παρουσίαση1

ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μακρινή πολιτεία , όπου ο χειμώνας ήταν βαρύς και οι νύχτες μεγάλες. Παντού χιόνι και παγωνιά. Οι άνθρωποι ωστόσο ζεστά ντυμένοι έβγαιναν στους δρόμους για να πάνε στις δουλειές τους ή να κάνουν βόλτες.

Εκεί ζούσε ένα κοριτσάκι η Μαργαρίτα.

Κάθε πρωί πήγαινε με τους γονείς της στο σχολείο. Καλημέριζε ένα γείτονα της που ζούσε μόνος του στο σπίτι. Οι γονείς της, αφού άφηναν την Μαργαρίτα στο σχολείο πήγαιναν στις δουλειές τους. Είχαν ζαχαροπλαστείο και ετοίμαζαν ωραία γλυκίσματα.

Στις χριστουγεννιάτικες διακοπές της, η

Μαργαρίτα έβγαινε κάθε απόγευμα να παίξει με τους φίλους της στην αυλή του δημαρχείου. Εκεί είχαν στολίσει ένα έλατο με χρωματιστά λαμπάκια. Τα παιδιά κοίταζαν το δέντρο και άλλα έκαναν έλκυθρο ή έπαιζαν χιονοπόλεμο.

Προπαραμονή Πρωτοχρονιάς, και η Μαργαρίτα αφού έγραψε τις χριστουγεννιάτικες κάρτες της και στόλισε το δέντρο με την οικογένεια της, αποφάσισε να βγει στον κήπο. Το χιόνι είχε πέσει από το πρωί φρέσκο. Ντύθηκε ζεστά, φόρεσε σκούφο, κασκόλ και γάντια και βγήκε έξω.

Εκεί έξω στον κήπο, σκέφτηκε να φτιάξει ένα μεγάλο χιονάνθρωπο. Πήρε μπόλικο χιόνι, έκανε δυο μεγάλες μπάλες μια για κεφάλι και μια για σώμα .Ο χιονάνθρωπος ήταν έτοιμος με καπέλο, κασκόλ και πετρούλες για κουμπιά. Για μύτη έβαλε ένα καρότο και για χέρια δυο κλαδιά με γάντια στις άκρες.

Ο χιονάνθρωπος της Μαργαρίτας, αν και του είχε βάλει ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο, δεν ήταν χαρούμενος. Ένιωθε μοναξιά που έστεκε στον κήπο χωρίς παρέα. Όταν έφυγε η Μαργαρίτα, ο χιονάνθρωπος ζωντάνεψε. Δυο ελαφάκια που πήγαν στο ποταμάκι, δίπλα στο σπίτι τον είδαν λυπημένο και τους είπε για τον πόνο του.

Ακόμα και μια παρέα αλόγων που είχαν φέρει τους επισκέπτες στο σπίτι της Μαργαρίτας, έμαθαν για τις σκέψεις που βασάνιζαν τον χιονάνθρωπο. Τον παρηγόρησαν και του είπαν πως ίσως βρεθεί και για εκείνον μια παρέα.

Την άλλη μέρα το πρωί η Μαργαρίτα είδε δυο μικρά όμορφα πουλάκια που συζητούσαν έξω από το παράθυρό της. Ήταν φίλοι του χιονάνθρωπου και ήρθαν να της πουν για το πρόβλημά του. Ο φίλος μας μαραζώνει μόνος του, της είπαν.

Η Μαργαρίτα μόλις έμαθε από τα πουλάκια το πρόβλημα του χιονάνθρωπου λυπήθηκε. Βγήκε έξω στον κήπο και έφτιαξε έναν μικρότερο χιονάνθρωπο για παρέα δίπλα του. Φορούσε κι εκείνος κασκέτο και κασκόλ και είχε για χέρια κλαδιά. Τώρα και οι δυο ήταν πολύ χαρούμενοι, γιατί είχαν ο ένας παρέα τον άλλον.

Και το κορίτσι ήταν πολύ ευχαριστημένο για τους χιονάνθρωπούς της. Την άλλη μέρα θα ξυπνούσε το πρωί νωρίς για να πάρει από το γραμματοκιβώτιο τα δώρα που άφησε ο Αϊ Βασίλης μαζί με τα γράμματα και τις κάρτες συγγενών και φίλων για τις γιορτές.