1 BENiM OKULUM Benim adm Mahmut. Almanya'den geliyorum. Her gün Türkçe öreniyorum. Türkçe çok kolay. Okula bazen geç kalyorum. O zaman dolmua biniyorum. Snfta on bir örenci var. Beörenci Avrupa'dan, beörenci de Asya'dan. Hafta sonlarzmir'e gidiyoruz, insanlarla tanyoruz. Bugün cumartesi. Sabahleyin okula erken geliyoruz. Bir otobüse biniyoruz. Krk örenci piknie gidiyoruz. Piknikte sohbet ediyoruz, top oynuyoruz, öleyin yemek piiriyoruz, yemek yiyoruz. Bizim Türkçe müzik kasetimiz de var. Biz müzik dinliyoruz, dans ediyoruz. Öleden sonra saat bee çeyrek kala ehre dönüyoruz, ama ben dönmek istemiyorum, çünkü bugün hava çok güzel. MERHABA Hakan: Ooo!! Merhaba. Sevgili dostum Erdem. Naber? Naslsn? Erdem: Teekkür ederim, iyiyim. Senden naber? Hakan: Ben de iyiyim. Hogeldin Türkiye’ye. Erdem: Hobulduk. Neler yapyorsun? Hayat nasl gidiyor Hakan? Hakan: Çok güzel. Lise ikide okuyorum. Ya sen? Erdem: Ben de onuncu snfta okuyorum. Hakan: Krgzistan’dan ne zaman geldin? Erdem: Bu sabah geldim. Hakan: Aa, ite bak Murat da geliyor. Merhaba Murat. Murat: Merhaba Hakan. Beni arkadanla tantrmayacak msn? Hakan: Ah! Affedersin Murat. Bu Erdem. Erdem: Merhaba Murat. Benim adm Erdem. Soyadm Uzun. Murat: Uzun mu? Uzun olsun, söyle lütfen. Kaç harfli? Erdem: Yanlanladn Murat. Soyadm Uzun. Murat: Tamam, tamam anladm. Kaç harfli? Lütfen söyle.Yirmi harfli mi? Erdem: Hayr, yirmi harfli deil. Dört harfli. U-Z-U-N Murat: Ahhh! Yanlanladm. Özür diliyorum. Erdem: Önemli deil. KONU: Kendinizi tantr msnz? ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… KONU: ‘Merhaba, Adnz ne?’ konulu diyalog yaznz. ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… ………………………………………………………………… …………………………………………………………………
50
Embed
BENiM OKULUM · ö!leyin yemek pi "iriyoruz, yemek yiyoruz. Bizim Türkçe müzik kasetimiz de var. Biz müzik dinliyoruz, dans ediyoruz. Ö!leden sonra saat be "e çeyrek kala "ehre
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Her gün Türkçe ö!reniyorum. Türkçe çok kolay. Okula bazen geç kalõyorum. O zaman dolmu"a biniyorum.
Sõnõfta on bir ö!renci var. Be" ö!renci Avrupa'dan, be" ö!renci de Asya'dan. Hafta sonlarõ #zmir'e gidiyoruz, insanlarla tanõ"õyoruz.
Bugün cumartesi. Sabahleyin okula erken geliyoruz. Bir otobüse biniyoruz. Kõrk ö!renci pikni!e gidiyoruz. Piknikte sohbet ediyoruz, top oynuyoruz, ö!leyin yemek pi"iriyoruz, yemek yiyoruz. Bizim Türkçe müzik kasetimiz de var. Biz müzik dinliyoruz, dans ediyoruz.
Ö!leden sonra saat be"e çeyrek kala "ehre dönüyoruz, ama ben dönmek istemiyorum, çünkü bugün hava çok güzel.
MERHABA Hakan: Ooo!! Merhaba. Sevgili dostum Erdem. Naber? Nasõlsõn? Erdem: Te"ekkür ederim, iyiyim. Senden naber? Hakan: Ben de iyiyim. Ho" geldin Türkiye’ye. Erdem: Ho" bulduk. Neler yapõyorsun? Hayat nasõl gidiyor Hakan? Hakan: Çok güzel. Lise ikide okuyorum. Ya sen? Erdem: Ben de onuncu sõnõfta okuyorum. Hakan: Kõrgõzistan’dan ne zaman geldin? Erdem: Bu sabah geldim. Hakan: Aa, i"te bak Murat da geliyor. Merhaba Murat. Murat: Merhaba Hakan. Beni arkada"õnla tanõ"tõrmayacak mõsõn? Hakan: Ah! Affedersin Murat. Bu Erdem. Erdem: Merhaba Murat. Benim adõm Erdem. Soyadõm Uzun. Murat: Uzun mu? Uzun olsun, söyle lütfen. Kaç harfli? Erdem: Yanlõ" anladõn Murat. Soyadõm Uzun. Murat: Tamam, tamam anladõm. Kaç harfli? Lütfen söyle.Yirmi harfli mi? Erdem: Hayõr, yirmi harfli de!il. Dört harfli. U-Z-U-N Murat: Ahhh! Yanlõ" anladõm. Özür diliyorum. Erdem: Önemli de!il.
B!R! KOREL! B!R! !TALYAN Ben üniversitede okuyorum. Üniversitede yabancõ
ö!renciler de var. Benim de iki yabancõ arkada"õm var. Biri Koreli, biri de #talyan. Koreli arkada"õm 19 ya"õnda, #talyan arkada"õm da ondan üç ya" daha büyük. Ben onlarõ çok seviyorum. Onlar "imdi bizim üniversitemizde Türkçe ö!reniyorlar. Derslerden sonra bazen okulumuzun bahçesinde, bazen de bir pastanede oturup konu"uyoruz. Onlar bana kendi memleketlerini anlatõyorlar. Ben de onlara Türkiye'yi ve Türkleri tanõtõyorum. Onlarõn ikisi de yurtta kalõyorlar. Yurtta Türk arkada"larõ var. Türkçeyi daha iyi ö!renmek için onlarla yava" yava" Türkçe konu"uyorlar.
Bugünlerde onlarõn da benim de sõnavlarõmõz var. Çok ders çalõ"õyoruz. Sõnavdan sonra, pazar günü bize ak"am yeme!ine gelecekler. Annem ve ben onlara Türk yemekleri hazõrlayaca!õz. Arkada"larõm Türk yemekle-rini çok seviyorlar. Özellikle döneri ve zeytinya!lõ yaprak dolmasõnõ.
NEREL!S!N!Z?
Murat: Nereden geliyorsun Erdem? Erdem: Kõrgõzistan’dan geliyorun. Murat: Nerelisin? Erdem: Annem #zmirli, babam Ankaralõ. Murat: Ne zaman geldin Türkiye’ye? Erdem: Bir hafta önce geldim. Hakan: Ne oluyor arkada"lar, beni unutuyorsunuz? Erdem: Ahh! Affedersin Hakan. Burasõ gerçekten çok güzel. Dün bana burada güzel bir göl var, dedin, hatõrlõyor musun? Bu gölü çok merak ediyorum. Neden beni gezdirmiyorsunuz arkada"lar? Murat: Bence burada ilginç bir "ey yok. Gölü sonra da gezeriz. Ben futbol oynamak istiyorum. Kim benimle geliyor? Erdem: Lütfen Murat. Bana yardõmcõ ol. Burayõ tanõmak istiyorum. Yüzme de ö!renmek istiyorum. Hakan: Erdem, Murat çok iyi yüzer, biliyor musun? Buralarda en iyi yüzücü Murat’tõr. Murat: Evet, balõk gibi yüzerim. Erdem: Evet, dün birisi söylemi"ti. Arkada"lar, Murat yüzme "ampiyonu dedi. Do!ru mu? Murat: Elbette. Her yõl birinci oluyorum. Geçen yõl da okul kampõnda birinci oldum. Not: Hakan ve Erdem Murat’a "aka yapõyorlar. Hakan: Tamam, gidelim. Erdem: Nereden ba"lõyoruz. Hakan: #lk önce göle gidiyoruz? Murat: Bugün hava da çok sõcak. Size yüzme dersi vermek istiyorum. Hazõr mõsõnõz? Not: Murat suya girer ama. Murat: #mdattttt!!!!! Bo!uluyorum. #mdattt!!!!!!!!! Yardõm edin. Not: Erdem ve Hakan suya girer ve Murat’õ kurtarõr. Erdem: Sen gerçekten harika yüzüyorsun Murat. Hakan ve Erdem: Haaa, Haa, Haaaaaaaaaaa KONU: Sõnõfõnõzõ ve arkada"larõnõzõ tanõtõr mõsõnõz? ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
TÜRKÇE KURSUNDA Patrick Türkçe ö!renmek için istanbul'a geldi.
$imdi bir Türk ailesiyle beraber kalõyor. Ailede anne, baba, üç çocuk ve bir de kedi var. Baba, doktor; anne, ö!retmendir. Her sabah anne ve baba i"e, çocuklar da okula gidiyor.
Patrick Türkçe kursuna gidiyor. Patrick saat birde eve geliyor, yemek yiyor ve Türkçe çalõ"õyor. Çocuklar eve saat dörtte geliyorlar. Biraz televizyon seyrediyorlar, müzik dinliyorlar ve ev ödevlerini yapõyorlar.
Cuma günü Patrick eve geldi ve hemen mutfa!a gitti. Güzel Fransõz yemekleri pi"irdi. Ak"am bütün aile, güzel yemekleri yemek için masaya oturdu. Patrick mutfa!a gitti, ama yemekler yoktu, çünkü kedi bütün ye-mekleri yedi. Evde yemek yoktu; bunun için hep beraber lokantaya gittiler.
GÜLCAN Benim adõm Gülcan. Ben Türkiye'den geliyorum.
Yolculu!um oldukça uzun sürdü. Uçakla altõ saatte Bi"kek'e geldik. Hava alanõndan yurda kadar iki katlõ bir otobüsle geldik. Otobüste bize kek, kahve, çay ve meyve suyu verdiler. Yurtta ayrõ ayrõ odalara yerle"tik. Üç gün sonra Manas Üniversitesine geldik ve Kõrgõzca, Rusça ö!renme!e ba"ladõk. Yurtta Kõrgõz ö!rencilerle tanõ"tõk ve arkada" olduk. Her gün Kõrgõzca konu"uyoruz ve çok ders çalõ"õyoruz. Biz, Kõrgõzcayõ çok iyi ö!renmek ve üniversitede çok ba"arõlõ olmak istiyoruz.
BU NE? BU K!M? Erdem: Burasõ harika bir yer. Çok "anslõsõnõz arkada"lar. Murat: Yapma Hakan. Bu nasõl "ans. Sen "ehirde ya"õyorsun. Temiz sokaklar, parklar, bahçeler, sinema ve tiyatro ... Erdem: Ben büyük "ehirde ya"õyorum ama hayvanlarõ ve do!ayõ hiç tanõmõyorum. Bu ne Hakan? Hakan: Bu kurba!a Erdem. Erdem: Peki bu ne? Çok ilginç. Ne kadar uzun ve büyük. Hakan: O yõlan balõ!õ. Erdem: Yõlan balõ!õ mõ? #mdattt!!! Hakan: Korkma.Ben hiç yõlandan korkmam. Bak "imdi. Not: Hakan suya dalar ve balõ#õ yakalar. Hakan: Al. Bu sana hediyem olsun. Erdem: #mdatttt!!!!!! Hakan: Korkma Erdem. O yõlan de!il, balõk. Yõlan balõklarõ insana zarar vermez. Tam tersine biz bu balõklarõ yiyoruz. Not: Bu sõrada Balõkçõ Ali amcayõ görürler. Hakan: Merhaba Ali amca. Ne yapõyorsunuz? Ali Amca: Balõk tutuyorum. Ya siz? Hakan: Gölü geziyoruz. Erdem Kõrgõzistan’dan geldi. Ona gölü gezdiriyoruz. Ali Amca: Ho" geldin köyümüze Erdem. Erdem: Ho" bulduk Ali amca. Köyünüz gerçekten çok güzel. *** Erdem: Hakan, ben balõk tutmak istiyorum. Hakan: Üzgünüm olmaz, ak"am olmak üzere. Haydi, eve gidiyoruz. Not: Yolda silah sesi duyarlar ve ilerde bir kamyonet görürler. Erdem: Kim bunlar Hakan? Bu arabanõn ne i"i var burada? Hakan: Bilmiyorum ama burada avlanmak yasak.
Benim adõm Serdar. Ben ö!renciyim. Ben Türkmenistan'dan geldim. Türkiye'de sekiz ay kalaca!õm, sonra tatil için ülkeme gidece!im. Ben bir yõl sonra üniversitede okuyaca!õm. Trabzon çok güzel bir "ehir. #nsanlarõ da çok sõcak. Türk arkada"larõmõz bizi çok iyi kar"õladõlar. A"kabat'ta benim annem, babam ve karde"lerim var. Annem ö!retmen, babam mühendistir. Biz uçakla istanbul'a, istanbul'dan da Trabzon'a trenle geldik. Tren yolculu!u on iki saat sürdü. Trende yatak da vardõ.
Ben "imdi yurtta kalõyorum. Yurt ile okul arasõ otobüsle on be" dakika. Bazen okula yaya gidiyorum, vitrinlere bakõyorum.
Hafta sonu arkada"larla plaja gidiyoruz. Birkaç saat yüzüyoruz, oyunlar oynuyoruz ve güne"leniyoruz. Ak"amleyin hep beraber yurda dönüyoruz ve bir sonraki haftanõn programõnõ yapõyoruz.
DERS SAAT KAÇTA BA$LIYOR?
Hakan: Murat, saat kaç oldu? Murat: Saat dokuzu yirmi geçiyor. Hakan: Ak"am oldu ve ben eve çok geç kaldõm. Annem çok merak eder. Murat: Sana inanmõyorum. Bu saatte eve gidilir mi? Benim için hayat yeni ba"lõyor. Haydi, birlikte "ehre gidelim. Ben bu saatte eve gitmek istemiyorum. Hakan: Murat, gidemezsin. Çok geç oldu. Ailen merak eder. Arkada"larõn iyi çocuklar de!il. Yarõn matematikten sõnav var. Bak, bütün derslerin zayõf. Murat: Ho"çakalõn arkada"lar, Yarõn sekizde görü"ürüz. Matemati!e çok çalõ" Hakan. Sana güveniyorum. Sen benim en iyi arkada"õmsõn. Eminim, yarõn bana sõnavda yardõm edersin. Hakan: Kesinlikle olmaz. (Not: Murat "ehre giderken ormandan geçer. Ormanda eski bir evin bahçesinde ölü hayvanlar vardõr. Ayrõca Hakan evin bahçesinde bugünkü kamyonu görür ve onlarõn kim olduklarõnõ merak eder. Çünkü o bölgede avlanmak yasaktõr. Eve yakla"õr ve odunlarõn üstüne çõkar. Pencereden içeri bakar.) Murat: Gözlerime inanmõyorum. Bu adamlar da kim? Bu hayvanlarõ ne yapacaklar? Bu hayvanlarõ niçin öldürdüler? Avcõlar Reisi: Arkada"lar saat sekiz oldu. Herkes yatsõn. Yarõn bereketli bir gün bizi bekliyor. Not: Tam bu sõrada Hakan’õn aya#õnõn altõndaki odunlar kayar. Hakan büyük bir gürültüyle yere dü"er. Adamlar hemen dõ"arõ çõkar. Hakan kaçmaya çalõ"õr ama adamlar onu yakalar. Avcõlar Reisi: Kim var orada? Yakalayõn "unu. Sen kimsin? Ne yapõyorsun burada? Murat: $ehre gidiyorum. Avcõlar Reisi: Galiba, bu çocuk her "eyi gördü. Bir süre bizim yanõmõzda misafir kalsõn. Avcõ: Tamam patron. Yaramazlõk yapma. Otur "uraya. Bir süre burada misafir olarak kalacaksõn. Murat: Ne olur bõrakõn beni. Ben hiç bir"ey görmedim. Hiç kimseye bir "ey söylemem. Ne olur, ne olur!
EV!M!Z Biz üç arkada" Kilis ilinin "irin bir mahallesinde
üç odalõ bir evde ya"õyoruz. Evimizin çiçeklerle süslü bir balkonu var. Bahçesinde küçük bir havuz var. Havuzda bütün gün ördekler, ku"lar su içiyorlar. Her hafta sonu bu bahçede oturuyoruz ve ördekleri seyrediyoruz.
Evimizde çok mutluyuz, çünkü iyi kom"ularõmõz var. Ara sõra onlara misafirli!e gidiyoruz. Evde i" bölümü yaptõk. Ben bula"õklarõ yõkõyorum. Özgür yemek yapõyor, Sacit de alõ" veri"i yapõyor.
$u anda saat ak"amõn altõsõ. Özgür kuru fasulye yaptõ. Kuru fasulyeyi çok seviyorum. Kuru fasulye yapmak çok kolay. Yemek yapmak için fasulye, su, tuz, sõvõ ya! ve salça lâzõm. Bir gün sizi de misafirli!e bekli-yorum.
EV!N!Z KAÇ ODALI? Hakan’õn Annesi: Merhaba çocuklar. Ho" geldiniz. Hakan: Ho" bulduk anne. Anne bu Erdem. Kõrgõzistan’dan geldi. Hakan’õn Annesi: Ho" geldin Erdem. Nasõlsõn? Ailen nasõl? Hakan: Anne, Erdem’in ailesini tanõyor musun? Hakan’õn Annesi: Elbette tanõyorum. Onun annesi benim çocukluk arkada"õm. Birlikte aynõ okulda okuduk. Hakan’õn Annesi: Erdem, annen ve baban ne zaman Türkiye’ye tatile gelecek? Erdem: Onlar bir hafta sonra Türkiye’de olacaklar in"allah! Hakan’õn Annesi: Buyrun çocuklar içeri. Size harika yemekler yaptõm. Erdem, Türk yemeklerini özlemi"tir. Hakan: Gel Erdem, yemekten önce sana evi gezdirmek istiyorum. Evimiz iki katlõ. Burasõ salonumuz. Benim odam ikinci katta. Gel sana bir süprizim var. Gözlerini kapat. Gel "imdi yava" yava". Hazõr mõsõn? Aç bakalõm. Erdem: Aman Allahõm. Bunlar ne güzel atlar. Ne olur Hakan, bahçeye çõkalõm. Hakan: Tamam, haydi gel. #kinci bir süprizim daha var.
*** Hakan: Karaba", gel arslanõm. Erdem: Bu ne tatlõ "ey. Hakan ben atlarõ ve köpekleri çok seviyorum. Hakan: Karaba"’õn yavrularõ var. #ster misin sana hediye edeyim? Erdem: Gerçek mi? #nanmõyorum. Ama ben bunlarõ Kõrgõzistan’a nasõl götürece!im? Hakan’õn Annesi: Haydi çocuklar yemek hazõr. Hakan: Tamam anne. Hemen geliyoruz. Not: ( Muratlarõn evi) Muratõn annesi uyumaktadõr. Annesi Murat’õ rüyasõnda görür. Murat annesinden yardõm istemektedir. Murat: Anne, ne olur bana yardõm et. Yardõm et anne, ne olur anne! Not: Murat’õn annesi korkuyla uyanõr ve Hakan’õn annesine telefon eder. Fatma Hanõm: Alo Ay"e Hanõm. Murat eve gelmedi. Çok kötü bir rüya gördüm. Hakan’a sorar mõsõnõz? Murat nerede acaba? Ay"e Hanõm: Tamam, bir dakika. Hakan! Fatma Hanõm arõyor. Murat nerede biliyor musun? Hakan: Anne, Murat bizden ayrõldõ ve "ehre gitti. Ay"e Hanõm: Fatma Hanõm, Murat "ehre gitmi". Fatma Hanõm: Tamam, te"ekkür ederim. Kusura bakmayõn, çok korkuyorum.
BÜYÜK ANNEM VE BÜYÜK BABAM Büyük annemi ve büyük babamõ uzun zamandõr
görmedim. Onlarõ çok özledim. Mektuplarõma cevap yazmadõlar. Hemen otobüse bindim ve köye gittim.
Köydeki evimiz tek katlõdõr. Bahçesinde meyve a!açlarõ vardõr. Kapõnõn ziline bastõm, ama çalmadõ. Elimle kapõya vurdum. Büyük babam kapõyõ açtõ. Beni gördü ve çok "a"õrdõ. Arkasõndan büyük annem geldi, ikisini de öptüm. O gece geç saate kadar oturduk, konu"tuk.
Üç gün sonra "Bugün gidiyorum." dedim, ikisi de çok üzüldüler. Beraber evden çõktõk. Ben onlarõn ellerini öptüm ve otobüse bindim.
AL! BEY NEY!N OLUYOR? Not: Hakan ve Erdem tekrar eve girerler. Erdem: Beni ailen ile tanõ"tõrõr mõsõn Hakan? Bu albümde kimler var? Hakan: Bu babam ve annem. Sa!õndaki amcam ve hanõmõ Ay"e yengem. Bu da halam ve yanõndaki kocasõ Ahmet eni"tem. Bu karde"im Ali. Bunlar da dedem ve ninem. Erdem: Harika bir ailen var Hakan. Özellikle deden ve ninen çok tatlõ görünüyor. Ailen ile tanõ"mak istiyorum. Hakan’õn Annesi: Buyrun çocuklar sofraya. Eminim yemekleri be!enirsin Erdem. Erdem: Ellerinize sa!lõk Fatma teyze. Hepsi harika görünüyor. Not: Bu sõrada zil çalar ve Hakan’õn babasõ gelir. Hakan’õn Babasõ: Merhaba çocuklar. Afiyet olsun. Hakan: Merhaba baba. Baba bu Erdem. Kõrgõzistan’dan geldi. Hakan’õn Babasõ: Ho" geldin Erdem. Türkiye’de ne kadar kalacaksõn? Ailen ne zaman gelecek? Erdem: Bilmiyorum Ahmet amca. Belli de!il ama artõk buralarda kalmak istiyorum. Ailem bir hafta sonra gelecek. Not: Yemekten sonra bir süre televizyon seyrederler. Hakan’õn Annesi: Tamam, çocuklar. Bu kadar televizyon yeter. $imdi yatma zamanõ. Hakan: #yi geceler baba, iyi geceler anne. Hakan’õn Babasõ: #yi geceler çocuklar. Erdem: Hakan, köyünüz gerçekten çok güzel. Siz çok "anslõsõnõz. Ben hayvanlarõ ancak kitaplarda görüyorum. Hakan: Haklõsõn Erdem. Ben çok "anslõyõm. Ama sen de anne ve babana söyle, burada teyzende kalõrsõn. Erdem: Tamam, bu güzel bir fikir. Haydi, iyi geceler. Yarõn senin sõnavõn var. Hakan: #yi geceler Erdem. Erdem: Hakan! Hakan! Hakan, dõ"arõda silah sesleri var. Hakan sen de görüyor musun? Adamlar! Silahlõ adamlar! ( Tak, tak, tak ) Karaba": Hav, hav, hav Hakan: Karaba"! Gel buraya yavrum. Aman Allah’õm. Baba, baba! Tak, tak, tak Not: Adamlar karaba"a ate" eder ama Karaba"a bir "ey olmaz ve çocuklar dõ"arõ çõkar. Adamlar da kaçõp gider. Hakan : Nasõlsõn arslanõm.
B!R HAFTADA Bir haftada yedi gün var. Pazartesi, salõ,
çar"amba, per"embe, cuma, cumartesi, pazar. Ben bir "irkette sekreterim ve haftada be" gün çalõ"õyorum. Haftada üç gün ingilizce ö!reniyorum. Dersler ak"am saat altõda ba"lõyor, dokuzda bitiyor. Eve çok yorgun geliyorum. Bazen yemek yemiyorum, hemen uyuyorum. Salõ ve cuma günleri ak"am saat yedide eve geliyorum. Güzel bir yemek pi"iriyorum. Televizyon seyrediyorum ve saat on birde uyuyorum.
Ben en çok hafta sonunu seviyorum, çünkü cumartesi ve pazar günleri geç kalkõyorum. Arkada"larõm ile sinemaya ya da tiyatroya gidiyorum.
BUGÜN TÜRKÇE VAR MI? Hakan’õn Annesi: Günaydõn çocuklar. Haydi kalkõn, sabah oldu. Kahvaltõ hazõr. Okula geç kalõyorsunuz. Hakan: Günaydõn anne. Erdem: Ders kaçta ba"lõyor Hakan? Hakan: Saat sekizde. Erdem: Bugün kaç ders var Hakan? Bugün dersten sonra göle balõk tutmaya gider miyiz? Hakan: Be" ders var. Dersler saat üçte bitiyor. Üçten sonra gider, balõk tutarõz. Erdem: Bugün ben de okula gelmek istiyorum Hakan. Arkada"larõnla tanõ"mak istiyorum. Ö!retmen izin verir mi? Hakan: Elbette Erdem. Neden olmasõn? Not: Hakan ve Erdem okula gelir. Hakan: Merhaba arkada"lar! Ö#renciler: Hakan yanõndaki bu sevimli çocuk kim? Hakan: Arkada"lar bu Erdem. Kõrgõzistan’dan geldi. Sizinle tanõ"mak istedi. Ö#renciler: Merhaba Erdem. Ho" geldin okulumuza. Erdem: Merhaba. Ho" bulduk. Ö#retmen: Merhaba arkada"lar. Ö#renciler: Sa!ol! Ö#retmen: Nasõlsõnõz? Ö#renciler: Sa!ol! Ö#retmen: Kim yok ba"kan? Ba"kan: Murat yok ö!retmenim. Ö#retmen: Niçin gelmedi? Bugün sõnav var. Bu yõl sõnõfta kalacak. Murat’õ gören var mõ? Not: Bu sõrada kapõ çalar ve gelen Murat’õn annesidir. Muratõn Annesi: Özür dilerim Hocam. Murat dün ak"am eve gelmedi. Çok korkuyorum. Dün ak"am çok kötü rüya gördüm. Anne bana yardõm et diye yalvardõ. Hakan: Hocam Murat dün bizimle beraberdi. $ehre gitmek için bizden ayrõldõ. Ayrõca bu bölgede bu günlerde avcõlõk yapan yabancõ adamlar var. Ö#retmen: Arkada"lar bugün ders yapmõyoruz. Ö#renci: Hey!!!!!!! Matematik sõnavõna hiç çalõ"madõm. Murat’a çok te"ekkür edece!im. Bir ö#renci: Her gün birimiz sõrayla kayboluruz arkada"lar. Ba"ka bir ö#renci: Dün ben de hiç ders çalõ"madõm. Murat’a ben de çok te"ekkür edece!im. Ö#retmen: Arkada"lar lütfen. O sizin arkada"õnõz. Haydi herkes i" ba"õna. Hakan sen polise haber ver. Arkada"lar, yarõm saat sonra yola çõkõyoruz.
MET!N BEY VE AYSEL HANIM Metin Bey her gün saat yedi buçukta kalkõyor.
Banyoya gidiyor ve elini yüzünü yõkõyor. Di" fõrçasõyla di"lerini fõrçalõyor. Pijamasõnõ çõkarõyor ve takõm elbisesini giyiyor. Saat sekizde kahvaltõ yapõyor.
Kahvaltõda biraz peynir, iki dilim ekmek, biraz ya!, biraz reçel yiyor ve dört bardak çay içiyor. Metin Beyin e"i Aysel Hanõmdõr.
Aysel Hanõm eczacõ. O i"ini çok seviyor. Sabah Metin Bey ve Aysel Hanõm evden beraber çõkõyorlar. Aysel Hanõmõn i" yeri eve yakõn, ama Metin Beyin i"yeri eve uzak. Bunun için Metin Bey #"e otobüsle gidiyor, ikisi de saat be" buçu!a kadar çalõ"õyorlar ve eve geri geliyorlar. Aysel Hanõm hemen yemek hazõrlõyor, Metin Bey de ona yardõm ediyor.
Birlikte ak"am yeme!ini yiyorlar. Sonra Metin Bey televizyon seyrediyor. Biraz gazetelere göz atõyor. Aysel Hanõm da mutfakta bula"õklarõ yõkõyor. Daha sonra uyuyorlar.
NE !$ YAPIYORSUNUZ? Hakan: Erdem, haydi. Babama haber verelim. Erdem: Babana mõ? Niçin? Baban ne i" yapõyor? Hakan: Benim babam polis. Neyse. Haydi acele edelim. Murat zor durumda olabilir. Alo, baba Murat dün ak"amdan beri eve gitmemi". Herkes onu arõyor. Hakan’õn Babasõ: Dün seninle de!il miydi? Hakan: Evet ama daha sonra bizden ayrõldõ. $ehre gitti. Ormanda ba"õna bir "ey gelmi" olabilir. Hakan’õn Babasõ: Tamam o!lum. Bütün polislere ve gazetecilere haber gönderiyorum. Not: Bir saat sonra Hakan ve Erdem ormanda Murat’õ arõyor. Hakan: Erdem bu orman çok tehlikeli. Bu bölgede pek çok yõrtõcõ ve vah"i hayvan ya"õyor. Bu yüzden Murat için çok korkuyorum. Erdem: Hakan bu ne? Burada kimler ya"õyor? Hakan: Burasõ yõllardan beri bo". Bo" ver, bazen burada avcõlar kalõyor. Ama "imdi av yasak. O yüzden hiç kimse kullanmõyor. Erdem: Hakan bir ses duydun mu? Dinle. Burada birisi var galiba. Hakan: Kulaklarõma inanamõyorum. Bu Murat’õn sesine benziyor. Sessiz ol Erdem. Dikkatli olmalõyõz. Hakan: Aman Allahõm! Kim bu adamlar? Daha önce bu adamlarõ gördük. Hatõrlõyor musun? Dünkü silahlõ adamlar. Bunlar avcõ olabilir ama burada avlanmak yasak. Hakan: Tamam, "imdi bir plan yapalõm. Tamam, aklõma bir fikir geldi.Dinle "imdi. Erdem: Sen burada kal. Ben Murat’õ kurtarmak için içeri girece!im. Adamlar beni görüp dõ"arõ çõkabilir ve beni yakalayabilir. O zaman onlarõn foto!rafõnõ çek ve buradan uzakla", tamam mõ? Ben buralarõ bilmiyorum. Ormanda yolu bulamam. Hakan: Dikkatli ol Erdem. Adamlar uyanmasõn. Bu adamlar tehlikeli ve silahlõ. Not: Erdem kapõyõ açmaya çalõ"õr ama avcõlar onu görür. Avcõ 1: Ho" geldin. Hakan: Aman Allahõm!!!!!
GAZ! ANTEP Gazi Antep "ehri Türkiye'nin güneydo!usundadõr.
Çok güzel bir "ehirdir. Belki #stanbul ve Ankara kadar büyük de!ildir, ama yine de burada bir milyonun üstünde insan ya"õyor. Gazi Antep'te i" alanlarõ çok geni"tir, herkes çalõ"õyor. Birçok fabrikalar ve atölyeler vardõr. Ayrõca bir de Gazi Antep Üniversitesi vardõr. Üniversite "ehirden biraz uzak, ama yurt da üniversitenin yanõnda. Bunun için ula"õm sorunu yok.
Gazi Antep'te yazõn hava çok sõcak oluyor, insanlar evlerinden ve i" yerlerinden dõ"arõya çõkmõyorlar. Gece balkonlarda yatõyorlar. Kõ"õn ise ha-valar sert, sokaklar ise her zaman õslaktõr.
HASTAHANE NEREDE? Not: Avcõlar, Erdem’i yakalar. Hakan foto#raf çekmek isterken Avcõ Hakan’õ görür. Arkasõndan ate" eder. Hakan omzundan yaralanõr. Erdem: Siz kimsiniz? Niçin arkada"õmõzõ burada tutuyorsunuz? Avcõ: Arkada"õnõz yasak bölgeye girdi. Buralar bizim bölgemiz. Onun için onu burada misafir ediyoruz. Burada bir haftalõk i"imiz kaldõ. Ondan sonra gidebilirsiniz. Erdem: Bakõn, bütün "ehir Murat’õ arõyor. Sizi kõsa zamanda bulurlar. Bizi bõrakõn, lütfen.
*** Avcõ: Arkada"lar kalkõn. Hemen burayõ terkediyoruz. Buraya arkada"õnõ kurtarmak için iki çocuk geldi. Birini yakaladõm ama di!eri kaçtõ. Biraz sonra polisler gelir. $ehrin dõ"õndaki eski fabrikada saklanõrõz. Avcõlarõn Lideri: Seni beceriksiz. Neden elinden kaçõrdõn. Her "eyi berbat ettin. Tamam burada i"imiz bitti. Çabuk hazõrlanõn. Bütün e"yalarõ yarõm saat içinde kamyonlara yükleyin. Hemen buralarõ terkediyoruz. Not: Hakan eve gelir ve bütün her"eyi anlatõr. Hakan’õn Babasõ: Ne oldu Hakan? Nereden geliyorsun? Ne bu tela"? Ne oldu anlat? Erdem: Erdem avcõlarõn eline dü"tü. Ayrõca Murat da avcõlarõn elinde. Hakan’õn Babasõ: Ne diyorsun Hakan? Nerede? Ne zaman? Avcõ mõ? Kim bu avcõlar? Ama burada avlanmak yasak. Erdem: Erdem de Murat da adamlarõn elinde. Biz Murat’õ kurtarmak istedik, ama ba"aramadõk. Bu adamlar bu bölgede avlanõyorlar herhalde. Hakan’õn Babasõ: Aman Allahõm! Sen yaralõsõn. Seni hemen hastahaneye yeti"tirmemiz lazõm. Erdem ve Murat neredeler "imdi? Erdem: Ormanda eski bir evde. Ama acele etmek gerek. Kõsa zamanda orayõ terk ederler. Önce Erdem ve Murat’õ kurtaralõm. Daha sonra hastaneye gideriz. Hakan’õn Babasõ: Tamam, tamam, Hemen gidelim. Not: Ormandaki eski eve gelirler ama evde hiç kimse yoktur. Hakan’õn Babasõ: Adamlar çok akõllõ. Hemen gitmi"ler buradan. $imdi i"imiz çok zor. Erdem: Gazetelere ve televizyonlara haber versek. Hakan’õn Babasõ: Aferin o!lum. Sen çok akõllõ bir çocuksun. Haydi ilk önce karakola gidelim. Belki suçlularõ foto!raflardan buluruz. Tanõyabilir misin Hakan? Erdem: Elbette baba. Hakan’õn Babasõ: Tamam. Haydi gidelim. Önce karakola daha sonra hastaneye. Ondan sonra da gazeteye ve televizyona haber veririz.
KONU: $ehrinizi ve ülkeninizi tanõtõr mõsõnõz? …………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… KONU: ‘Affedersiniz, Okul Nerede?’ konusuyla ilgili bir diyalog yazõnõz? …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
GÜL A%ACI Rahmi Bey, torunu Elif’i canõndan çok seviyor.
Onu güldürmek için çe"itli oyunlar çõkarõyor. Elif ile dedesi kö"kün bahçesindeki a!açlardan ço!una birlikte ad koyuyorlar. Baharda bahçeyi birlikte ektiler, yaban otlarõnõ birlikte temizlediler.
Gene bir bahar günü dedesi Elif’i yanõna ça!õrdõ, elindeki küçük fidanõ gösterdi, ona "Elif bak yavrum! Bunu senin için aldõm. Gel, bahçeye birlikte dikelim. Bu fidana senin adõnõ verece!im. Güzel bir gül a!acõ olsun." dedi.
Dedesi ile Elif gül fidanõ diktiler ve fidan üç yõlda kocaman bir gül a!acõ oldu. Dedesi, gül a!acõnõ hep Elifçik, diye seviyor. Gül a!acõ, nisan ayõnda pembe pembe çiçek açõyor, mis gibi güzel kokular yayõyor.
MUZUN K!LOSU NE KADAR? Hakan’õn Babasõ: Evet o!lum. Bunlar suçlularõn dosyasõ. Hakan: Baba, üzgünüm ama bu dosyada yok. Hakan’õn Babasõ: $una da bak Hakan. Bu son "ansõmõz. Hakan: Maalesef, maalesef. Evet, evet, i"te bu. Bu adam. Buldum onu. Hakan’õn Babasõ: Aferin Hakan. Bu foto!raflarõ hemen gazete ve televizyonlara verelim.
*** Avcõlarõn Lideri: Bütün bu olanlar senin yüzünden aptal herif. Eski evimiz çok rahattõ. Neyse, birkaç günlük i"imiz kaldõ. Burada yiyecek, içecek hiçbir "ey yok. Biriniz gidip bir "eyler alsõn. Açlõktan ölece!iz. Avcõ: Tamam, patron ben giderim. Not: Avcõlardan biri manava gider. Satõcõ televizyon seyretmektedir. Avcõ: Bugün haberlerde ne var? Market: En önemli haber kaçõrõlan çocuklarla ilgili. Bu bölgede avlanan üç ki"i ile ilgili haberler. Siz bu kasabada mõ ya"õyorsunuz? Yabancõsõnõz galiba? Avcõ: Evet, yeni geldim. Arkada" ziyareti. Market: Buyrun ne istiyorsunuz? Avcõ: Ekmek, peynir, balõk, bir kilo muz ve elma. Market: Buyurun lütfen. Avcõ: Te"ekkür ederim. Not: Manavdan çõkarken adam Hakan’õn arkada"õ olan Hasan ile çarpõ"õr ve gözlü#ü yere dü"er. Avcõ: Önüne baksana, aptal çocuk. Hasan: Çok özür dilerim bayõm. KONU: !lginç bir "ehir gezinizi anlatõr mõsõnõz? …………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………
bebekler için de!il, büyüklerin de iskeletlerinin, kemiklerinin ve di"lerinin geli"imi için çok gereklidir. Hiç bir et, sebze ya da balõk türü süt kadar besleyici de!ildir. Anne veya inek sütü özellikle bebekler için temel bir besin maddesidir. Bize gerekli tüm gõdanõn hemen hemen yarõsõnõ süt verir. Mineral tuzlar, ya!lar, "ekerler, vitaminler hepsi sütte vardõr. Süt, peynir, krema bunlar çok yararlõdõr. Bunlarsõz büyüme dü"ünülemez. Günde bir bardak süte ihtiyacõmõz vardõr. Bütün gün zinde olmak, sõcak ve so!uktan etkilenmemek için ya! maddesinin bir kõsmõnõ vücudumuzda saklamamõz gerekir. Bunu da yine sütten elde ederiz.
BUGÜN KAHVALTIDA NE VAR? Not: Hasan eve döner. Hasan: Anne bugün kahvaltõda ne var? Hasan’õn annesi: Sürpriz. Biraz sonra görürsün. Hasan: Ya"asõn. Sen harikasõn anne. Peynir, yumurta ve çilek reçeli ve en sevdi!im börek. Not: Tam bu sõrada hõrsõzlarla ilgili haber yayõnlanõr. Hasan: Baba, Baba!!! Hasan’õn Babasõ: Ne oldu yavrum? Hasan: Baba, ben bu adamõ gördüm. Biraz önce markette gördüm. Adamla çarpõ"tõk ve gözlü!ü yere dü"tü ve bana çok kõzdõ. Hasan’õn Babasõ : Emin misin o!lum? Hasan: Elbette, baba. Televizyondaki o adam. Hasan’õn Babasõ: Tamam, hemen polise haber verelim. Alo, iyi günler memur bey. Aranan avcõlar bugün Ünal Markette görüldü. Polis: Saat kaçta? Hasan’õn Babasõ: Bir saat önce. Polis: Tamam, te"ekkürler. Hemen gidiyoruz. Market: Bir "ey de!il. Not: Polis markete gelir. Polis: Saat dokuzda buradan kim alõ"veri" yaptõ. Yabancõ biri geldi mi? Market: Evet, bir yabancõ geldi. Haberleri sordu. Bir "eyler alõp gitti. Birkaç gündür geliyor. Polis: O adamlarõ bir haftadõr arõyoruz. Ne tarafa gitti? Market: Bu tarafa gitti ama nerede ya"õyorlar bilmiyorum. Polis: Tamam, te"ekkürler. Tekrar gelirse mutlaka bizi arayõn. Market: Elbette. Mutlaka ararõm. Güle güle memur bey. KONU: Do#um gününüzde neler yaptõnõz. Anlatõr mõsõnõz? …………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………
SAHANDA SEBZEL! B!FTEK Size bir yemek tarifi vermek istiyorum. Bunun
için 750 gram biftek, 2 adet so!an, 4 adet sivri biber, 2 adet domates, 3 di" sarõmsak, kekik, un, bir yemek ka"õ!õ margarin, yeterince tuz ve bir yemek ka"õ!õ salçayõ önce-den hazõrlayõn.
So!anlarõ ince ince do!rayõn. Tencerede ya!õ eritin, so!anlarõ bu ya!da pembele"tirin. Biberleri incecik kõyõn. Sarõmsaklarõ do!rayõn. Biberleri ve sarõmsaklarõ tencereye ilâve edin ve kavurun. Ardõndan unu aktarõn yine kavurun. Do!ranmõ" domatesi de koyun. Salçayõ ve malzemenin üzerine iki parmak çõkacak kadar suyu ilâve edin ve a!õr ate"te be" ya da altõ dakika kadar pi"irin. En son tuzunu ve keki!ini ayarlayõn. Sosunuz hazõr.
Yayvan bir tencereye biftekleri dizin. Sosu hazõrladõ!õnõz bifte!in üzerine dökün ve tencerenin a!zõnõ kapatõn. A!õr ate"te pi"irin.
BUGÜN MÖNÜDE NE VAR? Avcõ: Merhaba arkada"lar. Me"hur olduk. Bütün gazeteler ve televizyonlar bizden bahsediyor. Avcõlarõn Lideri: Arkada"lar bu i"i bitirip en kõsa zamanda buralardan gitmeliyiz. Seni gören olmadõ de!il mi? Avcõ: Merak etme hiç kimse görmedi. Avcõlarõn Lideri: Evet, neler aldõn bakalõm. Bugün mönüde neler var? Avcõ: Ekmek, yumurta ve balõk. Avcõlarõn Lideri: Buradaki son ak"am yeme!imiz. Buralarõn en çok temiz havasõnõ ve balõklarõnõ özleyece!im. Avcõlar: Haa, haa,haaa! Avcõlarõn Lideri: Arkada"lar, bugün çok güzel bir plan yapmalõyõz. E!er ba"arõlõ olursak çok zengin olaca!õz. Sen bugün son kez dõ"arõ çõk. Birkaç parça kõyafet al ama çok dikkatli ol. Yarõn buralarõ terk ediyoruz. Avcõ: Tamam patron, hemen çõkõyorum. Avcõlarõn Lideri: Tamam "imdi vakit kaybetme ama çok dikkatli ol. Avcõ: Hiç merak etme patron. Peki, bu çocuklarõ ne yapaca!õz? Avcõlarõn Lideri: Onlar burada biraz dinlensinler. $anslarõ varsa polisler onlarõ bulur. Onlarla zaman kaybedemeyiz. Git bakalõm. $u çocuklarõ bir ziyaret et. Ne yapõyorlar içeride?
*** Avcõ: Merhaba çocuklar. Bizim buralarda i"imiz bitti. E!er "ansõnõz varsa sizi burada bulurlar. Bundan sonra yaramazlõk yapmayõn. Size "imdi nefis bir balõk getirece!im. Sizi ve bu nefis balõklarõ hiç unutmayaca!õz. Haaa, haa,haaa! KONU: Okul pikni#inizi anlatõr mõsõnõz? …………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………
KAR SEVG!S! Orkan kõ" mevsimini çok sever. Karõn ya!masõnõ
dört gözle bekler. Arkada"larõyla kardan adam yapar, kartopu oynar. Bazen babasõna çar"õdan kestane aldõrõr. Onlarõ sobanõn üstünde pi"irtir.
Geçen gün çok kar ya!dõ. Orkan annesine: "Dõ"arõya çõkayõm ve arkada"larõmla oynayayõm, sonra ders çalõ"ayõm." dedi. Annesi: "Atkõsõz dõ"arõ çõkma, a!zõnõ ve kulaklarõnõ iyice kapat." dedi. Orkan paltosunu giydi, ama atkõsõnõ örtme!i unuttu. Arkada"larõnõ ça!õrõp oynama!a ba"ladõ. Arkada"larõyla hem kardan adam yaptõlar hem de kartopu oynadõlar. Orkan çok ü"üdü ve yoruldu. Eve gelip dersini yapmadan uyudu. Annesi ak"am yeme!i için onu uyandõrdõ. Orkan hem yataktan kalkmak istemedi hem de uzun süre öksürdü. Ate"i de yüksekti. Annesi, babasõnõ ça!õrdõ. Hemen hastahaneye gittiler. Doktor onu muayene etti ve ilâç verdi. Doktor, annesine: "Her gün yemek yemeden önce ilâçlarõnõ içirin, üstünü sõkõca örtüp yatõrõn." dedi. Eczaneden ilaçlan aldõlar ve eve döndüler. Orkan annesine sarõldõ. "Anneci!im, bundan sonra atkõsõz dõ"arõ çõkmayaca!õm." diye söz verdi. Babasõ da onun ba"õnõ ok"adõ. Orkan ilâcõnõ içip yattõ ve derin bir uykuya daldõ.
HAVA NASIL? Avcõlarõn Lideri: Aç bakalõm "u televizyonu. Haberlerde ne var? Yarõn hava nasõl olacak. E!er hava karlõ ve yollar buzluysa ba"ka bir plan yapmalõyõz. Not: Adamlar haberlerde hava durumunu seyrederler. Avcõlarõn Lideri: Çok güzel. Hava ya!õ"lõ ama kar yok. #"ler yolunda. Yarõn yola çõkõyoruz arkada"lar. Her "eyi kamyonlara yükleyin.
*** Erdem: Murat, mutlaka bu ak"am kaçmalõyõz. Bu ipi çözmeliyiz. Murat: Ama nasõl? Etrafa biraz baksak. Mutlaka bir "eyler olmalõ. Erdem: Gözlerime inanamõyorum. Kõrõk "i"eyi görüyor musun? Murat: Harikasõn Erdem. Erdem: Haydi, onu aya!õnla almaya çalõ". Mutlaka ba"araca!õz. Evet, biraz daha gayret. Murat: Tamam, tamam, olacak galiba. Tamam yakaladõm. Erdem: $imdi ipi kesmeye çalõ". Murat: Tamam çalõ"õyorum. Erdem: Evet biraz daha gayret. Az kaldõ Murat. Bu son "ansõmõz. Tamam oldu galiba. Murat "u sopayõ al. Murat: Tamam sessiz ol. Bu adamlar tekrar geliyor. Avcõ: Size nefis yemekler getirdim? Çabuk olun. Yeme!inizi yiyin. Daha çok i"imiz var. Not: Hakan bu sõrada sopayõ alarak adamõn ba"õna vurur. !çerdeki adamlar gürültüyü duyar ve hemen dõ"arõ çõkarlar. Erdem: Kaçalõm Murat. Çabuk ol. Ama kapõ kapalõ. Açõlmõyor. Tamam oldu galiba. Not: Kapõyõ açar açmaz kar"õlarõnda adamlarõ görürler. Avcõlarõn Lideri: Merhaba çocuklar. Nereye?
!LG! ÇEK!C! B!R GÜN Bugün arkada"õmla alõ" veri" yapaca!õz. Önce
vitrinlere bakarak biraz gezece!iz. Daha sonra da bir lokantaya gidip yemek yiyece!iz. Arkada"õma yanõna çok para almasõnõ söyledim ve Sultan Ahmet Meydanõ'na gittik. Biraz gezdikten sonra bir ma!azaya girdik. Tezgâhtar çok "irin bir bayandõ. Bize yardõmcõ oldu. Oradan bir atlet ve bir deri eldiven aldõk. Tezgâhtar birer tane de gömlek alõrsak %50 indirim yapacaklarõnõ söyledi. Biz de birer tane de gömlek alõp çõktõk. Bir lokantaya gittik. Garsona sipari"lerimizi verdik, iki tane meyve suyu, iki tane de pide istedik. Yirmi dakika sonra yiyecekler geldi. Çok açtõk. O yüzden çarçabuk yiyip bitirdik. Tam para verece!imiz zaman hareketsiz kaldõk, çünkü çantamõ ma!azada unutmu"um, ikimizin de cüzdanõ benim çantamdaydõ. O gün lokantadan ak"am saat altõda çõktõk, çünkü bize bir görev verdiler. Ne mi? Bula"õk yõkamak.
KIYAFETLER Avcõ: Daha önceki markete gitmemeliyim. Biraz önceki çocuk veya marketteki satõcõ beni tanõmõ" olabilir. Önce kõyafetleri alayõm. Not: Bu ma#aza Hakan ve Murat’õn arkada"õ olan Hasan’õn babasõnõndõr. Hasan avcõlarõ televizyonda babasõna göstermi"tir. Ma#azadaki satõcõ: #yi günler. Ho" geldiniz. Avcõ: #yi günler. Satõcõ: Buyrun ne almak istiyorsunuz? Avcõ: Pantolon, ceket, ayakkabõ, "apka ve gözlük. Buyrun, bu taraftan. Satõcõ: Bunlar tam sizin bedeninize göre. Avcõ: Ama ben arkada"larõma da hediye almak istiyorum. #ki arkada"õma ve kendime. Satõcõ: Buyurun efendim. Siz kendiniz be!enin. Avcõ: $unlarõ denemek istiyorum? Satõcõ: Tabi, buyurun. Burada deneyebilirsiniz? Size yardõmcõ olayõm. Not: Hasan’õn babasõ adamlarõ tanõr. Satõcõ: Aman Allahõm. Bunlar, o adamlar olabilir. Hemen polise haber vermeliyim. Satõcõ: Alo, iyi günler. Ma!azamõza bir ki"i geldi. Aradõ!õnõz adamlar bunlar olabilir. Polis: Nereden arõyorsunuz? Satõcõ: Merkezdeki Sultan Giyim. Polis: Tamam, hemen geliyoruz. Satõcõ: Nasõl oldu efendim. Avcõ: Çok güzel. Hepsi ne kadar? Satõcõ: Hepsi 500 YTL efendim. Avcõ: Buyurun. Satõcõ: Te"ekkürler. #yi günler efendim. Not: Avcõ kõyafetleri denerken polis ma#azaya gelerek etrafõ sarõyor ve avcõ tam dõ"arõ çõkõnca. Polis: Teslim ol. Eller yukarõ. Not: Polisler hemen çocuklarõn ve avcõlarõn bulundu#u fabrikaya gider. Polis: Teslim olun. Eller havaya. Çocuklar nerede? Konu"! Çocuklar nerede?
*** Avcõlarõn Lideri: #çeride. Aptal herif. Ona dikkatli ol dedim ama aptal herif yakalanmõ". Murat: Ahmet amca! Hakanõn babasõ: Nasõlsõnõz çocuklar? Nasõlsõn Murat, nasõlsõn Erdem? Erdem: Te"ekkür ederiz. #yiyiz ama çok korktuk. Hakanõn babasõ: Tamam her "ey geçti.
!LAÇ Zeynep sekiz yasandadõr. Sarõ, uzun saçlarõ ve
ye"il gözleri vardõr. Çok sevimli bir kõzdõr. Zeynep'in Sedat isimli bir erkek karde"i vardõr. Sedat üç ya"õndadõr.
Zeynep'in babasõ doktordur. Evde pek çok kitap ve ilâç vardõr. Bir gün Zeynep okuldan geldi. Annesini çok üzgün gördü. Çünkü Sedat'õn ate"i vardõ. Ay"e hanõm Zeynep'e "Sen karde"inin yanõnda bekle." dedi. Az sonra çantasõnõ aldõ ve e"ini ça!õrmak için hastahaneye gitti.
Sedat'õn çok ate"i vardõ. Zeynep dolaptan ilâç aldõ ve Sedat'a bir tane verdi. Sedat'õn ate"i dü"medi. Zeynep karde"ine iki ilâç daha verdi. Sedat'õn iyi olmasõnõ bekledi, ama Sedat'õn ate"i arttõ. Zeynep çok korktu. O sõrada annesi ve babasõ geldi Zeynep onlara her"eyi anlattõ. Sedat'õ hemen hastahaneye götürdüler. Sedat iyi oldu.
Babasõ Zeynep'e "Bir daha böyle i"ler yapma. Önce sor ve ö!ren!" dedi. Zeynep karde"i için çok korktu, sonra sevindi. "Bir daha ilâçlarla oyna-mayaca!õm!" diye söz verdi.
HASTANE NEREDE? Erdem: Ahmet Amca, Hakan nerede? Hakan’õn Babasõ: Hakan yaralandõ. Hastahaneye götürdük. Erdem: Nesi var, ne oldu? Hakan’õn Babasõ: Merak etmeyin. Bir "eyi yok. Kolundan hafif yaralanmõ". Erdem: Hangi hastahanede? Hemen ziyarete gidelim. Hakan’õn Babasõ: Hastane, alõ"veri" merkezinin arkasõndaki parkõn yanõnda. Erdem: Te"ekkürler Ahmet Amca. Haydi Murat, hemen hastaneye gidiyoruz. O, bizim en samimi dostumuz. Hayatõnõ bizim için tehlikeye attõ. Not: Bir saat sonra. Murat: Merhaba Hakan. Geçmi" olsun. Nasõlsõn "imdi? Erdem:Te"ekkür ederim Murat. Murat: Gerçekten çok özür diliyorum Erdem. Senin tatilini de berbat ettim. Erdem: Önemli de!il Murat. Ben sizin gibi arkada"larõ tanõdõm. Sizler çok iyi dostsunuz. Do!ayõ ve hayvanlarõ da sizin sayenizde yakõndan tanõdõm. Burada do!ayla ba" ba"a güzel günler geçirdik. Hakan: Bugün hastaneden çõkõyorum arkada"lar. Yarõn ne yapõyoruz? Erdem: Benim çok güzel bir fikrim var. Hayvanat bahçesine gidelim, ne dersiniz? Ondan sonra da göle gider, balõk tutarõz. Hakan: Bu harika bir fikir. Ayrõca Murat bana yüzmeyi de ö!retir. Erdem ve Hakan: Haaa, haa, haaa! Murat: Haydi çõkalõm artõk buradan. Do!ayõ ve hayvanlarõ özledim. Özgür ve güzel bir hayat bizi bekliyor. Erdem: Tamam, gittik. KONU: Hiç Tehlikeli Bir Hastalõk Geçirdiniz mi? Bu hastatalõkta neler ya"adõnõz. Anlatõr mõsõnõz? …………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………
HAYVANAT BAHÇES! Babam bize söz verdi. Bu hafta sonunda hayvanat
bahçesine gidece!iz. Yemye"il a!açlarõn altõnda oynayaca!õz. Annem güzel bir yiyecek sepeti ha-zõrlayacak. Börekler, çörekler yapacak. A!açlarõn arasõnda ate" yakmak tehlikelidir. Bu yüzden küçük piknik tüpümüzü de götürece!iz. Benim bir topum var. Ablamõn da salõncak için ipi var. Önce rengârenk ku"larõ, çe"it çe"it deniz hayvanlarõnõ, kaplumba!alarõ, kaya kartallarõnõ, tav"anlarõ görece!iz. Maymunlara fõndõk, fõstõk verece!iz.
Biz de ona söz verdik. "Hayvanlarõn canõnõ acõtmayaca!õz." dedik. $u hafta sonu çabuk gelsin de hayvanat bahçesine gidelim.
HAYVANAT BAHÇES!NE G!DEL!M M!? Erdem: Merhaba arkada"lar, ne zaman hayvanat bahçesine gidiyoruz? Sabõrsõzlanõyorum. Murat: Seni anlamõyorum. Niçin hayvanat bahçesine gitmek için bu kadar sabõrsõzlanõyorsun Erdem? $ehir çocu!u ne olacak. Niçin arkada"larla futbol oynamõyoruz. Hakan: Olmaz Murat. Biliyorsun söz verdik. Murat: Tamam, tamam, yine sõkõcõ bir gün olacak. Ben "ehirde ya"asam bir daha köye gelmem. Erdem: Yapma Murat. Temiz hava, hayvanlar ve do!a. Harika bir hayat. Hakan: Haydi, Murat bu gün yüzme derslerine ba"lõyoruz. Hakan ve Erdem: Haaa,haa,haaa! Erdem: Çõkalõm artõk. Not: Bir süre sonra. Erdem: Gelmedik mi arkada"lar? Hayvanat bahçesi ne kadar da uzak? Hayvanat bahçesi "ehrin dõ"õnda mõ? Hakan: Az kaldõ Erdem. Biraz sonra orada oluruz. Evet, i"te geldik. Erdem: Ama burasõ hayvanat bahçesi de!il ki. Niye beni göle getirdiniz. Niçin hayvanat bahçesine gitmedik? Murat: Hayvanat bahçesine ho" geldin Erdem. Burada dünyadaki bütün hayvanlarõ bulabilirsin. Erdem: Harikasõnõz çocuklar. Bu güzel bir "akaydõ. Gerçekten burada bütün canlõlar var. Bu "ehirde hayvanat bahçesi yok. Bu kasaba do!al hayvanat bahçesi. Ben ilk önce deniz canlõlarõnõ tanõmak ve yüzme ö!renmek istiyorum. Bu konuda Murat bana yardõm etsin. Murat: Hayõr, kesinlikle olmaz. Murat, Hakan ve Erdem: Haaaaa, haaaa, haaa! KONU: !lginç bir seyahat veya gezinizi anlatõr mõsõnõz? …………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………
Kaynak: Öztürk Faruk: Yabancõlar !çin Temel Düzey Türkçe Dikte ve Yazõlõ Anlatõm: Bi"kek 2002 - 318 s. Kõrgõzistan Türkiye Manas Üniversitesi – 9 Yardõmcõ Ders Kitaplarõ - 10
50
EN KUTSAL !NSAN
Anne… Bir anne hakkõnda neler söyleyebiliriz ki? Bu kelime kutsalõn en kutsalõdõr. Hani derler ya: “Cennet analarõn ayaklarõ altõndadõr” diye, ne kadar da do#ru söylemi"ler, de#il mi? Bir annenin ümidi sonsuzdur. $efkatli ve merhametlilerin en "efkatlisi, en merhametlisidir anne. Ben de kutsallarõn kutsalõ, "efkatlilerin "efkatlisi anneme ithaf ediyorum bu yazõmõ: Anneci#im, canõm anneci#im, Sen Allahõmõn bana verdi#i en büyük, en yüce arma#anõmsõn. Varõm yo#um, gecem gündüzüm, her "eyim sensin. Bu dünyaya gözlerimi ilk açtõ#õmda bir tek seni gördüm. Beni ilk sevgi dolu kuca#õna sen aldõn, ilk sen öptün, sen kokladõn. !"te senin o sevgi dolu kuca#õnda ba"ladõm hayata. Ben daha minicik yavruyken ümitle bakmõ"tõn bana. O büyük sevgini küçücük kalbim ilk do#du#um gün hissetmi"ti ve bu duygu benim ya"am kayna#õm oldu. !lk adõm attõ#õm günler elimden tutan sen oldun. Kalbin bana kar"õ en samimi dileklerle doluydu. Bu dilekleri gerçekle"tirmek için her "eyini verdin. Çocu#un okula gitsin, ba"arõlõ olsun, iyi bir insan olarak büyüsün, yüksek e#itime sahip olup öz vatanõna hizmet etsin istedin hep. Dertlerime derman, acõlarõma merhem oldun. Gözünün nuru gibi her kötülükten sakladõn, hep kol kanat oldun bana ve bu güzel günlere getirdin. Tam dokuz ay beni karnõnda ta"õdõn. Can verdin bana, hayat verdin. Karanlõk gecelerime hiç sönmeyen bir mum, hiç yok olmayan bir õ"õk oldun. Sevgiye muhtaç yüre#imi "efkatinle õsõttõn. Benim küçücük dünyamõn ne"e kayna#õ oldun. Kalbimdeki büyük küçük hüzne ortak oldun. Acõlarõmõ, mutlulu#umu hep payla"tõn benimle. Üzgünsem hep yanõmda, hastaysam ba"ucumdaydõn. Senin vazifen çok, çilen çoktu. Kaç gece uykusuz kaldõn benim yüzümden... Sen yemedin, ama benim karnõmõ hep doyurdun. Sen giymedin, ama benim bir dedi#imi iki etmeyip, istedi#im her kõyafeti aldõn bana. Hastalandõ#õm zaman ise ömründen ömür giderdi. Gözya"larõnõ benden saklar, gizli gizli a#layõp Allah’tan bana "ifa dilerdin. Ninnilerle uyutup, masallarla büyüttün beni. Sen de masallar diyarõndan gelen periler gibiydin. A#ladõ#õm zaman a#layanõm,güldü#üm zaman gülenimdin. Bana yol gösteren tek rehberimdin. Benim ilk ö#retmenim sen oldun. Hayatõ bana sen ö#rettin. Hatõrlar mõsõn, bana hep "öyle derdin: ” Hayat bize bir defalõ#õna verilmi"tir. Bir kez daha biz bu dünyaya dönmeyece#iz. Bu imtihan dünyasõnda her insan imtihan olur, bundan dolayõ bizim hayatõmõzõ çok iyi de#erlendirmemiz ve bu imtihanlarõ kazanmak için elimizden gelen çabayõ sarf etmemiz gerek”. !"te bu sözlerin, bu güzel nasihatlerin sayesinde ayakta kaldõm, hiç yõlmadõm, yõkõlmadõm. !nsanõ iyisini kötüsünü senin sayende tanõdõm. Dostumu dü"manõmdan senin sayende ayõrt edebildim. Kötülü#e kar"õ gitti#imde bir set olup korudun beni. Benim için her türlü fedakarlõ#a katlandõn. $ükretmeyi, sahip olduklarõmla yetinmeyi, vakit geç olmadan çevremdekilere sevgimi göstermekte cimri olmamayõ sen ö#rettin. Ömrümün güne"i, kalbimin sultanõ oldun. “ A#larsa anam a#lar, gerisi yalan a#lar” sözünü "imdi daha iyi anlõyorum. Hayatõmda herkes yalan, bir tek sendin gerçek. Sen olmasaydõn ben ne yapardõm? Sensiz ya"ayabilir miydim, bir an bile durabilir miydim? Sensiz gecelerin sabahõ, kara kõ"larõn baharõ olur muydu? Söyle anneci#im, söyle, sana olan borcumu nasõl öderim, minnettarlõ#õmõ nasõl bildiririm, harcadõ#õn eme#ine denk bir "ey var mõ? Söyle anneci#im, sen yeter ki söyle, benim sana canõm feda. Ruhum senindir, kalbim senindir, ömrüm senindir. Ben senin için her "eye katlanõrõm. Sana belki gökten ayõ alõp da getiremem, belki yõldõzlardan saçlarõna taç yapõp da takamam, ama "u yüre#imi söküp de veririm. Göreceksin ki orada bir tek sen varsõn. Bir de, bir de senden af dilemek istiyorum anne. Senin sevgi dolu kalbini kõrdõysam, seni bir an bile üzdüysem, bir damla gözya"õna sebep olduysam, affet, affet beni anneci#im. Ben yalnõz seninle varõm, kalõrõm sensiz yarõm. Sen benim ilk göz a#rõmsõn ve son nefesime kadar senin sevginin sõcaklõ#õnõ hissederek ya"amak istiyorum. Dilerim Yüce Rabbimden seni sevgisinden, merhametinden mahrum etmesin. Dilerim Yüce Rabbimden seni cennetinden, beni de senden ayõrmasõn. REYHAN TÜRKMENOVA O$ KIZ SEBAT L!SES! / KIRGIZ!STAN