april - mei - juni 2011 Afgiftekantoor: Brussel X P708417 Verantwoordelijke uitgever: Roger Blanpain, Tiensestraat 41 B3438, 3000 Leuven Inhoud Voorwoord 2 Interview met emeriti Luc Ballon, Marc Boes, Herman Cousy, René Foqué en Luc Weyts 3 Studenten K.U.Leuven triomferen bij interna- tionale pleitwedstrijden 7 De Lege Ferenda: rechten- opleiding in twee talen 8 Als werkstudent een bachelordiploma in de rechten behalen? 9 Bert Kruismans: Slimste Mens, Stand-upcomedi- an, Radio –en TV-maker, jurist en alumnus van de K.U.Leuven 10 VRG-Alumni Galabal 2011 13 Impressies VRG-Alumni- dag 2011 14 Alumninieuws 15 Berichten faculteit 16 M A G A Z I N E www.vrgalumni.be Oproep Alumniprijs 2012 Leden van VRG-Alumni kunnen kandidaat-laureaten voor de VRG-Alumniprijs 2012 voor- dragen tot en met 31 augustus 2011. Het bestuur maakt een keuze uit de voordrachten tijdens de herfstbijeenkomst van 2011. Voordrachten geschieden middels een bericht aan het secre- tariaat van VRG-Alumni (t.a.v. [email protected] of Tiensestraat 41, bus 3438, 3000 Leuven) en gaan verzegeld van een motivatie en zo mogelijk een beknopt curriculum vitae van de voorgedragen kandidaat-laureaat. VRG-Alumni Galabal 2011 Op 5 november 2011 gaat de 2 de editie van het VRG-Alumni Galabal door in het Koloniënpa- leis te Teruvuren. Meer informatie volgt. Inschrijven voor het diner en/of voor het galabal kan vanaf 5 september 2011.
16
Embed
94611 VRG Alumnimag 2011-1...2011 13 Impressies VRG-Alumni-dag 2011 14 Alumninieuws 15 Berichten faculteit 16 M A G A Z I N E Oproep Alumniprijs 2012 Leden van VRGAlumni kunnen kandidaatlaureaten
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
april - mei - juni 2011
Afgiftekantoor: Brussel XP708417
Verantwoordelijke uitgever: Roger Blanpain, Tiensestraat 41 B3438, 3000 Leuven
Inhoud
Voorwoord 2
Interview met emeriti Luc Ballon, Marc Boes, Herman Cousy, René Foqué en Luc Weyts 3
Studenten K.U.Leuven triomferen bij interna-tionale pleitwedstrijden 7
De Lege Ferenda: rechten-opleiding in twee talen 8
Als werkstudent een bachelordiploma in de rechten behalen? 9
Bert Kruismans: Slimste Mens, Stand-upcomedi-an, Radio –en TV-maker, jurist en alumnus van de K.U.Leuven 10
VRG-Alumni Galabal 2011 13
Impressies VRG-Alumni-dag 2011 14
Alumninieuws 15
Berichten faculteit 16
M A G A Z I N E
www.vrgalumni.be
Oproep Alumniprijs 2012
Leden van VRG-Alumni kunnen kandidaat-laureaten voor de VRG-Alumniprijs 2012 voor-
dragen tot en met 31 augustus 2011. Het bestuur maakt een keuze uit de voordrachten tijdens
de herfstbijeenkomst van 2011. Voordrachten geschieden middels een bericht aan het secre-
tariaat van VRG-Alumni (t.a.v. [email protected] of Tiensestraat 41, bus 3438,
3000 Leuven) en gaan verzegeld van een motivatie en zo mogelijk een beknopt curriculum
vitae van de voorgedragen kandidaat-laureaat.
VRG-Alumni Galabal 2011Op 5 november 2011 gaat de 2de editie van het VRG-Alumni Galabal door in het Koloniënpa-
leis te Teruvuren. Meer informatie volgt. Inschrijven voor het diner en/of voor het galabal
kan vanaf 5 september 2011.
2
E d i t o r i a a l
Emeriti
Beste vrienden van VRG-Alumni,
Zittend op een trein die zachtjes wegrijdt, hebt u ongetwijfeld ook al ooit de kortstondige illusie ervaren dat de trein stil blijft staan, maar dat het station vertrekt. Met ouder worden gaat het net zo. Weinig men-sen hebben het gevoel dat ze zelf ouder worden, wel dat de wereld rondom hen jonger wordt.Dit gevoel bekroop mij op acute wijze bij de planning van dit magazine. Er moesten immers enkele korte interviews worden afgenomen van aanstaande emeriti. Op zich niks bijzonders, de tijd staat nu eenmaal niet stil, en elk jaar gaan er wel 1 of meer professoren met emeritaat, aldus (meestal) plaats makend voor een jonge opvolger.Vroeger waren de emeriti (althans in mijn ogen) bijna steeds heren (en zeer occasioneel eens een dame) van een tamelijk gevorderde leeftijd, zij het vaak (en vanuit mijn perspectief de laatste jaren steeds vaker) nog wel behoorlijk energiek en dynamisch om reeds baan te moet ruimen.Dit jaar was het evenwel pas echt flink schrikken. Luc Ballon, Marc Boes, Herman Cousy, René Focqué en Luc Weyts�: toen ikzelf nog student was (en dat is wel al even, maar heus nog niet zó lang geleden), hadden zij amper de middelbare leeftijd bereikt. Alleszins waren het coryfeeën van de rechtenopleiding die nog een eeuwigdurende carrière voor zich leken te hebben.Voor heel wat generaties leken zij – elk in hun eigen domein – onlosmakelijk verbonden met het rechten-curriculum. Het is nauwelijks te bevatten dat de volgende lichtingen juristen het zonder hun inbreng en expertise zullen moeten stellen.Misschien moet onze vergrijzende maatschappij eens nadenken over een manier om de emeriti toch nog verder bij de faculteit en de rechtenopleiding te betrekken, voor zover zij dat zelf willen (maar in vele gevallen is het antwoord affirmatief). Er kan b.v. worden gedacht aan het inschakelen van de emeriti voor de begeleiding van studenten en assistenten bij hun thesis of andere wetenschappelijke publicaties, en om feedback te geven bij hun onder-zoeksagenda. Ook een klankbordgroep waar emeriti kunnen reflecteren over de toekomst van de rechten-opleiding en de elkaar steeds sneller opvolgende uitdagingen en hervormingen kunnen toetsen op hun toegevoegde waarde op lange termijn, zou een nuttig instrument kunnen zijn.Op die manier kunnen de steeds meer overbevraagde “actieve” academici enigszins ontlast worden, en kan men de uitstraling, ervaring en levenswijsheid van de jonge emeriti verder blijven valoriseren.Voor het overige blikken wij met grote tevredenheid terug op het voorbije werkingsjaar.Onze alumni lijken de financiële en economische crisis goed verwerkt te hebben, althans als we mogen afgaan op het ledenaantal, dat weer stevig in de lift zit en de kaap van de 3000 zal ronden. Ook de opkomst voor onze jaarlijkse Alumnidag was bepaald massaal, met bijna 700 deelnemers, een zucht ver-wijderd van een historisch record.Dankzij uw steun heeft VRG-Alumni het voorbije jaar 65.000 euro kunnen uitdelen aan de bibliotheken van Leuven en Kortrijk, aan de internationale pleitwedstrijden waaraan onze rechtsstudenten deelnemen, en aan het fonds van ere-rector Dillemans. VRG-Alumni is daarmee de enige kring die geld geeft aan haar faculteit in plaats van omgekeerd. Het is uiteraard dankzij uw steun dat wij dit bedrag kunnen beste-den, en bij deze willen u uitdrukkelijk danken omdat u dit mogelijk maakt.We hopen u alleszins te mogen begroeten op onze volgende alumnidag op 9 maart 2012 en voordien op het 2de VRG-Alumnigalabal op 5 november 2011.Inmiddels wens ik u namens VRG-Alumni alvast een heerlijke zomer.
Robbie TasSecretaris VRG-Alumni
Bestuur Roger Blanpain, Robbie Tas, Dimitri Droshout en John-John AckaertWerkende leden Wim Bollen, Steven Boeynaems, Sofie Caeyers, Christoph Castelein, Omer Coenen, Paul Cooreman, Tom De Coster, Anne De Hondt, Mark De Zutter, Frank Fleerachkers, Naomi Glibert, Michel Looyens, Jochem Martens, Stefanie Martens, Bernard Tilleman, Karel Van de Velde, Christel Verhaeke, Frans Van Ham, Paul Van Orshoven, Barbara Van Speybroeck, Iris Van Tilborgh, Bart Verbelen.
Ereleden academiejaar Eva Baeckelmans (promotie
Redactieleden John-John Ackaert (hoofdredacteur), Roger Blanpain, Steven Boeynaems, Dimitri Droshout, Naomi Glibert, Robbie Tas, Jacqueline Van Hal.
VRG-Alumni
3
A l u m n i i n t e r v i e w
VRG-ALUMNI: Hoe was u zelf als student?
Welke verschillen ziet u met de huidige studenten?
FOQUÉ: Ik was zeker geen modelstudent. Ik was
daarvoor te veel bezig met ‘extra-curriculaire’
activiteiten. Ik behoorde tot de studentengeneratie
van de jaren ‘60. Hoewel ik mij niet gebonden
voelde aan één of andere politieke partij, was ik in
die jaren politiek actief. Overigens waren het eer-
der de maatschappijkritische acties die mij toen
bezighielden, veeleerdan de meer Vlaams-natio-
nale beweging die toen ook erg invloedrijk op de
voorgrond trad. Ik was ondermeer actief als redac-
tielid van het studentenblad Rerum, een voorloper
van het huidige Veto. Daarnaast was ik ook cultu-
reel actief in het studententoneel. We hadden met
enkele vrienden (studenten en niet-studenten) een
groep die ‘jazz en poëzie’-programma’s monteer-
den en opvoerden. Daar heb ik heel intensieve en
goede herinneringen aan.
Toch bleef ik als student ook wetenschappelijk
geïnteresseerd en zocht ik naar mogelijkheden om
over de schutting van het positieve recht heen te
kunnen kijken. Dat laatste bracht mij naar een
dubbelstudie met filosofie.
BOES: Ik heb mijn kandidaturen (toen nog: kan-
didatuur in de wijsbegeerte en letteren, voorberei-
dend op de rechten) in Namen doorgebracht. Daar
was alles erop gericht de student aan te moedigen
om te studeren, zeker in het eerste jaar: verplichte
aanwezigheid in de lessen en als je op een kot zat
van de universiteit zelf, mocht je één avond per
week uitgaan tot middernacht. Het tweede jaar was
je vrijer, maar in heel Namen was er welgeteld één
café dat na middernacht open bleef. Eerder saai dus,
maar allicht bevorderlijk voor de studieresultaten.
In Leuven was het heel anders, daar brak net de
periode van “Leuven Vlaams” aan, met betogin-
gen (waar ik alleen maar naar ging kijken, mee-
doen leek me toch te riskant, en ik had nogal wat
Waalse vrienden) en stakingen. Ik was ook een
trouwe bezoeker van het Huis der Rechten (toen
nog aan de Lei), zeker het laatste jaar.
BALLON: Wij waren erg braaf. De professor was
almachtig en studenten hadden in de jaren ‘60
niets in de pap te brokken. Medezeggenschap van
studenten kwam pas later.
COUSY: Mijn belangrijkste herinnering aan mijn
studententijd is dat ik vreselijk hard gewerkt heb,
zonder verpozing. Hoewel … een enkel bezoek
aan het toenmalige Huis der Rechten niet meege-
rekend. Toch ben ik van oordeel dat de huidige
student een zwaardere en vooral meer constante
werklast draagt. In mijn tijd bleef het initiatief
meer bij de student, met de daaraan verbonden
gevaren en nood aan discipline. Opmerkelijk is
ook het stijlverschil: sommigen, waaronder ikzelf,
gingen steeds in hemd en das naar de les.
WEYTS: Van in het begin van het academiejaar
hield ik mijn cursussen bij. Alles werd elke dag,
na de colleges, “blokklaar” gemaakt. Maar ik was
helemaal geen typisch “blokbeest”: praktisch
elke avond ging ik even uit (gaan eten met mede-
studenten, naar de film, wat sporten, enz.). Ook op
de TD’s van de rechten was ik steeds aanwezig.
Daarnaast had ik nogal oog voor de meisjesstu-
denten, maar het verliep allemaal zo onschuldig
en achteraf bekeken veel te braaf. Maar wellicht
zoveel romantischer dan nu.
Luc Ballon
LUC BALLON, MARC BOES, HERMAN COUSY, RENÉ FOQUÉ
EN LUC WEYTS: 5 monumenten aan de vooravond van hun emeritaat
Onze geliefde Faculteit Rechtsgeleerdheid staat op het punt een ingrijpende wijziging te ondergaan. Niet minder dan vijf professoren zullen dit jaar de deuren van de Valk achter zich dichttrekken en op emeritaat gaan. En het zijn niet de minste. Professor Luc BALLON (promotie 1968) is verbonden aan het Instituut voor handels- en verzekeringsrecht en doceert tevens in de Faculteit Economie en Bedrijfs-wetenschappen het vak ‘Inleiding tot het handelsrecht’ aan de studenten economie en handelsingeni-eur. Professor Marc BOES (Promotie 1969) is directeur van het Instituut voor administratief recht en doceert onder andere het vak administratief recht. Professor Herman COUSY (Promotie 1969), tot vorig jaar afdelingshoofd van de afdeling Economisch recht, doceert vakken als handelsrecht en verze-keringsrecht. Hij is tevens lid van het Centre for Risk and Insurance Studies. Professor René FOQUÉ (promotie 1971) is directeur van het Centrum voor Grondslagenonderzoek van het Recht. Hij ver-breedt de horizonten van de studenten aan de Rechtsfaculteit in de colleges Grondslagen van het recht. Professor Luc WEYTS (Promotie 1969) sluit het rijtje af. Hij leidt het Instituut voor notarieel recht en is programmadirecteur van de POC Notariaat. En dit zijn nog enkel hun facultaire bezigheden. Reden te meer om in deze editie van het VRG Alumni-Magazine deze professoren aan het woord te laten.
Marc Boes
Herman Cousy
A l u m n i i n t e r v i e w
VRG-ALUMNI: Wat was uw allereerste job ?
WEYTS: Als jobstudent heb ik nooit gewerkt. Na
mijn legerdienst ben ik tijdelijk actief geweest als
advocaat en tezelfdertijd als assistent aan de
K.U.Leuven.
FOQUÉ:” Mijn eerste studentenjob was bij de
toenmalige BRT. Op Radio 1 maakte ik samen
met Guy Polspoel en Ivan Sonck een satirisch
programma over de sport in de jaren dertig. Dat
programma presenteerden we samen op woens-
dagavond. De naam van het programma was ‘Der-
tig sporten op de ladder’. Dat gebeurde toen nog
– overigens rechtstreeks - vanuit het oude radioge-
bouw aan het Flageyplein in Elsene. Daar bewaar
ik warme en goede herinneringen aan. Ivan, Guy
en ik hebben ons rot geamuseerd bij het opzoeken
van oude opnames van reportages over voetbal,
wielrennen, boksen, enz. in het geluidsarchief van
de BRT. Als de oogst ons niet voldoende beviel,
dan maakten we zelf in de studio van de luister-
spelen zogenaamde reconstructies van historische
sportwedstrijden. Heerlijk! “
BALLON: Ik ben monitor aan de rechtsfaculteit
geworden.
COUSY: Mijn eerste job bestond in het aanvullen
van losbladige juridische uitgaven in de (architec-
turaal prachtige) bibliotheek van de Law School
of the University of Chicago.
BOES: Mijn eerste job was in de vakantie na
mijn middelbare school, in de rubberfabriek van
Lanaken. Ik moest met andere bedienden de werk-
bladen voor de arbeiders opmaken in functie van
de bestellingen. Daar is mij duidelijk gemaakt dat
studeren belangrijk was. Eén van de bedienden
vertelde me dat hij na zijn middelbare studies ver-
der mocht studeren, maar hij ging liever geld ver-
dienen en daarom ging hij werken in de rubberfa-
briek. Daar had hij erg veel spijt van, en hij raadde
me aan zijn voorbeeld niet te volgen.
VRG-ALUMNI: Wat heeft u doorheen de jaren
zien veranderen?
BALLON: De ombouw van onze faculteit naar
het model van een onderneming, met meer com-
plexe structuren, waarin alle werknemers en de
klanten (dit zijn onze studenten) op de eerste
plaats komen.
FOQUÉ: (Beaamt) Er is heel wat veranderd in de
laatste veertig jaar. In de eerste plaats is er de toe-
genomen bureaucratisering van de universiteiten
en in het kielzog daarvan de vermarkting van
onderzoek en onderwijs. Voor mijn generatie, die
de onafhankelijke en kritische rol van de universi-
teit in de samenleving zo hoog in het vaandel
droeg, doet deze ontwikkeling af en toe de wenk-
brauwen fronsen. In mijn studententijd was de
rechtsopleiding veel nationaler getint dan nu. Het
fascinerende van de huidige opleiding is dat de
rechtsontwikkeling er in zijn ‘multilevel’-karakter
wordt bestudeerd: nationaal, Europees en interna-
tionaal. Dat maakt de opleiding nu veel uitdagen-
der dan zij vroeger was. Ook de functionele
rechtsgebieden, waarin de klassieke domeinen van
het recht in hun onderling verband of complemen-
tair aan elkaar een rol spelen, krijgen meer aan-
dacht: consumentenrecht, gezondheidsrecht,
insolventierecht, vreemdelingenrecht, onderwijs-
recht, enz. Kortom: de opleiding is veeleisender
geworden, maar daardoor ook boeiender!
BOES: Het valt mij op dat de studenten veel min-
der als groep optreden en zich zonder morren
schikken in allerlei hervormingen: het semester-
examensysteem, de verstrenging van de delibera-
tiecriteria, enz. Ten tweede zijn de mogelijkheden
tot communicatie en de toegang tot allerlei soor-
ten informatie onvoorstelbaar toegenomen. Toen
ik student was, kon je alleen in de bibliotheek
informatie vinden, de rechtstreeks toegankelijke
boeken en tijdschriften waren weinig talrijk, en de
andere moest je aanvragen. Om de informatie te
onthouden en te gebruiken moest je de teksten
lezen en samenvattingen maken, want fotokopieën
waren duur en van slechte kwaliteit. De afstand
tussen professor en student was groot. Zo was er
een aparte lift naar de professorenzaal, waar je als
student geen toegang toe had. In 1968 emanci-
peerde de student zich, zodat er toen wel veel ver-
anderd is. Tijdens de lessen werden er blikjes
drank meegenomen, er werd zelfs soms gerookt,
en de professoren wisten blijkbaar niet goed hoe
ze daartegen moesten reageren.
COUSY: Er is wel veel veranderd, maar sommige
dingen zijn ook hetzelfde gebleven. Wat er gewij-
zigd is, is o.a. de verandering van het studiecurri-
culum, de intrede van nieuwe technologieën en de
daarmee verbonden gevolgen en de uitbreiding
van de aantallen, zowel m.b.t. studenten als wat
betreft professoren en assistenten aan de Valk. De
kwaliteit is onveranderd gebleven: wij hebben
nog steeds de beste studenten, alsook de “minder
beste”. Ook een goede prof zijn, is niet veran-
derd: dat vereist inzet en “de vonk overbrengen”,
maar ook de studenten leren “lezen en schrijven”.
René Foqué
Luc Weyts
5
A l u m n i i n t e r v i e w
WEYTS: De studenten zijn op zich niet veel ver-
anderd, ze moeten wel meer dan wij aan allerlei
“verleidingen” kunnen weerstaan. Ook de te ken-
nen materie in de rechtenopleiding is veel uitge-
breider geworden. Wellicht “te”, zodat ze het bos
tussen de bomen niet meer zien Waar is de tijd
van de goede cursussen van maximum 100 blad-
zijden, zoals gepromoot door decaan en nadien
rector Dillemans, naast het eventueel bestaan van
een documentatiecursus of reader?
VRG-ALUMNI: Welke gebeurtenis beschouwt u
als het absolute hoogtepunt van uw carrière aan de
Valk?
FOQUÉ: Ik zou niet meteen één gebeurtenis kun-
nen aanwijzen. Als overtuigd Europeaan heb ik in
het onderwijs zelf bijzonder genoten van de col-
leges over de Europese integratie en de rol van het
recht daarin, en vooral van de reacties van de stu-
denten daarop. Tijdens mijn Valkjaren heb ik twee
keer als Leuvens hoogleraar in Den Haag een uur
lang de plenumvergadering van het parlement
mogen toespreken. In de Eerste Kamer (de senaat)
was dat over de rechtsstatelijke aspecten van de
bestuurlijke vernieuwing en in de Tweede Kamer
(de kamer van volksvertegenwoordigers) was dat
over de actuele relevantie van de trias politica.
Dat ervaar ik als mijn absolute hoogtepunt.
BOES: (aarzelend) De hele periode die ik op de
Valk doorgebracht heb, was, op een wisselende
manier, boeiend. Ik voeg eraan toe dat de verstand-
houding met de collega’s en medewerkers, zeker in
de afdeling, altijd prettig is geweest. Als ik toch iets
moet noemen, dan was dat mijn medewerking aan
de zogenaamde commissie Bocken, genoemd naar
de voorzitter, professor Hubert Bocken van de
Gentse rechtsfaculteit. Het was een interuniversi-
taire commissie, opgericht door de Vlaamse rege-
ring, met als opdracht het opstellen van een decreet
(eigenlijk wetboek) milieubeleid. We hebben daar
ruim 5 jaar (1989-1995) intens aan gewerkt, met
tweemaandelijkse bijeenkomsten op zaterdag.
WEYTS: (kort en krachtig) De verdediging van
mijn doctoraatsthesis.
BALLON: Ik heb drie afgestudeerden economie en
één afgestudeerde burgerlijk ingenieur “bekeerd”
om rechten te studeren (en die studie te voleindi-
gen). Ik heb eenmaal het gouden krijtje voor beste
lesgever en eenmaal voor beste cursus (beide in de
bachelor economie) gewonnen. Dit zijn voor een
docent toch wel absolute topmomenten.
COUSY: Ik ervaar mijn 22 jaar durende voorzit-
terschap van de Facultaire Beoordelingscommis-
sie als absoluut hoogtepunt. Ik heb het gevoel dat
ik, uiteraard samen met vele collegae, heb kunnen
deelnemen aan het vormgeven van onze faculteit
en haar professorenkorps.
VRG-ALUMNI: Welk vak dat u gedoceerd heeft,
ligt het nauwst aan uw hart?
BOES: (na lang nadenken) Ongetwijfeld adminis-
tratief recht, of bestuursrecht zoals ik het liever
noem. Het is een uitdaging om een materie die
eigenlijk een lappendeken is, zonder veel struc-
tuur, toch op een samenhangende manier aan de
studenten voor te stellen.
BALLON: (vlot) Het vak dat ik doceerde aan de
Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen, nl.
recht van de handelscontracten.
COUSY: Ik heb mijn boterham verdiend met het
doceren van handels- en economisch recht en mijn
hartje opgehaald met “Risk and Insurance”.
FOQUÉ: Omwille van de impact ervan, ligt het
verplichte vak ‘Grondslagen van het recht’
(vroeger ‘Recht en wijsgerige antropologie’) mij
bijzonder nauw aan het hart. Ik vind het een bij-
zonder voorrecht, en als docent ook een bijzon-
dere kans, om onze toekomstige juristen te kun-
nen confronteren met een toenemend
funderingsdeficit in de laat-moderne rechtsont-
wikkeling, en hen tegelijk een methode te leren
om daarmee om te kunnen gaan. Dat tekort aan
fundering wordt veroorzaakt door het wegvallen
in onze samenleving van een gezamenlijk gedra-
gen visie op mens en samenleving. Ik denk dat in
zulke context het recht een bijzonder belangrijke
rol heeft te spelen om ‘de boel bij elkaar te hou-
den’ en ‘eenheid in verscheidenheid’ te kunnen
blijven garanderen.
WEYTS: Wellicht de cursus “Notariële Inrichting
en Deontologie”, omdat ik daar het meest mijn
notariële ervaring in kwijt kon en kon filosoferen
over het verleden, heden en toekomst van dit
beroep.
VRG-ALUMNI: Wat gaat u het meeste missen?
FOQUÉ: Het directe contact met steeds nieuwe
generaties studenten. In het onderwijs maar ook
daarbuiten. Dat houdt een mens immers niet alleen
jong, maar ook wakker en intellectueel alert!
A l u m n i i n t e r v i e w
WEYTS: Mijn studenten uit de opleiding notari-
aat. Voor deze studenten was ik bijna als een
vriend en op wat latere leeftijd een vader. Zij
kwamen veel om raad vragen, vóór en na de col-
leges. Dit hield mij jong en ga ik ontzettend mis-
sen. Maar ik ga ook de vele lunches en gesprek-
ken met de assistenten en collega’s missen.
BOES: Ik ga de al dan niet toevallige contacten
en gesprekken met collega’s en assistenten het
meest missen. Erg boeiend dikwijls, en dat kan je
niet van op afstand doen, het directe contact is
echt wel onmisbaar.
BALLON: (beamend) Ook ik ga de dagelijkse
gesprekken met collega’s en medewerkers het
meest missen.
COUSY: (knikkend) Vooral de medewerking en
vriendschap van mijn onmiddellijke medewerkers
zal voor mij een groot gemis zijn. Tussen hen en
mij heeft er steeds een bijzondere relatie bestaan.
Een beetje zoals tussen een ouder wordende vader
en zijn geheel zelfstandig wordende kinderen. Ik
heb het gevoel dat wij samen één en ander hebben
gerealiseerd en ben hen dankbaar.
VRG-ALUMNI: Wat brengt de toekomst en wat
gaat u zeker niet doen?
COUSY: Ik ga doen wat mijn vrouw mij vraagt:
meer zorgen voor de kinderen, de kleinkinderen
en voor haar. Daarnaast heb ik altijd al graag
Spaans willen leren. Ook zal ik nu de tijd hebben
om mijn (toch wel indrukwekkende) lectuurach-
terstand weg te werken.
FOQUÉ: Ik ga zeker niet mijn opvolgers in de
weg lopen! Ik vind dat zij hun eigen ideeën, hun
eigen gedrevenheid en hun eigen manier van wer-
ken voluit moeten kunnen doorzetten. Dat neemt
niet weg dat ik mij in de toekomst blijvend bij de
faculteit betrokken zal voelen en graag contact zal
blijven houden.
Wat ik wel ga doen, is vooral internationaal actief
blijven. Zo geef ik regelmatig gastcolleges in een
aantal Europese landen en ben ik al een hele tijd
actief in het geven van lezingen en seminars. Ik
ben dan ook niet van plan om hier de eerste jaren
mee op te houden. Daarnaast wil ik vooral veel
lezen en nog wat schrijven.
BOES: Ik blijf nog een tweetal functies verder
uitoefenen, nl. voorzitter van de Raad voor betwis-
tingen inzake studievoortgangsbeslissingen en lid
van de Hoge Raad voor het Handhavingsbeleid.
Verder allicht nog de advocatuur, maar dat is nog
niet zeker. Wat ik zeker niet ga doen, is lesgeven,
dat is nu eenmaal het gevolg van het emeritaat. Ik
heb vier kleinkinderen (van 1 tot 5 jaar oud) en
gelukkig heb ik heel veel contact met hen. Dat is
zeker een prioriteit, en ik vermoed dat er na al dit
niet veel tijd meer overblijft voor andere activitei-
ten. We zien wel…
WEYTS: Zullen de buitenlandse reizen met de
studenten notariaat, de contacten met U.C.L. en
Nijmegen verdergaan? Ik denk het wel, iemand
zal wel voor de continuïteit zorgen. Wat ik zelf ga
doen, weet ik nog niet. Ik wil zeker niet als een
“kwade schoonmoeder” blijven rondhangen.
Maar graag had ik wel een kleinere activiteit
behouden, want ik voel me alles behalve uitge-
blust. In het notariaat zal ik in ieder geval nog een
tijdje actief blijven, zeker om onze oudste dochter
Valerie te steunen, die nog kandidaat-notaris moet
worden.
BALLON: Ik ben en blijf, ook na mijn emeritaat,
hoofdredacteur van twee juridische tijdschriften
(NjW en DA OR). Daarnaast zal ik mijn activitei-
ten als voorzitter van de raad van bestuur van Il
Fondamento, een klassiek orkest, zeker en vast
voortzetten. Ik heb nog andere goede vooruitzich-
ten, waaronder de herwerking van het boek over
de Factuur samen met collega Eric Dirix. Genoeg
werk in het vooruitzicht dus. Gelukkig zal ik ook
meer tijd hebben voor mijn kleinkinderen en voor
mijn hobby’s.
Naomi Glibert
Dimitri Droshout
7
S t u d e n t e n K . U . L e u v e n
De rechtsfaculteit van de K.U.Leuven heeft opnieuw uitstekende resultaten behaald bij ver-schillende internationale pleitwedstrijden.
Begin maart heeft het Leuvense team met laatste-
jaars rechtenstudenten in Dublin de sterk bezette
Regionale Finale van de European Law Moot
Court Competition (ww.elmc.org) gewonnen. De
ELMC is een jaarlijkse wedstrijd over EU recht,
waarbij de studenten in zowel het Engels als het
Frans pleiten. Dit jaar handelt da casus over de
mogelijkheid van EU Lidstaten om allerhande
beperkingen op te leggen aan televisiezenders die
ongewenste boodschappen uitzenden, een thema
dat gelet op de recente opschudding over de Hon-
gaarse mediawet erg actueel is. Op weg naar de
overwinning versloeg het Leuvens team (Michael
D’Aubrey, Juno Hautekiet, Jan-Karel Pinxten en
Renaud Vercaemst, met coaches Timothy Roes,
Anne Lamote en Tim Corthaut) onder meer teams
met rechtenstudenten uit befaamde universiteiten
als Leiden, Heidelberg, en in de laatste ronde ten
slotte Kopenhagen. Het team plaatst zich zo bij de
laatste vier teams die in Luxemburg, voor echte
rechters van het Hof van Justitie, om de wereldtitel
zullen strijden.
Bovendien heeft het Leuvens team in de Philip C.
Jessup International Law Moot Court Competition
(http://www.ilsa.org/jessup/), een prestigieuze jaar-
lijkse wedstrijd over internationaal recht, zich als
enige Belgische team geplaatst voor de eindronde
in Washington DC. Ook hier worden de studenten
geconfronteerd met een reeks actuele juridische
problemen, o.m. over het gebruik van op afstand
bestuurde raketten tegen vermoedelijke terroris-
ten, en het verbod op het dragen van de hoofd-
doek. In de nationale voorronde werden teams van
de UGent en de VUB verslagen. Het team met
laatstejaars rechtenstudenten aan de K.U.Leuven
(Toon Agten, Stephanie Rossello, Sanne Stock-
broeckx en Charlotte Schaumans, met coaches
Hanne Cuyckens, Govert Coppens en Tim Cort-
haut) kaapte alle prijzen weg: beste geschreven
stukken, beste pleiter in de voorrondes (Sanne
Stockbroeckx), beste pleiter in de finale (Stefanie
Rossello) en ten slotte beste overall team, met het
bijhorende ticket voor de internationale eindronde
in Washington DC.
Ten slotte heeft ook een team eerste masterstuden-
ten (Karel De Smet, Johan Heymans, Lotte Van-
derlinden, coach Hanne Cuyckens) van zich doen
spreken. Deze studenten namen als voorbereiding
op hun deelname volgend jaar aan het befaamde
Concours Jean Pictet over internationaal humani-
tair recht deel aan de Frits Kalshoven Competi-
tion on International Humanitarian Law, een wed-
strijd georganiseerd door het Nederlandse Rode
Kruis. Het Leuvense team was niet alleen het
enige Belgische team, maar ook het enige dat
geheel bestond uit eerste masterstudenten. Niette-
min versloeg het Leuvense team met brio de meer
ervaren teams van de verschillende Nederlandse
universiteiten. Uiteraard biedt dat mooie perspec-
tieven voor volgend jaar.
Met deze schitterende resultaten zit het moot court
seizoen er dus nog lang niet op voor de Leuvense
rechtsfaculteit. Naast de voorbereiding voor de
twee hoger genoemde eindrondes, heeft de Leu-
vense rechtsfaculteit ook nog teams actief voor de
Elsa WTO Law Moot Court Competition en de
European Tax College Moot Court Competition.
Bovendien organiseert de faculteit ook een Pre-
Moot Court Competition als voorbereiding op de
Willem C. Vis Competition over internationaal
handelsrecht.
Het unieke Leuvense programma rond de interna-
tionale pleitwedstrijden kan op erg gewaardeerd
steun rekenen van professoren, assistenten,
alumni, en van verschillende advocatenkantoren.
Allemaal staan ze de studenten met raad en daad
bij tijdens de tientallen oefensessies die aan de
deelname aan die internationale wedstrijden
vooraf gaan. Dankzij haar programma rond de
internationale pleitwedstrijden kan de Leuvense
rechtsfaculteit haar getalenteerde studenten de
kans bieden om zich gedurende twee jaar te ver-
diepen in zowel de theoretische als de praktische
aspecten van het juridisch proces en zich te meten
met hun collega’s uit de hele wereld. De succes-
sen in deze wedstrijden zijn dan ook een graadme-
ter voor de internationale kwaliteit van het onder-
wijs aan de Leuvense faculteit.
Contactpersoon voor het Leuvense programma
rond de internationale pleitwedstrijden is dr. Tim
Als werkstudent een bachelordiploma in de rechten behalen? Het kan vanaf nu ook aan de K.U.Leuven en Kulak!
W e r k s t u d e n t
10
Bert Van der Cruyssen, beter bekend als Bert Kruismans, is een alumnus van de Rechtsfactulteit te Leuven (Promotie 1988), afkomstig van en woonachtig te Mel-dert, Aalst. Bij het brede publiek is Bert Kruismans bekend als Vlaamse stand-upcomedian. Hij begon zijn carrière bij Studio Brussel en de nachtradio, waar hij als redacteur en presentator werkte. Andere programma's waar hij als redacteur of scenarist aan meewerkte zijn: Kriebels (VTM), Now or Never (VT4), Rosa (TV1), Ombudsjan (TV1), Raar Maar Waar (VTM) en De Mannen Van de Macht (Canvas). Hij werd vooral bekend door zijn rol als rechter in De Rechtvaardige Rechters en als deelnemer van De Slimste Mens ter Wereld, het televisiepro-gramma waarvan hij de derde reeks won. Tevens won hij de negende reeks als beste van alle vorige acht reeksen, wat hem de eretitel opleverde van De Aller-
slimste Mens ter Wereld. Op de radio voerde hij vlijmscherpe analyses uit in Friedl' Lesages De Nieuwe Wereld op Radio 1 en was hij wekelijks te gast, samen met Fritz van den Heuvel in Het Reyerscomplex. Op VTM was hij van de partij in Polspoel en Desmet. Samen met Peter Perceval schreef hij het boek België voor beginnelingen. In 1997 creëerde hij The Comedy Circus, een Belgisch stand-up-comedycol-lectief. Hij won de Lunatic Comedy Award in 1998 en nam deel aan de finale van Humo's Comedy Cup in zowel 1999 als in 2000. In 2002 was er de one-man-show Kruismans Vraagt Zich Af. Momenteel toert Bert Kruismans in de Vlaamse theaterzalen met zijn nieuwste show Iedereen Rijk. Hetzelfde doet hij in de Waalse theaterzalen met La Flandre pour les Nuls. VRG-Alumni Magazine trok naar het Cultureel Centrum 'De Kimpel' te Bilzen om Bert Kruismans na afloop van zijn zaalshow enkele vragen te stellen over zijn verleden aan zijn Alma Mater, alsook over zijn huidige theater-, muziek –en televisieactivi-teiten.
A l u m n i i n d e k i j k e r
VRG-ALUMNI: U hebt rechten gedaan aan de
KULeuven. Wat heeft u daarna gedaan?
KRUISMANS: Daarna is het volledig fout gelopen
(lacht). Ik was vooral geïnteresseerd in Internatio-
naal Europees recht, dus niet zozeer in advocatuur.
Door mijn interesse voor de internationale sector
ben ik begonnen aan een bijkomend jaar, een bij-
zondere licentie Europees en Internationaal Recht
aan de VUB. Ik combineerde dat met meerdere
zaken. Zo heb ik mijn 2e en 3e licentie rechten
gecombineerd met de 1e en 2e kandidatuur wijs-
begeerte. Ik moest nog een werkje maken voor die
2e kandidatuur wijsbegeerte en was van plan dat
tijdens die bijkomende licentie aan de VUB te
doen, maar dat is er nooit van gekomen. Daar-
naast deed ik ook mijn burgerdienst op de univer-
siteit van Leuven. Eén keer per week ging ik naar
de les in Brussel op de VUB.
Dat was dus mijn zesde jaar op de universiteit.
Rond januari was ik het echt beu. Dat kwam ook
omdat ik opnieuw een werkje moest maken en
blijkbaar was ik niet zo goed ik het schrijven van
dergelijke seminaries. Dat is wel grappig als ik
bekijk hoeveel bladzijden ik nu per jaar schrijf, maar
toen ging mij dat blijkbaar niet zo goed af. In die
bijzondere licentie zaten er trouwens ook studenten
die deze opleiding volgden om bij de Europese Com-
missie binnen te geraken en dat was een milieu dat
mij niet zo lag. Ik was dus wel zeer geïnteresseerd in
BERT KRUISMANS: Slimste Mens, Stand-upcomedian, Radio- en
TV-maker, jurist en alumnus van de K.U.Leuven.
die internationale sector, maar dat studiemilieu viel
mij tegen en ik moest daar dan werkjes maken.
Bovendien was ik ondertussen begonnen bij Radio
Scorpio in Leuven, een studentenradio, waar veel
mensen van Studio Brussel rondliepen. Daar ver-
telde men mij dat Studio Brussel een auditie orga-
niseerde voor nieuwe medewerkers. Ik deed auditie
en in april begon ik voor Studio Brussel te werken,
wat ik dan combineerde met mijn burgerdienst. Ik
werkte bijvoorbeeld bij de radio van 6u ‘s morgens
tot 13u ’s middags, ik at snel iets en om 14 uur zat
ik op mijn bureau in Leuven tot 18 uur. Zo ben ik
bij de radio beginnen werken, en daarna heb ik
nooit meer enig juridisch werk gedaan.
VRG-ALUMNI: U heeft ook geen advocatuur
overwogen?
KRUISMANS: Neen, maar dat zou ik sowieso
niet gedaan hebben. In 1994 zat ik in Oeganda,
met een vriend van mij die voor de internationale
sector werkte en daar kwam ik wel wat mensen
van de Verenigde Naties tegen. Zo bijvoorbeeld
ook een Duitser die zich bezig hield met het
inkrimpen van het Oegandese leger. Hij gaf solda-
ten golfplaten waarmee ze een huis konden bouwen
in ruil voor het inleveren van hun kalashnikov.
Diezelfde vriend werkt nu voor de Verenigde
Naties in Kabul in Afganistan, niet onmiddellijk
de meest aangename werkomgeving, maar die
Bert Kruismans
11
A l u m n i i n d e k i j k e r
internationale sector is me wel altijd enorm blij-
ven interesseren. Ik blijf de internationale en de
Europese politiek zeer interessant vinden. Ik sluit
overigens ook niets uit. Ik heb al heel veel ver-
schillende dingen gedaan in mijn leven en wie
weet eindig ik toch met een min of meer juridi-
sche job. Dat klinkt misschien raar met mijn
imago, maar het klonk 20 jaar geleden evenzeer
raar dat ik bij de radio ging werken. Daarna klonk
het zeer raar dat ik voor televisie ging werken en
vervolgens vinden veel mensen het nog steeds
zeer raar dat ik momenteel op het podium sta.
Toen ik op de radio begon, zei men, "maar Bert,
je bent een echte jurist", en daarna was het van
"je bent een echte radio mens", toen ik naar de
televisie ging. Tenslotte was ik "een echte televi-
sie-mens" toen ik het podium opging. En als ik uit-
eindelijk terug juridisch werk zou gaan doen, zou
men zeggen, "maar Bert, je bent toch helemaal
geen jurist". Dat is, ironisch genoeg, de cirkel.
VRG-ALUMNI: Zijn er speciale zaken u bijge-
bleven over uw tijd in Leuven die u wilt delen.
KRUISMANS: Ik zat in een beruchte groep, de
"Recht-Door-Zeeërs". Wij waren een kandidaat
VRG-ploeg voor de presidiumverkiezingen van het
VRG in 1988 en de kandidaat-preses was ene Bart
Somers. Dat was het eerste jaar dat er eigenlijk echt
campagne gevoerd werd op zeer grote schaal. We
hebben de Valk gewoon op zijn kop gezet, met
onder andere een optreden van Clouseau. Clouseau
was toen een zeer onbekende groep, en met het
cabaretgroepje waarin ik meespeelde, hebben wij
toen in het voorprogramma van Clouseau gespeeld
in de Valk. We hebben het helaas niet gehaald. We
hadden gewonnen in de eerste stemronde, maar we
hadden niet de meerderheid van de stemmen die
nodig was. Er waren namelijk te veel blanco stem-
men. En in de tweede ronde hebben we zeer nipt
verloren. Maar het vreemde is dat er daar toch wel
vriendschappen voor het leven ontstaan zijn. Het
was nogal een roemruchte bende. Daar zijn veel
anekdotes bij te vertellen, maar die zijn zeker niet
voor publicatie vatbaar. What happens in Leuven
stays in Leuven…
VRG-ALUMNI: Zijn er professoren waaraan u
goede of slechte herinneringen hebt?
KRUISMANS: Ik vond dat er veel grijze figuren
tussen zaten, mensen die weinig indruk op mij maak-
ten, enkele zeer kleurrijke figuren niet te na genomen
natuurlijk. Professor Suedens bijvoorbeeld, die
Staatsrecht gaf en in het Arbitragehof zetelde, was
een heel opmerkelijke figuur. En natuurlijk professor
Herbots. Eigelijk lag die mij niet zo, ik vond dat
hij te veel genoot van zijn imago. Ik ben overi-
gens ook eens gaan spelen voor de Vlamingen in
Luxemburg en er zat een man op de eerste rij die
ik er constant uitpikte en op wiens kap ik een
beetje zat. Gedurende de hele voorstelling bedacht
ik mij dat ik hem ergens van kende, en op het
einde van de voorstelling wist ik wie het was. Het
was Koen Lenaerts, professor Europees recht en
toen referendaris, of misschien al rechter, bij het
Hof van Justitie. Daarna hebben wij een pint gepakt
in het theater in Luxemburg stad. Het was ook een
vriendelijke mens, die qua leeftijd niet zoveel ver-
schilde met ons. Eigenlijk een zeer jonge professor
en het moet toch wel gezegd dat er bij hem ook
opmerkelijk veel dames op de eerste rij zaten.
VRG-ALUMNI: Ziet u nog veel oud-studenten
terug?
KRUISMANS: Ik heb een selecte groep van vrien-
den, maar we zien elkaar zeer weinig. Ten eerste
omdat ik helemaal niet in dat juristenmilieu zit, en
dus komen we mekaar niet tegen op de rechtbank
of ergens anders. Ten tweede hebben wij allemaal
een zeer drukke agenda. Ondanks dat zijn het echt
vriendschappen voor het leven. Ik ben nu meer dan
20 jaar geleden afgestudeerd. En toch hebben ik
met een handvol mensen, na 22 jaar, niet alleen nog
regelmatig contact, wij nodigen elkaar ook uit voor
feestjes bij ons thuis. Ook al zien we elkaar soms
maar één keer per jaar, dat contact blijft, dus dat
zijn echt wel vrienden voor het leven.
VRG-ALUMNI: Heeft u soms heimwee naar uw
studententijd?
KRUISMANS: Neen, helemaal niet.
VRG-ALUMNI: Was dat een speciale tijd voor u?
KRUISMANS: Ik heb mij enorm geamuseerd,
maar dat is een fase in je leven. Toen al liepen er
mensen rond van 30 à 32 jaar die waren blijven
hangen, en ik vond dat toch wel een beetje zie-
lig. Ik heb nog een jaar of twee in Leuven
gewoond, samen met nog een heleboel mensen
die hun burgerdienst deden of die nog verder
studeerden. Op die manier duurde die studenten-
tijd dan nog iets langer, maar dan zwermen men-
sen toch weer uit en in 1992 ben ik uit Leuven
weggegaan. Ik was 26 en dan was het wel goed
geweest. Ik geloof zelfs dat ik sinds de afhaling
van mijn diploma niet meer op de Valk ben
geweest. Misschien heb ik ook geen heimwee
omdat ik niet in een stijve omgeving zit. Ik zit in
een omgeving die rock-and-roll wordt genoemd.
Op dat vlak is het toch wel een beetje het voort-
zetten van de studententijd.
Bert Kruismans
12
A l u m n i i n d e k i j k e r
VRG-ALUMNI: U bent begonnen bij Studio
Brussel, daarna hebt u programma’s gemaakt bij
televisie zoals ‘Now or never’, ‘Rosa’, ‘Mannen
van de macht’, ‘De rechtvaardige rechters’ en ‘De
slimste mens’, waarvan het grotere publiek u kent.
KRUISMANS: Ja, bij televisie heb ik twaalf jaar
achter de schermen als redacteur en producer
gewerkt. Het was dan toch wel een beetje een
verrassing bij de Slimste mens, en dan ook bij de
Allerslimste mens, dat mensen zich verbazen
over je kennis. Ik vind dat zeer vreemd. Mensen
hebben zo het idee dat iemand humorist wordt
omdat hij niets anders kan of omdat hij niet naar
school geweest is. Ik interesseer me ook aan
nationale politiek en als ik dan soms uitspraken
doe op Facebook over Brussel-Halle-Vilvoorde,
dan kreeg ik soms de reactie ‘Wat weet jij daar
nu van’. ‘Humoristen, wat weten die nu van
Brussel-Halle-Vilvoorde’. Dan vraag ik mij
luidop af of ik nu overal van de daken moet roe-
pen dat ik jurist ben, dat ik mij altijd gespeciali-
seerd heb in staatsrecht en in internationaal recht.
Ben ik dan plots wel geloofwaardig? Er leeft een
soort idee-fixe in hoofde van de mensen over
mijn beroepsgroep. Desalniettemin doe ik het
allemaal zeer graag. Als ik het niet meer graag
doe, dan doe ik wel wat anders (lacht). Na de
Allerslimste mens heerst er wel een soort druk
van herkend te worden en persaandacht te krij-
gen, maar het valt wel mee. Het spelletje zelf is
heel intensief, maar het is leuk om te doen. Erik
Van Looy is een toffe mens om mee te werken,
ik zie dan altijd mensen terug die ik al een hele
tijd niet meer gezien heb, of mensen die je kende
en die je dan backstage leert kennen en daar zit-
ten wel heel aangename mensen tussen.
VRG-ALUMNI: Hoe bent u, volgens u, de slim-
ste mens ter wereld geworden?
KRUISMANS: Los van de algemene kennis, is
het belangrijk dat je de controle houdt en daar
helpt mijn theaterwerk wel bij. Je moet je con-
centreren op techniek alsook op hetgeen je aan
het vertellen bent. Je moet simultaan te werk
gaan. Dat is ook zo in het spel. Je moet ant-
woorden op de vragen maar ook tactisch spelen.
Je bent even nerveus als de tegenkandidaat
maar je moet zelfzeker overkomen. Dat is bij
theater ook zo, en die ervaring is mij enorm van
pas gekomen. Voor het overige was ik een
goede student, en zorgde er voor dat ik er door
was. Ik heb twee onderscheidingen gehaald,
hoewel die eerder een ongelukje waren. Wie
weet zal dat ook wel geholpen hebben (lacht).
VRG-ALUMNI: What's next ?
KRUISMANS: Heel veel, ik speel nog theater-
voorstellingen tot het voorjaar van 2012. Ik ga
dan naar Nederland. Ik ben ondertussen ook
Franstalige voorstellingen aan het spelen, waar-
mee ik ben begonnen in 2009. Deze speel ik ook
tot 2012. Ik ben bezig met de opzet van een paar
boeken waarvan er normaal gezien dit jaar 2
moeten verschijnen en eentje volgend jaar. Ik ga
er nog niet teveel over zeggen. Het is geen echte
vakliteratuur, maar het is wel een boek dat juris-
ten zal interesseren. In ieder geval, mijn juridi-
sche achtergrond komt het heel goed van pas.
Kort samengevat heb ik dus mijn drie opko-
mende boeken, mijn theatervoorstellingen. Ik
heb elke week twee columns te schrijven, een
voor De Morgen en een voor de RTBF radio. Dit
jaar werk ik 160 theatervoorstellingen af, en voor
het overige blijf ik constant bezig: lezen, schrij-
ven, radio maken. Voor het overige sluit ik niets
uit. Ik heb ook een muziekgroep, misschien ben
ik binnen twee jaar sta ik volop alleen met
muziek op het podium. Ik pin mij niet vast op
een ding. We zien wel.
John-John Ackaert
Bert Kruismans
13
V R G - A l u m n i G a l a b a l 2 0 1 1
14
A l u m n i d a g 2 0 1 1
Impressies VRG-Alumnidag 2011
15
Bent u recent getrouwd, heeft u nageslacht op de
wereld gezet, bent u onderscheiden en wilt u dit
graag meedelen aan de juristengemeenschap... laat
het ons weten, wij zorgen er dan voor dat het in deze
kolommen op 15.000 exemplaren gedrukt wordt.
Geboortes, huwelijken, overlijdens, enz. van alumni
kunt u meedelen op het volgend adres : VRG-
Alumni, t.a.v. Jacqueline Van Hal, Tiensestraat 41