17108817 Arroyo Stephen Astrologia Karma Transformacja

Stephen Arroyo

Astrologia, Karma, Transformacja

Przekład Diana Wojtkowiak

Copyright © 1978, 1992 by Stephen Arroyo

Copyright © for the Polish edition by Wydawnictwo Multum, 1999

Distributed in the United States and internationaly by CRCS Publications Post Office Box 1460, Sebastopol California 95472 U.S.A.

Redaktor Renata Filipowicz

ISBN 83-87693-30-8

Wydawnictwo Multum, H.M. Mikotajczak 61-251 Poznań, os. Orła Białego 91/21, tel./fax 8702779 Skład: Softpress, 60-957 Poznań 6, Skr. poczt. 47 Druk i oprawa : Zakład Poligraficzny MOŚ-ŁUCZAK

Spis Treści

Podziękowania 5

Przedmowa do Drugiego Wydania 5 Karmiczny wymiar astrologii 7

Wstęp 10

1. Karma 17

Specyficzne czynniki horoskopu 25

Saturn 26

Aspekty i żywioty 27

Karmiczne znaki zodiaku 30

Domy wodne 31

Księżyc 37

2. Transformacja 41

Reguty dotyczące Słońca i Księżyca 46 Przemiana w kontekście

spotecznym 51 Wyższa świadomość 52

3. Klucze do przemiany: Część I

Uran i Neptun 55 Uran 61 Neptun 64

f

4. Klucze do przemiany: Część II

Pluton 71

Tranzyty Plutona 73 Reinkarnacja i karma 76 Pozycja Plutona w

domach 79 Aspekty Plutona 86

5. Saturn: jego natura i cykle 91

Saturn w horoskopie urodzeniowym 96

Aspekty Saturna 98

Tranzyty Saturna 101

Powrót Saturna 104

Tranzyty Saturna względem innych planet 108

Tranzytujący Saturn w domach 110

G. Aspekty przemiany w horoskopie urodzeniowym 127

Właściwości poszczególnych aspektów 130

Aspekty i karma 138

Aspekty Urana 139

Aspekty Stońce-Uran 141

Aspekty Księżyc-Uran 143

Aspekty Merkury-Uran 144

Aspekty Wenus-Uran 145

Aspekty Mars-Uran 148 Aspekty Neptuna 149

Aspekty Stońce-Neptun 153

Aspekty Księżyc-Neptun 154

Aspekty Merkury-Neptun 155

Aspekty Wenus-Neptun 157

Aspekty Mars-Neptun 158 Aspekty Plutona 161

Aspekty Slońce-Pluton 162

Aspekty Księżyc-Pluton 164

Aspekty Merkury-Pluton 165

Aspekty Wenus-Pluton 166

Aspekty Mars-Pluton 168 Aspekty Księżyca 171 Rozumienie tematów w

horoskopie urodzeniowym 172

7.Karma i związki międzyludzkie 176

„Wyzywające" aspekty porównawcze Saturna 182

„Wyzywające" aspekty porównawcze Urana 185

„Wyzywające" aspekty porównawcze Neptuna 188

„Wyzywające" aspekty porównawcze Plutona 191

Horoskopy kontaktowe 194

8.Cykle przemiany: część l

Progresje 196 Progresywne Stonce 203 Progresywny Księżyc

208 Progresywny Księżyc w domach 211 Aspekty progresywnego

Księżyca 213 Inne ważne progresje 214

9.Cykle przemiany: część II

Tranzyty 217 Tranzyty i karma 222

Cechy przewodnie „wptywów" tranzytów 225 Cechy przewodnie planet

aktywowanych przez tranzyty 227 Tranzyty względem pięciu planet zewnętrznych

231

Tranzyty Jowisza 232

Tranzyty Saturna 234

Tranzyty Urana 235

Tranzyty Neptuna 238

Tranzyty Plutona 240 Synchronizacja tranzytów 243

10.Ascendent i Medium Coeli:

Żywotne czynniki struktury osobowości Ascendent 250

Planeta rządząca ascendentem 254 Aspekty z ascendentem

257 Medium Coeli i jego aspekty 262

11.Koncepcje astrologiczne

w czytaniach medialnych Edgara Cayce'a 265 „Pobyty planetarne" 271

12.Astrolog i poradnictwo 277

Sztuka nieudzielania porad 283

Znaczenie ideałów 284

Podziękowania

Chciałbym wyrazić szczególne podziękowania Joanie Case i Barbarze Mc Enerney za

zredagowanie i korektę niniejszej książki oraz mnóstwo wspaniałych sugestii odnośnie jej formy

i treści. Ponadto jestem wdzięczny Barbarze Mc Enerney, za pomoc, której udzieliła przy

opracowaniu redakcyjnym książki.

Oraz Pacji Ryneal za zaprojektowanie okładki i ilustracji przedstawiających mandale, Deirdre

Engstrom za projekty grafik w rozdziałach 6 i 10, oraz Dianę Simon za korektę i pozytywny

wpływ na kształt tekstu.

Część materiału składającego się na książkę została opublikowana w formie artykułów w

czasopismach: HOROSCOPE Delia, Popular Library AQUARIAN ASTROLOGY i ASTROLOGY

NÓW Llewllyna. Wyrażamy wdzięczność ich wydawcom za pozwolenie na wydanie tych tekstów

w całkowicie zmienionej i rozszerzonej postaci.

Przedmowa do Drugiego Wydania

Jestem przepełniony poczuciem satysfakcji i wdzięczności, że to nowe wydanie będzie

opublikowane prawie dokładnie piętnaście lat po pierwszym wydaniu. Muszę jednak przyznać,

że mając względną pewność co do jakości tej pracy i jej potencjalnej popularności, nigdy nie

byłem w stanie przewidzieć tego, że tak szeroko się ona rozprzestrzeni w różnych krajach i na

tak wiele lat. Faktem jest, że książka ta została uznana za jedną z klasycznych pozycji

nowoczesnej astrologii w różnojęzycznych wersjach.

Dlatego muszę wyrazić moje uznanie wszystkim czytelnikom, nauczycielom, praktykom i

poszukiwaczom prawdy, którzy korespondowali i rozmawiali ze mną w entuzjastycznych

słowach, i którzy ciągle polecają tę książkę innym. Ale ogółem, zadziwiająco mało rzeczy

wydaje się w niej w sposób znaczący przestarzałych, i wprawdzie, gdybym pisał tę książkę

teraz, wyraziłbym wiele rzeczy w nieco odmienny sposób, to jednak jestem przyjemnie

zaskoczony, że wytrzymała ona próbę czasu.

Od czasu kiedy napisałem książkę Astrologia, Karma i Transformacja (Astrology, Karma &

Transformation), opublikowałem liczne inne książki astrologiczne, w których wiele zagadnień

zawartych w tej książce zostało rozwiniętych szerzej lub też z innej perspektywy.

Odpowiednie tytuły są teraz umieszczone w różnych miejscach tego nowego wydania.

Sonoma County, California Listopad 1992r.

STEPHEN ARROYO

Karmiczny wymiar astrologii

Leszek Weres

Otrzymujesz, Czytelniku, kolejną książkę jednego z najlepszych w skali globu amerykańskich

znawców problematyki astrologicznej, a więc wiedzy rozumianej nowocześnie jako sztuka

interpretowania wielorakich i wielopoziomowych więzów łączących człowieka z kosmosem.

Jeśli interesujesz się współczesną astrologią nieco poważniej i zdajesz sobie sprawę z

jaskrawych przekłamań jej dotyczących, z którymi przecież na co dzień spotykamy się już dzisiaj

we wszystkich niemal bez wyjątku środkach masowego przekazu, to znasz poprzednie prace te-

go autora, o czym za chwilę. Jeśli zaś jest to pierwszy podręcznik, który wziąłeś przypadkowo

do ręki, to mimo to powinieneś odnieść niemałą korzyść z przyswojenia sobie głównych

wątków rozumowania autora, gdyż problemy karmy i transformacji dotyczą każdego z nas,

zarówno mnie, jak i Ciebie, Czytelniku, niezależnie od tego, czy i na ile obaj zdajemy sobie z

tego sprawę.

Dogłębne zrozumienie tych pojęć wymaga jednak pewnego oswojenia się z podstawami

astrologii, czego dokonać można na podstawie kilku co najmniej podręczników, w tym przy

pomocy mej (wspólnie z R. Prinke napisanej) pracy -„Mandali życia" (wyd. V), wydanej przez to

samo wydawnictwo, co niniejsza praca, i tam też dostępnej. Przydatne są również inne prace

Stephena Arroyo, chociażby pierwsza jego książka „Astrologia i psychologia", która jest wciąż

aktualnym, na kilkanaście bodajże języków przetłumaczonym, w dodatku łatwym w

czytaniu kompendium wiedzy o znaczeniu czterech astrologicznych żywiołów: ognia, ziemi,

powietrza i wody. Osoby nieco bardziej zaprzyjaźnione z astrologią z pewnością chętnie

wezmą do ręki „Podręcznik interpretacji astrologicznej" tegoż autora, te zaś, które otarły się już

o kosmogramy porównawcze, a więc mówiące o wzajemnych ze sobą relacjach dwojga ludzi, z

pewnością docenią jego pracę „Cykle życia i związki interpersonalne".

Ja zaś nie będę ukrywał, że ze wszystkich tych, dobrze mi zresztą znanych, książek Arroyo

najbardziej cenię sobie właśnie tę, którą trzymasz, Czytelniku, w ręku. Jeszcze w drugiej

połowie lat siedemdziesiątych, a więc wkrótce po jej wydaniu w wersji oryginalnej, należała

ona do moich najbardziej twórczych lektur, bo takąż też była pracą na owe czasy, lecz jej

atrakcyjność - mimo obfitego już krajowego rynku pozycji astrologicznych, tak zagranicznych

(w tłumaczeniach), jak i polskich - niewiele straciła na swej wartości. Jest po temu powodów

co najmniej kilka, ale wymienię tylko dwa. Po pierwsze - dobra znajomość psychologii u autora

i nieodżegnywanie się od niej, a przeciwnie, próba przekonania psychologów do uprawiania

tej bądź co bądź bardzo kompleksowej wiedzy przez odwołanie się chociażby do Carla

Gustava Junga, wybitnego psychologa, wspierającego się wszakże nie tylko własnym

konceptem archetypu i nieświadomości zbiorowej (na gruncie astrologii humanistycznej

przedstawiłem te sprawy w mym „Homo Zodiacus"), ale i pojęciami zaczerpniętymi z kla-

sycznej astrologii, tarota, l-chingu i teorii snów. Po drugie zaś - nawiązywanie do najbardziej

humanistycznych nurtów astrologii poprzez liczne odniesienia do twórcy tegoż, Dane'a

Rudhyara, mojego mistrza zresztą również, którego prace w Polsce z dziwnym ukazują się

opóźnieniem (dotychczas najciekawszą jego pozycją dostępną w języku polskim są

„Astrologiczne Domy", wydane również przez niniejszego Wydawcę i tamże do nabycia).

Astrologia humanistyczna zwraca bowiem uwagę nie na wydarzenia, a więc na tę jakby trochę

wróżebną stronę astrologii, lecz na rozwój cykli energetycznych, stale zmiennych w czasie i

współdefiniujących osobowość każdego człowieka, wskazujących przy tym na dynamiczny, a

zarazem probabilistyczno-deterministyczny, nie zaś, jak uprzednio bywało, tylko

deterministyczny aspekt naszego życia. Takie ujęcie astrologii zbliża nas wydatnie do

karmicznego i zarazem transformującego aspektu całej sprawy. To właśnie dzięki Rudhyarowi,

a potem Arroyo udało mi się rozwinąć nowy aspekt astrologii humanistycznej o nazwie

„kosmoekologia kultury", z którym, Czytelniku, spotkać się możesz w mym „Nieznanym

świecie astrologii", „Nieznanym świecie astrologii i kosmobiologii", we wspomnianym już

„Homo Zodiacus", a także w bieżących esejach w miesięczniku „Nieznany Świat". Niniejsza

książka znakomicie przygotowuje więc Czytelnika do lektury bardziej zaawansowanych tekstów.

We wszystkich ambitniejszych rozważaniach decydującą rolę odgrywa karma właśnie i

zdolność tak jednostki, jak i całych narodów, do transformowania swej pierwotnej energii w

rewolucyjnie lub ewolucyjnie odmienne postacie. Jak dobrze chyba pamiętamy, karma mówi o

przyczynie i skutku, o tym w wielkim skrócie, o czym wszyscy wiedzą choćby z potocznego

doświadczenia, przekonującego nas, niekiedy boleśnie, o tym, że co zasiejesz, to zbierzesz, i o

tym jeszcze, że jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz. Zazwyczaj za planetę-energię karmy in-

dywidualnej zgodnie uznaje się Saturna, za planetę karmy zbiorowej zaś - Plutona. W

przypadkach wielkich wydarzeń lub kataklizmów (powstanie warszawskie, zatonięcie

„Titanica" czy też trzęsienie ziemi lub powódź) karma indywidualna zostaje jakby

podporządkowana karmie zbiorowej, z konsekwencjami wynikającymi zarówno z urodzeniowej

pozycji Plutona w kosmogramie danej osoby (ale i całego pokolenia także, bo Pluton może

rezydować w jednej fazie Zodiaku do trzydziestu lat), jak i jego tranzytów i relacji

progresywnych do natalnego, tranzytującego i progresywnego położenia wszystkich

pozostałych planet. Właśnie te położenia Plutona decydując tym, że jednym ludziom udaje się

uniknąć kataklizmu, choć znajdują się w jego epicentrum, inni zaś stają się jego ofiarami,

nawet wtedy, gdy ocierają się co najwyżej o jego obrzeża, l jeśli Saturn uczy nas dyscypliny, a

lekceważenie jej w trakcie istotnych tranzytów powoduje brak oczekiwanych rezultatów w pracy

i wzrastające napięcie w relacjach z ojcem lub przedstawicielem władzy, o tyle nieharmonijne

wpływy Plutona pouczają nas o tym, że nigdy nie powinniśmy znajdować się w miejscach,

gdzie stosowana jest przemoc (np. podczas starć z policją), a już z pewnością nigdy nie

powinniśmy planować podróży „Titanikiem".

Po częściowej nawet lekturze książki Czytelnik przyzna, że dla zrozumienia swej karmy tak

naprawdę uwzględnić trzeba wszelkie aspekty Saturna i Plutona do wszystkich pozostałych

planet, a nade wszystko także do Słońca i Księżyca w układzie natalnym, tranzytowym i

progresywnym, w kosmogramach indywidualnych, porównawczych i kontaktowych, czyli

wektorowych (niezbyt szczęśliwie są dobrane przez Arroyo nazwy dla podstawowych dwóch

grup aspektów - harmonijnych i nieharmonijnych: autor określa je jako dynamiczne lub

wyzywające i harmonijne lub płynne, posługując się potem pojęciami „wyzywające" i „płynne", co

nie wydaje się najlepszym pomysłem).

Głębsze przemyślenia nad całością lektury, potwierdzane zazwyczaj medytacjami nad każdym z

opracowywanych kosmogramów, prowadzą nieuchronnie do wniosku, że właściwie cała na serio

traktowana astrologia już ze swej natury jest i karmiczna, i transformacyjna zarazem; dopiero

wtedy jest tym, czym przez wieki była dla najtęższych umysłów każdej epoki, a czym być może i

czym być powinna także dzisiaj. Dlatego warto przypomnieć na koniec motto wzięte z Dane'a

Rudhyara, którym Arroyo opatrzył rozdział 2 („Transformacja"), które od wielu lat często

przypominam, szczególnie początkującym studentom astrologii: „Żaden astrolog ani

psychoanalityk nie może interpretować życia i ludzkiego przeznaczenia na poziomie wyższym niż

ten, na którym sam funkcjonuje." Dlatego też my sami wiedzieć musimy i rozumieć coraz więcej

ze wszystkiego, by twórczo stosować reguły astrologii humanistycznej, kosmobiologii czy też

kosmoekologii kultury. Astrologa bowiem, który posługuje się tylko astrologią, bardziej niż do

terapeuty przyrównałbym do barbarzyńcy, którego ignorancja nie jest wszechstronna. Niniejsza

pozycja z pewnością pozwala tę ignorancję w sporym zakresie zmniejszyć.

Dr Leszek Weres

Dyrektor Ośrodka Kosmobiologicznych Analiz i Prognoz

Rąbień, Słońce w fazie Byka, 1998

WSTĘP

Mojej Żonie, towarzyszce życia i doradczyni Kathy, z wyrazami uznania za jej wsparcie, jej

pomoc duchową i praktyczną, oraz za jej sposób bycia.

Bez wyruszania za granicę

można poznać caly świat;

Bez wyglądania przez okno

można zobaczyć drogę do niebios.

Im dalej ktoś wędruje, tym mniej poznaje.

Lao Tse

Od czasu, kiedy zacząłem studiować astrologię, którą zainteresowałem się w okresie moich

wielkich przemian osobistych i kiedy następnie gruntownie zgłębiłem dzieła C. G. Junga,

odkryłem, że jest w nich więcej o astrologii niż wspomina o tym większość książek

astrologicznych. Innymi słowy, zawsze byłem intuicyjnie świadomy faktu, że poza symbolami i

archaicznym językiem tradycyjnej astrologii leży rozległe królestwo potencjalnej mądrości,

głębszego zrozumienia prawdziwych praw życia i oświecenie, które może poprowadzić po-

święconą tym zagadnieniom osobę do bardziej wyrafinowanego pojmowania duchowych

wymiarów doświadczenia. Od czasu, kiedy zacząłem pochłaniać jedną po drugiej książki

astrologiczne, od razu odnalazłem się w sięganiu po głębsze znaczenie symboli, po wewnętrzne

znaczenie języka kosmicznego, który wydawał mi się posiadać tak wielki potencjał umożliwiający

rozwój duchowy i osiągnięcie wyższej świadomości.

W miarę jak kontynuowałem moje studia, stawało się dla mnie coraz bardziej jasne, że

astrologia działa na poziomach świadomości i w wymiarach doświadczenia, które są daleko

poza możliwościami zrozumienia, przystosowanego do warunków ziemskich, logicznego

umysłu. Stało się dla mnie oczywiste, że tylko wysoce intuicyjny umysł (który można nazwać

„okiem duszy") mógłby prawdziwie zrozumieć astrologię we wszystkich jej głębszych

znaczeniach i odgałęzieniach. Rok po roku odkrywałem, że jest rzeczywiście możliwe

wyostrzenie intuicji przez medytację, stałe jej używanie i otwartość aż do stanu, w którym

mamy możliwość bezpośrednio odczuć samą istotę rzeczywistości, którą wielu autorów

próbuje wyjaśnić słownie w tak wielu książkach.

Mimo że podczas wczesnego okresu moich studiów podchodziłem do astrologii z bardzo małym

sceptycyzmem, poza który wielu ludzi kultury zachodniej wychodzi z takim wysiłkiem, wkrótce

mocno rozczarowałem się jakością myśli i rozróżnień oraz poziomem obiektywności i

świadomości duchowej, demonstrowanym w dziełach większości tak starożytnych, jak i

współczesnych astrologów. To otwarcie oczu dotyczyło nie tylko prac, które koncentrowały się

głównie na zdarzeniach, na przepowiadaniu, czy powierzchownej analizie charakterów, ale

również tekstów „astrologii ezoterycznej", które chociaż sporadycznie bywają trafne wobec

niektórych ludzi, zwykle są raczej bezsensowne w swoich uogólnieniach i są wygłaszaniem

kazań, pomijającym jakąkolwiek dyskusję nad podstawowym znaczeniem różnych czynników

astrologicznych1.

1 Moje poszukiwanie jasnych i jednocześnie zwięzłych sposobów zrozumienia podstawowych

znaczeń wszystkich czynników astrologicznych było przeze mnie kontynuowane przez wiele

lat, a ostatecznym rezultatem jest książka, w której pokładałem nadzieję że będzie szczególnie

wygodnym w użyciu przewodnikiem, zatytułowana: Stephen Arroyo's Chart Interpretation

Handbook (wydanie polskie: Podręcznik interpretacji astrologicznej), wydana 11 lat po

napisaniu tej książki i przystępna nawet dla początkujących adeptów astrologii.

Dlatego czuję się szczęśliwy, że wkrótce dotarłem do prac Dane Rudhyara, do zmierzających w

głąb studiów w dziedzinach jogi, uzdrawiania, religii wschodu do rozpraw i pism wielu

nauczycieli duchowych, a w dodatku do niezrównanych dociekań naukowych Junga, których

studiowanie kontynuowałem przez wiele lat. Wszystkie te moje poszukiwania w połączeniu z

moją własną zwiększającą się jasnością percepcji pól energetycznych, plus długotrwałe studia

setek snów, dających wysoce użyteczne informacje oraz intuicyjna synteza tych wielu wy-

miarów życia istniejących dookoła głównego ideału duchowego, doprowadziły mnie

ostatecznie do sposobów rozumienia i zastosowań astrologii, z którymi obecnie czuję się

dosyć komfortowo.

Może być interesujące dla Czytelnika, że kiedy zaczynałem moje studia astrologiczne, miały

miejsce następujące tranzyty: Saturn był w koniunkcji z natalnym ascendentem, Neptun

aspektowa! Wenus, a zarówno Pluton, jak i Uran w Pannie były w ścisłym aspekcie z

natalnym Uranem; wszystkie te aspekty były tak zwanymi „twardymi" czy „napiętymi".

Wspominam o tym, aby zaznaczyć fakt, że w moim przypadku astrologia nie tylko ogarnia

działalność zawodową w pełnym wymiarze czasowym, sposób myślenia i dążenie do

znalezienia prawdy, ale stanowiła i dotąd stanowi narzędzie do udoskonalenia mojej własnej

natury i inspiruje mnie do zdobywania bezpośredniego doświadczenia na wyższym poziomie.

Książka ta wynikła z idei, które zgromadziłem próbując dojść do ujednoliconych praw życia i

głębszych znaczeń astrologii. Zawiera ona dużą różnorodność tematów, które albo były dla

mnie trudne do zrozumienia przy korzystaniu z tradycyjnych pozycji książkowych podczas moich

własnych studiów, albo też w ogóle nie były łatwo dostępne w książkach. Zdecydowałem, aby

nie pisać tekstu typu książki kucharskiej, wypełnionego setkami zestawów „interpretacji" i

zakładam tutaj, że Czytelnik zna już przynajmniej tradycyjne, podstawowe znaczenia i

charakterystyki znaków, planet, domów i aspektów.

W pracy tej chcę przede wszystkim rozświetlić pewne wymiary astrologii. Istnieje wiele

poziomów interpretacji astrologicznej. To, co było zaniedbane w literaturze astrologicznej, to

głębsze znaczenia, wewnętrzne wymiary i nastawiony na postęp, oparty na doświadczeniu,

poziom interpretacji. Dla tych, których satysfakcjonują: formułowanie przepowiedni,

archaiczne koncepcje i analiza o charakterze uproszczonym, ta książka jest nieodpowiednia.

Będzie ona użyteczna dla tych, którzy ciągle zadają takie pytania, jak: Dlaczego astrologia dzia-

ła? Dlaczego dana osoba urodziła się z określonymi aspektami w jej horoskopie

urodzeniowym? Jaki jest cel czasu wydającego się trudnym? Dlaczego jakaś osoba jest dotąd

niezdolna do poradzenia sobie z pewnym problemem? Książka ta opiera się przede wszystkim

na doświadczeniu osobistym i klinicznym; starałem się uczynić ją tak praktyczną, jak to tylko

możliwe. Jakkolwiek, wobec subtelności i rozległości niektórych dyskutowanych w niej

tematów, jest ona miejscami również wysoce teoretyczna; dlatego nie roszczę sobie prawa do

posiadania odpowiedzi na wszystkie ostateczne pytania i na pewno nie twierdzę, że

osiągnąłem świadomość duchową konieczną do uzyskania określonej wiedzy o wyższych

wymiarach życia. Książka ta zdecydowanie nie jest zestawem reguł, za pomocą których można

by interpretować horoskop w sposób mechaniczny, a jest raczej przewodnikiem do używania go

zgodnie z naszą własną intuicją i doświadczeniem osobistym. Specyficzne reguły mogą

poprowadzić nas podczas początkowych stadiów naszych studiów astrologicznych, ale ostatecz-

nie muszą one być pozostawione na boku, kiedy Jedność i Miłość, które przekraczają

wszystkie nasze pieczołowicie obmyślone zasady i prawa, stają się coraz bardziej żywą

realnością, która iluminuje każdy poszczególny moment i każde nasze spotkanie z

tajemnicą innej istoty ludzkiej.

Wielkie niebezpieczeństwo, w trakcie każdego rodzaju studiów „okultystycznych", wiąże się z

tym, że osoba wgłębiająca się w te dziedziny może stać się zagubiona w nie mających końca,

pobocznych manifestacjach Jedności, zamiast widzieć wszystko jako proste odbicie czy pewien

aspekt centralnej, jednolitej rzeczywistości. Sentencja Lao Tse, znajdująca się na początku tego

wstępu, wspaniale oddaje podstawową wartość i prawdę prostoty, której uświadomienie

musi stać się bezpośrednio oczywiste dla każdego praktykującego astrologa, jeśli kiedykolwiek

zaczął dokonywać syntezy mnogości czynników występujących w każdym horoskopie do

postaci spójnej, bogatej w znaczenie całości. Jedność, która pojawia się na wyższych

poziomach świadomości, staje się wielością, kiedy zostaje odzwierciedlona na niższych

poziomach istnienia. Im dalej się odchodzi od leżącej u podstaw centralnej rzeczywistości, tym

bardziej zróżnicowane i pełne przeciwieństw życie się pojawia. Jakkolwiek, kiedy stajemy się

dostrojeni do tego centrum, do tej wyższej Jedności, dostrzegamy ze zwiększającą się

klarownością, że horoskop urodzeniowy jest całością, jednolitym, żyjącym symbolem, że dana

osoba nie jest po prostu złożeniem wielu różnych czynników, ale jest żyjącą jednostką boskiego

potencjału. Procesy rozwoju, w których ma udział astrologia (tj. tranzyty i progresje), nie są

odizolowanymi cyklami, które sporadycznie się nakładają, lecz są one wszystkimi aspektami

jednolitej i rozwijającej się świadomości, działającej jednocześnie na wielu różnych poziomach i

w wielu różnych wymiarach. Stąd moje odczucie jest takie, że studiujący lub praktykujący

astrologię, jeśli jest zaangażowany przede wszystkim w wykorzystanie tej wiedzy, jako

zdążającej prosto do celu, pomocnej i zindywidualizowanej sztuki, nie potrzebuje martwić się

wszystkimi różnorodnymi „technikami" przepowiadania czy interpretacji, które obecnie przepeł-

niają prawie wszystkie publikacje astrologiczne. Często, kiedy moi studenci pytali mnie: Od

czego zaczynam, stawiając komuś horoskop?, odpowiadałem im, że jeśli zrozumieją gruntownie

jeden czynnik w horoskopie, zaprowadzi on ich do centrum, z którego wszystko emanuje.

Innymi słowy, zacznijmy po prostu od mówienia o tym co rozumiemy, odnieśmy to do czyjegoś

osobistego doświadczenia i zrozumienia, a następnie pozwólmy temu, aby samo popłynęło

dalej. Jak zauważył Albert Einstein, jeśli dochodzimy do jądra czegokolwiek, w końcu

napotykamy najgłębszą realność i prawdę.

Ta prostota, o której mówiłem, nie jest jakimś nieosiągalnym ideałem, nie jest czymś co brzmi

miło dla ucha, a w praktyce jest niemożliwe do zastosowania i oderwane od rzeczywistości. Jest

to jakość, która wyrasta z naszej świadomości Jedności i ze świadomości nieograniczonych

możliwości naszego wewnętrznego życia. Jak głosi mądrość Dalekiego Wschodu: umysł

potrafi być „zabójcą rzeczywistości", w którym to przypadku jest on wrogiem klarowności i

jasności. Rzeczywiście, nasz umysł potrafi stać się tak zaabsorbowany powikłanymi detalami

poszczególnego horoskopu, że gubimy całościowy obraz klienta i jego wartości osobiste. W tym

przypadku umysł staje się wrogiem prawdy i służy jedynie ukrywaniu bieżącego problemu w

mnóstwie pogmatwanych szczegółów. Klient może poczuć się lepiej na jakiś czas, jako że jego

umysł został odciążony od myślenia o wszelkiego rodzaju nowych rzeczach. Ale jak długo

będzie trwała ta ulga, zanim osoba ta zostanie znowu skonfrontowana z potrzebą stawienia

czoła bieżącej sytuacji i zaangażowania się w nią w skupiony i nakierowany w głąb sposób?

Umysł może jednak służyć również jako instrument wyższego Ja, w którym to przypadku

pomaga w rozjaśnieniu niezgłębionej rzeczywistości życia i indywidualnego przeznaczenia.

Jakość każdego dialogu astrologicznego zależy ponad wszystko od czystości umysłu,

głębokości koncentracji i ideałów życiowych udzielającego porady. Ci, którzy próbują odsunąć

od siebie ważność duchowych czy filozoficznych wartości astrologa, twierdząc że taka

orientacja jest „mistyczna", nienaukowa czy nieodpowiednia do wiedzy o „logicznych

podstawach astrologii", wydają się posiadać bardzo małe zrozumienie wpływu swojej dzia-

łalności i odpowiedzialności, jaką biorą na siebie udzielając innym porad. Pojawiające się

obecnie w pewnych kręgach astrologicznych: chaos i zagmatwanie, które czasami stają się

przytłaczające dla umysłów świeżych adeptów astrologii, mogą zostać rozjaśnione jedynie

poprzez uznanie przez nas jako nadrzędnego, tkwiącego u podstaw naszej pracy, podejścia

filozoficznego i duchowego. Jak napisał dr Kenneth Negus w swoim wspaniałym artykule:

Astrologia w najlepszym swoim wydaniu nie zajmuje się jedynie materią i energią, które są

podstawowym przedmiotem zainteresowania dla nauki. Jedynie wyższe podejście filozoficzne

potrafi poradzić sobie właściwie z nadrzędnymi siłami kształtującymi, które biorą udział w

tworzeniu naszego świata i jego otoczenia, aż do kosmosu - jest to jedna z najważniejszych

prawd astrologicznych i jednocześnie nienaukowych. Potrzebne jest nam poznanie hierarchii

wiedzy występującej w astrologii. Znaczy to, że humanistyczny i filozoficzny poziom wiedzy

astrologicznej musi być nie tylko podstawowym składnikiem w studiach astrologicznych, ale

musi być zapewniona prawdziwa nadrzędność transcendentalna.

(Astrology Nów, Vol. 1, Nr 11, str.18)

Zmierzając do uzmysłowienia Czytelnikowi powyższych pojęć całości i prostoty, nie uważam,

aby było moim zadaniem prawienie kazań o tym co jest prawdą, a co nie. Jakkolwiek

rzeczywisty charakter tej książki wymaga, abym wykorzystał moje własne zrozumienie i

wartości dla zasugerowania możliwych znaczeń czy też rozróżnień, dotyczących

poszczególnych czynników. W książce tej próbuję przede wszystkim ujawnić istniejącą ogólną

prostotę astrologii, mówiąc dosyć często o tym, co nazywam „tematami" (przewodnimi) w

horoskopie. To podejście do astrologii było objaśniane przez wielu astrologów: dr Zipporah

Dobyns wielokrotnie mówi o dwunastu literach alfabetu astrologicznego, do których można

zredukować każdy czynnik horoskopu; Richard Ideman mówi o zachodzeniu różnych

„dialogów" pomiędzy tymi podstawowymi czynnikami, łącząc planety, znaki i domy w spójną

całość. Często używam określenia „wzajemna wymiana" dla opisania jakichś możliwych

interakcji pomiędzy podstawowymi dwunastoma zasadami astrologicznymi2.

////2 Jednym z przykładów mogłyby być różne wzajemne relacje pomiędzy tym co można nazwać

siódmymi i dziesiątymi literami (lub zasadami) alfabetu astrologicznego. Wszystkie są

generalnie podobne, chociaż każda przejawia nieco różny charakter: Saturn w Wadze; Saturn w

siódmym domu; Wenus w Koziorożcu; Wenus w dziesiątym domu; wszystkie aspekty Wenus-

Saturn; i w pewnym stopniu wszystkie kwadratury pomiędzy siódmym i dziesiątym domem czy

pomiędzy Wagą i Koziorożcem. Innym przykładem mogłyby być wszystkie wzajemne relacje

pomiędzy czwartymi i dziesiątymi zasadami: Księżyc w Koziorożcu; Saturn w Raku; Księżyc w

dziesiątym domu; Saturn w czwartym domu; wszystkie aspekty Księżyc-Saturn; i w pewnym

stopniu, wszystkie opozycje pomiędzy czwartym i dziesiątym domem oraz pomiędzy Rakiem

i Koziorożcem. Jeśli czyjś indywidualny horoskop zawiera dwa (lub więcej) przypadki jakiegoś

specyficznego typu wzajemnej relacji, wówczas to szczególne, dynamiczne zjawisko może

tworzyć co najmniej maty „temat" w życiu tej osoby. Jeśli horoskop zawiera trzy (lub więcej)

takie przypadki, mamy tu prawdopodobnie do czynienia z zaznaczonym w ten sposób

głównym tematem życiowym./

Przeczuwam, że każdy studiujący astrologię może zyskać na tym podejściu - sposobie

widzenia czynników horoskopu, który w logicznym podsumowaniu całkowicie przekracza

poziom interpretacji, na którym wszystko jest klasyfikowane jako dobre lub złe, czy też ko-

rzystne lub niekorzystne.

Ostatecznie trzeba zaznaczyć, że książka taka jak ta (zajmująca się problemami karmy,

reinkarnacji i przemiany siebie), z konieczności opiera się na założeniach całkowicie

zaprzeczających wielu niewypowiedzianym założeniom, które stanowią podstawę zarówno

zdrowego rozsądku, jak i większości typów interpretacji astrologicznej. Jest tak, ponieważ

kiedy raz dozna się reinkarnacji i karmy jako faktu życiowego, i kiedy raz się poświęci

przemianie siebie, opartej na ideale duchowym, wówczas wszystkie tradycyjne określenia,

znaczenia i interpretacje astrologii nastawionej na wydarzenia, zostają wywrócone do góry no-

gami. Kiedy raz przyjmiemy tę więcej obejmującą postawę, opartą na akceptacji

rzeczywistości wyższej od tej, którą mogą dostrzegać nasze klasyczne zmysły, staje się

widoczne, że większość ważnych rozwiązań pochodzi nie ze świata zewnętrznego, ale z

naszego wnętrza. Zamiast koncentrować się na tym, na ile łatwo czy komfortowo przeżywamy

pewne sytuacje lub okresy, wgłębiamy się w te lekcje i potencjał rozwojowy nieodłącznie

zawarty we wszystkich „trudnych" doświadczeniach i pokonujemy te „łatwe" doświadczenia,

krocząc bez tracenia równowagi czy rozdymania swojego ego. W takim podejściu wygoda i

komfort życia na płaszczyźnie materialnej nie są czynnikami o głównym znaczeniu; raczej jest

nim wewnętrzny stan istnienia i proces samorozwoju, który posiada pierwszeństwo.

Przykładowo, jeśli ktoś urodził się z Wenus w kwadraturze do Księżyca, Neptuna, Urana lub

Saturna, nie jest tutaj szczególnie ważne, że posiada on w pewnej mierze kłopoty związane z

przygodami miłosnymi lub we wzajemnych stosunkach. Ważną rzeczą jest wiedzieć, co to

doświadczenie oznacza w szerszej perspektywie naszego świadomego rozwoju, czego może

nas ono nauczyć i jaki jest jego cel. Dlatego w książce tej próbuję nakierować Czytelnika na

zrozumienie horoskopu urodzeniowego, tranzytów, progresji i czynników porównawczych

horoskopu na poziomie głębi, która może dawać nadzieję na spowodowanie

wewnętrznego przebudzenia na osobiste potrzeby, potencjały i cele. Nie jest to łatwe

zadanie, ponieważ życie jest procesem wielopoziomowym. Jakkolwiek można wiedzieć z jakimś

stopniem pewności, że pewien tranzyt będzie ujawniał na zewnątrz pewien sposób

spostrzegania i reagowania większości osób, to jednak często występuje tu jednocześnie

głębsze znaczenie tego okresu, jak również związanego z nim rozwoju życiowego, czy też

zmian w świadomości, mogących mieć długoterminowe następstwa. Obowiązkiem astrologa i

jednocześnie najbardziej trudnym wyzwaniem jest wyjaśnienie pacjentowi tego znaczenia i

dopomożenie mu w przeniesieniu skupienia uwagi na podstawowe procesy, które się odbywają,

zamiast zajmować się powierzchownymi zmianami. Jak wielokrotnie podkreślał Jung w

swoich dziełach, to z czym nie mamy świadomego kontaktu wydarza się nam jako „los". Po

prostu to nam się wydarza i wówczas nie bierzemy za to odpowiedzialności lub nie roz-

poznajemy naszej roli w spowodowaniu ujawnienia tego. Im większą ktoś posiada świadomość

w kontakcie z własnym, wewnętrznym życiem, tym więcej do zaoferowania ma astrologia - nie

sensacyjne niespodzianki czy sposoby manipulacji losem, a wyjaśnienie stadiów samorozwoju,

co powinniśmy mile przywitać i wykorzystać jako sposobność do osobistej przemiany.

Karma

To co się jakiejś osobie przydarza jest

charakterystyczne wiośnie dla niej.

Można sobie czlowieka wyobrazić jako formę

i elementy - wszystkie pasujące.

Wraz z uplywem życia,

po kolei, wpadają one w miejsca przeznaczone

im wcześniej pewnym planem.

C. G. Jung

Wyraz „karma" jest używany w tak wielu odcieniach przez okultystów, astrologów i inne osoby,

których zainteresowania wiążą się z uniwersalnymi prawami rządzącymi naszym życiem, że

rozważając związki astrologii i karmy powinniśmy zacząć przede wszystkim od wyjaśnienia

tego terminu. Zasadniczo odnosi się on do uniwersalnego prawa przyczyny i skutku

identycznego z biblijną myślą że: „cokolwiek człowiek posieje tego plony będzie również

zbierał". To prawo jest po prostu rozszerzonym zastosowaniem naszego ziemskiego pojęcia

przyczyny i skutku. Jest oczywiste, że kto sadzi osty nie może się spodziewać, że zbierze

róże. Prawo karmy jest podobne do prawa mechaniki Newtona, które mówi, że: każdej akcji

towarzyszy równa co do wielkości, przeciwnie skierowana reakcja. Jedyną różnicą pomiędzy

tym uniwersalnym prawem karmy i ziemskim, fizycznym prawem przyczyny i skutku są

istniejące zakresy działania każdego z nich. Prawo karmy zakłada, że życie jest ciągłym

doświadczeniem, bynajmniej nie ograniczonym jednym wcieleniem w świecie materialnym.

Uniwersalne prawo karmy może być więc rozumiane jako droga osiągania i utrzymywania

uniwersalnej sprawiedliwości i równowagi. Jest to w istocie jedno z najprostszych, obejmujących

wszystko praw życia. Jest ono nierozłącznie związane z tym, które niektórzy nazywają prawem

dogodnej okazji (law of opportunity) tj. uniwersalnym prawem, które umieszcza każdego z nas

w warunkach, które dostarczają właściwej lekcji duchowej, jakiej potrzebujemy, aby stać się

bliższymi Bogu.

Pojęcie karmy opiera się na zjawisku biegunowości, dzięki któremu wszechświat utrzymuje stan

równowagi. Nie jest to stan bezruchu, ale raczej stan dynamicznej, podlegającej ciągłym

przemianom równowagi. Nieodłączne od pojęcia karmy jest założenie, że indywidualna „dusza"

(lub w pewnych szkołach myślenia - „istota") posiada zawartą w sobie przyczynową siłę, która

ostatecznie przynosi jej owoc - „skutek". Zdolność, która zapoczątkowuje ten proces to „wola" i

cała struktura zjawiska przyczynowego zwanego pożądaniem. Pożądanie może być rozumiane

jako użycie woli w sposób nakierowujący energię osobistą na ujawnienie popędu lub idei.

Cala idea karmy jest oczywiście nierozłącznie związana z koncepcją (lub prawem) reinkarnacji.

Jakkolwiek niektórzy autorzy rozważają karmę i reinkarnację jedynie jako metafory lub symbole

procesu daleko bardziej wyrafinowanego od tego, który ukazuje potoczne wyobrażenie tych

terminów. Większość osób, które zaakceptowały nauki reinkarnacji i karmę jako istniejącą

rzeczywistość, jest usatysfakcjonowana tradycyjnym, odbieranym jako oczywiste znaczeniem

tych słów. Dla większości ludzi proces reinkarnacji w prosty sposób odnosi się do zjawiska

okresowego przejawiania się nieśmiertelnych istot, dusz lub duchów za pośrednictwem

świata fizycznego, dla odbycia pewnych lekcji i wypracowania określonych sposobów

postępowania w trakcie egzystencji jako przygotowanie do wyższych form istnienia (lub

świadomości). Zgodnie z teorią reinkarnacji, wyłaniającą się z czytań medialnych Edgara

Cayce'a (obecnie często nazywanego „Śniącym Prorokiem" - określeniem pochodzącym

od tytułu best-selleru Jessa Sterna), wszystkie „istoty" byty stworzone „na początku" i

cyklicznie inkarnują (wcielają się - przyp. tłum.) aby przyswoić sobie podstawowe lekcje

duchowe: miłości, cierpliwości, umiaru, zrównoważenia, wiary, poświęcenia itd.. Według

Cayce'a w rozwoju duchowym często pomocne jest posiadanie wiedzy o podstawowych

prawach uniwersalnych, takich jak: reinkarnacja, karma, łaska, „podobne rodzi podobne"

(like begets like), „duch jako stwórca" (mind is the builder). Wspomniane prawo łaski jest

najważniejszym prawem w czytaniach medialnych Cayce'a.

Podobnie jak mechanika Newtona w porównaniu do współczesnej fizyki jądrowej, prawo karmy

w porównaniu do prawa łaski wydaje się obowiązywać na widocznym gołym okiem

makroskopowym poziomie, podczas gdy prawo łaski zgodnie z czytaniami medialnymi Cayce'a

zajmuje miejsce prawa karmy, kiedy ktoś otwiera się na „świadomość chrystusową".

„Świadomość chrystusowa" jest ludzkim doświadczeniem jedności, które jednak „nie działa",

ponieważ nie ma dla niego miejsca tam, gdzie działają prawa biegunowości. Tak więc, jeśli

akceptujemy Cayce'owskie pojęcie prawa łaski, odkryjemy, że prawo karmy nie jest ostateczną

siłą tkwiącą u podstaw naszego życia. Jednak w dalszym ciągu zrozumienie tego czym jest

karma i jak działa, może być nam przydatne. Cayce wypowiadał się osobiście, że: „każde życie

jest sumą wszystkich przeszłych wcieleń" i że: „wszystko co było poprzednio zbudowane,

zarówno dobre jak i złe, jest zawarte w tej obecnej sposobności". Wśród tysięcy utrwalonych

czytań medialnych, Cayce wielokrotnie podkreślał, że kiedy ktoś doświadcza specyficznego

rodzaju problemu lub napiętego okresu życia, po prostu „spotyka siebie"; innymi słowy osoba ta

jest wówczas konfrontowana z przeżyciami, które miały miejsce w przeszłości.

Prawo karmy na najbardziej pospolitym poziomie rozumienia wyraża się w biblijnym zwrocie

„oko za oko, ząb za ząb"3.

3Dla tych, którzy wnikliwie dociekają na ile często wzmianki na temat karmy i reinkarnacji

Pojawiają się w biblii: Księga Hioba 14.14; Księga Koheleta 1.11; Księga Jeremiasza 1.5;

Ewangelia wg św. Mateusza 17.9-13 i 16.13-14; Ewangelia wg św. Marka 6.15; Ewangelia W9

św. Łukasza 9.8; Ewangelia wg św. Jana 3.7, 1.21, 1.25; List do Kolosan 3.3; List św. Judy 1.4;

Apokalipsa wg św. Jana 3.12.

Nie powinno się jednak przeceniać mocy pożądania jako najgłębszej siły zapoczątkowującej

karmę. Jedynie odseparowane ego pożąda, sama istota naszego Ja (lub dusza) jest czymś co

już stanowi jedność ze wszystkim, więc niczego nie pożąda. Zasadniczo prawo karmy mówi:

„Dostaniesz ostatecznie to co chcesz-w końcu". Ale oczywiście możemy nie zdawać sobie

sprawy z wielorakich następstw naszego pożądania, póki go nie doświadczymy. Przykładowo,

jakiś człowiek mógł pożądać bogactwa materialnego, więc w obecnym wcieleniu urodził się w

rodzinie zdumiewającej bogactwem i luksusem. Ma to czego chciał, ale czy jest zadowolony?

Nie, nie jest. Pojawiły się natychmiast inne pożądania ponieważ do natury nie znającego

spoczynku umysłu należy produkowanie pożądań.

W rzeczywistości człowiek ten może odebrać realizację tego nowobogackiego dobrobytu nie

tylko jako niezadowalającą, ale nawet jako będącą straszliwym brzemieniem. Kiedy był biedny,

przynajmniej nie miał nic do stracenia, więc był wolny. Teraz bogaty, nieustannie martwi się

możliwością utraty tego, czego faktycznie nie chce dłużej posiadać, ale jednak jest do tego

przywiązany. Powstaje pytanie: jak można się uwolnić (lub być uwolnionym) od swoich

ukutych pożądaniem przywiązali, aby stać się znowu wolnym? (Wielki angielski poeta William

Blake nazywał te przywiązania „ukutymi przez umysł kajdanami".) Ta wolność jest

poszukiwanym celem wszystkich dróg wyzwolenia i technik samorealizacji.

Największe bogactwo wiedzy, która pozwala wniknąć w naturę i działanie praw karmicznych,

znajduje się w dziełach i naukach różnych nauczycieli duchowych, głównie orientalnych, których

nauki mają swe korzenie w tradycjach -buddyjskiej i hindu. Jeden z pierwszych wschodnich

mistrzów duchowych, którzy szeroko rozpowszechnili swoje nauki w świecie zachodnim -

Paramahansa Yogananda napisał piękną i inspirującą książkę zatytułowaną Autobiography of

a Yogi w której możemy znaleźć następujący cytat:

Los, karma, przeznaczenie - można to nazywać jak kto chce -jest to prawo sprawiedliwości,

które w jakiś sposób, ale nie przypadkowo, determinuje naszą rasę, budowę fizyczną i

niektóre z naszych cech umysłowych i emocjonalnych. Ważną rzeczą jest uświadomienie sobie,

że podczas gdy nie możemy uciec od naszych własnych podstawowych wzorów zachowania,

możemy funkcjonować w zgodzie z nimi. Właśnie tu jest miejsce na wolną wolę. Posiadamy

wolność wyboru i wolność dostrzegania granic naszego rozumienia. Jeżeli właściwie

posługujemy się naszą mocą wyboru, nasze zrozumienie rośnie. Wraz z raz podjętym

wyborem człowiek musi zaakceptować konsekwencje swojego wyboru i zgodnie z nim

postępować.

Yogananda wyjaśnia dalej, jak postępować skutecznie z karmą i jakie właściwe postawy można

przyjąć w stosunku do przeznaczenia:

Ziarno przeszłej karmy nie może zakiełkować, jeżeli upiecze się ono w boskim ogniu mądrości...

Im bardziej dogłębna jest samorealizacja człowieka, tym bardziej wpływa on na cały

wszechświat za pomocą subtelnych wibracji duchowych i tym mniej jest on dotknięty przez

zjawiskowy przepływ zdarzeń (karmę).

Yogananda był również gruntownie obeznany z astrologią, jako że jego guru był mistrzem

wszystkich tradycyjnych nauk i sztuk. Dlatego jego uwagi na temat astrologii i zasięgu jej

powiązań są warte rozpatrzenia.

Dziecko jest urodzone w tym dniu i o tej godzinie, kiedy płynące ze sklepienia niebieskiego

promienie są w matematycznej harmonii z jego indywidualną karmą. Jego horoskop jest

rzucającym wyzwanie portretem ujawniającym jego niezmienną przeszłość i prawdo-

podobne przyszłe efekty. Ale horoskop urodzeniowy może być prawidłowo zinterpretowany

jedynie przez osobę posiadającą intuicyjną mądrość, a takie osoby są nieliczne.

Sporadycznie prosiłem astrologów, aby zgodnie z oznakami planetarnymi określili moje

najgorsze okresy. Ciągle chciałem zrealizować wszystkie zadania, jakie sobie postawiłem.

Prawdą jest, że mój sukces powiązany był w tym czasie z nadzwyczajnymi trudnościami. Ale

moje przeświadczenie o słuszności działań zawsze było usprawiedliwione, bowiem zaufanie

boskiej opiece i właściwe używanie danej przez boga woli są siłami przekraczającymi wszystko

inne.

W tradycji buddyjskiej cel technik uwalniania i praktyk duchowych nazywany jest nirwaną-

terminem, który był niewłaściwie interpretowany przez wielu ludzi Zachodu poszukujących

możliwości dogłębnego przeniknięcia mądrości buddyjskiej. Wyraz nirwana dosłownie oznacza:

„gdzie wiatr karmy nie dmucha". Innymi słowy, jedyną drogą do osiągnięcia duchowego

postępu jest przebudzenie do poziomu świadomości wykraczającej ponad obszar działania

karmy i ponad poziom iluzji (Budda - znaczy po prostu: ktoś, kto jest przebudzony). Można wy-

wnioskować z tych nauk, że jedyna droga postępowania z karmą to ostateczne wzniesienie się

ponad jej poziom. Niemniej jednak dopóki jesteśmy wcieleni w postać fizyczną prawo karmy

taką czy inną drogą oddziałuje na nas. Byłoby więc niezmiernie użyteczne, gdybyśmy potrafili

osiągnąć zrozumienie treści uzależnień karmicznych, zgodnie z którymi musimy postępować w

obecnym życiu, o ile żaden inny powód niż powyższy (postępu duchowego - przyp. tłum.) nie

skłania nas do stawienia czoła naszemu przeznaczeniu z wdziękiem, akceptacją i hartem

ducha.

Starożytna tradycja w Indiach prowadzi do głębokiej analizy praw karmicznych, dzieląc różne

rodzaje karmy na trzy grupy: pralabd karma - jest rozumiana jako los lub przeznaczenie -

karma, którą musimy spotkać w obecnym życiu. Ten podstawowy wzorzec przeznaczenia jest

uważany jako zasadniczo niezmienny, po prostu pewien model, pewne następstwo

doświadczeń, z którym dana osoba musi mieć do czynienia w tej inkarnacji (wcieleniu - przyp.

tłum.). Jakkolwiek ustalone jest, że duchowe podejście do życia, pomoc mistrza duchowego lub

po prostu łaska Boga mogą sporadycznie ingerować, w kierunku zmniejszenia działania

szczególnie ciężkiej karmy, czyniąc „pchnięcie szpadą" w „miejsce po ukłuciu szpilki".

Krijaman (kriyaman) karma - jest tą karmą, którą tworzymy teraz, w tym życiu, której efektom

będziemy musieli stawić czoła w późniejszym czasie. Głównym powodem stosowania

surowej dyscypliny w przypadku niektórych dróg duchowego rozwoju jest to, że taka kontrola

zachowania może pomóc „podróżnikowi" w powstrzymaniu narastania większej ilości karmy,

która mogłaby hamować jego duchowy postęp w przyszłości. Inną niż praktykowanie surowej

dyscypliny, główną metodą zapobiegania tworzeniu karmy jest powstrzymywanie się od silnych

pożądań i przywiązania przy jednoczesnej dbałości o właściwy stan ducha i zdystansowane

podejście w wypełnianiu codziennych obowiązków. Naturalnie utrzymanie należytego stanu

ducha i dystansu jest bardzo trudne. Większość szkót duchowych uważa za absolutnie

niemożliwe osiągnięcie tego bez pomocy medytacji. Ostatnia - sinchit karma -jest

określeniem danym karmie, która jest w zapasie, która zgromadziła się w ciągu wielu

wcieleń, i która nie jest szczególnie aktywna w tym wcieleniu. Zgodnie z tymi naukami, mamy

wiele tysięcy inkarnacji gromadzących tak wielką plątaninę karmiczną, że jest niemożliwością,

aby natrafić podczas jednego życia na wszystkie efekty przeszłych myśli i działań. Bylibyśmy

po prostu zmiażdżeni fizycznie, psychicznie i emocjonalnie. Dlatego ta porcja naszej karmy,

która nie jest przeznaczona jako los naszego obecnego życia lub inaczej jako pra-labd karma,

jest utrzymywana w rezerwie. Zgodnie z tymi naukami będziemy musieli jednak, kiedyś w

przyszłości, stanąć wobec całej tej karmy, niemniej jednak Doskonały Mistrz Duchowy złagodzi

nam nieco ten ciężar.

Nauczyciel duchowy cieszący się wielkim autorytetem w USA, Meher Baba, podobnie wyjaśnia

funkcjonowanie karmy:

Jako namacalne ciato rodzisz się znowu i znowu, aż zrealizujesz swoje Rzeczywiste Ja. Jako

umysł rodzisz się tylko raz i umierasz tylko raz, w tym sensie nie reinkarnujesz. Widzialne ciato

podlega zmianom, ale umysł (ciało mentalne) pozostaje ciągle taki sam. Wszystkie wrażenia

(sanskara) są przechowywane w umyśle. W kolejnych inkarnacjach te wrażenia są albo

wygaszone albo zneutralizowane przez świeżą karmę. Rodzisz się mężczyzną lub kobietą,

bogaty lub biedny, genialny lub tępy,... aby mieć to bogactwo doświadczenia, które pomaga

przekroczyć wszystkie formy dualizmu.

Osobiście wątpię w to, że ktoś, kto jest obeznany z trafnością i wielką użytecznością astrologii,

mógłby zaprzeczyć temu, że horoskop urodzeniowy ujawnia w formie symbolicznej czyjeś

podstawowe wzorce życiowe: potencjalne możliwości, talenty, przywiązania, problemy i

dominujące cechy charakterystyczne psychiki. Jeśli tak jest, wówczas horoskop urodzeniowy

ujawnia „plan" lub „rentgenogram" obecnej w duszy pralabd karmy (lub karmy losu). Jak już

pokazałem z wieloma szczegółami w mojej książce Astrology, Psychology and the Four

Elements (wydanie polskie: Astrologia i psychologia - energetyczny model astrologii i jej

stosowania w sztuce poradnictwa psychologicznego), horoskop urodzeniowy może być

rozpatrywany jako odzwierciedlenie czyjegoś układu energii, które ujawnia się na wszystkich

poziomach: fizycznym, umysłowym, emocjonalnym i „inspirującym", które odpowiada czterem

żywiołom: ziemi, powietrza, wody i ognia. Sinchit karma (lub karma w rezerwie) nie jest

pokazana w horoskopie urodzeniowym, jako że nie jest ona przeznaczona dla tego życia.

Podobnie krijaman karma również nie jest tam pokazana, jako że wydaje się nam, że

posiadamy pewien stopień wolności, chociaż może on być ograniczę-1 ny przez decyzję

(podjętą pośrednio przez nas samych - przyp. tłum.), jaką kar-

mę będziemy tworzyć obecnie. Dlatego nie chcę przez używanie określeń: los, przeznaczenie

itd. tworzyć wrażenia, że nic nie możemy uczynić w stosunku do naszej karmy, co by zmieniło

nasze życie w pozytywny sposób. Przeciwnie, chociaż horoskop urodzeniowy pokazuje karmę, a

więc i ograniczenia, które wiążą nas i stoją na przeszkodzie naszemu poczuciu wolności,

horoskop jest również narzędziem, które umożliwia nam dokonanie klarownego spojrzenia na

to, w jakich obszarach życia powinniśmy pracować w kierunku przeobrażenia naszego

obecnego sposobu ekspresji. Jak mówił wielokrotnie Edgar Cayce w swoich czytaniach

medialnych: „Umysł jest budowniczym" (Mind is the builder). Stajemy się tym, co nasz umysł

zatrzyma. Jeśli więc potrafimy w wyrafinowany sposób zmienić nasze postawy lub sposoby

myślenia, jeśli potrafimy dostroić naszą świadomość do pewnych wyższych częstotliwości

przez medytację nie tylko dzięki posiadaniu ideału, ale dzięki życiu zgodnie z tym ideałem,

wówczas możemy rozpocząć proces naszego uwalniania z niewoli i oddychać swobodnie,

zgodnie z rytmem życia.

Rzeczywiście, jak podkreślał w swych obszernych dziełach jeden z największych astrologów

dwudziestego wieku Dane Rudhyar, wydarzenia nie przytrafiają się ludziom w tak bardzo

posiadający znaczenie sposób jak ludzie przytrafiają się wydarzeniom. Te cztery ostatnie

wyrazy poprzedniego zdania podsumowują możliwości naszego psychologiczno-duchowego

rozwoju w bezpośrednim zetknięciu z naszą karmą, czy to w sposób przyjemny czy też niepo-

kojący. Innymi słowy, nasza postawa w stosunku do doświadczenia jest czynnikiem

rozstrzygającym. Sama nasza postawa będzie determinowała czy natrafiając na trudne

doświadczenia będziemy cierpieli (przeklinając los), czy będziemy dojrzewali ucząc się z

lekcji przynoszonych przez życie.

Tak więc horoskop pokazuje nasze wzorce psychiczne, nasze przeszłe uwarunkowania,

wyobrażenia umysłowe i wzory, określone przez Meher Baba jako sanskara. Horoskop

pokazuje, jakimi jesteśmy teraz, na skutek tego co myśleliśmy i czyniliśmy w przeszłości. Te

wieloletnie, głęboko utrwalone wzory nie są łatwe do zmiany. Powiedzmy bez ogródek! Nie jest

prostą sprawą zmienić silne przyzwyczajenia jedynie przez zastosowanie trochę

staroświeckiej „siły woli". Nie uczynimy również zasadniczych zmian w tych wzorach przez

tworzenie fałszywego obrazu za pomocą tak zwanych w obecnym żargonie New Agę, psy-

choterapii lub filozofii „rozdymających ego", poprzez zachęcanie ludzi do powtarzania

twierdzeń typu: „Biorę ciężar mojego życia we własne ręce", „To ja jestem sprawcą wydarzeń",

„Jestem świadomy tego, że sam sprawiam sobie cierpienie" itp. Rozwój duchowy człowieka

jest znacznie bardziej misterny. Dawna postawa wobec problemów: „Gdzie wola tam i sposób"

(polskie: „dla chętnego nie ma nic trudnego" - przyp. tłum.) załamuje się, kiedy wyzwanie jest

nazbyt wielkie. Próby rozwiązania konfliktów i kryzysów duchowych danej osoby bez jej woli

tamują jedynie przepływ energii życiowych na krótką chwilę, po czym zaraz następuje

gwałtowne ich uwolnienie, co ujawnia zupełną powierzchowność tej pseudoduchowej ucieczki

od rzeczywistych problemów. Wzory karmiczne są realne i potężne, a powyższe

przyzwyczajenia nie mają zamiaru zniknąć w ciągu nocy, w następstwie krótkiej rozmowy

zachęcającej do pozytywnego myślenia; te siły życiowe muszą być wzięte pod uwagę i

zaakceptowane.

Samopoznanie i samorealizacja są koniecznym wstępem do „urzeczywistnienia w Bogu", ale

na wczesnych etapach studiujący prawdy duchowe lub wyższe stopnie astrologii, często

zniechęca się, kiedy jego nowe spojrzenie na swoje wnętrze ujawnia zbyt wiele negatywnych

cech, emocji i przyzwyczajeń. W tym punkcie indywidualnego rozwoju zarówno studiujący

powyższe dziedziny, jak astrolog czy ktokolwiek, kto stara się być doradcą czy przewodnikiem

studiującego, musi wykazać wielką uwagę i ostrożność. Powinno się wyjaśnić, że zaraz, kiedy

otwiera się drzwi, mata szczelina pozwala strumieniowi światła wpadającemu do ciemnego

pokoju ujawnić obecność wszelkiego rodzaju kurzu w powietrzu i być może innego brudu,

który poprzednio nie był widoczny w pokoju. Więc kiedy pierwsze stopnie samopoznania są

już podjęte, wykorzystując strumień światła nazwany astrologią czy inne oświecające metody,

studiujący bardzo często rozwija szybko negatywne postawy w stosunku do własnego Ja,

przeznaczenia, horoskopu urodzeniowego itd. Powinno być dalej wyjaśnione, że kiedy

intensywność światła wzrasta, studiujący będzie stawał się w sposób jeszcze bardziej

natychmiastowy świadomy swoich wad, słabości, negatywnych wartości, ale ten typ

świadomości może być wykorzystany do dostrzeżenia potrzeby zarówno większej samowiedzy,

jak i określonego postępu na drodze rozwoju. Studiujący powinien być zachęcany do

wykorzystania tego wglądu jako popchnięcia w kierunku podjęcia określonego twórczego

działania i raczej dla dokonania pozytywnej przemiany własnego życia, niż z powodu lęku czy

obawy lub też dla usprawiedliwienia ich obecności. Postępując dalej, można zwrócić uwagę

studiującemu, że kiedy samowiedza wzrasta, karma często zaczyna się ujawniać na bardziej

subtelnym poziomie niż wtedy, kiedy zaczyna on naukę tego co powinno się wiedzieć o

własnym Ja i wówczas nie ma już konieczności przechodzenia szoków i dramatycznych

wydarzeń dla obudzenia się z letargu duchowego. Jak podkreśla Jung:

Prawa psychologiczne mówią że kiedy sytuacja wewnętrzna nie jest uświadamiana, to wydarza

się ona w świecie zewnętrznym jako los. Można powiedzieć inaczej, że kiedy dana osoba nie staje

się świadoma swoich wewnętrznych sprzeczności, świat musi z konieczności zrealizować ten

konflikt w świecie zewnętrznym, który musi zostać rozdarty na przeciwstawne połowy.

(Aion, str.71)

Dlatego wydaje się bezpieczniejsze mówienie, że zaangażowanie się w samo-rozwój i

samopoznanie nie tylko stanowi obietnicę pomocy w stawaniu się bardziej zdrową, szczęśliwą!

oświeconą duszą w przyszłości, ale również, że etap ten często rozpoczyna złagodzenie

ogromnej dozy cierpienia w chwili obecnej. Jednocześnie początkowy zamęt, jak i zniechęcenie

zostają przezwyciężone.

Możemy więc zobaczyć, że wszyscy podlegamy pewnym karmicznym wpływom, które musimy

spotkać na swej drodze: wszyscy musimy zebrać owoce tego co posialiśmy. Astrologia

zaopatrując nas w mapę naszych przywiązań, problemów, talentów i skłonności umysłowych

oferuje nam pewną drogę (wstępny etap), nie tylko uświadamiając nam ściśle określony sens

tego czym dokładnie jest nasza karma i pomagając nam w pracy ze wspomnianymi

konfrontacjami wewnętrznymi i zewnętrznymi, ale również dając sposób rozpoczęcia rozwoju

dla wyjścia ponad naszą karmę i zyskania w stosunku do niej dystansu. Idea tego, że horoskop

urodzeniowy odzwierciedla to co uczyniliśmy w przeszłości, znajduje potwierdzenie w

czytaniu medialnym Edgara Cayce'a #5124-L-1:

Zaczynając od początku: od planet i gwiazd wywodzą się znaki, pory roku i lata; wielu może

rzeczywiście odkryć ich bliższe powiązania kontemplując wszechświat, ponieważ człowiek

stworzony został współtwórcą razem z Panem Bogiem. Nie jest tak, że człowiek jest dobry lub zły

w zależności od pozycji gwiazd, ale ta pozycja gwiazd pokazuje, co poszczególny człowiek

dokonał w związku z boskim planem w ziemskim zakresie działania podczas okresów, kiedy dano

mu sposobność znalezienia się w manifestacji materialnej.

Horoskop urodzeniowy pokazuje więc przeszłe twórcze lub też niewłaściwe wykorzystanie

naszych mocy. Jeżeli akceptujemy ideę mocy sprawczej naszego umysłu i woli, musimy również

zaakceptować ideę, że jesteśmy odpowiedzialni za nasz los, przeznaczenie i problemy, które

pokazuje horoskop urodzeniowy. W mających doniosły sens słowach można by nawet

powiedzieć, że horoskop urodzeniowy nie pokazuje nic innego, jak tylko karmę. Można więc

przyjąć, że wszystko w horoskopie wywodzi się bezpośrednio z naszych przeszłych

działań, osiągnięć i pożądań. Chociaż sam Saturn był nazywany w wielu tekstach „planetą

karmy", jest to zbytnie uproszczenie. Prawdę powiedziawszy, astrologia mogłaby być

słusznie nazywana „nauką o karmie", czyli drogą do uświadomienia i akceptacji własnej

odpowiedzialności - w sposób precyzyjny.

Specyficzne czynniki horoskopu

Przy interpretacji horoskopów prawie każdy czynnik horoskopu może być rozpatrywany jako

karmiczny lub jako mający karmiczne implikacje. Istniejąjednak pewne specyficzne czynniki

astrologiczne na które powinniśmy zwracać szczególną uwagę w tego rodzaju dociekaniach. Z

wieloma z nich będziemy mieli do czynienia w dalszej części tej książki w sposób bardziej

wyczerpujący, natomiast tutaj zostanie podany zwięzły ogólny zarys dotyczący rzeczy na

których Powinniśmy się skupić.

Saturn

Saturn, często nazywany Władcą Karmy, według wielu astrologów reprezentuje główny

problem karmiczny w czyimś życiu. Planeta ta została nazwana Władcą Karmy nie dlatego, żeby

była jedynym elementem w horoskopie, który symbolizuje sferę osobistej karmy, ale ponieważ

pozycja i aspekty Saturna ujawniają w jakim obszarze życia jesteśmy poddawani najbardziej

charakterystycznym i ześrodkowanym próbom, i gdzie często doświadczamy bólu i frustracji.

Jako że popularne wyobrażenie karmy jest takie, że karma jest czymś negatywnym i

kłopotliwym, próby saturnowe są uważane przez wiele osób jako identyczne z działaniem karmy.

Jest to oczywiście grubo przesadzone uproszczenie, jak również niewłaściwa interpretacja

tego, czym rzeczywiście jest karma. Być może bardziej trafne byłoby stwierdzenie, że Saturn

w horoskopie uro-dzeniowym (szczególnie dotyczy to jego pozycji w domach, aspektów:

koniunkcji, kwadratury i opozycji) pokazuje, gdzie dojdzie do największego skupienia naszej

„trudnej" karmy. Te, będące wyzwaniem aspekty Saturna, pokazują skrystalizowane wzory

przyzwyczajeń w myśleniu i działaniu, które hamują przepływ naszej twórczej energii. Taki

aspekt może ujawniać przeszłe niewłaściwe użycie talentu lub mocy, które teraz musimy

utrzymać w dyscyplinie i skierować z powrotem na konstruktywne tory. Jest to obszar, który

wymaga radykalnych dostosowań w naszym podejściu i postawie. Taki aspekt (może to być

również odniesione w mniejszym stopniu do takich aspektów, jak kwinkuns, pół-kwadratura,

półsekstyl) wytwarza potężną energię pochodzącą z jego wewnętrznego napięcia. Możemy

użyć tej energii dla rozwinięcia większej świadomości i zdolności twórczych. Saturn jest

planetą formy (kształtu) i struktury, często odkrywamy, że planeta w ścisłym aspekcie z

Saturnem potrzebuje nadania jej nowej formy ekspresji. (Więcej informacji o Saturnie znajduje

się w rozdziale 5.)

Saturn nie jest jedynym elementem wskazującym przeszkody, z którymi musimy mieć do

czynienia. Prawie każde silne uwypuklenie jakiegoś elementu, brak żywiołu ognia lub

szczególnie napięta konfiguracja, mniejsza przy tym o to, które planety są w nią

zaangażowane, może wskazywać na istotną potrzebę dokonania postępu i osobistego

rozwoju.

Pierwszą rzeczą do uświadomienia sobie jest to, że życie posiada cel i że powód dla którego

musimy napotkać te różne trudności jest pozytywny. Oto słowa medium Arthura Forda:

Im większe przeszkody w ciele fizycznym, tym większa dla duszy sposobność spłacenia

karmicznych zobowiązań i osiągnięcia szybszego postępu duchowego. Przeszkody są jak

kamienie umożliwiające przejście przez rzekę, o ile je pomyślnie pokonamy. Dusza, która w

ciele fizycznym ochoczo napotyka i przekracza fizyczne przeszkody, czyni postępy w

rozwoju szybciej niż inna, która według ziemskich standardów posiada wszystko co, jest

potrzebne do życia. Nagroda nie jest w formie fizycznej, ale w postaci rozwoju duchowego. Im

więcej przeszkód zostanie pokonanych w fizycznym wcieleniu, tym rzadziej dusza ta będzie

później potrzebowała powracać do formy fizycznej dla wygładzenia nieobrobionych miejsc w jej

charakterze.

(A World Beyond, Ruth Montgomery, str.46)

Aspekty i żywioły

Tematyka aspektów będzie opisana szczegółowo w rozdziale szóstym, natomiast tutaj wspomnimy

krótko ó pewnych istotnych zagadnieniach. W karmicznej interpretacji horoskopu urodzeniowego

wszystkie przypadki aspektów kwadratury (90°) i opozycji (180°) wskazują na potrzebę dojścia do

pewnej ugody z naszymi własnymi zawiłościami charakteru i rozwinięcia w jakiś sposób tej

świadomości, która jest konieczna do przyjęcia znacznie innych postaw życiowych4.

/4 Wydaje mi się sensowną hipoteza, że w co najmniej znacznej liczbie przypadków wspomniane

wyżej „znacznie inne postawy życiowe" rozwijają się u osób mających bardzo różniące się

rodzaje doświadczeń w różnych przeszłych życiach. Przykładowo, jeśli ktoś wprawiany był

jako mężczyzna-wojownik podczas jednego życia, a później w innym życiu jako tradycyjna

gospodyni domowa i matka, wtedy dusza może urodzić się w obecnym życiu na przykład z

kwadraturą pomiędzy planetami znajdującymi się w znakach Barana i Raka wskazującymi na

wewnętrzne napięcie odczuwane przez daną osobę nawet teraz i pochodzące od tak

znacznie różniących się orientacji życiowych i sposobów samoekspresji./

Siły wskazywane przez aspekt kwadratury, kolidując ze sobą działają w różnych kierunkach i

powodują zaburzenie wzajemnej ekspresji. Dlatego siły te potrzebują zharmonizowania w czyimś

wnętrzu, procesu, który zwykle zabiera lata, podczas których dana osoba powoli rozwija nowe

wzory zachowania i dochodzi do coraz większego samopoznania. Siły zaangażowane w

aspekt opozycji ujawniają wzajemną przeciwność, a jednocześnie komplementarność, prowadzą

w kierunku ekspresji, którą dana osoba odczuwa jako najbardziej bezpośrednią w relacji z

innymi. Potrzeba zharmonizowania tych biegunowości jest więc również w tym aspekcie

pokazywana, ale opozycja specyficznie podkreśla potrzebę większego rozwoju świadomości,

dotyczącej nie tylko swojego własnego Ja, ale również pożądań, oczekiwań i punktu widzenia

innych osób. Wspomniane wyżej zharmonizowanie może nastąpić jedynie poprzez rozwój

wyższej świadomości sił i pożądań, które tutaj występują. Znakomity psycholog C. G. Jung w

swoich studiach alchemii często cytuje starą alchemiczną maksymę: tertium not datur, która

oznacza, że trzeci czynnik (którego obecność może rozwiązać problem biegunowych

przeciwieństw i konfliktów osobowych) nie jest dany. Jung kontynuuje wyjaśnianie, że konflikt nie

zostaje nigdy rozwiązany na tym samym poziomie, na którym zaistniał, a może być rozwiązany

jedynie na poziomie wyższym, opierając się na szerszej perspektywie i wyższym poziomie

świadomości. Tak więc aspekty kwadratury i opozycji pokazują obszary największego napięcia w

czyimś wnętrzu, ale również, co powinno być przyjęte z entuzjazmem, obszary największych

możliwości dokonania osobistego postępu.

Innym czynnikiem związanym z napiętymi aspektami, na który chcę zwrócić szczególną uwagę,

jest żywioł lub żywioły, w których znajdują się planety podlegające największym napięciom.

Wobec tego, że te wnoszące napięcie aspekty mogą być uważane jako znacznik obszarów, w

których musimy nauczyć się, jak udoskonalić naszą naturę, jak dostosować się i zbudować

nowe podejście. To oznacza, że każda planeta (szczególnie jeśli jest to planeta osobista)

znajdująca się w takim aspekcie powinna być rozpatrywana nie tylko zgodnie z jej własną

naturą i podstawową wykładnią, ale również zgodnie z żywiołem znaku w którym się znajduje.

Jak to już pokazałem bardzo szczegółowo w mojej książce: Astrology, Psychology and the

Four Elements (wydanie polskie: Astrologia i psychologia), cztery żywioły odzwierciedlają

aktualne poziomy energii i wymiary życia, których dana osoba ma możliwość bezpośrednio

doświadczać. Wobec tego, żywioł znaku, w którym znajduje się jedna lub więcej silnie

naładowanych, podlegających potężnym napięciom planet, jest nieuchronnie wymiarem

życia, w którym istnieje potrzeba dostosowania się i udoskonalenia. Żywioł, w którym

znajdują się takie planety, wskazuje na rodzaj naszych najsilniejszych przywiązań i pożądań,

jak również na to, jakie są główne cele naszego obecnego życia i w jakich jego obszarach będą

nas ciągle spotykać problemy, pokazując, że właśnie te obszary potrzebują przemiany. Jeżeli w

czyimś horoskopie występuje ścisła koniunkcja lub stellium (trzy lub więcej planet w

koniunkcji lub w jednym znaku) w pewnym znaku i wszystkie elementy tej konfiguracji są w

napiętym aspekcie z inną planetą lub planetami, żywioł tego znaku niezmiennie pokazuje

wymiar życia, w którym dana osoba musi popracować, aby albo uzewnętrznić tę energię w

sposób bardziej harmonijny i pozytywny, albo po prostu wysubtelnić intensywność i

niewybredność przywiązań w tym obszarze.

Kilka przykładów może pomóc w wyjaśnieniu w czym rzecz. Jeżeli planeta (lub planety)

znajdująca się w napiętym układzie jest w znaku wodnym, oznacza to potrzebę wysubtelnienia

naszych emocji i sposobu ekspresji emocjonalnej. Osoba z takim rozmieszczeniem planet

może wyrażać swoje uczucia podczas tego życia w sposób zarówno niezbyt wyszukany jak i

zbyt przymusowy. Dla utrzymania wewnętrznej presji koniecznej do realizacji uszlachet-

niającej przemiany tej energii może być konieczny pewien rodzaj dyscypliny emocjonalnej (co

nie znaczy stłumienia). Instynktowne reakcje takiej osoby mogą być albo zbyt stłumione, albo

w sposób bardziej niekontrolowany dominujące, dlatego musi się ona nauczyć zarówno

kanalizowania swojej energii emocjonalnej, jak i ochraniania siebie przed negatywnymi

wpływami zewnętrznymi, bez zamykania się na wszystko co wodne w życiu. Osoba ta może

być również zbyt przywiązana do zaspokojenia emocjonalnego, przedkładając je ponad

wszystko inne.

Jeżeli planeta w napiętej konfiguracji znajduje się u danej osoby w znaku ognistym, wówczas

może wystąpić u niej konieczność kontrolowania impulsywności i zachowania

egocentrycznego, jak również rozwinięcia wrażliwości, cierpliwości i uczucia miłości.

Wysubtelnione i zdyscyplinowane używanie obfitej energii ognistej jest daleko bardziej

efektywne i twórcze, niż zwykłe prowokujące i daremne gesty lub wywyższanie własnej osoby.

Osoba ta być może będzie musiała uczyć się, jak żyć w teraźniejszości i wykształcać u siebie

pokorę, która rozwija się dzięki podporządkowaniu się wyższej woli lub mocy boskiej. Inne

nauki do wyniesienia, na które mogą wskazywać występujące w znakach ognistych napięcia,

to: jak być otwartym na nowe, jak przyznawać się do swoich słabości (umysłu, ciała lub

charakteru) i głębszych potrzeb oraz jak prosić o pomoc, kiedy jest się cierpiącym. Ogniści

ludzie są często zbyt dumni, aby przyznać się, że również mają potrzeby; tendencja ta razem

z nadmiernym przywiązaniem do niewyszukanego w formie działania jako jedynej drogi postępo-

wania w życiu, często hamuje rozwój ich bezpośredniej świadomości własnego wewnętrznego

życia.

Jeżeli planeta lub konfiguracja wnosząca napięcie znajduje się w znaku powietrznym, dana

osoba może potrzebować wykształcenia procesów myślenia; nie tylko tego jak myśli, ale

również sposobu, w jaki myśli przekazuje innym. Fantazje, intelektualna ucieczka od

nieprzyjemnej rzeczywistości, niepotrzebne wizje przyszłości, nierealistyczne plany i

przyzwyczajenie do racjonalizacji być może służyły swoim celom aż do teraz, ale osoba ta

może zostać postawiona przed potrzebą restrukturyzacji całego tego obszaru życia i nauczenia

się, że intelekt jest dobrym sługą, jeśli jest pod właściwą kontrolą, ale jest bardzo słabym

panem. Osoba taka może posiadać zbyt duże przywiązanie do wiedzy racjonalnej, sprytnych

idei, dowodów „naukowych" i uporządkowanych wyobrażeń. Powinna ona wziąć sobie do serca

fakt, że uczone osoby, które nie wykorzystują swojej wiedzy i nie dokonują jej sprawdzenia

przez doświadczenie, nie są lepsze niż muł obładowany książkami na swoim grzbiecie. Tak

zwana wiedza może stać się jedynie ciężarem, a czyjś intelekt może zamienić się w nie

znającego granic, pożerającego potwora, żądnego coraz większej i większej ilości wiedzy.

Jeżeli wnosząca napięcie planeta (lub planety) jest w znaku ziemskim, wówczas może

występować zbyt duże przywiązanie do odczuć fizycznych, wartości doczesnych, komfortu

fizycznego, opinii innych, ziemskiej „mądrości" i do posiadania. Osoba ta będzie z pewnością

mieć do czynienia z kwestią: co mogłoby realnie i w sposób ciągły zapewnić jej pełne

zabezpieczenie, którego pragnie? Świadomość bezpośrednich potrzeb życiowych (pieniądze,

żywność, schronienie itd.) może stać się na tyle górująca nad głębszymi lub bardziej in-

spirującymi działaniami, że dana osoba będzie próbowała zrekompensować brak radości i

entuzjazmu w życiu coraz cięższą pracą i nie kończącymi się próbami zbudowania

bezpieczeństwa, które, nie trzeba dodawać, może być zburzone w każdym momencie. Osoba z

tak uwydatnionym wpływem ziemi może być tak rozmiłowana w tym, aby wieść życie i myśleć w

„praktyczny" sposób, że nigdy w swoim osobistym życiu nie będzie sobie pozwalać na

bardziej górnolotne lub inspirujące myślenie lub działanie.

Jak powiedział pewien nauczyciel duchowy: „Karma jest przywiązaniem". Horoskop

urodzeniowy (a w szczególności silnie zaakcentowane jego elementy) pokazuje nasze

nastawienia, a stąd i nasze przywiązania, więc też naszą karmę. Przyglądając się zarówno

horoskopowi, jak i życiu jakiejś osoby widzimy wszystko w nowym świetle. Nieprzemyślane,

osądzające i zdradliwe rozróżnienia pomiędzy „pozytywnymi" i „negatywnymi" cechami

jakiegoś horoskopu urodzeniowego zaczynają topnieć w oczach. Od tego momentu nie ma

dobrych lub złych horoskopów, aspektów czy ludzi. Wszyscy jesteśmy częścią ogromnego

kosmicznego dramatu i na tym obecnym, materialnym poziomie wszyscy jesteśmy wplątani w

naszą własną sieć karmiczną. Kiedy problem ten zostaje dostrzeżony, powstaje pytanie: co

może ktoś uczynić, aby oderwać się od tych karmicznych zależności i ograniczeń sposobu

istnienia. Wspólnym mianownikiem, który udało mi się spostrzec w naukach wielu mistrzów

duchowych, jest to, że żadna ilość pożądania, woli czy nadziei nie jest w stanie spowodować

osiągnięcia znacznego stopnia oderwania się czy oświecenia. Można stać się oderwanym od

swoich starych przyzwyczajeń jedynie stając się „przywiązanym" do czegoś lepszego.

Przykładowo, jeżeli żebrak posiada tylko trzy pensy i nagle je upuści, będzie mu spieszno

do nich, aby zachować tę niewielką sumę którą posiada. Ale jeśli w tym momencie, kiedy

upuścił swoje pensy, zobaczy pięciodolarowy banknot zwiewany w dół ulicy, natychmiast zi-

gnoruje swoje pensy i pogna za banknotem. Na tym przykładzie możemy zobaczyć, że nie

jest wystarczającym samo wyrzucenie z siebie swojego starego Ja, swoich starych

sposobów życia i swoich długo trwających konfliktów życiowych. Wobec tego, że

przyzwyczajenia z przeszłości działają na nas w sposób stały silnie przyciągające,

czujemy się niepewnie, jeśli zbłądzimy zbyt daleko od naszego systemu przyzwyczajeń.

Dlatego musimy znaleźć coś bardzo potężnego, aby stać się do tego przywiązanymi, jeśli to

coś odciąga nas od tendencji karmicznych. Jedyną rzeczą, która jest wystarczająco potężna

i nieograniczona, aby spowodować to oderwanie, jest siła duchowa pewnego typu.

Pozostawiam Czytelnikowi dostrojenie się do tej wyższej mocy, która jest odpowiednia dla

jego stopnia rozwoju. Ale którakolwiek droga zostanie przez nas wybrana, biblijny pewnik:

„Szukajcie a znajdziecie, kołaczcie a będzie wam otworzone" podtrzymuje nas w wierze.

Karmiczne znaki zodiaku

Nie jest konieczne dyskutowanie tutaj różnych cech charakterystycznych wszystkich dwunastu

znaków zodiaku, które mogą być powiązane z karmą i przemianą. Istnieje wiele wysokiej

jakości pozycji książkowych, które wyjaśniają w odniesieniu do poszczególnych znaków

zodiaku, jakie musimy przejść lekcje i jakie rozwinąć postawy5.

/* Należy tu w szczególności wymienić pozycje: Dane Rudhyar, Astrological Triptych i

Astrological Sign: The Pulse of Life; Isabel Pagan, Signs of the Zodiac Analyzed; Joan

Hodgson, Reincarnation through the Zodiac (wydana w Anglii jako: Wisdom in the Stars).

Wszystkie z nich są znakomite i zawierają analizę głębszego znaczenia znaków zodiaku./

Chcę jednak wspomnieć tutaj o pewnych aspektach trzech znaków: Panny, Ryb i Skorpiona.

Ze wszystkich dwunastu znaków zodiaku te trzy w sposób najbardziej oczywisty są

powiązane z kryzysami, które bezspornie mogą być odniesione do karmy. Często wydaje

się, że osoby typu Panny czy typu Ryby (tj. osoby, mające silnie zaznaczone powyższe znaki w

swoich horoskopach, a niekoniecznie te osoby, które mają słońce w tych znakach) muszą

nieść daleko większe brzemię zarówno fizycznej, mozolnej pracy i obowiązków (Panna),

czy też emocjonalnego zgiełku i chaosu (Ryby). Jest tak, ponieważ znaki te reprezentują

przełomowe etapy w samorozwoju, okresy ewolucji i postępu, w których dana osoba musi

stanąć w obliczu owoców swoich działań i postaw (zauważmy, że Ryby, które są dwunastym

znakiem, odzwierciedlają koniec całego cyklu życia, i że Panna jest znakiem żniw). Obydwa

znaki symbolizują proces oczyszczania, będącego przygotowaniem do dalszego rozwoju.

Panna wiąże się z oczyszczaniem ego i osobistych motywacji skrytych poza jawnym

zachowaniem. Ryby powiązane są z oczyszczaniem emocji i wyobrażeń mentalnych, które

nagromadziły się przez wieki. Znak Skorpiona w sposób szczególny może być odniesiony

do karmy, ponieważ odpowiada tej fazie rozwoju, w której musimy uczciwie przyjrzeć się

swoim prawdziwym pożądaniom i przejść do uświadomienia sobie zawartych w nich energii.

Właśnie dlatego tak wielu ludzi z silnie uwydatnionym wpływem Skorpiona ma tak silny

pociąg do rzeczy tajemniczych, okultyzmu, „zabronionych" obszarów doświadczenia i

objawień dotyczących życia pozagrobowego. Tacy ludzie są w bliskim kontakcie z naj-

potężniejszymi, negatywnymi przejawami swojego istnienia, a ich dobrze znana

podejrzliwość i brak zaufania do innych pochodzą stąd, że skoro wiedzą oni, jak niegodne

zaufania mogą być ich własne emocje i jak bezwzględne własne motywacje, w sposób

naturalny przypuszczają, że inni są motywowani podobnie. Skorpion jest znakiem

śmierci i odrodzenia, i każdy z najsilniej uwydatnionym znakiem Skorpiona w

horoskopie urodzeniowym jest rozdarty pomiędzy lgnięciem do starych, mających charakter

przymusowy pożądań, całkowicie różnych od usposobienia, a głębszym pożądaniem

najskrytszego Ja do odrodzenia.

Domy wodne

Tak zwane domy wodne (domy 4, 8, 12) są nazywane „trójcą duszy" lub „trójcą psychiczną" i

razem stanowią inny główny czynnik odnoszący się do osobistej karmy6.

/6 Większej ilości informacji o każdym z domów wodnych dostarcza książka autora: Astrology,

Psychology and the Four Elements, rozdział 16 The Elements & the Houses (wydanie polskie:

Astrologia i psychologia)/

Wprawdzie, sam dwunasty dom jest nazywany w astrologii tradycyjnej domem długów

karmicznych, to jednak każda karma jest zadłużeniem, które uwiązuje nas do poziomu świata

materialnego i ograniczonego zakresu świadomości. A jako że wszystkie domy wodne wiążą się

z przeszłością, z odruchami warunkowymi, które obecnie są instynktowne i które działają

poprzez emocje, więc wszystkie te domy wiążą się też z karmą. Na pewnym poziomie domy te

powiązane są z najgłębszymi tęsknotami duszy, tęsknotami, które w swej prawdziwej naturze

są przynajmniej częściowo nieświadome. Cykl domów wodnych pokazuje procesy osiągania

świadomości przez przyswajanie esencji przeszłości i pozwala odejść pozostałościom, które

przetrwały poza czas ich przydatności. Zanim dusza będzie mogła wyrazić się w czystej formie,

musi zostać oczyszczona z odpadków emocjonalnych i usuwanych emocjonalnych wzorów

zachowania. Osoby z silnie zaznaczonymi domami wodnymi żyją własnym wnętrzem i są

niezmiernie trudne do poznania (szczególnie jeśli Słońce, symbol indywidualnego Ja, jest w

jednym z tych trzech domów). Bardzo dużo ich energii życiowej działa na poziomie

podświadomym, a na wiele z ich motywacji mają wpływ irracjonalne, niemożliwe do

wyjaśnienia i często dezorientujące niuanse. Ich wrażliwość jest nieprzewidywalna, jako że

nigdy nie wiadomo, co zaktywuje ich dawne zasoby pamięci, podrażni dawne bolesne miejsce

lub ożywi kłopotliwy kompleks. Dlatego wszystkie te domy mają bliski związek z potrzebą osią-

gnięcia spokoju emocjonalnego i wolności od przeszłości. Każda osoba z głównym akcentem

w horoskopie urodzeniowym położonym na te domy ma potrzebę wyrzucenia na

powierzchnię natręctw i lęków wywołanych przez przeszłe doświadczenia oraz pozwolenia

tym odczuciom, aby uległy wyjaśnieniu przy pełnej świadomości.

Richard Ideman - astrolog, który był pionierem w przeformułowywaniu pojęć astrologicznych w

powiązaniu z terminologią psychologiczną, podaje, że domy wodne mogą wskazywać na różne

typy lęku: lęk powrotu do stanu bezradnego dzieciństwa (4 dom), lęk zakazów społecznych (8

dom), lęk chaosu (12 dom). Skąd pochodzą te lęki? Oczywiście z przeszłości, czy to z

przeszłych uwarunkowań i szczególnego typu treningu, czy też z pewnych rodzajów przeżyć

trau-matycznych lub szoków. Dlatego planety znajdujące się w domach wodnych reprezentują

skłonność w kierunku ekspresji, która jest zabarwiona wzorami karmicznymi, uprzedzeniami

emocjonalnymi czy nieświadomymi pobudkami i lękami. Często wskazują one na obecność

upiorów z przeszłości, które nawiedzają daną osobę, a fakt, że są one co najmniej częściowo

nieuświadamiane, wyjaśnia, dlaczego te zespoły energii tak często przyczyniają się do

podkopania świadomego nastawienia do życia. Te siły, impulsy i energie oczekują, można by

tak powiedzieć, na powtórne narodzenie przez nasz świadomy wysiłek i nie opuszczą nas

one w pokoju, póki nie stawimy im uczciwie czoła i nie uwolnimy tych energii przez odważne

działanie.

Planety w domach wodnych pokazują, co dzieje się na ledwie uchwytnych lub podświadomych

poziomach psychiki oraz źródła ukryte pod powierzchnią doświadczenia obecnego życia,

które chociaż tkwią w odległej przeszłości, są ciągle żywe i stanowią główne zagęszczenie

energii życiowej. Jak długo pozostajemy nieświadomi tej strony naszej natury, tak długo

energia i funkcje psychiki reprezentowane przez planety w domach wodnych są niedostępne

dla świadomego nimi pokierowania i twórczego wykorzystania. Jednak, kiedy te elementy

naszego ja staną się świadome, mogą ożyć z wielką siłą. Okoliczność, że planety w domach

wodnych często ujawniają czynniki naszego życia, które przekraczają przytłaczają i podkopują

naszą świadomą orientację, jest mile widziana, ponieważ świadome ego jest często uczepione

ograniczonego zakresu ekspresji i dlatego potrzebuje okresowej konfrontacji z głębszymi

źródłami życia znajdującymi się w naszym wnętrzu. Takie doświadczenia mogą być

odświeżające, ponieważ własny upadek, samozniszczenie, chaos lub zupełny rozpad świado-

mej ego-osobowości, doświadczane przez osobę mającą najsilniej zaznaczone domy wodne,

mogą uczynić ją otwartą na wgląd duchowy i oświecenie. Silne uwydatnienie domów wodnych

może wskazywać, że czynniki te w życiu danej osoby walczą o uznanie, którym jest przyjęcie

ich do jasnej świadomości. Zauważmy, że angielskie słowo „uznanie" (recognition) znaczy też

to samo co rozpoznanie czy powtórne poznanie w odniesieniu do przeszłej wiedzy o tych czyn-

nikach, która to wiedza jest obecnie zapomniana lub nie uświadamiana. Negatywne efekty

emocjonalne związane z planetami w tych domach, znajdującymi się w napiętych aspektach,

mogą być często zmniejszone przez świadome uznanie symbolizowanych w ten sposób sił

życiowych i zważanie na nie w ten właśnie sposób, jak starożytne oddawanie czci każdej z

planet jako bóstwu (tj. uniwersalnej mocy lub prawu), wiedząc, że boska sprawiedliwość na

pewno nie ominie kogoś, kto butnie ignoruje żądania sił wyższych.

Dla wypunktowania specyficznych znaczeń domów wodnych możemy dokonać następującego

podsumowania:

Czwarty dom ujawnia uwarunkowania, które wiążą nas w obecnym życiu do rodziny, domu,

poczucia prywatności i spokoju domowego, jak również innych pokrewnych czynników

bezpieczeństwa. Jest on powiązany z przyswajaniem przez nas doświadczenia w młodości i

ze zrozumieniem charakterystycznych więzów karmicznych z rodzicami lub innymi osobami,

które miały silny wpływ na nasze wychowanie. Czwarty dom reprezentuje także tęsknotę za

spokojnym środowiskiem, gdzie pojedyncza osoba może mieć poczucie bezpieczeństwa i

opieki. Ci, którzy mają zaakcentowany w horoskopie ten dom, mają nie tylko skłonność do

odczuwania potrzeby takiego środowiska dla siebie, ale również skłonność do chroniącego i

opiekuńczego zachowania wobec innych. Zauważ-my jednak, że pewne planety w czwartym

domu, szczególnie Uran i Mars, zmniejszają szansę na to, że dana osoba będzie przejawiała

spokój (w tej sferze życia). Spokoju, za którym tęsknią, osoby te poszukują często w bardzo

prywatnym stylu życia i/lub oderwaniu się od niepokoju emocjonalnego burzliwych stosunków

rodzicielskich, starając się go uzyskać albo przez dystans fizyczny, albo też przez bardziej

subtelne dojście do porozumienia ze swoimi uczuciami dotyczącymi własnych rodziców na

poziomie własnego wnętrza.

ósmy dom, podobnie, ujawnia silną potrzebę prywatności, a dana osoba jest zwykle raczej

trudna do poznania na poziomie intymnym. W przeciwieństwie jednak do osoby typu czwartego

domu, osoba ta nie jest usatysfakcjonowana posiadając jedynie prywatność, chce ona również

mocy. Ten rodzaj ludzi jest silnie motywowany do stosowania różnego rodzaju potężnych

wpływów w świecie, z jednoczesnym utrzymaniem znacznej dyskrecji. Jest to zwykle

motywacja nieodpartego rodzaju, popychająca daną osobę do wkładania wysiłku w realizację

różnych celów, do których jest karmicznie przywiązana. Ósmy dom pokazuje przeszłe

uwarunkowania z poprzednich wcieleń, których byliśmy wtedy świadomi, a które ciągle

oddziałują w sposób instynktowny, i od których wywodzi się wielka energia emocjonalna, z

głębszych niż świadome - źródeł. Planety w ósmym domu pokazują tendencje emocjonalne

mające charakter przymusowy, które próbujemy kontrolować i zwykle trzymać w tajemnicy, ale

które pomimo tego służą groźnym siłom obecnym w naszym życiu. Trudno jest wyeliminować

te popędy używając samej siły woli, jak czyni wielu ludzi z uwydatnionym Plutonem,

Skorpionem czy ósmym domem, ale popędy te mogą być przekształcone lub odrodzone i

uszlachetnione przez podjęcie samouzdrawiania powiązanego z natężonym bezpośrednim

doświadczeniem. Samo tylko stłumienie lub zastosowanie samodyscypliny nie jest nigdy

wystarczające do uporania się z czynnikami życiowymi związanymi z planetami w ósmym

domu. Trzeba wejść między ludzi i nauczyć się podejmować czasami ryzyko, aby pozwolić

energii przepływać swobodnie, a głębokim uczuciom i popędom wyjść na powierzchnię. Ósmy

dom może więc być odniesiony do przyswajania doświadczeń z wielu wcieleń związanych z

seksualnością, do wartości związanych ze stosunkami intymnymi i odpowiedzialnością

związaną z użyciem tych rodzajów mocy, które uderzają w innych. Ósmy dom reprezentuje

tęsknotę za głębszym spokojem emocjonalnym, który będzie pomagał tej osobie w

zmniejszeniu presji, którą zbyt długo wywierały mające charakter przymusowy emocje i

instynkty. Naturalnie ten spokój i zaspokojenie są powiązane z pociągiem duszy do ostateczne-

go bezpieczeństwa i spokoju (zbawienia!), które mogą być osiągnięte jedynie przez stanie się

wolnym od pożądań i natrętnych zachcianek. Ale tylko względnie mała ilość osób z

uwydatnionym ósmym domem uświadamia sobie prawdziwą naturę swoich głębszych

pociągów. Przeciwnie, osoby takie często rozglądają się za sposobami osiągnięcia spokoju

emocjonalnego poprzez próby zaspokojenia swoich emocji (za pomocą pieniędzy, seksu,

siły oddziaływań w realnym świecie, wiedzy okultystycznej itp.), a nie poprzez pracę nad

przerośnięciem potężnej władzy, którą mają nad nimi ich własne emocje, aby w ten

sposób doświadczyć emocjonalnego spokoju jako naturalnego, ubocznego produktu

zaangażowania się w samouzdrawianie zgodne z drogami rozwoju duchowego.

Dwunasty dom, w kontraście do poprzednich, ujawnia wpływy będące w sposób oczywisty

całkowicie poza naszą kontrolą. Często jest jasne dla takiej osoby, że nie będzie ona zdolna do

zaspokojenia swoich wewnętrznych ciągot przez jakąkolwiek zwykłą działalność, chociaż ta

oczywistość może kosztować ją lata cierpienia, zanim ją sobie uświadomi. Tęsknota za

emocjonalnym spokojem z ósmego domu jest tutaj jeszcze ciągle obecna, ale jest ona zlana ze

świadomością potrzeby ostatecznego spokoju dla duszy. Planety w urodzeniowym dwunastym

domu symbolizują siły, które często nas przytłaczają i z którymi możemy poradzić sobie

skutecznie jedynie przez nakierowanie tych energii na ideał inspirujący nas zarówno

wewnętrznie, w kierunku większego samopoznania i poświęcenia dla „jedności" (oneness)

całego świata, jak i zewnętrznie w kierunku większej szczodrości ducha i służenia innym. Dom

ten wiąże się z procesem przyswajania obszernego zakresu doświadczenia we wszystkich

wymiarach życia, szczególnie w wywiązywaniu się z naszych obowiązków wobec wszystkich

innych istot żywych. Dzięki pewnemu rodzajowi poświęcenia, praktyce duchowej czy

bezinteresownej pomocy, dana osoba rozpoczyna osiąganie wolności od skutków przeszłych

działań i od towarzyszących im wrażeń psychicznych. Kontakt z rozległą panoramą

doświadczenia z przeszłego życia może również umożliwić tej osobie wyrażenie

nieograniczonej, niepohamowanej wyobraźni w sztukach twórczych, jak również proste

zrozumienie i wczucie się w cierpienie i radość wszystkich żyjących stworzeń. Zarówno ósmy, jak

i dwunasty dom powiązane są z okultyzmem oraz dociekaniami i praktykami metafizycznymi,

doznawaniem na głębokim poziomie jakby wstępu (czy zapowiedzi) do pewnego rodzaju

odrodzenia oraz z bezpośrednią świadomością realności istnienia zarówno duchowych, jak i

psychicznych wymiarów życia. Podstawowa różnica pomiędzy ósmym a dwunastym domem jest

taka, że podczas gdy wpływy planet w ósmym domu muszą być przez nas doświadczone w

bezpośredniej konfrontacji i przepracowane, to wpływy planet w dwunastym domu mogą często

zostać przez nas przekroczone. W pierwszym przypadku dana osoba wyrzuca na powierzchnię

stare skłonności, aby poddać je przemianie przez bezpośrednie i głębokie zaangażowanie,

podczas gdy w drugim wznosi się całkowicie ponad te problemy.

2 powyższych wyjaśnień można wywnioskować, że planety w domach wodnych mają potężny

wpływ na ledwie uchwytnych poziomach istnienia. Ich wpływ jest więc nie zawsze oczywisty i

łatwy do interpretacji. Z mojego doświadczenia wiem, że domy 4, 8 i 12 w horoskopie

urodzeniowym są najtrudniejszymi domami do interpretacji, ponieważ nigdy nie wiadomo, na

jakim poziomie ujawnią się te energie. Przykładowo, Saturn w dowolnym z domów wodnych

może wskazywać na sztywność na głębokich poziomach psychiki, na podświadomy opór

przed własną ekspresją emocjonalną. W pewnych przypadkach występuje znaczący strach i

wycofujące usposobienie lub silne poczucie winy, obowiązku lub uogólnionej depresji

emocjonalnej, którymi przesiąknięta jest czyjaś świadomość. Ale czasem te same osoby

posiadają bardzo głębokie zrozumienie okultyzmu i sił podświadomych. Przykładowo:

Sigmund Freud, astrolog Vivian Robson i teozof Annie Bessant mają Saturna właśnie w

dwunastym domu. Kilka innych przykładów dotyczących planet w domach wodnych może

posłużyć do stworzenia bardziej całościowego obrazu tego, do czego odnoszą się moje roz-

ważania. Przy księżycu znajdującym się w domach wodnych czyjeś poczucie wewnętrznego

bezpieczeństwa czy oparcia emocjonalnego może być mgliste lub nieświadome. Dlatego

poczucie ładu jest często bardzo potrzebne dla podparcia czyjegoś poczucia bezpieczeństwa i

jest to być może wyjaśnienie, dlaczego tak wielu astrologów ma Księżyc w tych domach.

Wydaje się, że znajdują oni w takich dociekaniach oparcie i poczucie ładu, których

potrzebują. Przy Merkurym w domach wodnych, kluczowa w sposobie działania umysłu jest

raczej intuicja, niż ścisła logika. Spostrzeganie i komunikacja są często pogmatwane, ale

bywają też niezmiernie subtelne i ostre. Taki umysł w sposób naturalny dąży w kierunku

głębszego myślenia i chociaż mogą występować natrętne sposoby myślenia, często

występuje talent do studiów i pisarstwa z dziedzin okultystycznych, duchowych i związanych

z psychiką. Przy Marsie w tych domach, dana osoba jest często popychana przez siły poza jej

kontrolą i jej najsilniejsze dążenia mogą nie mieć łatwego do określenia celu i charakteru.

Osoba taka może być ściągana do motywu swojej obsesji, jak Vincent Van Gogh, który miał

Marsa w dwunastym domu lub też może nakierować swoje namiętności na energiczną walkę

dla tych, którzy są w kłopocie lub też przeciwko swoim własnym, negatywnym tendencjom. To

ostatnie podejście może ją zaprowadzić do bycia zbyt surową dla siebie, ale jednak nie

można zaprzeczyć, że Mars w domach wodnych może być skutecznym stymulatorem

samorozwoju.

Wenus w domach wodnych wskazuje generalnie na to, że dana osoba nie może znaleźć

satysfakcji emocjonalnej w żadnej zwyczajnej, powierzchownej działalności czy też w takim

związku; jest to fakt nad którym bardzo ubolewają niektórzy pisarze astrologiczni. Jednak ten

właśnie fakt może prowadzić daną osobę do bardziej owocnego poznania swojego

wewnętrznego życia lub rozpoczęcia nakierowywania swoich energii na cele duchowe, jako

środka osiągnięcia satysfakcji emocjonalnej. Osoba taka potrzebuje czasem samotności, aby

wgłębić się w świat wewnętrzny. Przy Jowiszu w tych domach potrzeby religijne mogą być

zaspokojone jedynie przez dostrojenie się do głębszych sił życiowych. Często występuje

wewnętrzna szczodrość ducha, która podtrzymuje tę osobę podczas ciężkich okresów, kiedy

wszystko w świecie zewnętrznym wydaje się ponure. Przy posiadaniu w domach wodnych

którejś z planet transsaturnicznych, występują często znacząca wrażliwość psychiczna i/lub

wyraźnie działające siły podświadome.

W skrócie, planety w domach wodnych ujawniają to, co nie może być znalezione lub też łatwo

doświadczone w satysfakcjonujący sposób na powierzchni życia, ale co może się dokonać w

głębiach świadomości. Każda planeta znajdująca się w domu wodnym może być więc

interpretowana jako jakiś aspekt czyjejś natury, jako wymiar doświadczenia życiowego, który

dana osoba może wypełnić jedynie przez wniknięcie do własnego wnętrza. Ta osoba musi

stać się poszukiwaczem, badaczem wewnętrznego wymiaru istnienia, zanim osiągnie

dostateczne zrozumienie życia wewnętrznego, umożliwiające jej zaspokojenie odczuwanych

przez nią tęsknot. Dlatego planety znajdujące się w tych domach pokazują te aspekty

istnienia, które są najbardziej problematyczne, kiedy dana osoba jest duchowo niedojrzała,

kiedy nie podjęła jeszcze określonych kroków dla zrozumienia i stawienia czoła swojej

wewnętrznej naturze i swoim potrzebom. Kiedy ktoś raz dostrzeże bardziej subtelny cel kryjący

się poza tymi tęsknotami i przyczyną chwilowych frustracji czy ciągot, jest już na dobrej drodze

do doświadczenia koniecznej przemiany świadomości.

Księżyc

Osobowość obecnego życia zbudowana jest na fundamentach z przeszłości. Analogicznie jak

to, że czwarty dom w horoskopie urodzeniowym znajduje się na samym dole, tworząc

podstawę na której budujemy całą naszą funkcjonującą osobowość, również Księżyc - który

tradycyjnie rządzi znakiem Raka i czwartym domem i który powiązany jest z tymi samymi

zasadami - reprezentuje nasze korzenie odczuwania siebie. Zasady Księżyca są podobne do

tego, co wielu psychologów nazywa obrazem siebie, chociaż występują tutaj pewne różnice:

odczucie Ja reprezentowane przez Księżyc nie jest tak bardzo uświadamiane, wyobrażenia

wzrokowe są jakby podświadome i zwykle są to raczej mgliste napomknienia o tym jacy

rzeczywiście jesteśmy. Księżyc był tradycyjnie łączony przez astrologów z przeszłością, czy to

chodziło jedynie o przeszłość z tego życia odnoszącą się do uwarunkowań wczesnego

dzieciństwa i kontaktów z rodzicami (szczególnie matką), czy też dotyczyło to szerszego

rozumienia przeszłości w kontekście teorii reinkarnacji. W wielu tekstach astrologicznych

podawane jest, że podczas gdy Księżyc pokazuje przeszłość, Słońce pokazuje obecne na-

stawienie, a ascendent pokazuje kierunek przyszłego rozwoju. Nie ma uzasadnionych

wątpliwości, aby nie dowierzać tym zestawieniom. Na poziomie abstrakcyjnym są one

prawdopodobnie w większości przypadków całkowicie trafne. Niemniej jednak wszystko

zbiega się w teraźniejszości: to, w jaki sposób, aż do teraz oddziaływaliśmy na nasze obecne

orientacje, postawy i działania. TO, jak odczuwamy siebie i jakie wzory zachowań są najbardziej

naturalne i dają nam największe poczucie komfortu psychicznego (Księżyc), wszystko to ma

ogromny wpływ na nasz obecny sposób życia.

Dokładnie tak, jak Księżyc w Układzie Słonecznym odbija światło słoneczne w kierunku Ziemi i

w ten sposób skupia siły życiowe na realnych celach (symbolizowanych przez Ziemię), tak

Księżyc w astrologii reprezentuje ogólne odbicie tego, jacy byliśmy w przeszłości. Jest to obraz

przyswojonego, przeszłego doświadczenia i wzorów zachowania, z którymi teraz czujemy się

dobrze, ponieważ jesteśmy z nimi dobrze obznajomieni i ponieważ realnie zademonstrowali-

śmy te wartości w naszej prawdziwej egzystencji. Innymi słowy, Księżyc symbolizuje,

szczególnie w odniesieniu do położenia w znakach, specyficzne umysłowe i emocjonalne

wzory karmiczne, które albo hamują, albo też wspomagają nasze usiłowania wyrażenia siebie i

dopasowania się do świata zewnętrznego. Jeśli aspekty, w których znajduje się Księżyc są

harmonijne, ujawniają one przeszłe uwarunkowania i wzory spontanicznych reakcji, które

mogą pomagać danej osobie w dopasowaniu się do życia i społeczeństwa oraz wyrażaniu

swojego Ja. Jeśli aspekty Księżyca wykazują napięcie, symbolizując niezdolność do łatwego

dostosowania się do warunków życia i/lub negatywny obraz siebie, to te predyspozycje

emocjonalne muszą być z czasem usunięte. Ważną rzeczą jest, aby zauważyć, że Księżyc

symbolizuje te spontaniczne reakcje i wzory zachowania, które pierwotnie widoczne były w

dzieciństwie, kiedy nasze zachowanie jest raczej czyste w formie i niehamowane. Dlatego

znak czy aspekt, w którym znajduje się Księżyc, posiadają najbardziej bezpośredni wpływ

we wczesnej fazie życia. W miarę upływu lat staje się możliwe „wyrośnięcie" z pewnych starych

wzorów emocjonalnych, nawet w takim stopniu, że blokady emocjonalne uwidocznione w

horoskopie poprzez aspekty Księżyca mogą przestać posiadać jakiekolwiek większe znaczenie.

Nie chcę przez to powiedzieć, że znak w którym znajduje się Księżyc przestaje być ważny,

ponieważ będzie on zawsze symbolizował dominujący koloryt w czyimś podstawowym sposobie

istnienia. Ale chcę podkreślić, że problemy i konflikty związane z aspektami Księżyca i

z ekspresją symbolizowanych przez nie wartości mogą być prawie całkowicie usunięte z

wiekiem lub przynajmniej w zdrowy sposób zharmonizowane.

Jako że Księżyc jest tak złożonym symbolem, i jako że jego znaczenia są tak rozmaite,

najbardziej odpowiednim sposobem dającym dodatkowe wyjaśnienie jest znajdujący się poniżej,

przedstawiony schematycznie, ogólny zarys: a) Księżyc symbolizuje obraz siebie, który dana

osoba widzi odzwierciedlony w jej kontaktach społecznych. Dlatego Księżyc znajdujący się w

napiętym aspekcie może wskazywać na niezdolność do harmonijnej projekcji siebie tak, aby

inni ludzie odwzajemniali się w pozytywny sposób. Księżyc aspektowany harmonijnie wskazuje

często na to, że ktoś potrafi harmonijnie wyrażać siebie w kontaktach społecznych, i że

posiada właściwe poczucie oczekiwań społecznych. Innymi słowy, jeśli ktoś trafnie, intuicyjnie

reaguje na innych, to odwzajemniają się oni w pozytywny sposób. Harmonijne aspekty

zawierające Księżyc pokazują więc obszary, w których możemy dokonywać projekcji siebie w

łatwy sposób, tak aby otrzymać właściwy oddźwięk ze strony innych.

Napięte aspekty Księżyca wskazują często na bardzo nieodpowiedni obraz siebie, ponieważ to,

jak dana osoba odczuwa siebie, opierając się na przeszłych wzorach i przeszłym poczuciu

tożsamości, może nie być właściwym opisem jej prawdziwej natury w chwili obecnej. Ten

niewłaściwy obraz siebie jest często odzwierciedlany w takich zachowaniach, jak:

interpretowanie faktów w niewłaściwy sposób, bycie nadwrażliwym, nadmierne reagowanie na

drobiazgi, ubieranie się w sposób, który nie odpowiada wewnętrznej naturze i prawdziwej

osobowości oraz bycie zbyt defensywnym.

Pozycja urodzeniowego Księżyca w domach wskazuje obszary aktywności życiowej,

w których potrzebujemy oddźwięku ze strony innych, gdzie potrafimy spojrzeć na siebie

w sposób bardziej obiektywny i gdzie potrafimy dostroić się do poczucia własnego Ja, co

może dostarczyć nam stanu wewnętrznego spokoju.

Znak, w którym znajduje się Księżyc pokazuje, w jaki sposób bronimy się instynktownie. Na

przykład, przy Księżycu w żywiole ognia reakcją jest gniew; w żywiole powietrza -

racjonalizacja, argument lub dyskusja; w żywiole wody - wycofanie lub długotrwały zalew

uczuć; w żywiole ziemi - cierpliwość i przetrzymanie.

Znak, w którym znajduje się Księżyc symbolizuje również sposób ekspresji, który przy

chodzi w sposób naturalny i rodzaj zachowania, kiedy czujemy się bezpieczni, jako że

Księżyc w znakach pokazuje stary sposób życia, który jest zwykle dosyć wygodny (o ile

aspekty Księżyca nie są zbyt napięte). Kilka przykładów: Księżyc w Koziorożcu wiąże się

ze znajdywaniem bezpieczeństwa w dojrzałości, ze stawaniem się kimś doświadczonym,

z podtrzymywaniem dawnych zachowań. Księżyc w Byku - ze znajdywaniem bezpieczeństwa w

funkcjonowaniu jako rolnik posiadający własną ziemię. Księżyc w Lwie - ze znajdywaniem

bezpieczeństwa w dramatycznych manifestacjach lub przynajmniej posiadaniu

uznania.

Jako że Księżyc reprezentuje silną potrzebę do wyrażania takiego sposobu bycia, który

jest naturalną i intymną częścią czyjegoś Ja, znak, w którym znajduje się Księżyc pokazuje

również to, czego ekspresja jest konieczna, aby mieć dobre samopoczucie. Jak określił to Grant

Lewi, Księżyc pokazuje „pożądanie serca". Aspekty Księżyca pokazują po prostu, na ile łatwo

ktoś potrafi wyrazić ten sposób istnienia i na ile łatwo potrafi osiągnąć to poczucie szczęścia.

Znak, w którym znajduje się Księżyc, symbolizuje praktyczne wykorzystanie słonecznej

energii i słonecznego celu. Jest to przyczyna powodująca, że trygon, sekstyl i w pewnym

stopniu koniunkcja Słońca z Księżycem (jak też, po prostu, obecność Słońca i Księżyca

w zgodnych energetycznie, choć niekoniecznie tych samych, żywiołach) posiadają tak sta-

bilizujący i potencjalnie twórczy charakter; dlatego w tych przypadkach energia Słońca

może być łatwo wyrażona w praktyczny sposób.

Cały powyższy tekst powinien uświadomić nam, jak ważny jest znak, dom czy aspekt, w którym

znajduje się Księżyc, przy rozważaniu dotyczącym ujawniania wpływów karmicznych

symbolizowanych w horoskopie. Prawdopodobnie nie ma w horoskopie urodzeniowym

innych czynników, które mogłyby tak bezpośrednio odzwierciedlać przeszłe doświadczenia i

przeszłe wzory nawyków. Powinniśmy być ostrożni, nie upraszczać nadto powiązania

Księżyca z przeszłymi wcieleniami do poziomu tworzenia stwierdzeń typu: „Więc skoro masz

Księżyc w Lwie, z pewnością byłeś aktorem w przeszłym życiu". Takie interpretacje mogą być

sporadycznie słuszne, ale zwykle nie przynoszą budującego skutku i mogą być przyczyną

podejrzeń, że astrolog po prostu próbuje tworzyć efektowne wrażenie za pomocą

sensacyjnych stwierdzeń, który to wniosek może być dosyć trafny. Ważną rzeczą, którą należy

akcentować, są potrzeby symbolizowane przez Księżyc w obecnym życiu, a najbardziej

konstruktywnym podejściem do interpretacji horoskopu z karmicznego punktu widzenia jest

wyjaśnianie głębszych pobudek i presji, które dana osoba może odczuwać, a dla których nie

posiada sposobu ich identyfikacji i umieszczenia ich w szerszej perspektywie.

Podsumowując ten rozdział, możemy powiedzieć, że każdy z nas posiada sposobność

zharmonizowania w swoim wnętrzu różnorodnych manifestacji wszechświata i możlliwość

akceptacji wszystkich innych istot ludzkich, nawet tych, z którymi osobiście się nie zgadzamy.

Czy możemy żyć bez oczekiwania, że wszystkie doświadczenia i wszyscy ludzie będą

współgrać z naszą harmonią? Czy potrafimy rozwinąć dojrzałą i niezależną świadomość,

która umożliwi nam spojrzenie na siebie jako kogoś grającego wyznaczoną rolę w kosmicznym

dramacie? Czy potrafimy śmiać się z naszych powikłanych charakterów, konfliktów,

nielogiczności? Najważniejsze jest to, czy potrafimy uwierzyć, że wszechświat jest harmonijny,

i że jedynie w naszym wąskim spojrzeniu wydaje się, że jest w wewnętrznej niezgodzie?

Odpowiedzi na te pytania będą determinowały w ogromnym stopniu to, jak odbierzemy naszą

karmę w tym życiu i jaki rodzaj karmy będziemy w nim tworzyli7.7

Wiele z tych tolerancyjnych, związanych z otwartym umysłem wartości może być trafnie

nazwanych jowiszowymi. Konieczne jest, aby poradzić sobie ze wzlotami i upadkami życiowymi,

światłem i ciemnością karmy i wznieść się ponad te zjawiska. Szersza perspektywa i ufna

akceptacja pomaga w tym w ogromnym stopniu, co być może nie jest wystarczająco

podkreślone w tej książce. Dlatego Czytelnik może zajrzeć do dwóch świeższych moich prac,

dotyczących tych zasad jowiszowych, każda z nich zawiera pokaźny rozdział o Jowiszu, która to

planeta jest często źle rozumiana i niedoceniana w astrologii: The Prac-tice & Profession of

Astrology (str.157 i następne), Stephen Arroyo's Chart Interpretation Handbook (str.77 i

następne). Wydanie polskie: Podręcznik interpretacji astrologicznej.

C. G. Jung

Transformacja

Żaden astrolog ani psychoanalityk nie może interpretować życia i ludzkiego

przeznaczenia na poziomie wyższym niż ten, na którym sam funkcjonuje.

Dane Rudhyar

Historia odnotowała okresy, w których adepci astrologii i innych nauk „okultystycznych", jak

również uczestnicy rozmaitych dróg duchowego rozwoju byli prześladowani, zsyłani na

wygnanie, torturowani czy też w inny sposób nękani. W okresach tych zaistniała konieczność

wykształcenia tajemnego języka, systemu kodowania i symboliki, przy pomocy których mogliby

oni przekazywać sobie wiedzę, nie udostępniając laikom istoty przekazywanych informacji.

„Okultystyczny" lub inaczej ukryty język służył w tym czasie praktycznemu celowi, jakim było

zapewnienie bezpieczeństwa osobom w owe nauki wtajemniczonym. W Ameryce, w końcu XX

wieku warunki te zmieniły się radykalnie, przynajmniej na jakiś czas i na większości obszaru.

Nadal jeszcze zdarza się, że ktoś, kto zajmuje się astrologią, uzdrawianiem duchowym albo

którąkolwiek z podobnych dziedzin, jest sporadycznie niepokojony. Generalnie jednak wolność

w poszukiwaniu rozmaitych dróg osobistego rozwoju, którą może się cieszyć obywatel

państwa demokratycznego, staje się w coraz większym stopniu rzeczywistością. Szerokie

rzesze społeczności ludzkiej wykazują coraz większe zainteresowanie wszelkimi formami

tematyki okultystycznej, duchowej i związanej z psychiką, czego dobrym przykładem jest ilość

sprzedawanych książek, frekwencja na kursach i wykładach oraz podkreślanie tych tematów

przez mass media. Możliwe, że gdy chwilowa moda na popularne zainteresowania przeminie,

pozostanie znowu jedynie garstka prawdziwych entuzjastów i poświęconych tym tematom

adeptów, których można znaleźć w każdej epoce. Nie powinniśmy jednak dać się zwieść

samym liczbom, myląc ilość z jakością.

Bez względu na to, co przyszłość przyniesie w dziedzinie astrologii, przeczuwam, że dwie

rzeczy są pewne. Po pierwsze, wiele poważanych osób studiujących astrologię tęskni za

nowym, uwspółcześnionym językiem astrologicznym i popiera jego rozwój. Po drugie, wielu

ludzi zaciekawionych astrologią odwraca się od niej wkrótce po przeczytaniu kilku klasycznych

książek lub wzięciu udziału w kilku zajęciach kursu omawiającego ten temat. Wielu z nich

rozwijałoby prawdopodobnie te zainteresowania, gdyby astrologia przedstawiana była w

sposób nowoczesny i twórczy, bardziej dostępny dla pozytywnie myślących i praktycznych

ludzi. Jeśli astrologia jest tak często przedstawiana w sposób archaiczny, oparty w znacznej

mierze na zaufaniu zamiast na rzetelnej wiedzy i zrozumieniu, studiujący astrologię musi być nią

zafascynowany, aby mógł przez dłuższy czas kontynuować swoje zainteresowanie i

zaangażowanie. Obecnie nie ma już potrzeby wytwarzania wokół astrologii aury „ezoteryzmu"

czy „tajemniczości". Można jednak nadal zajmować się jej „ezoterycznymi" aspektami w

sposób bezpośredni, empiryczny, co staram się czynić na kartach niniejszej książki. Już sam jej

temat może wzbudzić w człowieku silne poczucie lęku wobec tajemnic wszechświata. Nie

powinniśmy więc tych tajemnic wyolbrzymiać. Jakże często mam poczucie, że otaczanie

astrologii tajemnicą jest tylko grą ego, którą można porównać do następującego stwierdzenia:

„Spójrz, jaki jestem bystry i dociekliwy, skoro mogę rozwikłać te wszystkie kosmiczne

zagadki." Z drugiej strony oczywiste jest, że właśnie astrolog lub kandydat na astrologa

stwarzają atmosferę tajemniczości lub niejasności swoim brakiem zrozumienia. Im bardziej

prawdziwie rozumiemy astrologię dzięki bezpośredniemu doświadczeniu (a nie jedynie przez

wywody teoretyczne), tym prościej i użyteczniej możemy ją wyrazić. Jak powiedział Einstein, je-

śli naprawdę coś się rozumie, powinno się to umieć wytłumaczyć małemu dziecku. W

Przedmowie wspomniałem już, że to, czego obecnie nam potrzeba nie tylko w dziedzinie

astrologii, ale również w naszym sposobie pojmowania świata, to uproszczone i syntetyczne

reguły. Innymi słowy, dlaczego mielibyśmy brać udział w egocentrycznych zgadywankach

astrologicznych, jeżeli możemy przejść bezpośrednio do archetypowych reguł dotyczących

istoty organizacji życia?

Od jakich więc uproszczonych, syntetycznych pojęć można zacząć? Przede wszystkim

powinniśmy się zgodzić, że astrologia, gdy zostaje zastosowana w życiu człowieka, wiąże się z

przemianą. Inaczej mówiąc, jest ona sposobem klarownego, perspektywicznego postrzegania

ciągłych zmian, cykliczności zjawisk, okresów rozwoju i zaniku, które charakteryzują całą

przyrodę. Powinniśmy przyznać też, że astrologia oferuje nam język pochodzący z

doświadczenia, a więc język, który jest najbardziej przydatny wtedy, kiedy jest wykorzystywany

do opisu doznań wewnętrznych człowieka i bezustannych zmian towarzyszących życiu8.

/Patrz str.79 książki Astrology, Psychology and the Four Elements (wydanie polskie: Astrologia i

psychologia), gdzie zdefiniowałem podstawowe czynniki astrologiczne określające

doświadczenie: planety jako wymiary doświadczenia; znaki jako rodzaj doświadczenia oraz domy

jako różne obszary doświadczenia./

Astrologia niekoniecznie musi symbolizować zewnętrzną sytuację czy zdarzenia w życiu

człowieka, chociaż w wielu wypadkach może spełniać taką funkcję. Znacznie częściej

symbolizuje doświadczenie wewnętrzne i określa, w jakim stopniu odpowiada ono całości

standardów postępowania w życiu człowieka. Przykładowo, załóżmy, że ktoś zakochał się, kiedy

pozycja tranzytującego Saturna była w kwadraturze do jego natalnego Słońca. Niewielu

astrologów byłoby w stanie poprawnie wywnioskować z samej tej konfiguracji, że osoba ta w

rzeczywistości rozpoczęła nowy związek miłosny. Ale każdy astrolog, zaznajomiony z

głębszym znaczeniem tranzytów Saturna, byłby w stanie opisać w pewnej mierze znaczenie

tego doświadczenia, odczucia tej osoby w tym okresie i w przybliżeniu określić czas trwania

najbardziej intensywnej fazy tego związku (gdyby wiedział, że do takiego związku doszło - przyp.

tłum.). Powyższy przykład wskazuje na potrzebę informacji zwrotnej w pracy astrologa z

klientami i wyjaśnia, dlaczego konsultacja w formie porady połączonej z dialogiem jest o wiele

bardziej dokładna i użyteczna w porównaniu z jednostronnym „odczytywaniem" horoskopu .

W poprzednim paragrafie napisałem, że cała astrologia, w odniesieniu do życia jednostki,

wiąże się z przemianą. Być może przydałby się bardziej precyzyjny opis tego zagadnienia, np. w

formie schematycznego zestawienia. Astrologia oparta na rozważaniu konfiguracji planet ma

do czynienia z następującymi rodzajami transformacji:

SŁOŃCE: Przemiana poczucia tożsamości i sposobu uzewnętrzniania energii twórczej.

KSIĘŻYC: Przemiana odczuwanego poczucia tego, jakim się jest i akceptacji siebie.

MERKURY: Przemiana sposobu myślenia, postrzegania i wyrażania myśli.

WENUS: Przemiana własnych wartości uczuciowych, sposobu ekspresji potrzeby bliskości i

rozumienia tejże potrzeby.

MARS: Przemiana zdolności domagania się uznania przez innych własnych życzeń i

przemiana wiedzy o tym, czego rzeczywiście się chce. J

OWISZ: Przemiana własnych wierzeń, dążeń i długoterminowych planów na przyszłość -

tych wszystkich, które obiecują jakiś rodzaj postępu.

SATURN: Przemiana własnych ambicji, priorytetów i własnego sposobu organizacji pracy.

URAN: Przemiana własnego poczucia wolności, własnych celów i osobistej wyjątkowości.

NEPTUN: Przemiana własnych wartości duchowych i/lub ideałów społecznych.

PLUTON: Przemiana wykorzystania własnych potencjałów, energii i możliwości, szczególnie

umysłowych i siły woli.

W kolejnych rozdziałach będziemy wielokrotnie powoływać się na przedstawione powyżej

rodzaje osobistej przemiany. Te bardziej szczegółowe informacje powinny wyjaśnić zakres i

znaczenie zasygnalizowanych zmian. Zaznaczyć należy jednak, że aby doświadczyć tych

przemian w zdrowy i względnie harmonijny sposób, potrzeba do tego właściwego nastawienia

na to, co przychodzi i właściwego stosunku do energii i sił związanych z poszczególnymi

planetami. Prawdopodobnie musi nastąpić świadomie dokonane w nas samych zrównoważenie

pomiędzy wszystkimi aspektami naszego istnienia, aby było możliwe zupełne otwarcie się na

nieustanne przemiany, których wymaga od nas życie. Dodatkowo, to zrównoważenie-otwarcie

bezpośrednio wpływa na nasze zdrowie -zarówno fizyczne, psychiczne, jak i duchowe.

Psychiatra jungowski Robert M. Stein pisze:

Prace badawcze w dziedzinie psychosomatyki zostały niemal zupełnie ograniczone do analizy

związku pomiędzy ciałem fizycznym i psychiką w kategoriach przyczyny i skutku. W odróżnieniu

od modelu przyczynowego, stosowanego we współczesnej medycynie na-ikowei. starożytny,

nieprzyczynowy model medycyny teurgicznej (oddziaływanie poprzez wpływanie na Bogów -

przyp. tłum.) zakładał, że choroba jest rezultatem boskiego działania. Podstawową zasadą

medycyny teurgicznej jest przekonanie, że bóstwo, które zadaje rany jest jednocześnie i chorobą i

lekiem. Celem jest więc nie zwalczanie choroby, jak ma to miejsce w medycynie alopatycznej, lecz

ustalenie powiązania, to jest właściwego związku z boską siłą. (Body and Psyche: Ań Archetypal

View of Psychosomatic Phenomena; Wiosna 1976r.)

W starożytnej terminologii planety to bogowie, którym należy oddawać cześć. Oznacza to, że

aby żyć w zdrowiu i pełnią życia konieczne jest zwracanie należytej uwagi na wspomniane siły

wewnątrz nas i poza nami. Skoro, jak powiedziałem w powyższym cytacie: „bóstwo, które

zadaje ranę, jest jednocześnie chorobą i lekarstwem", możemy się przekonać, że każdy problem

życiowy zaznaczony w horoskopie urodzeniowym, jest dla nas wskazówką, że potrzebny jest

nam bliższy związek z tą uniwersalną siłą czy prawem. Innymi słowy, jest to ta właśnie sfera

życia, w której konieczna jest przemiana. Udowadnianie, że ten problem jest po prostu

kłopotem, któremu można zaradzić lub go zignorować, jest bezużyteczne. W udzielanych

powszechnie poradach astrologicznych podejście tego typu jest aż nazbyt częste: „Nie przejmuj

się tym za bardzo. Jak tylko ta planeta przejdzie do następnego znaku, wszystko znowu wróci

do normy". Osoby udzielające takich porad nie rozumieją, że nie byłoby prawdopodobnie

wielkiego problemu w chwili obecnej, gdyby właściciel horoskopu spojrzał z właściwej

perspektywy i osiągnął integrację wskutek płynącej z przeszłości nauki i przyswojenia sobie

przeszłego doświadczenia. O ile nie uporamy się z tymi wynikłymi teraz konfliktami i

koniecznością podjęcia decyzji, zostaną one ponownie wydobyte na powierzchnię w

przyszłości, być może w nieco zmienionej formie.

W wielu starożytnych kulturach planety uznawane były albo za rzeczywiste niebiańskie

bóstwa, albo przynajmniej za ucieleśnienie duchowych sił bądź pośredników. W niektórych

odłamach hinduizmu planety uchodziły za bogów, którym Bóg Najwyższy wyznaczył zarządzanie

różnymi obszarami stworzenia i określanie ludzkiej karmy. Istotnie, jeśli przyjmiemy, że bóstwo

jest ucieleśnieniem boskiej siły albo uniwersalnego prawa, kolejnym krokiem będzie roz-

patrzenie planet z tego samego punktu widzenia, z którego czynili to starożytni, tzn. jako

symboli lub odzwierciedlenia różnorakich uniwersalnych praw, zasad i sił, które rzeczywiście -

sądząc po ich wpływie na nasze życie - można nazwać boskimi. Dalsza analiza rozlicznych dzieł

orientalnych może również dostarczyć nie tylko bardziej wyszukanego i szczegółowego obrazu

struktury wszechświata, ale także rzeczywistego znaczenia i sposobu oddziaływania

czynników astrologicznych. Przykładowo, zgodnie z naukami Wedanty, popularnej w Indiach

tradycji - proste zasady jednego poziomu rządzą złożonością istnienia na poziomach

względem niego niższych. To, co stanowi jedność na wyższym poziomie, przechodzi w

wielość na niższych poziomach. Stąd, studiując astrologię, zdając sobie z tego sprawę

lub nie, Poruszamy się wśród wyższych praw, które rządzą całym życiem na niższych

poziomach. Zrozumienie tych wyższych praw, które rządzą całym naszym życiem, rokuje

nadzieje, że będziemy mogli znacznie łatwiej i w sposób bardziej harmonijny przystosować

się do kosmicznego celu, ukrytego poza naszym bezpośrednim doświadczeniem.

Reguły dotyczące Słońca i Księżyca

Tradycja Wedanty mówi ponadto o wielu podpoziomach istnienia pomiędzy światem fizycznym a

poziomem czysto przyczynowym (lub psychicznym). „Światy Słońca" wymienione są jako

pierwsze, jako drugie - „Światy Księżyca", a po nich - liczne podstrefy. Często mówi się również,

że Słońce i Księżyc, widziane ludzkim okiem, są jedynie odzwierciedleniem oddziaływań

Słońca i Księżyca na subtelniejszych poziomach. Veda i Shastra, dwie indyjskie święte księgi -

tak stare, że nikt nie potrafi wiarygodnie określić ich wieku i pochodzenia - nauczają, że

poszczególne dusze schodzą z obszarów astralnych do świata materialnego wraz z promieniami

Słońca i Księżyca. Być może dlatego Słońce i Księżyc są tak ważne w astrologii, a znaki i

aspekty Słońca i Księżyca mogą być punktem odniesienia w interpretacji wszystkich elementów

horoskopu urodzeniowego. Jeżeli rzeczywiście dusza jest podstawowym elementem boskiej

mocy, to jest ona sama w sobie całością i doskonałością. Kiedy jednak dusza wciela się w sfery

dualizmu, takie jak np. świat materialny, gdzie zawsze istnieją biegunowości: dobry-zły, dzień-

noc, męski-żeński, wydaje się, że następuje jej polaryzacja w zależności od pozycji Słońca i

Księżyca. Innymi słowy, odzwierciedla się ona w dwóch aspektach istnienia, manifestując się

jako świadome i nieświadome, aktywne i bierne, męskie i żeńskie zasady Słońca i Księżyca.

Zginęła całość a rozpoczął się podział. W większości przypadków kobiety są w lepszym

kontakcie z cechami lunar-nymi, a mężczyźni - z solarnymi. Należy jednak pamiętać, że mamy

do czynienia z zasadami archetypowymi, które nie przejawiają się w czystej formie w naszym

życiu. Stąd jest wielu mężczyzn (na przykład z uwydatnionymi znakami Raka, Byka i Ryb), którzy

są w bliskim kontakcie z właściwościami lunarnymi i są w stanie je uzewnętrznić. Z drugiej

strony wiele kobiet (szczególnie te, w horoskopach których zaakcentowane są znaki Barana,

Wodnika i Skorpiona) osiąga zadowolenie uzewnętrzniając siłę i niezależność, które są

charakterystyczne dla Słońca.

Pomimo że z naukowego punktu widzenia Słońce opisywane jest jako znacznie większe od

Księżyca zawsze wydawało mi się szczególnie uderzającym znakiem, że względne średnice i

odległości do Słońca i Księżyca są właśnie takie, że kiedy widziane są one z Ziemi, obydwie

tarcze osiągają prawie dokładnie ten sam wymiar kątowy (0,5°), co wygląda jakby Słońce i

Księżyc były tak samo duże. Ilustruje to, że nie tylko rozpatrywane symbolicznie wpływy

słoneczne i księżycowe mają bezwzględnie równe znaczenie w naszym życiu, ale również wy-

raźnie pokazuje, jak duży w rzeczywistości jest jeden stopień kątowy, kiedy obserwujemy

niebo z Ziemi9.

9 Świadomość tego mogłaby z powodzeniem posłużyć astrologom do zastosowania mniejszych

orbisów w interpretacji aspektów międzyplaneternych, jeśli tylko uzmysłowią sobie, że nawet

jeden stopień kątowy odpowiada dwukrotnej średnicy Słońca lub Księżyca, oraz, że orbis 10°

często wykorzystywany w aspektach Księżyca lub Słońca, jest dwudziestokrotnie większy od

średnicy Słońca czy Księżyca!

Ponadto fakt, że Słońce i Księżyc są optycznie jednakowej wielkości, może dawać astrologom

jeszcze jeden powód do potraktowania znaku, w którym jest Księżyc jako równie ważnego jak

znak, w którym znajduje się Słońce i oparcia swoich interpretacji na syntezie pozycji Słońca

i Księżyca we wzajemnym powiązaniu.

Czym właściwie są reguły solarne i lunarne? Najlepszego wyjaśnienia ich psychologicznego

znaczenia i tym razem możemy doszukać się w dziełach ; G. Junga. Jung wiąże energię

lunarną z archetypową zasadą żeńską, a energię solarną-z zasadą męską, tak jak czynili to

przez tysiąclecia astrologowie i alchemicy. W dalszych rozważaniach definiuje on zasadę

żeńską jako erosa, nie w ujęciu nowoczesnym, jako czysto fizyczny pociąg, ale w

szerszym sensie -jako stosunek do innych ludzi. Zasadę męską, z kolei, określa jako logos.

Psychologia kobiety opiera się na zasadzie Erosa, wielkiego mistrza łączenia i rozdzielania, gdy

tymczasem od starożytności dominującą zasadą, przypisaną mężczyźnie jest Logos.

(Woman in Europę; Collected Works, Vol. 10; paragraf 254)

O ile logika i obiektywność są na ogół dominującymi cechami zewnętrznego zachowania

mężczyzny, lub przynajmniej uważane są za jego ideały, w przypadku kobiety jest to uczucie.

Ale we wnętrzu duszy jest odwrotne powiązanie: mężczyzna, który czuje lub odpowiednio -

kobieta, która myśli. Stąd większą skłonność do poddawania się skrajnej rozpaczy wykazują

mężczyźni, kobiety natomiast zawsze znajdują pocieszenie i nadzieję. Skutkiem tego mężczyzna,

bardziej niż kobieta, skory jest do odebrania sobie życia. Chociaż kobieta pada często ofiarą

sytuacji społecznej, stając się prostytutką, mężczyzna nie rzadziej staje się ofiarą podświadomych

popędów przejawiających się zewnętrznie w postaci alkoholizmu czy innych nałogów.

(Psychological Types; C.W., Vol. 6; paragraf 805)

Świadomość kobiety ma charakter bardziej lunarny niż solarny. Jej światłem jest „łagodne"

światło Księżyca, które raczej łączy niż dzieli. W przeciwieństwie do ostrego i oślepiającego światła

dziennego nie pokazuje ono obiektów w bezlitosnym oderwaniu i odrębności, ale zlewa w

złudnym blasku to co bliskie, z tym co dalekie; w magiczny sposób przemieniając drobiazgi w

rzeczy wielkie, wysokie w niskie, łagodząc wszystkie barwy do postaci błękitnawej mgiełki i

łącząc nocny krajobraz w niespodziewaną jedność.

Wybitnie księżycowej świadomości wymaga utrzymanie dużej rodziny w całości, niezależnie od

wszystkich dzielących ją różnic, a także postępowanie i porozumiewywanie się w sposób, który

nie tylko nie zakłóca harmonii pomiędzy nią i jej członkami, ale który istotnie ją wzmacnia. A

tam, gdzie przepaść jest zbyt głęboka promień światła księżycowego potrafi ją

zniwelować.

(Mysterium Coniunctionis; C.W., Vol. 14; paragrafy 223 i 227)

Pomimo istnienia wielkich różnic kulturowych i pokoleniowych pomiędzy preferowanymi

sposobami ekspresji w kreowanych rolach seksualnych - fakt jakże często przez astrologów

ignorowany! - poszukiwanie stanu osobistej pełni coraz częściej staje się przedmiotem

zainteresowania wielu osób w świecie zachodnim. C. G. Jung krótko i zwięźle opisuje aktualną

potrzebę rozwoju obu stron naszej ludzkiej natury (słonecznej i księżycowej). Ten właśnie

rozwój w kierunku osobistej integracji jest jedną z głównych dziedzin życia, dla której astrologia

może być szczególnie pomocna.

Związki międzyludzkie prowadzą nas do świata psychiki, obszaru pośredniego pomiędzy

zmysłami a duchem, który obejmuje po trochu każde z nich, nie tracąc jednak nic ze swojego

wyjątkowego charakteru. Na to terytorium powinien zapuścić się mężczyzna, jeśli pragnie

spotkać kobietę w pół drogi. Okoliczności zmusiły kobietę do wykształcenia pewnych męskich

cech, aby zagubiona i samotna w męskim świecie, nie padła ofiarą odwiecznej, czysto

instynktownej kobiecości. Również i mężczyzna zmuszony będzie rozwinąć kobiecą część

swojej natury, aby otworzyć się na swoją psychikę i erosa. Nie może on uniknąć tego

zadania, chyba że odpowiada mu błąkanie się za kobietą w chłopięcy, nie rokujący perspektyw

sposób - uwielbiając ją z oddali i zawsze będąc narażonym na lekceważenie z jej strony.

(Woman in Europę; paragraf 258)

Pojęcie stanu osobistej pełni jest bezsprzecznie ideałem, do którego powinien zmierzać

człowiek w swoim rozwoju psychicznym i duchowym. Z pewnością nie jest ono zjawiskiem

powszechnym. W rzeczywistości wiele problemów wynikających pomiędzy osobami przeciwnej

płci można bezpośrednio przypisać tak częstemu brakowi tej pełni. Znów cytując Junga:

Jest prawie regularnym zjawiskiem sytuacja, kiedy kobieta jest całkowicie zatopiona duchowo w

swoim mężu, a mąż z kolei całkowicie zatopiony emocjonalnie w swojej żonie. (Marriage as a

Psychological Relationship; C.W., Vol. 17; paragraf 331 c)

W miarę wzrostu poczucia naszej własnej pełni powinna również rozwijać się praktykowana

przez nas astrologia, odzwierciedlając tę powstającą harmonię. Dopiero gdy w wyniku własnego

doświadczenia spojrzymy z perspektywy na przyjęte w naszej kulturze role seksualne,

będziemy mogli postrzegać naszych pacjentów jako jednostki, które dzięki swojemu wielkiemu

potencjałowi przekraczają ograniczenia, jakie te role narzucają. Dopóki nie uda nam się tej

perspektywy osiągnąć udzielając porady, wystąpią wielokrotnie sytuacje, których nie będziemy

w stanie obiektywnie ocenić, a które jednocześnie będziemy starali się rozwiązać, dając

porady tak bardzo uwarunkowane naszymi seksualnymi uprzedzeniami, że zasadniczo nie

przedstawiające żadnej wartości dla borykającego się z przeciwnościami losu człowieka

oczekującego naszej pomocy. (Sporo uprzedzeń seksualnych obecnych jest również w

wielu tradycjach astrologicznych, choć nie tak wiele, jak uważają niektórzy

ekstremiści; ci bowiem, którzy twierdzą, że astrologia jest seksistowska tylko dlatego,

że traktuje o archetypowych męskich i żeńskich zasadach, właściwie nie rozumieją

swojego własnego potencjału do realizacji swojej pełni. Za zupełnie nieodpowiednie

można na przykład uznać posłużenie się sztywnymi, XIX-wiecznymi zależnościami

astrologicznymi dotyczącymi małżeństwa w poradzie astrologicznej dla reprezentanta

dzisiejszego młodego pokolenia. Równie niestosowne byłoby jednak użycie terminów i

założeń typowych dla subkultury młodzieżowej w trakcie konsultacji udzielanej osobie

w starszym wieku, dla której znamienny jest bardziej tradycyjny styl życia.

Pozycje Słońca i Księżyca w horoskopie urodzeniowym odzwierciedlają ponadto sposób, w

jaki odbieramy naszych rodziców, a także nasze stosunki z nimi. W obecnym życiu, podobnie

jak w przeszłych, rodzice stanowią konkretne i oczywiste źródło naszego życia, naszej

tożsamości i naszego charakteru. W trakcie lektury wielu wcześniejszych dzieł

poświęconych astrologii, odnosi się wrażenie, że można określić dokładnie specyfikę naszego

związku z rodzicami i zachodzącą między nimi relację, jak również ewentualność ich rozwodu

czy śmierci któregoś z nich itd. - na podstawie analizy horoskopu. Osobiście uważam, że w

przeciwieństwie do tego, co niektóre z tych prac sugerują, niełatwo jest dojść do takich

wglądów. Można zaryzykować zgadywanie opierając się na danych z horoskopu, co często

okazuje się trafne, ale nawet wtedy nie dowodzi to niczego i nie prowadzi do konstruktywnych

wniosków. Jest to jedynie zabawa w zgadywanie. Dlaczego więc mielibyśmy wykorzystywać

energię psychiczną i cenny czas, usiłując odgadnąć coś, czego możemy dowiedzieć się po

prostu zadając rozmówcy proste pytanie? Wydaje mi się, że pozycje Słońca i Księżyca, a w

szczególności ich wzajemne aspekty symbolizują generalnie, wewnętrzne doświadczanie

rodziców przez daną osobę, ich rolę w jej życiu, sposób w jaki postrzegała ich związek, to czy

ich wzajemny stosunek sprawiał wrażenie pozytywne, jak czuła się w relacji z każdym z nich.

Należy wyjaśnić, że horoskop urodzeniowy przede wszystkim pokazuje nasze doświadczenie, a

niekoniecznie „obiektywny" wymiar sytuacji. Przykładowo, w praktyce spotkałem się z

wieloma przypadkami, w których, chociaż rodzice często byli w konflikcie czy nawet

rozwiedzeni, w horoskopie ich dziecka Słońce było w trygonie z Księżycem i w ogóle nie

występowały tradycyjne przesłanki zburzenia życia rodzinnego. Wydaje się, że w takich

przypadkach istniejąca między rodzicami dysharmonia w niewielkim stopniu dotyczy dziecka.

Z drugiej strony, zetknąłem się z osobami, których horoskopy urodzeniowe zawierały

kwadraturę Słońce-Księżyc i wiele innych indykatorów zapowiadających „konflikt" między

rodzicami, a których rodzice żyli jednak w harmonijnym i szczęśliwym związku przez 40 lat. W

tych przypadkach ktoś mógłby przyjąć, że dana osoba postrzegała rodziców jako

reprezentantów konfliktowego sposobu bycia i samoekspresji (na co wskazywała szczególnie

kwadratura Słońce-Księżyc) i że to wywołało w tej osobie pewne problemy w relacji do

rodziców, jak również wewnętrzny konflikt pomiędzy rolami: aktywną i bierną; dominującą i

receptywną. W zdecydowanej większości horoskopów urodzeniowych Słońce i/lub Księżyc

powiązane są z innymi planetami zarówno harmonijnymi - pozytywnymi, jak i negatywnymi -

wnoszącymi napięcia i wyzwania aspektami. Dokładna analiza tych elementów składowych

horoskopu, w połączeniu z prowadzoną w intymnej atmosferze rozmową z pacjentem na

temat jego najgłębszych uczuć, zwykle ujawnia, iż pomimo że związek z jednym z rodziców

przebiegał (lub nadal przebiega) harmonijnie na niektórych płaszczyznach, na innych

doświadczył on wielkich frustracji lub konfliktów. Przykładowo, jeśli czyjś Księżyc połączony

jest trygonem z Merkurym, a jednocześnie kwadraturą z Wenus, osoba ta prawdopodobnie

będzie miała dobry kontakt intelektualny z matką, jednak wymiana uczuć miłości i fizycznej

bliskości prawdopodobnie będzie utrudniona.

Najbardziej pożyteczną rzeczą, jaką możemy zrobić w przeprowadzanej z astrologicznego

punktu widzenia analizie psychologicznej wczesnej fazy życia danej osoby, jest uświadomienie,

że nasze indywidualne zharmonizowanie, karma i sposoby autoekspresji niewątpliwie

wywołają określone reakcje u innych osób, a w szczególności u tych, z którymi blisko żyjemy

na co dzień. Rodzice nie mogą być tymi, których ostatecznie obarczamy winą za jakiekolwiek

nasze problemy. Co więcej, nie istnieje konstruktywny cel projekcji naszej własnej od-

powiedzialności na innych. Nie uważam, że żadna z wzajemnych relacji rodzic-dziecko nie

potrzebuje dokładniejszego wglądu, a czasem również psychoterapii. Wprost przeciwnie!

Odnoszę wrażenie, że często przychodzimy na świat jako rodzic lub dziecko istoty, z

którąjesteśmy szczególnie silnie powiązani karmą. Jeśli jednak samo to powiązanie, bardziej

niż postawa, jaką wobec niego przyjmujemy, jest rzeczywistym problemem, wówczas

konieczne jest nie tylko przestudiowanie pojedynczego horoskopu urodzeniowego, ale również

dokonanie charakterystyki porównawczej zainteresowanych osób. Niektórzy z nas mają tak

całkowicie odmienne natury i tak odmiennie skonstruowaną harmonię wewnętrzną, że są one w

prosty sposób zupełnie nie do pogodzenia. W takich przypadkach żaden wysiłek włożony w

funkcjonowanie tego związku nie jest w stanie spowodować, że dwoje ludzi upodobni się do

siebie. Mogą oni nauczyć się bardziej akceptować siebie i stwarzać sobie wzajemnie przestrzeń

dla autoekspresji, ale ciągle mogą nie chcieć mieć ze sobą wiele do czynienia.

Życie dziecka przebiega w zasięgu oddziaływania pola energetycznego rodziców. Oznacza to,

że dziecko żyje i oddycha atmosferą, którą stwarzają rodzice w ramach wzajemnego związku

pomiędzy nimi dwojgiem. Stąd, w miarę jak człowiek dorasta i staje się coraz bardziej

niezależny od rodziców, może - patrząc z szerszej już perspektywy - odkryć, że jego

prawdziwa natura nie jest możliwa do pogodzenia z panującą między rodzicami atmosferą,

która nadal otacza go i odzwierciedla się w postaci nawykowych wzorów postępowania. Je-

żeli tak się sprawa przedstawia, wtedy osobie tej potrzebne jest odnalezienie i stworzenie

swojej własnej atmosfery, stylu życia i stosunków, które będą pozostawały w zgodzie z całością

jego własnej natury. Bardzo często znak na wierzchołku czwartego domu symbolizuje typ

atmosfery i indywidualnych wymogów, które zapewniają człowiekowi dobre samopoczucie w

stosunku do siebie samego. Analiza porównawcza horoskopów może wykazać, w stopniu

znacznie większym niż analiza horoskopu urodzeniowego, czy człowiek będzie odznaczał się

dobrym samopoczuciem i zdrowiem w rodzicielskiej atmosferze oraz czy wynikające z tej

atmosfery warunkowe wzory postępowania będą sprzyjały jego autoekspresji czy też będą ją

hamowały. Dana osoba musi dojść do zrozumienia powyższej kwestii dla uzyskania

właściwego dystansu, umożliwiającego jej osiągnięcie obiektywności i skuteczności w

procesie wychowania własnych dzieci i rozpoznania ich potrzeby poruszania się w niezależnej

przestrzeni. Jeśli nie osiągnie ona tej obiektywności, wielokrotnie będzie nieświadomie

powtarzał błędy swoich rodziców. Jak pisze Jung:

Tragiczne w skutkach powielanie modelu rodziny można określić mianem psychologicznego

grzechu pierworodnego lub klątwy Atrydów, spadającej na kolejne pokolenia.

(Mysterium Coniunctionis; C.W., Vol. 14; paragraf 232)

Przemiana w kontekście społecznym

W kulturze amerykańskiej w miejsce obrzędu inicjacji, którego skutkiem była osobista

przemiana, niezbędna do szybkiego i całkowitego zerwania powstałych w okresie dzieciństwa

więzów z rodzicami i osiągnięcia dojrzałości, występuje jedynie długi, przeciągający się okres

prób udowodnienia samemu sobie, że jest się człowiekiem dorosłym, istotą niezależną i

samowystarczalną.

W społeczeństwie, w którym sami musimy odnaleźć swoje drogi inicjacji i osobistej

przemiany, szczególnie ważną rolę ma do odegrania astrologia. Należy jednak pamiętać, że

astrologia nie jest czymś oderwanym od życia. Nie jest ani „religią" samą w sobie, ani nauką, w

której zawarte są wszystkie inne ludzkie próby zrozumienia. Jest ona po prostu jednym z wielu

możliwych narzędzi, które mogą być wykorzystane na dowolną ilość sposobów. W naszym życiu

osobistym astrologia może służyć celowi, jakim jest przeprowadzenie nas przez okresy

inicjacji, przemiany i przełomowe momenty życia. Może dostarczyć nam kosmicznej podstawy i

kosmicznego znaczenia, które nadają głębszy sens każdemu poważniejszemu przeżyciu, co

bezskutecznie próbuje uczynić większość religii. A w praktyce profesjonalnego doradztwa

astrologicznego świadomość odgrywanych ról społecznych, wpływów i więzi rodzicielskich, jak

również indywidualnych potrzeb związanych z przechodzeniem przez archetypowe fazy oso-

bistej przemiany jest absolutnie niezbędna dla efektywności udzielanych porad. Jeśli

społeczeństwo lub religia, z którymi człowiek jest związany, nie są w stanie zapewnić środków

koniecznych do zrozumienia tak ważnych procesów i potrzeb, należy poszukać innej drogi.

Astrologia jest jedną z dróg poznania, do której sięgają miliony ludzi poszukując porady.

Wyższa świadomość

Wielokrotnie na kartach tej książki użyję jeszcze zwrotów „wyższa świadomość", „wyższy

poziom świadomości" i podobnych określeń. Dlatego wskazane byłoby wyjaśnienie tych pojęć,

zanim przejdę do omówienia poszczególnych czynników astrologicznych. Niektórzy

astrologowie w swoich publikacjach i wykładach podają, że horoskop urodzeniowy

człowieka pozwala określić poziom jego świadomości i stwierdzić jedynie na podstawie pew-

nych aspektów i pozycji planet, czy jest on „duszą rozwiniętą" lub „starą duszą". W moim

odczuciu jest to wielki błąd, który może nie tylko zmylić człowieka będącego na drodze do

zrozumienia siebie, ale również wykształcić, szczególnie wśród adeptów astrologii nie

mających jeszcze doświadczenia życiowego - które można nabyć tylko dzięki praktyce -

osądzający, fałszywy stosunek do innych ludzi. Wszyscy jesteśmy jedynie borykającymi się z

przeciwnościami losu duszami na drodze do większej miłości i światła. Być może znajdujemy

się w różnych punktach tej drogi, jednak bez względu na to, czy jesteśmy tego świadomi czy

nie, jest to dla wszystkich ta sama droga. Horoskop urodzeniowy jest symboliczną mapą

szczególnego wycinka drogi, którą podążamy w tym życiu. Odzwierciedla on strukturalne

wzory czyjegoś życia; w wyjaśnienie tego zagadnienia wielki wysiłek włożył Dane Rudhyar w

swoich obszernych dziełach10. Treść i to, co jest przez kogoś uświadamiane nie są widoczne

w horoskopie. Mimo że duchowo nastawiony astrolog o dużej wrażliwości psychicznej

potrafi często intuicyjnie odczytać poziom świadomości określonego człowieka (i w

rzeczywistości potrzebna jest mu ta zdolność w bardziej wyrafinowanych zastosowaniach

astrologii służących samopoznaniu), to tego rodzaju spostrzeżenia pochodzą raczej od

samej osoby astrologa, niż z interpretacji horoskopu. Ideałem dla osiągnięcia głębokiego zrozu-

mienia człowieka jest intuicyjna synteza symbolicznego zapisu w horoskopie z bezpośrednim

wrażeniem, jakie wywołuje na astrologu żywy człowiek. Jednak nawet kiedy nasza

wrażliwość umożliwia nam dostrojenie się do poziomu świadomości konkretnej osoby, musimy

być bardzo ostrożni tworząc osądy opierające się na tej osobistej intuicji. Konieczność

zachowania ostrożności wyjaśnia zastosowane na początku tego rozdziału stwierdzenie

Rudhyara, zgodnie z którym każdy z nas posiada ograniczenia, a nasz poziom zrozumienia i

nasze własne wartości mogą bardzo ograniczać obiektywność i efektywność udzielanej

przez nas porady.

10 Dokładne wyjaśnienie zasad strukturalnych i kształtujących zawiera rozdz. 4 książki Astrology,

Psychology and Four Elements (wydanie polskie: Astrologia i psychologia).

Opierając się na założeniu, że horoskop urodzeniowy pokazuje poziom świadomości bądź

poziom rozwoju duchowego, w dużym stopniu zawężamy również podejście do

indywidualnego człowieka. Czy możliwe jest poszerzenie naszej świadomości za życia? Mam

nadzieję, że tak. Będąc w szczęśliwej sytuacji posiadania dwóch o 10 lat młodszych ode mnie

sióstr, które są bliźniaczkami jednojajowymi, mogłem obserwować jak dorastają nabierają

indywidualnych cech i rozwijają swój własny styl życia. Urodziły się w niewielkim odstępie

czasu (jedna po drugiej), więc ich horoskopy są niemal identyczne. Nawet ich ascendenty

oddalone są od siebie tylko o 1,5°. Według astrologów o których słyszałem, że określają

poziom świadomości na podstawie analizy horoskopu urodzeniowego, obie te dusze powinny

być rozpatrywane jako posiadające jednakowy poziom rozwoju duchowego. A jednak, chociaż

ich horoskopy dokładnie opisują każdą z nich od strony psychologicznej i odnośnie do ogólnej

drogi życia, poziomy duchowe tych kobiet różnią się jak dzień i noc. Jedna z nich zde-

cydowanie skłania się ku życiu duchowemu, jest wegetarianką, interesuje się astrologią i ma

skłonność do refleksji, druga natomiast jest w znacznie większym stopniu ekstrawertyczna i,

przynajmniej obecnie, bynajmniej nie tak zainteresowana tymi zagadnieniami, jak jej siostra.

Skoro konstruktywne zastosowanie astrologii stwarza potrzebę poznania nie tylko tego, co

astrologia potrafi dokonać, ale również tego, jakie są jej ograniczenia. W moim odczuciu

konieczne jest podkreślenie w tym miejscu, że indywidualny poziom świadomości człowieka nie

może być oceniany jedynie na podstawie danych astrologicznych. Poza tym, mimo że symbolika

archetypowych struktur karmicznych w horoskopie urodzeniowym jest jasno widoczna,

dokładny sposób w jaki struktura ta przejawi się w bezpośrednim spotkaniu z karmą

drugiego człowieka nie może być określony z samego tylko horoskopu. Horoskop urodzeniowy

może być wykorzystany jako soczewka, skupiająca naszą uwagę i naszą psychiczną energię.

Oczywiście niektóre osoby rzeczywiście posiadają zdolność dokładnego dostrojenia się do

specyficznych doświadczeń karmicznych, wykorzystując odpowiednie zmysły psychiczne. Ale

jest to już zupełnie odmienny sposób niż użycie jedynie samego horoskopu urodzeniowego.

Jak zatem można rozumieć termin „wyższa świadomość"? Najlepszą analogią, jaka przychodzi

mi na myśl jest ta, która dotyczy elektryczności i żarówki. Wraz z intensywniejszym przepływem

świadomej energii (prądu elektrycznego) wzrasta świadomość (ilość światła). Duszę o bardzo

niskim poziomie świadomości można porównać do żarówki o mocy 15 Wat, przeciętnego

człowieka - do żarówki 60-watowej, natomiast student jednej z wyższych form medytacji może

przypuszczalnie osiągnąć moc 200 Wat. Doskonały Mistrz Duchowy (określany w Indiach

mianem Sant Sat Guru lub prawdziwego świętego) może być kanałem tak nieskończonej mocy

i światłości, że nawet analogia do żarówki o mocy biliona Wat nie jest wystarczająca do

symbolicznego odzwierciedlenia takiego poziomu świadomości. Kiedy nasza świadoma

energia przepływa jako bardziej skondensowana i w bardziej czystej formie, światłość naszej

świadomości może wzrosnąć z poziomu 75 W do, powiedzmy, poziomu 200 W w ciągu

jednego życia. Głównym faktem, który musimy sobie uświadomić, pomimo niezgrabno-ści tej

niedostatecznej analogii, jest to, iż nasz horoskop urodzeniowy pokazuje nam, że struktura

potencjału życiowego jest ożywiona i rokuje nadzieje na wyjaśnienie przy naszym poziomie

świadomości. Jeśli światłość świadomości jest udoskonalana, odżywiana i może się rozwijać,

wtedy to co pokazuje horoskop w formie archetypowego zarysu, może być uzewnętrznione w

coraz bardziej i bardziej wyrafinowanym sposobie codziennego życia. Jeśli pozwolimy by tak

się działo, wtedy nastąpi prawdziwy rozwój (psychologiczny i duchowy) i prawdziwa

przemiana.

Klucze do przemiany: Część l Uran i Neptun

Rozpogódź czoło.

Nasza zabawa skończona. Aktorzy

Byli duchami, zgodnie z zapowiedzią,

I rozpłynęli się w zwiewnym powietrzu.

A jak ulotna materia tych wizji,

Jak nasze bezcielesne widowisko,

Tak i palące świetne, wieże w chmurach

Wzniosie świątynie, ba caly ten glob

Ze wszystkim, co ma na swojej powierzchni,

Kiedyś rozwieje się, nie zostawiając

Strzępu mgly nawet. Jesteśmy surowcem,

Z którego sny się wyrabia, a życie

To chwila jawy między dwoma snami.

Shakespeare: Burza11

11 W. Shakespeare: Burza, Zimowa opowieść; w przekładzie S. Barańczaka; Wydawnictwo „W

drodze", Poznań 1991, str. 103.

W moim odczuciu planety transsaturniczne wywierają bezpośredni wpływ na najgłębsze

warstwy psychiki człowieka. Moc tych energii jest jednak często tak wielka, że niejako

wykraczają one poza granice psychiczne w świat zewnętrzny i dlatego ujawniają się również

jako zmiany w świecie fizycznym. Jedna ze szkół współczesnej astrologii (która zajmuje się

rozwojem człowieka rozpatrywanym w kategoriach rozwoju duchowego) utrzymuje, że planety

transsaturniczne wywierają silny wpływ jedynie na dusze, które w pewnym stopniu obudziły się

na prawdę duchową. Mówi się, że energie tych planet mają wpływ na nasze ciała subtelne, ale

tylko wtedy, kiedy dusza już osiągnęła ten etap ewolucji na którym ciała te gotowe są na

przebudzenie. Przypuszcza się, że w miarę jak Era Wodnika postępuje naprzód, coraz więcej

dusz będzie podlegało wpływowi planet transsaturnicznych; skutkiem działania tych planet

będzie inicjowanie wprowadzenia dusz na wyższą warstwę spirali rozwoju. Zgadzam się

oczywiście z tym, że planetom transsaturnicznym odpowiada wyższa wibracja (lub przynajmniej

bardziej wyrafinowane i przenikliwe energie), niż siedmiu planetom starożytnej astrologii.

Zgadzam się również co do tego, że poziom świadomości człowieka ma wpływ na sposób, w jaki

oddziaływania planet transsaturnicznych będą przez niego doświadczane. Mam jednak

wrażenie, że twierdzenie, iż jedynie dusze „wysoce rozwinięte"są wrażliwe na energie tych

planet, jest zbyt wielkim uogólnieniem. Można natomiast bardziej poprawnie powiedzieć, że

osoba o wyższym poziomie świadomości może być kanałem służącym do wyrażania

najczystszych, najszlachetniejszych i najbardziej konstruktywnych przejawów tych energii, jak

ma to zresztą miejsce w przypadku wszystkich planet. W żaden sposób jednak nie możemy

twierdzić, że destrukcyjni rewolucjoniści nie reagują na wpływy Ura-na, członkowie mafii na

wpływy Plutona, a narkomani na wpływy Neptuna. Ludzie ci z pewnością wyrażają pewien

aspekt działania energii transsaturnicznych w swoim życiu, chociaż oczywiście nie ten,

wyrażający się w sposób korzystny.

Uran, Neptun i Pluton symbolizują energie, które nieustannie nakłaniają do zmiany (i dają

nadzieję postępu) w naszej świadomości. Wybitny astrolog Dane Rudhyar przypisał planetom

transsaturnicznym miano „ambasadorów galaktyki". W artykule opublikowanym w czasopiśmie

Astroview stwierdza on, że:

Każdy system żywy lub element kosmosu podlega działaniu dwóch przeciwstawnych sobie sił. Z

jednej strony jest to siła przyciągania, która przyciąga każdą część systemu do punktu

centralnego (centrum lokalnego - przyp. tłum.) /na przykład siła grawitacji/; a z drugiej - siła

przyciągania pochodząca z przestrzeni zewnętrznej, co właściwie oznacza siłę pochodzącą z

większego systemu, w ramach którego działa ten pierwszy system.

Każda planeta naszego systemu słonecznego i każda żywa istota na Ziemi podlega w pewnym

stopniu ciśnieniu i siłom przyciągania, które docierają do nas z galaktyki; doświadczamy również

oddziałującej w przeciwnym kierunku siły grawitacyjnej Słońca -centrum naszego Systemu

Słonecznego.

Saturn jednak reprezentuje podstawową linię demarkacyjną pomiędzy tymi dwiema

przeciwstawnymi siłami - galaktyczną i słoneczną. Planety znajdujące się wewnątrz orbity

Saturna są przeważnie tworami Słońca i jemu podlegają, podczas gdy planety położone poza

Saturnem są tym, co nazwałem wiele lat temu „ambasadorami galaktyki". Skupiają one w Systemie

Słonecznym energię tej rozległej zbiorowości gwiazd, jaką jest galaktyka. Nie należą jednak

całkowicie do Systemu Słonecznego. Znajdują się w sferze jego wpływów, spełniając zadanie

połączenia naszego małego systemu (którego centrum stanowi Słońce, a orbita Saturna - granicę)

z większym systemem - galaktyką.

To, że planety transsaturniczne są symbolami kosmicznych (lub galaktycznych) energii, które

skłaniają, a w praktyce często zmuszają człowieka do zrobienia postępu i do kontaktu jego

świadomości z większymi, bardziej ogólnymi energiami życiowymi, przejawia się w rozmaity

sposób. Po pierwsze, planety transsaturniczne, gdy są obserwowane z Ziemi, poruszają się

powoli; dlatego każda z nich pozostaje w jednym znaku zodiaku przez wiele lat. Stąd spotykamy

całe pokolenia mężczyzn i kobiet doświadczających podobnych zazwyczaj zmian, pomimo że

specyficzne skoncentrowanie przemian jest inne dla każdego człowieka, w zależności od

pozycji domów i aspektów z innymi planetami.

Po drugie, porównując horoskopy, możemy dostrzec jak ewolucyjne siły działają poprzez

poszczególne osoby, ogniskując się w specyficzny sposób na wzajemnych stosunkach dwóch

osób. Odwieczny „konflikt pokoleń" jest dobrym przykładem tego, jak wpływy planet

transsaturnicznych odpowiadają doświadczaniu presji w kierunku dokonywania postępu i

więcej obejmującej świadomości. Nasza potrzeba wykształcenia bardziej otwartej, holistycznej

postawy życiowej w wyniku głębszego kontaktu z ludźmi z innych pokoleń staje się często

bolesnym rozczarowaniem. W analizie porównawczej dwóch osób, między którymi różnica

wieku wynosi kilkadziesiąt lat, trzy zewnętrzne (względem Saturna) planety znajdują się nie

tylko w różnych znakach w poszczególnych horoskopach u rodzeń i owych, lecz zwykle

również w innych domach horoskopu tej drugiej osoby (gdy przy porównywaniu posłużymy się

metodą umieszczenia uro-dzeniowych planet jednej osoby w horoskopie urodzeniowym

drugiej). Inaczej mówiąc, jeśli umieszczę znajdujący się w moim drugim domu Pluton (który

jest, powiedzmy w 2° Lwa), w 2° Lwa w horoskopie mojego ojca, może on przypaść na

jakikolwiek z domów w jego horoskopie urodzeniowym. Jest jednak mało prawdopodobne, że

przypadnie on na ten sam dom, w którym znajduje się jego urodzeniowy Pluton. Z drugiej

strony, jeśli umieszczę mój urodzeniowy Pluton w 2° Lwa w horoskopie osoby, której wiek

różni się od mojego nie więcej niż o kilka lat, jest duża szansa, że mój urodzeniowy Pluton

znajdzie się w tym samym domu jej horoskopu, w którym umieszczony jest jej urodzeniowy

Pluton. Widzimy więc, że typy głównych przemian wywołanych przez bliskie relacje pomiędzy

osobami znacznie różniącymi się od siebie wiekiem, będą prawdopodobnie całkowicie

nowego rodzaju, oddziałując na oboje ludzi w zupełnie nowy sposób i wywierając na nich

presję w kierunku przemiany lub radykalnej odmiany ich postaw wobec określonych dziedzin

życia. Aby jeszcze lepiej wyjaśnić tę kwestię przypuśćmy, że urodzeniowy Uran, Neptun czy

Pluton osoby o 20 lat starszej lub młodszej ode mnie przypada na mój 9 dom; zaistnieje

wówczas potencjalna możliwość silnego wpływu tej osoby na moje ideały, przekonania, re-

ligijną orientację, a plany związane z samodoskonaleniem (9 dom) zostaną zre-

wolucjonizowane (Uran), uszlachetnione lub uduchowione (Neptun), albo też gruntownie

przemienione (Pluton). Dlatego w tego typu sytuacji energie Urana, Neptuna i Plutona

oddziałują na obie osoby w nowy, będący wyzwaniem sposób. Spotkania z ludźmi innych

generacji mogą być więc trudniejsze niż relacje z osobami równymi nam wiekiem, ponieważ

takie związki zmuszają nas do wychylenia się poza nasze stare modele myślenia i

zachowania w niektórych sferach życia. Związki takie wymagają od nas dokonania postępu aby

stać się „więcej obejmującymi"(można powiedzieć „kosmicznymi"). Stąd związki z osobami z

innej generacji często zagrażają nam i wymagają od nas wiele wysiłku. Być może będziemy

musieli doświadczyć jakiegoś bólu w zasygnalizowanej sferze lub jakiejś formy lęku, jako że

staniemy wobec wyzwania przemiany naszych postaw, ale, jak napisał Jung, „Nie ma

możliwości osiągnięcia świadomości bez bólu". Oczywiste jest, że niektórzy z nas chętnie

podejmują wyzwania i wykorzystują okazje, aby uczyć się od tych, którzy mają inną

perspektywę na życie i różnorodność zdecydowanie innego doświadczenia życiowego. Jeśli

potrafimy pozostać otwarci na życie i nową wiedzę, opierającą się w pewnym stopniu na

uświadomieniu sobie, jaką wartością są doświadczenia innych ludzi, te wyzywające spotkania z

ludźmi innych generacji będą przyjmowane z wdzięcznością, a nawet z radością.

Podstawowe „czynniki osobiste" w życiu różnych ludzi są zawsze te same. Te zasadnicze

energie, czy wymiary życia, egzystują we wszystkich istotach ludzkich od wieków. Wywołują

one różne orientacje w świadomym życiu człowieka, chociaż stopień, w jakim są dopuszczone

do świadomości, zależy w dużej mierze nie tylko od wzajemnego powiązania pomiędzy tymi

czynnikami we wnętrzu człowieka (co symbolizują aspekty), ale również od wpływów

środowiskowych i norm kulturowych obowiązujących w określonym czasie i miejscu. Z punktu

widzenia astrologii energie te (które, powtarzam, są zasadniczymi czynnikami osobistymi w

świadomym życiu każdego człowieka) symbolizowane są przez Słońce, Księżyc, Merkurego,

Wenus i Marsa1*.

12 Kompletny schematyczny zarys czynników osobistych, społecznych i transpersonalnych

reprezentowanych przez te planety znajduje się na str. 86 książki Astrology, Psychology and the

Four Elements (wydanie polskie: Astrologia i psychologia).

Jowisz i Saturn stanowią stopień pośredni pomiędzy planetami osobistymi a transpersonalnymi,

bezosobowymi energiami planet transsaturnicznych, ponieważ bardzo często mają związek

z naszym uczestnictwem w społeczności i ze społecznie nacechowanymi normami,

przekonaniami i ambicjami. Znaki, domy i aspekty, w których znajduje się te siedem planet,

wskazują określone drogi, poprzez które te energie oddziałują na człowieka. Czynniki

symbolizowane przez te siedem planet podlegają do pewnego stopnia modyfikacjom

poprzez świadome doświadczenie i skoncentrowane użycie woli.

Neptun i Pluton są natomiast całkowicie poza świadomą kontrolą, podobnie jak rzeczywiste

planety są w wielkim oddaleniu od Ziemi. Dlatego człowiek w zupełności nie jest w stanie

kierować energiami tych planet. Może jednak kontrolować swoje postawy wobec tych wpływów

obecnych w jego życiu. Może zmieniać swoją świadomą orientację wobec przejawów tych

silnych oddziaływań. Jak już wspomniałem, Uran, Neptun i Pluton, rozpatrywane z pozycji

funkcji, jakie spełniają, zawsze prowokują zmianę w tej sferze życia, na którą oddziałują.

Zmiana ta nadchodzi zwykle harmonijnie i w sposób względnie ciągły, jeśli planety te znajdują

się w „łatwych"aspektach z pozostałymi siedmioma planetami. Jeśli jednak planety

transsaturniczne pozostają w napiętych aspektach z pozostałymi planetami, zmiana będzie

trudniejsza do jej kontrolowania. Oznacza to, że napotkamy trudności w opanowaniu sytuacji,

oraz że możemy zostać przytłoczeni przez te energie, bowiem planety transsaturniczne

symbolizują energie znacznie potężniejsze od którejkolwiek z pozostałych planet. Sama siła

woli i determinacja nie są nigdy dość wystarczające, by stawić czoła tym energiom.

Przykładowo, jeśli jedna z planet transsaturnicznych jest w kwadraturze do innej planety, ich

energie są ze sobą sprzeczne. Z konieczności któraś z nich ustąpi pod naporem drugiej.

Niekiedy możemy dość długo opierać się wzmagającej się presji wprowadzenia zmiany w

naszym życiu. Ostatecznie jednak uświadamiamy sobie, że taki opór jest w istocie oporem

wobec tego, co pozwoliłoby nam osiągnąć stan większej pełni, a zatem i większego

człowieczeństwa. Ten opór jest więc ostatecznie skierowany na hamowanie własnego roz-

woju. Przykład takiego napiętego aspektu w horoskopie urodzeniowym pojawia się w

horoskopie Meher Baby, hinduskiego nauczyciela, czczonego przez swoich zwolenników jako

wcielenie Boga. W rzeczywistości sam Meher Baba na pytanie czy jest Bogiem, odpowiedział:

„A kim w przeciwnym razie mógłbym być? "W horoskopie Meher Baby Słońce w pierwszym

domu jest w kwadraturze do będących w koniunkcji Plutona z Neptunem w czwartym domu.

(Koniunkcja Pluton - Neptun jest również w kwinkunksie do Księżyca w dziewiątym

domu). Dlatego poczucie świadomej tożsamości (szczególnie silna pozycja Słońca w

pierwszym domu) Meher Baby było sprzeczne z potężnymi energiami reprezentowanymi

przez Plutona i Neptuna (w czwartym domu - fundamentalne korzenie ludzkiej egzystencji).

Przy tak wielkiej energii tworzonej przez ten wnoszący napięcia aspekt coś musiało ustąpić.

Tym, co „ustąpiło", było poczucie bycia indywidualną, odrębną istotą. Stąd czynnik Słońca

stał się kanałem, poprzez który mogły się ujawniać większe energie. Księżyc stał się

(symbolicznie) czynnikiem rozsiewającym i skupiającym te energie. Jeśli uświadomimy sobie,

że Neptun symbolizuje po części „mistyczną" świadomość, a Pluton reprezentuje potencjalne

duchowe odrodzenie, jesteśmy w posiadaniu symbolicznego klucza do tego rodzaju

kosmicznych energii, które ujawniły się w osobie tego wielkiego nauczyciela. Pozycje Słońca i

Księżyca w donnach (kanały, poprzez które te energie oddziaływały) wskazują, w jakich

dziedzinach życia takie wpływy się przejawiły. Słońce w pierwszym domu (domu tożsamości)

trafnie symbolizuje kogoś, kto tak całkowicie utożsamił się z twórczą siłą życia. Księżyc w

dziewiątym domu (domu religii i poszukiwania prawdy) jest symbolem duchowego

nauczyciela.

Ten przykład demonstruje, jak należy interpretować planety transsaturniczne w horoskopie

urodzeniowym. Skoncentrowanie zmian w czyimś życiu, spowodowane presją potężnych

energii, „żądających"swojego ujawnienia, może być sprecyzowane z maksymalną dokładnością

dzięki przestudiowaniu ścisłych aspektów z Uranem, Neptunem i Plutonem. Planety

transsaturniczne działają więc poprzez nas, w pewnym stopniu aktywizując psychologiczne

czynniki reprezentowane przez Saturna, Jowisza, Merkurego, Wenus, Marsa, Słońce i

Księżyc, jakby energia płynęła od Urana, Neptuna i Plutona kanałami symbolizowanymi przez

pozostałe siedem planet. Aspekty, które tworzą są kluczem do tego przepływu energii, (rozdział

6 zawiera więcej informacji na temat tych aspektów).

Ponieważ Uran, Neptun i Pluton poruszają się w tak wolnym tempie w porównaniu do Ziemi,

wywołują one specyficzne skutki na poszczególne pokolenia istot ludzkich. Wpływy te

zmieniają się w zależności od kultury dominującej na danym obszarze. Aspekty z planetami

transsaturnicznymi w horoskopie urodzeniowym ukazują więc, jak dana osoba jest

zharmonizowana z wywołującymi zmianę energiami dotyczącymi nie tylko jej samej ale

również określonej epoki. W odniesieniu do środowiska społecznego i różnych nurtów

przemian socjalnych zachodzących w określonym czasie, nasuwa się pytanie: Czy konkretny

człowiek będzie konserwatystą, zagorzałym rewolucjonistą, czy kimś o bardziej

umiarkowanych poglądach? Czy jest dostrojony do energii przynoszących zmianę w czasach

jemu współczesnych i otwarty na przekazy „ambasadorów galaktyki"? Czy też przeciwstawia się

lub jest obojętny na owe „bóle porodo-we"nowej świadomości?

Oprócz urodzeniowych pozycji Urana, Neptuna i Plutona w domach i ich aspektów doniosłe

znaczenie mają również ich tranzyty. Będą one opisane dokładniej w rozdziale 9.

W tym miejscu natomiast chciałbym nadmienić, że tranzyty tych planet przez punkty

sensytywne w horoskopie urodzeniowym są najbardziej dogłębne i dalekosiężne ze

wszystkich tranzytów a ich ostateczne skutki są najbardziej rozległe i długotrwałe. W

następnych częściach niniejszego rozdziału opiszę zwięźle znaczenie każdej spośród

planet transsaturnicznych i wspomnę w jaki sposób tranzyty tych planet są doświadczane

przez indywidualnego człowieka.

Uran

Planeta Uran symbolizuje energię, która przejawia się w formie: gwałtownych zmian w stylu

życia, nagłych zmian w świadomości, przebłysków intuicji i szybkiego powstawania nowych idei i

oryginalnych koncepcji. Uran może być uważany za kanał, którym potężne energie płyną do

świadomości z prędkością prądu elektrycznego. Uran ujawnia się również w postaci pędu do

niezależności, buntu, kaprysów, tego co niekonwencjonalne, oryginalne i nieoczekiwane.

„Wpływ" Urana nie czyni człowieka zbyt stałym, sprawia natomiast, że staje się on kanałem,

dzięki któremu mogą narodzić się nowe idee. Gdy pozycja Urana w horoskopie

urodzeniowym jest mocna, wtedy czynnik symbolizowany przez planetę (lub planety) w

aspekcie zawierającym Uran jest silnie pobudzający, silnie przyciągający i silnie energetyzujący

i jeśli wszystko idzie dobrze - oświecający. Widać stąd, że „działa"silnie pobudzająco poprzez

nagłe impulsy. Ta energia jest potrzebna do przełamania saturnicznych mechanizmów

obronnych ego i barier świadomego umysłu. Wbrew niektórym poglądom, Uran nie zawsze

działa destrukcyjnie. Jego działanie przejawia się jako destrukcja tylko wtedy, kiedy jego

wpływ napotyka opór. Ponieważ na ogół ta czy inna forma oporu jest obecna (szczególnie jeśli

Uran występuje w aspektach napięcia), tranzyt Urana jest często doświadczany jako silnie

niszczący.

Tranzytowany Uran odcina „stare"i rewolucjonizuje sposób istnienia człowieka we wskazanej

przez niego sferze. Przynosi gruntowne zmiany, których skutkiem jest zreorganizowanie (a

często najpierw zdezorganizowanie) czyjejś świadomości aby umożliwić dalszy postęp

naprzód. Z psychologicznego punktu widzenia doprowadza on do przejścia do świadomości w

formie eksplozji tych wszystkich idei, uczuć i wyobrażeń, które były podświadome, tzn.

dokładnie poniżej progu świadomości. Stąd, jego tranzyty są wrogie jakiejkolwiek represji.

Jeśli dany człowiek żył w sposób zahamowany sposobem życia, w którym witalne pierwiastki

jego natury były zablokowane, zaniedbane lub ignorowane, jest prawie pewne, że tranzyt

Urana w koniunkcji, kwadraturze lub opozycji do którejś z planet osobistych, z wielką

gwałtownością wydobędzie na powierzchnię konfrontację z tymi częściami natury tego

człowieka. Uran zawsze przyspiesza rytm natury i dlatego człowiek doświadczający któregoś z

tych tranzytów jest często podenerwowany, pobudliwy, niespokojny i kierowany nieprzepartym

pragnieniem zmiany i wolności. Uran w najlepszym wypadku jest wielkim wyzwolicielem, tym,

który przynosi przebudzenie i oświecenie i potrząsa wewnętrznym i zewnętrznym życiem

człowieka z taką intensywnością, że nic już później nie jest takie samo. Planetę tę można

powiązać z mitologiczną postacią Promete-usza, który ukradł bogom ogień i tym samym

umożliwił ludziom poszerzenie granic ich wiedzy. Podczas tranzytów Urana większość osób

czuje pociąg do faktycznego zrealizowania swoich potrzeb ekscytacji, wolności i eksperymento-

wania. Często podejmują one radykalne działania, aby zmienić to, co postrzega ją jako

„duszną" sytuację życiową. Pewien procent ludzi doświadczy jednak tranzytów Urana niemal

całkowicie na poziomie wewnętrznym; w czasie ich trwania w subtelny sposób

zrewolucjonizują oni swoje postawy, zrozumienie i sposób samoekspresji w

sygnalizowanych obszarach. Ich życie zewnętrzne niejednokrotnie odzwierciedli wynikający z

nowej świadomości stosunek do życia; w takich przypadkach jednak nie zawsze będzie to łatwo

uchwytne. Podczas tranzytów Urana dana osoba często czuje impuls do ucieczki przed

sytuacjami życiowymi, które postrzegane są jako blokujące lub frustrujące jej zindywiduali-

zowaną samoekspresję. Czasem jednak, zakładając, że sytuacja życiowa jest zasadniczo

„zdrowa" i w dużym stopniu elastyczna, bardziej konstruktywnym dla niej podejściem jest

eksperymentowanie z radykalnymi zmianami w granicach starej sytuacji - bądź to

małżeństwa, pracy czy czegokolwiek innego. Pogłębienie samozrozumienia, które może być

rezultatem takiego wyzwania jest niejednokrotnie znacznie większe od tego, które mogłoby być

uzyskane jedynie w wyniku porzucenia „starego"! wskoczenia z entuzjazmem w „nowe" i

„inne". Oczywiście nie chcę przez to zaprzeczać, że „totalna rewolucja" czy przewartościowanie

są w jakiejś dziedzinie życia czasami konieczne.

W wielu wypadkach wpływ Urana może być uwarunkowany kulturowo, bowiem rozpoczyna się

on tam, gdzie wpływ Saturna się kończy. Saturn wyznacza granicę świadomości osobistego

ego, symbolizując zbiorowe normy kulturowe i standardy (w terminologii freudowskiej: rodzaj

kulturowego „superego"). Saturn jest więc sztywny i zawężający. Uran natomiast przebija się

przez tę starą strukturę rewolucyjnymi impulsami, powodując, że sztywna saturniczna granica

pęka i rozdziera się. Doświadczane przez człowieka przejawy psychologicznego oddziaływania

energii Urana są nie tylko dość zrozumiałe, ale także wzmacniające dla umysłu, który jest

otwarty na „nowe". W starożytnej astrologii planeta Merkury znana była jako posłaniec bogów.

Termin ten brzmi dość podobnie do użytego przez Rudhyara określenia „ambasadorzy

galaktyki" w stosunku do planet transsaturnicznych. Merkury kojarzony był w tamtych czasach

ze zdolnością twórczą człowieka. Oczywistym jest, że starożytni astrologowie - jak nam dotąd

wiadomo - nie posiadali wiedzy o istnieniu Urana. Jednakże wielu alchemików miało

świadomość obecności czynności twórczej głębszej (lub wyższej) od poziomu racjonalnego

umysłu, którego cechy odpowiadają podstawowemu znaczeniu Merkurego we współczesnej

astrologii. Alchemicy łączyli tę twórczą czynność z okultystycznym znaczeniem Merkurego -

jako tego, który jednoczy przeciwności. Patrząc ze współczesnej perspektywy możemy

zastanawiać się, czy powoływali się oni na funkcję Urana, nie posiadając jednocześnie

planetarnego symbolu do wyrażenia tego, czego doświadczali. Hipoteza ta wydaje się jeszcze

bardziej prawdopodobna w świetle tego, że wielu współczesnych astrologów utrzymuje, że - w

przeciwieństwie do starożytnej greckiej interpretacji mówiącej o wyniesieniu i godności

Merkurego w Pannie - wyniesienie Merkurego powino się przypisywać jego obecności w

Wodniku, znaku Urana.

Dane Rudhyar w swoim gruntownym i inspirującym dziele Triptych wiąże Uran z „mocą twórczą

ducha wszechświata". Rudhyar pisze, że Uran związany jest z etapem osobistego

„przeobrażenia", i że „przeobrażona osoba staje się skupiającym centrum dla wyzwolenia

energii Umysłu Wszechświata". Twierdzi również, że Uran może być wyobrażony jako „Głos

Boży", „twórcza energia mistycznego Głosu, który, według dawnej tradycji indyjskiej, przenika

całą przestrzeń kosmiczną". Obecność energii Umysłu Wszechświata jest oczywista w nadzwy-

czajnie szybkiej percepcji towarzyszącej zestrojeniu się z Uranem. Percepcja ta jest

następstwem zdolności zdobywania wiedzy i wglądu z innych wymiarów dzięki podwyższonej

wrażliwości psychicznej. Uran reprezentuje intuicyjny wgląd i rozszerzenie racjonalnego

procesu poza bariery czasu i przestrzeni. Eksperymentowanie, do którego popychają

człowieka energie Urana, pochodzi z wewnętrznego poczucia, że nie ma granic dla ludzkiego

poznania; z wewnętrznej wiary, że człowiek posiada zdolność rozumienia życia w bardziej

całościowy sposób, oraz że ma boskie przyzwolenie zdobywania tej wiedzy bez względu na to,

co mogłaby nakazywać konwencjonalna mądrość. Naturalnie wiele osób typu uranicznego

(tzn. osób, u których w horoskopach Uran jest najsilniej zaakcentowaną planetą- przyp. tłum.)

jest tak zaabsorbowanych podnieceniem powodowanym odkryciami i eksperymentowaniem,

że zwykle popada w skrajność w swoich postawach i opiniach, wykazując tym samym

skłonność do fanatyzmu, zupełnego braku poszanowania tradycji i niewzruszonego, nie

liczącego się z czymkolwiek uporu. Ta intuicja, którą mogą mieć osoby typu uranicznego, nie

jest jednak sprzeczna z logiką. Grant Lewi ponad 30 lat temu zauważył, że Uran oddziałuje w

bardzo logiczny sposób, jednak logika ta funkcjonuje tak szybko, że odbieramy jąjako intuicję.

Napisał również, że Uran reprezentuje rozszerzenie percepcji do świata nadświadomej

umysłowości, którą można interpretować jako zdolność do dostrojenia się do archetypowego

poziomu wiedzy umysłu wszechświata. Z chwilą gdy opuszczamy granice Saturna i

zapuszczamy się w sfery Urana i Neptuna, wszystkie dostrzegane dwoistości i przeciwieństwa

przynależne ograniczonej „logice" i wszystkie odrębne formy zaczynają znikać. W tym

momencie rozpoczyna się połączenie dychotomii, które w ura-nicznej percepcji pojawia się jako

postrzeganie wszystkiego w postaci zarówno... jak... zamiast albo... albo... Innymi słowy,

przeciwieństwa materialistyczne-go logicznego umysłu są widziane razem w jednym błysku

nagłej percepcji, jako część jednej całości rozległej perspektywy życia.

Pozycja Urana w domach pokazuje nam, gdzie można potencjalnie doświadczyć i wykorzystać

tę oświecającą energię, gdzie nagłe zmiany, wglądy i uczucie potrzeby większej osobistej

wolności są doznawane najbardziej bezpośrednio. Dom ten wskazuje, gdzie zlokalizowany jest

nasz pociąg do porzucania konwencjonalnych norm, określających rodzaj ekspresji i gdzie

będziemy często odrzucać tradycję i bezużyteczne przeszkody. Gdy Uran znajduje się w domu

kątowym, u jego właściciela wystąpi szczególnie silny popęd do okazania swojej

niekonwencjonalności w rzucający się w oczy, aktywny sposób. Jeśli natomiast Uran jest w

domu następującym lub upadającym, można odczuć silny pęd do rewolucyjnych lub

niekonwencjonalnych porywów. Można jednak zastosować te odczucia w bardziej

wyrafinowany sposób w życiu codziennym, sprawiając być może wrażenie osoby dość

konserwatywnej dla kogoś patrzącego z zewnątrz.

Neptun

Planeta Neptun symbolizuje energię, która jest całkowicie poza naszą kontrolą, wykracza

bowiem poza granice rozsądku i poza cokolwiek, co jest możliwe do ogarnięcia dla logicznego

umystu. Jedynym sposobem, w jaki rzeczywiście można zrozumieć Neptuna w całej jego istocie,

jest poddanie się jemu, ponieważ jest on, z definicji i w działaniu, poza granicami wszystkiego.

Dopiero kiedy łączymy się z nim - tj. pozbywamy się własnych granic - możemy go poznać.

Dlatego Neptun powiązany jest z mistycyzmem, tajemnicą, poczuciem jedności, duchowym

rozwojem i inspiracją. Mówi się również, że reprezentuje on bez-kształtność, iluzję, rozmycie,

wyobraźnię i idealizm. Według mnie, chcąc w najbardziej użyteczny sposób opisać

podstawowe znaczenie Neptuna, należy powiedzieć, że reprezentuje on pociąg do pozbycia

się własnego ja w innym stanie świadomości (czy to „wyższej" czy też „niższej" świadomości)

oraz pociąg do ucieczki od wszelkich ograniczeń świata materialnego i znudzenia nim, jak też

ograniczeń własnej osobowości i ego. Naturalnie można poszukiwać ucieczki poprzez

podejmowanie zarówno autodestrukcyjnych, jak i konstruktywnych dla osobowości działań.

Osobę typu neptunicznego (z silnie zaakcentowanym Neptunem - przyp. tłum.) może

cechować wykrętność czy uchylanie się od obowiązków albo ogromna spostrzegawczość

rzeczy subtelnych i wielkie współczucie (lub też jedno i drugie jednocześnie!).

Doświadczanie przez daną osobę wpływu Neptuna, symbolizowanego przez jej urodzeniowe

konfiguracje, pozycje domów i tranzyty, charakteryzuje się często poczuciem chaosu,

niepewności, zawieszenia w próżni i przymglenia świadomości (spaced out - bycie jakby

nieobecnym, w innym miejscu - przyp. tłum.). Przynajmniej tak odczuwa go osoba, która

zaczyna świadomie stawiać mu czoła, nie będąc jeszcze na tyle „ugruntowana", by móc

zachować stan psychicznej równowagi. To poczucie chaosu jest częściowo wynikiem

pospolitej postawy, która wymaga, aby każde nowe doświadczenie w zgrabny sposób

„pasowało"do posiadanych już przez nas kategorii pojęciowych. Jednak nigdy nie da się wło-

żyć Neptuna w sztywne ramy. Bo jak można włożyć to, co jest ze swojej natury bezgraniczne i

bezkształtne, pomiędzy nasze ograniczone pojęcia i realne struktury życiowe? Inaczej mówiąc,

poczucie chaosu czy przymglenia świadomości, tak często doświadczane pod wpływem

Neptuna, rozwija się głównie wtedy, gdy opieramy się nieuchronnej dezintegracji i rozpadowi

jakiegoś modelu naszego

zachowania lub jakiejś części naszej osobowości. Jak już wcześniej wspomniałem, również

tutaj ta negatywna strona przejawów Neptuna jest o wiele bardziej widoczna, kiedy człowiek nie

jest ugruntowany w świecie materialnym. Można powiedzieć, że dopóki człowiek nie dojdzie do

ugody z naciskami, realiami i powinnościami związanymi z Saturnem, nie będzie dostatecznie

„ugruntowany", by uporać się z intensywnością i rozbiciem wywoływanym przez którąkolwiek

z planet transsaturnicznych. Inaczej mówiąc, trzeba przyjąć wpływ oświecający i wolność Urana

oraz inspirację i idealizm Neptuna i urzeczywistnić je poprzez sprowadzenie świadomości na

ziemię, wypróbowanie tych niezwykłych skłonności i włączenie ich w nasze codzienne życie13.

13Jest to szczególnie potrzebne wtedy, gdy horoskop urodzeniowy zawiera ścisły aspekt Saturna

z Uranem lub Neptunem, a zwłaszcza koniunkcję, kwadraturę lub opozycję.

Zaniedbanie rzetelnej pracy nad tą nakierowaną na wnętrze integracją, często przynosi silne

poczucie rozgoryczenia albo, w niektórych przypadkach, zaburzenia psychiczne, które mogą w

końcu doprowadzić do zakrojonej na dużą skalę dezintegracji osobowości.

Doskonały przykład potrzeby twardego stania na ziemi, dającego uzupełniającą równowagę

podczas jakiejkolwiek naszej aktywności duchowej lub parapsychologicznej, znajdujemy w

autobiografii C. G. Junga Memories, Dreams, Re-flections. W książce tej Jung opisuje jak w

trakcie doświadczania przez siebie najbardziej intensywnej fazy swojej „konfrontacji z tym co

nieświadome"- podczas której zetknął się i porozumiewał z licznymi archetypowymi

postaciami i istotami-jedyną rzeczą, która umożliwiła mu przejście przez tę całkowitą przemianę

w jego świadomości, był fakt, że mógł zawsze spojrzeć wstecz i widzieć, że ma określone

miejsce w świecie oraz określone obowiązki rodzinne i zawodowe. Bez tego solidnego

„zakotwiczenia" trzymającego go w ziemi czuł, że mógłby z łatwością być miotany wkoło i

dewastowany psychicznie, podobnie jak łódka jest całkowicie bezradna podczas sztormu na

morzu. Możemy przekonać się, na ile prawdopodobna i zgubna może być taka dewastacja,

będąc świadkami wyników eksperymentów wielu osób z narkotykami psychodelicznymi, które

w sposób sztucznie wymuszony otwierają kanały psychiczne na intensywne wibracje

reprezentowane przez planety transsaturniczne. Wiele spośród tych osób doświadczyło

duchowej i psychicznej rzeczywistości, co zasadniczo odmieniło ich życie, ale większość z

nich, z racji młodego wieku i co się z tym wiąże, z powodu braku mocnego zakotwiczenia w

realnym świecie i sferze obowiązków czy powinności, miała wielkie trudności z integracją

tych głębokich wglądów ze swoją jeszcze nie ukształtowaną osobowością. Zmagania o

zintegrowanie tych przebłysków wyższej rzeczywistości z rozwijającą się strukturą osobowości

narzuciły potrzebę znacznej przemiany świadomości i stylu życia, które w wielu przypadkach

okazały się w końcu owocne i twórcze. Jednak dotarcie na drugi brzeg, będąc miotanym po

wodach zbiorowej nieświadomości, nie było wcale łatwym zadaniem i prawie każdy, kto

wielokrotnie eksperymentował z tymi narkotykami, może powiedzieć o innych, że wie, kto nigdy

nie dotarł na drugą stronę lub kto jeszcze, po wieloletnich staraniach, usiłuje znaleźć coś

stałego, na czym można by się oprzeć.

W każdym horoskopie urodzeniowym czynnik symbolizowany przez planetę będącą w ścisłym

aspekcie z Neptunem zostaje mocno nacechowany wielką wrażliwością i subtelnością. Ta

wrażliwość często przejawia się w formie: podatności na iluzję, oszukiwania siebie, pomieszania

czy nawet dezintegracji w tym wymiarze życia, ponieważ Neptun skłania człowieka do nierealnej

idealizacji lub snucia fantazji na temat określonej sfery życia. Te właśnie problemy mogąjednak

doprowadzić człowieka do owocnego znajdywania rozwiązania. Podczas tego poszukiwania

odpowiedzi, kiedy osoba przekonuje się, że w istocie uczy się wyższej rzeczywistości,

doświadczając przejrzenia na oczy, aspekt z Neptunem może oznaczać użyteczną i

pozytywną idealizację, a nawet prawdziwe uduchowienie wskazywanego czynnika. Znaczenie

Neptuna w naszych duchowych poszukiwaniach jest bardziej szczegółowo wytłumaczone w

rozdziale 6; jednak z uwagi na fakt, że jest ono tak rzadko właściwie rozumiane i jasno

wyjaśniane w podręcznikach astrologicznych, należy w tym miejscu wspomnieć o kilku

sprawach. Powiedzieliśmy już, że Neptun prowadzi do rozpadu starych, dobrze

uporządkowanych modeli świadomości. W ten sposób kształtuje się w nas świadomość

ograniczoności naszej zwykłej percepcji i świadomość tego, że istnieje coś większego i bardziej

wszechstronnego niż to, czego istnienia moglibyśmy się domyślać. Ta ingerencja czegoś

bardziej całościowego (chociaż niematerialnego) w nasze życie jest odbierana przez niektóre

osoby jako głębokie duchowe misterium albo akt łaski. Osobiście przekonałem się, że Neptun

występuje w koniunkcji, kwadraturze lub opozycji (tzw. ,,złych" aspektach) do planet osobistych

lub ascendentu w horoskopie każdego znanego mi człowieka, który w aktywny sposób podąża

jakąś duchową drogą, co jest jego głównym życiowym zadaniem. Jednakże te napięte aspekty

nie są takie „złe"dla „poszukiwaczy duchowych". Można by przypuszczać, że energia

wytwarzana przez te aspekty jest konieczna, aby nakłonić człowieka do działania zgodnie z

jego duchowymi inklinacjami i podjęcia większego wysiłku w tej dziedzinie. Również C. E. O.

Carter podobnie odkrył, że te aspekty z Neptunem bardziej wskazują na artystyczną twórczość

i duchowy postęp niż tzw. „łatwe" aspekty z Neptunem. Myślę, że interpretacja aspektów w jego

książce The Astrological Aspects zawiera więcej wartościowych wglądów niż jakakolwiek inna

książka dotycząca tego tematu. Carter wypowiada się o „nieharmonijnych" aspektach pomiędzy

Wenus i Neptunem w następujący sposób:

Pod pewnym względem wydaje się, że powodują one bardziej konkretne skutki niż trygon i

sekstyl, ponieważ obdarzają one boską dezaprobatą i nieustannym, niespokojnym poszu-

kiwaniem ideału, który niełatwo jest zrealizować wżyciu doczesnym. Dotyczy to szczególnie

uczuć. Ideały rzeczywiście są bardzo wzniosłe i może wystąpić trwałe niezadowolenie

zarówno z rzeczy jak i ludzi, zmieniające się od stanu rozdrażnienia czy irytacji do

godnych podziwu aspiracji i uporczywego dążenia do pełniejszej realizacji

wewnętrznych wizji.

...Nieharmonijne połączenia spotyka się często w horoskopach wielkich artystów. Pomimo że

harmonijne aspekty tych dwóch planet z natury rzeczy bardziej sprzyjają szczęściu i

sprzyjającym okolicznościom, jak dotąd wydaje się, że jeśli chodzi o osiągnięcia, postawę

moralną i zdolności artystyczne, aspekty nieharmonijne w niczym im nie ustępują; w

rzeczywistości mogą być lepsze, zważywszy, że mogą dostarczyć więcej energii.

Tę „boską dezaprobatę" wspomnianą przez Cartera rzeczywiście często spotyka się w

przypadku prawie każdego z możliwych aspektów koniunkcji, kwadratury lub opozycji Neptuna

do planet osobistych lub Ascendentu. Ta „dezaprobata" pochodzi stąd, że Neptun uwrażliwia

lub dostraja człowieka do świata niewidzialnych, niematerialnych sił życiowych. Kiedy

czujemy, że rzeczywiście istnieje subtelniejszy, wyższy poziom istnienia, który jest dostępny

dla ludzkiej świadomości, często trudno nam cierpliwie wieść przyziemną egzystencję w

świecie materialnym, który coraz bardziej przypomina swoim wyglądem i atmosferą,

więzienie. Mam wrażenie, że kluczem do ukształtowania właściwego stosunku do wpływu

energii Neptuna na nasze życie jest świadomość, że nie przyjdzie do nas satysfakcja czy

wyzwolenie, póki będziemy poszukiwać ideału za którym tęsknimy w świecie zewnętrznym, a

dopiero wtedy, kiedy przejmiemy odpowiedzialność (Saturn!) za to, by uczynić swoje życie

idealnym dzięki naszej własnej kreatywności i poświęceniu. Innymi słowy, musimy dokonać

zwrotu w nas samych, musimy żyć ideałem, aby go urzeczywistnić. Bezsensowne jest ciągłe

nierealne poszukiwanie idealnej sytuacji; czy to idealnej pracy, idealnego małżeństwa, czy

malowniczo położonego domu „jak z obrazka". Neptun skłania człowieka do tego, aby stworzył

perfekcyjne obrazki czy wyobrażenia, do których można później uciec przed bólem

codziennego życia. Naturalnie, nadzwyczaj wrażliwa osoba może potrzebować żyć w takim

środowisku lub wykonywać takie prace, które nie uszczupląjej psychicznej energii poprzez ciągły

stres. Jednak upieranie się, aby wszystko było perfekcyjne zanim przeżyjemy to w pełni -zanim

się w to bezgranicznie zaangażujemy -jest postawą, która z pewnością nigdy nie pozwoli nam

odczuć wewnętrznego spokoju.

W niektórych tekstach astrologicznych stwierdza się, że Neptun reprezentuje nasze poczucie

obowiązku wobec społeczeństwa i innych ludzi, które w skrajnych przypadkach przejawia się

jako poczucie winy. Jest to niewątpliwie sposób, w jaki wielu ludzi doświadcza działania energii

Neptuna; można nawet powiedzieć, że w takim przypadku Neptun wskazuje sposób, w jaki

mamy spłacić innym pewne karmiczne długi. Ta korelacja z Neptunem jest jednak tylko w

połowie prawdziwa, ponieważ wewnętrzny powód tych uczuć i takiego zachowania nie jest

wyjaśniony. Czy czujemy zobowiązania wobec innych bez powodu? Czy we wszystkich

przypadkach jest to po prostu karmiczny dług, który jak podświadomie czujemy, powinniśmy

spłacić innym? Czy też istnieje jakieś bardziej ogólne wyjaśnienie? Wydaje mi się, że owo

poczucie obowiązku wobec społeczeństwa, ludzkości czy jakiegokolwiek cierpiącego człowieka

czy zwierzęcia wywodzi się stąd, że odczuwamy naszą jedność ze wszystkimi innymi istotami

żywymi. Jeśli ktoś ma intensywne wrażenie, że jest tym samym, co wszyscy inni ludzie (czy

nawet, że w istocie, stanowimy jedność również ze zwierzętami), jak mógłby odmówić pomocy

komuś, kto jest w potrzebie? Nie jest doprawdy wspaniałomyślnością dawanie komuś, kto w

rzeczywistości jest taki sam jak ja. Jest to raczej nie podlegający dyskusji obowiązek i jeśli nie

zaspokoję tego poczucia obowiązku, mogę poczuć się prawdziwie winny. Ta tendencja do

identyfikowania się ze wszystkimi innymi ludźmi, chociaż jest bez wątpienia piękną wartością

duchową, musi być jednak powiązana z praktycznym życiem. W przeciwnym razie pozostajemy

otwarci na manipulację, wykorzystywanie, a nawet zupełne wyczerpanie żądaniami innych,

ponieważ mało kto w rzeczywistości nie potrzebuje pomocy czy wsparcia w tej czy innej

formie. To, że czujemy, iż stanowimy jedność z większą całością, nie oznacza, że mamy w

sobie energię czy zasoby dla wspomagania wszystkich innych żywych istot. Musimy

uświadomić sobie, że Bóg również ma jakąś rolę do odegrania. Zagra On swoją rolę bez

względu na to co uczynimy, nie musimy więc przejmować Jego odpowiedzialności. Tak często

spotykamy ludzi typu neptunicznego trwoniących każdą cząstkę swojej energii życiowej w

daremnych usiłowaniach zaspokojenia swojego nienasyconego poczucia obowiązku wobec

innych. Jest to nieporozumienie i niewłaściwe zastosowanie ideałów duchowych, któremu

często towarzyszą różne formy samooszukiwania się, dotyczącego swojego własnego

wysokiego poziomu rozwoju duchowego. Neptun jest prawdopodobnie najsubtelniejszą ze

wszystkich planet jeśli chodzi o sposób oddziaływania, a napięte aspekty Neptuna z planetami

osobistymi oznaczają często, że człowiek posiada subtelną formę „duchowego egotyzmu"14.

K14 Ten „duchowy egotyzm"występuje szczególnie często wtedy, gdy Słońce powiązane jest z

Neptunem koniunkcją, kwadraturą lub opozycją; Słońce bowiem symbolicznie związane jest z

ego i świadomym poczuciem tożsamości. Te same aspekty Neptuna z którąkolwiek z „planet

osobistych"lub ascendentem mogą również przejawiać się jako określona forma „duchowej

ambicji"- zjawisko najbardziej powszechne dla osób, u których w horoskopach występują

kwadratury do Neptuna, ponieważ kwadratura z natury oznacza często pewnego rodzaju

ambicję. Oczywiste jest, że ambicja ta może być skierowana albo na bezowocne usiłowania

uzyskania duchowej mocy czy znacznych wpływów w grupach nastawionych na rozwój duchowy,

albo na zdyscyplinowane i konsekwentne formy duchowej praktyki opartej bardziej na

poświęceniu się ideałowi, niż gloryfikacji samego siebie.

Z powyższego można wywnioskować, że rodzaj wpływu, jaki Neptun wywiera na każdego z

nas zależy od naszego nastawienia do tego wpływu, od wartości, którą mu przypisujemy, oraz

od tego, jak wpasowujemy subtelne doświadczenia w całość naszego życia. Jeśli chętnie

przyjmiemy napływ energii Neptuna do otwartego umysłu i duszy, możemy doświadczyć

zwiększonej duchowej percepcji, wyobraźni i inspiracji. Możemy dostrzec archetypowe obrazy i

odczuć bezczasową rzeczywistość. Jak pisze Dane Rudhyar, Neptun jest „na każdym poziomie,

uzdrawiającą i wspierającą mocą całości wszystkiego". Jak podaje on dalej:

...człowiekowi, którego dusza stała się świątynią żywego Boga, obejmującemu swoją jaźnią

potencjalnie cały wszechświat, i którego umysł tworzy swoje stwierdzenia w kategoriach

jednoczących wszystkie przeciwieństwa, nie pozostawiając niczego nie mieszczącego się w

jego wszystko ogarniającej wielowymiarowej logice - temu Bóg odpowiada Łaską, (fragment

dzieła Triptych)

Pozycja Neptuna w domach w horoskopie urodzeniowym wskazuje, gdzie ta potencjalna

możliwość łaski czy dostrojenia się do wpływów transcendentalnych spotyka nas w życiu

najbardziej bezpośrednio. Pozycja ta jednak pokazuje jedynie potencjalną możliwość

doświadczenia łaski lub rzeczywistości duchowej. Można oczywiście doświadczyć

niematerialnych sił i wrażliwości psychicznej albo w sposób konstruktywny (co dr William

Davidson nazwał „anielskim błogosławieństwem", wiążąc to z formą wyższej opieki i

przewodnictwa), albo autodestrukcyjny (dążenie do posiadania, okłamywanie lub też roz-

praszanie swoich energii). Jednak to, jak subtelna neptunowa energia i neptu-nowy wymiar

życia zostaną zintegrowane z całością struktury życiowej, zależy w dużej mierze od tego, na

ile będziemy uczciwi, odważni i praktyczni. Ugruntowanie w realiach saturnicznych jest

nieodzowne, aby w pełni docenić i spożytkować wynoszący aspekt neptunicznego wymiaru

życia. Jak wspomnieliśmy wcześniej, mówiąc o konfrontacji C. G. Junga z podświadomością i

jego wdzięczności za ugruntowanie w materialnym świecie pracy i obowiązków, należy włączyć

wymagania Saturna w zdrową postawę wobec całości życia, jeśli chcemy być zdolni do otwarcia

się na wpływy Neptuna, nie zatapiając się w chaosie. Bo przecież, jak możemy docenić

wartość nieograniczonego, nie mając wyrobionego sposobu życia w ramach określonych

granic?

Cechy konieczne do tego, aby stać się kanałem dla najwyższej manifestacji reguł Neptuna, są

dość rzadko spotykane, bowiem - pomimo wszystko - czy ktoś z nas może stwierdzić, że jest

wolny od oszukiwania samego siebie, od nierealnych fantazji czy pragnienia uniknięcia

przykrej rzeczywistości? Z tego powodu pozycja Neptuna w domach w horoskopie

urodzeniowym określa dla większości z nas sferę życia i zakres doświadczenia, które skłonni

jesteśmy idealizować albo unikać, co zwykle spowodowane jest słabym zrozumieniem pobudek

podświadomego lub nadświadomego umysłu. To właśnie w tym obszarze doświadczenia

poszukujemy ideału, wierzymy w to, w co chcemy wierzyć, a pęd do ucieczki od konfrontacji z

tą sferą życia, w moim odczuciu często pochodzi od podświadomego lęku przed tym, że

konfrontacja w sposób surowy i bezpośredni ujawni bezsensowność naszego

samooszukiwania się. Stąd, często wolimy nie wiedzieć nic, raczej utrzymać swoje poczucie

tajemniczości, niż ponosić ryzyko uświadomienia sobie, że to, co tak długo

idealizowaliśmy, w rzeczywistości nie jest tak cenne, jak sądziliśmy. Wydaje się, że często

identyfikujemy jakąś sferę ziemskiego doświadczenia z naszą najgłębszą duchową tęsknotą,

czego rezultatem jest chaos. Wyraźne rozróżnienie (Panna! - znak przeciwstawny Rybom -

znakowi Neptuna) jest konieczne dla uświadomienia sobie, co rzeczywiście wiąże się z

naszym duchowym postępem, a co jest jedynie sferą życia, wobec której mamy nadzieję, że

mogłaby zapełnić (być może za życia) naszą duchową tęsknotę i osamotnienie.

Często zastanawiałem się czy Uran, Neptun i Pluton w horoskopie urodzeniowym są

powiązane z ekspresją wiedzy zdobytej w poprzednich wcieleniach, czy też pomiędzy

ziemskimi wcieleniami. Uran znany jest jako planeta wglądu, oryginalności i geniuszu. Skąd ten

wgląd i nowa wiedza pochodzi? Neptun przejawia zdolności wizjonerskie, wyobraźnię, poczucie

mistycznej jedności, które są oczywiście przejawami doświadczenia odległego od materialnej

rzeczywistoścj codziennego życia. Być może powiązanie z Neptunem w horoskopie pokazuje

trudne do opisania wzruszenie pokładów wrodzonych obrazów mentalnych czy doświadczeń,

na które natknęliśmy się wcześniej, możliwe że pomiędzy kolejnymi wcieleniami w innych

wymiarach. Być może powiązanie z Uranem pokazuje nasze dostrojenie do wiedzy, która

była w pełni przyswojona dawno temu, i która jest właśnie teraz otwarta na ujawnienie się w

tym życiu. Rozdział 11, jak sądzę, rzuci trochę światła na tę kwestię, jako że czytania medialne

Edgara Cayce'a wyczerpująco penetrują związki harmonii planetarnych z doświadczeniami

duszy pomiędzy wcieleniami.

Wszystkie planety transsaturniczne reprezentują poziomy świadomości, na których stajemy

się raczej bezosobowi. Każda z nich wiąże się potencjalnie z subtelniejszymi wymiarami życia i

energiami przemiany. Wszystkie trzy związane są z rodzajami psychicznych energii, takimi jak:

intuicja, ESP (extrasenso-ry perception - doznania pozazmysłowe - przyp. tłum.) czy

podobnymi do nich rodzajami wrażliwości. Każda z nich jest jednak inna i żadna z nich z

osobna nie może być nazwana planetą „intuicji"czy mocy psychicznej. Patrząc z duchowego

punktu widzenia, wszystkie planety zewnętrzne względem Saturna wiążą się z wyższymi

poziomami istnienia, przy czym można je zróżnicować w następujący sposób:

URAN - reprezentuje zrozumienie umysłem wyższych poziomów świadomości, gdzie

dwoistości są zjednoczone w żywą prawdę.

NEPTUN - reprezentuje uczuciowe dostrojenie się do wyższych poziomów, tęsknotę za

wyższymi poziomami istnienia, jak i ich umiłowanie. PLUTON - reprezentuje zaangażowanie

w działanie zgodne z naszymi potrzebami przemiany, włączenie wyższych poziomów

świadomości do naszego prawdziwego istnienia, wiedząc, że wszystkie pożądania i

przywiązania będą musiały być wyniesione na powierzchnię i oczyszczone, że będziemy

musieli stawić czoła wszystkim naszym prawdziwym pobudkom. Na tym poziomie świadomo-

ści człowiek nie jest już usatysfakcjonowany samą wiedzą i umiłowaniem; chce on wnieść

swoje umysłowe i psychiczne zasoby do procesu przemiany.

Klucze do przemiany: Część II

Pluton

Morze bywa groźne,

Lecz miłosierne: gdy je przeklinałem,

Nie miałem widać racji.

Shakespeare: Burza15

« W. Shakespeare: Burza, Zimowa opowieść; w przekładzie S. Barańczaka, Wydawnictwo „W

drodze", Poznań 1991, str. 121.

Większość astrologów przyznaje, że planeta Pluton symbolizuje wymiar doświadczenia, który

jest tak złożony i posiada tak głębokie źródła, że w każdym indywidualnym horoskopie

urodzeniowym znaczenie tej planety otacza aura tajemniczości. Od momentu odkrycia Plutona

podejmowano wiele prób wyjaśnienia jego znaczenia. Pomimo że astrologowie są w stanie

wykazać wiele różnych jego znaczeń użytecznych dla ich specjalnych celów, i że napisano wiele

artykułów o „wpływie" Plutona na karmę zbiorową i wydarzenia światowe, nie zdołałem znaleźć

żadnego wyjaśnienia znaczenia tej planety dla pojedynczego człowieka i jego struktury

psychologicznej, które mógłbym uważać za kompletne. Wydaje się, że Pluton ma w sobie

zawsze coś ukrytego, coś subtelnego i trudnego do sformułowania przy użyciu typowych

terminów logicznych. Wszystko, co związane jest z Plutonem, jest w pewnym stopniu

niezwykłe, trochę ekscentryczne i pokazujące sferę kosmicznego ogromu, który wprowadza

umysł w stan przerażenia.

Jednym z najbardziej doniosłych faktów dotyczących Plutona jest to, że jego znaczenie

obejmuje wiele przeciwstawnych sobie cech, o których powiemy bardziej szczegółowo nieco

dalej. Niemniej jednak samo badanie tej planety z astronomicznego punktu widzenia

prowadzi nas nieuchronnie do konfrontacji pomiarów z zakresów skrajnie małych i

niewiarygodnie wielkich. Przykładowo, wielkość gwiazdowa Plutona wynosi w przybliżeniu 14,

co oznacza, że jego jasność stanowi jedną tysiącsześćsetną jasności najsłabszej gwiazdy

łatwo widocznej nieuzbrojonym okiem w pogodną, bezksiężycową noc. Ten niski poziom

jasności i jego stosunkowo niewielkie wymiary, są dwoma bardzo zdradliwymi czynnikami,

gdyż energia reprezentowana przez Plutona przekracza daleko jego fizyczne przymioty.

Wydaje się oczywiste, że cokolwiek ma związek z Plutonem (lub ze znakiem Skorpiona czy

ósmym domem), nie może być ocenione trafnie na podstawie wyglądu ani zrozumiałe jedynie

na podstawie obserwacji jego cech zewnętrznych. Nasze wyobrażenie rozległości naszego

układu planetarnego (a zatem również i natury ludzkiej) znacznie się poszerzyło z chwilą

odkrycia Plutona. Przedtem astronomowie uważali, że rozmiar naszego Układu Słonecznego

wynosi 60 jednostek astronomicznych. Obecnie przyjmują, że jest on o jedną trzecią większy,

czyli że jego całkowita średnica liczy 80 jednostek astronomicznych, a możliwe, że nawet

więcej, gdyż wiadomo, że wpływy grawitacyjne Słońca wykraczają daleko poza Pluton.

Przyjmowany obecnie rozmiar Układu Słonecznego jest taki, że światło, które porusza się w

próżni z prędkością około 300 000 km/s potrzebuje około 11 godzin na przejście od jednego do

drugiego krańca systemu planetarnego. W ostatnich czasach stało się oczywiste dla coraz

szerszego grona astrologów, że potencjalne poszerzenie świadomości, symbolizowane przez

Plutona w horoskopie urodzeniowym, jest doskonałą analogią do poszerzonej świadomości

dotyczącej rozległości Układu Słonecznego, którą spowodowało odkrycie Plutona.

Pluton działa na tak głębokim poziomie i z takim wyrafinowaniem, że analiza horoskopów

„sławnych" ludzi nie pomaga nam wiele w zrozumieniu jego znaczenia. Ostatecznie, zazwyczaj

nie jesteśmy w stanie poznać, jakie wewnętrzne problemy czy dogłębne doświadczenia

ukształtowały życie tych ludzi. Dlatego tak doniosłe znaczenie ma analiza Plutona w naszych

własnych horoskopach urodzeniowych i w horoskopach naszych przyjaciół. Bez względu na to

czy Pluton rozpatrywany jest w odniesieniu do przeżyć pojedynczego człowieka, czy zjawisk

zbiorowych, zawsze symbolizuje on rodzaj nadzwyczaj skoncentrowanej energii. Energia ta jest

tak silnie skoncentrowana, że fizyczna postać czy wielkość plutonicznego zjawiska (podobnie jak

samej planety) nie ma tutaj związku. Przykładowo, bomba atomowa uważana jest zazwyczaj za

źródło plutonicznej energii. Ilość energii uwolnionej z jednej takiej bomby jest przytłaczająca w

porównaniu z fizycznym rozmiarem tej bomby. Jak wspomniano powyżej, sama ta planeta

wykazuje tę cechę - chociaż jest mniejsza od Ziemi, jej „wpływ" oddziałuje na życie na Ziemi

w stopniu znacznie większym, niż wskazywałaby na to jej wielkość. Dlatego energia plutoniczna

pochodzi ze źródła, które znajduje się poza tą planetą lub wewnątrz jej formy, poprzez którą

energia ta emanuje. Wielka energia Plutona pochodzi ze źródła, które bynajmniej nie jest

oczywiste, ale które można by nazwać transcendentnym. Jest to właśnie przyczyna tego, że

energia plutoniczna zawsze ujawnia się w kategoriach przeciwieństw, ponieważ to co jest

naprawdę transcendentne może być zrozumiane przez normalną świadomość jedynie w

kategoriach przeciwieństw: światło-ciemność, radość-cierpienie, czy też jako efektowne wido-

wisko po którym następuje nieuchronne odreagowanie emocjonalne uwydatniające biegun

przeciwny. Przykładowo, energia jądrowa i stosowane na dużą skalę pestycydy wiązane są ze

zjawiskami plutonicznymi. Obie te rzeczy stanowią źródła wielkiej mocy i wszyscy wiemy, jakie

efekty mogą wywołać. Obie były też używane w ten sposób, że przyniosły negatywne,

destrukcyjne efekty działania tych mocy: szkodliwe promieniowanie, uszkodzenia genetyczne

oraz chemiczne skażenie gleby, żywności i wody. Pluton symbolizuje więc rodzaj energii, która

może być wykorzystana w sposób twórczy tylko wtedy, kiedy osoba, która z niej korzysta, jest

dostatecznie mocno ukierunkowana na życie duchowe. Rozwój duchowy bowiem i wewnętrzne

uzdrowienie są jedynymi obszarami doświadczenia, w których energie Plutona mogą być

spożytkowane bez późniejszego, negatywnego odreagowania o przeciwnym zabarwieniu.

Tranzyty Plutona

Działanie energii Plutona może być najlepiej uwidocznione, kiedy rozpatruje się znaczenie

tranzytów Plutona przechodzącego przez ważne punkty horoskopu urodzeniowego. Chociaż

tranzyty te będą szczegółowo dyskutowane w rozdziale 9, niezbędne jest nawiązanie do nich w

tym miejscu, w celu wyjaśnienia podstawowej reguły dotyczącej Plutona. Jego tranzyty dotyczą

zazwyczaj śmierci i destrukcji związanej ze starzeniem. Ta destrukcja konieczna jest, aby zrobić

miejsce dla „nowego". C. E. O. Carter pisze, że wszystkie procesy eliminacji skorelowane są z

Plutonem, włączając w nie te, które zalecane są przez medycynę naturalną. Metody uzdrawiania

medycyny naturalnej opierają się na przekonaniu, że dla uzyskania wyleczenia wszystkie

trucizny, toksyny i inne przeszkody stojące na drodze przepływu energii życiowej muszą zostać

usunięte, pozwalając tym samym naturalnym siłom uzdrawiającym na odbudowę (lub

regenerację) ciała. Carter podaje, że czyrak jest dobrym przykładem działania Plutona na małą

skalę, jako że sprowadza na powierzchnię to, co musi być wyeliminowane. Te same siły Plutona

zaczęły być aktywne na dużą skalę mniej więcej w tym samym czasie gdy Pluton został odkryty,

ujawniając się w postaci freudowskiego podejścia do psychologii (wydobywającego na jaw

stłumione przeżycia psychiczne) oraz w rozwoju nazizmu (wynoszącym na powierzchnię

niespodziewane demony czające się za fasadą cywilizacji). Wszystkie tranzyty Plutona mają

podobny wpływ - wynoszą na powierzchnię to co jest gotowe do eliminacji i zniszczenia.

Przykładowo, jeden z moich pacjentów przyszedł do mnie kilka lat temu, będąc na skraju

załamania psychicznego. Wykazywał wówczas w swoim zachowaniu cechy paranoiczne i

histeryczne, chociaż zwykle jest człowiekiem zachowującym się z wyjątkową rezerwą.

Powiedział mi wtedy, że ma wszelkie rodzaje fantazji paranoidalnych dotyczących swojej

kochanki. Doświadczenie, które przechodził mój pacjent, stało się natychmiast zrozumiałe,

kiedy zajrzeliśmy do efemeryd, aby odszukać jakie tranzyty miały miejsce w tym czasie.

Aktualna pozycja Plutona była dokładnie w kwadraturze do jego urodzeniowej Wenus. Wy-

jaśniłem mu, że ten tranzyt Plutona wywołuje efekt burzący stary wzór myślenia i zachowania,

jak również eliminuje wszelkie rodzaje zalegających pozostałości psychicznych hamujących

jego rozwój. Jako że Pluton był w kwadraturze z Wenus, jego doświadczenia dotyczyły

oczywiście jego życia emocjonalnego i bliskich stosunków osobistych. Zaistnienie tego

tranzytu spowodowało, że wszystkie jego lęki, ideały, fantazje i oczekiwania, które wiązały się z

jego związkami miłosnymi, zostały bezzwłocznie i gwałtownie wyrzucone na powierzchnię,

stawały się bardziej klarowne i były eliminowane wbrew jego świadomym życzeniom. To

wyjaśnienie pomogło mu spojrzeć z perspektywy na to, co dzieje się w głębiach jego psychiki,

chociaż nadal był skazany na przejście całego zakresu doświadczeń emocjonalnych. Mój

pacjent wydawał się nieco odprężony po tej konsultacji i kilka dni później powiedział mi, że

załatwia sobie wizytę u psychiatry, aby pomógł mu w kontakcie z tymi głębokimi uczuciami.

Wszystko się nieco uciszyło, gdy tranzyt Plutona się skończył. Ale kiedy Pluton zawrócił,

wchodząc w fazę retrogradacji i znów znalazł się w kwadraturze z urodzeniową Wenus,

rozpoczął się z powrotem okres tego samego rodzaju doświadczeń, chociaż tym razem o

znacznie mniejszym nasileniu. Trzeci tranzyt Plutona (w ruchu prostym) w kwadraturze do

Wenus urodzeniowej mocno zaznaczył koniec tego bardzo długiego i trudnego okresu przejść

emocjonalnych. Gdy już ten cały proces został zakończony, położenie, w jakim mój pacjent

się znajdował w związku ze swoją dziewczyną, stało się dla niego znacznie bardziej klarowne.

Zdecydował się odłożyć chwilowo małżeństwo i wydawał się znacznie bardziej zadowolony ze

swojego codziennego życia emocjonalnego. W dodatku, wszystkie jego wartości zarówno

dotyczące miłości, małżeństwa, pieniędzy jak i preferencji estetycznych uległy całkowitej

przemianie. Oceniając teraz, po kilku latach - z dogodniejszej pozycji - jest oczywiste, że to

doświadczenie, chociaż w tamtym czasie bolesne i wprowadzające mnóstwo zamieszania,

otworzyło drzwi do dokonania wglądu, a co za tym idzie, również do nowej percepcji dotyczącej

życia, która jeszcze obecnie wpływa na jego codzienne postawy.

Jest jedna kwestia dotycząca tranzytów planet zewnętrznych względem Saturna, której nie

powinno się zbytnio przeceniać. Długoterminowe następstwa tego przełomowego okresu zmian

nie staną się zauważalne, dopóki nie nabierzemy klarownego spojrzenia z perspektywy, którą

może przynieść tylko upływ czasu. Zmiany następujące podczas tego okresu są tak

intensywne i liczne, podczas gdy wpływ pozostający na całe życie ledwie uchwytny, że dla

większości osób jest po prostu niemożliwe uchwycenie całości znaczenia tych przejść z jednej

fazy życia do drugiej. Pełne odgadnięcie tego, co rzeczywiście wydarzyło się na głębszych

poziomach psychiki w tych okresach przemian, może wielu osobom zabrać nawet 10 lat.

Dokładnie w czasie zaistnienia tranzytu nie ma się obrazu tego co się dzieje. Często osobie,

która mu podlega, wydaje się, że grunt usuwa się jej spod nóg, pozostawiając ją

zdezorientowaną, ze świadomością, że podczas gdy stare bezpowrotnie odchodzi, nie ma

żadnego punktu oparcia, żadnych pewnych i znanych drogowskazów, aby trzymać się czegoś.

Jest to silne poczucie niepewności, które jest często powiązane z jednoczesnymi fizycznymi i

psychologicznymi symptomami dezintegracji. Często wydaje się, że rzeczywiste do-

świadczenie tych tranzytów (tj. tranzytów którejś z planet zewnętrznych względem

Saturna) nie jest bezpośrednio związane z tworzącymi stres: paniką, lękiem i niepokojem, które

łatwo powstają u większości ludzi. Ponieważ człowiek jest istotą pełną przyzwyczajeń i stąd

rzadko zgadza się na rezygnację ze starych, znanych i bezpiecznych modeli zachowania,

zwykle opiera się zmianom, co przynosi efekt zwiększonej wewnętrznej presji i napięcia.

Jedyną rzeczą, jaka może przeprowadzić nas przez ten okres z zachowaniem pewnego

stopnia równowagi psychicznej, jest mocna, niewzruszona ufność w mądrość i wewnętrzny ład

samego życia. Ta ufność musi bazować na rzeczywistej wiedzy o prawach uniwersalnych,

gdyż udawana wiara, w której ktoś uporczywie stara się odsunąć lęk, nieuchronnie kończy się

katastrofą gdy tylko dochodzi do konfrontacji z rzeczywistym wyzwaniem. Jest to jedna z

najbardziej wartościowych możliwości astrologii, ponieważ potrafi ona poprowadzić człowieka

do odkrycia rzeczywistej i niezawodnej wiedzy o prawach uniwersalnych kształtujących nasze

życiowe doświadczenie. Może ona dać człowiekowi spojrzenie z wyższej perspektywy na

swoje doświadczenie i bezstronność, mogącą w końcu rozwinąć się w mądrość.

Stąd, chociaż niektórzy astrologowie utrzymują, że tranzyty Plutona zawsze przynoszą pewien

rodzaj separacji od ludzi, rzeczy i działalności, możemy zobaczyć na tym przykładzie, że Pluton

działa na poziomie, który jest znacznie głębszy niż obserwowane przemijające zjawisko. Nie

chcę przez to powiedzieć, że związane z życiem zewnętrznym wydarzenia na dużą skalę

nigdy nie towarzyszą takiemu tranzytowi. Chcę podkreślić, że tak czy inaczej oczywiste są

w tym czasie zmiany eksponowane na zewnątrz, natomiast znaczenie tego doświadczenia

nigdy nie jest zupełnie oczywiste. Zmiany na najgłębszym poziomie psychicznym są zbyt

długotrwałe i zbyt gruntowne, aby analityczny umysł mógł odgadnąć ich prawdziwy cel. W

powyższym przykładzie zjawisko separacji miało miejsce, ale zaistniało na głębszym poziomie

emocjonalnym poprzez eliminację wzorów zachowania, które nie były już dłużej pomocne w

kroczeniu drogą osobistego rozwoju przez mojego pacjenta. Został on natomiast odsepa-

rowany od samoudaremniających i hamujących wzorców psychologicznych. Mimo że jego

związek z bliską mu kobietą nabrał głębszego i bardziej intymnego charakteru, jego możliwości

zrozumienia własnych potrzeb emocjonalnych, a co za tym idzie - jego zdolność do kontaktu

z innymi ludźmi znacząco wzrosła w krótkim czasie. Zatem, pomimo że tranzyty Plutona

zaburzają czysty i całkowity koniec starej fazy przejawiającej się w zewnętrznej aktywności lub

sposobie samoekspresji, to jednak nieuchronnie pokazują nam w duchu, że przyszedł czas

pozostawić stare psychologiczne nawyki czy też podejście do życia pozbawione wszelkich

twórczych celów.

Ta sama idea jest przedstawiona przez Dane Rudhyara w jego książce Triptych, w której

odwołuje się on do wpływów Plutona przynoszących „wolność od więzów formy i treści, nie

służących już indywidualizacji ducha..." Dlatego Pluton w tranzycie symbolizuje energię

„uwalniającą to co bardziej trwałe od tego co przemijające", np. uwolnienie duszy od ciała w

chwili śmierci czy własnego Ja ze starej skorupy osobowości i ego. Tranzyty Plutona wynoszą

na powierzchnię ukryte lub podświadome stany psychiczne w celu uwolnienia energii zawartej w

starej skorupie ograniczeń i przetworzenia jej w nowe źródło świadomie wykorzystywanej siły.

Działanie tranzytów Plutona obdziela swoim wpływem zarówno światłość, jak i ciemność,

stare, jak i nowe. Skutkiem tego, podczas gdy często wynosi na powierzchnię pozostałości

starego w celu ich eliminacji, może również rzucić światło na to, czego wewnętrzne Ja się

nauczyło i pokazać sedno istnienia, które jest niezmienne.

Reinkarnacja i karma

Widziane w świetle reinkarnacji i praw karmy wpływy Plutona mogą być bardziej zrozumiałe.

Na przykład, tranzyt Plutona ma działanie burzące i eliminujące stare wzorce funkcjonowania

psychiki, które mogą być postrzegane jako pozostałość myśli i czynów z poprzedniego życia.

Jeśli każdy człowiek (lub dusza) żył wielokrotnie w wielu różnych wcieleniach, wydaje się

sensowne, że pamięć i wrażenia wszystkich tych myśli i czynów z poprzednich wcieleń nadal

tkwią w podświadomości. Idąc dalej, takie podświadome wzorce myśli i zachowań mogą łatwo

stać się aktywne w naszym codziennym życiu i oddziaływać na nasze funkcjonowanie jako

wolnych, w pełni świadomych jednostek. Stąd, tranzyty Plutona pomagają przyspieszyć naszą

ewolucję przez rozerwanie naszego przywiązania do starego i zrobienie miejsca dla nowego. W

klasycznej terminologii psychologicznej te nieświadome zbitki, które według dr. C. G. Junga

zawierają pewną własną „energię psychiczną", znane są jako kompleksy. Te kompleksy są żywe

i ciągle wpływają na świadome życie człowieka za pomocą różnych ledwie uchwytnych, ale

uporczywych emocji. W nawiązaniu do teorii reinkarnacji te zbitki energii psychicznej mogą być

rozpatrywane jako rezultaty (lub karma) myśli, pożądań i czynów z przeszłego życia. Tranzyty

Plutona często wydają się wymazywać wiele karmicznych pozostałości w jakimś szczególnym

obszarze, pozwalając człowiekowi -wolnemu od tego momentu od problemów

psychologicznych - na zwiększenie zdolności samoekspresji. Fantazje, paranoja i halucynacje,

które czasem towarzyszą tranzytom Plutona, są więc rezultatem pobudzonych i gwałtownie

wypchniętych na powierzchnię pozostałości psychicznych.

W mitologii Pluton był zawsze powiązany z podziemnym „światem zmarłych". Tak jak bóg Pluton

trzymał Persefonę w tamtym świecie, tak samo siły planety Pluton w horoskopie urodzeniowym

symbolizują stary wzorzec naleciałości psychicznych, który przygniata nas do ziemi i musi

zostać wyeliminowany16.

16 Powiązanie Plutona ze „światem podziemnym" wydaje się być potwierdzane ludzkim

doświadczeniem podczas jego tranzytów. W pewnych przypadkach rzeczy lub ludzie znikają z

zasięgu wzroku, jakby były zabrane z powierzchni Ziemi do świata podziemnego, kiedy indziej

rzeczy lub ludzie, z którymi byliśmy kiedyś związani, ponownie się zjawiają. Czasem następuje

zniknięcie i ponowne pojawienie podczas długiego okresu, gdy Pluton powtarza tranzyt w

pewnym punkcie. Powiązanie ze światem podziemnym powstaje również w przypadkach, gdy w

trakcie tranzytu Plutona jakaś osoba doświadcza kontaktu ze światem przestępczym. Patricia

Hearst jest dobrym przykładem obydwu typów powiązań, jako że zniknęła, przechodząc do

podziemia, kiedy Pluton był prawie w koniunkcji z jej urodzeniowym Księżycem. Kontakty ze

światem przestępczym są również pospolite, kiedy ktoś posiada w horoskopie urodzeniowym

silne aspekty zawierające Plutona i Słońce, a czasem też inne planety osobiste.

Ezoterycznie, w greckiej mitologii Pluton uchodził za identycznego z Hadesem i Dionizosem.

Jak podaje uczony Kerenei, uważano, że imiona Hadesa i Plutona były ukrytymi określeniami

dla Dionizosa. Fakt, że Dionizos, ten podziemny bóg wina i Pluton byli uważani za tego samego,

naprowadza nas na trop tego, dlaczego ludzie pod wpływem alkoholu zachowują się tak

kompulsywnie. Napoje alkoholowe bowiem budzą i rozniecają nieświadome przymusy. Kerenei

pisze, że Persefona była „uwiedziona przez swojego ojca - podziemnego Zeusa, Hadesa lub

Dionizosa..." Ten podziemny Zeus jest identyczny z Plutonem, natomiast fakt, że to bóstwo jest

nazywane podziemnym Zeusem ujawnia, jak bardzo druzgocąca moc jest mu

przypisywana.Dla Greków Pluton był przeciwieństwem boga Słońca -Apolla, a więc nieprze-

jednanym przeciwnikiem wszelkich przemian w życiu. Ta interpretacja jest zgodna z wpływami

astrologicznymi. Słońce w horoskopie urodzeniowym pokazuje, co mamy przyswojone i w

jakim obszarze życia jest wyrażane nasze najgłębsze Ja. Pluton natomiast pokazuje, jakie

elementy osobowości muszą być wyeliminowane, aby Ja mogło się rozwinąć i w jakim obszarze

życia obecne są dawne przymusowe zachowania na drodze naszej egzystencji. Jak

wspomniano powyżej, Pluton jest powiązany z boską siłą obecną wewnątrz Ziemi (podziemny

Dio-nizos) z tym, który trzyma klucze do wielkich bogactw, jak również daje i zabiera ożywcze

siły wszystkim formom przyrodniczym. Wspomniane przeciwieństwa między życiem i

śmiercią, światłem i ciemnością, nowym i starym ujawniają, jak blisko Pluton jest związany z

większością procesów życiowych, działając na najgłębszym poziomie doświadczenia. W tym

świetle Pluton może być widziany jako identyczny z przytłaczającą, bezosobową energią nazy-

waną przez Junga „energią chtoniczną", której bezwzględność i okrucieństwo, zwykle łączone

z Plutonem, są zupełnie oczywiste w naturze, gdzie przeżycie najbardziej przystosowanego

jest zasadą i gdzie silny i przebiegły żeruje na słabym i powolnym. Istnieją oczywiście

naturalne prawa powodujące ten proces, ale to nie umniejsza przerażenia i okropności, które

często czujemy wobec bezosobowego okrucieństwa natury na przyziemnym poziomie. Być

może to powiązanie Plutona z głębszą energią Ziemi jest tym, do czego odnosił się Cayce mó-

wiąc, że Pluton jest najbliższy działalnościom planety Ziemia.

Jeśli ktoś chciałby uzyskać lepsze poczucie tego, czym jest energia chtoniczną Ziemi,

sugerowałbym poradę, którą można znaleźć w pewnym micie greckim. Według tego mitu każde

miejsce na Ziemi, gdzie rośnie duże drzewo figowe, można traktować jako punkt na

powierzchni Ziemi, gdzie można mieć łatwy dostęp do energii plutonicznej, obecnej poniżej.

Można usiąść pod takim drzewem i nastawić się na tę energię dla obeznania się z jej surową

siłą. Od tysiącleci drzewo figowe było uważane przez wiele kultur jako symbol par excellence

ziemskiej płodności i jej zdolności do zapoczątkowywania życia nawet na pustyni. Faktem

pozostaje, że jednym spośród wielu niezwykłych astrologicznych zbiegów okoliczności mojego

życia było moje przyzwyczajenie do wspinania się na wysokie wzgórze w Północnej Kalifornii,

aby usiąść i medytować pod wyniosłymi gałęziami ogromnego, wiekowego drzewa figowego.

Byłem zawsze pod silnym wrażeniem intensywności energii emanującej z tego miejsca.

Jakbym zstępował w pradawne mgły czasów prehistorycznych, czasów kiedy człowiek mógł

jeszcze doświadczać kosmicznych mocy i energii z wielką bezpośredniością. Kiedyś nawet, w

dniu, w którym temperatura na zewnątrz wynosiła 110° Fahrenheita (40°C), temperatura pod

drzewem była o wiele stopni niższa. Pień tego drzewa miał ponad cztery stopy średnicy,

natomiast średnica całego drzewa mierzona do końców gałęzi musiała mieć co najmniej

pięćdziesiąt stóp. Dodatkową okolicznością jest to, że w tym czasie jeszcze nigdy nie słyszałem

o tej greckiej legendzie mówiącej o związku drzew figowych z Plutonem. Kiedy przerobiłem

literaturę tych mitów wkrótce potem, wydało mi się, że oprócz tego, że starożytne legendy

bazowały na rzeczywistej energii, która mogła być doświadczana, przeżycie to było mi

specjalnie przeznaczone, jako że w tym czasie mój Księżyc w progresji był w ósmym domu i

aspektował urodzeniowy Pluton.

Jednym z paradoksalnych przejawów natury Plutona jest to, że jego symbolizm łączy w sobie

jednocześnie zarówno stare formy życiowe, które są gotowe do eliminacji oraz tę właśnie moc,

która zburzy te formy, jak również zdolność przeprowadzenia całej tej psychologiczno-

emocjonalnej operacji. Ten pozorny paradoks może być zrozumiany, kiedy dostrzeżemy, że

energia Plutona zawarta jest w starych formach i potrzebuje po prostu zaktywowania (np. przez

silny tranzyt) dla jej uwolnienia i wyniesienia istotnych rzeczy na powierzchnię szybko i

nieodparcie. Analogią do tego zjawiska może być kiełkowanie ziarna. Dla twardej skupionej

formy ziarna rzeczywistym zniszczeniem jest moment, kiedy jego utajona energia zostanie

poruszona. Kiedy ziarno dostanie odpowiednią porcję wilgoci i ciepła, których potrzebuje dla

uwolnienia swej potencjalnej energii, pęka na dwoje i jest używane jako pokarm dla odżywiania

i podtrzymywania wzrostu nowego. Możemy wziąć lekcję z tej analogii, mianowicie z tego, że o

ile stare wzorce życiowe i formy jednego sposobu życia istniejącego w trakcie określonej fazy

cyklu plutonowego są burzone i eliminowane, to energia uwalniana podczas przeobrażenia

(nawet w postaci bólu i śmiertelnej udręki) będzie odżywiać nas i umożliwi nam pójście naprzód

w kierunku nowego wzrostu.

Pozycja Plutona w domach

Możemy więc powiedzieć, że pozycja Plutona w horoskopie urodzeniowym ujawnia stare ego

lub starą skorupę osobowości, która nadal jest aktywna i która jest jeszcze uosobieniem silnie

skoncentrowanej energii psychicznej. Dopóki energia ta pozostaje nieświadoma i jest ściśle

związana ze starymi wzorami zachowania, jej działanie przyjmuje postać kompleksu

psychologicznego, który sprzyja mającym charakter przymusowy i obsesyjny wzorom myślenia i

zachowania w naszym świadomym życiu. Dopiero z chwilą, gdy jest uwolniona z ograniczeń

starej skorupy - skorupy, z której już wyrośliśmy - może ona być świadomie wykorzystana, by

dopomóc nam w ujawnieniu sedna indywidualności solarnej, nowego sposobu bycia,

koniecznego dla naszego rozwoju. Pluton w horoskopie danej osoby symbolizuje więc

(poprzez swoją pozycję w domach) głęboko utrwalone doznania psychiczne, będące skutkiem

wcześniejszych pożądań i działań, które teraz ujawniają się w wyrafinowany sposób jako

obsesje i przymusy nie dające się wytłumaczyć w żaden racjonalny sposób. Innymi słowy,

prawdziwa natura pierwotnego pragnienia nie jest już dla nas jasna, a jednak pozostajemy nadal

„na łasce" tej skłonności, co często czyni nas nieszczęśliwymi. Pozycja Plutona w domach

wskazuje zatem również, gdzie przeżywamy stare pożądania lub sposoby zachowania i gdzie

rezultaty tego przytłaczającego impulsu często powodują ból i cierpienie.

W innym ujęciu pozycja Plutona w domach symbolizuje sferę życia, w której w największym

stopniu mamy do czynienia z naszą karmą. Chociaż mówi się często, że Saturn jest planetą

karmy, jest to zbytnie uproszczenie. Saturn rzeczywiście ujawnia pewne próby karmiczne i

określoną potrzebę samodyscypliny. Jednak istotą prawa karmy, jak formułuje to jasnowidz

Edgar Cayce, jest „spotkanie swojego Ja". Pozycja Plutona w domach wskazuje natomiast

obszar doświadczenia, w którym napotykamy nasze stare Ja i nasze wcześniejsze żądze.

Cierpienie, często będące koniecznością w zetknięciu z tym starym Ja, jest dobrym przykładem

tego, jak trudno żyć w zgodzie ze starożytną zasadą „poznaj siebie". Pluton w horoskopie

człowieka ujawnia więc, jaką pracę musimy wykonać na najgłębszych poziomach naszego

istnienia, jakim wzorom zachowania musimy pozwolić istnieć, jakie wyeliminować lub odsunąć.

Przyczyną, dla której mówi się często, że Pluton reprezentuje „wyższą oktawę" Marsa, jest nie

tylko to, że wpływy obu planet są nadzwyczaj silne i mają charakter apodyktyczny, lecz również

to, że obie planety ujawniają w każdym horoskopie określone kierunki, w których ta energia

powinna płynąć. O ile Mars reprezentuje energię, którą musimy wykorzystywać działając w

realnym świecie, Pluton reprezentuje energię konieczną do działania w świecie podziemnym,

tzn. na głębszych poziomach psychiki.

Bez względu na to w jakim domu znajduje się Pluton, jest on silnie naenergetyzowany; tutaj

bowiem jest się w bezpośrednim kontakcie z głęboko położonym rezerwuarem

skoncentrowanej energii. Ta ogromna energia może być wykorzystana do domagania się

zaspokojenia swoich pragnień w samowolny, bezwzględny i agresywny sposób; może też być

spożytkowana jako dobra wola i energia mentalna do rozwinięcia wartości wyższych. Obojętnie

w jakim domu Pluton się znajduje, wskazuje on, gdzie jest się skłonnym próbować narzucać

innym swoją wolę; jednak to właśnie w tej sferze życia można zrobić najbardziej niezwykłe

postępy w kierunku osobistego rozwoju. W każdej sferze życia wskazywanej pozycją Plutona w

domach mamy do dyspozycji ogromną energię; energia ta, jeśli jest wykorzystana z pełną

świadomością, może obdarzyć te obszary doświadczenia głębią, gruntownością, zdolnością

wglądu i koncentracji. Pozycja Plutona w domach wskazuje również sferę życia, w której

człowiek może czuć się wyizolowany i osamotniony, ponieważ w tej sferze decyduje się na

zatopienie w swoich zainteresowaniach. Może to oznaczać obecność pewnych cech

antyspołecznych, jako że w tej sferze życia jest się niecierpliwym i wymagającym. Ta

niecierpliwość wyrasta z głębokiego poczucia, że nasza tożsamość (tożsamość przeniesiona

z przeszłości) jest zagrożona, że wszystko co związane jest z danym obszarem

doświadczenia ulega zawaleniu i jest niszczone u podstaw naszego istnienia. Tutaj znów

obserwujemy biegunowość pomiędzy Słońcem (naszą prawdziwą tożsamością w obecnym

życiu) i Plutonem (starą tożsamością z przeszłości, nadal podświadomie aktywną). Stara

tożsamość zostaje zniszczona; procesowi temu podlegamy, aby doświadczyć nowego sposobu

istnienia.

Kilka przykładów może ułatwić wyjaśnienie powiązania Plutona z rezonansami przeszłego wzoru

życia. Pluton w domu pierwszym jest jednym z najbardziej kłopotliwych przypadków

dotyczących Plutona w horoskopie urodzeniowym. Tutaj człowiek doświadcza zazwyczaj

niemal bezustannego kryzysu tożsamości w pierwszych 25 latach swojego życia lub nawet

dłużej, a doświadczenie to dotkliwie wpływa na obraz samego siebie. Ale skąd pochodzi to

odczucie? Mam wrażenie, że czynnik ten może być wyjaśniony jedynie w kategoriach

reinkarnacji i karmy. Przykładowo: dwie osoby, które znam, usłyszały od godnych zaufania

jasnowidzów o swoim przeszłym życiu, którego silny wpływ zaznacza się w ich życiu

obecnym. Obie osoby mają Plutona w pierwszym domu, często nazywanym „domem

tożsamości". Jednej z nich (kobiecie) powiedziano, że w przeszłości była niewolnikiem,

oraz że to poniżające doświadczenie niewątpliwie mogłoby tłumaczyć jej brak poczucia

pewności siebie i występujące od dzieciństwa okresowe kryzysy tożsamości. Drugiej

(mężczyźnie) - że był na Atlantydzie, gdzie poddawano go wszelkim rodzajom okrutnych

eksperymentów „naukowych", które miały destrukcyjny wpływ na jego poczucie

tożsamości, l w tym przypadku mogłoby to tłumaczyć jego problem tożsamości w obecnym

życiu. Innemu mężczyźnie, w którego horoskopie urodzeniowym Pluton znajduje się w domu

piątym, powiedziano, że był głową dużej rodziny i dzierżył ogromną władzę nad innymi ludźmi.

Ta tendencja przeniosła się do obecnego życia jako skłonność do wynoszenia się ponad innych

i zapominania, że mają oni swoje własne pragnienia i prawa. (Pamiętajmy, że dom piąty

związany jest z wyniosłym znakiem Lwa). Kolejnym przykładem jest jasnowidz Edgar Cayce,

który w swoim czytaniu medialnym powiedział, że cieszył się kiedyś społecznym autorytetem,

kształtując życie tysięcy ludzi w okresie, kiedy był kapłanem w Egipcie. To wyjaśnienie

odpowiada położeniu urodzeniowego Plutona Cayce'a w domu dziesiątym - domu autorytetu.

Czytając biografię Cayce'a, nie można nie zauważyć, jak często w czasie swojego życia

wchodził on w konflikty z autorytetami.

Z powyższych przykładów można wywnioskować, że pozycja Plutona w domach pokazuje

przeszły wzór zachowania, który zostaje przeniesiony do obecnego życia. Energia z przeszłości

jest nadal obecna, ale oczywiście czas wykorzystać tę energię w inny sposób. Czas, aby

przestał istnieć ten stary sposób życia, a rozwinął się nowy. W tym miejscu ktoś mógłby

zapytać, jak może się rozwinąć ten nowy sposób bycia, jeśli wszyscy jesteśmy przywiązani do

starego? Mogę jedynie odpowiedzieć, że należy świadomie pozostawić w spokoju to co stare i

otworzyć się na wpływ innych ludzi, aby móc nauczyć się nowych postaw wobec tej sfery życia.

To pozostawienie w spokoju jest szczególnie trudne dla ludzi z silnie zaakcentowanym

Plutonem i znakiem Skorpiona, ponieważ absolutnie nie znoszą oni pozostawiania czegoś bez

własnego wpływu, obawiając się, że wynikająca stąd otwartość uczyni ich słabymi i tym

sposobem oddadzą władzę, którą chcieli utrzymać, w ręce innych. Jak można dowierzać

pozostawieniu czegoś wolnym nie ufając innym ludziom, swoim własnym motywacjom czy też

- nawet - życiu lub Bogu? Jest to dylemat, przed którym staje każda osoba, w której

horoskopie urodzeniowym jest silnie zaakcentowany Pluton, znak Skorpiona lub nawet ósmy

dom. Można więc powiedzieć, że pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu jest

nauczenie się zaufania, głównie poprzez podejmowanie ryzyka otwierania się co jakiś czas i

uświadomienie sobie, że można pokierować wszystkim, cokolwiek nastąpi, nawet jeśli

przyniesie to ze sobą ból. Jedną ze sprzecznych cech Plutona jest to, że postawę życiową

osób, które mają silnie zaakcentowaną tę planetę (lub jej znak czy też dom) cechuje często

wielka odwaga w cierpieniu i brak zahamowań w działaniu w świecie zewnętrznym, jednak to

właśnie te osoby przerażone są często spotkaniem z bólem związanym ze swoimi własnymi

głębszymi uczuciami.

Ten proces uczenia się nowej postawy, wysubtelniania swojego sposobu samoekspresji i

wykorzystywania swojej siły woli nazywany był często odrodzeniem. Dlatego można

powiedzieć, że pozycja Plutona w domach ujawnia sferę życia, w której musi mieć miejsce

całkowite odrodzenie. Odrodzenie to przemienia samowolę, przymusy i bezwzględność w

świadomie wykorzystywaną energię o wielkiej mocy, przejawiającą się przenikliwością wglądu

i rozumieniem subtelnych sił, czego skutkiem jest często wiedza wybiegająca daleko w przy-

szłość, oraz wykorzystywaniem woli do pobudzania twórczych działań. Energia Plutona może

być również skierowana na uzdrawianie. Faktem jest, że w horoskopach wielu osób

specjalizujących się w uzdrawianiu, polegającym jedynie na przykładaniu rąk lub

zastosowaniu innych metod wykorzystujących dotyk, Pluton jest silnie zaakcentowany. Należy

podkreślić, że energia Plutona jest tak skuteczna w uzdrawianiu, ponieważ jest ona

jednocześnie potężną, wychodzącą na zewnątrz mocą, jak i instrumentem wrażliwej percepcji.

Poniższe paragrafy zawierają wskazówki i zasady interpretacji znaczenia Plutona w

poszczególnych domach urodzeniowych. Proszę zwrócić uwagę, że są to tylko zasady, a ich

podstawowym zamierzeniem jest wydobycie intuicyjnej wiedzy naszego umysłu odnośnie do

osoby, której horoskop rozpatrujemy. Oceny tego, na ile pozytywnie czy negatywnie różne

potencjały są wyrażone, musimy dokonać sami.

Pluton w domu pierwszym: W domu pierwszym - domu tożsamości - Pluton wskazuje, że

poczucie Ja danej osoby musi ulec radykalnej zmianie. Pomimo że ludzie z Plutonem w

pierwszym domu mają często zdolność głębokiego i wnikliwego rozumienia, ich niepewność i

rezerwa uniemożliwiają im swobodne wyrażanie ich poczucia Ja. Potrzebują oni ciągłego

wysłuchiwania czyichś opinii o sobie, aby stworzyć w swojej świadomości nowe wrażenie o sobie

samym, jednak to właśnie ich obrona swojego poczucia tożsamości często powstrzymuje tę

otwartość. Współdziałanie na głębokim poziomie osobistym jest dla nich tak trudne, że często

kończy się osamotnieniem, a w niektórych przypadkach nawet odizolowaniem się od przyjaciół i

rodziny. Jeżeli energia Plutona jest wykorzystywana tutaj w sposób twórczy, osoba ta może

wykazywać ogromną koncentrację, poświęcenie się wyższym duchowym lub społecznym

ideałom oraz nadzwyczajną zdolność wnikania w głębsze treści życia.

Pluton w domu drugim: Tutaj obserwuje się nieprzepartą żądzę kontrolowania swoich zasobów

materialnych jako pomocy w osiągnięciu spokoju umysłu. Jednak to właśnie nastawienie na

kontrolowanie lub posiadanie jest źródłem wewnętrznego podniecenia. Pluton w tym domu

oznacza, że stosunek danej osoby do posiadania rzeczy lub ludzi powinien ulec przemianie, aby

mogło nastąpić odrodzenie wartości. Oznacza on także, że wydatki czynione jakby pod

przymusem mogą być źródłem trudności; w tym przypadku osoba ta musi opanować tę skłonność.

Osoba z taką pozycją Plutona jest jednak często nadzwyczaj zaradna w swoich staraniach o

stworzenie materialnego zabezpieczenia; i w tym względzie może wykazywać zrozumienie

głębszej natury energii, którą reprezentują pieniądze.

Pluton w domu trzecim: Pluton w tym domu wskazuje na osobę, która jest w sposób przy-

musowy dokładna we wszystkim, co związane jest z komunikowaniem się. Osoba taka chce mieć

całkowitą pewność, że idee przekazywane są w sposób jasny. Może się to przejawiać w formie

dosyć irytującego sposobu rozmawiania z innymi ludźmi; może też przekształcać się w twórczą

zdolność dochodzenia do głębi wzajemnych interakcji ludzi. Osoby z Plutonem w tym domu mogą

również dysponować ogromnymi energiami, które mogą przekazywać poprzez swoje ręce w

uzdrawianiu; często mają też wrodzony talent do różnego rodzaju badań.

Pluton w domu czwartym: Tutaj plutoniczna cecha przymusowości działa w granicach pro-

blemów domu i w granicach uczuciowych głębi psychicznego życia człowieka. Występuje silna

potrzeba bezpieczeństwa i posiadania miejsca, w którym można odprężyć się i schronić, w

którym człowiek jest w stanie kontrolować dokładnie to, co dzieje się w otoczeniu. Może to

oznaczać życie rodzinne, które podlega różnego rodzaju wstrząsom i walkom z powodu samowoli i

uporu. Pluton w tym domu oznacza, że niezbędna jest reorientacja w najgłębszych odczuciach co

do swojego Ja i swojego poczucia bezpieczeństwa, wewnętrznego spokoju i zadowolenia. Może

on również wskazywać na głęboki wgląd w potrzeby emocjonalne innych ludzi i zdolność

przenikania podświadomości.

Pluton w domu piątym: Występuje tu silna presja o charakterze przymusu do tego by „być kimś",

by wyrażać swoją indywidualność w okazały sposób. Często pragnienia takich osób, by być

najlepszymi i być uznawanymi za najlepszych zostają udaremnione, co powoduje bolesne

zweryfikowanie potrzeby bycia tak wielkim. Jeśli energia motywująca ten przymus zostaje

zamieniona w energię, która może być świadomie wykorzystana i praktycznie zastosowana,

dana osoba może wówczas być pionierem w nowych dziedzinach twórczości, nadając im

niezwykłą głębię. Jej twórcza praca może znacznie wyprzedzić swoją epokę, jednak

ostateczną akceptację tej pracy zapewni włożona energia i dokładność jej wykonania.

Również bliskie związki emocjonalne z dziećmi czy ukochanymi osobami w dużym stopniu

służą tym ludziom pomocą w procesie poznania siebie, chociaż składnik decydujący o

charakterze przymusowym takich związków powinien zostać wyeliminowany. Kluczowe dla

tej pozycji Plutona jest to, że dana osoba musi nauczyć się być zadowolona ze swojego losu

i tak korzystać ze swoich ogromnych zasobów energii, by dokonać czegoś szczególnego

zamiast chcieć uchodzić za kogoś wyjątkowego.

Pluton w domu szóstym: W tym domu Pluton wskazuje kogoś kto albo chce służyć i pomagać

innym, albo przynajmniej chce mieć poczucie, że jest użyteczny. Może wystąpić mająca

charakter przymusowy presja usługiwania innym, często w sposób, który nie jest doceniany

przez tych, którym się wyświadcza przysługi. Osoba taka będzie nierzadko czyniła największe

wysiłki w pracy nad sobą, nakierowując własne transformacyjne energie na swoją osobistą

przemianę. Ta pozycja Plutona oznacza również, że sprawy osobistego zdrowia lub konkretna

poważna choroba mogą być instrumentem w dokonaniu wielkich zmian w jej postawach i

„oczyszczeniu" jej systemu wartości. W niektórych przypadkach wydaje się również

wskazywać na talent w sztukach uzdrawiania.

Pluton w domu siódmym: Osoba z Plutonem w domu siódmym będzie uważać małżeństwo i

związki partnerskie za dominujący obszar doświadczenia, w którym może mieć miejsce jej

osobista przemiana. W bliskich kontaktach występują często bolesne i mające charakter

przymusowy problemy emocjonalne. Pomimo że osoba ta chce dać innym dużo swobody i być

za wszelką cenę lubiana, często stwierdza, że jest niezdolna do nawiązania prawdziwego

kontaktu z innymi. Współdziałanie staje się trudne, szczególnie kiedy odkrywa ona, że jest

zaangażowana w związki z ludźmi, którzy dysponują określonym wpływem na jej życie. Przy tej

pozycji Plutona małżeństwo może być trwałe, jednak tylko wtedy, gdy osoba ta zaakceptuje

osobiste zmiany, których wprowadzenie jest konieczne, aby uczynić je udanym.

Pluton w domu ósmym: Pluton w domu ósmym ujawnia przymusowy charakter wpływania na

realny świat poprzez użycie siły, bądź to społecznie akceptowanymi kanałami autorytetów, bądź

z wykorzystaniem oddziaływania psychologicznego czy okultyzmu. Może tu występować

skłonność do manipulowania innymi i nalegania na innych, aby zmienili się, dopasowując do

wartości osoby z taką pozycją Plutona. Podobnie jak osoby z Plutonem w szóstym domu,

osoba ta będzie musiała czynić duże wysiłki, aby po prostu pozwolić innym być sobą i aby

skoncentrować się na uczeniu się jak wykorzystać energię do swojej osobistej przemiany.

Często występują u niej, mające charakter przymusowy, bolesne doświadczenia w obszarze

seksu. Kluczem do rozwiązania tego całego powikłania jest konieczność całkowitej reorientacji

używania przez nią wszystkich oddziaływań: fizycznych, umysłowych, społecznych,

uczuciowych i duchowych.

Pluton w domu dziewiątym: Przy tej pozycji Plutona występuje mająca charakter przymusowy

potrzeba posiadania i wyrażania silnych przekonań i ideałów, które mogą pokierować daną

osobą w życiu. Przejawiając się w postaci negatywnej, może to przyjąć postać dogmaty-zmu,

wewnętrznego zakłamania i potrzeby nawrócenia lub przekonywania innych, że to właśnie on

zna prawdę. Aby przemienić tę skłonność osoba z taką pozycją Plutona powinna uświadomić

sobie, że zgodnie z tym co napisał C. G. Jung, to co dla jednej osoby jest zbawieniem, dla

drugiej jest potępieniem; powinna również porzucić chęć udowodnienia sobie samej swoich

przekonań, wygłaszając kazania innym. Przy tej pozycji Plutona często też przekonujemy się, że

w miarę upływu lat dana osoba nabywa bogatych doświadczeń, które pomagają zmianie jej

stosunku do Boga, prawdy i wartości ludzkiego życia.

Pluton w domu dziesiątym: Przymusowy charakter Plutona przybiera tutaj często postać

zniecierpliwienia w stosunku do autorytetów, urazy do osób, które mają władzę, lub przy-

tłaczającego dążenia do bycia kimś wybitnym, co byłoby uznane przez innych. Ludzie tacy

mogą często osiągnąć w świecie pozycję, do której dążą, jednak zwykle pociąga to za sobą

długie i nieco bolesne przewartościowanie ich prawdziwych motywacji i wartości. Stąd, w

przypadku osób z taką pozycją Plutona, istnieje konieczność całkowitej przemiany ich postaw

wobec sukcesu w świecie zewnętrznym, autorytetów i reputacji. W idealnym układzie

symbolizuje on zdolność spostrzegania tego, co znajduje się poza zewnętrznymi formami

„autorytetu", a tym samym rozwinięcia większego poczucia odpowiedzialności w stosunku do

osób sprawujących władzę.

Pluton w domu Jedenastym: Tutaj Pluton ujawnia się jako mająca charakter przymusowy

potrzeba bycia akceptowanym przez innych ludzi i jako potrzeba osiągnięcia pewnych celów,

których kształt w świadomości nie jest zbyt klarowny. Często pewne ustalone idee muszą

ulec zmianie, aby umożliwić odrodzenie w sferze czyichś ostatecznych pragnień i poczucia

celowości działania. Akcent położony na przyszłość jest czasami tak ważny dla takich osób, że

zaniedbują one teraźniejszość. Dla osiągnięcia pełni, osoby z taką pozycją Plutona w

horoskopie urodzeniowym powinny nauczyć się polegać bardziej na sobie niż na innych,

wiedząc, że ich najgłębsza nadzieja na przyszłość spełni się tylko wtedy, gdy będzie

połączona z całkowitą przemianą i oczyszczeniem ich własnego twórczego celu realizowanego

w dziedzinie potrzeb społecznych.

Pluton w domu dwunastym: Osoba z taką pozycją Plutona powinna zmienić jakość swojego

życia psychicznego poprzez związanie się z jakimś przekonaniem lub prawdą transcendentalną,

co w efekcie uwalnia jej własne Ja z grzęzawiska pogmatwanych emocji. Ta reorientacja często

będzie wymagała długich okresów samotności i powstrzymania się od kontaktów towarzyskich.

Kontakty z innymi ludźmi powodują bowiem niejednokrotnie ponowne pobudzenie

wcześniejszych kłopotliwych emocji, które dana osoba próbuje przekroczyć. Osoby z Plutonem

w dwunastym domu powinny zadbać o to, by nie dopuścić, aby ich mające tendencję do

wpadania w utarte koleiny poczucie winy i odczucie samo-prześladowania wzięły górę.

Kluczem do skłonienia się ku temu jest wykształcenie określonych postaw duchowych wobec

całości życia. Z chwilą gdy ta duchowa przemiana osiągnie określony punkt, osoba ta może

rozwinąć zdolność doświadczania jedności wszystkiego co żywe, ukrytej pod zewnętrznymi

formami.

Bez względu na to, w którym domu znajduje się Pluton, jego energia może być wykorzystana do

utorowania drogi dla bezosobowej - a jednak kontrolowanej -podwyższonej świadomości, jak

również siły woli, która nakierowałaby tę świadomość na działalność twórczą. Podobnie jak w

przypadku Saturna, negatywna strona Plutona bywała przesadnie wyeksponowana; jego

rzeczywista energia staje się negatywna jedynie wtedy, gdy usiłujemy ingerować w jego

działanie.

Aspekty Plutona

Moja praktyka dowodzi, że aspekty Plutona należą do najtrudniejszych do zrozumienia

czynników w horoskopie, ponieważ nigdy nie wiadomo na jakim poziomie przejawi się ich

potencjał. Pomimo że natura Urana często określana jest jako „nieprzewidywalna", wydaje mi

się, że działanie Plutona jest jeszcze bardziej nieprzewidywalne. W wielu przypadkach wydaje

się, że nie ma dużej różnicy czy analizowany aspekt jest „harmonijny" czy „nieharmonijny". W

rzeczywistości, gdy rozpoczynamy analizę aspektów którejkolwiek z planet transsaturnicznych,

widzimy, że tak zwane napięte aspekty spotyka się często w horoskopach najbardziej twórczych

i uduchowionych ludzi. Nasza ocena znaczenia rozmaitych aspektów zależy więc w istocie od

naszej własnej filozofii życiowej i określonego indywidualnego celu, który ma dla nas największą

wartość. Jeśli naszym głównym celem jest życie wygodne i pozbawione większych problemów (i

co się z tym wiąże - pozbawione również wyzwań do czynienia postępu i tworzenia), wówczas

można znaleźć wytłumaczenie dla tradycyjnego podejścia do aspektów, określającego je

mianem twardy/miękki, dobry/zły, napięty/łatwy. Jeśli jednak mamy zdolność postrzegania

życiowych możliwości w sposób bardziej kompleksowy i dogłębny, wówczas o wiele trudniejsze

staje się sklasyfikowanie różnych rodzajów ludzkiego doświadczenia według uproszczonych,

przyjętych a priori wzorów. Faktem najbardziej dla mnie oczywistym jest to, że jeśli zakładamy,

że istnieje rzeczywiście twórcza inteligencja z której emanują wszystkie przejawy życia,

wówczas każde życiowe doświadczenie jest kierowane przez tę wyższą inteligencję i spełnia

określony cel. Jak więc możemy ten cel kwestionować? Czynienie tego jest przejawem naszej

własnej, intelektualnej arogancji; śmiałym bowiem krokiem jest myślenie, że zdolni jesteśmy

wiedzieć więcej niż wie „Architekt Wszechświata". W rozdziale 6 naszkicowane jest bardziej

holistyczne i - w moim odczuciu - bardziej konstruktywne podejście do aspektów, w stosunku do

tego, jakie spotyka się powszechnie w podręcznikach astrologicznych. Niektóre z powyższych

pytań poddane są dalszym rozważaniom w tymże rozdziale, są tam również bardziej

szczegółowe informacje na temat aspektów Plutona. Jest jednak kilka podstawowych punktów

dotyczących tych aspektów, które możemy wyjaśnić w tym miejscu, ponieważ związane są one

z omówionymi już wcześniej cechami Plutona.

Aspekty Plutona z innymi planetami w horoskopie urodzeniowym wskazują na ile łatwo ktoś

może wykorzystać energię Plutona i ulec plutonicznej regeneracji. Na podobny rodzaj rozwoju i

przemiany mogą wskazywać, na przykład, trygon czy kwadratura pomiędzy tymi samymi

planetami, jednak w przypadku kwadratury osoba ta może stawiać zmianie silny opór. Przy

bardziej harmonijnym aspekcie (na przykład trygonie czy sekstylu) wydaje się, że dana osoba

niejednokrotnie w głębi duszy wie dlaczego określona zmiana jest konieczna i dlatego

przystosowuje się do koniecznych zmian znacznie łatwiej. W szczególności wydaje się często, że

osoby z Plutonem w trygonie lub sekstylu do natalnego Słońca lub Księżyca (czy też niekiedy

do innych planet osobistych) wykazują wrodzone zrozumienie naturalnych procesów

osobistego postępu i przemiany. Często wydaje się im, iż jest oczywiste, że życie zawsze

wymaga, abyśmy pozostawili za sobą „stare" i otworzyli się na „nowe". Nie oznacza to, że osoby

te nie doświadczają nigdy bólu związanego ze zmianami plutonicznymi, lecz jedynie, że

wiedzą i akceptują to, że ból, którego doświadczają, jest niezbędną częścią życia.

To, że aspekt z Plutonem, niezależnie od tego czy jest „trudny" czy „łatwy", sygnalizuje podobny

rodzaj przemiany, może zilustrować następujący przykład. (Weźmy pod uwagę, że względna

harmonia czy dysharmonia aspektu wskazuje przede wszystkim na sposób podejścia

poszczególnej osoby do wymaganych zmian.) Kilka lat temu udzielałem porady 30-letniemu

mężczyźnie, z którym rozmawiałem o jego emocjonalnych reakcjach i ogólnym stanie

psychicznym. Powiedział on wtedy następujące stwierdzenie: „Okazuje się, że aby świadomie

zmienić moje bezpośrednie reakcje na wiele różnych sytuacji, zawsze odmienić muszę najpierw

mój stan uczuciowy". Miał on w owym czasie niewielką wiedzę z dziedziny astrologii i z pewnością

nie był zaznajomiony z aspektami Plutona. A jednak rzut oka na jego horoskop ujawnił, że w

momencie jego narodzin Pluton był w ścisłym trygonie z Księżycem. Trudno o lepszy symbol

opisanego przez niego przeżycia. Kluczowym punktem jest tutaj jednak fakt, że uświadomił on

sobie to, że ciągle czynił świadomy wysiłek w kierunku dokonania przemiany w tej części swojej

natury. Nie było to coś, czemu się opierał, czy z powodu czego był szczególnie zaniepokojony. Było

to przez niego postrzegane po prostu jako regularne doświadczanie przemiany w jego życiu

codziennym, które w pełni zaakceptował jako konieczne, pomimo że nie był świadomy

astrologicznej symboliki tego procesu. Ktoś inny z Plutonem w koniunkcji, kwadraturze czy

opozycji do urodzeniowego Księżyca mógłby doświadczyć takiej samej potrzeby zmiany swoich

spontanicznych reakcji emocjonalnych, aby jakoś radzić sobie i przystosować się do codziennego

życia; jednak osoba z tymi konkretnymi aspektami mogłaby postrzegać to bardziej jako problem

i mieć tendencję do powstrzymywania się od zainicjowania prób poczynienia koniecznych

zmian.

Pluton będący w jakimkolwiek aspekcie z planetą osobistą oznacza, że nastąpi wzrost

świadomości, swego rodzaju odrodzenie w odniesieniu do tej częściosobowości, którą

symbolizuje druga planeta w aspekcie. Ten wzrost świadomości można uważać za

szczególnie niezbędny dla czyjegoś postępu, gdy aspekt ten jest koniunkcją, kwadraturą,

kwinkunksem lub opozycją. Innymi słowy, wymiar doświadczenia symbolizowany przez

planetę będącą w aspekcie z Plutonem musi być poddany transformacji w wyższy lub

bardziej świadomy poziom ekspresji. Wśród bardziej dynamicznych aspektów: koniunkcją,

kwadratura i kwinkunks zwykle wskazują na wewnętrzne napięcie i wyzwanie, które możemy

albo zaakceptować jako coś, czemu musimy stawić czoła z całą mocą i poświęceniem, albo

których możemy starać się uniknąć, czy od których możemy uciec. Inny „dynamiczny" aspekt

z Plutonem - opozycja - oznacza zwykle, że natrętne, wymagające i samowolne skłonności

zakłócają dość systematycznie rozwój pewnych relacji z innymi osobami w naszym życiu.

Druga planeta w aspekcie i domy, na które obie planety przypadają, dostarczają zwykle dość

informacji, aby określony rodzaj problematycznej relacji międzyludzkiej mógł stać się

zrozumiały. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby, których horoskopy urodzeniowe

zawierają opozycje do Plutona, bardzo rzadko zdają sobie sprawę z tego, że to ich własne

wyrafinowane żądania - żądania, aby druga osoba była inna niż jest w rzeczywistości -

powodują problemy w związku. W rzeczywistości, ponieważ Pluton jest z natury wyznacznikiem

pewnego zespołu natrętnych, nieświadomych skłonności, nie jest zadziwiający fakt, że

większość ludzi, z którymi zetknąłem się do tej pory w mojej praktyce, nie potrafi zidenty-

fikować się bezpośrednio z natrętnymi wzorami zachowania wskazanymi przez Plutona w ich

horoskopach urodzeniowych. Dopiero wtedy, gdy ktoś podejmie zdecydowane kroki w

kierunku uczciwej - a nawet bezwzględnej! - samooceny, staje się na tyle świadomy swoich

głębszych uczuć i motywacji, aby móc powiązać je ze znaczeniem Plutona w ich własnych

horoskopach. Napięcie „trudnych" aspektów Plutona może wówczas zrodzić zdolność

wyrażania energii Plutona w szczególnie dynamiczny sposób.

Trygony i sekstyle mogą oznaczać, że dana osoba z łatwością wyraża energię Plutona w

sposób twórczy, chociaż niekoniecznie zawsze się to sprawdza. Aspekty te wskazują, że jest

otwarty kanał dla ekspresji tej energii; jednak jeśli owa energia jest nieoczyszczana,

nieregenerowana, aspekty te mogą po prostu oznaczać, że człowiek może dosyć łatwo wyrażać

negatywną, działającą w sposób przymusowy, stronę energii Plutona. Przykładowo, udzielałem

kiedyś porady kobiecie, u której w horoskopie urodzeniowym Pluton, przypadający na 9 dom,

jest w ścisłym trygonie do Księżyca. Pluton w 9 domu może oznaczać sztywne, mające

charakter przymusowy opinie i przekonania, które zostały przeniesione z poprzedniego

wcielenia; jest to jedno z typowych znaczeń wpływu Plutona w 9 domu, dopóki nie nastąpi

przemiana podstawowych przekonań. Wspomniana kobieta wciąż na nowo udaremniała

swoje nieudolne próby własnego rozwoju, kurczowo trzymając się tych sztywnych poglądów.

Jej idee pozbawione były logiki, nie opierały się na żadnym osobistym odkryciu czy intuicji.

Jej system poglądów i wynikające z niego opinie wydawały się być po prostu pewnym rodzajem

przeszłych uwarunkowań, od których trudno było jej się uwolnić. Niezależnie od niezadowolenia

ze swojego aktualnego życia i przedstawionych jej alternatywnych sposobów podchodzenia do

niego, zawsze potrafiła powołać się na jakiś sztywny pogląd, który mogła wykorzystać jako

usprawiedliwienie niepodejmowania ryzyka dokonania zmian w swoim życiu i uchylania się od

wzięcia osobistej odpowiedzialności za takie zmiany. Dlatego, pomimo że w przypadku tej

kobiety aspekt z Plutonem jest „harmonijny", wydaje się on oznaczać jedynie to, że jest ona w

stanie stosunkowo łatwo wyrażać samouda-remniające jej postęp postawy i opinie. Dopiero

kiedy przejdzie ona proces przemiany w tej dziedzinie życia i kiedy uda jej się pozostawić za

sobą te hamujące przymusy, trygon ten będzie mógł ujawnić się w sposób twórczy.

Aspekty Plutona mogą również wskazać, w jaki sposób ktoś wykorzystuje swoją siłę woli i

skoncentrowaną energię psychiczną. Pomimo że należy być ostrożnym stosując zasady ogólne

wobec indywidualnego człowieka, mam pewność, że koniunkcje, kwadratury i opozycje skłaniają

do zachowania samowolnego, w którym dana osoba usiłuje, często dość bezwzględnie, wziąć

górę nad wolą innej osoby. Te same aspekty mogą jednak wskazać również możliwość rozwoju

olbrzymiej mocy wewnętrznej i odwagi, o ile oczywiście osoba ta uświadomi sobie swoją

skłonność do niewłaściwego wykorzystywania energii i będzie ją świadomie kontrolowała. Jeśli

energia Plutona wyrażana jest w sposób twórczy, dana osoba może wykazywać wielką

samodyscyplinę, bezgraniczne poświęcenie się rozwojowi duchowemu oraz posiadać silny

zmysł inwencji twórczej.

Kolejny wgląd w znaczenie Plutona i jego aspekty stał się dla mnie oczywisty, kiedy

wysłuchiwałem wykładu znanego astrologa i wykładowcy Richarda Idemana. Powiązał on

Plutona z pojęciem „tabu" i lękami, których ludzie doświadczają w związku ze społecznie

zakazanymi sferami. To pojęcie „tabu" jest bardzo użyteczne, ponieważ w dużym stopniu

wyjaśnia znaczenie nie tylko Plutona, ale również ósmego domu i głęboką naturę znaku

Skorpiona. Na przykład, stało się dla mnie oczywiste, że osoby typu Skorpiona i typu

plutonicznego są, w mniejszym lub większym stopniu, podatne na paranoję. Jedną z przyczyn

tego wewnętrznego panicznego lęku jest -jak wcześniej wspomniałem - to, że tacy ludzie niezbyt

ufają innym osobom czy swoim własnym uczuciom i motywacjom. Inną przyczyną tej paranoi i

wynikających z tego lęku problemów związanych z zachowaniem i relacjami z innymi ludźmi jest

to, że taka osoba często czuje się winna łamania społecznego, moralnego lub rodzinnego tabu.

Osoby plutoniczne odczuwają niezwykle silny konflikt przyciąganie-odpychanie w związku ze

sferami życia, które stanowią tabu. Bez względu na to, czy rzeczywiście eksperymentują

wyrażając bezpośrednio w działaniu swoje zainteresowanie tymi nietykalnymi sferami życia, czy

też jedynie myślą o takich rzeczach, tłumiąc pragnienie wyrażenia ich w działaniu, osoby te są

często dręczone poczuciem winy i wewnętrznym przeświadczeniem, że będą musiały zapłacić

za takie wykroczenia. Wydaje mi się, że osoby wzbraniające się przed konfrontacją ze swoimi

prawdziwymi pragnieniami przez pewnego rodzaju bezpośrednie działanie, najprawdopodobniej

cierpią z powodu wewnętrznej stagnacji, negatywizmu i paranoi, które mogą rozwinąć się u

kogoś z silnymi zahamowaniami. W każdym razie, jeśli osoba ta wyraża w działaniu swoje

prawdziwe pragnienia, wówczas rzeczy zakazane i więzi emocjonalne związane z tym

działaniem wydobyte są na jaw i może ona wziąć pełną odpowiedzialność za swoje głębsze

uczucia.

W jaki sposób można zrobić użytek z tego pojęcia „tabu" i zastosować je do zrozumienia

określonych aspektów Plutona? Wszystkim aspektom Plutona -a w szczególności

koniunkcji, kwadraturze i opozycji - towarzyszy odczuwana przez danego człowieka presja do

skonfrontowania pewnego tabu. Tą zakazaną sferą może być seks, religia, etyka, rodzina, życie

społeczne albo też kombinacja kilku lub wszystkich tych dziedzin życia. Pierwszym impulsem

większości ludzi jest próba opanowania tej tendencji poprzez jej tłumienie. Jednakże wielu ludzi

ostatecznie przekonuje się, że ta stłumiona energia transformacyjna zmusza ich do

skonfrontowania tych zakazów i przełamania związanych z nimi ograniczeń. Mam wrażenie, że

pewnego rodzaju „przełom" jest zwykle konieczny, aby osiągnąć w świadomym życiu

przemianę, widoczną w konfiguracji aspektów jako potencjał. Zakazy muszą być

skonfrontowane, ponieważ wszystkie psychiczne pozostałości, lęki, przywiązania i tendencje

do negatywizmu muszą zostać wydobyte na powierzchnię, aby mogły być wyeliminowane

lub przeobrażone z upływem lat. W jaki sposób można uciec z więzienia, jeśli nie zna się

rozkładu tego więzienia, sposobu działania różnych zamków, momentu, kiedy dozorcy więzienni

nie są na służbie, itd? Wszystkiemu należy stawić czoła jak najszybciej. Niektórzy ludzie

mający w horoskopach „nieharmonijne" aspekty Plutona z planetami osobistymi wyczuwają

przytłaczającą moc tej podziemnej energii i ogarnia ich przerażenie, że zostaną przez nią

pokonani i stracą kontrolę, której w rzeczywistości nie posiadają i tak w takim stopniu, jak sądzą.

Często reagują oni na ten lęk, próbując jeszcze bezwzględniej manipulować innymi, z jeszcze

bardziej żelazną wolą tłumić swoje emocje i zaprzeczać istnieniu tej energii. Ten typ reakcji

oczywiście jedynie zwiększa odczuwane już i tak napięcie i ostatecznie nasila problem.

Nawiasem mówiąc, ten rodzaj tłumienia, często przejawia się w końcu w postaci działania jakby w

opętaniu, tzn. działania pod przymusem, pod wpływem całkowicie nieświadomych sił. Człowiek

taki jest rzeczywiście opętany. Jest opętany przez silną żądzę, do której wzbrania się przyznać.

Dopóki będzie on funkcjonował według zasady „gdzie wola, tam i sposób", wspomniana

postawa „siła daje prawo" spowoduje, że nie będzie końca jego problemom. W rzeczywistości

przyczyną tego, że Pluton, Skorpion i 8 dom są tak bardzo powiązane z przemianą jest to, że

mamy tu do czynienia z siłą żądz, które kształtują nasze przywiązania i które kierują nami w

sposób przymusowy. Dojście do sedna tych uczuć, przeniknięcie do źródła tych żądz i ich

następstw może rzucić światło nie tylko na nasze codzienne doświadczenie, ale również na

karmiczne wzory tego życia.

Saturn: jego natura i cykle

Jedna chwila cierpliwości Może zapobiec wielkiej katastrofie, Jedna chwila zniecierpliwienia Zrujnować cale życie.

Przysłowie chińskie

Aż do ostatnich lat, w większości książek astrologicznych, przypisywano Saturnowi „szkodliwe"

wpływy, wymiar doświadczenia, z którym większość ludzi raczej nie chciałaby mieć nic do

czynienia, a które to doświadczenia należało jedynie przetrwać, jako że nie wnosiły

czegokolwiek pozytywnego na przyszłość. Jednak w konstruktywnych trendach rozwijającej

się nowoczesnej astrologii, w ostatnim czy może w dwóch ostatnich dziesięcioleciach, wielu

autorów wiąże Saturna z wpływem bardziej pozytywnym, który przyczynia się do postępu17.

17 Wśród mających bardziej pozytywne podejście książek znajdują się następujące: Marc

Robertson, The Transit of Saturn; Noel Tył, The horoscope as Identity; oraz pozycja wykazująca

szczególnie głębokie zrozumienie psychologicznego znaczenia Saturna, bardzo oryginalna i

klarowna - Liz Greene, Saturn: A New Look at an Old Devil.

Jako że ta bardziej pozytywna postawa staje się obecnie coraz bardziej rozpowszechniona, nie

odczuwam potrzeby przedstawiania wszystkich tych wyjaśnień, które mogą być wykorzystane

do przekonania czytelnika, że Saturn rzeczywiście ma wiele pozytywnych znaczeń. Przy czym

mam wrażenie, że rzeczywiste wpływy Saturna, szczególnie kiedy tranzytuje on poszczególne

domy horoskopu, jak również aspekty planet urodzeniowych, mogą być dalej poznane. To

poznanie jest szczególnie potrzebne w określeniu ingerencji Saturna powodującej przemianę

psychologiczną i duchową. Pozwólmy sobie przedstawić najpierw niektóre najważniejsze

ogólne znaczenia Saturna. Saturn może być spostrzegany jako:

A. Zasada instynktu samozachowawczego i zawężenia (contraction), która przejawia

się w czystej formie jako postawa defensywna, lękowa lub jako świadome dążenie do zre-

alizowania swoich ambicji w realnym świecie i wypełnienia swoich powinności i obowiązków.

Może więc oznaczać osobiste zawężenie do własnego wnętrza w celu uzyskania

większej niezależności i siły wewnętrznej.

B. Zasada formy towarzyskiej, struktury i stałości. Jest ona powiązana z prawem, z tra-

dycjami środowiska społecznego i tradycjami kulturowymi, z ojcem i postaciami stanowiącymi

autorytety.

C. Zasada czasu i uczenia się przez bezpośrednie doświadczenie, które uzyskuje się je-

dynie przez powtarzające się lekcje życiowe. Ta zasada prowadzi do wielu powszechnie

wymienianych cech Saturna: powagi, roztropności, naszej ziemskiej mądrości, cierpliwości,

praktycznego gospodarowania i konserwatyzmu. Saturn jest powiązany z greckim bogiem czasu

(Kronosem), który wymierzał sprawiedliwość dokładnie, bezstronnie i bez wyróżniania osób, ale

również z bardzo małą dozą litości. Saturn jest powiązany również

z krystalizacją, tj. starymi sposobami życia i osobowością, która staje się coraz sztywniejsza

wraz z upływem czasu. Nauka nabywana wraz z upływem lat może powodować, że osoby

typu saturnicznego będą odcinać się od życia i stawać się surowymi wobec siebie,

sceptycznymi, ostrożnymi wobec wszystkiego co nowe i wahającymi się w wyjawianiu

swoich prawdziwych uczuć. Ale ten sam rodzaj doświadczeń doprowadzić może inne osoby do

rozwoju wrażliwości na trwałe wartości, do zrozumienia, umiarkowania, zdyscyplinowania,

skuteczności, a w pewnych przypadkach do obiektywnej, mającej charakter pojednawczy

mądrości.

D. Skłonność do obrony swojej struktury życiowej i integralności osobistej, jak również

skłonność do zapewniania sobie bezpieczeństwa przez namacalne osiągnięcia.

E. Zgodnie z Dane Rudhyarem, Saturn odnosi się do czyjejś „podstawowej natury", do

czystości czyjegoś prawdziwego Ja. Wydaje się, że Saturn uzyskał tak negatywne znaczenie w

poglądach wielu astrologów i adeptów astrologii, ponieważ większość ludzi nie żyje w zgodzie

ze swoją podstawową naturą, ale raczej zgodnie z modami, wzorami społecznymi, tradycjami i

grą ego. Stąd Saturn jest często doświadczany jako „surowa nagana" (stern reproach) lub

wyzywający akt przeznaczenia, skłaniający nas do tego, abyśmy zaczęli zwracać uwagę na

potrzeby naszej wewnętrznej, podstawowej natury. Saturn jest rzeczywiście mistrzem

surowej próby, tak jak podaje wiele dawnych książek, ale jest on szczególnie surowy wtedy,

gdy odeszliśmy od ujawniania naszej prawdziwej natury.

F. Z punktu widzenia psychologii Saturn reprezentuje sferę kompleksów ego, które mogą

być usztywnione z wiekiem i zwykle takimi się stają. Innymi słowy, reprezentuje on te głęboko

zakorzenione zestawy wzorów zachowania i postaw, które mogą wiązać daną osobę węzłem

lęku. Saturn jest również psychologicznie powiązany z tym, co Jung nazywa Cieniem,

tj. tą częścią naszego ja, którą blokujemy, która wywołuje lęk i w związku z którą odczuwamy

poczucie winy; skutkiem tego dokonujemy projekcji tych cech na innych. Mówi się, że Saturn

symbolizuje piętę Achillesową w pancerzu, który przybieramy przed światem w instynkcie

ucieczki od życia. Ale, jak podkreśla Rudhyar, oznacza on również głęboko zakorzenione ambicje

realizacji obecnych w nas od urodzenia potencjałów. Te ambicje są odczuwane jako wewnętrzna

presja stania się kimś określonym lub osiągnięcia czegoś określonego, zgodnie z naszym

wewnętrznym wzorem potencjalnych możliwości.

Ze wszystkich ogólnych znaczeń Saturna prawdopodobnie najważniejsze jest to, że

reprezentuje on skoncentrowane doświadczenie, jak również skoncentrowaną naukę, które

przychodzą jedynie poprzez życie w ciele fizycznym w świecie materialnym. Poprzez opieranie

się materii i poprzez przymus wcielenia się w ciało fizyczne mamy sposobność rozwinięcia w

większym stopniu skoncentrowanego zrozumienia i większej cierpliwości w naszej postawie

wobec życia. O Saturnie mówi się często, że „rządzi" poziomem skupionej materii (dense

materiał pianę). Kiedy ktoś inkarnuje w świat materialny, pole energii jest skurczone, a tym

samym zagęszczone. Dlatego nasze życie ziemskie, w którym uczymy się poprzez głębię

doświadczenia, wytężoną pracę i obserwację bezpośrednich rezultatów naszych działań, jest tak

wielce pouczającym doświadczeniem. Cierpienie, niepokój i stres ziemskiego życia mają więc

cel ewolucyjny i rozwojowy. Płaszczyzna materialna jest, jak pisze poeta T. S. Eliot, punktem

przecięcia bezczasowego z czasem. Saturn jest planetą czasu, a przez saturniczne

doświadczenie, żyjąc w świecie materialnym, gdzie wszystko porusza się tak wolno i gdzie

musimy pracować tak ciężko, aby osiągnąć jakiekolwiek rezultaty lub jakikolwiek rozwój,

możemy osiągnąć największy postęp duchowy. Często wydaje się, że idziemy zbyt wolno, że

nasza cierpliwość poddawana jest próbie na każdym etapie naszej drogi, ale wytrwanie w

niewzruszonym opieraniu się materii pokazuje nam jasno, co jest trwałe a co nie, gdzie

przechodzimy próby pomyślnie, a gdzie zawodzimy. Działanie Saturna pokazuje nam jasno koszt

naszych pożądań i przywiązań, kompletnie odsłania ograniczenia naszego ego i pokazuje

nam, że wysoce skoncentrowana świadomość i głębokie zrozumienie są główną rzeczą, którą

będziemy mogli zabrać z tego świata, kiedy będziemy go opuszczali. Pokazuje nam ono wartość

pracy, ponieważ wszystkie wspaniałe wierzenia i ideały, które zostały wymyślone przez istoty

ludzkie, mają małą wartość, jeśli nie są zastosowane do codziennego życia w bezpośredniej

próbie. Presja Saturna powinna być więc odbierana jako pomocne popchnięcie w kierunku

podjęcia pracy, którą powinniśmy wykonać dla uzyskania rozwoju na głębszym poziomie, a nie

jako coś czego należy się bać i od czego należy próbować uciec.

Próba i presja Saturna są potrzebne, abyśmy mogli rozwinąć to, co buddyści nazywają

„diamentową duszą" lub „diamentowym ciałem" i co jest sposobem wyrażenia naszej

podstawowej, najskrytszej natury. Jednak sam Saturn w oderwaniu, bez miłości i oświecenia, jest

sztywnością i śmiercią. Kiedy w rezultacie ekstremalnie wyrażonych zasad Saturna powstają

zarówno emocjonalne, jak i umysłowe obsesje i blokady, wówczas negatywy, które ulegają

nagromadzeniu, odpychają istotę prawdziwej Miłości i energię życiową, a dusza głoduje i usycha,

jako że brakuje jej wówczas prawdziwej wody życia. Stąd dopełniającą Saturn planetą jest

Jowisz (i w pewnych przypadkach Neptun). Potrzebujemy nie tylko próby (Saturn), ale również

łaski (Jowisz/Neptun), nie tylko bezpośredniego doświadczenia i polegania na udowodnionych

faktach (Saturn) ale również wiary (Jowisz/Neptun). Próba i łaska działają jednocześnie, są one

dwiema stronami tej samej monety. Dzięki próbie otwieramy kanał, przez który może płynąć

łaska. Bez wysiłku związanego z próbą łaska nie pojawia się chętnie w czyimś życiu. Należy

jednak zaznaczyć, że ludzie rzadko czynią wysiłki na polu postępu duchowego, chyba że łaska

skłania ich do podjęcia takowych. Dlatego znajdujemy niewiele łaski pozbawionej wysiłku, ale

również nie ma wysiłku bez łaski. Tak więc widzimy, że Jowisz i Saturn, podobnie jak Neptun i

Saturn, symbolizują dopełniające się pary, które przy interpretacji horoskopu urodzeniowego

powinno się rozpatrywać we wzajemnym powiązaniu.

Nie powinno się przeceniać roli Saturna, ponieważ w wielu przypadkach działanie planet

transsaturnicznych jest dużo bardziej potężne i dokonujące głębszej przemiany niż działanie

Saturna. Saturn pokazuje nam prawdziwą naturę płaszczyzny materialnej, wpływ konieczności w

naszym życiu oraz to, jak się mają rzeczy z praktycznego, obiektywnego punktu widzenia.

Natomiast planety transsaturniczne pokazują nam to, co jest możliwe na płaszczyźnie

istnienia i poziomach świadomości, które zupełnie wykraczają poza świat materialny. Saturn

prowadzi nas do doświadczenia ograniczeń, które są przyrodzoną cechą świata materialnego.

Dlatego w każdym okresie, kiedy Saturn z horoskopu urodzeniowego jest zaktywowany, dana

osoba ma do czynienia z wystąpieniem ograniczeń w pewnych wymiarach jej życia. Innymi

słowy, osoba ta uczy się, że na tej właśnie płaszczyźnie nie może mieć wszystkiego i nie może

być taka jaką, by być chciała, o czym mogła fantazjować. Z drugiej strony, planety transsa-

turniczne nakierowują nas na poziomy istnienia i wymiary doświadczenia, które charakteryzuje

nieograniczoność. Są one ogromne i utwierdzają obietnicę nieograniczonego rozwoju.

Z punktu widzenia postępu duchowego, Saturn dostarcza największej korzyści dwiema drogami.

Pierwsza - pokazuje nam on powoli, ale w sposób pewny, jaka jest prawdziwa rzeczywistość

świata materialnego, jednocześnie ze wszystkimi naszymi życzeniami, nadziejami,

fantazjami, zakłamaniami i pozostającymi na uboczu pożądaniami. Druga - doświadczenia

saturniczne świata materialnego wypróbowują nas na każdym kroku, jaki czynimy dla naszego

rozwoju. Saturn nie pozostawia miejsca na samooszukiwanie, eskapizm (ucieczkę od trudnych

realiów) czy racjonalizację. Saturn sprawdza, na ile natężony jest naprawdę nasz postęp

duchowy i na ile skoncentrowana jest nasza świadomość. Dzięki doświadczeniom

saturnicznym możemy odpowiedzieć na pytanie: Czy teraz, kiedy podjęliśmy zdecydowane

działanie, duchowość i samowiedza, w które wierzymy, dają nam możność spotkania z karmą z

wdziękiem, akceptacją i cierpliwością? Wydaje mi się, że wiele dusz jest „religijnych" pomiędzy

poszczególnymi inkarnacjami (wcieleniami - przyp. tłum.), kiedy zamieszkują one różne subtelne

regiony stworzenia, wzbudzające w umyśle grozę i zaciekawienie swoim światłem i

wspaniałością. Ale nasze ego kompletnie zatapia tę świadomość wyższej rzeczywistości, kiedy

dorastamy i rozwijamy się podczas ziemskiej inkarnacji. Więc jedynie ci, którzy osiągnęli

naprawdę skoncentrowane skupienie swojej życiowej energii na ideale duchowym, mogą

zachować czyste dostrojenie do wyższych poziomów. Jedynie ci, którzy naprawdę poświęcają

się duchowej sferze życia i ci, którzy zaczynają wykraczać poza ego i ziemskie przywiązania,

potrafią utrzymać nastawienie na wysokie wartości pośród presji ziemskiego poziomu.

Większość ludzi posiada pewne podświadome przejawy pamięci wyższych poziomów (Neptun)

lub „świata snów", „nieba" czy też stanu istnienia lepszego i dostarczającego bardziej

satysfakcjonujących doznań od tych, które odczuwają obecnie. Ale ta pamięć jest zwykle

poza centrum uwagi i w większości przypadków wywołuje jedynie efekt niezadowolenia i

smutku. Zgodnie z naukami duchowymi, pochodzącymi z różnych czasów i miejsc, jedynie

pewne rodzaje skupionej medytacji umożliwiają nam osiągnięcie percepcji tego idealnego

świata z klarowną ostrością. Proces ten powinien być rozpoczęty teraz, w tym właśnie życiu.

Przez stałe praktykowanie można dzień po dniu zwiększać skupienie uwagi na wyższych

poziomach świadomości. Dlatego można powiedzieć, że Neptun reprezentuje pęd do ucieczki

od ograniczoności poziomu materialnego i połączenia się z większą i bardziej subtelną

Jednością. Ale to Saturn pokazał nam potrzebę poszukiwania tej ucieczki dla odnalezienia

sposobu zbliżenia się do Jedności i wyzwolenia.

Saturn w horoskopie urodzeniowym

Znaczenie Saturna w horoskopie urodzeniowym może być bardzo złożone, ale istnieją pewne

specyficzne cechy, które możemy określić w odniesieniu do pozycji Saturna w znakach i

domach. Aspekty Saturna będą rozpatrywane później. Pozycja Saturna w znakach może być

najłatwiej przeanalizowana w odniesieniu do żywiołów i jakości tych znaków, w których się on

znajduje. Nie będę powtarzał tutaj tych idei, które wyłożyłem w mojej książce Astrology,

Psycholo-gy & the Four Elements (wydanie polskie: Astrologia i psychologia), każdy zain-

teresowany może zajrzeć na strony 140-143 tej książki (podane strony dotyczą wersji

angielskiej), gdzie znajdzie szczegółowe wyjaśnienie znaczenia Saturna w różnych żywiołach.

Znaczenie Saturna w jakościach można krótko opisać następująco:

W znakach KARDYNALNYCH: Saturn ma tu do czynienia z organizacją i wykorzystaniem

naszych energii. Podstawowy sposób, w jaki wyraża się jego aktywna energia (zarówno

wodna, ziemska, powietrzna, jak i ognista), zmierza do blokowania lub hamowania, pokazując

potrzebę ustabilizowania symbolizowanej tutaj samoekspresji i pracy nad rozwojem tej jakości

poprzez włożony wysiłek.

W znakach STAŁYCH: Znajdujący się w nich Saturn prawie zawsze wskazuje na silny upór i

sztywne wzory zachowania, które blokują przepływ życiowej energii miłości. Musi tutaj zostać

zrestrukturyzowana ekspresja istoty siły życiowej, najskrytszego Ja i czyjejś podstawowej

żywotności. Często występuje brak zaufania i zwykle brak prawdziwej ofiarności i miłości. To

oczywiście może być skompensowane, ale ta tendencja będzie mimo wszystko obecna.

Może to brzmieć jak duże uogólnienie, ale wystarczy zapytać siebie: Czy spotkałem (spotkałam)

kogoś z Saturnem w Byku, Lwie, Skorpionie lub Wodniku, kto jest człowiekiem prawdziwie

dającym, kto jest spontaniczny w ekspresji uczuć i kto jest elastyczny wobec potrzeb innych?

Tacy ludzie występują naprawdę rzadko!

W znakach ZMIENNYCH: Tutaj Saturn ma do czynienia z potrzebą przebudowy czyichś nawyków

umysłowych i sposobu operowania przepływem myśli. Osoba taka ma często tendencje do

negatywnego myślenia, martwienia się, nieodstępowania od swoich opinii pochodzących z

treningu i uwarunkowań przeszłego życia. Dana osoba musi przeorganizować sposób swojego

myślenia, jak również sposób w jaki wykorzystuje energię psychiczną do zrozumienia i uporząd-

kowania codziennego doświadczenia.

Możemy dalej rozpatrywać znaczenie Saturna w zależności od jego położenia w znakach i

domach, nakreślając kilka bardziej znaczących zasad. Każda z poniższych koncepcji może być

łatwo wykorzystana przy interpretacji indywidualnego horoskopu. Wykorzystanie ich jest

szczególnie wartościowe przy analizie położenia Saturna w domach i jest to ten zakres

interpretacji, w którym trafne znaczenie jest widoczne w sposób najbardziej klarowny. Jest tak,

ponieważ każdy dom określa specyficzny obszar bezpośredniego doświadczenia, z którym

większość ludzi może dosyć łatwo się identyfikować. Natomiast zastosowanie tych zasad do

pozycji Saturna w znakach wymaga często większej wnikliwości i wiedzy o czyjejś głębszej

naturze psychologicznej i przepływie energii.

A. Saturn w horoskopie urodzeniowym pokazuje, gdzie występuje u nas zbytnie przy-

wiązanie, sztywny egocentryzm, gdzie próbujemy panować nad sobą w sposób zbyt ekstremalny.

Stąd często reagujemy w tej sferze życia obronnie, związani własnym węzłem negatywizmu.

Dlatego musimy doświadczyć pewnych trudnych lekcji w tej sferze życia, aby zrzucić z siebie

skorupę obronną! postawy egocentryczne.

B. Jak napisał jeden z nauczycieli duchowych: „Obowiązek i odpowiedzialność (Saturn) są

zaporą, która utrzymuje umysł w ryzach". Tak więc ten obszar horoskopu, w którym znajduje się

Saturn, jest sferą, w której doświadczamy specyficznych obowiązków i odpowiedzialności

karmicznych pomagających nam w zdyscyplinowaniu naszego umysłu i pożądań. Ta dyscyplina z

kolei pomaga nam w podjęciu odpowiedzialności za nasze własne działania, pożądania i uwikłania

w tej sferze. Dyscyplina ta może być przez jakiś czas doświadczana jako frustracja lub

zahamowanie, ale jak powinien wiedzieć każdy udzielający porad czy psychoterapeuta, frustracja

może działać terapeutycznie, ponieważ zwraca uwagę danej osoby na nią samą, dając

jednocześnie sposobność rozwinięcia wewnętrznej siły przez czerpanie jej z własnych, głębokich

pokładów.

C. W horoskopie urodzeniowym Saturn symbolizuje punkt wielkiej wrażliwości, obszar życia,

w którym ktoś może starać się przekroczyć ograniczenia przez poważną, sumienną i efektywną

postawę. (Alternatywnie, dana osoba może zareagować, budując wokół siebie ścianę dla

zabezpieczenia siebie w tej sferze życia i powodując tym samym, że pogłębiający się negatywizm

będzie rozwijał się przez lata.) Saturn może pokazywać, gdzie dotyka nas poczucie niższości,

samoświadomość lub udręczenie, wywołując ostatecznie żal i gorycz, jeśli wyzwania nie są

właściwie odebrane. Jednak jeśli ktoś akceptuje te wyzwania Saturna do pracy i budowania nowej

struktury oraz ustalania postaw w tym obszarze życia, wtedy pozycja Saturna może wyjawić, gdzie

możemy doświadczyć najgłębszej satysfakcji całego naszego życia.

D. Pozycja Saturna ujawnia posiadaną przez nas powagę, obszar, w którym nasze do-

świadczenie jest doniosłe i ważne i w którym z tego powodu często odczuwamy, że ciężko

pracujemy dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilizacji. Jest to obszar, w którym musimy

przystosować się do rzeczywistych wymagań życia, wkładając dodatkowy wysiłek i podejmując

dodatkowe obowiązki, pomimo strachu i lęku, które możemy odczuwać.

E Pozycja Saturna pokazuje nam obszar, w którym jesteśmy szczególnie czuli na normy i

oczekiwania społeczne i w którym potrzebujemy aprobaty społecznej i/lub chcemy żyć stosow-

nie do pewnych standardów powodzenia lub uznania. W wielu przypadkach dana osoba będzie

funkcjonować tak, jakby zupełnie odrzuciła role i normy społeczne we wskazywanym obszarze życia,

ale zachowanie to nie powinno zawsze być brane dosłownie, ponieważ osoba ta w rzeczywistości działa

często pod wpływem lęku przed niepowodzeniem w tej sferze aktywności. Jako że osoba ta odczuwa

ten obszar życia jako tak bardzo ważny, może chcieć unikać go lub raczej zupełnie go odrzucić,

niż stawić czoła lękowi i podjąć poważną próbę, którą on narzuca.

Aspekty Saturna

Aspekty Saturna w horoskopie urodzeniowym pokazują, na ile dobrze ktoś jest dopasowany do

poziomu ziemskiego i rzeczywistych wymagań codziennego życia. Aspekty te ujawniają czy

dostosowanie się do życia społecznego, do bezpośrednich, rzeczywistych wymogów oraz norm i

standardów kulturowych jest łatwe dla danej osoby, czy też nie. Saturn jest wielkim nauczycielem

świata realnego i praw płaszczyzny ziemskiej, dlatego Saturn nieuchronnie uczy cierpliwości,

umiaru, łagodzenia skrajności, obowiązku i pracy. Te aspekty nie są jednak ograniczone w swym

zakresie znaczeniowym jedynie do interakcji społecznych, a pokazują one również, czy

samoekspresja danej osoby w pewnym obszarze jest hamowana przez własne poczucie

stosowności i akceptowalności. Innymi słowy, czyjaś percepcja tego, co jest społecznie

akceptowane a co nie, może być niewłaściwa. Ktoś może hamować siebie w pewnych

obszarach na skutek odczucia, że coś nie jest zupełnie w porządku lub nie jest właściwe czy

akceptowalne, a jednak obiektywna sytuacja może nie pokazywać rzeczywistego zahamowania dla

tego sposobu ekspresji. Podkreślając to inne zachowanie, to, co możemy odczuwać jako

ograniczenie narzucone nam przez społeczeństwo, może w rzeczywistości być

samonarzuceniem sobie ograniczeń zgodnie z przeszłą karmą. To poczucie wewnętrznego

ograniczenia może w rzeczywistości pomóc celowi kreowania własnego postępu. Prawdą jest, że

wiele napiętych aspektów Saturna często przejawia się jako osobiste odczucie (czasem również

działanie) sprzeczne z konwencjonalnymi standardami, nakazami przyzwoitości czy autorytetami,

ale jeśli osoba ta chce naprawdę zrozumieć przyczyny tych odczuć czy zachowań, powinna

przyjrzeć się głębszemu, zarówno duchowemu, jak i psychologicznemu znaczeniu tych aspektów.

Można trafnie powiedzieć, że zasada Saturna, kiedy ujawnia się w formie negatywnej, jest po

prostu lękiem. Dlatego napięte aspekty Saturna wskazują zwykle, że przynajmniej do czasu,

kiedy dana osoba będzie gotowa do uwolnienia się od tej tendencji, posiada sposobność dojścia

do ugody ze specyficznym rodzajem lęku poprzez świadome zdyscyplinowanie i stałość

wyrażania energii planet będących w aspekcie z Saturnem. Przez rzeczywistą konfrontację tej

wrodzonej tendencji do blokad i lęku można rozpocząć proces przekształcania osobistych postaw

i przyzwyczajeń w tym obszarze życia. Tak często, kiedy stawiamy czoła lękowi z pełną

gotowością do czynienia tego, co jest konieczne do przemiany tego wymiaru życia, groźna i

ciemna natura tego, czego się baliśmy rozprasza się, ujawniając inne życiowe wyzwanie i inny

aspekt naszego własnego istnienia, na który przyzwyczailiśmy się patrzeć z nadmierną

ostrożnością i lękiem. Kilka przykładów tradycyjnie już problematycznych aspektów może pomóc

nam w wyjaśnieniu tych zagadnień.

Saturn w koniunkcji, kwadraturze lub opozycji do Księżyca lub Słońca: Często występuje lęk

przed ekspresją w bardzo podstawowy sposób tego, jakim się naprawdę jest. Lęk przed

krytycyzmem lub przed byciem złym lub nie odpowiadającym wymaganiom często prowadzi do

lęku przed spróbowaniem czegokolwiek nowego. Trzeba w nowy sposób ustabilizować i

podbudować swoje poczucie Ja i obraz siebie, raczej w świetle aktualnych zdolności, osiągnięć i

sił, niż w odniesieniu do przeszłych błędów, wad i ograniczeń (tj. własnego dziedzictwa

karmicznego). Trzeba z nową odwagą wziąć odpowiedzialność za własne Ja i uczyć się

podejmować pewne ryzyko w samoekspresji i w sposobie życia, aby zrealizować najbardziej

dogłębnie to, co jest się zdolnym uczynić lub wyrazić. Powszechnym przejawem aspektu opozycji

jest projekcja własnego lęku na innych.

Saturn w koniunkcji, kwadraturze lub opozycji do Marsa: Taka osoba może wykazywać lęk przed

wyrażaniem własnych opinii i żądań, przed seksem czy podejmowaniem ryzyka w tych sferach, co

może próbować kompensować przez zbytnie podkreślanie seksu czy ambicji. Wyrażanie własnych

opinii i żądań oraz wykorzystanie energii instynktownych, potrzebują weryfikacji i zdyscyplinowa-

nia; w wielu przypadkach osoba ta spożytkowuje te energie, poświęcając swoje Ja jakiemuś bardzo

wyspecjalizowanemu rodzajowi działalności, w której potrafi być bardzo energiczna i poprzez którą

duża część energii fizyczno-seksualnej może ulec sublimacji.

Saturn w koniunkcji, kwadraturze lub opozycji do Merkurego: Występuje tu wielkie przywiązanie

do bycia inteligentnym i wykształconym, wielką wagę przywiązuje się do kompetencji

intelektualnych. Te odczucia często mogą być powiązane przyczynowo z lękiem przed

posiadaniem opinii głupiego, tępego i nie umiejącego się jasno wyrazić. Stąd, chociaż aspekt ten

pokazuje w pewnych przypadkach poważne blokady umysłowe, przejawiające się

zahamowaniami w mówieniu, powolnym uczeniem się i czytaniem lub małą zdolnością precyzyj-

nego używania języka, najbardziej powszechnym przejawem, jak wynika z mojego

doświadczenia, wydaje się być to, że taka osoba wkłada więcej pracy (i często osiąga cel) w

nabranie ostatecznej wprawy i nauczenie się rzeczy, które utwierdzą ją w jej inteligencji i

kompetencjach. Te wysiłki mogą oczywiście za prowadzić daną osobę tak daleko, że stanie się

sztywno trzymającą swojego zdania i wyniosłą pod względem intelektualnym, co oczywiście

może prowadzić do jeszcze większych problemów merkuriuszowych w klarownej wymianie myśli z

innymi. Kluczowe jest tutaj to, że dana osoba potrzebuje restrukturyzacji i ustabilizowania zdolności

umysłowych i sposobu ekspresji intelektualnej, bez wpadania w koleiny sztywnego przywiązania

do ograniczonych koncepcji i opinii.

Saturn w koniunkcji, kwadraturze lub opozycji do Wenus: Może występować tutaj lęk przed

zbliżeniem, lęk przed doznaniem zranienia, kiedy ktoś wyraża swoje uczucia w sposób zbyt

swobodny. W wielu przypadkach może być to powiązane z czyimiś doświadczeniami,

wypływającymi z kontaktu z chłodnym rodzicem we wczesnym okresie życia, ale w pozostałych

przypadkach wydaje się, że jest to jedynie zastarzała tendencja karmiczna z przeszłego życia.

Osoba taka będzie często utrzymywać dystans w stosunku do innych, który w efekcie będzie

utwierdzał ją w przekonaniu, że samotność odczuwana obecnie będzie również w przyszłości

udziałem jej życia. W innych przypadkach, osoba taka wydaje się być zdeterminowana do tego,

aby stanąć z wielkim skupieniem i z silnym poczuciem obowiązku i niezawodności wobec

wszelkich aspektów ludzkich kontaktów, szczególnie kontaktów miłosnych. Ale nawet w tym

podejściu do problemu, często w sposób oczywisty widać pewien chłód lub rezerwę, które w

wielu przypadkach ciągle wywołują reakcje odrzucenia. We wszystkich przypadkach takich

aspektów podejście do dawania, kochania i otrzymywania od innych wymaga nowego

określenia i przebudowy i wydaje się czymś tak naturalnym, że pewne rozczarowania i bolesne

doświadczenia miłosne są konieczne, aby skłonić daną osobę do ponownego, bliższego

zbadania tej sfery życia.

To, co możemy dalej powiedzieć o aspektach Saturna, wiąże się przede wszystkim z

tradycyjnymi „nieharmonijnymi" aspektami. Zwykle bardziej potrzebne i bardziej owocne jest

rozpatrywanie w detalach tych właśnie aspektów niż aspektów bardziej harmonijnych, jako że

reprezentują one obszary doświadczenia, w których dana osoba musi dokonać pewnego

dostosowania i poczynić określone wysiłki. Harmonijne aspekty Saturna zasługują jednak na

uwagę, chociaż w tym przypadku rzadko obecna jest sztywność czy nastawienie lękowe,

które znajdujemy w bardziej dynamicznych, napiętych aspektach. Ogólnie można powiedzieć,

że harmonijne aspekty Saturna pokazują w większości przypadków, że dla takiej osoby

względnie łatwą rzeczą jest przystosowanie się do realiów życia w obszarze wskazywanym

przez planetę będącą w aspekcie z Saturnem i przez zajmowane domy. Ciągle może tu

występować znaczna ostrożność i rezerwa, ale jest to zwykle pozytywny rodzaj rozwagi i

raczej zdrowy rozsądek niż paraliżujące zahamowanie. Osoba z takimi aspektami wydaje się

posiadać wspaniałe wyczucie najodpowiedniejszego momentu i najlepszego wykorzystania

występujących tu energii planetarnych, a obecna tutaj dyscyplina jest odczuwana przez taką

osobę raczej jako konieczny fakt życiowy niż jako przykre ograniczenie. Energia

reprezentowana przez planetę w harmonijnym aspekcie z Saturnem płynie raczej gładko,

chociaż jest ograniczana pewną dozą ostrożności i realnego doświadczenia, i dlatego

zmniejsza swój przepływ do momentu, kiedy dana osoba jest zdolna do trzeźwego myślenia w

jej podejściu do tego obszaru życia.

Jako że zasada Saturna jest z definicji biegunem przeciwnym do wiary (Jowisz), prawie każdy

aspekt Saturna (czy to harmonijny, czy też nieharmonijny) może pokazywać obszar życia, w

którym brak nam wiary w siebie. Jednym z najbardziej pozytywnych znaczeń aspektów Saturna

(szczególnie tych z planetami osobistymi lub ascendentem) jest więc wiedza, że możemy w

sygnalizowanym obszarze rozwijać powoli nowy poziom wiary w siebie. Możemy budować tę

wiarę w siebie, opierając się na uświadomieniu sobie naszych rzeczywistych zdolności, które

pokazuje sprawdzian czasu, praca i doświadczenie. Innymi słowy, przez realistyczną ocenę

rezultatów naszych usiłowań z dogodnego punktu widzenia i owoców naszego wysiłku po latach

pracy, możemy określić z pewnym stopniem obiektywności, czy źle oceniliśmy nasze zdolności

lub czy odtąd powinniśmy uważać to co było potencjalnymi talentami za udowodniony fakt. Pró-

ba czasu i doświadczenie mogą więc pomóc nam rozwinąć rzeczywistą i trwałą wiarę w siebie,

opartą nie na życzeniu, oszukiwaniu siebie lub wyobrażeniach przerośniętego ego, ale na

bezpośrednich faktach. Z presji Saturna może rozwinąć się znacząca wewnętrzna siła, która

pochodzi po części z wiedzy, że wykonaliśmy wymaganą pracę, wypracowaliśmy jej rezultaty i

wzięliśmy pełną odpowiedzialność za nasz własny rozwój. Z powyższych stwierdzeń można

wywnioskować, że interpretacja Saturna w horoskopie urodzeniowym powinna być zawsze

korygowana przez świadomość znaczenia czasu, ponieważ to co dany aspekt Saturna oznacza

w tej właśnie chwili, niekoniecznie będzie oznaczał to samo za kilka lat. Ten sam potencjał

energetyczny może być teraz dla nas trudny, a za kilka lat może być niezmiernie

wynagradzający. Podobnie, chociaż wiele książek przedstawia czytelnikowi obraz Saturna

niezmiennie przygnębiającego i blokującego całą wiarę w siebie, faktem jest, że ta szczególna

konfiguracja zawierająca Saturn, która wskazuje na brak wiary w siebie w młodości, jest tą samą

konfiguracją, która sygnalizuje szczególnie mocną i niewzruszoną wiarę w siebie w

późniejszych latach. Wszystko to zależy od tego, jak ustosunkujemy się do wyzwania, którym

Saturn zawsze obdarowuje nas w naszym życiu.

Tranzyty Saturna

W wielu tradycjach okultystycznych i religijnych wielki nacisk kładzie się na cykle siedmioletnie w

odniesieniu do rozwoju fizycznego i psychologicznego, wydarzeń światowych i ewolucji

duchowej. Czytania medialne Edgara Cayce'a są pełne odniesień do tych cykli siedmioletnich,

szczególnie w powiązaniu z problemami zdrowotnymi. Zgodnie z jego czytaniami medialnymi,

istoty ludzkie potrafią podczas cyklu siedmioletniego zmienić większość warunków, których

zmiany prawdziwie pożądają-fizycznie, umysłowo i duchowo. Jeśli czytania medialne Cayce'a

są trafne odnośnie do tej idei, podobnie jak są prawdziwe w wielu innych przypadkach,

wówczas najwyraźniej prawie nie ma ograniczeń dla odnowy i regeneracji, co może być

dokonane przez daną osobę na wszystkich poziomach istnienia. Kilka cytatów z czytań

medialnych Cayce'a może pomóc w zilustrowaniu jego podejścia do tych cykli:

Czyż nie słyszeliście, jak następuje ciągła zmiana i że ciało podlega siedmioletniemu cyklowi

całkowitego odradzania? Nie trzeba więc czynić jakichkolwiek przeszkód podczas tego okresu,

mimo że zdrowy rozsądek podpowiada, że powinno się przejąć opiekę. Ale jeśli wasz umysł

trzyma się tego i jeśli wasze nogi rwą was do przodu, będziecie kroczyli w miejscu. Jeśli wasze

gardło lub wątroba są w złej formie, dbajcie o nie, jeśli uważacie to za słuszne!

Ale ciało - fizyczne, mentalne i duchowe - będzie przemieszczać się samo, o ile pozwolimy mu

na to i nie będziemy tworzyć przeszkód.

(#257-249)

...były przeprowadzone studia anatomiczne czy patologiczne osoby, która funkcjonuje poprzez

samo trzecie oko, podczas okresu siedmiu lat (który odpowiada cyklowi zmian we wszystkich

częściach ciała); będziemy odnajdywać tu kogoś zasilanego zjawiskami duchowymi,

stającego się światłem, które może świecić w najciemniejszym kącie. Ktoś zasilany czystą

materią będzie się stawał Frankensteinem, istniejącym bez postulowania jakichkolwiek innych

wpływów niż materialne lub mentalne.

(#262-20)

Nie należy oczekiwać, że takie okoliczności (napięcia mięśniowe) będą uleczone w ciągu dnia,

tygodnia, miesiąca czy roku... wymaga to siedmiu lat potrzebnych dla przywrócenia do życia,

dokonania zmiany lub eliminacji.

(#1710-10)

Odkrywamy tutaj konieczność leczenia, ćwiczeń, ciągłego sprawdzania poprzez zajęcia

ruchowe... ciało fizyczne zmienia ciągle swoją ekspresję i przy końcu cyklu siedmioletniego, to

które istniało na początku cyklu jest całkowicie zastąpione. Zastąpione przez co? Przez te

same dawne tendencje zwielokrotnione, te same skłonności zdwojone czy też wyrwane z

korzeniami?

(#2533-6)

Inną, bardziej współczesną informację o cyklach siedmioletnich, nie pochodzącą od astrologa,

znajdujemy w badaniach doktora Daniela J. Levinsona. Dr Levinson jest profesorem psychologii w

Yale School of Medicine, prezentował on swoją hipotezę cykli życiowych na sympozjum

sponsorowanym przez Men-ninger Foundation. W podsumowaniu Levinson przedstawia, że żadna

struktura życiowa nie może przetrwać dłużej jak siedem lub osiem lat. Jako że Levinson jest

psychologiem, jego kalkulacje oparte są na rozwoju psychologicznym setek ludzi badanych na

przestrzeni lat.

Odkrycia doktora Levinsona były wykorzystywane przez Gail Sheehy jako główne źródło w jej

bestsellerze: Passages: Predictable Crises in Adult Life. W książce tej po dokonaniu wywiadów z

setkami ludzi, dotyczących ich stanu umysłu i wartości osobistych na różnych etapach życia,

nakreśla ona pewne okresy życiowe, które, wydaje się, częściej są niż nie są czasem przełomo-

wych wyborów, zmian i szybkiego rozwoju. Nie będzie niespodzianką dla większości

astrologów, że te różne okresy, wynikające z wywiadów i badań, i będące znaczącym etapem

życia większości ludzi, zgadzają się z okresami życia zbliżonymi do momentu, kiedy tranzytujący

Saturn jest w koniunkcji, kwadraturze czy opozycji do swojej pozycji natalnej w horoskopie

urodzeniowym. Jeśli ktoś zestawiał kwadratury i opozycje trą n żyłującego Urana do jego pozycji

natalnej z tranzytami Saturna, powinien posiadać nawet bardziej całościowy i trafny obraz

głównych okresów zmian, dotyczący większości ludzkich życiorysów, od tego, który znalazła

Sheehy. Nie jest to oczywiście nic nowego dla astrologów. W 1940 r. Grant Lewi opublikował

swoją książkę Astrology for the Millions, pionierską dla lepszego zrozumienia cykli Saturna i

dostarczającą jej czytelnikom potężnego astrologicznego narzędzia, które może być praktycznie

wykorzystane w ich indywidualnym życiu. W książce tej Lewi jasno nakreślił te właśnie

przejściowe okresy wiekowe, co czytelnicy książki Sheehy otrzymują teraz pod postacią

ważnego „odkrycia" psychologicznego. W dodatku, C. G. Jung wykazał wiele lat temu, że

najważniejszym kryzysom psychologicznym towarzyszą tranzyty Saturna lub Urana. Nie chcę

jednak umniejszać pracy, którą wykonali Levinson i Sheehy, ponieważ wszystko, co

wprowadza pojęcie cykli życiowych do świadomości społecznej, dąży w pozytywnym kierunku. W

rzeczywistości mam wrażenie, że astrologowie mogą wynieść korzyść czytając książkę Sheehy,

ponieważ pokazuje ona w sposób klarowny różnice w sposobie reagowania mężczyzn i kobiet

podczas różnych przełomowych okresów. Świadomość tych różnic może poprowadzić

udzielającego porad astrologa do uwydatnienia jednych stron doświadczenia, mającego

miejsce podczas specyficznych tranzytów w przypadku kobiet, a innych stron w przypadku

mężczyzn. Faktem jest, że Sheehy wyraża często to oparte na doświadczeniu znaczenie

przełomowych faz życia w sposób bardzo klarowny:

Nie jest prawdą, że jesteśmy zupełnie niepodobni do szczególnie odpornego skorupiaka.

Homar rośnie, rozwijając i tracąc szereg twardych, zabezpieczających go skorup. Każdego

razu, kiedy z nich wyrasta, taka ograniczająca skorupa musi zostać zrzucona. Ta część

pozostaje odsłonięta i podatna na zranienie do czasu, kiedy urośnie nowe pokrycie zastępujące

stare.

Podczas każdego przejścia z jednego etapu ludzkiego wzrostu do następnego, my również

musimy odrzucić zabezpieczającą strukturę. Pozostajemy odkryci i podatni na zranienie - ale

również napuszeni i na powrót w stanie „embrionalnym", zdolni dostosować się do drogi,

której przedtem nie znaliśmy (str.20).

Złudzenia wieku trzeciej dekady życia mogą być jednak istotne dla natchnienia naszych

pierwszych zaangażowań podnieceniem i intensywnością oraz dla podtrzymania nas w tych

zaangażowaniach wystarczająco długo, aby zdobyć pewne doświadczenie życiowe (str.88).

Jeśli czytelnik nie jest obeznany z ogólnym znaczeniem koniunkcji, kwadratur i opozycji Saturna

tranzytującego swoje miejsce natalne, polecam książki na ten temat napisane przez takich

autorów jak Lewi, Tył czy Robertson. Jako że jest w nich zamieszczone bardzo dużo dobrego

materiału na ten temat, myślę że nie jest konieczne powielanie go tutaj. Chciałbym jednak

wspomnieć pewne idee i kluczowe koncepcje, które uważam za szczególnie użyteczne w

poradnictwie i zrozumieniu różnych rodzajów cykli Saturna. Nie mam zamiaru sugerować, że

oceniając ważne okresy zmian w czyimś życiu osobistym powinno się rozważać same

tranzyty Saturna, ponieważ każdy astrolog, który sięga w głąb, niewątpliwie patrzy na

wszystkie tranzyty pięciu zewnętrznych planet, ważne nowie Księżyca i jego aspekty i być

może również na progresje Słońca i Księżyca. Ponadto, o tranzytach jak również o progresjach

planet innych niż Saturn będziemy mówić w dalszych rozdziałach. Niemniej jednak pozostaje

faktem, że cykle Saturna dostarczają nam wyjątkowo kompletnej i użytecznej symboliki

rozwoju, dojrzewania i osiągnięć człowieka.

Tradycyjnie, Saturn jest wielkim nauczycielem, a tranzyty Saturna (bardziej niż tranzyty każdej

innej planety), w szczególności ścisłe koniunkcje, kwadratury i opozycje do planet natalnych, są

często doświadczane jako okresy, które są dla nas specyficznymi lekcjami na temat życia. W

pewnych przypadkach doświadczenie to skłania ludzi do wyrażenia go w taki sposób: „Jest tak,

jakby Saturn przemawiał wtedy do mnie i szeptał do ucha, że to co muszę teraz uczynić, aby

przerosnąć obecne uwarunkowania, zaczynam odczuwać jako ograniczające i frustrujące".

Każdy tranzyt pięciu zewnętrznych planet, w ścisłych aspektach do planet natalnych, może być

doświadczany przez nas jako otrzymywanie „przekazu" od tych żywych „bóstw". Energie innych

planet doświadczane są często bardziej jako impulsy lub przymusy, podczas gdy Saturn jest

często doświadczany jako archetypowy nauczyciel, którego lekcje mają wielką wagę i znaczenie.

Pamiętam, że kiedy kilka lat temu Saturn tranzytował w opozycji mojego natalnego Merkurego,

był to okres gruntownej nauki - tak, jakbym był bardzo przemyślnie i systematycznie instruowany

przez jakąś wyższą siłę, wiedzącą dokładnie czego powinienem się nauczyć, i która nie

zamierzała złagodzić presji psychicznej odczuwanej przeze mnie aż do czasu, kiedy zwróciłem

dostateczną uwagę na jej lekcje. W tym czasie presja psychiczna stała się tak intensywna, że

czułem jakbym miał eksplodować na skutek wszystkich tych niewiarygodnie głębokich wglądów,

którymi zostałem obdarowany. Wpływy Saturna zawsze są odczuwane jako pęd do czynienia

określonych i konkretnych rzeczy, więc czułem potrzebę spisania tego, co mi pokazano. W

efekcie, kiedy po miesiącu tranzyt ustąpił, miałem już zgromadzone wiele stron notatek, do

których wracałem wielokrotnie jako do pomocy podczas zagmatwanych okresów mego życia.

Chociaż wiele książek przewiduje istnienie okresu psychicznego przygnębienia podczas tranzytów

Saturna względem Merkurego, dla mnie był to czas głębokich i inspirujących odkryć.

Powrót Saturna

Podkreśliłem powyżej istnienie około siedmioletnich okresów, które zgodne są z koniunkcjami,

kwadraturami i opozycjami Saturna, tranzytującego swoje miejsce natalne. Występuje w tym

czasie prawie zawsze, jako główne dostosowanie, nawoływanie do przejrzenia postaw, ważnych

decyzji, zmiany stopnia podejmowanej odpowiedzialności lub sposobu widzenia tej

odpowiedzialności, a czasami do radykalnej zmiany sposobu życia, zawodu, systemu pracy czy

życia osobistego. Ze wszystkich tych tranzytów, powrotowi Saturna na swoje miejsce (w wieku

około 29 i 58 lat) poświęcono w tekstach astrologicznych najwięcej uwagi. Niestety, te

przełomowe okresy często traktowane są od strony negatywnej, z podkreśleniem tego, jak bardzo

są one trudne w odczuciu osoby, której dotyczą. Dlatego właściwym wydaje się w tym miejscu

przeanalizowanie powrotu Saturna w sposób trochę głębszy. Należy zauważyć, że wiele myśli

przedstawionych poniżej ma w pewnym stopniu zastosowanie również do innych tranzytów

Saturna względem jego miejsca natalnego.

Pierwszą rzeczą, którą trzeba wyjaśnić, kiedy mówimy o powrocie Saturna, jest to, że jakość

całego doświadczenia i stopień w jakim jest ono odczuwane jako „trudny" czas, zależy całkowicie

od tego, jak ktoś żył podczas poprzednich 29 lat, jak dużo włożył efektywnej pracy dla osiągnięcia

poszczególnych celów, na ile zaangażował się w twórcze dążenia i głębokie zrozumienie oraz w

jakim stopniu wyrażał lub tłumił swoją „podstawową naturę". Nie potrafimy wywnioskować

odpowiedzi na wszystkie te pytania z samego horoskopu urodzeniowego, ponieważ ludzie są

zdolni do tego, aby pracować nad potencjałami pokazywanymi przez ich plan natalny, jak również

do dopasowania się do tych potencjałów. Można jednak uzyskać pewną użyteczną poradę,

rozpatrując pozycję urodzeniowego Saturna i jego aspekty. Jeśli horoskop urodzeniowy ujawnia

znaczące napięcia powiązane z Saturnem, a więc też z wymogami życia, jest bardzo

prawdopodobne, że osoba ta miała dotąd pewne trudności ze stawieniem czoła tym wymogom i

dlatego może doświadczyć powrotu Saturna jako czasu zwiększonego napięcia. Musi ona

poczynić dalsze dostosowania, aby wypełnić swoje potencjały i wzory życiowe - tak jak jest to jej

pokazane. Jeśli, przykładowo, ktoś jest urodzony z Saturnem w ścisłej kwadraturze, koniunkcji, lub

opozycji do którejś z planet osobistych, wówczas prawdopodobnie zauważy, że każdy konflikt czy

problem wykazywany przez horoskop zaostrza się przy powrocie Saturna, domagając się

jakiegoś określonego działania, aby stawić mu czoła. Tak długo, jak działanie to jest odwlekane lub

jak długo potrzeba tego działania jest tłumiona, presja powracającego Saturna nie ustąpi. Ale

kiedy raz stawimy czoła temu problemowi, mniejsza o to jak bolesna może być taka konfrontacja,

wtedy często następuje złagodzenie tej presji i zaniepokojenia. Jeśli z drugiej strony, osoba ta

ma urodzeniowy Saturn w głównych harmonijnych aspektach z innymi planetami, a szczególnie

jeśli urodzeniowy Saturn jest w harmonii ze Słońcem i/lub Księżycem, prawdopodobne jest, że

będzie ona miała już od lat wkomponowane w swój charakter wartości saturniczne i świadomość

praktycznie istniejących wymagań i obowiązków. Dlatego lekcje Saturna, które nadejdą, nie będą

niespodzianką czy szokiem i mogą zostać właściwie przyjęte jako czas utwierdzenia i zestalenia

wielu orientacji życiowych, które dana osoba powoli rozwijała przez lata. Jeśli, co zdarza się

często, dana osoba posiada w horoskopie zarówno harmonijne, jak i nieharmonijne aspekty

urodzeniowego Saturna, podczas powrotu Saturna konstruktywnemu rozwojowi i wzrostowi

pewności siebie w jednej sferze życia, może towarzyszyć wyzwanie do konfrontacji w innej

problematycznej sferze życia.

Pierwszy cykl Saturna wokół horoskopu urodzeniowego, podczas pierwszych dwudziestu

dziewięciu lat życia, wiąże się głównie z reakcją na przeszłe uwarunkowania, karmę, wpływy

rodzicielskie i presję społeczną. Podczas tego okresu życia dana osoba jest raczej nieświadoma

tego, kim lub czym jest u samych podstaw, ale później, kiedy następuje pierwszy powrót Saturna,

często wydaje się, jakby stary dług został spłacony, a wiele wzorów karmicznych i zobowiązań

dosyć nagle zostało usuniętych. Można w tym czasie doświadczyć głębokich, złożonych stanów

istnienia, ponieważ występuje wtedy jednocześnie zarówno odczucie niezmiennych ograniczeń

własnej struktury życiowej, jak i uczucie wewnętrznej wolności, które w pewnych

przypadkach powiązane jest z ożywieniem i budzącą natchnienie radością. To poczucie

ograniczenia wynika z faktu, że dana osoba staje się świadoma większego niż kiedykolwiek

zakresu tego, co jest jej przeznaczeniem i stąd również tego, co musi czynić od tego momentu.

Nie ma już dłużej wydających nie kończyć się nigdy sposobności i alternatyw, wie się, że

dokonało się już eksperymentów i przeżyło młodzieńcze iluzje, i że od teraz trzeba pracować

nad wypełnieniem swojej roli w ogromnym dramacie, nawet jeśli nie ma się pojęcia jak doszło do

przypisania roli, którą się obecnie odgrywa. Nasza odpowiedzialność za siebie i innych jest teraz

widoczna ze zwiększoną ostrością i być może jakaś jej część odczuwana jest jako ciężka i

ograniczająca. Ale w tym samym czasie możemy również doświadczyć całkowitej wolności

wewnętrznej, będącej rezultatem uświadomienia sobie, że nie jest się już dłużej związanym

dawnymi zobowiązaniami, lękiem i ograniczeniami wewnętrznymi. To odczucie nieograniczonej

wolności wewnętrznej opiera się również na jaśniejszym zrozumieniu własnych rzeczywistych

potrzeb, zdolności i potencjałów twórczych. Jeśli należymy do tego typu ludzi, którzy podczas

swojej młodości oczekiwali czasu, kiedy będą mogli odnaleźć siebie i zacząć bezpiecznie, z

zauważalnym wpływem, wyrażać swoje ja, to oczekiwanie to dobiegło końca. Teraz jest czas na

działanie, na pracę, na życie teraźniejszością z akceptacją swojego przeznaczenia i radością

wiedząc, że nasza droga jest znowu czysta. Ten okres przejściowy nie wydarza się nagle, faktem

jest, że może on trwać przez dwa do dwóch i pół roku otaczających datę powrotu Saturna. Ale

jeśli w dzieciństwie czy w okresie dorastania zawsze odczuwaliśmy, że doznawaliśmy

niepowodzenia, czując być może, że poświęcaliśmy czas trwając przy wielu rzeczach, które nigdy

się nie wypełniły, nigdy nie zostały opanowane, mamy w tym czasie możliwość wykorzystania

naszych energii z wielkim rozmachem, ambicją, a nawet poczuciem ulgi, że nadszedł koniec

oczekiwania i że teraz możemy rozpocząć kształtowanie swojego własnego życia z pewną dozą

świadomości. Jak opisuje to Grant Lewi w Astrology for the Millions:

Kiedy tranzyt ten minął, zostałeś uwolniony od wielu dawniejszych ograniczeń wewnętrznych.

Będziesz usuwał ze swojej natury umarłe drzewa i oczyszczał pokład dla działań, które teraz

nastąpią będąc w mniejszym już stopniu hamowane przez kompleksy wewnętrzne i trudności

osobiste. Będziesz wkrótce dojrzały - „pozbądź się dziecięcych rzeczy" - a będziesz gotowy

zająć swoje miejsce w świecie jako dorosły.

Tranzyty Saturna względem swojego własnego miejsca są najważniejszym momentem, w którym

wolna wola funkcjonuje w życiu w sposób nieskrępowany i tak wolna od okoliczności zewnętrznych,

jak nigdy już nie będzie... Wybory, które podejmujesz są twoje: dokonuj ich rozsądnie, ponieważ

tutaj jest tak, że twoja wolna wola w bardzo realnym sensie ukuje twój los na długi czas, który

nadejdzie, jeśli nie na całe pozostałe życie.

Dlatego, jeśli ktoś staje wobec pierwszego powrotu Saturna z wielką odwagą i uczciwością

wtedy podczas drugiego 29-letniego cyklu Saturna jest bardziej świadomy, bardziej zdolny do

podjęcia działania, nie będąc hamowanym przez strach i lęki i bardziej zdolny do wzięcia

odpowiedzialności za siebie i swoje doświadczenia. Jeśli ktoś, podczas tego okresu, pomyślnie

zestroi się ze swoim przeznaczeniem jako indywidualna dusza, to potrafi później w większym

stopniu żyć teraźniejszością i z większą cierpliwością, osiągniętą przez podporządkowanie się z

pełną świadomością i akceptacją swoim wewnętrznym prawom. Podczas tego okresu czyjś

potencjał do osiągnięcia sukcesu i zyskania autorytetu jest często w sposób bezpośredni

wzmocniony; ktoś taki otrzymuje specjalny wgląd w rolę, którą od tej chwili odgrywa w świecie18.

18 Studia nad sławnymi ludźmi i ich doświadczeniami w czasie powrotu Saturna mogą szybko

potwierdzić ten tradycyjny pogląd astrologiczny. Na przykład Gertruda Stein, kiedy nastąpił jej

pierwszy powrót Saturna w wieku 29 lat, napisała w Fernhurst następujące słowa:

„W dwudziestym dziewiątym roku życia często zdarza się, że wszystkie siły, które były za-

angażowane podczas lat dzieciństwa, dorastania i młodości w pogmatwanej dzikiej walce,

ustawiają się w uporządkowanym szeregu - jest się niepewnym swoich celów, swojego

znaczenia i swojej mocy podczas tych lat burzliwego rozwoju, kiedy aspiracje nie mają od-

niesienia do możliwości ich realizacji i topi się tu i tam energię, idąc w niewłaściwym kierunku

wśród burz i napięć będących budulcem osobowości, aż w końcu osiągnie się wiek dwudziestu

dziewięciu lat, prostą i wąską bramę do dojrzałości. Życie, które całe było zgiełkiem i gmatwaniną,

zawężyło się do formy i celu; zamieniamy wielkie, zamazane możliwości na małą twardą

rzeczywistość."

„Również w naszym amerykańskim życiu, gdzie nie ma przymusu obyczajów i mamy prawo do

zmiany naszych zawodów tak często, jak tylko sobie życzymy, powszechnym doświadczeniem

jest, że nasza młodość przeciąga się na całe pierwsze dwadzieścia dziewięć lat naszego życia i

zanim nie osiągniemy wieku trzydziestu lat, nie znajdziemy zawodu, w którym będziemy czuli się

dobrze i któremu ochoczo poświęcimy trwały trud." (str.29-30)

Natalny dom Saturna i natalny dom, który jest rządzony przez Saturna, są zwykle obszarami

życia, które są bardziej skonkretyzowane dzięki pogłębionemu zrozumieniu w tym czasie. Zwykle

występują zauważalne zmiany fizyczne, czego należałoby się spodziewać, znając powinowactwo

Saturna do egzystencji materialnej. Często występują nie tylko znaki fizyczne związane z naszym

wiekiem, przejawiające się jako problemy zdrowotne, które prowadzą do uzmysłowienia swoich

ograniczeń fizycznych, ale również przesunięcie indywidualnego środka ciążenia (Saturn) tak, że

zaczynamy zauważać posiadany przez nas i dostępny nam głębszy rezerwuar energii. Ogólny

poziom energii danej osoby może być wyraźnie mniejszy od tego, który posiadała ona w wieku

lat około dwudziestu czy dwudziestu pięciu, ale energia dostępna teraz jest bardziej

skoncentrowana, nie tak rozproszona, poza tym jest to bardziej pewny i równomierny rodzaj

przepływu energii. Środek ciążenia przesuwa się z obszarów głowy, szyi i piersi do obszarów

miednicy i brzucha. To co przedtem było jedynie w czyjejś głowie, staje się bardziej zintegrowaną

częścią całego ciała, tj. rzeczywistego doświadczenia życiowego. Dlatego dana osoba odkrywa,

że nie potrzebuje używać tak dużej ilości energii jak wtedy, kiedy była młodsza. Ta energia jest

przechowywana w sposób naturalny i równomiernie rozłożona, natomiast w gestii danej osoby jest

nauczenie się jak żyć z tym nowym sposobem przepływu energii i jak go wykorzystać.

Tranzyty Saturna względem innych planetPonieważ rodzaj energii uwalnianej we wszystkich tranzytach Saturna jest podobny, nie stanowi

większej różnicy, która z planet natalnych jest tranzytowana przez Saturna. Z kolei, ponieważ

wszystkie tranzyty Saturna są doświadczane jako osobista reakcja na podstawowe zasady i

lekcje Saturna w pewnych obszarach życia danej osoby (wskazywanych przez zaangażowane

planety natalne), marn wrażenie, że zamiast traktować każdy tranzyt oddzielnie,

wystarczające dla zrozumienia tych tranzytów będzie wspomnieć o pewnych kluczowych

stwierdzeniach i koncepcjach, których użyteczność stwierdziłem. Jak już to wcześniej w tym

rozdziale próbowałem wyjaśnić, koniunkcje, kwadratury i opozycje tranzytującego Saturna są

(spośród wszystkich innych tranzytujących planet) najważniejszymi aspektami, których wpływ

powinniśmy sobie uświadomić. Można również powiedzieć, że tranzyty Saturna względem

planet osobistych, ascendentu lub jego własnej pozycji natalnej są prawie zawsze

zauważone przez daną osobę w pewien osobisty sposób, podczas gdy tranzyty Saturna

względem Jowisza, Urana, Neptuna i Plutona są tylko czasami łatwe do powiązania z

doświadczeniami czy odczuciami, których dana osoba może być bezpośrednio świadoma. Na

ile dana osoba jest świadoma znaczenia tych ostatnich tranzytów, zależy w głównej mierze od

tego, na ile świadoma jest własnego życia wewnętrznego, jak również od rozmieszczenia

aspektów i mocy tych planet w horoskopie urodzeniowym. Obserwowałem osobiście pewne

niezmiernie ważne doświadczenia mające miejsce, kiedy Saturn tranzytował dokładnie (lub

prawie dokładnie - w zakresie 10') aspekt z Jowiszem, Uranem, Neptunem czy Plutonem, ale

jest też rzeczą normalną, że głębsze znaczenie tego co może się przydarzać podczas tych

tranzytów nie pojawia się w pełni przez wiele miesięcy, a nawet lat. Następujące podstawowe

zasady mogą być zastosowane do dowolnego tranzytu Saturna (te kluczowe koncepcje

odnoszą się po prostu do wymiarów doświadczenia życiowego reprezentowanych przez planety

aktywowane przez Saturna):

A. Saturn zawsze spowalnia normalny rytm natury we wskazywanym przez niego obszarze,

ale przez spowolnienie wydarzeń i stworzenie sytuacji odczuwanej tak, że zapytujemy „Czy to się

kiedyś skończy?" Koncentruje nasze doświadczenie, zmuszając nas do życia teraźniejszością i

pomaga nam skupić i zachować naszą energię.

B. Tranzyty Saturna pogłębiają i skupiają czyjąś świadomość i uwagę, czyniąc tę osobę

bardziej oderwaną i obiektywną. Przykładowo, Saturn aspektujący Wenus pokazuje, że możemy

stać się bardziej oderwani i obiektywni w naszym nastawieniu wobec miłości, ale również, że

potrafimy rozwinąć podczas tego okresu głębszą zdolność dawania i odbierania miłości, ponieważ

jesteśmy bardziej skupieni na tu i teraz, bardziej świadomi tego co właśnie robimy, tego z kim

dzielimy miłość i tego co to oznacza dla nas.

C. Tranzyty Saturna odczuwane są często jako ręka opatrzności sięgająca w nasze życie we

wskazanym obszarze, powodująca, że rzeczy się wydarzają! zmuszająca nas do przeciwstawienia

się naszym lękom w tym obszarze. Stawienie czoła tym wydarzeniom może być trudne i może

wydawać się dosyć przykre w tym czasie, ale jest koniecznym etapem stawania się świadomymi,

jeśli jesteśmy w trakcie budowania bardziej pewnej i odpowiedniej do rzeczywistości postawy

wobec doświadczenia w tym obszarze.

D. Tranzyty Saturna często ujawniają danej osobie to, co musi być uczynione i rozstrzygnięte,

jeśli ma ona żyć w pełni uczciwości i zgodnie ze zobowiązaniami wobec własnego Ja.

E. Presja tranzytów Saturna popycha daną osobę do czynienia wskazywanego wymiaru

doświadczenia bardziej określonym i konkretnym. To bardziej realistyczne podejście do tego

obszaru życia jest zwykle wynikiem jednego z dwóch sposobów poddawania tej osoby próbie

postaw i priorytetów w tym obszarze doświadczenia. Albo dana osoba odczuwa, że jest

poddawana próbie przez okoliczności dla sprawdzenia, czy dorasta do pewnego poziomu, albo też

odczuwa wewnętrzny przymus do zbadania tego obszaru życia, aby dowiedzieć się, czy spotka

tam swoje nowe wartości i wymagania osobiste. To poddawanie próbie może być doświadczane

jako ograniczenie i frustracja, w zależności od czyjegoś zakresu świadomości, jako że człowiek

uczy się, że nie może mieć wszystkiego. Jednak ta presja może wywołać wzrost zaufania do siebie

i zwiększenie wewnętrznej siły we wskazywanym obszarze.

F. Tranzyty Saturna mogą nam pomóc zbudować wiarę w siebie we wskazywanych obszarach,

opierając się na uświadomieniu sobie tego, jakie posiadamy rzeczywiste możliwości i co

wypracowaliśmy własnym wysiłkiem. Dowiedziawszy się bardziej realistycznie czegoś o własnych

możliwościach, potrafimy wziąć większą odpowiedzialność za swoje własne życie.

G. Tranzyty Saturna zmierzają do poskromienia tego wszystkiego, co jest nadmierne w

naszym życiu, czy to będzie nadmierna duma w pewnym obszarze życia, nadmierna aktywność,

nadmierne przywiązanie, nadmierna zależność, czy nawet nadmierna (tj. nieuzasadniona) wiara.

Tranzytujący Saturn w domach

Najlepszym sposobem ogarnięcia cyklu Saturna jest skoncentrowanie się na całości pełnego

cyklu, na całym nie kończącym się procesie rozwoju, który jest w ten sposób symbolizowany, ze

szczególnym podkreśleniem Saturna tranzytującego 1 dom, jako że dom ten reprezentuje

najbardziej indywidualny i osobisty obszar horoskopu urodzeniowego. Traktując pierwszy dom

raczej jako najważniejszą fazę całego cyklu, niż jako po prostu początek okresu „niejasności",

można rozważyć ważność cyklu Saturna jako wskaźnika nie tylko kariery i zmian zawodowych,

ale również wewnętrznego osobistego rozwoju na poziomie psychologicznym i duchowym.

Dokonamy tego w ten sposób, że będziemy dyskutować tranzyty Saturna przez poszczególne

domy natalne. Ale zanim zajmiemy się detalami każdego domu, powinniśmy przedstawić

alternatywny sposób spojrzenia na tranzytowanie przez Saturna ćwiartek horoskopu, który to

sposób jest szerszy i posiada bardziej psychologiczne podejście niż znaczenie nadawane tym

tranzytom przez Lewiego. Podobne wyjaśnienia były przedstawione przez Marc Ro-bertsona w

jego książce The Transit of Saturn i są oparte na koncepcji rozwiniętej pierwotnie przez Dane

Rudhyara. Idee te mogą być w skrócie przedstawione następująco:

ćwiartka (domy 1, 2, 3): Saturn ujawnia naszą zdolność postępu w stosunku do podstawowych

problemów bytu i świadomości siebie.

ćwiartka (domy 4, 5, 6): Saturn ujawnia naszą zdolność postępu dotyczącą umiejętności

zrozumienia i sposobu ekspresji siebie.

ćwiartka (domy 7,8,9): Saturn ujawnia naszą zdolność postępu w naszym sposobie

postępowania wobec innych ludzi i w naszym uświadamianiu sobie innych osób jako

indywidualności.

ćwiartka (domy 10,11,12): Saturn ujawnia naszą zdolność postępu w umiejętności wpływania

przez nas na inne osoby czy też na szeroką społeczność, jak również w formie czynienia tego

wpływu.

Należy zauważyć, że powyższe koncepcje są ogólne w swojej naturze i ich celem jest danie

astrologowi ogólnego poglądu na znaczenie cyklu Saturna; w większości przypadków

najbardziej trafnym podejściem jest mieć ten ogólny zarys w świadomości jako tło dla

zrozumienia specyficznych doświadczeń związanych z Saturnem tranzytującym poszczególne

domy.

Inną prawidłowością zasługującą na uwagę jest to, że znaczenie tranzytu Saturna przez

konkretny dom może w sposób widoczny zmieniać się, w trakcie jak Saturn postępuje dalej i

dalej w obszarze domu. Kiedy Saturn zaczyna wkraczać do domu (co jest często odczuwane

przez daną osobę, gdy Saturn wchodzi w około 6-stopniowy obszar wierzchołka domu19,

chociaż fizycznie planeta ta może być ciągle w poprzednim domu), dana osoba odczuwa często

bardziej intensywny przymus zrobienia czegoś we wskazywanym obszarze życia, niż ten który

będzie odczuwany później.

19 We wszystkich moich pracach używam Systemu Domów Miejsca Urodzeniowego Kocha. Po

eksperymentowaniu z systemami Placidusa, Campanusa i Równych Domów, doszedłem do

wniosku, że wierzchołki Kocha dają najbardziej trafną odpowiedniość czasową ważnych zmian

wskazywanych przez tranzytującą planetę przechodzącą z jednego domu do drugiego.

Przybliżony orbis 6° względem wierzchołka używany jest nie tylko w pracy z tranzytami, ale

również w analizie horoskopu urodzeniowego. Innymi słowy, jeśli w konkretnym horoskopie

urodzeniowym planeta jest fizycznie w 5 domu w obszarze 6° od wierzchołka 6 domu, często

będzie bardziej sensowne interpretować tę planetę raczej jako planetę 6 domu niż piątego. W

pewnych jednak przypadkach obie interpretacje wydają się być sensowne.

Problematyczna strona obecności Saturna w danym domu wydaje się zwykle bardziej

widoczna podczas mniej więcej pierwszego roku, kiedy Saturn znajduje się w tym domu. Po

tym czasie, w wielu przypadkach wydaje się, że dana osoba była popychana do tego, aby

nauczyć się w wystarczającym stopniu, jak uporać się w sposób bardziej realny z tym obszarem

życia, co w efekcie umożliwia jej podjęcie dalszych lekcji na jej drodze rozwoju. Naturalnie, to,

jak szybko dana osoba przyswoi sobie lekcje Saturno-we, zależy od niej samej i powyższa

zależność nie może stać się dogmatem. Jednak często zdarza się, że dana osoba odczuwa

ciężar tranzytu Saturna bardziej dotkliwie, kiedy planeta ta jest mniej więcej w pierwszej części

jakiegoś domu. Frustracja i presja do działania lub pracy w określony sposób jest najsilniejsza

prawdopodobnie w tym właśnie czasie. Następnie, kiedy dana osoba osiąga większą

równowagę i zrozumienie w tym obszarze doświadczenia, presja ciągle pozostaje, ale nie jest

odczuwana jako uciążliwa i tak intensywna. Ta prawidłowość jest szczególnie prawdziwa dla

domów, w których nie ma usytuowanych planet natalnych, ponieważ kiedy ktoś posiada

planety w pewnym domu, wówczas okresem szczytowej aktywności jest dokładna koniunkcja

Saturna z tymi planetami. Jeśli ktoś przyjął właściwą postawę wobec tej wewnętrznej i ze-

wnętrznej presji, która jest odczuwana podczas pierwszej fazy takiego tranzytu, wówczas

druga faza może być odebrana jako czas dla głębszego przyswojenia tych właśnie wydarzeń.

Kiedy tranzytujący Saturn dochodzi do końca domu i jest bliski wejścia do następnego domu

(innymi słowy, kiedy wchodzi w obszar około 6° otoczenia wierzchołka następnego domu),

wówczas często mają miejsce pewnego rodzaju zdarzenia, doznania oraz uświadamianie sobie

pewnego rodzaju rzeczy, co jest w sposób oczywisty powiązane z całym, właśnie się

kończącym okresem i z podstawowym znaczeniem domu, który Saturn opuszcza. Często

wydarza się coś, co wyraźnie symbolizuje konsolidację wysiłków poprzednich dwóch lub

trzech lat, jednak wydarzenie to (chociaż często jest ono dosyć ważne) w wielu przypadkach,

nie zbiega się w czasie z żadnym innym ważnym tranzytem czy progresją. Innymi słowy, w

wielu przypadkach nie potrafimy znaleźć żadnegosilnie znaczącego czynnika

astrologicznego, który sygnalizowałby to co się wydarza, oprócz Saturna opuszczającego

dany dom. Cokolwiek się wydarza, jest często powiązane z odczuciem ulgi lub oczyszczenia

(katharsis) czy satysfakcji, rodzajem oczyszczenia pokładu przed wypłynięciem na wodę, kiedy

Saturn przechodzi do następnego domu. Wspominam o tym zjawisku tak obszernie, ponieważ

wielokrotnie widziałem, jak wydarzało się ono z wielką regularnością. A często zdarza się, że

astrolog zapamiętale patrzy na jakiś szczególny tranzyt, progresję czy dyrekcję, aby

„wytłumaczyć" takie doświadczenie. Faktem jest, że to samo zjawisko występuje również w

stosunku do progresji Księżyca, kiedy opuszcza on pewien dom i wchodzi w następny. Można

by zapełnić całą książkę przypadkami moich historii związanymi z tymi powszechnie

występującymi wydarzeniami, ale musimy przejść do omówienia specyficznych znaczeń

tranzytującego Saturna w poszczególnych domach.

1 Dom: Kiedy Saturn tranzytuje ten dom, tworzony jest nowy porządek (po tym, jak stary

porządek uległ rozkładowi, kiedy Saturn był w 12 domu). W czasie gdy Saturn zbliża się do

ascendentu, a następnie jest z nim w koniunkcji, często doświadczamy czegoś, co skłania

nas ku ziemi, co uświadamia nas w tym, jakie są rezultaty naszych działań i przeszłych

wzorów zachowania i dlatego popycha nas to do wzięcia większej odpowiedzialności za siebie i

swoje czyny wtedy, kiedy są już one przeszłością. Zwykle jakieś zewnętrzne okoliczności

zmuszają nas do stawienia czoła ważnym bezpośrednim faktom czy sytuacjom, które być

może były zaniedbane lub przyjęte za oczywiste w przeszłości. Ten rodzaj doświadczenia jest

początkiem długiej fazy uświadamiania sobie pewnej realnej prawdy o sobie samym. Jako że

większość ludzi jest w znacznym stopniu świadoma swoich wad i potrzeb dotyczących

przyszłego rozwoju, jest to często okres, kiedy ktoś z zaangażowaniem poszukuje oddźwięku

na temat własnej osoby u innych, aby osiągnąć bardziej klarowny obraz tego, kim i czym

naprawdę jest. Można poszukiwać tego oddźwięku u przyjaciół, ale często przyjmuje to formę

pójścia do osoby udzielającej porad - psychiatry, astrologa czy jakiegoś innego rodzaju

terapeuty. Wkrótce następuje okres powstawania w świadomości bardziej realistycznego

obrazu siebie, próbowania osiągnięcia perspektywy tego, jaki typ człowieka chce się

wykreować oraz rozpoczynania budowania nowego Ja przez skoncentrowanie wysiłków i

uczciwą samoocenę. Jest to okres kierowania uwagi ze znaczną powagą na własne Ja, czas,

w którym potrafimy rozpocząć poznawanie siebie w sposób głębszy niż kiedykolwiek

przedtem i czas nabywania większej wiedzy o swoich własnych możliwościach. Tranzyt

Saturna, zarówno przez dwunasty, jak i przez pierwszy dom, często jest okresem osobistego

kryzysu, procesem ponownego narodzenia, który może przeciągnąć się na okres ponad pięciu

lat. Podczas całego tego okresu struktura starej osobowości zostaje bezpowrotnie

pozostawiona za sobą, natomiast zarówno rodzaj nowej struktury, jak i nowy sposób w jaki bę-

dziemy podchodzić do życia i wyrażać siebie, zależą głównie od stopnia uczciwości, z którą

podejdziemy w tym czasie do własnego Ja. W moim odczuciu cały okres, kiedy Saturn

znajduje się w dwunastym i pierwszym domu, powinien być spostrzegany jako zawierający

jeden z głównych okresów przejściowych w życiu danej osoby, dlatego wskazane jest

rozpatrywanie znaczenia Saturna w pierwszym domu w powiązaniu z jego znaczeniem w

dwunastym domu, zamiast spostrzegania każdej z tych faz jako odizolowanych okresów.

Wyrażenie „staje się to równocześnie" (getting it together) jest szczęśliwie dobrane do opisu

Saturna w pierwszym domu, ponieważ kiedy Saturn opuszcza dwunasty dom, dana osoba

często czuje się jak nowo narodzone dziecko, otwarte na wszystko, w sposób nie kończący się

zaciekawione, ale również nie posiadające większego zdyscyplinowania czy określonej

struktury w swojej osobowości. Nowe potencjalne możliwości, które pojawiają się podczas fazy

12 domu, nie są jeszcze dobrze zintegrowane w spójną, funkcjonującą całość. Kiedy Saturn

wchodzi do 1 domu, odczuwamy często potrzebę tego, żeby coś się stało, potrzebę raczej

aktywnej pracy nad rozwojem siebie, niż pozostawania w otwartym, ale pasywnym stanie,

symbolizowanym przez 12 dom. Ktoś, kto często wkłada znaczny wysiłek w ukształtowanie

nowego poczucia samoiden-tyfikacji i w nowy, głębszy poziom wiary w siebie, w okresie kiedy

Saturn dochodzi do końca 1 domu, często uzyskuje doświadczenie lub spotyka kogoś, kto

prowadzi go do tego doświadczenia uświadomienia sobie swojej pełni z większą

klarownością. To nowe poczucie bycia zintegrowanym i silnym wewnętrznie, oparte jest na

głębszym poczuciu wartości przetrwania i silniejszym poczuciu swojej osobistej

odpowiedzialności i leżącej w głębi indywidualności. W czasie, kiedy Saturn przekracza

ascendent i zostaje w 1 domu, często zaznaczają się również zmiany fizyczne. Powszechne jest

nie absorbujące wysiłku gubienie wagi, czasami w takim stopniu, że się wygląda na

wychudzonego. Poziom energii fizycznej jest często w tym czasie dosyć niski, co przejawia się

zmęczeniem, słabym trawieniem i uczuciem depresji. Wprawdzie powinno mieć się świado-

mość, że jest to okres istnienia największej sposobności budowania nowego ciała, jak również

nowej osobowości, jednak budowanie to wymaga dyscypliny, wytrwałości i mnóstwa pracy.

Widziałem krzepkich i zdrowych ludzi, którzy stawali się niczym podczas tego tranzytu, jeśli

nie podejmowali żadnych kroków w kierunku polepszenia swoich przyzwyczajeń zdrowotnych i

zdyscyplinowania swoich wzorów życiowych i żywieniowych. Ale byłem również świadkiem

tego, że słabi i chorowici ludzie rozpoczynali podczas tego okresu zdrowy sposób życia, czego

rezultatem było osiągnięcie stanu wspaniałego zdrowia, obfitej energii, nawet zanim Saturn

opuścił 1 dom.

Innymi słowy, tranzyt Saturna przez pierwszy dom może być uważany za kluczową fazę cyklu

Saturna, ponieważ jest to okres życia, w którym w efekcie tworzymy tego typu osobowość, jaką

chcemy posiadać i uświadamiamy sobie typ osobowości, jakiego wymaga od nas nasza

karma. Dlatego wszystkie nasze działania i zaangażowania w świecie zewnętrznym podczas

reszty tego 29-letniego cyklu będą wyrastały bezpośrednio z wartości, na które

postawiliśmy i z typu charakteru zbudowanego w tym okresie. Tranzyt Saturna przez pierwszy

dom może rzeczywiście być uważany jako „okres niejasności" w tym sensie, że w tym czasie

przykłada się wagę głównie do swojej osoby, a nie do aktywnego włączenia się w poważne

zobowiązania czy do realizacji ambicji, które mogłyby być łatwo zauważone przez

społeczność (chociaż są od tego pewne wyjątki). Ale oczywiście prawie zawsze konieczne

jest zwrócenie się w kierunku siebie i odsunięcie w pewnym stopniu od zaangażowań w

świecie zewnętrznym podczas każdego okresu znaczącej przemiany osobistej i

przyspieszonego rozwoju. Powinno być również podkreślone, że jest dosyć powszechnym

zjawiskiem u takiej osoby rozpoczęcie w tym czasie pracy nad jakimiś studiami, zaintereso-

waniami czy długoterminowymi celami, które ostatecznie urosną do pełnoetatowej pracy lub

staną się główną ambicją, jako że planeta ambicji i kariery (Saturn) znajduje się właśnie w

domu nowego początku (1 dom). To co dawniej było czyjąś główną ambicją i długoterminowym

celem, ulega zwykle całkowitemu zburzeniu lub też staje się puste, kiedy Saturn jest w 12

domu, natomiast nowe cele i zainteresowania zawodowe zaczynają się kształtować, kiedy

Saturn tranzytuje 1 dom. Dana osoba często nie ma świadomości tego, że te nowe zainte-

resowania będą miały tak ważną rolę do odegrania w głównej działalności tej osoby w

późniejszych latach, jednak w tym czasie osobie tej często wydaje się, że jest prowadzona w

kierunku szczególnego typu pracy, nawet jeśli odczuwa ona określony opór przed

uprawianiem takiej działalności. Ostatecznie, Saturn jest często odczuwany jako „palec

przeznaczenia" sięgający w nasze życie, i jest to właśnie o jeden więcej przykład grania

przez niego roli określającej nasze przyszłe ukierunkowanie.

2 Dom: Kiedy Saturn wchodzi do 2 domu, postęp dotyczący naszej identyfikacji ulega

zatrzymaniu na pewnej fazie i często występuje wówczas znaczące uczucie ulgi, jak również

silniejsze poczucie tego, że teraz musimy zabrać się do pracy, aby być produktywnymi. Wielu

ludzi wyraża emfatycznie tę zmianę określeniem w stylu: „Jestem teraz zmęczony myśleniem o

sobie i wszystkich moich problemach. Czuję, że teraz mam dosyć dobre wyobrażenie tego kim

jestem i zastanawianie się dalej nad tą kwestią może być jedynie folgowaniem sobie. To, co

teraz chcę zrobić, to uczynić coś w rzeczywistym świecie, dokonać czegoś określonego i

zarobić trochę pieniędzy". Dlatego osoba, u której Saturn tranzytuje drugi dom, ma zwykle silny

pęd do podbudowywania swojej sytuacji finansowej, do wkładania dużego wysiłku w

zorganizowanie lub uzupełnienie w jakimś sensie dochodów, do lokaty kapitału, oszczędności

czy zarabiania na życie. Jest to powszechnie czas, kiedy dana osoba rozpoczyna nowe

przedsięwzięcia finansowe, startując od samego początku, albo też podejmuje pewien rodzaj

praktyki (zgodnej lub niezgodnej z przepisami), czy też zdobywa pewien rodzaj praktycznego

doświadczenia, który ostatecznie umożliwi jej zarobienie większej ilości pieniędzy. Innymi

słowy, jest to okres kładzenia podwalin pod swoje materialne bezpieczeństwo i stabilizację

materialną i chociaż uzyskiwane dochody mogą nie być duże, kiedy dana osoba podejmuje te

wysiłki przygotowawcze, i mimo że może ona odczuwać silny lęk dotyczący problemów finan-

sowych czy innych czynników związanych z bezpieczeństwem, to, jak wynika z mojego

doświadczenia, pospolite stwierdzenia o tej pozycji Saturna odnoszące się do długów,

niedostatku i wielkich zmartwień są znacznie przesadzone. Większość ludzi rzeczywiście

odczuwa presję Saturna w tym obszarze swojego życia, ale u większości klientów, z którymi

miałem do czynienia, dotyczyło to rzeczy bardzo realnych i nie doświadczyli oni szczególnie

dużych klęsk finansowych. Tak na przykład jedna z moich klientek wygrała 15 000 $ w

konkursie, kiedy Saturn był w jej drugim domu; wielu innych klientów podczas tego okresu

rozpoczęło działalność w dziedzinie businessu lub nową praktykę, które ostatecznie rozwinęły

się na dużą skalę.

Tym, co często przytrafia się podczas tego okresu, jest to, że potrzeby finansowe stają się dla

danej osoby bardziej realne; pewne praktyczne lekcje dotyczące przeżycia nacechowują ten

dom presją potrzeby. To, jak ktoś podejdzie do zatroszczenia się o swoje potrzeby materialne

na początku tej fazy, będzie miało wielki wpływ na to, czego doświadczy podczas tego okresu.

Pod stawową rzeczą, której trzeba być świadomym, jest to, że Saturn jest powolny ale pewny i

że ostateczne korzyści materialne mogą być rezultatem cierpliwego i wytężonego podejścia do

rzeczywistych przedsięwzięć w tym okresie. Te korzyści mogą nie być od razu widoczne, ale

jeśli stawi się czoła potrzebie budowania struktury finansowej i zabezpieczenia się nie

ignorując kosztów osobistych, wtedy to, co zostanie wówczas zbudowane, może być dosyć

pomocne przez wiele lat. Tranzyt Saturna przez drugi dom nie jest ograniczony w swoim

znaczeniu do samych rzeczy materialnych, ale ponieważ jest to obszar życia, który większość

ludzi odczuwa w sposób najbardziej bezpośredni, skoncentrowałem się szczególnie na tym

wymiarze powyższego tranzytu. Można powiedzieć jednak, że jest to czas powolnego ale

pewnego gromadzenia wszystkich rodzajów zasobów, zarówno materialnych, jak i

psychologicznych; wszystkie one mogą przyczynić się do budowy wiary w siebie dzięki wiedzy

o posiadanym oparciu i rozpędzie oraz o tym, jaką głębszą wiedzę i jakie zasoby będące w

naszej dyspozycji możemy wykorzystać idąc przez życie. Jest to również czas rozważania tego,

jak wykorzystaliśmy specyficzne umiejętności i idee w przeszłości (2 dom jest dwunastym,

licząc od 3 domu), czy służyły nam one dobrze i czy umożliwiły stworzenie czegokolwiek, czy

też jedynie udowodniły, że są bezużyteczne i niepraktyczne. Jeśli udowodniły, że są

wartościowe i jeśli ktoś przykłada się do nasuwających się pod rękę zadań, często

doświadczamy pewnego rodzaju wzmocnienia naszej sytuacji finansowej, kiedy Saturn

zaczyna opuszczać ten dom.

3 Dom: Kiedy Saturn zaczyna tranzytować trzeci dom, poczucie, że zostało rozwiązanych wiele

praktycznych problemów, które długo absorbowały naszą uwagę, umożliwia nam rozpoczęcie

wkładania energii w nową naukę, która będzie umacniać nasze profesjonalne podstawy i

wartość naszych idei. Okres ten zwykle nie jest odczuwany jako tak ciężki jak ten, kiedy

Saturn tranzytowa! poprzedzający ten dom, dom ziemski; chociaż relatywna ważność fazy

trzeciego domu zależy od tego, czy dana osoba jest ukierunkowana na intelekt lub zaan-

gażowana w pracę, która zawiera w sobie komunikowanie się czy podróże. Często występuje w

tym okresie tendencja do niepotrzebnego martwienia się i zwykle staje się widoczna

niepewność dotycząca własnych opinii i posiadanej głębi swojej wiedzy. Jest to czas, kiedy

powinno się skoncentrować na uczeniu nowych faktów i idei, nowych umiejętności, które

będą dodawać głębi i realności przejawom naszej inteligencji. Jest to wspaniały okres dla

badań i każdego rodzaju głębszego myślenia; często wkładamy wtedy wiele wysiłku w

układanie swoich planów edukacyjnych, opracowywanie lub udoskonalanie metod nauczania,

metod pisarskich czy sposobu wyrażania nowych idei. Występuje wówczas zwiększony

nacisk na poważną analizę, praktyczne myślenie i umiejętność wyrażania idei w sposób

możliwie ścisły. Wielu ludzi odkrywa, że czyta więcej podczas tego okresu, a niektórzy

odkrywają, że nie tylko ich sposób komunikowania, ale nawet ton ich głosu ulega zmianie. Taki

rozwój wywołuje u danej osoby odczucie, że powinna ona zbudować bardziej solidną

podstawę, na której oprze idee i opinie. Dlatego dana osoba często podejmuje więcej działań

edukacyjnych lub prowadzi prywatne badania, które mogą pomóc temu celowi. Chociaż wiele

idei, faktów i umiejętności wyuczonych podczas tego okresu może nie być wykorzystanych w

większym stopniu w przyszłości, znajomość tych różnych technik i punktów widzenia

dostarcza szerokiej podstawy wiedzy, która umożliwi porównanie i osądzenie teorii, koncepcji i

metod, na podstawie swojego osobistego doświadczenia.

Bardziej rozległe uczenie się i badania konieczne są w tym czasie również po to, aby pogłębić

swoje poczucie pewności, dotyczące własnej inteligencji; ponieważ do tej pory osoba ta mogła

wyrażać opinie lub idee tylko w oderwaniu, nie mając bezpośredniego doświadczenia, które

dodałoby im wiarygodności. W wielu przypadkach jest to również okres wzmożonych podróży,

będących rezultatem wymagań zawodowych, obowiązków rodzinnych czy innych zobowiązań.

Jest to również okres „łączenia nie związanych końców" nie tylko w intelektualnych obszarach

życia, ale również w stosunkach międzyludzkich. Zmierza się w tym okresie do dokładnego

określenia tego, jakie są ograniczenia różnych wzajemnych stosunków z przyjaciółmi i

znajomymi.

4 Dom: Tranzyt Saturna przez 4 dom jest okresem ustalania podstaw bezpieczeństwa i

przeżycia, czasem dochodzenia do harmonii z naszymi podstawowymi potrzebami

przynależności i spokoju. Zmierzamy bardziej poważnie do znalezienia naszego miejsca w

społeczności i często próbujemy doprowadzić do uzyskania poczucia trwałości i

uporządkowania w środowisku domowym. To może oczywiście oznaczać bardzo wiele

różnych rzeczy dla różnych ludzi, ale występują tu zwykle dwa obszary naszej uwagi dotyczące

domu: 1) Warunki fizyczne i urządzenie mieszkania mogą wydawać się niewłaściwe dla naszych

celów, w którym to przypadku często podejmujemy kroki w kierunku zmiany w jakiś sposób

sytuacji mieszkaniowej, często dobudowując coś do domu lub budując w podwórzu czy też

czasami zmieniając całkowicie miejsce zamieszkania; 2) Nasze zobowiązania wobec rodziny

stają się bardziej realne i naglące. Możemy odczuwać ciasnotę w naszym otoczeniu, co może

być dla nas napomknieniem, że powinniśmy określić dokładniej granice nie tylko naszego życia

domowego, ale również naszych ambicji życiowych (10 dom- przeciwny biegun 4 domu).

Faktem jest, że tranzyt Saturna przez 4 dom jest czasem, w którym powinniśmy położyć

podwaliny pod realizację jakichś długoterminowych ambicji, które być może posiadamy, i

określić jaka podstawa do działań potrzebna jest do naszej kariery. Może to prowadzić do

przemieszczenia naszej działalności dochodowej albo zmiany zawodu lub przynajmniej

przeorganizowania środowiska, w którym pracujemy. Jedną z ostatnich uwag na temat

czwartego domu jest to, że ludziom często wydaje się, że doświadczają w tym czasie w sposób

bezpośredni karmy, która jest powiązana z ich przeszłymi wysiłkami twórczymi i/lub ich

przygodami miłosnymi. Można to wyjaśnić, kiedy zauważy się, że 4 dom jest dwunastym licząc

od piątego.

5 Dom: Tranzyt Saturna przez 5 dom jest nieco podobny do jego tranzytu przez poprzedni

dom ognisty, tj. dom 1. Podobny w tym, że jest to czas szczególnej powagi dotyczącej siebie

samego, a często również zmniejszonej żywotności i zmniejszonego optymizmu. Jako że 5 dom

jest powiązany z Lwem i Słońcem, tranzyt ten znacząco wpływa na nasze poczucie radości,

spontaniczności i ogólnie dobre samopoczucie. Niektóre osoby uskarżają się, że nigdy nie mają

wystarczająco dużo rozrywek podczas tego okresu i że czują się nie kochani i nie

doceniani. Takie odczucia są zrozumiałe, kiedy uzmysłowimy sobie, że podstawowym

znaczeniem tego tranzytu jest wytworzenie w nas świadomości tego, jak wykorzystujemy naszą

witalność w poszczególnych obszarach życia: naszą energię fizyczną i seksualną, naszą

emocjonalną energię miłości i wszystkie inne formy mocy twórczej. Nie jest tak, że nagle

doświadczamy wszystkich rodzajów blokad i zahamowań, których nie odczuwaliśmy nigdy

przedtem; jest raczej tak, że podczas tego okresu dochodzimy do uświadomienia sobie, jakie

blokady i lęki, w sposób regularny wyczerpywały nasze energie lub przeszkadzały w

wyrażaniu naszych sił twórczych i natury związanej z miłością. Krótko mówiąc, jest to czas

konfrontacji wszelkich lęków i przyzwyczajeń, jakie wpływały na nas, dając poczucie frustracji,

pozbawienia żywotności, lub bycia nie wzbudzającymi miłości czy nie kochanymi. Jest to

czas uzyskiwania większej głębi w sposobie naszej samoekspresji i okres, w którym

powinniśmy pracować nad tym, aby wywrzeć głębsze wrażenie na innych przez

odpowiedzialne i zdyscyplinowane działanie, a nie jedynie przez dramatyczne manifestacje czy

puste pokazy.

Presja Saturna podczas tego okresu zwraca nas z powrotem w kierunku własnego Ja, czego

skutkiem jest nakierowanie nas w stronę rozwinięcia naszych własnych, wewnętrznych źródeł

miłości i kreatywności, zamiast oglądania się na świat zewnętrzny, aby zaspokoić te potrzeby.

Uczucia bycia samotnym i nie kochanym mogą nas jednak skłaniać do nieświadomego

szukania większej uwagi ze strony współmałżonka, dzieci, kochanki czy kochanka albo też

kogoś innego; ale możemy też stać się zbyt wymagającymi - zwykle nie uświadamiając sobie

tego, jak również możemy odsunąć wartościowych ludzi, których chcielibyśmy mieć bliżej, co

prowadzi tym samym do poczucia odrzucenia. Jednak, jeśli potrafimy wyrazić w tym czasie swoją

najgłębszą uczuciowość i wierność poprzez pełną odpowiedzialności uczciwość,

obowiązkowość i wysiłek, może być to okres głębokiej satysfakcji, ponieważ potrafimy

uświadomić sobie, że nie ma w tym świecie prawdziwej miłości bez towarzyszącego jej

poczucia odpowiedzialności. Nasze wyrażanie miłości w stosunku do innych może stać się

bardziej ojcowskie i chroniące. Takie uczucia mogą stać się szczególnie silne w naszej postawie

wobec dzieci, jako że jest to czas wchodzenia w kontakt z rzeczywistymi potrzebami naszych

dzieci i z naszymi głębszymi wobec nich powinnościami. Często podczas tego okresu jesteśmy

przyciągani do ludzi typu Saturniczego, jako potencjalnych kochanków czy kochanek, ponieważ

odczuwamy w tych ludziach rodzaj stabilności emocjonalnej, której nam aktualnie brakuje. Może to

przyjąć formę bycia przyciąganym do osoby starszej lub po prostu do kogoś, kto posiada silne

zestrojenie z Saturnem czy Koziorożcem. Oderwanie, rezerwa i trzeźwe myślenie osoby

saturnicznej mogą być pociągające w tym czasie, ponieważ wówczas powoli uczymy się, jak być

bardziej oderwanym i obiektywnym dążąc do zaspokojenia potrzeb emocjonalnych. W pewnych

przypadkach osoba z Saturnem tranzytującym 5 dom będzie miała skłonności do

wykorzystywania innych (często nieświadomie, mając nadzieję, że jest kochana), próbując

złagodzić uczucie samotności i uciec od konfrontacji z istniejącym u niej brakiem głębokiej i

odpowiedzialnej zdolności kochania.

Nieodparta wewnętrzna presja do tworzenia czegoś w tym czasie potrafi być dla nas wyzwaniem

do zdyscyplinowania naszych przyzwyczajeń w pracy twórczej i włożenia większego wysiłku w

otwarcie kanału, którym może przepływać nasza twórcza energia. Przykładowo, jeśli ktoś

posiada ambicje w obszarze twórczości artystycznej, jest to czas zaangażowania się w

regularny harmonogram pracy i rozpoczęcia polegania bardziej na konsekwentnych wysiłkach

i zorganizowaniu, niż na chwilowych przypływach inspiracji twórczej. Jest to czas uświadamiania

sobie, że każdy akt twórczy, którego możemy faktycznie dokonać, raczej przechodzi przez nas

niż pochodzi bezpośrednio od nas samych. Innymi słowy, potrafimy uświadomić sobie, że jeśli

naszą karmą jest tworzenie czegoś, wówczas powinniśmy jedynie wytężać regularnie wysiłki aby

pozwolić twórczym siłom przejawić się poprzez naszą osobę. Jest to jednak trudne do osiągnięcia,

ponieważ zwykle posiadamy bardzo małą wiarę i pewność siebie podczas tego okresu, a stąd

mamy tendencje do rezygnacji lub lękania się niepowodzenia. Mamy skłonność do brania życia

we wszystkich jego wymiarach nazbyt poważnie i dlatego jest to często czas twórczych blokad,

kiedy nawet znakomici pisarze, artyści itd. doświadczają znaczącego zniechęcenia w swojej

pracy. Ale okres ten może też utrwalić naszą wiarę w siebie i nasze sposoby ekspresji twórczej,

jeśli uświadomimy sobie, że inspiracja jest powszechna a praca nie (95% twórczości jest właśnie

zwykłą, ciężką pracą). Jak napisał pisarz Henry Miller w swoim dzienniku: „kiedy nie potrafisz

tworzyć, pracuj!" Podobnie pisarz William Faulkner, kiedy został zapytany o to, kiedy stworzył

swoje powieści, odpowiedział: „Piszę jedynie wtedy kiedy mam na to ochotę... a mam na to ochotę

każdego ranka".

Jako że 5 dom jest również domem zabawy, hobby i wypoczynku, tranzyt Saturna przez ten dom ma

wpływ również na ten obszar życia. Powszechne w tym okresie jest przemęczenie, jako że jest

wtedy tak trudno zrobić sobie przerwę, aby się zabawić. Nawet jeśli osoba taka bierze urlop,

może stwierdzić, że nie potrafi się zrelaksować, ponieważ jej umysł ciągle napełniony jest

różnymi poważnymi myślami. W innych przypadkach, to co było naszym hobby, staje się

bardziej produktywne i często staje się nawet regularnym przedsięwzięciem finansowym. Z kolei,

kiedy rozważamy 5 dom jako dwunasty, licząc od szóstego, pojawia się wyjaśnienie innego

problemu. Rezultaty wykonanej przez nas wcześniejszej pracy i to, na ile efektywnie wywiązaliśmy

się z naszych obowiązków, będą przejawiać się albo jako przyjemność doświadczania satysfakcji

na głębszym poziomie i stały przepływ energii twórczej, albo też jako marnotrawstwo i

podejmowanie hazardu w próżnych usiłowaniach uzyskania czegoś, na co nigdy rzeczywiście nie

zapracowaliśmy własnym wysiłkiem.

6 Dom: Tranzyt Saturna przez 6 dom jest okresem dochodzenia do harmonii z samym sobą i

zmian w naszym myśleniu, pracy i zwyczajach zdrowotnych. Osoba, u której występuje taki

tranzyt, jest zwykle popychana albo przez wewnętrzną potrzebę, albo przez zewnętrzne

okoliczności do stania się bardziej zorganizowaną i zdyscyplinowaną w wielu praktycznych

obszarach życia, ale szczególnie w pracy i sprawach zdrowia. Zmiany pracy lub chociaż zmiany w

organizacji pracy są wówczas powszechne, występują również dokuczliwe, chroniczne problemy

zdrowotne. Widziałem nawet kogoś, kto będąc bardzo zdezorganizowanym i nieefektywnym, stał

się tak bardzo zdyscyplinowanym w swoim sposobie pracy w tym okresie, że prawie wykrzyknął:

„Nie mogę uwierzyć, jak dużo zyskałem w tych dniach, stałem się tak efektywny!" Saturn w tym

domu skłania nas do określenia, dla nas samych, czym jest to, co próbujemy robić i do rozróżnienia

pomiędzy tym co naprawdę ważne, a tym co z ważnością ma bardziej odległy związek. Faktem

jest, że zdolność rozróżniania jest podczas tego okresu tak bardzo zaktywowana, że dana osoba

cierpi na depresję czy dolegliwości psychosomatyczne wywodzące się z nadmiaru

samokrytycyzmu. Ten samokrytycyzm jest jeszcze bardziej wzmacniany przez to, że zaczynamy

w tym czasie dostrzegać, co ludzie, z którymi żyjemy i pracujemy, rzeczywiście wobec nas

czują. Widzimy czy rzeczywiście jesteśmy użyteczni, czy też znacząco uciążliwi. Innymi słowy,

jako że 6 dom jest dwunastym licząc od siódmego, stajemy się bardziej świadomi skutków

różnych stosunków międzyludzkich naszego życia.

Faza szóstego domu cyklu Saturna ma związek głównie z samooczyszczeniem na wszystkich

poziomach. Wiele problemów zdrowotnych, powstających podczas tego okresu, może być

bezpośrednio odniesionych do naszych przyzwyczajeń dietetycznych, a więc do wysokiego

poziomu toksyn we krwi. Wydaje się, że nasz organizm próbuje podczas tego okresu wyrzucić z

siebie toksyny i jeśli nie współdziałamy z nim w tych procesach oczyszczania, często

pojawiają się symptomy fizyczne. Tranzyt Saturna przez szósty dom jest wspaniałym okresem

dla dostosowania naszej diety czy wprowadzenia nawyku ćwiczeń i innych zwyczajów

zdrowotnych lub też dla podjęcia stosowania długotrwałego postu czy wyrafinowanej diety.

Główną rzeczą do uświadomienia jej sobie w tym czasie jest to, że wszystkie problemy

zdrowotne (lub problemy związane z naszą pracą) są specjalnymi lekcjami pokazującymi

nam, jakich zmian się od nas wymaga w zwyczajach życia codziennego i w przygotowaniu nas

do innej fazy życia, która rozpocznie się, kiedy Saturn przejdzie przez de-scendentalny do

siódmego domu.

7 Dom: Podobnie do tranzytów Saturna przez inne domy, również tutaj jego działanie może

ujawniać się na licznych poziomach jednocześnie. Kilkoro z moich klientów zaczęło

podejmować w tym czasie współpracę związaną z bussinessem, która zwykle umacniała się

finansowo, kiedy Saturn wszedł do 8 domu. Wszystkie wzajemne związki były w tym czasie

podejmowane w sposób dosyć poważny, a dana osoba często zaczynała brać większą

odpowiedzialność za podtrzymywanie określonego związku ze swojej strony. Wydaje się jednak,

że w większości przypadków największe skupienie uwagi występuje na głównych kontaktach

osobistych lub małżeństwie. Kiedy Saturn przekracza descendent i zaczyna swoją „podróż"

ponad horyzontem, występuje często uświadomienie sobie potrzeb, ograniczeń i powinności

związanych ze wzajemnymi związkami. Czas ten zaznacza się również wyjściem danej osoby

na scenę szerszego uczestnictwa w życiu publicznym czy społecznym. Jeśli dana osoba

podejmowała jakieś ważne stosunki dla zysku lub odczuwała, że jakiś konkretny związek nie

spełnia jej potrzeb, to jest to czas realistycznego podejścia do tych problemów. (Tranzyt Saturna

względem natalnej Wenus jest podobny.) Saturn sprowadza nas na ziemię w każdym obszarze

życia wskazywanym przez jego pozycję w domach, które tranzytuje; powinniśmy tutaj ustalić

trwałą, dobrze sprecyzowaną postawę w stosunku do tych związków, które posiadają silny

wpływ na cały nasz styl życia i naszą tożsamość. (Zauważmy, że kiedy tranzytujący Saturn jest

w koniunkcji do descendentu, jest jednocześnie w opozycji do ascendentu!) Jeżeli

spodziewamy się zbyt dużo po jakimś naszym związku czy małżeństwie lub jeśli mamy

poczucie, że nie przynosi on tego, co jest dla nas ważne, wówczas jest to czas, aby stanąć

wobec tych faktów w sposób obiektywny i z dystansu. Często w tym czasie rozwija się pewien

chłód i rezerwa w postawach i zachowaniu w bliskich związkach, tak że nasz partner czy

partnerka może dziwić się, dlaczego ma wrażenie, że odchodzimy od naszych zwykłych

sposobów postępowania w stosunku do niego czy do niej. Jeśli potrafilibyśmy wyjaśnić, że

oderwaliśmy się od danej osoby jedynie na chwilę, aby uzyskać bardziej klarowną

perspektywę postrzegania tego związku i tego, w jakim stopniu chcemy w nirn

uczestniczyć, wówczas przynajmniej partner nie szedłby w kierunku wyobrażania sobie sytuacji

gorszej niż aktualnie istniejąca. Nie ma wątpliwości, że może to być dla wielu osób czas próby

małżeństwa czy związków intymnych, ale ilość napięć doświadczanych podczas tego okresu

zależy od stopnia autentyczności, który charakteryzował nasz związek od wielu lat.

Z mojego doświadczenia wynika, że w przeciwieństwie do niektórych tradycyjnych twierdzeń

astrologicznych, rozwody nie są częstsze w tym okresie, niż kiedy przez siódmy dom tranzytuje

Jowisz. W rzeczywistości są one chyba rzadsze, niż w cyklu tranzytującego Jowisza, ponieważ

w cyklu Jowisza okres ten jest czasem, kiedy ktoś stara się rozszerzyć granice swoich

stosunków wzajemnych poza obecne ograniczenia i stara się nawiązać nowe. Ale tranzyt

Saturna przez siódmy dom jest czasem podejmowania decyzji dotyczących wzajemnych

związków i zaangażowania (lub ponownego zaangażowania), i być może najważniejszą rzeczą

w tym okresie jest to, że daje nam on zdolność spojrzenia na naszego partnera w sposób

bardziej obiektywny -jako na indywidualnego człowieka, całkowicie odmiennego od nas

samych, a nie jako na jakiś dodatek lub jedynie przedmiot, na który przenosimy nasze

projekcje. Wkrótce, jeśli o danym związku możemy powiedzieć, że jest wystarczająco zdrowy i

plastyczny na to, abyśmy mogli doświadczyć w pełni swojego własnego Ja, i jeżeli pozwala

nam on mieć satysfakcjonujące kontakty z innymi i ze społeczeństwem, wówczas będzie on

prawdopodobnie przynosił prawdziwe efekty. Jest to rzecz, którą będziemy sobie uświadamiać

podczas tego okresu, chociaż uświadomienie to może nastąpić dopiero po jakichś dotkliwych

próbach wartości tego związku. W przeciwnym razie sam związek i nasze podejście do niego

wymagają ponownego w tym czasie określenia i musi zostać podjęta decyzja dotycząca tego,

jak dużo energii zamierzamy w niego włożyć, aby uczynić go żywym.

8 Dom: Okres ten może uwydatnić którykolwiek albo też wszystkie z następujących wymiarów

życia: finansowy, seksualno-uczuciowy, psychologiczny, duchowy. Jako że 8 dom jest

powiązany z Plutonem i Skorpionem, okres ten jest szczególnie ważny jako czas kończący

funkcjonowanie wielu starych wzorów życiowych i, poprzez uwolnienie jakichś intensywnych

pożądań lub przywiązań, jako czas doświadczania pewnego rodzaju odrodzenia, kiedy ta faza

zostaje zakończona. Zwykle staje się oczywista potrzeba zdyscyplinowania naszych pożądań i

uporządkowania całości naszych przywiązań emocjonalnych. Oczywista albo ze względu na

okoliczności zmuszające nas poprzez presję udaremnienia planów do stawienia czoła pewnym

faktom, albo też na skutek uświadomienia sobie zarówno ostatecznych powiązań naszych

pożądań, jak i tego, jak używaliśmy różnych form wpływu: finansowego, seksualnego,

uczuciowego, okultystycznego i duchowego. Wiele osób doświadcza tego okresu jako czasu

głębokich cierpień, jako trudnego do sprecyzowania zdarzenia. Niektóre osoby opisują go

nawet jako odczucie, jak gdyby podróżowały przez piekło lub czyściec, gdzie ich pożądania i

przywiązania ulegają oczyszczeniu, a ich świadomość głębszych energii życia zostaje

obudzona. Wkrótce następuje czas stawienia czoła ostatecznym sprawom człowieka, sednu

doświadczeń, które jest tak często ignorowane i zaniedbywane. Wielu ludzi podczas tego

okresu wydaje się być pochłoniętych podstawowymi realiami życia duszy, śmiercią i życiem po

śmierci. Jest to czas stawienia czoła, w bardziej realny sposób, nieodwołalnemu faktowi śmierci,

a świadomość nieuchronności śmierci często popycha ludzi do włożenia energii w

uporządkowanie spraw dotyczących swojego spadku, jak rozdzielenie rzeczy wartościowych i

napisanie testamentu. Często mają również miejsce w tym czasie inne duże transakcje

finansowe, ale główny nurt jest taki, że dana osoba poszukuje zabezpieczenia się, a często

stworzenia pewnego rodzaju „zabezpieczenia duszy" na najgłębszym możliwym poziomie.

Jest to również okres uświadamiania sobie ważności swojego życia seksualnego i następstw

tego, na co ktoś spożytkował swoje energie seksualne. W pewnych przypadkach jest to

okres frustracji seksualnych, które wydają się przytrafiać danej osobie, zmuszając ją do

stania się bardziej zdyscyplinowaną i zachowującą z większą rezerwą. W innych

przypadkach, dana osoba będzie świadomie działać w kierunku odcięcia pewnych ujść energii

seksualnej czy rezygnacji z jakichś aktywności seksualnych, które poprzednio stanowiły

główne zaangażowanie tej osoby, uświadamiając sobie wartość zachowania energii

seksualnej w swoim wnętrzu, o ile nie jest ona wykorzystywana do uzdrawiania i celów

konstruktywnych. Jest to również czas, kiedy bardzo wielu ludzi silnie angażuje się w

dziedziny okultystyczne, praktyki duchowe i różne rodzaje dociekań. Wydaje mi się, że pewne

kluczowe zjawisko tego okresu można wywnioskować, uświadamiając sobie, że 8 dom jest

dwunastym licząc od dziewiątego. Otóż tranzyt Saturna przez ten dom wynosi na powierzchnię

rezultaty naszych usiłowań życia naszymi ideami i wierzeniami. Przejawia się to jako

doświadczenie przez nas przemiany - albo w sposób radosny, albo też poprzez cierpienie

konieczne do dalszego przekształcenia naszych ideałów życiowych.

9 Dom: Tranzyt Saturna przez 9 dom jest przede wszystkim okresem przyswajania

wieloletniego doświadczenia i powiązanych z nim pewnych, mających duże znaczenie ideałów,

filozofii lub sposobów samodoskonalenia. Występuje wówczas powszechnie podejmowanie

dosyć zorganizowanych „podróży" w celu osiągnięcia większego zakresu zrozumienia, czy to

przez podróż w sensie fizycznym, uczęszczanie na wykłady, kursy akademickie, służbę

kościelną, czy też wyłącznie przez skupione indywidualne studiowanie we własnym zakresie.

Widziałem przypadki, kiedy jakaś osoba łączyła jednocześnie więcej niż jedną z tych

możliwości, na przykład uczęszczając do szkoły w obcym kraju. Zasadniczo, jest to czas

dokładniejszego rozpatrywania i definiowania naszych ostatecznych wierzeń, co skłania nas do

sięgnięcia do filozofii, religii, dociekań metafizycznych, czy też do teorii społecznych lub

prawnych. Nasze wierzenia potrzebują, aby zostały określone podczas tego okresu, ponieważ

będą one od tego czasu służyły jako ideały prowadzące nas przez życie i rozjaśniające kieru-

nek naszej drogi.

W skrócie, jest to czas, kiedy większość ludzi ma silną potrzebę samodoskonalenia. Dla jednych

oznacza to, że powinni dopasować swoje życie do wyższych idei. Dla innych - odczuwanie

potrzeby podróżowania po świecie lub studiowania różnych dziedzin, aby osiągnąć spojrzenie

na swoje życie z szerszej perspektywy. Dla jeszcze innych, szczególnie tych, którzy zmierzają

do przyjęcia społecznie określonych wyobrażeń tego, co to znaczy udoskonalić siebie, jest to

czas, kiedy podejmują naukę zgodnie z programem kształcenia akademickiego lub przynajmniej

zaczynają się w nią głębiej angażować. Jest to wspaniały okres dla poważnego wykorzystania

swoich energii mentalnych i jest to powszechnie czas, kiedy nasze ambicje związane z

wpływaniem na innych przez nauczanie, wykłady i publikowanie, nabierają określonego

kształtu. Należy zauważyć, że 9 dom jest dwunastym licząc od dziesiątego, dlatego reprezen-

tuje on rezultaty tego, jak pracowaliśmy nad realizacją naszych ambicji. Rezultaty te manifestują

się albo jako niepokój i brak usatysfakcjonowania, albo po prostu jako uświadomienie sobie,

że powinniśmy włożyć teraz więcej pracy w wyrażenie wiedzy, którą nabyliśmy wskutek

przeszłych dokonań czy działalności zawodowej. Okres tego tranzytu jest również

przygotowaniem dla nadchodzącej fazy dziesiątego domu, w tym sensie, że to, jakie ambicje

będziemy starali się wówczas zrealizować, będzie w wielkim stopniu zależało od ideałów,

które przyjmujemy teraz.

10 Dom: Saturn przekraczający Medium Coeli i wchodzący do 10 domu będzie zwykle

wysuwał na czoło poważne zaangażowanie w nasze ambicje, nasze nadzieje na osiągnięcie

czegoś w naszej karierze, naszą rolę w społeczeństwie, autorytet jaki posiadamy i szczególny

sposób działania, za pomocą którego próbujemy osiągnąć nasze cele. Czasami może być on

odczuwany jako okres frustracji w tym obszarze życia lub też czas lęku, kiedy jesteśmy

obładowani przykrymi obowiązkami, ale jest tak przede wszystkim w tych przypadkach, kiedy

kariera i usytuowanie zawodowe, które zbudowaliśmy, są zbyt uciążliwe lub zbyt mało realne,

aby mogły pasować do naszej natury. W przeciwieństwie do poglądów, jakie stara się nam

wpoić tradycyjna astrologia, faza ta wcale nie musi oznaczać tego, że nasze ambicje zmierzają

do niepowodzenia. Jest to po prostu bardzo pracowity czas określania zasięgu i sensu naszych

ambicji. Faktem jest, że niektórzy ludzie doświadczają w tym czasie bardzo pozytywnego

dochodzenia do szczytu swojej kariery ze znacznym uznaniem i satysfakcją. To jednak, jak

wynika z mojego doświadczenia, nie wydaje się zdarzać z tak dużą regularnością, jak

przewidywałyby teorie Granta Lewiego, chociaż jest to powszechne. Jest to również czas

osiągania obiektywnego spojrzenia na to, co rzeczywiście osiągnęliśmy - co jest czymś

zupełnie innym niż nasza reputacja (która często jest pomyłką) czy tym, co chcielibyśmy

myśleć, że osiągnęliśmy. Jeśli spojrzymy na 10 dom jako na dwunasty licząc od jedenastego,

możemy dalej wywnioskować, że faza ta pokazuje następstwa (12 dom) naszych związków,

odległych celów i poczucia celu osobistego (11 dom). Jeżeli nasza kariera lub sytuacja

zawodowa wydaje się w tym czasie frustrująca, to często wypływa to z faktu, że nie są one

wystarczająco powiązane z naszymi prawdziwymi celami osobistymi i ideałami mającymi

wartość społeczną. Ale potrafimy na to wpłynąć, skoro tylko Saturn zacznie wchodzić do 11

domu.

11 Dom: Znaczenie 11 domu ma swe wyjaśnienie tylko w niektórych tekstach astrologicznych, a

kluczowe słowa przyporządkowane jedenastemu domowi są często mgliste i zagmatwane.

Wydaje mi się, że dom ten symbolizuje, bardziej niż cokolwiek innego, nasze poczucie

indywidualnego celu, czyli to, jak widzimy naszą rolę w społeczności i jakiego osobistego

rozwoju chcemy na przyszłość. Dom ten jest, prawdopodobnie, najbardziej nastawiony na

przyszłość wśród wszystkich innych, a ludzie ze Słońcem lub innymi ważnymi planetami w

tym domu mają skłonność do bycia w sposób szczególny zharmonizowanymi z

przyszłością, z tym, kim chcą się stać, z rozwojem społeczności i z tym, do czego rozwój ten

prowadzi.

Tranzyt Saturna przez ten dom zaznacza czas, kiedy uświadamiamy sobie to co zrobiliśmy, to

czego nie zrobiliśmy i to co powinniśmy zrobić w przyszłości; szczególnie w odniesieniu do

innych ludzi i społeczeństwa jako całości. Jest to czas odkrywania tego co powinniśmy teraz

dawać innym ludziom, a co wcześniej ustaliło jakąś naszą pozycję w społeczeństwie (faza

10 domu). Jest to czas, kiedy ważne jest, aby myśleć poprzez kategorie naszych własnych

celów; nie tak bardzo poprzez cele kariery, jak poprzez nasze własne osobiste cele, związane

z tym, kim chcemy być i do jakiej roli do odegrania w społeczności ludzkiej czujemy, że

jesteśmy stworzeni. Jest to okres określania naszych własnych intymnych nadziei i życzeń

oraz poczucia własnego celu w odniesieniu do potrzeb innych ludzi. Jest to więc okres

podejmowania większej odpowiedzialności za sposób odnoszenia się do wszystkich ludzi, a

to zwiększone zaangażowanie prowadzi do bardziej trzeźwego podejścia nie tylko do

osobistych przyjaźni i związków, ale również do uczestnictwa w większych grupach ludzkich.

W pewnych przypadkach możemy potrzebować odcięcia się od jakichś przyjaźni lub

stowarzyszeń, ale w innych przypadkach możemy odnaleźć u siebie potrzebę wzięcia

większej odpowiedzialności za sposób, w jaki w nich uczestniczymy. Przykładowo, pewna

dama podjęła pracę organizowania (Saturn) wycieczek dużych grup osób niezamężnych,

kiedy Saturn tranzytował jej 11 dom. Jak można dostrzec z powiązania tego domu ze znakiem

Wodnika, jest to czas rozdawania i wydzielania innym tego, czego nauczyliśmy się podczas

tranzytów Saturna przez poprzednie domy.

12 Dom: Jak stwierdzono na początku tego rozdziału, tranzyt Saturna przez ten dom, razem z

tranzytem przez dom pierwszy, zbiega się z ważnym okresem przejściowym w życiu każdego

człowieka. Faza Saturna w 12 domu jest okresem, w którym napotykamy skutki wszystkich

naszych myśli, działań, pożądań i kompetencji, które były naszym udziałem podczas ostatniego

cyklu Saturna przez pozostałe domy. Sposób, w jaki od jakiegoś czasu wyrażaliśmy siebie w

świecie zewnętrznym (1 dom), nieuchronnie doprowadził nas teraz do konfrontacji z tym

szczególnym rodzajem karmy. Jeśli jest to pierwszy w naszym obecnym życiu tranzyt Saturna

przez 12 dom, wówczas faza życia dochodząca do końca podczas tego okresu może być tą,

która zaczęła się w przeszłym życiu. Ale w każdym przypadku jest to koniec starego cyklu i

dlatego często doświadczamy niezadowolenia, zamętu, dezorientacji i uczucia uwięzienia

emocjonalno-umysłowego, kiedy stare struktury życiowe zaczynają się zawalać. Innymi słowy,

tamte ambicje, wartości, priorytety, kompetencje i przekonania, które raz nadały znaczenia i

ukierunkowały nasze życie, zaczynają się rozwiewać, kiedy Saturn zaczyna wchodzić do

dwunastego domu. Biorące górę odczucia przymglenia świadomości (space out) i zagubienia są

zwykle najsilniejsze podczas pierwszego roku tej fazy, aż do czasu, kiedy skonsolidujemy nowe

wartości i nowe, bardziej subtelne postawy w stosunku do życia w ogóle. Jest to więc czas

określania naszych ideałów i ostatecznej orientacji duchowej; wielu ludzi spędza ten okres

eksperymentując z różnymi nowymi postawami wobec życia, po pozbyciu się starych

przywiązań, które okazały się być teraz całkowicie puste i pozbawione życia. W skrócie, jest to

okres pracy nad rozjaśnieniem tamtych transcendentnych i subtelnych wymiarów życia,

będących wprawdzie trudnymi do opowiedzenia, jednak stanowiącymi najgłębsze źródło mocy,

które pomaga nam w prowadzeniu naszych zmagań w kierunku postępu pośród życiowych

bojów i przeszkód.

Dwunasty dom nazywany jest domem odosobnienia, a pewien rodzaj fizycznego odosobnienia

jest w tym czasie dosyć powszechny. Ale tym, co jest najbardziej powszechne podczas tego

okresu, jest to, że co najmniej podczas pierwszej jego połowy dana osoba czuje się jakby była

w emocjonalnym więzieniu, odizolowana od zewnętrznego świata, który wydaje się odległy i

nierealny. Jest to czas, kiedy powinniśmy zwrócić się w kierunku własnego wnętrza, aby

wykorzystać wewnętrzne źródła emocjonalnej i duchowej mocy. Często wydaje się nam, że

jeśli w tym czasie nie dokonamy świadomego wyboru nakierowania się na własne wnętrze,

powstaną okoliczności, które zmuszą nas do doświadczenia pewnego rodzaju izolacji nie

pozostawiającej nam żadnego wyboru, która odzwierciedli nasze życie z bardziej odległej

perspektywy. Ale w większości przypadków, które napotkałem, dana osoba pragnie izolacji i

zmierza do wycofania się ze związków ze światem zewnętrznym, czy to będzie przyjmować

formę ucieczki do klasztoru, czy jedynie rezygnacji z wielu związków i działalności w świecie

zewnętrznym, do których przyzwyczailiśmy się jako do bardzo znaczących. Jest to wspaniały

czas na studiowanie dziedzin duchowych, mistycznych czy okultystycznych, a wielu ludzi

odczuwa w tym czasie również szczególny pociąg do wyrażania się poprzez muzykę, poezję

czy wizje, jako że to, co odczuwają, nie może być wyrażone w racjonalnych, logicznych

określeniach, a jedynie poprzez obrazy, wibracje i intuicję. Często występuje również pociąg do

działalności humanitarnej i pracy służebnej jako środek do znalezienia wartości we własnym

życiu.

Nierzadko występują w tym czasie problemy zdrowotne będące zwykle trudnymi do

diagnozowania dolegliwościami natury psychosomatycznej, na które może oddziaływać jedynie

terapia psychologiczno-duchowa. Nasza energia psychiczna w tym czasie jest często niska, w

związku z wyczerpaniem emocjonalnym, spowodowanym doświadczeniem zupełnego rozpadu

całej naszej starej struktury osobowości. Stare ulega w tym czasie rozpadowi, aby stworzyć

miejsce dla narodzenia się nowej struktury, ale jej tworzenie nie rozpocznie się nawet, dopóki

Saturn nie przekroczy ascendentu wchodząc do 1 domu. Jednak, jeśli potrafimy odzyskać

wewnętrzną moc przez uświadomienie sobie tego, że jest tworzone całe nowe JA i potrafimy

uwolnić się od wielu nieużytecznych przeszkód, wówczas, kiedy Saturn przechodzi przez 12

dom i zbliża się do ascendentu, możemy stawać się coraz lżejsi i coraz szczęśliwsi.

6

Aspekty przemiany w horoskopie urodzeniowym

126

Aby konary drzewa sięgnęli) niebios Jego korzenie muszą sięgnąć piekieł

Średniowieczna maksyma alchemiczna

Człowiek może gonić za perfekcją

ale musi znosić przeciwność swoich dążeń

w imię realizacji swojej pełni.

C. G. Jung

Każda z powyższych sentencji przedstawia to samo podstawowe zagadnienie, które powinno

być przypominane przy każdej próbie zrozumienia aspektów astrologicznych: mianowicie to, że

samo życie wymaga od nas doświadczenia wszelkiego rodzaju kategorii, wzniosłego i

niskiego, światła i ciemności, dobra i zła, łatwego i trudnego, abyśmy zgodnie z tymi

doświadczeniami mogli stawać się bardziej świadomi i w większym stopniu zintegrowani. Wielu

z nas obeznanych jest z faktem, że doświadczenie, które wydaje się szczególnie trudne lub

traumatyczne w pewnym okresie, często jest dla nas bardzo dobre, dając nam polepszone

zrozumienie, rozjaśniające nasze życie i motywujące nas do dokonania szybkiego postępu w

nadchodzących latach.

Jako że niektóre osoby z łatwością radzą sobie z trudnościami i problemami, akceptując je jako

część życia, i jako że podtrzymuje je wewnętrzny optymizm i wiara, to co jest pokazane w

horoskopie jako potencjalnie kłopotliwe, nie musi być widziane przez każdą osobę jako

poważny problem. Może to być po prostu odbierane jako fakt życiowy, jako akceptowana część

własnej natury. Jeśli udzielający porad próbuje zbytnio uwydatnić wnoszącą problemy stronę

takiej symbolicznej konfiguracji, wówczas danej osobie może się wydawać, że porusza on po

prostu wszystkie rodzaje kłopotliwych zagadnień bez konstruktywnego celu. W rzeczywistości

często zdarza się przy „odczytywaniu" horoskopu, że jest to jedynie grane przez astrologa

jednostronne przedstawienie. Z drugiej strony, jeśli udzielający porad widzi i wyjaśnia „trudne"

aspekty jako wyzwania, które dana osoba będzie napotykała w swoim życiu, wówczas

energiczna i pozytywnie myśląca osoba będzie zainteresowana tym, aby dowiedzieć się

czegoś o tych próbach jej charakteru, siły i wiedzy. Natomiast bardziej lękliwa, świadoma

siebie osoba może od tego czasu zacząć widzieć te główne problemy życiowe w nowym

świetle. Główną rzeczą, którą powinniśmy sobie uświadomić nie tylko intelektualnie, ale również

duchowo, jest to, że takie wyzwania, trudności czy problemy (można to nazywać jak kto chce!)

są konieczne dla zdrowia i powinny być przyjmowane z radością, jako sposobność nauczenia

się tego, co umieć powinniśmy. Jak pisze Jung:

Zjawisko obawiania się losu jest dosyć zrozumiałe, ponieważ jest on nieobliczalny, nie

ograniczony żadnymi barierami, pełen nieznanych niebezpieczeństw. Ciągłe wahania neurotyka,

dotyczące zaangażowania się w życie, łatwo wyjaśnić potrzebą stania z boku, aby nie zostać

włączonym w niebezpieczną walkę o byt. Ale każdy, kto odmawia doświadczania życia, musi

stłumić swój popęd do życia - innymi słowy musi popełnić częściowe samobójstwo.

(Symbols of Transformation, Collected Works, Vol. 5, paragraf 165)

Z pewnością żaden astrolog nie będzie chciał wierzyć, że w rzeczywistości pobudza

„neurotyczne" zachowania klienta; a jednak forma praktyki astrologicznej, która popycha klienta

w kierunku lęku przed przeznaczeniem, do wahania przed podjęciem działania dopóki planety

nie znajdą się we właściwych pozycjach oraz do czynienia wszystkiego co możliwe, dla

uniknięcia „niebezpiecznych", czy też będących wyzwaniem sytuacji, jest w rzeczywistości

skłanianiem do neurotycznej zależności od astrologa i hamowaniem rozwijania przez pacjenta

wiary w siebie. Być może, w swej istocie, tradycyjne „trudne" aspekty wskazują na obszary

największego napięcia i stresu w czyimś wewnętrznym życiu. Napięcie to może być również

czymś pożądanym przy otwartej postawie. Znów cytując Junga:

Im większe napięcie tym większy potencjał. Wielka energia wypływa z odpowiednio wielkiego

napięcia między przeciwnościami.

Dlatego w pozostałej części tej książki zamiast tradycyjnych określeń łatwy-trudny, dobry-zły,

dotyczących klasyfikacji aspektów, wolę używać terminów następujących:

Aspekty DYNAMICZNE lub WYZYWAJĄCE: To określenie odnosi się do tych kątów pomiędzy planetami,

które zwykle nazywane są napiętymi lub nieharmonijnymi, należą do nich kwadratura, opozycja,

kwinkunks, niektóre koniunkcje (w zależności od uczestniczących w nich planet), niektóre

półkwadratury i inne słabsze aspekty (w zależności od harmonijności uczestniczących w nich

żywiołów i znaków). Kąty te odpowiadają doświadczaniu wewnętrznego napięcia i zwykle pro-

wokują pewien określony rodzaj działania lub przynajmniej rozwinięcie wyższej świadomości we

wskazywanych obszarach. Chociaż określenie „nieharmonij-ny" ma zastosowanie do wielu z

tych aspektów, to jednak jest ono często mylące, ponieważ możliwe jest rozwinięcie przez daną

osobę względnie harmonijnego sposobu ekspresji tych energii poprzez podjęcie

odpowiedzialności, pracę czy inne wyzwania, które są zdolne zaabsorbować cały nawał

uwalnianej energii.

Aspekty HARMONIJNE lub PŁYNNE: Określenie to odnosi się do kątów między planetami, które

zwykle nazywane są „łatwymi" lub „dobrymi", przede wszystkim do sekstylu, trygonu,

niektórych koniunkcji (w zależności od planet znajdujących się w tych aspektach) i do

niektórych słabszych aspektów (co zależy głównie od harmonii żywiołów zaangażowanych

znaków). Kąty te odpowiadają samoistnym zdolnościom, talentom i sposobom rozumienia i

ekspresji, które dana osoba jest w stanie wykorzystać i rozwinąć z względną łatwością i

ogólną zgodnością. Zdolności te tworzą zestaw trwałych, solidnych i wartościowych nabytków,

którymi dana osoba może się posługiwać w każdym czasie. Chociaż dana osoba może

preferować skupianie swojej energii i uwagi na będących większym wyzwaniem, bardziej

dynamicznych stronach życia, te płynne aspekty reprezentują potencjał do rozwoju niezwykłych

talentów. Są one przeciwnością aspektów dynamicznych pod tym względem, że pokazują

raczej stany istnienia i spontaniczne dostrojenie się do ustalonych dróg ekspresji, podczas

gdy aspekty dynamiczne pokazują potrzebę dostrojenia się poprzez wysiłek, poprzez

określone działanie i rozwijanie nowych dróg samoekspresji.

Zanim wejdziemy bardziej szczegółowo w zagadnienie aspektów, prześledźmy problem,

dlaczego aspekty dynamiczne w horoskopie wydają się być przedmiotem większej uwagi w

badaniach astrologicznych niż aspekty płynne. Czy jest to właśnie ten przypadek myślenia

negatywnego, w którym astrologowie znajdują masochistyczną przyjemmność zastanawiania się

nad problematycznymi stronami życia? Czy istnieje tutaj jakieś inne wyjaśnienie tego zjawiska?

Myślę, że C. E. O. Carter wyjaśnia ten problem, kiedy pisze w książce Astrologi-cal Aspects, że

o aspektach nieharmonijnych mówi się łatwiej ze względu na fakt posiadania przez nie

powinowactwa do świata materialnego, dzięki czemu przejawiają się w postaci bardziej

dostrzegalnej i klarownej. Stwierdzenie Cartera jest podparte faktem, że aż do teraz szkoła

astrologii zwana kosmobiologią ignoruje aspekty harmonijne, preferując użycie aspektów

dynamicznych w swoich pracach. Każdy obeznany z tymi założeniami i takim podejściem w

pracach większości kosmobiologów wie, że są oni zainteresowani przede wszystkim

przypadkami zdarzeń, głównymi zmianami, rzucającymi się w oczy urazami i ogólnie

wydarzeniami świata materialnego, a nie czyimiś postawami psychologicznymi w stosunku do

doświadczenia, czy jego znaczeniem duchowym. Ja sam silnie podkreślam aspekty

dynamiczne nie dlatego, żeby moje nastawienie było takie samo jak kosmobiologów, ale

dlatego, że kąty takie ujawniają, gdzie ktoś doświadcza wyzwania, którym jest dopasowanie się

i dokonanie postępu poprzez skoncentrowane doświadczenie. Jako że większość mojego do-

świadcznia astrologicznego pochodzi z rozmów z moimi pacjentami (w większej mierze z tych

rozmów, niż z własnych dociekań, studiów i pracy z moim własnym horoskopem), pociągało

mnie studiowanie posiadających charakter pozytywny, potencjalnych możliwości moich

pacjentów, ukrytych za ich różnorodnymi kryzysami życiowymi, które są tak często

symbolizowane przez aspekty wyzywające. Dlatego w tym rozdziale będę podkreślał przede

wszystkim aspekty dynamiczne, usiłując objaśnić w pozytywnym świetle to, co w większości

tekstów astrologicznych interpretowane jest jako negatywne. A szczególnie będę się

koncentrował na aspektach zawierających planety transsaturniczne, ponieważ reprezentują

one wyjątkowo dokładnie różne formy przemiany osobistej.

Właściwości poszczególnych aspektów

Wielu autorów mówi o aspektach w odniesieniu do „linii napięć" pomiędzy różnymi centrami

energii (planety) w czyimś indywidualnym polu energii. Najbardziej użyteczne wglądy w fizyczne

i psychologiczne przejawy tych sił można znaleźć w książce dr. Williama Davidsona Lectures

on Medical Astrology, w której bardzo oryginalnie omawia on różne „choroby" i podstawowe

zasady powiązane z różnymi aspektami. Naturalnie, układ potencjałów energetycznych, które

jakiś aspekt symbolizuje, nie jest sam w sobie ani dobry ani zły. Jest to jedynie potencjał

posiadający wrodzoną tendencję do bycia harmonijnym i przyjemnym lub też destrukcyjnym i

bolesnym w swojej ekspresji. Doświadczenie dr. David-sona z symbolizmem astrologicznym w

dziedzinach medycznych pozostawia niewiele wątpliwości co do tego, że aspekty dynamiczne

symbolizują silniejszą tendencję do chorób fizycznych niż harmonijne, płynne aspekty, jako że

aspekty dynamiczne wytwarzają wewnętrzne napięcie i wprowadzają napięcia do ciała

fizycznego. Ale to, jak dana osoba podejdzie do tych napięć, jak będzie próbowała je

zmniejszyć i jak skanalizuje te energie, jest kluczem do tego, czy poszczególny aspekt przejawi

się ostatecznie jako poważny problem fizyczny, czy też odsłoni rezerwuar energii, który może

być wykorzystany dla konstruktywnych celów. Nie powinniśmy nie doceniać siły woli i umysłu,

ponieważ nasze najlepsze myśli, ideały i pożądania są w stanie nieco zmienić te „linie

napięć" w całym naszym polu energii. Przykład tego procesu, w jego najprostszej formie można

znaleźć w znaczącej ilości badań, które udowodniły - nawet sceptycznym naukowcom - że

techniki medytacyjne, takie jak Medytacja Transcendentalna, znacząco zmieniają pewne rytmy

fizyczne i stanowią efektywną technikę służącą uwalnianiu napięć.

Inną rzeczą wartą powtórzenia jest to, że każdy aspekt musi zostać oceniony zgodnie z naturą

tworzących go planet. Jest dosyć oczywiste, że pewne trygony powiązane są z niszczącymi lub

problematycznymi warunkami w znacząco większej ilości przypadków niż mówi o tych

korzystnych efektach trygonów tradycyjne nauczanie. Przykładowo, trygon Neptuna często

występuje w horoskopach osób, które przejawiają raczej negatywne tendencje neptuniczne,

jak: uzależnienia od narkotyków, ucieczkę od trudnej rzeczywistości, nie mające zastosowania

lub obłudne zainteresowania „duchowe", a nawet poważne zaburzenia psychologiczne

opisywane jako psychozy, nie kontrolowane halucynacje, urojenia wielkościowe lub po prostu

niezdolność do efektywnego poruszania się w świecie materialnym. Trygony Urana występują

prawie tak powszechnie, jak bardziej dynamiczne jego aspekty w horoskopach osób, które są w

sposób szczególny egocentryczne, niezdolne do współpracy, obdarzone syndromem „ja to

wszystko wiem" i tak szybkie w podekscytowywaniu się swoimi własnymi sprawami, że są

niezmiernie irytujące dla innych. Wydaje się, że trygony Jowisza pokazują często trochę więcej

niż tendencję do leniwego pobłażania samemu sobie i skłonności do polegania na wszystkim

innym tylko nie na swojej własnej pracowitości. W przeciwieństwie do tego, jak to wkrótce

zobaczymy w szczegółach, aspekty dynamiczne, w których biorą udział te planety, symbolizują

często energię mogącą ujawniać się w wielkim skupieniu, mocy i kreatywności; chociaż nic nie

ukrywając, często pokazują one konflikty i problemy (czasem równocześnie). Jeśli potrafimy

osiągnąć poziom zrozumienia, przy którym zaczynamy widzieć nieodłączną wartość wysiłku, a

nawet bólu, zamiast odbierania astrologii jako zjawiska oderwanego od życia samego w sobie,

wówczas możemy zacząć rozumieć aspekty w trafny, głęboki i praktyczny sposób. Moje

ulubione prawo służące interpretacji aspektów jest następujące:

Planety w znakach reprezentują podstawowy pęd w kierunku ekspresji i potrzebę spełnienia,

natomiast aspekty ujawniają aktualny stan przepływu energii oraz to, na ile konieczny jest czyjś

osobisty wysiłek, aby wyrazić określony popęd lub wypełnić określoną potrzebę.

Innymi słowy, określony aspekt nie mówi nam: ta osoba będzie lub nie będzie czynić tak a tak, ani

nie mówi nam czy dana osoba może doświadczyć, czy osiągnąć coś konkretnego. Mówi nam jak

dużo, relatywnie, wysiłku trzeba włożyć, aby osiągnąć określony rezultat. Należy jednak dodać,

że musimy ocenić cały horoskop, jak również czyjeś uwarunkowania w jakich tkwi, środowisko i

szczególny trening, jaki dana osoba przeszła w przeszłości, aby uzyskać obraz tego, czy aktualne

zdolności i wzór karmiczny danej osoby umożliwiąjej zaspokojenie tych popędów i potrzeb.

Mając na uwadze ograniczenia stosowania ogólnych zasad w indywidualnych przypadkach,

możemy teraz zacząć analizować teorię przepływu energii aspektów. Musimy jednak pamiętać,

że poniższe koncepcje są próbą opisania określonych rodzajów przepływu energii na bardzo

subtelnym poziomie działania. Energia ta może przejawiać się w postaci niezliczonych rodzajów

zachowania i nieograniczonej różnorodności cech osobowych. Dla prostoty możemy podzielić

aspekty na dwie wymienione wcześniej grupy: aspekty dynamiczne lub inaczej wyzywające

(będące wyzwaniem), i aspekty harmonijne lub inaczej płynne. Harmonijne aspekty pokazują,

że dwie zaangażowane w aspekt energie (a więc dwa wymiary czyjegoś istnienia) wibrują w

harmonii i wzmacniająsię wzajemnie w polu energetycznym danej osoby, podobnie do

dwóch fal harmonizujących ze sobą i zlewających się w jednolitą formę złożonych energii.

Przykładowo, jeśli Merkury i Mars są ze sobą w harmonii, wówczas występuje zlewanie tych

dwóch energii, które może dawać siłę umysłową, siłę w domaganiu się uznania dla swoich

idei, silny system nerwowy i zdolność realizacji swoich idei w konkretnym działaniu. Jest tak, jak

gdyby Merkury użyczał swojej inteligencji do pokierowania apodyktycznością Marsa, podczas

gdy Mars energetyzował merkuriuszową percepcję i ekspresję werbalną. Taka wzajemna

zależność planetarna może być graficznie przedstawiona następująco:

d1

Innymi słowy, aspekty harmonijne pokazują stan istnienia i dostrojenie, które są wewnętrznie

stabilne i silne, sposób wykorzystania naszej energii, podtrzymujący lub zmniejszający jej

przepływ. (Nie oznacza to oczywiście, że energie te nie mogą być niewłaściwie użyte w

przypadku danej osoby czy sytuacji. Oznacza to po prostu, że energia płynie dosyć

swobodnie).

Aspekty wyzywające pokazują, że zaangażowane energie (jak również wymiary życiowe osoby,

w której horoskopie takie aspekty się znajdują) nie wibrują w harmonii. Zamiast wzmacniać się

wzajemnie mają tendencję do wzajemnego zaburzania swojej formy i do wprowadzania

napięcia w polu energii, jak gdyby dwie fale były w niezgodnej wzajemnej zależności, tworząc

to, co można nazwać tonem drażniącym. Występujące tutaj drażnienie lub niestabilność mogą

jednak skłonić daną osobę do pewnego rodzaju konkretnego działania dla zniwelowania tego

napięcia. Używając ponownie przykładu Merkurego i Marsa - dynamiczny aspekt pomiędzy

tymi dwiema planetami może przejawiać się jako niecierpliwość (Mars) w komunikowaniu się

(Merkury), silny pociąg (Mars) do uczenia się (Merkury), tendencja do domagania się uznania

swoich opinii i idei w sposób zbyt gwałtowny, nadmiernie wrażliwy system nerwowy,

nadmiernie krytyczna natura charakteru itd. Jeśli wspomniane drażnienie i napięcie we-

wnętrzne są skutecznie kontrolowane i kierowane, to taka osoba może być zdolna do

skoncentrowania silnego pociągu do nauki na rozwijaniu wyjątkowych zdolności

wymagających wyostrzonej inteligencji. Taka wzajemna zależność planetarna może być

przedstawiona następująco:

/tu mial byc jeszcze jeden rysunek, ale nie da sie zeskanowac :-( Ten fragment w osobnym pliku/

Powyższe diagramy przepływu energii stają się jeszcze bardziej obrazowe, kiedy porównamy

tę teorię aspektów z teorią elektryczności. Prąd trójfazowy o przesunięciu fazy wynoszącym 60°

jest wnoszącym najmniejsze napięcia sposobem przekazywania energii przewodem

elektrycznym. Odpowiada to w astrologii sekstylowi (60°) i trygonowi (2 i 60°). Przesunięcia

90° i 180° wnoszą w przewodnikach duże napięcia i rozgrzewają przewód, ponieważ

występują tutaj szczyty napięcia o zbyt wysokim woltażu, przy braku napięcia w innych mo-

mentach (ilość wydzielanego ciepła jest proporcjonalna do kwadratu napięcia -przyp. tłum.).

Ten typ przewodów odpowiada naturalnie kwadraturze i opozycji aspektom, których energie

płyną u danej osoby nierówno, czasem działając zgodnie, a czasem wytwarzając wzajemne

zaburzenia i zahamowania przepływu. Ten rodzaj zmian w przepływie energii był opisany przez

C. E. O. Cartera jako „nierówne" (kapryśne) przejawy energii, ponieważ dana osoba czasem

posiada mnóstwo energii w swojej dyspozycji, podczas gdy innym razem wydaje się jej

zupełnie pozbawiona. (Zauważmy, że na powyższym diagramie linie sił naprzemiennie łączą

się i rozdzielają). Kiedy napięcie osiąga swój szczyt, uwalnia się jeszcze więcej energii (niżby

na to wskazywał diagram - przyp. tłum.), powodując przegrzanie przewodów w tym momencie.

Ta dodatkowa energia może być świadomie nakierowana na jakiś konstruktywny cel lub też

może ona po prostu eksplodować, powodując problemy w czyimś życiu (w naszej elektrycz-

nej analogii nadmiar ciepła może spowodować powstanie ognia).

Doskonałe podsumowanie aspektów, zarówno ich teorii, jak i ich tradycyjnego znacznia znajduje

się w książce Nicholasa De Vore'a Encyclopedia ofAstrology, która, mam wrażenie, jest

prawdziwą klasyką w tej dziedzinie oraz demonstruje zdumiewający zakres oświeconej wiedzy w

połączeniu ze zdrowym rozsądkiem. Encyclopedia De Vore'a podkreśla, że struktury ożywione

są zbudowane z komórek, które w swej najprostszej formie są sześciokątne, podobnie jak

plaster miodu; można powiedzieć, że sześciokąt jest podstawowym wzorem strukturalnym

harmonii. Myśl tę utwierdza fakt, że inżynierowie niedawno „odkryli", iż sześciokąt jest

najmocniejszą i najekonomiczniejszą komórką składową; jest to struktura, którą pszczoły budują

od milionów lat. Rozdział o aspektach podaje dalej:

Kiedy światło wpada pod kątem zewnętrznym 60°, a wewnętrznym 120°, oświetla ono wszystkie

części struktury w równym stopniu. Światło, które napływa pod którymkolwiek z tych kątów

użycza... harmonijnych wibracji, które stymulują rozwój. Przeciwny do tego jest proces

krystalizacji, znajdywany w magnetyzmie i elektryczności, gdzie dwie siły działają pod

odpowiednim kątem jedna do drugiej w geometrycznej wzajemnej zależności, która jest

destruktywna dla form ożywionych. W rezultacie w sposób zgodny z naturą egzystują dwie

wzajemnie antagonistyczne siły, które pomimo swojej wzajemnej „antypatii" działają wspólnie,

prowadząc do uporządkowanego ułożenia całości; jedna opierając się na strukturze

kwadratowej, druga na strukturze sześciokątnej - kwadratura i trygon.

Astrologia postuluje, że wzajemna zależność pomiędzy źródłami energii oparta na kwadraturze

jest destruktywna dla formy, poprzez uwalnianie energii uwięzionej w różnych strukturach

stworzonych przez naturę i że aspekt trygonu stanowi konstruktywną stronę natury, dzięki której

tworzone są formy ożywione, odżywiane i unieśmiertelniane, aby być uwolnionymi w wyniku

napotkania destruktywnych konfiguracji.

Z powyższego cytatu możemy wywnioskować inny sposób klasyfikacji aspektów, na:

uwalniające energię i podtrzymujące (zachowujące) formę. Aspekty „uwalniające energię" to

oczywiście głównie kwadratura i opozycja, jakkolwiek niektóre koniunkcje i małe aspekty (w

zależności od występujących w nich planet, znaków i żywiołów) również symbolizują szczególnie

dynamiczne sposoby przekazywania energii. Aspekty podtrzymujące formę to głównie sekstyl

i trygon, jakkolwiek tutaj również pewne koniunkcje (i wyjątkowo małe aspekty) należą do tej

kategorii. Względny dynamizm czy harmonia jakiejś konkretnej wzajemnej wymiany zależy nie

tylko od specyficznego kąta pomiędzy planetami, ale również od obecnych tu żywiołów.

Znaczenie terminu „podtrzymujące formę" może być najlepiej zilustrowane, gdy się widzi

przepływ tych energii jako szczególnie stabilny. Sześciokąt, jak było to wyjaśnione powyżej, jest

szczególnie stabilną i podtrzymującą życie strukturą. Podobnie trójkąt jest stabilną, samopod-

trzymującą życie strukturą; można to najłatwiej zobaczyć w przypadku piramid, które na długo

przeżyły budowle stworzone tysiące lat później. Formy wskazywane przez „uwalniające energię"

aspekty (takie jak kwadratura) wydają się na pierwszy rzut oka niezmiernie stabilne, ale kiedy

widzimy te struktury ze strony miejsca wypływu energii, takie formy okazują się bardziej

niestabilne i skłonne do zaniku niż struktury sześciokątne i trójkątne. Ideałem w czyimś

horoskopie jest sytuacja, gdy istnieje tam równowaga aspektów utrzymujących formę i

uwalniających energię, ponieważ wówczas może następować łączenie tych

komplementarnych funkcji energetycznych w całości pola energetycznego danej osoby.

To, jak aktualnie energia przepływa przez „utrzymujące formę" aspekty, powinno być dosyć

oczywiste, ponieważ większość tych aspektów zawiera układ harmonijnych żywiołów. Ale

może warto wspomnieć, jak ta energia jest aktualnie uwalniana przez bardziej dynamiczne

aspekty. Jeśli aspekty dynamiczne zawierają planety w znakach kardynalnych, uwalniana

energia przejawia się jako niepokój, niezmiernie silna potrzeba działania, rozpoczynanie

nowych przedsięwzięć, rozpoczynanie realizacji nowych planów oraz stawianie czoła trudno-

ściom. Osoba taka jest zwykle energiczna, ma mnóstwo planów i zmierza w dosyć określonym

kierunku. Jeśli w aspektach tych mają udział znaki stałe, wskazuje to na głęboko

zakorzeniony wzór przyzwyczajeń, który wytwarza niezmiernie skoncentrowaną moc i przejawia

się jako nieustępliwa samowola. Jednak kiedy raz ta energia zacznie płynąć, wówczas takie

rzeczy, jak szeroki zakres możliwości i niepowszechna determinacja do doprowadzania spraw

do końca staną się w sposób oczywisty widoczne. Kiedy udział mają znaki zmienne, uwalniana

energia wydaje się płynąć przede wszystkim kanałami mentalnymi, przejawiając się jako szeroki

zakres zainteresowań i silna potrzeba większej różnorodności doświadczenia, służąca

zaspokojeniu swojego pragnienia uczenia się czegoś nowego. Powinny tutaj zostać podane

pewne kluczowe koncepcje dotyczące silnych aspektów:

KONIUNKCJA: Każda koniunkcja dwóch planet (lub planety i ascendentu) w czyimś horoskopie

powinna być uważana jako ważna, ponieważ wskazuje na silne połączenie i oddziaływanie dwóch

energii życiowych. Koniunkcja jest najsilniejszym aspektem w astrologii, a najważniejszymi i

najsilniejszymi ze wszystkich aspektów koniunkcji są te, które zawierają którąś z planet osobistych

(Słońce, Księżyc, Merkury, Wenus, Mars) lub ascendent. Takie koniunkcje prawie zawsze

określają główne wymiary czyjegoś życia, nadrzędne motywacje, potrzeby, a w szczególności

przepływy silnej energii oraz ekspresję osobistą. Cechami przewodnimi koniunkcji są działanie i

projekcja siebie, dlatego często spostrzegamy, że koniunkcja z planetą osobistą lub ascendentem

charakteryzuje wymiary czyjegoś życia, które są w dużo bardziej spoisty i znaczący sposób

wyrażane niż inne przejawy czyjejś osobistej natury.

SEKSTYL: Znaczenie sekstylu było dla mnie niejasne przez lata, aż dotarło do mnie, że sekstyl

względem ascendentu w horoskopie urodzeniowym wiąże się z narożnikiem 3 albo 11 domu; w

obydwóch przypadkach są to domy powietrzne i wiążą się z przyjaciółmi, dążeniami

intelektualnymi i eksperymentowaniem z nowymi odmianami doświadczenia. Dlatego wydaje mi

się, że sekstyl jest aspektem otwartości na nowe: na nowych ludzi, nowe idee, nowe postawy i

symbolizuje potencjał tworzenia nowych powiązań z ludźmi czy też ideami, które ostatecznie

mogą doprowadzić do nauczenia się czegoś nowego. Sekstyl jest najważniejszym aspektem

dopasowania się i potencjalnego zrozumienia, i zbliża się do bycia aspektem związanym z

umysłem, jakkolwiek należy wziąć pod uwagę obecne w tym aspekcie planety. Być może

najważniejsze jest to, że sekstyl pokazuje obszar życia, w którym ktoś rozwija nie tylko nowy poziom

zrozumienia, ale również większą obiektywność, która może prowadzić do poczucia wielkiej

wolności.

TRYGON: Trygon reprezentuje łatwy (ale zależy to od tworzących go planet, czasami nie

kontrolowany) przepływ energii ustalonymi kanałami ekspresji. Nie ma potrzeby tworzenia nowej

struktury czy czynienia znaczących dostosowań w naszym życiu, aby spożytkować tę energię w

sposób twórczy. Planety zaangażowane w trygon ujawniają wymiary życia i specyficzne energie,

które płyną wspólnie w harmonijny sposób. Taki aspekt często pokazuje raczej sposób istnienia, niż

sposób podejmowania działań; dlatego często uważamy talenty i zdolności pokazywane przez

trygon za dane nam i dlatego nie odczuwamy wyzwania do podjęcia wysiłków koniecznych do

konstruktywnego wykorzystania tej energii. W rzeczywistości, w wielu przypadkach naturalne

zdolności są odbierane tak bardzo jako dane nam, że możemy pozostawać zupełnie

nieświadomymi tego, że je posiadamy, o ile nie uzyskamy zachęty do wykorzystania tych energii

poprzez reakcję innych osób.

Ponieważ trygony pokazują obszary życia, w których doświadczamy swobodnego przepływu

złożonych energii, wskazują one często, co dana osoba czyni, aby odprężyć się i zabawić.

Posługując się określeniami karmy - możemy założyć, że aspekty te często pokazują zdolności,

które rozwijaliśmy w trakcie wielu wcieleń, co wyjaśnia, dlaczego pojawiają się one obecnie tak

łatwo.

KWINKUNKS: Planety ustawione względem siebie pod kątem 150° pokazują często silny przepływ

energii pomiędzy symbolizowanymi przez nie wymiarami życia, ale dana osoba może odczuwać,

że doświadczanie tych energii ma charakter zbyt przymusowy czy jednoznacznie natrętny.

Prawie nieodłącznie występuje tutaj potrzeba ostrych rozgraniczeń jako sposobu uzyskania

wolności od tych natręctw i potrzeba pewnego rodzaju dyscypliny wywołującej u danej osoby

łagodne popchnięcie w kierunku przemiany w tym obszarze. Często wydaje się, że ujawnienie się

obydwóch zaangażowanych czynników jest wzajemnie zależne jeden od drugiego, wskutek tego

danej osobie trudno wyrazić jeden z popędów lub zaspokoić jedną z potrzeb bez jednoczesnego

udziału tej drugiej energii. Stąd to konieczne rozgraniczenie powinno mieć formę raczej subtelnego

dopasowania naszego podejścia do tych obszarów życia, niż przezwyciężenia istotnego

wewnętrznego podziału i całkowitego odcięcia się od przeszłych wzorów.

KWADRATURY l OPOZYCJE: W poprzednich rozdziałach tej książki było już wystarczająco

dużo powiedziane, aby dać czytelnikowi dobre poczucie tego, czym są potencjały wskazywane

przez aspekty wyzywające. Z tych dwóch aspektów kwadratura jest bardziej problematyczna,

ponieważ zwykle zawiera planety w nieharmonijnych żywiołach i stąd nawołuje do czynienia

większego wysiłku dla zintegrowania tych rozbieżnych energii. Aspekt kwadratury pokazuje,

gdzie energia musi zostać uwolniona, zwykle przez określonego rodzaju działanie, aby mogła

być tworzona nowa struktura. Z drugiej strony opozycja (szczególnie dlatego, że zwykle zawiera

planety w żywiołach harmonijnych) często wskazuje stopień nadpobudzenia w czyimś polu energii,

który przejawia się głównie jako wyzwanie życiowe w obszarze stosunków osobistych. Często

występuje tutaj znaczny brak obiektywności, jako że dana osoba ma skłonność do włączania

różnych stron swojej natury w „projekcję" na innych; stąd często występują trudności w

rozróżnieniu tego co jest jej, a co jest kogoś innego. Obecność kwadratury i opozycji zarówno w

czyimś indywidualnym horoskopie, jak i pomiędzy dwoma horoskopami w astrologii porównawczej

jest konieczna, abyśmy mogli stać się świadomymi naszych własnych energii i pożądań. Można

powiedzieć, że potrzebujemy kwadratur i opozycji, abyśmy doświadczali wyzwań, ale potrze-

bujemy również płynnych aspektów, aby posiadać zasoby, z którymi podejdziemy do tych wyzwań.

Napięcie obecne w aspektach wyzywających zmusza nas do działania, aby zmienić

niesatysfakcjonujące warunki zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne ponieważ jeśli nie czynimy

nic i nie stajemy wobec wyzwań, żyjemy w stanie wewnętrznej frustracji i zgiełku.

Planety w aspektach wyzywających są bardziej naenergetyzowane niż w aspektach

harmonijnych, stąd często w tych właśnie obszarach życia zmagamy się bardziej z powodu

dodatkowych wyzwań i aby złagodzić napięcie. Poza tym, kiedy raz uporamy się skutecznie ze

wskazywanymi wyzwaniami, często osiągamy większe poczucie satysfakcji niż to, które

możemy osiągnąć, gdy korzystamy jedynie z energii harmonijnych. Można powiedzieć, że

kwadratury pokazują to, z czym musimy uporać się przez bezpośrednie doświadczenie, podczas

gdy trygony pokazują to, w co wejdziemy prawdopodobnie w sposób naturalny. Ale nie można

dowiedzieć się z samego horoskopu czy będziemy woleli wyzwanie aspektów dynamicznych,

czy też łatwość aspektów płynnych. Wielu astrologów pisało, że aspekt kwadratury posiada

naturę Saturna: a więc mówi o tym, z czym musimy się uporać. Inną cechą saturniczną

powiązaną z kwadraturą jest lęk, dlatego jesteśmy często przerażeni, mając do czynienia z

czymkolwiek, co jest symbolizowane w naszym horoskopie przez kwadratury. Próbując

zaangażować się we wskazywane sposobności powinniśmy pamiętać, że lęk jest wrogiem!

Lękając się wyzwania ograniczamy dostępną nam energię umożliwiającą uporanie się z

problemami, które są w naszych rękach. Wyjątkowo spotyka się horoskopy, w których brakuje

kwadratur i wyzywających ko-niunkcji; udało mi się zauważyć, że wiele takich osób nigdy nie

nauczyło się stawiać czoła problemom czy wyzwaniom. Żyją one często w swoim własnym

świecie (zwykle świecie iluzji) a wiele z ich problemów wydaje się być raczej stworzone przez

nich samych w tym właśnie życiu, niż wynikające z trudnej karmy przeszłego życia.

Aspekty i karma

Planety znajdujące się w aspektach wyzywających dają nam wyraźny wgląd w to, z jakim

rodzajem karmy mamy do czynienia w tym życiu, szczególnie w tym sensie, że planety w takich

konfiguracjach pokazują, jakie są nasze najgłębsze przywiązania i najbardziej niezrównoważone

wzory umysłowo-emocjonalne. Często wydaje się, że pewne funkcje planetarne i energie są w

pewnym stopniu blokowane lub hamowane i dlatego możemy - przez bezpośrednie

doświadczenie -uzmysłowić sobie następstwa naszych czynów, myśli, emocji i pożądań. Jeśli

ten szczególny wzór myślenia czy działania mógłby być wyrażony bez trudności,

zmuszających nas do ponownego rozważenia tego co czynimy, to jak moglibyśmy nauczyć się

czegokolwiek? Zapewne kontynuowalibyśmy po prostu wyrażanie w praktyce naszych

starych przyzwyczajeń, bez jakiejkolwiek refleksji czy samo-analizy. Faktem jest, że często

wydaje się, że planeta w aspekcie wyzywającym odzwierciedla poprzednie, niewłaściwe

wykorzystywanie tej szczególnej energii w przeszłości; tak więc negatywne przyzwyczajenia

przenoszą się w teraźniejszość. Jednak w tym życiu możemy odpracować te niezrównoważenia

czy blokady w naszej naturze. Trygony, sekstyle i harmonijne koniunkcje mogą również

wskazywać na obecność przywiązań, ale wydaje mi się, że takie przywiązania nie są tak

negatywne czy niszczące duchowo, aby ściągały nas w dół albo w zasadniczy sposób

blokowały naszą życiową energię. Naturalnie, to co poszczególny aspekt pokazuje w

indywidualnym horoskopie, musi być rozważone w powiązaniu z innymi czynnikami horoskopu

i w powiązaniu z aktualnym stylem życiowym, ideałami i dokonaniami danej osoby; niżej

przedstawione informacje mogą dać czytelnikowi pewne wskazówki w tego typu podejściu do

aspektów. Następujące planety w aspektach wyzywających mogą być rozważane jako wskaźniki

poszczególnych rodzajów przywiązań:

SŁOŃCE: zbyt silne przywiązanie do bycia kimś wyjątkowym.

KSIĘŻYC: zbyt silne przywiązanie do przeszłości, rodziny, pochodzenia rasowego, pokoju

światowego (w sensie oczekiwania, aby świat zewnętrzny był doskonały).

MERKURY: zbyt silne przywiązanie do intelektu i pysznienia się cechami umysłowymi.

WENUS: zbyt silne przywiązanie do komfortu fizycznego, satysfakcji emocjonalnej i w ogóle

innych ludzi.

MARS: zbyt silne przywiązanie do działania, osiągnięć, zwyciężania innych osób i realizacji

swoich własnych pożądań.

JOWISZ: zbyt silne przywiązanie do czynienia wszystkiego w efektowny sposób (a więc i brak

pokory).

SATURN: zbyt silne przywiązanie do aprobaty społecznej, autorytetu i reputacji. W pozostałej

części tego rozdziału chcę skupić się głównie na aspektach Ura-na, Neptuna i Plutona. Aspekty

Saturna były już rozważane w rozdziale 5. Pomijając aspekty Saturna, aspekty zawierające

planety transsaturniczne mogą być prawdziwie określane „aspektami przemiany" (ważne

aspekty ascendentu będą rozważane w rozdziale 10). Poza tym będę podkreślał aspekty planet

transsatur-nicznych, które zawierają jedną z planet osobistych, ponieważ są one bez po-

równania najważniejsze, jako że pokazują wewnętrzną dynamikę, która jest niezwykle

bezpośrednia i specyficznego rodzaju.

Aspekty Urana

Podczas gdy aspekty Saturna pokazują obszary, gdzie posiadamy niewielką wolność i w których

musimy zdyscyplinować określoną drogę ekspresji, aspekty Urana pokazują, gdzie musimy coś

odkryć, eksperymentować z czymś nowym, różnicować i stawać się, przy pełnej obiektywności,

bardziej wrażliwymi na prawdę. Wszystkie aspekty Urana z planetami osobistymi wskazują

obszary naszego życia, gdzie posiadamy silny pęd do osiągnięcia nie znającej skrępowania

wolności naszej ekspresji i gdzie czujemy potrzebę stałego podekscytowania i eksperymentowania.

Występuje to w tych obszarach życia, w których chcemy być różni od kogokolwiek innego, w

których chcemy szerokiego zakresu niezależności od więzów tradycji i przeszłych uwarunkowań, i

w których często występują znaczące możliwości wykazania oryginalności, inwencji i

obiektywności otwartego umysłu. Wprawdzie mamy tu do czynienia ze zdolnością do

pozytywnego sposobu ekspresji osoby, u której uraniczne wibracje dotykają pewnych wymiarów

jej życia (innymi słowy, posiadającej Urana w ścisłym silnym aspekcie z którąś z planet

osobistych lub z ascendentem), jednak powinniśmy pamiętać, że Uran reprezentuje wysoce

napięte, kapryśne i szybko zmieniające się wibracje. W ułamku sekundy mogą one ulegać zmianie

(lub ponownej polaryzacji) z jednej krańcowości w drugą, a stała potrzeba ekscytacji i częstych,

bezcelowych zmian może prowadzić do samowoli, braku cierpliwości i fanatyzmu. W

rozważanych aspektach Urana, tak jak w przypadku innych planet transsaturnicz-nych, ocenianie

poszczególnej konfiguracji jako a priori mogącej się wyrażać konstruktywnie lub destruktywnie

jest zwodnicze, dlatego bardziej niż jakakolwiek inna planeta, Uran reprezentuje poziom

świadomości, przy którym myślimy i działamy w kategoriach „zarówno... jak i..." a nie „albo...

albo...". Innymi słowy, osoba uranicz-na zwykle przejawia któryś z dwóch biegunów: pozytywny

lub negatywny; a może wykazywać obydwa jednocześnie!

Aby skupić się na istocie aspektów Urana możemy przyjąć pewne zasady:

a)Aspekty Urana przejawiają pewien rytm skurczowy aktywności i przepływu energii; może on zmienić się w jednym momencie i jest całkowicie nieprzewidywalny. Ponadto, twórczym przejawom energii Urana zwykle towarzyszą mniej pożądane cechy uraniczne.

b)Powiązanie Urana z aktywnością skurczową wyjaśnia wiele fizycznych dolegliwości, które zgodnie z poglądem dr. Williama Davidsona wynikają ze skurczów20. Energia Urana jest wyjątkowo dotkliwa dla ciała fizycznego, każdy kto jest szczególnie dostrojony do Urana powinien u siebie wykształcać specjalne sposoby radzenia sobie ze stałym napięciem, które energia Urana wprowadza do układu nerwowego.

c)Uran elektryzuje wszystko, czego dotyka. Dlatego każda planeta osobista w dowolnym ścisłym aspekcie z Uranem jest naelektryzowana, przyspieszona i związana zarówno z wysokonapięciowymi

błyskami olśnienia, jak i wstrząsającymi impulsami i doświadczeniami.(Wydaje się, że powiązanie Urana z elektrycznością ma charakter nie tylko dosłowny, ale i przenośny; jako że odkrycie Urana rozpoczęło erę globalnej komunikacji wykorzystującej technologię elektroniczną i jako że osoby uraniczne są znane ze swojego rozkoszowania się robieniem rzeczy szokujących i wyrywających innych z letargu tradycji.)

d)Obiektywność i bezprzedmiotowa wolność są w pewnych sytuacjach cechą pozytywną. Jakkolwiek nastawieniu temu często towarzyszy brak osobistego ciepła, a nawet chłodna obojętność - zarówno wobec innych, jak i wobec własnych głębszych uczuć. Zależy to głównie od zaangażowanych znaków.

e)Nie można Urana w sposób ostateczny skonkretyzować, czy poddać sztywnej klasyfikacji; ponieważ łamie on wszelkie zasady i jest silnie powiązany z ego rozkoszującym się porzucaniem wszelkich konwencji.

20 Dr William Davidson, Lectures on Medical Astrology, wydana przez The Astrological Bureau; Monroe, N.Y.

f) Transformacyjne znaczenie aspektów Urana może być podsumowane w stwierdzeniu, że Uran wspomaga cel radykalnej polaryzacji indywidualnych postaw w poszczególnych obszarach życia i radykalnego odcięcia się od wszystkich pozostałości przeszłych wzorów życia. Otwiera on nas na nowe obszary doświadczenia albo przez radosne podekscytowanie, albo przez wstrząs przejść traumatycznych; ale taką czy inną drogą, czy to nam się podoba czy nie, jesteśmy konfrontowani z wolnością eksperymentowania z nowymi sposobami życia.

Rozważając następujące niżej wzajemne wymiany planetarne, chcę przede wszystkim skupić się na cechach energii i doświadczenia symbolizowanych przez każdy z tych układów. Odsyłam również do literatury, jak na przykład: Carter The AstrologicalAspects czy Oken The Horoscope, the Road, and its Travellers, które to pozycje zawierają wspaniałe potraktowanie poszczególnych aspektów21.

21 Książkę Cartera trzeba studiować uważnie. Niektóre oceny muszą być jednak przyjęte z pewną rezerwą, ponieważ przedstawia on czasem pewne sztywne lub tendencyjne stwierdzenia i popada w używanie określeń dobra/zła konfiguracja. Ale trzeba mieć tutaj na uwadze, że książka ta została napisana w 1930 r., kiedy taki język astrologiczny był w powszechnym użyciu. Książka ta ciągle pozostaje kopalnią cennych ocen i bardzo rozsądnych obserwacji, i jest jedną z niewielu książek astrologicznych, które dają mi nowe odkrycia za każdym razem, kiedy ją czytam.

Aspekty Słońce-Uran

Psychika danej osoby jest nacechowana ekscytującymi, nieprzewidywalnymi i egocentrycznymi

wibracjami uranicznymi. Osoba taka jest często niezwykle twórcza w różnego rodzaju

działalności, ale często trudno jest jej pozostać przy jednej domenie specjalizacji, ponieważ

występuje tutaj tak silna potrzeba nieustannej nowej stymulacji i niechęć do rutyny. Dlatego

często się zdarza, że takie osoby w ciągu swojego życia przechodzą przez wiele rodzajów stylu

życia, wiele rodzajów pracy, stosunków międzyludzkich i zainteresowań. Zwykle czują one

potrzebę połączenia sił w realizacji jakiegoś większego celu lub w wysiłku grupowym, chociaż

często odkrywają one, że współdziałanie konieczne w takich wysiłkach wystawia na znaczącą

próbę ich wytrwałość. Prawie zawsze występuje w ich naturze silna domieszka niezależności i

osoby takie często działają opierając się na założeniu, że mają prawo czynić cokolwiek zechcą,

bez względu na różne podjęte przez nich obowiązki i odpowiedzialności. U wielu tego typu ludzi

można spotkać samowolę i postawę typu „ja to wszystko wiem", chociaż ci, którzy posiadają

wyzywające aspekty, mają tendencję do demonstrowania tej cechy w większym stopniu niż

pozostali.

W najlepszym przypadku, osoby takie są w sensie dosłownym prawdziwymi naukowcami, co

oznacza, że są one otwarte na próbowanie wszystkiego, chociaż raz, aby dowiedzieć się na

podstawie swojego własnego doświadczenia, co jest prawdą, a co nie. Osoby ze ścisłym

aspektem Urana ze Słońcem często przejawiają cechy i energie, które są powszechnie

wiązane ze Słońcem w Wodniku. Osoby takie mają również tendencje do doświadczania

okresowych, radykalnych zmian w swoich modelach życiowych i sposobie samoek-spresji,

jako że kiedy jakiś ważny tranzyt lub progresja aktywuje Słońce, aktywuje również Urana.

Podstawowa różnica pomiędzy aspektami płynnymi i wyzywającymi tego typu może być

przedstawiona następująco: osoby z aspektami płynnymi są zwykle zdolne do wbudowania

swoich nowych spostrzeżeń, impulsów i doświadczeń w strukturę życiową, którą już utworzyli,

podczas gdy osoby z aspektami wyzywającymi często doświadczają napięcia, które skłania je

do wykroczenia, w znacznie bardziej gruntowny sposób, poza swój obecny styl życia, w

nieznane. Świadomość osoby z płynnymi aspektami może być przemieniona, a jej styl życia

okresowo poważnie zmieniany, ale zwykle posiada ona zdolność do tworzenia nowych postaw i

nastawień na fundamentach starego; podczas gdy osoby z bardziej dynamicznymi aspektami

często odczuwają, że muszą odciąć wszystkie pozostałości starego, aby stać się całkowicie

wolnymi dla doświadczenia potencjalnych możliwości nieodłącznie obecnych w nowo

posianym ziarnie. Obydwa typy osób doznają nagłych przebłysków olśnienia, ale - chociaż te

przebłyski mogą być w obydwóch przypadkach czasem nietrafne i niepewne - osoby z

aspektami dynamicznymi mają silniejszą tendencję popadania w krańcowość opinii bez

zważania na ich trafność.

Zarówno w przypadku aspektów płynnych, jak i wyzywających, dana osoba posiada zdolność

dochodzenia do nowych granic myślenia i działania; wydaje się, że istniejąca różnica polega na

tym, że osoby z aspektami wyzywającymi często nie potrafią pokierować skłonnością do

zmiany i jest ona dla nich trudnym do zniesienia, nasilającym się napięciem. Dlatego często

im się wydaje, że są popychane do czynienia radykalnych odstępstw od normy lub starego

sposobu życia, po prostu dla złagodzenia napięcia. Stąd osoby z aspektami wyzywającymi

często odrzucają na bok to, co inni mogą zachować. Ze swoją ekscytacją możliwościami

nowych, nacechowanych większą wolnością horyzontów życia, wydają się odczuwać, że

najszybszy sposób osiągnięcia nowego, to po prostu odrzucić stare bez jakichkolwiek

zastrzeżeń i śladów sentymentalizmu. A ponieważ wierzą one w to co robią i we własne

prawo do czynienia prawie wszystkiego, nie kryją swoich planów; mają skłonność do bycia

bezkompromisowo szczerymi i uczciwymi, ale często również nieco pozbawionymi taktu i

nieczułymi wobec uczuć innych. Jak mówi mój wydawca, mający Słońce w koniunkcji z

Uranem, bez względu na rodzaj aspektu, zadaniem osób słoneczno-uranicznych jest w pełni

wyrażać swoją indywidualność jako świadectwo unikalności i wartości każdego człowieka.

Wychodząc poza zwykły egocentryzm, osoby takie mogą być kanałem przekazującym

prawdziwie humanistyczne wibracje Urana.

Aspekty Księżyc-Uran

Niektóre z cech i zasad opisanych w powyższym podrozdziale, dotyczących aspektów Słońce-

Uran, mają zastosowanie również do aspektów Księżyc-Uran. Jednak, jak zaznaczał Carter,

występuje tutaj często brak giętkości i występowanie trudności w dopasowaniu się do zmian

życiowych, co wydaje się powszechne zarówno w przypadku płynnych, jak i wyzywających

aspektów Księżyc-Uran. Można to wyjaśnić, kiedy uświadomimy sobie, że płynne aspekty są

często dosyć „leniwe"; skutkiem czego dana osoba nie chce dostosować się do żadnych

zewnętrznych oddziaływań i woli zachować swój aktualny rozpęd rozpoczętego przez siebie

działania. W pewnych przypadkach, również wyzywające aspekty mogą przejawiać się w

podobny, pozbawiony giętkości sposób, ale w innych przypadkach występuje silny pęd do

zmiany i potrzeba ekscytacji, które czynią daną osobę otwartą na bodźce zewnętrzne

skłaniające ją do zrewidowania jej stylu życia. Widocznie osoby, których horoskop zawiera

dynamiczne aspekty Urana z Księżycem mają mały wybór, poza przyzwyczajeniem się do

potrzeby okresowych radykalnych zmian w swoim życiu, poczynając od wczesnej młodości.

Obydwa typy aspektów można lepiej zrozumieć przez odniesienie ich do podstawowego

znaczenia Księżyca w Wodniku, gdzie można znaleźć silną potrzebę zmiany i urozmaicenia,

razem z silnym pędem do sprawowania kontroli, a więc i opierania się zmianie poglądów.

(Wodnik jest znakiem stałym!) Wodnik jest złożoną mieszanką związanej z

eksperymentowaniem otwartości na wszystko co nowe i odmienne, ze skłonnością do braku

giętkości, a nawet fanatycznego trzymania się jakiejś idei lub postawy. Takie złożenie jest

szczególnie silne w przypadku, gdy Księżyc znajduje się w Wodniku, a podobne cechy są

widoczne u osób, których horoskop zawiera aspekt Księżyc-Uran.

U osób mających te aspekty występuje szczególnie silna intuicja, chociaż można dowieść, że

płynne aspekty wskazują na silniejszy i bardziej niezawodny typ intuicji, jako że Księżyc sam w

sobie jest planetą intuicyjną i receptywną. U osób z aspektami wyzywającymi, często występuje

świadoma potrzeba lub wewnętrzna presja dokonania w radykalny sposób zmiany swojej

tożsamości, jak również oczyszczenia swojego Ja z przeszłych uwarunkowań, na których opiera

się to ich stare poczucie Ja. Odzwierciedla to fakt, że wiele z takich osób doświadcza w trakcie

swojego życia, raz lub więcej razy, zmiany swojego imienia czy nazwiska (zmiany innej niż

tradycyjna zmiana nazwiska przez kobietę wychodzącą za mąż). Czasem zdarza się to komuś,

kto jest młody i przykładowo zmienia się osoba będąca jej ojcem, innym razem wydaje się, że

ktoś przyjmuje nowe imię ze względu na symbolizm swojej przemiany.

Carl Payne Tobey, który jest autorem bardzo konkretnych tekstów o aspektach, zaznacza, że

osoby mające w horoskopie wyzywające aspekty Urana podejmują decyzje, które

„przychodzą jak powódź, która przerywa zaporę".

Występuje tutaj zwykle wiele zamieszania, poruszania się w kółko i niepokoju; mężczyźni z

takimi aspektami (dowolnego typu) często uważają tradycyjne małżeństwo i monogamiczność

za zbyt dotkliwie ograniczające w stosunku do ich potrzeby eksperymentowania z wieloma

sposobami ekspresji emocjonalnej. To-bey zaznacza również, że płynne aspekty Urana z

Księżycem są często źródłem niezmiernie rzadkich i użytecznych cech, takich jak na przykład

znaczna efektywność różnych metod w wielu obszarach działalności. Pisze on, że „wspaniały

refleks umożliwia danej osobie właściwe działanie w prawie każdej napotkanej sytuacji".

Podaje również, że takie osoby potrafią polegać na właściwej ocenie sytuacji w odpowiednim

czasie i reagują one natychmiastowo działaniem we właściwy sposób. Idea ta podkreśla fakt,

że osoby z Uranem w ścisłym aspekcie z planetami osobistymi (w szczególności ze

Słońcem, Księżycem i Merkurym) posiadają zdolność kierowania się w ułamku sekundy w

kierunku informacji i wiedzy z innych wymiarów dla rozwiązania jakiegoś problemu. Jedyną

rzeczą konieczną, aby wykorzystać te informacje, jest zdolność ostrego rozróżniania pomiędzy

prawdziwą i obiektywną wiedzą a zwykłymi, nacechowanymi emocjonalnie fanatycznymi

opiniami.

Aspekty Merkury-Uran

Wszystkie aspekty Merkurego z Uranem wskazują na pewne dostrojenie świadomości i

logicznego umysłu do Uniwersalnego Umysłu; jednak powinna być tutaj wzięta pod uwagę

harmonia tego dostrojenia. Każdy z tych aspektów wskazuje, że system nerwowy i percepcja są

pobudzone w takim stopniu, że dana osoba może posiadać głęboką intuicję, wielką

prostolinijność, oryginalność i dobrą pamięć, ale umysł taki bywa kapryśny i zmierza do

niezależności, szczególnie wówczas, kiedy mamy do czynienia z aspektami wyzywającymi.

Aspekty te symbolizują niezwykłe związki idei, umiejętność szybkiego kojarzenia i rozumienia

idei pozornie nie powiązanych. Umysł pracuje tak szybko, że inni ludzie mogą uważać takie

powiązania za nielogiczne, a nawet absurdalne, podczas gdy osoba mająca w swoim

horoskopie taki aspekt jest często niecierpliwa wobec powolności myślenia innych. Jeśli umysł

takiej osoby jest czysto zestrojony z Uranem, tworzone idee widziane retrospektywnie są

całkiem logiczne, mimo że dana osoba wydaje się przeskakiwać pewne stadia

rozumowania w trakcie dochodzenia do wniosków. Osoba z takimi aspektami jest zwykle nie-

cierpliwa w stosunku do tradycyjnego systemu edukacji, który pozostawia zbyt mało swobody

dla oryginalnego i twórczego myślenia i który ogranicza czyjeś myślenie narzucając sztywne

bariery tego, co wolno uznawać za prawdziwe.

Dlatego, chociaż umysł takiej osoby często wydaje się wykorzystywać raczej intuicję niż logikę, to

jednak, kiedy dostrojenie jest ścisłe, umysł taki działa zwykle w sposób logiczny. Osoby takie są

prawie zawsze bardzo ścisłymi, nieco ekscentrycznymi myślicielami, posiadającymi szeroki

zakres oryginalnych idei, które jednak nie zawsze są równie wysokiej jakości. W skrajnych

przypadkach dana osoba wydaje się wielbić wiedzę intelektualną, mając skłonność do

przejawiania cech syndromu „wiedzieć wszystko". W przypadku większości osób, których

horoskop zawiera te aspekty, skłonności do zatłoczenia psychiki przez wstrząsające błyski

olśnienia lub ciągle nowe przeskoki w myśleniu prowadzą je do przejawów niekonsekwencji i

braku dyscypliny umysłowej. Jedną z głównych cech u tego typu osób jest to, że tak ekscytują

się swoimi własnymi pomysłami i tak bardzo rozmiłowane są w wykorzystywaniu swojego

umysłu, że rzadko robią sobie wystarczająco długą przerwę, aby wysłuchać kogokolwiek

innego lub uzyskać jakiś oddźwięk ze strony innych, którego w rzeczywistości potrzebują, aby

zweryfikować swoje oryginalne wytwory wyobraźni. Ta niecierpliwość, występująca szczególnie

wtedy, gdy powyższy aspekt należy do wyzywających, często przynosi tej osobie uszczerbek w

jej zdolności łatwego kontaktu z innymi. Bo jak można mieć odpowiedni kontakt, jeśli nie może

się usiedzieć dostatecznie długo, aby wysłuchać punktu widzenia drugiej osoby? Opozycja

Urana i Merkurego w sposób szczególny ujawnia takie niekonsekwentne funkcjonowanie umysłu.

Taka osoba może być, jednym razem, olśniewająca swoją fotograficzną pamięcią i szybkim

rozumieniem nowych idei, podczas gdy innym razem umysłowo nieobecna i fanatycznie trzy-

mająca się swojego zdania. Chociaż te impulsy umysłowe są niekonsekwentne, wydaje się, że

osoba mająca dowolny aspekt tych dwóch planet, posiada sposobność kontrolowanego

korzystania ze swojego rezerwuaru wiedzy i wglądów, kiedy jest to dla niej naprawdę ważne.

Kiedy podejmowana jest poważna decyzja, zdolności umysłowe wykorzystywane są w całej

pełni. Przykładowo, znam pewnego lekarza mającego Merkurego w opozycji do Urana, który

nigdy nie uczył się w trakcie studiów w szkole medycznej, z wyjątkiem okresów bezpośrednio

poprzedzających egzaminy. W tym czasie potrafił po prostu „przelecieć" materiał, zapamiętując

go „fotograficznie", aby następnie niechybnie uzyskać wysokie oceny. Ostatecznie ukończył

szkołę jako trzeci na roku. W sferze osobistej nie posiada bliskich przyjaciół, ponieważ jest

niezdolny do harmonijnego porozumiewania się z innymi, a także dlatego, że jest tak

niecierpliwy wobec kogokolwiek innego, że nikt nie czuje się komfortowo w jego obecności.

Fanatycznie trzyma się własnego zdania i wykazuje niewielką otwartość umysłu, związaną

zwykle z tymi aspektami. Jest on dobrym przykładem tego typu osób, z aspektem opozycji, któ-

rych główne problemy życiowe wynikają z ich niezdolności właściwego porozumiewania się.

Aspekty Wenus-Uran

Aspekty planety Wenus są słabo wyjaśnione w większości książek astrologicznych; dlatego

zanim zajmiemy się jej aspektami z Uranem, powinniśmy wyjaśnić pewien ważny szczegół

dotyczący wszystkich jej aspektów. Aspekty Wenus w horoskopie (jak również znaki, w których

się znajduje) pokazują zdolność świadomego współżycia z innym człowiekiem. Aspekty

wyzywające zawierające Wenus, niekoniecznie muszą oznaczać, że ktoś jest nie kochany lub

sam wewnętrznie nie odczuwa miłości; oznaczają one po prostu, że ktoś taki ma skłonność do

blokowania wyrażania uczuć miłości i że podobnie może sam hamować otrzymywanie uczucia

od innych.

Wszystkie aspekty pomiędzy Wenus i Uranem były słabo wyjaśnione w tradycyjnych książkach

astrologicznych, szczególnie dotyczy to aspektów wyzywających. Aspekty dynamiczne

pomiędzy tymi dwiema planetami były nazywane „aspektami rozwodu" i często były łączone z

perwersjami i promiskuityzmem seksualnym. Jest oczywiście trochę prawdy w łączeniu tych

aspektów z tego typu doświadczeniami, ale, jak pisze Carter, aspekty te „nie skłaniają do

promiskuityzmu czy wulgarnej rozpusty, a powiązanie z perwersjami seksualnymi było

prawdopodobnie bardzo przesadzone". Przyjmując istnienie przypadków, w których takie

aspekty wydają się korelować z tego typu zachowaniem, większość osób mających w

horoskopie takie aspekty wyraża te energie w subtelniejszy sposób. Zwykle, występuje tutaj

silna potrzeba doznawania podniecenia emocjonalnego i romantycznych przygód, ale stopień

obecnej tutaj wrażliwości i seksualności zależy przede wszystkim od znaku, w którym obecna

jest Wenus, a także od innych czynników horoskopu. Jeśli przykładowo Wenus znajduje się w

Skorpionie lub Byku, to istnieje znacznie większe prawdopodobieństwo eksperymentowania

seksualnego, niż gdyby znajdowała się w Wadze, Bliźniętach czy Lwie; jako że w pewnych

znakach Wenus potrzebuje wyrażenia się w większym stopniu w sposób fizyczny niż w innych

znakach, dla osiągnięcia uczucia bliskości i uwolnienia emocjonalnego. Występuje tutaj zwykle

popęd do eksperymentowania z różnymi rodzajami stosunków wzajemnych i do kładzenia naci-

sku na nadzwyczajny zakres wolności w kontaktach intymnych, a w pewnych przypadkach

potrzeba ta jest wyrażana w postaci homoseksualnych, biseksualnych, orgiastycznych lub

innego rodzaju niekonwencjonalnych zachowań. (Jest tak, ponieważ Uran skłania nas przede

wszystkim do przełamywania, w sposób radykalny, norm kulturowych!) Jednak większość osób

mających takie aspekty, szczególnie dotyczy to aspektów płynnych, będzie okazywać to, co

Tobey nazywa „łagodną niekonwencjonalnością"; posiadają one w większości przypadków silne

zainteresowanie płcią przeciwną i prawie zawsze prowadzą aktywne życie towarzyskie wśród

dużej różnorodności nie zawsze konwencjonalnych ludzi.

Płynne aspekty Wenus i Urana często ujawniają zdolność osiągania, poprzez otwartość umysłu,

harmonii z wszelkimi typami ludzkimi. Głównymi wskazywanymi tutaj problemami są niestałość i

bezosobowość, mogące prowadzić daną osobę do łatwego zrywania kontaktów, które przestają

być dla niej szczególnie ekscytujące. Połączenie bezosobowego, trzymającego się na

uboczu Urana z osobowo nastawioną wrażliwą Wenus nie jest najbardziej pasującą do siebie

wzajemną wymianą, ale płynne aspekty z reguły nie przejawiają tak bardzo problematycznych

cech, jakie posiadają aspekty wyzywające.

Emocjonalny niepokój tego połączenia osiąga najbardziej intensywny stopień w przypadku

aspektów dynamicznych. U osób z takimi aspektami odkrywamy egocentryzm, chłód, nieczułość

i natarczywość w ich eksperymentowaniu bez zważania na innych, co czyni spustoszenie w ich

najważniejszych kontaktach wzajemnych. Koniunkcja, kwadratura, kwinkunks i opozycja

-wszystkie te aspekty mogą przejawiać się w dosyć podobny sposób, ale opozycja pomiędzy

Wenus i Uranem wskazuje na szczególnie dotkliwe problemy w stosunkach osobistych, jako że

nie tylko sama Wenus, ale również natura opozycji symbolizuje związki wzajemne.

Egocentryzm, który charakteryzuje te dynamiczne aspekty, był często podkreślany, ale rzadko

wyjaśniany z punktu widzenia działania wewnętrznej dynamiki. Osoby takie są często

przerażone miłością na intymnym, osobistym poziomie, jako że często odczuwają, że takie

zaangażowanie ograniczy ich emocjonalną wolność. Występuje tutaj, pojawiająca się w

sposób nieregularny, cecha napięcia w emocjonalnym polu energii, przejawiająca się w

postaci napiętego przewrażliwienia i niepewności, chociaż może nie być to bezpośrednio

oczywiste. Występuje tu również skłonność do niepozwalania sobie, aby być kochanym (z

wyjątkiem kaprysów), ze względu na przyzwyczajenie do odruchowego wycofywania się z

każdego zaangażowania emocjonalnego. U osób, które urodziły się z którymś z takich dy-

namicznych aspektów, uczucia obawy przed byciem zranionym upewniają je w tym, że takie

zranienie nastąpi; występujący u nich lęk przed odrzuceniem występuje wyjątkowo często.

Dlatego osoby takie nieświadomie próbują ukrywać się ze swoimi uczuciami, przekazując w

sposób delikatny swoim partnerom czy kochankom informację: „Tak naprawdę nie potrzebuję

ciebie". Również dlatego, mają one skłonność do zapewniania drugiej osobie dużej

przestrzeni życiowej w imię wolności. Jednak czasami zaczyna narastać tutaj zbyt dużo

przestrzeni i zbyt duży odstęp pomiędzy dwojgiem ludźmi. Partner może otrzymać informację:

„Jestem znudzony tobą. Nie czuję żadnej potrzeby twojej obecności", l dlatego, w rezultacie,

osoby z takimi aspektami powodują odrzucenie lub zmuszają partnera do odejścia gdziekolwiek

indziej dla znalezienia głębszych uczuć osobistych. W pewnych przypadkach osoba, której ho-

roskop zawiera jeden z tych aspektów, przejawia krańcowy egocentryzm i nieczułe

zachowanie, podczas gdy jednocześnie uskarża się, że „nikt jej nie kocha". Patrząc na ten

przykład można przypuszczać, że ten sposób podejścia do związków wzajemnych jest

karmicznym przeniesieniem z przeszłego życia, ale jednocześnie ważną rzeczą jest to, że mamy

tu do czynienia z żywym wzorem energetycznym w tym właśnie życiu. Dana osoba tworzy swoją

niedolę w chwili obecnej przez urzeczywistnienie w działaniu starych wzorów. Często wydaje

się, że jednym z celów bycia urodzonym z takim aspektem, służącym przemianie, jest to, aby

nauczyć się dawać (Wenus) z poczuciem wolności (Uran), czyniąc to z pewną dozą równowagi i

wrażliwości - bez odrywania się od ludzkich uczuć.

Aspekty Mars-Uran

Dowolna wzajemna wymiana pomiędzy Marsem i Uranem wskazuje na niezmiernie dynamiczny

przepływ energii, przejawiający się zwykle jako zdecydowanie, popęd czy też wyjątkowe zasoby

energii. Każdy z takich aspektów przyczynia się do obecności silnego niepokoju i szybkiego

podniecania się, szczególnie w obszarach popędu seksualnego, ruchliwości fizycznej i

ambicji. Zwykle występuje tutaj znacząca odwaga, pomysłowość, śmiałość, tendencja do

przewodzenia i niezależność osobista. Jak pisze Carter, dana osoba zmierza do „bardzo dobrej

znajomości swojego umysłu", chociaż nie powinno się z tego koniecznie wnioskować, że

osoba taka zawsze rozumie, czym w rzeczywistości jest motywowana, jako że są to aspekty

związane z działaniem przymusowym, przygodą i ekscytacją. Osoba taka jest stymulowana

przez nowe granice wiedzy lub działalności (należy wziąć pod uwagę znak w którym znajduje

się Mars), często występują uzdolnienia do mechaniki i inżynierii (przykładowo, jedyne dwie

kobiety będące inżynierami, jakie znam, posiadają w horoskopach opozycję Mars-Uran). Jest

to wzajemna wymiana wielkich (często nadmiernych) sił i, szczególnie w przypadku aspektów

dynamicznych, siły te eksplodują tu i tam w postaci złości, przemocy (fizycznej, słownej lub

emocjonalnej), bezcelowego niszczenia czy aktywności seksualnej graniczącej z

przemocą. Pomimo że reputacja tych aspektów powiązana z przemocą nie jest pozbawiona

podstaw, potężne energie tutaj symbolizowane nie muszą przyjmować tej formy.

Przykładowo, wzajemna wymiana pomiędzy Marsem i Uranem występuje powszechnie w

horoskopach uzdrawiaczy, wynalazców i „supersprzedawców", którzy po prostu przytłaczają

potencjalnego nabywcę swoimi produktami. Uzdrawiacz zwany Panem A, ze wspaniałej

książki Ruth Montgomery Born To Heal, ma w swoim horoskopie urodzeniowym Marsa w

kwadraturze z Uranem, a jego biografia ukazuje niewiarygodne uzdrowienia, jakich był on w

stanie dokonać, używając tych potężnych energii. Dużo zależy od tego, jak Mars i Uran są

powiązane w horoskopie z innymi planetami i od pozycji Marsa w znakach. Jeśli któraś z

tych planet (lub obie jednocześnie) znajduje się w płynnym aspekcie z jedną z pozostałych

planet osobistych lub z Saturnem, prawdopodobieństwo wykorzystywania przez daną osobę

przemocy będzie zmniejszone. Rozważając te aspekty w horoskopie, trzeba sobie postawić

następujące pytanie: Na ile we właściwy sposób kontrolowana i kierowana jest ta energia i

czy dana osoba udziela się w działaniach, które są w stanie zaabsorbować tak intensywną

energię? Jedną z najcenniejszych osobliwości uwalniania tego rodzaju energii jest to, że dana

osoba jest zwykle zdolna do pokierowania wszystkimi rodzajami wyzwań i trudnych sytuacji.

Faktem jest, że osoba taka często poszukuje takich sytuacji, bywa że nieświadomie. Jak

napisał Carter „Często te cechy okazują się wspaniałymi w momentach

niebezpieczeństwa..."

Aspekty dynamiczne w sposób szczególny przyczyniają się do całkowitego braku cierpliwości,

natomiast prawdopodobnie najgorszą cechą tego układu jest niezdolność danej osoby do

zwolnienia tempa i ograniczenia swojej krańcowości. W wielu przypadkach samowola nie jest

niczym innym jak zaślepieniem, a potrzeba raczej niewybrednego podniecenia jest często

przytłaczająca. Jak pisze Carter, taka osoba „chce podążać swoją własną drogą, bez względu

na koszty". Jeśli dana osoba jest zdolna do doświadczania podniecenia, którego chce, w

bardziej subtelnej i skupionej formie, aspekty te mogą być niezwykle twórcze. Ale w

przypadku większości osób, pożądanie wolności i całkowite lekceważenie wszelkiego rodzaju

ograniczeń jest tak silne, że wywołuje wyraźnie drażniące i kłopotliwe wibracje w ich polu

energii. W tych przypadkach ocena Cartera jest właściwa: „ten prosty człowiek... jest często

niezbyt dobrze przystosowany do pospolitej egzystencji, jest to wyraźnie niesprzyjające życiu

w małżeństwie, czy jakiemukolwiek ograniczonemu lub uporządkowanemu sposobowi

życia..." Często zastanawiałem się, czy te aspekty nie są w wielu przypadkach

przeniesieniem, z przeszłych wcieleń, doświadczeń wojennych lub doświadczeń od osób

wytrenowanych w ekstremalnych formach fizycznego lub też psychologicznego okrucieństwa.

Podsumowując, możemy powiedzieć, że aspekty Urana z każdą z planet osobistych

(szczególnie aspekty wyzywające) wskazują na etapy rozwoju, podczas których nasze postawy,

dostrojenie energii i podstawowe struktury życiowe ulegają radykalnej przemianie, umożliwiając

nam wyrwanie się na wolność od starych wzorów istnienia, które mogłyby hamować nasz

rozwój. Osoby uraniczne stawiane są więc wobec wyzwania nauczenia się, jak zrównoważyć

swoją potrzebę wolności ze zobowiązaniami, które podejmują. Na skutek tego, że zostajemy

naelektryzowani i silnie wstrząśnięci, pewne wymiary doświadczenia (symbolizowane przez

planetę aspektującą Urana) podlegają przemianie, przyspieszając nasz rozwój, poprzez

umożliwienie nam zdobycia nadzwyczajnego zakresu doświadczenia w stosunkowo krótkim

czasie. Poprzez wpływy Urana zostajemy popchnięci w przyszłość i „wrzuceni" w nowe,

posiadające wysoki potencjał doświadczenie, i to w sposób szybki i dający możliwość

znacznej otwartości i obiektywności.

Aspekty Neptuna

Aspekty Neptuna, podobnie jak aspekty Urana, wskazują specyficzne wymiary naszego życia (w

zależności od drugiej zaangażowanej w nie planety), w których mamy potrzebę doświadczenia

wolności na nowym poziomie. Istnieje tutaj jednak subtelna, ale bardzo ważna różnica

dotycząca rodzajów wolności reprezentowanych przez Uran i przez Neptun. Podczas gdy Uran

symbolizuje indywidualną, egocentryczną, samowolną potrzebę wolności własnej ekspresji,

Neptun w sposób idealistyczny reprezentuje potrzebę ostatecznej transcendentalnej wolności,

w której giną ograniczenia ego-osobowości i stajemy się wolni od więzów zarówno intelektu, jak

i ego. Neptun wskazuje na tęsknotę za doświadczeniem stanu jedności z całością życia, za

zlaniem się z całością egzystencji, za zniknięciem wszelkich ograniczeń, uczuć separacji i

egocentryzmu. Być może najbardziej użytecznym sposobem przedstawienia podstawowej

natury Neptuna będzie określenie, że jego aspekty reprezentują sposoby, przy pomocy których

próbujemy uciec od wszelkich ograniczeń: tradycji, ego, świata materialnego i udręki

codziennego życia. Chociaż wiele książek trafnie podaje, że aspekty Neptuna są powiązane z

wyobraźnią i że wyzywające aspekty często ujawniają oszukiwanie, zamęt i rozproszenie,

zwykle pomijają one podkreślenie najważniejszego faktu dotyczącego aspektów Neptuna.

Tego mianowicie, że każdy ścisły aspekt Neptuna z planetą osobistą lub z ascendentem

wskazuje na możliwość doprowadzenia do bezpośredniej realizacji duchowych wymiarów

doświadczenia i jedności całego stworzenia, jak również tego, że wyzywające aspekty,

częściej niż płynne, ujawniają, w jaki sposób dana osoba podejmuje określone kroki dla

wbudowania ideałów duchowych w swoje codzienne życie. Prawdą jest, że takie aspekty mogą

być wyrażane w negatywny sposób w postaci samooszukiwania, pseudonaukowego

egotyzmu, autodestrukcyjnej ucieczki od trudnej rzeczywistości oraz zwyczaju uchylania się

od podejmowania wszelkiej odpowiedzialności za siebie i innych. Jednak nawet tak negatyw-

ne przejawy tych aspektów często wskazują, że dana osoba, zaczyna (co najmniej)

odczuwać poruszenia najgłębszych tęsknot duszy, chociaż jeszcze nie poznała

podstawowego znaczenia tych uczuć lub tego, jak znaleźć właściwe do nich podejście. Często

występuje zamęt z powodu faktu, że dana osoba ciągle ogląda się na świat zewnętrzny, aby

urzeczywistnić wyższe stany świadomości lub w pełni doświadczyć ideału duchowego. To

oczywiście prowadzi do otwierającego oczy rozczarowania, jako że w swojej esencji Neptun

reprezentuje zestrojenie z nie znającymi granic zasobami świata wewnętrznego i z realnością

nieuchwytnych poziomów doświadczenia. W rzeczywistości, możemy określić wyzywające

aspekty Neptuna jako stadia życia, podczas których w subtelny sposób poznajemy wartości

duchowe i realność duchową, doświadczając najwyższego stopnia rozczarowania związanego

z pozbyciem się iluzji. Wymiar doświadczenia, w którym stajemy wobec tego przykrego

pozbycia się iluzji, jest symbolizowany przez planetę będącą w ścisłym aspekcie z Neptunem.

Jak już zostało wspomniane w rozdziale trzecim, wyzywające aspekty Neptuna są często

bardziej twórcze i produktywne od aspektów płynnych. Na dobrą sprawę, moglibyśmy nazwać

dynamiczne aspekty Neptuna z planetami osobistymi „aspektami poszukiwaczy duchowych".

Nie oznacza to oczywiście, że wszyscy, którzy posiadają takie aspekty w swoich horoskopach

będą świadomie poszukiwać w swoim życiu orientacji duchowej, ale sygnalizują one osobie

udzielającej porady astrologicznej, że kiedy odkrywa w horoskopie urodzeniowym aspekt

wyzywający pomiędzy Neptunem i planetą osobistą, powinna koniecznie i w zdecydowany

sposób zbadać głębsze skłonności duchowe danej osoby, zamiast koncentrować się jedynie na

codziennych problemach życiowych, z którymi takie aspekty często są powiązane.

Uwypuklając głębsze znaczenie tych aspektów i znaczenie czyichś najgłębszych tęsknot,

astrolog będzie często odkrywał, że ośmielenie klienta do spojrzenia na te zagmatwane obsza-

ry, jako będące duchowo znaczącymi i, w rzeczywistości, duchowo pożądanymi, pomaga mu w

osiągnięciu zupełnie nowej perspektywy wobec różnorodnych trudności. Dlatego, kiedy

przyjmujemy duchowy punkt widzenia, cała nasza perspektywa ulega radykalnej zmianie: to co

kiedyś było odbierane jako główny problem, staje się błogosławieństwem, a to co wydawało się

nieszczęściem, będąc z bólem cierpliwie znoszone, staje się drogą do większej otwartości na

bardziej transcendentną rzeczywistość.

Jako że ogólne znaczenie Neptuna i jego aspektów było przedstawione w rozdziale trzecim,

możemy teraz przejść do ustalenia pewnych podstawowych zasad prowadzących do

zrozumienia tych aspektów. Czytelnik może jednak przejrzeć ostatnią część trzeciego rozdziału

przed przeczytaniem następujących poniżej zasad:

a) Aspekty Neptuna wskazują obszary życia, w których jesteśmy otwarci na to co

nieskończone i nie znające ograniczeń. Kiedy zaczynamy doświadczać tej otwartości,

napotykając realia życia, które są nieskończenie obiecujące, ale zupełnie nie ukształtowane i

nie zintegrowane z ustalonymi strukturami umysłowymi, występuje często pewien zamęt, i jak

pisze Carter „tendencja do wyczekiwania i unikania określoności w osądach i działaniu". Ten

stan niepewności ma tendencję do pozostawania problematycznym, dopóki nie

uświadomimy sobie, że konieczne jest działanie w określony sposób i angażowanie się

według z konieczności ograniczonego punktu widzenia tak długo, jak długo znajdujemy się w

ciele fizycznym. Innymi słowy, dopóki znajdujemy się na poziomie, na którym wszystko jest

względne, musimy działać na tym właśnie poziomie, pomimo że nasze podejście duchowe

może nam podpowiadać, że taka ograniczona percepcja jest daleka od

prawdy i iluzoryczna. Nie potrafimy nigdy poznać wszystkich subtelnych następstw działań czy

całości naszej przyszłej karmy, więc musimy żyć teraźniejszością, czyniąc wszystko najlepiej

jak potrafimy i pozostawiając resztę Bogu. Jak mówi jeden z nauczycieli duchowych, na

płaszczyźnie na której się znajdujemy, powinniśmy być „uczciwymi

aktorami", odgrywając do końca wyznaczone nam role: będąc w świecie, ale nie będąc

nim. Aby pokierować silnymi wpływami Neptuna i nie paść ofiarą intrygującej, ale

jednocześnie oszukującej i przyciągającej nas jego magii, konieczna jest wnikliwa i niezmiernie

subtelna zdolność rozróżniania.

b) Każdy, kto jest silnie zestrojony z Neptunem (czy to przez aspekty z planetami osobi-

stymi, obecność planet w znaku Ryb, Neptuna w pierwszym domu, czy też

ascendentu w znaku Ryb), desperacko potrzebuje znalezienia konkretnego i

podporządkowanego jego woli sposobu wyrażenia swojej potrzeby transcendencji i

ucieczki. Jeżeli takie osoby nie odnajdą właściwych idei, programów samorozwoju

czy ścieżek duchowych, w które się zaangażują, wówczas mało prawdopodobnym jest,

że będą zdolne osiągnąć poczucie spokoju czy ładu w swoim życiu, ponieważ

przeczucie nieusatysfakcjonowania będzie utrzymywać się, aż do czasu podjęcia

konkretnych kroków w tym kierunku.

c) Dowolnego typu ścisłe aspekty Neptuna mogą (choć nie zawsze) wskazywać, że dana

osoba jest zdolna do dostrojenia się do niezmiernie subtelnych poziomów percepcji.

Takie wglądy wydają się pochodzić nie tylko od ogólnego dostrojenia się do

wymiarów duchowych świadomości, ale w pewnych przypadkach również od różnych

przewodników duchowych, form astralnych czy nauczycieli duchowych. Dr Davidson

nazywa to „anielskim błogosławieństwem", tj. faktyczną opieką i przewodnictwem,

które pochodzą z innych wymiarów istnienia. Przykładowo, bardzo często spotyka się

Amerykanów (szczególnie młodych ludzi), którzy wiedzą, że mają przewodników

duchowych będących w poprzednich wcieleniach Indianami, i będących szczególnie

biegłymi w komunikowaniu się z różnymi poziomami życia, jako że trening jaki odbyli,

będąc na Ziemi, przygotował ich do takich działań. Jednak, kiedy zaczynamy mówić o

przewodnikach duchowych i podobnych temu zjawiskach, powinniśmy zaznaczyć, że

jest to sfera neptunicznego doświadczenia, w której trzeba być absolutnie uczciwym i

dokonywać ostrych rozgraniczeń, bo oczywiście wiele osób neptunicznych gubi się w

tego typu samooszukiwaniach i staje się przepojonymi poczuciem tego, jak bardzo są

uduchowione i jakimi są „jasnowidzami". Do czasu, kiedy się całkowicie nie ugruntujemy

i nie staniemy uczciwi wobec siebie, Neptun będzie powodował, że będziemy wierzyć

w to, w co chcemy wierzyć i widzieć to, co

chcemy widzieć. Bardzo subtelna linia dzieli „fantazję" (opartąjedynie na

wyobrażeniach umysłowych) od faktycznego, bezpośredniego doświadczenia

realności duchowej.

d) Jak zaznaczono w podpunkcie c, pewne aspekty Neptuna mogą wskazywać na złe

rozumienie i złe wykorzystywanie sił duchowych. Aspekty wyzywające Neptuna z

planetami osobistymi często ujawniają wzór karmiczny niewłaściwego rozumienia,

używania i stosowania energii i realności duchowej w przeszłych życiach, chociaż nie

mam na myśli wniosku, że te aspekty wskazują zawsze na taki wzór karmiczny. Ale

w tych przypadkach, w których taka interpretacja ma sens, dana osoba potrzebuje w

obecnym życiu konfrontacji z tymi tendencjami i potraktowania energii i ideałów

życiowych w sposób bardzo bezpośredni i aktywny. Innymi słowy, potrzebuje budowy

nowej struktury, poprzez którą do strojenie do Neptuna może być właściwie wyrażone

w bardziej budujący i wyrafinowany sposób. Czyniąc tak, mające przewagę w

przeszłości takie rzeczy jak zamęt, autodestruktywna ucieczka od trudności i

dominacja ego, mogą być powoli likwidowane w trakcie jak dana osoba staje się

bardziej ugruntowana i bardziej świadoma subtelniejszego znaczenia swoich ideałów.

e) Każda planeta w ścisłym aspekcie z Neptunem jest bardzo uwrażliwiona, a wymiar

symbolizowanego przez nią doświadczenia jest otwarty na wysubtelnienie,

inspirację, a w pewnych przypadkach nawet „uduchowienie". Jednak to zestrojenie z

Neptunem, dając nam podwyższoną wrażliwość i otwartość na nieznane i

transcendentne poziomy doświadczenia, czyni nas również skłonnymi do

nadwrażliwości, która wyczerpuje naszą energię, i do łatwowierności, jeśli wskutek

naszej zwiększonej otwartości, jesteśmy zbyt bezbronni i zbyt ufni.

Wysubtelnienie i wrażliwość, które reprezentuje Neptun są oczywiście cechami w swej istocie

pozytywnymi, ale cechy te i postawy w stosunku do życia, które z nich wynikają, nie są zbyt na

miejscu w świecie materialnym. Delikatność i wrażliwość muszą być ochraniane i strzeżone, jeśli

nie chcemy być manipulowani przez innych i wskutek tego trwonić naszych energii. Sposobem

życia w świecie materialnym, w przypadku gdy ktoś ma w takim stopniu rozwiniętą wrażliwość,

jest bycie „przebiegłym jak wąż, a jednocześnie łagodnym jak gołąbek". Wibracje Neptuna

pozostawiają nas tak podatnymi na wykorzystywanie, podstępy, bycie oszukiwanymi i na

odczuwanie odpowiedzialności za rzeczy, które w rzeczywistości nas nie dotyczą (ze względu na

obfitość współczucia), że musimy nauczyć się jak ochraniać siebie bez odcinania się od

pozytywnej strony tej wrażliwości. Pewien mędrzec powiedział kiedyś wężowi, aby nigdy więcej

nikogo nie ukąsił, ponieważ jest to bardzo zła rzecz. Wąż postępował zgodnie z zaleceniem, ale

wkrótce spostrzegł, że jest ciągle nękany przez okolicznych ludzi i uderzany kijami przez dzieci,

od czasu kiedy odkryli, że już nie kąsa. Wówczas wąż poszedł do mędrca, uskarżając się na swój

problem: „Jak mogę pozostać tak nieszkodliwym, nie chcąc wyrządzać krzywdy innym, jeśli moja

łagodność będzie wykorzystywana przez innych?" Mędrzec odpowiedział: „Mówiłem ci, abyś nie

kąsał, ale nie mówiłem, abyś nie syczał!" Być może, osoby neptuniczne powinny wykształcić w

sobie zdolność syczenia!

Możemy teraz przyjrzeć się różnym wzajemnym wymianom pomiędzy Neptunem i każdą z planet

osobistych, uwypuklając znaczenie aspektów dynamicznych, tak jak zrobiliśmy to z Uranem w

poprzednim podrozdziale.

Aspekty Słońce-Neptun

Aspekty te występują wyjątkowo często u osób, których życiem, w przeciwieństwie do innych ludzi,

kierują wielkie, wiele niosące wizje. Te rozległe wizje mogą być natury humanitarnej, politycznej,

artystycznej czy duchowej. Zgodnie z Carterem, koniunkcja Słońce-Neptun jest najbardziej

rozpowszechnionym aspektem w horoskopach astrologów. Inne wzajemne wymiany pomiędzy

tymi planetami występują niezwykle często w horoskopach osób, które są w sposób szczególny

otwarte na nieuchwytne siły życia i są nimi zainteresowane. Aspekty te występują powszechnie w

horoskopach artystów i osób, które być może nie są czynnymi artystami, ale mają wyostrzoną

wrażliwość na wszelkiego typu bodźce estetyczne. Są to osoby, dla których wibracje są

bezpośrednią realnością, bez względu na to, czy będą one odbierane przez muzykę, kolory, aurę,

niezwykłe typy uzdrawiania, czy też inną drogą. Połączenie tych dwóch planet nie zawsze

oznacza, że dana osoba jest niepraktyczna (w przeciwieństwie do wielu interpretacji

książkowych), w rzeczywistości taka osoba często przejawia niezwykłe talenty dotyczące

konkretnych umiejętności. Pewne jest jednak, że niektóre osoby, które mają takie aspekty, są

całkowicie „nieobecne" - będące świadomością w innym miejscu - jednak należy zbadać cały

horoskop dla zrozumienia innych uczestniczących tutaj czynników.

Osoby z takimi aspektami zwykle posiadają cechy wizjonerskie, które są dla nich urzekająco

pociągające. Jest zupełną niespodzianką, kiedy się widzi u jak wielu z tych osób wizje te

się spełniają! Brak klarowności, który tradycyjne pozycje książkowe przypisują tym

wzajemnym wymianom, wydaje się być skoncentrowany nie tyle na czyimś sposobie

radzenia sobie ze światem zewnętrznym, co na widzeniu własnego Ja. Występuje tutaj,

często, silna tendencja do samookłamywania i, szczególnie w przypadku aspektów wyzywa-

jących, prawie zawsze brak klarownej samoświadomości i realistycznej perspektywy

dotyczącej samego siebie. Trafna i użyteczna samowiedza jest tutaj dosyć rzadko widoczna w

sposób oczywisty, ponieważ osoby takie mają trudności z postrzeganiem siebie w sposób

obiektywny. Taka osoba potrzebuje oddźwięku ze strony innych, aby zacząć budować

bardziej klarowne poczucie własnego Ja. Jako że posiada zbyt mały wgląd w swoje własne Ja i

swoje motywacje, często zdarza się, że szczególnie łatwo wychodzi na głupią. Jak pisze

Carter: „Prostego człowieka z reguły łatwo wykorzystać albo przez jego próżność, albo

przez jego współczucie, albo przez jedno i drugie". Osoba taka jest jednak zwykle

współczująca i wrażliwa (przynajmniej w ogólny, nie dotyczący konkretnych osób, sposób) i

cechują ją często bardzo uduchowione, estetyczne lub humanitarne ideały. Głównym

problemem jest to, że zbyt często wzbrania się przed stawieniem czoła prawdzie o swoim

Ja, nawet jeśli ta prawda jest pozytywna i dodająca odwagi. Dlatego osoba taka potrzebuje

uaktywnienia twórczych potencjałów, jako że jej zdolności są zwykle niedoceniane.

Aspekty Księżyc-Neptun

Wiele cech wspomnianych w podrozdziałach ogólnych i podrozdziale Słońce-Neptun stosuje się

oczywiście również w przypadkach tych aspektów. Jest tutaj jednak obecne kilka szczególnych

cech. Jako że zarówno Księżyc, jak i Neptun są nacechowane szczególną wrażliwością,

intuicją i chłonnością, układy tych planet przyczyniają się bardzo silnie do występowania

skłonności mistycznych, idealistycznych i cech intuicyjnych. Występuje tutaj często wielkie

poświęcenie ideałom. (Zauważmy, że Księżyc i Rak, podobnie jak Neptun i Ryby, w sposób

szczególny powiązane są z poświęceniem.) Jako że obie z tych planet są powiązane z

niezorganizowanym, ciągle zmieniającym się przepływem energii, oczywiste jest, że wpływ

aspektów tych planet często przejawia się w postaci głębokiego, wewnętrznego niepokoju i

stanu „boskiego niezadowolenia", który czasem bliski jest zupełnemu niezadowoleniu z

siebie i w ogóle z wszystkiego. Osoby takie mają duże trudności z zabraniem się poważnie do

czegokolwiek, ponieważ wydaje im się intuicyjnie, że fala zmian po prostu zmyje wszystkie ich

wysiłki.

Często występuje wielka idealizacja jednego lub obojga z rodziców (nie zawsze matki!); w

horoskopie mężczyzny aspekty wyzywające (włączając w to koniunkcję), często wskazują na

duże trudności w znalezieniu towarzyszki życia, która dorośnie do jego nieosiągalnych

oczekiwań i jego nierealistycznych idealizacji kobiety (zwykle również matki). Występuje więc

tutaj głód pożywienia emocjonalnego, opieki i komfortu, które są niezmiernie trudne do

zaspokojenia, dlatego żadna niedoskonała istota ludzka nie jest w stanie nigdy spełnić

całkowicie, dającego i pozbawionego własnego Ja wyobrażenia osób księżycowo-

neptunicznych, które dokonują projekcji tego obrazu na innych. A jednak są to często osoby,

które kogoś takiego nieświadomie poszukują. Jako że Księżyc symbolizuje podświadomy wzór

uwarunkowań, zdolność samooszukiwania jest tutaj nawet silniejsza niż w przypadku

aspektów Słońce-Neptun (świadome Ja). Stąd, każdy ścisły dynamiczny aspekt tych dwóch

planet woła o nieubłagane zdeterminowanie do bycia uczciwym wobec siebie i o nieunikanie

sytuacji, które ujawniają niemiłą prawdę o sobie, prawdziwych pożądaniach i potrzebach. Jeśli

osoba z takim aspektem pomyślnie wprowadzi w czyn swoje poświęcenie ideałowi, żyjąc nim,

a nie jedynie poszukując go, to osoba taka może stać się kanałem nieograniczonego

oświecenia duchowego i prawdziwego boskiego współczucia.

Aspekty Merkury-Neptun

Wzajemna wymiana pomiędzy tymi dwiema planetami zawsze ujawnia szczególnie wrażliwe,

intuicyjne, a nawet wizjonerskie cechy umysłu, ale wyrażenie tego dostrojenia obejmuje

zakres od natchnionych myśli i znaczącej zdolności artystycznej, aż do subtelnego talentu

do manipulacji czy nawyku racjonalizacji każdego oszustwa. Może występować tutaj

dostrojenie do wyższych wymiarów życia, a więc wyostrzona wrażliwość na piękno, kolory, mu-

zykę i prawdy mistyczne - wyobraźnia jest niezwykle aktywna. Osoba taka może być zdolna

do przyswajania informacji i intuicyjnych wglądów, które nie mogą być wyjaśnione w sposób

racjonalny i które są trudne do wyrażenia słowami. Jest tak dlatego, że Neptun otwiera umysł

na królestwo nieskończoności i na bezpośredni odbiór subtelności, które mogą być wyrażone

łatwiej poprzez obrazy, symbole lub sztukę, niż za pośrednictwem logicznej frazeologii.

Faktem jest, że osoby takie często uważają, że słowa są frustrujące, z wyjątkiem tych osób,

które rozwijają zdolności poetyckie. Często występuje talent do pisarstwa, ale zwykle jest to

poezja, fikcja, fantasy czy gatunek okultystyczno-mistyczny, a nie systematyczne prace

naukowe czy eseje. Wobec faktu wyczulenia percepcji do poziomu, przy którym dana osoba

odkrywa, że trudno jest jej uporządkować myśli, osoby takie wydają się być mniej

spostrzegawcze i inteligentne niż są w rzeczywistości, a z doraźnych obserwacji prób porozu-

mienia się takich osób możemy wywnioskować, że są one beznadziejnie zagubione w

chaotycznych myślach. Ale w tym samym czasie osoba ta może być dostrojona do naszych

subtelnych poziomów i wychwytywać nasze własne podświadome pożądania i motywacje.

Ta bardzo intuicyjna moc jest tym, co umożliwia takiej osobie ominięcie realizacji zamiarów

innych ludzi lub w pewnych przypadkach nawet manipulowanie innymi osobami, nie ujawniając

przy tym swoich własnych zamiarów, ponieważ potrafi ona czytać w innych jak w książce,

utrzymując jednocześnie swoje własne spostrzeżenia i pożądania w całkowitej tajemnicy.

(Podobne cechy posiadają również niektóre osoby mające aspekty Pluton-Merkury.) Naturalnie

przy takim postępowaniu prawdziwe porozumienie jest niemożliwe, a łatwe wzajemne

stosunki na zrozumiałym i autentycznym poziomie są hamowane przez mgliste lęki i

podświadomą skłonność wierzenia w to, w co chce się wierzyć, bez zważania na fakty i opinie,

które mogą wyrażać inni.

Wyzywające aspekty często ujawniają się jako niezdolność danej osoby do kontrolowania

swojego wędrującego umysłu, jako nie kończące się i bezcelowe zgadywanie, korzystające ze

wszystkich rodzajów nie powiązanego i nagle zmieniającego się spostrzegania bez śladów

dyscypliny. Zauważalny brak koncentracji jest często oczywisty, a próby klarownego

porozumienia się z tymi osobami są szczególnie denerwujące dla tych, którzy wymagają, aby

wszystkie myśli były wyrażane z pewną dozą logiki i precyzji. Faktem jest, że prawdziwe

porozumiewanie się z takimi ludźmi jest czasem niemożliwe, o ile nie potrafimy dostroić się do

subtelnych wrażeń, które próbuje wyrazić umysł osoby neptunicznej. Nawyk unikania prostych i

klarownych sytuacji skłania te osoby do tworzenia problemów wszelkiego rodzaju. Z powodu

jednej rzeczy często występuje u nich bezsensowne martwienie się, wiele problemów

mogłoby być złagodzonych, jeśli osoba ta stawiłaby czoła bezpośrednim realiom w chwili

obecnej. Jako że Merkury jest planetą komunikacji i racjonalizacji, wyjątkowo częste w

przypadku tych aspektów, szczególnie aspektów wyzywających, jest oszukiwanie (często

nieświadome). Stąd często występuje zdolność racjonalizacji wszystkiego, bez stawienia czoła

prawdzie o swoich własnych motywacjach. W najlepszym przypadku, nawet kiedy aspekt jest

dynamiczny, osoba ta może posiadać nadzwyczaj twórczy umysł, dostrojony do wyższych

ideałów i klarownej wizji przyszłości, inspirowany przez odczucia duchowe lub religijne. Osoba

taka, kiedy mówi, jest często otoczona szczególną aurą tajemniczości i charyzmy, a jej

potężnie naładowana energia pochodzi z dostrojenia do wyższych poziomów świadomości.

Aspekty Wenus-Neptun

W rozdziale trzecim cytowaliśmy, dokonany przez Cartera opis wyzywających aspektów Wenus-

Neptun, więc nie ma potrzeby powtarzania tutaj tych idei. Powinniśmy tylko podkreślić, że

wyzywające aspekty Wenus-Neptun są par excellence głównymi wskaźnikami prawdziwych

poszukiwań duchowych i tęsknot mistycznych. Jest tak, ponieważ planeta „miłości" (Wenus)

jest tak wysoce uwrażliwiona i uidealistyczniona, że osoba z takim aspektem przekonuje się,

iż niemożliwe jest zaspokojenie poprzez doczesne stosunki wzajemne jej tęsknot za wyższym

stanem zjednoczenia z ukochaną osobą, l dlatego, zwykle po wielokrotnych rozczarowaniach

dotyczących tego, czym jest w rzeczywistości miłość i jakie są jej ograniczenia w świecie

materialnym, osoba taka często kieruje się w stronę poszukiwań duchowych. Innymi słowy,

osoba taka tęskni za doświadczeniem stanu miłości idealnej, ale te właśnie pragnienia

doświadczeń, które nie są z tego świata, często zmuszają taką osobę do nieświadomego pró-

bowania uniknięcia zaangażowania się w jakiekolwiek stosunki intymne. Jest tak, jakby

uwaga danej osoby była zaabsorbowana idealnym snem miłosnym, nie istniejącym ale w

odległej perspektywie możliwym, doskonałym związkiem; to emocjonalne zaabsorbowanie

prowadzi do wykrętnego zachowania w stosunku do osoby, z którą jest w bezpośrednim

związku. Można by powiedzieć, że mgliste sny (a czasami mgliste lęki) hamują tę osobę przed

utworzeniem prawdziwych związków; a później dziwi się ona, dlaczego jej związki wzajemne

tak często się rozpadają. Oczywiście niemożliwe jest, aby utrzymywać jednostronny związek, i

każdy, kto próbuje wiązać się uczciwie i całkowicie z osobą o nastawieniu wenusowo-

neptunicznym, nie może zapobiec stawaniu się sfrustrowanym przy wymijającym i nie

angażującym się zachowaniu tej drugiej osoby. Problemem nie jest to, że osoba z takim

dostrojeniem jest nie kochająca; faktem jest, że taka osoba jest zwykle niezmiernie dobroduszna

i współczująca. Problemem jest to, że miłość, którą taka osoba odczuwa jest rozmyta i nie jest

skupiona na konkretnym obiekcie (Neptun!). Te uczucia są zbyt ogólne i wszechobejmujące,

aby mogły być w łatwy sposób skoncentrowane na jednej osobie. Takie samo ogólne

dostrojenie występuje u osób, które mają Wenus w Rybach. Oto jak kiedyś opisał tego typu

osoby mój przyjaciel: „Tak, one kochają ale skąd można wiedzieć, że znaczy się dla nich coś

wyjątkowego, skoro postępują w ten sposób w stosunku do wszystkich?" Tak więc, wydaje się,

że połączenie Wenus-Neptun jest najbardziej na miejscu, kiedy uczucia mogą być rozdzielane

pomiędzy wiele osób, zamiast być ograniczonymi do jednej tylko osoby.

Ze względu na dobroduszność i silne współczucie, które takie osoby odczuwają, ich uczucia są

często wykorzystywane przez innych. Względnie łatwo jest zyskać ich sympatię, a nawet

spowodować, aby działały w sposób miłosierny, po prostu z litości. Szczególnie w przypadku

aspektów wyzywających występuje nastawienie emocjonalne, a czasem seksualne, któremu

brak rozsądku. Łatwo je wykołować, tak że wychodzą na głupie, jako że chcą wierzyć w dobre

intencje każdego człowieka. (Zauważmy, że Neptun może w pewnym stopniu idealizować nasz

punkt widzenia dotyczący innych ludzi [Wenus] i ich motywacji.) Dlatego często wplątują się one

w kontakty z osobami, których charaktery są, skromnie mówiąc, poniżej szlachetnych,

wystawiając się na krzywdę emocjonalną, jeśli nie fizyczną. Cecha braku skoncentrowania

uczuć na jednym obiekcie jest również przyczyną wynikających często problemów

seksualnych; bo jak można być zaangażowanym i aktywnym kochankiem (lub kochanką), jeśli

umysł i uczucia wędrują poprzez wszelkiego rodzaju fantazje powiązane z każdym tylko nie z

realną osobą, z którą właśnie się przebywa. Wiele spotkanych przeze mnie kobiet, chociaż

bardzo atrakcyjnych dla płci przeciwnej, ma duże trudności w tym, aby podekscytować się kimś,

z kim stosunek stał się całkowitą formalnością. Aby umożliwić im stanie się w znacznym stopniu

zaangażowanymi emocjonalnie (i seksualnie) albo partner musi dostosowywać się do

romantycznego wyobrażenia idealnego kochanka, albo też, często, używana jest jakaś forma

sztucznego pobudzenia (jak: muzyka, świece, balsamiczny zapach, alkohol czy narkotyki).

Innymi słowy, potrzebne jest coś, co da zastrzyk zaciekawienia do wzajemnego stosunku, który

stał się zbyt spowszedniały. Być może powyższe pomoże w wyjaśnieniu, dlaczego niektóre

osoby, które przy pierwszym spotkaniu wydają się tak uprzejme i tak kochające, są tymi, które

mają największe trudności w utrzymaniu żywych i satysfakcjonujących związków.

W końcu należałoby wspomnieć o zdolnościach artystycznych pokazywanych przez te aspekty,

bo jak pisze Carter „Jest to ponad wszystko połączenie artystyczne, i jest ono bliżej powiązane

z pięknem niż ze sferami moralnymi czy naukowymi". Zdolności artystyczne mogą być

wyrażone poprzez muzykę, teatr, rysowanie, malowanie, poezję i inne dziedziny; powszechne

jest, że osoby z takimi wzajemnymi wymianami celują w wyrażaniu siebie poprzez szeroki

zakres środków. Nie wszyscy ludzie używają tego dostrojenia w sposób budujący, jako że

aspekty Wenus-Neptun mogą często wskazywać na skłonność do bycia pasywnym, a czasem

leniwym (w zależności od położenia w znakach i od obecności innych aspektów). Ale występuje

tutaj prawie zawsze wielka wrażliwość estetyczna i często wysoce wyrafinowany smak. Osoby z

kwadraturą pomiędzy tymi dwiema planetami są często najbardziej produktywne, jako że są

bardziej skłonne do pracy nad rozwojem zdolności ekspresji.

Aspekty Mars-Neptun

W porównaniu z innymi typami aspektów Neptuna, w przypadku tego połączenia występuje

prawdopodobnie największy rozdział pomiędzy tym co konstruktywne a tym co

autodestruktywne, lub też pomiędzy pozytywnymi i negatywnymi przejawami energii. Jest tak

prawdopodobnie z powodu właściwości energii Marsa i jego powiązania raczej z konkretnym

działaniem niż z doznawaniem uczuć, jak miało to miejsce w przedstawionych powyżej

wzajemnych wymianach. Dlatego sposób w jaki te energie są wyrażane, zależy od wielu

czynników: 1) ideałów i poziomu świadomości danej osoby; 2) zaangażowanych w aspekt

znaków; 3) innych czynników horoskopu, jak na przykład innych aspektów natalnych

powiązanych z jedną lub obiema z tych planet. Często jednak występują jednocześnie

pozytywne i negatywne formy przejawiania się tych energii, szczególnie kiedy osoba taka

pracuje nad wysubtelnieniem (Neptun) przejawów surowej energii Marsa. Ta wzajemna

wymiana stymuluje ogromnie wyobraźnię, prowadząc w niektórych przypadkach do wielkich

ambicji i aspiracji (czasami realnych, a czasami nie), a w innych przypadkach do wykrętnego,

samooszukującego lub lękliwego zachowania. Ale bez względu na to, który wzór jest domi-

nujący, osoba taka zwykle przystaje na chwilę, aby przyjrzeć się swoim błędom czy

niedomogom albo też przyznać się do nich, jako że jest ona silnie porywana przez wznoszący

prąd jej odległych wizji. Carter zwięźle ujmuje pewną istotną cechę tego typu osób, pisząc:

„Pospolite życie jest zbyt monotonne i pozbawione koloru dla osoby z cechami marsowo-

neptunicznymi; dlatego poszukuje ona zajęć, które są zdolne zbliżyć ją do romantycznego i

kochającego majestat pierwiastka duszy". Dlatego nie jest niespodzianką znajdywanie takich

układów częściej niż zwykle w horoskopach artystów, gwiazd filmowych i telewizyjnych oraz

nastawionych na rozgłos sportowców. Osoby z takimi układami często posiadają szczególną

charyzmę, która wydaje się być na właściwym miejscu w publicznych pokazach ich talentów,

chociaż bynajmniej nie preferują one publicznego stylu życia. Szczególnie mężczyźni z takimi

układami wywołują znaczne publiczne zainteresowanie, a jest tak, często, z powodu ich

umiejętności dokonania projekcji (Mars) wyobrażeń (Neptun) ich męskiej siły. Przykładami mogą

być Paul Newman (trygon), Mark Spitz (koniunkcja) i O. J. Simpson (trygon). Dwaj ostatni są nie

tylko wspaniali w sporcie (Mars), ale stali się również komentatorami telewizyjnymi i aktorami, a

Paul Newman poza grą aktorską osiągnął pewne sukcesy w jednym z najbardziej marsowych

sportów, jakim są wyścigi samochodowe.

Powyższe uwagi oczywiście nie odzwierciedlają całego szerokiego zakresu cech

symbolizowanych przez te aspekty. Taki układ energii może się przejawiać na tak wielu

poziomach, że skupianie się na jednym charakterystycznym przejawie tych sił z pewnością

prowadzi do wielu nieporozumień. Dlatego najbardziej użyteczne jest akcentowanie

dynamicznych cech psychologicznych, a nie tylko obserwowanego zachowania. W swoim

najbardziej pozytywnym wyrazie układ ten pokazuje, że dana osoba posiada zdolność

działania zgodnie ze swoimi świadomymi ideałami intuicyjnego odnajdywania dalekich moż-

liwości i realizacji odległych wizji - czy to przez osiągnięcia w świecie materialnym, czy też

przez dążenia duchowe. W przypadku najgorszym, układ ten wyraża się w postaci działań

motywowanych przez lęki lub irracjonalne, podświadome pożądania, w postaci zupełnego

samookłamywania, dotyczącego tego, czego się rzeczywiście chce (Mars) lub też w postaci

skłonności do unikania wszelkich konfrontacji, które mogą sprowadzić daną osobę z

uwznioślonych poziomów jej osobistych wizji do przyziemnej, niemiłej rzeczywistości.

Osoba taka, prawie zawsze musi uczyć się radzić sobie z nie dokończonymi

sprawami na poziomie psychologiczno-emocjonalnym i w praktyczny sposób stawiać

czoła niepewnościom. Jeśli chce ona osiągnąć pewien spokój umysłu, to ideały kierujące jej

działaniami muszą ulec wyklarowaniu.

Można by napisać cały rozdział o wymiarze seksualnym tych układów; jest tutaj kilka

elementów wartych odnotowania, ponieważ występują one bardzo często. Wspomniane zostało

powyżej, że układ Mars-Neptun jest często obecny u mężczyzn, którzy są odbierani przez

otoczenie jako szczególnie atrakcyjni i którzy symbolizują wyidealizowaną postać wyobrażenia

męskości. Taka atrakcyjność seksualna występuje jednak również u kobiet z takimi

aspektami, a przedstawiciele obydwu płci mają udział w skłonności do pozwalania sobie na

dużą dozę fantazji seksualnych. Również w przypadku obydwu płci często spotykamy

poczucie zamętu dotyczące własnej seksualności, rodzaju życia seksualnego, jakiego chcą te

osoby i rodzaju zachowań seksualnych uważanych przez nie za właściwe. Jako że Neptun

ma tendencję do otwierania wszystkiego na nieskończone możliwości, przynajmniej na

podświadomym poziomie, osoby takie często są zakłopotane swoimi uczuciami i fantazjami,

które je pochłaniają. Identyfikacja seksualna, a u mężczyzn męskie ego (Mars), są często

obszarem silnego konfliktu wewnętrznego, szczególnie kiedy aspekty są wyzywające.

Często odkrywamy, że takie osoby są łatwo wciągane w kontakty seksualne, których, jak

stwierdzają po zastanowieniu, nie chciały; czasami czynią tak pod wpływem litości dla

drugiej osoby, czasami pod wpływem lęku, a czasami, aby udowodnić swoje możliwości

seksualne. Ale w większości przypadków mamy tu do czynienia z pędem do wykorzystywania

swojej mocy (Mars) w wyidealizowany i przesadzony sposób (Neptun). Układy te są w

sposób wyróżniający aspektami uwodzenia; w niektórych przypadkach osoba taka jest czynnie

zaangażowana w uwodzenie innych, w innych jest jawnie otwarta na bycie uwodzoną przez

innych, zwykle raczej bez zastanowienia. W każdym razie seksualność jest idealizowana i

doświadczana jako nieprzeparta i bardzo intrygująca. Powszechnie widuje się mężczyzn z

takimi aspektami, którzy żywią całkowitą odrazę wobec homoseksualistów i którzy dlatego

szukają każdej sposobności, aby krytykować i poniżać osoby przejawiające taki styl życia.

(Takie aspekty znajdują się czasami w horoskopach osób, które aktywnie tępią związki

homoseksualne, chociaż, jak wynika z mojego doświadczenia, nie jest to powszechne.) W

pewnych przypadkach mężczyźni z takimi aspektami wydają się kompensować swoje własne

lęki dotyczące identyfikacji seksualnej, rozwijając kompleks macho i wyrabiając w sobie

zachowania uważane kulturowo za supermęskie (tj. polowanie, czy działania związane z

innymi fetyszami z rodzaju broni palnej, ryzykowne i niebezpieczne zainteresowania rekreacyjne

itd.) Jednak z duchowego punktu widzenia wszystkie te lęki, wątpliwości i zamęt

psychologiczny, powiązane z tymi aspektami, są najwyraźniej celowe, ponieważ, jak pisze

Isabel Hickey „Neptun powoduje zanik natury zwierzęcej". Innymi słowy, występuje tutaj silny

pęd w kierunku rozwinięcia bardziej wzniosłego wykorzystania energii Marsa. Z tego powodu

niektóre osoby, mające takie dostrojenie, żyją lub próbują żyć w celibacie (inny przejaw chęci

zbliżenia ekspresji seksualnej do wzniosłych ideałów!). Jak można posiadać intensywne

pożądanie (Mars) w stosunku do konkretnej osoby, jeśli wyrażanie tej energii i pożądania stają

się uogólnione w stosunku do wszystkich (Neptun)? Można powiedzieć, że ten układ ujawnia

potrzebę, aby ograniczona w swym zasięgu energia Marsa uległa rozszerzeniu do uogólnionego

poziomu. Dlatego, kiedy ten proces uczenia postępuje dalej, w końcu zaczynamy uświadamiać

sobie, że nie możemy mieć każdego, kto budzi naszą sympatię, jakkolwiek przyswojenie

sobie tego faktu zabiera niektórym osobom mnóstwo czasu. Również dlatego osoba taka czę-

sto zaczyna postrzegać seksualność jako rzeczywistość doświadczenia, realizowaną w

kategoriach wszystko albo nic; niektórzy natomiast całkowicie rezygnują z realizacji wszelkich

pożądań tego rodzaju. (Neptun zawsze symbolizuje zdolność do wyrzeczeń.)

Ten podrozdział mógłby stać się nadmiernie długi, gdybym chciał wspomnieć tutaj o wszystkich

innych cechach powiązanych z tymi układami. Chciałbym natomiast zachęcić czytelnika do

przestudiowania interpretacji aspektów Mars-Neptun, dokonanej przez Granta Lewi'ego w

jego książce He-aven Knows What. Lewi jest jednym z niewielu autorów, którzy wydaje się,

że posiedli zrozumienie powiązania tych aspektów: 1) z potężnym osobistym magnetyzmem,

tj. zdolnością powodowania, aby w sposób prawie magiczny, wydarzały się pewne rzeczy; i 2)

z myśleniem duchowym i przywództwem duchowym. Na najwyższym poziomie, wzajemna

wymiana pomiędzy tymi planetami może wskazywać na potencjalną możliwość wielkiego

samooczyszczenia, poświęcenia duchowego i stania się kanałem dla działania opartego na

siłach transcendentalnych.

Aspekty Plutona

Jako że natura Plutona i jego aspekty były rozważane szczegółowo w rozdziale 4., nie ma

potrzeby dokładniejszego rozpatrywania w tym miejscu ogólnych zasad dotyczących Plutona.

Dlatego przejdziemy bezpośrednio do przytoczenia pewnych cech wyróżniających,

wykazywanych przez szczególne wzajemne wymiany pomiędzy Plutonem a planetami

osobistymi. Czytelnik może jednak przejrzeć podrozdział dotyczący aspektów Plutona, zanim

przejdzie do następujących poniżej objaśnień.

Aspekty Słońce-Pluton

Osoby z takimi wzajemnymi wymianami w swoich horoskopach demonstrują cechy, które

zwykle powiązane są ze Słońcem w Skorpionie: potrzebę dokonania przemiany siebie, znaczną

samowolę, wielką intensywność czegokolwiek, występujące często umiłowanie mocy, wyraźnie

zaznaczoną skrytość swoich motywacji i pożądań, a czasami szczególną bezwzględność

zarówno w stosunku do innych, jak i do siebie. Występuje tutaj często potrzeba czynienia

czegoś lub wyrażania swojego Ja w sposób potężny i ekstremalny, szczególnie kiedy mamy do

czynienia z aspektami wyzywającymi. Osoby takie często odczuwają potrzebę radykalnej

przemiany siebie i wyeliminowania starych wzorów życia, które już nie przystają do ideałów tych

osób, jakkolwiek dokonanie tej przemiany wydaje się przychodzić nieco łatwiej osobom z

aspektami płynnymi wówczas, kiedy staną się już świadome procesów przemiany. Osoby z

aspektami harmonijnymi wydają się być bardziej zdolne do gładkiego pozostawiania za sobą

starych form i do zrozumienia, że prawa życia wymagają, aby stare formy zamierały zanim

powstaną nowe. Bez względu na to, czy mamy do czynienia z aspektami wyzywającymi, czy

też z płynnymi, prawie zawsze obecna jest rysa przymusowości. Przymusowości, która poprzez

podświadome wpływy kieruje daną osobę do jakiegoś celu, którego nie jest ona w stanie w

sposób jasny pojąć. W rzeczywistości wyraz „niepojęte" jest często właściwym określeniem dla

tego typu doświadczeń, które przytrafiają się takim osobom, jako że często doświadczają one

„zbiegów okoliczności" i tajemniczych powiązań i spotkań, które przeciwstawiają się

racjonalnemu wyjaśnieniu, a które są w sposób oczywisty powiązane z jakimś posiadającym

cel wzorem życiowym. Aspekty dynamiczne prawie zawsze przejawiają się jako wydarzające

się okresowo w ciągu życia uderzenia intensywnych mocy, często tożsamość danej osoby

podlega okresowym kryzysom i radykalnym zmianom, nie tylko w sensie tego, jak dana osoba

spostrzega własne Ja, ale również w odniesieniu do tego jak to Ja jest wyrażane w codziennym

życiu.

Te aspekty często wydają się trudniejsze, kiedy dotyczą kobiet, niż kiedy dotyczą mężczyzn,

chociaż większość wspomnianych powyżej cech jest prawdziwa w obydwu przypadkach.

Analizując horoskopy kobiet odkrywałem jednak wielokrotnie, że te aspekty (szczególnie, kiedy

są to aspekty wyzywające) wiążą się z doświadczanymi przez nie wielkimi trudnościami w

stosunkach z ojcem i zwykle również z innymi mężczyznami. Występuje tutaj często brak uwagi

i prawdziwego zrozumienia ze strony ojca, co prowadzi do urazy i poczucia bycia pozbawioną

miłości. To wydaje się być jednym z powodów, dla których takie kobiety często poszukują

mocnego kandydata na męża (nawet bezwzględnego, przestępczego typu), takiego, który

stanowi obietnicę (w ich wyobrażeniach) bycia miarodajnym źródłem zarówno siły, jak i miłości w

ich życiu. Osoby takie są jednak same niezmiernie wymagające i czasami bezwzględne, aż do

tego stopnia, że odsuwają prawdziwą miłość, której tak dotkliwie potrzebują. Gloryfikowanie

samego siebie jest w przypadku takich aspektów skłonnością obydwu płci, a pokora jest tutaj

rzadko widoczna. W przypadku osób mających te planety w aspektach dynamicznych, tak

naturalne bliskie stosunki rzadko są harmonijne, niemniej jednak pracują one nad nimi,

wkładając w nie wiele wysiłku. Natomiast osoby z opozycją wydają się niezmiernie skłonne do

narzucania nierozsądnych (i nieświadomych) wymagań osobom, z którymi są w kontaktach

intymnych. Wydaje się, że chcą one, aby ta druga osoba była inną niż jest w rzeczywistości i

zwykle przekazują jej informację (jakkolwiek rzadko uświadamiają sobie, co rzeczywiście czynią),

że nie zaakceptują jej w pełni, póki nie stanie się ona kimś całkowicie innym, co jest oczywistą

niemożliwością! Tak więc niezmiernie często, w przypadku takich opozycji, występują bolesne

rozczarowania i zawiedzione nadzieje, a opozycje Plutona z Wenus lub Księżycem również

mają udział w tej skłonności.

Jest to przede wszystkim taki aspekt wyzywający, który przejawia się w postaci pewnego

rodzaju problemów, które większość osób świadomie zauważa. Jako że Pluton powiązany jest z

siłami wewnątrz nas, które są przy najmniej częściowo nieświadome, energia i napięcie aspektów

dynamicznych wydają się być konieczne, aby zmusić nas do uświadomienia sobie istnienia

pewnego konfliktu wewnętrznego, czy potrzeby przemiany. W kontraście do tego, chociaż

płynne aspekty wskazują, że taka osoba łatwiej przystosuje się do przemian życiowych, o ile

będzie świadoma zachodzącego procesu, to jednak możliwości odniesienia korzyści i potencjały

twórcze pokazywane przez trygon i sekstyl, w przypadku wielu osób nie są nigdy w pełni

urzeczywistniane lub właściwie potraktowane. Dlatego uwagi znajdujące się w tym podrozdziale

mają najbardziej specyficzne zastosowanie do osób, które posiadają w swoich horoskopach

dynamiczne aspekty tych planet.

Jedna jeszcze uwaga o powiązaniu tych aspektów ze stosunkami z ojcem wydaje się warta

napomknienia. Wielokrotnie spostrzegałem, że nie tylko aspekty Słońca z Plutonem, ale również

natalna pozycja Słońca w ósmym domu (domu Plutona) bardzo często przejawia się jako

separacja od ojca, pozostawiająca głębokie skazy psychologiczne. Może to być separacja

zarówno fizyczna (kiedy jest on po prostu nieobecny na skutek odejścia, śmierci, lub w

zadziwiającej liczbie przypadków, po prostu zniknięcia bez śladu), jak i psychologiczna, wów-

czas gdy ojciec jest fizycznie obecny, ale bardzo zdystansowany i nie udzielający się w

stosunku do dziecka. W niektórych przypadkach ten kompleks ojca przejawia się jako

czynienie z osoby ojca bóstwa, niewidzenie poza nim świata oraz żywienie nierealistycznie

pozytywnych uczuć w stosunku do niego. W każdym razie, taka osoba jest w sposób o

charakterze przymusowym „zawieszona" na ojcu, z wynikającymi z tej sytuacji trudnościami

stworzenia własnej, klarownej tożsamości. Innym szczegółem wartym rozpatrzenia jest fakt,

wynikający z badań Charlesa Jayne'a, że aspekty Słońce-Pluton w horoskopach mężczyzn

wiążą się z bardzo bliską więzią z kobietą (często matką). W każdym przypadku powinno się

mieć świadomość tego, że rodzajem bliskości powiązanym z Plutonem i Skorpionem jest

bliskość poprzez wchłanianie, gdzie jedna osoba jest wchłaniana (lub w pewnych

przypadkach konsumowana!) przez drugą i pozostawiana bez/własnej tożsamości czy wiary w

swoje Ja. (Zauważmy, że osoba z takim aspektem Plutona może być tą, która absorbuje

(absorber), lub tą, która jest absorbowana (absorbee). Ta bliskość nie pozostawia miejsca na

własną wyjątkowość i prawdziwy rozwój, dlatego jest to model, który może być w sposób

dotkliwy hamującym, kiedy dana osoba dorośleje i próbuje osiągnąć osobistą dojrzałość i

niezależność. Jest to rodzaj bliskości, który opiera się raczej na niezmiernie intensywnym

przywiązaniu karmicznym, niż na rzeczywistej miłości i opiece, jako że prawdziwa miłość jest

zawsze raczej udzielającą wsparcia i dodającą odwagi, niż posiadającą kogoś czy

manipulującą. A jednak na co dzień widzimy ten rodzaj manipulacji i bezosobowej dominacji,

ukrywający się pod przebraniem miłości. Dlatego każdy, kto posiada wyzywające aspekty

natalne Plutona ze Słońcem, Księżycem, Wenus, czy ascendentem, może wynieść korzyść z

uzyskania obiektywnego punktu widzenia na wszystkie swoje ważne stosunki wzajemne,

szczególnie na to, co jego rodzice rzeczywiście czynili i jakie prawdziwe motywacje rządziły ich

postępowaniem w stosunku do niego.

Aspekty Księżyc-Pluton

Wiele charakterystyk opisujących aspekty Słońce-Pluton ma zastosowanie również do tych

aspektów, a główną różnicą jest większa krańcowość emocjonalna aspektów Księżyc-Pluton.

Osoby takie przejawiają cechy uderzająco podobne do osób z natalnym Księżycem w

Skorpionie: silna, a nawet wybuchowa wrażliwość; głębokie niezadowolenie z siebie i

potrzeba ukształtowania siebie w nowy sposób; silne dostrojenie psychiczne i potrzeba

wgłębiania się zarówno w tajemnice życia, jak i motywacje innych ludzi; również potrzeba

przełamywania licznych tabu, wytworzonych przez szczególny rodzaj wychowania tej osoby i

wpływy rodzicielskie. Występuje tutaj zwykle zdolność do intensywnego wysiłku, stałe

zaangażowanie w świat zewnętrzny i samodyscyplina; osoba taka jest zwykle tak silnie

zestrojona z potrzebami życiowymi, że w okresach kryzysu może być niezmiernie zasobna.

(Zauważmy, że zasady Raka i Księżyca, jak również Skorpiona i Plutona są tutaj połączone, a

obydwa typy tych zasad są zestrojone z instynktem samozachowawczym.)

Jako że Księżyc symbolizuje obraz siebie i to, jak dana osoba odczuwa swoje Ja, i jako że

Pluton (szczególnie w aspektach wyzywających) ujawnia skłonności do burzenia i eliminacji

starego, ich oddziaływanie często przejawia się jako bezwzględność i szorstkość wobec siebie.

Ponieważ osoba taka w ogóle nie czuje się dobrze ze starym wzorem uwarunkowań

emocjonalnych, występuje u niej potrzeba burzenia starego obrazu siebie i starej tożsamości.

W skrajnych przypadkach może to przejawiać się nawet jako uczucia samobójcze - ostateczny

symbol autodestrukcji. W każdym razie, okresy nienawiści w stosunku do siebie samego i

nasilonego zgiełku emocjonalnego nie są częste. Osoba taka potrzebuje, bardziej niż

czegokolwiek innego, spoistego programu samoprzemiany opartego na przeprogramowaniu

swoich instynktownych wzorów zachowania, aby być w bardziej giętki i obiektywny sposób

zdolną do dopasowania się do każdego życiowego doświadczenia.

Często widoczny u osób z tymi układami jest również „kompleks matki". Czasami jest on

doświadczany po prostu w związku z posiadaniem dominującej lub w sposób wyrafinowany

wymagającej i absorbującej matki, która dokonuje projekcji wszystkich swoich lęków na dzieci.

(Zdarza się, że takie aspekty są również powiązane z wymagającym i odtrącającym ojcem.) W

innych przypadkach kobieta może odczuwać potrzebę stania się „supermatką" albo przez

posiadanie wielu dzieci (aby wytworzyć u innych wrażenie potęgi jej matczynej energii), albo

pełniąc rolę matki-przywódcy (head mother) wobec grupy osób w jakiejś organizacji, czy

wobec grup osób stwarzanych przez sytuacje. Takim przypadkiem może być kobieta, która

staje się lub chce się stać Matką Przełożoną w klasztorze lub szefem sierocińca czy szkoły.

Te same skłonności są widoczne nawet u tych kobiet, które mają Słońce w ścisłym aspekcie z

Plutonem, a jak zaobserwował Charles Jayne w swoich badaniach dotyczących rektyfikacji

i progresji, matka jest często symbolizowana przez Plutona. Tak więc, kiedy Księżyc - tradycyjny

symbol macierzyństwa - jest połączony z Plutonem, możemy spodziewać się znalezienia tej

cechy w postaci jeszcze silniej uwydatnionej. Nie znaczy to, że wszystkie takie pożądania będą

urzeczywistniane, ale po prostu, że osoby z takimi aspektami często odczuwają tego typu

potrzeby bycia szczególnie dominującymi. Biorąc to pod uwagę, można scharakteryzować Plu-

tona jako identycznego z archetypem „straszliwej matki", znajdywanym w różnych mitach, jak

na przykład bogini Kali w hinduizmie. Taki obraz matki, to matka posiadająca moc czynienia

wszystkiego, z jednej strony karmiąca swoje dzieci, a z drugiej pożerająca je. Moc dawania i

odbierania życia jest uwielbiana przez takie bóstwa, a bezosobowość takiej mocy powinna być

łatwo uchwytna.

Te układy (szczególnie opozycja) wskazują również na skłonność do podświadomej identyfikacji

z innymi, a później wymagania od nich zbyt wiele, na skutek traktowania ich jako rozszerzenia

swojego własnego Ja. Osoby takie próbują, żeby ich poczucie tożsamości było potwierdzone,

wymagając w sposób wyrafinowany, aby inni skupiali na nich całą swoją uwagę. Występuje

więc tutaj silna potrzeba albo wchłonięcia kogoś drugiego do własnego wnętrza, albo też bycia

wchłoniętym przez tę drugą osobę. W każdym z tych przypadków, poprzez takie wcielenie,

burzy się (Pluton) swoją własną oddzielną tożsamość albo przynajmniej próbuje się to

uczynić.

Aspekty Merkury-Pluton

Takie układy wyrażają podobne dostrojenie umysłowe do tego, które występuje w przypadku

Merkurego znajdującego się w Skorpionie. Występuje tutaj powszechnie zarówno dogłębna

zdolność koncentracji, jak i głębokie zainteresowania okultyzmem, seksualnością! innymi

obszarami tabu występującymi w naszym życiu. Wrażliwość psychiczna i intensywna

aktywność intelektu nie są tutaj czymś wyjątkowym, chociaż czasami umysł wymyka się spod

kontroli, przejawiając swoje wpływy w niezwykle dyskretny i nacechowany lękiem sposób. W

tych przypadkach występuje skłonność do obawiania się najgorszego i myślenia, że jest się

chorym psychicznie, wtedy, gdy jest się na łaskach negatywnych emocji. Często występuje

świadomość zdolności wykorzystania mocy swojego umysłu w bezpośredni i celowy sposób,

nawet w stopniu bycia zdolnym do zapanowania nad czyimś umysłem za pomocą czystej siły

woli albo wyrafinowanej manipulacji. Dlatego osoby z takim układem powinny otoczyć swoje

studia „okultystyczne" czy też praktykę w tej dziedzinie, ścisłym kodeksem etycznym i ideałami

duchowymi.

Osoby z aspektami wyzywającymi są szczególnie skłonne do natrętnego mówienia, wyrażania

swoich idei w sposób nie uznający sprzeciwu i używania swojej mocy do narzucania w sposób

natarczywy swoich idei innym, nawet chociaż idee te mogą być mało znaczące, kiedy osoby te

spokojnie rozpatrują je z perspektywy czasu. Innymi słowy, moc kryjąca się za słowami jest

w rzeczywistości tym, co czyni wrażenie, jako że ludzie mają skłonność uważać, że każda idea

wyrażana z dużym naciskiem musi posiadać duże znaczenie. Jest tak, jakby emocje kipiały

w kanałach komunikacyjnych, zalewając słuchaczy rwącym potokiem słów, który być może

jest dosyć imponujący ilością słów i mocą, jednak może być niezbyt przemyślany lub całkiem

oderwany od tematu i niestosowny. W pewnych przypadkach cecha przymusowości idei takiej

osoby jest tak dominująca, że osoba ta nie przejmuje się sprawdzeniem krytycznym okiem

tych idei, pozwalając sobie wyrażać koncepcje czy wierzenia, które są całkowicie pozbawione

logiki. U pewnych osób odczuwana jest tak duża presja wewnętrzna, że trudno jest im wyrazić,

w jakimś stopniu spójnie i klarownie to, co odczuwają jako prawdę. Czasami widzimy, że takie

osoby nabywają zauważalnych zahamowań w ekspresji werbalnej, jakkolwiek zwykle w takich

przypadkach Merkury występuje również w wyzywających aspektach z Księżycem,

Saturnem, Uranem czy Neptunem. Główną rzeczą, jaką możemy określić z aspektów Pluton-

Merkury jest to, jak pracuje umysł, natomiast nie potrafimy z góry osądzić cech percepcji

danej osoby z samego tylko aspektu, dopóki to co ostatecznie wytworzy umysł nie

wyemanuje ze świadomości danej osoby.

Aspekty Wenus-Pluton

Aspekty te mają wiele cech, które są typowe dla Wenus znajdującej się w Skorpionie:

magnetyzm, charyzma i atrakcyjność; potrzeba przełamywania wszelkich tabu w miłości, seksie

oraz formie stosunków; nieco bezosobowe podejście do zaangażowania emocjonalnego,

mające intensywny i przymusowy charakter. Aspekty te często wiążą się z cechami

sekretności, osądzania i zazdrości, chociaż należy tutaj uwzględnić również położenie w

znakach, jako że obecność Wenus na przykład w Wadze lub Wodniku będzie często

uniemożliwiać folgowanie takim uczuciom. Jednak, podobnie jak w przypadku Wenus w

Skorpionie, prawie wszystkie osoby, które mają takie aspekty, szczególnie kiedy są one

dynamiczne, czują pociąg do sięgania w głąb tajemnic emocjonalnych i seksualnych dla

zbadania podstaw, na których stoi góra doświadczeń emocjonalnych i kontaktów

osobistych, nie zważając przy tym na ból i wytężając swoje seksualne i emocjonalne moce do

ostateczności. Satysfakcja emocjonalna i głębokie poczucie bliskości odczuwane są jako

absolutnie niezbędna część życia, obszar doświadczenia i ekspresji, który nie może być

zaniedbany lub pominięty. Chociaż niektóre z takich osób próbują uciec od swoich głęb-

szych potrzeb i uczuć, to nigdy nie czują się szczęśliwe z takim wycofywaniem się od realiów

czy tłumieniem, kiedy to zgaszona jest tak intensywna i żywotna część ich osobowości. Ale z

drugiej strony, osoba taka rzadko czuje się usatysfakcjonowana emocjonalnie, nawet jeśli

przełamuje każde ograniczenie czy tabu. Kluczem do tego typu wzajemnych wymian jest to, że

osoba taka jest w sposób nienasycony żądna pożywienia emocjonalnego; jest tak, jakby

osoba ta próbowała napełnić swój wewnętrzny pojemnik na miłość, który jest tak pusty, że

nigdy nie ulegnie zupełnemu napełnieniu. Część trudności związanych z próbowaniem

osiągnięcia uczucia satysfakcji wypływa stąd, że osoba ta nie wie, jak podejść do miłości;

występuje u niej skłonność do próbowania zaspokojenia potrzeb przez branie więcej i więcej i

konsumowanie więcej i więcej, zamiast nauczenia się tego, jak rezygnować z siebie i siebie

dawać. Prowadzi to nas do podstawowego znaczenia wzajemnej wymiany Pluton-Wenus: do

potencjalnej możliwości przemiany całego swojego podejścia do miłości i bliskich stosun-

ków wzajemnych. W tym procesie przemiany stare wartości są burzone, a kontakty hamujące

przemianę zostają zakończone, albo też ich autentyczność ulega przeniesieniu na nowy

poziom. Rozumienie „przyjemności" i „szczęścia" staje się subtelniejsze, kiedy - poprzez

ogień emocjonalnych katuszy - wewnętrzna transmutacja alchemiczna staje się osobistą

realnością.

Ten rodzaj przemiany jest oczywiście ideałem, ale pozostaje pytanie, jakich rzeczy doświadcza

dana osoba na drodze do ideału? Wspomnieliśmy już o niektórych powszechnie

występujących doświadczeniach i skłonnościach. Warta dostrzeżenia jest również

skłonność do wykorzystywania swojej atrakcyjności i przyjacielskości do uzyskiwania władzy,

pieniędzy lub po prostu rozdymania swojego ego. Często osoba taka nie rozpoznaje co

rzeczywiście czyni, chociaż wiele innych osób odbiera takie zachowanie jako

przebiegłe i przemyślane. Osoby z aspektami wyzywającymi pomiędzy Wenus i Plutonem

często odnoszą się do innych z bezosobową, mającą charakter przymusowy, formą miłości.

Mogą oni początkowo wydawać się bardzo kochający, uprzejmi i przyjacielscy, póki nie zacznie

się dostrzegać, że ich prawdziwe motywacje nie są zbytnio bezinteresowne czy nawet

świadome. Kilkakrotnie spotkałem osoby z koniunkcją Wenus-Pluton przybierające sztuczny

uśmiech i odgrywające wyobrażoną przez siebie wrażliwość, wydaje się, próbujące

odciągnąć mnie od żądań, które czyniły w stosunku do mnie w tym momencie. Było tak, jak

gdyby mówiły: „Więc oczywiście uczynię, cokolwiek sobie życzysz, jako że jestem taka

troskliwa, rozważna i uprzejma, ale ty rób lepiej tak, jak ja chcę, bo inaczej!"... Wysyłając tego

typu wibracje, w sposób naturalny ściągamy w nasze życie podobnie nastawionych ludzi, a

osoby z powyższymi aspektami (szczególnie z aspektem opozycji) mają tendencję do

wciągania w swoje związki intymne innych osób przejawiających cechy plutoniczne,

pogarszając przez to swoją, mającą już i tak charakter przymusowy, sytuację. Dlatego często

osoby takie dochodzą w końcu do uczuć samotności, bycia niekochanymi, wykorzystywanymi,

zaniedbywanymi, zdominowanymi, emocjonalnie kompletnie wyczerpanymi i

skonsumowanymi. Ale jest to jednocześnie ten właśnie czas oddawania się rozpaczy, kiedy

osoba taka może rozpocząć dostrajanie się do swoich głębokich wewnętrznych zasobów, aby

rzeczywiście zrozumieć potrzebę głębokiej, przepełniającej miłości.

U osób mających takie aspekty często występują problemy lub niedopasowania seksualne.

Skłonności homoseksualne i biseksualne nie należą tutaj do rzadkości. Nawet u osób, które nie

realizują wszystkie h tych ciągot, bardzo często występuje nasilona uraza emocjonalna do osób

tej samej płci albo też do osób płci przeciwnej. Należy podkreślić, że ta forma urazy spotykana

jest również u osób, których zachowania seksualne są wyłącznie heteroseksualne. Jako że

Pluton zwykle przejawia jednoczesne przyciąganie i odpychanie, często widzimy takie osoby

podejmujące autodestruktywne działania lub przepełnione uczuciami wstrętu z powodu bycia

przyciąganymi do różnego rodzaju doświadczeń, które innym razem sadła nich odpychające.

Ostatnia cecha, która nie powinna być odnoszona do wszystkich aspektów Wenus-Pluton, a

którą często spotykałem w przypadkach, w których Wenus była w koniunkcji lub opozycji do

Plutona, demonstruje jak bardzo niektórzy z nas pozwalają trwać starym przywiązaniem

emocjonalnym. W wielu przypadkach osoby z takim aspektem miały wielokrotnie kochanków

(kochanki) czy narzeczonych (narzeczone), którzy umierali lub znikali. Jeden z mężczyzn był

czterokrotnie w związku małżeńskim; za każdym razem wkrótce po ślubie małżonka umierała.

Jest to coś, co najchętniej nazwałbym „niezgłębioną" naturą Plutona; istnieje tutaj oczywiście cel

takiej sekwencji wydarzeń, aczkolwiek bylibyśmy zagubieni próbując wyjaśnić go logicznie.

Aspekty Mars-Pluton

Podobnie do właściwości Marsa w Skorpionie, ten układ energii reprezentuje być może

najbardziej intensywne wyrażanie surowej mocy obecnej wśród czynników horoskopu. Jako

że Mars posiada energię dostępną do wykorzystania przy przechodzeniu specyficznych

prób w świecie zewnętrznym i reprezentuje pożądanie i wolę, i jako że Pluton symbolizuje

energię dostępną do wykonania pracy w „świecie podziemnym" i jest związany z

podświadomymi pożądaniami i samowolą, ta wzajemna wymiana niezmiennie wskazuje

na obecność nie znającej ograniczeń zdolności działania -zarówno konstruktywnego, jak i

destruktywnego. Podobnie jak w przypadku Marsa w Skorpionie, taki układ energii zmierza do

wyrażenia się w sposób skrajny wówczas, kiedy ta surowa siła uwalniana jest z głębi czyjegoś

istnienia. Ten ekstremizm wynika przede wszystkim z dwóch przyczyn: 1) dana osoba posiada w

swojej dyspozycji prawie niewyczerpalny rezerwuar energii, funkcjonując przynajmniej czę-

ściowo w sposób podświadomy; 2) osoba z takim dostrojeniem prawie zawsze stara się

utrzymać ścisłą kontrolę nad tym mającym charakter przymusowy przepływem energii,

przejawiającym skłonność do eksplozji, kiedy „wieko zostaje usunięte". Występują tutaj

szczególnie sekretne, czasami nawet przebiegłe, metody radzenia sobie z realizacją wielu

rzeczy (które w pewnych dziedzinach działalności mogą być szczególnie efektywne), przy

czym te metody działania są niezwykle konsekwentne. Jednak taki sposób zachowania

ma skłonność przejawiania piętna bezwzględności w stosunku do innych, ponieważ osoba

taka nienawidzi czynić czegokolwiek połowicznie i ma skłonność przecinać na pół jądro

każdego problemu bez przejmowania się możliwymi następstwami. Dlatego niecierpliwość,

bezwzględność i bezkompromisowa samowola są powszechnymi cechami osób z takim

dostrojeniem, występuje tutaj również bezgraniczna odwaga i niezwykła zdolność

zaradnego i zdecydowanego działania w krytycznych sytuacjach. Osoby z takim dostroje-

niem są szczególnie predysponowane do sytuacji, w których potrzebne jest podjęcie

szybkich, gruntownych działań i decyzji.

Każdy, kto posiada w swoim horoskopie wyzywające aspekty tych dwóch planet, musi zderzyć

się z naturą tej siły, a największe znaczenie mają tutaj wartości osobiste, które kierują

wyrażaniem tej siły. W powiązaniu z ludzką i współczującą wrażliwością, energie te mogą

uczynić taką osobę kanałem, poprzez który wyrażą się rozstrzygające działania i

przekształcenia, których wiele osób pragnie, a które tylko niektórzy potrafią zrealizować.

Jeśli wyrażanie tych energii jest właściwie zdyscyplinowane - a osoby z takim układem po-

siadają niewiarygodną zdolność samodyscypliny - umysł i siła woli mogą być wykorzystane dla

całkowitej przemiany, czy to otaczającego świata, czy też swojej własnej osoby, albo też

obydwu tych rzeczy jednocześnie. Jednak, jeśli energia ta nie jest kierowana właściwie i jeśli

dana osoba jest zaślepiona swoją osobistą siłą z nastawieniem na siebie, może tu mieć

miejsce, mające charakter przymusowy, pożądanie zwycięstwa każdym kosztem i postawa

„móc znaczy mieć do tego prawo" (might makes right), co może prowadzić do okrucieństwa,

zachowań antyspołecznych, a nawet przestępczych oraz całkowitego lekceważenia

wszelkich wartości moralnych, etycznych i społecznych. Pożądanie osiągnięcia różnych

rzeczy poprzez użycie wyłącznie siły może prowadzić do pewnego rodzaju samowoli, którą

można wyrazić następująco: „Bez względu na wszystko mam zamiar robić to, co zechcę!"

Osobliwym elementem tej postawy jest to, że osoba taka rzadko wie, czego rzeczywiście by

chciała. Dana osoba jest wiedziona przez siły o charakterze przymusowym - można

powiedzieć, że jest we władaniu przytłaczającej mocy, która domaga się swego ujawnienia.

To „bycie władaną" dotyczy w równym stopniu osób, które używają tej siły w sposób

konstruktywny, jak i wykorzystujących jej do niszczenia; u wszystkich z nich występuje

podobny rodzaj obsesji i niezadowolenia. Jednak osoba, która poświęca się dla ideału (bez

względu na to, czy jest on pozytywny, czy też nie) odczuwa to bycie władaną jako sens

posłannictwa, kierujący ją nieubłaganie do pewnego celu. Ponadto, takie fanatyczne

poświecenie i zaangażowanie w posłannictwo życiowe może być czymś bardzo cennym na

każdej drodze samoprzemiany, wymagającej od nas gruntownych przekształceń naszej

osobowości i „transmutacji" naszych pożądań do postaci wyższych aspiracji.

Wówczas jednak, kiedy osoba dostrojona do tych wibracji zaangażuje się w przemianę,

występują pewne problemy, którym musi ona stawić czoła. Podstawową sprawą jest to, że

kiedy podejście takiej osoby do powolnych procesów zmian osobistych zabarwione jest

przez niecierpliwość i bezwzględność, ma ona skłonność do stawania się nadmiernie

szorstką, z jej wszystkimi wadami i ograniczeniami. Zamiast skupiać swoje wymagania na

innych osobach i na społeczeństwie, jak było to przedtem, teraz żąda ona zbyt wiele od siebie.

Dlatego ważne jest, aby osoba taka widziała obecne w jej wnętrzu siły o charakterze

przymusowym jako obiektywne siły chcące się ujawnić, które (podobnie jak dzikie zwierzę)

muszą być kontrolowane i kierowane. Jeśli osoba taka zbytnio identyfikuje się z sukcesem

lub niepowodzeniem związanym z duchową drogą rozwoju, będzie ona nieustannie kreować

jeszcze większe napięcie wewnętrzne i większą frustrację. Pierwszym etapem jest więc po

prostu uznanie potrzeby przekształceń, drugim - rozpoczęcie rozumienia zawiłości i sub-

telności tego procesu, następnym - rozpoczęcie uważnego działania na podstawie tego

zrozumienia, przy jednoczesnym rozwijaniu poczucia zadowolenia chwilą obecną. Innym

problemem, z którym często styka się taka osoba, jest złość i uraza, które wypływają na

powierzchnię wówczas, kiedy zaczyna ona pracę nad osiąganiem samowiedzy. Gwałtowne i

wybuchowe cechy tych emocji pochodzą stąd, że osoba taka była przez długi czas

nieświadoma swoich najgłębszych pożądań i frustracji. Takie układy wskazują na tendencje

do sa-motłumienia, a osoba taka jest dlatego często zupełnie nieświadoma gwałtowności

swojej natury i mocy tendencji karmicznych, które dotąd tak bardzo wpływały na jej

zachowania w ziemskim wcieleniu. Jednym ze środków zaradczych na złość i urazy jest praca

nad rozwinięciem umiejętności przebaczania nie tylko innym, ale również sobie.

Aspekty Księżyca

Chociaż celem tego rozdziału jest przedyskutowanie przede wszystkim aspektów planet

zewnętrznych, to jednak nie możemy potraktować zagadnienia aspektów związanych z

przemianą bez przynajmniej krótkiej wzmianki o aspektach Księżyca. Dotknięcie tego tematu

jest szczególnie potrzebne z tego względu, że Księżyc jest w tak bliski sposób powiązany z

przeszłymi uwarunkowaniami - a więc i z karmą.

Podstawową zasadą, którą musimy zrozumieć, interpretując w sposób dokładny aspekty

Księżyca, jest to, że oddziaływanie Księżyca z innymi planetami pokazuje, jak jesteśmy w

stanie wykorzystać i wyrazić rezultaty przeszłych doświadczeń i uwarunkowań. Innymi

słowy, aspekty te ujawniają to, czy nasze uczucia i reakcje instynktowne powstrzymują!

zaburzają wyrażanie naszych popędów i spełnienie naszych potrzeb, czy też dają nam oparcie i

ośmielają do autoekspresji, będąc podstawą wewnętrznego bezpieczeństwa i spokoju.

Płynne aspekty zawierające Księżyc oznaczają zwykle, że nasz wzór karmiczny w tym

obszarze nacechowany jest dużą giętkością i trafnym poczuciem naszych możliwości,

pozwalając nam kontrolować wewnętrzne zasoby i wykorzystywać spontaniczne reakcje

w twórczy i ekspresyjny sposób. Natomiast wyzywające aspekty zawierające Księżyc

często ujawniają obszary życia, w których wzór karmiczny ma charakter problematyczny, a

czasami jest dosyć sztywny. Tam gdzie jesteśmy sztywni, a więc i niezdolni do łatwego

przystosowania, siły życiowe nie mogą płynąć. Wówczas jesteśmy ciągle spięci w tym

obszarze życia, a to wewnętrzne napięcie przejawia się w codziennym życiu jako reagowanie

na doświadczenia ze zbyt dużą wrażliwością. Faktem jest, że można łatwo obmyślić

kluczowe wyrażenia dla różnych aspektów dynamicznych Księżyca, koncentrując się na

słowie „nadwrażliwość": aspekt Księżyc-Mars oznacza, że ktoś przejawia nadwrażliwość

dotyczącą domagania się uznania dla własnego Ja; aspekt Księżyc-Merkury wskazuje na

nadwrażliwość dotyczącą własnych idei i opinii; aspekt Księżyc-Jowisz wskazuje na

nadwrażliwość dotycząca własnego ego, jako że taka osoba chce wywołać wrażenie

wspaniałomyślności i ogromnych swoich możliwości itd. Jeśli jakaś planeta (szczególnie

któraś z pozostałych planet osobistych) jest w wyzywającym aspekcie z Księżycem,

występują: uogólnione napięcie i lęki, dotyczące stracenia swoich korzeni, stracenia podstaw

swojego bezpieczeństwa emocjonalnego lub stania się podatnym na zranienia, jeśli wyjdzie

się poza stary wzór autoekspresji i zachowania (Księżyc) dla wyrażenia energii zestrojonej z

zupełnie innymi wibracjami (pokazywanymi przez drugą planetę). Z drugiej strony, płynne

aspekty zawierające Księżyc są wskaźnikami łatwego i spontanicznego przepływu naszych

energii emocjonalnych i energii będących naszym oparciem, kanałami ekspresji

wskazywanymi przez pozostałe, zaangażowane w te aspekty planety. Przy takich aspektach

nasza ekspresja tych energii jest nieskrępowana lękiem i ożywiana pozytywnym

zaangażowaniem emocjonalnym, jako że są to odczucia naturalnego komfortu w zakresie

codziennego życia.

Innym ważnym punktem dotyczącym aspektów Księżyca jest to, że każdy jego ścisły aspekt

zabarwia nasze uczucia dotyczące nas samych - to co powszechnie nazywane jest obrazem

siebie. Kiedy taki aspekt jest płynny, zwykle posiadamy dosyć obiektywne poczucie naszej

prawdziwej natury i naszych zdolności w tym obszarze życia. Kiedy jest dynamiczny

(szczególnie kwadratura i opozycja), zwykle posiadamy raczej nietrafne odczucia dotyczące

nas samych i skłonność do braku obiektywizmu we wskazywanym obszarze. Oczywiście,

kiedy wyrażamy siebie w sposób, który jest czysto naturalny, komfortowy i płynny, inni ludzie

reagują na nas z odprężeniem i entuzjazmem. Kiedy wyrażamy złe samopoczucie, napięcie

lub lęk, inni również poddają się tym wibracjom. Aspekty Księżyca są więc kluczem do

zrozumienia, jak inni ludzie (i ogólnie społeczność) reagują na nas i na ile komfortowo czują

się oni z nami.

Ostatnia wskazówka interpretacyjna dotycząca aspektów Księżyca to wyjaśnienie z książki

Roberta Jansky'ego Interpreting the Aspects. Kiedy przejrzałem tę krótką, ale niezmiernie

użyteczną klasyfikację, spowodowała ona wyklarowanie mojego odczucia, że aspekty

Księżyca działają w znacząco różny sposób, w zależności od drugiej zaangażowanej w nie

planety. Wyrażając to zwięźle:

A. Księżyc w wyzywających aspektach ze Słońcem, Wenus, Merkurym, a czasem Marsem,

wskazuje na odczucia bycia niezdolnym do wyrażenia tego, co się czuje.

B. Księżyc w wyzywających aspektach z pozostałymi planetami ujawnia uczucia bycia nie

nadającym się do sprostania wymaganiom życiowym.

Jeśli czytelnik zastosuje te zasady do różnych wzajemnych wymian Księżyca, ich użyteczność i

trafność powinny stać się łatwo widoczne.

Rozumienie „tematów" w horoskopie urodzeniowym

Kiedy raz uzyskamy głębokie zrozumienie znaczenia poszczególnych aspektów, będziemy mogli

w znacznie szerszym zakresie zacząć stosować tę znajomość do różnych wzajemnych wymian

pomiędzy dwunastoma podstawowymi zasadami. Jak wspomniano we wstępie, kluczowa dla

holistycznego podejścia do horoskopu jest zdolność znajdywania tematów, które dominują w

czyimś życiu, poprzez dokonanie syntezy czynników horoskopu we wzajemnych związkach

pomiędzy dwunastoma podstawowymi zasadami. W konkretnym horoskopie musimy korzystać

nie tylko z samych aspektów, ale również z pozycji tworzących te aspekty planet w znakach i

domach. Jest to postępowanie trudniejsze niż wydzielanie poszczególnych aspektów i czytanie

zestawu interpretacji z podręcznika i jest to zdolność, która nie może być łatwo wyuczona czy

opisana w postaci pewnej kwintesencji, jako że ilość układów aspektów, znaków i domów jest

bardzo liczna. Sposób, w jaki wyraża się każdy poszczególny aspekt, jest modyfikowany

poprzez zaangażowane znaki, a energia każdej planety jest wyrażana w sposób, który jest

zabarwiony nie tylko poprzez jej ścisłe aspekty, ale również przez jej położenie w znakach.

Przykładowo, jeśli w czyimś horoskopie, oprócz tego że Mars znajduje się w Skorpionie

(wzajemna wymiana pomiędzy astrologicznymi literami 1 i 8, zabarwiająca ekspresję energii

Marsa cechami Plutona), obecny jest również ścisły aspekt Mars-Pluton (inna wzajemna

wymiana liter 1 i 8), to występuje tutaj podwójne uwydatnienie tego samego układu energii, a

energia Marsa będzie silnie nacechowana właściwościami plutonicznymi. Jeśli Mars jest

również w 8 domu lub Pluton w 1 domu, to temat ten będzie jeszcze bardziej dominujący.

Również następny przykład może pomóc w wyjaśnieniu tego syntetycznego sposobu

rozpatrywania horoskopu, szczególnie początkującym i średnio zaawansowanym adeptom

astrologii. Załóżmy, że dana osoba ma Merkurego w Koziorożcu: dostrojenie świadomego

umysłu tej osoby będzie nieuniknienie posiadało pewne cechy podstawowe obecne u wszystkich

innych osób, które mają Merkurego w takiej pozycji. Ale przypuśćmy, że ta właśnie osoba ma

również Saturna w ścisłym aspekcie z Merkurym. Daje to w efekcie podwójne uwydatnienie

tego samego tematu: wzajemna wymiana liter astrologicznych (lub zasad) trzeciej i dziesiątej

(lub szóstej i dziesiątej, jeżeli u tej osoby wymiar Merkurego wydaje się silny raczej w

Pannie). Przy takim podwójnym uwydatnieniu dotyczącym tych samych oddziaływań

dynamicznych będziemy wiedzieli, że dana osoba będzie posiadała silną tendencję do

dokładnego zajmowania się szczegółami, do poważnego i praktycznego sposobu myślenia, do

napięcia nerwowego i pracowitości w uzyskiwaniu pewności dotyczącej swoich idei. Jeśli

osoba ta posiada inne czynniki w horoskopie urodzeniowym, które również reprezentują

wzajemną wymianę pomiędzy tymi właśnie zasadami (jak Merkury w 10 domu, czy Saturn w

3 lub 6 domu), wystąpi jeszcze większa dominacja tego tematu w życiu tej osoby. Astrolog

może wówczas być pewny, że powinien to być jeden z głównych tematów dyskutowanych

podczas konsultacji.

Innym trudnym obszarem interpretacji aspektów dla studiujących astrologię jest całe

zagadnienie konfiguracji tworzonych przez wiele planet jednocześnie i zawierających wiele

różnych aspektów. Ostatecznie, jedynie lata doświadczenia i praktyki umożliwiają

przezwyciężenie tych wydających się nie do pokonania przeszkód, ponieważ musimy

rozwinąć umiejętność spostrzegania konfiguracji obecnych w horoskopie jako całości i

zlewania w jedno znaczenia wszystkich uwikłanych planet w tak złożonych układach. Wiele

podręczników jest tak pełnych abstrakcyjnych teorii dotyczących różnych konfiguracji, jak np.

wielki trygon, półkrzyż, wielka kwadratura, latawiec itd., że cały ten proces wydaje się jeszcze

bardziej skomplikowany, niż jest w rzeczywistości. To co zwykle jest ignorowane, to fakt, że

wszystkie te różnorodne czynniki i detale symbolizują po prostu różne strony jednej całości -

żyjącej osoby. W przypadku takich konfiguracji trzeba mieć na uwadze przede wszystkim trzy

poniższe podstawowe podejścia, które są znacznie ważniejsze niż konkretny typ uwikłanej

konfiguracji:

A. Zamiast skupiać się na typie rozważanej konfiguracji, np. wielkim trygonie, palcu bożym,

latawcu itd., powinno się przede wszystkim rozumieć znaczenie uwikłanych w nie planet i ich

poszczególnych, wzajemnych wymian z innymi planetami tej konfiguracji.

Wówczas jesteśmy w stanie połączyć te znaczenia w sposób, który trafnie odzwiercie dla to, jak

dana osoba faktycznie doświadcza tych energii. Każda z tradycyjnych konfiguracji może być

twórcza i przynosić pozytywne rezultaty, pomimo rozpowszechnienia przeciwnych przekonań,

jako że wszystkie z nich reprezentują szczególnie zintensyfikowane wzajemne oddziaływania

energii i zasad symbolizowanych przez zaangażowane w nie planety.

B. Powinniśmy skupić się na poszczególnych planetach danej konfiguracji odpowiednio do

znaczenia tych planet w całym horoskopie danej osoby. Przykładowo, jeśli dana planeta jest władcą

Słońca, Księżyca lub znaku wschodzącego albo dyspozytorem wielu innych planet, będzie ona

zawsze szczególnie ważna, Innymi słowy, jeśli planeta uczestniczy

w głównych tematach horoskopu, a więc symbolizuje dominujące dostrojenie wyrażane przez

daną osobę, jej rola w danej konfiguracji jest warta specjalnej uwagi.

C. Nade wszystko powinniśmy skupić swoją uwagę na każdej planecie osobistej (lub

ascendencie) zaangażowanej w konfiguracji, jako że czynnik ten symbolizuje najbardziej

bezpośredni sposób wyrażania energii całej konfiguracji i ujawnia wymiary czyjegoś istnienia,

które są zwykle przynajmniej częściowo uświadamiane i dlatego mają szczególnie

bezpośredni wpływ na czyjeś codzienne doświadczenie. Dana osoba będzie potrafiła rozpoznać

wpływy planet osobistych i dlatego będzie jej łatwiej zrozumieć, a być może i zmodyfikować

ekspresję tych energii. Innymi słowy, jako że podejście danej osoby do tych wymiarów

doświadczenia może być świadomie dostosowane, wyrażanie całego wzoru energetycznego

danej konfiguracji może zostać zmodyfikowane.

Jeśli wszystko inne zawodzi w wyjaśnianiu znaczenia danego aspektu, to jest jedna technika,

która często jest szczególnie odkrywcza, nie tylko dla samego astrologa, ale również dla

pacjenta -technika „wewnętrznego dialogu]. Możemy grać rolę każdej planety, pracując w

kierunku wyrażenia słowami, działaniem lub poprzez emocje tego, jak każda z energii przejawia

się w naszym wnętrzu. Kiedy dana osoba realizuje w działaniu podstawowe popędy i potrzeby

wskazywane przez każdą z planet w danym aspekcie, jest tak, jakby dwie części jej Ja

zyskiwały wiedzę o sobie, ucząc się wzajemnie akceptować to, czym są one w

rzeczywistości. Technika ta jest szczególnie wartościowa w pracy z tymi rodzajami blokad i

konfliktów, które są wskazywane przez aspekty wyzywające, ponieważ występują one w tych

obszarach, które u tej osoby wymagają pewnego rodzaju integracji. Technika dialogu

wewnętrznego jest używana od wielu lat z wielkim powodzeniem, zarówno w technice

psychodramy, jak i w terapii Gestalt, i jest to metoda, z którą udzielający porad astrolog

powinien być zaznajomiony. Metoda ta często dostarcza bezpośredniego doświadczenia

określonego problemu, symbolizowanego przez dany aspekt, a taka bezpośredniość ma

znacznie większą siłę i znacznie bardziej kształtuje świadomość, niż zwykła intelektualna

dyskusja lub abstrakcyjne zasady.

7

Karma i związki międzyludzkie

Związki międzyludzkie istnieją po to,

aby odkryć samego siebie,

a nie dla naszej wlasnej przyjemności.

Ludzie, szczególnie prawdziwi przyjaciele,

są zwierciadłami,

w których zaczynamy odkrywać siebie.

H. F. Weekley

Potrzebna byłaby cała książka, gdybyśmy chcieli wyjaśnić wszystkie różnorodne czynniki

astrologiczne odnoszące się do związków międzyludzkich i ich karmicznych powiązań.

Dlatego w rozdziale tym skoncentruję się na tych głównych czynnikach napotykanych w

horoskopach porównawczych, które są zwykle problematyczne i mogłyby być potraktowane

bardziej efektywnie dzięki rozważeniu obecnych tutaj wzorów karmicznych. Skupię się głównie

na aspektach Saturna, Urana, Neptuna i Plutona i na odpowiadających im domach, co nie

oznacza, że inne czynniki w horoskopie porównawczym czy indywidualnym nie mają powiązań

karmicznych w odniesieniu do związków międzyludzkich. Faktem jest, jak wspomniałem o tym

wcześniej, że na dobrą sprawę można patrzeć na horoskop urodzeniowy jako nie pokazujący

nic innego, jak tylko karmę! Jeśli prawo karmy kieruje wszystkim w naszym indywidualnym

życiu - przynajmniej jeśli chodzi o ogólny wzór, strukturę i warunki - wówczas wydawałoby się to

szczególnie prawdziwe w odniesieniu do naszych związków z innymi osobami, w których

występuje nie mające końca dawanie i branie poprzez spontaniczną wzajemną wymianę energii.

Można powiedzieć, że występuje tutaj stałe udzielanie kredytu i obciążanie naszego konta

karmicznego w odniesieniu do poszczególnego związku, ciągłe spłacanie zadłużenia i

oczyszczanie ze zobowiązań. W pewnych przypadkach musimy innej osobie przede wszystkim

dawać, w innych brać od niej, a w końcu są wzajemne związki, w których wydaje się istnieć

dosyć wyrównana wymiana energii, jakby zakres karmy był zawsze subtelnie zrównoważony

poprzez cykliczną wzajemną wymianę.

Jako astrolog udzielający porad małżeńskich i rodzinnych, widziałem wiele setek związków i to

doświadczenie w sposób jasny ujawniło mi pewien nieunikniony fakt: kiedy dokonuje się

porównania horoskopów, to mimo że czynniki astrologiczne symbolizujące różne typy

przyciągania i dopasowania są prawie niezliczone, czynniki międzyhoroskopowe, które

symbolizują określone problemy przy tworzeniu związku funkcjonującego w zdrowy sposób,

mogą być w wielu przypadkach ograniczone do kilku kluczowych elementów. Tymi problema-

tycznymi czynnikami są wyzywające aspekty międzyhoroskopowe, zawierające Saturna,

Urana, Neptuna lub Plutona jednej osoby i jedną z planet osobistych lub ascendent drugiej22.

22 Zakładam tutaj, że czytelnik jest obeznany z podstawowymi czynnościami stawiania

horoskopu porównawczego, mianowicie: 1) znajdywaniem ścisłych aspektów pomiędzy

planetami dwóch osób; 2) znajdywaniem, które domy jednego horoskopu aktywowane są przez

planety drugiego horoskopu. Inną bardzo ważną czynnością jest znajdywanie ogólnej harmonii

pomiędzy planetami osobistymi i ascendentem tych dwóch osób w odniesieniu do żywiołów,

ponieważ niezgoda pomiędzy dwiema planetami osobistymi (np. Marsem w znaku ziemskim i

Marsem w znaku ognistym) może również wskazywać określone konflikty.

Aspekty te ujawniają obszary życia, w których te dwie osoby mogą doświadczyć napadowych

konfliktów, niezgody, rozczarowań, dręczenia, braku zaufania czy manipulacji. Wszystkie one

ujawniają specyficzną wzajemną wymianę energii, doświadczaną jako główny problem w

związku i jako główną przeszkodę w próbach osiągnięcia harmonii i współdziałania. Nie

znaczy to, że takie aspekty nie wnoszą efektów pozytywnych, czy że niemożliwe jest tutaj

dostosowanie, ponieważ te właśnie obszary napięcia w związku mogą oznaczać najbardziej

pouczające doświadczenia dla obydwu stron. W większości przypadków obecność takich

aspektów pomiędzy horoskopami wskazuje na potrzebę osiągnięcia przez obydwie osoby

wyższej perspektywy, dotyczącej ich wzajemnego na siebie oddziaływania i rozpoczęcia

tworzenia nowych sposobów odnoszenia się do siebie, jeśli związek ten ma być trwałym i sa-

tysfakcjonującym doświadczeniem. W pewnych przypadkach napięcie jest zbyt duże, aby te

osoby mogły się dostosować; ich natury są tak różne, że żaden wysiłek nie jest w stanie

umożliwić im stworzenia wzajemnie harmonijnego dopasowania. Ale w przypadkach, w których

występuje podstawowa harmonia głównych energii, celów i ideałów (szczególnie kiedy

wskazuje na to przynajmniej kilka płynnych aspektów pomiędzy planetami osobistymi oraz

ascendentami obydwóch osób), takie wyzywające aspekty mogą tym osobom dostarczać sty-

mulacji do rozwinięcia samoświadomości, jak i do uzyskania wzajemnego uznania

indywidualnej tożsamości i wyjątkowości.

Podobnie jak w pracy z horoskopem indywidualnym, powinniśmy skupiać uwagę na

aspektach najbardziej ścisłych i jak zwykle, również tutaj koniunkcja jest uważana za

najsilniejszy ze wszystkich aspektów. W horoskopie porównawczym, jeszcze bardziej wyraźnie

niż w horoskopach indywidualnych, aspekty wyzywające, zawierające planety osobiste lub

ascendent, ujawniają konflikt i niezgodę, z wyjątkiem niektórych opozycji, które jedynie w

horoskopie porównawczym mogą być wskaźnikiem silnego przyciągania, pobudzania i uczuć

osiągnięcia pełni. (Takie opozycje to: Księżyc-Księżyc, Słońce-Księżyc, Wenus-Księżyc, a w

niektórych przypadkach Wenus-Słońce i Wenus-Wenus.) Aspekty wyzywające w

horoskopach porównawczych, w sposób bardziej regularny i godny zaufania niż w

horoskopach indywidualnych, mają tendencję do przejawiania się w postaci jawnych i

bezpośrednich obszarów problemowych, których te dwie osoby są prawie zawsze w jakimś

stopniu świadome. Aspekty te stanowią tak niezawodny czynnik dla zrozumienia związków

wzajemnych dlatego, kiedy taki aspekt obecny jest w indywidualnym horoskopie

urodzeniowym, osoba taka zawiera w sobie całą energię wzajemnego oddziaływania planet i

może nawet w młodym wieku zacząć integrować tendencje konfliktowe i nauczyć się, jak

pokierować tymi energiami. Jednak w związkach wzajemnych z drugą osobą nie możemy

modyfikować energii naszego partnera; po prostu odnosimy się do danej osoby w taki sposób,

w jaki potrafimy. Jeśli na przykład, wyrażane przez kogoś energie Słońca, Księżyca lub Wenus

nie harmonizują z naszymi własnymi, nie możemy zrobić wiele, z wyjątkiem nauczenia się

akceptowania tej osoby bez osądzania, krytycyzmu czy żądań. Możemy nauczyć się dopasowy-

wać do czyjegoś sposobu bycia, ale nie możemy tego sposobu zmienić. Faktem jest, że jeśli

żądamy, aby druga osoba próbowała wypełnić nasze potrzeby, przyswajając zachowanie, które

nie jest autentyczne i spontaniczne, często odczuwamy później jeszcze większą frustrację,

kiedy nasza zależność od tej osoby stała się boleśnie oczywista, i kiedy jej mechaniczne

zachowanie jest niezmiennie niesatysfakcjonujące dla nas obojga.

Pomocny może być tutaj przykład występowania różnicy pomiędzy określonym aspektem w

horoskopie urodzeniowym i takim samym aspektem w horoskopie porównawczym. Jeśli dana

osoba ma w horoskopie urodzeniowym Merkurego w kwadraturze z Saturnem, może

borykać się z tą siłą, pracując wyjątkowo ciężko dla nauczenia się nowych faktów i

umiejętności po to, aby rozwinąć sposób samoekspresji charakterystyczny dla

systematycznego i efektywnego typu umysłu, albo też dostosować swoje naczelne wartości

(Saturn) dotyczące inteligencji i umiejętności werbalnych. Te wysiłki mogą w rzeczywistości

zabrać sporo czasu na dojście do widocznych rezultatów i przemiany osobistej, ale nie ma

wątpliwości, że pewnego rodzaju dostosowania można dokonać świadomie. Z drugiej strony, w

związkach wzajemnych, w których Saturn jednej osoby jest w kwadraturze z Merkurym

drugiej osoby, osoba reprezentująca w tym aspekcie Merkurego odczuwa presję krytycyzmu,

żądań i ograniczeń ze strony osoby reprezentującej Saturna, i to bez względu na jej próby

uniknięcia czy zmiany tej sytuacji. Osoba reprezentująca Merkurego może uważać, że zmiana

jej podejścia w stosunku do osoby reprezentującej Saturna jest sposobem pomyślnego

rozwiązania problemu i w rzeczywistości może ona dojść do wniosku, że bardzo korzystne jest

dla niej narzucenie sobie konieczności zdyscyplinowania swoich myśli i sposobu

porozumiewania się. Jednak wzajemne oddziaływanie energii uczestniczących w tym aspekcie

będzie ciągle obecne i osoba reprezentująca Merkurego może odkryć, że życie z taką osobą

w dużej zażyłości prowadzi do poważnych obciążeń jej systemu nerwowego, jak również może

zmniejszać jej pewność dotyczącą swojej własnej inteligencji. To, na ile dotkliwie osoba

reprezentująca Saturna będzie wyrażała krytycyzm, będzie oczywiście wpływało na to, czego

doświadczy osoba reprezentująca Merkurego, ale postawy negatywne, nawet jeśli nie zostają

okazane, są nadal negatywne i mogą być odczuwane przez tę drugą osobę jako groźny

wpływ na jej pole energetyczne. Podobnie, osoba reprezentująca Saturna będzie niezdolna do

zmiany myślenia osoby reprezentującej Merkurego, bez względu na to, jakie by podejmowała

kroki w tym kierunku. Tak więc, jeśli czuje się ona zagrożona ideami osoby reprezentującej

Merkurego, może ona jedynie wycofać się z wzajemnego związku z tą osobą lub otworzyć się

na te idee, aby dostrzec, jak mogą one być wykorzystane do zrozumienia tej osoby. Idee osoby

reprezentującej Merkurego mogą w rzeczywistości przynieść korzyść jej pracy i ambicjom,

dając jej inny punkt widzenia i pomagając w odrzuceniu sztywności jej opinii i uprzedzeń, jako że

Merkury jest giętki, a Saturn ograniczający. Nie można jednak zaprzeczyć, że taki aspekt może

wskazywać na wiele niezmiernie pozytywnych cech, ale przykład ten przedstawiam tutaj przede

wszystkim dlatego, aby pokazać, że poszczególne aspekty są wyrażane w bardziej przewidywalny

i jawny sposób w związku międzyosobowym, niż w przypadku horoskopu indywidualnego.

Kiedy w horoskopie porównawczym występuje więcej niż jedna koniunkcja, kwadratura czy

opozycja, zawierająca którąś z czterech planet zewnętrznych, wówczas powinniśmy być ostrożni

oceniając, czy dodają one swój udział do głównego tematu w związku wzajemnym. Przykładowo,

jeśli Saturn Mary jest w koniunkcji z moim Księżycem i w kwadraturze z moją Wenus, wówczas

jest oczywiste, że moja reakcja emocjonalna w stosunku do niej może zostać skrytykowana,

udaremniona lub zignorowana, i że mój sposób emocjonalnego podejścia do niej może

zaktywować jej saturniczne lęki i tendencje obronne. Jeśli, w innym przykładzie, mój Uran jest w

opozycji do Słońca Nancy i w kwadraturze do jej Marsa, rezerwa i nieprzewidywalność mojego

skupionego na sobie postępowania może łatwo wytworzyć u niej odczucie, że nie może ona na

mnie polegać, lub że nie będzie ona mogła nigdy planować czegokolwiek, co wymaga mojego

współdziałania, jako że w każdym momencie mogę odciąć się od jej zainteresowań i aspiracji.

Może ona nawet czuć do mnie silną urazę z powodu frustracji, których jej dostarczam. Takie

tematy w stosunkach wzajemnych są prawie zawsze wskazywane przez co najmniej dwa (często

więcej) aspekty dynamiczne, tworzone przez którąś z planet zewnętrznych jednej osoby z planetami

osobistymi lub ascendentem drugiej. Te tematy mogą być również wskazywane przez

powtórzenie identycznych (a przynajmniej bardzo podobnych) wzajemnych wymian

zawierających którąś z czterech planet zewnętrznych z horoskopów każdej z tych osób.

Przykładowo, jeśli mój Uran jest w kwadraturze z Marsem Jerry, a jej Uran w opozycji z moim

Marsem, eksplozywność tej wzajemnej wymiany jest podwójnie uwydatniona. Pamiętam pewien

horoskop porównawczy, który wykorzystywałem w wykładach synastrycznych, zawierający trzy

takie podwójne uwydatnienia (co często nazywałem w wykładach „podwójnymi uderzeniami");

znając tę parę od wielu lat, obserwowałem, jak tematy pokazywane przez te podwójne wymiany

rzeczywiście były dominującą problematyką w tym związku. Były to następujące aspekty:

Jego Wenus w koniunkcji z jej Neptunem; jej Wenus w koniunkcji z jego Neptunem;

Jego Saturn w opozycji z jej Wenus; jej Saturn w kwadraturze z jego Wenus;

Jego Uran w opozycji z jej Słońcem; jej Uran w kwadraturze z jego Słońcem.

Znaczenie tych różnych wzajemnych wymian powinno stać się widoczne w następnych

podrozdziałach; każdy obeznany z książką Loisa H. Sargenta Howto Handle YourHuman

Relations, od razu zorientuje się, jak przejawiają się powyższe wzajemne wymiany. Ale wystarczy

powiedzieć, że współczucie i sympatia pokazywane przez układy Wenus-Neptun nie są

wystarczające, aby umożliwić takim osobom znoszenie frustracji emocjonalnej układów Wenus-

Saturn i sporadycznie występujących niestabilnych energii układów Słońce-Uran. Rozwiedli się

oni w niespełna dwa lata po ślubie, chociaż żyli razem, rozstając się i powracając (Uran!) przez

wiele lat, zanim się pobrali.

Innym ważnym czynnikiem, na którym powinniśmy się skupić, rozważając aspekty w

horoskopach porównawczych, jest to, jak powiązane są planety jednej osoby z głównymi

konfiguracjami planet w horoskopie drugiej osoby? Przykładowo, jeśli czyjś ascendent aktywuje

ścisłą kwadraturę w moim horoskopie, będąc w koniunkcji z jedną planetą, a w kwadraturze z

drugą, rolą tej osoby w moim życiu - przynajmniej częściowo - będzie postawienie mnie przed

wyzwaniem uporania się z obszarem życia, który może być dla mnie niezmiernie

problematyczny. Mogę nie lubić frustracji wynikających z takiej konfrontacji, ani cierpienia

związanego z nabywaniem koniecznej samowiedzy, ale nie oznacza to, że wzajemny stosunek

jest „zły" lub, że jesteśmy nieodwracalnie „niedopasowani". Ponieważ, jeśli będę świadomie

pracował nad zlikwidowaniem napięć i konfliktów, wskazywanych przez aspekt kwadratury, mogę

w bardziej refleksyjnym i uduchowionym momencie docenić wyzwanie, które ta druga osoba mi

ukazuje. Jeśli z kolei Merkury innej osoby aktywuje tę samą kwadraturę w moim horoskopie,

mogę stać się bardziej świadomym moich problemów poprzez dialog z tą osobą; i faktycznie,

porozumienie się z taką osobą może być szczególnie efektywne jako doświadczenie

terapeutyczne, ponieważ osoba ta bardzo łatwo dostraja się do moich konfliktów wewnętrznych.

Inny rodzaj wzajemnej wymiany, w której planety jednej osoby związane są z głównymi

konfiguracjami horoskopu drugiej osoby, może być przedstawiony następująco: Jeśli czyjaś

Wenus jest w trygonie z jedną z planet będących wzajemnie w ścisłej kwadraturze w moim

horoskopie, osoba ta może być zdolna pomóc mi w nastręczającym mi zwykle trudności

zharmonizowaniu wyrażania energii. Osoba ta może więc mieć szczególnie kojący i ośmielający

wpływ na moją osobę, o ile dążę do wyrażenia siebie w sposób, który nastręcza wiele trudności.

Analizując aspekty pomiędzy dwoma horoskopami powinno się mieć na uwadze wszystkie

powyższe szczegóły, ponieważ jeśli tego nie uczynimy, nasze wyjaśnienie tych wzajemnych

wymian będzie miało często dosyć powierzchowny charakter, zamiast odkrywać znaczenie

wzajemnego związku na najgłębszym poziomie doświadczenia. Ponadto, aspekty nie będą

zrozumiane w wystarczającym stopniu, aby umożliwić zaangażowanym osobom osiągnięcie

przynoszącej efekty perspektywy dotyczącej ich związku.

W następnych podrozdziałach będę używał terminu „aspekt porównawczy" zamiast

nieporęcznego określenia aspekt międzyhoroskopowy, aby oznaczyć ściśle główne aspekty

pomiędzy planetami dwóch różnych horoskopów. Pierwszy raz usłyszałem to określenie, kiedy

uczęszczałem na wspaniałe wykłady dotyczące synastrii, prowadzone przez pana i panią

Kenneth Negus na zjeździe AFA w 1976r. Jest to zwięzły i użyteczny termin przyczyniający się

do rozwoju specjalistycznego języka, związanego z wszelkimi odmianami horoskopów po-

równawczych.

„Wyzywające" aspekty porównawcze Saturna

Kiedy zaczynałem stawiać horoskopy porównawcze i kiedy ciągle byłem jeszcze pod wpływem

tradycyjnej interpretacji aspektów dynamicznych Saturna w horoskopie porównawczym,

mówiącej, że są one „złe" i skazują dany związek na niepowodzenie (i prawdopodobnie rozwód

w przypadku małżeństw), nie mogłem zrozumieć, dlaczego horoskop porównawczy prawie

każdego małżeństwa - włączając w to te, które przetrwały całe dekady! - zawierał co najmniej

jeden (a często więcej) taki aspekt. Najbardziej istotne są aspekty porównawcze Saturna ze

Słońcem, Księżycem, Wenus lub ascendentem drugiej osoby. Widząc takie wzajemne

wymiany w setkach horoskopów porównawczych i po uzyskaniu lepszego zrozumienia

podstawowego znaczenia Saturna i jego powiązania z karmą, zacząłem uświadamiać sobie,

czego to wszystko dotyczy. Saturn często symbolizuje rzeczy, które przetrwały lub - w innych

przypadkach - ujawniają potrzebę stworzenia bezpiecznej struktury życiowej, która przetrwa

długi okres, nawet jeśli doświadczenie będzie dowodzić, że tak nie jest. Związek Saturna z

różnymi powiązaniami karmicznymi (często, sztywnymi przywiązaniami odnoszącymi się do

bezpieczeństwa obydwu osób) dotyczy również znaczenia jego aspektów porównawczych,

szczególnie kiedy zaczynamy widzieć wszystkie ważne czynniki w naszym życiu jako będące

ostatecznie karmicznej natury. Dlatego spostrzegając poważne związki (szczególnie

małżeństwa) jako uporządkowany układ i widząc głębokie zaangażowanie, gdzie dwoje ludzi

musi uczyć się, jak ukształtować swoje przywiązania, oczekiwania i wzajemne zobowiązania,

znaczenie tych aspektów nabiera całkiem nowego wymiaru. Stąd, do kluczowych słów dla tych

aspektów porównawczych należą: bezpieczeństwo, respekt, autorytet i odpowiedzialność.

Prześledźmy dokładniej każdy z tych terminów w odniesieniu do stosunków wzajemnych i ich

następstw karmicznych.

Aspekty porównawcze Saturna z planetami osobistymi lub ascendentem często przejawiają się

przy pierwszym kontakcie z drugą osobą jako uczucie ostrożności w stosunku do niej. Osoba,

której planety osobiste lub ascendent uczestniczą w tym aspekcie, zwykle ma takie odczucia, a

nawet lęka się ona wejścia w związek z osobą reprezentującą Saturna, jakby podświadomie

czuła, że druga osoba niesie ze sobą dużą dozę karmy do przepracowania. Stronienie od

związku, a nawet próba całkowitej z niego ucieczki, jest więc w początkowych stadiach

wzajemnego kontaktu dosyć powszechne. Jednak, kiedy już raz to początkowe wahanie

zostanie przełamane i osoba ta wejdzie aktywnie w związek, wówczas często pojawiają się

uczucia całkowitego bezpieczeństwa ze strony obojga tych osób. Nawet jeśli nie wierzą one w

reinkarnację, często czują, że znały się zanim poczuły się tak komfortowo i bezpiecznie w swojej

wzajemnej obecności. Często występują tutaj odczucia znajomości, w pewnych

przypadkach nawet odczucia jakby było to ponowne połączenie z oderwaną na długo cząstką

siebie. Więzy przywiązania wskazywane przez te aspekty są niezmiernie silne i często wydaje

się, jakby było się zaślepionym na negatywne strony tego związku do czasu, aż pewne

zobowiązania zostaną wypełnione, jakby zapewniając, że będzie się związanym z drugą osobą

na taki okres, który jest konieczny do wypełnienia występującej tutaj karmy. Ale, co jest tak

często prawdą w przypadku wszystkiego co Saturniczne, „czas mówi za siebie" i to on powoli

ujawnia płaszczyzny związku, które nie były od razu widoczne, ponieważ leżały poniżej

poziomu oczywistego poczucia bezpieczeństwa. Kiedy te czynniki wzajemnego związku stają

się widoczne, poczucie bezpieczeństwa obydwu osób zostaje wystawione na szwank, l

szczególnie osoba reprezentująca Saturna zaczyna odczuwać, że jej bezpieczeństwo jest

zagrożone, kiedy rozwój tej drugiej osoby postępuje naprzód. Wówczas osoba reprezentująca

Saturna zaczyna wymagać (często nieświadomie), aby ta druga osoba pozostawała taką, jaką

była w przeszłości, lub przynajmniej zachowywała się tak, jakby żadna zmiana czy rozwój nie

miały miejsca. Realia tej sytuacji są takie, że ta druga osoba rozwija się i zmienia od

dłuższego czasu i nie chce się ograniczać do starych wzorów życia, które stara się narzucić

osoba reprezentująca Saturna. Te wymagania przyjmują formę krytycyzmu dotyczącego

nowych sposobów działania, a także formę ograniczającego i wyraźnie arbitralnego

wykorzystywania autorytetu (jako że osoba reprezentująca Saturna zwykle posiada w tym

związku autorytet) lub po prostu wycofującego, lękowego zachowania. Dlatego to, co było

przedtem źródłem bezpieczeństwa, staje się uciążliwym przyzwyczajeniem, jako że uczucia

bezpieczeństwa oparte były na przeszłych powiązaniach, podświadomych wspomnieniach i

starym wzorze współdziałania; wszystko to nie jest już odpowiednie do obecnych realiów

stanu rozwoju każdej z tych osób. Podstawowy sposób, w jaki tego typu problemy mogą być

złagodzone, to - dla osoby reprezentującej Saturna - nauczenie się, jak powstrzymać swoje

powodowane lękiem wymagania, zwrócenie się w kierunku własnego wnętrza dla stania się

bardziej samowystarczalnym i posiadającym wewnętrzne poczucie bezpieczeństwa, oraz

wykorzystanie swoich tendencji stosowania dyscypliny w pracy nad sobą, zamiast

narzucania jej innym. Podobnie druga osoba może nauczyć się, jak unikać wyrażania

pewnych rzeczy, które odkryła poprzez doświadczenie, tak aby nie burzyć porządku osoby

reprezentującej Saturna i nie wywoływać w niej lęku. Faktem jest, że może ona odkryć, że

niektóre autorytarne zalecenia i krytycyzm, słyszane od osoby reprezentującej Saturna są

wartościowe i ostatecznie przynoszą korzyści.

Jeśli czyjś Saturn jest w koniunkcji, kwadraturze lub opozycji do którejś z naszych planet

osobistych lub ascendentu, możemy odczuwać, że osoba ta jest nieco „ponad" nami. W

skrajnych przypadkach będziemy czuć się, że jesteśmy „pod pantoflem" tej osoby; w innych

przypadkach będziemy odczuwać lęk lub wielki respekt wobec jej autorytetu. Będziemy mieli

tendencję do szanowania i podziwiania tej osoby (przynajmniej przez jakiś czas). Możemy tego

doświadczyć również w przypadku, kiedy czyjaś planeta natalna aktywuje nasz dziesiąty dom,

ponieważ jest to dom Saturna i ma podobne konotacje. Będąc w takim związku możemy

wywnioskować, że druga osoba ciągle posiada nad nami władzę, pochodzącą być może z

sytuacji przeszłego życia, w której dzierżyła władzę. W takim przypadku możemy czuć się

zobowiązani wobec osoby reprezentującej Saturna i zabiegać o jej względy, aby zyskać jej

przychylność. Osoba reprezentująca Saturna także może czuć się zobowiązana w stosunku do

nas; może tu występować wzajemne albo jednostronne poczucie długu, głębokie poczucie

bycia winnym czegoś drugiej osobie. To odczucie długu trwa aż do czasu, kiedy zostanie on

spłacony, proces ten zwykle trwa dość długo i zwykle dokonuje się w szczególnie nasilony

sposób podczas ważnych tranzytów Saturna. Należy jednak zaznaczyć, że uczucie nie

spłaconego długu to pewien wzór psychiczny, który sam w sobie jest przywiązaniem, w nie

kończący się sposób, generującym karmę. Dlatego jedynie wtedy, kiedy jesteśmy gotowi

całkowicie uwolnić się od przywiązań do drugiej osoby, możemy rozwiązać problem tych

odczuć; często najwłaściwszy do tego okres przychodzi, kiedy Saturn powraca na swoje

miejsce natalne lub kiedy tranzytuje w koniunkcji Słońce, ascendent, Księżyc lub planetę

rządzącą. Powinno się podkreślić, że chociaż uczucie nie spłaconego długu jest często

odczuwane przez obydwie osoby, to osoba reprezentująca w tym aspekcie porównawczym

planetę osobistą lub ascendent jest zwykle tą, która czuje się bardziej zobligowaną wobec

drugiej osoby do dawania przez długi czas, nawet jeśli nic w zamian nie otrzymuje.

Te wzajemne wymiany są najbardziej problematyczne w związkach, na których ciążą poważne

obowiązki i odpowiedzialność, jak kontrakty z dziedziny biznesu, związki partnerskie i

małżeństwo. Innymi słowy, kiedy próbujemy osiągnąć określony cel i pokierować naszym

życiem, naszymi pieniędzmi, naszą energią i naszymi priorytetami w zgodzie z kimś innym,

występuje zawsze potrzeba przewodzenia i przekazania władzy. W takich, nakierowanych na

cel związkach wzajemnych, konflikty związane z autorytetem i władzą bardzo szybko

wypływają na powierzchnię. Niektóre z takich związków mogą być niezmiernie produktywne i

realnie dosyć szczęśliwe, o ile pozostała część horoskopu porównawczego ujawnia wzajemną

harmonię, opiekę i wrażliwość, i jeśli te dwie osoby są wystarczająco dojrzałe, aby w sposób

giętki i obiektywny przeciwstawić się negatywnym wzorom z przeszłości. Prawie każdy rodzaj

związków wzajemnych, w których znajdujemy takie aspekty porównawcze, charakteryzuje

wielka lojalność i wzajemne poczucie obowiązku, chociaż trzeba przyznać, że te pozytywne

cechy Saturna czasem ulegają degeneracji do postaci nienawiści, urazy i utraty żywotności,

szczególnie w małżeństwie - jako że taka struktura życiowa jest prawdopodobnie największym

sprawdzianem współdziałania i wzajemnego dopasowania, jaki w ogóle istnieje. (Zauważmy, że

Saturn jest wywyższony w Wadze, tradycyjnym znaku małżeństwa.) Pomiędzy osobami

mającymi takie aspekty porównawcze możemy znaleźć wiele trwałych przyjaźni, w których

górują lojalność i poczucie obowiązku, nie stając się zbyt ciężkimi i wyczerpującymi, ponieważ

w przyjaźni dwoje ludzi jest zdolnych chodzić od czasu do czasu swoimi oddzielnymi drogami,

utrzymując swoją niezależną przestrzeń i niezależny sposób życia, jak również realizować róż-

ne swoje potrzeby w kontakcie z wieloma różnymi ludźmi. W małżeństwie poszczególne osoby

często patrzą na siebie za bardzo przez pryzmat zaspokojenia swoich potrzeb i pożądań; to co

zaczyna się jako zdrowe radowanie się tym jak ich natury pasują do siebie, często staje się

niezdrowym, odseparowanym od otoczenia stanem zależności. W najlepszym razie, w

związkach takich osoba reprezentująca Saturna może wykorzystać swoje doświadczenie, mą-

drość i władzę, aby pomóc drugiej osobie w uporządkowaniu wyrażania jej energii i w staniu

się bardziej zorganizowaną i efektywną; ale takie pozytywne doświadczenie przyniesie rezultaty

jedynie wtedy, kiedy osoba reprezentująca Saturna jest kochająca, cierpliwa i delikatna w

postępowaniu. Chociaż niemożliwe jest wywnioskowanie specyficznych cech takiego związku

z przeszłego życia jedynie z danych astrologicznych (jako że horoskop ujawnia przede wszyst-

kim archetypowe wzory karmiczne przeniesione z przeszłości, a nie dokładne powiązania z

konkretnymi rolami międzyosobowymi), wydaje się, że tak wskazywane wzory mogą być

podzielone na dwie grupy. Pierwsza - aspekt porównawczy Saturna może pokazywać, po

prostu, powtórzenie starego wzoru wzajemnej interakcji, do którego obie osoby są ciągle

przywiązane. Druga - mogą one ujawniać występowanie braku zaangażowania lub uchylanie się

w przeszłości od odpowiedzialności i dlatego osoby te muszą teraz skompensować ten brak

zaangażowania przez przyjęcie pewnych obowiązków we wzajemnym stosunku do siebie. W

każdym razie fakt powszechnego występowania takich aspektów porównawczych w

horoskopach porównawczych małżeństw prowadzi nas do wniosku, że symbolizują one

niezmiernie głębokie wzajemne zaangażowanie, i że natura tego zaangażowania nie była w

przeszłości zbyt pozytywna lub postępowa. Dlatego teraz jest czas na stawienie czoła

następstwom naszych przeszłych działań i na pracę nakierowaną na tworzenie wzajemnego

związku opartego zarówno na miłości, jak i na odpowiedzialności, i jednocześnie pozbawionego

stawiania wymagań drugiej osobie.

„Wyzywające" aspekty porównawcze Urana

Również te wzajemne wymiany mogą być rozważane jako wskazujące na dwa dosyć odmienne

wzory karmiczne: bądź to powtórzenie starego wzoru sporadycznych i nieprzewidywalnych

interakcji, albo też jako skompensowanie braku wolności w przeszłości. Mam jednak

wrażenie, że te aspekty porównawcze wskazują zwykle na powtórzenie tego samego

nieprzewidywalnego, charakteryzującego się krótkimi okresami aktywności, rytmu

wzajemnego odnoszenia się do siebie, który cechował przeszły związek tych osób. Z tego, co

mogę powiedzieć na podstawie wielu czytań medialnych dotyczących moich klientów i na

podstawie mojej własnej intuicji, osoby, które w tym życiu doświadczyły powtórzenia

przeszłych wzorów, dzielą się na dwie kategorie. Pierwsza wiąże się z typem związku, w

którym w przeszłości było zbyt dużo wolności i zbyt dużo bezosobowego podejścia; w

pewnych przypadkach osoby takie wydają się być przyjaciółmi, nie mogącymi jednak na sobie

zbytnio polegać. Druga kategoria odpowiada typowi przeszłych związków, wskazywanych

przez te aspekty, w których okoliczności uniemożliwiają tym osobom utrzymanie zwartego i

stabilnego związku, na przykład przypadki, w których osoby te żyły w okresie wojny, podczas

której były częstokroć odseparowane. W tych przypadkach osoby te widzą się tylko przelotnie

lub przy sporadycznych okazjach i dlatego przyzwyczajają się nie oczekiwać zbytniej

spójności związku, ale jednocześnie spodziewają się dużej dozy wzajemnej ekscytacji,

kiedykolwiek się spotykają. Dlatego w tym życiu osoby te znów doświadczają takiego

podniecenia jak przy pierwszym spotkaniu, a związek ten zmierza do rozwinięcia się w

szybkim tempie i z dużą intensywnością, czasem realizując się w postaci małżeństwa lub

innego typu zaangażowania w ciągu zaledwie kilku tygodni lub miesięcy początkowych spo-

tkań. Jednak obydwie osoby oczekują, że ten poziom wzajemnej ekscytacji utrzyma się przez

cały czas trwania związku; tak więc są zwykle rozczarowane krótkim okresem w jakim związek

ten wydaje się popadać w rutynę, którą trudno nazwać ekscytującą. Jedna lub obie osoby

próbują wtedy podtrzymać dawne uczucia ekscytacji przez ponowne odgrywanie poprzedniej

rozłąki i/lub przez podkreślanie swojej indywidualnej wolności.

W każdym tego typu związku występuje zawsze wyraźna nuta wolności i dlatego, aby związek

taki był autentyczny i umożliwiał rozwój, musi być zapewniona pewna ilość indywidualnej

wolności, co może przejawiać się w ten sposób, że osoby te będą w stosunku do siebie

najlepszymi przyjaciółmi, mającymi wzajemnie ogromny szacunek dla swoich indywidualnych

potrzeb. Uran jest jednak planetą skrajności i stąd wspomniana tendencja do posiadania

indywidualnej wolności przybiera często formy ekstremalne, w którym to przypadku osoby te

są w tym związku tak wolne, że często dziwią się, czy w rzeczywistości jest to jakikolwiek

związek. W niektórych aspektach porównawczych Urana, osoba reprezentująca planetę

osobistą lub ascendent będzie miała za złe osobie reprezentującej Urana jej domaganie się

wolności, bezosobowość i rezerwę, a osoba reprezentująca Urana może buntować się przeciw

skrępowaniu, które druga osoba próbuje narzucić, aby ograniczyć jej wolność. Kiedy w

horoskopie porównawczym występują liczne wyzywające aspekty porównawcze Urana,

angażujące natalnego Urana obydwu osób, nuty bezosobowości i niezależności będą

prawdopodobnie tak dominujące, że każda z tych osób będzie przez większość

czasu ignorowała potrzeby i pożądania drugiej osoby, co w niektórych przypadkach prowadzi

do sytuacji, w której żyją one fizycznie razem, mając jednocześnie trudności ze spotkaniem się

na płaszczyźnie myśli i emocji. W każdym razie występuje tutaj tendencja do

charakterystycznego przejawiania się rytmu uranicznego - sporadycznie, ale z dużym

nasileniem, z występującymi ustawicznymi zmianami pomiędzy znacznym dystansem a

bliskością, podczas których te osoby stają się tak wolne od siebie, jak to tylko możliwe, aby

później być sfrustrowane brakiem bliskości, wynikającym ze skupionego na sobie sposobu

życia, i jeszcze później zbuntować się lub wybuchnąć frustracją i osamotnieniem, a ostatecznie

ponownie osiągnąć szybkie i ekscytujące poczucie wzajemnej jedności. To poczucie wzajemnej

jedności jest jednak bardzo nietrwałe, a ledwie nastąpi ponowne połączenie, zacznie się znowu

pojawiać ten sam wzór, przynosząc powiększenie odstępu pomiędzy tymi dwiema osobami.

Dobry przykład tego niestabilnego, nieregularnego rytmu można zaobserwować w powszechnie

występujących związkach, które są zawsze na krawędzi rozpadu, a które jednak faktycznie

nigdy nie zostają zakończone. Małżeństwa i przygody miłosne typu „raz tak, raz nie", które

wszyscy znamy, są przykładem takiej właśnie wibracji. Takie związki charakteryzuje nuta

niepewności i nieprzewidywalności; szczególnie we wczesnych stadiach związku uczucia te

mogą wprawiać w poważne zakłopotanie obie te osoby. Jednak kiedy osoby te raz przyznają

się do tego szczególnego rytmu ich związku i kiedy raz zaakceptują potrzebę wzajemnej

okresowej separacji (co wymaga pewnego stopnia giętkości i samowystarczalności!), związek

ten może przetrwać i może być nawet znakomity. Będzie to zawsze związek niekonwencjonalny,

a osoby te muszą po prostu zaakceptować go takim jakim jest, zamiast ciągle próbować

uczynić go pasującym do obrazu tego, jak według ich wyobrażeń powinien wyglądać tradycyjny

„prawidłowy" związek. Oczywiście, jeśli Uran zbyt mocno zabarwia ten związek, na co

wskazuje zbyt duża ilość wyzywających aspektów porównawczych Urana, osoby te będą

stawać się coraz bardziej niezależne od siebie i coraz bardziej opierające się jakiejkolwiek

formie współpracy, aż do stanu, w którym związek ten w rzeczywistości przestanie istnieć.

W tego typu związku jedna z tych osób (lub obie) często czuje jakby musiała, tu i teraz, uciec

od drugiej osoby, i że zupełnie się udusi, jeśli sama nie uczyni czegoś nowego i podniecającego.

Jeśli druga osoba opiera się tej chwilowej separacji, już odczuwane napięcie jeszcze bardziej

wzrasta. Innymi słowy, jeśli czyjaś planeta osobista lub ascendent aktywuje silnie mój natalny

Uran poprzez koniunkcję, kwadraturę lub opozycję, prawdziwa natura tej osoby stymuluje moją

potrzebę doznawania podniecenia i zmiany. Jeśli ta osoba przeciwstawia się wyrażaniu moich

potrzeb i popędów związanych z Uranem, to aktywuje mój Uran jeszcze bardziej. Dlatego

powinno być jasne, że takie związki mogą się właściwie rozwijać jedynie wtedy, gdy osobie

reprezentującej Uran (może to być jedna lub obie osoby) zostanie dany duży zakres wolności

i przestrzeni. Uran (podobnie jak jego znak - Wodnik) nie znosi żadnych form zazdrości i

manipulacji. Więc, jeśli jesteśmy w związku z osobą, której natalny Uran jest w aspekcie

wyzywającym z jakąś naszą planetą osobistą, i jeśli czujemy, że staje się ona nieco znudzona

naszą osobą, powinniśmy pamiętać, że usiłowanie odwiedzenia jej od eksperymentowania i

niezależnych działań będzie prawie zawsze prowadziło do jeszcze większych problemów. Jeśli

ta osoba potrafi zrealizować w rzeczywistym świecie swoją potrzebę wolności i zmian, wówczas

- poprzez kontrast - stare ustabilizowane zwyczaje mogą ostatecznie również wydać się

podniecającymi zmianami, dostarczając nowego entuzjazmu dla zaangażowania się w

związek, który odczuwany był już jako nudny.

„Wyzywające" aspekty porównawcze Neptuna

W rozdziale tym, w kategorii „wyzywających aspektów porównawczych" będziemy się odnosić

głównie do kwadratury i opozycji, jako że są to te aspekty, które ukazują się jako najbardziej

problematyczne obszary horoskopu porównawczego. Te koniunkcje Neptuna w horoskopie

porównawczym, w większości przypadków mogą być zakwalifikowane jako aspekty płynne,

jako że większość z nich (w sposób podobny do płynnych aspektów Wenus w horoskopie

porównawczym) wygładza wiele spraw i zaokrągla ostre kolce każdego związku. Ta harmonia

związana jest z faktem, że płynne aspekty (z sekstylem i trygonem włącznie) wnoszą życzliwe i

współczujące wibracje, które pozwalają nam telepatycznie dostroić się do potrzeb i uczuć

drugiej osoby. Ze wszystkich koniunkcji zawierających Neptuna i planetę osobistą, jedyną

będącą zwykle problematyczną jest koniunkcja Mars-Neptun, ale nawet ona w niektórych

związkach dwóch osób może się przejawiać w sposób pozytywny. Pozostałe koniunkcje mogą

być problematyczne, ale wiąże się to przede wszystkim z nadmiarem współczucia lub też, w

pewnych przypadkach, litości. Koniunkcje Neptuna z planetami osobistymi w horoskopie

porównawczym symbolizują zwykle silną wzajemną identyfikację z drugą osobą, a często

poczucie zobowiązania wobec tej osoby. (To poczucie zobowiązania odczuwamy często

również wówczas, kiedy nasz dwunasty dom jest aktywowany przez czyjeś planety natalne.) W

pewnych przypadkach występuje tutaj idealizacja drugiej osoby, która skłania nas do postawy

dającej wobec tej osoby, bez żądań i oczekiwań, że się odpłaci. Z punktu widzenia karmy

można powiedzieć, że rzeczywiście jesteśmy tej osobie coś dłużni z poprzedniego życia i że

występuje tutaj silne podświadome zobowiązanie spłacenia tego długu każdym dostępnym

sposobem. Dlatego, dopóki silnie odczuwamy to zobowiązanie, mamy skłonność do bycia

pobłażliwymi, wielkodusznymi, ustępliwymi i niezmiernie tolerancyjnymi w stosunku do takiej

osoby i często jednocześnie odczuwamy, jak gdyby ta osoba nie była nam nic winna w zamian.

Dlatego też uczymy się nie oczekiwać niczego od niej. To poczucie zobowiązania nie jest tym

samym, co poczucie zobowiązania, którego doświadczamy w obecności aspektów

porównawczych Saturna, gdzie często czujemy, że musimy coś spłacić danej osobie. W

przypadku aspektów Neptuna, coś głęboko w nas mówi nam, że chcemy odpłacić się

drugiej osobie, ponieważ coś nam dała lub była pomocna w przeszłości. Musimy być

jednak ostrożni, aby tego rodzaju uczucia nie doprowadziły nas do urazy wskutek tego, że

nigdy nic nie otrzymujemy w zamian lub do obsesji związanej z czymś nieokreślonym, co

nigdy nie będzie mogło być spłacone, w którym to przypadku druga osoba może zacząć

wykorzystywać nas, w zależności od swojego „widzi mi się", jako że zawsze może na nas

liczyć, że zaspokoimy każde jej żądanie. Karma uwikłana w takim związku jest niezmiernie

subtelna i dlatego nie ma prostego sposobu wytłumaczenia ze szczegółami, co takie aspek-

ty mogą znaczyć w poszczególnych przypadkach. Powinniśmy po prostu przyjąć taki

aspekt porównawczy jako wskazówkę, że jesteśmy związani pewnego rodzaju węzłem

karmicznym, skupionym na jakiejś szczególnej sferze naszego związku, ale powinniśmy

mieć również otwarte oczy, aby wyraźnie odróżnić rzeczywiste poczucie zobowiązania od

niejasnego poczucia zakłopotania, które prowadzi do późniejszych uraz.

W przypadku kwadratur i opozycji powyższe uczucia będą często oczywiste, ale znacznie

częściej wyłania się całkowicie inny obraz. Aspekty porównawcze kwadratury i opozycji

zawierające Neptuna są najczęściej doświadczane przez osobę reprezentującą Neptuna

jako odczucie potrzeby ucieczki od wpływu tej drugiej osoby, w sposób wskazywany przez

horoskop (szczególnie przez planetę osobistą będącą w aspekcie z Neptunem). Występuje

tutaj zwykle silny napływ zamętu i dezorientacji, napotykany przez osobę reprezentującą

Neptuna ilekroć jest ona konfrontowana z wyzywającym sposobem ekspresji drugiej

osoby. Jedyną możliwością, aby osoba reprezentująca Neptuna czuła się zdolną osiągnąć

klarowny sposób funkcjonowania ze skupioną uwagą, jest to, aby potrafiła uciec od tej

energii. Przykładowo, pracowałem kiedyś z wydawcą, której Merkury był w ścisłej

kwadraturze z moim natalnym Neptunem. Była ona wspaniałym wydawcą i zawsze byli-

śmy zgrani w naszych codziennych wysiłkach związanych z pracą. Pewnego razu

eksperymentowaliśmy z przepracowaniem wspólnie poszczególnych rozdziałów, po tym

jak przeczytała ona ten materiał i dokonała pewnych spostrzeżeń. Naszą ideą było, aby

pokazała mi poszczególne części tekstu, które uważa za wymagające zmiany, mógłbym je

wówczas przejrzeć i razem moglibyśmy zdecydować o korekcie, doborze słów i tak dalej.

Jednak współpracując z nią tak blisko odkryłem, że jej Merkury silnie aktywuje mojego

Neptuna i kiedy wskazywała mi ona poszczególne części tekstu, zdarzało mi się tracić

koncentrację i popadać w stan przymglonej świadomości (space out) i zupełnego

zamętu. Próbując w ten sposób dokonywać poprawek edytorskich, ostatecznie staliśmy się tak

sfrustrowani i tak marnowaliśmy czas, że przerwaliśmy tę pracę. Podczas gdy jeszcze

próbowaliśmy kontynuować ten styl pracy, odkryłem, że musiałem odsunąć się od niej na

odległość co najmniej dziesięciu stóp, aby wydostać się spod wpływu jej pola energetycznego i

móc dostatecznie skoncentrować się na przerabianym materiale. Będąc poza zakresem jej aury,

mogłem znów się skoncentrować i myśleć klarownie nad tym, czym się zajmowaliśmy. Później

już odkryliśmy, że praca ta mogła być wykonana bardziej efektywnie i około czterokrotnie

szybciej, gdyby po prostu przesyłała mi ona spis sugerowanych korekt, a ja sam dokonywałbym

reszty. Stąd, przy Merkurym w kwadraturze z Neptunem, mój Neptun był aktywowany w sposób

podany powyżej, ale również ekspresja jej Merkurego była udaremniona, jako że nie mogłem

zrozumieć tego, co ona mówi, i kiedy rozpoczynaliśmy korektę edytorską, zaczynała się ona

stawać niezmiernie nerwowa i rozstrojona.

W przypadku aspektów porównawczych Neptuna, prawie zawsze przejawia się w jakimś stopniu

wspomniany wyżej rodzaj zamętu. Czasami jest to jedynie łagodne rozdrażnienie, jak w

powyższym przykładzie; ale czasami przejawiają się one jako mylna interpretacja, poważne

nieporozumienia, a nawet jako okłamywanie. To mogące występować okłamywanie pochodzi

od tendencji osoby reprezentującej Neptuna do unikania uczciwego stawiania czoła

problemom. Problemy zostają pozostawione bez wypowiedzenia ich słowami lub też są

wypowiadane w sposób dwuznaczny, aby wywołać u drugiej osoby przypuszczenie, które nie

jest zupełnie prawdziwe. Osoba reprezentująca Neptuna chce pozostać w swoim

samooszukiwaniu; jest jej niedogodnie i czuje się niepewna, jeśli musi podejść do problemu w

skonkretyzowany sposób. Wyrażając się niejasno lub unikając aktualnych kwestii, jest w stanie

ochronić się przed wpływami drugiej osoby, nie zobowiązując się do niczego. Jeśli taki aspekt

porównawczy Neptuna zawiera Słońce drugiej osoby, ta wzajemna wymiana może być

bardzo dominująca w związku, często przejawiając się jako ciągłe używanie wybiegów i ciągła

ucieczka od trudnych sytuacji ze strony osoby reprezentującej Neptuna i jako znaczna

frustracja ze strony osoby reprezentującej Słońce, jako że nie uzyskuje ona bezpośredniej

reakcji lub uznania, kiedy wyraża coś autentycznego lub swoją energię twórczą. Koniunkcja

Neptuna i Słońca może również posiadać niektóre z tych cech, ale zwykle wykazuje również

silną wzajemną identyfikację, która czasami graniczy z mistycyzmem, gdzie każda z tych osób

odczuwa, jakby była jednością z tą drugą osobą. Czasami niezmiernie bliskie związki

posiadają taki właśnie aspekt i często występuje w nich silny, ale wysoce wyrafinowany

przepływ miłości pomiędzy tymi dwiema osobami. Opozycja będzie czasami posiadała tę

mistyczną cechę, jakkolwiek jednak wspomniane wyżej cechy wnoszące problemy są prawie

zawsze dosyć dobrze widoczne. Natomiast kwadratura jest jak dotąd najbardziej frustrującym

aspektem, mającym największe tendencje prowadzenia do poważnych konfliktów ponieważ

mimo że czasami może występować silna wzajemna identyfikacja, związek często opiera się na

nierealnej idealizacji drugiej osoby, a co za tym idzie identyfikacja opiera się na iluzji lub pod-

świadomych nastawieniach.

„Wyzywające" aspekty porównawcze Plutona

Ogólna natura tych wzajemnych wymian może być łatwo wywnioskowana z charakterystyki

Plutona opisanej w poprzednich rozdziałach. W rozdziałach tych podałem przykłady powiązania

Plutona z manipulacją i wchłanianiem, jak również jego symbolizm potencjalnej przemiany w

całkowity i jednocześnie pozytywny sposób. Wszystkie te znaczenia mogą być zastosowane

również do aspektów porównawczych Plutona. Możemy dosyć łatwo nakreślić alternatywne

sposoby tego, jak te aspekty będą się przejawiały, ponieważ - jako że Pluton podobnie jak

Skorpion, którym włada, jest planetą emocjonalnych skrajności -energie te mają tendencję do

wyrażania się w sposób dosyć krańcowy albo pozytywny, albo też negatywny. Należy jednak

pamiętać, że Pluton przejawia się w postaci biegunowości, podobnie jak każdy inny czynnik

astrologiczny; to co jednym razem jest krańcowo negatywne, może w krótkim czasie zostać prze-

mienione w krańcowo pozytywny sposób ekspresji. Szczególnie właśnie w odniesieniu do Plutona

niemożliwa jest dla nas znajomość ostatecznego wyniku różnego rodzaju zachowań lub

doświadczeń, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się całkowicie negatywne. Pluton

zawsze chce wniknąć w głębię doświadczenia, aby sięgnąć do jądra znaczenia, leżącego pod

powierzchnią tego, co się pojawia i chce nas postawić wobec wszelkich rodzajów doświadczenia

w sposób bezwzględny i intensywny. Dlatego nakreślając istotę tych aspektów porównawczych,

należy stwierdzić, że wzajemne wymiany Plutona z planetami osobistymi mogą ogniskować się

albo na manipulacji, albo na przemianie. Innymi słowy, osoba reprezentująca Plutona może albo

zniżać duchowe loty drugiej osoby, a w pewnych przypadkach nawet przyczyniać się do jej

niszczenia (lub zachęcać do autodestrukcji), albo też może zachęcać tę drugą osobę do samo-

przemiany w skupiony i zdeterminowany sposób. Ten drugi sposób jest jednak całkowicie zależny

od tego, na ile osoba reprezentująca Plutona osiągnęła pewien stopień świadomości duchowej w

swoim własnym życiu. Trudno się spodziewać, że ktoś, kto jest ciągle nieprzebudzony duchowo i

ciągle znajduje się na łasce nieświadomych popędów, może być pomocny w ośmielaniu drugiej

osoby do rozwoju duchowego.

Próby zrozumienia znaczenia aspektów porównawczych Plutona w horoskopie porównawczym

są zawsze trudne i zawsze łączą się albo ze znaczną dozą zgadywania i intuicją, albo

przynajmniej z odrobiną bardzo wnikliwej wiedzy o wzajemnym oddziaływaniu na siebie tych

dwojga osób, ponieważ Pluton rzadko oddziałuje jedynie w powierzchownej sferze życia. Mimo

że możemy znać te osoby od ich strony intymnej i od pewnego czasu obserwować ich sposób

wzajemnego oddziaływania na siebie, może być dla nas niemożliwe opisanie jak ten aspekt się

przejawia, z wyjątkiem bardzo ogólnych określeń. Zrozumienie tych aspektów jest trudne

również z tego powodu, że znaczenie Plutona jest bardzo złożone. Jeśli staramy się osądzić coś

na podstawie powierzchownych przejawów, prawie na pewno ocenimy wzajemną wymianę

Plutona w sposób niekompletny. Pewnym uzasadnieniem, że jest to prawda, może być

następujący przykład. Przypuśćmy, że Pluton Johna jest w kwadraturze z moim Merkurym; inne

osoby mogą odbierać Johna jako ściągającego mnie w dół, przez wpływanie na mnie tak, abym

myślał o rzeczach „zabronionych", studiował zagadnienia będące tabu lub wyrażał idee

społecznie niepopularne i niebezpieczne. Oceniający obserwator może więc powiedzieć:

„Spójrz, jak John wpływa na umysł tego człowieka; on burzy jego zdrowy rozsądek i jego

myślenie! Jakim ten John jest groźnym człowiekiem!" Jednak to czego doświadczam poprzez

kontakt z Joh-nem, może mieć dla mnie wielką wartość. Może on mnie ściągać w dół, w głębiny,

a być może potrzebuję wyprawy do głębin życia, głębin mojego własnego umysłu i moich emocji,

aby oczyścić się z niepotrzebnych odpadków psychicznych, dawnych lęków, postaw nie na

czasie czy wewnętrznych przymusów. Z mojej wyprawy w głębiny mogę powrócić na

powierzchnię z wielkim bogactwem wewnętrznego zrozumienia i z większą odwagą niż

kiedykolwiek przedtem. Nawet jeśli motywacje Johna są w tym związku całkowicie negatywne,

skąd wiadomo, że nie rozwinę się dzięki tej konfrontacji? Teraz, kiedy uzyskałem z tego

doświadczenia wszystko co mogłem, mogę czuć się dobrze mówiąc Johnowi, aby odszedł.

Innym uzasadnieniem tego, że powinno się być ostrożnym interpretując te aspekty, jest to, że

Pluton przesuwa się tak wolno, że posiadamy ten sam aspekt porównawczy z dosłownie

milionami ludzi. Przykładowo, jeśli urodziłem się z Plutonem w ścisłej opozycji do Słońca,

moje natalne Słońce będzie również w opozycji do natalnego Plutona każdej osoby z mojego

lub bliskiego rocznika. Czy to oznacza, że będę dzielił ten sam podstawowy wzór wzajemnych

związków z tymi wszystkimi milionami ludzi? Tu muszę powiedzieć, że nie. Problem

reprezentowany przez opozycję w moim horoskopie urodzeniowym jest po prostu aktywowany

najbardziej intensywnie przez osoby z mojej generacji, ale podstawowy problem jest mój, nie

ich! Dlatego, kiedy widzę, że natalny aspekt zawierający Plutona (lub w pewnym stopniu

Urana czy Neptuna) jest powtórzony w horoskopie porównawczym, zwykle nie przykładam

do niego zbytniej wagi, a przedkładam nad niego zajęcie się innymi, bardziej indywidualnymi

i niepowtarzalnymi wymiarami związku. Jedynie wtedy, kiedy określony temat pluto-niczny

wyłania się z takiego horoskopu porównawczego poprzez liczne wyzywające aspekty Plutona

(czasami zawierające planety jednej osoby, znajdujące się w ósmym domu drugiej osoby),

skupiam szczególną uwagę na potencjałach symbolizowanych przez Plutona. Aby zostało

rozważone to co szczególnie ważne, takie układy powinny zawierać co najmniej jeden aspekt,

który nie występuje w żadnym z horoskopów urodzeniowych. W przypadku horoskopu porów-

nawczego pomiędzy dwiema osobami, będącymi w przybliżeniu w tym samym wieku, będzie

to zwykle oznaczać obecność aspektu zawierającego Plutona jednej osoby i jeden z głównych

aspektów drugiej. W horoskopie porównawczym osób znacznie różniących się wiekiem szansa

znalezienia takiego aspektu jest znacznie większa; w tym przypadku każda koniunkcja (i w

mniejszym stopniu każda kwadratura czy opozycja) Plutona jednej osoby i planety osobistej

drugiej osoby powinna być rozpatrywana jako niezmiernie znacząca w charakterystyce tego

związku. Jednak należy tutaj ponownie podkreślić, że - nawet jeśli nie ma tutaj żadnego

ważnego aspektu Plutona - silne uwydatnienie ósmego domu jednej lub obydwu osób w

horoskopie porównawczym, często będzie ujawniać plutoniczne cechy tego związku. Ta osoba,

której ósmy dom jest aktywowany przez natalne planety drugiej osoby, odczuwa zwykle pęd w

kierunku manipulacji, wchłaniania, poprawiania lub dokonywania przemiany drugiej osoby.

W odniesieniu do karmy, jedynym wzorem regularnie pojawiającym się w związkach,

które charakteryzuje silny temat plutoniczny, jest potrzeba, jednej lub obydwu osób, uczenia się

jak żyć w sposób niezależny i jak pozwolić drugiej osobie żyć i rozwijać się w naturalny i

spontaniczny sposób. Ale ta lekcja jest w takich przypadkach trudna do nauczenia, ponieważ

to uwydatnienie Plutona wydaje się wskazywać, że osoby te w przeszłym życiu brały udział we

wchłanianiu jednej osoby przez drugą-w sytuacjach, w których indywidualne tożsamości były

w znaczącym stopniu zlane lub zbytnio uwydatnione były: wzajemna zależność, bliskość czy

manipulacja. W wielu takich przypadkach w sposób naturalny przychodzą tu na myśl związki

matka-dziecko, jednak obecna karma może wynikać również z innego rodzaju związków

wzajemnych z przeszłego życia. Przykładami mogą tu być doświadczenia z przeszłego życia

w związkach kochanków prawie zupełnie posiadających siebie nawzajem, czy związki mąż-

żona lub pan-sługa, gdzie jedna osoba rzeczywiście posiada drugą (zgodnie z panującymi

w tym czasie prawami społecznymi). Innym wymiarem tego typu związków jest władza. W

większości takich przypadków, jedna osoba (zwykle ta, która reprezentuje Plutona) posiada

potężną władzę nad drugą osobą, szczególnie jeśli w układzie z Plutonem występuje Słońce,

Księżyc lub ascendent. Chociaż to panowanie rzadko jest jawne, to mimo wszystko jest ono

obecne i utrzymywane jest przez magnetyzm osoby reprezentującej Plutona odczuwany przez

drugą osobę. O ile osoba reprezentująca Plutona sama dobrowolnie nie zrezygnuje z

posiadanej nad drugą osobą władzy, to w wielu przypadkach ta druga osoba może

ostatecznie uznać za konieczne całkowite odsunięcie się z zasięgu tej zaburzającej energii,

aby mieć możliwość żyć i oddychać swobodnie. 23

Horoskopy kontaktowe

23 Dla osób nie zaznajomionych z tego typu horoskopami należy tutaj podać, że na horoskop

kontaktowy składają się midpunkty pomiędzy Słońcami, Księżycami itd. dwóch osób, tworzące

horoskop pokazujący punkty zogniskowania przejawów energii, które mogą nie być dominujące w

którymkolwiek z horoskopów indywidualnych. Horoskop kontaktowy może być najlepiej

zinterpretowany przez wyeksponowanie ascendentu i zajętych domów, jako symboli specyficznych

rodzajów powiązanych z nimi działań, oraz przez mniejsze wartościowanie akcentów wnoszonych

przez aspekty i znaki. To podejście do horoskopów kontaktowych wymaga oczywiście, aby

obydwa wykorzystywane horoskopy oparte były na dokładnych czasach urodzenia.

Jako że w rozdziale tym zajmujemy się czynnikami, które ujawniają karmę związaną ze

szczególnymi związkami międzyosobowymi, powinniśmy wspomnieć również o

komplementarnej stronie tego podejścia, mianowicie o dharmie, czyli podstawowym celu

konkretnego wzajemnego oddziaływania. Nie interesowałem się specjalnie horoskopami

kontaktowymi, aż do czasu, kiedy względnie niedawno trochę z nimi poeksperymentowałem.

Mój brak zainteresowania wynikał z faktu, że żadne wyjaśnienia, które przeczytałem,

dotyczące tego co te horoskopy mogą oznaczać, nie wydawały się mieć zastosowania do

kontaktowych horoskopów, z którymi wówczas eksperymentowałem. Brak znaczącej filozofii i

ram teoretycznych, które mogłyby wyjaśnić te horoskopy, doprowadził mnie wtedy do

poglądu, że cała ta technika jest czysto spekulacyjna i prawdopodobnie pozbawiona

jakiejkolwiek wartości. Te uczucia umocniły się, kiedy testowałem interpretacje z książek

zajmujących się tymi horoskopami, jako że interpretacje te po prostu nie pasowały do mojego

doświadczenia dotyczącego pewnych związków międzyosobowych.

Wówczas jednak spotkałem astrologa Judy Weinsteina, który włożył wiele pracy w

zagadnienie horoskopów kontaktowych. Wyjaśnił mi on, że powinienem patrzeć na horoskop

kontaktowy, jako wskazujący cele danego związku międzyosobowego. Kiedy miałem na

uwadze to nowe podejście, znaczenie horoskopów kontaktowych stało się dla mnie klarowne.

Te czynniki, które przedtem nie miały dla mnie w ogóle sensu, jako że nie opisywały mojego

doświadczenia dotyczącego związków międzyosobowych, tak jak to czyniły tradycyjne

horoskopy porównawcze, teraz okazały się bardzo znaczące. Symbolizują one w klarowny

sposób specyficzne działania, które wspólnie podejmuje dwoje ludzi, jak również sposób

tworzenia przez nich wyrażającej się spontanicznie jedności. Jakiś czas później, podczas

podróży do Seattle na jakieś wykłady, astrolog June Marsden powiedziała mi, że również

odkryła, że to podejście do horoskopów kontaktowych jest szczególnie użyteczne i trafne,

pomimo odmiennych poglądów reprezentowanych przez wiele książek dotyczących tego

tematu. Moje doświadczenie, jakie zdobyłem od tego czasu, zmierza do potwierdzenia tego

poglądu, mówiącego, że horoskopy kontaktowe ujawniają podstawowe cele danego

związku. Tak więc, jeśli spotykamy osobę, która wydaje się, że ma ważna rolę do odegrania w

naszym życiu, a szczególnie, jeśli tradycyjna metoda horoskopów porównawczych nie wyjaśnia

wystarczająco na czym opiera się ten wzajemny kontakt, wówczas możemy wykonać

horoskop kontaktowy dotyczący tej osoby. Czyniąc tak, być może będziemy mogli osiągnąć

lepszą perspektywę dotyczącą celów tego wzajemnego oddziaływania i sposobu, w jaki nasze

kontaktowe energie będą wyrażane.

Cykle przemiany: część I Progresje

Nie warto żyć życiem przez nas niepoznanym. Sokrates

Żyć życiem tak jak ono żyje swoim własnym życiem. Lao Tse

Ten i następny rozdział dotyczący tranzytów, poświęcone są przeegzaminowaniu najbardziej

znaczących właściwości tych dwóch metod rozumienia cyklicznej natury ludzkiego postępu i

rozwoju. Podczas gdy tranzyty rozpatrzono dosyć obszernie w licznych współczesnych

książkach, tematyka progresji - chociaż mówi się o nich bez zająknienia nawet w

wielkonakładowych popularnych czasopismach astrologicznych - nie była potraktowana z tą

samą głębią i na równie wysokim poziomie24.

24 Książka Noel Tył The Expanded Present jest wyjątkiem od tego stwierdzenia, jako że jest to

wartościowa i wiele ucząca pozycja, która nie tylko nakreśla różne metody progresji i ich

zastosowanie, ale również czyni duży krok w kierunku wyrażenia znaczenia poszczególnych

progresji w dynamicznym, odnoszącym się do doświadczenia języku.

Dlatego obecnie, w celu stworzenia nowoczesnego podejścia do astrologii, ciągle musimy

rozwijać język, który byłby odpowiedni dla zrozumienia progresji z doświadczanego przez nas

punktu widzenia, a nie z punktu widzenia tradycyjnego podejścia widzącego progresje jedynie

jako wskaźnik zewnętrznych wydarzeń. Na tym właśnie nowym języku chcę się skupić w tym

rozdziale. Ale przy tym konieczne jest zdefiniowanie, jaki rodzaj progresji będziemy

dyskutować i wprowadzenie rozróżnienia pomiędzy znaczeniami tranzytów a znaczeniami

progresji.

Obecnie wykorzystywany jest przez astrologów co najmniej tuzin różnych rodzajów progresji i

ten właśnie fakt powinien dać nam wrażenie dotyczące tego, na jak subtelne doświadczenia

mogą wskazywać niektóre progresje; jako że moglibyśmy przypuszczać, że skoro progresje

niezmiennie odpowiadają określonym, obserwowalnym doświadczeniom lub wydarzeniom na-

szego życia, to w użyciu powinno być jedynie kilka metod, mających udowodnioną dzięki

wieloletniej praktyce wiarygodność. W pewnym stopniu, wśród większości astrologów istnieje

tendencja preferowania jedynie kilku wybranych rodzajów progresji, ale nie jest zupełnie jasne

czy ta preferencja wynika z większej niezawodności tych metod, czy pochodzi stąd, że tylko

niektóre metody są podawane przez większość szkół astrologicznych. Jednak oczywiste jest, że

najbardziej rozpowszechnionymi w użyciu przez astrologów kultury zachodniej metodami

progresji są: System Progresji Sekundarnych (lub metoda „dzień do roku") i, szczególnie w

ostatnich latach, metoda Łuku Słonecznego (Solar Arc method). Jako że te dwie metody są tymi

podstawowymi metodami, z którymi mam znaczne doświadczenie, ograniczę swoje wyjaśnienia

jedynie do nich. Na ile daleko potrafiłem to ocenić, progresje sekundarne są najlepsze dla

zrozumienia rozwoju psychologicznego i okresów osobistego „rozpostarcia skrzydeł" czy

intensywnego postępu, chociaż często odpowiadają one również specyficznym wydarzeniom i

głównym doświadczeniom. Niezawodność tych progresji (tj. to, czy możemy być pewni, że

poszczególna progresja sekundarna przejawi się w zauważalny sposób) jest dosyć dobra,

kiedy wykorzystujemy aspekty Słońca w progresji i Księżyca w progresji, ale staje się

bardziej wątpliwa, kiedy zaczynamy używać tej progresji w stosunku do innych planet. Może to

po prostu oznaczać, że ludzie są w bliższym kontakcie z tymi cyklami postępu i rozwoju, które

pokazywane są przez progresywne Słońce i progresywny Księżyc, a nie to, że inne progresywne

planety nie mają żadnego znaczenia czy wartości praktycznej. Ścisłe aspekty, na przykład

progresywnego Marsa, Merkurego lub Wenus, często odpowiadają zauważalnym trendom w

czyimś indywidualnym życiu, ale żadną miarą wszystkie te osoby nie będą w stanie ich

zidentyfikować lub chociażby powiązać z ich przypuszczalnym znaczeniem. Pozostaje tutaj

kwestia, na ile dana osoba jest świadoma swoich wewnętrznych przemian i dynamiki

wewnętrznej, jako że niektóre osoby zapewniają, że potrafią zauważyć określony „wpływ",

wynikający ze ścisłych aspektów prawie wszystkich progresji sekundarnych, podczas gdy inni

są w stanie dostroić się jedynie do aspektów progresywnego Słońca i Księżyca (i być może,

wyjątkowo, progresywnych aspektów niektórych innych planet).

Z drugiej strony, progresje łuku słonecznego wydają się być nieco bardzie niezawodne od

progresji sekundarnych, przede wszystkim ze względu na fakt, że progresje łuku

słonecznego wszystkich planet, nie tylko Słońca i Księżyca, wydają się posiadać równą

moc, jako że każda z planet podlega progresji w horoskopie w tym samym stopniu. Progresje

łuku słonecznego wydają się bardziej konsekwentnie wskazywać określone wydarzenia od

większości progresji sekundarnych (głównym wyjątkiem jest koniunkcja Księżyca poprzez

progresję sekundarną z planetą natalną) i dlatego są one w coraz większym stopniu

wykorzystywane przez astrologów ukierunkowanych na wydarzenia. Jednak, jako że

podstawowe zastosowanie progresji łuku słonecznego, to rozumienie i przewidywanie

wydarzeń i określonych zmian w okolicznościach zewnętrznych, w moim odczuciu, osoby,

których głównym zainteresowaniem jest wewnętrzne życie człowieka, powinny wartościować

progresje sekundarne bardziej niż metody łuku słonecznego (ale nie powinny ich odrzucać).

Jako że wyznaczanie łuku słonecznego opiera się na planetach będących w ruchu z tą samą

prędkością, z jaką porusza się sekundarnie progresywne Słońce (w dużym przybliżeniu około

1° na każdy rok życia), niesie ono ze sobą duże podobieństwo do metody progresji, która po

prostu przesuwa każdą planetę i każdy istotny punkt horoskopu dokładnie o 1° na każdy rok

życia. Dlatego wydaje się, że następujący cytat z pism C. E. O. Cartera może być

zastosowany do progresji łuku kątowego:

Jeśli zrezygnowałem z wszystkiego innego [tj. wszystkich innych metod progresji i „dyrekcji"],

chciałbym przynajmniej pozostawić 1° = mierze 1 roku ... w moim własnym przypadku nigdy nie

zauważyłem, aby to nie działało...

(Some principles ofHoroscopic Delineation, str. 75)

Trzeba jednak mieć na uwadze, że niezawodność progresji łuku słonecznego jest łatwiejsza do

sprawdzenia, niż progresji sekundarnych, ponieważ te drugie często symbolizują rozwój

życiowy, który - chociaż niezmiernie ważny -jest tak subtelny, że jego znaczenie nie zawsze

jest bezpośrednio widoczne. Jako że w książce tej koncentruję się na „wewnętrznych

wymiarach" horoskopu urodzeniowego i na osobistych doświadczeniach konkretnych osób,

mój komentarz dotyczący znaczenia poszczególnych progresji stosuje się przede wszystkim do

progresji sekundarnych. A jako że progresywne Słońce i Księżyc są, ze wszystkich

progresywnych planet w metodzie sekundarnej, najbardziej niezawodne i najbardziej

pokazujące ważne wewnętrzne procesy rozwoju, skoncentruję się na znaczeniu progresji

sekundarnych tych dwóch ciał niebieskich.

Jeszcze jedna wstępna sprawa wymaga dyskusji, zanim przejdziemy do szczegółowej

interpretacji poszczególnych progresji: mianowicie, różnica pomiędzy tranzytami i progresjami

zarówno w ich znaczeniu, jak i zakresie stosowania. Pierwszą rzeczą, którą należy zaznaczyć,

jest to, że częstokroć powtarzane stwierdzenia mówiące, że progresje pokazują jedynie

wewnętrzny rozwój, a tranzyty pokazują przede wszystkim zmiany środowiskowe i zmiany

okoliczności zewnętrznych, jest usiłowaniem zbytniego uproszczenia sytuacji przez

ignorowanie wielu ważnych faktów. Usiłowanie rozróżnienia w ten sposób pomiędzy tymi

dwiema technikami opiera się na sztucznej dwudzielnej klasyfikacji na świat wewnętrzny i

zewnętrzny, na to co osobiste i na to, co środowiskowe. Świat zewnętrzny jest odbiciem

naszej karmy i naszej sytuacji wewnętrznej, a wszyscy ciągle doświadczamy, jak zmiana

nastrojów czy postaw może dać nam całkowicie nowe spojrzenie na okoliczności zewnętrzne.

Konkretna progresja czasami odpowiada wydarzeniom świata zewnętrznego, innym razem

zmianom w naszej świadomości, a często i jednemu i drugiemu; to samo można powiedzieć o

tranzytach. Jak zaznaczyłem we Wstępie, to, jak dużo naszej karmy i przeznaczenia

uwidoczni się w świecie zewnętrznym w postaci okoliczności, które wydają się nam wydarzać,

zależy w znacznym stopniu od poziomu naszej samoświadomości. Robert Hand we

wspaniałym wstępie do swojej książki Pla-nets in Transit omawia problem sztucznego

rozróżnienia pomiędzy doświadczeniami „wewnętrznymi" i „zewnętrznymi":

Rzecz wygląda tak, że to, co nazywamy obiektywnym opisem, jest niczym innym, jak zbiorowym

subiektywnym doświadczeniem. Być może istnieje rzeczywistość absolutna poza czyimkolwiek

doświadczeniem, ale jest ona zupełnie nieprzystająca do naszego codziennego życia.

Oddziałujemy na nasz wszechświat i otrzymujemy też od niego reakcję w ciągłym polu

świadomości (str. 5).

Hand kontynuuje dalej szczegółowe porównanie progresji i tranzytów; nakłaniam czytelnika do

przestudiowania jego obserwacji. Następujący cytat jest wspaniałym podsumowaniem jego

spostrzeżeń:

Dany zestaw symboli astrologicznych może się przejawiać na wiele sposobów. Tranzyty

wskazują, jak symbolizm naszego życia rozwija się z upływem czasu, dokładnie tak samo, jak

czynią to progresje, jednak tranzyty dają więcej szczegółów w krótkim przedziale czasowym.

Progresje wskazują bardziej ogólną strukturę w dłuższym okresie (str. 6).

Odkrywamy również, że tranzyty odnoszą się do bardziej specyficznych dostrojeń energii, która

może być faktycznie odczuwana z wielką bezpośredniością, podczas gdy większość progresji

wskazuje nastroje, nowe zainteresowania i nowe nastawienia życiowe, którym zwykle nie

towarzyszy świadomość innego sposobu przepływu energii w całkowitym polu energetycznym.

Jest tak, jak gdyby planety w momencie urodzenia ustalały nasze początkowe dostrojenie lub

wzór energetyczny „kosmicznego uwarunkowania", a my dalej trwalibyśmy w wibracji tym ryt-

mem, z tą właśnie częstotliwością, w ciągu naszego życia. Jednak zmiany w środowisku

kosmicznym (tranzyty) wskazują okresy, kiedy wibrujemy (lub rezonujemy) albo w harmonii,

albo też w dysharmonii z naszym podstawowym dostrojeniem natalnym. W rzeczywistości

tranzyt może chwilowo zmienić nasz natalny wzór energetyczny poprzez dodanie innych wibracji

do naszego zwykłego sposobu istnienia. Z czasem ten nowy przepływ energii po prostu się

skończy, kiedy tranzyt minie, ujawniając tę niewielką zmianę, która się wydarzyła podczas okresu

jego oddziaływania. Jednak, w innych przypadkach danej osobie będzie się wydawało, że

właśnie wchłonęła nieco tej nowej energii (przejawiającej się jako zmienione podejście do

pewnych wymiarów życia) i - chociaż wzór energii natalnej ogólnie będzie utrzymywany -

nastąpią poważne zmiany osobowości. Z drugiej strony, progresje ujawniają pewien układ

okresowości czy też cykliczny wzór, który wszyscy przechodzimy podczas naszego życia. Innymi

słowy, pole energii, do którego jesteśmy dostrojeni od urodzenia w sposób naturalny i regularny,

podlega okresowym rytmicznym zmianom; te zmiany są wskazywane przez progresje.

Wydaje mi się, że progresje są nadmiernie wyeksponowane przez wiele szkół astrologicznego

myślenia, czasami nawet do całkowitego wyłączenia tranzytów z rozważań. Osobiście nie

jestem w stanie zrozumieć tego, jak ktoś, kto konsekwentnie od lat wykorzystuje tranzyty, może

porzucić niesamowite i niezmiernie użyteczne wglądy, których może dostarczyć wiedza o

tranzytach. Mam też wrażenie, że niektórzy astrologowie kładą zbyt duży nacisk na tak zwany

„progresywny horoskop" tworzony na podstawie aktualnych progresji, interpretując go w sposób

zupełnie oderwany, bez powiązania z horoskopem urodzeniowym. Podobnie jak wielu innych

astrologów, mam wrażenie, że wszystkie progresje i tranzyty powinny być odnoszone do

horoskopu urodzeniowego, jako że techniki te ujawniają rozwój i uaktywnianie się potencjałów

symbolizowanych w sposób najbardziej wyrazisty przez sam horoskop urodzeniowy. Zgadzam

się również z poglądem Cartera, że tranzyty znacznie częściej niż progresje pokazują ważne

zmiany życiowe, i w tym sensie tranzyty mogą być w bardziej praktyczny sposób niż progresje

wykorzystywane w codziennym poradnictwie astrologicznym. Jak pisze Carter:

Na tyle, na ile daleko sięga moje osobiste doświadczenie, uważam, że co najmniej trzy czwarte

wydarzeń mojego codziennego, niezakłóconego większymi wypadkami życia, mogłoby być

dostatecznie dobrze określone za pomocą tranzytów właściwie zrozumianych.

(Some Principles ofHoroscopic Delineation, str. 73)

Ostatnie dwa słowa tego stwierdzenia Cartera są kluczem do całej tej kontrowersji, ponieważ

kiedy dana osoba raz osiągnie wyczucie właściwego wykorzystywania tranzytów i

perspektywę, którą zyskuje się dzięki długotrwałym studiom i praktyce, odkryje, że około 90%

znaczących doświadczeń i znaczących okresów czasu może być, w sposób jasny i ściśle

określony, zrozumiane dzięki wykorzystaniu tranzytów. W następnym rozdziale zawarłem wiele

wskazówek służących właściwemu wykorzystaniu tranzytów, które uważam za znaczące, a

o których rzadko wspomina się w większości książek astrologicznych. Ale w rzeczywistości

wy stęp u ją takie okresy, że żadna metoda służąca zrozumieniu cykli życiowych nie wydaje się

wystarczająco dobrze odpowiadać określonemu doświadczeniu. Takie okresy występują rzadko,

ale musimy zgodzić się, że czasami poruszają naszą uwagę, o ile oczywiście jesteśmy

intelektualnie uczciwi, i dlatego musimy odrzucić wszelkie naciąganie znaczenia cykli, które

występują po prostu po to, abyśmy próbowali dokonać oceny każdego doświadczenia

życiowego. Przedstawia to stwierdzenie z artykułu Cartera The Seven Great Problems of

Astrology pochodzącego aż z 1927r. Słowa te mogą być zastosowane zarówno do tranzytów, jak

i do progresji:

Kiedy widzimy mnóstwo różnych przypadków zbiegających się dokładnie z czasem dyrekcji i

blisko powiązanych z naturą tej dyrekcji, mamy skłonność do myślenia, że jest tak zawsze i że

mamy wspaniały przykład wszystko-koordynującej jedności natury. Ale musimy pamiętać, że

dyrekcje (tj. progresje) nie zawsze działają w ten zdumiewający sposób; czasami musimy

przyznać, że wydarzenia pojawiają się bez odpowiadających im dyrekcji lub też dyrekcje nie

działają, działają w niewłaściwym czasie lub w niewłaściwy sposób albo też ze zbyt dużą czy

zbyt małą mocą w stosunku do tego, co przewidywałyby reguły astrologiczne. Zalecanych

było bardzo wiele systemów i ciągle, od czasu do czasu, pojawiają się nowe, ale jest wysoce

wątpliwe, że któryś z nich zbliży się do doskonałości. Przyczyna tego leży w nieskończonej

złożoności życia, nie tylko w odniesieniu do konkretnej osoby, ale również w odniesieniu do

nie mających końca związków z innymi... Oczekiwanie perfekcji po jakimkolwiek systemie

dyrekcji jest jawnie przesadzonym optymizmem. Osobliwy przypadek występuje, kiedy wiele

osób podlega wpływowi tego samego zdarzenia: jeśli umiera pracodawca i liczni pracownicy

podlegają tego następstwom, to czy u wszystkich z nich w tym samym czasie występują

odpowiednie dyrekcje do ich Medium Coeli? Jeśli by tak było, wówczas perfekcja astrologii

mogłaby oznaczać wplątanie człowieka w sieć sztywnej, matematycznie dokładnej maszyny

(str. 10).

Prawdziwość tego stwierdzenia Cartera powinna zaprowadzić nas do lepszego uświadomienia

sobie tego, że praktykowanie astrologii jest pewnego rodzaju sztuką. Inną ważną sprawą, której

nauczenie zwykle zabiera początkującym adeptom astrologii dużo czasu i której wydaje się nie

rozumieją nawet doświadczeni praktycy astrologii, jest to, że wszystkie procesy

symbolizowane przez tranzyty i progresje, są jedynie częścią jednego wielkiego procesu,

którym jest funkcjonowanie żywego człowieka. Te cykle i okresy zmian nie są odizolowanymi

zdarzeniami spadającymi z nieba. Jak pisałem we Wstępie, są to wszystko przejawy (lub

wymiary) rozwiniętej, jednolitej świadomości danej osoby, która to świadomość jest aktywna na

wielu różnych poziomach istnienia jednocześnie. Innymi słowy, nie ma naprawdę takiego

czegoś, jak na przykład posiadanie przez daną osobę progresywnego Słońca w kwadraturze

do natalnego Marsa. Nie jest to coś, od czego można uciec albo co można kupić w domu

towarowym czy dostać od kogoś. To bezpośrednio wyrasta z nas, z naszej natury, z sytuacji

bieżącego życia i naszych przyszłych potencjałów. To, co się naprawdę wydarza, można wyrazić

lepiej, mówiąc: „Twoje Słońce ma progresję w stosunku do punktu, w którym następuje

aktywacja twojego Marsa". To po prostu oznacza, że nasza tożsamość, świadomość i

wykorzystanie naszej twórczej energii (Słońce) podlegają progresji (lub rozwinięciu) do punktu,

w którym jesteśmy gotowi zestroić się z naszą zdolnością wykazania inicjatywy i

egzekwowania swoich praw (Mars). Dlatego teraz potrafimy postępować naprzód we

wbudowywaniu tej energii Marsa w nasze świadome życie i rozwijać się, przyswajając tę ener-

gię i podlegać bardziej jej wpływowi.

Innymi słowy, nasza interpretacja progresji musi zostać zindywidualizowana, tj. odniesiona do

czyjejś podstawowej natury (a stąd też do horoskopu urodzeniowego). Jedynie w ten sposób

wykorzystanie progresji (i tranzytów) może stać się konstruktywną i dającą wglądy techniką

służącą lepszemu samozrozumieniu. Przedstawiając to w inny sposób, skutek każdej progresji

lub tranzytu zależy od natury naszego urodzeniowego dostrojenia do energii obecnych w kon-

kretnej, rozważanej przez nas konfiguracji. Przykładowo, dla kogoś, kto jest w sposób

harmonijny dostrojony do zasady Saturna (a więc nie opiera się jej), progresywne Słońce lub

Księżyc w aspekcie z natalnym Saturnem może wskazywać okres dogłębnej satysfakcji i

szybkiego postępu. Pewne wysiłki ciągle mogą być niezbędne, ale taka osoba podejmuje

wysiłki konieczne dla zapewnienia wielkiej satysfakcji z tego płynącej i rzeczywiście ją osiąga.

Jeśli zaangażowany jest Jowisz, a dana osoba nie jest dostrojona do Jowisza w zdrowy i płynny

sposób, to mimo że progresywny aspekt może odpowiadać kątowi harmonijnemu,

rezultatem tego okresu mogą być jedynie niewykorzystane okazje lub zmarnowane wysiłki.

Progresje sekundarne (szczególnie progresje Słońca i Księżyca) dają nam większą niż

cokolwiek innego sposobność powiązania różnych przejawów naszej natury i stania się bardziej

świadomymi i panującymi nad naszymi energiami. Stąd zrozumienie tych progresji może dać

nam klucz otwierający tajemnice samoprzemiany, pomocny w tym, aby popłynąć wraz z prądem

procesu dojrzewania, który przynosi czas.

Wspomniałem powyżej, że właściwe zrozumienie tranzytów w większości przypadków mogłoby

umożliwić astrologowi „wytłumaczenie" około 90% ważnych okresów w czyimś życiu. Można

więc zapytać, dlaczego dla praktykującego astrologię konieczne jest w ogóle kłopotanie się

progresjami, szczególnie że jest wielu dobrze znanych i bardzo szanowanych astrologów,

którzy nigdy ich nie używają. Moje podejście do wszelkich metod astrologicznych jest takie, że

powinno się zapoznać z różnymi metodami, poeksperymentować z nimi przez jakiś czas, a

następnie skoncentrować się na tych metodach, które dają najlepsze rezultaty dla naszych

konkretnych celów. Osobiście zalecam studiującemu astrologię nauczenie się zarówno

systemu Progresji Sekundarnych, jak i systemu Łuku Słonecznego, a następnie bardziej

dokładne skupienie się na progresywnym Słońcu (jednocześnie w obydwu systemach) i

progresywnym Księżycu w systemie sekundarnym. A to dlatego, że chociaż aspekty

progresywnego Słońca i Księżyca symbolizują jedynie mały procent ważnych

doświadczeń i ważnych okresów w czyimś życiu, to te, które są symbolizowane, zwykle są

niezmiernie ważne. Jest jednak jeszcze kilka innych typów progresji sekundarnych wartych

uwagi, będzie o nich mowa przy końcu tego rozdziału.

Progresywne Słońce

Aspekty progresywnego Słońca z planetami natalnymi mogą być interpretowane na wiele

różnych sposobów i z wykorzystaniem różnych rodzajów języka. Następujące informacje

reprezentują te sposoby wyrażania i rozumienia tych aspektów, które osobiście uważam za

najbardziej znaczące i do których osoby nie posiadające wiedzy astrologicznej, jak się wydaje,

zdolne są odnieść się bez większych trudności. Używając progresywnego Słońca, największy

nacisk kładę na te aspekty, które tworzy ono z planetami i aspektami natalnymi. Odmiennie niż

wielu astrologów, przykładam niewielką wagę do pozycji progresywnego Słońca w znakach i

domach, jako że mam odczucie, że ważność tych czynników jest często przeceniana. Chociaż

być może znak i dom, w których aktualnie znajduje się progresywne Słońce, ma jakieś

znaczenie, jest to wpływ zbyt ogólny, aby mógł być szczególnie ważny dla danej osoby w

sytuacji porady, jako że progresywne Słońce pozostaje w każdym znaku czy domu przez okres

około trzydziestu lat. Jednak przykładam do tego pewną wagę w przypadku okresów, w

których progresywne Słońce zmienia znaki lub domy, ponieważ taki okres przejścia jest często

ważny i odczuwany przez daną osobę jako czas reorientacji i zmian wartości. Ale cokolwiek

może znaczyć pozycja progresywnego Słońca w znakach lub domach, dana osoba

nieuchronnie, w taki czy inny sposób, w ciągu roku lub dwóch, dopasowuje się do zmian i

wówczas nie jest już dłużej świadoma takich czynników, jak dynamiczne skupienie spraw

bieżących. Przy używaniu progresywnego Słońca aspekty dają najbardziej wartościowe infor-

macje o obecnym nastawieniu i skoncentrowaniu się na czymś danej osoby. Chociaż

największą uwagę należy zwracać na koniunkcję, kwadraturę i opozycję, to jednak wszystkie

ścisłe aspekty progresywnego Słońca z punktami natalnymi mogą być tutaj wykorzystane z

dobrymi rezultatami, dochodząc aż do „małych" aspektów, takich jak półsekstyl i półkwadrat.

Szybkość progresywnego Słońca jest tak mała, że będzie pozostawało ono w aspekcie, z

dokładnością 15' (tj. 1/4 stopnia) przez okres około sześciu miesięcy. W trakcie tego okresu,

kiedy w ciągu długiego czasu występuje dynamiczne oddziaływanie dwóch potężnych energii,

jest prawie nieuniknione, że dana osoba zacznie w pewnym stopniu uświadamiać sobie

wewnętrzne natężenie i pobudzenie skłaniające ją do zmian, nawet jeśli symbolicznymi

wskaźnikami tego rozwoju są tak zwane „małe" aspekty.

Powyższe uwagi nasuwają pytanie, jak duży orbis wykorzystywać interpretując aspekty

progresywnego Słońca. Lub inaczej, jak powinniśmy określić i rozumieć prawdopodobną

długość czasu, kiedy aspekt progresywnego Słońca będzie szczególnie aktywny. Jak na to

wskazują bardzo zróżnicowane preferencje astrologów, jest to sprawa wybitnie indywidualna,

ponieważ jedni ludzie są bardziej od innych wrażliwi na zmiany wewnętrzne, nowe tendencje i

wibracje w ich życiu. Więcej materiału dotyczącego zagadnienia orbisów znajduje się w na-

stępnym rozdziale. Osobiście, dla progresywnego Słońca używam znacznie mniejszego

orbisu niż zalecany często jeden stopień. Jeśli używamy jednostopniowy orbis w stosunku do

dokładnego kąta zarówno dla zadziałania, jak i rozdzielenia aspektu, wówczas aspekt

progresywnego Słońca powinien być odczuwany przez okres dwóch lat. Chociaż jest tak

czasami, to z mojego doświadczenia wynika, że zwykle raczej tak nie bywa, ponieważ

większość ludzi jest zbyt zajęta, aby zwrócić uwagę na jakąś ważną zmianę, aż do czasu, kiedy

sama wtargnie ona do ich świadomości z intensywnością, która nie może zostać zignorowana.

Ja preferuję maksymalny orbis 30' (1/2 stopnia) dla zadziałania, i 15' (1/4 stopnia) dla

rozdzielenia. Wskazuje to jedynie, że większość ludzi nie zacznie silnie odczuwać efektów

ścisłego aspektu progresywnego Słońca, aż do szóstego miesiąca (lub jeszcze mniej) przed

wystąpieniem dokładnego aspektu. A kiedy dokładny aspekt zaczyna się rozdzielać,

bezpośredniość wskazywanego tutaj doświadczenia zwykle zaczyna dosyć szybko zanikać

(często w ciągu trzech miesięcy), chociaż całkowite przyswojenie jego znaczenia może zająć

danej osobie dłuższy okres. Tak długo, jak to obserwuję, większość ludzi wydaje się

przechodzić doświadczenia wskazywane przez aspekt progresywnego Słońca w ciągu

sześciu lub mniej miesięcy. Podczas tego okresu jest tak, że najbardziej intensywna faza tego

doświadczenia dominuje wówczas w życiu tych osób.

Znaczenie aspektów progresywnego Słońca można najlepiej zrozumieć, definiując zasady

astrologiczne reprezentowane zarówno przez Słońce, jak i znak Lwa jako „potrzeba bycia,

stawania się i wyrażania swojego ja". Jeśli potrafimy spojrzeć na progresywne Słońce w tym

świetle, możemy wówczas opisać wszystkie aspekty progresywnego Słońca jako pokazujące

okresy, w których dana osoba przyswaja nowe specyficzne cechy bycia i rozwija nowe,

sposoby samoekspresji. Kiedy progresywne Słońce aspektuje inne planety, mamy spo-

sobność stania się bardziej świadomymi dostrojenia do potencjałów pokazywanych przez te

planety, a więc nauczenia się w bardzo osobisty i szczególny sposób tego, co te symbole

oznaczają w naszym życiu. Aby wyjaśnić, co mam na myśli w określeniu „przyswaja nowe

specyficzne cechy bycia", spójrzmy na chwilę na znak Lwa i na to, jak działają jego energie. W

rzeczy samej, osoba typu Lwa mówi „stanę się tym a tym" i wówczas postępuje tak, aby stać

się tym, co sobie wyobraziła. Osoby takie grają do końca każdą rolę wynikającą z tego kim

chciałyby się stać. Fakt, że w danej chwili nie są takie jakie chciałyby być, nie przeszkadza im w

żaden sposób; po prostu zaczynają stawać się tym kimś przez odgrywanie tego na zewnątrz. W

ten sposób ukazują one jeden z sekretów samoprzemiany. Są wprawdzie inne sposoby

przemiany siebie, ale osoba typu Lwa przejawia sposób działania zasady Słońca, odnosząc tę

koncepcję do progresywnego Słońca; kiedy progresywne Słońce aspektuje planetę natalną,

osoba taka staje się bardziej podobna do natury tej planety. Taki aspekt pokazuje okres

stawania się czymś więcej niż było się przedtem. Ten proces stawania się następuje bez

względu na to czy dana osoba jest tego świadoma, czy nie. Można powiedzieć, że zarówno

Słońce, jak i znak Lwa reprezentują popęd do bycia czymś więcej, niż się jest oraz wolę stania

się kimś większym i bardziej kompletnym, niż się jest obecnie. Stąd, jeśli odbieramy Słońce jako

podstawowy symbol stawania się, wówczas każdy dokładny aspekt progresywnego Słońca

pokazuje okres, w którym jesteśmy aktywnie zaangażowani w szybki rozwój i postęp;

podczas tego okresu cała nasza osobowość może ulec przemianie, a zakres samoekspresji,

z którym czujemy się komfortowo, może znacząco się rozszerzyć.

Kilka przykładów z mojego archiwum może pomóc w wyjaśnieniu tego podejścia do aspektów

progresywnego Słońca.

Progresywne Słońce w koniunkcji z Marsem (mężczyzna, wiek 25 lat): zaczął zyskiwać kontakt

ze swoją męskością, z siłą i energią osobistą. Lęki i zahamowania (pokazywane przez natalną

kwadraturę Saturna z Marsem), które poprzednio uniemożliwiały mu podążanie za tym czego

chciał, zaczęły mieć nad nim coraz mniejsze panowanie i w rzeczywistości był to okres

nastąpienia wielkiego przyrostu jego pewności siebie i odwagi. Już nigdy nie powrócił do daw-

nej lękliwości, niepewnego sposobu działania i mówienia, ponieważ, jak się wydaje, w pełni

przyswoił dużą dozę energii Marsowej. Upodobnił się w większym stopniu do natury Marsa: stał

się bardziej energiczny, stanowczy, nieustraszony i skłonny do podejmowania nowych planów i

działań, nawet takich, które zawierają w sobie znaczne ryzyko. Był to okres jego gruntownej

samoprzemiany.

Progresywne Słońce w koniunkcji z Wenus (kobieta, wiek 48 lat): jak dotąd niezamężna,

prawie bez żadnego doświadczenia w związkach miłosnych i seksualnych. Zaczęła w tym czasie

uświadamiać sobie tę zaniedbaną część swojej natury. Zaangażowała się seksualnie z dwoma

mężczyznami; i chociaż związki te nie trwały zbyt długo, a ona sama martwiła się licznymi

konfliktami z powodu swojego postępowania i pożądań, był to okres ogromnego postępu, jako

że weszła w bliższy kontakt ze swoimi wenusjańskimi potrzebami, zdolnościami i pożądaniami,

dającymi jej większą pewność siebie w jej kobiecości i atrakcyjności i otwierającymi ją na cały

wymiar doświadczenia symbolizowany przez Wenus. Podczas tego okresu stała się bardziej

wenusjańska -z uwydatnioną wrażliwością i większą głębią emocjonalną.

Progresywne Słońce w kwadraturze z Jowiszem (mężczyzna, 19 lat): był to okres jego wielkiej

ekspansji, samodoskonalenia i przygody. Zaczął w tym czasie eksperymentować z nowymi

stylami życia, ideami, ideałami i różnymi rodzajami kontaktów, co otworzyło mu wiele drzwi do

zyskania większej samowiedzy. Był to okres „odnajdywania siebie" i stawania się bardziej

pewnym siebie, szczęśliwym i niezależnym. Znalazł w tym czasie również nowe

zainteresowania religijne, jako że po raz pierwszy zetknął się z naukami wschodu o

reinkarnacji i filozofii taoistycznej. Otrzymał wówczas także wsparcie finansowe - został ob-

darowany samochodem i dostał stypendium ze szkoły (college'u).

Progresywne Słońce w koniunkcji z Neptunem (kobieta, 26 lat): znaczący okres stawania się

bardziej idealistyczną i próbującą w praktyce żyć tymi ideałami. Wystąpiło przebudzenie

duchowe i wzrost świadomości obecności wielu subtelnych, nieuchwytnych czynników w jej

życiu, które poprzednio ignorowała. Początek tego okresu zaznaczył się zwolnieniem się przez

nią z pracy i wycofaniem się z życia na około trzy miesiące, podczas których zaczęła tworzyć

plan swojej przyszłości, która byłaby bardziej inspirująca od jej poprzedniego stylu życia.

Podczas tej progresji zaczęła zajmować się karierą w dziedzinie medycyny, co od tego czasu

kontynuowała przez wiele lat i co było dla niej niezmiernie satysfakcjonujące. Podczas tego

okresu stała się również bardziej neptuniczna w tym sensie, że stała się bardziej otwarta na

takie sprawy duchowe, jak karma, przeznaczenie itp.

Progresywne Słońce w koniunkcji z Uranem (mężczyzna, 27 lat): znaczący okres wielkich

zmian, zarówno w życiu zewnętrznym, jak i jego wewnętrznym poczuciu celu i indywidualności.

Na początku tego okresu przeprowadził się do innego stanu, aby konsekwentnie realizować

swoją nową ambicję: studia muzyczne na wyższej uczelni, chociaż miał skończone studia w

dziedzinie psychologii. Po zaledwie kilku miesiącach w nowym miejscu jego niecierpliwość

popchnęła go do porzucenia tych studiów i powrotu do swojego poprzedniego miejsca

zamieszkania, aby zajmować się astrologią i poradnictwem, co było dla niego następnym

radykalnie nowym podejściem, jako że poprzednio nie zajmował się poradnictwem i jedynie

okresowo interesował się astrologią. Stał się bardziej uraniczny, co jest oczywiste nie tylko ze

względu na zmiany w jego życiu zewnętrznym, ale również ze względu na jego wielki wzrost

zainteresowania astrologią.

Progresywne Słońce w kwadraturze z Plutonem (mężczyzna, 30 lat): okres pozostawiania za

sobą starego, uświadamiania sobie, że nie jest już „młodą" osobą, której wartości i orientacje

mają źródło w doświadczeniach ze szkoły (college^). Był to okres przyswajania sobie faktu,

że przeszłość bezpowrotnie odeszła, jak również, że jego poprzednie, mające przymusowy

charakter, mechaniczne podejście do wielu sytuacji życiowych nie przynosi spełnienia i jest

mało interesujące. Okres ten zbiegł się z trwającą trzy tygodnie chorobą, która była

zwiastunem wielkiego odrodzenia, jako że podczas choroby uświadomił sobie, że absolutnie

nie powinien kontynuować prowadzenia pozbawionej wartości, banalnej działalności z

przeszłości. Kiedy już odzyskał zdrowie, całkowicie zakończył wszelką działalność związaną

ze swoją pracą, która od wielu lat utrzymywała go przy życiu, otwierając tym samym wolną

drogę dla całkowicie nowej kariery zawodowej. W tym okresie stał się bardziej plutoniczny,

będąc bardziej surowym (w pozytywny sposób!) wobec sposobu kierowania swoim życiem i

bardziej skoncentrowanym na swoich celach.

Progresywne Słońce w kwadraturze do Saturna (mężczyzna, 25 lat): okres, w którym stał się

bardziej konserwatywny w swoim spojrzeniu i wartościach. Podczas tego okresu przyswoił

sobie wiele cech saturnicznych, niektóre z nich wynikały z konfrontacji jego postępowania w

stosunku do starszego profesora, z którym miał pewne konflikty. Przez okres około pięciu

tygodni czuł potrzebę odsunięcia się od pracy i studiów na wyższej uczelni, aby ocenić czy

powinien kontynuować podążanie tą drogą, która przedtem była jego główną ambicją. Kiedy

ten okres już minął, po raz pierwszy w swoim życiu zrezygnował z wielu konkretnych spraw,

stał się znacznie bardziej saturniczny i zyskał większą cierpliwość i większą akceptację dla

starszych przedstawicieli „władzy państwowej".

Powyższe przykłady powinny dać czytelnikowi wystarczające zaznajomienie z tym podejściem

do aspektów progresywnego Słońca, dla umożliwienia mu sprawdzenia tej metody w praktyce.

Można więc zobaczyć, czy to uwydatnienie rozwoju psychologicznego jest właściwe dla tego

rodzaju pracy, którą wykonujemy. Wprawdzie „małe" aspekty progresywnego Słońca oraz

jego trygony i sekstyle nie zawsze wskazują duże zmiany psychologiczne, niemniej jednak

zwracanie na nie uwagi warte jest zachodu. Idąc dalej, zawsze można uważać, że koniunkcja,

kwadratura i opozycja progresywnego Słońca zaznacza główną fazę samoprzemiany i

potencjalnie okres, w którym dana osoba jest zdolna do świadomego zintegrowania

wyróżniającej się części swojej natury. Jeśli dana osoba jest dostrojona do subtelniejszych

wymiarów codziennych doświadczeń, może być świadoma tego, że główny wzór karmiczny jest

zaktywowany i wyniesiony na światło świadomości. Dla tych, którzy nie są wyczuleni na

postęp w swoim życiu wewnętrznym, okresy te często rozpoczynają się pewnymi wielkimi

wydarzeniami lub doświadczeniami, które, jak to już było pokazane, zmuszają do zajęcia się

określoną częścią samych siebie. To rozpoczyna fazę osobistego rozwoju i zwiększonej

dojrzałości, o której mogli oni w ogóle nie pomyśleć, że jest potrzebna.

Progresywny Księżyc

Progresywny Księżyc w progresjach sekundarnych jest szczególnie wartościowym narzędziem,

jako że jego względnie szybki ruch umożliwia wykorzystanie w interpretacji nie tylko aspektów,

które tworzy z punktami natalnymi, ale również zajmowanej przez niego pozycji w domach. W

dodatku, kompletny cykl progresywnego Księżyca wokół czyjegoś horoskopu (trwający około

27 - 28 lat) służy jako doskonałe uzupełnienie cyklu tranzytującego Saturna (28,5 - 30 lat).

Pozycja progresywnego Księżyca w domach wskazuje między innymi, że stajemy się świadomi

tego obszaru naszego życia i tej sfery doświadczenia; czujemy, że jesteśmy przyciągani w tym

kierunku, a nasz umysł prawie ciągle zmierza do zastanowienia się nad tymi sprawami25.

25 Zauważmy, że w astrologii indyjskiej Księżyc symbolizuje „umysł", tj. stały przepływ myśli,

uczuć, wrażeń, nastrojów, obrazów, potrzeb i wspomnień, które charakteryzują nasz ogólny „stan

umysłu". Od tego typu „umysłu" odróżniany jest świadomy i racjonalny umysł symbolizowany przez

Merkurego, który jest faktycznie pewną częścią świadomego umysłu. Niewłaściwe więc jest

przypisywanie słowa kluczowego „umysł" Merkuremu, chociaż nie można zaprzeczyć, że funkcja

Merkurego jest rzeczywiście całkowicie umysłowa.

W przeciwieństwie do tego, pozycja tranzytującego Saturna w domach, jak to już było opisane w

rozdziale 5, w sposób charakterystyczny reprezentuje obszar życia i ekspresji, nad którym albo

świadomie pracujemy, albo też okoliczności zmuszają nas do czynienia wysiłków w tej sferze.

Pozycja w domach progresywnego Księżyca może również pokazywać rzeczy następujące:

a) Przeszły wzór reagowania i postaw podświadomych (karma z przeszłych wcieleń) odnoszący się do tego obszaru życia zmierza do uwidocznienia się.

b) Przez cały czas, podczas którego Księżyc znajduje się w danym domu, na tym obszarze doświadczenia będzie skupione wiele uwagi.

c) Kiedy progresywny Księżyc będzie zmieniał domy (a szczególnie wtedy, kiedy będzie on aspektował planety natalne), w sposób wyraźnie widoczny wystąpi zmiana zainteresowań.

d) Kiedy Księżyc będzie zmieniał domy albo tworzył ścisłe aspekty z planetami natalnymi, wystąpi tendencja do zaistnienia nowych kontaktów, spotkań i związków wzajemnych.

e) Czyjś ogólny nastrój jest symbolizowany przez pozycję progresywnego Księżyca w domach i stąd, kiedy ktoś przyswaja to nowe doświadczenie, występuje tendencja do nastąpienia określonego rozwoju psychologicznego. (Zauważmy, że Księżyc jest blisko powiązany z odżywianiem, karmieniem, macierzyństwem, a więc przyswajaniem pokarmu; stąd można powiedzieć, że podczas okresu, kiedy Księżyc znajduje się w pewnym domu, odżywiamy się w tym obszarze doświadczenia.)

f) W pewnych przypadkach, jak to podaje wielu autorów, pozycja progresywnego Księżyca pokazuje codzienne okoliczności i środowisko; natomiast w prawie wszystkich przypadkach ujawnia ona to, co zajmuje nasz umysł.

g) Pozycja progresywnego Księżyca w domach pokazuje dokąd zmierzają nasze energie witalne, do jakiego obszaru doświadczenia i rodzaju zainteresowań jesteśmy przyciągani i w jakim obszarze naszego życia jesteśmy szczególnie pobudliwi i wrażliwi.

Obecność progresywnego Księżyca (jak również tranzytującego Saturna) w domu kątowym

ma tendencję występowania razem z okresem znaczącej aktywności, w domu następującym - z

okresem konsolidacji i budowania lub poszukiwania bezpieczeństwa, w domu upadającym - z

wielkim zaangażowaniem w nowe doświadczenie, naukę, a czasami z odbyciem podróży lub

przejściem trudności w sferze edukacji. Przemieszczanie się progresywnego Księżyca (w

pewnym stopniu stosuje się to również do tranzytującego Saturna i Jowisza) może być

dokładniej objaśnione, kiedy odniesiemy się do przyporządkowanych domom żywiołów i

znaków:

Przechodząc przez domy powietrzne (3, 7, 11) pobudza planowanie, nowe idee, nowe związki z

innymi osobami, wymianę idei i uzyskiwanie niezależnej perspektywy w stosunku do różnych

rzeczy.

Przechodząc przez domy ogniste (1, 5, 9) pobudza silne popędy do działania i zaangażowania

w rzeczy, które robimy, tworzymy lub do których dążymy.

Przechodząc przez domy wodne (4, 8, 12) pobudza refleksję, potrzebę wycofania się ze świata

zewnętrznego i uczenie się zagadnień związanych z dążeniami w głąb. Może to być okres

znacznego postępu duchowego i zwiększonej wrażliwości psychicznej.

Przechodząc przez domy ziemskie (2, 6,10) pobudza świadomość bezpośrednich potrzeb i

spraw związanych z pracą, realnymi obowiązkami i ogólnie tego, jak jesteśmy dopasowani do

świata zewnętrznego. Czasami pokazuje również okresy, kiedy trzeba dźwigać jakieś brzemię

lub spłacać ciężkim wysiłkiem jakąś karmę.

Należy zauważyć, że pozycja progresywnego Księżyca w domach ognistych lub powietrznych

wskazuje zwykle lżejsze nastroje w codziennym życiu, niż kiedy Księżyc jest w domach

ziemskich lub wodnych. Jest często aż uderzające, jak bardzo zauważalna jest zmiana

nastrojów, kiedy czyjś progresywny Księżyc zmienia domy. Kiedy progresywny Księżyc jest w

domu ognistym lub powietrznym, energie witalne wydają się płynąć dosyć swobodnie i

spontanicznie, natomiast kiedy znajduje się w domu wodnym lub ziemskim, wydają się one być

spowolnione lub zahamowane. Przypuśćmy, że osoba która miała progresywny Księżyc w 8

domu przez okres dwóch i pół roku, doświadcza teraz wchodzenia Księżyca do 9 domu.

Prawdopodobnie całe zachowanie tej osoby ulegnie zmianie, i przejdzie ona od ciężkich

introspektywnych nastrojów do nastrojów optymizmu, przygody lub nawet wesołości.

Jak wspomniano w rozdziale 5, innym elementem, odpowiednim do wykorzystania pozycji

progresywnego Księżyca w domach, może być powszechnie występujące zjawisko pojawiania

się decydujących wydarzeń lub doświadczeń, jeszcze krótko przedtem, zanim Księżyc opuści

jakiś dom i przejdzie do następnego. Nie chcę tutaj sugerować, że takie przejścia Księżyca z

jednego domu do drugiego będą zawsze powiązane z ważnymi i ściśle określonymi

doświadczeniami, ale - używając systemu domów Kocha - tak często widziałem takie wy-

darzenia właśnie wtedy, kiedy Księżyc był w odległości sześciu czy dziesięciu stopni od

wierzchołka następnego domu, że zawsze jestem przygotowany na taką możliwość.

Przemieszczanie się progresywnego Księżyca przez jakiś określony dom może być opisane

następująco (wzór ten stosuje się również do tranzytów Saturna przez domy): Kiedy dana

planeta jest na początku domu, często musimy „podjąć decyzję" lub przynajmniej dojść do

większego uświadomienia sobie zaistnienia nowego ukierunkowania dla naszej energii i

naszego rozwoju; kiedy jest przy końcu domu, pojawiają się rezultaty naszych planów i

wysiłków (jak również wzór naszej karmy w tym obszarze życia), często w sposób dosyć

określony i konkretny. Jest tak jakby potencjały, które na początku były jedynie abstrakcją- żywe

jedynie na poziomie idei i wyobraźni - podlegały katalitycznej przemianie w specyficzne

formy. A kiedy już raz to się wydarzy, często odkrywamy, że cały obszar życia pokazywany

przez ten dom staje się bardziej zakorzeniony, i że jest on teraz przez tę osobę odczuwany w

sposób bardziej komfortowy i bliski.

Istnieje również inna analogia pomiędzy tranzytującym Saturnem i progresywnym Księżycem:

mianowicie, powrót każdego z nich do swojego miejsca natalnego pomiędzy 27 a 30 rokiem

życia. Podczas gdy powrót Saturna wiąże się z akceptacją naszego przeznaczenia,

szczególnie w odniesieniu do świata zewnętrznego, to powrót progresywnego Księżyca jest

sprawą bardziej osobistą i mającą bardziej subiektywny charakter. Nieco podobny do okresu

powrotu Saturna jest okres uczenia się akceptacji siebie takimi, jakimi w rzeczywistości jesteśmy

i akceptacji naszych wewnętrznych potrzeb i uczuć jako rzeczywistych i żywotnych. Ale być

może najważniejszym znaczeniem powrotu progresywnego Księżyca jest to, że daje on

nam sposobność uzyskania w końcu komfortu z samym sobą! Presja rodzicielska,

społeczna, religijna i edukacyjna, wszystkie one razem czynią nas niepewnymi co do tego kim

jesteśmy i prawdę powiedziawszy niepewnymi nawet tego, czy to jest właściwe być takimi

jacy jesteśmy. Dlatego większość z nas rozwija brak zaufania do jakiejś części siebie samego

i często czujemy się w sposób nieokreślony niewygodnie z tą częścią naszej natury, która nie

otrzymała pieczęci aprobaty z jakiegoś autorytatywnego źródła. Ale kiedy następuje powrót

progresywnego

Księżyca, możemy pozostawić za sobą nasze dziecięce niepewności i zacząć stawać się takimi,

jakimi wiemy już, że jesteśmy, bez poczucia winy, wewnętrznych napięć lub odczuwania

zakłopotania. Jest ważne, aby przyjrzeć się tutaj pod kątem znaku i aspektów natalnego

Księżyca, ponieważ natalny znak Księżyca pokazuje pewne cechy, które możemy teraz

wyrażać w sposób bardziej swobodny, a jego aspekty ujawniają wielkość napięcia, od

którego możemy się teraz uwolnić i które może zostać przemienione w konstruktywną,

twórczą energię.

Progresywny Księżyc w domach

Zamiast powtarzać tradycyjne znaczenie różnych domów i usiłować opisać wszelkie możliwe przejawy progresywnego Księżyca w jakimś domu, chcę w tym krótkim podrozdziale nakreślić po prostu kilka podstawowych trendów sytuacyjnych, które wydają się być najczęściej doświadczane przez różnego typu ludzi.

1Dom: Początek nowego cyklu, kiedy często odczuwamy, że „wychodzimy na swoje", po okresie, kiedy byliśmy ograniczani przez różnego rodzaju czynniki poza naszą kontrolą (szczególnie wówczas, kiedy Księżyc był w 12 domu). Pojawia się większa niezależność i pewność siebie, odnosimy się generalnie bardziej bezpośrednio i spontanicznie do świata zewnętrznego i doświadczeń życiowych. Może wystąpić odczucie wyzwolenia!

2Dom: Wejście w rytm pracy, zarabianie na życie i planowanie swojego życia w sposób bardziej konsekwentny. Kładzenie podwalin pod różnego rodzaju bezpieczeństwo (szczególnie bezpieczeństwo materialne) opierając się na głębszych i bardziej praktycznych wartościach.

3Dom: Spontaniczne reagowanie na innych ludzi, ponieważ jest się świadomym tego, że od każdego można się czegoś nauczyć. Często występuje obecna na nowo otwartość i silne pożądanie posiadania dużej różnorodności doświadczeń, jak również świadomość tego, że nasze potrzeby uczą nas stawania się łatwiej przystosowalnymi.

4Dom: Stawanie się świadomym końca jednego cyklu i wstrząsów nowego. Okres wycofania, przygotowania, być może przebywania w domu więcej niż poprzednio. Prawie zawsze jest to okres refleksji, kiedy potrzebujemy prywatności i pewnego rodzaju społecznego, domowego, czy rodzinnego „łona", gdzie w ochronnej atmosferze może się „wylęgać" i rozwijać nowa część naszego ja.

5Dom: Większa pewność siebie i żywotność. Bardziej trafne poczucie własnych możliwości i bardziej wyraźne uświadomienie sobie możliwości sukcesu i zdolności twórczych. Zaczynamy podejmować ryzyko wyrażania siebie i zaspokajania swoich potrzeb uznania, miłości i przyjemności. Okres „brania swojej miary", aby zobaczyć, jak dużo jesteśmy w rzeczywistości w stanie dokonać, jeśli dana zostanie nam szansa i my ją sobie damy.

6 Dom: Oczyszczenie siebie. Okres ten może nadać nowe znaczenie naszemu życiu poprzez samoanalizę, zajęcie się stanem własnego zdrowia, podjęcie kroczenia zdyscyplinowaną drogą własnego rozwoju lub drogą nauk mistrzów. Czasami ogranicza nas fizycznie, aby skłonić nas do powtórnej oceny i doskonalenia siebie. Czasami nieco przygnębia, kiedy spostrzegamy wszystkie swoje złe strony.Radość podczas tego okresu pochodzi głównie z pracy poświęconej czemuś i ze służenia komuś pomocą, co potrafi pochłonąć naszą energię mentalną.

7Dom: Odczucia silnego przyciągania do uczestniczenia w czymś i do życia towarzyskiego. Więcej energii wkładamy w kontakty osobiste lub w uczestnictwo społeczne, albo w obie te sfery jednocześnie. Tworzone są nowe związki wzajemne, a stare ulegają rozpadowi, szczególnie wtedy, kiedy Księżyc dochodzi do końca tego domu. Większe skłonności w kierunku wszelkiego rodzaju zaangażowań społecznych.

8Dom: Nastawienie na wszelkie głębsze źródła życia. Dla wielu ludzi jest to jeden z najcięższych i najbardziej wyczerpujących okresów życia. Często występują zainteresowania okultyzmem, metafizyką i światem duchowym, jak również zaabsorbowanie mającymi charakter negatywny tego przeciwieństwami, jak żądze, egotyzm, skąpstwo, używanie mocy; wszystko to nierzadko powoduje silne konflikty wewnętrzne i cierpienie. W najlepszym przypadku okres oczyszczania siebie i poszukiwania głębszych wartości, następuje po wystarczającoefektywnym przełamaniu tabu, kiedy nasze stare społecznie uwarunkowane wartości okazują się płytkie i puste. Często odczucie, jakby się było w czyśćcu.

9Dom: Nastawienie na rozszerzanie swoich horyzontów, uczenie się tego co jest ostateczną prawdą, rozwijanie i udoskonalanie siebie, poszukiwanie jakiegoś określonego idealistycznego sposobu życia lub systemu wierzeń. Dla tych, którzy należą do osób poszukujących, jest to okres nieustannych poszukiwań i dochodzeń. Dla tych, którzy uważają, że coś znaleźli, jest to często okres dzielenia się tym z innymi poprzez rozmowy, wykłady, publikowanie itd. Silnie pociągają różnorodne podróże - zarówno do wnętrza, jak i na zewnątrz.

10Dom: Nastawienie na ambicje, ciągłe myślenie o osiągnięciu czegoś albo o pracy nastawionej na jakiś cel. Bezosobowe podejście do życia, gdzie inni albo pasują do naszego konkretnego celu, albo w ogóle nie pasują do naszego życia. Silna potrzeba osiągnięcia czegoś lub znalezienia swojego miejsca w świecie. To położenie pokazuje najczęściej szczytowe nasilenie dążeń do osiągnięć, które rzeczywiście są realizowane (jak podaje wiele książek), jest tak szczególnie w przypadku osób poniżej 35 roku życia.

11 Dom: Wzrost i rozwój poczucia zaangażowania społecznego, odpowiedzialności społecznej, obowiązków społecznych, uświadamiamy sobie nasze cele w stosunku do wielu innych osób (tzn. jak jesteśmy dopasowani do ich życia i które z ich potrzeb potrafimy zaspokoić). Często występuje wrażliwość na swoją popularność lub jej brak i na bycie akceptowanym przez innych. Może to być okres służenia wielu ludziom, czasami poprzez przekazywanie im swojej wiedzy.

12 Dom: Ważny okres, kiedy zostajemy z powrotem zwróceni na siebie i kiedy czujemy się rzuceni na fale, po oderwaniu od dawnych cum, które nadawały porządek i znaczenie naszemu życiu. Może to być okres samotności (albo z powodu powstałych okoliczności, albo też z powodu naszej wewnętrznej potrzeby wycofania się ze świata). Okres, w którym wszystko co mogło przeminąć - przeminęło, pozostawiając nas jedynie z samą esencją i duchowym znaczeniem przeszłych doświadczeń.

W każdym horoskopie powinna być poddana analizie również pozycja progresywnego Księżyca w znakach, jakkolwiek, jak wynika z mojego doświadczenia, rzadko symbolizuje ona coś wyjątkowo ważnego, jeśli rozpatrujemy ją w oderwaniu od powyższej pozycji Księżyca w domach. Jako że horoskop urodzeniowy jest zintegrowaną całością, idealnym sposobem analizowania znaczenia progresywnego Księżyca jest połączenie cech wynikających ze znaków z charakterystycznym znaczeniem jego położenia w domach. Niektórzy astrolo-gowie mówili mi, że wydaje im się, że są przyciągani do osób (a często wchodzą z nimi w bliższe kontakty), które są w sposób ogólny opisywane przez aktualny znak progresywnego Księżyca. Nie zauważyłem, aby wydarzało się to w sposób niezmienny, ale widziałem dosyć przykładów tego rodzaju tendencji, aby uczyniły one tę ideę wartą dalszego zbadania.

Aspekty progresywnego Księżyca

Najważniejszymi aspektami tworzonymi przez Księżyc poruszający się w progresji

poprzez horoskop są, jak to już było wspomniane wcześniej, koniunkcja, kwadratura i opozycja.

W większości przypadków, kiedy Księżyc tworzy takie aspekty z planetami natalnymi,

następuje dostrzegalny rozwój lub dostrzegalne doświadczenie, chociaż są czasami od tego

wyjątki. Jednak, jak wynika z mojego doświadczenia, koniunkcje progresywnego Księżyca nigdy

nie zawodzą, jeśli chodzi o ich korelację ze znaczącymi i zauważalnymi wydarzeniami,

doświadczeniami i uświadomieniami; dlatego więc uważam koniunkcje za aspekt znacznie

silniejszy i bardziej niezawodny od pozostałych, po niej następują opozycja i dalej

kwadratura. Dodatkowo, użyteczne jest zwracanie uwagi na wszystkie pozostałe aspekty

progresywnego Księżyca (włączając w to nawet sekstyl i kwinkunks), ponieważ, mimo że

aspekty te nie towarzyszą regularnie ważnym okresom rozwoju, w niektórych przypadkach

ich decydujące „działanie" daje się również zaobserwować. Przykładowo, ja sam ożeniłem się,

kiedy progresywny Księżyc był w sekstylu z moją Wenus, z dokładnością do minuty, chociaż w

tym czasie nie miałem żadnej wiedzy na temat progresji; i w rzeczywistości był to jedyny

wskaźnik możliwości wystąpienia małżeństwa, tworzący tak bliski dokładnego aspekt. Ale

ostatecznie, biorąc wszystko pod uwagę, mam wrażenie, że skupienie się właśnie na

koniunkcjach, kwadraturach i opozycjach progresywnego Księżyca może dać praktykowi

astrologii najbardziej użyteczne dane spośród tych, które można uzyskać techniką

progresji. Progresywny Księżyc jest tak znaczący nie tylko dlatego, że często odpowiada

wewnętrznym zmianom, ale również dlatego, że jego aspekty tak często wskazują na

wydarzenia zewnętrzne: spotkania z nowymi ludźmi, którzy będą ważni w naszym życiu w

okresie, który nadejdzie; nowe zainteresowania i zajęcia, które rozwiniemy w przyszłości; ważne

zmiany; podróże i decyzje. Faktem jest, że aspekty progresywnego Księżyca przejawiają się

jako określone wydarzenia zewnętrzne w większym nawet procencie przypadków niż aspekty

progresywnego Słońca. Jest tak, jakby progresywny Księżyc symbolizował wskazówkę zegara

odliczającego wydarzenia i sytuacje karmiczne, które potrzebujemy napotkać w świecie ze-

wnętrznym. Żadną miarą aspekty progresywnego Księżyca nie będą symbolizowały

wszystkich ważnych wydarzeń; ale najsilniejsze aspekty progresywnego Księżyca często

symbolizują ważne wydarzenia lub doświadczenia, których nie pokazują inne techniki.

Używanie dla tych aspektów sztywnego orbisu 1° lub 2° nie jest tak użyteczne, jak

wykorzystywanie orbisu czasowego. Jako ogólną wskazówkę zalecam wykorzystywanie orbisu

maksymalnie jednomiesięcznego (przed i po dokładnym aspekcie), podczas którego to okresu

mogą przejawiać się wskazywane potencjalne sytuacje. Jak wskazuje na to moje

doświadczenie, jest to chyba trafne podejście, mające racjonalne uzasadnienie, ponieważ jest

po prostu tak, że wiele progresji (jak również tranzytów) wydaje się „nie działać" aż do czasu,

kiedy wyzwoli je tranzytujący Księżyc. Stąd, w przypadku używania jednomiesięcznego orbisu

będą dwa różne momenty, w których tranzytujący Księżyc jest w ko-niunkcji z każdym z

punktów uwikłanych w progresywny aspekt. Mój ogólny obraz dotyczący synchronizacji czasu

oddziaływania progresywnego Księżyca potwierdzają obserwacje C. E. O. Cartera. Podaje on,