgever Marga Weimands: ‘Ik werk voor haar couture SS09-collectie. Marga werkt veel op het grensvlak van mode en design en dat maakt het voor mij heel interessant. Ik wil wel in de mode-industrie blijven werken, maar ik sluit niets uit.’
47FORM MAGAZINE
BAUKE KNOTTNERUS
48 PRODUCT DESIGN
BAUKE KNOTTNERUSINTERVIEW: PHILIP FREDERIKS
49FORM MAGAZINE
BAUKE KNOTTNERUS
Dez
Natuurlijk houd deze zeer getalenteerde jongeman het niet alleen bij zijn garen, zijn potentie voor gevoel van stijl blijft ontwikkelen. Ook dit is eveneens een meesterwerk opzich.
50
51FORM MAGAZINE
11-12-13 juni 2009Van Nelle Ontwerpfabriek Rotterdam
Het beste evenement voor hedendaags interieurdesign in Nederland. Drie dagen boordevol inspiratie, innovatie,
nieuwe contacten, een combinatie van gerenommeerde fabrikanten en jonge ontwerpers, tijdschriften en lezingen
in een prachtige locatie.
Mis het niet en registreer je met korting via
www.100procentdesign.nl
52
Andrew SutherlandGeboren in 1978 te AnnArbor in Michigan. Hij werkt eigenlijk met van alles, maar zijn specialiteit blijft toch wel het customizen van papier en organische vormen. Vorig jaar voltooide hij in New Nork de Art en Design Academy. Voor hij aan zijn master begon, rondde hij eerst zijn opleiding Industrial Design aan de kunstacademie ECA in Berlijn af. Andrew: ‘De ECA in Berlijn had in mijn ogen altijd al iets bijzonders. Ik voelde er een bepaalde dynamiek die ik nergens anders tegenkwam en dus niet kende. Het is conceptueel erg sterk en je wordt er niet in hokjes van disciplines opgeleid. Je krijgt er bovendien een flinke dosis lef toegediend. Je begint met het bouwen van een concept en zoekt daar een goede vertaalslag bij. Deze vrijheid van werken levert vaak interessante visies, eindproducten en contacten op. Ik denk dat de ECA hierin baanbrekend is en mede hierdoor zoveel succes heeft.’
PRODUCT DESIGN
ANDREW SUTHERLANDINTERVIEW: MARTIN BRIL
53FORM MAGAZINE
ANDREW SUTHERLAND
54
Heb je ooit als kind spullen ontworpen? Zo ja, wat?Een van de eerste dingen die ik mij kan herinneren zijn de gebouwen van speelkaarten die ik altijd samen met mijn oma maakte. Ook toen ik begon met skateboarden waren stickers een van de makkelijkste spullen om iets mee te customizen.
Hoe goed ben je met je handen?Opzicht best goed, mijn vader was een klusjesman en zelf heb ik daar veel van meegekregen. Vooral omdat, als hij grote projecten had, mij erbij mee vroeg om te helpen, zoals het in elkaar monteren van keukens en het opknappen van huizen.
Waar kwam het idee van om papier weer hout te laten worden?Ik denk omdat ik de oorsprong van producten interessant vind, hoe dingen zijn gemaakt en waarmee. Zo ook papier en hout. Ik begon te vormgeven en kreeg het idee om juist zwart/wit papier te gebruiken om zo de groeven van hout te laten zien.
PRODUCT DESIGN
ANDREW SUTHERLANDINTERVIEW: EDDY ZOEY
55FORM MAGAZINE
ANDREW SUTHERLAND
56 PRODUCT DESIGN
ANDREW SUTHERLANDINTERVIEW: EDDY ZOEY
Heb je ooit spullen kapot gemaakt met het idee dat je het wou customizen?Ja, altijd! Ik maak eigenlijk alles wel kapot om er weer iets van te maken. Elke fout biedt wel weer nieuwe kansen en maakt het steeds weer interessant.
Heb je ooit iemand teleurgesteld toen je iets voor hem of haar hebt gecustomized?Nou, toen ik een jaar of vijf was heb ik de volledige achterbank van mijn ouders auto gecustomized met een watervaste stift. De achterbank was van stof waarop ik allemaal figuurtjes op getekend had. Mijn ouders waren toen wel boos maar uiteindelijk vonden ze het ook wel weer grappig, denk ik.
57FORM MAGAZINE
Het ultieme op het gebied van DSLR-technologie. De 14,6 megapixel GX-
20 is anders dan alle andere DSLR-camera’s die u ooit heeft gebruikt. Met
de CMOS-beeldsensortechnologie van SAMSUNG kunt u ongelooflijke
details vastleggen die u me t andere camera’s misschien heeft gemist.
De ingebouwde Optical Image Stabilization-technologie zorgt voor
verbazingwekkend frisse beelden die van iedereen een professional
maken. Om uw camera tegen de elementen te beschermen, is de GX-20
water-, zand- en stofbestendig, dankzij het verwijderingsmechanisme
voor stof en de speciale beschermende coating.
58 UITGELICHT
BANKERWESSELINTERVIEW: BRIDGET MAASLAND
BankerWessel is het product design bureau opgericht door illustrator Reclamebureau Bankerwessel is opgericht door illustrator Jonas Banker en grafisch vormgever Ida Wessel in 2002. John hughes, de eigenaar van HFT studio en Hefty records is Chicago vroeg aan Jonas Banker of hij de apparatuur wou vormgeven voor zijn nieuwe studio. John liet hem werk zien van kunstenaar Takeo Takei, soort van strakke magische tekeningen, als inspiratie voor het nieuwe apparatuur. Hij mocht met elk ontwerp komen, als de draden nog maar ingeplugt konden worden. De uiteindelijke tekeningen zijn gebeurtenissen uit een park met mensen die lopen, vogels, bomen, skateboarders en een man die achterna word gezeten door een haai.
Heb je als kind al veel producten vormgegeven?Vele compilaties van cassettes, echt enorm veel lol mee gehad! Alleen mijn vader vond het uiteindelijk niet meer echt leuk. Later, toen ik een tiener was, ben ik ook veel bezig geweest met het maken van mijn eigen shirts.
Heb je ooit iets kapotgemaakt dat ten goede kwam voor een ontwerp?Ik denk dat dat het risico is wat je moet nemen. Er moet toch een element zijn van het risico nemen om het te doen als je goede spullen wilt gaan maken. Als je iets kapot maakt kun je er altijd weer een ander ontwerp van maken.
Hoe persoonlijk zijn de ontwerpen voor jou?Goed werk is eigenlijk altijd persoonlijk. Als je er zoveel energie in gestoken hebt is het echt iets voor jezelf, anders moet je er meteen mee stoppen.
Is er nog iets wat je absoluut niet kwijt wilt?Ik houd van de CD’s van Kevin Roland.
59FORM MAGAZINE
Mijn gegevens zijn:Naam: M V
Adres:
Postcode: Woonplaats:
Telefoonnummer: Email:
Geboortedatum:
Rekeningnummer: Bank/Postbank:
Handtekening: Datum:
JA! Maak mij abonnee, ik betaal €50 en krijg een NOOKA Watch plus twaalf keer FORM thuisgestuurd.
Ik machtig S.P. Abonneeservice om middels automatische incasso het abonnementsgeld af te schrijven van mijn rekeningnummer.
Ik betaal per girobetaalkaart en betaal €3,50 meer
Het abonnement wordt automatisch verlengd en geldt tot schriftelijke wederopzegging (uiterlijk 2 maanden voorafgaand aan het einde van de abonnementsperiode).
Stuur deze bon (of een kopie van deze bon) t.a.v. Abonnee service FORM in een envelop naar: S.P. Abonneeservice, Postbus 105, 2400 AC Amsterdam. Of ga naar www.form.nl
Word nu lid van FORM en ontvang een NOOKA watch t.w.v. 75 euro! Voor €50 ontvang je een half jaar lang (12 nummers) FORM in je brievenbus. Daarbij krijg je als welkomstcadeau een legendarisch horloge van NOOKA!
Geinteresseerd in deze aanbieding? Vul de bon in of ga naar www.form.nl. Deze actie loopt tot uitgave van het volgende nummer, dus wees er snel bij!
Nooka Watches is het kindje van kunstenaar en ontwerper Matthew Waldman. In 1997 had Matthew een flash-back naar horloges uit zijn tijd toen hij aan het staren was naar een grote muurklok in een Londens Hotel, hij kwam erachter hoe weinig er nodig was om tijd aan te geven. Hij pakte een servet en begon te schetsen hoe je op verschillende manieren tijd aan kon geven. Het servet ging mee naar zijn woonplaats New York. Na zijn ontwerpen te hebben gemaakt ging hij naar een wettelijk team, en vroeg er een uniek patent voor aan. De grondlegging van het horloge was gelegd en u mag het unieke product vanaf nuzelf ervaren.