Ao desembarcar, atopouse Xesús cun gran xentío. El, conmovido, curou a todos os enfermos. Achegáronselle os discípulos para dicirlle: «O lugar está moi arredado e a hora moi «O lugar está moi arredado e a hora moi avanzada: será mellor que despidas a xente para avanzada: será mellor que despidas a xente para que vaian ás aldeas e merquen comida». que vaian ás aldeas e merquen comida».
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Ao desembarcar, atopouse Xesús cun gran xentío. El, conmovido, curou a todos os enfermos.
Achegáronselle os discípulos para dicirlle:«O lugar está moi arredado e a hora moi avanzada: será mellor que «O lugar está moi arredado e a hora moi avanzada: será mellor que
despidas a xente para que vaian ás aldeas e merquen comida».despidas a xente para que vaian ás aldeas e merquen comida».
Xoán Pablo II na carta «Queda connosco» invitaba as nosas comunidades a afrontar con xenerosidade fraterna
algunha das múltiples pobrezas do noso mundo.
Invitábanos a medir en termos de xenerosidade a Invitábanos a medir en termos de xenerosidade a nosa eucaristía:nosa eucaristía:
«Penso no drama da fame que atormenta a centos de «Penso no drama da fame que atormenta a centos de millóns de seres humanos,millóns de seres humanos,
NNas enfermedades que flaxelan os Países pobres,as enfermedades que flaxelan os Países pobres,
Na soidade dos anciánsNa soidade dos anciáns
A desazón dos parados,A desazón dos parados,
O trafego dos emigrantes,O trafego dos emigrantes,
Non podemos facernos ilusións:Non podemos facernos ilusións:polo amor mutuo, polo amor mutuo,
pola atención aos necesitadospola atención aos necesitadoshásenos recoñecer hásenos recoñecer como como verdadeirosverdadeiros
discípulos dediscípulos de Cristo.Cristo.
En base a este criterioEn base a este criterio comprobarase comprobarase
a autenticidade das nosas a autenticidade das nosas celebracións eucarísticas».celebracións eucarísticas».
O drama dos famentos ten hoxe millóns de rostros.
O mandato de Xesús non pode deixar indiferentes os cristiáns de hoxe. Os bens que nos sobran poden saciar a
fame de medio mundo. Non podemos ignorar que son os nosos irmáns.Non podemos ignorar que son os nosos irmáns.
Ese mandato tería que sacudir a todas as persoas e institucións do noso mundo, confésense cristiás ou non.
Xesús non é un patrimonio exclusivo dos cristiáns.A súa mensaxe é universal, precisamente por estar
atento ás carencias concretas do home.
Señor Xesús, Señor Xesús, que deches de comer que deches de comer á multitude famenta,á multitude famenta,
non permitas que non permitas que esquezamos as necesidades esquezamos as necesidades
dos nosos irmáns dos nosos irmáns dános un corazón xeneroso dános un corazón xeneroso
e unha vontade eficaze unha vontade eficaz para axudalos.para axudalos.
Amén.Amén.
Texto: José Román Flecha Andrés PALABRA DEL SEÑOR –Salamanca Presentación: Antonia Castro PaneroMúsica: Magnun Mysterium. Monasterios de España