O Vouv que que anda espír e se sen a mo Tiña A ve qued O n vos falar du recordamos miraba sem aba a cusp ritos. Vivía en sabores, amigos e s orte. un cerei ella berrou dando comp nen unha histo s sempre p mpre para pir a un soa, amar non soub sen marido ixal, que fro se xo ra pi se ag da ulle e do o pletamente no ria que pa por estas da o chan, vi lado e a rgada de to o vivir as soa con d todos os oitas, ela eu redor pa ogaban, no apaces cob nta tiñan emellando s gás o máis arse conta odio que s estirado, o e asou hai m atas. Dona ivía engruñ outro, p oda unha v cousas boa dez gatos n anos se andaba tod ara que os on lle roub bizáronselle n, redondi sangue fre pequeno, de que es embraban e o peor, a R moitos, moit a Úrsula era ñada nun c para botar vida de tra as, sen fillo negros com cargaba d do o temp nenos, qu basen nada es cereixas iñas, de esco. Todos que estab scaparan, s os seus ol morto. ve ROCÍO 2º tos anos p a unha vell curruncho e os malos aballos os, mo de po ao ue por alí a. Un día s, aquelas cor verm s lograron ba subdo á seguiu apañ llos o neno lla º ESO pero la e s , un grup s que tan mella brilla fuxir da v á árbore e ñando cere o caeu ao a po de boa ante, vella, e sen eixas. chan 4