บรรณานุกรม กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ ่น. มาตรฐานการส่งเสริมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริม การปกครองท้องถิ่น, 2550. การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. แผนแม่บทอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวแห ่งชาติ. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย, 2553. การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. ถอดบทเรียนกระแสการท่องเที่ยวโดยชุมชน. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย, 2554. โครงการท่องเที่ยวเพื่อชีวิตและธรรมชาติ. การท่องเที่ยวอย ่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สถาบันการท่องเที่ยว โดยชุมชน, 2540. เทิดชาย ช่วยบารุง. (2550). การท่องเที่ยวโดยใช้ชุมชนเป็นฐาน. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่ง ประเทศไทย. ประหยัด ตะคอนรัมย์. “แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน: กรณีศึกษาตลาดริมน ้ าดอนหวาย จังหวัดนครปฐม”. วิทยานิพนธ์สถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวางผังเมือง บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2544. ปาริชาติ วลัยเสถียร. กระบวนการและเทคนิคการทางานของนักพัฒนา. กรุงเทพฯ : สานักงาน กองทุนสนับสนุนการวิจัย, 2546. บุญเลิศ จิตตั ้งวัฒนา. (2548). “มารู้จักหนังสือท่องเที่ยวเชิงนิเวศกันเถอะ”. จุลสารการท่องเที่ยว. 18(1): 9. พจนา สวนศรี. คู ่มือการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน. กรุงเทพฯ : โครงการท่องเที่ยวเพื่อชีวิตและ ธรรมชาติ , 2546. ไพรัตน์ เดชะรินทร์. การจัดองค์กรประชาชน. กรุงเทพฯ: กรมการพัฒนาชุมชน, 2537. ภักดี รัตนผล. (2545). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวภายใต้ศักยภาพและข้อจากัดของกลุ ่ม จังหวัดภาคกลางตอนบน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคาแหง. มิ ่งสรรพ์ ขาวสะอาด. การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงบูรณาการที่ยั่งยืนในลุ ่มแม่น้าโขง. เชียงใหม่: สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2548.