Φουτουρισμός - Futurism Το ενδιαφέρον και η εκτίμηση για τις μηχανές ήταν χαρακτηριστικό των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα. Η πρόοδος που πρόσφερε η μηχανή αύξησε τον θαυμασμό μιας ομάδας φουτουριστών καλλιτεχνών για τη δυναμική ταχύτητα, ακατάπαυστη κίνηση, το θόρυβο, την ομορφιά των εργοστασίων με τους καπνούς, την ομορφιά της μηχανής. Ο Φουτουρισμός αναπτύχθηκε σχεδόν σε όλες της μορφές της τέχνης, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την ποίηση, τη μουσική, το θέατρο αλλά και στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Τοποθετείται χρονικά την περίοδο 1909-1920. Όπως ο κυβισμός κατατεμάχιζε το αντικείμενο για να το αποδώσει από όλες τις όψεις του, ο Φουτουρισμός κατατεμάχισε τη κίνηση, παρουσιάζοντας στην εικονική επιφάνεια τις διάφορες φάσεις της. Η σύλληψη της κίνησης και των πολλαπλών σχέσεων που δημιουργούν ταυτόχρονα το θέμα και ο γύρω χώρος είναι το κέντρο της αναζήτησης των φουτουριστών. Κάρλο Καρρά Ο Κόκκινος Καβαλάρης 1913 Ουμπέρτο Μποτσιόνι Οι θορύβοι της πόλης εισβάλλουν στο σπίτι 1911 Ουμπέρτο Μποτσιόνι (1882-1916) Ο Φουτουρισμός κορυφώνεται στη Ιταλία με κυριότερο εκπρόσωπο τον Ιταλό Ουμπέρτο Μποτσιόνι, ζωγράφο, γλύπτη και συγραφέα. Κατα τη διάρκεια του 1ου παγκοσμίου πολέμου κατατάκτηκε στο στρατό και σκοτώθηκε το 1916. Το γλυπτό, παρουσιάζοντας έναν άνθρωπο που κινείται με ένταση σαν να σπάει με δύναμη το φράγμα του χώρου, μοιάζει να έχει χίλιους μυς. Μυς που δεν εμφανίζονται σε διάταση, για να κάνουν το σώμα να κινηθεί προς τα εμπρός, αλλά μυς που τούτη τη στιγμή, μπροστά στα μάτια μας, εκρήγνυνται κάτω από την πίεση της ίδιας της κίνησης. Όταν ο κόσμος μιλάει για «μοντέρνα τέχνη», εννοεί συνήθως μια τέχνη που έχει ξεκόψει από τις παραδόσεις του παρελθόντος και προσπαθεί να κάνει πράγματα που κανένας καλλιτέχνης δεν είχε διανοηθεί ως τότε να εφαρμόσει. Μοναδικές μορφές συνεχείας μέσα στο χώρο, 1913, Μπρούντζος, Νέα Υόρκη, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης.