www.przedszkolefregata.pl/www.szkoladladziewczat.pl /BIULETYN/styczeń 2017 1 B 1 stycznia 2017r. nr 1/25 Witamy w Nowym Roku 2017! Z ŻYCIA PRZEDSZKOLA Z ŻYCIA SZKOŁY ORSZAK FOTORELACJA str.16 ULAJ BIULETYN PRZEDSZKOLA I SZKOŁY DLA DZIEWCZĄT LEKCJE O POMORZU Niemowlęcy pocieszyciel str.14 W NUMERZE: B
20
Embed
DZIEWCZĄT · 2017. 1. 12. · /BIULETYN/styczeń 2017 1 B /25 Witamy w Nowym Roku 2017! Z ŻYCIA PRZEDSZKOLA Z ŻYCIA SZKOŁY ORSZAK FOTORELACJA ...
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Odruch ssania jest najsilniejszy około dwóch godzin po urodzeniu. Od tej pory stanowi najważniejszą aktyw-ność dziecka w pierwszych miesiącach życia. Można go podać ok. 4 – 6 tygodnia życia; wcześniejsze danie smoczka może zaburzyć prawidłowe ssanie piersi. Używanie smoczka ma pewne zalety: - doskonale uspokaja i wycisza dziecko, - zaspokaja potrzebę ssania, szczególnie u niemowląt karmionych butelką, - chroni w pewnym stopniu przed zespołem nagłej śmierci łóżeczkowej, gdyż ochrania dzieci przed od-wracaniem się twarzą w dół podczas snu i przytrzymu-je język z dala od dróg oddechowych, - pomaga odzwyczaić dziecko od nocnego karmienia.
Jaki smoczek wybrać? Zwróć uwagą na: - kształt, by jak najbardziej przypominał brodawkę pier-si matki; - tarczę, by była wyprofilowana pod nosek dziecka; - z gumką łatwo odpowietrzającą się (przy naciśnięciu powietrze ze smoczka ucieka, gdy puścimy gumkę - szybko wraca do swojego kształtu).
Stosowanie smoczka ma też niestety sporo wad, szczególnie, gdy dziecko przekroczy 1 rok życia oraz gdy nie rozstaje się z nim przez większość czasu:
- długotrwałe ssanie smoczka i zasypianie z nim jest przyczyną seplenienia międzyzębowego i bocznego; - częste ssanie smoczka w okresie ząbkowania - gdy kształtuje się dojrzały typ połykania - stanowi przeszko-dę dla języka i brak możliwości unoszenia jego czubka w płaszczyźnie pionowej. Dziecko nie ma szansy przejść naturalnego treningu narządów mowy, przygo-towującego do prawidłowej wymowy głosek; - powoduje ,,korkowanie” buzi, przez co dziecko mówi mniej, niechętnie komunikuje się z otoczeniem oraz ma uboższy zasób słów; - przetrwałe, nawykowe ssanie smoczka (podobnie jak kciuka) powoduje wady zgryzu; - może stać się silnym nałogiem dziecka.
Dobre momenty na odstawienie smoczka: 5-6 miesiąc – odruch ssania jest osłabiony,
dziecko rozwija się dynamicznie, więc łatwiej odwrócić jego uwagę od smoka,
8-9 miesiąc – uzębienie staje się coraz pełniej-sze i smoczek może zacząć szkodzić zgryzowi,
12 miesiąc – odruch ssania zaczyna wygasać i fizjologiczna potrzeba smoczka jest coraz słab-sza.
Nie należy stosować smoczka po 12 mie-siącu życia dziecka – będzie on utrwalał odruch ssania, utrudniając naukę nowych
dziadka Już w najbliższy piątek, 13 stycznia zapraszamy na godz. 14:00 na uroczystość z okazji Dnia Babci i Dziadka. Uroczystość odbędzie się na dużej sali gimnastycznej przy ul. Kanapariusza. Plan spotkania: 14:00 – 15:30 występy dzieci 15:30 – 16:00 słodki poczę-stunek 16:00 – 16:30 wspólne kolę-
dowanie.
TURNIEJ ŻOŁNIERZY
NIEZŁOMNYCH 23 kwietnia 2017r. odbędzie się już V Turniej Piłki
Polega ona na poświęceniu czasu (czyli tego, czego mamy najmniej) i uwagi naszym dzieciom lub współmałżonkowi. Na przykład w relacjach z nastolatkami nie powinno się stosować następującej praktyki: „O tym po-rozmawiamy na spokojnie w sobotę, kocha-nie”. Do soboty Twoja trzynastoletnia córka upije się wraz z koleżanką i razem zrobią, co im się tylko spodoba, gdyż Ty jako ojciec nie byłeś obecny przy niej i nie potrafiłeś znaleźć dla niej, choć odrobiny czasu. Należy być dostępnym dla drugiego, gdyż istnieją pro-blemy, które można naprawić tylko poprzez wspólną rozmowę i wysłuchanie drugiego. Pamiętajmy, że najwspanialszym testamen-tem, jaki możemy zostawić potomnym, bę-dzie czas, który im poświęcimy jako rodzice przez całe nasze życie.
2. Komunikacja rodzice-dzieci: niech ro-
dzice mówią mniej, a więcej słuchają.
W wielu rodzinach, kiedy ojciec lub matka mówi: „synu/córko, musimy porozmawiać”, nastolatek myśli „ oj źle, niedobrze”. Dlacze-go? Ponieważ wie, że kiedy rodzice mówią „musimy porozmawiać, oznacza to nic inne-go, jak: „zamierzam zrobić ci wykład na te-mat twojego zachowania”. Taki sposób my-ślenia u młodych ludzi mógłby się zmienić, gdyby ich rodzice inaczej podeszli do zagad-nienia i zamierzali 75% czasu poświęcić na słuchanie, a 25% na mówienie.
Słuchanie dzieci (lub małżonka, kogokolwiek) wymaga wysiłku. Należy odłożyć gazetę, wyłączyć telewizor, zwrócić uwagę na tego, kto mówi, patrzeć mu w oczy, okazać swe zainteresowanie. Jest to sztuka aktywnego słuchania, które poprawia wzajemny szacu-nek i ogólne samopoczucie w rodzinie.
3. Spójność u rodziców i samodyscyplina
u dzieci
Kogoś można nazwać konsekwentnym, wówczas gdy to co myśli, odczuwa i mówi, jednocześnie praktykuje w życiu codzien-nym.
Nie ma sensu siedząc na sofie wołać do dzieci” ej, wy, pomóżcie mamie przygotować stół”.
Należy dać przykład. Jako ojciec musisz sam przez 5 dni pomagać nakrywać do stołu, tak żeby dzieci Cię widziały. Piątego dnia mo-żesz powiedzieć do swojego syna: „chodź, dziś zrobimy to razem”, a dwa dni później „jestem dumny z ciebie, teraz już wiesz jak to się robi i możesz sam przygotować stół”. I on poczuje się dumny mogąc to zrobić. W ten sposób dzieci uczą się wymagać od siebie i zaczną pomagać bez zmuszania ich do tego.
Często prosimy dzieci, żeby się uczyły, ale czy one same widzą nas uczących się, czy-tających np. magazyny, które dotyczą naszej specjalności?
Powinniśmy sami dać im przykład, aby móc szczerze powiedzieć, „patrzcie, my też się uczymy”.
4. Inicjatywa, zainteresowania i dobry humor jako ważne czynniki nawiązywania
prawidłowej relacji z małżonkiem.
Te trzy czynniki pomagają wypracować wza-jemny szacunek w rodzinie.
W każdej rodzinie jest zawsze miejsce na dobry humor, ale rutyna okazuje się być największym wrogiem prawidłowych relacji między małżonkami i dziećmi. Warto posia-dać inicjatywę i kreatywność w związku mał-żeńskim, a fakt ten z pewnością rozprze-strzeni się potem na całą rodzinę.
Najlepsze godziny należy współdzielić z małżonkiem. Być mamą czy tatą nie może pozwolić zapomnieć nam że jesteśmy „ty i ja, kochanie, my” Kreatywność i inicjatywa chro-nią nas od rutyny, która często sprawia, że druga osoba szuka czegoś „extra” w innych związkach (poza małżeństwem oczywiście).
Kiedy miedzy rodzicami wszystko układa się dobrze, wówczas dzieci przechodzą prawdzi-wą szkołę uczuć, obserwując jak odnoszą się do siebie mama i tata, jak się szanują, schle-biają sobie – budują prawdziwą wspólnotę. ”Kiedy będę duży będę traktował moją żonę tak jak tata mamę” - myślą zachwycone dzie-ci.
5. Akceptować nasze ograniczenia.
Należy poznać i zaakceptować ograniczenia tak swoje, jak i małżonka oraz dzieci.
Bardzo ważnym jest unikanie krytyki drugiej osoby na forum rodzinnym: żony przed dziećmi, dziecka przed rodzeństwem po-przez wzajemne porównywanie. Takie postę-powanie krzywdzi dziecko i obniża jego sa-moocenę. Lepiej jest wziąć drugiego na stro-nę i porozmawiać z nim w cztery oczy.
6. Poznać i chwalić prawdziwe zdolności i
zalety drugiej osoby.
Bądźmy szczerzy: nie ma sensu chodzić i mówić do naszego dziecka „zwycięzco”, kiedy żadnego zwycięstwa po prostu nie było. Jeżeli np. jego drużyna przegrała mecz, nie nazywaj go zwycięzcą.
Musi nauczyć się przegrywać. Bądź mu ra-czej towarzyszem w smutku.
Musimy zdawać sobie sprawę, że zarówno my jak i dzieci nie jesteśmy dobrzy we wszystkim. „Synu wydajesz się mieć talent do A i do B, ale C nie jest twoją domeną”. Pokażmy drugiemu, w czym jest tak napraw-dę dobry i dzięki temu poczuje się on doce-niony i spełniony.
7. Pobudzać osobistą autonomię
Dobrym człowiekiem staje się czyniąc dobro. Ważne jest, ażeby dzieci to zrozumiały. Czy-niąc dobre uczynki ulepszamy siebie. Taka postawa pozwala na wypracowanie osobistej autonomii: czyniąc rzeczy samodzielnie ulep-szamy siebie.
8. Sporządzić osobiste projekty
Nie trafisz, jeżeli nie wiesz dokąd chcesz iść. Stać w miejscu oznacza wycofywać się.
Musisz mieć jakiś projekt, aby móc samemu wzrastać i pomagać dojrzewać swoim dzie-ciom, wydobywając z nich, to co najlepsze.
9. Mieć wysoki poziom aspiracji, ale real-
ny do osiągnięcia.
Musimy umieć grać w to co możliwe a to czego byśmy sobie życzyli. Jeżeli aspiruje-my, mierzymy wysoko, oceniamy siebie do-brze, posiadamy samozadowolenie. Ale musimy zwracać uwagę, czy to czego chce-my jest możliwe do osiągnięcia.
Powinniśmy zestawić nasze aspiracje z rze-czywistością i z naszymi zdolnościami, możli-wościami oraz środkami, jakimi dysponuje-my.
10. Wybierajmy dobrych przyjaciół, znajo-
mych
Indywidualizm to rak XXI wieku. Wraz z na-szymi dziećmi jesteśmy przywiązani do elek-tronicznego sprzętu. Praca w samotności zabija przyjaźń.Przyjaciele zobowiązują, a indywidualista nie lubi zobowiązań!
Jednakże dziś, jak nigdy wcześniej potrzebu-jemy relacji z drugim człowiekiem, osób do towarzystwa, dobrych przyjaciół, z którymi moglibyśmy dzielić czas, a także szczerze rozmawiać. Potrzebujemy kogoś, kto pozna nas, takimi jakimi jesteśmy, zrozumie nasze błędy i wyciągnie, to co w nas najlepsze. Wybór dobrych przyjaciół stanowi najlepszą inwestycję.
Rodzina która zechce się stosować do tych zaleceń poprawi wzajemne relacje i wzmocni wzajemny szacunek. Na zakończenie przed-stawię 3 opinie do przemyślenia: - *Według Chestertona, to co naturalne zmierza ku temu, co nadprzyrodzone, ale jeżeli tego nie robi, to traci w sobie nawet to, co jest natural-ne. I jest to prawda. Musimy zrozumieć, że wzajemny szacunek i miłość to coś nadprzy-rodzonego, coś wykraczającego poza naturę. Myślałeś kiedyś, jak kocha Cię Bóg? Nad ogromem Jego miłości do Ciebie? Jak się ma do tego stwierdzenie o nadprzyrodzonym pochodzeniu miłości? Przemyśl to.
Jesteś kimś bardzo ważnym dla Niego. Jeże-li odkryjesz tą miłość, podziel się nią z dzieć-mi.
- Duża część niepotrzebnego cierpienia na świecie istnieje, gdyż zamiast używać rozu-mu, poddajemy się naszym uczuciom, z kolei gdy powinniśmy im zaufać, to w drogę wcho-dzi nam ów rozum. Unikajmy tego niepo-trzebnego cierpienia, bowiem są sytuacje, gdy należy użyć rozumu i są, również takie gdy należy poddać się uczuciom.
- Jeżeli walczysz możesz przegrać, ale jeżeli nie walczysz to już przegrałeś.
Jeżeli walczysz o twe życie rodzinne, nie przegrałeś.
Aquilino Polaino.
Źródło:www.opusdei.pl
.
Znamy polecamy
Dziesięć sposobów na poprawę wzajemnego SZACUNKU W RODZINIE
Biuletyn dystrybuowany jest do Rodziców dzieci z placówek Fregata. Wszystkie osoby spoza projektu zainteresowane otrzymywaniem nowych numerów Biulety-nu zachęcamy do zgłoszenia swojego adresu mail na adres redakcji: [email protected]
ZESPÓŁ REDAKCYJNY: Anna Borowska * Katarzyna Duchlińska * Arkadiusz Duchliński * Olga Gabriel * Arka-diusz Kazański * Anna Łojek * Anna Lutsiv * Ula Siwińska * Alicja Skurczyńska * Emilia Szczesiak * Dagmara Wiktorowicz * Ewa Swierkosz Mazur * Marta Wysińska
Co miesięczne relacje wydarzeń z po-szczególnych grup przedszkolnych i klas szkolnych dzięki uprzejmości i zaangażo-waniu Pań nauczycielek z przedszkola i Szkoły dla Dziewcząt Fregata Serdecznie zapraszamy Rodziców do współpracy!
Kalendarz wydarzeń /ramka na TWOJE ZDJĘCIE Z FREGATY