Büyük Demirkazık Güneydoğu Sırtı

1|BİLKENT ÜNİVERSİTESİ DOĞA SPORLARI TOPLULUĞU OZAN KANBERTAY

Ameliyat, yaz okulu, seyahat gibi sebeplerden

ertelediğimiz Büyük Demirkazık faaliyetimiz

için nihayet uygun zaman gelmişti. İzmir’den

on iki saatlik otobüs yolculuğunun sonunda

Niğde’ye varıyoruz artık. Klasik dolmuş ve

traktör yolculuğunun ardından, ilk günümüz

Arpalık üzerinden Cimbar Vadisi’nin sonundaki

oba yerine yürümekle geçiyor.

Uzun yolculuğun yorgunluğunu ve günlerin

uzun olmasını bahane ederek çadırdan

çıkışımız 8.30’u bulmuştu. Neyse ki; Tağra’nın

ilk zirve etkinliği olmasına rağmen performansı

oldukça iyiydi. Bu sayede rotanın asıl kısmının

başladığı bele üç saatte ulaşabilmiştik.

Demirkazık Doğu Geçidi’ne varmadan,

geçitten 200 metre aşağıda iki seçeneğiniz

bulunuyor: Doğu çarşağından devam etmek

(1) ya da çarşağın hemen yanındaki II-III

derecelik kayaları tırmanmak (2). Biz ikincisini

tercih ettik. Doğu Çarşağı’ndan da devam

edilebilir; ancak bu durumda dikleşen ve

kayganlaşan zemini, taş düşme riskini göz

önünde bulundurmak gerek. Bu kulvarı karlı

dönemlerde kullanmak en mantıklısı.

Tekepınarı’ndan 30 metre yüksekteki “kapı” denilen geçitten iniş (yukarıda).

ALADAĞLAR’IN SİMGESİNE YOLCULUK BÜYÜK DEMİRKAZIK GÜNEYDOĞU SIRTI


Bele ulaşmadan önce karşınıza çıkan iki seçenek yukarıda görülüyor. Kulvarda kar olmadığı dönemlerde 2. seçeneği kullanmanız tavsiye edilir.

Büyük Demirkazık’ın klasik rotası, güneydoğu sırt hattıdır. Rotaya Kızılçarşak veya Doğu Çarşağı üzerinden yaklaşılabilir. Bele ulaşmadan önce karşınıza çıkan iki seçenek yukarıda görülüyor. Kulvarda kar olmadığı dönemlerde 2. seçeneği kullanmanız tavsiye edilir.


Bundan sonrası için çantaları burada yani geçitte

bırakmaya karar verdik ve teknik malzemeleri

kuşandık. II-III derecelik etapları ortalama bir hızda

tırmanmaya başladık. Tağra bir noktada boşluktan

tedirgin olduğu için, yaklaşık 400 metrelik sırt

hattının sadece 5 metrelik bir kısmında ip açtık.

Doğu Duvarı’na yakın giden yatık kaya etapları

nihayet bitiyor ve kılçıkvari bir sırt hattından

yürüdükten sonra zirveye ulaşıyoruz. Saat 14:15.

Zirveden önceki son metreler. Sağda Doğu Duvarı görülüyor.

Klasik zirve pozu. Soldan sağa: Tağra (Bayık), Ozan (Kanbertay).

Çok fazla oyalanmadan inişe başlıyoruz. Daha

hızlı olacağı için ip kullanmadan ilerlemeye karar

verdik. Yüzümüz yamaç aşağı bakacak şekilde,

ellerimiz ve ayaklarımızın tabanlarını kullanarak

iniyoruz. Tutamak ve basamak kıtlığına rağmen,

60-70 derecelik yüzeyin sağladığı yeterli

sürtünmeyle birlikte güvenli bir şekilde

ilerliyoruz; ta ki bir noktaya kadar. Tağra’nın “Abi

soldan gitmeyelim duvara çok yakın.” demesi

üzerine biraz sağa açılıyoruz ve olanlar oluyor.

İnişten bir an. 60-70 derecelik yüzeyin sağladığı sürtünme sayesinde ip kullanmaya gerek kalmaksızın güvenli bir şekilde iniş yapılabiliyor. Buna rağmen nedense, çoğu ekip ip kullanmayı tercih ediyor (üstte).

İnişte sıkıntılı dakikalar yaşadığımız bölüm. Aynı sıkıntıları yaşamamak için Doğu Duvarı’na mümkün olduğunca yakın ilerlemek gerekiyor (sağda).


Tutamak, basamaklar ve oluklar giderek

belirsizleşiyor ve sonunda tamamen kayboluyor.

Yüzey de giderek dikleşerek, pürüzsüzleşiyor bu

arada. Haliyle artık güvenli bir şekilde inmemiz

için yeterli sürtünme yok. Yapılacak şey bir an

önce sola koymak ve hızlı bir şekilde bu bölgeyi

geçmek. Bazı yerlerde birkaç metre kayarak

kendimi aşağıya bırakıyorum ve sonunda bu

sıkıntılı bölgeyi atlatıyorum. Ama Tağra benden

daha da sağda ve Doğu Duvarı’na bir türlü

yaklaşamıyor. Neyse ki, aşırı yavaş ama temkinli

bir şekilde, o da burayı atlatıyor. Ancak bu inişin

-ya da yaptığım hatanın- maliyeti biraz ağır oluyor

Tağra için: Bir pantolon, bir tetanoz aşısı ve birkaç

gün oturamama derdi…

Belden sonrası artık Doğu Çarşağı. Belin hemen

altında 40 derecenin üzerindeki eğimli çarşaktan

inmeye başlıyoruz. (Çıkışta burayı değil, yandaki

kaya etaplarını kullanmıştık) Buradaki ıslaklıktan

ve aşırı kayganlıktan ötürü düşüyorum. Fakat bu

durumu hemen lehime kullanıp, hızlı bir şekilde

kayarak bu dik kısmı atlatıyorum. Bundan sonra,

eğim azalıp çarşak güzelleşiyor. Topuk basarak

hızlı bir şekilde aşağıya iniyorum.

Doğu Çarşağı’ndan iniş.

Doğu Çarşağı’ndan çıkış.

Tağra’nın ilk çarşak inişi olduğu için, gayet normal

olarak oldukça yavaş ilerliyor. Doğu Çarşağı’nı da

sağ salimen bitirdikten sonra kurumuş mevsimlik

gölün yanında geçerek akşam sekize doğru kamp

alanımıza varmış oluyoruz.

Ertesi günümüz dinlenmekle ve Dipsizgöl’de

eğlenmekle geçiyor.


16 Ağustos 2011 17 Ağustos 2011 11:45 Çukurbağ’dan hareket

(traktör) 08:30 Kamptan ayrılış

12:45 Arpalık’a varış 11:45 Demirkazık Doğu Geçidi

13:15 Yürüyüşe başlama 14:15 Zirve 16:20

Oba yerine varış 19:45 Kampa varış

Büyük Demirkazık zirvesi, Dipsizgöl’den (3000 m) bütün ihtişamıyla gözükmekte (solda).

NOTLAR Arpalık Yaylası’na kadar traktör yolu çıkıyor. Ancak zamanınız var ve paranız yok ise, bunun yerine Cimbar Kanyonu’nu da kullanabilirsiniz. Cimbar oba yerinden önce, Tekepınarı’nda su bulabilirsiniz. Cimbar oba yerindeki kuyuda su var. Ancak bunu beğenmezseniz, dere yatağını takip ederek kamp alanının 200-250 metre kuzeybatısında akan su bulabilirsiniz. Rota her ne kadar Demirkazık Doğu Duvarı’na yakın gitse de, tırmanışta kayda değer bir boşluk hissi yok. Klasik rotanın asıl kısmını oluşturan güneydoğu sırtında tırmanışın genel hali (sağda). Burada doğu duvarına mümkün olduğunca yakın gitmek lazım.

Arpalık Yaylası’nda Tağra ve koyunlar (2200 m).

Büyük Demirkazık Zirvesi (3756 m). Cimbar Vadisi sonunda yer alan Dipsizgöl (3000 m).


ZORLUK Alpin Zorluk: F+ (IFAS) (Kolay)

Teknik Zorluk: II-III derece kaya tırmanışı

(UIAA), 40-45 derece eğimli kaygan çarşak Zirveden önceki etaplardaki tırmanış yer yer boşluklu olabiliyor (sağda). 3000 metrede, Dipsizgöl’de (Çağalın Gölü) yüzme keyfi (aşağıda).

Cimbar Vadisi’nde yürüyüş. Uzaklarda en solda görülen Beşparmak Zirvesi; onun hemen yanındaki ise Kocasarp.

Tekepınarı’ndan sonra, Arpalık’tan önceki “kapı”dan geçiş.


Kapıdan sonra Arpalık Yaylası’na doğru giden patika.

Cimbar oba yerindeki kampımız (2900 m). Zirveler soldan sağa: Adsız Tepe, Çağalınbaşı, Beşparmak.

Doğu Çarşağı’nın hemen altındaki Mevsimlik Göl (3000 m). Aylardan ağustos olduğu için göl tamamen kurumuş durumda.


Demirkazık Zirvesi’nden güneye bakış. Fotoğrafın ortasında en uzakta siluet olarak görülen zirve, meşhur Kaldı. Sağda üçgen siluetli zirve ise Alaca.

Demirkazık Zirvesi’nden (3756 m) Ecemiş Ovası manzarası.

Büyük Demirkazık Güneydoğu Sırtı

Documents