Ernest Malinowski 1808, 1809, 1815 lub 1818 – 02.03.1899
NIE TYLKO INŻYNIER
Uczestnik w powstaniu listopadowym.
Twórca najwyższej kolei w Andach.
Uczestnik bitwy pod Olszynką Grochowską.
Na początku pracownik przy budowach dróg i
regulacji rzek.
Połączył kopalnie miedzi i saletry z portami nad
Pacyfikiem.
Organizator wyższej uczelni technicznej w Peru.
Bohater narodowy Peru.
Uczestnik konfliktu zbrojnego Peru z Hiszpanią.
KRÓTKO, ALE NA TEMAT
Ernest Malinowski pochodził z rodziny szlacheckiej na Wołyniu. Był synem Jakuba i Anny Świejkowskiej. Miał siostrę Leontynę, brata Rudolfa i
Zygmunta. Przyjął chrzest w kaplicy dworu w Sewerynach na Wołyniu. Niestety nie wiadomo kiedy się dokładnie urodził mógł to być rok 1808, 1809, 1815 lub 1818. Jest to ważne, ponieważ źródła wskazują, że brał
udział w powstaniu listopadowym. Jednak według akt osobowych Ernesta Malinowskiego znajdujących się we Francji za datę przyjścia na świat
przyjmuje się 05.01.1818. Niestety dnia 2 marca 1899 o godzinie 3:30 rano zmarł na atak serca w pokoju hotelowym w Limie. Został pochowany na
cmentarzu ,,Presbitero Maestro”. Jego śmierć była odnotowywana w gazetach peruwiańskich, francuskich i polskich.
Ernest przeprowadził się razem z rodziną do Lwowa, a
następnie do Francji. Tam skończył liceum. Następnie
wstąpił do słynnej paryskiej szkoły Dróg i Mostów jaką skończył z wyróżnieniem. Na początku podejmował się
prac regulacji rzek i budowy dróg.
Po przyjęciu posady inżyniera rządowego w 1852r. Trafił do
Peru. Jego pierwszym celem było połączenie kopalni
saletry i miedzi z portami nad Pacyfikiem. Zajmował się też organizowaniem wyższej uczelni na której miała się
kształcić przyszła kadra techników. Malinowski był też
profesorem uniwersytetu w Limie.
Ernest Malinowski uznawany jest za jednego z najwybitniejszych inżynierów
kolejowych drugiej połowy XIX wieku. W połowie XIX wieku świat oszalał na
punkcie budowy kolei. Oczywiście te szaleństwo miało wpływ na to jak
potoczyło się życie Malinowskiego. Zanim rozpoczął realizację swoich
szaleńczych planów w Ameryce Południowej, budował odcinek kolei Paryż –
Pontoise.
Popłynął w rejs statkiem przez Wyspy Brytyjskie, Jamajkę wzdłuż wybrzeży
Ameryki Południowej , wokół Ziemi Ognistej aż do Limy. Ernest Malinowski dotarł
do Peru 30 grudnia 1852 roku. Podróż trwała 2 miesiące. Pierwsze lata w Peru
zajmował się rozbudową państwowej mennicy i nadzorowaniem budowy oraz
projektowaniem bruków w Arequipie.
W 1866 roku Hiszpanie chcieli odzyskać utraconą kolonię. Ernestowi została
przydzielona obrona kluczowego punktu Callao. Jako inżynier miał zająć się
obroną portu, ale musiał również dowodzić obroną.
Mimo, że w latach 1870 – 1876 projekt uważano za niemożliwy do
zrealizowania. Budowa udała się. Ludzie poza krajem nie wierzyli, że
istnieje taka konstrukcja. Jest to jedno z najwspanialszych osiągnięć inżynieryjnych XIX wieku. Kolej łączy wybrzeże peruwiańskie z terenami
Andów. Trasa służy do transportu towarowego. Wyjeżdża z Limy i jezdzi
przez dolinę rzeki Rimac oraz płaski górski teren wspinając się na
przełęcz Ticlio. Trasa jest wzniesiona na około 5000 m n. p. m. zawiera
63 tunele o łącznej długości ponad 6000 m i 30 mostów. Kolej uważano za cud XIX wiecznej techniki. O kolei pisano we wszystkich gazetach na
świecie, a Malinowski zyskał sławę wybitnego inżyniera.
SZALEŃCZA ODWAGA
Jeden z biografów pisze, że Ernest zjeżdżał w
koszu na dno przepaści na co nie odważył się
żaden robotnik, a skała przecięła linę.
Następnym razem został porwany przez lawinę i
ledwo uszedł z tego cało. Następnie prawie
zostałby porwany przez górski potok.
CALLAO
Ernest Malinowski nie tylko był inżynierem, lecz też uratował peruwiański
port Callao podczas ataku ze strony Hiszpanii.
Hiszpanie rozpoczęli atak na Callao 2 maja 1866 roku. W tym czasie
flota składała się z 7 okrętów wojennych i 7 pomocniczych statków.
Flota dyspozycyjna wpłynęła do zatoki z 252 działami z najsilniejszymi jednostkami na czele. Hiszpanie nie wiedzieli, że wchodzą w zasięg
dział fortyfikacji wybudowanych pod kierunkiem inżyniera Ernest
Malinowskiego. Ernest powiedział, że z Polski musiał już uciekać i z
drugiego kraju nie chce. Ze środków budżetowych sprowadził
najnowsze działa i kopuły pancerne. Część zamontowano na
ruchomych platformach jego pomysłu.
Bitwa trwała cały dzień. Zginęło w niej wiele osób. Zwycięstwo odnieśli
Peruwiańczycy. Malinowski zyskał szacunek chwałę i został ogłoszony
bohaterem narodowym.
KORZYSTAŁAM