Top Banner
Materiały do wykładu 1. Podstawy techniki cyfrowej Marcin Peczarski Instytut Informatyki Uniwersytet Warszawski 15 lutego 2013
47

1. Podstawy techniki cyfrowej

Jan 11, 2017

Download

Documents

vodieu
Welcome message from author
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Page 1: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Materiały do wykładu

1. Podstawy techniki cyfrowej

Marcin Peczarski

Instytut InformatykiUniwersytet Warszawski

15 lutego 2013

Page 2: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Sygnał .

analogowy

dyskretny

ciągły w czasie dyskretny w czasie

Page 3: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Sygnał binarny (dwójkowy) .

poziom przykładowe napięcia [V]konwencja logiczna

dodatnia ujemna

wysoki H 2,4÷ 5 3÷ 25 −1,1÷−0,8 1 0

niski L 0÷ 0,4 −25÷−3 −1,8÷−1,5 0 1

Page 4: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Układ cyfrowy .

⊲ Przetwarza sygnały dyskretne (na ogół binarne).

⊲ Zbudowany jest z bramek logicznych.

⊲ Bramki logiczne można zbudować np. z tranzystorów.

Page 5: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Bramki logiczne (1) .

AND y = x1 ∧ x2 ∧ . . . ∧ xn

NAND y = ¬(x1 ∧ x2 ∧ . . . ∧ xn)

x1x2...xn

x1x2...xn

Page 6: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Bramki logiczne (2) .

OR y = x1 ∨ x2 ∨ . . . ∨ xn

NOR y = ¬(x1 ∨ x2 ∨ . . . ∨ xn)

x1x2...xn

x1x2...xn

Page 7: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Bramki logiczne (3) .

EX-OR y = (x1 + x2) mod 2

NOT y = ¬x

x1

x2

x

Page 8: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Bramki logiczne (4) .

implikacja y = ¬x1 ∨ x2 = x1 → x2

zakaz y = x1 ∧ ¬x2

x1

x2

x1

x2

Page 9: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Bramki logiczne (5) .

AOI

y = ¬((x1 ∧ x2) ∨ (x3 ∧ x4))

x1

x2

x3

x4

Page 10: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Pomocnicze bramki cyfrowe .

bramka transmisyjna x y

bufor trójstanowy x y

g

g

Page 11: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Prawa de Morgana .

Page 12: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Układ kombinacyjny .

x1 y1

x2 y2

......

xn ym

f :X → Y

X ⊆ {0, 1}n

Y ⊆ {0, 1}m

〈y1, . . . , ym〉 = f(x1, . . . , xn)

Page 13: 1. Podstawy techniki cyfrowej

System funkcjonalnie pełny (1) .

⊲ AND, OR, NOT

⊲ NAND

⊲ NOR

⊲ OR, NOT

⊲ implikacja, 0

⊲ zakaz, 1

⊲ AND, EX-OR, 1

⊲ . . .

Page 14: 1. Podstawy techniki cyfrowej

System funkcjonalnie pełny (2) .

f :X → {0, 1}, gdzie X ⊆ {0, 1}n

X = {〈x1, x2, . . . , xn〉 ∈ X : f(x1, x2, . . . , xn) = 1}

f(x1, . . . , xn) =∨

〈a1,...,an〉∈X

xa11 ∧ . . . ∧ xann = ¬

〈a1,...,an〉∈X

¬(xa11 ∧ . . . ∧ xann )

xaii ={

xi gdy ai = 1¬xi gdy ai = 0

Page 15: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Sumator szeregowy .

110 przeniesienia bity ci0110 pierwszy składnik bity ai+ 0111 drugi składnik bity bi1101 suma bity si

a3 b3 a2 b2 a1 b1 a0 b0 0

c4 c3 c2 c1 c0

s3 s2 s1 s0

Page 16: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Sumator jednobitowy .

ai bi ci ci+1 si

0 0 0 0 00 0 1 0 10 1 0 0 10 1 1 1 01 0 0 0 11 0 1 1 01 1 0 1 01 1 1 1 1

ai bi

si

ci+1ci

Page 17: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Szeregowy sumator 4-bitowy .

⊲ 48 bramek

⊲ Ścieżka krytyczna długości 9

a3 b3 a2 b2 a1 b1 a0 b0 0

c4 c3 c2 c1 c0

s3 s2 s1 s0

Page 18: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Sumator z szybkim generowaniem przeniesień .

a3 b3 a2 b2 a1 b1a0 b0 c0

c4 s3 s2 s1 s0

Page 19: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Porównanie sumatorów 4-bitowych .

⊲ Sumator szeregowy

⋄ 48 bramek

⋄ ścieżka krytyczna długości 9

⊲ Sumator z szybkim generowaniem przeniesień

⋄ 36 bramek

⋄ ścieżka krytyczna długości 4

Page 20: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Multiplekser i demultiplekser .

x0 y0

x1 y1

......

x2n−1 y2n−1

y x

an−1 a1a0 an−1 a1a0

. . . . . .

y = xan−1...a1a0 yi ={

x gdy i = an−1 . . . a1a00 w p.p.

Page 21: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Najprostszy multiplekser .

x0

x1

y = xa

a

x0

x1y = xa

a

y = ¬(¬(x0 ∧ ¬a) ∧ ¬(x1 ∧ a)) =

= (x0 ∧ ¬a) ∨ (x1 ∧ a) = xa

Page 22: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Hazard w układach kombinacyjnych .

x0 = 1

x1 = 1y = xa = 1

q0 = a

q1 = ¬a

a

a

q0

q1

y

Page 23: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Bramka antyhazardowa .

x0 = 1

x1 = 1y = xa = 1

q0 = a

q1 = ¬a

s = 0a

a

q0

q1

s

y

Page 24: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Układ sekwencyjny .

⊲ Powstaje przez dodanie sprzężenia zwrotnego do układu kombina-cyjnego.

⊲ Posiada pamięć –stan wewnętrzny. 0 1 1 0

1 0 0 1

Page 25: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Podział układów sekwencyjnych .

⊲ Układy asynchroniczne

⋄ zmiana stanu wewnętrznego może być wywołana zmianą stanuna dowolnym wejściu.

⊲ Układy synchroniczne

⋄ mają wyróżnione wejście zegarowe;

⋄ zmiana stanu wewnętrznego może nastąpić tylko podczas zmianypoziomu sygnału zegarowego, na jego zboczu narastającym lubopadającym.

Page 26: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Reprezentracja układów sekwencyjnych .

⊲ Wygodnie jest reprezentować w postaci etykietowanego grafu.

⊲ Wierzchołki to stany.

⊲ Etykiety na krawędziach to wartości sygnałów wejściowych.

s q

x

x

Page 27: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Przykład układu asynchronicznego .

⊲ Przerzutnik SR (ang. set-reset), nazywany też RS

⊲ Wersja NOR

x = 〈R,S〉 ∈ {〈0, 0〉, 〈0, 1〉, 〈1, 0〉}

q = 〈Q,Q〉 ∈ {〈0, 1〉, 〈1, 0〉}S

RQ

Q

01 10

00 01 01

10 10 00

Page 28: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Przerzutnik SR, cd. .

⊲ Wersja NAND

x = 〈R,S〉 ∈ {〈1, 1〉, 〈1, 0〉, 〈0, 1〉}

q = 〈Q,Q〉 ∈ {〈0, 1〉, 〈1, 0〉}R

SQ

Q

01 10

11 10 10

01 01 11

Page 29: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Hazard w układach asynchronicznych .

⊲ Występuje z tych samych powodów, co w układach kombinacyjnych.

⊲ Jego skutki są dużo poważniejsze.

⊲ Może powodować fałszywe przejścia między stanami, wyścigi.

⊲ Projektowanie układów asynchronicznych jest bardzo trudne.

Page 30: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Układ synchroniczny .

⊲ Dyskretny czas t ∈ Z wyznaczany sygnałem taktującym (ang. clock)

⊲ Brak problemów z hazardami qt+1 = δ(qt,xt)

⊲ Pamięć zatrzaskowa µ np. z przerzutników D

δ µ

clk

xt

qt+1 qt

Page 31: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Przykład układu synchronicznego .

⊲ Układ zliczający modulo cztery

⊲ Tablica prawdy i schemat

xt q′′t q′t q′′t+1 q

′t+1

0 0 0 0 00 0 1 0 10 1 0 1 00 1 1 1 11 0 0 0 11 0 1 1 01 1 0 1 11 1 1 0 0

µ

clk

xtq′t+1

q′′t+1

q′t

q′′t

Page 32: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Układy asynchroniczne a synchroniczne .

⊲ Uważa się, że asynchroniczna realizacja układu cyfrowego może byćszybsza, pobierać mniej energii i generować mniej zakłóceń elektro-magnetycznych niż odpowiednia jego realizacja synchroniczna.

⊲ Projektowanie układów synchronicznych jest dużo prostsze niż asyn-chronicznych – wystarczy zapewnić, aby wszystkie hazardy wywo-łane zmianą poziomu sygnału zegarowego zakończyły się przed ko-lejną jego zmianą.

⊲ Projektowanie układów synchronicznych można w dużym stopniuzautomatyzować. Nie stworzono zadowalających narzędzi dla ukła-dów asynchronicznych.

⊲ Obecnie wszystkie duże układy cyfrowe, w tym mikroprocesory, pro-jektuje się jako synchroniczne.

Page 33: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Przerzutnik D – uproszczony schemat .

⊲ Projektuje się jako układ asynchroniczny.

⊲ Używa się do konstrukcji pamięci stanu w układzie synchronicznymjako czarnej skrzynki.

D Q

Qclk

Page 34: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Przerzutnik D – pamięć zatrzaskowa .

qt+1 ¬qt+1 qt

clk = 0

qt+1 ¬qt+1 qt+1

clk = 1

qt+2 ¬qt+2 qt+1

clk = 0

Page 35: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Morał z dotychczasowych rozważań .

⊲ Z układów cyfrowych można zbudować najważniejsze składniki kom-putera.

⊲ Układy arytmetyczne to cyfrowe układy kombinacyjne.

⊲ Układy sterujące to cyfrowe synchroniczne układy sekwencyjne.

Page 36: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Komputery powinny . . . .

⊲ wykonywać obliczenia poprawnie,

⊲ być szybkie,

⊲ zużywać mało energii.

Sprzeczność!

Page 37: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Ograniczenia konstrukcyjne .

fan-in

fan-out

Page 38: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Margines zakłóceń i czas propagacji .

x

y

x

yt

t

UH

UL

UIHminUILmax

UH

UL

UOHmin

UOLmax

tp

NMH = UOHmin − UIHmin

NML = UILmax − UOLmax

Page 39: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Czas propagacji .

tp ∼1fmax

tp – czas propagacji [s]fmax – maksymalna częstotliwość taktowania [Hz]

tp

U

tp

T

tp

fan-out

U – napięcie zasilania [V]T – temperatura pracy [K]

Page 40: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Pobierana moc (1) .

P = (G+ Cf)U2

P – pobierana moc [W]f – częstotliwość taktowania [Hz]U – napięcie zasilania [V]

PTTL

f

PECL

f

PCMOS

f

Page 41: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Pobierana moc (2) .

⊲ Producenci podają wartość P dla nominalnych wartości U i f .

⊲ We współcześnie stosowanych technologiach, bazujących na CMOS,parametr G:

⋄ ma małą wartość – ma pomijalny wpływ na pobieraną moc przydużej częstotliwości taktowania,

⋄ rośnie wykładniczo z temperaturą – wpływa na pobieraną mocw trybach uśpienia – istotne w urządzeniach przenośnych.

⊲ Producenci czasem podają dla nominalnego napięcia zasilania war-tość iloczynu CU (np. w µA/MHz) albo wartość iloczynu CfU (np.w µA) dla ustalonych wartości f .

⊲ Producenci czasem podają wykres zależności iloczynu GU od tem-peratury (np. w µA) dla f = 0 i nominalnego napięcia zasilania.

Page 42: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Odprowadzanie ciepła (1) .

Tc = Ta +ΘcaP

Tc – temperatura obudowy [K]Ta – temperatura otoczenia [K]Θca – rezystancja termiczna obudowa-otoczenie [K ·W−1]P – wydzielana moc [W]

Page 43: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Odprowadzanie ciepła (2) .

Tj = Tc +ΘjcP

Tj – temperatura struktury półprzewodnikowej (złącza) [K]Tc – temperatura obudowy [K]Θjc – rezystancja termiczna struktura-obudowa [K ·W−1]P – wydzielana moc [W]

⊲ Dla struktur krzemowych maksymalna temperatura pracy nie po-winna przekraczać 125◦C – 150◦C.

Page 44: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Odprowadzanie ciepła (3) .

P = qcp∆T

P – wydzielana moc [W]q – szybkość przepływu czynnika chłodzącego [kg · s−1]cp – ciepło właściwe czynnika chłodzącego [J · kg

−1 ·K−1]∆T – przyrost temperatury czynnika chłodzącego [K]

cp ≈ 1005 Jkg·K , ρ ≈ 1kg

m3cp ≈ 4190 Jkg·K , ρ ≈ 1000

kg

m3

Page 45: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Prawo Moore’a .

Gordon Moore, Cramming more components onto integrated circuits,Electronics Magazine, Volume 38, Number 8, April 19, 1965.

1962

1965

1970

Logarithm of the number of

components per integrated circuit

Logarith

m o

f re

lative

manufa

ctu

ring c

ost/com

ponent

Page 46: 1. Podstawy techniki cyfrowej

Układy wrażliwe na ładunki elektrostatyczne .

ESD – Electrostatic Sensitive Devices

Page 47: 1. Podstawy techniki cyfrowej

ESD – ochrona .

⊲ Powierzchnia stołu odprowadzająca ładunki, ale nie metalowa!

⊲ Opaska połączona z uziemieniem przez dużą rezystancję, aby nieulec porażeniu!

⊲ Antystatyczne opakowania

⊲ Antystatyczna wykładzina podłogowa

⊲ Antystatyczne ubrania