Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka Energia potencjalna w polu elektrycznym Różnica energii potencjalnej pomiędzy punktami A i B jest równa pracy (ze znakiem minus) wykonanej przez siłę zachowawczą przy przemieszczaniu ciała od A do B i wynosi Dla pola elektrycznego Jeżeli przyjmiemy, że energia potencjalna pola elektrycznego jest równa zeru w nieskończoności to
25
Embed
Energia potencjalna w polu elektrycznymlab2p.fizyka.pw.edu.pl/wp-content/uploads/2017/10/W3_Elektrostatyka.pdfFizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka Energia potencjalna w polu elektrycznym
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Energia potencjalna w polu elektrycznym
Różnica energii potencjalnej pomiędzy punktami A i B jest równa pracy (ze
znakiem minus) wykonanej przez siłę zachowawczą przy przemieszczaniu
ciała od A do B i wynosi
Dla pola elektrycznego
Jeżeli przyjmiemy, że energia potencjalna pola elektrycznego jest równa
zeru w nieskończoności to
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Energia potencjalna w polu elektrycznym
Jeżeli źródłem pola elektrycznego jest ładunek punktowy Q to energia
potencjalna w odległości r od niego jest równa
Energia potencjalna ładunku w polu elektrycznym zależy od wielkości
tego ładunku.
Ładunki różnoimienneE
p 0, rośnie wraz z odległością
Ładunki jednoimienneE
p 0, maleje wraz z odległością
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Potencjał elektryczny
Do opisu pola używamy wektora natężenia E, ale możemy stosować
równorzędnie wielkość skalarną – tzw. potencjał:
stosunek energii potencjalnej ładunku q w danym punkcie pola do
wartości tego ładunku
Jednostką potencjału jest jeden wolt, 1V=1J/1C.
Ep(r) = k Qq
r V (r)= k Q
r
Potencjał określa pracę potrzebną do przeniesienia jednostkowego ładunku z nieskończoności na odległość r od ładunku Q. Potencjał charakteryzuje pole elektryczne; a nie zależy od umieszczonego w nim ładunku.
V (r)=E
p(r)q
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Potencjał elektryczny
Różnica potencjałów (napięcie) między dwoma punktami A i B jest równa pracy potrzebnej do przeniesienia w polu elektrycznym ładunku jednostkowego (próbnego) q pomiędzy tymi punktami.
W = q U
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Potencjał elektryczny
Natężenie pola elektrycznego ilustrujemy za pomocą linii sił pola, potencjał elektryczny można przedstawić graficznie jako linie ekwipotencjalne, które
przedstawiają w przestrzeni zbiory punktów o jednakowym potencjale.
Powierzchnie ekwipotencjalne (linie przerywane) i linie sił pola (linie ciągłe):a) ładunku punktowego, b) dipola elektrycznego.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Potencjał elektryczny a natężenie polaJednorodnie naładowana sfera
Pole elektryczne wewnątrz
naładowanej sfery (r<R) jest równe
zeru E=0. Oznacza to, że różnica
potencjałów też jest równa zeru
VB−V
A=0, tzn. potencjał w środku
jest taki sam jak na powierzchni
sfery. Natomiast na zewnątrz (dla
r≥R) potencjał jest taki jak dla
ładunku punktowego skupionego w
środku sfery.
W każdym punkcie natężenie pola E(r) jest równe nachyleniu wykresu V(r) ze znakiem
minus.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Obliczanie potencjału elektrycznego
Zasada superpozycji
Całkowity potencjał pola pochodzącego
od układu ładunków punktowych w
dowolnym punkcie obliczamy sumując
potencjały od poszczególnych
ładunków.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Kondensator
Urządzenie wykorzystywane do magazynowania ładunku elektrycznego i
energii elektrycznej. Składa się z przynajmniej dwóch powierzchni
przewodzących umieszczonych w pewnej odległości od siebie. Powierzchnie
te nazywa się elektrodami lub okładkami kondensatora. Przestrzeń pomiędzy
przewodnikami może wypełniać próżnia (kondensator próżniowy) – zazwyczaj
jednak znajduje się tam materiał izolujący zwany dielektrykiem lub izolatorem.
Ilość energii, jaką można zgromadzić w kondensatorze, określa wielkość
nazywana pojemnością elektryczną.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Kondensator
Kondensatory mają rozmaite zastosowania: od
redukowania szumu w odbiornikach radiowych do
magazynowania energii w defibrylatorach. Typowe
kondensatory używane komercyjnie składają się z dwóch
powierzchni przewodzących umieszczonych w niewielkiej
odległości od siebie. Zazwyczaj między przewodnikami
znajduje się dielektryk. Po podłączeniu nienaładowanego
kondensatora do akumulatora różnica potencjałów na
biegunach akumulatora powoduje przeniesienie ładunku
Q z okładki dodatniej na ujemną. Kondensator jako całość
pozostaje obojętny elektrycznie, ale na okładkach
wytwarzają się ładunki +Q i −Q.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Pojemność kondensatora
Kondensatory o różnych właściwościach fizycznych (na przykład kształcie i
wielkości okładek) mogą magazynować różne ilości ładunku po przyłożeniu
takiego samego napięcia U.
Pojemność elektryczna kondensatora – stosunek maksymalnego ładunku Q,
który może zgromadzić się w kondensatorze, do napięcia U przyłożonego do
okładek (pojemność elektryczna jest maksymalnym ładunkiem
przypadającym na 1 V napięcia).
C= Q/DV [F]
Kondensator o pojemności 1 F jest w stanie zgromadzić ładunek 1C, kiedy
różnica potencjałów pomiędzy okładkami wynosi zaledwie 1 V .
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Kondensator płaski
Dwie identyczne płytki przewodzące, z których
każda ma powierzchnię S, oddalone od siebie o
odległość d. Po przyłożeniu do nich napięcia U na
okładkach gromadzi się ładunek Q. Zależność
pojemności elektrycznej kondensatora od S i d
można oszacować na podstawie analizy własności
siły Coulomba. Siła działająca między ładunkami
rośnie wraz ze wzrostem ich wartości, a maleje
wraz ze wzrostem odległości między nimi.
Im płytki są większe, tym więcej mogą zgromadzić
ładunku (C powinno być większe dla wyższych
wartości S). Im bliżej siebie znajdują się płytki
(mniejsze d), tym silniej przyciągają się ładunki o
przeciwnych znakach .
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Kondensator płaski
Gęstość powierzchniową σ ładunku na okładce:
Dla niewielkich d pole elektryczne pomiędzy
okładkami jest jednorodne (jeśli pominiemy efekty
brzegowe na krawędziach okładek), a jego
natężenie wynosi
Ponieważ pole elektryczne E między okładkami
jest jednorodne, różnica potencjałów wynosi
Pojemność elektryczną kondensatora płaskiego
Pojemność zależy od geometrii kondensatora,
nie zależy od Q i U !!!
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Kondensator kulisty (sferyczny)
Kondensator kulisty składa się z dwóch koncentrycznych, przewodzących sfer o promieniach R
1 (powłoka wewnętrzna) oraz R
2
(powłoka zewnętrzna). Na nich gromadzi się równy co do wartości ładunek o przeciwnych znakach, odpowiednio +Q i −Q.Z symetrii budowy wynika, że linie pola elektrycznego między okładkami skierowane są radialnie na zewnątrz. Natężenie pola możemy obliczyć przy użyciu prawa Gaussa dla sferycznej powierzchni o promieniu r, współśrodkowej z okładkami kondensatora.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Kondensator walcowy (cylindryczny)
Kondensator walcowy składa się z dwóch współosiowych cylindrów z materiału przewodzącego. Zewnętrzna powierzchnia wewnętrznego cylindrajest naładowana dodatnio, a wewnętrzna powierzchnia zewnętrznego cylindra – ujemnie.
Tak jak w pozostałych typach również w kondensatorze walcowym pojemność elektryczna zależy jedynie od jego geometrii.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Łączenie szeregowe i równoległe kondensatorów
W wielu zastosowaniach wygodnie jest użyć więcej niż jednego
kondensatora. Układ taki zachowuje się jak pojedynczy kondensator o
innych właściwościach. Jego całkowita pojemność zależy od pojemności
poszczególnych kondensatorów oraz od sposobu ich połączenia.
Istnieją dwie podstawowe metody łączenia kondensatorów: łączenie
szeregowe i łączenie równoległe, dla których łatwo obliczyć pojemność
zastępczą.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Łączenie szeregowe kondensatorów
Ładunek na każdym z kondensatorów jest taki sam.
+Q doprowadzony z zewnątrz na lewą okładkę pierwszego kondensatora
wytwarza pole, które przyciąga taki sam ładunek, ale przeciwnego znaku (−Q)
na prawą okładkę. Ładunek −Q przypływa z okładki lewej połączonego
kondensatora 2, więc na tej okładce jego wartość wynosi +Q. Taka sytuacja
powtarza się w odniesieniu do kondensatorów 2 i 3. Natomiast na prawą
okładkę kondensatora 3 dopływa ładunek −Q z zewnątrz.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Łączenie szeregowe kondensatorów
Całkowite napięcie U jest sumą napięć na poszczególnych kondensatorach:
U = U1+U
2+U
3
U = Q/C
Q/CS = Q/C
1 + Q/C
2 + Q/C
3
Pojemność zastępcza trzech kondensatorów połączonych szeregowo:
1/CS = 1/C
1 + 1/C
2 + 1/C
3Dla kondensatorów połączonych
szeregowo odwrotność pojemności zastępczej jest równa sumie odwrotności
pojemności kondensatorów składowych.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Łączenie równoległe kondensatorów
Napięcie U na każdym z kondensatorów jest takie
samo (U=const).
Całkowity ładunek Q jest sumą ładunków na
poszczególnych kondensatorach:
Q = Q1 + Q
2 + Q
3
Q = CU
CRU = C
1U + C
2U + C
3U
Pojemność zastępcza trzech kondensatorów
połączonych równolegle:
CR = C
1 + C
2 + C
3
Dla kondensatorów połączonych równolegle pojemność
zastępcza jest sumą pojemności wszystkich kondensatorów.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Łączenie równoległe i szeregowe kondensatorów
Układy kondensatorów to najczęściej zestawienia kondensatorów
połączonych szeregowo i równolegle.
Aby obliczyć pojemność zastępczą takich układów, należy
odszukać podukłady, w których występuje tylko jeden typ łączenia,
i wyliczyć ich pojemności zastępcze. Następnie proces powtarza
się aż do momentu, gdy będzie możliwe ustalenie pojemności
zastępczej całego układu.
Fizyka 2 Wykład 3. Elektrostatyka
Energia zgromadzona w kondensatorze
Energia EC zgromadzona w kondensatorze jest energią potencjalną
elektrostatyczną, a więc związaną z ładunkiem Q oraz napięciem U
pomiędzy okładkami.
Naładowany kondensator magazynuje energię w polu elektrycznym między
okładkami. Podczas jego ładowania pole to staje się coraz silniejsze. Po
odłączeniu naładowanego kondensatora od akumulatora energia pozostaje