Catullus gedicht 11: Voorbij Miser Catulle, desinas ineptire, 1 et quod vides perisse, perditum ducas. Fulsere quondam candidi tibi soles, cum ventitabas, quo puella ducebat amata nobis, quantum amabitur nulla. 5 Ibi illa multa cum iocosa fiebant, quae tu volebas nec puella nolebat, fulsere vere candidi tibi soles. Nunc iam illa non vult: tu quoque, impotens, noli, nec, quae fugit sectare, nec miser vive, 10 sed obstinata mente perfer, obdura. Vale, puella. Iam Catullus obdurat, nec te requiret nec rogabit inuitam. At tu dolebis, cum rogaberis nulla. Scelesta, vae te, quae tibi manet uita? 15 Quis nunc te adibit? Cui videberis bella? Quem nunc amabis? Cuius esse diceris? Quem basiabis? Cui labella mordebis? At tu, Catulle, destinatus obdura.
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle, desinas ineptire, 1
et quod vides perisse, perditum ducas.
Fulsere quondam candidi tibi soles,
cum ventitabas, quo puella ducebat
amata nobis, quantum amabitur nulla. 5
Ibi illa multa cum iocosa fiebant,
quae tu volebas nec puella nolebat,
fulsere vere candidi tibi soles.
Nunc iam illa non vult: tu quoque, impotens, noli,
nec, quae fugit sectare, nec miser vive, 10
sed obstinata mente perfer, obdura.
Vale, puella. Iam Catullus obdurat,
nec te requiret nec rogabit inuitam.
At tu dolebis, cum rogaberis nulla.
Scelesta, vae te, quae tibi manet uita? 15
Quis nunc te adibit? Cui videberis bella?
Quem nunc amabis? Cuius esse diceris?
Quem basiabis? Cui labella mordebis?
At tu, Catulle, destinatus obdura.
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle, desinas ineptire, 1
et quod vides perisse, perditum ducas.
Fulsere quondam candidi tibi soles,
cum ventitabas, quo puella ducebat
amata nobis, quantum amabitur nulla. 5
Ibi illa multa cum iocosa fiebant,
quae tu volebas nec puella nolebat,
fulsere vere candidi tibi soles.
Nunc iam illa non vult: tu quoque, impotens, noli,
nec, quae fugit sectare, nec miser vive, 10
sed obstinata mente perfer, obdura.
Vale, puella. Iam Catullus obdurat,
nec te requiret nec rogabit inuitam.
At tu dolebis, cum rogaberis nulla.
Scelesta, vae te, quae tibi manet uita? 15
Quis nunc te adibit? Cui videberis bella?
Quem nunc amabis? Cuius esse diceris?
Quem basiabis? Cui labella mordebis?
At tu, Catulle, destinatus obdura.
!Rare
persoonsvormenalarm
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle, desinas ineptire, 1
et quod vides perisse, perditum ducas.
Fulsere quondam candidi tibi soles,
cum ventitabas, quo puella ducebat
amata nobis, quantum amabitur nulla. 5
Ibi illa multa cum iocosa fiebant,
quae tu volebas nec puella nolebat,
fulsere vere candidi tibi soles.
Nunc iam illa non vult: tu quoque, impotens, noli,
nec, quae fugit, sectare, nec miser vive, 10
sed obstinata mente perfer, obdura.
Vale, puella. Iam Catullus obdurat,
nec te requiret nec rogabit inuitam.
At tu dolebis, cum rogaberis nulla.
Scelesta, vae te, quae tibi manet uita? 15
Quis nunc te adibit? Cui videberis bella?
Quem nunc amabis? Cuius esse diceris?
Quem basiabis? Cui labella mordebis?
At tu, Catulle, destinatus obdura.
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMONaamval en dus stijlfiguur?
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMOVocativus, apostrofe
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Van welk ww?Persoon, tijd, wijs?
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Van desinere
2e pers. ev. con. praes. act
Con. in de hoofdzin: altijd in je vertaling weergeven(i.t.t. con. in de bijzin)
Vraag? Ja: moet (twijfel)Nee: moge (wens)
laat (aansporing)
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Komen we zo op terug
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Van welk ww?Persoon, tijd, wijs?
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Van ducere + dubbele acc.: beschouwen als!
2e pers. ev. con. praes. act.
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMOinf. als aanvulling
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Relativum met ingesloten antecedent
Catullus gedicht 11: Voorbij
Miser Catulle,/ desinas ineptire,/
et quod vides perisse,/ perditum ducas.
PSOLMO
Relativum met ingesloten antecedent
Quod= lijdend voorwerp van vides,maar quod vides perisse is in zijn geheel