Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego Zaklad Projektowania Architektonicznego ZESPÓL SAKRALNY W USTOWIE Dyplomant: Piotr Grzegorz Gradziński Promotor: dr hab. inż. arch. Marek Adam Woloszyn Recenzent: dr inż. arch. Leszek Świątek Szczecin 15.06.2009
Architecture/Urban Planning - Diploma text in polish
Welcome message from author
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego Zakład Projektowania Architektonicznego
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE Dyplomant: Piotr Grzegorz Gradziński Promotor: dr hab. inż. arch. Marek Adam Wołoszyn Recenzent: dr inż. arch. Leszek Świątek
Szczecin 15.06.2009
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
2
Spis treści: 1. Przedmiot opracowania..................................................................................3 2. Lokalizacja i opis terenu -stan istniejący........................................................4 3. Historia Ustowa..............................................................................................6 4. Analiza:
4.1 Komunikacyjna..............................................................................9 4.2 Osi widokowych...........................................................................10 4.3 Przestrzenna................................................................................12 4.4 Ekologiczna..................................................................................13 4.5 Turystyczna..................................................................................14 4.6 Dokumentacja zdjęciowa terenu
opracowania i jego sąsiedztwa....................................................15 4.7 Charakter miejsca........................................................................18
5. Inspiracje......................................................................................................19 6. Założenia ideowe:.........................................................................................26 Struktura projektu:
6.1 Układ funkcjonalny.......................................................................28 6.2 Kompozycja przestrzenna............................................................29 6.3 Wnętrze........................................................................................30 6.4 Symbolika.....................................................................................31
7 Opis rozwiązania architektonicznego: 7.1 Układ urbanistyczno – architektoniczny.......................................32 7.2 Rozwiązania architektoniczne......................................................33 7.2.1 Rozwiązania energooszczędne..................................................38 7.3 Rozwiązania funkcjonalne............................................................39 7.4 Rozwiązania wnętrz.....................................................................40 7.5 Zastosowanie symboliki...............................................................46 7.6 Rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe....................................47 7.7 Detale...........................................................................................48
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
27
Następnie celem całości było:
• wykreowanie dwóch stref dla duchowieństwa i dla wiernych.
• zachowanie skali miejsca, pozostawienie jak największej ilości drzew.
• stworzenie budynku kościelnego o funkcji pasywnej.
• wykreowanie dominanty przestrzennej.
• łamanie tradycji bryłowych.
Ostatni punkt z założonych celów, wywarł duży wpływ na mój sposób myślenia,
postrzeganie świata i studia nad bryłą, ponieważ, ”<U progu XXI wieku na tyle
zinterioryzowaliśmy myśl Heideggera, Foucaulta czy Derridy, że bez specjalnych
wątpliwości skłonni jesteśmy zgodzić się z przekonaniem sformułowanym przez tego
ostatniego, że „zachodnia metafizyka to system funkcjonujący jako zatarcie różnicy”.
Może tylko niedostatecznie pojmujemy moc i walor tego zatarcia. A to dlatego, że nie
myślimy różnicy i myśleć jej nie potrafimy. Zresztą nie bez powodu. [...] bo właśnie
utożsamiamy i przeciwstawiamy, bo wciąż jeszcze myślimy w kategoriach
podobieństwa i tożsamości oraz przeciwieństwa, negatywności i sprzeczności. [...]
Wówczas, gdy nie potrafimy się doszukać podobieństwa, gdy intensywność
odmienności uniemożliwia utożsamienie, różnica staje się dla nas groźbą. [...]>”13
13 Bogdan Banasiak „Bez różnicy”, s.1 [5]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
28
Struktura projektu:
6.1 Kompozycja funkcjonalna.
„Budować – to znaczy tworzyć, określać granice między otwartą, a zamkniętą
przestrzenią, wycinać z wszechświata niewielką jego część dla określenia mini
wszechświata z określoną funkcją przypisaną, przyporządkowaną nowej
przestrzeni*.14
Założeniem projektu było stworzenie układu funkcjonalnego, w którym
duchowieństwo miało mieć swoją odizolowaną część, a wierni swoją. Ta idea
przyświecała projektowi od początku. Miało to na celu wykreowanie dwóch
niezależnych od siebie przestrzeni. W pierwszej przestrzeni duchowni mogliby bez
przeszkód funkcjonować w codziennym życiu bez obawy wglądu postronnych osób.
W drugiej – plac spotkań dla mieszkańców, oraz dla wiernych, którzy przed mszą
mogliby się przygotować na spotkanie z Bogiem wewnątrz kościoła. „Szczególna aura
placów, dziedzińców, zaułków, krużganków czy ogrodów powinna pomagać w
„uspokojeniu duszy”, a jednocześnie podkreślać sakralny charakter budowli. Są to
obszary, które tworzą inną jakość, mogą wzbogacić przestrzeń urbanistyczną i
stworzyć miejsca wytchnienia i wypoczynku, swoiste przystanki w chaosie
współczesnego miasta”15
Kolejnym założeniem było zaprojektowanie ważnego wnętrza kościelnego,
jakim jest kruchta, w taki sposób żeby było to pomieszczenie przestronne,
przepełnione światłem. Kruchta powinna stanowić miejsce, gdzie ostatecznie wierny
się wycisza, zostawia wszystkie rozterki przed mszą świętą i wchodzi dalej.
Ważne też było połączenie razem trzech funkcji. Elementy musiały się
przenikać i tworzyć spójną funkcjonalną całość.
14 Waldemar Wawrzyniak „ Sacrum w architekturze”, Wrocław 1996, s. 70. [8] 15 Julia Sowińska „ Forma i Sacrum”, Warszawa 2006, s. 22 [9]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
29
6.2 Kompozycja przestrzenna.
6.2
„Kiedy element jest traktowany w schizofreniczny sposób, więc całość nabiera
spójności” 16
Wstępna analiza zakładała wytworzenie bryły samego kościoła, który powinien
kontrastować z otaczającą go zabudową, ale nie dominować nad nią. Cel projektu
powinien sprowadzać się do zaprojektowania silnego obiektu, być może agresywnie
wychodzącego i zagarniającego przechodzących do środka. Monotonny charakter
miejscowości, brak dominanty determinuje stworzenie właśnie takich elementów w
przestrzeni. Elementy takie jak zadaszenie i wieża/dzwonnica bardzo dobrze mogłyby
spełniać to założenie (ten cel).
Kompozycja przestrzenna powinna charakteryzować się swobodą tworzenia i
zawierać w sobie elementy „metafizyki obecności, tj. sposobu myślenia, który polega
na subiektywizacji bytu, czyli ujmowaniu sensu bycia wyłącznie pod postacią
obecności (zrelacjonowanej w przedstawieniu do subiectum), a zarazem anihilacji
Innego (różnicy) w horyzoncie Tego Samego (ogólności pojęcia, wiedzy).”17
Przy dokonaniu rozbiórki całego założenia sakralnego na to co jest widoczne, a to co
projektowane i ukryte w symbolice powinno ulec rozchwianiu. To z kolei powinno
odnaleźć się w metafizycznym charakterze zespołu sakralnego, bo przecież Bóg
stworzył świat z wielkiego chaosu wszechświata, który sam najpierw stworzył. „Sam
zaś budulec, stanowiący jakby posiew nieba i ziemi, został nazwany niebem i ziemią. I
niebem, i ziemią – jakby przemieszany i bezładny, zdolny przyjąć odpowiednie formy
od Boga Twórcy”18. „Formy te zostały złożone w niebie i ziemi w postaci
niewidzialnych racji przyczynowych (rationes causales)”19. Opis stworzenia zawiera
przede wszystkim wiarę, że człowiek i wszechświat mają swe źródło wyłącznie w
Bogu.
Podsumowując, kompozycja przestrzenna powinna nieść za sobą mocną bryłę
kościoła. Powinna wyrastać ku górze, i być akcentem w przestrzeni wiejskiej. Zespół
16 Arata Isozaki cytat zaczerpnięty z książki Philipa Joidio „Architektura dzisiaj”, Kolonia 2003, s.82 [1] 17 Bogdan Banasiak – Hommage à Jacques Derrida (1930–2004) [5] 18 Ipsa vero materies coelum et terra, veluti semen coeli et terrae appellata sit; et coelum et terra quasi confusum atque permixtum ab artifice Deo accipiendis formis idoneum. (De Genesi ad litteram imperfectus liber, 3.10; PL 34, 224) [6] 19 Komentarz słowny do Księgi Rodzaju, VII, 28.42 [w:] tenże, Pisma egzegetyczne przeciw manichejczykom, Warszawa 1980 ATK PSP 25, s. 251; (De Genesi ad litteram; PL 34, 372) [6]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
30
sakralny powinien zawierać w sobie symbolikę i metafizyczny charakter „wyciętego z
wszechświata niewielką jego część dla określenia mini wszechświata z określoną
funkcją przypisaną, przyporządkowaną nowej przestrzeni”, co rozumiem przez
zbudowanie przestrzeni z Bożego „chaosu” i zagarnięcie go na cele jego domu,
którym jest kościół. Jest to być może „skromny manifest przeciw represjom nałożonym
przez nieuzasadniony i zrzędliwy konserwatyzm, a opowiadający się za reinterpretacją
współczesnych środków”20
Chciałbym połączyć wszystko w taki sposób, aby było albo w osiach, albo
wynikało jedno z drugiego, ale też żeby było w pewnym sensie chaotyczne. Sądzę że
przykładem takiego myślenia jest właśnie idea dekonstruktywizmu, którą próbuję w
tym projekcie w pewien sposób okiełznać.
6.3 Wnętrze.
„Kocham kościoły, ponieważ możesz się w nich poczuć stwórcą. Wchodząc do
kościoła czujesz, że jesteś w centrum świata.”21
Le Caisne twierdzi, że ewolucja budynku sakralnego wywodziła się zawsze z
wewnętrznego rozwoju jego programu, tj. programu kościoła jako sposobu myślenia,
wiary i postępowania. Należy przeanalizować wszystkie czynności liturgiczne i
nabożeństwa pozaliturgiczne w kościele i odpowiednio zorganizować przestrzeń.
Przede wszystkim gra tu rolę dobre, i oszczędne rozwiązanie komunikacji
wewnętrznej, powiązanie elementów wnętrza (takich jak ołtarz, ambona, miejsce
przewodniczenia) oraz ich wyeksponowanie według hierarchii ich ważności.22
Zgłębiając wiedzę w zakresie architektury wnętrz moje uznanie wzbudziły
wnętrza proste, bez przesadnych zdobień.
„Cień własny, cień rzucony kontrastując z elementami oświetlonymi to istotny
czynnik podkreślający trójwymiarowość”.23 Dobrze zaprojektowane wnętrze dzięki
grze światła i cienia cechuje się komfortem zwiedzającego i wiernego oraz silnymi
emocjami wewnętrznymi. Właśnie dlatego ważną ideą przy projektowaniu wnętrza
będzie naświetlenie tak, aby wierny miał wrażenie, że światło go otacza, ale że nie
tonie w nim. 20 Erick van Egeraat cytat zaczerpnięty z książki Philipa Joidio „Architektura dzisiaj”, Kolonia 2003, s.50 [1] 21 Mario Botta cytat zaczerpnięty z książki Philipa Joidio „Architektura dzisiaj”, Kolonia 2003 s.30 [1] 22 Maria Ewa Rosier-Siedlecka „Posoborowa architektura sakralna”, Lublin 1980, s.73 [7] 23 Kazimierz Wejchert „Elementy kompozycji urbanistycznej”, Warszawa 1974, s.250 [10]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
31
6.4 Symbolika.
„I wystawią mi świątynię, abym zamieszkał pośród nich, dokładnie według wzoru
przybytku i wzoru wszystkich jego sprzętów, które ci pokażę; tak wykonacie”24
„Świątynia powstaje według wzorca boskiego, nie jest dziełem architekta”25
Dla chrześcijan istotna jest symbolika Świątyni, wskazująca na centralne
miejsce Boga w życiu człowieka i wagę uświęcenia w relacjach z Bogiem. Temat jest
tym bardziej ciekawy, że wierzący nazwali świątynie "Domem Bożym".
Symbolika jest ukształtowaniem fragmentów świata przedstawionego w dziele
literackim (lub elementów dzieła sztuki), które wskazuje na dwupłaszczyznowość
znaczenia, zamierzoną zagadkowość. To, co przedstawione bezpośrednio, jest
znakiem głęboko ukrytych i niejasnych treści, mających kierować ku nim myśl
odbiorcy. Głębszy poziom znaczenia jest sugerowany, lecz niejednoznaczny, otwiera
więc możliwość różnych rozumień i interpretacji. Istotnej prawdy szuka się poza
warstwą zmysłową; to, co przedstawione wprost jest symbolem duchowych, poza
realnych prawd.26
W projekcie dużą rolę odgrywają również słowa z księgi rodzaju „ Bóg widząc,
że światłość jest dobra oddzielił ją od ciemności” (Rdz 1,1-4), dlatego chciałem żeby
światło odgrywało tak ważną rolę w projekcie. Przez wieki światło oznaczało
wszechobecność Boga.
Chaos jest kolejnym punktem w realizacji, ponieważ stan zamętu i ciemności
był przed powstaniem świata. Kościół miał być właśnie reminiscencją powstawania
świata. Jest w trakcie jego tworzenia, jeszcze nie skończony, wierny może wejść w
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
40
7.4 Rozwiązania wn ętrz.
Do budynku prowadzą dwa wejścia. Pierwsze wejście stanowi swoistą bramę,
która jest granicą między strefami sacrum, a profanum30. Charakter temu nadaje
element zadaszenia znajdujący się nad wejściem ryc. (plac przy ulicy). Drugie wejście
umiejscowione jest przy dużym placu.
ryc. Plac przy ulicy
Po przekroczeniu drzwi wejściowych wchodzimy do dużej, przepełnionej
światłem kruchty. Gąszcz cieni rzucanych przez filary znajdujące się za szybą tworzą
niepowtarzalną grę światła i cienia. Po lewej stronie znajduje się woda święcona z
ukrzyżowanym Jezusem. Umiejscowienie sygnatury wiąże się z wczesnymi
kościołami, gdzie przy wejściu wierni całowali stopy Jezusa. Przełamanie stropu w
kruchcie akcentuje wejście do nawy. Nawa tak jak i kruchta są ascetyczne i proste w
swym wyrazie. Wnętrza te mogą kojarzyć się z jaskiniami, w których to na początku
rozwijało się chrześcijaństwo.
Po wejściu do nawy rozciąga się płaska powierzchnia, która schodzi 35
centymetrów w dół. Prezbiterium wyodrębnia się za pomocą trzech stopni, z czego
pierwszy ma 130cm głębokości dla wygodnego uczestnictwa w przyjęciu komunii
30 Julia Sowińska „ Forma i Sacrum”, Warszawa 2006, s. 28 [9]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
41
świętej. Na ostatnim stopniu znajduje się ołtarz, ambona, sedilia, chrzcielnica,
najświętszy sakrament. Ryc. 7.4.1
ryc. 6.3.1 Rzut prezbiterium.
Taki sposób wyodrębnienia prezbiterium jest moim zdaniem bardzo klarowny dzięki
kontrastowi między ścianami bocznymi z deskowaniem, a ścianą jasną w tle. Jasność
potęguje doświetlenie boczne między ścianami. Wierny skupia uwagę na prezbiterium
od samego wejścia. Cechami, które to powodują są ryc.7.4.2:
• linia przełamanego sufitu w nawie
• świetlik znajdujący się w suficie
• obniżenie nawy w stosunku do prezbiterium
• kontrast między ścianami na pierwszym, a drugim planie
• kolorystyka posadzki
ryc.7.4.2 Widok w stronę prezbiterium.
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
42
We wnętrzu znajdują się również dwa synonimy – męski i żeński. Żeński to
świetlik w dachu – po przez swoją okrągłą formę; oraz męski kwadratowy canon a
lumiere – „armata światła”31, w bocznej ścianie nawy wzrastającej.
Wierni uczestniczą we mszy siedząc w ławach patrząc na prezbiterium. Prawa
strona jest wydzielona poprzez podniesienie nawy i stworzenie widowni amfiteatralnej.
Zabieg ten pozwala wiernym dokonać wyboru, czy chcą siedzieć w tradycyjnym
układzie w miarę płaskim (ławki po lewej jak to już zaznaczyłem również opadają 35
cm w stronę ołtarza), czy w amfiteatralnym. Pod wznoszącą się widownią znajdują się
konfesjonały dostępne z nawy dolnej. Pod samą widownią umiejscowiony jest
magazyn oraz kaplica tygodniowa. Ryc.7.4.3.
ryc.7.4.3 Kaplica tygodniowa.
Na lewo ulokowana została empora z chórem i organistą, co pozwoli na dobrą
oprawę muzyczną mszy świętej. Piszczałki są zamontowane na ścianie z
deskowaniem.
Celebrans może dostać się z zakrystii do prezbiterium dwoma drogami: jedną
przez ukryty boczny korytarz lub drugą drogę procesyjną. Ryc.7.4.4
31 Konrad Kucza-Kuczyński „Ostatni kościół modernizmu” Tygodnik powszechny 13.01.2009 [13]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
43
7.4.4 Droga celebransa.
Prezbiterium oświetlone jest racjonalnie i umiarkowanie. Efekt ten uzyskano
poprzez zaprojektowanie go po północnej stronie, co uniemożliwia efekt olśnienia
światłem naturalnym.32 W ścianie ołtarzowej zostały umieszczone otwory okienne po
bokach między cofniętą ścianą białą, a ścianą z deskowania. Ma to na celu ślizganie
się światła po jasnej fakturze ściany i wyodrębnieniu jej z wnętrza kościoła.
Prezbiterium dodatkowo doświetlone jest świetlikiem dachowym. W bocznej ścianie
umiejscowione zostały niewielkie otwory na nieregularnej siatce; jest to układ
gwiezdnej konstelacji – symbol nieskończonego, kosmologicznego Boskiego
porządku. Dodatkowo cały dach wygląda jakby unosił się nad wnętrzem. Efekt ten
uzyskano dzięki zastosowaniu tafli szkła, która otacza wnętrze z dwóch stron.
Promienie słońca ślizgają się po opadającej do środka kalenicy. Wygląda to tak jakby
światło samo go unosiło. Ryc.7.4.5
32 Praca zbiorowa “Budowa i konserwacja kościołów”, Warszawa 1981, s.120 [14]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
44
ryc.7.4.5 Widok zza ołtarza na wnętrze i dach.
Światło odbite od jasnej ściany jest imitacją rozproszonego światła naturalnego,
dlatego też w projekcie zostało ono zaproponowane w dachu na zewnątrz, który
dodatkowo oświetla wnętrze. Ryc.7.4.6
ryc.7.4.6 Schemat oświetlenia pośredniego.
Należy również zaznaczyć że światło naturalne jest nieprzewidywalne i często
jest niewystarczające, dla wydobycia odpowiednich miejsc w kościele. Są pewne
sekwencje w ciągu dnia, kiedy się to udaje, ale należy pamiętać, że są również pory
roku, są dni pochmurne itd. Wówczas powinno pojawić się oświetlenie sztuczne
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
45
wspomagające światło naturalne. Na prezbiterium powinien padać snop światła
(najczęściej jest to poziom 300lx dla płaszczyzn poziomych), a ściana za nim nie
powinna być nazbyt oświetlona tak, aby był jasną formą na ciemniejszym tle. Nawa
główna ze względu na swoją funkcję może być nieznacznie ciemniejsza (150-200lx),
to z niej wierny skupia całą swoją uwagę na prezbiterium i kapłana. 33
Warto pamiętać, że sztuczne oświetlenie nie jest w projekcie celem, jest jedynie
środkiem dla wydobycia tego co najważniejsze, tych elementów sakralnych, które są
tego warte, na które powinny się kierować oczy wiernego jak i zwiedzającego.
33 Konferencja w ramach „Światło i Dźwięk w Kościele” - mgr inż Paweł Kurto „Oświetlenie obiektów sakralnych” autor opisuje dokładne zalecenia do projektowania wnętrz sakralnych pod kątem fachowym. [15]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
46
7.5 Zastosowanie symboliki.
Dwanaście filarów w elewacji frontowej alegoryzuje dwunastu apostołów
podtrzymujących ołtarz (dach nad kruchtą), na którym leży otwarta „księga” (dach nad
kościołem), w którą Bóg ma wgląd tak jak w naszą duszę.
W pochyłej ścianie bocznej (nawy amfiteatralnej) umiejscowione zostały
niewielkie otwory na nieregularnej siatce. Jest to układ gwiezdnej konstelacji – symbol
nieskończonego, kosmologicznego Boskiego porządku ponieważ to .„On stworzył
Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Gwiazdozbiór Południa. Czyni wielkie, niezbadane
rzeczy i cuda, którym nie ma miary.” (Hioba 9:9).
Woda, która pojawia się na terenie to życie i symbol oczyszczenia w
odniesieniu do chrztu świętego.
Dwa place przed wejściem są momentem wyciszenia, przygotowania się na
spotkanie z Bogiem. Mają również pełnić charakter średniowiecznego placu łączącego
mieszkańców wsi.
Zadaszenie nad wejściem ma pełnić symbol bramy, „...brama portal
reprezentująca w świątyniach starożytnego wschodu mieszkanie bóstwa, dom
niebiański, wreszcie samo niebo... teraz w kościołach chrześcijańskich, brama jest
granicą między strefami sacrum, a profanum.”34
Zastosowanie w teorii, wyrwania części powstającego z chaosu świata,
odzwierciedla się w bryle kościoła w postaci wychodzących obrysów elementów
składowych budynku, rozsypanych po terenie, jak na przykład tablica ogłoszeń, drzwi
na taras, ściana z domu parafialnego...
Przenikanie się wnętrza z zewnętrzem ma symbol obecności Boga, który jest
cały czas wyczuwalny.
Ukryte osie mają powodować stałe poszukiwanie jakiegoś ukrytego filozoficznego
znaczenia bytu, którego „punktem wyjścia”, „zasadą”35 samego siebie jest w tym
wypadku armata światła. Ma ona podwójne znaczenie połączone ze świetlikiem w
dachu jako synonimy męski i żeński.
34 Julia Sowińska „ Forma i Sacrum”, Warszawa 2006 [9] 35 Bogdan Banasiak „Bez różnicy”, s.17 [5]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
47
7.6 Rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe.
Budynek ma być posadowiony na fundamentach na głębokości orientacyjnej
około 120cm. Z uwagi na przekłamanie, które wiąże się z wykonaniem prawdziwego
projektu jest to tylko zasygnalizowanie takiego rozwiązania.
Konstrukcja budynku plebani i domu parafialnego wykonana jest w technologii
tradycyjnej. Pierwszą warstwę zabudowy stanowią pustaki ceramiczne np. typu
POROTHERM. Następnie dochodzi 12 centymetrowa powłoka ocieplenia ze
styropianu wraz z pokładem tynku cienkowarstwowego.
Konstrukcja kościoła ze względu na duże obciążenia wykonana jest po części z
tradycyjnych pustaków jak również z zastosowaniem technologii monolitycznej
żelbetowej.
Odprowadzenie wody opadowej odbywa się poprzez rury spustowe
zamontowane na elewacjach oraz w przestrzeniach drewnianych kubików. Z domu
parafialnego woda odprowadzona jest dzięki zielonemu dachowi oraz rzygaczowi,
który kieruje wodę do basenu przy tarasie. Dach kościoła wyposażony jest w jedną
solidną rurę spustową (rzygacz) odprowadzającą wodę z dachu na dach nad kruchtą,
która następnie kieruje ją do rur spustowych.
Systemy przeszkleń kościoła to podstawowe elementy firmy pilkington w profilu
aluminiowym. Zastosowane elementy obramowania stanowią system profilów
aluminiowych, które zaopatrzone są w termoizolacyjne wkładki z tworzywa
sztucznego36. Okna w domu parafialnym jak i plebani to standardowe systemy
okienne w ramie wykonanej z PCV.
Obiekty wyposażone są w instalacje wodno – kanalizacyjne zaprojektowane w
pionach wentylacyjno – kanalizacyjnych.
Oświetlenie obejmuje wszystkie pomieszczenia. Przewidziano także
oświetlenie ewakuacyjne w budynku domu parafialnego i kościoła.
Klatki schodowe i schody wykonane są w konstrukcji monolitycznej żelbetowej.
36 www.polring.pl [16]
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
48
7.7 Detale.
Szczegół s1
Szczegół s2
Szczegół s3
Szczegół s4
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
49
Poni żej podane s ą warstwy:
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
50
8. Zestawienie powierzchni.
SPIS POMIESZCZEŃ
PIWNICA
3 PLEBANIA
Pi1 - HOL 38,3m²
Pi2 - SALA 42,2m²
Pi3 - POM. GOSP. 24,5m²
Pi4 - SALA 26,5m²
Pi5 - SALA 21,5m²
Pi6 - KOTŁOWNIA 22,8m²
----------------------------------
175, 8m²
PARTER
1. KOŚCIÓŁ
K1 - KRUCHTA 125,0m²
K2 - ZAKRYSTIA MINISTRANCI 15,1m²
K3 - ZAKRYSTIA KSIĘŻA 15,0m²
K4 - NAWA GŁÓWNA 445m²
K5 - KAPLICA TYGODNIOWA 44,6m²
K6 - MAGAZYN 33,5m²
678,2m²
2. DOM PARAFIALNY
D1 - HOL 55,1m²
D2 - BIURO 14,1m²
D3 - ARCHIWUM 8,9m²
D4 - GARAŻ 66,7m²
D5 - MAGAZYN 11,9m²
D6 - KOMÓRKA 6,4m²
D7 - ARCHIWUM 8,9m²
D8 - BIURO 14,5m²
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
51
D9 - WC MĘSKIE 6,1m²
D10 - WC DAMSKIE 5,3m²
D11 - SALA SPOTKAŃ 55,2m²
253,1m²
3. PLEBANIA
P1 - PRZEDSIONEK 12,0m²
P2 - HOL 43,0m²
P3 - WC 2,5m²
P4 - KUCHNIA 17,2m²
P5 - JADALNIA 25,7m²
P6 - SALKA 26,4m²
P7 - SYPIALNIA 16,7m²
P8 - ŁAZIENKA 4,7m²
P9 - ŁAZIENKA 5,6m²
P10 - SYPIALNIA 17,3m²
171,1m²
----------------------------------
1102,4m²
PIĘTRO
1. KOŚCIÓŁ
K7 - EMPORA 72,5m²
3. PLEBANIA
P11 - KORYTARZ 19,2m²
P12 - HOL 4,9m²
P13 - POKÓJ DZIENNY 23,3m²
ANEKS KUCHENNY
P14 - SYPIALNIA 9,7m²
P15 - ŁAZIENKA 5,6m²
P16 - HOL 5,6m²
P17 - ŁAZIENKA 7,4m²
P18 - POKÓJ DZIENNY 37,6m²
ANEKS KUCHENNY
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
52
MIEJSCE DO PRACY
P19 - SYPIALNIA 16,6m²
P20 - HOL 3,8m²
P21 - POKÓJ DZIENNY 30,2m²
ANEKS KUCHENNY
MIEJSCE DO PRACY
P22 - ŁAZIENKA 6,8m²
P23 - SYPIALNIA 12,0m²
182,7m²
----------------------------------
255,2m²
ZESTAWIENIE POWIERZCHNI TERENU:
Powierzchnia terenu – 4290,9m²
Powierzchnia użytkowa – 1533,4m²
Powierzchnia zabudowy – 1167,8m²
Powierzchnie biologicznie czynne – 2249,1m²
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
53
9. Literatura.
[1] Philip Joidio „Architektura dzisiaj”, wydawnictwo Taschen, Kolonia 2003
[2] http://www.architektura.pomorze.pl/?art_id=94
[3] http://kolbaskowo.pl/showpage.php?pageID=70
[4] www.google.pl/images...
[5] Bogdan Banasiak „Bez różnicy”
[6] Teksty biblijne
[7] Maria Ewa Rosier-Siedlecka „Posoborowa architektura sakralna”, Uniwersytet
Lubelski, Lublin 1980
[8] Waldemar Wawrzyniak „ Sacrum w architekturze”, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 1996
[9] Julia Sowińska „ Forma i Sacrum”, Wydawnictwo Neriton, Warszawa 2006
[10] Kazimierz Wejchert „Elementy kompozycji urbanistycznej”, Wydawnictwo Arkady,
Warszawa 1974
[11] http://pl.wikipedia.org/wiki/Symbolika
[12] Adam Maria Szymski „Kanon formy architektonicznej w kościele katolickim”,
Politechnika Szczeciński, Szczecin 2000
[13] Konrad Kucza-Kuczyński „Ostatni kościół modernizmu” Tygodnik powszechny
13.01.2009
[14] Praca zbiorowa “Budowa i konserwacja kościołów”, Rada Prymasowska Budowy
Kościołów, Warszawa 1981
[15] mgr inż Paweł Kurto „Oświetlenie obiektów sakralnych”.
[16] www.polring.pl
[17] Charles Jencks “Ruch nowoczesny w architekturze”, Wydawnictwa Artystyczne i
Filmowe , Warszawa 1987
[18] Charles Jenck “Le Corbusier – tragizm współczesnej architektury”, Wydawnictwa
Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982
ZESPÓŁ SAKRALNY W USTOWIE __________________________________________________________________
54
10. Spis rysunków
10.1 Poszukiwania wariantowe, szkice.
Schematy te obrazują różne rozwiązania urbanistyczne poszukując