Bezpieczeństwo zdalnych transakcji elektronicznych. Robert Kępczyński, CISSP, IBM Polska [email protected]. Środowisko zdalnej transakcji elektronicznej. Internet. Bank. Dane identyfikacyjne, transakcyjne i logi. Anatomia zdalnej elektronicznej transakcji. - PowerPoint PPT Presentation
Welcome message from author
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transakcja elektroniczna to ciąg wielu czynności operacyjnych od momentu zainicjowania po stronie klienta do momentu zakończenia ostatniej operacji po stronie banku. Typowe czynności operacyjne w transakcji elektronicznej:
• Uwierzytelnienie sesji• Uwierzytelnienie pojedynczej operacji• Automatyczne sprawdzanie stanu konta i uprawnień do
wykonania transakcji• Dodatkowe sprawdzanie tożsamości przez pracownika
banku• Wykonanie transakcji• Zarejestrowanie danych o transakcji w logu• ….
W bankowej transakcji elektronicznej nie zostaje żaden materialny ślad jej wykonania po stronie klienta.
Kto ponosi koszty nielegalnej transakcji bankowej kiedy nie można wykryć sprawcy?
Problem kosztów nielegalnych transakcji elektronicznych na razie nie ma prostego rozwiązania prawnego w przeciwieństwie do nielegalnych transakcji bankomatowych i czekowych.
Warto prześledzić historię i rozwiązania z innych krajów, gdzie temu problemowi poświęcono wiele uwagi.
Jeśli bank zaakceptuje podrobiony czek, to automatycznie pokrywa stratę finansową.
Jeśli sprzedawca zaakceptuje podrobiony czek, to będzie to jego strata finansowa.
W 1965r. w W. Brytanii wprowadzono zasadę, że za przyjęte przez sprzedawcę podrobione czeki o wartości do 50 GBP stratę finansową pokrywa bank.W 2000r. podwyższono limit wartości czeku do 100 - 250 GBP.
W żadnym wypadku osoba, na której nazwisko wystawiono fałszywy czek, nie ponosiła straty finansowej o ile nie udowodniono, że na czeku na pewno jest jej podpis.
Kto ponosi koszty nielegalnej transakcji bankomatowej?
Jeszcze w latach 90-tych w W. Brytanii (też w Norwegii i Holandii) klient musiał udowodnić, że nielegalna transakcja wykonana na jego kartę nie była wykonana przez niego.
Spory rozstrzygano w sądzie. Zwykle wygrywał bank. Obrona klienta koncentrowała się na wykazaniu, że w miejscu lokalizacji bankomatu i dniu wykonania transakcji właściciel karty był gdzie indziej. Niektóre przestępstwa sięgały 100.000 GBP.
W tym samym czasie w USA bank musiał udowodnić klientowi, że to on zrobił podejrzaną transakcję.Średnia roczna strata amerykańskiego banku z powodu nielegalnych transakcji bankomatowych wynosiła 15.000 USD.
Zagrożenia dla zdalnych transakcji występują poza bankiem i wewnątrz banku. Przeciwdziałanie im powinno być właściwie rozdzielone między bank i klienta. Podział zagrożeń nie stanowi większego problemu w transakcjach bankomatowych i czekowych.
1. Eliminacja możliwości obejścia systemu uwierzytelniania
2. Ochrona poufności jednorazowych haseł
3. Ochrona poufności zbioru z zaszyfrowanymi hasłami
4. Ochrona integralności operacji komputerowych
5. Ochrona integralności logów6. …
1. Ochrona poufności hasła2. Ochrona poufności
jednorazowych haseł3. Ochrona antywirusowa4. Ograniczenie dostępu do
Dwa elementy skutecznego systemu bezpieczeństwa w banku elektronicznym
Skuteczny system bezpieczeństwa w banku elektronicznym powinien obejmować co najmniej dwa elementy:
1. Silny system uwierzytelnienia z mechanizmem zabezpieczającym przed atakiem man-in-the-middle
2. Zarządzanie ryzykiem operacyjnym środowiska, w którym jest wykonywana transakcja. Innymi słowy: zarządzanie ryzykiem wszystkich operacji (po stronie klienta i banku), które są konieczne do wykonania transakcji.
Zarządzanie ryzykiem operacyjnym i transakcje„Ryzyko operacyjne należy rozumieć jako ryzyko straty
wynikające z niedostosowania lub zawodności wewnętrznych procesów, ludzi i systemów technicznych lub ze zdarzeń” zewnętrznych. (cytat z Rekomendacji M)
Nieautoryzowana transakcja jest stratą operacyjną. Proces zarządzania ryzykiem operacyjnym powinien integrować wszystkie działania związane z bezpieczeństwem transakcji
Niedopasowane procesy Zawodne procesy Systemy techniczne Ludzie Zdarzenia zewnętrzne
Transakcja elektroniczna składa się z wielu czynności operacyjnych po stronie banku i po stronie klienta.
Monitorowanie zagrożeń zdalnych transakcji polega na monitorowaniu wybranych operacji, które mogą być zmienione lub świadomie zakłócone w celu wykonania nieautoryzowanej transakcji.
Aby monitorowanie zagrożeń przynosiło więcej korzyści niż problemów musi być poprzedzone analizą ryzyka wszystkich operacji, z których jest zbudowana zdalna transakcja
1. Parametry środowiska, w którym pracuje komputer klienta (obecność właściwego cookies, pora dnia, lokalizacja geograficzna, powiązanie geograficzne z transakcjami bankomatowymi, …)
2. Parametry środowiska bankowego. W szczególności parametry operacji kluczowych dla wykonania zdalnej transakcji (dostęp do zbiorów z danymi uwierzytelniającymi, przeszukiwanie historii konta klienta, …)
3. Parametry transakcji zdefiniowanej przez klienta (konto banku docelowego, nietypowość transakcji względem dotychczasowej historii, ilość transakcji w czasie, …)
Metodyka jakościowej analizy ryzyk elektronicznej transakcji bankowej:
1. Utworzenie listy operacji uczestniczących w wykonaniu transakcji
2. Utworzenie czarnych scenariuszy tj. sekwencji operacji prowadzących do nieautoryzowanej transakcji (w celu określenia konkretnego kontekstu sytuacyjnego dla zagrożeń)
3. Przeprowadzanie jakościowej analizy ryzyka dla każdego czarnego scenariusza
4. Utworzenie listy najbardziej zagrożonych operacji w czarnych scenariuszach
5. Wybór parametrów do monitorowania dla operacji z punktu 4