Dziedzictwo Europy Przedstawiona "' niniejszej historia plemion Polabie ich dzieje polityczne we wszystko, co fantazji dramaturg sobie wojen, walk i bitew, wielcy i legendarni bohaterowie, niecni zdrajcy, tragiczne odwieczne tajemnice, grody, sojusze i pakty, bogów, taktyki i techniki militarne, artefakty, prastare ustroje i obyczaje ... A wszystko to ne i dokonane na 5-6 stuleci. To historia zaistnie- nia, wielowiekowego trwania i ostatecznej Utrwalona w pisanych, i archeologicznych. Wydawaloby zatem, Slowianie po- dobne zainteresowanie w jak inna zaginiona, do cywilizacja. Tak jak Hety- ci, ludy Azji Mniejszej i Afryki czy Celtowie. Albo jak Majów, Inków i Azteków z ok- rutnymi religijnymi, twierdzami i walecznych wojowników. Czy jak tajemniczego pochodzenia Etruskowie. Fascynacja obcymi kulturami, obyczajami i materialnymi przy- miliony zainteresowanych do muzeów i kusi wyrobami medialnymi, od literatury do filmu. Lecz nie w od- http://grzbiet.pl/ksiazki/slowianie-polabscy-dzieje-zaglady Przykładowy rozdział książki: Słowianie Połabscy Dzieje zagłady Książki historyczne Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej. Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
14
Embed
grzbiet.plgrzbiet.pl/static/pdf_sample/slowianie-polabscy-dzieje-zaglady.pdf · skich wojowników, pieszych i konnych, w pełnym rynsztunku i uzbrojeniu. Byłoby w czym wybierać.
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Dziedzictwo Europy
Przedstawiona "' niniejszej książce historia plemion słowiańskich zamieszkujących Polabie poświadcza, że ich dzieje polityczne obfitowały we wszystko, co każdy mający odrobinę fantazji dramaturg mógłby sobie wyobrazić. Dziesiątki wojen, tysiące walk i bitew, wielcy i legendarni bohaterowie, niecni zdrajcy, tragiczne miłości, odwieczne tajemnice, potężne grody, sojusze i pakty, ołtarze pełne tchnących niesamowitością bogów, zróżnicowane taktyki i techniki militarne, przepiękne artefakty, prastare ustroje i obyczaje ... A wszystko to przeżyte, spełnione i dokonane na przełomie 5-6 stuleci. To historia zaistnienia, wielowiekowego trwania i ostatecznej zagłady. Utrwalona w źródłach pisanych, językowych i archeologicznych.
Wydawaloby się zatem, że Slowianie połabscy wzbudzą podobne zainteresowanie w świecie współczesnym jak każda inna zaginiona, należąca do przeszłości cywilizacja. Tak jak Hetyci, starożytne ludy Azji Mniejszej i Afryki Północnej czy też Celtowie. Albo też jak państwa Majów, Inków i Azteków z okrutnymi rytuałami religijnymi, twierdzami pełnymi grożnych świątyń i zastępami walecznych wojowników. Czy chociażby jak tajemniczego pochodzenia Etruskowie. Fascynacja obcymi kulturami, obyczajami i pozostałościami materialnymi przyciąga miliony zainteresowanych do muzeów i kusi publiczność wyrobami medialnymi, od literatury do filmu. Lecz nie w od-
Książki historyczne Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
skich wojowników, pieszych i konnych, w pełnym rynsztunku i uzbrojeniu. Byłoby w czym wybierać. Sama tylko taktycznie najważniejsza formacja Slowian połabskich, jaką byli łucznicy, dzieliła się na wiele rodzajów, w zależności od specjalizacji terenowej i specyfiki danego plemienia. Mieć możliwość przyjrzenia się z bliska i dokładnie konstrukcji łuków i rodzajom strzał, zastosowanym materiałom- wszystkiemu temu, co składało się na legendarną efektywność słowiańskich łuczników, o których głośno było na długo przed łucznikami angielskimi czy indiańskimi. Obejść naokoło figurę jeźdźca ciężkozbrojnego! Slowianie połabscy używali również jazdy pancernej, nie tylko lekkozbrojnej konnicy, jak się utarło przyjmować. Czy jeźdźcy ci nosili pancerze łuskowe (lamelkowe), czy też kolczugi; a może stosowano kombinację obydwu tych pancerzy! Dalej cala sala wypełniona świętymi sztandarami bojowymi (stanicami) z wizerunkami bogów i bogiń, rozłożonymi pomiędzy drewnianymi posągami bóstw nadnaturalnej wielkości; najpierw jednak trzeba by odnaleźć tę owianą legendą świątynię Redarów w Radogoszczy i zobaczyć osobiście owe imiona bogów wypisane na sztandarach i figurach, zanotowane przez kronikarzy, i spekulować, w jakim języku i jakim alfabetem sporządzono Ie napisy! A przecież jeden tylko język wchodziłby w rachubę: lechicki ...
Następne sale wypełniałyby postacie, które zapisały się na trwałe w dziejach Połabia. Królowie, książęta, wodzowie i rycerze, którzy wyróżnili się odwagą i męstwem, mądrością i przedsiębiorczością. rządzą władzy i sławy, determinacją polityczną czy też przebiegłością, zdradą i okrucieństwem. Oto niektórzy z nich: Gostomysł, Mściwoj, Tęgomir, Jaksa z Kopanicy, Bolilut, Nakon, Kruto, Drożko, Miliduch, Drogowi!, Niklot, Przybysław, Stajgniew - ich losy zostaną szczegółowo opisane w dalszych rozdziałach. Wokół nich zaś cala plejada postaci z krajów ościennych, z którymi prowadzili wojny lub zawieraJi sojusze, wiązali się poprzez związki małżeńskie lub zawzięcie nawzajem wyniszczali. Dla przykladu: Karol Wielki, Ludwik Niemiecki,
Książki historyczne Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Bardo (812-856), graffrankijski w Saksonii 85 Bernard von Borghorst (?-935), graf saski, dowodził bitwą pod Łączynem
105· 107 Bernard I Billung (950-1011), książę saski 148·150, 167, 177, 180·183, 189,
242, 244 Bernard z Clairvaux ( 1090-11 53), zakonnik cysterski, ideolog wypraw krzy·
żowych na Słowian połabskich 211 Bernward (950/960-1022), biskup Hildesheimu 168 Bogusław I ( 1127 -1187), książę Pomorza Zachodniego z dynastii Grytitów
233, 235 Bolesław (arabisch: Ba~qlilbiC) (?-929-?), książę Storloran 99,103 Bolesław I Chrobry (967-17.06.1025), pierwszy król Polski, syn Mieszka I
12, 160·161,164, 167, 172-177, 179, 181,244 Bolesław I Okrutny (915-972), książę Czech 12, 105, liS, 117, 128, 131-132,
242 Bolesław II Pobożny (przed 935-999), książę Czech 159-160, 164, 167,243 Bolesław III Krzywousty (20.08.1086-28.10.1138), książę Polski 198, 203,
246 Bolilut (?-995-?), książę Storloran z dynastii Stodoranów, panujący nad
Breoną li, 166-169,244 Brun (? -880), graf saski z dynastii Liudoltingów/Ottonów 89 Burliwoj (?-107311074), książę Obodrytów, syn Golszalka 190, 195-196,
245-246 Burchard (1028-1088), biskup halbersztadzki, prawdopodobnie zniszczył
Raclogoszez 191-192, 232, 245,252
Całodróg (? -823-?), książę wie1ecki 76-78, 90 Ciemysł (?-839), książę serbskiego plemienia Koledziców 81. 240 Czedróg {?-809-po 826), książę Obodrytów, syn Sławomira 66, 71, 73-74,
78-79 Cześcibór (?-858), książę serbski Sb, 241
Dagobert l {60R/610-639), knil Franków z dynastil MerOI\;ngów 47-48, 240
Derwan (?-631-?j, książę serbski 48-49, 140 Dietrich von Haldensleben (?-985), margrabia Marchii Północnej 149-150.
Książki historyczne Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Dobomysi ( ?-862-?), wielki książę Obodrytów 86-87 Dobrawa (930-977), księżniczka czeska, księżna Polski, żona Mieszka I 140 Dobromir (przed 965-?), książę mikzański (?),ojciec Emnildy, żony Bole-
103, 105 Drogowit (przed 738-po 789), wielki książę Wieletów i Stodoran, prawdo
podobnie protoplasta dynastii Stodoranów 11, 49-50, 56-57, 70, 90 Drożko (?-809), wielki książę Obodrytów 11. 55, 58-59,64-66 Durnar (?-1114-?), książę wielecki lub pomorski 202,246
Eberhard (885-939), książę Frankonii 99, 104 Eburis (?-798-?), poseł królewski Karola Wielkiego u Obodrytów 59 Egilolf(?-838-?), saski graf80 Einhard (770-840), kronikan, biografKarola Wielltiego 29,56 Ekbert jednooki (932-994), graf saski, rebeliant, brat Wichmana Młodszego
128-129,132, 137 Ekkard (? -936), graf saski, poległy w bitwie przeciwko Redarom 116 Ekkehard (960-1002), margrabia Marchii Miśnieńskiej 165 Erpho (? -856-?), graf frankijski 85 Eryk I Stary (814-854), władca duński 80 Eryk II Pamiętny (IIOO-ll37), król Danii 206-207 Eryk Zwycięski (945-995), król szwedzki 170
Fredegar. kronikarz frankijski z wczesnego średniowiecza 47 Fryderyk I Barbarossa ( 1122-1190), król Niemiec i Italii, cesarz 224-225
Geron (900-965), margrabia Marchii Wschodniej, wsławił się wyjątkową brutalnością i okrucieństwem w mordowaniu Słowian połabskich 12, 20, 118-119. 122, 128-133, 138, 140, 184,206,232.242
Gizyler (?-1004), arcybiskup Magdeburga 156 Gluorni (?-818-?), duński namiestnik na sasko-słowiańskim pograniczu 72 Gniewosz (? -10 18-?), książę Połabian 182 Godtlaib (?-808), książę obodrzyck.i 64, 240 Godfred {?-810), wikiński władca Danii 60,62-63,65-67,69, 73, 89. 240
Książki historyczne Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Hermann Billung (900/912-973), graf i książę saski, margrabia Marchii Billungów 115-116, 118, 128, 142-143, 242
Hoclica (po 974-?), córka Mściwoja obodrzyckiego 143 Ibrahim ibn-lakub (912/913-po 966), żydowski podróżnik, kronikarz i han
dlan niewolników 25, 63
Jaksa z Kopanicy (przed 1130-luty 1176), książę Stadoran z dynastii Stodoranów, panujący nad Księstwem Kopanickim z siedzibą w Kopanicy (do 1157 roku) i Brenną w latach 1150-1157 11, 216, 221-222,247
Jaromar l (1141-1218), książę rugijski 235 Johann-)an (? -1066), biskup Mechlina, poświęcony Swarożycowi 190
Kanut II Wielki (996-1035), król Anglii, Danii 181-183,206,244 Karlmann (830-880), król Bawarii, Franków Wschodnich, Italii 87 Karol II Łysy (823-877), król Franków Zachodnich, Italii, cesarz 82 Karol Młot (688-741), majordomus w dynastii Merowingów, faktyczny
przywódca państwa Franków, protoplasta dynastii Karolingów 48-49, 56, 93,97
Karol Wielki (747-814), król Franków, cesarz II, 49, 51-62, 65-68,70-71. 82, 98, 240
Kazimierz I ( 1130-1180), książę Pomorza Zachodniego z dynastii Gryfitów 233,235
Kazimierz Odnowiciel (1016-1058), książę Polski 122 Kizo {?-995), graf saski, pan na Brennie 163-167, 243-244 Konrad l Czerwony (922-955), książę Lotaryngii 128,131 Konrad II (990-1039), król Niemiec i Italii, cesarz 184-185, 245 Konrad III (1093-1152), król Niemiec i Italii, cesarz210-211 Krut (?-1090), książę Obodrytów 11-ll, 191, 194-197, 245-246 Kuchawic (?),książę Chudziców 131,242
Lebuin (?-775), święty, anglosaski mnich z Brytanii 50-51 Lech (? -806-?j, książę któregoś z czeskich plemion 61 Lestek (?-930/940), książę polailsk.i z dynastii Piastów 139 Liudolfingowie/Ononowie (919-1002/1024), saska dynastia 89-90, 93, 118,
Książki historyczne Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
Norbert von Xanten ( 1080-1134), arcybiskup magdeburski 199
Odo (?-810), saski graf, namiestnik twierdzy Hohbuoki 67, 240 Olaf Skotkonung (980-1022), syn Eryka Zwycięskiego 170 Ordulf(?-1072), książę saski 190-191, 195, 245 Otto l Wielki (912-973), król Niemiec i Italii, cesarz 12, 25, 103, 104, 113-
Ono II (955-983), król Niemiec i Italii, cesan 145-146, 148, 152, 159, 172, 243
Otto III (980-1002), król Niemiec i Italii, cesarz 159, 161. 165-168, 170, 172 Otto Bogaty (1075-1123), ~aski grafvon Ballenstedt 203 Otto von Samberg (1060-1139), biskup misyjny 35, 199
Pepin Krótló (714-768), król Franków z dynastii Karolingów 50, 240 Prislav (1115-1175), najmłodszy syn NUc.lota, zdrajca Słowian, jarl na duń
skich wyspach 224-225,228 Przybygniew-Uto (1018-?), książę Obodrytów 181-182 Przybysław (?-1156), książę Obodrytów z dynastii Nako n idów, syn Bud iwo
ja, panował nad plemieniem Wagrów i Połabian 206, 209,247 Pnybysław (?-30.12.1178), książę Obodrytów :t dynastii meklemburskiej,
syn Niklata 225-226, 228-231, 233, 235,248 Przybysław (?-993), książę stadorański 162-163, 165-167, 243-244 Przyhysiaw-Henryk (?-1150), książę stadorański 210,216,221
Racibor l (lllO-IISS/ll56), książę Pomorza Zachodniego, wsławił się zniszczeniem stolicy Danii Roskilde 207-209, 218, 247
Racibor (?-1043), książę Obodrytów 183, 186,245 Rad ul f(? -642), książę Turyngii 48 Ramward (?-1002), biskup mincleński 170 Ratalf (874-880), graffrankijski 88 Reginold (? -808), jarl wikiński, brat króla Godfreda 65, 240 Reinhold von Dithmarschen (?-1164-?), graf saski w Holsztynie 230 Rościsław (?-po 870), książę wielkomorawski 87
Książki historyczne Uwaga! Próbka wygenerowana automatycznie, oryginalne wydawnictwo może wyglądać inaczej.
Internetowa księgarnia historyczna Grzbiet.pl
terytoria serbskich plemion, ukarawszy tych, którzy zaprzedali się Niemcom. Szczegółnie boleśnie dostało się jakiemuś nieznanemu księciu serbskiemu, właśnie temu, z powodu którego ta wojna wybuchła - z należących do niego grodów pozostały tylko zgliszcza.
Z punktu widzenia Słowian połabskich pierwszy rok rządów Ottona okazał się pomyślny. Objęcie władzy przez nowego króla spotkało się z buntami i rebeliami dostojników i możnowładztwa niemieckiego, zarówno świeckiego, jak i duchownego. Wynikła z tego wieloletnia wojna domowa uniemożliwiła Ottonowi skierowanie wszystkich sił do ekspansji na wschód. A ponieważ nieszczęścia chodzą parami, do tego wszystkiego nasiliły się jeszcze grabieżcze napady wojowników węgierskich. którzy dwukrotnie, w 937 i w 938 roku, najechali Saksonię. I tak jak za Henryka szlaki wojsk węgierskich szły przez przychylne im Czechy i ziemie Dalemińców. Na nic się więc zdały wysiłki ojca Ottona zmierzające do zniszczenia słowiańsko-węgierskiego sojuszu. Dalemińcy, pomimo tyłu stoczonych z Niemcami bitew, zakończonych przeważnie klęskami, pomimo wielkie.i rzezi obrońców Gany w 929 roku, nadal udzielali Węgrom prawa do swobodnego przejścia przez ich kraj umożliwiającego ataki na Saksonię.
Otto próbował, jak mógł przeciwdziałać piętrzącym się na wszystkich frontach trudnościom. W 937 roku powołał następnego po Hermannie Billungu naczelnego dowódcę wojskowego na słowiańskim pograniczu. Został nim graf Gero, towarzysz broni Ottona z lat młodzieńczych - wbrew oczekiwaniom wszystkich saskich dostojników i niezgodnie z tradycją! Otóż funkcja ta należała się z wielu względów bratu Ottona, odsuniętemu od wszelkich wpływów Thankmarowi. Mianowanie Gerona spowodowało nowe bunty saskiej arystokracji i narastanie wśród niej niechęci do dynastii Liudolfingów/Ottonów. Obszary oddane pod pieczę Gerona i Hermanna przedzielił Otto grubą krechą ciągnącą się przez całe Połabie. Gero miał czuwać