1 บบบบบ บบบบบ 7 7 ( ( บบบ บบบ ) ) บบบบบบบบบบบบบบบบ บบบบบ
2
ว ต่ถุ�ปรัะสังค�ว ต่ถุ�ปรัะสังค�เพื่��อให้�นั กศึ"กษาสัามารัถุ
1. อธิ�บายความห้มายและท��มาของความรั บผิ�ดชอบต่�อสั งคมได�
2. รัะบ�ปรัะโยชนั�ของความรั บผิ�ดชอบต่�อสั งคมได� 3. จำ-าแนักปรัะเภทของความรั บผิ�ดชอบต่�อสั งคมได�
4. อธิ�บายมาต่รัฐานัด�านัความรั บผิ�ดชอบต่�อสั งคมได� 5. ว�เครัาะห้�การัด-าเนั�นัก�จำกรัรัมความรั บผิ�ดชอบต่�อ
สั งคมขององค�กรัต่�าง ๆ ได� 6. ออกแบบข�อเสันัอโครังการัความรั บผิ�ดชอบต่�อ
สั งคมได� 7. จำ ดท-าโครังการัความรั บผิ�ดชอบต่�อสั งคมได� 8. อธิ�บายความห้มายและล กษณะท��สั-าค ญของ
ก�จำการัเพื่��อสั งคมได� 9. ว�เครัาะห้�การัด-าเนั�นัก�จำการัเพื่��อสั งคมได�
5
ความห้มายของก�จำการัเพื่��อสั งคม
ก�จำการัเพื่��อสั งคม (Social Enterprise: SE )ห้มายถุ"ง ก�จำการัท��นั-า
องค�ความรั3�ในัภาคธิ�รัก�จำกรัะแสัห้ล กมาปรัะย�กต่�ใช�ก บงานัด�านัสั งคมห้รั�อสั��ง
แวดล�อม (สัฤณ� อาชวานั นัทก�ล, เอ�5อมพื่รั พื่�ช ยสันั�ธิ และปกป6อง จำ นัว�ทย�, 2553: 52
)
6
ความห้มายของก�จำการัเพื่��อสั งคม
รัะเบ�ยบสั-านั กนัายกรั ฐมนัต่รั� ว�าด�วยการัสัรั�างเสัรั�มก�จำการัเพื่��อสั งคมแห้�งชาต่� พื่.ศึ .
2554 อธิ�บายความห้มายของ ก�จำการัเพื่��อสั งคม ว�าห้มายถุ"ง การัท��ภาคเอกชนัซึ่"�งเป8นับ�คคล
กล��มบ�คคล ห้รั�อช�มชนัได�ปรัะกอบก�จำการัห้รั�อด-าเนั�นัการัโดยม�เป6าห้มายอย�างช ดเจำนัต่ 5งแต่�เรั��มต่�นัเพื่��อแก�ไขป9ญห้าและพื่ ฒนัาช�มชนั สั งคมห้รั�อสั��งแวดล�อมเป8นัห้ล ก และม�รัายรั บจำากการัขาย
การัผิล�ต่สั�นัค�า ห้รั�อการัให้�บรั�การัซึ่"�งม�ได�ม��งสัรั�างก-าไรัสั3งสั�ดต่�อผิ3�ถุ�อห้��นัต่�อเจำ�าของก�จำการั
7
ล กษณะสั-าค ญของก�จำการัเพื่��อสั งคม
1 )ม�เป6าห้มายทางสั งคมและสั��งแวดล�อม ไม�ใช�ผิลก-าไรัสั3งสั�ด
2) ม�รั3ปแบบการัด-าเนั�นัการัท��ม�ความย �งย�นัทางการัเง�นั ด-าเนั�นัการัในัรั3ปแบบ
3) เป8นัม�ต่รัต่�อสั งคมและสั��งแวดล�อม 4) ผิลก-าไรักล บค�นัสั3�สั งคมและเป6าห้มายท��
ก-าห้นัดไว� 5) ด-าเนั�นัการัอย�างโปรั�งใสั
11
แนัวทางการัสั�งเสัรั�มก�จำการัเพื่��อสั งคม
การัสันั บสันั�นัแห้ล�งเง�นัท�นั
การัใช�มาต่รัการัทางภาษ�
เพื่��มต่ลาด/ปรัะชาสั มพื่ นัธิ�
ให้�การัศึ"กษา/การัว�จำ ย
13
ความห้มายของการัพื่ ฒนัาท��ย �งย�นั
พื่�พื่ ฒนั� นันัทนัาธิรัณ� (2555: 62 )อธิ�บายความห้มายของการัพื่ ฒนัาท��ย �งย�นั ว�าเป8นัการัพื่ ฒนัาท��พื่อเห้มาะพื่อควรัเป8นัไป
อย�างสัมด�ลท 5งในัภาคเศึรัษฐก�จำ สั งคม ต่ลอดจำนัทรั พื่ยากรัธิรัรัมชาต่�และสั��ง
แวดล�อม ด�วยการัเป;ดโอกาสัให้�กล��มต่�าง ๆ ในัสั งคมห้รั�อผิ3�ม�สั�วนัได�สั�วนัเสั�ยต่�าง ๆ เข�า
มาม�สั�วนัรั�วมด-าเนั�นัการัอ นัจำะท-าให้�ปรัะชาชนัเก�ดความอย3�ด�ม�สั�ขต่ลอดไป
14
ความห้มายของการัพื่ ฒนัาท��ย �งย�นั
สัถุาบ นันัานัาชาต่�เพื่��อการัพื่ ฒนัาท��ย �งย�นั (International Institute for
Sustainable Development: IISD ) (1987) นั�ยาม ค-าว�า การัพื่ ฒนัาท��ย �งย�นั ห้มายถุ"ง การัพื่ ฒนัาท��สัอดคล�องก บความต่�องการัของคนัในัป9จำจำ�บ นั โดยไม�ให้�กรัะทบก บความสัามารัถุของคนัในัอนัาคต่