Ang Paghihiganti ng Pastol ng Pulut-Pukyutan · tinitigan ang munting ibon, at tumawa ng malakas. “Gusto mo ng pulut-pukyutan ano, kaibigan? Ha! Pero ako ang naghirap para dito,

Ang Paghihiganti ng Pastol ngAng Paghihiganti ng Pastol ngPulut-PukyutanPulut-Pukyutan

Zulu folktale Wiehan de Jager Karla Comanda tagalog nivå 4

Ito ang kuwento ni Ngede, ang Pastol ng Pulut-Pukyutan, at ni Gingile, isang binatang sakim.Isang araw, habang nangangaso si Gingile,narinig niya ang tawag ni Ngede. Naglaway siGingile sa posibilidad ng pulut-pukyutan. Tumigilsiya at nakinig nang maigi, naghanap hanggangsa makita niya ang ibon sa sanga sa itaas. “Twit-twit-twit,” kalansing ng munting ibon habangnagpalipat-lipat siya ng puno. “Twit, twit, twit,”tawag niya, paminsan-minsang tumitigil parasiguraduhing nakasusunod si Gingile.

2

Makalipas ang kalahating oras, naabot nila angisang malaki at masukal na puno ng igos.Masayang lumukso si Ngede sa mga sanga nito.Sa wakas ay nanatili siya sa isang sanga attumingin kay Gingile na para bang gusto niyangsabihin, “Ito na! Halika! Ano pa’ng hinihintaymo?” Walang makitang mga bubuyog si Gingile,pero pinagkatiwalaan niya si Ngede.

3

Ibinaba ni Gingile ang kanyang sibat sa ilalim ngpuno, nag-ipon ng mga tuyo at maliliit na sanga,at gumawa ng maliit na apoy. Nang nagliyabnang mabuti ang apoy, naglagay siya ng isangmahaba at tuyong patpat sa puso nito. Kilala angmga sangang ito sa paggawa ng malaking usokhabang ito’y nasusunog. Nag-umpisa siyangumakyat, hawak ang malamig-lamig na bahagi ngpatpat sa kanyang mga ngipin.

4

Maya-maya ay narinig niya ang malakas nahaging ng mga abalang bubuyog. Labas-pasoksila sa hungkag ng puno – ang kanilang pugad.Nang maabot ni Gingile ang bahay-pukyutan,itinulak niya ang patpat na may usok sa hungkag.Naglabasan ang mga bubuyog, galit at buwisit.Lumipad sila palabas dahil ayaw nila ng usok –ngunit lumabas sila habang binibigyan ngmassakit na kagat si Gingile!

5

Nang lumabas ang mga bubuyog, ipinasok niGingile ang kanyang mga kamay sa loob ngpugad. Nakakuha siya ng isang dakot ng panilanna punung-puno ng pulut-pukyutan, at matatabaat mapuputing uod. Iningatan niyang ilagay angpulut-pukyutan sa supot na dala niya sa kanyangbalikat, at bumaba mula sa puno.

6

Nasaksihan ni Ngede ang lahat ng ginawa niGingile. Naghintay siyang maiwanan ng isangmalaking piraso ng pulut-pukyutan bilangpasasalamat sa Pastol ng Pulut-Pukyutan.Humagibis siya sa mga sanga, papalapit nangpapalapit sa lupa. Nang maabot ni Gingile angilalim ng puno, dumapo si Ngede sa isang batomalapit sa batang lalaki at naghintay sa kanyanggantimpala.

7

Ngunit pinatay ni Gingile ang apoy, pinulot angkanyang sibat, at nag-umpisang maglakad pauwinang hindi pinapansin ang ibon. Galit na tawag niNgede, “BIK-torrr! BIK-torrr!!” Tumigil si Gingile,tinitigan ang munting ibon, at tumawa ngmalakas. “Gusto mo ng pulut-pukyutan ano,kaibigan? Ha! Pero ako ang naghirap para dito, atako ang nakagat. Bakit ko ibabahagi ang kahitkatiting ng masarap na pulut-pukyutan sa iyo?”At naglakad siya paalis. Galit na galit si Ngede!Hindi siya maaaring tratuhin ng ganoon! Peromakakapaghiganti rin siya.

8

Isang araw makalipas ang ilang linggo, mulingnarinig ni Gingile ang pantawag sa pulut-pukyutan ni Ngede. Naalala niya ang masarap napulut-pukyutan at sabik na sinundang muli angibon. Matapos pangunahan si Gingile sa dulo ngkagubatan, nagpahinga si Ngede sa isangmalaking payong na tinik. “Ahh,” isip ni Gingile.“Marahil ay nasa punong ito ang pugad.” Dali-dali siyang gumawa ng maliit na apoy at nag-umpisang umakyat, at nilagay ang patpat napang-usok sa ngipin niya. Naupo at nanood siNgede.

9

Umakyat si Gingile, nagtataka kung bakit hindiniya marinig ang karaniwang haging. “Baka nasalooban ng puno ang bahay-pukyutan,” isip niya.Itinulak niya ang sarili niya sa isang sanga. Perosa halip na bahay-pukyutan, nakita niya ang sariliniyang nakatitig sa mukha ng isang leopardo!Galit na galit si Leopardo dahil naudlot ang tulogniya. Nagdilim ang kanyang paningin, at binuksanang kanyang bibig para ilabas ang kanyangnapakalaki at napakatalas na mga ngipin.

10

Bago pa man mahagupit ni Leopardo si Gingile,dali-dali siyang bumaba mula sa puno. Sakanyang pagmamadali ay hindi siya nakaapak saisang sanga, bumagsak siya lupa, atnapihit angbukung-bukong. Dali-dali siyang umika. Sakabutihang palad, masyadong antok na siLeopardo para habulin siya. Nakuha ni Ngede,ang Pastol ng Pulut-Pukyutan, ang kanyangpaghihiganti. At may natutunang aral si Gingile.

11

At dahil diyan, iginagalang ng mga anak ni Ginglesi Ngede, ang munting ibon, sa tuwing maririnignila ang kuwentong ito. Sa tuwing maga-ani silang pulut-pukyutan, sinisigurado nilang iiwan nilaang pinakamalaking bahagi nito para sa Pastol ngPulut-Pukyutan!

12

Barnebøker for NorgeBarnebøker for Norgebarneboker.no

Ang Paghihiganti ng Pastol ng Pulut-PukyutanAng Paghihiganti ng Pastol ng Pulut-PukyutanSkrevet av: Zulu folktale

Illustret av: Wiehan de JagerOversatt av: Karla Comanda

Denne fortellingen kommer fra African Storybook (africanstorybook.org) og ervidereformidlet av Barnebøker for Norge (barneboker.no), som tilbyr barnebøkerpå mange språk som snakkes i Norge.

Dette verket er lisensiert under en Creative Commons Navngivelse 3.0 Internasjonal Lisens.

13