Copyright [email protected]De 12 stappen anno 2016 Hoe het begon De stichters van AA, Dr. Bob Smith en Bill Wilson waren initieel leden van de Oxford groep en hun samenkomst in Akron Ohio was eigenlijk een bijeenkomst van die Oxford groep. De Oxford groep was ’n religieus getint genootschap dat op zijn beurt ontsproten was uit de Calvary Episcopal Church. In die dagen stond de psychologie nog bijlage na niet waar ze zich vandaag bevindt en volgende anekdote is dan ook typerend. In 1932 / 33 werd Rowland Hazard, zoon van een senator en notoir alcoholist, door Carl Jung (zoon van ’n dominee), naar huis gestuurd met de boodschap, ik kan je niet genezen van je alcoholisme je enige hoop ligt in een bekering tot één of andere religie. Hij bekeerde zich tot de Oxford groep en werd nuchter. De Oxford groep bracht hem bepaalde principes bij die hij toepaste op zijn leven. Hierna volgen de principes van de Oxford groep zoals Bill Wilson ze op zijn beurt doorgaf; • We gaven toe dat we machteloos zijn • We moeten eerlijk zijn t.o.v. onszelf • We praten hierover met iemand anders • We herstelden geleden schade • We dragen de boodschap uit aan anderen zonder winstoogmerk • We baden tot God zoals ieder van ons Hem ziet. Het probleem met deze, niet uitgewerkte versie van de 12 stappen was, dat de overgrote meerderheid van zij die zich aansloten nuchter werden maar niet nuchter bleven De stappen 4-7, of door aan je karaktereigenschappen te werken je tekortkomingen verhelpen en niet meer de fouten uit het verleden eindeloos te blijven herhalen is in deze principes ’n gemis. Tot God bidden is lovenswaardig, maar aan jezelf werken vind ik beter. Of met andere woorden ons slachtoffergedrag opgeven en verantwoordelijkheid voor ons leven opnemen. Dat je hierbij hulp zoekt bij ’n hogere macht is niet meer dan normaal, maar de gedachte dat je door je tot één of andere religie te bekeren van al je problemen verlost bent, is ’n vorm van ontkenning. In AA wordt de perceptie van wat je persoonlijke hogere macht nu juist inhoudt volledig vrij gelaten. Wie zijn hogere macht beziet als één of andere godheid heeft dat goed recht, wil je je hogere macht bekijken als het AA programma eventueel gecombineerd met therapie dan kan dat ook.
26
Embed
De 12 stappen anno 2016€¦ · De stappen 4-7, of door aan je karaktereigenschappen te werken je tekortkomingen verhelpen en niet meer de fouten uit het verleden eindeloos te blijven
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Stap l; toegeven dat we machteloos zijn t.o.v. de alcohol, ons leven is stuurloos geworden Verwelkoming bij de 1ste stap Goedenavond, door jouw aanwezigheid hier, op deze gesloten AA vergadering, geef je ons minimum drie zaken te kennen;
1) Je relatie tot alcohol verloopt, op zijn zachts gezegd, problematisch 2) Alleen weet je hier geen raad mee, je geraakt niet uit de vicieuze cirkel (slecht voelen,
drinken, wakker worden, slecht voelen, drinken) 3) Alle goedbedoelde raadgevingen van vrienden, familie enz… waren niet toereikend en
het is nu dus tijd voor een andere aanpak. 1 Door de manier waarop je met alcohol omging, is de kwaliteit van je leven fel achteruit gegaan, in zoverre zelfs dat je deze manier van leven de rug wil toekeren en je je leven een nieuwe wending wil geven. Daarvoor ben je hier aan het juiste adres. Je bent omgeven door personen die net als jij het klappen van de alcoholzweep “aan den lijve” ondervonden hebben en hierdoor ervaringsdeskundigen zijn op het gebied van alcohol. Dit houdt in dat we ALLE trucjes, achterpoortjes enz… om aan drank te geraken , beter kennen dan wie ook alsmede de smoezen en uitvluchten om de gevolgen van ons drankmisbruik te maskeren (ontlopen van verantwoordelijkheid). Kortom je bent hier onder gelijkgestemden die jouw taal spreken. Dit betekent ook dat iedereen hier aan tafel als gelijkwaardig wordt beschouwd en dat er nooit verwijten zullen worden geuit, dit kan ook niet want we zijn allemaal in hetzelfde bedje ziek. 2 Ook wij hebben vroeger geprobeerd om, alleen, een oplossing te vinden voor ons drankprobleem, tevergeefs. We dachten het beter te weten, maar moesten met schade en schande toegeven dat we keer op keer faalden en opnieuw begonnen met drinken. 3 De goedbedoelde raadgevingen van zij die ons nauw aan het hart liggen waren niet toereikend. Waarom, omdat deze personen geen of onvoldoende inzicht hebben in de persoonlijkheid van de drankzuchtige zijn emoties en het gedrag dat die teweeg brengen. Wij in AA weten uit ervaring dat, op de momenten dat we de persoon gescheiden houden van de alcohol, alle alcohol gerelateerde problemen vanzelf achterwege blijven doordat de obsessie voor alcohol verdwijnt. Dit is het grondbeginsel van AA en van je herstel LAAT HET EERSTE GLAS STAAN Deze theorie is verrassend simpel, als er geen eerste glas is volgt er geen tweede enz… Zolang alcohol en persoon gescheiden zijn kan de chemische reactie tussen deze twee niet plaatsvinden en is het verschil tussen de drankzuchtige en de niet-drankzuchtige onbestaande. Volgende vergelijking kan dit principe misschien wat meer verduidelijken. Veronderstel dat de drankzuchtige een voertuig is waarvan de handrem onherstelbaar kapot is en het eerste glas de spie voor het wiel van dit voertuig (op een helling geparkeerd ) dat dit voertuig op zijn plaats houdt. Zolang die spie niet beweegt zal ook het voertuig immobiel blijven. Vanaf het ogenblik dat die spie verwijderd wordt (het eerste glas wordt genuttigd) zal het voertuig bergaf beginnen rijden, ongecontroleerd! Geen weldenkend mens zal proberen om op spierkracht dit op hol geslagen voertuig te stoppen, omdat het onmogelijk is.
Welke schade onderweg zal worden aangericht is onvoorspelbaar omdat het voertuig een ongeleid projectiel is geworden. Het is ook niet van belang of dit voertuig daar nu een dag, een week, een maand, een jaar of nog langer stond, vanaf het verwijderen van de spie (eerste glas) begint de ongecontroleerde rit. Ook vertrekt het voertuig niet vanuit de fabriek maar wel vanop de plaats waar het gestopt is. Het mag dan ook duidelijk zijn dat de drankzuchtige die het eerste glas drinkt vertrekt vanaf de plaats waar hij gestopt is, dus niet meer als sociaal drinker maar als drankzuchtige en dat ook de tijd dat hij nuchter was niet van belang is wel het nemen van het eerste glas. Eens drankzuchtig (de handrem onherstelbaar kapot) altijd drankzuchtig. Betekent dit dat je nu voor de rest van je leven geen alcohol, in welke vorm dan ook (aftershave, mondspoelwater), meer mag nuttigen JA! Volledige onthouding! Hoe kunnen wij in AA dit volhouden? Simpel ALLEEN VANDAAG. Dit is het 24 uren programma van AA. Als we ons focussen om enkel vandaag nuchter te blijven dan is dit een haalbare kaart. Morgen doen we dat weer. Zo worden dagen, weken en weken maanden enz.. In AA kennen we voorbeelden van mensen die, in hun beginperiode per uur, en zelfs per kwartier nuchter bleven. Van iemand die rookt hoort men vaak zeggen, zolang ik aan het werk ben denk ik niet aan roken. Van iemand die drinkt wordt vaak beweerd, het is ’n zeer goeie werker tot zolang hij niet begint met drinken. Waarom is dit zo? Het is een algemeen gekend gegeven dat het de gedachte is die een gevoel teweeg brengt en dat het op zijn beurt het gevoel is dat een handeling teweeg brengt. Deze zaken gaan bijna altijd hand in hand en zijn enorm krachtig indien ze het resultaat zijn van iemands nood om stress te verlichten of te ontsnappen aan onaangename gevoelens. Eerst neemt de gedachte (obsessie) bezit van de geest van ’n verslaafde om daar een gevoel teweeg te brengen dat hem daarna doet te handelen (drinken). Volgend voorbeeld probeert dit duidelijk te maken . Iemand die elke avond zijn deuren op slot doet alvorens te gaan slapen, kan eens hij in bed ligt (zonder een aanwijsbare reden) de gedachte krijgen dat hij vergeten is om zijn deur op slot te doen. Op dat moment komt het gevoel van twijfel en/of angst om overvallen te worden. Hij begint hieraan “obsessief” te denken, en nog meer twijfel en onrust te creëren, in die mate dat het onmogelijk wordt om te slapen. Enkel als hij opstaat en dit gaat controleren (daad) zal hij terug rust kennen. Gedachten en hun gevoelens waarvan de verslaafde zich soms niet eens bewust is, starten het gedachte/gevoel/gebaar mechanisme en “dwingen” de verslaafde om in overeenstemming hiermee te handelen (blind voor de gevolgen) Dit verklaart waarom verslaafden eigenlijk wel willen stoppen maar hiertoe niet in staat lijken Daarom wordt binnen AA de raad gegeven om zoveel mogelijk bezig te blijven (beginperiode) zodat de gedachten zich op het werk en niet op drank gaan focussen.
Om gemotiveerd te blijven raden we (analoog aan een start to run of fitness) aan om minimum één vergadering per week bij te wonen. In je beginperiode is het opportuun om meerdere vergaderingen per week mee te maken. Zo krijg je de boodschap van AA op verschillende manieren uitgelegd, leer je veel mensen kennen en zie je welke groepen je het beste liggen. We raden je ook aan om per dag minimum één fles water van 1,5l te drinken, dit omdat je lichaam gewoon was aan grote hoeveelheden vocht en om je lichaam beter in staat te stellen zich te zuiveren. Neem ook contact op met je huisarts i.v.m. ontwenningsverschijnselen Waarom noemt AA, AA? Wij zijn anonieme alcoholisten. We hebben voor onszelf toegegeven dat we machteloos staan tegenover de drank en dus alcoholist zijn(1ste stap, stoppen met struisvogelpolitiek en eerlijk toegeven dat MET drank, het met onszelf en ons leven maar triestig gesteld is, toegeven dat niet wij maar de drank onze manier van leven bepaalt, de illusie van controle laten varen, alle uitvluchten achterwege laten en eerlijk worden met onszelf) De anonimiteit is een ander basisprincipe van AA. Het laat de leden toe om vrijuit te praten over hun gevoelens en problemen tijdens de vergaderingen. Als we iedereen bij naam en toenaam zouden kennen dan zouden we niet zo open durven praten. Je ziet op de tafels bordjes staan met daarop “Wie je hier ziet, wat je hier hoort, vertel het niet voort”. Deze discretie is één van de sleutels voor het succes van AA en garandeert de vertrouwelijkheid van alles wat aan tafel besproken wordt Er is echter nog een tweede reden. Binnen AA is iedereen gelijk, we doen niet aan een vedettecultuur, we maken geen reclame met personen die het zogezegd gemaakt hebben. Je bent nuchter of je bent het niet, zo simpel is het. Het herstel binnen AA is gebaseerd op ons twaalf stappen programma en enkel op het programma. AA houdt ook geen ledenlijsten of lidkaarten bij. De enige vereiste voor lidmaatschap van AA is het verlangen om op te houden met drinken, dat is alles. Omdat AA los van alles en iedereen zou kunnen werken voorzien we in onze eigen behoeften. Daarom wordt er een collectebus rondgegeven tijdens de vergadering. Dit houdt geen enkele verplichting in, wil je niets geven dan geef je niets en het sowieso is de gewoonte dat een nieuw lid als gast wordt beschouwd op zijn/haar eerste vergadering en dus nooit een bijdrage geeft tijdens deze 1ste vergadering. Op de gesloten vergaderingen ervaar je misschien voor het eerst in je leven dat het mogelijk is dat er mensen zijn die een sereen gelukkig leven hebben zonder drank . Wat met de zogezegd alcoholvrije dranken? Eerst en vooral; de meeste zijn alcoholarm niet vrij, dus je blijft alcohol innemen. Voor jezelf; de stap om van een alcoholarm drankje over te schakelen naar een alcoholhoudende drank wordt hier wel zeer makkelijk gemaakt omdat je de smaak herbeleeft en ook door je houding om met een drankje in je hand rond te lopen. (waarom wil je dit?) Voor je omgeving je geeft naar de anderen toe de boodschap dat je weer aan het drinken bent geslagen, niemand gaat vragen of je drankje alcohol vrij of alcoholhoudend is. Geef dus een duidelijke boodschap en drink water uit een glas voor water, fruitsap als fruitsap en niet als alcoholarme cocktail enz…Werk daarmee aan je nieuwe look van nuchter mens. Hierdoor leer je actief verantwoordelijkheid te nemen voor je leven en stop je met de slachtofferrol (’n ander verantwoordelijkheid geven over je daden en dus je leven). Jij was het die alcohol tot zich nam en enkel jij kan dit doen stoppen, niemand anders. Probeer ook niet om ’n ander te veranderen want dat lukt toch niet, genoeg werk met jezelf.
De 2de stap, we kunnen het niet alleen In de eerste stap zijn we tot de conclusie gekomen dat ons leven een regelrechte hel is geworden door onze verslaving. We willen dat hier verandering in komt. Vraag;. HOE???? Door een kracht groter dan wij zelf konden opbrengen in ons leven toe te laten, te aanvaarden en te omarmen of m.a.w. de overtuiging groeide dat ik hulp nodig had, wilde ik niet onherroepelijk ten onder gaan Doordenkertje; Alcohol is baas over je leven dus ’n kracht groter dan jezelf. Om je leven terug op orde te krijgen heb je dus ’n andere kracht nodig ook één die groter is dan jezelf. Je moet dus het gevecht tegen je verslaving gestaakt hebben. De illusie dat jij je verslaving controleert laten je varen, pas dan kan je deze stap zetten. Zolang je vecht geloof je dat er ’n kans bestaat om te winnen. Die kans bestaat gewoonweg NIET! De illusie van controle over personen en gebeurtenissen loslaten. Je kan enkel jezelf veranderen, dit op zich is al moeilijk genoeg voor iemand die zelf herstellende is. Je kon vroeger niet stoppen uit jezelf dus is het nogal logisch dat je op zoek gaat naar een kracht groter dan je eigen wilskracht. Dit vraagt om nederigheid. Toegeven dat je het niet kunt zonder hulp van buitenaf. Zoeken naar een bron voor hulp en jezelf klaarstomen om die hulp ook daadwerkelijk te aanvaarden. Voorheen gingen we te rade bij vrienden, familie enz…. Hun goedbedoelde raadgevingen en onze eigen inzichten, hebben ertoe geleid dat onze verslaving compleet uit de hand liep. Het moment voor een andere aanpak is NU aangebroken. Het is dus vanzelfsprekend, meer nog, het is imperatief (absoluut noodzakelijk), dat we ons moeten openstellen voor de raad gegeven binnen AA. Of zoals een van onze vrienden het zo mooi verwoorde “LUISTEREN OM TE LUISTEREN EN NIET LUISTEREN OM TE ANTWOORDEN” Als ik naar mezelf kijk dan is dit nog altijd ’n aandachtspunt. Meestal sluit ik mezelf af voor ’n boodschap van buitenaf op het moment; (cognitieve dissonantie)
� dat ik VREES dat iemand mijn eigenwaarde gaat afbreken (laag zelfbeeld, gebrek aan zelfvertrouwen)
� dat mijn gesprekspartner in mijn ogen een vervelend of hautain iemand lijkt � dat de boodschap mij uit mijn zelfgenoegzaamheid zal halen
Je openstellen voor ’n boodschap van buitenaf vraagt dus onbevreesde luisterbereidheid en nederigheid of m.a.w. een redelijk volwassen attitude, zeker als je door ervaringen je vertrouwen in je medemens verloren hebt. Omdat ik mijn puberteit verdronken heb, is deze fase in mijn ontwikkeling nogal chaotisch verlopen en kan het soms nog wel ’s gebeuren dat er ’n puberale reactie tevoorschijn komt. Hiermee bedoel ik de houding/respons van “JA, MAAR….” binnen ’n gesprek, nog voor de ander is uitgesproken en dat eigenlijk van een dialoog naar ’n monoloog of dovemansgesprek evolueert.
Een redelijk volwassen houding impliceert dan ook dat we onze gesprekspartner als evenwaardig gaan tegemoet treden, zonder vooroordelen, over zijn persoon of de manier waarop hij/zij zich uitdrukt. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Pas op het moment dat we daarin slagen, kunnen we beginnen met te luisteren naar de boodschap die men ons probeert over te brengen. Luister dus onbevreesd naar de boodschap die je wordt gegeven, onderzoek ze, zie hoe je ze in jouw leven kan toepassen, je kan hier niets mee verliezen, alleen winnen. Iemand die nieuw is in AA wordt dan ook de raad gegeven om ’n groep te zoeken waar hij/zij zich goed voelt en zich dus niet stoort aan uitdrukkingen, zegswijzen of opinies van anderen , totdat hij/zij genoeg maturiteit heeft om overal in AA te rade te gaan In het hoofdstuk “Geloof” uit het beste van Bill wordt de andere zijde n.l. die van het raadgeven belicht. Bill stelt dat we onze inzichten op ’n bescheiden, liefdevolle, verantwoorde manier met anderen dienen te delen. Dus ook hier dienen we onze gesprekspartner met een open, niet oordelende, niet belerende manier te benaderen als we kans willen maken om onze inzichten te kunnen doorgeven. Wat is zo speciaal aan AA? Misschien voor de 1ste maal in je leven ervaren (zeker als je uit ’n drinkersdynastie komt) dat het mogelijk is om als persoon aanvaard te worden zoals je bent en van hieruit, kracht vinden en zelfvertrouwen opbouwen of m.a.w. je openstellen voor de boodschap van AA. Op dat moment kan het wonder van AA, een bende amateurs die elkaar zonder enige vorm van verplichtingen nuchter krijgen en houden, bewerkstelligd worden. Voor iemand die keer op keer teleurgesteld is geweest in zijn relatie tot zijn medemens is dit een wonderbaarlijke ervaring. Ben je je geloof in je medemens totaal verloren stel je dan open voor het 12 stappen programma en beschouw dit als je hogere macht, het zal je nooit teleurstellen. Eens die hogere macht gevonden is het niet meer van ik alleen tegen de rest van de wereld. Je hebt ’n thuisbasis gevonden van gelijkgezinde ervaringsdeskundigen die jouw taal spreken. Je kan kracht halen uit de verbondenheid met anderen en mede hierdoor kan je rust en sereniteit vinden. Deze ervaringsdeskundigen (praktijkervaring) hebben de donkere kant van de verslaving “aan den lijve” ondervonden, ze kennen het klappen van de alcoholzweep en hebben desondanks hun leven een positieve wending gegeven. Elk van deze mensen hebben samen datgene bereikt wat ieder afzonderlijk niet had kunnen waarmaken n.l. nuchter worden en blijven Op het moment dat de nog lijdende alcoholist beseft dat er buiten hem een kracht bestaat die hem ondanks zijn machteloosheid t.o.v. de drank in staat is te helpen is dit misschien het enige lichtpunt waaruit hij op dat moment moed kan putten. Je hogere macht wordt het beste bekeken als een hulpvolle liefhebbende kracht die de gedachte versterkt dat zelfvernietigende, pijnlijke acties onvermijdelijk gevolgen zullen hebben. Als je bent opgevoed met het beeld van een strenge en bestraffende god dan zal het je moeilijk vallen om een gezonde en liefhebbende relatie tot je hogere macht op te bouwen. Het concept van een god die als boze bestraffende ouder zit te wachten tot je in de fout gaat versterkt het neurotisch schuldgevoel dat mede aan de basis lag van je obsessief dwangmatig gedrag en kan je drang naar je verslaving terug aanwakkeren.
Indien je god ziet als een soort van immer vergevingsgezinde Kerstman dan zal je vertrekken vanuit de gedachte dat wat je ook mispeutert uiteindelijk toch zal worden vergeven, ook dit kan je terugleiden naar je verslaving. Het blijft dus ieder van ons zijn eigen verantwoordelijkheid, om het rechte pad te continue te blijven bewandelen, in de wetenschap dat hiervan afwijken onvermijdelijk naar her/verval zal leiden. Besef dat het beleven en ervaren van de stappen tijd vergt, veel tijd en nog meer vergaderingen! Voor de nieuwkomer;
• Wie de voor het eerst deze stap zet zit met het pas verworven besef dat je met ’n probleem zit.
• Je dient ’n bocht van 180° te maken nu je beseft dat je vermeende steun en toeverlaat,
de alcohol, je ergste vijand is.
• Al je zekerheden verdwijnen, je voelt je verlaten, meer nog voor sommigen onder ons die veel waarde hechten aan het menselijk opzicht is dit ’n regelrechte ramp.
• Je imago van sociale mens met ’n glas in de hand kan niet meer.
• Hoe ga je daarmee omgaan op feestjes, gelegenheden bij collega’ s vrienden enz..
• Waar ga je steun vinden en waardering, als mens in nood?
• Binnen de vergaderingen ervaar je dat je als gelijke wordt behandeld, je kan je tonen
zoals je werkelijk bent zonder dat daar ’n oordeel wordt aan gekoppeld.
• Hier hoef je niet de beste, sterkste, slimste, mooiste, meest sympathieke te zijn, nee gewoon jezelf.
• Het rare is dat je door iedereen zal aanvaard worden zoals je bent.
• En DAT is het wonder van AA waar je de kracht kan uithalen om verder te stappen.
• Uit dit wonder kan je de kracht halen om te aanvaarden wat je niet kan veranderen,
namelijk dat je met ’n drankprobleem zit. Permanent, ongeneeslijk zoals suikerziekte en waar je zal moeten leren met omgaan.
• Manieren vinden om jezelf overal en altijd te tonen zonder alcohol
3de stap We besloten ons leven en onze wil over te geven aan de zorg van onze hogere macht, zoals ieder van ons die ervaart en aanvaardt. Stap 1
We leven niet langer meer in de ontkenning, we hebben toegegeven dat ons leven onbestuurbaar is geworden omdat de alcohol ons controleerde en niet wij de alcohol. Alcohol was de bepalende factor in ons leven , een kracht groter dan onszelf
Stap 2
In de 2de stap hebben we toegegeven dat we het alleen niet kunnen en dus nood hebben aan een kracht groter dan onszelf. Om de kracht van de alcohol te neutraliseren is er ’n andere kracht nodig in ons leven, ook een die groter is dan onszelf.
Stap 3
Vroeger was alcohol de drijvende kracht in mijn leven, nu is dit, voor mij, het 12 stappen programma en daar haal ik mijn rust.
In stap 1 en 2 erkennen we dat er ’n probleem is en dat we het alleen niet kunnen oplossen. Sommigen van ons wisten dat al lang voor ze stopten met drinken. Hoe past dit nu in de derde stap n.l. onze wil en ons leven overgeven aan ’n kracht groter dan onszelf?
Hiervoor moeten we totaal en dus onvoorwaardelijk gecapituleerd hebben niet alleen met ons verstand, maar met gans ons wezen en ervan doordrongen zijn dat we NOOIT meer sociaal zullen kunnen drinken.
Bij het beleven dan de derde stap ga je over de grens van het verstand (weten) en kom je bij het voelen. Het ervaren van de rust verkregen uit het loslaten van de gedachte dat er misschien ooit nog ’s een kans bestaat om sociaal te drinken. Rust door het uit handen geven van ons drankprobleem, volledig doorvoeld aanvaarden van “ik zal nooit meer kunnen drinken.” Niet meer denken, maar je overgeven aan en vertrouwen op iets groter dan jezelf, hierdoor rust voelen om van daaruit vertrouwen en dus kracht te putten om verder te gaan. Dit is niet zo makkelijk als het klinkt. Controle afgeven is voor sommigen een zeer verontrustende zaak. Voor iemand die van ’n mug ’n olifant maakte, op voorhand begon te stressen, angst had om afgewezen te worden (verhaal van de panne met de auto en “ik moet je krik al niet meer hebben”), enkel vertrouwen had in zichzelf enz… is dit ’n bocht van 180° nemen.
Verantwoordelijkheid nemen voor je daden.
Onze wil en ons leven overgeven aan de hoede van een hogere machte betekent in geen geval dat we de verantwoordelijkheid voor ons leven uit handen geven. Voor mij betekent het de slechte gewoontes en onze verziekte manier van denken loslaten en gebruik maken van de hoop en moed die je ontvangt van je hogere macht zodat je bewuste en dus betere keuzes kan maken met een nuchtere klare kijk op het leven. Dus actief leven en, keuzes maken ze uitvoeren en voor de gevolgen verantwoordelijkheid dragen en genieten van de op die manier verworven voordelen.
Wat je aan je hogere macht toevertrouwt geeft je geen zorgen en dus geen stress meer, je hogere macht de controle geven over je verslaving
Deze beslissing moet van diep in ons binnenste komen , dit kan tijd vergen. Gemakkelijker gezegd dan gedaan. We moeten er van doordrongen zijn dat onze hogere macht om ons geeft wat we nodig hebben en ons voorziet van moed, hoop en kracht.
Loslaten……..wat je niet kan veranderen aan je hogere macht toevertrouwen EN actief werken aan wat je wel kan veranderen.
Dit is niet zo makkelijk als het klinkt<;. Veel AA’ ers keren terug naar stap 1 en 2 alvorens ze de derde kunnen zetten. Praten met de peter in AA en veel luisteren in de vergaderingen heeft voor sommigen die worstelen met deze stap, de klik gegeven nodig om de derde stap te kunnen zetten. Deze stap is er één van ervan overtuigd zijn en dat komt niet in 1 2 3.
Ik geloof dat de derde stap er kan toe bijdragen om onze oude verziekte manier van denken op te geven zodat er aan herstel kan worden gewerkt. Velen hebben over deze stap gemediteerd zodat ze gefocust zouden blijven en hun verziekte manier van denken zouden kunnen loslaten. Op deze manier kan iemand gans de dag bewust blijven van zijn hogere macht en de kracht en hoop met zich meedragen die ze van hun hogere macht mogen ontvangen. De dagdagelijkse stress kan ons afleiden van ons contact met onze hogere macht. (uit “Vrijzinnige alcoholist ook jij hebt er wat aan”)
Het 3 G mechanisme van gedachte (obsessie)….gevoel….gebaar (handelen) dat ons steeds weer naar de drank leidde wordt in de 3de stap doorbroken. Over iets dat je uit handen geeft hoef je niet meer te tobben/na te denken, hierdoor krijg je ’n gevoel van rust en daarmee verdwijnt de behoefte tot het onderdrukken van angstgevoelens/stress, en dus de behoefte tot het nuttigen van alcohol.
De balans vinden tussen wat je wel en niet kan veranderen.
Iedereen moet zijn manier vinden om de 12 stappen te beleven omdat we moeten ervaren wat wel en niet voor ons werkt. De 3de stap is voor sommigen moeilijker te zetten dan voor anderen. Sommigen mediteren elke ochtend zodat hun focus gericht blijft op de energie en kracht die hen kan helpen in elke aspect van hun leven en dus niet enkel in AA. Het doet er dus niet toe waar je je kracht en hoop vandaan haalt, wat van belang is is de mogelijkheid om ze te ontvangen, er gebruik van te maken en er te zijn als iemand anders ons nodig heeft. Je schrik om alleen en verlaten achter te blijven laat je over aan je hogere macht terwijl je leert om als onafhankelijke volwassene door het leven te gaan.
In welke mate kan jij je vertrouwen aan iemand schenken, of je kwetsbaar opstellen met het risico om afgewezen te worden. In hoeverre hangt je welbevinden af van ’n ander? Door het beleven van het 12 stappen programma ga je antwoord vinden op al deze vragen
• Je persoonlijkheid verbeteren (stap 4-7) • Je relatie met anderen verbeteren (sociale rehabilitatie stap 8-9) • Dagdagelijks bijsturen (stap 10)
• Bepalen van, wat wil ik met mijn leven? (afstand nemen/mediteren stap 11) • Het programma blijven beleven en zo de boodschap uitdragen (stap 12)
Stap 5 Bespreken wat je in de 4de stap hebt opgeschreven opdat je zou kunnen herstellen van wat je verslaving met jou heeft aangericht
In de 5de stap gaan we wat we over onszelf te weten zijn gekomen tijdens de 4de stap delen met een ander persoon of met onze hogere macht. Tegenover onszelf toegeven waar we fout waren en wat onze gebreken zijn is al moeilijk genoeg, het toegeven van fouten en gebreken aan ’n ander kan extreem moeilijk lijken maar is levensnoodzakelijk. Het ontwijken om jezelf bloot te geven leidt tot herval omdat je blijft zitten met valse schaamte, verborgen schade/gebreken en in ontkenning blijft leven. Je kan met de 5de stap een einde maken aan het geheimzinnig gedoe dat je geïsoleerd hield en opgesloten in je verslaving. Je had de misvatting dat de wereld zou stoppen met draaien en jij ten onder zou gaan op het ogenblik dat je zou uitkomen voor je verslaving en wat die met jou heeft aangericht
Alleen aan onszelf de ware aard van onze karaktergebreken en misstappen bekennen is niet genoeg omdat het niet dezelfde impact geeft welke broodnodig is om het verschil te maken voor onze nuchterheid. Iemand anders ons onverbloemd levensverhaal vertellen doorbreekt onze muur van ontkenning. Ons verhaal luidop delen met ’n ander brengt ’n ongelooflijke verademing met zich mee, ’n echte opluchting. Belangrijk hierbij is wel dat je ALLES in je persoonlijke inventaris (4de stap) hebt gestopt, hier is geen plaats voor valse schaamte. Ben ik eerlijk en nederig genoeg om mijn fouten toe te geven, of heb ik stiekem een achterdeurtje? Wat je nog probeert te verbergen zal je blijven achtervolgen. Pas als je door je angst, schaamte en ontkenning bent gegaan zal je in de mogelijkheid zijn om objectief (eerlijk, realistisch) te zijn met jezelf in verband met je alcoholistische manier van denken en zijn.
De 5de stap licht opnemen, zich niet openstellen naar n’ ander, en hier maar half werk leveren is zichzelf bedriegen. Om tot nuchterheid te komen en onze onthouding vol te kunnen houden kunnen we geen geheimen wegmoffelen, of in ontkenning leven. Je kan je verleden niet loslaten zolang je er aan vasthoudt uit angst, schaamte of vrees voor gezichtsverlies.
Het beleven van stap 5 kan voor velen het vinden van vergeving spiritueel laten ervaren, naar zichzelf toe en naar deze die je tekort hebben gedaan Vergeving werkt helend zowel emotioneel (gevoel) als psychisch (geestelijk) en is ontegensprekelijk ’n stap in de goede richting voor persoonlijk herstel
Het kiezen van je vertrouwenspersoon met wie je al je gebreken en misstappen gaat delen dient weloverwogen te gebeuren. Belangrijk is dat je iemand vindt met wie je volledig eerlijk kan zijn en die op zijn beurt niet oordelend kan luistenen en die discreet kan zijn. Velen wenden zich tot hun pastoor, dokter of psycholoog, anderen kiezen hun peter in AA. Wie je ook kiest, maak hen op voorhand duidelijk waar je over wil praten, wat je van hen verwacht en hoe ze je kunnen helpen in je 5de stap. Het is noodzakelijk dat die persoon eerlijke, objectieve feedback geeft. De 5de stap toont onweerlegbaar aan dat een ander je kan zien zoals je werkelijk bent zonder jou als persoon te verwerpen of te bekritiseren. (oefening op stap 9)
Om er zeker van te zijn dat je niets gaat vergeten breng je de lijst uit stap 4, die je hebt opgeschreven met je mee en deel die met je vertrouwenspersoon. Weet ook dat mensen uit je groep hetzelfde hebben meegemaakt en dus niet voor de gek gehouden kunnen worden met onnozele uitvluchten of halve waarheden
Open en eerlijk delen van je gebreken, je zwaktes en je levensverhaal zal schuldgevoel en pijn verlichten en je ’n rust geven waarvan je niet wist dat die mogelijk was.
Een ander aspect van de 5de stap is de werking van het peterschap in AA.
Dit is ook nog nuttig als je al wat langer nuchter bent en iemand zoekt om problemen, waar je mee worstelt en die je niet zomaar tijdens de wekelijkse vergaderingen wenst in de groep te gooien, of wanneer er onvoldoende tijd is tijdens de vergadering, op ’n rustige, meer diepgaande manier te bespreken.
Het bellen naar je peter zou laagdrempelig moeten gemaakt worden, het is voor de herstellende alcoholist niet evident om hulp te vragen.
Daarom zou het bellen naar je peter, of ’n andere vertrouwenspersoon binnen AA een gewoonte moeten zijn zodat je er tijdens een crisissituatie kan op terugvallen. Op dat moment moet er dan geen schroom overwonnen worden en het gsm of telefoonnummer is gekend of zit in je toestel opgeslagen.
Het leven zit vol onverwachte gebeurtenissen en het is juist op die momenten dat het onmiddellijk kunnen terugvallen op personen met wie je een vertrouwensband hebt van het grootste belang is.
Daarom werk aan je contacten binnen AA en bel hen regelmatig, dit is je beste verzekering tegen herval in moeilijke momenten, het is een oefening in nederigheid en het zal je veel over jezelf leren.
6de stap Werken aan karaktergebreken De vorige stappen hebben je eerlijker gemaakt met jezelf, hierdoor ben je beter in staat om te evalueren wat je voelt op een bepaald moment en welke emoties, gedragingen of gebeurtenissen je naar je verslaving dreven. In hoeverre ben je klaar om
• Iets te doen aan je probleem? • Ben je bereid om je zelfvernietigende mechanismen die je leven vergalden te laten
varen? • Hulp die je nodig hebt om de aangerichte schade te herstellen te aanvaarden?
De vijf eerste stappen hebben van jou een eerlijk observator van je tekortkomingen en hun oorzaak je karaktereigenschappen gemaakt en dus de weg geëffend voor blijvende verandering. Als je volledig openstaat voor blijvende verandering, sta je open voor hulp van je hogere macht, je wil het niet meer alleen, op jouw eigengereide manier, die je terug naar destructie voert, proberen. In de derde stap heb je je leven overgegeven aan een hogere macht, de zesde stap situeert zich op een ander niveau; Je bekijkt hoe je weigerachtig stond TOV verandering en vasthield aan de oude vertrouwde mechanismen en je laat ze varen voor een open en moedige houding naar verandering toe. Stop met anderen de schuld ( verantwoordelijkheid) te geven voor jouw problemen. Ik kan er niets aan doen aan hoe ik ben en wat ik doe. Wat anderen me aandeden heeft me gemaakt tot wie ik nu ben en dat kan ik niet veranderen Neem zelf verantwoordelijkheid voor je leven en zie wat je met behulp van de hogere macht kan veranderen. Kom dus uit die slachtofferrol! Je verslaving is NIET wie je bent, je karaktergebreken bepalen niet je leven. In de 4de en 5de stap heb je voor jezelf en anderen de spelletjes en verdedigingsmechanismen die je verslaving in stand hielden benoemd. Je wil ze niet meer maar bent bevreesd om ze te laten varen. Hoe destructief ook, ze waren je enige overlevingstechnieken, deze opgeven maken je ongerust. Je moet dit onder ogen zien en jezelf vragen;
• Hoe ga ik omgaan met stress zonder deze verdedigingsmechanismen? • Wat zal er me helpen bij omgaan met de dagdagelijkse problemen? • Ga ik echt op de hogere macht vertrouwen om nieuwe manieren te vinden om met
stress enz.. om te gaan? Als je hierop vertrouwt zal je met rust al je problemen het hoofd kunnen bieden.
Het zich wenden tot onze hogere macht, sluit in geen geval uit, dat je je voor specifieke problemen
waar je zelf en AA geen pasklaar antwoord op hebben, wendt tot een andere vorm van therapie.
7 de Stap Werken aan tekortkomingen
Voor we aan de 7de stap beginnen hebben we een onbevreesde morele balans van onszelf gemaakt
waarin we onze zwakheden en karaktergebreken blootlegden en die, nu we erover nadenken eerder
beschamend waren. Sindsdien hebben we veel over onszelf geleerd en door wat we geleerd hebben
zijn we spiritueel gaan groeien. We proberen niet langer om onze gebreken goed te praten maar we
gaan ze nederig onder ogen zien.
Vroeger waren we arrogant, egoïstisch, eigengereid maar nu begrijpen we onszelf beter en realiseren
we ons dat we niet perfect zijn. Onze vroegere manier van leven heeft onszelf en anderen veel leed
berokkend. Alleen als we ons bewust zijn van ons karaktergebreken en van ons gedrag dat hieruit
voortvloeit, pas dan kunnen we hieraan werken. We weten nu dat emoties, gekoppeld aan
karaktereigenschappen kunnen leiden tot het stellen/nalaten van daden Door het stellen/nalaten
van bepaalde daden kunnen we tekort schieten t.o.v. anderen. Om deze tekortkomingen naar de
toekomst toe te vermijden is inzicht in karkatereigenschappen en hoe die ons gedrag beïnvloedden
onontbeerlijk. Het is dus vanzelfsprekend dat stap 7 na stap 4-6 komt.
Niet alleen zien we onze gebreken maar we voelen ze ook aan en dit kan pijnlijk zijn. Zolang we ons
aan onze gebreken en de daaruit voortvloeiende scheefgegroeide verdedigingsmechanismen blijven
vastklampen is persoonlijke groei en een gelukkig leven of gelukkig nuchter zijn onmogelijk. We
beginnen te snappen dat we zo niet verder kunnen maar we kunnen het niet alleen en we hebben
hierbij hulp nodig
Niemand van ons is perfect, iedereen heeft sterke en zwakke kanten en het voelt goed om toe te
geven dat we niet alles alleen kunnen en dus hulp nodig hebben. In volle vertrouwen wenden we ons
tot onze hogere macht en vragen nederig, naar de kracht, die onze tekortkomingen kan wegnemen.
Dit gaat niet vanzelf en het is een levenslang proces waar we dag na dag dienen aan te werken.
Omdat aan de stappen geen resultaatsverbintenis is gekoppeld, valt de stress van competitie dan ook weg. Hier zijn geen winnaars. Het bewandelen van de weg naar herstel is ruim voldoende.
We hebben ernaar gestreefd om door gebed en meditatie ons bewust contact met god, zoals we hem opvatten, te verbeteren. Hierbij baden we om zijn wil te mogen kennen en de kracht om die uit te voeren. De enen dag is den anderen niet
Na het doorlopen van de 10 voorgaande stappen zijn we in staat om terug als “normale mensen” te functioneren in de maatschappij. Met de eerste drie stappen hebben we ons ontdaan van de alcohol. In stap 4 hebben we onze tekortkomingen opgelijst. In stap 5 hebben we deze erkend t.o.v. onszelf, een ander persoon of onze hogere macht. Stap 6 onderzoekt de oorzaken van onze tekortkomingen n.l. onze karkatergebreken. Nu we in het tweede blok van de stappen inzicht hebben gekregen in wat er mis liep en wat er mis is met ons gaan we daar aan werken. Stap 7 onze karaktergebreken wegwerken. Daarna is de relatie met onze medemens aan de beurt. Stap 8 een lijst maken van wie we tekort hebben gedaan. Stap 9 dit proberen te herstellen. Nu we met onszelf en onze omgeving in het reine zijn gekomen is het noodzakelijk om dit op regelmatige basis te evalueren, kijken of we nog goed bezig zijn en wat er nog kan verbeterd worden, dit gebeurt in stap 10. Met de 11de stap gaan we proberen om van normaal functionerende mensen naar gelukkig tevreden en/of serene normaal functionerende mensen te evolueren. Dit gebeurt door middel van gebed, wat je hier ook mag onder verstaan, op je knieën gaan zitten, mantra’s reciteren (hetzelfde woord eindeloos herhalen), repititieve fysieke arbeid verrichten enz… Terwijl men bidt, kan alles bezinken en aldus zwakken spannings- en "stresstoestanden af met gevolg dat wij NADIEN de dingen rustiger kunnen bekijken. Of m.a.w. pas als we rustig zijn zijn we ook in staat om te mediteren. Dit hoeft niet te zijn zoals het in kleermakerszit gedachteloos voor je uit zitten te staren. In mindfullness zegt men dat we allemaal een monkey mind bezitten. Hiermee bedoelen ze dat onze gedachten van de hak op de tak springen. Voor mij is mediteren het laten komen van gedachten en emoties, deze op een niet oordelende manier te bekijken of te voelen en ze dan los te laten. Dit kan je in staat stellen om rustiger door het leven te gaan en om je goed- of welbevinden niet van iemand anders te laten afhangen. De beste stuurlui staan aan wal, en dat is ook zo omdat ze de zaken van op afstand bekijken en hierdoor het overzicht bewaren. Het overzicht bewaren over wat je doet met je leven en of je goed bezig bent kan enkel als je af en toe wat afstand neemt van de dagdagelijkse beslommeringen door te bidden en te mediteren , ieder op zijn manier.
De 12de stap belichaamt het principe dat het 12 stappen programma zo succesvol maakte in het bereiken en helpen van mensen met ’n verslaving. Het programma blijven beleven en anderen helpen om nuchterheid te bereiken
De beste manier om jezelf te helpen herstellen is anderen helpen. De onderliggende boodschap hier
is “we zijn met z ‘n allen in hetzelfde bedje ziek”Iemand anders helpen om te herstellen verhoogt je
mogelijkheid om zelf vooruitgang te boeken. Door anderen te helpen bevestig je voor jezelf het
belang van je eigen herstel en herinner je jezelf constant aan al die zaken die broodnodig zijn op onze
weg naar herstel. In het 12 stappen programma heb ik de mogelijkheid om anderen te helpen in de
wetenschap dat ook zij op hun beurt klaar zullen staan voor mij in moeilijke momenten. Wat als ’n
paal boven water staat is de wetenschap dat door anderen te helpen bij hun herstel we op onze
beurt geconfronteerd worden met hun/onze problemen en hierdoor verplicht worden om toe te
geven dat dit alles ook van op ons van toepassing is.
Door anderen wegwijs te maken in het programma bereiden we onszelf voor om moedig nieuwe
uitdagingen onder ogen te zien, eerlijk onze zwaktes te onderkennen en op ’n medelevende manier
met anderen om te gaan.
Je eigen herstel door het beleven van de 12 stappen heeft ’n ongelooflijk positieve impact op je leven
met als resultaat dat je, doordrongen van die positieve impact meer dan ooit klaar bent om de
boodschap uit te dragen. In je nieuw gevonden ijver moet je ervoor waken om niet te gaan preken of
over te komen als “ik weet het en ben dus beter dan jij”. Het is van belang om het programma op ’n
voorzichtig, eerlijke en open manier aan de nieuweling te introduceren.
Het besef dat je ’n positieve impact op anderen kan hebben en een hulpvolle rol kan spelen kan
genezend werken. Een actieve rol spelen in iets dat groter is dan jezelf houdt de opwinding over ons
herstel levendig en geeft betekenis aan alle inspanningen die je hebt geleverd om zover te komen.
Het 12 stappen programma is anderen helpen de weg te vinden naar herstel door het delen van
ervaringen, kracht en hoop. Het spreekt voor zich dat je eerst van je eigen herstel een andere manier
van leven hebt gemaakt.
De 12de
stap toont ons hoe je alle stappen kan gebruiken om te herstellen van je ziekte en kan
worden gebruikt als gids voor alle andere levensproblemen. Dit houdt het engagement in om niet
meer achterbaks door het leven te gaan, doch op ’n open en eerlijke manier, vertrouwend op je
hogere macht om zo anderen te helpen bij hun herstel.
De 12de
stap herinnert je aan al je inspanningen nodig bij het herstel van je ziekte en maakt duidelijk
dat herstel nooit als verworven kan worden beschouwd doch als iets waar dagdagelijks moet aan
gewerkt worden.
Voor de nieuweling kan dit een onoverkomelijke taak lijken, iets wat de meesten van ons dachten
toen ze hun 1ste
stap zetten. Terugkijkend op de afgelegde weg naar herstel en de geleverde
inspanningen wil niemand weerkeren naar de oude destructieve manier van leven, we houden teveel
van onze nieuw herwonnen vrijheid dankzij ons geestelijk gezond worden. De overtuiging dat een
stuurloos leven kan worden veranderd wordt een enorme opluchting als je weet dat herstel mogelijk
is door het beleven van de 12 stappen samen met de hulp van anderen.