11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego I. Tradycje i symbolika 11. Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej, zwana również „Czarną Dywizją” jest największym Związkiem Taktycznym Wojsk Lądowych i jedynym o strukturze pancernej. Stacjonuje na terenie dwóch województw: lubuskiego i dolnośląskiego. Dowództwo dywizji znajduje się w Żaganiu. Do zadań 11.LDKPanc należy utrzymywanie oddziałów i pododdziałów w gotowości do prowadzenia operacji obronnej kraju, zarówno w układzie sojuszniczym, jak i narodowym. 11.LDKPanc jest główną siłą uderzeniową Wojsk Lądowych, mogącą prowadzić walkę z przeciwnikiem w dzień i w nocy, w dowolnych warunkach atmosferycznych. Do tych zadań dywizja dysponuje dwoma brygadami pancernymi: 10. Brygadą Kawalerii Pancernej w Świętoszowie oraz 34. Brygadą Kawalerii Pancernej w Żaganiu. Ponadto wsparciem dla ciężkich oddziałów jest 17. Wielkopolska Brygada Zmechanizowana z Mi ędzyrzecza oraz 2 pułki - 4. Zielonogórski pułk przeciwlotniczy z Czerwieńska i Leszna (4pplot), a także 23. Śląski pułk artylerii (23pa) z Bolesławca. Funkcjonowanie i ciągłość dowodzenia zapewnia żagański 11 Batalion Dowodzenia (11bdow). Tradycje Dywizja swój rodowód wywodzi od 11. Dywizji Piechoty II Armii Wojska Polskiego, formowanej dwukrotnie. Po raz pierwszy, w październiku 1944 roku na Ziemi Lubelskiej i ponownie w marcu 1945 roku na Ziemi Łódzkiej. Dywizja przechodziła wiele zmian strukturalnych i organizacyjnych. W 1949 roku została przeformowana na dywizję zmotoryzowaną, w 1950 roku na zmechanizowaną, a w 1963 roku na pancerną. W 1990 roku, po zmianach strukturalnych ponownie przekształcono ją na zmechanizowaną, a w 1992 roku na dywizję kawalerii pancernej. Od września 1967 roku 11. Dywizja jest spadkobierczynią chlubnych tradycji 1. Drezdeńskiego Korpusu Pancernego Wojska Polskiego, który podczas II wojny światowej, w czasie operacji łużycko-praskiej, wsławił się w walkach pod Budziszynem i Dreznem. Zgodnie z Decyzją MON Nr 56/MON z dnia 13 lipca 1992 roku 11. Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego, stała się spadkobiercą bojowych tradycji 1. Polskiej Dywizji Pancernej, dowodzonej w latach wojny przez gen. Stanisława Maczka.
10
Embed
11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III ...
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego
I. Tradycje i symbolika
11. Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej, zwana również „Czarną Dywizją”
jest największym Związkiem Taktycznym Wojsk Lądowych i jedynym o strukturze
pancernej. Stacjonuje na terenie dwóch województw: lubuskiego i dolnośląskiego.
Dowództwo dywizji znajduje się w Żaganiu.
Do zadań 11.LDKPanc należy utrzymywanie oddziałów i pododdziałów
w gotowości do prowadzenia operacji obronnej kraju, zarówno w układzie
sojuszniczym, jak i narodowym.
11.LDKPanc jest główną siłą uderzeniową Wojsk Lądowych, mogącą prowadzić
walkę z przeciwnikiem w dzień i w nocy, w dowolnych warunkach
atmosferycznych. Do tych zadań dywizja dysponuje dwoma brygadami
pancernymi: 10. Brygadą Kawalerii Pancernej w Świętoszowie oraz 34. Brygadą
Kawalerii Pancernej w Żaganiu. Ponadto wsparciem dla ciężkich oddziałów jest
17. Wielkopolska Brygada Zmechanizowana z Międzyrzecza oraz 2 pułki -
4. Zielonogórski pułk przeciwlotniczy z Czerwieńska i Leszna (4pplot), a także
23. Śląski pułk artylerii (23pa) z Bolesławca. Funkcjonowanie i ciągłość
dowodzenia zapewnia żagański 11 Batalion Dowodzenia (11bdow).
Tradycje
Dywizja swój rodowód wywodzi od 11. Dywizji Piechoty II Armii Wojska Polskiego,
formowanej dwukrotnie. Po raz pierwszy, w październiku 1944 roku na Ziemi
Lubelskiej i ponownie w marcu 1945 roku na Ziemi Łódzkiej. Dywizja przechodziła
wiele zmian strukturalnych i organizacyjnych. W 1949 roku została przeformowana
na dywizję zmotoryzowaną, w 1950 roku na zmechanizowaną, a w 1963 roku na
pancerną. W 1990 roku, po zmianach strukturalnych ponownie przekształcono ją
na zmechanizowaną, a w 1992 roku na dywizję kawalerii pancernej.
Od września 1967 roku 11. Dywizja jest spadkobierczynią chlubnych tradycji
1. Drezdeńskiego Korpusu Pancernego Wojska Polskiego, który podczas II wojny
światowej, w czasie operacji łużycko-praskiej, wsławił się w walkach pod
Budziszynem i Dreznem.
Zgodnie z Decyzją MON Nr 56/MON z dnia 13 lipca 1992 roku 11. Dywizja
Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego, stała się spadkobiercą
bojowych tradycji 1. Polskiej Dywizji Pancernej, dowodzonej w latach wojny przez
gen. Stanisława Maczka.
Sztandar
Akt wręczenia sztandaru dla Dowództwa 11 Lubuskiej Dywizji
Kawalerii Pancernej miał miejsce 13 września 2013 roku na
Placu gen. St. Maczka w Żaganiu podczas uroczystych
obchodów święta Dywizji.
Patron
Rozkazem Ministra Obrony Narodowej Nr Pf 27/MON z dnia 23 września
1983 roku, ówczesna 11. Drezdeńska Dywizja Pancerna otrzymała zaszczytne
imię Jana III Sobieskiego. Natomiast zgodnie z Decyzją MON Nr 56/MON z dnia
13 lipca 1992 roku żagański Związek Taktyczny otrzymał nazwę 11. Dywizji
Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego.
Święto
11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej swoje święto obchodzi 12 września,
w rocznicę Odsieczy Wiedeńskiej.
Nazwa wyróżniająca
Decyzją Ministra Obrony Narodowej nr 245/MON z dnia 1 września 2003r.
dywizja otrzymała wyróżniającą nazwę „Lubuska”. Fakt ten jest podkreśleniem
dokonań dywizji dla mieszkańców Ziemi Lubuskiej.
Oznaka rozpoznawcza
Minister Obrony Narodowej decyzją nr 88/MON z dnia 29.03.2012r.
zatwierdził wzór i wprowadził do użytkowania oznakę rozpoznawczą
11.Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej. Noszona jest ona przez
żołnierzy na lewym rękawie munduru. Występuje w dwóch wersjach: do
munduru galowego i wyjściowego oraz do munduru polowego. Ma formę
stylizowanego czarnego skrzydła husarskiego składającego się z 13 piór
oraz z szyszaka umieszczonego w okrągłej tarczy z tłem
pomarańczowym do munduru wyjściowego i zielonym – do munduru
polowego. Kolory czarny i pomarańczowy symbolizują wojska pancerne.
Wymiary oznaki: 41 x 79 mm. Wzorowana jest na oznace
rozpoznawczej 1. Dywizji Pancernej, zatwierdzonej w Dzienniku
Rozkazów Naczelnego Wodza i Ministra Spraw Wojskowych nr 4 z dnia
11 sierpnia 1942 roku poz. 29.
Odznaka pamiątkowa
Minister Obrony Narodowej Decyzją Nr 240/MON Ministra Obrony
Narodowej z dnia 28.12.1998 roku zatwierdził wzór odznaki
pamiątkowej i legitymacji oraz regulamin nadawania tej odznaki
11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu. Jej projekt
oparto na odznace 1. Dywizji Pancernej dowodzonej przez gen.
Stanisława Maczka. Odznaka przedstawia koło zębate oksydowane
na złoto, na które nałożona jest liczba „11” (oksydowana na złoto)
oznaczająca numer dywizji. Na koło zębate i liczbę „11” nałożono
oznakę rozpoznawczą 1.Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka
w postaci skrzydła husarskiego emaliowanego na czarno oraz
hełmu oksydowanego na złoto. Hełm umieszczony jest w kole
pokrytym pomarańczową emalią z czarną obwódką. W otoku
okrągłej tarczy na białej emalii widnieje napis: „WIEDEŃ 1683 / JAN
III SOBIESKI”, oksydowany na złoto. Wymiary odznaki: 49 x 29
mm.
Proporczyk na beret
Proporczyk wykonany jest z metalu w kształcie równoległoboku
z wycięciem do skrzyżowania przekątnych. Pokryty jest emalią
w barwach dywizji - kolor czarny z pomarańczowym trójkątem.
Wzorowany na proporcu Kwatery Głównej 1. Dywizji Pancernej.
Wprowadzony 12 września 1992 roku z okazji Święta Dywizji,
połączonego z przejęciem tradycji oddziałów i pododdziałów
1. Dywizji Pancernej. Wymiary: 15 x 45 mm.
Inna symbolika
Na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 02 grudnia 2004
roku w sprawie wzorów oraz noszenia umundurowania i oznak wojskowych przez
żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 2005r.
nr 7, poz. 53, z późn. zm.) żołnierze 11.LDKPanc uprawnieni są do noszenia
nw. wyróżników, nawiązujących do symboliki 1.DPanc dowodzonej przez
gen. Maczka:
czarny beret do munduru galowego, wyjściowego i polowego,
krawat z tkaniny koloru czarnego, na którym został umieszczony
znak odznaki pamiątkowej dywizji oraz czarno-pomarańczowy pas
po skosie, jako barwy wojsk pancernych, do munduru galowego,
pochewka w kolorze czarnym, z oznaką stopnia wojskowego,
nakładana na lewy naramiennik munduru galowego i wyjściowego.
II. Sala Tradycji „Czarnej Dywizji”.
1. Krótka charakterystyka na temat funkcjonowania sali tradycji (kiedy powstała
sala tradycji, usytuowanie, adres, kontakt z kustoszem, remonty, modernizacja.)
Sala Tradycji oddana została do użytku we wrześniu 2011 roku, znajduje się obok
koszar imienia gen. broni Zygmunta Sadowskiego w pobliżu Skweru Czołgisty w
Żaganiu, który stanowi część ekspozycji plenerowej Sali Tradycji. Znajdują się tam
m.in. egzemplarze czołgów T-34, T-55, T-72, i niszczyciela czołgów M-36 w
barwach 1 Polskiej Dywizji Pancernej, a także pomnik gen. Stanisława Maczka.
Wystawa zewnętrzna na terenie otaczającym budynek prezentuje uzbrojenie
charakterystyczne dla różnych etapów rozwoju 11 LDKPanc.
W obiekcie znajduje się również siedziba zarządu Federacji Organizacji
Polskich Pancerniaków, stowarzyszenia aktywnie uczestniczącego w rozwoju
ekspozycji sali tradycji.
Placówka dysponuje przestrzenią wystawienniczą i konferencyjną na
820m2 podzieloną na 7 sal wystawowych, salę konferencyjną oraz pomieszczenia
administracyjne. Częścią składową sali tradycji jest również otaczająca budynek
ekspozycja plenerowa, prezentująca sprzęt bojowy i wyposażenie
charakteryzujące różne etapy rozwoju i transformacji 11LDKPanc.
W budynku będącym siedzibą sali tradycji w dalszym ciągu planowane są
prace remontowo-budowlane. Rozpoczęto prace przygotowawcze do adaptacji na
przestrzeń wystawienniczą sali tradycji 200m2 na drugiej kondygnacji budynku.
Rozpoczęcie prac remontowych przewiduje się na koniec 2016 roku. Placówka
jest w pełni dostosowana do zwiedzania przez osoby niepełnosprawne ( winda,
zaplecze sanitarne).
Dane adresowe:
Sala Tradycji Czarnej Dywizji
ul. Żarska 19
68-100 Żagań
Adres do korespondencji:
Sala Tradycji Czarnej Dywizji
Dowództwo 11LDKPanc.
ul. Żarska
68-100 Żagań
Kustosz – opiekun Sali Tradycji:
Waldemar Kotula
tel. 507-393-608
2. Syntetyczna informacja o prezentowanych treściach i zgromadzonych