ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΊΑ ΦΥΣΙΚΗ ΥΓΙΕΙΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΑΡΙΘΜΟΣ 11 ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩ. ΧΡΟΝΗ N.D., D C., D. ORTH., CLASS VIII PROV. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΝΗΣΤΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙA ΝΗΣΤΕΙΑ ΞΑΝΑΝΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ Ή ιστορία της. Ή λεπτομερειακή κλινική της εφαρμογή. Τά θαυματουργά της άποτελέσματα.
Ή Φυσική Θεραπευτική - Φυσιοθεραπεία (καί όχι Φυσικοθεραπεία) ΝATUROPΑΤΗIΕ - NATURE CURE, καί ή Φυσική Υγιεινή, με την εφαρμογή των Βασικών Κανόνων Ορθής Διατροφής και Διαβιώσεως, με καθάρσεις, με φρουτοδίαιτες, κυρίως με χρήση ωμών φρέσκων ζουμερών φρούτων, με ωμούς φρεσκοστιμμένους χυμούς φρούτων κυρίως, και χόρτων κατά δεύτερο λόγο, με μικρής ή μεγάλης διαρκείας νηστείες με νερό μόνον, και με την χρήση αποκλειστικώς και μόνον όλων των Φυσικών θεραπευτικών Δυνάμεων — ΗΛΙΟΣ, ΑΕΡΑΣ, ΝΕΡΟ, ΓΗΙΝΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΣ — επαναφέρει στο αίμα και στα υγρά των ιστών την διαταραχθείσα φυσιολογική τους χημεία, πού είναι ελαφρώς αλκαλική.
Welcome message from author
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Φ Υ Σ Ι Ο Θ Ε Ρ Α Π Ε Ί Α
Φ Υ Σ Ι Κ Η Υ Γ Ι Ε Ι Ν Η
Π Ν Ε Υ Μ Α Τ Ι Κ Η Υ Γ Ε Ι Α
ΑΡΙΘΜΟΣ
11
ΔΗ Μ Η ΤΡΙΟ Υ ΙΩ. ΧΡΟΝΗ
N.D., D C., D. ORTH., CLASS VIII PROV.
Ε Π Ι Σ Τ Η Μ Ο Ν Ι Κ Η Ν Η Σ Τ Ε Ι Ο Θ Ε Ρ Α Π Ε Ι A Ν Η Σ Τ Ε Ι Α Ξ Α Ν Α Ν Ι Ω Μ Α Τ Ο Σ
ΤΟ ΤΣΕΚΟ ΥΡΙ Τ Η Σ Α Ρ Ρ Ω Σ Τ ΙΑ Σ Ή ιστορία της. Ή λεπτομερειακή κλινική της
’Απαγορεύεται κάθε μερική ή άλικη άνατύπωσις η δημοσίευσις χωρίς τήν έγγραφο άδεια τοϋ συγ- γραφέως καί τή μνεία τής πηγής προελεύσεώς της.COPYRIGHT BY THE AUTHOR, ATHENS 1979
ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ
01 αρρώστιες δέν προέρχονται άπδ τδν... ΑΡΗ. Παράβασις Βασικών Φυσικών καί Κοσμικών Νόμων βρίσκεται κατά κανόνα πίσω άπδ κάθε άρρώστια, μέ έξαίρεσι τά άτυχήματα.
Γιατί δ άνθρωπος είναι μιά Πνευματική Όντότης, πού χειρίζεται καί χρησιμοποιεί ένα σώμα. Δέν είναι δ άνθρωπος τδ σώμα του.
Τό σώμα, λέμε, είναι δ Ναδς του Θεού. Και πολύ σωστά. Γιατί τδ σώμα ένοικεΐ δ θείος Σπινθήρ, τδ Πνεύμα πού κατοικοεδρεύει στδ κέντρο τού εγκεφάλου. Τδ πνεύμα ζωοποιεί τδ σώμα τή στιγμή πού τδ καταλαμβάνει εύθύς μετά τή γέννησι. "Οταν τδ πνεύμα έκδιωχθή βίαια άπδ τδ σώμα, δπως σέ περίπτωσι δυστυχήματος, λιποθυμίας, άναισθητίσεως, ήλεκτροσδκ κλπ., τδ σώμα κείτεται κάτω άνίκανο γιά δποιαδήποτε δραστηριότητα. Κι’δταν τό πνεύμα Ιγκαταλείψη δριστικώς τδ σώμα κατά τή στιγμή τού θανάτου, γιατί τδ σώμα άχρηστεύθηκε καί δέν μπορεί νά τό Ιξυ- πηρετήση στή ζωή, τδ σώμα άρχίζει καί άποσυντίθεται σύμφωνα μέ ένα Βασικό Κοσμικό Νόμο πού έπιτάσσει δτι, μόλις φύγει ή Ζωή άπδ έναν οργανισμό, άρχίζει άμέσως ή άποσύνθεσίς του στά συστατικά άπδ τά δποΐα άπετελέσθη.
Καί άφοΰ τδ έν τψ άνθρώπφ πνεύμα είναι ένας θείος Πνευματικός Σπινθήρ, είναι φανερό δτι μετέχει τού θείου. Καί άφοΰ μετέχει τού θείου, καί άφοΰ άποτελεί τμήμα τού θείου, άναγκα- στικά πρέπει νά έχη καί τις ιδιότητες τού θείου, δηλαδή Παν- σοφία, Παντογνωσία, Παντοδυναμία.
Άλλά θά μέ ρωτήσετε: «’Άν αυτό είναι σωστό» — καί είναι — «καί άν ή θεραπεία τού όργανισμοΰ γίνεται πάντοτε έκ
5
τών έσω, από τις "Εμφυτες, Πάνσοφες καί Πανχοδύναμες θεραπευτικές Δυνάμεις πού ένοικοΰν τδ ανθρώπινο σώμα, δπως πρεσβεύουν οί Επιστήμες τής Φυσικής Άφαρμάκου θεραπευτικής, τότε πώς συμβαίνει αύτές ο! Πάνσοφες καί Παντοδύναμες "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις να μήν μπορούν νά θεραπεύσουν αποτελεσματικά τό σώμα στές πλεΐστες τών περιπτώσεων καί νά έχωμε τό δράμα τών χρονιών έκφυλιστικών μοιραίων ασθενειών πού μαστίζουν σήμερα τήν ανθρωπότητα.;»
.. Ή άπάντησις είναι ή ακόλουθη: «Ναί, βεβαιότατα, ή θεραπεία τού οργανισμού γίνεται πάντοτε έκ τών έσω, άπό τίς "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις. Άλλα οί "Εμφυτες Θεραπευτικές Δυνάμεις, οί Πάνσοφες καί Παντοδύναμες "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις έχουν τρία όπλα μέ τά όποια έλέγχουν τό σώμα καί κάνουν τέλεια τήν έκ τών έσω θεραπεία του. Καί αυτά τά όπλα είναι τό ΑΙΜΑ, ή ΝΕΓΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ καί ή ΑΝΑ- ΛΓΤΙΚΗ ΔΙΑΝΟΙΑ. Καί τά τρία αότά όπλα πρέπει νά βρί- σκωνται σέ άρίστη κατάστασι γιά νά μπορέσουν ; οί "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις νά κάνουν τέλεια τό έργο τής έκ τών ΕΣΩ, άπό' μέσα άπό τό σώμα, θεραπείας του δργανισμοϋ, πού είναι ά π ο κ λ ε ι σ τ ι κ ά δικό τους έργο.-1 ■ ·
"Αν τό αίμα. είναι τοξινωμένο καί ακάθαρτο, δέν είναι κατάλληλο όργανο γιά τή θεραπεία τού δργανισμοϋ έκ τών έσω, άπό τίς "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις. Ά ν ή Νευρική ’Ενέργεια πού έξαποστέλλει ή ’Εγγενής Νοημοσύνη άπό τό κέντρο τής κεφαλής μέσω τών τρισεκατομμυρίων νευρικών ίνών τής σπονδυλικής στήλης άπό τά κύτταρα του έγκεφάλου στά κύτταρα τού σώματος, καί πού είναι γιά τό σώμα ό,τι είναι τό νερό γιά τό περιβόλι καί δ ήλεκτρισμός γιά τό έργοστάσιο, άν, λέγω, ή νευρική ένέργεια είναι έλαττωμένη καί λειψή, λόγψ συμπιέσεως καί άποφράξεως δεκάδων χιλιάδων νευρικών ίνών τής σπονδυλικής στήλης άπά έλαφρά μετατόπισι, κυρίως, τών πρώτου καί δευτέρου αύχενικών σπονδύλων πού βρίσκονται στήν κορυφή τής σπονδυλικής στήλης, τότε ή λειψή αύτή νευρική ένέργεια δέν είναι τό κατάλληλο δεύτερο όπλο στά χέρια τών ’Εμφύτων θεραπευτικών Δυνάμεων γιά τήν άπό αύτές έκ τών έσω θεραπεία του δργανισμοΟ»
Τώρα, σχετικά μέ τό τρίτο δπλο πού έχουν στή διάθεσί τους οΕ "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις του δργανισμόύ καί πού είναι ή ’Αναλυτική Διάνοια, έχομε νά πούμε τούτο: Στό Λεξικό τής Σαηεντόλοτζυ διαβάζομε οτι «ή ΔΙΑΝΟΙΑ», κατά τήν Σαηεντό- λοτζυ, «είναι ένα σύστημα έλέγχου μεταξύ τού 1ν τφ άνθρώπψ Πνεύματος καί τού Φυσικού Σύμπαντος. Ή Διάνοια δέν είναι δ εγκέφαλος. Και ή ’Αναλυτική Διάνοια άποτελεΐται άπύ όπτικές εικόνες, είτε τού παρελθόντος, είτε τού Φυσικού Σύμπαντος, πού έποπτεύονται, διευθύνονται καί προεδρεύονται άπύ τήν έμφυτη γνώσι ένός Πνεύματος, ένός ΘΗΤΑΝ, κατά τήν Σαηεντόλοτζυ. Τό βασικό κλειδί τής ’Αναλυτικής Διανοίας είναι ή ΕΠΙΓΝΩ- ΣΙΣ. "Ενας έχει έπίγνωσι τί συμπεράσματα βγάζει καί τί πράττει. Ή ’Αναλυτική Διάνοια συνδυάζει αισθητικές έντυπώσεις τού άμέσου περιβάλλοντος, τού παρελθόντος (μέσω νοητικών εικόνων) καί έκτιμήσεις τού μέλλοντος, σέ συμπεράσματα πού βασίζονται στίς πραγματικότητες τών καταστάσεων».
"Αν τώρα, ή ’Αναλυτική Διάνοια δέν λειτουργεί καθόλου ή δέν λειτουργεί πλήρως, δπως συμβαίνει στήν περίπτωσι πού μιά άλυσίδα έγγράμμων (νοητικών έντυπωμάτών - είκόνων κακών έμ- πειριών στό παρελθόν) έχει διεγερθή, δραστηριοποιηθή καί έχει καπακώσει, έχει κλείσει τήν ’Αναλυτική Διάνοια, είτε δλοσχε- ρώς, είτε μερικώς, αυτή ή άνύπαρκτη ή λειψή ’Αναλυτική Διάνοια δέν είναι τό κατάλληλο δργανο στά χέρια τών ’Εμφύτων Δυνάμεων τού δργανισμοΰ γιά τό έργο τους, γιατί στήν περίπτωσι αύτή οί "Εμφυτες Πάνσοφες Δυνάμεις στερούνται αύτοΰ τού συστήματος έλέγχου τού Φυσικού Σύμπαντος, στό δποΐο ύπάγεται καί τό υλικό σώμα τού άνθρώπου.
Είναι σάν νά έχετε ένα γίγαντα αρχαίο πολεμιστή πού δύ- ναται τά πάντα, άλλά πού τού δίδετε γιά δπλισμό του μιά τρύπια ασπίδα, ένα άμβλυμένο, χωρίς αιχμή, δόρυ καί ένα τρύπιο, ανοιχτό, ξεκαυκαλωμένο κράνος. Μέ τέτοιον έλαττωμένο όπλισμό δέν μπορεί, βέβαια, νά είναι άήττητος. Ή ασπίδα είναι τό αίμα, τό δόρυ είναι ή Νευρική Ινέργεια καί τό κράνος είναι ή ’Αναλυτική Διάνοια. Μέ ακάθαρτο αίμα, μέ έλαττωμένη νευρική ενέργεια καί μέ λειψή άναλυτική διάνοια δέν μπορούν οΕ "Εμφυτες θεραπευτι
7
κές Δυνάμεις νά κάμουν τέλεια τδ έργο τους, τής άπδ ΜΕΣΑ άπδ τδ σώμα θεραπείας του δργανισμοΰ.
Τδ τοξινωμένο, βρώμικο κοιΐ άκάθαρτο αίμα μοιάζει μέ Ινα -ποτάμι δστερα άπδ μια νεροποντή. ’"Οταν τδ νερό του είναι κα- θαρδ καί διαυγές, χωρίς ξένες ϋλες, τρέχει, νά πούμε, μέ ταχύτητα 50 χιλιομέτρων τήν ώρα καί μέ αύτή τήν ταχύτητα ποτίζει τα παρακείμενα κτήματα καί τα ζωογονεί. Τώρα, άς πούμε πώς μι4 μεγάλη νεροποντή μέ τήν έπακόλουθη κατεβασιά, έριξε μέσα στδ ποτάμι, λάσπες, χαλίκια, πέτρ-ες, κορμούς δένδρων, πτώματα ζώων καί έπηξε κατά κυριολεξία τδ ποτάμι. Ποιδ θά είναι τδ άμεσο αποτέλεσμα; Τδ ποτάμι, πού καθαρό καί διαυγές έτρεχε μέ ταχύτητα 50 χιλιομέτρων τήν ώρα, θα τρέχη τώρα μέ ταχύτητα μόλις 10 χιλιομέτρων τήν ώρα, για να φέρη συμφορά καί καταστροφή στα παρακείμενα κτήματα, αντί για τροφή καί άναζωο- γόνησι. Τδ ίδιο ακριβώς συμβαίνει καί μέ τδ αίμα. "Οταν τδ αίμα είναι καθαρό, χωρίς τοξίνες, ξένες ύλες καί βρώμικο ύλικό, τρέχει, να πούμε, μέ ταχύτητα 50 χιλιομέτρων τήν ώρα καί μέ αύτή τήν ταχύτητα μεταφέρει τροφή καί όξυγόνο στά κύτταρα καί μέ τήν ίδια ταχύτητα τών 50 χιλιομέτρων τήν ώρα άπομακρύνει άπδ τα υγρά τών ιστών τις τοξίνες καί τά δηλητήρια — προϊόντα τού μεταβολισμού. ”Αν δμως τδ αίμα, λόγψ παραβάσεων τών Κανόνων ’Ορθής Διατροφής καί Διαβιώσεως, λόγψ παραβάσεων τών Βασικών Φυσικών καί Πνευματικών Νόμων, είναι γεμάτο βρώμικο καί άρρωστημένο ύλικό, τοξίνες καί δηλητήρια, θά πάθη δ,τι καί τδ ποτάμι μετά άπδ μιά μεγάλη νεροποντή. Δέν θά μπορή πια νά τρέχη μέ ταχύτητα 50 χιλιομέτρων τήν ώρα καί θά τρέχη μέ ταχύτητα μόνον 10 χιλιομέτρων τήν ώρα. Καί τότε ή τροφή καί τδ όξυγόνο θά μεταφέρωνται μέ τδ αίμα στά κύτταρα μέ ταχύτητα 10 χιλιομέτρων τήν ώρα, δηλαδή μέ ταχύτητα μειωμένη στδ 1/5 τής φυσιολογικής, καί ή αποβολή τών τοξινών καί δηλητηρίων άπδ τά υγρά τών ιστών θά γίνεται μέ ταχύτητα έλατ- τωμένη στδ 1/5 τής φυσιολογικής, πράγμα πού σημαίνει κακή θρέψι, κακή όξυγόνωσι, λίμνασμα τοξινών καί δηλητηρίων, περαιτέρω τοξίνωσι, κακή ύγεία, άποτυχία στήν προσπάθεια τών Εμφύτων θεραπευτικών Δυνάμεων τού οργανισμού νά διατηρή
8
σουν τήν υγεία τού όργανισμοΰ σέ άρίστη κατάστασι καί να τόν θεραπεύσουν κατά τέλειο τρόπο, πάντοτε έκ τών I σ ω, δταν άρρωστήση.
Τέλος, ή ΣΑΗΕΝΤΟΑΟΤΖΓ, ή νέα μεγάλη ’Επιστήμη, πού δέν είναι θεραπευτική έπιστήμη, άλλ’ άσχολεΐται μέ τήν απαλλαγή τοΰ άνθρώπου άπό τά έν διεγέρσει έντυπώματα-νοητικές εικόνες κακών Ιμπειριών τοΰ πνεύματος στδ παρελθόν, πρόσφατο ή απώτατο, πού κουβαλάμε μαζί μας άκόμη καί έκ γενετής, βοηθάει τόν άνθρωπο να άνεβή στόν ψυχικό τόνο, να Ιλθη έξ δλοκλήρου στόν παρόντα χρόνο, να έπανέλθη στή δική του ταυτότητα καί νά ξανάβρη τόν ίδιο τόν έαυτό του, καί τόν άπαλλάσσει, κατά τήν πορεία τής διαγραφής αυτών τών παλιών έντυπωμάτων, άπό τήν κόλασι πού τοΰ δημιουργεί ή διέγερσις αύτών τών παλιών έντυπωμάτων - κακών έμπειριών του πνεύματος, άπό άντιξοότητες, δυσκολίες και δράματα πού περνάει σήμερα στή ζωή. (Βλέπε λεπτομερή έκθεσι τοΰ δλου θέματος στό βιβλίο τοΰ L. RON HUBBARD «ΣΑΗΕΝΤΟΑΟΤΖΓ - ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ» καί στό ύπό Ικδοσι βιβλίο μας «ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΣΑΗΕΝΤΟΑΟΤΖΓ».
Πίσω άπό τις δυσκολίες μας στή Ζωή, πίσω άπό τις άδυνα- μίες μας καί τις ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ μας βρίσκεται ΠΑΡΑΒΑΣΙΣ τών Βασικών ΚΟΣΜΙΚΩΝ καί ΦΓΣΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ.
Φλόου ”Ιν, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΘΗ ΜΕ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΓΑΘΟΠΟΙΟ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ, μέ δική μας Αγαθοποιό ροή ένεργείας πρδς τά Ιξω, πρδς αότδν πού μάς προσέφερε τήν Αγαθοποιό βοήθεια, ευεργεσία, πράξι, συμπαράστασι, καί δτι ΑΥΤΟΣ IIΟΓ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΟΝΟΝ καί ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΓ ΑΓΑΘΟΠΟΙΟΥ ΦΓΣΕΩΣ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ».
ΦΥΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙΉ παράβασις των Φυσικών Νόμων επίσης δδηγεΐ βασικά
σέ κακή ύγεία καί Αρρώστια. Οί Φυσικοί αότοί Νόμοι, πού τούς περιγράφαμε Αναλυτικά στό βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ καί στό βιβλίο μας ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, είναι οί Ακόλουθοι περιληπτικά:
1) Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΕΙΝΑΣ. Δέν ΘΑ φαμε τίποτε χωρίς γερή φυσιολογική ΠΕΙΝΑ πού έδρεύει στό στόμα καί ΟΧΙ στό στομάχι. "Οταν υπάρχει γερή φυσιολογική πείνα, ή γλώσσα είναι κόκκινη, καθαρή, χωρίς Ιπίχρισμα, τδ σάλιο είναι γλυκό, Αφθονο, λεπτό, ύδαρές, τό χνώτο είναι εύχά- ριστο καί οχι βρώμικο, τα ούρα είναι καθαρά καί δπάρχει βουλιμία γιά δποιουδήποτε είδους τροφή καί γευστική Απόλάυσις ακόμη καί Από τήν πιδ Απλή τροφή. Τά πεπτικά δργανα είναι ξεκούραστα καί έτοιμα νά ρίξουν στήν τροφή Αφθονα πεπτικά ύγρά.
"Οταν ή γλώσσα είναι Ιπίχριστη, Ασπρη ή μέ χρωματιστό έπίχρισμα, δταν τό σάλιο είναι πηχτό, λιγοστό, κολλώδες ή Ανύπαρκτο, δταν τό χνώτο είναι βρώμικο καί τά ούρα θολά καί δέν ύπάρχει γευστική εύχαρίστησις Από τήν Απλή τροφή καί χρειάζεται νά προσθέσωμε Αλάτι, ξύδι, πιπέρι, μουστάρδα καί τά γνωστά Αρτύματα γιά νά έκβιάσωμε κάποια γευστική εύχαρίστησι καί υποβοηθήσωμε ένα είδος Αναγκαστικής σιτίσεως, σημαίνει δτι τά πεπτικά δργανα είναι κουρασμένα καί δέν είναι σέ θέσι νά ΙκκρίσοΟν έπαρκή ύγρά γιά τήν πέψι τών τροφών καί πρέπει νά τά άφήσωμε ήσυχα γιά νά ξεκουρασθοϋν καί συνέλθουν, πράγμα
16
πού σημαίνει άπλούστατα ΜΗΝ ΤΡΩΣ, πού σού το φωνάζει στεντόρεια ή Ισωτερική σοφία.
Ή ΟΡΕΞΤΣ είναι άφύσικη καί προϊόν συνήθειας καί έδρεύει στο στομάχι καί βχι στό στόμα, καί αύτήν συμβουλεύονται οί περισσότεροι άνθρωποι. Είναι κάτι πού σέ τραβάει στό στομάχι, δταν συνήθισες νά τό γεμίζης ώρισμένη ώρα κάθε μέρα έπί καιρό, καί σήμερα ξέχασες νά τό γέμισης την ώρα αύτή.
'Όταν κάνομε κάτι άρκετές φορές, ή .διάνοια φτιάχνει ε'-αν αότοματισμό, ένα είδος μηχανής πού σου ύπενθυμίζει μέ τό δικό της τρόπο, άσχετο μέ συνειδητή κρίσι ή λογική, έντελώς μηχανικά, δπως ή αίσθησις, δτι κάτι σέ τραβάει αύτή τήν ώρα στό στομάχι, δτι είναι ώρα νά γέμισης τό στομάχι, δχι γιατί πεινάς, αλλά γιατί έτσι τό συνήθιζες άπό καιρό τώρα, ανεξάρτητα δν αύτή τή στιγμή έχεις άπέχθεια για κάθε είδους φαγητό.
"Ετσι, ΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΗΣ ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΦΥΣΙΚΗ ΟΡΕΞ1, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΤΟΝ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Δέν πεινάς; ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΣ. Νά παράλειψης καί ένα καί δύο καί τρία καί πέντε φαγητά, ώσπου νά έπανέλθη ή φυσιολογική πείνα. ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΗΣ ΤΙΠΟΤΕ. ’Αντίθετα, θά κερδίσης ύγεία καί συνεχή γευστική εύχαρίστησι στό μέλλον. Ή τήρησις των Βασικών Νόμων Όρθής Διατροφής καί Διαβιώσεως θά σού έξασφαλίσουν τή γερή φυσιολογική πείνα καί τήν άληθινή φαγητού, άν συνήθως διψάς τήν ώρα φαγητού, ή δυόμισυ ώρες μετά τό τέλος τού φαγητού.
2) Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΨΑΣ. Φυσικός νόμος είναι καί δ Νόμος τής ΔΙΨΑΣ. Δέν θά πιής νερό ή άλλο πιοτό τήν ώρα τού φαγητού καί έπί δυόμιση ώρες μετά τό τέλος τού φαγητού, γιατί παρεμποδίζεις, πίνοντας νερό τήν ώρα που τρως ή άλλο πιοτό, τήν μάσσησι καί σιέλωσι τής τροφής, πού είναι τό πρώτο στάδιο
17
τής πέψεως τής τροφής. Μπορείς νά; Ι&ιής νερό μιά ώρα ίτρό τοδ φαγητού, άν συνήθως διψάς την ώρα φαγητού.
3) Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΓ ΓΠΝΟΓ. ,Νά πας για ύπνο πριν τα μεσάνυχτα καί να Ιχουν περάσει τρεις , τουλάχιστον ώρες άπό τήν ώρα πού τελείωσες τό βράδυ νό σου φαγητό, τήν ώρα πού θά πας για ύπνο. Ό οργανικός Ιχει Ινα ώρισμένο ποσόν άπό αίμα στή διάθεσί του καί δέν Ιχει άποθήκες ή αποταμιεύματα αίματος. Μέ τό αίμα αύτό κάνει τήν πέψι καί άφομοίωσι τών τροφών καί μέ τό ίδιο αίμα κάνει τήν άναπλήρωσι καί δίόρθωσι καί άποκατάστασι τών φθορών του δργανισμοΰ πού προκάλεσε δ μόχθος τής ήμέρας, κατά τή διάρκεια τού ύπνου.
"Αν τώρα φάμε άργά τό βράδυ καί,, αμέσως πέσωμε για ύπνο, τό σώμα θά άναγκασθή νά κάμη ταυτοχρόνως καί τις δύο αύτές δουλειές, τήν πέψι καί άφομοίωσι τών τροφών καί τήν άποκατά- στασι τών φθορών του δργανισμοϋ πού προκάλεσε δ ήμερήσιος μόχθος, κατά τή διάρκεια τού ύπνου, καί θά τις κάμη μέ τό ίδιο αίμα πού θά άναγκασθή νά τό μοιράσή ατά δύο, τή στιγμή πού γιά τήν κάθε μιά άπό αυτές τις δύο έργασίες χρειάζεται δλόκληρο τό αίμα πού διαθέτει δ οργανισμός. Καί μέ μισό αίμα γιά τήν κάθε μιά έργασία άπό αύτές τις δύο, ούτε πλήρης πέψις καί άφο- μοίωσις τών τροφών θά γένη, ούτε πλήρης άπσκατάστασις τών φθορών του δργανισμοΰ πού προκάλεσε δ μόχθος τής ήμέρας. Καί τό αποτέλεσμα είναι γνωστό. Ξυπνάμε τό πρωί πιό βαρείς καί πιό κουρασμένοι άπό δ,τι είμαστε τό βράδυ, δσες ώρες κι’ άν κοιμηθήκαμε.
Τέλος, ΤΑ ΔΓΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΦΑΓΗΤΑ τήν ήμέρα ν’ Απέχουν μεταξύ τους ΤΟΓΛΑΧΙΣΤΟ 5,5 μέ 6 ΩΡΕΣ καί σέ περί- πτωσι πεπτικών δυσκολιών, τουλάχιστον 6,5 ώς 7,5 ώρες, χωρίς νά φάμε άπολύτως τίποτε άνάμεσα στά δύο αύτά φαγητά, έκτός ίσως άπό ενα ποτήρι χυμό φρούτου 2,5 ώς 3 ώρες μετά τό τέλος του μεσημβρινού φαγητού κλπ.
ΒΑΣΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ είναι ό Νόμος τής ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ. Ό,τιδήποτε γίνεται μέσα στό σώμα άπό αύτές τις ΠΑΝΣΟΦΕΣ καί ΠΑΝΤΟΔΙΝΑΜΕΣ Θεραπευτικές Δυνάμεις, σκοπό έχει τήν Ε1ΙΙΒΙΩΣΙ του δργανι- σμοΰ, τή συνέχισι τής ζωής του. Δέν λαθεύουν οί έμφυτες δυνάμεις στό έργο τους αυτό.
'0 δρος ΝΗΣΤΕΙΑ σημαίνει όλική ή μερική αποχή άπό τροφή ή άπό νερό για διαφόρους λόγους. ’Έχομε νηστείες θρησκευτικές, νηστείες έπαγγελματικές, νηστείες φυσιολογικές, παθολογικές καί νηστείες τυχαίες ή νηστείες πειραματικές.
θρησκευτική νηστεία είναι αποχή άπό τροφή, μέ τό σκοπό τής άναπτύξεως πνευματικής σκέψεως ή τής έκπληρώσεως έκκλη- σιαστικοϋ τύπου. Επαγγελματική νηστεία είναι αποχή άπό τροφή γιά φήμη καί ρεκλάμα. Φυσιολογική νηστεία είναι δμαλή-φυσιο- λογική παΰσις λήψεως τροφής, δπως στήν περίπτωσι τής χειμερινής νάρκης καί τής άποχής άπό τροφή κατά διάφορες έποχές τού Ιτους ώρισμένων ζώων. Ή παθολογική νηστεία συνδέεται μέ όργανικές άνωμαλίες πού καθιστούν τό άτομο άνίκανο νά πάρη ή συγκρατήση τροφή. Έκ περιστάσεως ή πειραματική νηστεία είναι 1ξαναγκαστική άποχή άπό τροφή άνθρώπων ή ζώων πρός τό σκοπό έπιστημονικής έρεύνης.
’Αλλά ύπάρχει καί μιά άλλη, μεγαλύτερης σπουδαιότητος νηστεία. Αύτή είναι ή ΘΕΡΑΠΕΏΊΚΗ ΝΗΣΤΕΙΑ, δηλαδή ή άπόλυτη άποχή άπό κάθε τροφή, άλλα δχι καί άπό νερό. Σκοπός τής θεραπευτικής Νηστείας είναι ή προαγωγή καί άποκατάστα- σις τής όγείας. 'Η θεραπευτική Νηστεία είναι κατά Ινα τρόπο συνδεδεμένη μέ τήν πειραματική καί μέ τήν φυσιολογική νηστεία
Ή θεραπευτική Νηστεία δέν είναι τό αποτέλεσμα μιας νέας ειδικής έπιστημονικής Ανακαλύψεως, άλλα έχει φθάσει στό σημείο τής σημερινής της Ιξελίξεως σαν αποτέλεσμα αίώνων πειραματισμού, παρατηρήσεων καί σπουδής. Είναι τδ μεσουράνημα ένός μεγάλου άριθμοδ έπιστημονικών Ιρευνών καί άνακαλύψεων πού Ιφθασαν στό κατακόρυφο τόν περασμένο αιώνα.
Έτσι, ή νηστεία για θεραπευτικούς σκοπούς είναι μιά σπουδαία φάσις τής σύγχρονης θεραπευτικής Επιστήμης.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ
Ή καταγωγή τής νηστείας γιά θεραπευτικούς σκοπούς χρονολογείται Από τήν έποχή τής πρωτοεμφανίσεως των έκπροσώπων του ζωικού κόσμου. Μεταξύ των μή οΕκοσίτων ζώων |πικρατεΐ ή συνήθεια να νηστεύουν δταν ασθενούν. Τό δυνατό ένστικτο σπρώχνει τό ζώο πρός τή νηστεία καί δχι ή λογική βέβαια. Στό ζώο έπικρατεΐ τό συμπαθητικό νευρικό σύστημα καί δχι τό κεντρικό νευρικό σύστημα. Τώρα, τό συμπαθητικό νευρικό σύστημα είναι τέλειο, είναι τό νευρικό σύστημα τού ψυχικού μέρους, καί αυτό καί μόνον μέ άπειρη τελειότητα Αναπληρώνει καί διορθώνει τίς φθορές τού όργανισμού, φθορές για τίς όποιες, στήν περίπτωσι τού Ανθρώπου, είναι υπεύθυνο, τίς πιό πολλές φορές, τό Ατελές κεντρικό νευρικό σύστημα, ή λογική. Ή διόρθωσις τών βλαβών, ή θεραπεία, γίνεται κατά τέλειο τρόπο άπό -τό συμπαθητικό νευρικό σύστημα μέ τό μέσο τής μυστηριώδους κοσμικής δυνάμεως, τής λάηφ φό'ρς, ζωτικής δυνάμεως ή ένεργείας ζωής. Οί Αδένες έσω έκκρίσεως τώρα, είναι κέντρα διανομής αύτής τής ζωτικής δυνάμεως καί ένα έξάρτημα τού συμπαθητικού νευρικού συστήματος. Γι’ αυτό τό λόγο, δσο τό σύστημα τών ένδοκρινών Αδένων βρίσκεται σέ καλή κατάστασι, ή θεραπεία γίνεται πάντα πλήρης Από τό συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Ή κατάπτωσις αρχίζει δταν οί Ικφυλιστικές έξεργασίες προσβάλλουν τούς Αδένες έσω έκ- κρίσεως.
22
Σ’ αυτό τό σημείο τό ζώο βρίσκεται σέ πλεονεκτικώτερη θέσι από τόν άνθρωπο. Γιατί, άπλούστατα, ώθεΐται, ένστικτωδώς καί κατά τρόπο άκχταγώνιστο νά κάμη δ,τι χρειάζεται γιά νά θερα- πευθή, καί ή νηστεία είναι δ,τι χρειάζεται. ,Στόν άνθρωπο έπι- κρατεΐ τό κεντρικό νευρικό σύστημα. Ό άνθρωπος έχει και λογική. Μά ή λογική στά χέρια τής άγνοιας, είδικώς δταν ένισχύε- ται μέ τή στοργή τής μαμάς, του μπαμπά, τών άδελφών, τών φίλων, τής συζύγου, του συζύγου, του περιβάλλοντος γενικά (φάε παιδάκι μου γιά ν’ άντέξής στόν πυρετό, γιά νά γίνης καλά, κι’ άς αισθάνεται τό παιδί άηδία πρός την τροφή, κι’ άς έχει ψηλό πυρετό, πικρό στόμα, σάλιο πηχτό πού κολάει καί καμιά άπολύτως διάθεσι γιά τροφή) είναι Ινα έγχειρίδιο πού είναι ύπεύθυνο γιά άπειρη ζημιά στήν άνθρώπινη φυλή.
Μόλις δμως τόν περασμένο αίώνα άρχισε ή νηστεία νά θεω- ■ρήται σάν πολύτιμο θεραπευτικό μέτρο σέ περίπτωσι άσθενειών.
25
Στήν ’Αμερική, δ γιατρός ’Ισαάκ Τζένινγκς, "Ομπερλον Όχάϊο, καθιέρωσε τή, σύγχρονη θεραπευτική νηστεία. "Αρχισε άπδ τδ έτος 1822 καί έπί 40 χρόνια μετεχειρίζετο τή νηστεία σέ δλες σχεδόν τις περιπτώσεις ασθενειών πού άνελάμβανε. Πολλοί από τούς πρώτους συγγράφεις φυσιοθεραπευτικών έργων έτόνισαν τή μεγάλη άξια τής νηστείας σέ πολλές περιπτώσεις άσθενειών. Μεταξύ των κυριωτέρων ήσαν δ Σύλβεστερ Γκράχαμ, πού καθιέρωσε τό άλεϋρι Γκράχαμ (χοντροκομμένο στάρι μέ δλο τό πίτουρο μέσα), οί Δρες Φάσσελς, Τράλλ, Τζδελ Σιώ, Φ. Ούώλτερ, Τζών Κάουεν, Σεμπάστιαν Κνάηπ, ’Έμμετ Ντένσμωρ καί άλλοι τής Υγιεινής ή Φυσιοθεραπευτικής Σχολής. "Αλλοι πριν άπό αυτούς, δπως δ Κορνάρο, δ Βάκων καί πολλοί άπό τούς παλαιούς συγγραφείς, έτόνισαν τήν άνάγκη μιας πολύ περιωρισμένης διαί- της. Καί μέχρι των ήμερων μας, ένας διαρκώς αύξανδμενος αριθμός ιατρών συνεχίζει νά τονίζη τήν άνάγκη μιας πολύ περιω- ρισμένης διαίτης.
"Ομως, ή θεραπευτική Νηστεία δέν ήταν πολύ γνωστή, ώσπου τήν έκλαίκευσε δ Δρ Έντουαρντ Ντιούη, πού έχρησιμοποίησε τή μέθοδο αύτή μέ άξιοσημείωτη έπιτυχία σέ δξεΐες κφί σέ χρόνιες παθήσεις καί έγραφε σειρά άσυνήθων βιβλίων πάνω σ’ αυτό τό θέμα. Ή πρωτοποριακή αύτή έργασία τού Δρος Ντιούη προ- κάλεσε μιά νεώτερη άποψι περί νηστείας μέ τό νά θέση ένα παλαιό Θέμα κάτω άπό έντελώς νέο φώς.
Ταυτοχρόνως πρός τόν Ιατρό Ντιούη, δ ιατρός Ερρίκος Τάν- νερ έμόχθησε έπίσης νά προωθήση τήν ύπόθεσι τής ’Επιστημονικής Νηστειοθεραπείας. Καί ή νεώτερη άποψις περί τής θεραπευτικής νηστείας -ύπεστηρίχθη άριστα άπό τις μακροχρόνιες πειραματικές νηστείες πού έκανε δ δόκτωρ Τάννερ μιά φορά στό Σικάγο, δπου νήστεψε έπί 40 ήμέρες καί άλλη φορά στή Νέα Ύόρκη, άπαδεικνύοντας πώς ήταν δυνατό νά μείνη κανείς ζωντανός καί ύγιής τουλάχιστον έπί τόσο χρονικό διάστημα, χωρίς νά πεθάνη άπό τήν πείνα. Στήν προσπάθεια καί τό έργο τού Δρος Τάννερ οφείλομε πολλές άπό τις σημερινές μας γνώσεις γιά τή θεραπευτική αύτή μέθοδο μέ τή χρήσι τής νηστείας.
Στήν ’Αμερική ό Μπέρναρντ Μακφάντεν υπήρξε Ινας από τούς πρώτους συγγραφείς που συνέστησε δημοσία τήν χρήσι τής θ εραπευτικής Νηστείας καί παρεκίνησε αμέσως ή έμμέσως ένα μεγάλο άριθμά ασθενών νά ύποβληθούν σ’ αυτή τή μέθοδο θεραπείας.
Ό Μακφάντεν έφήρμοσε καί παρηκολούθησε χιλιάδες'περιπτώσεων νηστείας πού ή διάρκειά τους έκυμαίνετο από μιά μέρα μέχρι ενενήντα μέρες. Τήν πείρα του δίδει στό θαυμάσιο βιβλίο του «Θεραπευτική Νηστεία».
Κατά τον Μακφάντεν: Ή πείρα του άπέδειξε πώς σέ δλες σχεδόν, χωρίς έξαίρεσι, τις χιλιάδες περιπτώσεις νηστειοθεραπείας πού παρηκολούθησε, όπου ή νηστεία έφηρμόσθη έπιστημο- νικά καί γιά θεραπευτικούς λόγους, μόνον εύεργετικά αποτελέσματα απέδωσε καί μέ τό μέσο της χιλιάδες ανθρώπων ανέκτησαν τήν ύγεία τους.
Στήν έποχή μας, ή νηστεία καί ή θεραπευτική της έφαρ- μογή άρχίζει νά γίνεται μέ γοργό ρυθμό ζήτημα κοινής γνώσεως. ’Έτσι, σήμερα, έκατομμύρια άνθρώπων τήν έχουν μεταχειρισθή σάν θεραπευτικό μέσο.
Ή ίατρός Λίντα Χάζαρντ έγραψε περί νηστείας στό βιβλίο της «Ή νηστεία ώς θεραπευτικόν μέσον άσθενειών», δ "Απρον Σίγ- γλερ στό βιβλίο του «,Ή Νηστειοθεραπείά», δ Έδουάρδος Πιού- ρινγκτων στό βιβλίο του «Ή φιλοσοφία τής νηστείας», καθώς καί οί Μπώλς, ΟύώλτΟν καί άλλοι στά έπί τού θέματος βιβλία πού έδημοσίευσαν. "Ενα άπό τά έκτενέστερα έπί τού θέματος βιβλία είναι τό βιβλίο τού Χέριγκτον Κάριγκτων «Ζώτικότης, Νηστεία καί θρέψις», πού άποτελεΐται άπό 700 σελίδες καί πραγματεύεσαι τις' διάφορες, φάσεις τής Θεραπευτικής Νηστείας.
Ό δόκτωρ Άδόλφος Μάγερ, έξέχων Γερμανός γιατρός, στό βιβλίο του: πού τιτλοφορείται «Νηστει οθεραπ ε ίε ς — θαυματουργές θεραπείες» γράφει: «Βεβαιώνω· δτι ή νηστειοθεραπεία είναι τβ άποτελεσματικώτερο μέσο κατά πάσης άσθενείας».
Ό Δρ ’Όσβαλντ — διάσημος καθηγητής στό Πανεπιστήμιο Ούψάλα τής Σουηδίας, ένα από τα πιό αρχαία καί πιό φημισμένα Πανεπιστήμια στόν κόσμο — καθηγητής τής Χειρουργικής, υπήρξε τόσο έπιτυχής στην έφαρμογή νηστειοθεραπειών, ώστε ή Κυβέρνησις διέταξε έρευνα των θεραπειών του, καί δταν πήρε από τη σχετική έπιτροπή εύνοϊκή αναφορά, του έδωσε βραβείο 5.000 λιρών. Αυτό σημαίνει ύψίστη εκδήλωσι πολιτισμού.
'Ένας άλλος Γερμανός ιατρός, ό Δρ Μύλλερ, έγραψε δτι «ή νηστεία είναι ή μόνη φυσική έξελικτική μέθοδος μέ τήν οποία μέσψ μιας καθάρσεως τού όργανισμοΰ, μπορείτε να έπανοικοδο- μήσετε τόν έαυτό σας βαθμιαίως σέ φυσιολογική δμαλότητα».
Τό πλείστο μέρος τών έπιστημονικών δεδομένων συνελέγη κατά τόν παρελθόντα αιώνα. Τόσο ή Ευρώπη καί είδικώς ή Γερμανία, όσο καί ή Αμερική συνεισέφεραν πολύ στήν έρευνα τών πειραματικών καί φυσιολογικών νηστειών. Αποτέλεσμα αυτής τής εργασίας ύπήρξαν έκατοντάδες δημοσιευμάτων πού μάς προμηθεύουν ολοσχερή καί ακριβή γνώσι σχετικώς μέ τις διάφορες φάσεις τής νηστείας. Μεταξύ τών πιό γνωστών ερευνητών έπιστη- μόνων, ήσαν οί Σέργιος Μόργκουλις, καθηγητής τής Βιοχημείας στό Κολλέγιο τής Ιατρικής τού Πανεπιστημίου τής Νεμπράσκα ’Αμερικής, ό καθηγητής Τσάηλντ τού Πανεπιστημίου τού Σικάγου, ό Χέρμπερτ ΣίντνεΟ Λάνγκφηλντ τού Πανεπιστημίου τού Χάρβαρντ, τού πιό φημισμένου αμερικανικού Πανεπιστημίου, ό Δρ Φρέντερικ ’Άλλεν τού φημισμένου ’Ινστιτούτου ’Ιατρικών ’Ερευνών Ροκφέλερ, οί Φράνσις Γκάνο Μπένεντικτ καί Έρνεστ Ρί- τζμαν τού ’Ινστιτούτου Κάρνετζι, Λουΐτζι Λουτσιάνι, καθηγητής τής Φυσιολογίας στό Πανεπιστήμιο τής Ρώμης, ό Βίκτωρ Πα- σιόντιν, Διευθυντής τής Αύτοκρατορικής Στρατιωτικής ’Ιατρικής ’Ακαδημίας τής προεπαναστατικής Ρωσίας, δ ιατροφιλόσοφος καθηγητής Έντμοντ Σέκεύ κλπ. "Αλλες έπιστημονικές σπουδές τής
29
Νηστειοθεραπείας Εγιναν από τούς Ν. Πια.σκόβσκυ, Ν. Σάντς, Α. Κλένγάόρν, Ν. Μορόζωβ, II . Χώκ, Π. Χόονη, 0 . Σόλτζ, Σ. Στού- αρτ, Σ. Ρήιθ, Σ. Τζάκσον, Λ. Χάημεν, Ν. Ζούντ, Ράτζερ καί Τζώτζιουη Μίσχερ, Μένσφιλντ καί πάρα πολλούς άλλους. Έν συντομ(α, Εκατοντάδες Εργατών τής Επιστήμης σέ πολλές χώρες προσέθεσαν σημαντικά στή γνώσι μας γιά τή βιολογική σπουδαιό- τητα τής νηστείας.
Έν Αντιθέσει, τώρα, μέ τούς επιστήμονες αυτούς, πού ένδιε- φέροντο πρωτίστως να προαγάγουν καί Αναπτύξουν εργαστηριακά δεδομένα άπό σπουδές πειραματικής καί φυσιολογικής νηστείας, έχομε σωρεία άλλων Επιστημόνων πού Ενδιεφέρθησαν γιά τις κλινικές καί θεραπευτικές φάσεις τής νηστείας Ιπί Ανθρώπων.
Καί οί έπιστήμονες αυτοί έπώπτευσαν δεκάδες χιλιάδων νηστειών καί έτσι Ανεκάλυψαν την Ακριβή Αποτελεσματικότητα τής νηστείας ώς θεραπευτικού μέσου Ιναντίον ειδικών Ασθενειών. Πλάι στούς γιατρούς, μεταξύ αύτών πού Ασκούν τό έπάγγελμα καί σήμερα, έχομε γιατρούς τού 19ου αιώνα πού ήσχολήθησαν κλινικώς μέ την Επιστημονική νηστειοθεραπεία. Μεταξύ αύτών περιλαμβάνονται οί Δόκτορες ’Ισαάκ Τζένγκινς, Τζόελ Σιού, Ράσ- σελ Τράλλ, Ρόμπερτ Γουώλτερ, Έντγουαρντ Χούκερ καί Ντιούη. Ή πείρα τώρα τών Ανθρώπων αύτών καί τά πορίσματά τους έτέ- θησαν σέ Εφαρμογή καί συμπληρώθηκαν κατά τον 20ό αιώνα Από τούς Δόκτορες Λίντα Μπέρφιελντ Χάζαρντ, Χήεργουντ Κάρριν- κτων, Γιουτζήιν Μπέργκολτζ Από τό Μίλγουκη Βισκάνσεν, Τζών Τίλντεν Από τό Ντένβερ Κολοράντο, Γουΐλλιαμ Χάγουωρντ ΧέΟ άπό τό Μάουντ Ποκάνα τής Π ενσυλβανίας, Τζώρτζ Γουέτζερ ά- πρό τό Ρέντλεντ Καλιφορνίας. Σήμερα, συνεχίζουν τό Εξαιρετικής σπουδαιότητος έργο αύτό οί Δρες Χέρμπερτ Σιέλτον στή Σχολή του Τγείας-Κλινική ατό Σαν ’Αντώνιο Τέξας, Τζώρτζ Κλέμενς στό Σήμπριν Φλώριντας, Έσσερ, Μπένες καί Τζών Κούρσια στήν ’Αμερική, καί πολλοί άλλοι έπιστήμονες σ’ δλες τίς πολιτισμένες χώρες.
Ή ιστορική αυτή έπισκόπησις μάς δείχνει δτι τό ποσόν τής Επιστημονικής καί κλινικής Εργασίας πού έγινε γιά τόν καθορισμό τών Αποτελεσμάτων τής νηστείας είναι Εξαιρετικά σημαντικό. Τό
30
θεραπευτικό αυτό μέσον δέν είναι καμιά νέα καί αδοκίμαστη μέθοδος. Έχέι άναγνωρισθή έπί αιώνες καί μελετηθη άπό μερικές από τις πιό λαμπρές διάνοιες τής ’Ιατρικής Επιστήμης καί των συγγενών Επιστημών. Εδκολα μπορεί κανείς ν’ άντιληφθή τήν σπουδαιότητα αυτών τών μελετών, δταν έξετάση τα μοναδικά θεραπευτικά αποτελέσματα τής ’Επιστημονικής Νηστειοθεραπείας στις περιπτώσεις πολλών ειδικών άσθενειών. Μία προσεκτική ά- προκατάληπτη έπιστημονική έκτίμησις τής θεραπευτικής νηστείας δέν μπορεί παρά νά δώση καί στόν ιατρό καί στόν λαϊκό τόν δρ- θότερρ προσανατολισμό έπί τοΰ προβλήματος τής άποτελεσματικής θεραπείας γενικώς, καί είδικώς στις περιπτώσεις πού ή επιστήμη τους άδυνατεϊ νά προσφέρη περαιτέρω υπηρεσία καί βοήθεια.
Ή άνάπτυξις καί έξέλιξις τών μορφών τής παθολογίας τοΰ ανθρώπου κυβερνώνται άπό τις φυσιολογικές αντιδράσεις πού λαμβάνουν χώραν. Ό,τιδήποτε πρακαλεΐ αυτοΰ τοΰ είδους άντιδρά- σεις, παίζει ένα ρόλο στήν Ιξακρίβωσι τής καταστάσεως τής άν- θρωπίνης υγείας. 'Οποτεδήποτε ή τροφή παύει νά χορηγήται πέραν άπό τή συνήθη περίοδο σέ άνθρώπους ή άλλα ζώα, έπέρχον- ται ώρισμένες άλλαγές στις χημικές Αντιδράσεις καί τις ζωτικές λειτουργίες τών κυττάρων καί ιστών. Αυτές ακριβώς οί μεταβολές δίδουν στή νηστεία τις θεραπευτικές της ιδιότητες. Μπορούμε νά κατανοήσωμε τούς λόγους πού καθορίζουν τή θεραπευτική άξια τής νηστείας, αν λάβωμε ύπ’ οψιν τις φυσιολογικές άντιδρά- σεις.
’Ανάμεσα στά φυσιολογικά άποτελέαματα τής νηστείας μεγάλη σπουδαιότητα κατέχει τό «Ξ α ν ά V ι ω μ α», ή άπό- κτησις δηλαδή νέας ζωτικότητος καί ή άνανέωσις μέ χαρακτηριστικά πού έχουν τά κύτταρα καί οί ίστοί τών νέων άνθρώπων ή ζώων. Ή άπόδειξτς αυτής τής άναγεννήσεως, αύτοΰ τοΰ ξανα- νιώματος κυττάρων καί ιστών πού είναι τό άποτέλεσμα έργαστη- ριακών Ιρευνών σωρείας Ιπιστημόνων, είναι ιδιαιτέρως Ιντυπω- σιακή, δταν σχετίζεται μέ τήν πειραματική Ιργασία πού έγινε σέ διάφορες μορφές κατωτέρας μορφής ζωικής ζωής.
ποικία απ’ αυτά τά σκουλήκια, τα άπεμόνωσε άπό τά άλλα καί τά νήστεψε κατά περιοδικά διαλείμματα. Άπό κάθε άποψι ή δίαιτά τους και δ τρόπος ζωής τους ήσαν δμοια μέ έκεΐνα τών άλλων σκουληκιών. Τά σκουλήκια πού άπεμονώθησαν καί νήστεψαν, I- ζησαν έπί χρονικό διάστημα 19 φορές μεγαλύτερο άπό τή ζωή των άλλων σκουληκιών.
Ό καθηγητής Τσάηλντ, του Πανεπιστημίου του Σικάγου, Ιχρησιμοποίησε έπίσης σκουλήκια γιά νά προσδιορίση τά άπο- τελέσματα της νηστείας. Έχρησιμοποίησε μιά δμάδα άπό σκουλήκια φλάτ γουόρμς, πού ήταν γέρικα καί άδύνατα καί έπί μήνες τά υπέβαλε σέ νηστεία, ώσπου δ όγκος τους καί τό βάρος τους έλαττώθηκε στδ έλάχιστο. Τότε καί μόνον άρχισε νά τά τρέφη καί πάλιν. "Οταν έπανέκτησαν τό κανονικό τους μέγεθος καί βάρος βρέθηκαν νά είναι, άπό φυσιολογική άποψη, έντελώς ξανανιωμένα, έντελώς νέα, όπως ήσαν στά καλύτερά τους νιάτα. Στό βιβλίο του «Γερατειά καί Ξανάνιωμα» δ καθηγητής Τσάηλντ παρατηρεί: «Ή μερική άσιτία, δηλαδή ή νηστεία, παρεμποδίζει τά γεράματα. Τά νηστεύοντα άτομα γυρίζουν άπό μιά προχωρημένη ήλικία πρός τά πίσω πρός τήν αρχή τής προεμβρυακής ζωής. "Εχουν σχεδόν ξαναγεννηθή».
"Αλλα πειράματα άπό τόν Ε. Σούλτζ άπέδειξαν δτι ή ϋδρα μέ τή νηστεία ξανανιώνει καί έπιστρέφει σέ μιά έμβρυακή κα- τάστασι. Στό Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ένα έντομο τοϋ δποίου ή φυσιολογική διάρκεια ζωής είναι μιας ήμέρας, υπεβλήθη σέ νηστεία καί Ιζησε έπί 15 μέρες. Υπάρχουν μερικά είδη κατώτερης ζωικής ζωής, των δποίων ή διάρκεια ζωής είναι τρεις - τέσσερες εβδομάδες. Έν τούτοις, όταν τά υποβάλλουν σέ περιοδική νηστεία, συχνά παραμένουν νέα καί δραστήρια έπί τρία έτη.
Ό καθηγητής του Πανεπιστημίου τής Νεμηράσκας ’Αμερικής Σέργιος Μόργκουλις, κατά τήν πειραματική του έργασία μέ ζώα παρετήρησε τή σχέσι μεταξύ νηστείας καί ξανανιώματος. ’Αναφέρει σχετικώς τά έξής: «’Εργαστηριακά καί κλινικά πειράματα έπεβεβαίωσαν τά άποτελέσματα ξανανιώματος τής νηστείας. "Αν δέν παραταθή πάρα πολύ είναι ξεκάθαρα εύεργετική
32
καί μπορεί πολύ καλάνά χρησιμοποιηθή για τή θεραπεία τής υπνηλίας καί κοπώσεως (παθολογικών) καθώς καί για τή βελτίωσε τών βασικών όργανικών λειτουργιών τής κυκλοφορίας καί Αναπνοής, τής μυϊκής ρώμης, τής δξύτητος τών αισθήσεων. Βιο- λογικώς, ένώ δ δργανισμδς δέν Αποκτά νέο Ινεργητικδ, γίνεται πιδ δυνατός, μέ τδ νά απαλλαγή άπδ τδ παθητικό. Κατά τή διάρκεια τής νηστείας ή σχέσις καί αναλογία μεταξύ του πυρήνος τών κυττάρων καί του συνολικού κυττάρου μεταβάλλεται κατα τέτοιο τρόπο, ώστε νά αύξάνεται ή υπεροχή τού πυρήνος. Γι’ αότδ μορ- φολογικώς, τά κύτταρα πού Απαρτίζουν τδν συνολικό όργανισμδ προσλαμβάνουν μιά κατάστασι-μορφή πιδ νεανική. 'Ομοιάζουν περισσότερο πρδς τά Ιμβρυακά κύτταρα Απ’ αύτή τήν δποψι, καί σ’ αότδ ίσως όφείλεται ή έκτεταμένη αδξησις πού παρουσιάζουν, δταν άρχίζουν νά τρέφωνται μέ τήν πρέπουσα τροφή».
"Ενα άπδ τά χαρακτηριστικά τής γεροντικής ήλικίας είναι ή έλάττωσις στδ ρυθμό μεταβολισμού. Ή νηστεία δδηγεΐ σέ ξανά- νιωμα γ ι α τ ί π ρ ο κ α λ ε ΐ μ ι ά μ ό ν ι μ η α δ ξ η- σι σ τ δ μ ε τ α β ο λ ι κ ό ρ υ θ μ ό .
Αύτό πού λαμβάνει χώρα στον δργανισμό κατά τή διάρκεια τής νηστείας, λέγεται έπιστημονικώς ΑΙίΤΟΙΤεΐβ - αύτόλυσις. Στή Φυσιολογία, δ δρος αύτός χρησιμοποιείται γιά νά προσδιορί- ση τή λειτουργία τής πέψεως ή άποσυνθέσεως ζωικού ίστοϋ άπό ζυμωτικά καί ένζυμα πού παράγονται άπό τά ίδια τά κύτταρα τοΰ σώματος. Αύτόλυσις, δηλαδή, είναι μία έργασία αύτοπέψεως ή ενδοκυτταρικής πέψεως.
Ή αύτόλυσις άποτελεΐ ένα τμήμα τών φυσιολογικών λειτουρ
34
γιών τοϋ σώματος. Έτσι, ή δράσις τών ένζύμων έπΐ ουσιών δπως ή: γλυκόζη, δ λιπαρός ιστός καί δ μυελός τών όστών, πού προετοιμάζει αότές τίς τροφές για νά είσέλθουν στήν κυκλοφορία τοϋ αίματος, δέν είναι παρά φυσιολογική κανονική αύτόλυσις.
’Επίσης, δταν ένα απόστημα ξεπετιέται στήν επιφάνεια τοΟ σώματος για νά άδειάση τό περιεχόμενοό του, αύτόλυσις έχει λάβει χώραν δταν ή σάρκα μεταξύ τοϋ αποστήματος και τής Ιπιφανείας κατεφαγώθη από ένζυμα.
Ένώ δμως ή αύτόλυσις άναγνωρίζεται σάν ένα συνηθισμένο γεγονός στήν καθημερινή ζωή, έπιστεύθη γενικώς δτι αύτή ή λειτουργία αύτολύσεως δέν θά μπορούσε νά ύποβληθή σέ άνθρώπινο Ιλεγχο καί νά χρησιμοποιηθή γιά πρακτικούς σκοπούς. "Αν καί άντελαμβάνοντο δτι άνώμαλοι δγκοι ατό σώμα μποροϋν ν’ άπορ- ροφηθοϋν μέ αύτοαποσύνθεσι, ή βαθειά μεταβολή στό μεταβολισμό πού είναι αναγκαία γιά νά προκαλέση τέτοια αύτοδιάλυσι, έθεω- ρήθη δτι συντρέχει μόνον σέ πολύ σπάνιες περιπτώσεις, σάν τήν ύπερβολική καχεξία, έμμηνόπαυσι κλπ. Αύτοϋ τοϋ είδους καταστάσεις, πού δέν είναι πάντοτε μέσα στό πεδίο τοϋ ήθελημένου έλέγ- χου καί μόνον συμπτωματικώς προκαλοϋν τίς μεταβολές μεταβολισμού, δέν παρουσιάζουν μέθοδο μέ τήν δποία ή αύτόλυσις μπορεί νά προκληθή κατά βούλησι καί νά τεθή ύπό έλεγχο.
Τό γεγονός τώρα είναι δτι ή νηστεία, μέ τό νά προκαλή σοβαρή μεταβολή στό μεταβολισμό, δδηγεΐ στήν άνάπτυξι τής αύτολύσεως καί κατ’ αύτό τόν τρόπο δύναται νά ένεργή σάν είδος. I- λέγχου αύτής τής λειτουργίας.
Κατά τό πρώτο μέρος τοϋ 19ου αιώνα δ Σύλβεστερ Γκράχαμ έγραψε δτι « . . . . άποτελεΐ νόμο τής ζωτικής οικονομίας τό δτι τά άποσυντιθέμενα άπορροφητικά (άμπσόρβεντς) κατά τή νηστεία, έπιλαμβάνονται καί άφαιροΰν κατά πρώτον έκεΐνες τίς ούσίες πού έχουν έλάχιστη άξία γιά τήν οίκονομία τοϋ δργανισμοΰ. Γι’ αύτό, συγκεντρώσεις άπό άρρωστημένο ύλικό, δπως κύστείς, λιπώματα, δγκοι, άποστήματα κλπ., ταχέως έλαττώνονται καί συχνά έξ δ- λοκλήρου. έξαφανίζονται κατά τή διάρκεια αύστηρής καί παρα- τετα;τένης νηστείας».
35
Κατά τή διάρκεια τής νηστείας, οί "Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις έχουν τήν εύκαιρία νά ξαναδιανείμουν τΙς θρεπτικές προμήθειες. Τά πλεονάσματα καί οί μή ζωτικές προμήθειες κατα- ναλίσκονται καί χρησιμοποιούνται πρώτες. Ή άπορρόφησις κανονικών μυών καί ιστών κατά τή διάρκεια τής νηστείας είναι αμέσως άντιληπτή, καί ή σάρκα, τδ αίμα και τδ όστούν ένδς δγκου, δοθέντος δτι είναι μικρότερης σημασίας γιά τις ανάγκες του σώματος, άπορροφώνται, πολύ πολύ ταχέως.
Κατά τή διάρκεια τής νηστείας οί δυνάμεις άφομοιώσεως τού όργανισμοΰ αύξάνονται, τό αίμα βελτιώνεται καί ή τροφή1 άφσμοιώνεται ταχέως μετά τή νηστεία. ’Ασθενείς πού ύπέφεραν άπδ αναιμία, μέ έλάττωσι τών Ιρυθρών αιμοσφαιρίων, είτε μέ αυξησι τών λευκών, μέ νηστεία άποκτοϋν φυσιολογικδ αίμα.
Σέ περιπτώσεις ή νηστεία προκάλεσε αύξησι τών Ιρυθρών αιμοσφαιρίων, άπδ ένα έκατομύριο στδ φυσιολογικδ δριο τών πέντε Ικατομμυρίων.
Ή έξήγησις αότής τής αύξήσεως βρίσκεται στο γεγονός τής βελτιώσεως τής άφομοιώσεως πού προκαλεΐται άπδ τή νηστεία Ό σίδηρος καί άλλα στοιχεία πού είναι άποθηκευμένα στδ σώμα παραλαμβάνονται άπδ τδ αίμα καί χρησιμοποιούνται, ϋρδ τής νηστείας, αύτδ παρεμποδίζεται άπδ τή γενική φυσιολογική άνε- πάρκεια. Αύτδ Ιξηγεΐ έπίσης, γιατί ή φθορά τών δοντιών σταματάει συχνά κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Σέ μερικές περιπτώσεις, δόντια πού έκινοϋντο, προσκολλώνται στερεά στά φατνία τους κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί τά πρησμένα, φλο- γωμένα καί αίμορραγοΟντα ούλα άποκαθίστανται έπίσης στή φυσιολογική υγιεινή τους κατάστασι.
Ή βελτίωσις τής άφομοιώσεως κατά τή διάρκεια τής νηστείας οδηγεί έπίσης στή θεραπεία ώρισμένων άσθένειών άνε- παρκείας.
Ή άφομοίωσις μετά τή νηστεία εύρίσκεται στδ! υψιστο δυνατό έπίπεδό της. Ό Δρ Χάνγκαν παρετήρησε οτι τά κουνέλια ύστερα άπδ 17 ημερών νηστεία άνέκτησαν 56% βάρος μέ'δίαιτα πού ύπδ δμαλές συνθήκες μόλις έπαρκούσε νά διάτηρήση μια κα- τάστασι Ισοζυγίου στδν όργανισμό.
36 /
,, "Ανθρωποι πού έχουν χρονίως βάρος κάτω τοΰ κανονικού, μολονότι τρώνε πλούσια θρεπτικά φαγητά, συνήθως κερδίζουν τό .φυσιολογικό τους βάρος υστέρα άπό μιά νηστεία, παρά τό γεγονός ότι δέν τρώνε μεγάλες ποσότητες τροφών. Ή βελτιωμένη άφο- μοίωσις έπιτρέπει στό σώμα νά χρησιμοποιήση μεγαλύτερο ποσοστό άπό την τροφή πού είσάγεται στόν έργανισμό.
* Στήν πραγματικότητα, κατά τή διάρκεια τής νηστείας λαμβάνει χώραν άποκατάστασις τής άφομοιώσεως στό φυσιολογικό •5ης Ιπίπεδο, ’Ασθενείς πού κάνουν νηστεία γιά νά απαλλαγούν άπό τό#ύπερβολικό- βάρος, μπορούν νά διατηρήσουν τό φυσιολογικό τους βάρος μετά τή νηστεία.
Ή νηστεία παρέχει στά δργανα του σώματος τήν εύκαιρίά νά έπωφεληθοΰν μιας καταστάσεως πού κατά πολύ πλησιάζει μιά πλήρη φυσιολογική άνάπαυσι. Πολλά δργανα έχουν πάθει ύπερ- κόπωσι και ύπερδιέγερσι καί έχουν αδυνατίσει σάν αποτέλεσμα τής χρήσεως έλαττωματικής τροφής καί υπερβολικών ποσοτήτων τροφής. Κατά τή διάρκεια τής νηστείας ή αναγκαία έργασία πού κάνουν τά δργανα ελαττώνεται στό έλάχιστο δυνατό χαμηλό έπίπεδο. Δοθέντος δέ δτι παύει κατά τή διάρκεια τής νηστείας ή περαιτέρω εισαγωγή τροφών, ή άφομοίωσις στό σώμα περιορίζεται στήν έπανάδιανομή τών στοιχείων πού έχουν ήδη άποταμιευ- 8ή στόν οργανισμό. "Ετσι, δίδεται στά δργανα ευκαιρία νά άνα- λάβουν καί άποκαταστήσουν τις ζωτικές τους δυνάμεις. Επισκευή κατεστραμμένων ιστών λαμβάνει χώραν. Σπασμένα όστά, τραύματα καί άνοιχτές πληγές επουλώνονται ταχύτερα.
’Εάν υπάρχει φλόγωσις, αυτή τείνει νά ύποχωρήση καί έξα- φανισθή. 'Ολόκληρο τό σώμα ύφίσταται μιά γενική διαδικασία ’θεραπείας. Τώρα ή φυσιολογική άνάπαυσις ενός οργάνου συνοδεύεται μέ αυξημένη άπέκκρισι. Αύτό είναι ένα άπό τά σπουδαιότερα πλεονεκτήματα τής νηστείας. Μέρος άπό τήν ένέργεια πού ύπό, όμαλάς συνθήκας θά διετίθετο στήν έργασία άφομοιώσεως, μπορεί νά χρησιμοποιηθή καί χρησιμοποιείται κατά τή διάρκεια τής νηστείας γιά τήν άποβολή άπό τό σώμα τών τοξινών καί τοΰ ■συσσωρευμένου άχρηστου άρρωστημένου ύλικοΰ. Τροφές πού άπο-
37
συντίθενται μέσα στόν πεπτικό σωλήνα καί πού συχνά είναι μιά σοβαρή πηγή τοξινών, άποβάλλονται ταχέως. 'Ολόκληρος 6 πεπτικός σωλήν σχεδόν απαλλάσσεται άπό τούς παθογόνους μικροοργανισμούς.
Ή θρέψις των κυττάρων κατά τή διάρκεια τής νηστείας λαμ- βάνεται κατά πρώτον άπό τούς λιγώτερο ούσιώδεις Ιστούς καί άπό μέρη κατεστραμμένων καί άσθενικών ίστών. Πρώτα-πρώτα χρησιμοποιείται τό άποταμιευμένο περίσσευμα θρεπτικών ουσιών.
Κατά τή διάρκεια μιάς νηστείας άπορροφώνται μέ μεγάλη ταχύτητα υγρά πού Ιχουν έκχυθή έξω άπό τά φυσιολογικά τους κανάλια, οιδήματα, λίπος, διηθήσεις κλπ. "Ετσι τό σώμα άπαλ- λάσσεται βαθμιαίως άπό τό προηγούμενο φορτίο περιττού, άχρηστου, άρρωστημένου ύλικού.
Αυξημένη άπέκκρισις τοξινών σημειώνεται ήδη άπό τίς πρώτες μέρες τής νηστείας. Ή αναπνοή γίνεται πολύ δύσοσμη. ’Επίσης τό δέρμα ένδέχεται νά άρχίση νά άναδίδη άποφορά τοξικού δλικοϋ, πιθανώς σάν άποτέλεσμα μεγαλύτερης άπεκκριτικής προσπάθειας άπό μέρος τών πνευμόνων καί τού δέρματος.
ύψηλό καί ύπερέβχλε κατά πρλύ το ποσοστό θεραπεία)ν άπό τή χρήσι οποιοσδήποτε γνωστού τότε θεραπευτικού συστήματος.
Πάρα πολλοί άσθενείς, άφοϋ ϋπέφεραν έπί χρόνια καί χρόνια άπό τις λεγόμενες ανίατες άρρώστιες, έθεραπεύθησαν τελείως μέ τή νηστειοθεραπεία. 'Όλοι οί γιατροί πού έπώπτευσαν θεραπευτικές νηστείες έτόνισαν τήν άσυνήθη άποτελεσμχτικότητα των νηστειοθεραπειών. Ό Δρ Σιέλτον άναφέρει ότι τά 95ο) ο των άσθε- νών στήν κλινική του επανέκτησαν τελείως τήν ύγεία τους ή τήν Ιβελτίωσαν σημαντικά. Τά ίδια περίπου αναφέρουν καί όσοι άλλοι έκαμαν εύρεΐες έρευνες καί ¡εύρειες κλινικές εφαρμογές νηστειοθεραπείας.
Ό Δρ. Ούίλιαμ Έσσερ έδωσε στατιστικές αναφορικά μέ τή θεραπεία των 155. ασθενών πού Ινοσηλεύθησαν στδ Σανατόριό του. Καί αύτές περιλαμβάνουν όλους τούς άσθενείς πού ύπεβλή- θησαν σέ νηστειοθεραπεία έπί περίοδο δύο ετών. Μιά σειρά άπό 31 διαφορετικές άρρώστειες ύπεβλήθησαν στή νηστειοθεραπεία. Καί αύτές οί αρρώστιες περιελάμβαναν μεταξύ άλλων, έλκη, όγκους, φυματίωσι, κολπίτιδα, πυόρροια, άρρώστια του Πάρκινσον, καρδιακές παθήσεις, νευρικές παθήσεις, χολολίθους, έπιληψία, κολίτιδα, πυρετό άλλεργικής φύσεως άπό χόρτο κλπ., βρογχίτιδα, άσθμα καί αρθρίτιδα. Ή διάρκεια τής μικρότερης νηστείας ήταν πέντε μέρες. Καί ή διάρκεια τής μεγαλύτερης νηστείας ήταν πενήντα πέντε μέρες. Σέ πολλές περιπτώσεις τό μήκος τής νηστείας περιωρίσθη σέ χρόνο λιγώτερο άπό τόν άπαιτούμενο γιά πλήρη νηστεία, γιά λόγους έλλείψεως χρόνου έπαρκοϋς καί οικονομικών μέσων παραμονής στό Σανατόριο.
Ή-πρόγνωσις στήν περίπτωσι πολλών δφθαλμικων παθήσεων είναι καλή, δταν χρησιμοποίησή νηστειοθεραπεία. Πολυάριθμες περιπτώσεις έλαττωματικής δράσεως έθεραπεύθησαν τελείως μέ νηστειοθεραπεία, άν καί ύπάρχουν μερικές περιπτώσεις έλαττωματικής δράσεως άπδ μηχανικά αίτια πού δέν μπορούν νά διορθωθούν μόνον μέ νηστειοθεραπεία καί χρειάζεται συμπλήρωσις τής νηστειοθεραπείας μέ άλλα μέσα.
Ή Χειροπρακτική καί ειδικά ή Είδική Χειροπρακτική είναι πολύτιμο1 βοήθημα σέ τέτοιες περιπτώσεις, δπως δ στραβισμδς κ.λπ. *0 στραβισμδς άψείλεται σέ μετατόπισι τού πρώτου ή δεύτερου αύχενικού σΐονδύλου πού δημιουργεί συμπίεσι πάνω στή σπονδυλική στήλη, κάΐ τά σπονδυλικά νεύρα, μέ άποτέλεσμα τήν μείωσι τού φυσιολογικού ποσού νευρικής ένεργείας πού έφοδιάζει τούς κινητικούς μύς των ματιών, άτροφία καί έξασθένισι τού ένδς ζεύγους των άνταγωνιστικών μυών καί διαρκή ύπεροχή τού άλλους ζεύγους. Καί αύτδ μπορεί νά διορθωθή μέ χειροπρακτική έπέμ- βασι1 πού' θά διορθώση καί άλλες άνωμαλίες πού δημιουργούνται άπδ την1 συμπίεσι αύτή. Τώρα, άν γίνη έγχείρησις καί κδντημα τού ύπερέχοντος ζεύγους τών άνταγωνιστικών μυών, δημιουργεί- ται μιά μόνιμος κατάστασις πού δέν διορθώνει ούτε τήν μετατδ- πισι τού σπονδύλου, ούτε τις άλλες συνέπειές της έπί τής ύγείας. Καί άν μετά τήν έγχείρησι δ μετατοπισμένος Ιλαφρώς σπόνδυλος έπανέλθη στή φυσιολογική του θέσι, είτε μέ Ιφαρμογή Χειροπρακτικής, είτε άπδ άλλο λόγο δπως ατύχημα, πέσιμο, κτύπημα, αύτοκινητική σύγκρουσι κ.λπ., δ στραβισμδς επανέρχεται, αύτή τή.φορά, λόγω τού κοντήματος τού ένδς ζεύγους τών άνταγωνι- στικών μυών, πού Ιγινε μέ τήν έγχείρησι.
Μεταξύ τών παθήσεων τών ματιών γιά τίς όποιες ή νηστεία είναι συχνά είδικδ φάρμακο, είναι δ καταρράκτης, ή έπιπεφυκί- τις, ή καταρροϊκή καί κοκκιώδης έπιπεφυκΐτις, τδ γλαύκωμα, ή ίριδίτις, ή κερατΐτις, τδ κριθαράκι. Καταρράκτης στά πρώτα στάδια κατά κανόνα εξαφανίζεται μέ τή νηστειοθεραπεία. Σέ προχωρημένα στάδια μπορεί επίσης νά έξαφανισθή άλλά ή πλήρης θεραπεία, είναι όλιγώτερο βέβαια. Ό Δρ Σιέλτον άναφέρει μιά περίπτωσι κατά τήν δποίαν ή τυφλότης τού ένδς ματιού πού ώφεί-
41
λετο σέ καταρράκτη, έξηφανίσθη τελείως μέ μια νηστειοθεραπεία διάρκειας 18 ήμερων. Ό Δρ Μπένες αναφέρει μια παρόμοια Ιπι- τυχία στή θεραπεία ένός πλήρους, ώριμου καταρράκτου, πού Ιξη- φανίσθη μέ μιά νηστεία 21 ήμερών. Οί μορφές έπιπεφυκίτιδος Απαιτούν γιά νά θεραπευθοϋν μόνον καθαριότητα καί νηστεία, μέ μικρές νηστείες στίς οξείες περιπτώσεις καί μεγάλες νηστείες στις χρόνιες περιπτώσεις. "Οταν ύπάρχει γλαύκωμα, μέ έφαρμογή νηστειοθεραπείας διαρκείας δύο ώς τριών έβδομάδων, ή σκλήρυνσις του ματιού τείνει νά έξαφανισθή, Ινώ τό υπερβολικό υγρό άπορροφάται. Σέ πολύ προχωρημένες περιπτώσεις, δτε είναι παρούσα τελεία ατροφία, ή πρόγνωσις δέν είναι εύνοϊκή, καί ή τυφλότης είναι τό σύνηθες άποτέλεσμα. Ή ίριδΐτις, ή κερατΐτις καί τό κριθαράκι χρειάζονται άπλώς καί μόνον νηστεία, καθαριότητα καί άνάπαυσι. Τελεία θεραπεία Ακολουθεί κατά κανόνα Ικτός άν προγενέστερη κατασταλτική Θεραπεία Ιχη άφήσει μόνιμη ζημία στήν δρασι. Άνιομαλίες τού άναπνευστικοϋ συστήματος βελτιώνονται ταχέως μέ τή νηστεία. Τό Χέη Φήιβερ, άλλεργικός πυρετός άπό χόρτο κ.λπ., έξαφανίζεται σ’ δλες τίς περιπτώσεις χωρίς νά είναι άνάγκη νά γίνη άλλαγή κλίματος. Συμφύσεις διαλύονται μέ παρατεταμένη νηστειοθεραπεία. Ή άρρώστια τού Πάρ- κινσον καί αυτή ή σκλήρυνσις κατά πλάκας ύπσχωροΟν μέ παρατεταμένη νηστειοθεραπεία.
Σέ περιπτώσεις χρονίου άσθματος έπιτυγχάνουμε συνήθως πολύ μεγάλη άνακούφισις Ακόμη καί μέσα σέ λίγες μέρες νηστειοθεραπείας ένώ ή τελεία Ανάρρωσις, ή τελεία θεραπεία είναι Ινα
42
ζήτημά μερικών έβδομάδων νηστειοθεραπείας. "Οσοι άσθματικοί δέν μπορούν πιά νά κοιμηθούν ξαπλωμένοι στό κρεβάτι καί γι’ αύτδ κοιμούνται σέ στάσι καθημένου, μέ νηστεία 36 καί μόνον ωρών Ιχουν άρκετή άνακούφισι πού τούς έπιτρέπει νά κοιμηθούν ξαπλωμένοι ατό κρεβάτι. Ό Δρ Μπένες άναφέρει διάφορες περιπτώσεις ασθενών πού έθεραπεύθησαν άπδ σοβαρό πολυχρόνιο άσθμα μέ νηστειοθεραπεία. Σέ μια περίπτωσι έχρειάσθησαν δυδ νηστείες, ή μία 15 ήμερών καί ή άλλη 21 ήμερών. Μιά άλλη περίπτωσις έθεραπεύθη μέ μερικές μικρές νηστείες διαρκείας δύοέ πέντε, Ιξη καί έπτά ήμερών. Μιά άλλη περίπτωσις έθεραπεύθη μέ νηστεία έθεραπεύθη μέ μερικές μικρές νηστείες διαρκείας δύο, πέντε, Ιξη 26 ήμερών Σέ πιό πολύχρονη καί πιό προχωρημένη περίπτωσι άσθματος χρειάσθηκαν 2 νηστείες, ή μία διαρκείας είκοσιτριών ήμερών καί ή άλλη διαρκείας 26 ήμερών. Ό Δρ Σιέλτον έφήρμοσε νηστειοθεραπεία σέ άρκετές έκατοντάδες άσθματικών. "Ολοι έθεραπεύθησαν έκτός μόνον από τρεις. Ή συμφόρησις τών πνευμόνων θεραπεύεται ταχέως καί ασφαλώς σέ δλες τις περιπτώσεις μέ νηστειοθεραπεία, καθώς έπίσης καί ή βρογχίτις. ’Ακόμη καί σέ περιπτώσεις φυματιώσεως συχνά έχρησιμοποιήθη νηστειοθεραπεία. "Οταν ή φυματίωσις βρίσκεται στό δξύ στάδιο ή πρόγνωσις μέ τήν έφαρμογή νηστειοθεραπείας συχνά δέν είναι ευνοϊκή. Άντιθέτως ή χρονία φυματίωσις στά πρώτα της στάδια θεραπεύεται σχεδόν πάντοτε μέ νηστειοθεραπεία. ’Αλλά καί σ’ αύτές τις περιπτώσεις προτιμάται στη Θέσι τής πολυήμερης νηστείας, μιά σειρά άπό μικρές νηστείες, μιας, δύο, τριών ή τεσσάρων ήμερών. Αύτή ή προ- τίμησις είναι μέτρο συνέσεως γιατί σέ μερικές περιπτώσεις φυματιώσεως, ό άσθενής Ιχει δυσκολία νά ξαναπάρη βάρος ύστερα άπό παρατεταμένη νηστειοθεραπεία. "Ενας συνδυασμός μικρών νηστειών μέ γαλακτοδίαιτα μέ άβραστο γάλα άπό ύγιές πάντα ζώο καί μέ αλκαλική δίαιτα, κυρίως φρουτοδίαιτα, δίδει πολύ καλά άπστελέσματα.
Νηστειοθεραπεία έφηρμόσθη σέ διάφορες παθήσεις τών ένδο- κρινών άδένων. Οί κυριώτερες μεταξύ αύτών είναι ή άρρώστια τοΰ ’Άντισον, ειδική πάθησις τών έπινεφριδίων, καί ή βρογχοκήλη. Σ’ δλες σχεδόν τις περιπτώσεις ή άρρώστια τοΰ ’’Αντισον θεωρείται άνίατος καί οί άσθενείς άναμένεται νά δποκύψουν στό
43
μοιραία· μέσα σέ λίγους μήνες μέχρι μερικά χρόνια^ “Οταν δμως χρησιμοποιηθή νηστειοθεραπεία, ή τελεία άνάρρωσις δέν είναι δ συνήθης κανών, αλλά γενικώς δ άσθενής άνακουφίζεται, ή ζωή ,παρατείνεται καί γίνεται πιδ άνεκτή καί πιδ ευχάριστη. Εφαρμογή νηστειοθεραπείας στις διάφορες μορφές βρογχοκήλης είναι συνήθως περισσότερο επιτυχής. Ό Δρ Γουέντζερ άναφέρει δτι: «Πλεΐστες υπερτροφικές βρογχοκήλες μπορούν νά άπορροφηθοΰν μέ νηστειοθεραπεία» καί δτι «έξωφθαλμική βρογχοκήλη, σχεδδν χωρίς καμία έξαίρεσι θεραπεύεται, χωρίς χειρουργική έπέμβασι, μέ νηστειοθεραπεία. Ή κυστική βρογχοκήλη δέν ύποχωρεΐ έντε- λώς στη, νηστειοθεραπεία καί ή τελεία άπορρόφησίς της είναι μάλλον σπάνια.
Ή νηστειοθεραπεία είναι εξαιρετικής σπουδαιότητος σέ δλες τις περιπτώσεις κακοήθους αναιμίας. Ό Ιατρδς Τίλντεν, μία άπό τίς μεγαλύτερες αύθεντίες τής Φυσικής θεραπευτικής, τονίζει τή μεγάλη ευκολία τής θεραπείας τής έξωφθάλμου βρογχοκήλης μέ τή νηστειοθεραπεία καί δτι «δταν άπδ άσθενεΐς πού ύποφέρόυν άπδ κακοήθη αναιμία άφαιρέσωμε έντελώς τήν τροφή τους, τούς κάνομε νά νηστέψουν, δ άριθμδς τών έρωθρών αιμοσφαιρίων ΘΑ ΔΙ- ΠΛΑΣΙΑΣΘΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. Ό Δρ Γουέντζερ αναφέρει μιά περίπτωσι κακοήθους άναιμίας στήν δποία κατά τή διάρκεια μιάς νηστείας 12 ήμερών ή αιμοσφαιρίνη ηύξήθη κατά 50ο) ο ενώ τά λευκά αιμοσφαίρια Ιλαττώθηκαν κατά 50ο) ο. Ό Δρ Χέυς αναφέρει δτι έφήρμοσε νηστειοθεραπείά σέ 101 περιπτώσεις κακοήθους άναιμίας. Καί άπδ αυτές τίς 101 περιπτώσεις μόνον σέ όκτώ περιπτώσεις δέν έπετεύχθη άνάρρωσις. Μερικοί άπδ τούς θεραπευθέντες πού πάθανε υποτροπή, προφανώς άπδ άφορ- μή έλαττωματικής καί άνεπαρκοΰς στά άπαραίτητα γιά τδ σώμα οργανικά άλατα καί βιταμίνες ποσότητας, ύπεβλήθησαν έκ νέου σέ νηστειοθεραπεία καί έθεραπεύθησαν καί πάλι.
Μιά άλλη σοβαρή πάθησις τού αίματος, ή λευχαιμία, πού Θεωρείται έντελώς άνίατος, παρουσιάζει εύνοϊκή άπέκκρισι στή νηστειοθεραπεία. Ή λευχαιμία συνοδεύεται κατά κανόνα μέ δπερ- βολική αυξησι τών λευκών αιμοσφαιρίων στδ αίμα, μέ βλάβη καί άλλοίωσι τών κυττάρων του μυελού τών δστών, καί σέ μερικές πε
Πρώτος δ Τώσζκ άνεκάλυψε ότι κατά τή διάρκεια νηστειοθεραπείας, δ αριθμός τών λευκών αιμοσφαιρίων έλαττώνεται. Τδ ίδιο άναφέρει καί δ Δρ Γουέντζερ. Οί Σόλτζ, Μέγιερς καί Ράτζιερ καί Τζιοόζου περιέγραψαν τις μεταβολές πού προκαλεί ή νηστεία στδ μυελδ τών δστών, δ δέ καθηγητής Μόργκουλις λέγει δτι «.οί χημικές αλλοιώσεις τοϋ μυελού είναι βαθύτατες» κατά τή διάρκεια τής νηστειοθεραπείας, καί δτι «έπέρχεται μιά μάλλον απότομη σμίκρυνσις τής σπλήνας κατά τδ πρώτο μέρος τής νηστείας». Τώρα οί Δρες Γουέγκερ καί Τίλντεν αναφέρουν καλά θεραπευτικά άπο- τελέσματα έπί περιπτώσεων λευχαιμίας πού ύπέβαλαν σέ νηστειοθεραπεία. Ικανοποιητικά αποτελέσματα θεραπείας μέ νηστεία τής λευχαιμίας αναφέρει έπίσης δ Δρ Σιέλτον. Έν τούτοις ή άνάρρω- σις στην περίπτωσι τής λευχαιμίας δέν έπέρχεται αμέσως κατά τή διάρκεια τής νηστειοθεραπείας άλλά προχωρεί βαθμιαίως μετά τή νηστεία κατά τή διάρκεια μιας περιόδου δρθής διατροφής καί ήλιοθεραπείας. Ό Δρ Τίλντεν λέγει έπί τού θέματος δτι ασθενείς άπδ προχωρημένες μορφές λευχαιμίας πού υποβάλλονται σέ νηστειοθεραπεία χρειάζονται τδ λιγώτερο έξ μήνες μέ ένα χρόνο γιά αποθεραπεία, καί δτι άν έχουν έπέλθη εύνοϊκά άποτελέσματα μέσα σέ 6 μήνες μέ 1 χρόνο πρέπει νά θεωρήσωμε τίς περιπτώσεις αύτές έξαιρετικά εύνοημένες». Μέ άλλα λόγια χρειάζεται μετά τδ πέρας τής νηστειοθεραπείας σημαντικής διαρκείας όρθή διατροφή καί τήρησις τών άλλων μέτρων δγείας καί θεραπείας γιά νά έχωμε τά δριστικά θεραπευτικά άποτελέσματα στήν περίπτωσι λευχαιμίας.
Ή νηστειοθεραπεία είναι ύπερτάτης αξίας γιά τήν θεραπεία δλων τών περιπτώσεων πολιομυελίτιδος. Στις δξεΐες περιπτώσεις ή πρόγνωσις δσον άφορά τή σωτηρία τής ζωής είναι καλή μέ πο- σαστδ θανάτων πολύ μικρότερο άπδ τδ ποσοστδ πού άκολουθεΐ θεραπείες πολιομυελίτιδος μέ τδ σύστημα τής άδελφής Κέννυ ή μέ τδ καθιερωμένο σύστημα τής έπισήμου Ιατρικής. Περιπτώσεις μονίμου άναπηρίας είναι σχεδόν άγνωστες δταν χρησιμοποιείται νηστειοθεραπεία, ή δέ παράλυσις έξαφανίζεται ταχέως καί Ιντδς δλί-
45
γων Εβδομάδων στις πλείστες των περιπτώσεων. Σέ Ενα ποσοστό 98ο) ο κατά μέσον δρον δλων των περιπτώσεων Επέρχεται πλήρης ή άνάρρωσις κατά τή διάρκεια τής νηστείας ή λίγο μετά τό τέλος τής νηστείας. "Οταν δμως πρόκειται περί χρόνιας πρόσθιας πολιο- μυελίτιδος ή πρόγνωσις Εφαρμογής τής νηστεοθεραπείας είναι λι- γώτερο εύνοϊκή. Καί σ’ αυτές δμως τις περιπτώσεις ή περαιτέρω έκφύλισις συνήθως σταματάει καί ή ζωή παρατείνεται. Στην πε- ρίπτωσι τής προμηκικής παραλύσεως πού είναι μιά λιγώτερο κοινή μορφή πολιομυελίτιδας, συνήθως Επέρχεται δ θάνατος. Καί σ’ αύτή δμως τήν περίπτωσι ή νηστειοθεραπεία δίδει τις περισσότερες Ελπίδες άναρρώσεως καί παρατάσεως τής ζωής.
Στήν Ευρώπη καί τήν Αμερική χιλιάδες δγκων καλοήθων καί κακοήθων αύτοδιελύθησαν καί άπερροφήθησαν μέ νηστειοθεραπεία κατά τά τελευταία 50 χρόνια καί ή άποτελεσματικότης αύτής τής θεραπευτικής μεθόδου είναι ύπεράνω κάθε άμφιβο- λίας.
Ό Δρ Σιέλτον αναφέρει σε δικές του θεραπείες μέ'τή χρήσι νηστειοθεραπείας δτι πολλά ινομυώματα τής μήτρας καί τού στήθους, πολλά λιπώματα σέ διΑφορα μέρη τού σώματος, πολλοί δγκοι - καρκίνοι στα πρώτα στάδια αύτοδιελύθησαν καί Απερρο- φήθησαν κατά τη διάρκεια νηστειοθεραπείας. Επίσης πολλές κύ- στεις κατεστράφησαν καί άλλες έσμικρύνθήσαν σέ δγκο μέ χρήσι νηστειοθεραπείας.
Είναι όμως βέβαιο πώς ή λειτουργία τής αύτοδιαλύσεως έχει τά δριά της. Έτσι, Αν Αφήσωμε ένα δγκο να φθάση σέ πελώριο μέγεθος, δέν μπορούμε να έπιτύχωμε τή διάλυσί του μέ μίαν μόνον νηστεία. Πραγματικά, πολλοί δγκοι είναι τόσο μεγάλοι ώστε θά χρειασθούν πολλές πολυήμερες νηστείες κατά τή διάρκεια μιας περιόδου δύο έτών καί περισσότερο, μέ αύστηρή Αλκαλική δίαιτα μεταξύ των νηστειών, γιΑ να έπιτύχωμε τή διάλυσι καί Απορρόφησί τους Από τδν οργανισμό.
Παράλληλα πρδς τή νηστειοθεραπεία υπάρχουν καί οί Ακόλουθες Ατοξικές, Αβλαβείς θεραπείες καρκίνου: 1) Ή LAETRILE ή Βιταμίνη 17 ή AMXGDALIN, σέ συνδυασμό μέ μεγάλες δόσεις γαλακτωμένης Βιταμίνας A καί ώρισμένων ένζυμων, ή λε- γόμενη ΕΝΖΓΜΕ/VITAMIN/LAETRILE THERAPÏ τού ’Αμερικανού Βιολόγου στό Πανεπιστήμιο LOTOLA τού Σικάγου Η,Π.Α. Δρος HAROLD MANNER, πού τήν έδωσε, ύστερα Από έρευνες 4 έτών στό Πανεπιστήμιο αύτό.
Ή μέ LAETRILE ή VITAMIN 17 ή AMTGDALIN θεραπεία τού καρκίνου έχει ήδη Αναγνωρισθή νομοθετικώς Από 13 πολιτείες τών ΗΠΑ. Ζητήστε πληροφορίες Από τήν NATIONAL HEALTH FEDERATION P.O. BOX 688 MONROVIA, CALIFORNIA 91016 USA. Σχετικά στοιχεία μπορείτε vA ζητήσετε καί στό «Σύνδεσμο τών Φίλων Φυσικής Υγιεινής καί Φυσι
τοκαλιοΰ, ένα έφιδρώλουτρο-κριθαρόλουτρο,, άφθονα ποτήρια ζεστό γερό μέ λίγες σταγόνες λεμόνι μέσα πού χδ πίνει δ άρρωστος κάθε μία ώρα. Μέ τά άπλά αυτά μέσα πού πρέπει πάντα νά τα έφαρ- μόζωμε μόλις έμφανισθή πυρετός, θά προλάβωμε τήν περαιτέρω έξέλιξι τής άρρώστιας, ; θά κρατήσωμε τόν πυρετό σέ λογικά, μή Ιμπνέοντα ανησυχία καί πανικό, δρια, καί θά έπιτρέψωμε στις “Εμφυτες θεραπευτικές Δυνάμεις τού όργανισμοΰ νά κάμουν Ικ τού άσφαλοϋς τό Ιργο τής καθάρσεως, τό έργο τής Ικ των έσω αύτοθεραπείας πού είναι Ιργο δικό τους, χωρίς κατασταλτικές παρεμβάσεις πού μπορεί νά ρίξουν τόν πυρετό, άλλά δέν θά διώξουν από τό σώμα τό τοξικό, άρρωστημένο, άχρηστο ύλικό πού είναι κατά βάσιν υπεύθυνο γιά τήν έμφάνισι τής έμπύρετης άρρώστιας. Άντιθέτως αύτό θά γίνη πιό τοξικό αν χρησιμοποιήσωμε κατασταλτικά μέσα, γιατί στήν ύπάρχουσα τοξικότητα θά προστεθή ή τοξικότης τών αντιβιοτικών καί άκόμη οί ένδοτοξίνες πού θά προ- έλθουν άπό τήν άποσύνθεσι τών πτωμάτων τών μικροβίων πού σκοτώσαμε μέ τά άντιβιοτικά. Γιατί τά μικρόβια είναι μονοκύτταροι μικροοργανισμοί πού έχουν σώμα, δσο μακροσκοπικό καί δν είναι. Καί αυτό τό σώμα, σύμφωνα μ’ ένα κοσμικό νόμο, δταν φύγη άπό αύτό ή ζωή, θά άποσυντεθή καί τό προϊόν αύτής τής άποσυνθέσεως θά είναι οί ένδοτοξίνες. Τις συνέπειες τής ηύξημένης τοξικότητος δίδομε στό πρόσφατο βιβλίο μας «ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΓΤΙΚΗΣ ΑΓΩ- ΓΗΣ». ; ̂ ..
“Εχομε λοιπόν μιά προϊοΰσα αδξησι τής τοξικότητος, πού αν δέν άποβληθή ταχέως, μετά, Ιστω, τήν κατασταλτική φαρμακευτική θεραπεία, ή καί χωρίς αυτή, θά έγκατασταθή βαθύτερα ατούς ίστούς καί θά προκαλέση άργά ή γρήγορα τή σωρεία άπό τις χρόνιες έκφυλιστικές άρρώστιες. Γιατί, κατά τή Φυσική Άφάρμα- κο θεραπευτική, ένώ δ πυρετός είναι μία έκ τών Ισω κάθαρ- σις —αύτοθεραπεία καί ένδειξις δτι δ δργανισμός διαθέτει άκόμη επαρκείς δυνάμεις καί είναι σέ θέσι νά κάμη τήν κάθαρσι—αύτοθεραπεία, οί χρόνιες άρρώσιιες είναι έκφυλιστικές έξεργασίες πού βραδέως άλλ’ άσφαλώς δδηγοΰν πρός τό μοιραίο τέρμα τής ζωής, δν δέν χρησιμοποιηθούν δραστικά φυσιοθεραπευτικά μέτρα καθάρσεως πού προκαλοΰν τις ήεγόμενες θεραπευτικές κρίσεις, σταμα-
59
τοΰν τήν περαιτέρω έκφύλισι καί θέτουν σέ ένέργεια τίς άναγεν- νητικές λειτουργίες τού οργανισμού. ’Οξείες Ιμπύρετες άρρώστιες είναι μία ενδειξις δ τι τό τοξικό ύλικό πού πλημμυρίζει τό σώμα είναι τόσο πολύ ώστε τύ σώμα δέν μπορεί να τό άποβάλη μέ τα συνήθη μ4σα άπεκκρίσεως—δέρμα, πνεύμονες, ούρα, περιττώματα, βλέννα—- καί αναγκάζεται νά χρησιμοποιήση έκτακτα μέτρα γιά να περισώση τή ζωή δπως πυρετό, διάρροια, έμετό, έφίδρωσι, άνο- ρεξία κ.λπ. Τά πάντα στό σώμα σκοπό έχουν την Ιπιβίωσι του όργανισμοΰ καί τίποτε δέν γίνεται στην τύχη.
"Οταν οί όξεΐες έμπύρετες άρρώστιες θεραπευθοΰν μέ φυσικά μέσα, πού υποβοηθούν άπλώς τήν αύτοθεραπευτική προσπάθεια τού όργανισμοΰ, ό άρρωστος θεραπεύεται γρήγορα καί έκ τού άσφαλοϋς, τά διάφορα στάδια τής άρρώστιας ή δέν προλαμβάνουν νά έμφανισθοΰν, ή μειώνονται σημαντικά σέ άριθμό, διάρκεια καί έντασι, άποφεύγονται οί έπιπλοκές καί οί δποτρο- πές καί δ άρρωστος πού βρίσκεται τώρα σέ πολύ καλλίτερη κα- τάστασι άπό δ,τι ήταν δλα τά τελευταία χρόνια, ξαναμπαίνει στόν αγώνα τής ζωής μέ περισσότερη ζέσι, μέ περισσότερη ζωντάνια καί δραστηριότητα, χωρίς φόβους καί περιορισμούς καί αδυναμίες πού άφήνει συνήθως ή περασμένη άρρώστια δταν κα- τασταλτικώς θεραπευθή. Ό γιατρός βέβαια είναι βασικά άπα- ραίτητος γιά τή φυσική θεραπεία τών όξέων έμπυρέτων άσθε- νειών. Ή παρουσία του καί μόνον καί ή καθοδήγησίς του καί τό θάρρος πού δίδει είναι μιά τεράστια ήθική ένίσχυσις τού άρ- ρώστου γιά ν’ άντιμετωπίση έπιτυχώς τήν κρίσι, άρκεΐ δ γιατρός νά έχη προσπέλασι, φιλία καί κατανόησι τών βασικών άρ- χών τής Φυσικής θεραπευτικής καί έμπιστοσύνη στις δυνάμεις τής φύσεως. Καί τώρα, θά μέ ρωτήσετε: — καί τήν έρώτησι αυτή μου έκαναν κατ’ έπανάληψι ιατροί προσκείμενοι στή Φυσική θεραπευτική— «Καλά δλ’ αύτά. Άλλά άν, είτε άπό τό φόβο καί τον πανικό πού κατέλαβε τόν άρρωστο ή τούς οικείους του, ή άπό άγνοια τών άρχών τής Φυσικής θεραπευτικής, ή άπό βουλητική άδυναμία τού άρρώστου ή τού περιβάλλοντός του νά άποδεχθοΰν τήν τραχεία Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή στήν περί- πτωσι — νηστεία, χυμοδίαιτα κλπ. — ή άπό έπείγουσες βιο
57
τικέ£ ανάγκες πού έπιβάλλαυν συνέχισι- εργασίας καί δραστηριότητας καί δέν έπιτρέπουν έστω καί δλιγοήμερη άνάπαυσι, ή λόγω ύψήλοΰ πυρετού πόύ έπιμένει ή λόγψ παθήσεως τής καρδιάς καί ,τοΰ κυκλοφοριακοΰ γενικώς, έγινε χρήσις άναβιοτικών καί έπεσε δ-πυρετός, χωρίς βέβαια, δπως λέγει ή Φυσική Άφάρ- μακος θεραπευτική, νά Ικδιωχθή καί τό έπικίνδυνο τοξικό ύλικό πού προκάλεσε τόν πυρετό, τί πρέπει νά γίνη ;»
Σωστό τό ερώτημα καί μία λύσις τής άπορίας είναι άναγ- καία άν λάβωμε ύπ’ δψιν. δτι ή κατασταλτική μέ αντιβιοτικά έ- πέμβασις είναι δ κανών σχεδόν, μέ δλίγες έξαιρέσεις, καί οί συνέπειες γνωστές. Ό πυρετός έπεσε, άλλά ό άρρωστος δέν έγινε καλά. Κόπωσις, άτανία, αδυναμία, νευρικότης, βουλητική άδρά- νεια, άνώμαλος ύπνος, ύποτροπές κλπ., χωρίς νά προσθέσωμε τίς άπό τή χρήσι τών αντιβιοτικών δευτερογενείς έπιβλαβεΐς συνέπειες. Ή άπάντησις άπό τή Φ. Άφάρμακο θεραπευτική στό έρώ- τημα είναι ή ακόλουθη: ’Έκαμες τά άντιβιοτικά, έρριξες τόν πυρετό, κατέστειλες διά τής βίας τήν άύτοθεραπευτική προσπάθεια τών αμυντικών δυνάμεων τού δργανισμοΰ. "Αν μπορούσες άκινδύνως νά τό άποφύγης, θά ήταν καλύτερα. Μη συνεχίζης δμως δ,τι έγινε, μέ τόν δπερσιτισμό καί τήν άναγκαστική σίτισι πού θά χίιροτερεύσουν τά πράγματα καί θά δδηγήσουν στό ξανακύλημα τής αρρώστιας καί σέ άλλες δυσκολίες. Άντιθέτως, μετά τήν πτώσι τοϋ πυρετού, προχώρει σέ μία ραγδαία άποτα- ξίνωσι-κάθαρσι τού οργανισμού. Κάμε, Ιστω έκ τών ύστέρων, δ,τι έπρεπε νά κάμης στήν άρχή, κατά τήν έμφάνισι τού πυρετού καί τών δξέων συμπτωμάτων., Υπόδειγμα αύτής τής άπο- τοξινώσεως θά βρής στό βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΓΜΑΤΟΣ στό Κεφάλαιο ΜΙΑ ΗΠΙΑ ΑΓΩΓΗ ΑΠΟ- ΤΟΞΙΝΩΣΕΩΣ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΕΙΣ. Κάμε αύτή τήν κάθαρσι ύπό τήν έπίβλεψι θεράποντος προσκειμένου στή Φυσική Θεραπευτική καί τό κέρδος σου θά είναι μεγάλο, ένώ ταυ- τοχρόνώς θά άποφύγης μελλοντικά δεινά. Δέν είναι άνάχρονι- σμός οί άνωτέρω Ιφαρμογές τής Φυσικής θεραπευτικής, δπως ίσχυρίζνται μερικοί, μή κατανοούντες τίς βασικές άρχές τής έκ τών ένδον θεραπείας-αύτοθεραπείας τού δργανισμοΰ. Υπεύθυνοι γιά τά δεινά μας είμεθα έμεΐς καί μόνον καί δέν πρέπει νά αί-
58
τςώμεθα κανέναν άλλον. Ό Δημιουργός έθεσε νόμους γιά όλες τις έποχές, για όλους τούς πολιτισμούς,’ τούς ίδιους νόμους γιά όλους τούς ανθρώπους, γιά όλα τά πλάσματά του. Νόμους φυσικούς, Νόμους κοσμικούς. Καί, δπως είπαμε στδ πρώτο Κεφάλαιο τού παρόντος, οί Νόμοι αυτοί είναι άπαρέγκλιτοι καΓ Αδυσώπητοι καί Ινεργούν μέ μαθηματική άκρίβεια. ’Άν τούς τη- ρήσης καί βαδίσης σύμφωνα μέ αύτούς, τό κέρδος σου θά είναι υγεία σώματος καί πνεύματος, άρμονία, ειρήνη πρός έαυτόν καί τό περιβάλλον σου, έύτυχία στό μέτρο του άνθρωπίνως δυνατού. ’Άν τούς παραβής, δ κλήρος σου θά είναι ένας φαύλος κύκλος αρρώστιας σώματος καί πνεύματος, διαρκούς διαμάχης καί ανταγωνισμού πρός έαυτόν καί τό περιβάλλον σου, δυστυχίας σ’ όλες της τις μορφές.
Δέν ύπάρχει κανενός είδους έμπόδιο γιά έφαρμογή νηστειοθεραπείας από ήλικία. Καί οι ήλικιωμένοι καί τά παιδιά άπό νη- πιακής ήλικίας εύεργετούνται άπό τή νηστειοθεραπεία. Άναφέ- ρεται άπό τόν Δρα Σέλτον έφαρμογή νηστειοθεραπείας σέ παιδί ήλικίας 2 έτών, διάρκειας 47 ήμερών, πού κατέληξε σέ πλήρη θεραπεία πολιομυελίτιδας μέ παράλυσι. Τό βάρος του κατήλθε άπό 32 κιλά σέ 15. Αύτό άποτελεί έξαίρεσι, γιατί στά παιδιά άρκεΐ μιά μικρή νηστεία, σχεδόν γιά κάθε άρρώστια τους.
Νηστειοθεραπεία άντενδείκνυται κατά τή διάρκεια τής έ γ- κ υ μ ο σ ύ ν η ς καί τής γ α λ ο ύ χ ή σ ε ω ς .
Βλέπομε λοιπόν, πώς ή νηστειοθεραπεία έχει έξαιρετική άξια σάν θεραπευτική μέθοδος. Δέν είναι δμως ούτε ή πανάκεια, ουτε ή μόνη θεραπευτική μέθοδος γιά τήν άποκατάστασι τής ύ- γε'ίας. Σέ μερικές παθήσεις, δταν βρίσκονται σέ πολύ προχωρημένα στάδια, ή νηστειοθεραπεία μένει χωρίς άποτέλεσμα. ’Ακόμη καί τά ίδια άποτελέσματα πού έπιτυγχάνονται μέ τή νηστειοθε
59
ραπεία μπορούν νά έπιτευχθοϋν — σέ περιπτώσεις — καί ¡ιέ όλιγώτερο αυστηρές δίαιτες, δν καί τά άποτελέσματα τής δίαιτας συχνά είναι λιγώτερο βέβαια καί πολύ βραδύτερα άπδ τά άποτελέσματα τής νηστειοθεραπείας. Άπό άπόψεως τώρα ταχύ- τητος άναρρώσεως ή νηστειοθεραπεία είναι άσυναγώνιστη, ένώ άπό άποψι άποτελεσματικότητος είναι μιά θεραπευτική μέθοδος ύψίστης άξίας. Απαγορεύεται ή έφαρμογή νηστείας, δταν ύπάρ- χει φόβος. Καλύτερα νά προετοιμάσωμε ψυχολογικώς τόν άρρωστο μέ μικρές νηστείες καί ώμοδίαιτα μεταξύ τών νηστειών, αδ- ξάνοντας βαθμιαίως καί άνά δεκαπενθήμερο τή διάρκεια τών μικρών νηστειών άπό μιά μέρα σέ δυό μέρες, ύστερα τρεις, ύστερα τέσσερες, ύστερα έπτά, δπότε θά εϊμεθα έτοιμοι γιά τή μεγάλη νηστεία. Εκτός δν ή κατά.στασις τού άρρώστου δέν μάς άφήνει περιθώριο χρόνου, δπότε άπόκειται στόν θεράποντα, άφού λάβη ύπ’ δψι του τή γενική κατάστασι τού άσθενοΰς καί τήν Ιντασι τού φόβου του τής νηστείας, νά άποφασίση περί τού πρακτέου.
Τό τέρμα τήζ νηστείας είναι ξεκάθαρο σάν τήν άνατολή τού ήλίου καί δ πεπειραμένος θεραπευτής δέν μπορεί νά λαθέψη σέ καμιά περίπτωσι. “Ετσι, δπάρχει μιά ξεκάθαρη διάκρισις τού σταδίου τής νηστείας καί τού σταδίου τής λιμοκτονίας, πού άρχί- ζει μετά τό τέλος τής νηστείας, δν τότε δέν ληφθή τροφή.
"Οταν τά άποθέματα τροφών στό σώμα καταναλωθούν, παρουσιάζονται ώρισμένα συμπτώματα πού δείχνουν ξεκάθαρα τό τέλος τής περιόδου τής νηστείας.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ
Ή πείνα εξαφανίζεται, συνήθως τή δεύτερη, ή τρίτη, ή τε- τάρτη ήμέρα άπό τήν Ιναρξι τής νηστείας καί έμφανίζονται συμπτώματα πού είναι δμοια μέ έκεΐνα τού πυρετού. Δηλαδή, άσπρη φορτωμένη άπό άκαθαρσίες γλώσσα, σίελος παχύς, κολλώδης, στόμα πικρό, έμετός καί Ιμετική διάθεσις καί βρώμικη δυσώδης έκ- πνοή. Υπάρχουν σπάνιες έξαιρέσεις πού ή γλώσσα παραμένει καθαρή σ’ δλο τό διάστημα τής νηστείας, ή ή άναπνοή δέν παρουσιάζει δυσοσμία, ή, σέ πολύ σπάνιες περιπτώσεις, ή πείνα έξα- κολουθεΐ σ’ βλη τή διάρκεια τής νηστείας. Μια μεταβολή τής θερμοκρασίας λαμβάνει χώραν. Στις δξείες άρρώστιες, κατά τή διάρκεια τής νηστείας δ πυρετός έλαττώνεται βαθμιαίως καί τέλος ή θερμοκρασία επανέρχεται στδ φυσιολογικό. Σέ χρόνιες παθήσεις, δταν ή θερμοκρασία είναι κάτω του φυσιολογικού στήν άρχή τής νηστείας, βαθμιαίως ανέρχεται ώσπου φθάνει στό φυσιολογικό I- πίπεδο δπου καί παραμένει.
Σέ λίγες περιπτώσεις, νηστειοθεραπείας παρετηρήθη α π ό τ ο μ η π τ ώ σ ι ς σ τ ή θ ε ρ μ ο κ ρ α σ ί α τ ο ύ σ ώ μ α τ ο ς κατά τά τελευταία στάδια τής νηστείας. Μιά τέτοια άντι'δρασις έπιβάλλει άμεση διακοπή τής νηστείας καί τήν έφαρ- μογή Ιξωτερικής θερμοκρασίας. Ρίγη μπορούν νά έμφανισθοΰν κατά τή διάρκεια τής νηστείας, δπότε έπιβάλλεται προσθήκη ενδυμάτων ή σκεπασμάτων. Τά πόδια συχνά παγώνουν καί έπιβάλ- λεται ή χρήσις θερμοφόρας. Κατά τή διάρκεια τής νηστείας παρουσιάζεται διακύμανσις στδν καρδιακό σφυγμό. Σέ μερικές περιπτώσεις φθάνει τούς 125 σφυγμούς, ένώ σέ άλλες — δ Μακφά- ντεν άναφέρει μιά τέτοια — κατέρχεται καί μέχρι 20 σφυγμούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις χρονίων παθήσεων, δ σφυγμός αύ- ξάνεται λίγο στήν αρχή, υστέρα κατέρχεται γύρω στούς 40 ή λίγο περισσότερο καί ύστερα άνέρχεται γύρω στούς 60. ”Αν ύπάρ- χει καρδιακή πάθησις, ή διακύμανσις τού σφυγμού διαφέρει σημαντικά άπό τήν άνωτέρω διακύμανσι. Ό άκανόνιστος σφυγμός είναι πολύ συνήθης κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Μόνον δταν παρουσιάζεται πολύ έπιμονος άκανόνιστος σφυγμός, ή δταν ό
61
σφυγμός παραμένει ,σέ πολύ χαμηλό έπίπεδο έπΐ μακρά περίοδο, Ι π ι β ά λ λ ε τ α ι ή δ ι α κ ο π ή τ ή ς ν η σ τ ε ί α ς
, Ή εμετική οιάθεσις είναι συνήθης καί ό τεχνητός έμετός διευκολύνει τήν κάθαρσι. Σέ πολλές περιπτώσεις, δ άσθενής κοιμάται λιγώτερο. "Αλλοι, κυρίως δσοι πρό τής νηστείας ύπέφεραν - από, αϋπνίες, κοιμούνται περισσότερο κατά τή διάρκεια τής νηστείας, ακόμη καί μέχρι 20 ώρες τό 24ωρο σέ περιπτώσεις. .
Κατά τις πρώτες έβδομάδες τής νηστείας σποραδικώς παρουσιάζεται αΰξησις τοΟ σθένους. Δυναμομετρικές Ιξετάσεις τού Άγκοστίνο Λεβάντζιν, πού Ιγιναν κατά τή διάρκεια τής πειραματικής -έόυ νηστείας διαρκείας 31 ήμερων στό Ινστιτούτο Κάρ- νετζι, Εργαστήριο Θρέψεως καί Διαιτολογίας στήν ’Αμερική, άπέ- δειξαν δτι δέν έμειώθη τό σθένος τού νηστεύοντοτς.
Ό Μακφάντεν έφήρμοζε έπταήμερη νηστεία κατά τήν προ- πόνησι άθλητών άνυψώσεως βαρών, άκριβώς πρό τής έμφανίσεώς τους σέ στίβο, μέ άπίστευτα αποτελέσματα. Ό Τζίλμπερτ Λόου μέ αυτή τήν τακτική κέρδισε έννέα διεθνή ρεκόρ δυνάμεως καί άντοχής.
Ή αδξησις δυνάμεων είναι πιό αντιληπτή σέ ασθενείς πού ήσαν αδύνατοι πρό τής ένάρξεως τής νηστείας. "Ομως ή πλειο- νότης των άσθενών χάνουν βαθμιαίως σθένος άπό τήν αρχή ώς τό τέλος τής νηστείας. Μόνον σέ περίπτωσι έξαιρετικά μεγάλης άπισχνάνσεώς πού φθάνει στό σημείο, δπου δ άσθενής Ιχει συχνές λιποθυμίες καί άδυναμία νά βαδίση μόνος του, έ π ι β ά λ λ ε- τ α ΐ ή δ ι α κ ο π ή τ ή ς ν η σ τ ε ί α ς . Ή απώλεια βάρους κατά τή διάρκεια τής νηστειοθεραπείας είναι δμαλή - φυσιολογική. Ή μέση άπώλεια είναι περί τό ένα κιλό τήν ήμέρα, μέ μεγαλύτερη άπώλεια στήν άρχή, παρά στό τέλος τής νηστείας.
Παχεΐς ασθενείς χάνουν βάρος πολύ πιό γρήγορα. Δέν ύπάρ- χει κίνδυνος άπό τήν απώλεια βάρους. Αυτό ανακτάται άμέσως μετά τήν Ιναρξι λήψεως τροφής μετά τό τέλος τής νηστείας. Μετά τήν έναρξι τής νηστείας, οί κενώσεις γίνονται λιγώτερο συχνές ή καί μπορούν νά Ιξαφανισθοΰν έντελώς. Ή κατάστασις αύτή είναι δμαλή καί δέν πρέπει νά έμπνέη ανησυχίες.
Π ε τ έ κ ι α . Είναι μικρά πορφυρά αίμορραγικά σημεία κάτω από τό. δέρμα μέ διακλαδώσεις στο σχήμα των νεύρων πλατανόφυλλου ή κάτι τέτοιο καί συνδέονται μέ σοβαρούς πυρετούς, όπως ό τυφοειδής, καί ύποτίθεται δτι είναι ένδεικτικά έξαιρε- τίκά μεγάλης έξαντλήσεως. Είναι Ινδειξις μεγάλης άδυναμίας - των τοιχωμάτων τών τριχοειδών αγγείων, λόγψ τής όποιας αυτά σπάζουν. , εύκολα καί επιτρέπουν στό αίμα νά περάση στό δέρμα. 'Ο Δρ Σιέλτον κατά σύστημα διακόπτει τή νηστεία μόλις έμφανισθή τό σύμπτωμα τούτο, άναφέρει δμως περίπτωσι πού συνέχισε τή νηστεία καί μετά τή έμφάνισι αυτής τής αιμορραγίας χωρίς καμιά βλάβη τού ασθενούς. ’Ατομικά είχαμε μιά περίπτωσι \σκληρύνσεως κατά πλάκας μέ τελεία παράλυσι καί διανοητική παράκρουσι πού έθεραπεύθη, στήν δποία ή νηστεία
63
συνεχίσθη 4 μέρες μετά τήν έμφάνισι αυτής τής έσωτερικής αιμορραγίας χωρίς καμιά βλάβη τοϋ άσθενοϋς. Πάντως, είναι μιά σοβαρή Ινδειξις πού πρέπει να λαμβάνεται σοβαρώς ύπ’ δψι άπό τόν θεράποντα, σέ συνδυασμό μέ τή γενική κατάστασι του άσθε- νοΰς και τά άλλα συμπτώματα, καί άναλόγως νά άποφασίζεται ή διακοπή ή δχι τής νηστείας.
Τό Σ ε ξ ο υ α λ ι κ ό σ θ έ ν ο ς παρουσιάζει διακυμάνσεις κατά τή νηστεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις ή έπιθυμία έλατ- τώνεται ή έξαφανίζεται, κυρίως κατά τή διάρκεια πολυήμερων νηστειών. Σέ άλλες περιπτώσεις, ή έπιθυμία έξακολουθεΐ κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί σέ λιγώτερες περιπτώσεις αύξά- νεται. Μετά τό τέλος τής νηστείας, τό σεξουαλικό σθένος έπα- νέρχεται μέ άνανεωμένο σφρίγος. Μέ τή χρήσι νηστειοθεραπείας άναφέρονται περιπτώσεις άνικάνων πού άνέκτησαν ικανότητα, καθώς καί περιπτώσεις στειρότητος γυναικών πού άνέκτησαν γονιμότητα.
Θ ε ρ α π ε υ τ ι κ έ ς κ ρ ί σ ε ι ς κ α τ ά τ ή ν δ ι ά ρ κ ε ι α τ ή ς ν η σ τ ε ί α ς . Πιό άναλυτικά^ώρα οί κρίσεις πού άναπτύσσονται κατά τή διάρκεια τής νηστείας δέν είναι διαφορετικές από αότές πού άναπτύσσονται σέ άλλες περιόδους. 'Όλες είναι δρθοπαθητικής φύσεως — Ινδειξις δρθής θεραπευτικής προσπάθειας τών ’Εμφύτων Θεραπευτικών Δυνάμεων τοϋ δργανισμοΰ, καί μολονότι δυσάρεστες συχνά, πρέπει νά τις καλωσορίζωμε. ’Έτσι ένδέχεται νά έμφανισθοΰν: ελαφρός πυρετός, ζαλάδες, πονοκέφαλος, Ιμετός, έμετική διάθεσις, πόνος στή ράχη, σκασίματα τοϋ δέρματος διαφόρων ειδών καί εί- δικώς κνίδωσις-ούρτικάρια, ίκτερος-χρυσή, διάρροια κλπ. Δέν έμ- φανίζονται άπαραιτήτως δλα σέ κάθε περίπτωσι καί ένδέχεται νά είναι μικρής ή μεγάλης έντάσεως.
64
Πολλά άπό αυτά τά συμπτώματα όφείλοντάι σέ νευρική άνα- προσαρμογή. Δοθέντος δτι τά συμπτώματα αυτά ακολουθούνται άπό βελτιωμένη ύγεία, φαίνεται βέβαιο δτι είναι άναγκαία μέρη μιας ουσιαστικά εύεργετικής διαδικασίας πού ή νηστεία έπέ- τρεψε στίς "Εμφυτες Θεραπευτικές Δυνάμεις νά θέσουν σέ έφαρ- μογή. Κατά τόν Δρα Σιέλτον, τέτοια συμπτώματα είναι:
'Η κ ρ ί σ ι ς τ ο 0 π τ ύ ε ι V. "Ενα σχεδόν άκατά- παυστο ρεύμα βλέννας χύνεται στό στόμα καί στό λαιμό πού άναγκάζει τόν νηστεύοντα νά φτύνη συνεχώς. Μπορεί νά διαρ- κέση έπΐ ήμέρες, άκόμη καί τη νύχτα καί νά έμποδίζη τόν ύπνο. Είναι ένα μέσον αύξημένης άπεκκρίσεως καί τό τέρμα της συνοδεύεται άπό σημαντική αϋξησι ύγείας.
Ν ε υ ρ ι κ έ ς κ ρ ί σ ε ι ς . Ό Δ ρ Σέλτον άναφέρει μιά μοναδική ίσως στή διεθνή βιβλιογραφία περίπτωσι. Ελαφρός πόνος καί σοβαρή καούρα άρχισε στή βάσι τού κρανίου καί προχωρούσε πρός τά κάτω στή σπονδυλική στήλη. Καθώς προχωρούσε πρός τά κάτω, τό πρός τά έπάνω μέρος έπαυσε νά έχη τις ένοχλήσεις αύτές. "Οταν ό πόνος καί ή καούρα Ιφθασαν στή βάσι τής σπονδυλικής στήλης, μετεπήδησαν στά γόνατα, στό πίσω μέρος τών γονάτων καί άπ’ έκεΐ μετεπήδησαν στή βάσι τοΰ κρανίου. Αυτό διήρκεσε μιά ώρα ή καί περισσότερο καί κατόπιν έπηκολούθησε μία περίοδος χωρίς ένοχλήσεις κατά τή διάρκεια τής όποιας δ άρρωστος μπόρεσε νά κοιμηθή καί νά ξεκουρασθή προτού έπανεμφανισθοΰν οί ένοχλήσεις. Ό άρρωστος ήταν πολύ άδύνατος κατά τις τρεις ή τέσσερες μέρες πού έπέμεινε ή κρίσις αύτή. Μετά τήν πάροδο τής κρίσεως, δυνάμωσε σέ μεγάλο βαθμό.
Κ α τ α ρ ρ ο ή . "Ενα κρύωμα άναπτύσσεται κάποτε στήν άρχή τής νηστείας. Πονόλαιμος μπορεί νά έμφανισθή, άν καί σπανίως. Ή άποβολή βλέννας σχεδόν πάντοτε αύξάνεται στό πρώτο στάδιο τής νηστείας στίς «χρόνιες άρρώστιες».
Δ ε ρ μ α τ ι κ ή κ ρ ί σ ι ς . Δερματικά έξανθήματα συνήθως μέ φαγούρα μπορούν νά καλύψουν ολόκληρο τό σώμα ή μπορούν νά έντοπισθοΰν σέ ώρισμένα μέρη. Μπορούν νά διαρκέσουν έπί μερικές ώρες, άλλά συνήθως έπιμένουν έπί τρεις ώς
65
τέσσερες μέρες. Είναι Ινδειξις αυξημένης άπεκκρίσεως.
II o v o κ έ φ α λ ο ι. Σοβαροί πονοκέφαλοι καί πόνοι τής ράχεως μπορόΰν νά έμφανισθοΰν πού συνήθως συνοδεύονται άπό σημαντική αδυναμία - ατονία, πράγμα πού μπορεί νά φοβίση τόν άρρωστο1 καί τούς δικούς του. Ά ν καί οί πόνοι μπορεί νά είναι δυνατοί δέν ύπάρχει κανένας κίνδυνος καί δέν πρέπει νά διακοπή ή νηστεία σ’ αύτό τό στάδιο. Μποροδν νά διαρκέσουν άπό μία ώς τέσσερες ήμέρες καί είναι Ινδειξις νευρικής άναπρο- σαρμογής, έμφανίζονται. δέ κυρίως σέ νευρικά άτομα. Συνήθως όφείλονται στή διακοπή χρήσεως καπνού, τσαγιού (εύρωπαΐκοΰ), καφφέδων, φαρμάκων καί διεγερτικών τροφών. Εμφανίζονται συνήθως μεταξύ τής πρώτης καί τής τρίτης ήμέρας, άλλά δχι σέ δλους τούς νηστεύοντας.
Π ό ν ο ι σ τ ά ά κ ρ α . Τις πρώτες μέρες τής νηστείας έμφανίζονται συχνά πόνοι στά ισχία, πόνοι στή βάσι τοϋ κρανίου καί πόνοι στά άκρα, είδικώς στις άρθρώσεις. Πολύ συχνά είναι πολύ δυσάρεστοι, άλλά σπανίως διαρκούν περισσότερο άπό μία δύο μέρες, έμφανίζονται κυρίως τή νύχτα καί παύουν κατά τή διάρκεια τής ήμέρας. ,
’ Α έ ρ ι α . Κατά τόν Δρα. Σιέλτον άρρωστοι πού πάσχουν άπό πεπτικές άνωμαλίες, πτώσι τών σπλάχνων, κολίτιδα, έντε- ρίτιδα κλπ. καθώς καί «νευρικά» άτομα είναι πολύ πιθανόν νά έχουν ένοχλήσεις άπό άέρια κατά τή διάρκεια τής νηστείας πού ένδέχεται νά τούς προκαλέσουν άδιαθεσία καί άύπνίές. Σέ μερικές περιπτώσεις παρουσιάζεται δυσκολία άποβολής τών άερίων. Τίς περισσότερες δμως φορές αύτές οί ένοχλήσεις δφείλονται μάλλον σέ αϋξησι τής έσωτερικής τάσεως ή πιέσεως στόν πεπτικό σωλήνα πού ρυθμίζεται άπό τό συμπαθητικό νευρικό σύστημα καί γίνεται άνακλαστικώς αισθητή ώς πόνος ή δυσφορία — στενοχώρια στούς κοιλιακούς μύς. «Νευρικότης», δυνατές συγκινήσεις, μπορούν νά προκαλέσουν ηύξημένη τάσι στόν πεπτικό σωλήνα καί στενοχώρια στόν νηστεύοντα. Υποσυνείδητοι φόβοι μπορούν νά προκαλέσουν πόνους άπό άέρια. "Οσοι έπί μακρόν ύπέφεραν άπό πεπτικές διαιταραχές είδικώτερα, ύπόκεινται σέ άλλαγές τής
68
έσωτερικής πιέσεως — τάσεως τού πεπτικού σωλήνας. Λειτουργικές άταξίες στό στόμαχο καί τά έντερα μπορούν νά προκαλέσόυν πόνο λόγω τών αύξημένων περισταλτικών συσπάσεων πού συχνά ένυπάρχουν σ’ αύτές. Σημαντική σπλαχνόπτωσις, μέ άπότομες Ινδιπλώσεις — άνγκιουλέησιενς — μπορεί νά αύξήσουν τήν έ- σωτερική πίεσι καί νά προξενήσουν δυσφορία ή πόνο. Αύξημένη περισταλτική δραστηριότης τών τοιχωμάτων τοΰ στομάχου, πού όφείλεται σέ «νευρικότητα» μπορεί έπίσης νά προκαλέση στενοχώρια — δυσφορία πού σφαλερά θεωρείται ώς «πόνος από ά- έρια». Αύξημένη πίεσις μπορεί νά έμφανισθή σέ δποιοδήποτε τμήμα τοΰ πεπτικού σωλήνας καί έτσι δ πόνος ή στενοχώρια — Ινοχλήσεις μπορεί νά παρουσιασθούν γενικά σέ δλη τήν κοιλιά ή νά έντοπισθούν σέ ώρισμένο μέρος της. Ή νευρικότης μπορεί νά προκαλέση αύξημένη πίεσι καί δυσφορία από αύτήν. Μιά χα- λάρωσις τοΰ σώματος θά διώξη τήν πίεσι — έντασι καί τούς πόνους άπό άέρια πού προκαλεΐ ή έντασις αύτή. Πάντως μπορούμε νά έλαττώσωμε τή δυσφορία άπό πόνους αερίων μέ μασσάζ στήν κοιλιά, καί πιόσιμο ζεστού δδατος. Νευρικά εύσυγκίνητα πρόσωπα μπορεί νά έχουν γουργουρητά στά έντερα ψυχονευρικής φύσεως. Υποκλυσμοί έπίσης μπορεί νά προκαλέσουν γουργουρητά στά έντερα λόγω τής έξάψεως πού προκαλούν.
Δ ι ά ρ ρ ο ι α . "Οταν έμφανίζεται κατά τή διάρκεια τής νηστείας έρχεται σάν μιά διαδικασία καθάρσεως καί μόνον, γιατί υπάρχει δπέρτατη άνάγκη καθάρσεως μέσω αύτής.
" Ι λ ι γ γ ο ι — Ζ α λ ά δ ε ς . Εμφανίζονται πολύ συχνά κυρίως στό άρχικό στάδιο τής νηστείας, ή δταν σηκωθή κανένας άπότομα καί διαρκούν μόνον μερικά δευτερόλεπτα, μπορεί δέ νά προληφθοϋν άν σηκωθούμε σιγά-σιγά.
Λ ι π ο θ υ μ ί ε ς . Μπορούν νά έμφανισθοΰν στήν άρχή τής νηστείας καί δέν πρέπει νά προκαλέσουν άνησυχία καί πανικό. 'Απλώς πρέπει νά φροντίσωμε τόν νηστεύοντα χαλαρώνοντας τά ρούχα του, κάνοντάς του μασσάζ—έντριβή στά χέρια μέ κα- τεύθυνσι τής κινήσεως πρός τήν καρδιά καί δμοια έντριβή στά πόδια," δέρνοντας μέ λίγο κρύο νερό τό πρόσωπο καί κάνοντάς του
βθ
άέρα καί ταυτοχρόνως τηρώντας απόλυτη σιωπή γύρω του. Σχε- τικώς πολύ λίγοι νηστεύοντες λιποθυμούν, πράγμα πού συχνά μπορεί νά συμβή την πρώτη ή δευτέρα μέρα τής νηστείας καί νά μή ξαναπαρουσιασθή.
Π ο ν ό λ α ι μ ο ς . Συχνά έμφανίζεται εύθύς μετά τό σπάσιμο τής νηστείας, άλλά πού καί πού μπορεί νά έμφανισθή καί κατά τή διάρκεια τής νηστείας, δέν είναι σοβαρός, διαρκεί μια δυό μέρες καί είναι χωρίς σημασία.
Τ α χ υ π α λ μ ί α . «Πόνος στήν καρδιά» καί ταχυπαλμία όφείλονται σέ άέρια στόν πεπτικό σωλήνα. Τέτοια συμπτώματα είναι σπάνια καί δέν είναι έπικίνδυνα. Ή ταχυπαλμία μπορεί νά είναι τό άποτέλεσμα «νευρικότητος», φόβου ή προσπάθειας. Πόνος πού αισθάνεται ό νηστεύων στήν καρδιά σπανίως είναι πραγματικός πόνος στήν καρδιά. Είναι συνήθως πόνος στό στήθος καί μπορεί νά όφείλεται σέ άέρια, μπορεί νά είναι ψυχοσωματικής προελεύσεως, μπορεί νά είναι τοξικής προελεύσεως. ’Άν δέν· συνοδεύεται άπό άλλα συμπτώματα πού είναι ένδεικτικά καρδιακής παθήσεως, θάπρεπε νά άγνοηθή, γιατί δέν είναι σοβαρός καί περνά γρήγορα. Μεγάλη ταχυπαλμία ή καρδιακή άρρυθμία όμως σημαντικής διαρκείας καθώς καί πολύ άδύνατος ψοφοδεής σφυγμός πρέπει νά λαμβάνονται ύπ’ δψιν άπό τόν έποπτεύοντα τή νηστεία κατά τά άνωτέρω είδικώτερον έκτεθέντα.
’Α ϋ π ν ί α . ’Οφείλεται τις περισσότερες φορές σέ Ιλ- λειψι άνάγκης για ΰπνο, γιατί δ μέσος νηστεύων έχει άνάγκη άπό λίγο ύπνο. Σέ ώρισμένες περιπτώσεις ή άϋπνία όφείλεται σέ νευρική Ιντασι ή σέ άδιαθεσία καί δέν πρέπει νά μάς άνησυχή. Ένώ μερικοί νηστεύοντες κοιμούνται τό ίδιο χρονικό διάστημα μέ τήν έποχή πού έτρωγαν. “Ολοι οί νηστεύοντες κοιμούνται πολύ περισσότερο άπό δ,τι νομίζουν καί αύτό συμβαίνει έπίσης καί γιά δλους έκείνους πού όποφέρουν άπό άϋπνία.
Δ υ σ κ ο λ ί ε ς σ τ ή ν δ ρ α σ ί. · ’Ενώ δέν έίν'αι άσύ1· νηθες νά δούμε μεγάλη κάί μόνιμη βελτίωσι τής δράσεως κατά τή διάρκεια τής νηστείας, είδικώς παρατεταμένης νηστείας^ - όπάρ- χουν σπάνιες περιπτώσεις κατά τί-ς όποΐες παρατηρεΐταί; π ρ ο*
70
σ ω ρ ι ν ή Αδυναμία τών ματιών κατά τή διάρκεια τής νηστείας! Ό Κάρρινγκτον Αναφέρει μιά παράξενη περίπτωσι. Ένας άρρωστος έβλεπε διπλά τά Αντικείμενα έπΐ λίγο διάστημά Ακριβώς προτού σπάση τή νηστεία. Έβλεπε δυδ όπτικές εικόνες. Ό Δρ Σιέλ- το'ν Αναφέρει δτι είχε δύο τέτοιες περιπτώσεις στδ τέλος μιας πολύ μεγάλης νηστείας. Εκείνο δμως πού συμβαίνει συχνότερα, Αν καί πάλιν σπανίως, είναι Αδυναμία τής δράσεως κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Ό νηστεύων μπορεί νά Αναγκασθή να διακόψη τδ διάβασμα καί ή δρασίς του μπορεί νά γίνη Ακόμη πιό χειρότερη. Τό πλεΐστον Από αυτό τό σύμπτωμα φαίνεται νά δφείλεται σέ μια προσωρινή Απώλεια συντονισμού μεταξύ τών δύο δφθαλμών. Τό δτι δέν δφείλεται σέ βλάβη τών νεύρων ή τού μηχανισμού τής όράσεως άποδεικνύεται Από τό δτι ή Αδυναμία καί τό έλάττωμα γρήγορα έξαφανίζονται εόθύς μετά τό σπάσιμο-τέρμα τής νηστείας καί γρήγορα ή δρασις γίνεται καλύτερη Από δ,τι ήταν πρό τής νηστείας.
Ό Δρ Σιέλτον Αναφέρει. μιά περίπτωσι πού ένας Αρρωστος του είχε αότό τό σύμπτωμα κατά τή διάρκεια τής νηστείας. 'Ο Αρρωστος φορούσε πολύ δυνατά γυαλιά πολλά χρόνια πρό τής νηστείας. Μετά τό σπάσιμο τής νηστείας ήταν σέ θέσι νά πετάξη τά γυαλιά καί νά μήν τά ξαναφορέση. ’Αναφέρει έπίσης μιά Αλλη περίπτωσι μιας γυναίκας πού, πρό τής νηστείας, έβλεπε διπλά τά Αντικείμενα χωρίς γυαλιά καί πού γ ι’ αότό τό λόγο φορούσε γυαλιά. Κατά τή διάρκεια τής νηστείας άπηλλάγη Από αύτό τό έλάττωμα καί Ανέκτησε δρασι φυσιολογική χωρίς γυαλιά. Πέταξε τά γυαλιά της τή δεκάτη έκτη μέρα τής νηστείας καί μπορούσε νά διαβάζη, νά ράβη, νά περνάη τήν κλωστή στίς βελόνες κλπ. χωρίς γυαλιά. Δέν ξαναφόρεσε γυαλιά.
’Α ρ τ η ρ ι α κ ή π ί ε σ ί ς. Στή Φυσική Άφάρμακο θεραπευτική ή Αρτηριακή πίεσις μάς Ανησυχεί δταν κατέβη κάτω Από 8. Κατά τή διάρκεια’ τής νηστείας παρουσιάζεται αδξησις τής Αρτηριακής πιέσεως πρός τό φυσιολογικό, δταν στήν Αρχή τής νηστείας ή πίεσις ήταν χαμηλή. ’Αναφέρομε Ινα χαρακτηριστικό περιστατικό, πού λέει καί σημαίνει πολλά. Είχαμε συνεργάτη γιατρό τόν αείμνηστο φίλτατο μεγάλο γιατρό καί Ανθρωπο Μιχά*
71
λη Ρημαντώνην τότε. ’Αρχίατρο τής ’Εμπορικής Τραπέζης τής Ελλάδος καί ’Αντιπρόεδρο, τού Πανελληνίου ’Ιατρικού Συλλόγου, πού παρηκολούθησε, άπό έπιατημονικό ένδιαφέρον, άρκετές άπό τις μεγάλες νηστειοθεραπεΐες πού. έποπτεύσαμε σέ άσθενεϊς. Μιά τέτοια ήταν καί ή πξρίπτωσις τής θωμαίδος Ζοάννου άπό τή Ρόδο. Χρόνια σπονδυλοαρθρ ίτις μέ δυνατούς πόνους, άϋπνίες καί νευρο- φυτικές διαταραχές κλπ. ήταν ή πάθησις. Τήν δποβάλαμε σέ μεγάλη νηστεία διαρκείάς 28 ήμερών, μέ άποτέλεσμα τήν δλοσχερή έξαφάνισι τής άρρώστιας αύτής καί των δυσκολιών της. Όταν έπρόκειτο νά άρχίση ή νηστεία, τήν παραπέμψαμε γιά έξέτασι καί Ιγκρισι στό συνεργάτη μας γιατρό Ρημαντώνη. Τής βρήκε πίεσι 9. ΜοΟ λέγει: «Δέν έγκρίνω νηστεία μέ πίεσι 9. Γιατί μέ τή νηστεία ή πίεσις Αναμένεται νά πέση καί μπορούμε νά χάσωμε τόν άρρωστο» Τού λέγω: «Στή Φυσική Άφάρμακο θεραπευτική άνη- συχούμε δταν ή πίεσις.κατέβη πρός τό 7. Μέ 9 πίεσι μπορεί μιά χαρά νά γίνη νηστεία, χωρίς κανένα κίνδυνο. ’Αντιλαμβάνομαι τούς δισταγμούς, σου άπό τήν Ιατρική άποψι. ’Αλλά θά είναι μιά καλή έμπειρία καί γιά σένα. Γιά νά συνδυάσωμε τΙς άπόψεις μας, προτείνω, νά βλέπης καί έξετάζης τή νηστεύουσα κάθε μέρα. Μέσα σέ 24 ώρες μπορεί νά έπέλθουν Ιπικίνδυνες άλλαγές κατά τή διάρκεια τής νηστείας;» «’Ασφαλώς δχι». «Νά έξετάζης λοιπόν τή νηστεύουσα κάθε μέρα καί δν παρουσιασθή Ιπικίνδυνη περαιτέρω πτώσις τής πιέσεως, νά σταματήσωμε τή νηστεία».
νευρωτικών ή Απληροφόρητων συγγενών ή φίλων τού νηστεύοντος, αντί να τό βάλη στά πόδια, να Εγκατάλειψη καί να άπαρνηθή τήν πιό πολύτιμη καί πιδ Αποτελεσματική Αγωγή τής μεγΑλης διαρκείας νηστείας δπως μάς Αναφέρθησαν περιστατικά:
.« ........... .... δ κ. Χρόνης μας είπε να κάμη ή μαμά μεγάληνηστεία, ΑφοΟ Εξαντλήσαμε τήν ήπια Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή μέ σημαντική καλλιτέρευσι, Αλλά χωρίς νά έπιτύχωμε τήν πλήρη θεραπεία της». Καί δ θεράπων άπήντησε:
« .................. μεγάλη νηστεία; "Οχι δέν χρειάζεται. Είναιξεπερασμένες πιά οί μεγάλες νηστείες. Μέ καλή διατροφή, μπορεί νά ζήση καί 10 χρόνια Ακόμη». Καί έτσι ,ή μεγάλη νηστεία δέν Ιγινε καί ή μαμά. . . . έφυγε Απδ τή ζωή σέ πολύ λίγο διάστημα καί ύπδ δραματικές συνθήκες χάρις στήν «καλή διατροφ ή !!!» Τήν ίδια έποχή δ ίδιος θεράπων έστειλε μιά άλλη κο- πέλλα πού ή ζημιά της ήταν καθαρά νευροφυτικής φύσε’ως, νά κάμη μεγάλη νηστεία διαρκείας 28 ήμερών στό Λονδίνο μέ Αποτέλεσμα νά γυρίση ή άρρωστη, ράκος σωματικό καί ψυχικό.
Δέν μπορούμε στδ σημείο αύτδ παρά νά έπαναλάβωμε αότδ πού τονίζει δ L. RON HUBBARD, δ Ιδρυτής τής Σαηεντόλοτζυ: «Νά συνέχισης τήν εύποιία, τήν Εξυπηρέτησι τών συνανθρώπων σου, τής κοινωνίας παρά τίς έπιθέσεις πού σοΰ γίνονται., παρά τήν Εχθρική τους άπόκρισι. ΑΓΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ».
ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΣΩΣΟΜΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
"Ολες μας οΕ προσπάθειες πρέπει νά κατευθύνωνται στό νά συντηρήσωμε μέ κάθε δυνατό τρόπο τήν έμφυτη θεραπευτική ενέργεια ' καί- τίς Εφεδρείες τού νηστεύοντος.1 Πρέπει νά κα- ταβληθή κάθε δυνατή φροντίδά καί έπιρροή στό περιβάλλον τού νηστεύοντος γιά νά άποφευχθή τό κάθε τι πού μπορεί νά προκαλέ- ση Απώλεια Ενεργείας καί Εφεδρειών τού υποβαλλσμένου σέ νηστεία. ’Αποκλεισμός κάθε φαρμάκου, καί αύτής τής Ασπιρίνης καί τού’ άλγκόν, είναι μιά βασική Ανάγκη κατά τή διάρκεια τής νηστείας, καθώς καί ή Αποφυγή Επαλείψεως'ή Εντριβών μέ οίνό-
75
πνεύμα, βάμμα, λίνιμεν, πετρέλαιο, κολώνια, χυμούς φρούτων ή οτιδήποτε άλλο πού δέν είναι σκέτο νερό.
Ά ν ά π α υ σ ι ς. Ό Δρ Σιέλτον εόνοεΐ τήν κατάκλισι τού νηστεύοντας στύ διάστημα τής νηστείας, πού έξασφαλίζει καλύτερα καί ταχύτερα άποτελέσματα. Ή άνάπαυσις συντηρεί τήν Ιμφυ- τη Ινέργεια τού σώματος καί τις παρακαταθήκες των θρεπτικών υλών καί έπιταχύνει τή διαδικασία έπουλώσεως - θεραπείας.. “Ετσι, τό καλύτερο μέρος γιά τόν ύποβαλλόμενο σέ παρα- τεταμένη νηστεία είναι τό κρεβάτι.
Ό Πούρινγκτον λέγει σχετικώς: «Ούτε μια ούγγία ένερ- γείας δέν πρέπει νά διασκορπισθή κατά τή διάρκεια μιας μεγάλης νηστείας. Καί αύτό σημαίνει άργία, άνάπαυσις, τεμπέλιασμα καί άφροντισία».
"Αν υποτεθή δτι δύο νηστεύοντες Ιχουν τά ίδια αποθέματα θρεπτικών ούσιών, τό δραστήριο άτομο θά καταναλώση τά θρεπτικά αυτά άποθέματα γρηγορότερα άπό τό άτομο πού άναπαύε- ται κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Γιά τό λόγο αύτό, Ικεΐνος πού άναπαύέται κατά τή διάρκεια τής νηστείας, στό τέλος της θά βρεθή σέ καλύτερη κατάστασι άπ’ αύτόν πού έργάζεται ή άσκεΐ- ται καί γενικά είναι δραστήριος κατά τή διάρκεια τής νηστείας. "Αν τώρα ή όλοκλήρωσις τής παρατεταμένης νηστειοθεραπείας είναι άπαραίτητη γιά τόν έπιδιωκόμενο σκοπό, ή άνάπαυσις θά βοηθήση τόν νηστεύοντα νά συντηρήση τις έφεδρεΐες τού όργανι- σμού σέ θρεπτικά ύλικά στόν άνώτατο δυνατό βαθμό κι’Ιτσι νά έπι- μηκύνη τήν περίοδο κατά τή διάρκεια τής δποίας μπορεί νά νη- στέψη μέ άσφάλεια. Ή άνάπαυσις ή όργανική, διανοητική καί φυσιολογική είναι εύεργέτική κατά τή διάρκεια τής νηστείας, κατά τόν Δρα Σιέλτον, πού προσθέτει δτι μέ τόν δρσ φυσιολογική ά- νάπαυσις έννοεϊ τήν έλευθερία άπό διέγερσι - Ιξαφι. ’Ακόμη καί τό διάβασμα, τό γράψιμο, ή όμιλία, ή παρακολούθησις ραδιοφώ- νου ή τηλεοράσεως ή γραμμοφώνου καί άλλες παρόμοιες δραστηριότητες, π ρ έ π ε ι ν ά ά π ο φ ε υ χ θ ο 0 y δ σ ο ε ί ν α ι ά ν θ ρ ω π ί ν ω ς δ υ ν α τ ό ν κ α τ ά τ ή 8 ι ά ρ- κ ε ι α τ ή ς ν η σ τ ε ί α ς .
76
ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ
Ή νηστεία γιά τδ μέσο άνθρωπο είναι κάτι τδ έντελώς ασυνήθιστο. ΕΙδικά ή πρώτη νηστεία μπορεί νά προκαλέση άδικαιολό- γητη άνησυχία, άβεβαιότητα, φόβο, κυρίως γιατί δ νηστεύων θά δοκιμάση άγνωστα προηγουμένως σ’ αύτδν αίσθήματα καί αισθητικές εντυπώσεις πού ένδέχεται να τδν ένοχλ ήσουν.
"Ετσι, ή έμετική διάθεσις, τδ αδυνάτισμα, δ πονοκέφαλος καί ο! ζαλάδες, δ έκνευρισμδς, οί τυχόν δυσκολίες ύπνου καί άλλα συμπτώματα πού συχνά παρουσιάζονται κατά τή διάρκεια τής νηστείας ένδέχεται νά προκαλέσουν πανικδ καί νά δδηγήσουν σέ μιά έπιβλαβή θεραπεία, κατά τδν Δρα Σιέλτον, ή σέ μιά πρόωρη καί έπιζήμια διακοπή τής νηστείας. Γιά τδ λόγο αύτό, δ νηστεύων πρέπει νά είναι ύπδ τή φροντίδα καί συνεχή παρακολού- θησι κάποιου πού αντιλαμβάνεται αυτά τά συμπτώματα καί μπορεί νά δώση ένθάρρυνσι καί έξήγησι στδν νηστεύοντα γιά τήν προ- έλευσι καί σημασία τους. ’Εκείνος πού πρωτονηστεύει, θά Ινισχυ- θή άν νηστέψη μέ άλλους πού νήστεψαν καί άλλοτε, ή άν έχει τέτοια πρόσωπα στό περιβάλλον του πού θά τδν ένισχύσουν μέ τή δική τους προηγούμενη πείρα τής νηστείας. Τά συναισθήματα καί οί σκέψεις του προσώπου κατά τή διάρκεια τής νηστείας δπως καί σέ κάθε άλλη περΐπτωσι Ιπηρεάζουν βαθύτατα τά δργανα καί τις λειτουργίες τού σώματος. Γι’ αύτό τδ λόγο, κατά τή διάρκεια τής νηστείας είναι έπιβεβλημένη μιά εύθυμη διάθεσις, λίγο τραγούδι, λίγο σφύριγμα κάποιου άγαπητοϋ σκοπού. Καί δταν μάς έρχονται σκέψεις δτι στερούμεθα τών συνηθισμένων εόχαριστήσεων αύτές τις μέρες τής νηστείας, νά ξαναθυμόμαστε τδ σκοπό, τδ μεγάλο σκοπδ πού έπιδιώκομε μέ τή νηστεία, τήν καλυτέρευσι τής Ιρει- πωμένης ύγείας μας, πού θά άποτελέση τδ άσφαλές βάθρο άπεί- ρως μεγαλυτέρων εύχαριστήσεων στή ζωή άπδ τις άνοστες καί θολές μικροευχαριστήσεις πού νοιώθομε μέ μιά άτονη γεύσι δταν τρώμε, σέ περίπτωσι πού ή ύγεία μας είναι Ιρειπωμένη.
Ό καθηγητής Μόργκουλις γράφει: «Ή πρακτική άξία τής νηστείας δέν θά χρησιμοποιηθή ποτέ πλήρως ώς τήν Ιποχή πού τόσο δ μέσος άνθρωπος δσο καί τδ ιατρικό έπάγγελμα θά άποβά- λουν τδν ένστικτώδη φόβο τους γιά τή νηστεία». Καί περαιτέρω
77
é καθηγητής Μόργκουλις προσθέτει: «Ή ΙπΙ τής νηστείας πείρα τών τελευταίων έτών, πού διά μέσου τού τύπου Ιφθασε ένα μεγάλο σέ άριθμό αναγνωστικό κοινό, θά διώξη έν καιρψ τδν έντε- λώς άδικαιολόγητο φόβο τής-άποχής άπό τροφή (νηστείας) γιά σημαντικό χρονικό διάστημα».
Ό Σίνκλαιρ λέγει έπΐ τοΰ θέματος: «Ό νηστεύων δέν πρέπει νά Ιχη γύρω του τρομοκρατημένες θείες καί ξαδέλφες πού θά τοϋ λένε πώς μοιάζει μέ πτώμα, πώς δ σφυγμός του είναι κάτω άπό σαράντα καί δτι ή καρδιά του μπορεί νά σταματήση νά κτυπά κατά τή διάρκεια τής νύκτας. "Εκαμα μιά νηστεία τριών ήμερών Ιξω στήν Καλιφόρνια καί τήν τρίτη μέρα περπάτησα 25 χιλιόμετρα καί ποτέ δέν αίσθάνθηκα καλύτερα. Τό βράδυ έπέστρεψα στό σπίτι μου καί διάβασα σχετικά μέ τό σεισμό τής Μεσσήνας, πώς Ιφθασαν τά πλοία βοήθειας καί πώς οί έξαθλιωμένοι έπιζών- τες συνωθοΰνΐο καί ξέσχιζαν δ ένας τόν άλλον σάν άγρια θηρία λυσσασμένα άπό πείνα. Και ή έφημερίδα έγραφε περαιτέρω μέ έκφράσεις γεμάτες φρίκη, δτι μερικοί άπό τούς έπιζώντες είχαν μείνει χωρίς τροφή, νηστικοί Ιπί Ιβδομήντα δύο ώρες! "Οταν τό διάβαζα, είχα έπίσης μείνει νηστικός έπί έβδομήντα δύο ώρες, καί ή διαφορά μεταξύ έμοΰ καί αυτών ήταν δτι αύτοί οί έπιζώντες νόμιζαν πώς λιμοκτονούσαν».
Φ ό β ο ς . Πρέπει νά διακοπή ή νηστεία, άν δ νηστεύων τήν φοβάται σέ μεγάλο βαθμό. Γιατί δ φόβος μπορεί νά σκοτώση καί σέ κάθε περίπτωσι νά παρεμποδίζη τήν άπέκκρισι, δπως μπορεί. νά προξενήση καί κάθε άλλη άρνητική συγκίνησις. ’Άν προη- γηθή τής νηστείας ή Σαηεντόλοτζυ, θά παρεμποδίση τήν έμφά- νισι φόβου κατά τή διάρκεια τής νηστείας.
Κ α θ α ρ ό ς ά έ ρ α ς . Τό δωμάτιο τοΰ νηστεύοντος νά άερίζεται συχνά, μέρα καί νύχτα. Γιατί δ καθαρός άέρας είναι πολύ μεγαλύτερης σπουδαιότητος κατά τή διάρκεια τής νηστείας παρά. κατά δποιαδήποτε άλλη Ιποχή. Έτσι, ή προσπάθειά μας νά άποφύγωμε τήν άπώλεια θερμότητος τοΰ νηστεύοντος δέν πρέπει ποτέ νά δδηγή στήν άποφυγή καλού συχνού άερισμοΰ τού δωματίου μέ δυό παράθυρα άνοιχτά τό ένα άπέναντι στό άλλο, δπότε
78
καί μόνον Επιτυγχάνεται πλήρης Αερισμός. Λίγα λεπτά Αερισμού κατ’ αυτό τον τρόπο άρκοΰν.
θ ε ρ μ ό τ η ς. Ό νηστεύων πρέπει νά διατηρηθή θερμός - ζεστός, ώστε νά συντηρηθούν στό μέγιστο δυνατό βαθμό τά άποθέματά του σέ θρεπτικές ούσίες, δ ήλεκτρισμός του, ή Ινέρ- γειά του, γιατί αύτά καταναλίσκονται ταχύτερα κατά τή διάρκεια Χής νηστείας, λόγω τοϋ χαμηλού - έλαττωμένου κατά τή νηστεία μεταβολικσϋ ρυθμού καί ένδέχεται νά τού προκληθή αίσθημα ψύχους - ρίγους, πράγμα πού προκαλεΐ δυσφορία, παρεμποδίζει τήν άνάπαυσι*· τόν ύπνο καί τήν Απέκκρισι, καί σέ μερικές περιπτώσεις ένδέχεται νά προκαλέση εμετό, έμετική διάθεσι καί πόνους.
’Αντίθετα, δ νηστεύων ή δ άρρωστος πού διατηρείται ζεστός, Αναλαμβάνει ταχύτερα, γιατί ή ζεστασιά βοηθά τήν καλή διάθεσι καί τήν άπέκκρισι. Μιά ζεστή θερμοφόρα ή ένα μπουκάλι μέ πολύ ζεστό νερό — τό νερό νά χοχλάζη τήν ώρα πού τδ βάζομε στήν θερμοφόρα ή ατό μπουκάλι (πού πρέπει νά τό ζεστάνωμε σιγά- σιγά γιά νά μή σπάση) ώστε νά διατηρήση θερμότητα ώς τό πρωί —- είναι συνήθως αρκετά γιά νά διατηρήσομε μιά εύχάριστη θερμότητα καί νά προλάβομε τό αίσθημα τού ψύχους. Δέν πρέπει νά παραφορτώσομε τόν νηστεύοντα μέ πολλά σκεπάσματα. Είτε χειμώνα γίνεται ή νηστεία είτε καλοκαίρι, δέν πρέπει σέ καμιά περίπτωσι νά έπιτρέψωμε ατό νηστεύοντα νά παραμείνη παγωμέ- νος-κρύος. ιδίως ατά πόδια του, πού έχουν τάσι νά κρυώνουν κατά τή διάρκεια τής νηστείας. ’Όχι Ασκήσεις καί γυμναστική γιά νά ζεσταθούμε δταν νηστεύομε, γιατί δέν έπιτρέπεται νά έξαντλοΰμε τις νευρικές μας Εφεδρείες γιά νά διατηρήσομε τή θερμότητά μας. Τή θερμότητα τού νηστεύοντος θά τήν διατηρήσωμε μέ τεχνητά μέσα. Καί ένα τέτοιο μέσον, έκτός άπό τά παραπάνω, είναι τό ζέσταμα τών σεντονιών ή τού κρεβατιού, κυρίως τό χειμώνα, μέ σίδερο σιδερώματος ή μέ ήλεκτρική θερμάστρα ή μέ δύο θερμοφόρες ή μπουκάλια μέ καυτό νερό, στήν περιοχή τών ποδιών καί τής πλάτης τού νηστεύοντος. Τά μπουκάλια νά είναι τυλιγμένα, βέβαια, σέ ρούχο γιά νά μήν προκαλέσουν έγκαύματα στδ νηστεύοντα.
, ν’Α σ κ ή σ ε· ι ς. Ή δρθότερη τακτική είναι, δ άρρωστος
79
πού ύποβάλλετοα σέ νηστεία για λόγους θεραπευτικούς, νά Αναπαύεται καί νά άποφεύγη κάθε είδους γυμναστικές Ασκήσεις, Ακόμη καί ήπίας μορφής. Άνάπαυσις λοιπόν καί δχι Ασκησις κατά τή διάρκεια τής νηστείας. ’Ασκήσεις θά Αρχίσωμε μετά τό σπάσιμο τής νηστείας, δταν θά δώσωμε τροφή στό νηστεόοντα. Προκειμένου δμως γιά πρόσωπα μέ δυνατό δργανισμό πού νηστεύουν 10 δς 15 μέρες, δχι γιατί είναι Αρρωστα, Αλλά γιά νά καθαρίσουν προληπτικά τδ σώμα τους, καθώς καί γιά παχύσαρκους, δχι Αρρωστους, πού κάνουν νηστεία γιά νά χάσουν βάρος, μπορούν νά κάμουν γυμναστικές Ασκήσεις κατά τή διάρκεια τής νηστείας τους αύτοΰ τού είδους.
’Ε ρ γ α σ ί α κ α τ ά τ ή δ ι ά ρ κ ε ι α τ ή ς ν η σ τ ε ί α ς . Σάν μιά βασική αρχή ή έργασία κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί είδικά τής παρατεταμένης νηστείας πρέπει αύ- στηρώς νά άπαγορευθή, γιατί κάνει ζημία καί Ακόμη είναι έπι- κίνδυνη. Δέν ύπάρχει Αμφιβολία πώς μπορεί νά Ιργασθή ό νη- στεύων καί άναφέρονται περιπτώσεις νηστειών διαρκείας 28 ήμερων, δπως του Μίλτωνος Ράθμπερν στή Νέα ΊΓόρκη τό 1899, διάρκειας 30 ήμερών, του Τζώρτζ Χάσλερ Τζόνστον στή Νέα Τόρ- κη τό 1926, κατά τις όποιες οί νηστεύοντες είργάζοντο έντατικά σ’ δλη τή διάρκεια τής νηστείας. ’Ατομικά άναφέρομε μιά μεγαλύτερης διαρκείας νηστεία 40 ήμερών ένός Κυπρίου έπιστήμονος πού έποπτεύσαμε στήν Κύπρο πρό Ιτών, σ’ δλη τή διάρκεια τής όποιας ό νηστεύων γιά. λόγους ύγείας (ύπέφερε από Αγριο έρυθρό λειχήνα, μιά τρομερή δερματική πάθησι πού τόν βασάνιζε έπί 45 χρόνια, από πυελονεφρίτιδα, στένωσι τής ούρήθρας καί ύπερτρο- φία του προστάτου, από τά όποια άπηλλάγη μέ τήν 40θήμερη πλήρη νηστεία) είργάζετο έντατικά καί έκινεΐτο σ’ δλη τή διάρκεια τής νηστείας καί μιά αλλη δμοια νηστεία διαρκείας 41 ήμερών τού Ίω . Σπαθάρη, πρώτου Γραμματέως του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθηγητοδ καί πρώην καθηγητσϋ στό Πανεπιστήμιο τής ’Οδησσού, πού έπώπτευσε γνωστός ιατρός καθηγητής τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Υπάρχουν λοιπόν περιπτώσεις πού ή έργασία κατά τή διάρκεια μιας παρατεταμένης νηστείας είναι, δπως είπαμε παρα
80
πάνω, έπικίνδυνη καί έπιβλαβής καί πρέπει νά άποφεύγεται μέ κάθε θυσία προκειμένου για νηστείες διαρκείας μεγαλύτερης των 3—4 ήμερων.
Ό μεγάλος Ινδός ήγέτης Μαχάτμα Γκάντι, πού ίσως νά νήστεψε περισσότερο άπό όποιονδήποτε άλλο στή σύγχρονη έπο- χή, Ιμαθε μέ πικρή πείρα τήν άνάγκη νά συντηρή τίς Ινέργειές του, τόν ήλεκτρισμό του, τίς δυνάμεις του κατά τή διάρκεια της νηστείας, ύστερα άπό μιά νηστεία 14 ήμερών, κατά τή διάρκεια τής όποιας καί εύθύς μετά είργάσθη έντατικά μέ Ιπιβλαβή στήν υγεία του άποτελέσματα. Έπί του θέματος γράφει δ ίδιος δ. Γκάν- τι: «Άπό αύτή τήν πολύ δαπανηρή πείρα έμαθα δτι ή πλήρης σωματική άνάπαυσις κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί έν άνάγκη καί μετά τή νηστεία έπί χρόνο άνάλογο πρός τή διάρκεια τής νηστείας, είναι άπαραίτητη. Καί αδτός δ άπλός κανόνας μπορεί νά τηρηθή. Δέν υπάρχει κανένας λόγος νά φοβούμεθα δτι μπορεί νά προέλθουν έπιβλαβή άποτελέσματα άπό τή νηστεία. Στήν πραγματικότητα είμαι πεπεισμένος δτι τό σώμα εύεργετεΐται άπό μιά καλώς ρυθμισμένη νηστεία, γιατί κατά τή διάρκεια τής νηστείας τό σώμα άποβάλλει τά περισσότερα δηλητήρια-τοξίνες του». “Ετσι, ή σύνεσις επιτάσσει: «Σέ καμιά περίπτωσι δέν πρέπει νά έπιτρέ- πωμε εργασία στό νηστεύοντα μετά τή 10η μέρα τής νηστείας. Καί δταν είναι άνθρωπίνως δυνατόν πρέπει νά άποφεύγεται κάθε έρ- γασία καί κατά τίς πρώτες δέκα αύτές μέρες».
Λ ο υ τ ρ ά . 'Ο νηστεύων πρέπει νά άποφύγη λουτρά μέ πολύ ζεστό νερό. Πρέπει νά λούζεται γρήγορα-γρήγορα καί νά μή μπαίνη στή μπανιέρα ή κάτω άπό τό ντούς έπί πολύ χρόνο. "Αν δ νηστεύων είναι πολύ άδύνατος, πολύ έξασθενημένος, καί είναι δύσκολο νά κάνη λουτρό στή μπανιέρα, νά προτιμαται στή θέσ ένα σπογγόλουτρο. Γενικά τό λουτρό προκαλεΐ άπώλεια ζωτικής ένέργειας, πού ή περίσωσίς της είναι άπολύτως άπαραίτητη γιά τή συνέχισι τής νηστείας. Γι’ αδτό τό λόγο, τό λουτρό καθαριότητος πού πρέπει νά γίνεται δυό φορές τήν έβδομάδα, πρέπει νά είναι πολύ σύντομο.
Η λ ι ό λ ο υ τ ρ ο . Τά ήλιόλουτρα είναι χρήσιμα καί
<8.1
ευεργετικά, κατά τή διάρκεια της νηστείας. Ό Δρ Σιέλταν λέγει δχι στους νηστεύοντες ύπό τήν έποπτεία του αύξάνει βαθμιαίως το ήλιόλουτρο μέχρι της εικοστής ήμέρας τής νηστείας καί άπό τής εικοστής ήμέρας καί πέρα Ιλαττώνει τή διάρκειά του. Προσθέτει δμως δτι αύτός δ κανών δέν είναι απαράβατος. Γιατί σέ περιπτώσεις, βρήκε αναγκαίο νά έλαττώση τή διάρκεια τοϋ ήλιό- λουτρου καί πρδ τής εικοστής ήμέρας τής νηστείας, Ινώ σέ άλλες περιπτώσεις τό βρήκε πώς είναι δυνατόν νά έξακολουθήση νά αύ- ξάνη βαθμιαίως τή διάρκεια τού ήλιόλουτρου μέχρι καί τής τρια- κοστής ήμέρας τής νηστείας. Καί προσθέτει δτι δ έ ν π ρ έ π ε ι ν ά έ π ι τ ρ α π ή , σ έ κ α ν έ ν α ν η σ τ ε ύ ο ν τ α ν ά έ ξ α κ ο λ ο υ θ ή σ η τό ή λ ι ό λ ο υ τ ρ ο ώ σ π ο υ ν ά α ί σ θ α ν θ ή κ α τ ά π τ ω σ ι , ή έ ξ α σ θ έ ν ι σ ι , ή ν ε υ ρ ι κ ό τ η τ α , ή Ι ξ α ψ ι - έ ρ ε θ ι σ μ ό . ’Άρρωστοι πού υποφέρουν άπό νευρικές παθήσεις, είναι πολύ πιθανόν νά πάθουν κατάπτωσι άπό μιά λίγο πέραν τού δέοντος Ικθεσι στόν ήλιο. Στους ά σ θ μ α τ ι κ ο ύ ς , ένα ήλιόλουτρο περισσότερο άπ όσο πρέπει, μπορεί νά προκαλέση έναν άσθματικό παροξυσμό. Σέ κ α ρ δ ι α κ ο ύ ς , μιά άνάλογη Ικθεσι στόν ήλιο μπορεί νά προκαλέση κατάπτωσι στή λειτουργία τής καρδιάς. Υπερβολική Ικθεσις στόν ήλιο τοϋ φ υ μ α τ ι κ ο ϋ είναι γνωστό δτι προκαλεΐ αιμορραγία. Τό ύπερβολικής διαρκείας ήλιόλουτρο είναι πάντως επιβλαβής. Σύμφωνα μέ άλλες άπόψεις, κατά τή διάρκεια τής νηστείας τό ήλιόλουτρο μπορεί νά συνεχισθή μέχρι τής δεκάτης ήμέρας καί νά διακοπή τελείως μετά άπό αυτήν. Τό καλοκαίρι δέ, πρέπει νά γίνεται νωρίς τό πρωί, δταν ό ήλιος δέν είναι καυτερός. Δυόμιση ώρες μετά τήν άνατολή τοΰ ήλιου ατό Ιπίπεδο τής θάλασσας καθώς καί δυόμισυ ώρες πρό τής δύσεως του ήλιου ατό έπίπεδο τής θάλασσας είναι ή καλύτερη ώρα γιά ήλιόλουτρο.
Τό ήλιόλουτρο πρέπει νά αύξάνεται βαθμιαίως Αρχίζομε άπό 21 λεπτά τής ώρας τήν πρώτη μέρα, δηλαδή άπό 7 λεπτά έμπρός, πίσω, δεξιά καί άριστερά. Τό σώμα έντελώς γυμνό. Αύξά- νομε δέ τή διάρκειά του κατά 4 λεπτά κάθε μέρα. Τό μή Ικτιθέ- μενο στόν ήλιο ήμισυ τοϋ σώματος μποροϋμε νά τό σκεπάζωμε μέ Ινα ζακέτο, δταν δ καιρός δέν είναι άρκετά ζεστός. Τελειώνομε
8£
το ηλιόλουτρο περνώντας γρήγορα τό σώμα μέ μια πετσέτα βουτηγμένη σε κρύο νερό καί μισοστιμμένη. Επακολουθεί μια καλή εντριβή μέ χέρια στεγνά καί ντύσιμο. "Οταν δ καιρός δέν είναι αρκετά ζεστός, άνάβομε μι à θερμάστρα κατά τη διάρκεια τοϋ ήλιόλουτρου, του πετσετόλουτρου καί τής Ιντριβής.
ΚΑΚΗ ΓΕΪΣΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣΚατά τή διάρκεια τοϋ μεγαλύτερου μέρους τής νηστείας δ
νηστεύων νοιώθει μια πολύ άσχημη γεΰσι στό στόμα του. Τό μόνον πού έπιτρέπεται είναι να καθαριση τή γλώσσα μέ μια όδον- τόβουρτσα, μέ σκέτο νερό, χωρίς χρήσι οδοντόπαστας, ουτε χυμού λεμονιού ή άλλων ουσιών. Τή γλώσσα θά την καθαριση τό πρωί άλλα πάντοτε μετά τήν έπίσκεψι τοϋ έποπτεύοντος τή νηστεία θεράποντος, πού πρέπει νά ίδή τή γλώσσα δπως είναι μέ τό έπί- χρισμά της.
Καθώς προχωρεί ή νηστεία, ή γλώσσα καθαρίζει βαθμιαίως, κοκκινίζει άπό τήν άκρη καί πρός τά μέσα, ή άσχημη γεΰσις ύπο- χωρεΐ καί δ νηστεύων αισθάνεται γλυκό τό στόμα του καθώς πλησιάζει ή νηστεία πρός τό τέρμα της. Σ’ αύτό τό τελευταίο στάδιο τής νηστείας καί είδικά δταν συμπληρωθή ή κάθαρσις καί κοκ- κινίση ή γλώσσα, ή γεϋσις είναι πολύ πολύ ευχάριστη.
ΤΣΙΚΛΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΧΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΤΕΡΑ ΠΡΟ ή ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ. ’Απαγορεύεται ή μάσσησις άπό τόν νηστεύοντα είτε τσίκλας είτε μαστίχας. Αυτή ή συνήθεια είναι μιά πολύ κακή συνήθεια άρκετά επιβλαβής. Ό Δρ Σιέλτον στό βιβλίο του «FASTING AND SUN BATHING» γράφει: «Ηειραματικώς άπεδείχθη δτι ή μάσσησις γόμας (τσίκλας ή μαστίχας) προκαλεΐ παρεμπόδισι τών γαστρικών έκκρίσεων. Καί ή συνήθεια αύτή άντί νά δποβο- ηθή τήν πέψι, δπως πιστεύει ό λαός άκόμη καί έπαγγελματίες, στήν πραγματικότητα έπιβραδύνει τήν πέψι λευκωματούχων τροφών. Δεδομένου δτι κατά τή διάρκεια τής νηστείας δέν γίνεται πέψις, θά μπορούσε νά φανή δτι ή μάσσησις γόμας άπό τόν νηστεύοντα είναι χωρίς σημασία, άλλά αύτό πολύ άπέχει άπό τήν άλήθεια. Ή μάσσησις της δέν έξυπηρετεΐ κανένα χρήσιμο σκοπό. Δέν είναι παρά μία Ινδειξις άδυναμίας, πού ή βάσις της έθεμε-
83
λειώθη κατά τή βρεφική ηλικία καί κατά τά πρώτα χρόνια τής παιδικής ήλικίας, Οί μητέρες δίδουν στά βρέφη τους μποτίλιες, θήλαστρα, παξιμαδάκια ή κουλουράκια γιά νά μήν τίς άνησυχοΰν. Αργότερα στή ζωή, αυτό τό έργο βυζάγματος τών θηλάστρων τους καί τών κουλουριών τους προετοιμάζει τή μάσσησι τής γόμας ή του τσιγάρου. Ή μάσσησις γόμας είναι μιά διανοητική συνήθεια. Δέν υπάρχει καμία αμφιβολία δτι έξαντλεΐ τούς σιελογόνους αδένες. Όποιαδήποτε άσκοπη συνήθεια δέν φαίνεται πιθανόν νά. μπορή νά συνεχισθή άπό δποιονδήποτε άτιμωρητί. Ή μάσσησις γόμας βεβαιωμένως φθείρει τήν ένέργεια τοϋ άρρώστου καί ή ένέργεια πού σπαταλάται μέ αύτή τήν άσκοπη τακτική, μπορεί νά είναι, τουλάχιστον στις πολύ χαμηλές καταστάσεις ύγείας, άρ- κετή γιά νά σημειώση τή διαφορά μεταξύ άναρρώσεως καί θανάτου. Σέ δλα τά σοβαρά στάδια τής άρρώστιας καί κατά τή νηστεία έπίσης, είναι Ιδιαιτέρως ούσιώδες νά σταματήσουμε κάθε διαρροή ένεργείας καί δλες τίς πηγές έκνευρισμοΰ. Ή ένέργεια πρέπει νά συντηρηθή μέ κάθε δυνατό τρόπο. 'Ο νηστεύων πρέπει ασφαλώς νά άπέχη άπό τοϋ νά μασσά γόμα—μαστίχα, τσίκλες».
ΠΡΕΠΕΙ Ο ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΝΑ ΠΙΝΗ ΝΕΡΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ; Υπάρχει διαφωνία μεταξύ τών πρωτοπόρων τής φυσιοθεραπείας στό θέμα αύτό. Μέ βάσι τή θεωρία δτι τό άφθονο νερό ύποβοηθεΐ τήν άποτοξίνωσι τοϋ όργανι- σμοϋ δ Καθηγητής Λεβανζίν, δ Κάρριγκτον καί δ Μακφάντεν συνιστοϋν τήν πόσι άφθονου δδατος κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί είδικώς άπεσταγμένου, έστω καί άν ή νηστεύων δέν διψάει. Άντιθέτως μεγάλοι νηστειαθεραπευταί, δπως οί πρωτοπόροι ύγιει- νισταί Γκράχαμ, Τζένινγκς. Τράλλ, "Αλκοτ, Ντιούη καί δ σύγχρονος ’Αμερικανός νηστειοθεραπευτής Δρ Σιέλτον έκηρύχθησαν εναντίον τής χρήσεως άφθόνου δδατος κατά τή διάρκεια τής νηστείας, έφ’ δσον δ νηστεύων δέν αισθάνεται δίψα. Κατ’ αότούς δέν υπάρχει ούτε άνάγκη γιά τή χρήσι τόσο άφθόνου δδατος, ουτε εύεργεσία άπό τή χρήσι του. Τό πιόσιμο νεροΰ κατά τή διάρκεια τής νηστείας σάν ζήτημα ρουτίνας δέν συνιστάται. Μπορεί κανένας, λέγουν οί άνωτέρω θεραπευταί, νά έμπιστευθή στό ένστικτο τής δίψας γιά νά είπή στόν νηστεύοντα πότε θάπρεπε νά πιή καί πόσο. Πιές δταν διψάς. Μήν πίνης δταν δέν διψάς.
34
Ή απώλεια βάρους πατά τή νηστεία, δταν δυν χρησιμοποιείται νερό, είναι τρεις φορές ταχύτερη άπό την άπώλεια βάρους δταν κατά τή νηστεία χρησιμοποιείται νερό. Αυτό βοηθά στίς περιπτώσεις πού παρουσιάζουν οίδήματα καί στίς περιπτώσεις πα- χυσάρκων άτόμων πού νηστεύουν γιά νά ρίξουν άπλώς βάρος καί μικραίνει σημαντικά τή διάρκεια τής νηστείας. Ό Τάννερ Ικαμε μιά μεγάλη νηστεία καί κατά τΙς πρώτες 14 μέρες δέν Ιπινε διόλου μισό πάουντ ήμερησίως. Ό καθηγητής Κάρλσον λέγει: «ενας ένή- λίτρα = 454 γραμμάρια) τΙς ήμέρες πού δέν χρησιμοποιούσε νερό, ένώ από τήν δεκάτη πέμπτη ήμέρα πού άρχισε νά χρησι- μοποιή νερό τό χάσιμο τού βάρους κατήλθε σέ όλιγώτερο από μισό πάουντ ήμερησίως. Ό καθηγητής Κάρλσον λέγει «ενας ένή- λικος άνδρας πού ύποβάλλεται σέ νηστεία μπορεί νά ζήση άπό δεκαπέντε ώς είκοσι μέρες χωρίς νά πιή νερό». Δέν είναι ξεκάθαρα γνωστό έπΐ πόσο καιρό ένας πού νηστεύει μπορεί νά ζήση χωρίς νερό. «Έν τούτοις ό σκοπός μας», λέγει ό Δρ. Σέλτον, «δέν είναι νά καθορίσωμε έπί πόσο καιρό ένας νηστεύων μπορεί νά μείνη χωρίς νερό. Ό σκοπός είναι νά έξασφαλίσωμε στόν άρρωστο τις θεραπευτικές ένέργειες — λειτουργίες τής νηστείας καθώς καί τή δυνατότητα νά έπιτύχη τή συμπλήρωσί τους σέ δσο τό δυνατόν συντομώτερο διάστημα. Ό θάνατος μιας γυναίκας άπό άφυδάτωσι στήν Πολιτεία τής Νέας 'Γόρκης κατά τάς άρχάς τού 1950 καί στό τέλος νηστείας διαρκείας 30 ήμερων σάν συνέπεια τού δτι σέ δλη τήν περίοδο των τριάντα ήμερών τής νηστείας δ έ ν ή π ι ε δ ι ό λ ο υ ν ε ρ ό , δέν είναι μόνον ένα μάθημα σχετικά μέ τήν άνάγκη χρήσεως νερού κατά τή διάρκεια τής νηστείας, αλλά έπίσης καί μία προειδοποίησις γιά κείνους πού άπο- πειρώνται μιά μεγάλης διαρκείας νηστεία, χωρίς τήν κατάλληλη έποπτεία καί παρακολούθησι τής νηστείας. ’’Αν αύτή ή γυναίκα ήτο υπό τήν έποπτεία ειδικού πεπειραμένου νηστειοθεραπευτοΰ, δέν θά τής έπετρέπετο σέ καμιά περίπτωσι νά διαπράξη αύτό τό βαρύ σφάλμα».
Ό καθηγητής Έντμοντ Μπορντώ Σέκεύ, πού χρησιμοποιεί έπίσης μεγάλης διαρκείας νηστείες καί πού τό μνημειώδες έργο του «Ή ’Ιατρική τής Αύριον» θάπρεπε νά διαβαστή άπό δλους τούς αγγλομαθείς Ιατρούς μας, γράφει σχετικά μέ τή χρήσι νερού,
85
κατά τή διάρκεια της νηστείας: «Όλίγο νερό κατά τή διάρκεια τής νηστείας είναι πολύ καλό, γιατί βοηθεΐ τή διάλυσι τών σω- ρευμένων τοξίνων καί καθαρίζει τά εσωτερικά μέρη τού δργανι- σμού. Αύτοί πού άντιτίθενται στό πιόσιμο νερού ισχυρίζονται δτι ή νηστεία προκαλεΐ αύξημένη όξείδωσι στόν όργανισμό, πού καταλήγει στην κατανάλωσι τοξινών καί δτι τδ πιόσιμο νερού, δπως καί είναι συνέπεια, «σβύνει τή φωτιά».
Υπάρχουν έπιχειρήματα καί ύπέρ καί κατά αύτής τής ά- πόψεως. Κάθε πρόβλημα παρουσιάζει δύο πλευρές. Ή άπάντησις σέ κάθε περίπτώσι έξαρτάται άπό τδ συγκεκριμένο άτομο πού ύπο- βάλλεται σέ νηστεία. Υπάρχουν δργανισμοί πού έχουν υπερβολικά υγρά καί σ’ αύτές τίς περιπτώσεις θά ήταν τρέλλα νά δώ- σωμε καί άλλο ύγρδ κατά τή διάρκεια τής νηστείας, γιατί δ δργανισμδς έχει αρκετή δουλειά γιά νά άπαλλαγή άπδ τά ύγρά πού Ιχει ήδη. Άπδ τδ άλλο μέρος ύπάρχουν πρόσωπα μέ πολύ στεγνόξηρο όργανισμδ καί σ’ αυτές τίς περιπτώσεις είναι πολύ καλό πράγμα νά βοηθήσωμε τον δργανισμδ μέ δλίγο νερό. Άλλά αυτές οί περιπτώσεις είναι ή Ιξαίρεσις».
Στά όγδόντα τοίς έκατδ των άνθρώπων ύπάρχουν υπερβολικά υγρά πού συνήθως έχουν προκληθή άπδ ποσοτικές ύπερβολές. Γι’ αύτδ ή πείρα φαίνεται νά εύνοή αύτούς πού αποκλείουν τή χρη- σιμοποίησι άφθονου νερού, μέ έξαίρεσι τήν περίπτώσι πού άνα- φέραμε ανωτέρω. Τέτοιοι δργανισμοί δταν χρησιμοποιούν περιω- ρισμένο ποσδν υγρών, θά έχουν πολύ λίγα ούρα κατά τή διάρκεια τής πρώτης ήμέρας μιάς νηστείας καί αύτά θά έξαφανισθοΰν τελείως καθώς προχωρεί ή νηστεία. Σ’ αύτές τίς περιπτώσεις μπορούμε νά έπιτρέψωμε λίγο νερδ άλλά μόνον σέ πολύ μικρή ποσότητα κα ί. δχι τά γαλλόνια νερού πού συνιστοΰν μερικοί φυ- σιοθεραπευταί στις ΗΠΑ. Υπερβολικό πιόσιμο δδατος κατά τή διάρκεια μιάς νηστείας καταστέλλει πράγματι τή διαδικασία δ- ξειδώσεως στόν οργανισμό καί Ιπίσης προσθέτει έργασία στδν οργανισμό. Ό δργανισμδς κατ’ αύτδ τδν τρόπο παρεμποδίζεται ,νά χρησιμοποιηήση τά δικά του συσσωρευμένα ύγρά, τά δποΐα, στις περισσότερες περιπτώσεις, δέν είναι διόλου ζωτικά ή ώφέλιμα. Έν τούτοις, τδ άποτέλεσμα τής νηστείας είναι μεγαλύτερο άν δέν
86
λαμβάνονται υγρά. Το στέγνωμα τού οργανισμού στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι πολύ ώφέλιμο, γιατί πλεΐστοι άνθρωποι ϊχουν ύπερβολικά ύγρά χάρις στον ύπερσιτισμό πού κάνουν καί στη χρησιμοποίησι ύπερσυμπυκνωμένων (πλούσιων) τροφών».
Είναι καλό νά άντικαταστήσωμε αυτά τά πλεονάζοντα κα- τωτέρας ποιότητος ύγρά μέ τό χυμό φρούτου πού δίδομε μετά τη νηστεία. Συχνά παρετήρησα νά έπέρχεται στόν δργανισμό άρ- κετά ήλικιωμένων προσώπων, μιά πολύ μεγάλη άναγέννησις μέ τήν κατάλληλη νηστεία. Διάφορα συμπτώματα Ιπέρχονται. ’Επί παραδείγματι, τό χρώμα των μαλλιών α λ λ ά ζ ε ι , γίνεται πιό σκούρο, καθ’ δν χρόνον σέ περιπτώσεις φαλάκρας, φυτρώνουν καινούργια μαλλιά. Συχνά σέ ώρισμένες περιπτώσεις τά δ ό ν τ ι α α ν α ν ε ώ ν ο ν τ α ι . Μιά καλή νηστεία πού αρχίζει κανονικά καί πού τελειώνει κανονικά, πού άκολουθεΐται άπό κατάλληλη άνοικοδόμησι τού οργανισμού μέ άνωτέρας ποιότητος νέα ύλικά, συχνά επιτυγχάνει σχεδόν θαυματουργικές αλλαγές στόν δργανισμό. Τό παρετήρησα σέ πάρα πολλές περιπτώσεις».
Μιά μέση λύσις τού προβλήματος αύτοΰ τήν οποία καί ακολουθούμε είναι ή άκόλουθη: Ό νηστεύων μπορεί νά νηστέψη μέ ώφέλεια χωρίς νά πίνη διόλου νερό, άν δέν διψάη, έπί 2—3 μέρες. Άπό τήν 4η δμως ήμέρα πρέπει νά χρησιμοποιή 3—4 ποτήρια άπεσταγμένο νερό ήμερησίως Ιστω καί άν δέν διψάη/. Ά ν δέν τόν εύχαριστεΐ γευστικώς άς τό πάρει λίγο, λίγο, κατά τή διάρκεια τής ήμέρας γουλιά—γουλιά.
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΣΤΟ ΝΕΡΟ. 'Η γεύσις τού νερού κατά τή διάρκεια τής νηστείας δέν είναι εύχάριστη, πράγμα πού δφεί- λεται στήν άσχημη γεΰσι τού στόματος, λόγω τής άποτοξινώσεως. Σέ περιπτώσεις οί νηστεύοντες παραπονούνται δτι τό νερό είναι πολύ γλυκό καί ζητούν τήν άδεια νά προσθέσουν λεμόνι ή άλάτι ή άλλες ουσίες γιά νά κάμουν πιό εύχάριστη τή γεΰσι τού νερού. Τίποτε άπολύτως δέν πρέπει νά προστεθή στο νερό πού πίνομε κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Προσθήκη άλατιοΰ είναι κακοήθης Γιά τήν έξουδετέρωσι τής κακής γεύσεως τού στόματος έκεΐνο πού χρειάζεται είναι ή καθαριότης. Τά δόντια, ή γλώσσα καί τό
87
στόμα πρέπει νά καθαρίζονται (μέ βούρτσα μέ σκέτο νερό). ’Αλλά ή γλώσσα να μή βουρτσίζεται προτού έξετασθή άπδ τδν έπο- πτεύοντα τή νηστεία κάθε μέρα.
ΚΡΥΟ ΝΕΡΟ Τδ πολύ κρύο νερδ βλάπτει πάντοτε. ’Αλλά κατά τή διάρκεια τής νηστείας είναι Ιξαιρετικά βλαβερδ καί παρεμποδίζει άκόμη καί την πρόοδο τής νηστείας. Μπορούμε πάντως νά χρησιμοποιήσωμε απλώς δροσερό νερό.
ΥΠΟΚΑΥΣΜΟΙ, YΔΡΟΘΕΡ ΑΠΕΥΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ, ΕΦΙΔΡΩ- ΛΟΥΤΡΑ - ΑΤΜΟΛΟΥΤΡΑ - ΥΓΡΕΣ ΠΕΡΙΤΥΛΙΞΕΙΣ, ΠΡΟΚΑΗΣΙΣ ΕΜΕΤΟΥ ΜΕ ΑΦΘΟΝΟ ΝΕΡΟ, ΠΑΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ, ΠΙΟΣΙΜΟ ΑΦΘΟΝΟΥ ΝΕΡΟΥ, ΜΑΣΣΑΖ κλπ. ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ.
Ή ■ * ν α π .ν ο ή, πού σ’ δλη τή διάρκεια τής νηστείας ή στήν περισσότερη διάρκειά της ήταν δύσοσμη, γίνεται γλυκεία καί καθαρή,
Ή γ λ ώ σ σ α , πού ήταν άκάθαρτη καί έπίχριστη κατά τό μεγαλύτερο μέρος τής νηστείας, καθαρίζει καί άνακτά τό φυσιολογικό της ρόζ χρώμα χωρίς περιοχές έπίχριστες ή άλλου χρώματος.
Ή θ ε ρ μ ο κ ρ α σ ί α , πού κατά τή διάρκεια τής νηστείας ήταν ένδεχομένως υπέρ ή υπό τό δμαλό, έπιστρέφει ακριβώς στό φυσιολογικό δριο καί παραμένει σ’ αύτό.
"Ολα αυτά είναι ενδείξεις καί σημεία, δτι πρέπει νά στα- ματήση ή νηστεία. Προσθέτως σ’ αύτά, ό καθηγητής LEVANZIN αναφέρει καί ένα αίσθημα ευθυμίας - κεφιοϋ καί εξάρσεως σάν μιά έκδήλωσι δτι έφθασε ή στιγμή νά σπάσωμε τή νηστεία. Ό CARRINGTON περιγράφει θαυμάσια τά αισθήματα τού νηστεύ- οντος σ’ αύτό τό στάδιο· Στό βιβλίο του VITALITT, FASTINE AND NUTRITION Ζωτικότης, Νηστεία καί θρέψις, σελίς 644, λέγει: «’Επέρχεται ένα αιφνίδιο καί πλήρες ξανάνιωμα, Ινα
90
αίσθημα Ιλαφρότητος, ζωηρότητος - εύθυμίας καί καλή υγεία ξεχύνεται στό νηστεύοντα, σέ άκατανίκητα κύματα καί του φέρνει εύαρέστησι καί ένα γενικό αίσθημα εύεξίας καί κατοχής μιας υπεραφθονίας ζωτικότητας καί εύθυμίας»,
Κατά τόν Δρα Σιέλτον, «ή κυκλοφορία τοΰ αίματος βελτιώνεται όπως φαίνεται από την έπάνοδο τοΰ φυσιολογικού ρόζ χρώματος στα νύχια. Ή αύξημένη ταχύτης μέ την όποία τό αίμα ξα- ναρρέει πρός τό δέρμα δταν τό διώξωμε μέ πίεσι, είναι μιά άλλη ένδειξις του αποτελέσματος ξανανιώματος πού έπέρχεται στό τέλος τής νηστείας».
Ή κυριώτερη καί πιο σημαντική ένδειξις δτι πρέπει να σπά- σωμε τή νηστεία είναι ή Ι π ι σ τ ρ ο φ ή τ ή ς φ υ σ ι ο λ ο γ ι κ ή ς π ε ί ν α ς . "Ολες οί άλλες άνωτέρω ένδείξεις είναι δευτερευούσης σημασίας καί συχνά μπορεί νά μήν έμφανί- ζωνται μιά ή καί περισσότερες από αυτές τις δευτερεύουσες ενδείξεις δταν επανέρχεται ή πείνα. "Οταν παρουσιασθή δυνατή φυσιολογική πείνα, μεγάλη καί άκατανίκητη διάθεσις γιά δποιουδή- ποτε είδους τροφή καί δχι άπλή σκέψις δτι πρέπει νά φάμε γιατί πέρασαν αρκετές μέρες νηστείας, ή γιατί τό περιβάλλον μας μάς πιέζει νά φάμε γιατί αισθάνεται άνησυχία άπό τή συνέχισι τής νηστείας — δ νευρικός άδελφός ένός νηστεύοντος στό Παλαιό Φάληρο είχε δύο έβδομάδες νά κοιμηθή μέ τή σκέψι δτι δ άδελφός του έπαψε νά τρώη, κι’ ας βρισκόταν αυτός στους ’Αμπελοκήπους χωρίς νά Ιπικοινωνή διόλου μέ τό νηστεύοντα άδελφό του — δταν δηλαδή παρουσιασθή δυνατή λαχτάρα του δργανισμοϋ γιά κάθε είδους τροφή καί δχι άπλή φανταστική πείνα, πρέπει νά σπάσωμε τή νηστεία, έστω καί άν ή γλώσσα δέν καθάρισε άκόμη έντελώς.
ΣΠΑΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΣΤΑΓΜΟ ΚΑΙ ΣΪΖΗΤΗΣΙ ΟΤΑΝ ΕΠΑΝΕΑΘΗ ΔΥΝΑΤΗ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΕΙΝΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ ΤΡΟΦΗ ΕΝΟΣ, ΔΥΟ, ΤΡΙΩΝ ΕΙΔΩΝ. Ό Δρ Κάρρινγκτον τονίζει τά άκόλουθα, ατά δποΐα συμφωνεί πλήρως καί δ Δρ Σιέλτον: «Ή φυσιολογική πείνα καί μόνον αυτή είναι ή ένδειξις τοΰ τερματισμού τής νηστείας. Τό τε
91
χνητό σπάσιμο τής νηστείας, ή λήψις τροφής προτοϋ άκόμη έπα- νέλθη ή φυσιολογική πραγματική πείνα, γιατί δ άμαθής θεράπων νομίζει δτι δ νηστεύων άρρωστος «νήστεψε άρκετά», είναι μιά άπο- τροπιαστική προσβολή κατά τοΟ δργανισμοΰ πού τήν άποδοκιμά- ζομε μέ δλη τή δύναμι τής ψυχής μας».
Έν τούτοις, πολλές νηστείες σπάζονται πολύ νωρίς καί προτού δλοκληρωθή ή έργασία ξανανιώματος-άνανεώσεως τού δργα- νισμοϋ, λέγει δ Δρ Σιέλτον.
ΠΩΣ ΘΑ ΣΠΑΣΩΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΝΗΣΤΕΙΑ
Πρέπει νά σπάσωμε τή νηστεία μέ Ιξαιρετικά μεγάλη προσοχή, λαμβάνοντας ύπ’ δψι τδσο τή διάρκειά της δσο καί τήν κα- ταστασι τού νηστεύοντας. Ή τροφή πού πρέπει νά δώσωμε γιά νά σπάσωμε τή νηστεία πρέπει νά είναι ύ δ α ρ ή ς και πρδς αύτδ τό σκοπό χρησιμοποιούμε χυμό άπό φρέσκο ζουμερό φρούτο, τής εποχής κατά προτίμησι, δχι ψυγείου, άν έχωμε στή διάθεσί μας φρέσκο ζουμερό φρούτο τής έποχής καί στήν ανάγκη άπό φρούτο ψυγείου. ’Άν δέν έχομε, θά χρησιμοποιήσωμε κονσερβαρισμένο, διατηρημένο χυμό φρούτου.
Ό χυμός φρέσκου πορτοκαλιού, σταφυλιού, καρπουζιού, πού τόν σερβίρομε άμέσως μόλις τόν στίψωμε χωρίς νά τόν διατηρήσουμε στό ψυγείο γιά τό βράδυ ή γιά τό προσεχές γεύμα, είναι δ προτιμότερος χυμός γιά νά σπάσωμε τή νηστεία. Τό πρώτο εικοσιτετράωρο, άλλά μόνον άπό τις όκτώ τό πρωί ώς τις όκτώ τό βράδυ, δίδομε μισό ποτήρι χυμό διαλυμένο σέ μισό ποτήρι νερό, είτε άπε- σταγμένο είτε πηγής πού δέν περιέχει χημικά (χλώριο-φθόριο κ.ά.) Ή έκθλιψις τού χυμού νά γίνη σέ γυάλινο λεμονοστίφτη ή σέ έμα- γιέ ή γυάλινο σκεύος καί ουδέποτε σέ λεμονοστίφτη ή σκεύος άπό άλουμίνιο, πλαστικό, νάυλον ή μπακίρι. Τό χυμό σερβίρομε μέσα σέ γυάλινο ποτήρι ή έμαγέ, ή πορσελάνη καί δχι σέ ποτήρι άλουμίνιο ή μετάλλινο ή πλαστικό ή νάυλον. Γιατί ή Ιπαφή τών δυνατών δξέων τών φρούτων - χορταρικών μέ τό μέταλλο έπιφέρει διάλυσι τού μετάλλου έστω καί σέ έλάχιστο βαθμό, πού μάς προ- καλεΐ ζημία δταν περνά στήν κυκλοφορία.
Τά σκεύη άπό πλαστική ΰλη ή νάυλον περιέχουν φορμαλ-
92
δεύδη, μια τοξική ουσία πού διαλύεται καί στό κρύο νερό άκόμη καί μας κάνει έπίσης ζημία. Τήν χρησιμοποιούσαν στήν ’Αρχαία Αίγυπτο γιά νά κάμουν τά πτώματα μούμιες, ώστε νά διατηρούνται έπΐ χιλιάδες χρόνια. Ό χυμός πρέπει νά πίνεται σιγά-σιγά καί νά σιελώνεται καλά, άλλά δχι καί νά διαρκή τό πιόσιμό του πάνω άπό 5 λεπτά γιά κάθε ποτήρι χυμού.
Τή δεύτερη μέρα δίδομε ένα ποτήρι χυμό φρέσκου ζουμερού χωρίς νερό μέσα αύτή τή φορά, κάθε δύο ώρες. Τό χυμό πρέπει νά τδν παίρνωμε μέ μεγάλη γευστική ευχαρίστησι. Καί άν δέν μάς εύχαριστεΐ, νά παίρνωμε τό χυμό κάθε δύο, δυόμισυ, ή κάθε τρεϊς ώρες. "Ενα σύστημα πού άκολουθοΰν πλεΐστοι νηστειοθεραπευταί είναι νά δίδωμε χυμούς φρέσκων φρούτων, κατά τά άνωτέρω, ά- νάλογα μέ τή διάρκεια τής νηστείας. Σέ κάθε πέντε μέρες νηστείας αντιστοιχεί μιά μέρα χυμών. Έτσι, άν ή νηστεία διαρκέση 10 μέρες, πρέπει δταν σπάσωμε τή νηστεία νά δώσωμε χυμούς έπΐ 2 μέρες. ”Αν διήρκεσε 15 μέρες, νά δώσωμε χυμούς Ιπί 3 μέρες, άν διήρκεσε 20 μέρες, νά δώσωμε χυμούς έπί 4 μέρες, άν διήρκεσε 25 μέρες, νά δώσωμε χυμούς έπί 5 μέρες, καί άν διήρκεσε 30 μέρες, νά δώσωμε χυμούς έπί 6 μέρες καί οδτω καθεξής.
’Ατομικά άκολουθοΰμε τό άνωτέρω σύστημα μιας ήμέρας χυμών κάθε πέντε μέρες νηστείας μέχρι τήν εικοστή. Άλλά μετά τήν τετάρτη μέρα χυμών, τήν πέμπτη μέρα τήν κάνομε μεταβατική, δηλαδή δίδομε χυμούς φρούτου ένα μέ δύο ποτήρια κάθε 3 ώρες άπό τις 8 τό πρωί ώς τις 8 τό βράδυ, άλλά σέ κάθε γεύμα χυμών προσθέτομε καί λίγο στερεό φρούτο, δηλαδή στό πρώτο γεύμα χυμού παίρνομε καί μισό μήλο μ έκαλή μάσσησι, στό δεύτερο γεύμα χυμού παίρνομε ένα μήλο σέ πολύ καλή μάσσησι, στό τρίτο παίρνομε καί ένα άχλάδι, στό τέταρτο παίρνομε καί μιά τομάτα, καί στό πέμπτο παίρνομε ένα-δυό άχλάδια, ή ένα κομμάτι πεπόνι ή καρπούζι ή κεράσια ή φράουλες ή μούσμουλα ή βερύκοκα ή ροδάκινα, άναλόγως τών φρέσκων ζουμερών φρούτων πού υπάρχουν τήν έποχή τής νηστείας. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται τά μανταρίνια, τά μανταρίνια κλεμεντίνες, τά γκρέηπ φρούτ, τά άκτινίδια καί οί άνανάδες.
93
’Από τήν έπόμενη, τέλος, ήμερα καί έπί μία Ιβδομάδα δίδαμε μόνον φρούτα ζουμερά έποχής σέ 4 γεύματα κάθε 4 ώρες ένα γεύμα, ένα είδος φρούτο σέ κάθε γεύμα καί άν τά ζουμερά φρούτα έποχής είναι περισσότερα από 4, μπορούμε νά δώσωμε καί δύο είδη φρούτου στδ ίδιο γεύμα, άρκει νά μην άνακατέψωμε γλυκά μέ ξινά ή γλυκόξινα φρούτα. Καί άπδ τήν έπόμενη έβδομάδα δίδομε μιά πλούσια φρουτοδίαιτα μέ προσθήκη μιας σαλάτας μέ άγ- γούρι, τομάτα, λαδολέμονο ατό μεσημβρινό γεύμα. Δηλαδή, πρωΐ ένα μέ δυό ποτήρια ζουμερό φρούτο έποχής. Τό μεσημέρι, μιά ώρα πρό τού φαγητού, ένα-δυό ποτήρια χυμό άλλου φρούτου έποχής. Στό γεύμα, μετά μία ώρα παίρνομε έναν ώριμο άβοκάντο, ένα κομμάτι Ινδική καρύδα φρέσκια, άν ύπάρχει στήν άγορά, λίγα ώμά κάστανα, καμιά δεκαπενταριά έληές άνάλατες καί άν δέν έχομέ, ξαλμυρισμένες καλά, αφού τούς βγάλωμε τό κουκούτσι καί τις βάλωμε έπί 15—20 ώρες σέ νερό πηγής χωρίς χημικά μέσα., καί μιά σαλάτα μέ άγγούρι, τομάτα καί λαδολέμονο. Τό βράδυ μιά ώρα πρό τού δείπνου παίρνομε ένα μέ δύο ποτήρια φρε- σκοστιμμένο χυμό άλλου ζουμερού φρούτου έποχής, ή καί ψυγείου στήν ανάγκη. Καί μετά 1 ώρα, στό δείπνο, παίρνομε 50 ώς 100 γραμμάρια άμύγδαλα φρεσκοκομμένα, άφοΰ άφαιρέσωμε μέ χλιαρό καί δχι ζεματιστό νερό τό φλοιό τους, μέ καλή μάσσησι, ή φιστίκια Αίγίνης, ή κασιού νάτς, ή μακαντάμια νάτς, ή φουντούκια,, ή κουκουνάρια, ή καρύδια, αλλά σέ καμιά περίπτωσι άρά- πικα φιστίκια πού έχουν 70 γκρέηνς - κόκκους οόρικού όξέως καί είναι δσπριο καί δχι φρούτο. Καί μαζί παίρνομε καί 5—10 χουρμάδες ή μιά φούχτα σταφίδες ή 5—6 σύκα σπιτίσια δχι ά- ποστειρωμένα, δχι ασπρισμένα, δπως σύκα άποξηραμένα στόν ήλιο χιώτικα, ή ζεματισμένα γιά δευτερόλεπτα στό καυτό νερό, δπως τά σπιτίσια Κύμης. Αύτή τή δίαιτα μπορούμε νά τήν συνεχίσωμε έπί μακρόν, άκόμη καί διά βίου, μέ άπειρο κέρδος, γιατί δ άνθρωπος είναι ξεκάθαρα φρουτοφάγος. Καί άν δέν έχομε τή θέλησι νά τό κάνωμε, ή τό περιβάλλον μας δέν έχει κατανόησι μιας τέτοιας διαιτητικής άγωγής, άς προσπαθήσωμε νά συνεχίσωμε τήν άνω φρουτοδίαιτα έπί ένα τρίμηνο ή, τό άριστο, έπί ένα έξάμηνο. Καί ύστερα άς άκολουθήσωμε τούς ΒΑΣΙΚΟΓΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΓΤΙΚΗΣ ΑΓΩ-
94
ΓΗΣ, 'όπως περιγράφονται ατό βιβλίο μας ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΙΑΒΙΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ καί στο άλλο βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ καί τή διατροφή πού υποδεικνύεται έκεϊ. Καί μήν ξεχνάμε δτι δ γορίλλας, τό πιό δυνατό θηρίο τής ζούγκλας σέ μυϊκή καί νευρική δύναμι, μόνον ινδικές καρύδες τρώγει καί κάνα φρούτο. Δέν τρώγει σάρκες δ γορίλλας. Ή μυϊκή καί νευρική ρώμη δέν αποκτάται μέ σάρκες καί μέ πλούσιες τροφές, άλλα μέ τροφές πού διατηρούν καθαρό έλαφρώς αλκαλικό τό αίμα καί τα ύγρά τών ιστών καί καθαρές, άνοιχτές καί έλεύθερες τις άεροφόρες κυψελίδες τών πνευμόνων. Γιατί οί πνεύμονες είναι τό κύριο βργανο στό σώμα μας, δχι ή καρδιά.
Γενικά, μετά τή νηστεία καί μελλοντικά πρέπει νά άκολου- θήσωμε τούς νόμους τής δρθής διατροφής κατά τή Φυσική Άφάρ- μακο θεραπευτική, Ιστω κι’ αν προσθέσωμε καί άλλες τροφές. Γιατί τά διαιτητικά σφάλματα θά προκαλέσουν άνάλογες ένοχλή- σεις μέ τήν πάροδο τού χρόνου.
”Αν θέλωμε νά διατηρήσωμε καί άξιοποιήσωμε τά μεγάλα ευεργετικά καί άναγεννητικά άποτελέσματα τής μεγάλης νηστείας πρέπει νά προσέξωμε τή μελλοντική διατροφή καί ζωή μας. Δέν μπορούμε νά παραβαίνωμε τούς σοφούς νόμους τής Φύσεως μέ τήν έλαφρή σκέψι «άς φάω τώρα καί άν ένοχληθώ, άς είναι καλά ή νηστεία». Μέ τήν πάροδο τού χρόνου, οί δυνάμεις τού δργανισμού Ιλαττώνονται καί Ιρχεται μιά ώραία πρωία πού καί ή νηστεία, ύστερα άπό ζωή συνεχών παραβάσεων, μένει χωρίς άποτέλεσμα καί τό μοιραίο είναι έπί θύραις.
ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ. ’Απαγορεύεται νά σπάσω-
με τή νηστεία μέ ζωικές τροφές — κρέας, ψάρι, τυριά, αδγά, κον- σερβαρισμένα τρόφιμα, σσκολάτες, δσπρια κλπ., γιατί έκθέτομε τήν ύγεία μας σέ σοβαρό κίνδυνο.
”Αν ή μεγάλη νηστεία παρουσιάζει δυσκολίες, ή έπιστροφή άπό αότήν είναι άκόμη πιό δύσκολη καί ή έποπτεία της άπό θεράποντα προσκείμενο στήν ’Επιστημονική Νηστειοθεραπεία μέ
στική άπόλαυσι πού είχε, έπηκολούθησε έντερΐτις μέ πυρετό καί χρειάσθηκαν πέντε ακόμη μέρες πλήρους νηστείας για νά Απαλλαγή από την εντερίτιδα, αύτή τή φορά. Σέ μια άλλη περίπτωσι νηστείας 29 ημερών είχαμε διάρροια μετά τή λήψι τροφής άπό κάποιες διαιτητικές παραβάσεις πού έτακτοποιήθη μέ μιά μικρή διήμερη νηστεία αλλά πού ξαναενεφανίσθη μετά λίγες μέρες γιά τούς αύτούς λόγους τών διαιτητικών παραβάσεων —δ ύπερσι- τισμός είναι μεταξύ αυτών επίσης— γιατί τό περιβάλλον ήθελε νά δυναμώση γρήγορα δ νηστεύων. Κατά τήν έμφάνισι τής διάρροιας γιά δεύτερη φορά, απουσιάζαμε καί δ νηστεύων μετεφέρθη σέ κλινική δπου του έγιναν δρροί, διατροφή μέ ζωϊκές πλούσιες τροφές κλπ., μέ τήν δικαιολογία δτι είχε χάσει δ δργανισμός δλο του τό λεύκωμα άπό τή νηστεία. Τό Αποτέλεσμα ήταν δτι έμφα- νίσθηκαν σοβαρά οιδήματα πού έξηκολούθησαν νά υπάρχουν έπί Αρκετά μακρό χρονικό διάστημα.
Καί μία άλλη περίπτωσις. Μάς έφεραν άπό έπαρχία έναν άρρωστο πού είχε ούρια καί σάκχαρο σέ δυσθεώρητα δψη, έγκα- ταλελειμένο πλέον ώς Ανίατο, καί μέ ψυχονευρωτική κρίσι γιατί δέν είχε έπίγνωσι τόπου καί χρόνου καί ζοϋσε στό παρελθόν καί σέ άλλη ήπειρο, ευρισκόμενος κατά τό σώμα στήν Ελλάδα. Είχε χάσει ταυτοχρόνως τήν ικανότητα γραφής καί είχε πίεσι 25. Τόν ύποβάλαμε σέ μία νηστεία Απόλυτη μέ νερό μόνον, διαρκείας 25 ήμερών. Πρός κατάπληξι του έποπτεύοντος ιατρού, τό σάκχαρο καί ή ουρία έπανήλθαν στό φυσιολογικό καί ό άρρωστος δχι μόνον έπέζησε Αλλά καί έπανήλθε στόν παρόντα χρόνο, έγινε καί πάλι διανοητικώς δμαλός άνθρωπος, Ανέκτησε καί τήν Ικανότητα τής γραφής καί έγραψε τό πρώτο του γράμμα στό παιδί του πού βρισκόταν στήν ’Αμερική δστερα άπό μακρά διακοπή Ιπικοινωνίας μαζί του λόγω Αδυναμίας γραφής. Ταυτόχρονα ή πίεσις κατήλθε στά 13. Τού δώσαμε δδηγίες καί έπέστρεψε στό χωριά του στήν έπαρχία. "Γστερα Από ένα διάστημα είχε μιά μικρή ψυχονευρωτική κρίσι γιά τήν όποία έν πάση περιπτώσει έχρειάζετο Σαηεvu τόλοτζυ. Οί γιατροί τού χωριού πού έκλήθησαν, τού μέτρησαν τήν πίεσι καί δταν τού βρήκαν σέ ήλικία 70 έτών πίεσι 13 πού ήταν έντελώς φυσιολογική μετά τήν προηγηθεΐσα νηστεία τών 25 ήμερών πού έδιωξε τά Ανόργανα άλατα καί τή σκληρυντική κατά-
97
στασι, του έκαμαν όρρούς καί υπερσιτισμό μέ άφθονες πλούσιες ζωικές τροφές καί του έδωσαν φάρμακα μέ άποτέλεσμα νά χαθή κατά τό πλεΐστον τό κέρδος καί ή ευεργεσία από τή μέ τήν 25ν- θήμερη νηστεία κάθαρσι.
Σπάσιμο τής νηστείας σέ προχωρημένο μέν στάδιο άλλα προτού έπανέλθη ή φυσιολογική πείνα ή προτού ροδίση τελείως ή γλώσσα κατά τις ανωτέρω διακρίσεις καί διευκρινίσεις, μπορεί νά άκολουθηθή άπό έντονη άντίβρασι τού όργανισμοΰ καί αύτό συμβαίνει συνήθως, μέ έμετό μέ τόν όποιο τό σώμα διώχνει τήν πρόωρα είσαγομένη τροφή πού δέν είναι ακόμη σέ θέσι νά χω- νέψη. Καί μόνον δταν ύστερα άπό μερικές μέρες έπανέλθη ή φυσιολογική πείνα, σταματούν οί έμετοί καί ό άρρωστος δέχεται ευχαρίστως τροφή πού τήν άπολαμβάνει ταυτοχρόνως.
Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη προσοχή καί μεγάλη σύνεσις κατά τό σπάσιμο μιας μεγάλης διαρκείας νηστείας καί κατά τή διατροφή πού θά άκολουθηθή τις πρώτες 20—30 μέρες μετά τό σπάσιμο τής νηστείας. Υπάρχει μιά τάσις στόν νηστεύοντα νά παρατρώη καί υπερσιτίζεται, δχι μόνον γιατί πεινάει δυνατά, αλλά άκόμη καί γιατί έπιθυμεΐ νά άνακτήση γρήγορα τό βάρος πού έχασε. Καί τό χειρότερο, οί φίλοι του καί οί οίκειοι του, τό περισσότερο άπό άγνοια καί άπό κακώς νοούμενη στοργή τόν βιάζουν νά φάη γιά νά άνακτήση γρήγορα βάρος καί έμφάνισι καί τόν αναγκάζουν νά παραβή τις αυστηρές έπί τού θέματος όδηγίες τού θεράποντος,. Αύτός είναι ό λόγος γιά τόν όποιο Ιπι- μένομε μιά μεγάλη νηστεία νά γίνεται έξω άπό τό σπίτι καί μακρυά άπό τό συγγενικό καί φιλικό περιβάλλον τού νηστεύοντας καί μέ δσο τό δυνατόν λιγώτερη έπικοινωνία μέ φίλους καί συγγενείς έκτός ένός ή δύο οικείων, πού έχουν κατανοήσι της νηστει- ρθεραπείας—Φυσιοθεραπευτικής ’Αγωγής. Σέ πολλές περιπτώσεις νηστειοθεραπειών πού έποπτεύσαμε, συγγενείς καί φίλοι τού νηστεύοντας, ήσκησαν κάθε είδους ψυχολογική πίεσι έπί τού νηστεύοντας γιά νά τόν. έξαναγκάσουν νά διακόψη τή νηστεία, γιά τήν άξια καί σημασία τής όποιας αυτοί οί καλοθεληταί συγγενείς καί φίλοι ήσαν έντελώς άπληροφόρητοι.
Ή πείρα δλων τών μεγάλων νηστειοθεράπευτών καί ή άτο-
98
μική δική μας πείρα είναι, δπως λέγει δ CARRINGTON καί -τονίζει ό Δρ. SHELTON δτι «ύστερα άπδ μια μεγάλη νηστεία δ νηστεύσας έχει μια τρομερή βουλιμία για φαγητδ καί τδ φαγητό του πρέπει νά τεθή υπό αύστηρδ έλεγχο μέ κάθε θυσία κατά τις πρώτες μέρες κατά τις δποΐες διαρκεΐ αύτή ή βουλιμία». Καί δ GARRINGTON προσθέτει δτι «μετά τις πρώτες λίγες μέρες ή μεγάλη αύτή βουλιμία αν τεθή ύπδ έλεγχο, θά έξαφανισθή -καί δέν θά επανεμφανισθή». Χαρακτηρίζει δέ τήν περίοδο αύτή ώς « έ π ι κ ί ν δ υ ν η π ε ρ ί ο δ ο » καί προσθέτει, δτι, μιά καί πέρασε ή περίοδος αύτή δέν υπάρχει πιά έπιθυμία «γιά τδ μεγάλο δγκο, γιά τη μεγάλη ποσότητα τροφής πού ύπήρχε προηγουμένως». Προσθέτει επί πλέον οτι παρατηρεΐται έπίσης «άπου- σία τής πρδ τής νηστείας ύπαρχούσης «βουλιμίας» γιά ζεστά, άρωματώδη άπδ καρυκεύματα,φαγητά ή διεγερτικά κρέατα».
«Ή περίοδος τής δυνατής πείνας μετά τή νηστεία διαρκεΐ», κατά τδν Δρα Σιέλτον, «!πί δύο καί πλέον εβδομάδες. Κατά τδ διάστημα αύτδ δ νηστεύσας παραπονεΐται διαρκώς δτι δέν του δίδουν άρκετδ φαγητό. Θά κερδίση σέ δύναμι, καί σέ βάρος, θά αισθάνεται γενικώς καλά, άλλά θά ύπάρχη αύτή ή έπίμονη άξί- ■ωσις γιά περισσότερη τροφή. Δέν είναι συνετό νά προσπαθήσωμε νά ίκανοποιήσωμε αύτή τήν άξίωσι. ’Άν τδ κάμωμε, αύτδ θά δδηγήση άπαρεγκλίτως σέ ύπερσιτισμδ καί συχνά σέ άνωμαλίες. Αύτή, ή άξίωσι γιά τροφή θά ικανοποιηθή μέ μετρία ποσότητα τροφής έπί δύο έβδομάδες ή καί λιγώτερο στις πλεΐστες περιπτώσεις, μετά τήν πάροδο τών όποιων ό νηστεύσας δέν θά ένοχληθή πλέον άπδ τήν έπίμονη πείνα. Νηστεύοντες πού άρνοΟνται νά θέσουν ύπδ έλεγχο τδ φαγητό τους κατά τή διάρκεια αύτης τής περιόδου καί άντιθέτως τρώνε κρυφά καί γεμίζουν τήν περιεκτικότητα τού στομάχου τους, συνήθως άνακτοΰν βάρος πολύ γρήγορα, τδ πρόσωπο καί άλλα μέρη του σώματός τους έξογκώνονται—φουσκώνουν, ένδειξις μιάς καταστάσεως δπου έχει άπορροφηθή καί συγκρατηθή στδν όργανισμδ πολύ νερό, καί σέ δλες τις περιπτώσεις χάνουν ένα μεγάλο μέρος άπδ τά εύεργετήματα πού πήραν άπδ τή μεγάλη νηστεία. Οί άρρωστοι πού παρουσιάζουν τή μεγαλύτερη δυσκολία μετά τήν νηστεία είναι αύτοί πού είναι άνή- συχοι νά κερδίσουν βιαστικά βάρος. Τδ'νά κερδίσουν βάρος συχνά
θθ
καταντά μιά έμμονη ιδέα σ’ αύτούς. Ζητούν μεγάλες ποσότητες τροφών, στενοχωροΰνται γιατί δέν κερδίζουν βάρος γρηγορώτερα καί γρήγορα γίνονται λαίμαργοι, καί ματαιώνουν—άνατρέπουν τδν ίδιο τδ' σκοπό τους, την έπιδίωξί τους, μέ ύπερσιτισμό, στε- νοχώρια-άνησυχία καί νευρικότητα».
«’Αφού πια περάση έπιτυχώς ή άρχική περίοδος τής έπί- μονης πείνας δ στόμαχος φαίνεται νά μένη ικανοποιημένος μέ όλιγώτερη τροφή. ”Λν δ νηστεύσας άρρωστος κοντρολάρη τδν έαυτό του καί τήν πείνα του κατά τήν περίοδο αύτή δλα θά πάνε καλά κατόπιν».
Κατά τδν καθηγητή RUSSEL CHITTENDEN καί τους άλλους μεγάλους νηστειοθεραπευτές, ή μεγάλη νηστεία καταστρέφει τη βουλιμία γιά άφύσικες ουσίες στή διατροφή καί γιά μεγάλες ποσότητες τροφής πού υπήρχε πρδ τής νηστείας καί δ νηστεύσας ικανοποιείται μέ κανονική ποσότητα τροφής καί μέ φυσικές τροφές.
ΤΡΟΦΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ
Κατά τδν Δρ. SHELTON «ή τροφή πού θά χρησιμοποιήση δ νηστεύσας μετά τή νηστεία πρέπει νά είναι ή άρίστη άπδ άπό- ψεως θρεπτικής ποιότητος». Κατά κανόνα, ή μεταβατική περίοδος άπδ τήν ήμέρα πού θά σπάσωμε τή νηστεία ώς τήν ήμέρα πού θά έπανέλθωμε στήν πλήρη διατροφή, κατά τήν δποία αύξάνομε βαθμιαίως καί τδ είδος καί τδ ποσδν τών τροφών είναι ίσης διάρκειας μέ τή διάρκεια τής νηστείας. Π.χ. άν ή νηστεία διήρκεσε 20 μέρες, μόνον είκοσι μέρες μετά τδ σπάσιμο τής νηστείας θά έπιτραπή στδν νηστεύσαντα νά έπανέλθη στήν πλήρη διατροφή» τροποποιημένη επί τδ έπιστημονικώτερο σύμφωνα μέ τίς βασικές αρχές δρθής διατροφής καί έπιστημονικοϋ συνδυασμού τροφών πού δίδει ή Φυσική Άφάρμακος θεραπευτική πού περιγράφομε στδ βιβλίο μας ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ κλπ. καί στδ βιβλίο μας ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΓ- ΜΑΤΟΣ.
Πρέπει νά προσθέσωμε δτι είναι έπικίνδυνη ή χρήσις φαρμάκων, ένέσεων, κλπ. κατά τή διάρκεια τής νηστείας καί αδτδ
100
πρέπει νά Ιχουν ύπ’ δψιν τους οΐ θεράποντες τοΰ νηστεύοντος σέ περίπτωσή πού γιά δποιονδήποτε λόγο θά τούς ζητηθή φαρμακευτική έπέμβασις.
Τί ένδεικνύεται τώρα σέ περίπτωσι πού δ άρρωστος ή καί δ ύγιής πού έπιθυμεί νά Αποτοξινωθή προληπτικώς για νά άποφόγη την αρρώστια — αύτό είναι τδ άριστο — δέν μπορεί νά κάμη μεγάλη νηστεία λόγω Αντενδείξεων του δργανισμοϋ, δπως π.χ. καρδιακή πάθησις, φόβος τής μεγάλης νηστείας, ή δ άρρωστος Ιχει περιβάλλον πού «λιποθυμάει» καί στδ άκουσμα μόνον τής μεγάλης νηστείας, ή λόγφ έργασίας ή οικονομικών δυσχερειών δέν τού Ιπιτρέπεται Απουσία άπό τήν έργασία του;
Ή άπάντησις είναι ή άκόλουθη: Τδ Ιργο, τδ μεγάλο καί πολυποίκιλο Ιργο τής βαθύτατης καθάρσεως του δργανισμοϋ πού επηρεάζει καί τδν ψυχοδιανοητικδ παράγοντα, καί τής Αναγεν- νήσεως τών κυττάρων, πού έπιτυγχάνει ή μακράς καί μέχρι πλήρους καθάρσεως νηστεία, δέν μπορούμε νά τδ επιτύχωμε μέ άλλα μέτρα, ούτε νά θεραπεύσωμε μέ αυτά βαρειές έκφυλιστικές Αρρώστιες, έκτδς άν δ κυριώτερος παράγων τής Αρρώστιας είναι συμπίεσις νεύρων λόγω έλαφράς μετατοπίσεως τών πρώτου καί δευτέρου αύχενικών σπονδύλων, δτε ή χειροπρακτική έπέμβασις Ιχει τδν λόγον καί αυτή μπορεί νά έπιτύχη Αποτελέσματα πού φθάνουν τδ αυτόχρημα θαυματουργικό.
Ινα είδος, άτμοβρασμένα ή ψητά ή άπλομάγειρέυμένα χάρτα, δυό· τρία είδη, μέ λίγο λαδολέμονο, λίγες πατάτες ψητές ή άτμοβρα- σμένες μέ τό φλοιό τους, ή λίγο μαΰρο σιταρένιο ψωμί άνάλατο,, μέ δλο'τό πίτυρο μέσα, καί λίγα κάστανα. Μετά 5 ^ 6 ώρες, Iva. δεύτερο, βραδυνό φαγητό άπό άποκλειστικώς ώμές τροφές, σαλατικά ώμά 3—4 είδη, Iva είδος ώμών άποξηραμένων καρπών — σϋκα ή σταφίδες ή χουρμάδες ή δαμάσκηνα, που τά Ιχομε μουσκέψει άποβραδύς, καί πίνομε καί τό σιρόπι τους — καί ινδική, καρύδα φρέσκια, δταν βρίσκομε, ή Iva άβοκάντος, πού είναι πολύτιμη τροφή, «φρέσκο βούτυρο των φυτοφάγων» τό όνομάζουν. Μιά ώρα πριν τό μεσημβρινό φαγητό καί μιά ώρα πριν τό βραδυνό· πίνομε άνά Iva ποτήρι χυμό φρεσκοστιμμένο ζουμερού φρούτου· έποχής, πού τό άλλάζομε άπό γεύμα σέ γεύμα. Στό βραδυνό φαγητό προσθέτομε έπίσης καί Iva είδος ξηρούς καρπούς, ώμσύς, 50· ώς 100 γραμμάρια ψίχα, ή 50—100 γραμ. ξαλμυρισμένο τυρί φέτα καί 10—15 έληές ξαλμυρισμένες.
Κατά τό μήνα αύτό, κάνομε μιά μέρα κάθε έβδομάδος φρουτοδίαιτα, 4 γεύματα κάθε 4 ώρες άπό μισό κιλό φρούτο σέ κάθε γεύμα — φρούτα ώμά πάντα — καί μιά άλλη μέρα τής έβδομάδος κάνομε άπόλυτη νηστεία χωρίς νερό κατά προτίμησι ή μέ πολύ λίγο νερό χωρίς χημικά άπολυμαντικά μέσα, νερό πηγής καθαρό.
Στή συνέχεια κάνομε δεύτερο μήνα φρουτοδίαιτα μέ δλα τά άνωτέρω τού πρώτου μηνός, μέ τη διαφορά δτι παραλείπομε τούς, ξηρούς καί τούς άποξηραμένους καρπούς καί άφαιροΰμε τά μαγει- ρευμένα ψητά ή άτμοβρασμένα χόρτα, βάζοντας στή θέσι τους δ- λων των ειδών ώμά τρυφερά χόρτα καί σαλατικά, δπως στό βραδυνό φαγητό. Στό δεύτερο μήνα κάνομε δίς τής έβδομάδος νηστεία άπόλυτη, σέ χωριστές ημέρες, δχι συνεχείς, χωρίς νερό ή μέ λίγο νερό, άπεσταγμένο κατά προτίμησι. ’Ακολουθεί, τέλος, ενας τρίτος μήνας πού επαναλαμβάνομε τόν δεύτερο μήνα, μέ τή διαφορά δτι. στήν άρχή κάθε δεκαπενθημέρου κάνομε μιά νηστεία αποκλειστική χωρίς νερό ή άπεσταγμένο νερό, διάρκειας τριών ήμερων και άπό τόν τέταρτο μήνα συνεχίζομε δπως καί τόν πρώτο:μήνα. Τόν τρίτο μήνα επαναλαμβάνομε κάθε τετράμηνο καί στό τέλος του έπανερχόμεθα πάλι στόν πρώτο μήνα.
102
Μετά τό τέλος τοΰ τρίτου μηνάς, μπορούμε να προσθέσωμε στο πρωινό φαγητό και ένα ποτήρι άβραστο γάλα άπό υγιές ζώο, που τό σιελώνομε καλά. Μετά .τούς πρώτους έξη μήνες μπορούμε να προσθέσωμε, χωρίς καί νά είναι απαραίτητο, 100 γραμμάρια ψάρι ψητό στό βραδυνό φαγητά, δίς τής έβδομάδος. Μέ τή διαφορά δτι δταν πάρετε γάλα, δέν θά πάρετε τήν ϊδια μέρα στό ίδιο ή σέ άλλο φαγητό ξηρούς καρπούς.
’Αερόλουτρα, ήλιόλουτρα, αναπνοές βαθειές καί ρυθμικές, Αναπνοές συγκρατήσεως, Ασκήσεις βαθειάς χαλαρώσεως, Ινα άτμό- λουτρο - έφιδρώλουτρο κάθε 4 μέρες ή μιά φορά την έβδομάδα, ένας υποκλυσμός μέ σκέτο ζεστό νερό καί τό χυμό ένός λεμονιού μέσα κάθε μέρα τό πρώτο δεκαήμερο — πρό του φαγητού, φαγητό μιά ώρα τουλάχιστον μετά τόν υποκλυσμό — κάθε δεύτερη μέρα τό δεύτερο δεκαήμερο καί κάθε τρίτη μέρα τό τρίτο δεκαήμερο τοΰ πρώτου μηνάς, άπαραιτήτως δέ δταν γίνεται νηστεία μέ νερό κάθε μέρα νηστείας, περίπατος καί ζωή στό ύπαιθρο* δσο τό δυνατόν περισσότερο καί τήρησις δσων γράφομε λεπτομερώς στό βιβλίο μας «Βασικοί Κανόνες ’Ορθής Διατροφής καί Διαβιώσεως» συμπληρώνουν τήν ανωτέρω ήπια Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή.
Κάθε φθινόπωρο μιά σταφυλοθεραπεία, δπως τήν περιγρά- φομε λεπτομερών στό βιβλίο μας ΟΔΗΓΟΣ ΓΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΓΣ, διαρκείας 3—4 έβδομάδων.
Σέ έποχή πού δέν υπάρχουν σταφύλια, ανάλογη φρουτοδίαιτα, μπορεί νά γίνη μέ καρπούζι ή μέ κεράσια ή μέ πεπόνι ή μέ πορτοκάλια γλυκόξινα. Κατά προτίμησι μέ γλυκά φρούτα. Τά φρούτα ώμά καί καλά ώριμασμένα.
Μιά γαλακτοδίαιτα, μέ ώμό άβραστο, άπό υγιές ζώο γάλα, έχει πολύ καλά άποτελεσματα σέ ώρισμένες παθήσεις.
Μιά μόνο μέρα τήν εβδομάδα νηστεία χωρίς νερό κατά προ-
103
τίμησι, είναι Ινα θαυμάσιο βοήθημα ύγείας καί μπορείς να τό συνέχισης διά βίου. «Λευκή ήμέρα τής έβδομάδος» τήν λένε οΕ Γάλλοι, καί οί Γαλλίδες τήν χρησιμοποιούν γιά τήν ¿μορφιά τους, γιά τή σιλουέτα τους. "Αν πρόσθεσης καί μιά μέρα φρουτοδίαιτα, τόσο τό καλύτερο.
Δοκίμασε καί γράψε μας τά αποτελέσματα στήν περίπτωσίσου.
«Ή γνώσις σέσωκέ σε». Σοΰ τήν δώσαμε χωρίς έπιφυλάξεις καί υπολογισμούς. Χρησιμοποίησέ την μέ σύνεσι καί συνέπεια καί τό κέρδος, τεράστιο διά βίου κέρδος ύγείας, θά είναι δικό σου καί των δικών σου. Έργάσου. "Αν έχης βουλητική νωθρότητα καί δέν μπορείς ν’ άρχίσης ή νά συνέχισης τούς νόμους τής δρθής διατροφής, διαβιώσεως καί δρθής θεραπευτικής άγωγής, ή Σαηεντό- λοτζυ θά σέ βοηθήση ν’ άποκτήσης τή βουλητική δύναμη καί αποφασιστικότητα πού σού λείπει. Τό Κώρς τής 'Ομαδικής Σαηεντό- λοτζυ - Διανοητικών, πού είναι προσιτό στόν καθένα καί σέ ώρες πού εξυπηρετούν τόν καθένα, σου προσφέρεται. Διάβασε τό βιβλίο μας ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΤΖΪ, πού κυκλοφορεί συντόμως, καί τό βιβλίο τού Δρος L. RON HUBBARD: ΣΑΗΕΝ- ΤΟΛΟΤΖΓ - ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ καί μή χάνεις χρόνο. Έπωφελήσου. Ζούμε στήν Ιποχή τής ατομικής ένεργείας καί ή Σαηεντόλστζυ είναι τά κορύφωμα αύτής τής έπο- χής. Χρησιμοποίησέ την. Ή ατομική πείρα, ή άτομική έφαρμογή είναι δ μόνος τρόπος γιά νά μάθης τήν αξία αύτού πού σου προσ- φέρεται θορυβωδώς ή άθορύβως. Χρησιμοποίησε τή δική σου πείρα καί μήν άκούς τί λένε σι άλλοι πού δέν έχουν Ιδέα τού θέματος, ή είναι ανώριμοι ψυχικά καί οΕ πνευματικές αλήθειες είναι πάνω άπό τις δυνατότητές τους ή Ιχουν συμφέροντα πού θίγονται καί προσπαθούν νά πνίξουν τά καινούργια πού άπειλοϋν τό «κατεστημένο» τους. Φωτίσου πρώτα δ ίδιος, γιά νά μπορέσης νά φωτίσης τούς άλλους ύστερά.
"Απειρα μπορεί ν’ αλλάξουν στή ζωή σου μέ τήν έπιστήμη αυτή τής Ί κ α ν ό τ η τ ο ς , πού αγκαλιάζει στίς συνέπειές της δλες τίς σφαίρες τής άνθρωπίνης ζωής, ακόμη καί τήν οικονομική, επαγγελματική, οικογενειακή, κοινωνική Ιπιτυχία καί τήν ύγεία βασικά,, υγεία πνεύματος καί σώματος, δργανική καί ψυχο-
104
διανοητική. Διάβασε τις 100 έπιστολές τών εύεργετηθέντων μέ τήν Σαηεντόλοτζυ διακεκριμένων προσωπικοτήτων στό βιβλίο μας ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΣΑΗΕΝΤΟΑΟΤΖΓ.
Διάβασε Ιπίσης τή σωρεία των έπιστολών ανιάτων πού έθερα- πεύθησαν μέ Χειροπρακτική καί Φυσιοθεραπευτική, στβ βιβλίο μας ΟΔΗΓΟΣ ΓΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΑΟΓΣ. Θά μάθης πολύτιμα πράγματα από τις έπιστολές αυτές γιά τήν υγεία καί τήν προστασία της, τή δική σου καί των δικών σου.
τό μαρτύριο αυτό. Πολλές φορές αύτά τα χρόνια έμεινα έντελώς νηστική, γιατί λόγω των φριχτών πόνων δέν μπορούσα νά βάλω τίποτε στο στόμα μου και έπΐ δέκα καί δεκαπέντε μέρες, “Εκαμα τα πάντα καί δεκαπέντε μέρες ένοσηλεύθηκα καί στδ Νοσο- κομείον «Εύαγγελισμός» χωρίς καμμία άνακούφισι, καμμία θεραπεία. Ή ζωή μου είχε καταντήσει αληθινό μαρτύριο καί έπί- μονα σκεπτόμουν τόν θάνατο σαν μοναδικό μέσο άπολυτρώσεως από τα βάσανά μου. Οί πόνοι έσυνεχίσθησαν δλα αυτά τά χρόνια μέ την ίδια εντασι μέχρι τόν Δεκέμβριο του 1954 δτε προσέφυγα στόν έπιστήμονα Φυσιοθεραπευτήν κ. Δημ. Χρόνην, δ όποιος μετά από ιατρική γνωμάτευσι καί ύπό ιατρική παρακολούθησι, μου έ- φήρμοσε Φυσιοθεραπεία καί δίς της έβδομάδος Χειροπρακτική στόν πρώτο καί δεύτερο αύχενικό σπόνδυλο πού, δπως έδειχναν οί άκτινογραφίες πού έβγαλα, παρουσίαζαν μιά έλαφρά μετατόπισι. Ύπεβλήθην σέ πλήρη νηστειοθεραπεία πίνοντας μόνον άπεστα- γμένο νερό έπί (29) είκοσι έννέα μέρες, μέ ύποκλυσμό μιά φορά τήν ήμέρα καί άλλα φυσιοθεραπευτικά μέτρα, ήλιόλουτρα, άερό- λουτρα, βαθειές αναπνοές, άναπνοές συγκρατήσεως καί ρυθμικές αναπνοές.
Κατά τή Φυσιοθεραπεία ή μακρά νηστεία είναι ό μόνος άπο- τελεσματικδς τρόπος θεραπείας τών συμφύσεων. Καί πραγματικά τήν εικοστή πρώτη ήμέρα τής νηστείας αίσθάνθηκα κάτι νά σπά- ζη στήν περιοχή τών πόνων, φώναξα δυνατά καί μέ άκουσε δλο τό ξενοδοχείο, «έσπασε» καί άμέσως κατάλαβα νά διαχωρίζεται καί απελευθερώνεται τό έντερο άπό τό στομάχι μου. Οί πόνοι μου έσταμάτησαν καί έκτοτε στά τελευταία χρόνια δέν ένοχλήθηκα άπό αύτούς. ’Ακολούθησε τή νηστεία μία άλκαλική ώμοδίαιτα άπό ώμά χόρτα καί ζουμερά φρούτα καί έτηρήθησαν δλοι οί άλλοι κανόνες της όρθής διατροφής κατά τή Φυσιοθεραπεία. ’Από τό βάθος τής ύπάρξεώς μου εύγνωμονώ τις μεγάλες αότές έπιστήμες τής Φυσιοθεραπείας—Χειροπρακτικής γιά τήν εύεργεσία πού μοΰ έδωσαν μέσα σέ λίγο χρονικό διάστημα, ύστερα άπό 28 έτών μαρτυρική ζωή καί εύχομαι τήν γρήγορη χρησιμοποίησί τους άπό τά Νοσοκομεία πού έχουν άρρωστους άπό χρόνιες άνίατες αρρώστιες.
Μαζί μου καί στό ίδιο δωμάτιο έκαμε νηστεία είκοσι έννέα
112
ήμερών καί μια κοπέλλα άπό ένα χωριό τής Αττικής. Είχε πρό όκταετίας πέσει άπό μιά έλιά καί ύστερά άπό λίγο διάστημα κα- τρακύλισε μέ τό άλογό της, πού πήγε νά κρατήση τό σαμάρι του δταν τό είδε νά ξεσαμαρίζεται, σέ βάθος δύο—τριών μέτρων. Τό άποτέλεσμα ήταν δτι τό ένα πόδι της έγινε σιγά σιγά κατά 6—8 πόντους πιό κοντό άπό τό άλλο, κούτσαινε τρομερά καί είχε μιά έμμονη ιδέα δτι δλοι τήν παρακολουθούσαν δταν βάδιζε, μέ άποτέλεσμα νά πάψη νά πηγαίνη στήν εκκλησία καί στήν άγορά έπί όκτώ ολόκληρα χρόνια. Καί αυτή έκαμε Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή μετά ιατρική γνωμάτευσι καί υπό ιατρική παρα- κολούθησι μέ τόν έπιστήμονα Φυσιοθεραπευτή κ. Δημ. Χρόνη. ’Έκαμε μαζί μου, καί τις ίδιες μέρες καί στό ίδιο δωμάτιο νηστειοθεραπεία μέ άπεσταγμένο μόνον νερό έπί 29 μέρες καί δίς τής έβδομάδος χειροπρακτική έπέμβασι στόν πρώτο καί δεύτερο αύχενικό σπόνδυλο καί έπιβοηθητικώς στήν δσφυϊκή περιοχή. ’Εν συνεχεία δέ καί έπί τρίμηνο άλκαλική δίαιτα μέ ώμά σαλατικά καί ώμά ζουμερά φρούτα έποχής, κάστανα, πατάτες ψητές μέ τό φλοιό τους, λίγο μαύρο σταρένιο ψωμί, ήλιόλουτρα, άερόλουτρα, έντριβές, υποκλυσμούς, άναπνοές. Ή κοπέλλα αυτή είχε έπίσης τό πρόσωπό της γεμάτο πανάδες πού έξηφανίσθησαν τελείως κατά τή διάρκεια τής νηστείας. Στό τέλος τού τριμήνου έγινε τό θαύμα καί τά πόδια τής κοπέλλας αυτής ίσιωσαν, τό κουτσό πόδι μάκρυνε καί πήρε τό μάκρος τού μακριού, ποδιού. Σήμερα ή κοπέλλα αύτή βαδίζει φυσιολογικά καί ευθυτενώς και δέν κουτσαίνει, ούτε τής άπέμεινε κανένα ίχνος άπό τήν προηγούμενη πάθησί της, δπως άντελήφθην φέτος πού τήν ξαναεϊδα, ούτε οί πανάδες τού προσώπου της έπανήλθαν. Είμαι πρόθυμη νά δώσω λεπτομέρειες τών άνωτέρω σέ δσους έχουν άνάγκη άπό τή σχετική πληροφορία. Τά γράφω αότά σάν μία ταπεινή συμβολή σέ ιερή ύπόθεσι πού ένδιαφέρει βαθύτατα τό κοινωνικό σύνολο τού τόπου μας καί δλους εκείνους τούς άνίατους δυστυχείς πού, Ινώ υπάρχει βοήθεια, δέν τήν παίρνουν άπό άγνοια τής ύπάρξεώς της. Ευγνωμονώ έπίσης τόν Δρα. Χρόνη καθώς, καί τόν έποπτεύσαντα ’Αρχίατρο τής ’Εμπορικής Τραπέζης κ. Ρημαντώνη γιά τή βοήθεια που μού παρέσχον στις δύσκολες στιγμές τής θεραπείας μου.
Μέ έξαιρετική τιμή ΚΑΣΣΙΑΝΗ ΚΓΡΙΑΚΙΔΟΓ Κρυστάλλη 2, Νέα Ελβετία.
113
ΒΡΟΓΧΙΚΟ ΑΣΘΜΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 20 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ, ΙθΜΟΤΔΙΤΙΣ—ΡΙΝΙΚΕΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΠΓΟ, ΣΚΛΗΡΪΝΣΙΣ ΤΗΣ ΑΟΡΤΗΣ, ΤΡΕΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΑ ΝΕΦΡΑ, ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΕ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ένοσηλεύθη διαδοχικώς στή νευρολογική κλινική ΒλαστοΟ εις τό Ψυχικό έπί μία έβδομάδα, κατόπιν στό Νοσοκομείο «Παμμακάριστος» έπί δύο μήνες καί τελικώς στό «Αίγινίτεισν» Νοσοκομείου Ιπί 9 μήνες μέ διαρκή χειροτέρευσιν τής καταστάσεως μέχρι τού σημείου, κατά τό φθινόπωρον του 1953, νά έχη πάθει τελείαν παράλυσιν δλου του σώματος, διανοητικήν παράκρουσιν — δέν είχε έπίγνωσιν που είναι καί ποιος είναι γύρω της— καί ένα τρομερό οίδημα πού έκάλυπτε δλο της τό σώμα.
Σ’ αυτή τήν κατάστασι κατέφυγα στόν επιστήμονα Φυσιοθεραπευτή κ. Δημήτριο Χρόνη, δ όποιος δπό ιατρική παρακο- λούθησι τής έφήρμοσε Φυσιοθεραπευτική ’Αγωγή, ήτοι ένα μήνα μέ χυμούς φρούτων καί χόρτα καί Ιν συνεχείμ νηστεία πλήρη μέ άπεσταγμένο νερό διαρκείας 19 ήμερών, κατόπιν χυμούς φρούτων καί χόρτων έπί 10 ήμέρας καί εν συνεχεία μέ χορτοφρουτοδίαιταν έπί τετράμηνον. Χειροπρακτική στόν πρώτο καί δεύτερο αύχενικό σπόνδυλο κατά τούς πρώτους δύο μήνας. ’Ασκήσεις Σαηεντόλοτζυ ύπό τήν καθοδήγησιν του κ. Χρόνη τής έφήρμοσάν οί δύο θυγατέρες μου.
116
Καί τδ αποτέλεσμα υπήρξε νά βελτιωθή μέχρι τοϋ σημείου νά έπανέλθη σέ αρκετά, καλό σημείο ή διανοητική της λειτουργία, νά έξαφανισθή τδ οίδημα, νά κυκλοφορή άνέτος μέσα στδ σπίτι, νά φροντίζη τόν έαυτό της. Νομίζω δέ δτι είναι ή μόνη έπιβι- ώσασα αύτής τής τρομερής άσθενείας στή χώρα μας. ’Ακόμα καί τδ παχύ Ιντερο είχε πάθει παράλ.υσιν καί μέ την άνω φυσιοθεραπευτική έφαρμογή Ιπανέλαβε τή φυσιολογική του λειτουργία.
Καί δλα αυτά άν καί οδτε ή νηστεία, οδτεή Χειροπρακτική καί ή Σαηεντόλοτζυ δλοκληρώθησαν.
Άθήναι 9 Σεπτεμβρίου 1958.Μετά τιμής ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΒΑΓΓΑΛΗΣ
Σειρήνων 42 — Τηλ. 23.713, Άνάληψις — Παγκράτι
Σ η μ ε ί ω σ ι ς: Ή Ζηνοβία Βάγγαλη Ιζησε 17 χρόνια μετάτή θεραπεία καί πέθανε άπδ δυστύχημα.
**
ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑ — ΚΗΑΗ ΜΕΣΟΣΠΟΝΔΥΛΙΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΦΡΙΚΤΟΙ ΠΟΝΟΙ ΣΤΟ ΔΕΞΙΟ ΠΟΔΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΣΦΓΤ- ΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ — ΣΚΟΑΙΩΣΙΣ ΤΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ
Είχα γίνει έπί δυό - τρία χρόνια έντελώς ανάπηρος. Είχα πάει στό «Λευκό Σταυρό». Έκανα 15 ήμέρες έκεί. Μοϋ κάναν δλες τίς Ιξετάσεις. Μου λένε, αυτό τό πνευμονικό εμφύσημα Εχεις. ’Έχω καί πλάκες εδώ πού έκανα στόν θώρακα. Μου έκαναν δλες τίς άναλύσεις: αίμα, ούρα, καί μου βρήκαν μόνον αύτό. Είχα καί έλκος, ήταν γαστρίτιδα, καί έπί τρία χρόνια ύπέφερα. Πάει καί αύτό. Λοιπόν, έκαμα εκεί μέσα 15 μέρες θεραπεία. Αύτό μόνο τό πνευμονικό έμφύσημα έχεις μοϋ λένε. Πρέπει νά φύγης άπό τίς σκόνες καί νά πας στό μέρος δπου έχεις ζήσει. Έφυγα αμέσως καί πήγα στήν "Ανδρο. Μοϋ δώσαν κάτι φάρμακα πού τά είχα πάντα στήν τσέπη. Ούτε στήν άγορά δέν μπορούσα νά πάω, ούτε πουθενά σύμφωνα μέ αύτά τά φάρμακα. "Εκανα μια βόλτα στό χωράφι καί μετά πήγαινα σπίτι. Δέν μπορούσα νά προχωρήσω, κάθε δέκα βήματα στεκόμουνα.Έκανα αύτές τίς θεραπείες, τίποτα. Μετά, ένας καλός γιατρός μού λέει νά πας στή «Σωτηρία». Πήγα στή «Σωτηρία» καί μοϋ βάζουν ένα μηχάνημα άπό τό λάρυγγα καί κοίταξαν τά πλεμόνια μέσα, καί μού βάζουν κάτι βέργες, σίδερα μέσα. Ξέρεις τί ύπέφερα έκεΐ; Ένα μηχάνημα μιά ώρα χωσμένο, δέν μπορούσα νά καταπιώ ούτε τό σάλιο μου. Μοδ- καναν θεραπεία καμιά δεκαπενταριά μέρες, δέν είδα τίποτα. Φεύγω, πάω στήν "Ανδρο πάλι. Τόν Φλεβάρη τού 1970 είχα πάει καί στό νοσοκομείο .«’Αμπελόκηποι» Γερουλάνου 15. Τά ίδια μού είπαν καί έκεί, δτι τό πνευμονικό έμφύσημα δέν έχει καμιά θεραπεία. "Αλλα φάρμακα μού δίνει ό ένας γιατρός, άλλα δ άλλος. Δυό - δυό φάρμακα έπαιρνα, μέχρι καί ύπόθετα, δέν έβλεπα δμως καμιά βελτίωσι, μόνο κάποια άνακούφισι μέ τά ύπόθετα, “Ενας καπετάνιος γνωστός μου στήν "Ανδρο μοϋ λέει «θά σέ στείλω έ-
124
γώ σέ μιά διεύθυνσί. Πήγα στδν κ. Χρόνη, κάτω στδ Π. Φάληρο. Μοδκαμε 24 μέρες χειροπρακτική καί 18 μέρες νηστεία καί Ιγινε καί τδ πνευ^νικό Ιμφύσημα καλά καί τδ στομάχι μου τδ ίδιο. Καί Ιγινε καί ή γυναίκα μου καλά. Άπδ σπονδυλοαρθρίτιδα ύπέφερε κάπου 10 χρόνια καί Ιγινε καί αυτή καλά. ’Εγώ 18 μέρες νηστεία, αύτή 28 μέρες νηστεία. Οί γιατροί τής Ιλεγαν μόνο μπάνια. Οΰτε μέ τα μπάνια, ούτε μέ τίποτα δέν γινόταν καλά. Ή γυναίκα μου σηκωνόταν τή νύχτα καί Ιπαιρνε άσπιρίνες κι’ Ικανέ βόλτες μέσα στδ δωμάτιο γιά νά βουβαίνη τούς πόνους, πού δέν μπορούσε νά ήσυχάση στδ κρεβάτι. Κάναμε θεραπεία μαζί καί μετά φύγαμε καί πήγαμε στήν ’Άνδρο καλά».
ΑΛΛΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, πού Ιπωπτεύσαμε άπδ τδ 1951, δταν γυρίσαμε άπδ τις σπουδές μας στις Η. Π. ’Αμερικής, είναι οί άκόλου- θες:
1) Του ΝΙΚΟΑΑ ΣΤΓΛΙΑΝΟΓ, Κυβερνητικού ιατρού έ- πί βρέταννοκρατίας, άπδ τδ Μόρφου Κύπρου: ΨΩΡΙΑΣΙΣ ΠΟΓ ΕΚΑΛΓΠΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΧΩΤΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ. Τδ ίστορικδ λέγει δτι δ Νικόλας Ιτρωγε δώδεκα αυγά στήν καθισιά. Σ’ αύτή τήν κατάστασι πού περιήλθε Ιχασε τή θέσι του ώς κυβερνητικού γιατρού, Ιφυγε άπδ τδ σπίτι του καί σέ έσχά- τη Ινδεια, σάν άλλος ’Ιώβ, συνετηρείτο άπδ μιά πάμπτωχη γερόν- τισσα άδελφή του. Μάς τδν Ιφεραν στδ Πέρα Πεδί, στήν Κύπρο. Τδν υποβάλαμε σέ νηστειοθεραπεία διαρκείας 40 ημερών, Χειροπρακτική 3 φορές τήν έβδομάδα, ενα άσσίστ τής Σαηεν- τόλοτζυ κάθε μέρα, ήλιόλουτρα καί βοηθήματα τής Φυσιοθεραπευτικής. Τήν τεσσαρακοστή ημέρα τής νηστειοθεραπείας ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΑΠΕΣΤΑΓΜΕΝΟ ΝΕΡΟ, δ Νικόλας άπηλλάγη άπδ τδ άγος τής καθολικής ψωριάσεως. Καί λέτε δ Νικόλας νά άλλαξε τακτική στδ ζήτημα τής διατροφής; "Οχι. Ή τόσο τρομακτική πικρή εμπειρία του δέν ώφέλησε σέ τίποτε. Μολονότι πιστεύω βα- θειά στήν αρχή «μή κακολόγει νεκρδν καί άπόντα», γιατί δέν είναι μπροστά γιά νά ύπερασπίση τδν έαυτό του, δέν μπορώ παρά
125
νά άναφέρω τα κατωτέρω γιά νά δώσω στούς άναγνώστες μια χειροπιαστή άπόδειξι δτι οί ίδιες παραβάσεις πού προκάλεσαν μια άρρώστια, θά τήν ξαναπροκαλέσουν, άν συνεχίσωμε καί μετά τή μεγάλη νηστεία τις ίδιες άλόγιστες-παραβάσεις Βασικών Φυσικών καί Κοσμικών Νόμων, χωρίς τήν παραμικρή πρόθεσι νά κριτικάρω τόν άπόδημήσαντα.
Δύο χρόνια μετά τήν αποθεραπεία τού Νικόλα Στυλιανού, τόν συνήντησα σ’ 2να λεωφορείο. Τόν χαιρέτησα καί τόν ρώτησα πώς τά πάει. Μου άπήντησε «πολύ καλά». Στό χέρι του κρατούσε 2να πακέτο μεγάλο σέ σχήμα χωνιού, άπό χοντρό χαρτί, σάν αύ- τό πού χρησιμοποιούν στά κρεοπωλεία. Τόν ρώτησα «τί Ιχεις έ- κεί Νικόλα;» καί μειδιών μοΰ άπήντησε: «Σ α μ α ρ έ λ λ α».Δέν θέλησα νά φανώ απληροφόρητος καί δέν ρώτησα τί είναι ή ααμαρέλλα. "Οταν Ιφθασα στό τέρμα τής διαδρομής ρώτησα τί είναι αύτή ή ααμαρέλλα. Καί κατάπληκτος πληροφορήθηκα δτι ααμαρέλλα είναι ώμό κρέας πού τό στεγνώνουν στόν ήλιο καί πού είναι γεμάτο σκουλήκια, συνήθεια τών ’Αράβων πού περιεσώθη καί στήν Κύπρο, άπ’ δπου στό παρελθόν πέρασαν ’'Αραβες. Καί δ Νικόλας, μετά τήν πλήρη κάθαρσι τοΰ δργανισμοΰ του μέ νηστεία 40 ήμερών, τόση δση έκαμε κάί ό Πυθαγόρας σάν δοκιμασία γιά νά τού δώσουν τήν σοφία τους οί αρχαίοι Αιγύπτιοι 'Ιερείς, μέ τήν δποία άπηλλάγη άπό τήν καθολική ψωρίασι καί πού έπρεπε νά ζήση τουλάχιστον 50 άκόμη χρόνια, πέθανέ, δπως Ιμα- θα, ύστερα άπό λίγα χρόνια. Αίωνία του ή μνήμη.
7) Ή Κα ΚΓΡΙΑΚΑΚΗ. Τότε έψηνε σουβλάκια στή στάσι λεωφορείων στούς Μύλους τού ’Άργους. ΟΞΕΙΑ ΡΕΓΜΑΤΟΑΡ- ΘΡΙΤΙΣ μέ τρομερούς πόνους. Πάνε άρκετά χρόνια πού μάς ήρθε. Τό ιστορικό λέγει, δτι ήρθε στήν ’Αθήνα στό νοσοκομείο χωρίς νά πάρη βοήθεια καί έπέστρεφε μέ τό τραίνο. Στό τραίνο ξεφώνιζε άπό τούς πόνους. Κάποιος πονόψυχος φίλος τής Φυσιοθεραπευτικής, τήν λυπήθηκε, τήν πλησίασε καί τήν ρώτησε τί τής συμβαίνει. Τού είπε ότι έχει όξεία ρευματοαρθρίτιδα μέ τρομερούς πόνους καί δτι πήγε παντού, τής έδωσαν φάρμακα πού δέν τήν βοήθησαν καί τελευταία πήγε στήν ’Αθήνα στό νοσοκομείο καί έπιστρέφει στήν ίδια κατάστασι μέ πόνους άβάστακτους. Ό φίλος τής Φυσιοθεραπευτικής τής έδωσε τή διεύθυνσί μας. Μάς ήρθε. Τήν ύποβάλαμε σέ νηστεία μέ άπεσταγμένο νερό διαρκείας 24 ήμερων άπευθείας, χωρίς προετοιμασία, γιατί είχαν μόνον 25 μέρες διαθέσιμες καί ή καρδιά καί ή πίεσις ήταν σέ καλή κατά- στασι. Τήν 24η μέρα έγινε τελείως καλά, Ιπαψαν οί πόνοι καί γύρισε στό χωριό της. “Εγινε καλά χάρις στό άνωτέρω τυχαίο γεγονός.
8) ’Αναφέρομε γιά τήν ιστορία καί τήν άκόλουθη περίπτωσι άν καί δέν περιέχει μεγάλης διαρκείας νηστεία μέ νερό, άλλά μόνον μεγάλης διαρκείας δίαιτα μέ χυμούς καρπουζιών πού έφθα- σε τίς 40 μέρες. Είναι ή κ. ΦΑΝΗ σύζ. ΑΘΑΝ. ΓΡΙΤΣΗ, άπό τό Μενίδι. ΣΤΑφΓΛΟΚΟΚΚΙΑΣΙΣ ΑΝΙΑΤΟΣ ΕΠΙ 10 ΧΡΟΝΙΑ ήταν ή πάθησίς της. Τό σώμα δλόκληρο γεμάτο άπό πυορ- ροοΰντα σπυριά δλο τό χρόνο καί κάθε καλοκαίρι πυρετός ύψηλδς έπί 3 μήνες. Πήγε παντού, καί στούς καθηγητάς καί ύφηγητάς τής δερματολογίας.' Κανένα άποτέλεσμαΚαί ή κατάστασις έ- χειροτέρευε άπό χρόνο σέ χρόνο. Ό συγγενής της Σπΰρος Γκρί- τσης πού είχε μυηθή στή Φυσική θεραπευτική, μοΰ ζήτησε νά τήν βοηθήσω. “Ημουν άκόμη δικηγόρος καί δ άείμνηστος Φυσιοθεραπευτής Δρ Ήλίας Πέτρου είχε φύγει άπό τή ζωή. Μέ μιά συντροφιά τής όποιας μετείχε καί δ Σπύρος Γκρίτσης παραθερίζαμε σέ κατασκήνωσι, στό δάσος τής Πάρνηθος. “Εδωσα στό
129
Σπΰρο όδηγίες πού ήταν 4 μέρες νηστεία άπόλυτη, δύο πρώτες μέρες χωρίς νερό καί δύο μέ νερό καί έν συνεχεία χυμοί άπό καρπούζι μέ διάμεσες μικρές νηστείες μιας δύο ήμερων ώς πού νά έξαφανισθοΰν τά σπυριά. Ό Σπύρος Ιφυγε γιά νά δώση τίς δδηγίες καί έπρόκειτο νά έπιστρέψη την ίδια βραδυά. Δέν έ- πέστρεψε. Καί τήν τρίτη μέρα μου έστειλε ένα γράμμα στό όποιο μου έγραφε έπί λέξετ: «Ή Φανή άρχισε τη νηστεία. ΙΙέσαν ά- πάνου: ή μάνα της καί οί συγγενείς της νά τήν σταματήσουν. Τούς είπε: «10 χρόνια τώρα έκαμα δ,τι μου είπαν οί γιατροί καί τά νοσοκομεία καί οχι μόνον δέν είδα διαφορά, άλλά ή κατάστασίς μου χειροτερεύει καί κοντεύω νά γίνω φυματικιά. θά κάμω καί αυτά πού λέει ή Φυσιοθεραπευτική καί αν είναι νά πεθάνω, ας πεθάνω νά ήσυχάσω αφού άπό πουθενά άλλου δέν υπάρχει σωτηρία». Οί συγγενείς δμως δέν ήσύχασαν καί φώναζαν καί άπειλοΰσαν ότι θά πάνε στόν εισαγγελέα. «Καί έγώ», γράφει ό Σπύρος, «πήρα τό γρά, κάθησα στό προαύλιο καί τούς είπα: “Οποιος περάση τήν έξώπορτα θά τού σπάσω τά πόδια μέ τόν γρά» Καί έτσι τούς κρατάω σέ άπόστασι, ενώ ή Φανή συνεχίζει τή νηστεία». Ή νηστεία τών τεσσάρων ήμερων μαζί μέ δλα τά άλλα βοηθήματα τής Φυσιοθεραπευτικής, ήλιόλουτρα, άερόλουτρα, υποκλυσμούς κλπ. συνεχίστηκε, τελείωσε καί άρχισε ή δίαιτα μέ χυμούς άπό καρπούζι ΜΟΝΟΝ. Τήν τεσσαρακοστή ήμέρα τής δίαιτας μέ χυμούς καρπουζιού, τό άγος τής σταφυλοκοκκιάσεως έξηφανίσθη τελείως ύστερα άπό 10 χρόνια. Ή Φανή Ιγινε τελείως καλά καί μάλιστα έκαμε καί ένα άγόρι, ύστερα άπό διακοπή 10 ετών τεκνοποιίας. Καί είναι σήμερα σέ άρίστη κατάστασι άλλά τηρεί κατά τό πλείστο τόύς Νόμους τής ’Ορθής Διατροφής κατά τή Φυσιοθεραπευτική.
Είναι χαρακτηριστικό, αύτό τό περιστατικό καί δείχνει τό κακό πού ή άγνοια καί άμάθεια άπληροφόρητου περιβάλλοντος μπορεί νά προξενήση σέ έναν άνθρωπο καί σέ μιά οικογένεια. Γιατί χωρίς τήν παρέμβασι καί τόν γρά τού κουνιάδου της Σπύ- ρου Γκρίτση, είναι άμφίβολο άν ή Φανή θά ήταν σήμερα στή ζωή.
τό δικαίωμα του ζεΐν, τοΰ ύπάρχειν, του να σκέπτωμαι στόν παρόντα χρόνο καί νά προγραμματίζω για τό μέλλον, καί άλλα πολλά όφέλη πού θά φανούν στό μέλλον. ΙΙροσθέτω δτι ή Σαηεντό- λοτζυ είναι μία οίκουμενικότητα. Ευχαριστώ.
Μιά κόπωση πού ένοιωθα έπειτα άπό λίγη πεζοπορία, μιά καί ή έργασία μου είναι διαρκείς πεζοπορίες, σάν άπό μαγεία έξα- φανίσθηκε. Ταυτόχρονα έξαφανίσθηκαν κι’ ώρισμένες ένοχλήσεις σέ διάφορα δργανα τοΰ σώματος καί μιά έλαφριά κατάπτωση πού
160
αισθανόμουνα τά βράδυα έπειτα από την πολύωρη έργασία. Καθώς συνέχιζα νά παρακολουθώ τις καθημερινές συνεδρίες, μια αότο- πεποίθηση ένοιωθα μέσα μου, έναν έσωτερικό δυναμισμό, μια ζωτικότητα νά πλημμυρίζη τό είναι μου, μια άσυνήθιστη εύεξία. Ύ- πέφερα άπό αδυναμία συγκεντρώσεως στη μελέτη μου, αδυναμία για βαθειά σκέψι καί δέχθηκα μέ άληθινό ένθουσιασμό τήν άνά- κτησι της συγκεντρώσεως καί τή δύναμι μιας μεγαλύτερης άφο- μοιώσεως. Καθαρό τό μυαλό, λαγαρή ή σκέψις, μια δρεξις για δημιουργία καί πνευματική έργασία μέ είχε συνεπάρει. Μια αισιοδοξία ένοιωσα άξαφνα νά γεννιέται μέσα μου. ’Αβέβαιο καί σκοτεινό έβλεπα τόν τελευταίο καιρό τό μέλλον, ολα τ’ άντίκρυζα μέ τό μεγεθυντικό φακό τής απαισιοδοξίας.
"Αν καί δέν συνδέονται απευθείας μέ τό θέμα του παρόντος βιβλίου μας, παραθέτομε δύο πρόσφατες έρευνες πολύ χρήσιμες για τον αναγνώστη, πού έγιναν στό θέμα ΤΟΓ ΜΑΓΕΙΡΕΓΜΑ- ΤΟΣ ΤΩΝ ΤΡΟΦΩΝ καί στό θέμα της μολύνσεως του περιβάλλοντος ΑΠΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΤΣΙΓΑΡΟΥ καί ΑΠΟ ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΟΓ ΤΣΙΓΑΡΟΓ ΠΟΓ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ ΑΛΛΟΙ καί τις επιπτώσεις στη Βιταμίνη 0.
ΤΟ ΜΑΓΕΙΡΕΥΜΑ ή ΨΗΣΙΜΟ ΤΩΝ ΤΡΟΦΩΝ σέ θερμοκρασία πάνω από 83 βαθμούς Κελσίου ή σέ ΧΥΤΡΑ ΗΙΕΣΕΩΣ (Πρέσσιαρ κοϋκερ)— ΧΓΤΡΑ ΤΑΧΓΤΗΤΟΣ, προκαλεΐ ΛΕΓ- ΚΟΚΓΤΩΣΙ, δηλαδή αύξησι τών λευκών αιμοσφαιρίων, πράγμα πού σημαίνει δτι κάτι τό έπιβλαβές μπήκε μέσα στό σώμα καί τό σώμα αυξάνει τό στρατό του, τα λευκά αιμοσφαίρια, για νά αντιμετώπιση τήν εισβολή, καί ή Λευκοκύτωσις δέν σταματάει δσεσδήποτε ώμές τροφές καί άν προσθέσωμε στό ίδιο φαγητό, άν τό μαγείρευμα έγινε σέ θερμοκρασία άνω τών 100 β. Κελσίου ή σέ χύτρα ταχύτητος.
Ό Δρ Ρ. Κ Ο Ό €Η Λ € Ο ΓI’, ιατρός, καθηγητής τής Κλινικής Ιατρικής στό Πανεπιστήμιο τής Λωζάννης Ελβετίας, βρήκε δτι ύστερα από ένα γεύμα από μαγειρευμένες τροφές πού μαγειρεύτηκαν - ψήθηκαν σέ θερμοκρασία πάνω άπό 83 β. Κελσίου, τό αίμα έδειξε μια προσωρινή λευκοκύτωσι.
Ή λευκοκύτωσις είναι μια προστατευτική άπόκρισις του όρ- γανισμού καί σημαίνει δτι τοξικές ουσίες παράγονται δταν ή τροφή Θερμαίνεται - βράζεται - ψήνεται σέ θερμοκρασία πάνω άπό 83 ώς 87 β. Κελσίου. "Υστερα άπό ένα γεύμα μέ ώμές τροφές, βρήκε ό καθηγητής ΚΟΙΧΠΑΟΟΕΕ δτι δέν έμφανίζεται λευκο- κύτωσις, αύξησις τών λευκών αιμοσφαιρίων. Επίσης βρήκε δτι προσθήκη ώμής τροφής σ’ ένα γεύμα άπό μαγειρευμένες - ψητές
163
τροφές παρεμποδίζει τήν λευκοκύτωσι, άλλοι εάν ή τροφή μαγειρεύτηκε - ψήθηκε σέ θερμοκρασία πάνω από 100 β. Κελσίου, δ- πως στήν περίπτωσι κονσερβαρισμένων τροφών ή στήν περίπτωσι τροφών πού μαγειρεύτηκαν σέ κατσαρόλα πιέσεως — χύτρα τα- χύτητος κλπ. δέν προλαμβάνεται ή λευκοκύτωσις, ούτε σταματάει όσεσδήποτε ωμές τροφές καί άν προσθέσωμε στό ίδιο γεύμα.
(’Από τό ’Αμερικανικό Φυσιοθεραπευτικό Περιοδικό HERALD OF HEALTH, Νοέμβριος 1977, «HERALD OF HEALTH MOUNT AIR», IOWA 50854, USA).
Πράγμα πού σημαίνει καθαρά, δτι τροφές πού μαγειρεύτηκαν ή ψήθηκαν σέ θερμοκρασία άνω των 100° Κελσίου, δπως κον- σερβαρισμένες τροφές καί τροφές πού μαγειρεύτηκαν σέ κατσαρόλα πιέσεως - χύτρα ταχύτητος, δέν πρέπει νά άποτελοϋν μέρος τού διαιτολογίου μας καί δτι ή ωμή τροφή είναι ή άνώτατη ύγι- εινή τροφή.
ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΟΗ ΚΑΠΝΟΓ ΤΣΙΓΑΡΟΓ ΠΟΓ ΚΑΠΝΙΖΟΓΝ ΑΛΑΟΙ ΓΓΡΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ, ΚΑΙ
ΣΓΝΕΠΕΙΕΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ C.Καπνός τσιγάρου είτε είσπνέεται είτε βχι, καταπίνεται είτε
δχι, παραφορτώνει δχι μόνον τόν καπνιστή, άλλά καί τούς γύρω αθώους άνθρώπους πού _ δέν καπνίζουν καί πού εισπνέουν τόν καπνό μέ τόν όποιο ό καπνιστής λερώνει τήν άτμόσφαιρα τού περι- βάλλοντός του μέ νικοτίνη, μέ τό θανατηφόρο άέριο κυανικοΰ ό- ξέος, μέ μονοξείδιο τού άνθρακος, μέ όργανικά συνθετικά πού προ- καλοϋν δχι μόνον καρκίνο στό στόμα, στό λάρυγγα καί στούς πνεύμονες, άλλά επίσης, σέ ένα ύψηλό ποσοστό τών περιπτώσεων, ελκη στομάχου καί δωδεκαδακτύλου, σκλήρυνσι τών άρτηριών καί διάφορες μορφές σοβαρών καρδιακών παθήσεων. Τό μονοξείδιο τού άνθρακος καί τό κυανιοΰχο άλας αλλάζουν δραστικώς τό αίμα προκαλώντας μιά σοβαρή λιμοκτονία του σώματος σέ όξυγόνο. Ό καπνός έπίσης παρεμποδίζει τήν άφομοίωσι τής βιταμίνης C, ά- διάφορο άν καπνίζεις σύ ό ίδιος ή δέν καπνίζεις, άλλά άναπνέεις τόν καπνό τού τσιγάρου άλλων καπνιστών. ΚΓ Ιτσι ή βιταμίνη C κατεβαίνει πολύ πιό κάτω άπό τό όμαλό. Καί ή βιταμίνη C χρειάζεται ακόμη καί γιά τή χρησιμοποίησι άλλων βιοχημικών, δπως
164
τό φολικό όξύ, πού είναι ζωτικό στύ αίμα μας. Επίσης, δρμόνες δπως ή αδρεναλίνη καί ή θυρεοειδής, δέν παράγονται έπαρκώς όταν χαμηλώνουν τά έπίπεδα τής βιταμίνης Ο.
Οί καπνιστές καί οί άνθρωποι γύρω τους πού άναπνέουν τύν καπνό τους παρουσιάζουν άνεπάρκεια σέ βιταμίνη Ο καί δέν I- χουν ένεργητική ύγεία. Τά άλατα του νιτρικού δξέος πού μπορούν νά προκαλέσουν καρκίνο γίνονται άβλαβή μέ τή δράσι τής βιταμίνης (λ
Ή βιταμίνη Ο βοηθάει τό σηκώτι νά μετατρέψη τή λιπαρή ούσία χολεστερόλη σέ φυσιολογικά χολικά όξέα τού ήπατος τά όποια Ικκρίνονται. Ή βιταμίνη C παρεμποδίζει—προλαμβάνει τήν σκλήρυνσι τών άρτηριών καί τις συναφείς καρδιακές προσβολές. Τό σηκώτι παράγει ένα ένζυμο πού είναι ύπεύθυνο γιά τή διάσπασι τού οινοπνεύματος στό αίμα. "Αν σου λείπει άφθονη ποσότης βιταμίνης €, τό σηκώτι σου αποτυγχάνει νά παραγάγη αρκετά ένζυμα καί γι’ αυτό μένεις μεθυσμένος Ιπί μακρότερο χρονικό διάστημα.
Οί αλκοολικοί είναι φημισμένοι γιά τήν άνεπάρκειά τους σέ βιταμίνη Ο. Τό οινόπνευμα από τό άλλο μέρος καταναλίσκει- ξοδεύει ένα μεγάλο μέρος άπό τή βιταμίνη 0 καί ένα πιοτό μπορεί νά προκαλέση ανεπάρκεια σέ βιταμίνη C.
Ή βιταμίνη 0 είναι ουσιώδης γιά τήν ύγιεινή λειτουργία τού έγκεφάλου. Διανοητική κατάπτωσις καί έλλειψις διανοητικής όξύτητος έχουν σχέσι μέ ανεπάρκεια βιταμίνης Ο, σύμφωνα μέ μερικούς σοβιετικούς ειδικούς. Σήμερα οί επιστήμονες γνωρίζουν ότι ή βιταμίνη Ο είναι ανακατεμένη στήν παραγωγή ώ- ρισμένων «χυλικών» συνθετικών πού είναι οόσιώδη γιά τήν πρέπουσα λειτουργία τού έγκεφάλου.
Όποιαδήποτε ανεπάρκεια στή βιταμίνη Ο πού πρέπει νά άναπληρώνεται διαρκώς, έξαιτίας τού καπνίσματος ή τής εισπνοής τού καπνού τών καπνιστών ή όποιασδήποτε άλλης αιτίας, έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα στήν ύγεία μας. Αύτά τά αποτελέσματα μπορούν άκόμη νά άποβοΰν μοιραία (καρκίνος καί καρδιακή προσβολή). ’Αλλά πολύ πιό συχνά, ή άνεπάρκεια
165
της βιταμίνης C παρουσιάζεται σαν χρόνια παράπονα γιά άδιαθε-σίες καί ίσχνότητα - αδυναμία.
Οί σοβιετικοί συνιστοΰν γιά κάθε άτομο ώς ελάχιστη δόσι βιταμίνης C καθημερινώς 100 χιλιοστόγραμμα, σέ περίπτωσι μολύνσεως 500 χιλιοστόγραμμα κάθε μέρα καί σέ περίπτωσι σοβαρής έντάσεως, δπως σέ έγχειρήσεις, 1000 χιλιοστόγραμμα ήμερησίως, άλλα όχι συνεχώς. Τό κάπνισμα δραστικώς κόβει την προμήθεια όξυγόνου στό αγέννητο έμβρυο, μέ πολλές μόνιμες βλάβες, είδικώς στδν εγκέφαλο καί στό κεντρικό νευρικό σύστημα. Οί Ιγκυες μητέρες καί τά παιδιά θάπρεπε να προφυ- λάσσωνται από τούς καπνιστός — άπό τόν καπνό τους — διαρκώς.
(’Από τό Αμερικανικό Φυσιοθεραπευτικό Περιοδικό HERALD OF HEALTH, Ιανουάριος 1979, άρθρο «LATEST ON VITAMIN C», του έρευνητοΰ Βιοχημικού MECHIOR DIK- KERS).
166
Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α
Σελ.
Ποιές οι τρεις αίτιες της αρρώστιας......................................... 5Ποιοι είναι οί Κοσμικοί Νόμοι.................................................. 11Φυσικοί Νόμοι................................................................................ 16Ή έπιβίωσις βασικός νόμος του ανθρωπίνου όργανισμού . . 19’Επιστημονική Νηστειοθεραπεία................................................ 21Ιστορία τής Νηστείας................................................................. 22Άτοξικές αβλαβείς θεραπείες του καρκίνου...................... 49’Αρρώστιες πού θεραπεύονται μέ νηστειοθεραπεία . . . . 50Θεραπεία εμπύρετων ασθενειών μέ νηστεία ........................... 53Τί πρέπει να γίνη, αν εγινε χρήσις αντιβιοτικών σέ πε-
περιπτώσεις έμπύρετων ασθενειών................................... 57Νηστειοθεραπεία άντενδείκνυται κατα τή διάρκεια της
έγκυμοσύνης καί τής γαλουχήσεως............................. 59Συμπτώματα κατά τή διάρκεια τής νηστείας ................... 60ASSISTS - Πρώτες βοήθειες τής Σαηεντόλοτζυ.................... 73Μέτρα κατά τή διάρκεια τής νηστείας για νά περισώσωμε
Ινέργεια................................................................................. 75Διανοητικές Ιπιρροές . . 77Εργασία κατά τή διάρκεια τής νηστείας....................... 80Τσίκλες καί μαστίχα κατά τή διάρκεια τής νηστείας . . 83Πρέπει ό νηστεύων νά πίνη νερό κατά τή διάρκεια τής
νηστείας;........................................................................... 84Υποκλυσμός, Ιφιδρώλουτρα κλπ.................................................. 88’Ενδείξεις δλοκληρώσεως τής καθάρσεως του οργανισμού
167
καί του έργου τής μεγάλης νηστείας........................... 89Διακοπή τής νηστείας προτού δλοκληρωθή ή κάθαρσις
του όργανισμοΰ........................... 91Πώς θά σπάσωμε τή μεγάλη νηστεία .................................. 92Τί ένδείκνυται δταν ό άρρωστος ή δ ύγιής δέν μπορεί νά
κάμη τή μεγάλη νηστεία .................................... 100’Επιστολές άνιάτων θεραπευθέντων μέ μεγάλη νηστεία. . 105’Άλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις μεγάλων νηστειών
πού έποπτεύσαμε.................................................. 125Σάν άπάντησι σ’ αύτούς πού από άγνοια ή ψυχική ανω
ριμότητα ή μικρότητα ή ιδιοτέλεια διαβάλλουν καί έκ προθέσεως δυσφημούν τήν Χειροπρακτική καί τήν Σαηεντόλοτζυ................................................. 181