Zadania do samodzielnej nauki w dniach 11 – 15 maja 2020 roku Klasa VIII Język polski Lekcja nr 29 Temat: Test podsumowujący rozdział 7. "Dostrzec piękno". -Przed Wami test podsumowujący wiadomości z rozdziału 7. Wykonajcie go na komputerze( same odpowiedzi, bez przepisywania poleceń!) i prześlijcie na znany już Wam adres- czas do końca tygodnia szkolnego, czyli do piątku włącznie( do godziny 15). Po upływie terminu stawiam jedynki! Prace przysłane po terminie mogą być traktowane najwyżej jako poprawę oceny niedostatecznej! Ponadczasowe piękno- Test podsumowujący do 7. rozdziału „Dostrzec piękno” podręcznika „NOWE Słowa na start!” 8, wersja A Maksymalna liczba punktów: 36 Przeczytaj uważnie teksty i wykonaj podane zadania. W zadaniach wybierz tylko jedną poprawną odpowiedź i zaznacz ją kółkiem. Rozwiązania pozostałych zadań zapisz starannie w wyznaczonym miejscu. Pomyłki przekreślaj. Powodzenia! Tekst I Umberto Eco, Historia piękna „Piękny” – a wraz z nim „wdzięczny” i „ładny”, „wzniosły”, „cudowny” i „pyszny”, i tym podobne wyrażenia – to przymiotnik, którego często używamy, wskazując, że coś nam się podoba. Wydaje się, że w tym znaczeniu piękne równa się temu, co dobre, i w istocie w wielu epokach zakładano ścisły związek między pięknem i dobrem. Jeżeli jednak wydajemy sąd, opierając się na naszym doświadczeniu codziennym, mamy skłonność definiować jako dobre nie tylko to, co nam się podoba, lecz to także, co pragnęlibyśmy posiadać. Niezliczone są rzeczy na ziemi, o których sądzimy, że są dobre: miłość wzajemna, uczciwie osiągnięte bogactwo i wyrafinowana potrawa; we wszystkich tych przypadkach pragniemy takie dobro posiąść. [...] Kiedy uważamy za dobry jakiś szlachetny postępek, my także chcielibyśmy go dokonać lub obiecujemy sobie, że zrobimy coś wartościowego, pobudzeni pięknym przykładem tego, co oceniamy jako dobre. Nazywamy również dobrem to, co jest zgodne z zasadą idealną, lecz czego ceną jest cierpienie, na przykład chwalebną śmierć bohatera, oddanie osoby, która troszczy się o trędowatego, poświęcenie życia przez rodzica, ażeby ocalić dziecko... W tych wypadkach uznajemy rzecz za dobrą, ale przez lęk lub egoizm nie chcemy być wmieszani w podobne doświadczenie. Uznajemy ową rzecz za jakieś dobro, a jednak dobro czyjeś, na które – choć ze wzruszeniem – patrzymy z pewnym dystansem, i nie trawieni pragnieniem. Częstokroć, mając na myśli jakieś szlachetne uczynki, które raczej wolimy podziwiać, niż wypełniać, mówimy o „pięknym czynie”. Jeżeli się zastanowimy nad postawą dystansu, która pozwala nam nazwać pięknym dobro nie budzące w nas pragnienia, zrozumiemy, że mówimy o pięknie, gdy radujemy
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Zadania do samodzielnej nauki w dniach 11 – 15 maja 2020 roku
Klasa VIII
Język polski Lekcja nr 29
Temat: Test podsumowujący rozdział 7. "Dostrzec piękno".
-Przed Wami test podsumowujący wiadomości z rozdziału 7. Wykonajcie go na
komputerze( same odpowiedzi, bez przepisywania poleceń!) i prześlijcie na znany
już Wam adres- czas do końca tygodnia szkolnego, czyli do piątku włącznie( do
godziny 15).
Po upływie terminu stawiam jedynki! Prace przysłane po terminie mogą być
traktowane najwyżej jako poprawę oceny niedostatecznej!
Ponadczasowe piękno- Test podsumowujący do 7. rozdziału „Dostrzec
piękno” podręcznika „NOWE Słowa na start!” 8, wersja A
Maksymalna liczba punktów: 36
Przeczytaj uważnie teksty i wykonaj podane zadania. W zadaniach wybierz tylko jedną
poprawną odpowiedź i zaznacz ją kółkiem. Rozwiązania pozostałych zadań zapisz
starannie w wyznaczonym miejscu. Pomyłki przekreślaj. Powodzenia!
Tekst I
Umberto Eco, Historia piękna „Piękny” – a wraz z nim „wdzięczny” i „ładny”, „wzniosły”, „cudowny” i „pyszny”, i
tym podobne wyrażenia – to przymiotnik, którego często używamy, wskazując, że coś
nam się podoba. Wydaje się, że w tym znaczeniu piękne równa się temu, co dobre, i w
istocie w wielu epokach zakładano ścisły związek między pięknem i dobrem.
Jeżeli jednak wydajemy sąd, opierając się na naszym doświadczeniu codziennym,
mamy skłonność definiować jako dobre nie tylko to, co nam się podoba, lecz to także, co
pragnęlibyśmy posiadać. Niezliczone są rzeczy na ziemi, o których sądzimy, że są dobre:
miłość wzajemna, uczciwie osiągnięte bogactwo i wyrafinowana potrawa; we wszystkich
tych przypadkach pragniemy takie dobro posiąść. [...] Kiedy uważamy za dobry jakiś
szlachetny postępek, my także chcielibyśmy go dokonać lub obiecujemy sobie, że
zrobimy coś wartościowego, pobudzeni pięknym przykładem tego, co oceniamy jako
dobre. Nazywamy również dobrem to, co jest zgodne z zasadą idealną, lecz czego ceną
jest cierpienie, na przykład chwalebną śmierć bohatera, oddanie osoby, która troszczy się
o trędowatego, poświęcenie życia przez rodzica, ażeby ocalić dziecko... W tych
wypadkach uznajemy rzecz za dobrą, ale przez lęk lub egoizm nie chcemy być wmieszani
w podobne doświadczenie. Uznajemy ową rzecz za jakieś dobro, a jednak dobro czyjeś,
na które – choć ze wzruszeniem – patrzymy z pewnym dystansem, i nie trawieni
pragnieniem. Częstokroć, mając na myśli jakieś szlachetne uczynki, które raczej wolimy
podziwiać, niż wypełniać, mówimy
o „pięknym czynie”.
Jeżeli się zastanowimy nad postawą dystansu, która pozwala nam nazwać pięknym
dobro nie budzące w nas pragnienia, zrozumiemy, że mówimy o pięknie, gdy radujemy
się czymś już tylko z tego powodu, że jest, niezależnie od jego posiadania. Nawet ładnie
owinięty tort weselny, podziwiany na witrynie cukiernika, może jawić nam się jako
piękny, choćbyśmy ze względów zdrowotnych albo z braku apetytu nie pragnęli go jako
dobra do zdobycia.
Piękne jest to, co cieszyłoby nas, gdyby było nasze, ale pozostaje piękne, nawet gdy
należy do innego.
Historia piękna, pod red. Umberta Eco, przeł. Agnieszka Kuciak, REBIS, Poznań 2014,
s. 8–10.
1. Dokończ zdanie. Wybierz właściwą odpowiedź spośród podanych. (0–1)
W podanym tekście
jest mowa o tym, że _________
2. Oceń prawdziwość poniższych informacji. Wybierz P, jeśli informacja jest prawdziwa,
albo F – jeśli jest fałszywa. (0–1)
Przykład tortu weselnego ma pokazać, że piękne może być także
to, czego nie pragniemy. P F
„Piękny czyn”, któremu towarzyszy cierpienie, to taki, który
chcemy wypełniać. P F
3. Podaj dowolny przykład ze swojego doświadczenia ilustrujący ostatnie zdanie (0–1)