Fábula da galiña

Fábula ModernaFábula ModernaCLIC para Avanzar

Unha galiña encontrou uns grans de trigo e díxolles aos seus veciños:

“Se sementamos este trigo, teremos pan para comer”.

“Alguén me quere axudar a sementalo?”

“Eu non, estás tola!” – dixo a vaca.

“Nin eu. Teño outras cousas que facer!”, asegurou o parrulo.“Eu tampouco”, replicou o porco.

“Moito menos eu”, completou a cabuxa

“Entón sementarei soa ”, dixo a galiña. E así o fixo.

O trigo creceu e madurou, cuns grans dourados.

“Quen me axudará á seitura?”, quixo saber a galiña.

“Eu non; xa teño salario mínimo garantido”, dixo o parrulo.

“Non son parte das miñas funcións. Só se me dás unha compensación”, dixo o porco

“Non, despois de tantos anos de servizo”, exclamou a vaca

“Non vou arriscarme a perder o subsidio por “familia numerosa”, dixo a cabuxa

“Daquela, eu mesma farei a seitura”, dixo a galiña, e así foi.

Finalmente, chegou a hora de enfornar o pan.

“Quen me vai axudar a facer o pan?”, indagou a galiña.

“Eu fuxín da escola e non aprendín esas parvadas. Mantéñome co que me dan por asistir aos actos oficiais!”, dixo o porco

“Eu non podo arriscar a miña pensión por enfermidade”, dixo o parrulo.

“Supoñendo que só sexa para axudar, iso é discriminatorio”, refungou a cabuxa.

“Só se me pagan horas extras”, exclamou a vaca.

“Entón, eu mesma hei facelo”, exclamou a pequena galiña.

Cociñou 5 pans e púxoos nunha cesta para que os vecinos os visen.

De repente, toda a xente pasou e como quería pan, pedía un anaco. A galiña sinxelamente dixo: “Non! Vou comelos eu soa”.

“Lucros excesivos, usureira!”, gritou a vaca.

O porco rosmou: “A Paz, o Pan, a Educación, son para todos! O pobo ten dereitos!”

“Samesuga capitalista!”, exclamou o parrulo.

“Eu esixo igualdade de dereitos!”, gritou a cabuxa.

Pintaron carteis e pancartas dicindo “Inxustiza” e marcharon protestando contra a

galiña; gritaron obscenidades e toda clase de improperios.

OS MEUS DEREITOS!

INXUSTIZA!

ROUBANDO O PAN

AO POBO

FASCISTA

Chamaron a un fiscal do goberno, e díxolle á pobre galiña: “Vostede, galiña, non pode ser así tan egoísta. Vostede gañou pan por demais e por iso ten que pagar moitos impostos”

“Pero eu gañei ese pan co meu propio traballo e suor”, defendeuse a galiña“Os outros non quixeron traballar!”, replicou resentida.

“Exactamente” - dixo o funcionario do goberno. “Esa é a vantaxe da libre iniciativa”. Calquera persoa, nunha empresa, pode gañar o que queira. Pode traballar ou non traballar. Pero, de acordo coa nosa moderna lexislación “a máis moderna e adiantada do Mundo”, os traballadores máis produtivos teñen que dividir o produto do traballo cos que non fan nada.

Ademais diso, existen o IVA, o imposto ao cheque, o débito Bancario, o imposto á riqueza, o control cambiario, e demais impostos distorsivos. Todos eles para garantir a Saúde, a Educación e a Xusticia do noso pobo!

Debemos contribuír á “redistribución da riqueza!”

Agora, os veciños pasan todo o tempo preguntándose por que foi que a galiña nunca máis fixo un pan?

Esta fábula debería ser distribuída e estudada en todas as escolas.

Á xente non se lle axuda dándole de comer gratis, repartindo tarxetas para comprar comida.

Con iso, só se lle ensina que para vivir non é necesario facer ningún tipo de esforzo e quedan convencidos de que os

demais están obrigados a mantelos.

Á xente axúdaselle

dándolle traballoe só se pode xerar traballo nun país onde se estimula os

sectores produtivos, non onde se estimula a corrupción.

Un país onde non se estimula a produción non pode xerar nin recursos nin traballo para os seus cidadáns.