Το βιβλίο τούτο αφιερώνεται σε όσους αναζητούν τη ριζική αιτία της εξαθλιώσεως της πολύτιμης σωματικής και ψυχοδιανοητικής υγείας του ανθρώπου της σήμερον, σε όσους ερευνούν ειλικρινά και ανεπηρέαστα να ανακαλύψουν την αλήθεια, όσον αφορά την φυσική υγιεινή και ευεργετική διατροφή μας, σε όσους προσπαθούν να εξαλείψουν τον πόνο και την αρρώστεια από τη... μίζερη σημερινή ζωή μας και σε όσους θέλουν με ένα δράμι πρόληψη να σωθούν από ένα τόνο... θεραπείας.
Welcome message from author
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
«
m
f
1yiAψ
II
IS»iI
1i
s
Τ Ρ Ο Φ Η K À I j Y T E I A ΔΙΑΤΡΟΦΗ ^ Π Α Ι Δ Ι Ο Υ
καίΥΓΙΕΙΝΗ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ
Γ' ΕΚΔΟΣΙΣ — Βελτιωμένη και Έιτηυξημένη'Έ να δράμι ττρόληψι ηοΰ σώ^ει άηβ ε ν « τόνο 8εραηεία.
Ό κ. Σαββίδης είναι ό έκδότης του περιοδικού «Φυσική Υγιεινή», όργάνου του Π.Φ.Σ. καί συγγραφέας δέκα βιβλίων τά όποια έτυχαν εύμενεστάτων σχολίων καί όπο- δοχής έκ μέρους πλείστων Κοινωνικών κι έπιστημονικών παραγόντων, μεταξύ τών όποίων καί δ Αείμνηστος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ’Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, έ- πίτιμον μέλος τοΟ Π.Φ.Σ., καθώς καί Αρκετοί είλικρινεΐς έ- πιστήμονες καί κοινωνικοί παράγοντες.
Τό περιοδικόν «Φυσική Υγιεινή» καί τά τρία βιβλία του κ. Σαββίδη «Φυσιοθεραπεία θεωρία καί Πράξη», «Τροφή καί Ύγεία καί Υγιεινή Μαγειρική» καί «Κάλλιαν Αργά
- 5 -
παρά ποτέ», είναι έγκεκριμένα ύπό του Υπουργείου Παιδείας, για τΙς Βιβλιοθήκες των Δημοτικών Σχολείων καί των Γυμνασίων της Κύπρου, καί γ ιά τές Κοινοτικές Βιβλιοθήκες.
‘Ύστερ’ άπό την πλήρη κατανόηση πού συναντούμε τώρα καί τόσα χρόνια άπ’ όλους ¿κείνους πού έχουν τήν καλή τύχη νά επικοινωνούν μαζί μας καί νά γνωρίζουν τά κοσμοσωτήρια δόγματα τής Φυσικής Υγιεινής, καί ϋστερ’ άπό τή θερμότατη ύποδοχη πού έπεψΰλαξε ό Ελληνικός Κυπριακός Λαός καί οί άπανταχοϋ 'Έλληνες σέ όλα μας τά συγράμμα- τα, (τά όποια ένεκρίθησαν ύπό τοΟ Υπουργείου Παιδείας γιά τές Βιβλιοθήκες των Δημοτικών Σ χολείων καί Γυμνασίων καί γιά τές Κοινοτικές Βιβλιοθήκες)· προβαίνομε στην Γ' έκδοση του παρόντος έργου, μέ τήν ελπίδα πώς τό ηύξημένο περιεχόμενό του, κυρίως σέ θέματα διατροφής του παιδιού, θά εύεργετήση τήν πολύτιμη ύγεία του λαου μας·
Ή Γ' έκδοση του βιβλίου μας αύτου περιέχει περίπου 25 καινούργια κεφάλαια καί άρκετές προσθήκες (στά προηγούμενα κεφάλαια), ύλικοΰ τό όποιον ή τελευταία διαιτολογική έπιστήμη (άνάλυ- σις των τροφών) καί ή 45ετής πείρα, μας έχει διδάξει έμπράκτως· "Ολ’ αύτά τά έχομε δοκιμάσει στη λυδία λίθο τής πείρας, μέ άξιοθαόμαστα άποτελέ- σματα όσον άφορα την θετική πρόληψη καί ριζική θεραπεία τών χιλιάδων ασθενειών του ση,μερινοΰ άνθρώπου.
μολύνεται έσωτερικώς, πράγμα πού τον προδιαθέτει για δλες τές σημερινές άσθένειες με επί κεφαλής τά καρδιακά καί τόν καρκίνο, πού άπειλουν νά άναλάβουν τό μονοπώλειον των θανάτων.
’Εκείνοι εκ των έπιστημόνων πού εξακολουθούν άκόμη, νά υποστηρίζουν δτι οί άσθένειες αυτές, δεν έχουν καμμιά σχέση μέ τήν τροφή μας — το αίμα μας, τη ίδια τή ζωή μας — καί δτι αύτές προέρχονται άπό έπιδρομή μικροβίων, κόκκων, ίων, κλπ·, μέ σκοπό τήν έξόντωση της ζωής άπό τόν πλανήτη μας, δέν διαφέρουν καθόλου άπό έκείνους του Με- σαίωνος πού άπέδιδαν την αιτία των άσθενειών στά δαιμόνια, κι έκαναν διάφορους έξορκισμούς προς έκδίωξιν των κακών αυτών πνευμάτων, προς ριζικήν θεραπείαν των άσθενειών.
’Ή μάλλον, θά έπρεπε νά τονίσωμεν δτι έκεΐνοι τού Μεσαίωνος ωφελούσαν συνήθως τόν άρρωστον κάνοντάς τον νά πιστεύη δτι τά δαιμόνια άπομακρύ νονταν, καί μέ τήν υποβολήν αυτήν πλεΐστοι ¿θεραπεύονταν — ή τουλάχιστον δέν έδηλητηριάζονταν περισσότερον· ενώ τώρα μέ τόν άμείλικτον πόλεμον έναντίον τών μικρο-δαιμονίων «μικροβίων», μέ τά πιο δραστικά δηλητήρια χιλιοπλασιάσθη,καν κι έπεδεινώθηκαν δλες οί άρρώστειες πού θερίζουν άλύπητα κι άνεξαίρετα μικρούς καί μεγάλους σ’ δλο τόν κόσμο, καί περισσότερο τούς προηγμένο υ ς^ ) καί πολιτισμένους ( ; ! ) λαούς.
Πόσο άξίζ’ ή θεά Ύγεία ρωτάτε πάντα τόν άσθενή πού λακταρά ύγιής νά γίνη καί τήν ΥΓΕΙΑ νά ξαναδρή.
Σ. ΣΑΒΒΙΔΗΣ
- 19-
Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η
Σκοπός καί προοπτική τβϋ παρόντος έργου.Μέ τήν έκδοση αύτοΟ του έργου, σκοπεύομε νά ρίξω με
λίγο φως στο βαρυσήμαντο ζήτημα τής διατροφής του άν- θρώττου, που είναι σ’ έγκληματικό σημείο παρεμελημένο, ένώ παίζει τόν σπουδαιότερο ρόλο στήν διατήρηση τής πολύτιμης σωματικής καί ψυχοδιανοητικής μας ύγείας, χωρίς τήν όποιαν, δλου του κόσμου τά καλά, δέν μας προσφέρουν ούτε ίχνος εύχαρίστηση ή ευτυχία στή ζωή.
Στό προηγούμενό μας έργο «Φυσιοθεραπεία, θεωρία καί Πράξη» καταπιαστήκαμε κυρίως μέ τή φυσική καί ριζική θεραπεία ένενήντα πεντε περίπου άσθενειών, υποδεικνύοντας δλα τά φυσικά κι εύεργετικά μέσα πού χάρισαν σέ άμέτρητους θεωρούμενους άνίατους, τήν πολύτιμη ύγείο των.
Στό παρόν έργο (στό πρώτο μέρος «Τροφή καί Υ γεία») υποδεικνύομε ποιές είναι οί πιό φυσικές κΓ ευεργετικές τροφές, τήν άνάλυση τών τροφών, τά συστατικά των καί τή σχέση, κάθε συστατικού μέ τήν διατήρηση τής ύγείας μας· ποιές τροφές θά μας προμηθεύσουν τά συστατικά άπό τά όποια άποτελεΐται τό σώμα μας καί τά όποια δταν έλ- λείπουν παθαίνομε διάφορες άσθένειες. Τί είναι ύπερσιτι- σμός καί τά όλέθρια άποτελέσματά του. Πόσο καί πότε πρέπει νά τρώμε; Τό σπουδαιότερο διαιτολογικό κεφάλαιο, τούς συνδυασμούς τών τροφών, πού υποδεικνύει τόν τρόπον τής ύγιεινής διατροφής καί τής άποφυγής ζυμώσεων, τοξινώσεων καί άσθενειών, πού προκαλοΰνται άπό κακούς συνδυασμούς τών τροφών. Τήν άνατομία τών πεπτικών δρ- γάνων σέ πολύ έκλαϊκευμένη μορφή· γνώσεις πολύτιμες γιά τήν διατήρηση δλων τών πεπτικών όργάνων μακρυά άπ' δλες τις τρομερές παθήσεις καθώς είναι τά έλκη, οι δυσπεψίες, οί δυσεντερίες, 6 διαβήτης, ή χολολιθίαση κλπ.
Μερικοί όμως, δυστυχώς, δλα τά πιό πάνω συμπτώματα, τόν έμετό, τήν εύκοιλιότητα, τόν βήχα κλπ. είτε προερχόμενα από τήν άλλαγή της διατροφής, είτε άπό ύπερβολική τσξαιμία, τά θεωρουν βλαβερά καί φροντίζουν μέ κάθε μέσον νά τά ναρκώσουν κα'ι νά τά άναγκάσουν νά ύποχωρήσουν, πριν έκτελέσουν τόν προορισμό τους (τήν κάθαρση τού σώματος), πρός διατήρησιν τής ύγείας καί τής ζωής· όπότε δλ’ αυτά τά δηλητήρια πού θ’ άπομακρύ- νονταν μέ τά πιό πάνω συμπτώματα — καθώς είπαμε — μένουν μέσα στό σώμα, έντοπίζονται στά διάφορα όργανα, κι άπό τό όργανο πού τά φιλοξενεί παίρνει καί τό δνομα τό, χρόνιο πιά, νόσημα. Ήπατικά, άπό τό ήπαρ, πνευμονι- κά —άν ή συμφόρηση τών δηλητηρίων κατασταλάξη στούς πνεύμονες— αρθριτικά στις άρθρώσεις κλπ.
"Ολ’ αύτά τά νοσήματα, την ριζική τους αίτια καί τή ριζική φυσική τους θεραπεία, μπορεί δ αναγνώστης νά βρή στό προηγούμενο βιβλίο μας (Φυσιοθεραπεία, θεω ρία κάί Πράξη». ■
Καί καθώς είναι φυσικό, ένα κτίριο γρήγορα νά φθείρεται καί νά καταρρέη, οταν τά υλικά τών θεμελίων καί τής δλης οικοδομής δέν είναι καλής ποιόητος, τό ίδιο κι’ ένα σώμα, μέ έλαττωματικά υλικά θεμελίων — έκ κληρο- νομικότητος ώς συνήθως — καί τής δλης μετέπειτα οίκοδομής, δέν μπορεί παρά νά κατάρρευση πολύ γρήγορα, παρ’ δλες τίς έπιδιορθώσεις καί κομματιάσματα πού θά κάνω- με κάθε λίγο, έσωτερικά καί έξωτερικά. "Ολα τά δηλητήρια, πού συνοδεύουν τίς τροφές πού λαμβάνομε, δταν πολ- λαπλασιασθοΟν σέ μεγάλο βαθμό, Θά έντοπίζονται συνεχώς στά διάφορα όργανα του σώματος, πού θά ποοκαλοϋν τίς όξεΐες καί χρόνιες μορφές άσθενείας, πού θά μας δηλητηριάζουν κυριολεκτικά τή ζωή.
Προσοχή λοιπόν μεγάλη προσοχή, στήν έκλογή τής τροφής μας, άν θέλομε, άν ποθούμε πραγματικά νά διατηρηθούμε πάντοτε ύγιεΐς παρ’ δλες τίς δύσκολες κι’ Αναπόφευκτες έξωτερικές συνθήκες τής ζωής μας. Ή πεΐρα, ή παρατήρηση, καί οί στατιστικές, έχουν έξακριβώσει ποιές τροφές είναι ύγιεινές, καί ποιές βλαβερές. Ίσω ς δμως, θά μας έλεγαν μερικοί: «Οί πρωτόγονον άνθρωποι, πού δέν είχαν οϋτε τήν πεΐρα τών προηγουμένων γενεών, ούτε τίς έπιστημονικές παρατηρήσεις, Αναλύσεις τροφών κλπ. πώς κατώρθωναν νά τρέφονται τόσον υγιεινά, ώοτε νά ζοΰν πολύ πέραν τών έκατόν, υ γ ι έ σ τ α τ ο ι ; — Γ ιατί βέβαια, άν δέν ήσαν ύγιεΐς, δέν θά ζούσαν τόσα χρόν α, καί δέν θάπαιρναν μαζί τους καί τά τριανταδυό τους δόντια, καθώς βλεπομε σ’ δλους γενικά τούς αρχαίους τάφους σημάδι ολοφάνερο, πώς, ή πέψις, ή θρέψις καί συνεπώς δλες οί άλλες έσωτερικές λειτουργίες γίνονταν τέλειες καί φυσιολογικώτατες.
Κι άλήθεια, οι πρώτοι άνθρωποι, δέν είχαν τήν πεΐρα τών προηγουμένων, — μιά πού δέν υπήρχαν οΰτε βιβλία, ούτε έπιστημονικά μέσα παρατηρήσεων, — εΐχον δμως τό σοφώτατον ένστικτο, (σάν τό έχουν καί σήμερα δλα τά ζώα) άλάνθαστον κι’ άσφαλέστατον όδηγόν, στήν έκλογή τής φυσικής καί ύγιεινής, βέβαια, διατροφής των, δπως ά- ναφέραμε προηγουμένως. Μέ τήν δψη, τήν όσμή καί τή γεύσηι μπορούσε ό πρωτόγονος άνθρωπος νά έξακοιβώση τό είδος καί τήν ποιότητά της. Καί ετσι άπέφευγε Αλάνθαστα τίς άώύσικες ή Αλλοιωμένες τροφές, πράγμα πού ήταν ό Ασφαλέστερος καί ό πιό έμπιστος φύλακας τής αιώνιας ύ- γείας καί μακροζωίας του.
Έ μεΐς δμως σήμερον, μέ τίς δλέθριες καταχρήσεις
μας, τή συνεχή χρήση άφύσικων καί άλλο ιω μένω ν τροφών, έκφυλίσαμε, μετατρέψαμε κι άντικαταστήσαμε τό φυσιολογικόν ένστικτο μέ άφύσικες καί όλέθριες συνήθειες, σέ τέτοιο σημείο, πού νά καταβροχθίζωμε άνεμπόδιστα τά πιό άπαίσια καί δραστικά δηλητήρια (νικοτίνη, μορφίνη, άλ- κοάλ, ήμιαποσυντεθειμένη τροφή κλπ.), χωρίς την παραμικρή άμεση1 διαμαρτυρία του όργανισμοϋ, άσχετο βέβαια, άν αύτό ακριβώς γίνεται σύν τφ χρόνω ή ριζική αίτια τής σημερινής κακορίζικης ύγείας μας. Γιατί; Γιατί μέ τήν παράλογη έπιμονή μας, κατορθώσαμε νά ύποχρεώσωμε τόν όργανισμό μας νά δεχθή — στήν άρχή μέ δυσκολία — δλα τά άφύσι,κα δυσάρεστα κΓ άνθυγιεινά δηλητήρια, — διά λόγους μόδας, μοντερνισιχοΰ καί γεύσεως — κι ύστερα μάλιστα μέ τή συχνή χρηση, νά τά θεωρούμε ευχάριστα κΓ άιταραίτητα γιά τη ζωή καί τήν εύτυχία.
Κοινός (μόνο) νους χρειάζεται, γιά ν’ άντιληφθή κανείς, πώς ή ύγεία μας καί γενικά ή ζωή μας έξαρτώνται άπό τό είδος τό ποσόν καί τήν ποιότητα της τροφής μας.
Καί είναι βέβαια γνωστό, πώς ή τροφή μας, άφοΰ μα- σηθή στό στόμα, όπου, όπου τό σάλιο όια/ιυει τή ςαχαρη και τό άμυλο, τότε κατεβαίνει στό στομάχι. 'Εδώ, με τήν έπΐδραση του υδροχλωρικού οξέος, χωνεύεται ,καί πέρνα στό Οωδεκαδάκτολον, όπου χύνονται ή χολή καί διαλύει τά λιπαρά, και τό παγκρεατικό ύγρό, πού διαλύει τά άμυ- λοϋχα καί τή ζάχαρι. Ή τροφή τότε είναι πιά χωνεμένη, πολτοποιημένη και έτοιμη γιά άφομοίωσι· άπορροφαται άπό τά χυλοφόρα άγγεΐα καί οδηγείται στό σηκώτι. Α π ’ έκεΐ μέ το αίμα, κυκλοφορεί σ’ δλα τά δργανα καί τά τρέφει. Τό ύπόλοιπο τής τροφής έξέρχεται διά τών εντέρων. Συνεπώς άν ή τροφή μας είναι φορτωμένη μέ άλατα, όξέα, τοξίνες καί δηλητήρια, είναι πολύ φυσικόν όλα αύτά ν’ ά- πορροφηθοΰν καί νά κυκλοφορήσουν σ’ δ λα τά όργανα· θά τά δηλητηριάσουν καί θά φλογίσουν τότε, προκαλώντας ά- νωμαλία οτήν φυσιολογική λειτουργία τους, πού δέν είναι παρά αύτή ή ίδια ή άρρώστεια, πού παίρνει τό όνομά της άπό τό όργανο πού ύποφέρει.
Κι άν ήταν μόνο τά δηλητήρια, πού φέρουν μαζί τους οί τροφές πού τρώμε, θά κατόρθωνεν ίσως δ όργανισμός, μέ όμαλή λειτουργία — άλλά μέ σπατάλη μεγάλου κόπου βέβαια — νά τ’ άπομακρυνη, μέ τά δργανα άπεκκρίσεως. Δυστυχώς δμως τό κάπνισμα, τό ποτό, καί δλα τά ναρκωτικά, πού δλως διόλου άφύσικα κι έγκληματικά καταβροχθίζομε, έπιδροϋν τρομακτικά έπί τής καθόλου ύγείας μας.
ποιουνται τά Αλκαλικά στοιχεία των τροφών μας. "Αν λοιπόν ή τροφή μας είναι πλούσια σέ Ασβέστιο καί Αλλα Αλκαλικά στοιχεία, τότε έδώ γίνεται κανονική ή Λλκαλοποίηση τοΟ1 αίματος πρός όφελος της ύγείας μας. "Αν όμως ή τροφή μας άντιθέτως είναι πλούσια σέ όλέθρια δξέα — καθώς συμβαίνει μέ όλες τίς βιομηχανοποιηαένες διατηρημένες καί Αλλοιωμένες, μισοσαπισμένες τροφές, τότε Αναπτύσσεται στά κύτταρα κατά τό ίδιο φαινόμενο τοΟ μεταβολισμού το- ξικό καί δηλητηριώδες ύγρό, όπότε ό νόμος της αύτοσυν- τηρήσεως της ζωής, θά δημιουργήση, ¡κατ’ Ανάγκην, Ισχυρά έπαναστατικά συμπτώματα αύτοκαθάρσεως — Ασθένειας — γιά νά τά έξωτερικεύση.
’Ιδού πώς οί τοξικές τροφές καθώς Αναφέραμε, είναι ή ριζική αίτια των διαφόρων Ασθενειών.
Γίνονται, λοιπόν, τότε έπίταξη τά διάφορα όργανα πρός έξωτερικεύση τών περιττών τοξικών ύλικών, κι Ανάλογα μέ τό όνομα τοΰ όργάνου πού Αναλαμβάνει τήν πρωτοβουλία της άποτοξινωσεος, έχομε καί τό όνομα τής Αρρώ- στειας: Πνευμονικά, &ν ή φλεγμονή καί ή τοξικότης θά έ- ξωτερικευθή διά τών πνευμόνων, νεφρικά, διά τών νεφρών, έντερικά, Από τά έντερα, δερματικά, Από τό δέρμα κλπ.
Μιά είναι λοιπόν — σύμφωνα μέ τό ένιαιον τών νόσων, τήν σοφώτερη. 'Ιπποκρατική επιστημονικό θεωρία — ή ριζική αίτία όλων τών Ασθενειών. Έ άν βεβαίως τώρα τά Αμυντικά καθαρτικά κι εύεργετικά συμπτώματα τών Ασθενειών (πυρετός, βήχας, έμετός, πόνος, διάρροια) έξηγηθοΰν λογικά—καί βοηθηθουν στήν καθαρτική κι έπιβιωτική τους προ- σπόΛΐια, μέ άπλα φυσικά μέσα (άτμόλουτρα, κλύσματα, νηστεία, φρουτοθεραπεία κλπ.), καθώς περιγράφομε λεπτομερώς στό προηγούμενο βιβλίο μας «Φυσιοθεραπεία, θεωρία καί Πράξη», τότε γρήγορα έπιτυγχάνεται ή άπσμάκρυνσις όλης τής φλεγμονής, τής σαπίλας καί τής τοξικοτητος, όπότε έπιτυγχάνεται ή κάθαρσις ¡καί ή ριζική θεραπεία όλων τών όξέων συμπτωμάτων, καί ή Ανανέωση τοΟ όργανισμοΰ.
"Αν όμως έμεΐς τρομοκρατηθούμε — ώς συνήθως — καί ζητησωμε νά ναρκώσωμε τά διάφορα εύεργετικά καθαρτικά οξέα συμπτώματα μέ διάφορα φάρμακα, τότε... ξέγραψε γιά πάντα τήν πολύτιμη ύγεία μας.
Γιατί τά συμπτώματα δέν είναι τίποτε Αλλο π α ρ ά ·.. έπανάστασις γ ιά τήν Απελευθέρωση του σώματος Από τά περιττά, τοξικά δηλητήρια, πού τόσο Απερίσκεπτα καί κάθε στιγμή είσάγομε μέσα μας, τρώγοντας ή μάλλον τρωγόμε- νσι, ώς συνήθως, πίνοντες, κοπνίζοντες, κι έκφυλιζόμενοι συνεχώς καί ποικολοτρόπως. "Αν λοιπόν αύτές τις προσπάθειες τής καθάρσεως καί τής έπιβιώσεως ύποχρεώσωμε νά σιγήσουν — προσωρινά βέβαια — μέ τά Αλλεπάλληλα ναρ
- 33-
κωτικά παυσίπονα, τότε δλο έκεΐνο τό ταξικό καί δηλητηριώδες ύλικό, πού θ’ άπεμακρύνετο, έναποθηικεύεται μέσα μας, (καί νάσου τά χρόνια κι έκφυλιστικά νοσήματα) στις Αρθρώσεις, όπότε έχομε τά Αρθριτικά, στό ήπαρ τά ήπατι- κά, στούς βρόγχους τά βρογχικά, ικαί οϋτω καθεξής.
Καταλαβαίνετε τώρα τό ρόλο καί τή ν ... άξια τον τελευταίων θαυματουργικών φαρμάκων (ίδε καί θαληντο- μάϊντ), πού ώς έκ θαύματος έξαλείφουν κάθε πόνο καί κάθε σύμπτωμα. Καί πάρτε μιά άμυδρή ιδέα (καί μιά Απάντηση στή δικαιολογημένη, βέβαια, απορία σας), γιατί μέ δ· λες τές προόδους μας τά χρόνια νοσήματα άπειρος έπολ- λαπλασιάσθησαν, καί τά καρδιακά καί ό καρκίνος σήμερον άνέλαβαν τ ό . . . μονοπώλιον — σχεδόν — δλων των θανάτων.
Κι άποψασίστε έπί τέλους — πριν είναι Αργά — νά τρέφεστε και νά ζήτε ύγιεινά, Αν δέν θέλετε νά μετατρέψετε τή ζωή σ’ έπίγεια κόλαση, ή νά έπισκεφθήτε πολύ ένω- ρ ίςτάς.,. . αιωνίους μονάς.
«Βιοχημεία ή Βρωματοχημεία» είναι ό κλάδος της χημείας που καταπιάνεται μέ τήν Ανάλυση των τροφών, δηλ. τά μεταλλικά των στοιχεία πού είναι σέ δργανική κατάσταση καί είναι Απαραίτητα γιά τήν ύγεία του Ανθρώπου. “Υστερ’ Από προσεκτικές έρευνες, έχει άνακαλυφθη, πώς οί διάφορες παθήσεις όφείλονται σέ έλλειψη ώρισμένων στοιχείων. Είναι λοιπόν πολύ φυσικό, χωρίς τήν προσθήκη τών συστατικών αώτών, νά μήν έπιτυγχάνεται ποτέ ριζική θεραπεία. Καί ή προσθήκη αύτή πρέπει ΠΑΝΤΑ νά γίνεται μέ τόν πιό φυσικό τρόπο, καί στήν πιό φυσική μορφή, δηλαδή μέ τις τροφές. Τραφήτε λοιπόν φυσιολογικά, σύμφωνα μέ δσα γράφομε κατωτέρω, χρησιμοποιώντας Ανάλογα μέ τήν έποχή τά τρόφιμα πού περιέχουν τά πιό κάτω δέκα εξι συστατικά Από τά όποία Αποτελεΐται τό σώμα μας, πού θά σας θρέψουν, θά σας θεραπεύσουν, καί θά διατηρήσουν παντοτινά τήν πολύτιμη ΥΓΕΙΑ Σ Α Σ .
- 35-
Ή άξια τών μεταλλικών στοιχείων στην υγεία μας είναι (Ανεκτίμητη. Πολλά άπ’ αΰτά είναι σέ πολύ μικρές ποσότητες. Μπορεί νά έχω με τόσο σ ίδη ρο στόν όργανισμό μας δσο άρκεϊ γ ιά νά φτιάξουμε ένα μικρό ,καρφι, άλλά τί θά συμβή δταν δέν ύπάρχει ή ποσότης αυτή; Τρομερή ψυχοσωματική κατάπτωσις κι’ έπικίνδυνη άναιμία. Οί νόμοι τής ζωής καί τής άναπτόξεώς μας είναι πολύ στενά συνδεδε- μένοι μέ τά μεταλλικά στοιχεία. Κάθε τέτοιο στοιχείο έχει κάποια ξεχωριστή φυσιολογική λειτουργία νά έπιτελέση, γ ι’ αΰτά δέ άλλωστε άποκαλοΟνται και άνοικοδομητικά στοιχεία.
Γνωρίζομε δτι οί βιταμίνες είναι Απαραίτητες στήν θρέψη καί δτι κάθε μία Απ’ αύτές έχει μεγάλη σπουδαιότητα γιά τήν κανονική λειτουργία καί ύγεία του όργανισμοΰ μας. Ή έλλειψις μιας οίασδήποτε βιταμίνης θά έχη ώς Αποτέλεσμα Ανώμαλη λειτουργία καί Ασθένεια ένός όργάνου του σώματός μας.
Δέν έχει γίνει άκόμη κατανοητό από δλους, δτι οί βιταμίνες έλεγχουν τήν σταθεροποίηση τών μεταλλικών στοιχείων στό σώμα μας καί δτι δταν λείπουν τά στοιχεία αύτά οί βιταμίνες δέν έχουν νά έπιτελέσουν καμμιά λειτουργία. "Οταν λείπουν οί βιταμίνες, ό όργανισμός μπορεί κάπως νά χρησιμοποιήση τά μεταλλικά στοιχεία, δταν δμως λείπουν αύτά, οί βιταμίνες είναι άχρηστες.
Τά δεκαέξι στοιχεία πού δίνουμε πάρα κάτω εύρίσκον- ται σέ μεγάλη άφθονία τόσο στόν άνθρώπινο έργανισμό, δσο ιφ ΐ στα ζώα καί τά φυτά.
Περιγράφομε κατωτέρω λεπτομέρειες γιά τό κάθε ένα ξεχωριστά.
ΑΣΒΕΣΤΙΟΝ.
Τό άσβέστιον είναι άπ’ τά σπουδαιότερα στοιχεία του οργανισμού μας καί χρειάζεται Απαραιτήτως γιά τή ζωή καί άνάπτυξη του κυττάρου. Τό άσβέστιον χρησιμοποιείται γιά τήν κατασκευή τών δοντιών καί τών όστών. Δίνει έπί- σης σταθερότητα στίς άρτηρίες, ζωτικότητα καί άντοχή στό σώμα καί έξουδετερώνει μέ τήν άλκαλικότητά του τά όξέα. Τά νήπια καί τά παιδιά χρειάζονται άσβέστισ σέ άφθονία, καθώς έπίσης καί οΐ σέ άνάπτυξη εύρισκόμενοι όρ-
γανισμοί καί οί θηλάζουσες μητέρες. Γιά τις μεγαλύτερες ήλικίες Απαιτούνται λιγώτερες ποσότητες. 'Ο ήλιος (βιταμίνη Δ) είναι Απαραίτητος γιά τή χρησιμοποίηση τοΰ Ασβεστίου. Γι’ αυτό συνιστοΰμε θερμά σ’ δλες τις μητέρες, Από βρεφικής ήλικίας να έφαρμόζσυν τακτικά στα παιδιά τους τήν ήλιοθεραπεία.
Είναι λοιπόν άλήθεια, πώς, χίλιες φορές περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από πολυφαγία (υπερσιτισμό), παρά άπό άσιτία. 'Όλοι αί αιωνόβιοι στον κόσμον ΰπήρξ<χν λιτο- δίαιτοι.
Τώρα κοιτάξτε δλους τούς φαγάδες καί φροντίστε νά έξακριβώσετε πόσοι έπιζοΟν μετά τά πενήντα ή τά έξήντα τους χρόνια καί πόσοι είναι ύγιεΐς μετά τά τριάντα ή σαράντα τους χρόνια. Είναι λοιπόν άληθέστατον, δτι «σκάφτομε τόν τάφο μας μέ τά δόντια μας» ή δχ ι;
Πώς νά σωθείτε άπό τό υπερβολικόν κι έπικίνδυνβν πάχος (τόν μεγαλύτερον εχθρόν τής υγείας και τής £ωή$ μ«ς) ·
«Προσέχετε άπό τό όλέθριον πάχος, γιατί αύτό μπορεί νά σας στείλή πόλύ πρόωρα καί άνεπάντεχα στόν κάτω κόσμο».
Αύτή είναι ή τελευταία θερμή καί πιό πολύτιμη συμβουλή πού δίνουν δλοι οί διάσημοι έπιστήμονες σήμερον. Κι δμως πρίν λ ίγα χρόνια, τό νά είναι κανένας εύτραφής καί παχουλός, έθεωρεΐτο άπό μερικούς προσόν, δύναμις,
— 45—
υγεία. Τώρα δμως, εύτυχώς, γενική είναι ή κατακραυγή έ- ναντίον του πάχους.
Βεβαίως, τό νά έχωμε κανονικό βάρος, άνάλογα μέ τό ύψοφ καί τήν ήλικία μας, είναι κάτι τό άπαραίτητο. ’Αλλά, τό νά κουβαλή κανένας 20-40 κιλά περιττό βάρος, σ’ δ- λες τίς κινήσεις καί σ’ δλη του τή ζωή, κουραζόμενος άδικα, άσθμαίνοντας μέ τήν παραμικρή κίνηση, καί κινδυνεύοντας μάλιστα σέ κάθε στιγμή, άπό καρδιακές προσβολές, αύτό είναι έπικίνδυνο.
Κι άλήθεια! 'Έ χει έξακριβωθεΐ πώς τό πάχος προκα- λεΐ ύπερλίπωση τής καρδίας, καί τρομερή άνωμαλία στις λειτουργίες της, μέ μοιραία συνήθως άπατελέσματα, γιατί οί μυς μιας τέτοιας καρδιάς, καταρρέουν εύκολα.
ΟΙ παχεΐς, έκτός τής νωθρότητος καί τής άκινησίας πού τούς χαρακτηρίζει, λυώνουν μέρα νύκτα στόν ίδρωτα, εύκολα κρυολογούν, κι είναι συνήθως δειγματολόγια άνωμα- λιών καί άσθενειών. Καί τό κακό πολλαπλασιάζεται συνεχώς, γιατί 6 παχύς καταδικάζεται σέ άκινησία, κι αύτή προκαλεΐ περισσότερο πάχος, κι αύτό περισσότερη άκινη- σία καί ούτω καθεξής... φαύλος κύκλος, μέ άποτέλεσμα τή δημιουργία των. ... βαρελοειδών σιλουέτων,
Καί έν δσω ή ήλικία, είναι κάτω των σαράντα έτών καί τά πεπτικά ύγρά καί δργανα, έχουν άρκετή Ικανότητα νά χωνέψουν, ν’ άφομοιώσουν, καί νά θρέψουν δλο έκεινο τό περιττόν βάρος, εχει καλώς· διατηρείται κατά τό μάλλον καί ήττον. .. θαλερόν, Ιδίως άν ό . . . Ιδιοκτήτης του, δέν διάγει καθιστική ζωή. Μετά δμως, άπό τήν ήλικίαν αύτήν, δπου τά δργανα καί τά πεπτικά ύγρά, άρχίζουν ν’ άτονουν, δέν μπορεί νά συντηρηθή τό πάχος αύτό, καί κατ’ άνάγκην άρχίζει ν’ αύτοδιαλόεται, προκαλώντας έτσι άρκετές άνω- μαλίες σ’ δλα τά δργανα, κάποτε δέ καί τόν διαβήτην των παχύσαρκων — δπως όνομάζεται — ό όποιος, σάν άναγ- ικαΐον κακόν, άφου άπαλλάξη τό σώμα άπό τό περιττόν πάχος, υποχωρεί συνήθως αύτοθεραπευόμενος έάν δέν γίνη χρήση ινσουλίνης. Συνεπώς οί παχύσαρκοι, πού δέν κατόρθωσαν ένωρίς νά διαλύσουν το πάχος των, θά έπρεπε, (έχοντας κατανόηση τής προοπτικής τού συμπτώματός των), νά ε ίνα ι... εύχαριστημένοι, διότι ό Φυσικός Νόμος τής έπιβιώσεως μπροστά στόν κίνδυνο τής ύπερλιπώσεως, ¿δημιούργησε — σάν έσχάτη προσπάθεια διατηρήσεως όμαλής λειτουργίας τής καρδίας — τήν αύτο- διάλυση τού πάχους, ένα δέ, έκ τών συστατικών τού πάχους αΰτοΟ, πού άπομακρύνονται, είναι καί ή ζάχαρις, ή όποία βέβαια, πολλαπλασιάζεται άπό τήν πλούσια σέ ζωικό λεύκωμα διατροφή, πού έσφαλμένως ύποβάλλονται συνήθως οί διαβητικοί.
_ 46—
Τό πάχος, βέβαια, σχετίζεται μέ τήν ύπολειτουργία του θυρεοειδούς, της ύποφύσεως, καί άλλων ένδσκρινών άδέ- νων άλλά κι αυτοί, γ ια νά μή έργάζωνται φυσιολογικά, ριζική αΙτία είναι ή τοξίνωση καί φλόγωσή των, ά Λ τόν ύπερ σιτισμό, καί τις ολέθριες καταχρήσεις ,μας.
Κι άλήθεια! Πώς είναι δυνατόν, νά μή ένοχληθουν μέ τόν υπερσιτισμόν οί ένδοκρινεΐς άδένες, πού σχετίζονται άμεσα μέ τή χώνευση καί άφομοίωση των τροφών, δταν άν- τί του ποσού τών 2000 περίπου θερμίδων, πού χρειαζόμεθα καί πού μπορούν νά έπεξεργασθουν αυτοί, έμεις τούς φορτώνουμε μέ 5 καί 6 χιλιάδες, κουράζοντας κι άρρωσταίνον- τάς τους, κατ’ αύτό τόν τρόπο; ’Αντί, π.χ., είκοσι δράμια λεύκωμα πού χρειάζεται ήμερησίως τό σωμα, δ σημερινός άνθρωπος του προσφέρει τούλάχιστον έκατόν δράμια, μέ τό άπεριόριστο γάλα, αύγό, κρέας, τυρί, ψάρι κλπ., πού σκοτώνουν κυριολεκτικά τό στομάχι, τό σηκωτι καί τά νεφρά. Κατά τόν ίδιον τρόπον θά καταστρέψωμε τό πάγκρεας μέ τό ύπερβολικόν άμυλο καί ζάχαρη, καί μάλιστα, χειρίστης ποιότητος, ύπό μορφήν άσπρης ζάχαρης καί άσπρου άλευρά;) — πολύ τοξικών προϊόντων, θ ά διασαλεύσωμε τήν όμα- λή λειτουργία τής χολής, μέ δέκα φορές πιότερο λίπος, άπ’ δσο μπορεί νά επεξεργασθή, καί πρίό παντός βαρύ ζωικό καί όλέθριο τοξικό λίπος, που είναι κατά γενικήν όμολογίαν, ή ριζική αίτια, όχι μόνον του έπι κινδύνου πάχους, άλλά Καί τών σοβαρωτέρων καρδιακών νοσημάτων, θρομβώσεων, συγ- κοπών κλπ.
Ή άλκαλική δίαιτα άποτελεΐται άπό φρούτα-μόνο, κυρίως στο πρόγευμα καί άπό ώμές σαλάτες (στό γεύμα καί στό δείπνο) χωρίς άλώτι μονάχα μέ λεμονόλαδο, λίγο μαύρο πιτυρουχο ψωμί καί ξηρά φρούτα. (Κάποτε στό δείπνο μόνο φρούτο, είναι προτιμότερο).
4ον) Μετά τήν έφαρμογή λίγων ημερών φρουτοθεραπείας ή καί νηστείας κι έπειτα άλκαλικής δίαιτας προστίθεται στά μεσημβρινά χορτοφαγικά γεύματα λίγο ξαλμυ- ρισμένο τυρί, ή αύγό φρέσκο μελάτο ή λίγο ψάρι στη σχάρα ή καί κρέας ψαχνό (ψητό) ή ξηροί καρποί, ένα μόνο είδος καί σέ ποσότητα περί τά 20 δράμια. “Ενα γεύμα έβδομαδι- αίως άπό κάθε είδος.
Γιά νά έχωμε δμως ταχύτερα καί καλύτερα άποτελέ- σματα δσσν άφορα τήν έπιστημονική κι εύεργετική άπαλλα- γη άπό τό περιττό πάχος, πρέπει ή ώς ανω διαιτολογ,ική μέθοδος νά συνδυάζεται μέ τα έξής πιό κάτω άπλα, φυσικά κι εύεργετικά μέσα.
α) Άτμόλουτρο γιά 15—30 λεπτά, κοιτά άτό όποιον βγαίνει άρκετός Ιδρώτας, δ όποιος συμπαρασύρει μαζί του άλατα, όξέα, δηλητήρια, τά δποΐα είναι ή ριζική αίτία των
— 48—
κεφαλοπόνων, άρθριτισμών, ρευματισμών >καΙ γενικά δλων τών άσθενειών. Αύτό γίνεται κατά κάποιο τρόπο ποό, τό κεφάλι βρίσκεται έξω άπό τόν άτμό, έτσι πού ν’ ί^τέξη κανένας πιότερη ώρα καί νά ίδρώση περισσότερο, χωρίς νά έπη ρεάζωνται οί πνεύμονες καί ή καρδιά, ("ίδε λεπτομέρειες καί σχήμα είς τό βιβλίο μας «Φυσιοθεραπεία, Θεραπεία καί Πράξη»).
β) Μασσάζ, με τά χέρια ή καλύτερα μέ τή βούρτσα ή μέ ειδικό μηχάνημα, μέ διεύθυνση πάντοτε πρός τά πάνω πρός τήν καροία κι δχι άντιθέτως. Αύτό διαλύει έκτός άπό τό περιττό λίπος καί τά άλατα άπό τούς Ιστούς καί τίς άρ- θρώσεις καί τά άπο μακρύνει ί5στερα μέ τά οδρα καί τον ίδρωτα.
γ) Κίνηση — περπάτημα μέχρι κοπώσεως, κυρίως άνε- βοκατέβασμα στό βουνό. Γυμναστική, κολύμπι κλπ.
* ο ν ) ‘ Ε λ ά χ ι σ τ η Χ ΐ} ή β ις ι ώ ν Χ ι,π α ρ Λ ν το σ φ £ < ν
π λ ο υ σ ί ω ν ai Ο ί ρ μ ί ό ί ς .
3 ο ν ) U c t ç i e χ ο ή σ ι ς τ ώ ν μ ή λ ι π α ο ώ ν ( « a i
π λ ο υ σ ί ω ν σ* $ * ς μ ί δ ί ς } t&o<pi&·»
Η ο ν ) ’A j x s t r ) χ ρ ή σ ι ς t¿ > v τ ρ ο φ ώ ν π τ ω χ ώ ν nt
$ * ς μ ί ό ΐ ζ ¿ λ λ ΰ π λ ο υ σ ίω ν σ> ö i f c p i v e t * e l ό φ γ α ν - ù o i O í ^ e l a , £ χ ο ς « I v e * * à
φ ρ ο ί ΐ α , t à λ α χ β ν ι χ ά « a t t u φ $ ά σ χ ο
γ4λ».
4βν) Κ(«»?Λς, Υνμν04ΤΜ̂ ΚβΙ ¿Tu6?3Ü«S0
«á* Ρ·μ44*,
Kovxiö Φασόλια
Λ̂ο0ουττ?ρ. ydÀa Λάχανο ί*ί>ακβ>>)
Σ̂ -Ινάκλ Νίομάύς Uaçcvh ΧΑινσ
‘AyywtydtaΜαϊντανός
άλλά στά έντερα καί έτσι δεν έπεμδαίνουν, στη χώνευση των τροφών πού περιέχουν πρωτεΐνη ή άμυλο.
Αύτό σημαίνει πώς οΐ λευκωματοΰχες τροφές συνδυάζονται μέ τά λίπη, καθώς καί οί άμυλουχες.
"Οχι δμως οί λευκωματοΰχες μέ τις άμυλουχες, οϋτε οί άμυλουχες μέ τά ξινά φρούτα ή τά όξέα ποτά.
"Αν φυσικά, κανένας είναι ύγιής καί διάγει χειρονα- κτική ζωή ατό ϋπαιθρο, τότε μπορεί νά φάη λευκωματοΰχες μέ άμυλοΰχες τροφές μαζί, χωρίς άμεσα βλαβερά άποτελέ- σματα. ’Αλλά άν ικανένας διαγη καθιστική ζωή, κι ή παρα- μικρότερη νευρική έπίδραση (ταραχή, στενοχώρια, πνευματική ύπερκόπωση κλπ.) έχει ώς άποτέλεσμα τήν παρεμπό- διση τής κανονικής λειτουργίας τής πέψεως· καί είναι σέ τέτοιου είδους περιπτώσεις, πού οί πρωτεΐνες πρέπει νά μή τρώγωνται μαζί μέ τις άμυλουχες, γιατί άλλοιώτικα μέ τόν καιρό, θά έπακολουθήση δυσπεψία.
"Αν κατά τό ίδιο γεΟμα φαμε άμυλουχες καί λευκωματοΰχες τροφές, οί άμυλουχες θά παραμεινουν άχώνευτες, μέχρις δτου τό στομάχι χωνέψη τελείως τις λευκωματοΰχες καί τότε μόνο θά τους έπιτραπή νά κατεδοΰν στά έντερα γιά νά χωνευθοϋν έκεΐ τελικά. Έ ν τώ μεταξύ ή παρουσία άχώνευτων τροφών στό στομάχι, είναι μιά συνεχής άπειλή γιά τήν ικανοποιητική πέψη καί έτσι δλόκληρη ή πεπτική λειτουργία κινδυνεύει νά διαταραχθή καί νά πρσκληθοΰν ζυμώσεις. Αύτό είναι ύπεύθυνο γιά τήν έπικράτηση τής δυσπεψίας μεταξύ τών πολιτισμένων λαών τής σήμερον καί είναι ή δασική αιτία γιά τά γαστρικά άέρια, όξύτητα του στομάχου, έλκη, κλπ.
Καλοί συνδυασμοί.
Είναι άδύνατο νά δώσωμε παραδείγματα πού νά καλύπτουν δλες τις τροφές πού μπορούν νά συνδυασθοΰν έπιτυ- χώς, άλλά δυό τρία παραδείγματα άπό κάθε είδος τροφών, θά μπορέσουν νά δείξουν στούς άναγνώστες μας τί συνδυασμούς πρέπει νά τηροΰν δταν τρώνε:
1) Πρωτεΐνες καί άμυλοΰχες τροφές ή ζαχαροειδή.2) Άμυλοΰχες καί ξινά φροΰτα.Σύμφωνα μέ τήν πρώτη περίπτωση, θεωρείται κακός
συνδυασμός: τό κρέας με πατάτες, κρέας μέ ζυμαρικά, ψάρι μέ πατάτες, αύγό ή τυρί μέ ζυμαρικά. Μακαρόνια ή πιλάφι μέ κιμά καί τυρί. Κρέας ή ψάρι ή γλυκίσματα μέ γλυκά κρασί.
Κατά τή δεύτερη περίπτωση είναι κακός συνδυασμός τά έξης: Ψωμί πόριτζ η άλλα ζυμαρικά μέ πορτοκάλια. Μακαρόνια μέ σάλτσα ντομάτας, πιλάφι ή πατάτες μέ ξυνά φροΰτα. Φασόλια ξερά, μέ ξύδι ή πολύ λεμόνι καί ψωμί, ή σοΰπα αώγολέμονο μέ ρύζι.
Αύτά είναι μονάχα λίγα παραδείγματα. Είναι βέβαια παράξενο πώς δλους τούς συνδυασμούς πού μπορούν να γίνουν αύτοί οί πιο πάνω δυά κακοί συνδυασμοί είναι έκεΐ- νοι πού παρουσιάζονται σέ κάθε γεϋμα μας. Μά αύτός ά- κριβώς είναι δ λόγος πού ή δυσπεψία καί οί συναφείς παθήσεις δπερχλωρυδρίαση, έλκη κλπ., άποτελοΰν τόν κανόνα μεταξύ τοΰ πληθυσμού των πολιτισμένων χωρών.
"Ας ρίξωμε μιά ματιά στό συνηθισμένο μας γεύμα- άπό τι άποτελείται; ψωμί, κρέας, μακαρόνια, ψάρια ή πουλερικά, βραστά χόρτα, γιαούρτι καί κόπτσιου είδους γλύκισμα, δηλ. από άμυλο και λεύκωμα, ζάχαρη καί μερικά χόρτα άπό τά όποια βέβαια έχουν άφαιρεθη δλα τά όργανικά στοιχεία μέ τήν όλέθρια μαγειρική, καί τέλος Μνα η περισσότερα είδη φρέσκον φρούτων. Πως μπορεί λοιπόν νά δια- τηρηθη φυσιολογική πέψη καί ύγεία μ’ ένα τέτοιο διαιτολό
- 52-
γιο; Κι αν προστεθή ή ζάχαρη σ’ ένα γεύμα άπό λευκω- ματούχες καί άμυλουχες τροφές τότε ή κοαάστασις χειροτερεύει.
Τά σιτηρά δεν συνδυάζονται οΰτε μέ τά γάλα ούτε μέ ξινά φρούτα κι ούτε χωνεύονται καλά δταν σερβίρονται σέ μιά πολτώδη κατάσταση ή ώς σούπα, προπαντός χωρίς καλή μάσηση.
"Ολα τά σιτηρά χρειάζονται άλκαλική έπενέρεγια καί πρέπει ν’ άρχίση ή χώνευσής τους στό στόμα. Αύτό γίνεται μονάχα σάν αποτέλεσμα μιας τελείας μασήσεως των τροφών αύτών, άν φαγωθούν σέ μορφή ξηρά κι άφράτη. Πρέπει νά σημειωθή πώς είναι σφάλμα νά τρώη κανείς περισσότερα άπό ένα είδος σιτηρά — άμυλοΰχα στό ίδιο γεΰμα, π.χ. ψωμί μέ πατάτες καί μακαρόνια καί γλύκισμα κλπ.
ΣΑΛΑΤΕΣ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ
Οί σαλάτες δέν πρέπει νά τρώγονται μέ ξινά φροΰτα ή καί γάλα, (πού θά ξυνίση τότε ώσπου νά χωνευτή), ούτε μέ μαγειρευμένα λαχανικά πού χρειάζονται πολύ περισσότερη ώρα νά χωνευτούν. Αύτό κυρίως πρέπει νά τό προσέξουν δσοι υποφέρουν μέ τό στομάχι τους.
Τό στομάχι δέν στέλλει τό περιεχόμενο του στά έντερα, (δπου τελειοποιείται ή χώνευση), άν δέν προπαρασκευάση δλη τήν τροφή. "Ετσι οί σαλάτες θά περιμένουν κάμποση ώρα τις μαγειρευμένες τροφές. Περιμένοντας παθαίνουν ζύμωση και φέρουν ένοχλήσεις. Σαλάτες λαχανικών συνδυάζονται καλά μέ ψωμί κ.ά. σιτηρά, ή μέ δσπρια, γιατί αύτά είναι πλούσια σέ άλκαλικά άλατα πού ένεργοΰν άρμονικά μέ τό σάλιο, κι έξουδετερώνουν τά όξέα των όσπρίων.
ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ
Πατάτες καί μαγειρεμένα λαχανικά, δέν πρέπει νά συν- δυάζωνται μέ σοολάτες οί όποιες παραμένουν λίγη ώρα στό στομάχι· αύτό κυρίως Ισχύει γιά δσους ύποφέρουν μέ τό στομάχι τους. Φρέσκα φροΰτα ή κομπόστα δέν πρέπει ν’ Ακολουθήσουν ένα φαγητό πού τό πρώτο είδος ήτανε μαγειρεμένα λαχανικά γιατί ή ξυνάδα καί ή γλυκάδα τών φρούτων έπηρεάζει τή χώνευση.
Μαγειρεμένα λαχανικά συνδυάζονται ώ'ραία μέ κατάλληλη πρωτεΐνη καί μέ ψωμί μαΰρο πυτιροΰχο κ.ά. "Οταν ή χώνευση είναι άδύνατη είναι ώφέλιμο νά περνοΰνται άπό τό τρυπητό ύγιεινά μαγειρευμένα λαχανικά, κυρίως άτμόβρα- στα, καί νά γίνωνται πουρές. "Ετσι γίνονται πολύ πιό εΰπε·· πτα καί δέν προκαλοΰν άέρια, φθάνει νά μασώνται καλά.
- 54-
ΓΑΛΑΤό πιο σπουδαίο πράγμα πού πρέπει νά σημειώση κα
νείς γιά τό γάλα είναι ότι δέν συνδυάζεται σχεδόν μέ κανένα άλλο τρόφιμο. Πρέπει νά τό παίρνει κανείς ,μόνο του, όπως τό παίρνουν καί τά μικρά παιδιά, ή όπως δίνεται στη μονοδίαιτα τής «Γαλακτσθεραπείας». ’Έτσι τό γαλακτοσάκχαρο κατά την πορεία της χώνευσης σχηματίζει μόνο γα λακτικόν όξύ κι αύτό δέν είναι βλαβερό αλλά ώφελιμώτα- το. ’Αντί ζάχαρη, λίγο μέλι μπορούμε νά προσθέσουμε στό φρέσκο γάλα, τό όποιον άν είναι καθαρή προέλευση, πρέπει νά λαμδάνεται άβραστο. (’Ίδε σχετικό κεφάλαιο στό διδλίο τούτο).
"Οταν παίρνουμε τό γάλα μαζί μέ άλλες τροφές παθαίνει ζύμωση κι Αποσύνθεση καί στή θέση του γαλακτικού ό- ξέος σχηματίζεται όξαλικόν όξύ κι άλλα δηλητήρια μέσα στά έντερα υέ Αποτέλεσμα τή δυσπεψία καί δυσκοιλιότητα, τά όξαλικά αλατα κλπ.
"Οταν τό γάλα παράγεται άπό ζώα πού τρώνε ζωοτροφές (μέ άντιβιωτικά καί όρμόνες) προτιμότερο είναι τό ά- μυγδαλόγαλα (ίδε παρασκευή του στό τέλος του διδλίου τούτου).
Αμύγδαλα, τά όσπρια καί ή γλουτίνη τών σιτηρών είναι φυτικής προελεύσεως ένώ τό τυρί, τά αύγά, τό κρέας είναι ζωικές πρωτεΐνες.
"Ενα ώρισμένο ποσό συγκεντρωτικών πρωτεΐνούχων τροφών είναι Αναγκαίο σήμερα πρός έπανόρθωση τής φθοράς πού γίνεται στό σώμα έξ αίτιας τής δουλειάς καί τοϋ κόπου μέ τις σημερινές συνθήκες κι είναι σοφό νά χρησιμοποιούμε σ’ ένα γεύμα φυτικές πρωτεΐνες καί σ’ άλλο γεύμα τις ζωικές. ’Όντας συγκεντρωτικός τύπος τροφής, οί πρωτεΐνες πρέπει νά καταναλίσικωνται σέ πολύ μέτριες δόσεις· οί συνδυασμοί κατά τούς όποίους μπορούν νά χρησιμοποιηθούν φαίνονται στόν προηγούμενο πίνακα «Καλοί Συνδυασμοί Τροφών».
Τά καρύδια, τ ’ Αμύγδαλα, τά φιντούκια είναι οί καλύτερες πρωτεϊνοΰχες τροφές. Είναι μιά Ιδεώδης τροφ'ή γιά τόν άνθρωπο Αλλά ποτέ δέν πρέπει νά ψήνωνται, γιατί τό ψήσιμο μεταβάλλει τό φυσικό τους λάδι, ή λίπος, πού περιέχουν σέ δηλητηριώδεις τοξίνες. Συνδυάζονται καλά μέ σαλάτες καί μαγειρευμένα λαχανικά.
ΧΥΜΟΙ ΦΡΟΥΤΩΝ
Χυμός πορτοκαλιού, σταφυλιού κλπ., φρέσκα λεμονάδα κ.ά. δέν πρέπει νά παίρνωνται μαζί μέ φαγητό άλλα μέ άδειο στομάχι, άλλοιώς τά όξέα πού περιέχουν μπορεί ν’ ά- νατρέψουν η νά έπιδραδύνουν τήν κανονική πορεία της χω- νεύσεως.
ΖΑΧΑΡΗΉ ζάχαρη του έμπορίου είναι πολύ συγκεντρωτική καί
τοξική τροφή. Ή πολλή ζάχαρη δέν μπορεί ν’ άφομοιωθή. 'Επόμενο δτι μετατρέπεται σέ καταστρεπτικά όργανικά όξέα, σάν ξύδι καί όξαλικόν δξύ· οινόπνευμα έπίσης σχηματίζεται κατά τήν άποσύνθεσή της.
Ζάχαρη άν θά χρησιμοποιήτε, πολύ μέτρια καί σπάνια, σάν καρύκευμα, γιά νά γλυκάνη ένα μπισκότο ή κέικ άλλά είναι πολύ προτιμότερο τό μέλι, ή ή μαύρη ζάχαρη. Είναι πολύ βλαβερό νά γλυκαίνωμε ποτά μέ τή ζάχαρη ή νά τρώμε σοκολάτες καί άλλα γλυκίσματα. Κομπόστα καμωμένη μέ πολλή ζάχαρη μπορεί νά φέρη σοδαρή δυσπεψία, γιατί μετασχηματίζεται σέ όργανικά όξέα, δπως είπαμε.
ΑΛΑΤΙ
Ποτέ δέν πρέπει νά δάζετε άλάτι στά λαχανικά. Είναι πολύ δραστικό καί κάνει δλα τά ώφέλιμα όργανικά άλατα των χόρτων νά βγαίνουν στό νερό. Αύτό καταστρέφει τή θρεπτική των άξία. Τά φροΰτα καί τά λαχανικά σάν είναι τά κύρια συστατικά τοΰ διαιτολογίου προμηθεύουν δλο τό άπαιτούμενο στό σώμα χλωριοΰχο νάτριο ύπό όργανική μορφή. Τό σέλινο, τό κρεμύδι, τό σκόρδο καί άρκετό λεμόνι, στό φαγητό δίνουν πολύ καλύτερη γεύση άπό τό άλάτι.
ΜΕΛΙ
Είναι φυσική μορφή ζάχαρης κι είναι γ ι’ αύτό άνώτερο άπό τή ζάχαρη κι άπό τά 6ιομηχανοποιημένα προϊόντα. Είναι μιά πολύ συγκεντρωτική μορφή ζάχαρης καί πρέπει νά χρησιμοποιήται ώς συνδετικό καί σέ λογική άναλογία.
Τελειώνοντας τό κεφάλαιο των συνδυσμών τών τροφών τονίζομε πώς ό τελειότερος συνδυασμός τών τροφών είναι δσον τό δυνατόν λιγώτερα είδη σέ κάθε γεΰμα· αλλάζομε δέ κάθε μέρα τά είδη, γιά νά παίρνωμε δλα τά στοιχεία πού χρειάζεται τό σώμα μας. ("Ιδε καί κεφάλαια «Βιοχημεία» καί «Εβδομαδιαία Μενοΰ»).
— 56—
Β Ι Τ Α Μ Ι Ν Ε Σ
Οί βιταμίνες είναι μία άϋλη μυστηριώδης δύναμις, μιά συσσωρευμένη Ακτινοβολούσα ένέργεια, χωρίς ύλική ύπό- στάση, μη διακρινόμενες σέ καμμιά χημική Ανάλυση. Έ ν τούτοις μπορούμε νά διαπιστώσωμε τήν ύπαρξή των, Από τά εύεργετικά Αποτελέσματα της παρουσίας των καί τά καταστρεπτικά της Απουσίας των.
Οί βιταμίνες είναι 6 Αρχιτέκτων τής θρέψεως, πού έπο- πτεύει καί ύποβοηθεΐ τδ έργον τής άφομοιώσεως δλων των δργανικών καί μεταλλικών στοιχείων τής τροφής. Δηλαδή δταν έλλείπουν οί βιταμίνες Από τίς τροφές μας, κανένα Από τά ώφέλιμα συστατικά των δέν Αφομοιούται, δσονδή- ποτε πλούσιες κι άν είναι αύτές.
μετά τό γεύμα σάν επιδόρπιο, ή στά διάμεσα τών γευμάτων, άλλά μόνα τους σε ξεχω- στό γεύμα, κυρίως στο πρόγευμα, καί συχνά καί στο δείπνο, άν θέλετε νά εύεργετηθήτε κυριολεκτικά άπό τά φρούτα.
ΙΟον) ’Αποφεύγετε τές ψυχικές τοξίνες, τό θυμό,τό άγχος, τό φθόνο, την πλεονεξία, τό μΐσος, την άγωνία, κι όλα τά σχετικά μαύρα συναισθήματα, πού jδηλητηpιάζoυv κυριολεκτικά τό αίμα καί τή ζωή.
— — 66— —
ΦΥΤΟΦΑΓΙΑ - ΚΡΕΩΦΑΓΙΑ
Έπεκράτησε δυστυχώς ή άντίληψις, ότι τό νέον κοσμοσωτήριον κίνημα τής Φυσικής 'Υγιεινής, τής Φυσιοθεραπείας καί τής έπιστημονικής διατροφής καταδικάζει τελείως τήν κρεωφαγίαν καί υποστηρίζει φανατικά καί μόνο τήν φυτοφαγίαν.
Γι’ αύτό θά έπρεπε στό βυβλίο μας αύτό νά γίνη μια σχετική διαφώτισις καί γ ιά τή μιά καί γ ιά τήν άλλη περίπτωση.
Είναι γεγονός δτι, καθώς πάντοτε, καί στήν περίπτωση αύτή, ή άλήθεια δέν βρίσκεται στά άκρα.
Μιά λογική χρήσις ζωικών τροφών μαζί μέ τις φυτικές, κανονική δσον άψσρά τό ποσόν καί τήν ποιότητα, μέ ύγιει- νό τρόπο προπαρασκευής καί συνδυασμοί) τών τροφών, είναι ο,τι χρειάζεται γιά τήν εξασφάλιση τής πολύτιμης ύγείας μας.
Τό δτι βέβαια, ό άνθρωπος κατορθώνει καί ζεΐ μέ απεριόριστη χρήσι κρεωφαγίας ή υπερφανατικής φυτοφαγίας, αύτό όφείλεται στήν μεγίστη προσαρμοστική ικανότητα πού έχει ό άνθρώπινος όργανισμός, σέ σημείο πού νά κατορθώνει νά δέχεται (μέχρι τινός βέβαια) καί νά έπιζή, — άσχετον δμως τί είδους ζωή — δλα τά δηλητήρια πού προσφέρουν οί όλέθριες συνήθειες, μέ 20—60 τσιγάρα τήν ημέραν, ή μέ τά πιο 'ισχυρά ποτά, καί ναρκωτικά, πού ώρισμέ- να χρονιά τουλάχιστον, χάρις στον είθισμό, καί στήν έξοι- κοίωση, δέν παρουσιάζουν όχληρά συμπτώματα — άρρώ- στειες, δγκους κλπ. παρά μόνον μέχρι του κορεσμού, δπως λέμε — του σώματος άπό τά δηλητήρια αύτά.
Τό νά προσαρμόζεται δμως δ όργανισμός μέ όποιαδή- ποτε τροφή καί άλλες συνήθειες, δέν Ιεπεται δτι αύτό είναι προς δρελος τής υγείας καί τής ζωής μας.
Καθώς θά προσέξετε στά παρακάτω κεφάλαια του βιβλίου αύτοΰ πού σχετίζονται μέ τό ποσόν του λευκώματος, άμυλου, ζαχάρεως καί λίπους πού χρειάζεται τό σώμα μας καθημερινώς, θά έξακριβώσετε δτι ή ύγεία μας δέν έξαρ- ταται μόνον άπό τό είδος, άλλά κυρίως άπό τό ποσόν τών ώς άνω συστατικών τής καθημερινής τροφής μας, άσχετον άν αύτά έχουν ζωϊκή ή φυτική τήν προέλευσι.
Βεβαίως είναι γεγονός δτι ή κρεωφαγία τοξινώνει πολύ περισσότερον τό σώμα, άπό τήν φυτοφαγία. Αύτό δμως έ- ■ξαρτάται άπό τό ποσόν τοΟ ζωικοί) λευκώματος πού λαμβά- νσμε, καθώς άναφεραμε προηγουμένως.
Τό ίδιο θά λέγαμε καί γιά τούς άποκλειστικά φυτοφά- γους, δτι δηλαδή μέ τό νά άποφεύγσυν τελείως τό κρέας
— 67—
— 68—
καί τις άλλες ζωικές τροφές, (Από θρησκευτικό, ιδεολογικό ή όποιοδήποτε άλλο έλατήριο) καί νά λαμβάνουν καθημερινώς Απεριόριστες ποσότητες άπό ψωμί (κυρίως άσπρο), μακαρόνια, ρύζι, πατάτες, όσπρια, γλυκίσματα, άσπρη ζάχαρη, διατηρημένα λαχανικά κλπ., είναι Αδύνατο νά άποφύγουν τήν τοξίνωσι του σώματος καί τήν άρρώστεια, γιατί ακριβώς, εκείνο τό όποιον βλάπτει τήν όγεία μας είναι πάντοτε τό ύπερβολικόν ποσόν τής τροφής — πού δεν χρησιμοποιείται, καί συνεπώς προκαλεΐ ζυμώσεις, αποσύνθεση καί τοξινώσεις — ασχέτως άν αυτό προέρχεται άπό ύπερβολική ζωϊκή ή φυτική διατροφή.
Κατ’ αυτόν τον τρόπον, εάν ό ώς άνω φυτοφάγος άπο- φύγει τούς κινδύνους τής δυσκοιλιότητος καί τών παθήσεων του σηκωτιου, τής χολής, τών νεφρών, τών Αρθρώσεων κλπ., πού μπορεί νά δημιουργήση, μέ τόν καιρόν Μνας ύπερβολικά κρεωφάγος, κι αυτός ό χωρίς μέτρο. .. φυτοφάγος δεν θ’ άποφύγη άπό τή δηλητηρίαση τού ύπερδολικου Αμύλου καί άσπρης ζάχαρης, πού βλέπομε συνήθως καί πού είναι ή ριζική αιτία τών δυσπεψιών, κρυολογημάτων, βρογχικών, πνευμονικών καί άδενικών Ανωμαλιών, Αμυγδαλίτιδας κλπ.
Μια λογική λοιπόν χρήσις τού ψαχνού κρέατος ή καί τών άλλων ζωικών τροφών, δταν τά ζώα τρώνε φυσικές τροφές καί όχι ζωοτροφές, μέ ορμόνες καί Αντιβιοτικά—κυρίως γιά τούς εργαζομένους χειρωνακτικώς — έν συνδυασμφ μέ Αρκετά λαχανικά καί φρούτα, πού εξουδετερώνουν τήν τοξικότητα του — δέν Αποκλείεται. ’Εννοείται δτι ύπάρχουν εκατομμύρια πού δέν τρώνε καθόλου κρέας καί δμως είναι υγιέστατοι.
"Ας σημειωθή δτι ό συγγραφέας τοΰ βιβλίου, άπό 40ετίας καί πλέον άπέφυγε τελείως τή χρήση τού κρέατος καί τού ζωϊκού λίπους, χρησιμοποιώντας στή θέση των ξηρούς καρπούς καί μέτρια χρήση αύγου καί Ανάλατου τυριού.
"Ολες σχεδόν οι τροφές περιέχουν θρεπτικά στοιχεία. ’Άλλες περιέχουν λιγώτερα καί άλλες περισσότερα. Μαζί δμως ,μέ τά θρεπτικά στοιχεία, πολλές τροφές περιέχουν καί Ανθυγιεινά συστατικά, πολλάκις δηλητήρια.
Κι άλήθεια, όσοι έκαμαν αρκετή καί καλή χρήση των θείων αύτών δώρων — των πορτοκαλιών — δέν βρίσκουν λόγια νά περιγράφουν τήν ευεργετική τους έπίδραση πάνω στήν πολύτιμη ύγείας τους. “Οσοι έκαμαν «καλή χρήση του φρούτου τούτου», λέγομε· άλλά μήπως υπάρχει περίπτωση πού κανένας κάνει καί «κακή χρήση» των φρούτων αύτών; Βεβαίως ύπάρχεΓ κι αύτός είναι 6 λόγος πού πολλοί άπο- φεύγουν τά πορτοκάλια γιατί τούς «βλάπτουν», καθώς λένε. Τό πορτοκάλι είναι τελείως αθώο στήν κατηγορία αύτή· κι 6 ένοχος είναι — καθώς πάντα — ό άνθρωπος, πού δέν τά χρησιοποιεΐ, δταν καί οσο πρέπει.
Άλλά, οί ξυνίλες, τά αέρια, καί οί πόνοι, πού δημιουρ- γοΟνται κάποτε μέ τήν πρόσληψη τών πορτοκαλιών, δέν είναι πραγματικότης; Βεβαίως, παρατηρούνται σέ μερικά στομάχια τά συμπτώματα αύτά, δταν τά πορτοκάλια είναι άωρα, καί προπαντός δταν λαμβάνωνται τήν ίδια ώρα μαζί μέ τις άλλες τροφές, δηλαδή σάν έπιδάρπιο φρούτο. Τότε, άλήθεια, προκαλοΟνται μικρές ή μεγάλες ζυμώσεις, άνά- λογα μέ τό στομάχι του καθενός. Γι’ αυτό είναι άπόλυτος ανάγκη τό φροΰτον αύτό νά λαμβάνεται πάντοτε ώριμο καί μόνο του, δηλαδή ν’ άποτελή τό πρόγευμά σας ή τό δείπνο, δταν δέν πεινάτε πολύ. Ουδέποτε δμως μετά τό φαγητό, γιά τούς έξης λόγους:
Πρώτα - πρώτα, τά πορτοκάλια, καθώς βέβαια καί δλα τά φρέσκα φρούτα, χωνεύονται περίπου σέ δυό ώρες, ένώ τό ψωμί καί οί άλλες τροφές χρειάζονται τουλάχιστον 4—6 ώρες νά χωνευτούν. ΤΙ γίνεται λοιπόν; Τό πορτοκάλι σέ δυό ώρες είναι χωνευμένο· άναγκάζεται δμως νά περιμένη καί τις άλλες τροφές, μέ τις όποιες είναι άνακατεμένο, νά χωνευτούν καί νά πανε δλες μαζί. Περιμένοντας δμως γιά άλλες δυό-τρεΐς ώρες τις άλλες τροφές, προκαλοΟν ζυμώσεις, δυσπεψία, τοξίνες καί άέρια, μέ πόνους κάποτε. Κι έτσι γίνεται άφορμή, τά πορτοκάλια νά βλάψουν, άντί νά ώφελήσουν, χωρίς βέβαια νά φταίνε αύτά τά ίδια, ’
Προσοχή λοιπόν· τά πορτοκάλια καί δλα τά άλλα φρούτο: — τά φρέσκα βέβαια κι δχι οί ξηροί καρποί — μόνα τους σάν πρόγευμα καί συνήθως σάν δέν έχω με γερή πείνα, καί σάν δείπνο άκόμη. Ά λλά τί; ’Επιτρέπεται νά προ- γευματίζη κανένας μόνο μέ πορτοκάλι; “Οχι μονάχα έπιτρέ- πεται, άλλά έπιδάλλεται, προπαντός γ ιά κείνους πού διάγουν καθιστική ζωή, νά προγευματίζουν μέ ένα είδος φρέσκου φρούτου, γιατί έτσι θά παρασχεθή εύκαιρία.·
Ιον) Νά φάη κανένας άρκετά φρέσκα φροΰτα, καί δχι έλάχιστα, καθώς συμβαίνει δταν χρησιμοποιή τά φρούτα σάν επιδόρπιο, μετά τό παραφούσκωμα του στομάχου, ό-
•πότε, όχι μονάχα δεν ω φ ε λ ο ύ ν , άλλα μπορεί νά βλάψουν ά- κόμη, κάποτε, Επαναλαμβάνομε. ’Έτσι Ενα μεγάλο μέρος του έντερου γεμίζει άποκλειστικά μέ φρούτα, πού Εχουν τήν Ιδιότητα νά οπρώχνουν προς τά κάτω ικαί νά διευκολύνουν τήν κένωση, σκουπίζοντας από τίς έσωτερικές παρειές των έντέρων δλη τή φλεγμονή καί τήν τοξικότητα, πού προμηθεύουν οί άλλες τροφές.
2ον) Προμηθεύομε τόν όργανισμό μας μέ άρκετές βιταμίνες Β, Γ, Δ, καί όργανικά άλατα (άσβέστιο, μαγγά- νιον, άζωτον, φωσφόρον, Θειον), πού είναι απαραίτητα για τήν συντήρηση καί τήν ύγεία του σώματος.
3ον) Δίνομε τήν εύκαιρία στο στόμαχο νά ξεκουρασθή, εργαζόμενος μονάχα γιά δυό ώρες, άντί πέντε πού άπαι- τεΐ συνήθως Ενα «πλήρες» πρόγευμα μέ τά συνηθισμένα τρόφιμα, τά κονσερβοποιημένα, συγκεντρωμένα, άλλά καί πλούσια σέ όξέα, καί τοξικότητα. Καί αύτές οί δυό-τρεΐς ώρες άνάπαυση, είναι τόσο εύεργετικές γιά τόν στόμαχο, γιατί όξύνει τά πεπτικά ύγρά, όπότε γαργαλίζεται τό στομάχι ,καί προκαλεΐται τό συναίσθημα τής πείνας, πράγμα σπάνιο γιά όσους διάγουν καθιστική ζωή καί παίρνουν τρία γεύματα τήν ή μέρα.
4ον) Ή ένέργεια πού Εξοικονομείται, έφ’ δσον δέν λαμ- βάνεται δύσπεπτη τροφή, στο πρόγευμα, (ή κάποτε καί σέ κάποιο άλλο γεύμα άπό φρούτα), θά χρησιμοποιηθή γιά τήν ώρίμανση κι Εξωτερίκευση τής φλεγμονής καί τής τοξι- κότητος, πού δημιουργεΐται μέσα μας μέ τήν άφύσικη άν- θυγιεινή διατροφή.
ΔιαβεβαιοΟμε δσους υποφέρουν ή διάγουν καθιστική ζωή, πώς άν προγευματίζουν μονάχα μέ Ενα είδος φρούτου, αύτό καί μόνο μπορεί νά τούς έξασφαλίζη ζηλευτήν υγείαν. Είναι κάπου 40 καί πλέον χρόνια, πού ό γράφων προγευματίζει μόνο μέ φρούτα ή χυμό, θεραπευθείς άπό τό Ελκος του στομάχου, δυσκοιλιότητα, ήμικρανίες, παχυσαρκία καί πλεΐστες άλλες Ενοχλήσεις, καί γ ι’ αύτό ύποδεικνύει καί ύ- ποστηρίζει φανατικά τήν μέθοδον αύτήν.
Τό νά προγευματίζη κανένας βαρειά, είναι άπλώς ζήτημα συνήθειας, πού σέ λίγες μέρες μπορεί νά άντικατα- σταθή σύμφωνα μέ τήν θέλησή μας.
«’Ιδού ή Ρόδος, Ιδού καί τό πήδημα». Δοκιμάστε γιά νά πεισθήτε. "Οσοι ύποφέρετε μέ τό στομάχι σας, χρησιμοποιήστε στήν άρχή γλυκά πορτοκάλια (χυμό) μόνα τους καθώς είπαμε, και Επειτα άπό τά άλλα, τά συνήθη. Τό μικρό φούσκωμα πού μπορεί νά προκαλέσουν στήν άρχή, ώσπου νά συνηθίση τό στομάχι μετά Ενα-δυό ρεψίματα παρέρχεται.
Κι Ετσι, κατόπιν λογικών άτομικών παρατηρήσεων, κά
— 74—
νοντας άρκετή καί όρθή χρήση των πορτοκαλιών, καί δλων των άλλων εύεργετικών φρούτων, θ’ άποκτήσετε:
Ιον) Κανονικές κενώσεις, γιατί αύτά είναι πλούσια σέ μαγνήσιον καί κυτταρίνη, τα πιό άποτελεσματικά φάρμακα κατά της δυσκοιλιότητας.
2ον) Τό θαυμάσιον άπεσταγμένο νερό τους ξεπλένει τά νεφρά, διαλύει κι έξωτερικεύει δλα τά άλατα καί τά όλέθρια όξέα, καταπολεμώντας έτσι τά νεφρικά νοσήματα, τά δρογ- χικά καί τή δυσουρία.
Μιά συστηματική καί άποτελεσματική χρήση γκρέϊπ- φρούτ (ή καί) χυμοΰ, γιά 3—8 μέρες είν’ ευεργετική, γιά τή πρόληψη καί τή ριζική (δχι μόνο συμπτωματική) θεραπεία δλων των πιό πάνω άσθενειών).
Τά μήλαΤό μήλο είναι ένα άπό τά καλύτερα φρούτα λόγω των
άποτοξινωτικών καί θρεπτικών του ίδιοτήτων. Είναι πλούσιο σέ φωσφόρο, νάτριο, κάλιο, θειον, άζωτον, άνθρακα καί σίδηρο. Είναι άπό τά καλύτερα φαρμακευτικά φροΟτα.
— 77—
Τό μήλο, χάρις στις βασικές του ουσίες, διαλύει τό ούρικόν όξύ και εύνοεΐ τήν εκκρισιν των σιελογόνων άδέ νων καί τον γαστρικών ύγρών. Είναι Εξαίρετο γιά τή πα- χυσαρκία, τίς άσθένειες του σηκωτιοΰ, των έντερων, των ούδικών όδών καί των βρόγχων. Μέ τά φωσφορικά του άλατα δυναμώνει τό νευρικό σύστημα καί τό Εγκέφαλο.
Τό λεμόνι συνισταται καί γιά τήν κατασκευή φρέσκιας
— 81—
λεμονάδας χωρίς ζάχαρη, ή μέ λίγο μέλι της μέλισσας. Ή λεμονάδα πλουτίζει τό αίμα σέ βιταμίνες Γ καί Β, άσβέ- στιο καί τά άλλα ευεργετικά όργανικά στοιχεία. Πρέπει δ- μως νά λαμβάνεται 1—2 ώρες πρό των γευμάτων καί δχι τό πρωί πρό του προγεύματος.
Ό χυμός του λεμονιού είναι ευεργετικός έπίσης σέ 8- λες τές αϊμορραγικές καταστάσεις της μύτης, της μήτρας, των νεφρών, των πνευμόνων, άν λαμβάνετε σκέτος ή άραιω- μένος μέ νερό, κι άν προέρχεται άπό ώριμα λεμόνια.
Λιπαρές ούσίες Μηλικά καί άλλα όξέα Τρυγικές ούσίες ΚυτταρίνηΝερό (άπεσταγμένο)
περίπου 7,5 γραμ περίπου 16 γραμ περίπου 100 γραμ περίπου 200 γραμ περίπου 200 γραμ
Περιέχει σίδηρον πού προλαμβάνει τήν άναιμίαν καί χαρίζει φυσικήν ομορφιά. Περιέχει μαγνήσιον Απαραίτητον για τήν ικαταπολέμηση τής δυσκοιλιότητος, άλλά καί αρι- στον προληπτικόν κατά τής δημιουργίας των όγκων (καί του καρκίνου), πυρίτιον, άντιαρτηριοσκληρωτικόν, ίώδιον, γιά τήν δμαλή λειτουργία του θυμοειδούς καί των άλλων άδένων, κάλιον, τό όποιον μαζί ,μέ τό σταφυλοσάκχαρον συν- τελοΰν στήν δμαλή καί ρυθμική καρδιακή λειτουργία, καί νάτριον, τό όποιον προλαμβάνει τούς άρθριτισμούς καί τούς ρευματισμούς.
Μία όκά σταφίδος περιέχει 4.000 θερμίδες, δηλαδή τόσες, όσες έχουν έξι όκάδες γάλα ή τρεΐς όκάδες κρέας.
Ή σταφίδα, σύμφωνα μέ τόν κορυφαΐον Γάλλον Ιατρόν Λεμπόν, καθαρίζει τό πεπτικόν σύστημα άπό τις τοξίνες καί δλα τά δηλητήρια τούς νεφρούς και τό ήπαρ άπό δλα τά άλατα καί τρεφει καί τονώνει τόν έξησθενημένον δργανι- σμόν.
Παρατεταμένη σταφυλοθεραπεία προλαμβάνει καί θεραπεύει άκόμη καί κακοήθεις όγκους, καθώς Αποδείχθηκε έπανειλημμένως. Καί όταν τόν χειμώνα δέν ύπάρχει σταφύλι, χρησιμοποιούμε γιά τήν ίδια θεραπεία σταφίδα μουσκεμένη.
Είναι λοιπόν, ή δέν είναι έγκλημα νά μή χρησιμοποιούμε κι έμεΐς καί τά παιδιά μας (πού έχουν τόση ανάγκη άπό έκλεκτό φρουτοσάκχαρον) τήν εύεργετική σταφίδα, προτιμώντας άντί αύτής τις όλέθριες σοκολάτες, καραμέλες, γλυκά (μέ άσπρη ζάχαρη), γλυκίσματα μέ άσπρο άλεΰρι, πού είναι ή ριζική, αίτια τής άμυγδαλίτιδος, των δερματικών, των κρυολογημάτων καί τής πρόωρης καταστροφής των δον- τιών; Συνιστουμε θερμότατα στις μητέρες πού λαχταρούν νά έχουν παιδιά ύγιέστατα χωρίς πυώδεις Αμυγδαλές, δερματικά καί πλεΐστες άλλες Ανωμαλίες στήν ύγεία τους, νά έπιμένουν άπό μικρής ήλικίας νά συνηθίσουν τά παιδιά νά τρώνε όσο μπορούν περισσότερη σταφίδα, θ ά ευεργετήσουν κυριολεκτικά τά παιδιά τους καί τόν έαυτό τους οί μητέρες άν τρώνε άρκετή ποσότητα σταφίδας καί άλλα ξηρά φρούτα καί ξηρούς καρπούς, όταν προπαντός γαλουχοϋν τά βρέφη. Είναι λοιπόν ή δέν είναι ή σταφίδα μιά άπό τις πλου- σιώτερες τροφές, ή πεμπτουσία τών ΰγιεινών τροφίμων καί τό έλιξήριον τής παντοτινής ύγείας, σωματικής καί ψυχο- διανοητικής;
χρόνως δέ καί £να άπό τά πιο φυσικά καί εύεργετικά καθαρτικά. Λαμβανόμενα μαζί μέ άλλα ξηρά φρούτα καί ξηρούς καρπούς στο πρόγευμα, ή ώς συμπλήρωμα των άλλων γευμάτων, ευεργετούν κυριολεκτικά.
Τά κάστανα μαζί μέ σταφίδες ή χουρμάδες, ή ξηρά Οΰ- κα, είναι μιά πλούσια, θρεπτική, και εύκοίλια τροφή πού θά μπορούσε νά χρησιμοποιηθούν ώς τέλειο δείπνο, πολλά βράδυα του χειμώνα.
Τά κάστανα ώμά είναι πιό εΰπεπτα καί ώφέλιμα, άλλά καί βρασμένα, ψητά, ή μαγειρευμένα μέ χορταρικά είναι πολύ θεραπευτικά γιά περιπτώσεις δυσκοιλιότητος ή χρόνιας διάρροιας.
“Οσοι δέν μπορούν νά μασούν καλά τά ώμά κάστανα νά τρώνε άλεσμένα μέ είδικό μηχάνημα, μαζί μέ μέλι, σταφίδες μουσκεμένες, ή σΰκα.
του ζαχάρου στό αίμα του διαβητικού, έκτός αύτοΟ το μέλι περιέχει ώφέλιμες δρμόνες πού πλησιάζουν τήν Ινσουλίνη. 'Υπάρχουν μέσα στό μέλι ούσίες καταλυτικές πού έπιτρέ- πουν στό σώμα τήν άψομοίωση πιό εύκολα των ζαχάρων.
Τονωτικό - διεγερτικόΤό μέλι έχει εύεργετική έπίδραση στις προσβολές τής
ούροδόχου κύστης, καί γιά τις άσθένειες των νεφρών, διεγείρει την ένεργητικότητα των νεφρών, τόσο καλά δσο καί τών έντέρων. Τό μέλι είναι τρόφιμο πού μπορεί νά χωνευθή γρήγορα καί σχεδόν όλόκληρο κι έπσμένως είναι μιά πηγή μυϊκής ένεργείας πού ένεργεΐ γρήγορα.
ΚαρδιάΤό μέλι έκτος άπό τις άλλες ευεργετικές ίδιότητές του,
τής τονώσεως καί άναζωογονήσεως του άνθρωπίνου όργανι- σμοϋ, τής ρυθμίσεως τής έντερικής λειτουργίας όπως καί τής καταπολεμήσεως τής άρτηριοσκληρώσεως είναι καί καρδιοτονωτικό. Συνισταται σέ πρόσωπα πού ύποφέρουν άπό καρδιακές διαταραχές.
ένας δημιουργός ένεργείας πολύ άνώτερος του οινοπνεύματος, τό όποιον άπλώς διεγείρει, άντί νά τονώνη καί συνεπώς έξαντλεΐ.
ΜέθηΚατά τόν Δανό γιατρό "Ολας Μάντεσεν, τό μέλι είναι
άποτελεσματικό έναντίον τής μέθης.
Ρενστοπαίησις μελιούΔιά τήν άποκρυστάλλωση, (ρευστοποίηση) του μέλιτος
πρέπει νά θερμανθή είς κλειστόν δοχεϊον μέ θερμοκρασία 50°Κ—60°Κ ιμέχρι 30 λεπτά τής ώρας, άλλοιώς θά χάση τό άρωμά του, θά άλλοιωθή ή γεΟσις του, τό χρώμα του, καί θα είναι στερημένο τών κυριωτέρων θρεπτικών καί θεραπευ
— 91—
τικών συστατικών καί ιδιοτήτων του. Ό καλύτερος καί πρακτικότερος τρόπος ρευστοποιήσεως τοϋ μελιού είναι ό ήλιος.
Ή τομάτα, λοιπόν, ή τελείως ώριμη (καί όχι ή άσπρη ή πράσινη τομάτα), άμαγείρευτη, είναι πλουσιώτατη σέ βιταμίνες Α, Β, καί Γ, οί όποιες καταστρέφονται βέβαια μέ τό μαγείρευμα, άλλά όχι έξ δλοκλήρου, καθώς συμβαίνει μέ όλα τά άλλα τρόφιμα. Ή τομάτα είναι πλούσια σέ χλώριο, φωσφόρο, καλιό, νάτριο, Ιώδιο, άσδέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο.
Ή τακτική χρήση τής τομάτας διατηρεί ζηλευτή — παντοτινή — ύγεία, ατούς ύγιεΐς, θεραπεΰουσα συγχρόνως άνωμαλίες του σηκωτιοΰ, τών νεφρών καί τής άρτηριοσκλη- ρώσεως. θαυματουργεί στούς ραχιτικούς καί φυματικούς.
Τό μαρούλι είναι γνωστόν άπό της άχαιοτάτης έποχής στούς “Ελληνες καί στούς Ρωμαίους καί είναι άπό τά πλουσιότερα σαλατικά πού βρίσκομε σ’ 8λη σχεδόν τή διάρκεια του έτους.
Είναι πολύ περιεκτικό σέ βιταμίνες Γ, καθώς καί Α καί Β. Πλουσιότατο σέ σίδηρο, γ ι’ αύτό συνιστάται πολύ γιά τούς άναιμικούς, νευρικούς, στομαχικούς καί τούς διανοητικός έργαζομένους. Περιέχει άκόμη φωσφόρον, άσβέ- στιον, κάλιον, πυρίτιον καί άζωτον.
Περιέχει καί κάποια ναρκωτική ούσία, ακαθόριστη μέχρι σήμερον, πού προκαλεΐ θ,πνο· γ ι’ αύτό συνισταται έν συνδυασμό μέ άλλα λαχανικά γιά δσοσς έχουν άϋπνία.
“Οσοι άπό τούς μεγάλους καί τά παιδιά ύποφέρουν άπό άβιταμίνωσι καί δέν έχουν ϋπνο, μαζί μέ τό καρόττο, σέλινο, τομιάτα, μαϊντανό, πού θά χρησιμοποιηθούν γιά τον καθημερινό χυμό τους, θά ήταν καλό νά ύπάρχη καί τό μαρούλι.
Είναι άπό τά λίγα λαχανικά πού δίνουν θαυμασίαν γευ- σιν άλλά καί θρέψιν, σ’ δλα τά μαγειρευμένα φαγητά, καί στις ώμές σαλάτες. Είναι θαυμάσιο γιά τις χορτόσουπες καί τούς χορτοκεφτέδες, κυρίως μέ τά φρέσκα κρεμμυδά- κια. ("Ιδε κατασκευή τους εις 'Υγιεινήν Μαγειρικήν). Πατρίδα του ίσως νά είναι ή Αίγυπτος.
Ή άντρακλα, άνκαι περιφρονημένη άπό τόν πολιτισμένο κόσμο, σάν σαλατικό, είναι έντούτοις ένα θαυμάσιο θεραπευτικό μέσο γιά την δυσκοιλιότητα, τήν δυσπεψία, καί την άναιμία.
Τά ραπανάκια είναι πολύ πλούσια σέ φωσφόρο, άσβέ- στιο, σίδηρο, όξυγόνο, καί Ιώδιο. Περιέχουν έπίσης καί βιταμίνες Β .
Είναι καθαρτικά καί τονωτικά του αίματος του νωτιαίου μυελοΟ καί του έγκεφάλου. ’Εξουδετερώνουν τή φθορά τών ιστών πού προέρχεται άπό τήν ύπερκόπωσιν. Είναι θεραπευτικό γιά τή στηθάγχη.
"Οσο τρυφερώτερα τόσο πιό εΰπεπτα καί ώφέλιμα. Πρέπει δμως νά μασηθούν καλά πρός άποφυγήν βάρους στό στόμαχο.
Τά πράσινα φύλλα τους είναι θαυμάσια μαγειρευόμε- να μέ όσπρια, ή καί στή χορτόσουπα μαζί μέ άλλα λαχανικά.
Τά πιπέριαΤά πράσινα τρυφερά καί γλυκά πιπέρια είναι πλούσια
Ή ξεχωριστή ώφέλεια άπό τά άγρια χόρτα τοΰ βουνού είναι δτι αύτά είναι πιό φυσική τροφή γιά τόν άνθρωπον, χωρίς χημικά λιπάσματα, καί ψεκάσματα, τά όποια μέ τόν καιρό δηλητηριάζουν τόν άνθρωπο, δταν προπαντός γίνων- ται πολύ συχνότερον κι άπ’ δ,τι συμβουλεύουν τά έργοστά- σια παραγωγής τών φυτοφαρμάκων, ώς γίνεται συνήθως.
Τά άλλα χόρτα του βουνού, (παραχωστές, άδρακίες, πάγκαλοι, άγριοράδικα κλπ. δπως τά λέμε στήν Κύπρο), είναι θαυμάσια άτμόβραστα ή βραστά σέ λίγο νερό και μέ τό ζουμί πού ποτέ δέν πρέπει νά χύνεται, ή μαζί μέ λίγα όσπρια, είναι θρεπτικά καί καθαρτικά συγχρόνως.
Φασολάκια
Τά φασολάκια δταν είναι άρκετά τρυφερά (χωρίς σπόρους) είναι ώφελιμώτερα γιατί έχουν τές ευεργετικές ιδιότητες τών πράσινων λαχανικών, καί δχι τών οσπρίων, γιά τά όποϊα θά μιλήσωμε παρακάτω. Είναι θρεπτικά καί ύπα- κτικά.
Τά φασολάκια είναι πλούσια σέ φώσφορον, άσβέστιον καί σίδηρον.
Είναι θρεπτικές καί ύπακτικές. Δέν πρέπει δμως νά τσιγαρίζωνται. Μαγειρεύονται ίσια, ίσια —δπως λέμε— μέ μπόλικο σκόρδο, κρεμμύδι, ντομάτα, καρρότο, καί σέλινο στήν κατσαρόλα, ή στό φούρνο μέ λίγο νερό καί φυτικό λάδι.
Μελιτζάνες
Οί μελιτζάνες περιέχουν περίπου τά ίδια συστατικά πού περιέχουν τά φασολάκια κι είναι καλή τροφή (τρυφερές) δχι δμως νά τσιγαρίζωνται γιατί γίνονται δύσπεπτες.
Είναι θαυμάσιες δταν γίνωνται δπως γράφομε γιά τές μπάμιες, ή ίμάν - μπαϊλτί, καθώς άναφέρομε στήν «Υγιεινή Μαγειρική».
Τά κοκκινογούλια είναι τροφή πλούσια σέ εύεργετική ζάχαρι. Είναι γνωστόν δτι μέγα μέρος της λευκής ζάχαρης προέρχεται άπό τά κοκκινογούλια, θ ά ήταν δέ κ ι αύτή ώφέλιμη άν δέν ύφίστατο 8ιομηχανοποίησιν, καί άλλοίωσιν κατά τό άσπρισμά της. Υπάρχει βέβαια καί ή μαύρη άνε- πεξέργαστη ζάχαρη (brown sugar), ή όποία είναι ώφέλιμη.
Τά παντζάρια περιέχουν έπίσης, φωσφόρον, άσβέστιον, καί σίδηρον, καθώς καί βιταμίνες A, Β, Γ, κυρίως τά πράσινα φύλλα τους.
— 107—
ΓΓ αύτό πρέπει ν’ αποτελούν ένα μεγάλο μέρος τής διατροφής μας. Είναι άντιφλεγμονικά και πλουτίζουν τό σώμα σέ έρυθρά αίμοσφφαίρια.
Χωνεύουν σέ 2—2V> ώρες. Μήν τά σχίζετε καθόλου δταν τά βράζετε σέ νερό. Προτιμώτερο στό φούρνο, ή άτμόβραστα. Συνδυάζονται θαυμάσια μέ άτμόβραστες π α τ ά τ ε ς , κρεμμύδια, σκέρδο, μαϊτανό, σέλινο, λεμονόλαδο, αύγό ή λιγο έξαλμυρισμένο τυρί, είναι — έτσι — έξαιρετική τροφή θρεπτική και εύκοίλια.
’Ayyivápeg
Οί άγγινάρες είναι πλούσιες σέ Ιώδιο πού προλαβαίνουν τή βρογχοκήλη.
Κατά τό καλοκαίρι συνισταται θερμώς ή άποφυγή τών όσπρίων, καί ή χρήσις των σέ πράσινη — πολύ τρυφερή δμως — μορφή, όπως είναι τά φασολάκια, λουβιά φρέσκα
— 108—
κλπ. Τό καλοκαίρι βεβαίως ύπάρχουν τόσα πολλά φρέσκα λαχανικά πλούσια σέ βιταμίνες και άλκαλικά στοιχεία, πού ή χρήσις τών ξηρών όσπρίων πού είναι τοξικά, δύσπεπτα καί ύπερθερμαντιτκά πρέπει ν’ Αποφεύγεται.
ΣΗΜ.: Μιά ματιά ατόν πίνακα αύτάν διαλύει κάθε ύποψίαν πώς οΐ φυτικές τροφ ές είναι φτω χές σέ λεύκωμα και μάλιστα φυτικά πού δ έ ν Αποσυντίθεται στόν έντερ ικάν σωλήνα, δπως συμβαίνει μέ τά ζωικά λεύκωμα, πού άποσυνθεμένο παράγει ούρικά άλατα καί πτωμαΐνες, τή ριζική αιτία των παθήσεων των νεφρών τής κύστεως καί τοΰ σηκωτιοϋ.
ΤΟ ΓΑΛΑ
Τό γάλα είναι προορισμένο γιά τά παιδιά, πρίν άκόμη βγάλουν τά δόντια τους. Κάποτε δμως τό συνιστοΰμε και στούς μεγάλους, φθάνει μόνο νά είναι φρέσκο, καθαρό καί άβραστο. Καί προκειμένου γιά μας τούς μεγάλους δταν δέν είμαστε βέβαιοι κυρίως γιά τήν καθαριότητά του είναι προτιμότερο παρά νά τό βράζωμε καί νά τό καταστρέφωμε τελείως, καλύτερα νά τό άποφεύγωμε άντικαθιστώντας το μέ χυμούς φρούτων, ξηρούς καρπούς, αύγό ή άλλες τροφές.
Προκειμένου δμως γιά τά βρέφη πού στερούνται τά μητρικό γάλα κι είναι άνάγκη νά παίρνουν ξένο γάλα, τής αγοράς, πρέπει νά έξετάσωμε τήν προέλευσή του καί άφοϋ πεισθοΟμε, περί τής καθαριότητας καί τής παραγωγής του, τότε νά τό δίνωμε άβραστο, μέ λίγο φρουτοσάκχαρο πού βγάζομε άπό χυμό σταφίδος καλομουσκεμένης. Έ ν έναντία περιπτώσει προμηθευόμαστε μιά κατσίκα στό σπίτι μας.
Ό βρασμός Εξαφανίζει τές βιταμίνες καί μεταβάλλει πολλά ώφέλιμα όργανικά στοιχεία σέ τοξικά καί βλαβερά. Τό κάνει δύσπεπτο καί δυσκοίλιο. Τό άβραστο γάλα είναι πλούσιο σέ βιταμίνες Α, Β, Γ, ρέ άσβέστιο καί σέ φωσφόρο.
“Οσον άφορά τά μικρόβια τοΰ γάλακτος πού τά φοβάται ό περισσότερος ,κόσμος, θά έτονίζαμε καί πάλιν δτι, μικρόβια — χιλιάδες — ύπάρχουν παντού· στήν τροφή, στό νερό, στόν άέρα έκαταμμύρια μπαίνουν μέσα μας καθημερινώς, θέλουμε δέν θέλουμε. Γιατί βέβαια, κι άν βράσωμε δλα μας τά τρόφιμα, σκοτώνοντας τή ζωτικότητά τους είναι δυνατόν νά βράσωμε καί τόν άέρα πού άναπνέομε; Συνεπώς ό μοναδικός τρόπος νά μή έπηρεαζόμαστε άπό τά μικρόβια είναι νά κλείσωμεν συνθήκην αίωνίας ειρήνης καί φιλίας μαζί των, ύπό τόν δρον, τότε μόνον νά τά ψιλοξενοΰμεν, Εάν καί έφ’ έσον τά χρειαζόμεθα, κι έφ’ οαον έχομεν έδαφος γόνιμο γιά τήν Ανάπτυξή των μέσα μας· στό μεταξύ δέ, πάντοτε νά φροντίζωμεν νά εχωμε πλήρη εσωτερικήν καθαριότητα, όπότε δχι μόνον τά μικρόβια του γάλακτος άλλά καί δλης τής ύφηλίου δέν θά μας Ενοχλήσουν τό παραμικρό, δπως δέν Ενόχλησαν Εμάς τούς φίλους τής Φυσικής Υγιεινής γιά δεκάδες χρόνια.
"Οσον άφορά τά βρέφη έκεϊνα τά όποια κατ’ άνάγκην λαμβάνουν ξενο γάλα και τό παίρνουν συνήθως παστεριωμένο, είναι άνάγκη νά λαμβάνουν καί χυμούς φρούτων πρός συμπλήρωσιν τών βιταμινών καί τών δργανικών συστατικών πού χρειάζεται τό παιδί. Ύπάρχουν περιπτώσεις πού Επιβάλλεται γαλακτοθεραπεία δπως ύποδεικνύομε κάποτε στό βιβλίο μας «Φυσιοθεραπεία θεωρία καί Πράξη». Τότε άπα-
— 116—
— 117—
ραιτήτως τό γάλα πρέπει να είναι άβραστο, καί άπό ζώα πού δέν τρέφονται καί μέ ζωοτροφές.
ΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙΤό γιαούρτι χωνεύεται πιό γρήγορα άπό τό γλυκύ γά
λα γιατί έχει ύποστή μερικές ζυμώσεις κατά τήν πήξι, καί γ ι’ αύτό συνιστάται σέ δσους θέλουν νά έχουν έλαφρό στομάχι, Ιδίως τό βράδυ, μιά ή δυό φορές τή βδομάδα.
Δέν πρέπει όμως ποτέ νά συνδυάζεται μέ άγγουράκια, ντομάτες ή άλλα τρόφιμα. Ό καλύτερος συνδυασμός του είναι μόνο του, ή τό πολύ μέ λίγο μαύρο ψωμί, και καλή μάσησι.
"Οχι συχνή χρήσις άπό τούς παχείς. Τό ξυνόγαλο πού γίνεται χωρίς βράσιμο είναι πολύ προτιμότερο.
ΤΟ ΦΡΕΣΚΟ ΒΟΥΤΥΡΟΤό φρέσκο βούτυρο είναι πλούσιο σέ βιταμίνες Α, σέ
Είναι δμως άπόλυτος άνάγκη πάντοτε νά είναι φρέσκα.Αύγό τής Ιδίας ή,¡τέρας είναι πρώτης τάξεως τροφή. ‘Ό
ταν δμως μείνη τό αυγό γιά 8—10 ή καί περισσότερες μέρες, κυρίως τό ,καλοκαίρι, τότε Αλλοιώνεται καί άντι νά είναι ώφελιμο, είναι βλαβερό. ‘Αποφεύγετε αύγά άπό κότες πού τρώνε ζωοτροφές.
Οί ήλικιωμένοι καί δσοι ώποφέρουν μέ τό σηκώτι τους, τό δέρμα, καί τά νεφρά πρέπει νά Αποφεύγουν τά αύγά.
Σ έ καμμιά περίπτωση δέν έπιτρέπεται νά γίνεται κατάχρηση σέ αυγά. “Ενα αύγό φρέσκο βρασμένο (μελάτο) ή τό πολύ δύο, μιά ώς δ*>ό φορές τή βδομάδα, μαζί μέ μπόλικη σαλάτα, δέν βλάπτουν, δσους είναι ύγιεις.
'Εκείνοι πού τρώνε 3 ή καί 5 άκόμη αύγά τηγανητά καί φημίζονται δτι δέν παθαίνουν τίποτε, είναι έκεΐνοι πού στό τέλος. .. Αναγκάζονται νά τά έγκαταλείψουν τελείως, γιατί τούς έχουν — μέ τόν καιρό — προκαλέσει μιά χρονιά πά- θησι. Μέτρον λοιπόν σέ δλα καί προπαντός στό ζωικό λεύκωμα, άν ποθούμε νά έχω με ύγεία καί ζωτικότητα καί στα βαθειά γεράματα.
καί τά άλλα πεπτικά δργανα τού Ανθρώπου — σέ σημείο πού κάθε^τρία άτομα τό ένα έχει Εκδηλωμένο ή άνεκδήλωτο έλκος τοΰ στομάχου ή τού δωδεκαδάκτυλου—, είναι καί ή υπερβολική χρήσις τοΰ όλεθρίου άλατος, τού πιπεριού (άρ- τυμάτων), τοΰ ξυδιού καί άλλων όρεκτικών Ερεθιστικών μπαχαρικών, πού άφ’ ένός μέν Ερεθίζουν, φλογίζουν και σκληρύνουν τά κύτταρα δλου τοΰ σώματος, προκαλώντας άρτηριοσκλήρωση, νεφρικές, ήπατικές καί άλλες παθήσεις, καί άφ' Ετέρου προκαλώντας τήν Αφύσικη δρεξη καί τήν πολυφαγία, πού τόσο πρόωρα κόβει τό νήμα τής ζωής τών περισσοτέρων Ανθρώπων σήμερον.
— 118—
— 119—
Καθώς άναφέραμε προηγουμένως, κάθε ένα γραμμάριον αλάτι πού τρώμε κατακρατεί μέσα μας 24 γραμμάρια νερό, πρός έξουδετέρωσιν τής φλογώσεως πού προκαλεΐ τό αλάτι.
Φρουτοθεραπεία είναι ή δεύτερη αμέσως μετά τή _ νηστεία φυσιοθεραπευτική μέθοδος, ευεργετική γιά τήν άνά- κτηση καί τή διατήρηση τής πολύτιμης ύγείας μας, καθώς καί τήν άνανέωση του οργανισμού μας.
Μέ τόν δρο φρουτοθεραπεία εννοούμε τή χρήση ενός συνήθως ή ,καί περισσοτέρων ειδών φρούτων για λίγες μέρες. Αύτή έφαρμόζεται γιά προληπτικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς, είναι δέ ο πιο ευεργετικός τρόπος γιά τό ξεκούρασμα του πεπτικού συστήματος, τήν καθαριότητα τού όρ- γανισμοΰ καί του αίματος, καθώς καί τόν πλουτισμόν αύτου σέ θαυμάσιο φρουτοσάκχαρο,, βιταμίνες, άσδέστιο, σίδηρο καί τά άλλα όργανικά συστατικά πού άφθονούν στά φρούτα — πράγμα πού προλαβαίνει πλεΐστες όσες παθήσεις του οργανισμού.
Οί φρουτοθεραπείες θαυματουργούν κυριολεκτικά δταν γίνωνται γιά θεραπευτικούς σκοπούς, έφαρμοζόμενες συστηματικά, κι ανάλογα μέ τήν περίπτωση τού καθενός, όπότε κάποτε μπορούν ν’ αντικαταστήσουν κι αύτή τήν άπόλυτη νηστεία, πού είναι πανάκεια, καθώς έξηγοϋμε στό βιδλίο μας «Φυσιοθεραπεία, θεωρία και Πράξη», γιά τήν θεραπεία τών διαφόρων άσθενειών.
Λαμβάνσμεν μιά δόση φρούτου (άνάλογη μέ τήν δρεξη μας) κάθε 3 ώρες ή δποτε πεινάσωμε πραγματικά. Υπάρχουν περιπτώσεις πού παίρνομε μόνο τό χυμό φρούτων άντί ολόκληρο τό φρούτο, κυρίως σέ περιπτώσεις έλκους, όπότε προτιμώνται τά γλυκά φρούτα.
Είναι προτιμότερο νά χρησιμοποιούμε ένα μονάχα είδος φρούτου σέ κάθε φρουτοδίαιτα, έπειδή κάθε φρούτο έχει καί ξεχωριστή έπίδραση έπάνω σέ ώρισμένα όργανα, κι ά- ναλαδαίνει κάθε ένα, τήν αποτοξίνωση καί τή θεραπεία, γιά ώρισμένα μέρη τού σώματος, άλλο γιά τά νεφρά, άλλο γιά τό σηκώτι, άλλο γιά τά έ'ντερα κ.ο.κ. Διάφορα συμπτώματα πού παρουσιάζονται κατά τή διάρκεια τής φρουτοθεραπείας τά όποια συνήθως άδικα θεωρούνται άπό μερικούς σάν έπικίνδυνα, στήν πραγματικότητα είναι αύτοκαθαρτικά καί αύτοθεραπευτικά.
Γιά ποιό σκοπό ν’ άνησυχοϋμε π.χ. δταν μιά φρουτοδίαιτα προκαλεΐ εύκοιλιότητα, διαλύει δηλαδή κι έξωτερικεύει δλη τή βρώμικη σαβούρα των έντερων, τή ριζική πηγή κάθε άνωμαλίας ,καί κάθε άρρώστειας; ’Ή μήπως θέλωμε νά διατηρούμε μέσα μας δλην έκείνη τή σαπίλα καί άποσόνθεση πού μάς τοξινώνει συνεχώς καί σιγά - σιγά μας αύτοδη- λητηριάζει; Άφοΰ δμως προκαλεΐ καί πόνους συνήθως ή
διάρροια, θά πη πώς είναι βλαβερή! ! και δέν ξέρομε πώς ό πόνος, καθώς καί κάθε άλλο σύμπτωμα είναι αυτοθερα- πευτική άμυνα του δργανισμοΰ γιά τήν έκδίωξη του... έχ- θροϋ.
"Αν θέλωμε λοιπόν, ούτε κατά τή φρουτοθεραπεία, ούτε ποτέ, νά παρουσιασθή ό παραμικρέτερος πόνος, άς μάθωμε τό μυστικό... πώς δλα τά ύπερσυγκεντρωμένα καί κονσερβοπο ιη μένα τρόφιμα πού μέ τόση ευχαρίστηση καί γλύκα είσάγομε μέσα μας, μιά ώρα, άργά ή γρήγορα, πρέπει ν’ Απομακρυνθούν, μέ πίκρα, πόνους, πυρετό καί τά άλλα έ- νοχλητικά θεραπευτικά συμπτώματα.
"Αδικα έπίσης ανησυχούμε, σάν βλέπομε τά ούρα μας νά -γίνωνται ολοκόκκινα ή κίτρινα άπό τήν πολλή σκουριά, τά άλατα, τά όξέα καί τά δηλητήρια, πράγμα πού συμβαίνει σέ κάθε περίπτωση άσθενείας, νηστείας ή φρουτοθεραπείας.
“Ολα τά συστατικά τοΰ σταφυλιού είναι ραδιενεργά, ζωντανά καί ζωντανά κύτταρα δημιουργούν μέσα μας, κατ’ άντίθεσιν πρός τις νεκρές, διατηρημένες, άλλοιωμένες ά- φύσικες καί όλέθριες τροφές, πού δημιουργούν μέσα μας τή σαπίλα, τήν άποσύνθεση καί την άρρωστεια.
Δικαίως λοιπόν ή σταφυλοθεραπεία θεωρείται ευεργετική, συναγωνιζομένη καί αύτή τήν άπόλυτη νηστεία, πού θεωρείται πανάκεια γιά τή θεραπεία τών άσθενειών.
— 123—
Πώς γίνεται ή σταψϋλοδεραΐΐεία
θ ά ήταν ευεργετικό 3-3 μέρες πριν αρχίσει ή σταφυλοθεραπεία, νά χίνη μικτή φρουτοδίαιτα, μ’ ενα κλύσμα κάθε δεύτερη μέρα, χιά νά καθαρίση τό πεπτικό σύστημα καί ν’ άποφύγωμε έντατική άποτοξινωτική Αντίδραση τού όρ- γανισμοΟ μέ τήν Απότομη Αλλαγή στή διατροφή μας.
"Επειτα Αρχίζετε. Κάνετε δυό μέρες σταφυλοδίαιτα, παίρνοντας κάθε τρεις ώρες καί Ανάλογα μέ τήν δρεξη, μιά δόση σταφύλι καλοπλυμένο (κατά προτίμηση ,μαύρο) ή καί άσπρο άψέκαστο, χωρίς λίπασμα άν είναι δυνατόν, ή 1—2 ποτήρια χυμό σταφυλιού.
Μετά τις δυό αύτές μέρες, κάνετε μιά μέρα μέ νερό κάνοντας κι ένα κλύσμα άκόμη. Ξαναρχίζετε τήν πρώτη μέ χυμό σταφυλιού κι έπειτα μέ τό σταφύλι, μασώντας καλά τή φλούδα (δχι καί τά κουκούτσια, μερικά τών όποιων καταπίνετε άμάσητα, έκτός άν υποφέρετε άπό έλκος, όπότε θά έπρεπε νά παίρνετε μόνον χυμό).
Τό ποσόν τού σταφυλιού σέ κάθε γεΰμα, καθώς καί ό Αριθμός τών γευμάτων, κανονίζεται άπό τήν δρεξη καί τήν περίπτωση του καθενός.
Οί παχεΐς πού θέλουν νά ρίξουν βάρος, πρέπει νά τρώνε λιγώτερο άπό μιάμιση όκα σταφύλια τήν ήμερα, ένώ οί αδύνατοι περί τις 2 ή 2% όκάδες.
Διάρκεια τής σταφυλοθεραπείας
Αύτή έξαρταται άπό τήν περίπτωση τού καθενός. Πάντως όποιοσδήποτε θά μπορούσε νά κάμη 5—10 μέρες σταφυλοθεραπεία μ’ εύεργετικά Αποτελέσματα στή σωματική καί ψυχοδιανοητική του ύγεία. "Αν βαρεθή κανένας τό σταφύλι πριν έξαλειφθούν τά συμπτώματα ή τό περιττόν βάρος, γ ιά τά όποια κάνει τήν σταφυλοθεραπεία, τότε μένει 24 ώρες μέ νερό ή λεμονάδες (μέ φρέσκο λεμόνι) σκέτες ή μέ λίγο μέλι κι έπειτα συνεχίζει μέ καινούργια δρεξη.
Κάποτε τις πρώτες μέρες τής σταφυλοθεραπείας είναι πιθανόν νά παρουσιασθή εύκοιλιότης ή δυσκοιλιότης. Αύτές ύποχοροΰν μέ ένα ή δυό κλύσματα. Έπίσης τά οδρα χρωματίζονται. Παρουσιάζεται κομμάρα, φαινομενική καί προσωρινή Εξάντληση, πονοκέφαλος ή καί σπυριά, σημεία ολοφάνερα τής έντατικής καθάρσεως καί άποτοξινώσεως του σώματος. Αύτά δλα παρέρχονται μέ τήν συνέχεια τής σταφυλοθεραπείας. Ά ν μερικά, δπως είναι τά σπυριά, συνεχίζουν, τότε μιά μέρα νηστεία μέ νερό ύπσχωροΰν, όπότε καί συνεχίζομε πάλι, μέχρι τής έπιτυχίας τού έπιδιωκομένου σκοπού. "Αν δμως καί πάλιν συνεχίζουν, τότε διακόπτετε
— 124—
την σταφυλοθεραπεία ,καί ακολουθείτε Αλκαλική δίαιτα, καθώς Αναφέρομε παρακάτω. Επαναλαμβάνομε, πώς ό Αριθμός των γευμάτων και ή ποσότης τοϋ σταφυλιοϋ κανονίζονται άπό τήν όρεξη καί τον σκοπό πού έπιδιώκομε.
— 125—
Πμ5 διακόπτεται ή σταφυλβθεραπεία
Είναι άνάγκη ν;ά περάσουν 2—4 μέρες μέ μικτή φρουτοδίαιτα, (μ’ ένα είδος φρούτου σέ κάθε γεύμα) κι έπειτα νά προστεθούν ώμές σαλάτες τό μεσημέρι ή καί τό δείπνο. Προστίθενται έπειτα λίγα Ατμοβρασμένα λαχανικά, πατάτες, αυγό, γάλα φρέσκο, τυρί άνάλατο ή ελιές τελείως έξαλμυρίσμένες σέ μπόλικο κρΰο νερό γ ι’ άρκετές ώρες, ξηρά φρούτα κλπ. Πάντως κρέας καί ψάρι θά ήταν καλά νά χρησιμοποιηθή τουλάχιστον μετά 15 μέρες γιά νά συμ- πληρωθή ή άποτοξίνωσις καί νά προσαρμοσθή τό πεπτικό σύστημα μέ τά νέα είδη τροφής. Καλόν θά ήταν νά έγκα- ταλειφθουν πλέον τά Ανθυγιεινά τρόφιμα (διατηρημένα, αλμυρά, τηγανισμένα κλπ.) προς άποφυγήν νέας τοξινώ- σεως, πού είναι ή ριζική αίτια κάθε Αρρώστειας.
’Εμπρός λοιπόν. Κανένας, Απολύτως κανένας Ας μην μείνη Αμέτοχος τής πλήρους εύεργεσίας πού ύπόσχεται ή σταφυλοθεραπεία, σέ περιπτώσεις πού καμμιά άλλη μέθοδος δέν μπορεί νά μας προσφέρη ριζικήν βελτίωσιν τής πολύτιμης σωματικής καί ψυχοδιανοητικής μας ύγείας, πού είναι τόσον Απαραίτητη για κάθε έπιτυχία καί γιά κάθε πρόοδο στή ζωή.
Παίρνομε κάθε τρεις ώρες περίπου 3—4 πορτοκάλια ή V—2 ποτήρια χυμό πορτοκαλιών. Γιά τά βρογχικά, τήν Αμυγδαλίτιδα κλπ. προτιμότερα τά ξυνά (ώριμα) πορτοκάλια, γιά τό '¿λκος του στομάχου, ή δωδεκαδακτύλου ό χυμός των γλυκών πορτοκαλιών.
Στις πρώτες 2—3 μέρες γίνεται καί ένα κλύσμα κάθε μέρα, δταν προπαντός υπάρχει δυσκοιλιότης.
Ή πορτοκαλοθεραπεία διακόπτεται πάντοτε μέ τό μενού ώμοψαγίας, έπειτα μέ άλκαλική δίαιτα κι έπειτα τό πρώτον έβδομαδιαϊον μενοΟ διά νά φέρη τό ποθούμενον αποτέλεσμα. (Διά τά μενού αύτά, Ϊδε σχετικά κεφάλαια).
ΣΗΜ.: Κατά τον ίδιο τρόπο γίνεται ή μηλοθεραπεία, εύεργετική γιά τά έντερικά νοσήματα, ή κερασοθεραπεία, γιά τή θεραπεία της δυσκοιλιότητος, καί δλες οί άλλες φρουτοθεραπείες, μετά άπό τις όποιες ούδέποτε έπιτρέπεται νά πέψτωμε Αμέσως στή συνήθη διατροφήν, άλλά ν’ άκολου- με γιά λίγες μέρες πάντοτε μιά μικτή φρουτοδίαιτα, έπειτα τήν άλκαλική δίαιτα κι έπειτα πιο έλεύθερη άλλά πάντοτε μετρημένη καί λογική διατροφή δχι Ακρότητες, οΰτε κοιλιο- δουλεία.
’Αλκαλική δίαιταΜέ τόν δρον «άλκαλική δίαιτα», ή Φυσιοθεραπεία έν·
νοεί τή διατροφή πού εΐναι πλούσια σέ άλκαλικά στοιχεία καί προπαντός άσβέστιο καί βιταμίνες. Καί είναι, βέβαια γνωστό πώς στή χημεία έχομε τά τοξικά όξέα καί τά Αντιφάρμακά τους τά άλκάλια, πού τά έξουδετερώνουν. "Ενα έγκαυμα άπό κάποιο άξύ, π.χ. θεραπεύεται μέ μιά άλκαλική ούσία.
Στή διατροφή μας υπάρχουν τροφές πλούσιες σέ όξέα, ολέθρια στον όργανισμό μας πού είναι ή ριζική αιτία δλων τών άσθενειών, καθώς έπίσης καί τροφές πλούσιες σέ ά- σδέστιο, ευεργετικό γιά τήν κατασκευή τών κοκκάλων καί γιά τήν έξουδετέρωση τών όξέων καί τή θεραπεία πλείστων άσθενειών.
Είναι λοιπόν τό άσβέστιο τό σπουδαιότερο συστατικό τών κοκκάλων καί γενικά δλου του σώματος. 'Όταν δέ ή πιριεκτικότης του αίματος σέ άσβέστιο κατέλθη κάτω τοΰ κανονικού, ένεκα έλλείψεως άλκαλικών ούσιών, άπό τή διατροφή μας, τότε ό νόμος τής αύτοσυντηρήσεως, — πού έν- διαφέρεται γιά τήν άμεση διατήρηση· τής Ζωής — έξ ένστικτου άντιλαμδάνεται τήν άνωμαλίαν αύτήν καί φροντίζει πάση θυσία, λαμδάνοντας τό άσδέστιο άπό άλλα δργανα κυρίως άπό τά όστα, νά διατηρήση τή φυσιολογική άλκαλι- κότητα του αίματος, πού είναι άπαραίτητη γιά τήν δμαλή λειτουργία τής θρέψεως, καί τής κυκλοφορίας καί γενικά τής 'Υγείας.
Ά ντιλαμδάνεσθε λοιπόν τόν λόγο πού μία συνεχής στέ- ρησις άσβεστούχων τροφών άπό τό μενοΟ τής διατροφής μας, μπορεί νά προκαλέση φυματίωση τών δστών, ραχίτιδα, ̂ τοξιναιμία, άρθρίτιδα, πρόωρη σήψη τών δοντιών καί πλεΐστες άλλες παθήσεις πού έχουν σαν ριζική αίτια τήν έλλειψη άσβεστίου σιδήρου καί άλλων άλκαλικών στοιχείων, καί τόν πολλαπλασιασμό τών όλεθρίων όξέων καί δηλητηρίων.
(NEON ΥΛΙΚΟΝ ΣΤΗ Β ' ΚΑΙ ΣΤΗ Γ' ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΥΤΟΥ)
Η Μ Η Τ Ε Ρ Α Κ A I
0 1 Π Α Ι Δ Ι Κ Ε Σ Α Σ Θ Ε Ν Ε Ι Ε Σ
Είναι γεγονός — καθώς τονίζομε συχνά — δτι υπάρχει τρόπος νά ζήσουν τά παιδιά μας ¡μακρυά άπό κάθε παιδική άρρώστεια, καθώς είναι ή αμυγδαλίτις, ή αναιμία, τά έντέρικά, ή πολιομυελϊτις, ή δίφθερΐτις, και αύτά άκόμη τά κρυολογήματα, άρκεΐ μόνο νά τρέφωνται καί νά ζοΰν ύγιεινά. ΑΟτό τό άπσδείξαμε μεΐς γιά δεκάδες τώρα χρόνια ύγιεινής ζωής στήν αϊκογένειά μας καί σέ χιλιάδες οικογένειες τών μελών του Παγκυπρίόυ Φυσιοθεραπευτικού Σ υνδέσμου.
Δυστυχώς δμως στή σημερινή έποχή πού δλα γύρω μας, (καί αύτός άκόμη ό άέρας πού άναπνέομε) είναι μο- λυσμένα, κυρίως μέσα στις πόλεις, μέ δλες τές όλέθριες συνήθειες καί κοινωνικές συνθήκες, είναι σύνηθες ψαινόμε- νον οί έξαγωγές Αμυγδαλών, οί Αναιμίες, τά σπυριά, τά έντερικά, τά κρυολογήματα κ.ά. νοσήματα γιά τή... θεραπ ε ία ^ ) τών οποίων χρησιμοποιούνται τά πιο δραστικά φάρμακα, μέ Αποτέλεσμα τές τρομερές παρενέργειες πού είναι πολλές φορές χειρότερες άπό τές άρρώστειες πού παμε νά θεραπεύσομε.
Τί θά έδιναν λοιπόν δλ’ οί γονείς, civ ΰπήρχεν ένας σίγουρος τρόπος νά μήν Αρρωσταίνουν τά παιδιά τους άπό σοβαρές κι έπικίνδυνες άρρώστειες, ή άν κάποτε παρουσιάζονταν μερικές Ανωμαλίες (λίγος πυρετός, ή πόνος, κλπ.)-, νά τές βγάζουν στό πόδι, σέ λίγες ώρες ή μέρες, χωρίς κίνδυνο, καί χωρίς άπολύτως κ α ν έ ν α φάρμακο; ^
Είναι 100% δυνατή πραγματικότης· τούς βεβαιώνομε περί τούτου, ύπευθύνως γιατί ή μελέτη καί ή πείρα σαράντα πέντε όλόκληρων χρόνων μας τό έχει διδάξει έμ- πράκτως.
Καί 6 λόγος γιά τόν όποιον μιλούμε μετά βεβαιότητας — περί τούτου — είναι δτι έχομε Ανακαλύψει καί διαπιστώσει 100% τήν ριζική αίτια τών Ασθενειών. Κι αύτή δέν προέρχεται άπό τίποτε άλλο παρά άπό τόν υπερσιτισμό μέ Αφύσικες βιομηχανικές Ανθυγιεινές τροφές, άπό τά συχνά,
- 130-
— 131 —
πυκνά, γεύματα, καθ’ δλην τήν διάρκειαν, τής ή μέρας, μέ αποτέλεσμα τήν υπερκόπωση τών πεπτικών όργάνων, καί τήν μερική ή όλοκληρωτική έξαφάνιση τής φυσιολογικής όρέξεως, πράγμα τό όποιον είναι ή άπαρχή τών δεινών γιά τήν ύγεία καί τή ζωή γενικά τού παιδιού· καί ό λόγος εύ- νόητος. Ή μητέρα μέ τήν έντύπωση πώς τό παιδί πρέπει, οπωσδήποτε νά τρώη σ’ δλα τά γεύματα καί ποσότητα, πείνα δέν πεινά, αγωνίζεται, ύποφέρει, τυρρανεΐται, νά ταΐ- ση τό παιδί της, μέ τό στανιό, συνήθως μέ τό ζόρι, μέ τές φοβέρες, ή μέ ύποσχέσεις, έτοιμάζοντάς του τούς πιό έλκυ- στικούς — καί ώς συνήθως ανθυγιεινούς μεζέδες, γλυκίσματα, μέ τό άσπρο άλεύρι και άσπρη ζάχαρη γιά νά άναγκάση τό παιδί νά φάη άπό λιχουδιά χωρίς καθόλου όρεξη, μέ ά- ποτέλεσμα δτι τό παιδί έτσι δέν τρώγει άλλά..., τρώγεται.
κής θεραπείας δλων των παιδικών άσθενειών περιγράφομε, στό βιβλίο μας «Φυσιοθεραπεία, θεωρία καί Πράξη»,
— 134—
— 135—
Τ Ρ Ο Φ Η Κ Α Ι Υ Γ Ε Ι Α
Τ Ω Ν Π Α Ι Δ Ι Ω Ν Μ Α ΣΤά παιδιά είναι πράγματι θησαυρός άνεκτίμητος γιά
τούς γονείς, δταν προπαντός έχουν πάντοτε τήν ύγείαν τους. “Οταν δμως είναι φιλάσθενα βασανιζόμενα γαθημερινά άπό μύριους πόνους καί άσθένειες, τότε καθίσταται μαρτύριο ή ζωή.
Υπάρχει δμως άραγε τρόπος νά άνατρέφωνται δλα τά παιδιά μας χωρίς άπολύτως καμμιά άσθένεια, — σοβαρή χρόνια, κι έπικινδυνη;
Ή μελέτη καί ή πείρα — γιά δεκάδες τώρα χρόνια — μάς έχει άποδείξει πώς υπάρχει πράγματι τρόπος νά μεγα- λώσωμε τά παιδιά μας χωρίς νά προσβληθούν καθόλου άπό τές παρακάτω σοβαρές καί έπικίνδυνες άσθένειες:
Ή τροφή είναι, Αναμφισβήτητα ή πρώτη υλη μέ τήν οποίαν κτίζομε τό σώμα μας.
Κι δπως δταν πρόκειται νά κτίσωμε ένα σπίτι π (όντα φροντίζομε νά χρησιμοποιήσωμε τά πιό έκλεκτά ύλικά Αντοχής καί ποιότητος, έτσι θά έπρεπε νά γίνεται κι δταν πρόκειται νά κτίσωμε τό σώμα μας, τό σώμα τών παιδιών μας.
Δυστυχώς δμως στή δεύτερη περίπτωση καθόλου δέν νοιαζόμαστε, άν τά ύλικά πού θά φτιάξωμε τό σώμα μας είναι δευτέρας ή καί τελευταίας κατηγορίας... άφύσικα, βιο- μηχανοποιήμένα, φτωχά σέ ζωντανά όργανικά στοιχεία καί βιταμίνες. Νά πού πρέπει ν’ Αναζητήσωμε τή ριζική αίτια τής αδιταμινώσεως, τών καρδιακών, τής άμυγδαλίτιδος, τών
"Ετσι έκτός του δτι θά γλυτώσωμε μιά γιά πάντα άπό δλες τές άναρίθμητες κι έπικίνδυνες παιδικές άρρώστειες, θά έχομε ύγιέστατα ροδοκόκκινα καί ρωμαλέα παιδιά, πού θά τά καμαρώνομε σ’ ολη τους τή ζωή. «Μήν τά βιάζετε, πρός θεοΰ νά τρώνε», λένε δλοι οί σοφοί έπιστήμονές. “Οταν δέν τρώνε, δέν τό κάνουν άπό ιδιοτροπία, οΰτε γιά νά σας τυρρανουν. Τό ένστικτό τους, πού δέν πρόλαβαν τά χρόνια καί ή κοινωνία νά έκφυλίσουν, τά όδηγεΐ άλάνθαστα στό φυσικό δρόμο τής υγείας καί τής ζωής. Τό κάθε τους κλάμα δέν σημαίνει καί πείνα.
Δέν τρώγει τό παιδί, σημαίνει πώς δέν πείνα, ή κάποια διαταραχή του όργανισμοΰ του τό βασανίζει- κι δπως κάθε ζωντανό στήν πλάση, έτσι κι αύτό άρνεΐται κάθε τροφή, γιατί οώτή θά είναι φορτική καί πρόσθετη άγγαρεία στά πεπτικά δργανα, τήν ώρα πού αύτά άγωνίζονται ν’ άπαλλα- γοΰν άπό κάθε διαταροίχή καί άνωμαλία.
Μή σάς φοβίζει λοιπόν πού θά μείνουν μιά καί δυό μέρες νηστικά, γιατί μόλις τακτοποιηθή ή άνωμαλία τους — πού μονάχα ή Φύση διευθετεί, — τότε- θά σας ζητήσουν μόνα τους τροφή, ,καί μόνον τότε, δταν θά νοιώθουν δτι είναι ίκανά νά χωνεύσουν καί ν’ άφομοιώσουν.
— 138—
«’Άν έπιμένετε καί τούς δίνετε τροφή διά τής βίας» τονίζει ό διάσημος Φυσιοθεραπευτής Στάνλεϋ Λίεφ, «θά τά έκνευρίζετε καί θά παρατείνετε κι έπιδεινώνετε τήν Αδιαθεσία ή τήν άρρωστε ια τους, καί θά τά καταντήσετε καχε- κτικά, χλωμά κι άρρωστημένα.
”Ας διακηρύσσουν οί ύγειονολόγοι, διαιτολόγοι, ψυχίατροι «'Ηρεμία — πρός θεού, — τήν ώρα του φαγητού. "Αν τυχόν είστε κουρασμένοι, έκνευρισμένοι, ήσυχάστε πρώτα κι έπειτα τρώτε, γιατί άλλοιώς δηλητηριάζεστε Αντί νά τρέφεστε».
Σας άφίνομε τώρα στήν κρίση σας νά μάς πήτε: Τό παιδί σας πού τό τρέχετε Από πισω μέ τό πιάτο ,καί τό κουταλάκι στό χέρι νά του δώσετε — μέ τό ξύλο πολλές φορές — μιά δυό κουταλιές στό δρόμο, είναι σέ ήρεμη καί εύνοϊ- κή γιά τή χώνευση κατάσταση ;
”Ε, λοιπόν, τό παιδί σας μ’ αύτό τόν τρόπο δέν τρώγει Αλλά... τρώγεται, θ ά καταπιή βιαστικά τήν τροφή του πού του δίνετε μέ τό ζόρι, γιά νά γλυτώση μιά ώρα νωρίτερα Από τά... χέρια σας. Κι ή Αμάσητη τροφή ώς γνωστόν ζυ- μοϋται, Αποσυντίθεται, τοξινώνει καί δηλητηριάζει τόν όρ- γανισμά.
Μήν παραξενεύεσθε τότε δτι στά καλά καθούμενα άρ- ρώστησε τό παιδί σας. "Εχει κάθε λόγο ν’ Αρρωστήση.
Μήν τό βιάζετε λοιπόν — πρός θεο ύ ! έπαναλαβαίνομε νά τρώη χωρίς δρεξη. ’Αφήστε το λίγες ώρες νηστικό — δέν θά λιμοκτονήση — ώσπου νά χωνευτή καί χρησιμοποιη- θή δλο τό στόκ της τροφής πού εχει μεσα του, όπότε θα σας τρέχη — Αντί νά τό τρέχετε — ξωπίσω καί θά κλαίη δχι διότι του δίνετε διά τής βίας Αλλά διότι δέν του δίνετε νά φάη. 'Υπό τέτοιους δρους τροφή νά είστε βέβαιοι πώς τρέφει, τονώνει καί Αναζωογονεί.
Οί Αμυγδαλές εΐναι λυμφατικοί Αδένες πού έκτός τών άλλων λειτουργιών, έπιφορτίζονται καί γιά τήν κάθαρσιν του σώμοαος άπό Ακαθαρσίες προερχόμενες έκ της Ανθυγιεινής διατροφής. Έ φ ' δσον γνωρίζομεν δτι δλα σχεδόν τά παιδιά ύπερσιτίζονται μέ τις πιό Ανθυγιεινές τροφές διατηρημένες, φτωχές σέ όργανι,κά στοιχεία καί βιταμίνες — καθώς είναι τά τοξικά προϊόντα, άσπρης ζάχαρης καί άσπρου Αλευριού, οί σοκολάτες, καραμέλλες, ό ζωμός τού κρέατος κλπ., γιατί Απορούμε λοιπόν γιά τό δτι οί Αμυγδαλές γίνονται υπερτροφικές, ή πυώδεις, μέ προοπτική τήν Απομάκρυνση τού πύου πού δημιουργειται μέσα στό σώμα τού παιδιού, δχι βέβαια μέ πρώτην ολη τόν Αέρα, ή τό κρύο, Αλλά τήν υπερβολικήν καί άχρηστον ποσότητα τροφής πού είναι Απόλυτος Ανάγκη Αλλοιωμένη ν’ άπομακρυνθή ποικιλοτρόπως, είτε μέ τις Ανώμαλες κενώσεις, είτε μέ τόν έμετόν, (ώς συνήθως), είτε μέ τά πύον έκ τών Αμυγδαλών, είτε (μέ τά σπυριά) έκ τού δέρματος;
Τί γίνεται λοιπόν μέ τήν άφαίρεσιν τών Αμυγδαλών; "Εχομε χάσει ένα πολύτιμον ένδοκρινή Αδένα, ό όποιος, κρούοντας μας τόν κώδωνα τού κινδύνου (μέ τούς πόνους, καί τό κλείσιμο του... Αδηφάγου λαιμού), μας άποτγόρευε — τή ύποδείξει τοΰ πανσόφου νόμου τής έπιβιώσεως — τήν είσοδο νέας τροφής, μέχρι τής χρησιμοποιήσεως τού πλεονάσματος τής άχρηστης προηγουμένης (τροφής) καί τής άπο- μακρύνσεως τών τοζικών ύποπροϊόντων της.
Δυό τρεις μέρες Απόλυτη νηστεία, κι άλλες τόσες μέ χυμό πορτοκαλιών καί γαργάρες μέ χυμό λεμονιού, μερικά άτμόλουτρα κλπ. (καθώς περιγράφομε λεπτομερώς στό βι-
— 140—
— β ι
βλίο μας «Φυσιοθεραπεία, θεωρία καί Πράξη»), είναι δυνατόν νά ξεφλογίσουν τις Αμυγδαλές καί ν’ άποκαταστήσουν τήν δρεξη γιά τροφή καί τή; φυσιολογική κι εύεργετιχή λειτουργία τους, καθαρίζοντας τό πΰον και τήν φλεγμονή.
|θά ήταν λοιπόν εύχής έργον άν οί γονείς πού ένδιαφέ- ρονται νά έχουν πάντοτε γερά καί ύγιή παιδιά γνώριζαν τό ταχύτερον τό μυστικόν τής ύγιεινής τών παιδιών τους, που συνοψίζεται στούς πιό κάτω υγιεινούς κανόνες:Ιον) Ή επικίνδυνη πολυφαγία
Έξοστρακίστε τήν Ιδέα πώς δσο περισσότερο τρώγει ένα παιδί τόσο περισσότερο τρέφεται, καί υγιαίνει. Αύτό προσωρινά μπορεί νά παράπαχύνη τό παιδί, μέ κίνδυνο νά ύποστή κατά σειράν τήν μία κατόπιν τής άλλης δλες τές παιδικές άσθένειες μέχρις οτου διάλυση δλο τό έπικίνδυ- νον περιττόν καί τοξικόν πάχος.
ΟΙ μητέρες, δόστε στό παιδί σας δσο περισσότερο είναι άνθρωπίνως δυνατόν τό μητρικό γάλα πού κ α μ μ ι ά άπσλύτως τροφή στόν κόσμο, δέν μπορεί ν’ άντικαταστήση δταν βεβαίως ή μητέρα τρέφεται ύγιεινά (ϊδε μενοΰ άρ. 1).
’Ά ς σημειώσωμε έδώ πώς παιδιά πού δέν έχουν τραφή μέ μητρικό γάλα, είναι πάντοτε φιλάσθενα, κι έπικίνδυνα γιά σοβαρές άσθένειες σ’ δλη τους τή ζωή, καί μητέρες πού δεν έθήλασαν καθόλου τά παιδιά τους διατρέχουν τόν κίνδυνο μελλοντικώς άπό σοβαρές παθήσεις τών μαστών ιδίως στήν κλιμακτήριον περίοδον.
’Επειδή τό στομάχι του παιδιού είναι μικρό κατά τήν
— 142—
γέννηση, έπικρατεί μεταξύ του λαοΰ ή Ιδέα πώς αύτό πρέπει νά γεμίζεται κάθε λίγο καί λιγάκι, χωρίς νά λαμβάνεται καθόλου 5π’ δψει ή φυσιολογική δρεξη τοΰ παιδιού, πού είναι ό πιό καλός όδηγός γιά τήν μητέρα, δσον Αφορά τήν όρθή διατροφή τοΰ παιδιού της. Σύμφωνα μ’ αύτήν τήν Ιδέα, πολλοί γονείς, τόσο τό παρακάνουν στή διατροφή τών παιδιών τους, πού τά κάνουν άρρωστα καί τελικά τά δδηγούν στόν πρόωρο θάνατο.
10 χρόνος πού χρειάζεται γιά τή χώνευση καί γιά τήν Αφομοίωση τής τροφής ενός παιδιού είναι τουλάχιστον τέσσερεις ώρες, προκειμένου γιά ένα ύγιές παιδί, καί Ακόμη περισσότερες, σάν είναι άρρωστο τό παιδί. Οί νόμοι τής όρ- θής διατροφής Απαιτούν δπως, χωνεύεται κανονικά καί τελειωτικά τό προηγούμενο γεύμα, προτού γίνη εισαγωγή ενός άλλου, γιατί διαφορετικά, τά πεπτικά δργανα τού μικρού παιδιού παρακουράζονται, καί προκαλοΰνται δχι μονάχα δυσπεψίες, Αλλά καί πιό σοβαρές καταστάσεις, έμετός, διάρροια, δυσκοιλιότης, κρυολόγημα ή δερματικά νοσήματα.
Ή άνάγκη λοιπόν όρθής διατροφής τών παιδιών, άρχί- ζει άπό τήν πρώτην στιγμήν τής ύπάρξεώς των. "Αν ή τροφή ένός παιδιού είναι Ικανοποιητική άπό τήν άρχή αυτή ή ΐδια δρεξη του παιδιού είν’ 6 Ασφαλέστερος όδηγός, πάνω στόν όποιο πρέπει νά βασισθοΰμε.
Ό γενικός κανών πρέπει νά τηρηθή, δσον άφορα τήν διατροφή τών παιδιών, είναι τέσσερα γεύματα τήν ή μέρα, κάθε τέσσερεις ώρες τό καθένα, καί καθόλου τροφή κατά τήν νύκτα. Έ χομέν τονίσει πώς αύτό πού είπαμε, είναι ό γενικός κανών, γιατί σέ μερικές περιπτώσεις, κάποιες Αλλαγές μπορούν νά γίνουν, ένεκα διαφορών στήν Ιδιοσυγκρασία. Π.χ. τό ήρεμο βρέφος, δέν είναι άνάγκη νά τρέφεται τόσο πολύ, δσο ένα άλλο ζωηρό. Δέν είναι τό ζήτημα τής συχνότητος τών γευμάτων πού μας ένδιαφέρει τόσο σ’ αυτή τήν περίπτωση, δσον ή ποσότης τής τροφής ένός γεύματος, κι αύτό κυρίως πρέπει νά λαμβάνεται ύπ’ δψει, προκειμένου γιά τή διαφορά στίς Ιδιοσυγκρασίες.
— 143—
Οί δυστυχείς έκείνες μητέρες, οί όποιες ένεκα Ανθυγιεινής διατροφής κατά τήν έγκυμοσύνην, ή άργότερα (φτωχής σέ βιταμίνες, όρμόνες και όργανικά στοιχεία), έχουν χάσει τά γάλα τους, ή άπό ύπερμοντερνισμό κι έγκληματι- κόν έγωϊσμό (... νά μην χαλάσουν τά στήθη τους) στερούν τά τέκνα τους άπό τό άσύγκριτο μητρικό γάλα, αύτές οί μητέρες όφείλουν τουλάχιστον γιά τούς πρώτους έξ μήνες τής ήλικίας τών παιδιών τους, να χρησιμοποιούν τό έξής ύ- γιεινής διατροφής κατά τήν έγκυμοσύνην, ή άργότερα (φτω- γιεινό διαιτολόγιο, άν θέλουν νά έξουδετερώσουν λίγο τούς μετέπειτα κινδύνους.
Στίς 7 π.μ. γάλα φρέσκο άγελάδος ή κατσίκας καθαρό (πάρτε δσοι μπορείτε μιά κατσίκα στό σπίτι σας καί τρέφετε την μέ πράσινα χόρτα καί σπόρους), όπότε μπορείτε νά τό δώσετε άβραστο μόλις χλιαρό, μέ λίγο μέλι ή χυμό μαύρης μουσκεμένης σταφίδος· δσον άφορά τό πσσόν, αύτό νά τό κανονίζετε με τήν δρεξι τού παιδιού· 6χι διά τής βίας δσο θέλετε σείς, διότι είναι... έγκλημα.
Στίς 10 π.μ. δώστε του τρία κουτάλια στήν άρχή καί σύν τώ χρόνω περισσότερο χυμό άπό ώριμο φρούτο τής έ- ποχής, πορτοκάλι, μανταρίνι, μήλο, ρώδι, σταφύλι κλπ.
Στίς 11 π.μ. τό γάλα του ώς άνω.
Στις 4 μ.μ., 1—2 κουταλάκια χυμό λεμονιού μέ λίγο νερό καί λίγο μέλι πρός εΰκολην όδσντοφυΐαν.
ΣτΙς 4.30 μ.μ. γάλα.Στις 7.30 μ.μ. γάλα.Μετά τούς έξη μήνες καί μέχρι τού ένός έτους, δίνετέ
του τά ίδια γεύματα κατά τΙς ίδιες περίπου ώρες αυξάνοντας δμως τό χυμό σιγά-σιγά ώσπου_νά φθάση στό σημείο νά παιρνη τό παιδί ένα δλόκληρο γεύμα άπό χυμό ώριμου φρούτου τής έποχής στις 10 π.μ. Όπότε τά επόμενα γεύματα άπό γάλα τα παίρνει κατά μιά ή δυό ώρες αργότερα.
Ακόμη θα έπρεπε έκτός τού γάλακτος καί τού χυμού τών φρούτων ν’ Αρχίσομε τώρα νά τού δίνωμε άντί τού γάλακτος στις 4 μ.μ. ένα γεύμα χυμό καρόττου ή ντομάτας ή άλλων λαχανικών, μαζί μέ λίγο χυμό σέλινου ή λάχανου. 'Ο χυμός αύτός βγαίνει εύκολα μ’ ένα ήλεκτρικό πιεστήριο, ή, τά τρίβομε στόν τρίφτη κι έπειτα τά σουρώνουμε μ’ ένα ρούχο καθαρό.
Χορτόσουπα έπίσης θά τού δίνωμε άπό τώρα, μέρα παρά μέρα- τή μιά μέρα τό χυλό λαχανικών στις 4 μ.μ. καί τήν άλλη τήν χορτόσουπα Αντί του χυμού αύτοΰ.
Ά πό τούς 8 ή 9 μήνες, Αρχίζομε νά δίνωμε στό παιδί δχι δ- μως στά διαλείμματα τών γευμάτων, Αλλά καί μαζί μέ τή χορτόσουπα ή τό χυμό μισό καί σιγά-σιγά ένα κρόκο αύγοΰ ή κανένα μπισκότο σπιτίσιο καμωμένο μέ άκοσκίνιστο σιτα- ρίσιο Αλεύρι, λίγο βούτυρο φρέσκο, γάλα καί λίγο μέλι.
Έπίσης τού δίνομε καί τριμμένα φρούτα μαζί μέ τό χυμό ή στή θέση τού χυμού ή λ ίγα λαχανικά άτμοβρασμενα περαστά, μέ λεμονόλαδο.
τό παιδί. (Σημ.: Τό γάλα δέν πρέπει νά είναι βρασμένο. Ώ ς 98° Φ. είναι καλά). Ό χυμός τών ξηρών φρούτων πού έξα- σφαλίζεται άπό ζεστό νερό μέσα στό όποιο βάζομεν νά φουσκώσουν γιά είκοσιτέσσερεις ώρες σταφίδες, χουρμάδες, (φοινίκια) ή σύκα — μπορεί νά χρησιμοποιηθή κατά τούς ψυχρότερους μήνες τού έτους, χάρις στις θερμαντικές ιδιότητες τής φυτικής ευεργετικής ζαχάρεως, πού περιέχεται σ’ αύτά τά φρούτα, κατ’ Αντίθεσιν μέ τήν όλεθρίαν κυριο- λεκτικώς άσπρην ζάχαριν. Ό Αριθμός τών γευμάτων πρέπει νά περιορισθή σέ τρία, καθώς ύποδεικνύομεν παραπάνω. Σ άν διψά τό παιδί στό μεταξύ τών γευμάτων, μονάχα νερό πρέπει νά παίρνη.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΔΕΚΑΟΧΤΩ ΜΗΝΩΝ ΩΣ ΔΥΟ ΕΤΩΝ
Μετά τήν ήλικία τών 18 μηνών, τά παιδιά πρέπει άκό- μη νά τρέφωνται μονάχα μέ γάλα, φρούτα καί λαχανικά, καθώς πρωτίτερα. "Ενα ισορροπημένο ήμερήσιο πρόγραμμα σ’ αύτήν τήν ήλικία είναι:
Τ ό π ρ ώ τ ο γ ε ύ μ α : “Οσο γάλα θέλει τό παιδίμέ λίγο μέλι.
Τ ό δ ε ύ τ ε ρ ο γ ε ύ μ α : Τριμμένο μήλο, ή Α-χλάδι ή άλλο ώριμο φρέσκο φρούτο, ή τό ίδιο ποσό τομάτα ή άλλο λαχανικό ή ψημένη πατάτα, ή χυμός φρούτου ή λα- χανικού.
Ά π ’ αυτούς τούς χυμούς — Ενα είδος κάθε μέρα, δίνεται στό παιδί στήν άρχή 3—5 κουταλάκια, μετά τούς πρώτους 3 μήνες, αυξάνοντας τήν ποσότητα σιγά-σιγά, ώσπου στούς Εξη μήνες καί άργότερα δίνεται Ενα ποτήρι περίπου χυμό στή θεση τοϋ δευτέρου γεύματος.
’Επίσης κανένα φρέσκο μελάτο αύγό (άπό κότες πού τρώνε μόνο σπόρους καί χόρτα), κάθε 2—3 μέρες μαζί μέ χορτόσουπα ή πουρέ άπό άτμόβραστο λαχανικά, μπορεί νά άποτελέσουν Ενα από τά γεύματα τής ήμερας μετά τούς 10 ή 12 μήνες.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΔΥΟ ΩΣ ΤΡΙΩΝ ΕΤΩΝ
Σέ ήλικία δύο έτών πλεΐστα παιδιά είν’ Ετοιμα γιά πιό στερεά τροφή, άπό Εκείνην πού Επαιρναν πρωτήτερα, άν καί οΰτε τότε δέν πρέπει νά δίνεται αύτή, άν τό παιδί δέν μπορεί γιά δποιοδήποτε λόγο, νά μασήση καλά τήν τροφή, κυρίως τά δημητριακά καί ψωμί. Ή διατροφή άπό γάλα, φροϋτα καί λαχανικά, δπως γίνεται μέχρι τής ήλικίας τών δύο έτών, δέν πρέπει ν’ άλλάξη πολύ γρήγορα. ’Έτσι ή ά- κόλουθη διατροφή πρέπει νά είσαχθη βαθμιαία. Μέ άλλα
Τ ό τ ρ ί τ ο γ ε ύ μ α : Άτμόβραστα λαχανικά μέ βούτυρο, ή ένα φλυντζάνι γάλα, ή ένα αύγό μέρα παρά μέρα, ή καθώς τό πρωινό φαγητό.
Τά παιδιά σ' αύτή τήν περίοδο Αναπτύσσονται θαυμάσια μέ αύτή τή μέθοδο διατροφής, καί τρία γεύματα θά βρεθή πώς είναι Αρκετά. Τροφή μεταξύ τών γευμάτων πρέπει νά άπαγορευθή αύστηρότατα.
Πρέπει νά έπιδιωχθή κατάλληλη μάσηση, διότι είναι Απολύτως Αναγκαία γιά τήν κατάλληλη χώνευση καί Αφομοίωση, καί γ ι’ αύτό δλα τά παιδιά πρέπει νά έξασκηθώσι νά μασούν καλά τή; στερεά τροφή.
Σ ιταρίσια τρόφιμα καί ψωμί πρέπει νά μασώνται στεγνά, καί δχι μουσκεμένα, σέ γόίλα καθώς γίνεται συνήθως. Μαλακές τροφές σάν έκεΐνες πού γίνονται πολτώδεις μέ υγρό, Εμποδίζουν τό Εργο τής μασήσεως καί πλήρους σιελώ- σεως. Αν γιά κάποιο λόγο τό παιδί δέν μπορεί νά μασήση ή άν Εχη συνηθήσει νά καταβροχθίση τις τροφές, τά φρούτα καί τά λαχανικά πού λαμβάνει νά εΐναι περαστά.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΓΙΟ ΤΡΙΩΝ ΩΣ ΠΕΝΤΕ ΕΤΩΝ
“Οταν ένα παιδί διατρέφεται σύμφωνα μέ τά είδη τού μενού πού δίνομε κατωτέρω, πρέπει νά ύποδείξωμε πώς δέν εΐναι Ανάγκη νά ύποχρεώσωμε τό παιδί νά συμμορφωθή μέ Ακρίβεια και αύστηρότητα σ’ αύτά. Τά μενού πού δίνομε σκοπεύουν Απλώς νά ύποδείξουν τόν τρόπο τής έξασφαλί- σεως καταλλήλου συνδυασμού γιά κάθε γεύμα.
Γιά ν’ άπλοποιήσωμε τή συμβουλή πού δίνομε στό κεφάλαιο αύτό θά ήταν καλά νά ύποδείξωμε κάποιες βασικές Αλήθειες γιά τή διατροφή τού παιδιού. Π.χ. συχνά μας έρωτούν: «Τί ποσόν τροφής πρέπει νά δίνω στό παιδί»;
— 148—
— 149—
Ποσό, μπορούσε νά όρισθή, άλλά θά αήμαινε μονάχα εικασία. Ή πραγματική αλήθεια είναι πώς κανένας δέν μπορεί νά πή πόση τροφή χρειάζεται Ενα παιδί. "Αν κανένας άναφέρει ώρισμένή ποσότητα συμβουλεύοντας σε πώς νά διατρέφης τό παιδί σου, άγνοεΐ τούς πρώτους κανόνες τής Επιστήμης τής διαιτολογίας.
"Αν διδάξης τό παιδί σου νά ιμασα καλά καί τό τρέφεις μέ άπλές φυσικές τροφές, κι άν δεν τό κολακεΰης ή τό πιέ- ζης νά τρωη δταν δέν θέλει καθόλου τροφή μπορεί ν’ άφή- σης τό ζήτημα του ποσού σ’ αύτό τό ίδιο.
ΕΙν’ Εγκλημα νά κολακεύομε Ενα παιδί ή νά τό Ενθαρρύνω με γιά νά φάη. Μόλις Ενα παιδί χάση τό ένδιαφέρο του γιά τό φαΐ πού Εχει μπροστά του, αύτό σημαίνει πώς Εχει φάει άρκετά καί πώς είναι πιά καιρός γ ι’ αύτό νά σταμα- τήση τό φαΐ. Κολακεύοντας Ενα παιδί νά φάη προκαλουμε τόν υπερσιτισμό. "Ενα παιδί σάν δέν Εχει δρεξη γιά φαγητό δταν Ελθη ή ώρα τοϋ φαγιού, μήν τό βιάζετε νά φάη. ’Αφήστε το νά παράλειψη Ενα γεύμα καί άν είναι άνάγκη δύο τρία ώσπου νά πεινάση. Τίποτε άλλο άπό νερό δέν πρέπει νά εισέρχεται στό στομάχι τού παιδιού μεταξύ τών γευμάτων. Τροφή ¡μεταξύ τών γευμάτων Εμποδίζει τήν φυσιολογική Επιθυμία γιά τίς άπλές τροφές πού παίρνονται τόν ώρα τού γεύματος. Σόιν διψά τό παιδί τίποτε άλλο δέν πρέπει νά τοΰ δίνετε Εκτός άπό νερό, ή νερό μέ χυμό λεμονιού μέ λίγο μέλι. 'Η συνήθεια πού Επικρατεί νά δίνουν στά παιδιά γάλα γιά ν’ άνακουφίσουν τήν δίψαν των είναι Ενα άπό τά λάθη πού προκαλοΰν τόν ύπερσιτισμό, τήν άπώλεια τής δρεξης, γιά τά κανονικά του γεύματα καί τήν άρρώστεια. Τό γάλα είναι τροφή καί δχι ποτό γιά νά σβυνη τη δίψα.
Ή συνήθεια πού Εχουν οί γονείς νά δίνουν στά παιδιά γλυκίσματα καί σακολάτες σάν «κεραστικό» μεταξύ τών γευμάτων είναι ή αίτία γιά τίς πλεΐστες άνησυχίες^καί άρ- ρώστειες. Είναι φυσιολογική ή Επιθυμία Ενός παιδιού γιά τά γλυκίσματα καί πρέπει νά ίκανοποιητάι μέ τά γλυκά φρούτα δπως είναι τά σύκα, οί χουρμάδες καί οί σταφίδες πού πρέπει νά περιλαμβάνονται στά κανονικά γεύματα. Δέν θά ύπάρχει Επιθυμία γιά τά τεχνητά γλυκίσματα σάν δίνονται τακτικά αύτές οί φυσικές τροφές.
"Ενα ζήτημα πού άνησυχεΐ πλεΐστες μητέρες πού άνυ- πομονούν νά διαθρέψουν τα παιδιά των όρθά, είναι τό ζήτημα τοΰ κρέατος. Συχνά μας ρωτούν: «’Αφού τά παιδιάχρειάζονται άρκετή πρωτεΐνη γιά άνάπτυξη, δέν πρέπει νά παίρνουν λίγο κρέας κάθε μέρα»;
Τό κρέας δέν είν’ άναγκαΐο στή δίαιτα τοΰ παιδιού, γιατί αύτό μπορεί νά πάρη δλες τές πρωτεΐνες πού χρειά
'Υπάρχουν περιπτώσεις πού ή τροφή είναι ένα έγκλημα, καί καμμιά μητέρα δέν μπορεί νά έλπίζη πώς θ’ άναθρέψη μ' Επιτυχία τά παιδιά της χωρίς αύτή τη γνώση.
Μόνον Εκείνοι πού Αγνοούν τούς νόμους τής Φύσεως θά δίνουν τροφή σέ όξέα συμπτώματα Ασθενείας. Κατά τήν διάρκεια τέτοιων παιδικών Ασθενειών, ή χώνευση άνακόπτε- ται — καθώς συμβαίνει καί στούς μεγάλους — καί ή τροφή δέν μπορεί νά χρησιμοποιηθή. Μονάχα νερό, ή χυμό τοΰ πορτοκαλιού, πρέπει νά δίνεται σέ τέτοιες περιπτώσεις, καί ή Αποχή άπό κάθε τροφή πρέπει νά συνεχισθή, ώσπου ν’ απομακρυνθούν τά Ενοχλητικά συμπτώματα, πυρετός, διάρροια, πόνος, βήχας κλπ. Πρέπει δέ νά συστήσωμε, πώς τότε ή τροφή, πρέπει νά δίνεται βαθμιαία, καί ν’ Αποτελήται μονάχα Από φυσικές τροφές.
"Οταν ή χώνευση δέν είν’ Εντάξει, ή τελεία Αποχή Από τροφή, γιά μια ή δυό μέρες, θά εύεργετήση τό παιδί. Ή αίτια τών πεπτικών διαταραχών στά παιδιά, όφείλέται Απλώς στήν Ακανόνιστη ποσότητα τής τροφής πού λαμβάνεται, κι άν Ακόμη δέν καταφύγωμε στήν νηστεία, ή προσωρινή Ελάττωση τής τροφής στό μίνιμουμ σέ κάθε γεΰμα, θά δώση στά πεπτικά δργανα τήν εύκαιρία ν’ Αναζωογονηθούν.
ΟΙ προηγούμενοι κανόνες, είναι μεγίστης σπουδαιστη- τος γιά κάθε γυναίκα, πού έχει παιδιά ν’ άναθρέψη, καί γ ι’ αύτό πρέπει νά έφαρμοσθοϋν πολύ προσεχτικά.
ΜΕΡΙΚΑΙ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΑ ΓΕΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΗΛΙΚΙΑ 3 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩ
Τ Α Μ Ε Ν Ο Υ
Στόν σχηματισμό τών παρακάτω μενού, Ακολουθήσαμε τού κανόνες τών καταλλήλων συνδυασμών τών τροφών, κι έτσι Εχωρίσαμεν τά φρούτα, Από τίς άμυλοΰχες τροφές. Ή μητέρα θά ιμπορέση πολύ εύκολα νά κανονίση άλλα μενού άν θυμάται νά δάλή τά φρούτα καί τά γαλακτερά προϊόντα
— 150—
σ’ Ενα γεύμα καί τά λαχανικά, τά γαλακτερά και δημητριακά σ’ άλλα γεύματα. Πρέπει νά τονίσωμε πώς τό παιδί, δέν είναι άνάγκη νά ύποχρεωθή νά πάρη δλες τίς τροφές πού σημειώνονται σέ κάθε γεύμα, "Αν τό παιδί θέλει νά πάρη όλιγώτερα είδη άπ’ δσα ύποβάλλομεν, είναι πολύ έν τάξει.Κ α ν ό ν ε ς τ ρ ο φ ή ς
"Ας τονίσωμεν μέ Εμφαση κατ’ επανάληψη. Ή μάσηση είναι άπολύτως άναγκαια γιά τήν κατάλληλη άφομοίωση, κάθε παιδί, πρέπει νά έξασκήται σ’ αύτή, άιμέσως μόλις του δσθή στερεά τροφή. Τά παιδιά πού τούς δίνονται δημητριακά ή ψωμί βουτηγμένο στό γάλα, ή άλλες υδαρείς τροφές, δέν θ’ άποχτήσουν τήν τέχνην της μασήσεως.
Δ ε ί π ν ο : Φρέσκο φρούτο, π.χ. μήλο, Αχλάδι ή πορτοκάλι, ή σταφύλι. Γλυκό φρούτο (δαμάσκηνα, σύκα η σταφίδες) . “Η ένα ποτήρι γάλα μέ μαύρη φρυγανιά.
Σ ΗΜ.: — Τό γάλα πρέπει νά είναι καθαρό, άπό ύγιει- νά τρεφόμενο ζώο, δπότε δέν πρέπει νά βράζεται καί πρέπει νά λαμβάνεται άπορροφημένο σιγά μέσ’ άπό ένα καλαμάκι κατά προτίμηση.
— 152—
ΔΙΑΙΤΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝΣ έ προηγούμενα κεφάλαια έχομε προσπαθήσει νά σκια-
γραφήσωμεν δσο μπορούσαμε, πιό λεπτομερώς, τόν φυσικό τρόπο διατροφής τών παιδιών, άπό τή γέννηση καί πέρα. Υπάρχουν δμως πολλά σημεία, πού χρειάζονται συζήτηση, γιά να συμπληρωθή τό κεφάλαιο αύτό, καί τά σημεία πού Αναλύονται σ’ αύτό τό κεφάλαιο πρέπει νά δίνουν τήν Απάντηση σ’ όποιαδήποτε έρωτηση μπορούσε νά γεννηθή στό μυαλό τοΰ Αναγνώστη.
Κατάλληλη θρέψη, είν’ ή πρώτιστη ανάγκη τής Ζωής. Πόσες μητέρες δμως, ή άλλοι πού καταπιάνονται μέ τή διατροφή τών παιδιών, γνωρίζουν τή σημασία της;
Πόσα παιδιά στέλνονται στόν κάτω κόσμο, ένεκα Ακατάλληλης διατροφής. "Ολα τά παιδιά πού φορούν γυαλιά, πού Αναπνέουν άπό τό στόμα, τά νευρικά, τά ευέξαπτα, δσα έχουν κάτασπρη γλώσσα, άσχημη Αναπνοή, καί σάπια δόντια, δλα αύτά είναι τρανά παραδείγματα παιδιών πού τρέφονται Ακατάλληλα.
Κ α τ ά λ λ η λ η θ ρ έ ψ η
Κατάλληλη θρέψη τών παιδιών, σημαίνει κάτι πολύ περισσότερο άπό άφθονη προμήθεια, μέ κείνα πού συνήθως ονομάζονται «θρεπτική τροφή» γιατί ή θρεπτική τροφή τών οικογενειών μέσης τάξεως είναι ώς έπί το πλεΐστον Αλλοιωμένη, σάν δέν εΐναι έξ Αρχής Ακατάλληλη τροφή. ’Εκτός τούτου πρέπει ν’ άναγνωρισθη, πώς άλλοι παράγοντες σχετίζονται μέ τό πρόβλημα τής θρέψεως. Καθαρός Αέρας, κα
τάλληλος τρόπος Αναπνοής, άρκετή έλεύθερη ζωή στό ύπαιθρο καί άσκηση, ήλιόλουτρα, κλπ., είναι έπίσης άπαραί- τητα, γιά τό μεγάλωμα και τήν Ανάπτυξη ένός ανθρώπινου όργανισμοϋ πού άν καί μπορούν νά φανουν τελείως άσχετα έν τούτοις τό καθένα τους παίζει τό ρόλο του, στή πορεία τής θρέψεως.
Ή τροφή των παιδιών, πρέπει νά είναι άπλή καί φυσική. Σ ’ δλες σχεδόν τίς περιπτώσεις δσες φορές παρουσιάζεται εύκαιρία, τά παιδιά θά προτιμήσουν τίς φυσικές τροφές. ’Αλλά, άμαθεϊς γονείς έπε μ βαίνουν στά φυσικά Ενστικτα τών παιδιών.
Πόσες φορές βλέπει κανένας τίς φυσικές τροφές καθώς είναι τά φρούτα, τά καρύδια, τ ’ άγγουράκια, τά κορόττα κλπ., πού τά λαχταρά τό παιδί, νά καταδικάζονται σάν βλαβερά καί θανατηφόρα.Τό παιδί πού είναι παραφουσκωμένο μέ σακ- χαροΟχα σιρόπια, πουτίγκες, ζυμαρικά, κέικ καί γλυκά, αρρωσταίνει, καί ή αιτία, Αποδίδεται πολύ συχνά στις δροσερές ζωογόνες φυσικές τροφές. Δέν εϊν’ αύτές, πού πρέπει νά κατηγαροΰνται, άλλά οί άφύσικες βλαβερές τροφές, δ- πως είναι ή διϋλισμένη άσπρη ζάχαρη, τά προϊόντα του άσπρου άλευριοΰ καί πλήθος άλλων νεκρών καί όλεθρίων παρασκευασμάτων.
Ή κατάρα τής άσπρης ζάχαρης
Μιά άπό τές κυριώτερες άρρώστειες στά παιδιά είναι ή μεγίστη χρήσι διΟλισμένης ζάχαρης. Ή ζάχαρη ύπό μορφήν γλυκισμάτων, ή σιραπιών, ή σάν γλυκαντικό τών κέϊκ, πουτιγκών καί κονσερβών, είναι μία αίτια τής νευρικότητος, ή καταστροφή τών δοντιών, καί καλλιεργεί τό Εδαφος γιά Ανθυγιεινές έπιθυμίες καί συνήθειες. Ή έπιθυμία τοΰ τσαγιού καί τοΰ καφέ, κι άκόμα πιό δυνατών διεγερτικών, μπορεί ν’ άποδωθή στή συνήθεια τής ζαχαροφοτγίας.
’Ά ν είναι καθόλου άνάγκη νά χρησιμοποιηθή ζάχαρις, τό άδιΰλιστο είδος δπως είναι ή μαύρη ζάχαρη ή τό μέλι, είναι ή καλύτερη, κι αύτή άκόμη πρέπει νά χρησιμοποιείται μέ προσοχή και μέτρο.
Τροφές άπό δημητριακά, είναι πάρα πολύ πιό θρεπτικά, δταν δέν γλυκαίνονται μέ ζάχαρη. Μέ τόν δρο «δημητριακά» έννοουμεν δχι μόνον τίς τροφές τοΰ προγεύματος, άλλα καί κάθε τρόφή πού γίνεται άπό σπόρους, κι αύτές περιλαμβάνουν ψωμί, κέϊκ, πουτίγκες, καθώς καί πόριτζ. Τά σύκα, Οί χουρμάδες, οί όταφίδες, καί τά δμοια είναι Ιδεώδεις τροφές, φυσικής ζάχαρης, γιά συνδυασμένη χρήση μέ τές δημη- τριακές τροφές.
— 153—
— 154—
Τά κέϊκ πού δίνονται τόσο συχνά στά παιδιά, είναι φρι- κώδη άπό διαιτητική άποψη, κατασκευασμένα κυρίως άπό τρεις φτωχότατες τροφές, άσπρο Αλεύρι, άσπρη ζάχαρη καί λίπος. Πρέπει νά Εξαλειψθοΰν αύτά από τήν διατροφή τοΰ παιδιού.
Τονίζεται πώς τά παιδιά χρειάζονται ζάχαρη. ’Αρκετά σωστό! ’Αλλά δχι τήν διΰλισμένη καί άπονε κρωμένη ζάχαρη πού χρησιμοποιείται τόσο σ’ δλο τό κόσμο. Ή Φύση έχει χαρίσει ζάχαρη στά φρούτα, καί τά λαχανικά, κι αύτή εΐναι Αναλλοίωτο είδος, πού εΐναι Απαραίτητη καί γιά τό παιδί καί γιά τό μεγάλο.
Τό άλας - - καθώς καί ή ζάχαρη — έπηρεάζει τήν χώνευση, καί τήν Ανανέωση του όργανισμοΰ, πάνω στά όποια στηρίζεται ή ύγεία καί γ ι ' αύτό τά παιδιά πρέπει νά συνηθίσουν νά τρώνε τά φαγητά τους χωρίς άλας.
Μή χρησιμοποιείτε άσπρο άλεόρι
Ή παγκόσμια διάδοση τού άσπρου ψωμιού, στά παιδιά, είναι ύπεύθυνη γιά Απερίγραπτες Ανωμαλίες καί Ασθένειες. Τό άσπρο Αλεύρι έχει χάσει τά Ανεκτίμητα όρυκτά του άλατα — φωσφόρο, άσβέστιον καί σίλικον καί τές βιταμίνες κυρίως πού εΐναι Απαραίτητα γιά τήν τροφή τών νεύρων καί τήν κατασκευή τών κοκκάλων.
ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣΉ τροφή τής Φύσεως γιά τά παιδιά, είναι τό μητρικό
γάλα. Κάθε μητέρα πρέπει νά θηλάζη τό βρέφος της, δσο της είναι δυνατόν. Ά λλά δυστυχώς, σ’ αύτόν τόν αιώνα της άμάθειας καί διομηχανοποιήσεως, ό μέσος δρος τών μητέρων πού θηλάζουν τ;α παιδιά τους, γίνεται συνεχώς άξιολύπη τα μικρότερος.
Σέ πολλές περιπτώσεις ύπάρχει καθαρή άνικανότης παραγωγής γάλακτος Ικανοποιητικού γιά τό παιδί, ένεκα της άνθυγιεινης καταστάσεως του όργανιαμοΰ της μητέρας — άν καί αύτό τό ζήτημα δέν είναι γενικά παραδεκτόν, ή κι άν είναι δέν λαμδάνεται ύπ’ δψη ή σοδαρότης του. Σ ’ ένα άλ
— 156—
λο κεφάλαιο, θά συζητήσομε τό ζήτημα της πιό κατάλληλης δίαιτας της θηλαζούσης μητέρας, καί θά κάμομεν εισηγήσεις.
Ή πηγή τήν όποιαν προμηθεύει ή Φύσις
Μόνο σάν τρέφεται τό βρέφος άπό τήν πηγή πού προμηθεύει ή Φύση, μπορεί νά πάρη δλα τά θρεπτικά στοιχεία πού Απαιτούνται γιά τήν κάθε μιά, καί γενικά γιά δλες τίς Ανάγκες του. Εύτυχής δέ είναι ή μητέρα πού μπορεί ή ίδια νά θηλάζη τό βρέφος της, γιατί οί στατιστικές Εχουν δείξει, πώς ή θνησιμότης τών παιδιών πού τρέφονται μέ βυζολόγο, είναι Εξη φορές μεγαλύτερη άπό τήν θνησιμότητα έκείνων πού τρέφονται άπό τούς μαστούς της μητέρκχς.
Προτού προχωρήσω μεν παραπέρα, θά ήταν καλά νά περιγράψωμεν τό τί γίνεται μετά τήν γέννηση ένός παιδιού, — πού προπαρασκευάζει τόν έρχομό του πραγματικού γά λακτος της μητέρας — γιατί αύτό είναι Απαραίτητο νά τό γνωρίζουν οί νέες μητέρες. Μετά τήν γέννηση τού βρέφους, άφου τού γίνουν οί συνήθεις περιποιήσεις είναι καλό γΓ αύτό νά τό βάζωμεν νά θηλάση. Αύτό θά είναι ώφέλιμο καί γιά τή μητέρκχ καί γιά τό παιδί, γιατί αύτό ύποβοηθεΐ τή συστολή τής μήτρκχς, προλαμβάνοντας Ετσι τόν κίνδυνο τής αιμορραγίας· αύτό βοηθεΐ έπίσης τό βρέφος, γιατί τό ύγρό πού γεμίζει τό μαστό προτού έμφανισθεΐ τό γάλα, καί πού λέγεται κολάστρα (πρωτόγαλα) ένεργεΐ σάν καθαρτικό, καί ύποβοηθεΐ κατά Ενα θαυμάσιο τρόπο τήν κένωση τού μηκο- νίου, μέ τό όποιον είναι γεμάτα τά Εντερα τοΰ βρέφους.
Γιά τίς πρώτες τρεΐς μέρες τής ζωής τοΟ παιδιού, έκεϊνο πού χρειάζεται, είναι μονάχα ή κολάστρα. Τό πραγματικό γάλα, Ερχεται συνήθως τήν τρίτη μέρα, καί Ακολουθείται άπό Αλάνθαστα συμπτώματα, κατά τήν έμφάνιση τών όποιων, ή μητέρκχ πρ>έπει νά θηλάζη τό βρέφος, ,καί ν’ άποκτή- ση τήν Ανακούφιση πού θά τήν εύχαριστη.
"Αν ή μητέρα Εχει άφθονον γάλα, τά περιεχόμενον ένός μαστού είναι άρκετό συνήθως για Ενα γεύμα, δν καί πρέπει νά λαμβάνεται ύπ’ όψη ή Ιδιοσυγκρασία ενός βρέφους, καθώς έξηγήσαμεν πρωτήτερα — Ενα βρέφος μπορεί νά ίκανο- ποιηθή θαυμάσια μέ τό γάλα τού ένός μαστού, ή καί μέρος αύτοΰ, ένώ Ενα άλλο, μπορεί νά χρειάζεται τό γάλα καί τών δύο μαστών.
Αύτό, πιθανόν νά σημαίνει, πώς τό πρώτο παιδί θά είναι πάντα Ετοιμο γιά τό γεύμα του κάθε τέσσερεις ώρες, ένώ τό τελευταίο, ίσως νά μήν είναι: στήν περίπτωση αύτή θά πρέπει νά τό άφήσωμε ώσότου κλάψη καί ζητήσει τριοφή.
— 157—
Ή προστασία της Φΰσεως πάντα ένάντια στόν υπερσιτισμό των παιδιών
Πρέπει νά έχομε ύπ’ δψη μας έν τούτοις πώς ή Φύαις προικίζει μέ μιά προστασία έναντίον των κινδύνων του_ υπερσιτισμοί}, κι αύτή φαίνεται συχνά στά παιδιά. ’Εννοούμε τόν ιέμετό. 'Η φύσις άναγκάζει τό στομάχι νά διώξη μέ τόν έμετό κάθε υπερβολική τροφή, καί αύτό γίνεται χωρίς τήν παραμικρή δυσκολία. Πρέπει νά ξέρω μεν βεβαίως πώς τέτοια προσπάθεια δέν είναι πραγματικός έμετός, καί δέν πρέπει νά προξενή καμμιά άνησυχία, (καθώς γίνεται σέ μεγαλύτερα παιδιά), έννοεΐται τό έξερχόμενο γάλα, δέν έχει καμμιά ξυνή μυρωδιά, καί ή ύγεία τού παιδιού φαίνεται καθ’ δλα τά άλλα καλή. 'Οσάκις βέβαια, φαίνεται αύτό τό σημείο, πρέπει νά τό προσέχη κανένας, καί νά φροντίζη νά όλίγοστεύη τό θήλασμα, ¿μποδίζοντας μ’ αύτό τό τρόπο τό παιδί άπό του νά τραβήξη πιότερο άπ’ δσο πρέπει.
Κι έπειδή ή σύσταση του γάλακτος μιας Θηλαζούσης μητέρας, έξαρταται κατά μέγα μέρος άπό τή δική της σωματική ύγεία, κι άφοΰ ή ύγεία έξαρταται κατά μέγιστο βαθμό άπό τήν τροφή πού τρώμε, τό ζήτημα της διατροφής τής θηλάζουσας μητέρας, είναι μεγίστης σημασίας. Καθώς έχοαεν άναφέρει πρωτήτερα τό ζήτημα αύτό θά έξετασθή σ’ Ιενα Ιδιαίτερο κεφάλαιο.
Τό άποτέλεσμα των συγκινήσεων έπάνω στο γάλα της μητέρας
Σχετικά μ’ αύτό πρέπει νά τονισθή, πώς δταν τό γόιλα μιας μητέρας είναι έλαττωματικό ή άνεπαρκές, ή κατάσταση μπορεί νά διορθωθή, μέ κοσάλληλη διατροφή καί άλλα ύγιεινά μέσα.
Πρέπει ν’ άναφέρωμε, πώς οί συγκινήσεις τής μητέρας, έπιδροΰν έπάνω στό γάλα της. Γι’ αύτό, πρέπει ν’ άποφεύ- γωνται δσον είναι δυνατόν, ή στενοχώρια, ή άνησυχία, ή νευρικότης, γιατί αύτά τείνουν νά έλαττώσουν τήν έκκρισιν του γάλακτος.
Τό γάλα μιας μητέρας, εύθύς άμέσως μετά άπό ένα φόβο, ή θυμό, ή άλλη δυνατή συγκίνηση είναι δυνατόν νά δράση σάν ένα δυνατό δηλητήριο στό παιδί. Σέ τέτοιες περιπτώσεις θά ήταν προτιμότερο νά κενωθή ό μαστός, μέ ένα βυζολόγο, καί τό παιδί στό έρχόμενο γεΰμα του, νά πάρη διατηρημένο γάλα.
— 158—
Καθώς Εχομεν Αναφέρει άλλου, είναι Αναγκαιότατο άιΓ τήν άρχή ν’ Αποκτηθούν κατάλληλες συνήθειες. Τό παιδί πρέπει νά συνηθίση πρός εύκολίαν της μητέρας του, νά λαμ- βάνη τό βραδυνό του φαγητό όλίγο προτού πλαγιάση αύτή καί μετά να κοιμάται ώς τό πρωΐ. "Ετσι, μητέρα καί παιδί θά προκόβουν μιά χαρά.
’Αλλά σάν συνηθίση ή μητέρα νά καθησυχάζη τό βρέφος, κάθε φορά πού κλαίει, δίνοντάς του τό βυζί, ή ύγεία της θά ύποφερη, καί θά χάση τήν έλευθερία της. Τρόπον τινά, θά γίνη δούλα στό βρέφος τη ς! Πραγμα πού δέν ώφε- λεΐ κανένα.
’Εκτός τούτου, τό βρέφος θά ύποφέρη, γιατί δπως Ε- χομεν ήδη έξηγήσει, άτακτα καί πολύ συχνά γεύματα, θά ασθενίσουν τά πεπτικά του δργανα καί θά οδηγήσουν σέ διάφορες άλλες Ανησυχίες.
Άπογαλάκτιση του δρέδουςΜιά μητέρα, πρέπει νά θηλάζη τό παιδί της γιά έννιά
μήνες κι ακόμα περισσότερον αν είναι δυνατόν. Ή τροφή τοΰ παιδιού άπό έννιά ώς δεκαοχτώ μηνών, πρέπει νά είναι κυρίως γάλα. Στερεά τροφή μπορεί νά χρησιμοποιηθή περί τόν 9ον μήνα, καθώς περιγράφεται σέ προηγούμενο κεφάλα ιόν. Ή άπογαλάκτιση τών θηλαζόντων βρεφών, πρέπει νά γ ίνεται βαθμηδόν μετά τούς έννιά ¡μήνες. 'Αρχίζετε τήν άπογα- λάκτιση, δίνοντας Ενα γεύμα άπό φιάλην ξένου γάλακτος κάθε μέρα. Τρεις ή τέσσερεις μέρες αργότερα, δυό τέτοια γεύματα μπορον νά δοθούν ¡καί Ετσι σιγά-σιγά τό παιδί μπορεί ν’ άπομακρυνθή άπό τό θήλασμα.
ΔΙΑΙΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΠΟΥ ΘΗΛΑΖΕΙ
Δέν μπορούμε μέ λέξεις νά τονίσωμε δσο πρέπει, πώς ή δίαιτα μιάς μητέρας πού θηλάζει, είναι Ενα ζήτημα μεγίστης σπουδαιότητος, δσον άφορόί τήν ύγείαν τής ίδιας τής μητέρας, καί τήν ύγεία τοΰ βρέφους. Ό περισσότερος κόσμος, γνωρίζει πώς, άν μιά μητέρα πού θηλάζει δέχ είναι ύγιής, τό γάλα της, δέν ¡μπορεί νά έπιτύχη κατάλληλη καί ύγιεινή Ανάπτυξη στό παιδί της, γιατί ή ύγεία τού παιδιού, είν’ Ενα όλοκληρωτικό ζήτημα· δέν μπορούμε νά είμαστε μερικώς ύγιεϊς ή άρρωστοι.
Ό κύριος λόγος Αποτυχίας πλείστων μητέρων στό θήλασμα τών_παιδιών τους, όφείλεται στή δηλητηριασμένη κατάσταση τοΰ όργανισμοΰ των. Αύτή ή κατάσταση προέρχεται
— 159—
άπό πολλά πράγματα μεταξύ των όποιων τό σπουδαιότερο μπορεί νά είναι μία συνεχής δυσκοιλιότης. Ή άδράνεια των έντέρων, έχει σάν άποτέλεσμα τήν κατακράτηση των δηλητηρίων στό σώμα, πράγμα πού έπηρεάζει τήν όμαλή λειτουργία του όργανισμου. "Αλλες αίτιες τής συστηματικής δηλη- τηριάσεως, ή τοξαιμίας είναι τό άκανόνιστο φαγοπότι, δ υπερσιτισμός, ή μεγάλη χρήση διεγερτικών, καί άλλες έκ- νευριστικές συνήθειες.
“Ενεκα τών δραστικών καθαρτικών, πού συνηθίζουν οί γιατροί νά δίνουν κατά τήν διάρκειαν τής λοχείας, πολλές μητέρες ύπσφέρουν άπό δυσκοιλιότητα γιά λίγο καιρό μετά
. άπ’ αύτή, άλλά σάν έφαρμόσουν τή μέθοδο πού περιγράφουμε, ή κατάσταση γρήγορα θά διορθωθή. Κάποτε είναι υπεύθυνη σ’ αύτό, ή ακατάλληλη λειτουργία τών άδένων, άλλά αύτή ή κατάσταση, άφ’ έαυτής, τίς παραπάνω φορές προέρχεται από τοξαιμική κατάσταση του σώματος.
ΠΩΣ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ Η ΕΚΚΡΙΣΗ ΥΓΙΕΙΝΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ
Ή μητέρα πού βρίσκει τόν έαυτό της άνίκανο νά δια- θρέψη τό βρέφος της, ένεκα τής ποιότητος του γάλακτός της, πρέπει άμέσως νά θέση σέ έφαρμογή τίς παρακάτω υποδείξεις.
Τό πρώτιστο πού έχει νά κάμη είναι νά έφαρμόση τήν άκόλουθη δίαιτα πού άν καί μπορεί νά μή φανή Ικανοποιητική, έν τούτοις τίς παραπάνω φορές θά έπιτύχη τό σκοπό της, καί θά είναι κατάλληλη γιά τή συντήρηση τού όργα- νισιμοϋ.
Π ρ ω ί : Φρέσκα ώριμα φρούτα, π.χ. ¡μήλα, άχλάδια,πορτοκάλια καί σταφύλια, ή φρέσκο γάλα, λαμβανόμενο μέ άργά ροφήματα. Φρούτα δσα τραβά ή δρεξη νά πάρη, άλλά πρεπει νά είναι ώριμα.
Συμφωνούμε πώς είναι μιά λιτή, άλλά γενικής ώφε- λείας δίαιτα. Μετά άπό μιά βδομάδα, συνήθως, θά έπιτευ- χθη τό ποθούμενο άποτέλεσμα- αν δχι μπορεί νά συνεχισθή ακόμη μιά. "Αν έλαττωθή ή ποσότης του γάλακτος στό διάστημα αύτής τής διατροφής, περισσότερο γάλα μπορεί νά χρησιμοποιηθή μέ τό πρωινό καί τό μεσημεριανό φαγητό.
— 160—
Μήν παραπαίρνετε δμως γάλα σάν δέν είναι άνάγκη. Ή χρήση τού τσαγιού, τού καφέ καί άλλων διεγερτικών ποτών πρέπει νά σταματήση τελείως, κατά τήν διάρκεια της δίαιτας αύτής, καί τίποτε άλλο δέν πρέπει νά λαμβάνεται έκτός άπό τΙς τροφές πού συνιστώνται.
’Ιδιαίτερη φροντίδα πρέπει νά γίνη, ν’ Αποφεύγεται ό- ποιαδήποτε τροφή μεταξύ τών γευμάτων. "Αν ή μητέρα μπορεί, πρέπει νά προσπαθήση νά κάμνη Ενα καλό περίπατο κάθε μέρα στό ύπαιθρο, καί νά έφαρμόση δσες μπορεί άπό τίς ύγιεινές συνήθεις, πού δίνονται τακτικά στό περιοδικό μας «Φυσική Υγιεινή».
“Οταν τελειώση ή περίοδος τής δίαιτας, άπό φρούτα, λαχανικά καί γάλα, πρέπει νά χρησιμοποιηθούν τά άκόλου- θα μενού, σάν Ενας όδηγός στή μελλοντική διατροφή.
— 161—
ΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΘΗΛΑΖΟΥΣΑ ΜΗΤΕΡΑ
Κ υ ρ ι α κ ή :Π ρ ό γ ε υ μ α : Πορτοκάλι ή άλλο φρούτο, ή γάλα
’Ενώ θεωρητικοί πίνακες μέσου βάρος, μπορεί νά είναι άναγκαΐοι, γιά νά τούς συμβουλεύεται κανένας, είναι δυνατόν νά παραπλανήσουν κάποτε, γιατί πρέπει νά έχω μεν ύπ’ όψη μας, πώς οί σημειούμενοι άριθμοί, είναι κοαά προσέγγιση. “Ενα βρέφος μπορεί νά είναι μιας ένεργητικής Ιδιοσυγκρασίας καί ετσι μπορεί νά ζυγίση όλιγότερο άπό ένα ήρεμο της Ιδίας ήλικίας. Ό παρακάτω πίνακας ¡μπορεί νά είναι ένας όδηγός, γιά τήν άνάπτυξη τών βρεφών.
Στις 7 μέρες 1 έως 2 ούγγίες λιγότερο άπό τό βάρος τής γέννησης.
Στίς 14 μέρες 1 έως 2 ούγγίες περισσότερο άπό τό βάρος τής γέννησης.
Στίς 21 μέρες έως 7 ούγγίες περισσότερο άπό τό βάρος τής γέννησης.
Στίς 28 μέρες 12 έως 14 ούγγίες περισσότερο άπό τό βάρος τής γέννησης.
Στούς 2 μήνες περίπου 21Λ λίπρες περισσότερο άπό τό βάρος τής γέννησης.
Στούς 3 ¡μήνες περίπου 3,75 λίπρες περισσότερο άπό τό βάρος τής γέννησης.
Στούς 4 μήνες περίπου 5 λίπρες περισσότερο άπό τό βάρος τής γέννησης.
Στούς 5 μήνες πρέπει νά διπλασιασθή τό βάρος πού είχε ¡κατά τήν γέννηση.
Στούς 6 μήνες περίπου 7!ό λίπρες περισσότερο άπό τό βάρος τής γέννησης.
Ά πό τόν ¡έκτο έως τόν δωδέκατο μήνα ή αύξηση τού βάρους, πρέπει νά είναι περίπου μιά λίπρα τόν μήνα.
¡Στό τέλος του πρώτου έτους, τό βρέφος πρέπει νά τρι- πλασιάση τό άρχικό του βάρος. Μερικές μητέρες θά βρουν βοηθητικό, νά συνηθίζουν νά ζυγίζουν τά παιδιά τους μιά φορά τήν βδομάδα σέ κανονικά διαστήματα κατά τό πρώτο έτος. Ή πεπειραμένη μητέρα μπορεί νά κρίνη μέ θαυμάσια άκρίβεια τήν πρόοδο, ή μή, του βρέφους της χωρίς έπανει- λημμένα ζυγίσματα άλλά εκείνες πού έχουν τό πρώτο παιδί πρέπει νά καταφεύγουν σέ τακτικά ζυγίσματα,
Ή προσθήκη βάρους δέν είναι πάντοτε συνεχής
Είναι άνάγκη νά ύποδείξωμεν, πώς άκόμη ¡καί ύγιδ παιδιά, δέν προσθέτουν συνεχώς βάρος, διαρκεία τοΰ πρώτου Ετους γιατί σέ πολύ ζεστό καιρό καί σέ μερικές περιπτώσεις διαρκεία τής όδοντοφυΐας μπορεί νά παρατηρηθή προσωρινή στασιμότης στήν δμαλή άνάπτυξη τοΰ βρέφους, ώς πρός τό βάρος. Εκτός τούτου μιά προσθήκη τοΰ βάρους, δέν σημαίνει κατ’ άνάγκην, πώς τό παιδί Αναπτύσσεται καθώς πρέπει, γιατί ή άνάπτυξη τής δυνάμεως καί τοΰ μυαλοΟ, πρέπει νά συμβαδίζουν άν τό παιδί είναι ύγιές.
“Ολες οι μητέρες συμβουλεύονται νά μήν κάμνουν χρή- σιν όπσιασδήποτε άπό τις πολλές προνομιούχες βιομηχανοποιημένες τροφές τοΰ παιδιού. Σχεδόν δλες, χωρίς έξαίρε- ση, Εχουν βάση τους τό άμυλον, καί καθώς άναφέραμεν προηγουμένως, τά βρέφη δέν είναι φυσιολογικά Ικανά νά χωνέψουν τό άμυλον, προτού τελειώσουν τό δεύτερον Ετος τής ήλικίας των.
’Αρχή στερεας τροφήςΜετά άπό έννιά μήνες φυσικής ή τεχνητής διατροφής,
πρέπει νά είσαγάγωμεν τήν στερεά διατροφή, μ’ Ενα γεΰμα κάθε μέρα. Αύτό πρέπει ν’ άποτελεΐται άπαραίτητα άπό φρούτο η λαχανικά. Τά Ακόλουθα συνιστώνται:
Τριμμένο μήλο ή άχλάδι, ή όποιοδήποτε παρόμοιο φρούτο τής έπόχής, Ενα κουτάλι — μιά φορά τήν ήμέρα θά είναι άρκετό.
"Ενα κουτάλι ψιλοτριμμένο καρόττο, ή άτμόβραστα πουρέ, ή μισήι μέτρια πατατα πουρέ, ψημένη μέ τό φύλλο, είναι τά λαχανικά πού συμβουλεύομε.
— 164—
— 165—
’Ίσω ς νά παρατηρηθή πώς μετά τήν εισαγωγή τών φρούτων καί τών λαχανικών ή δρεξη του βρέφους για γ ά λα, έλαττώνεται λιγάκι. ”Αν συμβή αύτό μή δίνετε τόσο γάλα.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΤΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Ιον) Ποτέ μήν υποχρεώνετε τά παιδιά — χωρίς δρεξη— νά τρών διά τής βίας, γιατί αύτό δέν τρέφει παρά δηλητηριάζει τά παιδιά. Στές μητέρες πού θά μας πουν πώς τά παιδιά τους ούδέποτε πεινούν άπαντοΰμε πώς ή αίτία είναι ή βία πού τούς έξασκοΰμε μεΐς νά τρώνε χωρίς δρεξη, καί δτι μέ 2-3 μέρες φρουτοθεραπεία θά έπανελθη ή κανονική πείνα, όπότε θά τρώνε καί θά τρέφονται άντί νά δηλητηριά- ζωνται τά παιδιά.
2ον) Ά πό τούς πρώτους 2-3 μήνες τής ζωής του παιδιού ν’ αρχίσετε νά τού δίνετε χυμούς άπό φρούτα, έτσι πού σιγά-σιγα νά παίρνουν ένα δλόκληρο γεύμα άπό χυμό φρούτων, καί μετά τούς έξη μήνες κι ένα ποτήρι χυμό λαχανικών. Αύτοί οΐ χυμοί είναι πολύ πλούσιοι σέ βιταμίνες, ασβέστιο, σίδηρο, καί δλα τά συστατικά πού χρειάζεται τό παιδί γιά τήν κατασκευή τών δοντιών έτσι πού νά μήν άρρωσταί- νουν καθόλου τήν έποχή τής όδοντοφυΐας ή καί άργότερα.
3ον) Μητέρες θηλάστε τά παιδιά σας δσο μπορείτε περισσότερο έχοντας ύπ’ δψη πώς τό μητρικό γά λα είναι ή πεμπτουσία τής ζωής καί τής ύγείας του βρέφους κι δταν σταματήση τό γάλα σας, δώστε στά παιδιά σας φρέσκο καθαρό γάλα κατσίκας ή άγελάδας πού δταν είστε βέβαιες γιά τήν καθαρή καί ύγιεινή προέλευσή του δόστε το άβραστο, (πού είναι πλούσιο σέ βιταμίνες καί ζωτικά θρεπτικά στοιχεία πού καταστρέφονται μέ τό βρασμό). "Οσον άφορα τά μικρόβια ποτέ δέν μπορούν νά φιλοξενηθούν άπό παιδιά πού τρέφονται υγιεινά καί συνεπώς δέν ύποφέρουν άπό τήν τρομερή δυσκοιλιότητα.
4ον) Μόλις άντιληφθήτε δτι τό παιδί σας δέν έχει πλήρεις καθημερινές κενώσεις νά τού καθαρίζετε τό έντερο μ* ένα κλύσμα γιατί — άλήθεια — ή δυσκοιλιότης είναι ή μητέρα δλων τών άσθενειών.
Ή ύγεία είναι πάντοτε ή άπαραίτητη προϋπόθεση τής φυσικής 'Ομορφιάς καί τής ευτυχίας στη Ζωή.
Ή όμορφιά δέν άγοραζετε μέ χρήματα. Καί δταν λέμε όμορφιά, δέν έννοούμε την ψεύτικη καλλονή, πού δέν είναι τίποτε άλλο παρά μιά προσωπίδα πού κρύβει' κάθε ίχνος φυσικής ώραιότητος. "Οχι! ’Εννοούμε τήν πραγματική, τήν ιδεώδη όμορφιά, τή φυσική καί τή γνήσια. Καί ένώ ή πρώτη ή κάλπικη, αγοράζεται ¡καί δέν άξιζει τίποτε, ή δεύτερη, ή γνήσια όμορφιά, είναι θειο δώρο καί άποκτάται. Δέν άπαι- τεΐ δαπάνες, παρά θέλησι καί προσπάθεια.
Ποιά λίγη, ποιά πολλή, δλες οί γυναίκες έχουν κληρονομήσει κάποια όμορφιά, άλλά οί περισσότερες τήν έχουν καταστρέψει μέ διάφορα μέσα πού τούς έχουν βλάψει καί τήν ύγεία τους έπίσης. Καί ας έλθουμε στήν σπουδαιότερη έννοια, στή βάσι τής γυναικείας όμορφιάς:
Ή φυσική καλλονή είναι ζήτημα υγείας — ζήτημα καθαρού αίματος κι έλαστικότητος τών ,κυττάρων κι άλήθεια, χωρίς ύγεία είναι έντελώς άδύνατηι ή όμορφιά. Καί τά δύο είναι άλληλένδετα. Φροντίζετε ν’ άποκτήσετε τήν ύγεία σας άν θέλετε νά έχετε τήν πραγματική όμορφιά πού δικαιούσθε. Πρέπει νά ξέρετε πώς οί ρυτίδες, τά θαμπωμένα μάτια, τό χλωμό χρώμα τού προσώπου, καθώς καί οι πτυχές, όφείλονται περισσότερο στήν δυσκοιλιότητα, παρ>ά σ’ όποιανδήποτε άλλη αιτία πού μπορεί νά είναι νευρική ύπερ- διένερσι, ύπερκόπωσι, στενοχώρια κλπ. Τό πρώτον, λοιπόν, πράγμα πού πρέπει νά γίνη είναι — κάτι πού είναι άνάγκη νά γίνεται σέ κάθε έπανόρθωσι οίασδήποτε φύσεως — ή άπομάκρυνσι τής αιτίας. Καί μετά προχωρούμε στή θεραπεία τού κακού.
Τά μέσα γιά τήν άπακατάστασι τής ύγείας καί τήν έ· πανάκτησι τής όμορφιάς, τά χωρίζουμε σέ δυό κατηγορίες: Στήν φυσιολογική ένέργεια καί τή σωματική έξάσκησι. Στήν πρώτη περιλαμβάνεται τό ζήτημα τής δίαιτας, τού καθαρού άέρος, τής άρκετής άνάπαυσης καί τού δπνου. Στή δεύτερη κατηγορία άνή,κει ή γυμναστική έξάσκησι καί τό μασσάζ. Ή δίαιτα πού άποκαθιστά τήν όμαλή λειτουργία όλων τών όργάνων καί πού παράγει αίμα άλκαλικό καί κόκκινο, έχει βάσι τά φρούτα, τά χόρτα καί τό φρέσκο γά λα, τά δποΐα δταν τρώγωνται μέ ώρισμένους συνδυασμούς, θεραπεύουν καί τήν δυσκοιλιότητα. ’Αποφεύγετε δσο μπορείτε τά κρέατα καί τά ζυμαρικά. Αύτά μολύνουν τό αίμα •μέ όξέα. Περισσότερο δέ άπό κάθε τι ή ζάχαρη κηλιδώνει
— 168—
τήν όμορφιά. Ή ντομάτα είναι μοναδική γιά τό καθάρισμα του αΐματος. Τό καρόττο είδικό γιά κόκκινο αίμα. ‘Η δέ λεμονάδα χωρίς ζάχαρη, άλλά μέ μέλι, είναι πολύ καλή γιά τήν άπόρριψι τών αλάτων κα’ι τήν έξάλειψι του περιτ- τοΰ πάχους. Οσες περνούν μιά μέρα τήν έβδομάδα μόνο μέ χυμό φρούτων άμείβονται μέ εύχάριστα άποτελέσματα. Γενικά δλα τά φρούτα, έπειδή ύπερέχουν σέ άλκαλικά στοιχεία, έπανορθώνουν τήν ύγεία, πού είναι ή δάσι τής όμορ- φιας δπως είπαμε.
Ή καθημερινή γυμναστική, πού πρέπει νά γίνεται πάντα τό πρωί μέ άδειο στομάχι, είναι άπαραίτητη. Οί κινήσεις νά γίνωνται Εξω ή, δταν είναι δύσκολο, μπροστά στά όρθά- νοικτα παράθυρα, παίρνοντας συγχρόνως συχνές βαθειές εισπνοές. Τό μασσάζ είναι άναγκαΐο τόσο γιά τό χάσιμο τού περιττού πάχους δσο καί γιά τήν έπίτευξι τοΰ στιλπνού κι Ελαστικού δέρματος. Τό μασσάζ καί ή γυμναστική είναι τά μόνα μέσα γιά τήν άπόκτησι καί διατήρησι τής συμμετρίας τοΰ κορμιού. Γ Γ αύτό κι δλοι οί άστερες του κινηματογράφου και τής σκηνής έχουν σάν άπαραίτητη καθημερινή τακτική τό μασσάζ καί τη γυμναστική.
‘Ή Ύγεία, είναι τό πιό φυσικό καί άνεφαίρετο δικαίωμα κάθε ζωντανού· αύτό τό έγγυαται καί τό Επιδαψιλεύει ό Πάνσοφος νόμος της αύτοσυντήρησης τής Ζωής, δ νόμος τής έπιβιώσεως, αύτός πού διατήρησε τή ζωή διά μέσου τών αιώνων.
Ti νά συμβαίνη δμως σήμερα, πού όλόκληρη σχεδόν ή άνθρωπότης στενάζει κάτω άπό τόν πόνο και τήν άρ- ρώστεια, διατηρώντας αναρίθμητα νοσοκομεία άσφυκτικά, γεμάτα καθημεοινά;
'Ως γνωστόν, κορυφαίοι έπιστήμονες τελευταίως διακηρύττουν κάθε λίγο τήν δλεθρίαν έπίδραση τού καπνί
— 173—
— 174—
σματος, τής τρομερότερης μάστιγας τής ύγείας μας, πού προκαλεΐ τήν μεγαλύτερη τοξαιμία στον όργανισμό καί πού είναι ή ριζική αιτία πλείστων άσθενειών, καί αύτοΟ τού καρκίνου.
"Εως πότε οί όλέθριες (έξεις μας θά εξουδετερώνουν κάθε έπιστημονική καί έξυγιαντικήν προσπάθειαν; ή μήπως περιμένομεν νά κατρακυλίσωμεν, μέχρι τό τελευταίο σκαλοπάτι τής έξαθλιώσεως τής Ύγείας μας καί έπειτα άναγκαστικώς νά σωφρονισθώμεγ; Μά τότε θά είναι άκα- τόρθωτη ή άνάβασις καί ή σωτηρία.
6. «Ό υπερσιτισμός άπό ζωικές μάλιστα τροφές, έχει σακατέψει κυριολεκτικά τόν περισσότερον κόσμο, καθότι κουράζει, καί δηλητηριάζει τόν όργανισμόν, σπαταλώντας μεγίοτην ένέργειαν γιά την χώνευση τών τροφών, καθώς καί γιά την άλκαλοποίηση τών όξέων καί όλων τών υποπροϊόντων τβΰ ύπερσιτι- σμοϋ», καλλιεργώντας έτσι τό έδαφος γιά κάθε άρρώ- στεια.
"Εχει έπιστημονικώς διαπιστωβή, δτι ή ψυχολογική κατάστασις τοϋ άνθρώπου, παίζει τόν σπουδαιότερον ρόλο στήν διατήρηση τής ύγείας μας, καί δτι οί περισσότερες άρρώστειες είναι ψυχοσωματικής προελεύσεως. Προσοχή λοιπόν! Ή ύπομονή, ή αισιοδοξία, ή αγάπη, ή φιλοσοφία καί ή άνωτερότης, χαρακτηριστικά ανθρώπου απόλυτα ΰ- γιοΰς, είναι τά άσφαλέστερα έφόδια κάθε έπιτυχίας στή ζωή.
¡Είναι λοιπόν μωρία του χειρίστου είδους, νά βγαίνω- με στόν άγώνα τής ζωής, ώπλιαμένοι μέ όλέθρια θανατηφόρα δπλα, ικοοθώς είναι ό θυμός, τό μίσος, ό φθόνος, ή λύπη, ή άνυπσμονησία, τό άγχος καί ή πλεονεξία, τών οποίων ό στόχος στρέφεται πάντοτε έναντίον τής ύγείας καί τής ζωής μας.
"Οταν κατανοήσωμεν δτι ό καλύτερος τρόπος βοήθειας προς τόν, έαυτό μας είναι ή βοήθεια προς τούς άλλους, τότε θ’ άλλάξη ή προοπτική μας, όσον άφορα τές έπιδιώξεις μας στή ζωή, καί τότε μόνον θά νοιώσωμε τή σχετική ικανοποίηση, κΓ ευτυχία στόν κόσμο πού μαζί μέ τήν ψυχοσωματικής μας ύγεία, είναι δ,τι πολυτιμότερο ύ- πάρχέι στή Ζωή.
Λίγο δύσκολη, βέβαια, θά φαίνεται σήμερον ή έφαρμογή τών παραπάνω φυσικών, ύγιεινών κανόνων. Έ φ ’ όσον δμως άπεδείχθη πέροα* πόοσης άμφιβολίας, δτι ή άφύσικη ζωή, ή κατάχρησις καί ό έκφυλισμός διαβιβρώσκουν ύπουλα τό πο- λυτιμότερον άγαθόν τής ζωής τήν Υγείαν μας, οί δυσκολίες τής έφαρμογής γιά τήν αλλαγή, πού έπιβάλλεται νά γίνη, πρέπει νά ύπερπηδηθοΰν πάση θυσία. Αύτό δέ, θά έπιτευχθή άσφαλώς, όίν τό Κράτος, ή Κοινωνία, καί ή έ- πιστήμη συνεργασθοΰν, μέ προοπτικήν τήν περιπόθητην έξυγίανσιν του λαο μας, τήν Υγιεινήν διαφώτισιν, καί τήν πρόληψιν μάλλον παρά τήν άμφίβολη καί άπατηλή — ώς συνήθως — θεραπεία τών άσθενειών.
"Ας έλπίσωμεν δτι δ άνθρωπος θά έκτιμήση τήν άνε- κτίμητην Υγείαν του, καί θά ροντίση, μέ τήν έφαρμογήν τών φυσικών, ύγιεινών όρων, (πού είναι ένα δράμι εύεργε- τική πρόληψη, νά γλυτώση άπό ένα τόννο θεραπεία).
- 1 7 6 -
ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΟΥΜΕ ΥΓΙΕΙΣ Σ ’ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ
ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Ο Χ Ι Σ Τ Η Ν Κ Α Τ Α Χ Ρ Η Σ Η Ο Χ Ι Κ Α Ι Σ Τ Ο Ν Ε Κ Φ Υ Λ Ι Σ Μ Ο
ΣΥΝΕΝΤΕΥ£Η ΤΟΥ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ κ. ΣΑΒΒΑ ΣΑΒΒΙΔΗ
Τά φυσιοθεραπευτικά αύτά μέσα άπομακρύνσεως τών δηλητηρίων είναι:
Μιά νηστεία λίγων ώρών ή ή μερών δταν καταλάβουμε δτι ό όργανισμός μας δέν έχη άνάγκη τροφών ειδοποιώντας μας μέ τήν άνορεξία. Ή άπόλυτη αύτή νηστεία διαλύει καί διώχνει δλα τά δηλητήρια.
Είναι έγκλημα νά τρώει κάποιος δταν δέν πεινάει. Τό «κουδούνι» τής πείνας χτυπά μέσα μας μόνο του, δταν
είναι άνάγκη. Τότε μόνο πρέπει νά τρώμε. "Οταν δέν πεινάμε καί τρώμε, δέν χωνεύουμε, δέν άφουοιώνουμε καί κάνουμε ζημιά στόν όργανισμό μας. Μιά άλλη μέθοδος πρόληψης καί φυσικής ριζικής θεραπείας, είναι ή χυμο- φρουτοδίαιτα, ή φρουτοσαλατοδίαιτα, καί τά κανονικά γεύματα. Πρέπει νά τρώμε 3 φορές τήν ή μέρα, πρωί, μεσημέρι, καί βράδυ. Στά Ενδιάμεσα τών νευμάτων ΟΥΤΕ ΨΙΧΟΥΛΟ ΤΡΟΦΗΣ, γιατί ¿μποδίζεται ή χώνευση, ένώ συγγρόνως δημιουογουνται μέσα μας ζυμώσεις καί Αποσυνθέσεις, τοξίνες καί άλατα καί ή συνέπεια είναι δλέθρια.
Τά άλατα καί τά δηλητήρια μπορούν νά άφαιοεθοΟν άκόμα, μέ τό άτμόλουτρο. Μαζί μέ τόν τοξικό ιδρώτα πού άποβάλλει ό όργανισμός φεύγουν, δλα τά παραπάνω καί μαζί μ’ αύτά καί οί πόνοι.
Μιά ριζική αίτια τών Ασθενειών είναι καί ή δυσκοιλιότητα. Αύτή θά τήν άποφύγουμε μέ χρήση έσωτερίικών λουτρών καί μέ τήν φρουτοσαλατοδίαιτα, καί κινησιοθεραπεία.
’Άλλη μέθοδος είναι ή ήλιοθεραπεία. Οί άκτίνες του ήλιου, πλουτίζουν τό αίμα μας μέ βιταμίνη Δ καί τό Αναζωογονούν. ! ι Γ'Γ ,Τ|Τ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ή μεγαλύτερη καί πιό ικανοποιητική Απόλαυση στή ζωή είναι ή ύγεία. "Οταν είσαι Αρρωστος καμμιά από τίς άπολαύσεις δέν σου προσφέρει τήν παρα- μικρότερη εύχαρίστηση στή ζωή.
?Ά ν ποθούμε λοιπόν τήν ύγεία μας — τονίζομε καί πάλι, πώς — τουλάχιστον τά 3/4 τής τροφής μας
— 186—
πρέπει νά είναι φυσικές ώμές τροφές (σαλάτες — φρούτα, ξηροί καρποί, φρέσκο γάλα) καί μονάχα τό 1/4 νά είναι μαγειρευμένα, όχι δμως τηγανητά χωμένα στές σάλτζες, τά μπαχαρικά καί τό όλέθριο άλάτι, αλλά σύμφωνα μέ τον πιο άθώο τρόπο πού υποδεικνύομε, σ’ αύτό τό βιβλίο.
Ό συνήθης τρόπος των βρασμένων λαχανικών δέν συνιστάται, γιατί καταστρέφει τή γεύση των καί τη θρεπτική των άξία, άλλοιώνοντας καί βγάζοντας μέσα στο νερό όλα τά δργανικά στοιχεία τά όποια χάνομε τελείως χύνοντας — ώς συνήθως τό νερό, μέ τά θρεπτικά στοιχεία στό... νεροχύτη}.
"Ενας άλλος θαυμάσιος κι ευεργετικός τρόπος μαγειρικής είναι τα άτμόβραστα, Μπέν Μαρί καθώς λέγονται, (ΐδε σχήμα, στήν προηγούμενη σελίδα) .
Σέ μια μεγάλη κατσαρόλα βάζομε περίπου ΊΥζ —2 όκάδες νερό' μέσα σ’ αύτή πάνω σέ μιά μικρή πλάκα (πέτρινη) καθίζομε μιά δεύτερη μικρότερη κατσαρόλα (έμαγέ πάντοτε) ή κούπα (γαβάθα) έ- μαγέ, ή πάϊρεξ μέσα στήν όποια βάζομε τά λαχανικά πού θέλομε νά μαγειρεύσωμε, χωρίς καθόλου νερό, όχι μόνο τά χορταρικά, άλλά καί μπιζέλια, άγγινάρες, πατάτες, κοκκινογούλια, κουνουπίδι κλπ. Όποιοδήποτε είδος βάλωμε νά συνοδεύεται με καρρότα καί κρεμύδια.
Τή μεγάλη κατσαρόλα τή σκεπάζομε με τό πώμα της, τήν κούπα όμως όχι. Σάν βράση καλά τό νερό, βγαίνει ό άτμός καί εισέρχεται μέσα σέ όλη τήν κούπα μέ τά λαχανικά καί τά ψήνει διατηρώντας τό χρώμα καί μέ θαυμάσια γεύση άλλά καί θρέψη συγχρόνως, θ ’ ανακαλύψετε γεύση άσύγκρι- τη καί χωρίς άλάτι. Ή πρώτη δοκιμή θά σας μαγεύ- ση καί θά σας ένθουσιάση. θ ά περισώση έπίσης τήν πολυβασανισμένη νοικοκυρά, πού άπό τό πρωί ώς τό βράδυ είναι σκυμμένη πάνω άπό τή φωτιά, καί τό τηγάνι, άναπνέοντας τά τοξικά άέρια, πράγμα όλέθριο γιά τήν υγεία μας.
Αύτό τό λεύκωμα μπορούμε νά τό πάρω με άπό ζω ικές πρωτεϊχούχες τροφές, καθώς είναι τό κρέας, τό ψάρι, τά αυγό, τό γάλα καί τά τυρί, ή άπό φυτικές, δπως είναι οί ξηροί καρποί καί τά όσπρια.
Ποιές πρέπει νά προτνμοΰμε άπ’ δλες αύτές τίς τροφές, αύτό έξαρταται άπό τή χώρα πού ζούφιε, τήν ήλικία, τό έπάγγελμα καί τίς συνήθειές μας. Εκείνο πού ένδια- φέρει περισσότερον είναι τό ποσόν τού λευκώματος πού λαμδάνομε κάθε μέρα, γιατί άκρυδώς αύτή είναι μιά άπό τις ,κυριώτερες αιτίες της τοξινώσεως του σώματος καί τής δημιουργίας γονίμου έδάφους γιά τήν έκδήλωση τών άσθενειών.
Βεδαίως είναι πασίγνωστον δτι τό ζωικόν λεύκωμα είναι πιό συγκεντρωμένον άπό τό φυτικόν, άκριδώς δμως γι' αύτό τό λόγο, δταν είναι καί ύπερδολικόν, κουράζει κι’ έκφυλίζει μέ τόν καιρό τά νεφρά, τό κύριον δργανον του σώματος, πού άναλαμβάνει τήν έπεξεργασίαν του λευκώματος καί τό όποιον κάθε ποσότητα περιπλέον τών ά- ναγκών του σώματος τή μετοαρέπει (κατ’ άνάγκην) σέ τοξικά καί δηλητηριώδη ύποπροϊόντα, καθώς είναι ή ού- ρία, κλπ., πρός έκδίωξιν διά τών ούρων.
Εννοείται δέδαια, δτι, δταν τό λεύκωμα είναι πολύ ύπερδολικόν, τότε δέν κατορθώνεται ή άπομάκρυνσις δλης τής παραγομένης ουρίας καί μέρος αύτής ή κυκλοφορεί στό αίμα ή έντοπίζεται στά διάφορα όργανα (ή στίς άρ- θρώσεις), μέ άποτέλεσμα τήν όξεΐαν ή καί τήν χρονιάν μορφήν τών ποικιλωνύμων άσθενειών.
Πολλάκις δέ, λόγω τής ώς άνω ύπερκοπώσεως τών νεφρών ,καί τής άκολουθουμένης τοξικότητος, κουράζεται καί φλογίζεται τό σηκώτι, ό στόμαχος καί δλα τά δργα- να τής χωνεύσεως καί άφομοιώσεως, κι’ έτσι συμδαίνει συνήθως πάρα πολλοί άδύνατοι νά καταβροχθίζουν καθημερινώς... τό καταπέτασμα, χωρίς νά προσθέτουν ούτε ένα κιλό στό δάρος τους.
Αύτοί χρειάζονται μάλλον ξεκούραση (έλαφράν διατροφήν) παρά ύπερφόρτωση καί υπερσιτισμό.
Έ,κείνο λοιπόν πού έχει σημασία καί έξασφαλίζει τήν
Κ Α Θ Η Μ Ε Ρ ΙΝ Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ Σ Ω Μ Α Τ Ο ΣΣ Ε ΛΕΥΚΩ Μ Α
κανονική θρέψη τού σώματος δέν είναι τό πόσον τρώμε, άλλά τό πόσον μπορούμε νά χωνεύσωμε και ν’ άφομοιώ- σωμε.
ΟΧΙ. "Ενα είδος άπ’ δλα αυτά κάθε μέρα, σέ μετρία ποσότητα (20—30 δράμια) καί άλλαγή τοΰ κάθε είδους καθημερινώς, έτσι πού νά παίρνωμε κάθε είδος μία ή τό πολύ δύο φορές (δηλαδή δυο γεύματα) κάθε έβδομάδα, συνδυάζοντάς τα μέ ώμά μαγειρευμένα λαχανικα καί ο ύ δ έ π ο τ ε μέ άμυλουχες τροφές, μακαρόνια, ρύζι, άσπρο ψωμί ή γλυκίσματα.
Συνιστατε δέ, ή προτίμηση τοϋ φυτικού, μάλλον, παρά τοΟ ζωϊκοΟ λευκώματος. Εϊν’ έκατσμμύρια οί χορτοφρουτο- φάγοι, πού είναι ύγιέστατοι καί αιωνόβιοι. Ό γράφων, έπί σαρανταπέντε όλόκληρα χρόνια (άπό τό 1936) είναι τελείως άκρεοψάγος, λαμβάνοντας 1—2 φορές τή βδομάδα καί δταν βρίσκει — φρέσκο άνάλατο χωριάτικο τυρί, καί ξηρούς καρπούς πλούσιους σέ φυτικό λεύκωμα.
—191—
— 192—
01 άμυλουχες τροφές είναι άπαραίτητες στό σώμα, καθότι χρησιμοποίοΟνται για τήν παραγωγή ένεργείας και Θερμότητος.
Άμυλουχες τροφές είναι δλα τά δημητριακά, τό ά- λεόρι, τό πόριτζ, τό ψωμί, τά μακαρόνια, τό ρύζι, οι πατάτες καί έκ των φρούτων ή μπανάνα.
Μέ τήν χώνευση των τροφών τό άμυλο μετατρέπεται σέ ζάχαρη κι’ έπειτα νά χρησιμοποιηθή. 01 άμυλουχες τροφές περιέχουν συγχρόνως κοί άλλα όργανικά ωφέλιμα όρυκτά στοιχεία, τά όποια κάνουν τή χρήση τους απαραίτητη.
'Όσον δμως ωφέλιμες είναι οι άμυλουχες τροφές έν μέτρω, άλλο τόσο είναι ¿λαδερές, δταν λαμδάνωνται σέ υπερβολική ποσότητα. Μπορούμε μάλιστα νά ποϋμε πώς δλος, σχεδόν, ό κόσμος σήμερα, δηλητηριάζεται, κυριολεκτικά, άπό τήν πρόσληψη δεκάκις περισσοτέρων — άλ- λοιωμένων προπαντός — άμυλούχων τροφών, άπ’ δσο χρειάζεται και μπορεί νά έπεξεργασθή ό όργανισμός μας. Για νά διαπιστώσετε αυτό τό πράγμα, λογαριάστε τό ψωμί σέ κάθε γεΟμα, τις πατάτες καί τις μπανάνες άκόμη, τις όποιες ώς έκ παραδόξου, προτιμούν πάντοτε άπ’ δλα τά άλλα φρούτα οί λαμδάνοντες υπερβολικές άμυλουχες τροφές, μέ άποτέλεσμα μεγαλυτέραν ζημίαν άντί ώφέ- λειαν, πού θά μπορούσαν αύτές καί μόνον νά προσφέρουν σέ περίπτωση προσλήψεως κανονικής ποσότητος έκ τών άλλων τροφών, έάν προπαντός (οί μπανάνες) ήσαν ώριμες.
Γιατί λοιπόν έκπληττόμεθα γιά τάν πολλαπλασιασμό τής δυσπεψίας, τών στομαχοεντερικών ζυμώσεων, πού προ- καλούνται, δταν προπαντός οί άμυλουχες τροφές λαμδά- νωνται μαζί μέ μπόλικες λευκωματοΰχες τροφές; Γιατί νά μή δίνωμε σημασία σ’ αύτές τις καθημερινές ζυμώσεις πού είναι ή ριζική αίτια τών έλκών στομάχου καί δωδεκαδακτύλου, λόγω προκλήσεως τής ύπεροξύτητος τών πεπτικών υγρών καί τής γενικής ταξινώσεως τού σώματος; Μήπως δέν διεπιστώθη ακόμη ότι τά συχνότατα κρυολογήματα, ή θεω- ρουμένη αθεράπευτη γρίππη, ό χρόνιος βήχας μέ τά ποικιλόχρωμα φλέγματα, διά τών όποιων τό σώμα μέ κόπο έξωτερικεύει τά ύποπροϊόντα τών ύπερβολικών άμυλούχων τροφών, καθώς καί τών προϊόντων τής άσπρης τοξι- κής ζαχάρεως, μήπως, λέω, δλα αύτά δέν σχετίζονται
Κ Α Θ Η Μ ΕΡ ΙΝ Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ Σ Ω Μ Α Τ Ο ΣΣ Ε ΑΜΥΛΟ
καθόλου μέ τήν εγκληματική άγνοια καί τον όλέθριον υπερσιτισμό κυρίως άπό άλλοιωμένες καί τοξικές τροφές; Μήπως γιά δλα αυτά ριζική αίτια είναι πράγματι τό κρύο ή τά μικρόβια, καί γ ι’ αύτό άποκλειστικώς δ λ ε ς οί προσπάθειες της έπιστήμης στρέφονται στο πώς νά σκο- τώσωμεν αύτά τά φονικά μικρσδαιμόνια;
Τελειώνοντας τό κεφάλαιον αύτό, θά έπρεπε νά το- νίσωμε, πώς όίν τό άμύλον καί ή άσπρη ζάχαρη πού λαμ- δάνομε καθημερινώς ήλαττώνοντο στό ενα δέκατο της σημερινής ποσότητας πού λαμβάνει σχεδόν δλος ό κόσμος, τότε τά εύεργετικά άποτελέσματα στήν υγεία τοΟ λαοΟ θά έξέπλητταν δλους γενικώς.
Στήν πραγματικότητα μέ 60—70 δράμια ψωμί (προτιμότερο δέδαια μαύρο πιτυρουχο) θά μποροϋσε Ενας άνθρωπος πού διάγει καθιστικήν έργασίαν νά πάρη δλο τό άμυλο πού χεριάζεται κάθε μέρα. "Ενας δέ πού έργάζε- ται χειρωνακτικά, θά χρειαζόταν τό διπλάσιο ποσόν, μαζί δέδαια μέ τά άλλα είδη τροφής. "Ενα είδος άμυλού- χου κάθε μέρα καί δχι δλα τήν ίδια μέ^κχ, καθώς γίνεται συνήθως, πού στό ίδιο γεΰμα συχνά χρησιμοποιούμε καί ψωμι καί πατάτες καί ρύζι ή μακαράνια, καί γλυκίσματα, γιατί τότε παίρνομε δέκα φορές περισσότερο άμυλο, μέ άποτέλεσμα άνυπολάγιστη ζημία στήν ύγεία μας, πού δέν φαίνεται δέδαια άμέσως, άλλά μέ τόν καιρό, δταν τό ποσόν τής τοξινώσεως τοΟ αίματος λόγο τής ώς άνω ριζικής αιτίας τοΟ ύπερσιτισμοΰ — ύπερδή τό φυσικόν δ- ριον παθητικής άνοχής τοΟ δργανισμου. Τότε είναι πού δημιουργοΰνται οί πεπτικές άνωμαλίες, οί άνορεξίες, δυσπεψίες, ζυμώσεις καί άποσυνθέσεις, τό γόνιμον δηλαδή έδαφος γιά τήν φιλοξενία τών μικροβίων, άνευ του όποιου είναι άπολύτως άδύνατον νά ζήση καί νά δράση ένα μι- κρόδιον, τό όποιον κατ’ άνάγκην φιλοξενείται γιά τήν ά- ναγκαίαν έναλλαγήν τής Ολης.
’Εδώ, βαδαίως, θά έπρεπε απλώς ν’ άναφέρωμε, δτι ό λόγος γιά τόν όποιον δέν γινήκαμε ώς τώρα δλοι φυ- ματικοί, δέν είναι διότι δέν μπήκαν μέσα μας μικρόβια
— 193—
φυματιώσεως (καθότι χιλιάδες τέτοια είσπνέομε καθημερινώς), άλλα διότι δέν έ'χομε σάπιους πνεύμονες, τροφήν τών μικροβίων. “Αν είχαμε τέτοιους πνεύμονες, τότε θά μπορούσε νά γίνωμε φυματικοί, δπως άπεδείχθη τελευταίως, «πλεΐστες περιπτώσεις φυματιώσεως άνευ τής παρουσίας του δακίλλου του Κώχ», καθώς γράφει τό άγγλι- κόν ιατρικόν περιοδικόν «Λάνσετ».
Τελειώνοντας τό κεφάλαιον περί τών άμυλούχων τροφών, έπαναναλμδάνομε πώς είναι χίλιες φορές προτιμότερο νά παίρνη κανένας λιγώτερο άμυλο άπ’ δσο χρειάζεται τό σώμα καθημερινώς, παρά περισσότερο, γιατί τό λιγώτερο καί κ α λ ά μ α σ η μ έ ν ο πάντοτε τρέφει καλύτερα καί ώφελεϊ, ένώ τό περισσότερο πάντοτε δλάπτει. “ Ισως νά μή φαίνεται άμεσα ή δλάδη πού προξενεί, άλλά σάν έλθη ή κατάλληλη στιγμή, πού θά κορεσθή ό όργανισμός άπό τά τοξικά προϊόντα του ύπερσιτισμοΰ.
— Ί 94-
— 195—
'Η ζάχαρη θεωρείται θερμαντική τροφή καί γ ι’ αύτό ό περισσότερος κόσμος κάνει απεριόριστη χρήση άπ’ αυτήν, κυρίως τον χειμώνα, μέ πολύ ¿λαδερά ώς συνήθως άποτελεσματα.
"Οταν τρώγη κανένας μεγάλη ποσότητα ζαχάρεως, τότε όλόκληρη ή ποσότης του όξυγόνου χρησιμοποιείται γιά τήν καύση της, κΓ έτσι δεν μένει περίσσευμα όξυγόνου γιά άλλες πιό άναγκαΐες λειτουργίες.
Καί ή ζημία είναι μεγάλη δταν ή τροφή πού παίρνει ό άνθρωπος είναι πτωχή σέ άλκαλικά στοιχεία. Μία δέ άπό τις πιό πτωχές τροφές σέ τέτοια στοιχεία είναι καί ή άσπρη ζάχαρι, πού χάνει δλα τά άλκαλικά της καί φέρει μαζί της δηλητηριώδη όξέα, τά όποΐα χρησιμοποιούνται κατά τήν 6ιομηχανοποίησή της. Καί τό άποτέλεσμα είναι περισσότερον όλέθριον δταν — ώς συνήθως — έκτός τής ύπερδολικής ζαχάρεως, χρησιμοποιούμε κάθε μέρα καί ύπερδολικές άμυλοΰχες καί λευκωματούχες τροφές.
Είναι δέ έγκλημα κυριολεκτικά γιά τις μητέρες πού προμηθεύουν τά παιδιά τους μέ άπεριόριστη ποσότητα άσπρη ζάχαρη'—καραμέλες, κουφέτα, σοκολάτες, παγωτά — έκτός τής πάντοτε ύπερδολικής πού χρησιμοποιούν στό γάλα, στό γλύκισμα, στό κέϊκ, στό γλυκό, πού τοξινώνει καί δηλητηριάζει τό παιδί, δημιουργώντας έτσι τίή άμέτρητες παιδικές άσθένειες, κυρίως δέ τις αμυγδαλίτιδες, τά σπυριά, τά συχνά κρυολογήματα, τά στοματοεντερικά κλπ., τά όποΐα καταλήγουν σέ άπελπιστικά άποτελέσματα, δταν θεραπεύωνται συιιπτωματικά, χωρίς τήν άποφυγή τής ριζικής αιτίας, τού ύπερσιτισμοΰ, άπό άπεριόριστη ποσότητα άσπρης ζάχαρης, λευκώματος καί άμύλου.
<00 ύπ’ άριθμόν 1 δολοφόνος τού αίώνος μας, τό καρδιακό έμφραγμα — έτόνισεν ό καθηγητής — δοηθεΐται στό «έγκλημά» του κατά τού συγχρόνου άνθρώπου κατά ένα μεγάλο ποσοστό άπό τήν άσπρη ζάχαρι. Τούτο ήμπο- ροΰμε νά βεβαιώσουμε ύστερα άπό τις σχετικές έρευνες καί άναζητήσεις μας σέ δ,τι άφορδ τις καρδιακές παθήσεις καί ιδιαιτέρως στό έμφραγμα...
»'Έχει παρατηρηθή — συνεχίζει δ καθηγητής Τζών Γιοΰντκιν — δτι σέ διάφορες χώρες στις όποιες γίνεται μεγάλη χρήσις ζαχάρεως ή άλλων ούσιών, πού δ άνθρώ- πινος οργανισμός μετατρέπει σέ ζάχαρον, οί περιπτώσεις τών καρδιακών παθήσεων γενικά καί τού έμφράγματος ιδιαιτέρως είναι κατά πολύ περισσότερες ή σέ άλλες χώρες, πού δέν παρουσιάζουν μεγάλη κατανάλωσι ζαχάρεως.
»Στήν ’Αγγλία τό 17601 ή κατά κεφαλή έτησία κατα- νάλωσις ζαχάρεως ήταν πέντε λίτρες. Τό 1960 έφθασε τις 30 λίτρες. Καί στήν ’Αμερική ή ποσότης είναι άκόμα με- γαλυτέρα. Άπεδείχθη δτι ή σταδιακή αΰξησις τής κατα- ναλώσεως ζαχάρεως άκολουθεΐται μέ μαθηματική άικρί- δεια άπό τήν αύξησι τών περιπτώσεων καρδιακών έμφραγ- μάτων. Ό άνθρώπινος όργανισμός άφομοιώνει πολύ γρήγορα τήν ζάχαρι άπό δποιονδήποτε άλλο υδατάνθρακα.
Είναι γεγονός δτι πολλοί άνθρωποι υπερσιτίζονται, άλλοι υποσιτίζονται καί άλλοι πάλιν τοξινώνονται άπό τήν ανθυγιεινή (μαύρη τέχνη) τήν πολυποίκιλη μαγειρική καί άλλοι άπό τούς κακούς συνδυασμούς τών τροφών. “Ετσι ελάχιστοι είναι έκεΐνοι πού ώφελοΰνται πραγματικά άπό τήν τροφή τους. Τό δέ άποτέλεσμα τής Ανθυγιεινής διατροφής είναι ή τοξίνωση του· σώματος έκ τής όποιας προέρχονται οί άναρίθμητες άρρώστειες.
Τό σώμα μας άποτελεΐται άπό τά υλικά μέ τά όποΐα τό κατασκευάζομε άπαράλλακτα δπως ένα σπίτι άπό τά υλικά μέ τά όποΐα 'κτίζεται- έχοντας αιώνια άντοχή στις άντίξοες έξωτερικές άτμοσφαιρικές καί άλλες συνθήκες, άν τό ύλικό πού κτίζεται είναι πρώτης τάξεως, ή κατακρη- μνιζόμενο άπό τον πρώτο χειμώνα, ή τόν πρώτο σεισμό, άν τά ύλικά του είναι άκατάλληλα.
Συμβαίνει όμως κάποτε, νά χρησιμοποιή κανένας καί πρώτης τάξεως τρόφιμα — γιά την κατασκευή του σώματός του, — έν τούτοις όμως δταν δέν γνωρίζη τό ποσόν, τήν προπαρασκευήν καί τούς συνδυασμούς τών τροφών πού πρέπει νά χρησιμοποιή (στό ίδιο γεϋμα), ογι μόνο δέν έπωφελεΐται άπό τήν έκλεκτή τροφή, άλλά και άρρω- σταίνει κάθε λίγο τό σώμα του.
ΓΓ αύτό έθεωρήσαμεν άπαραίτητο, στήν έκδοσή μας αύτή, έκτός δλων τών άλλων, νά καταθέσωμε τό κατωτέρω έβδομαδιαΐο μενοΰ, κατασκευασμένο μέ προοπτική νά προμηθεύεται καθημερινά τό σώμα μέ δλα τά ζωντανά όργανικά στοιχεία καί τις πολύτιμες βιταμίνες, άλλά συγχρόνως νά άποφεύγωνται δσον είναι δυνατόν ή άνθυγιεινή μαγειρική καί ή άλλοίωση καί καταστροφή τής άξίας τής τροφής καί οί κακοί συνδυασμοί τών τροφών, ένα σοβα- ρώτατο ζήτημα πού έλάχιστοι τό προσέχουν.
Τά μενοΟ αύτά είναι καθαρώς φυτο-φαγικά, μέ χοή- σιν γάλακτος, τυριοΟ, αύγών καί ξηρών καρπών, πού άν- τικαθιστουν θαυμάσια τά κρέατα δλων τών είδών. Προμηθεύουν ήμερησίως έκτός τών1 άναγκαιούντων θερμίδων καί δλες τις ζωτικώτατες βιταμίνες καί όργανικά στοιχεία πού έχει άπόλυτη άνάγκη τό σώμα μας.
Κάί οί πιό φανατικοί κρεωφάγοι κι’ έκεΐνοι πού ύπο- στηρΐζουν δτι τό λεύκωμα του κρέατος είναι άναντικατά- στατο, θά έπρεπε νά χρησιμοποιήσουν τα μενοΰ αύτά, έστω καί δοκιμαστικώς γιά λίγες υέρες, γιά νά διαλυθούν καί έξωτερικευθοΰν λίγα άλατα, τοξίνες, δηλητήρια
— 202—
καί λίπος, όπότε έκ των εύεογετικών άποτελεσμάτων θά κρίνουν άν θά έπρεπε νά συνεχισουν ή όχι — ,καί κατά πόσον — νά εΓιναι τόσον κρεωφ&γοι. “Αν όμως δεν μπορούν νά άποχωρισθουν ούτε γιά λίγες μέρες άπό τό... λατρευτό τους κρεατάκι, τότε καί πάλιν μπορούν ν’ άκολου- θήσουν τά μενοΰ αΰτά προσθέτοντας 1—2 γεύματα τή βδομάδα ψάρι ή κρέας, ψαχνό στή σχάρα ή μαγειρευμένο δχι τό ζωμό μέ μακαρόνια καί ρύζι — πού είναι ό χειρότερος συνδυασμός (λεύκωμα μέ άμυλο), πού τοξ ενώνει καί δηλητηριάζει τό σώμα — άλλά μέ μπόλικα χόρτα καί ώμές σαλάτες, πού είναι πλούσιες σέ βιταμίνες καί άσβέστιο, τό όποιονέξουδετερώνει πολλά άπό τά όξέα του κρέατος.
Τό μενού είναι κατασκευασμένο κατά τέτοιο τρόπο, πού νέ παίρνη ό όργανισμός έκτος των πρωτεϊνών, υδατανθράκων, λίπους καί ζάχαρη, ,καί δλες τις βιταμίνες καί τά ζωντανά όργανικά στοιχεία τά όποία — όδν λείπουν άπό τή διατροφή μας — ώς γίνεται συνήθως μέ τήν κακή συνήθεια νά χρησιμοποιούμε τά λαχανικά σαν γαρνιτούρα καί τό φρούτο σάν έπιδόρπιο, τότε έπέρχεται ό έκφυλισμός τού σώματος καί οι διάφορες άσθένειες, καθώς έζηγουμε στά κεφάλαια «Βιοχημεία» στό βιβλίο μας αυτό.
— 203—
Τ Ο Μ Ε Ν Ο Υ
Δ ε υ τ έ ρ αΠΡΟΓΕΥΜΑ:
l ev είδος. 'Ένα είδος φρέσκο φρούτο τής έποχης.
Αύτό τό πρόγευμα είναι εύεργετικό γιά δλους κυρίως τό καλοκαίρι καί προπαντός γιά δσους διάγουν καθιστική ζωή, καί γιά δσους έχουν κανονικό ή πέραν του κανονικού βάρους. ("Ιδε σχετικόν πίνακα βάρους κανονικού στό βιβλίο μας «Φυσιοθεραπεία, Θεωρία καί Πράξη»). "Ας ση- μειωθη δτι δ συγγραφεός γιά 45 καί πλέον χρόνια προγευματίζει μόνο μέ φρούτα.
ρό γιά 10-12 ώρες). "Η δταν δέν έχομε τέτοιο τυρί, τότε φρέσκο αύγό βρασμένο μαλακό. (’Εννοείται δσοι είναι προχωρημένης ήλικίας ή διάγουν καθιστική ζωή καί δσοι έχουν πάρει στό πρόγευμά τους τυρί ή αύγό, δέν είναι άνάγκη νά πάρουν καί στό γεύμα).
Λίχουρ ξηρού; καρπούς.
’Αμύγδαλα (μουσκεμένα καί ξεφλουδισμένα) ή καρύδια ή φουντούκια κλπ. μπορούν νά άντικαταστήσουν τό τυρί καί τό αύγό.
ΣΗΜ.—’Ό λα τά φρέσκα φρούτα καί κυρίως τά πορτοκάλια, ούδέποτε έπιτρέπονται μετά τό γεύμα—σάν έπιδόρ- πιο—γιατί προκαλοΰν άέρια, φούσκωυα, ζυμώσεις, ξινίλες καί τοξινώσεις. (Τά φρέσκα φρούτα μόνα τους στό πρόγευμα, ή καί στό δείπνο, κυρίως μετά άπό βαρύ γεύμα).
— 205—
ΔΕΙΠΝΟ:
Τό δείπνο πάντοτε πρέπει νά λαμβάνεται ένωρίς, 3 ώρες πρό του ύπνου καί νά είναι ελαφρό, γιά νά έξασψαλι- σθή καλός ϋπνος καί νά μήν ένοχλεΐται ή καρδιά κατά τόν ύπνο, μέ όνειρα, έφιάλτες κλπ.
1. Ώμή σαλάτα.Μέ διάφορα φρέσκα πράσινα λαχανικά τής έποχής μέ
λεμονόλαδο. Λίγο μαύρο ψωμί. (Τό λεμονόλαδο τό κτυπδτε στό πιάτο μ’ ένα πηρούνι ώσπου νά άσπρίση γιά νά έξουδε- τερωθοΟν τά όξέα του λαδιού). Ό μαϊντανός, τό κρεμύδι, τό σέλινο, τό καρόττο καί τό σκόρδο είναι άπό τά πλουσιότερα λαχανικα πού ΰπάρχουν καθ’ δλον τό έτος καί πού πρέπει νά συνοδεύουν πάντοτε δλα τά άλλα σαλατικά, γιατί δίνουν θαυμάσια γεύση καί άντικαθιστοΰν πλήρως τό όλέ- θριο άλόιτι. 'Η τομάτα έπίσης πρέπει νά συνοδεύη τις σαλά- τες μας, διότι είναι πλουσιωτάτη σέ βιταμίνες καί όργανι- κά στοιχεία, άλλά π ά ν τ ο τ ε πρέπει νά είναι ώριμη καί νά καλοπλένεται γιά νά φεύγουν — δσον είναι δυνατόν — τά δραστικά δηλητήρια πού τις ψεκάζουν. (Αύτό πρέπει νά γίνεται καί γιά δλα τά λαχανικά). Τό ποσόν της σαλάτας θά είναι άνάλογο μέ τήν όρεξη.
2. Ξηρά φρούτα(Σταφίδες, ξηρά σύκα κλπ.) ή καί άβοκάτο ή ίνδοκά-
ΔΕΙΠΝΟ:Ξηρά φρούτα μέ ξηρούς καρπούς, η φρέσκα φρούτα,
ή γιαούρτι με λίγο μαύρο ψωμί.
ΣΗΜ.— Τά φρούτα φρέσκα ή ξηρά είναι πλουσιωτάτη τροφή τόσο πού θα μπορούσε ό άνθρωπος νά ζήση ώς τά δαθειά γηράματα χωρίς άρρώστειες τρώγοντας άπ’ αύτά τά έκλεκτά προϊόντα της γης. Αύτά ήσαν ή μοναδική τροφή των αιωνόβιων προγόνων μας, πριν άκόμη άνακαλυφθή ή φωτιά καί τό μαγείρευμα των τροφών, πού ώδήγησε τόν άνθρωπο νά γίνη... παμφάγον(Ι) ζώον.
’Επαναλαμβάνομε δσοι θέλουν μπορούν νά πάρουν στό γεϋμα τής Πέμπτης καί τής Κυριακής λίγο ψαχνό κρέας ή ψάρι φρέσκο, στή σχάρα ή στό φοΰρνο, μαζί μέ δσα λαχανικά άναφέρομε, προς έξουδετέρωσιν των όξέων του κρέατος. ’Ά ν δμως κι αυτοί γιά 4—5 ¿βδομάδες τό παραλεί- ψουν έχουν μεγίστην ώφέλεια.
ΣΗΜ.— ’Εννοείται βέβαια πώς ύπάρχει πλήθος άλλων φυτοφαγ ικών φαγητών πού δέν άναφέρονται στό μενοΰ του βιβλίου τούτου, τα όποια θά μπορούσαν ν’ άντι,καταστή- σουν μερικά άπό έκεΐνα πού άναφέρομεν. Τά όσπρια κυρίως γιά τούς χειρόνακτας, μπορούν νά χρησιμοποιηθούν μιά ή δυό φορές τή βδομάδα στό γεύμα μόνο. ("Ιδε σχετικόν κε- φάλαισν). "Αν θά φατε κρέας, τότε τό δείπνο μόνο φρέσκα φροΟτα.
Μακαρόνια μπορείτε νά χρησιμοποιήσετε 1-2 φορές τή βδομάδα μέ λίγο τυρί καί στό ίδιο γεύμα μέ λαχανικά, (ουδέποτε όμως στό ζωμό ή μέ κρέας, αύγό, γάλα κλπ., πραγμα πού συμβαίνει συχνότατα μέ τό όλέθριο παστίτσιο),
Ή τομάτα (πάντοτε τελείως ώριμη), τό άγγουράκι, τό σέλινο, τό μαρούλι, τό κρεμυδάκι (φέσκο) ή τό ξηρό κρεμύδι, ό μαϊντανός, τό καρρότο, τό λάχανο (κραμπί), τό κουνουπίδι είναι άπό τά κυριώτερα λαχανικά πού θά χρησιμοποιήσουμε γιά τις ώμές σαλάτες μας μαζί μέ λεμονόλαδο,
—211 —
ή καί μαγιονέζα:, πού γίνεται μέ το κτύπημα λεμονόλαδου μαζί μέ ένα ή δυό φρέσκα βρασμένα (μελάτα) αύγά ή λίγο ταχύνι. Στίς ώμές σαλάτες μπορούμε κάποτε νά προσθέσω με λίγες πατάτες καί κοκκινογούλια άτμόβραστα.
Σ ΗΜ.— Ή ώμή σαλάτα πρέπει νά μασαται καλά, καί νά συνοδεύη πάντοτε τις λευ,κωματοΰχες τροφές (κρέας, τυρί. αύγό, ψαρι), έξουδετερώνσυσα μέ τά άλκαλικά της στοιχεία όλα τά όξέα πού περιέχουν οι τροφές αυτές, οί όποιες δταν τρώγωνται μαζί μέ αμυλουχες τροφές — άντί μέ σαλάτ ε ς — τότε τοξινώνουν τόν όργανισμό.
— 212—
ΜΑΓΕΙ ΡΕΥΜΕΝΕΣ ΤΡΟΦΕΣ
ΧορτόσουπεςΟΙ χορτόσουπες είναι πολύ ώφέλιμες, θρεπτικές κι
"Ολα τά χορταρικά της έποχής μπορούν νά χρησιμοποιηθούν ψιλοκομμένα, κι αύτά τα άγρια χόρτα τού βουνού. Εκείνα δμως πού κάνουν τις σούπες πιό εύγευστες είναι τό σέλινο, τό καρόττο, τό κρεμύδι, ή τομάτα, ό μαϊν- τανός, τό σκόρδο, ό δυόσμος, τό σποινάκι, τό λάχανο, τά άν- τίδια κλπ. (δσα ύπάρχουν στήν έποχή). Μπορούμε βέβαια νά προσθέσωμε καί λίγη πατάτα ή λιγο ρύζι κάποτε.
Άφοΰ ψηθή ή χορτόσουπα προσθέτουμε καί λεμονόλα- δο (κτυπητό μ’ ένα πηρούνι), στό πιάτο.
Γίνεται καί περαστή ή χορτόσουπα — κυρίως γιά τούς στομαχικούς. Χρειάζεται δμως κι αύτή καλό μάσημα καί σιέλωση γιά τήν πληρέστερη χώνευση καί άφομοίωση.
Σοΰπα φακές
Άφοΰ ψηθή κατά μέγα μέρος ή Φακή, τότε προσθέτομε ψιλοκομμένα κρεμύδια (φρέσκα κυρίως ή ξηρά), σκόρδα, σέλινο, μαϊντανό, καρόττα, άντίδια, σπανάκι, σέσκουλο, δ,τι χόρτο τής έποχής καί στό τέλος προστίθεται τό λεμόνόλαδο κτυπημένο.
Αποφεύγετε τήν προσθήκη ρυζιού, γιατί τό φυτικό λεύκωμα της φακής κάνει κακό συνδυασμό μέ τό άμυλο τοΰ ρυζιού. Γι’ αύτό τό λόγο ή μουτζιέντρα, καθώς λέγεται ό συνδυασμός, δηλαδή μόνο φακής καί ρυζιού μέ τηγανισμέ
να κρεμύδια (πιλάφι) είναι δύσπεπτη καί τοξική τροψή, ά- κατάλληλη, κυρίως γιά τούς διάγοντας καθιστική ζωη.
Κατά τόν ίδιο τρόπο κάνομε καί τά άλλα όσπρια, ρε- βύθια, μπιζέλια, φασόλια, κουκιά κλπ., πάντοτε μαζί μέ μπόλικα χόρτα καί λεμονόλαδο. Αύτός είναι δ μοναδικός τρόπος που μπορούμε νά παίρνωμε λίγα όσπρια (1—2 γεύματα τή βδομάδα κυρίως οί χειρόνακτες) καί ούδέποτε μέ ρύζι ή ψωμί.
Π*Τ«Τ6{
Οί πατάτες, εκτός άπό άτμόβραστες, ή ψητές στή χόβολη (στάκτη) μπορούν νά μαγειρευθοΰν μαζί μέ κρεμύδια, μαϊντανό, τομάτες, καρόττα, πράσο, σκόρδα, κατά τόν έξης τρόπο:
"Ολα τά πιό πάνω ένα στρώμα άπό κάθε είδος στό ταψί, μέ άρκετό νερό καί φυτικό λάδι στό φούρνο .
Οί πατάτες μπορούν νά μαγειρευθοΰν καί στήν κατσαρόλα ώς έξης:
Μαραίνομε μέ λίγο νερό τά κρεμύδια (όχι μέ λάδι γιατί γίνονται δύσπεπτα) κι έπειτα ρίχνομε λίγο φυτικό λάδι ή έλαιόλαδο. Ρίχνομε κατόπιν ψιλοκομμένα τόν μαϊντανό, τό καρόττο καί τριμμένη τήν τομάτα. ’Ανακατώνομε καί προσθέτομε τις πατάτες μέ λίγο νερό. Τά βράζομε δλα μέχρις δτου ψηθοΰν.
’Αφού άλείψωμε μέ λίγο λάδι τό ταψί, άπλώνομε σ’ αύτό ένα φύλλο ζύμης, ρίχνομε μέσα τό μείγμα καί άπλώνομε άπό πάνω τό άλλο φύλλο, κόβοντάς το ώς κάτω σέ σχήμα μπακλαβά καί ρίχνοντας έπειτα άπό πάνω λίγο λάδι καί λίγο άσπράδι αύγου, κτυπημένσ.
Βάζομε τό ταψί στό φούρνο.ΣΗΜ.— Ή σπανακόπιττα είναι λίγο βαρειά καί γ ι’ αύ
τό δέν πρέπει νά γίνεται συχνά, προπαντός άπό δσους υποφέρουν μέ δυσπεψία.
Σπανακόρυζο πιλάφιΆφοΰ μαράνομε μέ νερό άρκετά κρεμύδια, τότε προσ
τας δλα τους τά όργανικά στοιχεία ή στόν φούρνο κατα τόν έξής τρόπο:
Στό ταψί βάζομε ένα στρώμα φασολάκια, ένα στρώμα τομάτες, καρόττα καί κρεμύδια μέ φυτικό λάδι καί λίγο νερό.
Τοποθετούμε κατά τόν ίδιο τρόπο τά φασολάκια, μέ τά καρόττα καί τά κρεμύδια στήν κατσαρόλα καί τήν τομάτα τριμμένη, μέ λίγο νερό καί λάδι, τό όποιον μπορεί νά μπή καί στό τέλος του βρασίματος.
Φρέσκα κουκιάΑύτά γίνονται άτμόβραστα, στόν φούρνο ή στήν κατσα
Νά γίνεται δέ χρήση καί ούδέποτε κατάχρηση, ένα έως δύο γεύματα κρέας ή ψάρι τή βδομάδα, Πέμπτη καί Κυριακή, μόνο στό γεύμα, γιά δσους δέν μπορούν νά τό άπο- φύγουν. .
Στή σχάρα ή στό φούρνο μέ λαχανικά καί μέ φυτικό λάδι, νά είναι δέ ψαχνό καί ούδέποτε μέ ζωικό λίπος, γιατί αύτό καταστρφέφει τό σηκώτι καί τοξινώνει τόν όργανισμό.
"Οσοι θέλουν μπορούν ν’ άντικαταστήσουν τό κρέας μέ ξηρούς καρπούς.
ΠΟΙΕΣ ΤΡΟΦΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΟΥΡΙΚΟΝ ΟΞΥ
Τό ούρικόν όξύ είναι ένα άπό τά πιό τοξικά στοιχεία (δηλητήριο) πού προκαλεΐ πλεΐστες άσθένειες.
"Ολα τά φρούτα ή λαχανικά 0 ή ίχνη.
ΣΗΜ.— Αδτός είναι ό λόγος γιά τόν όποιον ή φ υ σ ι κ ή ύ γ ι ε ι ν ή συνιστα δσον είναι δυνατόν άποφυγή τών ώς άνω τοξικών τροφών καί μεγάλη χρήση τών άλκαλικών (δηλαδή τών φρούτων καί τών λαχανικών), πού έξουδετε- ρώνουν δλα τα δηλητήρια καί χαρίζουν πολύτιμη ύγεία.
7ον) Τά ναρκωτικά καί ή πολυφαρμακία, πού, κατορθώνουν βέβαια τήν προσωρινή Ανακούφιση των πόνων, μέ αποτέλεσμα όμως τήν διαιώνιση κι έπιδείνωση των άσθενειών.
δον) Οί ψυχικές τοξίνες: Ό θυμός, τό μίσος, τό άγχος, ή πλεονεξία, ή κακεντρέχεια, καί ή έκδικητικότητα, πού σάν Αποτέλεσμα των πιό πάνω καταχρήσεων, δηλητηριάζουν κυριολεκτικά τό σηκώτι, τή χολή, τούς ένδοκρινεΐς αδένες, τά συναισθήματα, καί γενικά τήν ύγεία καί τή ζωή μας.
Είναι λοιπόν, πολύ σοβαρά αύτά τά θέματα, σχετιζόμε- να άμεσα μέ τήν Προληπτικήν ’Ιατρική καί τήν υγεία του λαού μας, πού ασφαλώς θά πρέπει νά ληψθοΰν υπόψη, προ- κειμένσυ νά γίνη μιά ριζική βελτίωση μέ τό νέον Εθνικό Σχέδιον Υγείας.
’Αναγνωρίζομε βέβαια, πώς ή βελτίωση καί ή έπείγου- σα άλλαγή καί ριζική θεραπεία όλων τών διαβρωτικών, ό- λεθρίων συνηθειών του αιώνα μας, — πού πρέπει άπαραι- τήτως τό νέον Σχέδιον νά ,έχη ύπόψη του, — συνεπάγεται τεράστειες προσπάθειες, πού άπαιτοΟν μεγάλες δαπάνες καί θυσίες.
Τελειώνοντας τονίζομε πώς ή πλήρης ψυχοσωματική ύγεία τής άνθρωπότητος, τότε μόνον θά έξασφαλισθή δταν Κρατικοποιούμενης παντού τής ’Ιατρικής (εις τό άζημίωτον βέβαια τών έπιστημόνων), προωθηθή δ Ιατρός πρός έκτέ- λεση του ίεροΟ κι εύεργετικοΟ προορισμοί) του, πού είναι ή θετική πρόληψη τών άσθενειών, δπως τήν έννοοΰσε καί τήν έκήρυττε, μέ τό «προλαμβάνειν μάλλον παρά θερα- πεύειν», δ άθάνατος πατέρας τής ’Ιατρικής 'Ιπποκράτης.
— 229—
Ο Ρ Θ Η Δ Ι Α Τ Ρ Ο Φ ΗΎπό Π Η Τ Ε Ρ Α Ε Β Ι Σ
Ή ’Ορθή Διατροφή είναι θέμα ύΨίστης σημασίας, καί ή πείρα άπέδειξε πώς οί βασικές άρχες της Ιατρικής δίαιτας και θρέψης δέν μπορούν νά έπαναλαμβάνωνται συχνά. Είναι κυριολεκτικά σωστό νά πούμε πώς όποιοσδήποτε ά- σθενεΐ σημαίνει πώς έτρωγε λανθασμένα μέχρι ένός βαθμού γιά χρόνια, καί πώς μέ μία άλλαγή σέ καλύτερες διαιτητικές συνήθειες θά του έπιτρέψουν νά έπανορθώση καί νά δια- τηρήση καλήν ύγεία. Γι’ αύτό θά έπρεπε νά τονίσω γιά άλλη μιά φορά τά κοινά σφάλματα τής διατροφής.
Καί πρώτα άπ’ δλα, τό συνηθίστερο τών σφαλμάτων, τό νά τρώμε σέ τακτικούς χρόνους καθημερινά, άνεξαρτή- τως του έάν ή «πείνα» είναι παρούσα ή όχι. Πολύ συχνά, δταν ένα πρόσωπο τρέφεται κατ’ αύτόν τόν τρόπο, τό σώμα του δέχεται περισσότερη τροφή άπ’ ότι χρειάζεται γιά νά έκπληρωση τις φυσιολογικές του λειτουργίες. Κι έτσι γίνεται εύπαθες στή συσσώρευση όξύτητας καί δηλητηρίασης του αίματος. Βασικά, ή πραγματική πείνα θά έπρεπε νά μάς είναι δ όδηγός γιά τή πρόσληψη τροφής, καί μόνο δταν υπάρχει πείνα θά έπρεπε νά τρώμε.
"Αλλη κοινή άποτυχία είναι αύτή του νά τρώμε βιαστικά δταν δ χρόνος μάς πιέζει — μιά συνήθεια γιά τήν δποία μόνον έλάχιστοι δέν είναι ένοχοι. ‘Η τροφή δέν μπορεί νά χωνευτεί καί νά άφομοιωθή σωστά δταν ενας είναι βιαστικός ή άνήσυχος, ή δταν τρώγη μέ άγχος. Σέ τέτοιες περιπτώσεις, έάν ύπάρχει πραγματική άνάγκη νά πάρη κανείς κάτι, τότε είναι πολύ καλύτερα νά πάρη ένα ποτήρι χυμό φρούτου, ή λίγο σταφύλι (έάν ύπάρχη). Καί τά δυό χρειάζονται έλάχιστο χρόνο γιά χώνευση καί είναι εύχάριστα.
"Αλλη κάκιστη συνήθεια, είναι αύτή, του νά τρώμε δταν ψυχολογικά είμαστε άναστατωμένοι. Κι αύτό γιατί τά δυνατά συναισθήματα συχνά μειώνουν τήν έκκριση τών γα στρικών υγρών, ή μερικές φορές άκόμη έπαυξάνουν τήν έκ- κριση δημιουργώντας έτσι τήν δυσπεψία, τή γαστρίτιδα, ή άκόμη τόν σχηματισμό έλκους.
Μιά συνήθεια πού είναι σχεδόν παγκόσμια είναι ή συνήθεια του ύπερσιτισμού, καί είναι Ιδιαίτερα έπιζήμια δταν παίρνουμε πλούσιες καί πολύ συγκεντρωμένες τροφές οί όποιες φορτώνουν τή χώνευση, καθυστερούν τήν Αφόδευση καί μάς δδηγοΰν σέ μιά κατάσταση μειωμένης άντοχής, ά- ψήνοντας έτσι τό σώμα εύάλωτο στήν άρρώστεια.
'Η μή κανονική μάσηση είναι ένα κοινό σφάλμα τό όποιο χρειάζεται νά διορθωθή έάν πρόκειται νά άποκαταστα- θή ή καλή ύγεία. Ή χώνευση τών άμυλλούχων γίνεται κυρίως στό στόμα άπό τό σιαλογόνον ύγρό καί πολλή γα
2ον) Είναι πλουσιώτατα σέ βιταμίνες καί σέ δλα τά όργα- νικά στοιχεία άπό τά όποια άποτελείται τό σώμα μας.
3ον) ’Εξουδετερώνουν μέ τά άλκαλικά στοιχεία των τέςτοξίνες καί δηλητήρια τών άλλων τροφών, κυρίως τών διατηρημένων, έξασφαλίζοντας έτσι τήν σχετική άλκαλικότητα του αίματος, άπαραίτητη γιά τή διατήρηση της υγείας μας.
4ον) Τά φρούτα καταπολεμούν τήν όλέθρια δυσκοιλιότητα, πού μολύνει, κυριολεκτικά τό σώμα, καί πού πολύ όρθά θεωρείται ή μητέρα δλων τών ασθενειών,
δον) Διατηρούν πάντοτε τή φυσιολογική πυκτικότητα τούαίματος, σώζοντας μας έτσι άπό τές μοιραίες θρομβώσεις τής καρδίας καί τοϋ έγκεφάλου.
7ον) Μέ τό έκλεκτό άπεσταγμένο νερό τους, χαρίζουν δρο-σερότητα στό αίμα, διαλύουν τά άλατα, άπό τά νεφρά, προλαβαίνοντας έτσι τήν νεφρολιθίαση, καί τά άλλα νοσήματα τών νεφρών.
Ποίκ φροΰτιχ είναι περισσότερον ώφέλιμα.“Ολα τά φρούτα είναι ώφέλιμα στήν έποχή τους, δταν
είναι ώριμα, κι δλα πρέπει νά χρησιμοποιούνται, γιατί τό ένα περιέχει συνήθως σέ μεγαλύτερη άναλογία ώρισμένα ώφέλιμα συστατικά στό όποΐα τά άλλα μειονεκτοΰν.
“Οταν δέ, καί τό δείπνο μας κάποτε, μιά ή δυό ή καί τρεις φορές τή βδομάδα (κυρίως δταν δέν νοιώθομε γερή πείνα, λόγο ύπερσιτισμοΰ στό γεύμα), άποτελεΐται άπό φρούτα, τότε ή εύεργεσία είναι άπερίγραπτη.
Καί όίν άκόμη μείνωμε κάθε τόσο, καί λ ίγες μέρες μέ ώριμα φρούτα τής έποχής, 2—3 φορές τό χρόνο, κάνοντας δηλ. μιά εύεργετική φρουτοθεραπεία, τότε θά έξοστρακίσω- με άπό τή ζωή μας, κΑθε πόνο καί κΑθε άρρώστεια, έξασφα- λίζοντας δυό καί τρεις πλήρεις κενώσεις τήν ή μέριαν, καί άποκτώντας καθαρό άλκαλικό αίμα. πού είναι ή πεμπτουσία τής ύγείας μας, καί ή άπαραίτητη προϋπόθεση τής προ- λήψεως κάθε Αρρώστειας.
’Ιδού ή Ρόδος, Ιδού καί τό πήδημα. “Οσοι υποφέρετε
— 234—
κι δσοι είσθε φαινομενικά ύγιεις, ακολουθήστε αύτά πού άναφέρομε, γιά νά διαπιστώσετε καί σεις τή μεγάλη εύεργε- σια άπό τά φρούτα· πού έξασφαλίσαμε έμεις γιά δεκάδες χρόνια ώς τώρα.
Φρούτα λοιπόν, άρκετή ποσότητα φρούτων, φρέσκων καί ξηρών τά όποια είναι έξ ίσου εύεργετικά, καθώς έξηγήσαμε σέ ειδικό κεφάλαιο, άν ποθούμε τήν πλήρη ψυχο-σωματική μας ύγεία, καί κάθε δυνατή ευτυχία στόν κόσμο.
Π Α ΡΙΣ Ι. — Ή Παγκόσμια Όράνωση ‘Υγείας κρούει τώρα τόν κώδωνα τού κινδύνου. Και προειδοποιεί τούς άν- θρώπους — κυρίως αύτούς πού ζούν στις άνεπτυγμένες βιομηχανικές περιοχές καί τό διαιτολόγιό τους περιλαμβάνει πολλά «πολιτισμένα» φαγητά.
ΠΡΟΣΟΧΗ, λέει ή άνακοίνωση τής Παγκοσμίου Όρ- γανώσεως Υγείας. Τά τρόφιμα πού καταναλίσκουν σήμερα οί άνθρωποι τών πολιτισμένων περιοχών τής Γής, δέν είναι τόσο άκίνδυνα δσο θά μπορούσε νά πιστέψη κανείς. Μπορεί νά είναι ή νά φαίνονται καθαρά, νά βρίσκονται μέσα σέ
— 235—
— 236—
άποστειρωμένα σελλοφάν, νά έχουν περάσει, άπό υγειονομικούς έλέγχους και νά έχουν χίλιες δυό σφραγίδες.
Έ ν τοότοις. τίποτε καί κανένα άπό δλα αύτά τά «πιστοποιητικά» δέν μπορεί νά διάψευση δτι ή έπεξεργασία, ή κονσερβοποίηση ή άπλώς ή «τακτοποίηση» τών τροφίμων πού διατίθενται πρός πώληση, γίνονται μέ τή βοήθεια χημικών συντηρητικών καί άλλων άναλόγων ύλικών, περί τοΟ κινδύνου τών όποιων ύπάρχει, σήμερα, κραυγαλέα, βεβαιότητα.Τά γλυκαντικά
"Αλλωστε είναι πολύ νωπός ό θόρυβος ό όποιος έδημι- ουργήθη πριν λίγα άκόμη χρόνια άπό τήν άποκάλυψη τών φοβερών συνεπειών πού μπορούσε νά έχει γιά τόν άνθρώ- πινο όργανισμό ή χρήση τών γλυκαντικών καί τήν έξ Ισου έκπληκτική άποκάλυψη δτι τά γλυκαντικά αύτά ¿χρησιμοποιούντο — καί χρησιμοποιούνται άκόμη, σέ όρισμένες περιπτώσεις — γιά τήν έπεξεργασία καί τή συντήρηση διαφόρων τροφίμων.
'Η προειδοποίηση αύτή τής Παγκόσμιας ’Οργάνωσης 'Υγείας, δέν αποβλέπει, δμως. στό νά τρομάξη άπλώς τόν κόσμο καί νά τόν πείση ή νά τόν ύποχρεώση νά καταναλί- σκη ή νά μή καταναλίσκη κάποιο συγκεκριμένο είδος τρο- φής.
Αύτό είναι ύπόθεση καί ύποχρέωση τών διαφόρων έθνι- κών κυβερνήσεων. Ή Παγκόσμια ’Οργάνωση Υγείας άπλώς έχει τήν δυνατότητα τών υποδείξεων — έστω καί πιεστικών.'Ο στόχος τήξ Παγκόσμιας ’Οργάνωσης 'Υγείας
Ή τελευταία δμως έκθεση τής Παγκόσμιας αυτής ’Οργάνωσης άποβλέπει, περισσότερο σέ ένα άλλο στόχο:
Νά έξηγήση δηλαδή δτι ή άνακάλυψη καί κατανάλωση νέων τροφών ή ή νέα έπεξεργασία τών τροφίμων μέ άλλα ύλικά. είναι μοιραίο νά όδηγήση σέ νέες μορφές χρονίων άσθενειών — περί τών όποιων δέν είχε ιδέα ό όίνθρωπος τών άμέσως προηγουμένων γενεών.
"Οσο τά φαγητά μας γίνονται νοστιμώτερα, πιό κατεργασμένα καί πλουσιώτερα σέ ζάχαρη, τόσο συχνότερα ό κόσμος ύποφέρει άπό άσθένειες άγνωστες στούς παλαιότε- ρους, πού έτρωγαν φυσικά έδέσματα χωρίς καμμιά προσθήκη γευστικών ή συντηρητικών.
Μιά άπό τις «καινούργιες» αυτές άρρώστειες είναι καί ή φλόγωση τού παχέος έντέρου.
Είναι, λοιπόν καιρός. (Αφήνοντας κατά μέρος μονόπλευρα συμφέροντα, έπιστημονικά... γόητρα, καί έγωϊστικά Ατομικά κερδοσκοπικά έλατήρια), νά άνακαλύψωμε καί έγκα- ταλείψωμε δλες τές όλέθριες συνήθειες (Αλκοολισμό, κάπνισμα, υπερσιτισμό, ναρκωτικά, δηλητήρια, Ακινησία, καί καθημερινή μόλυνση δχι μόνο του έξωτερικοϋ, Αλλά καί του έσωτερικοϋ περιβάλλοντος — τοΟ όργανισμοΰ μας, — Αν δέν θέλωμεν νά γίνωμεν 8λοι ψυχοπαθείς, σχιζοφρενείς, Καρδιακοί, καρκινοπαθείς, χύνοντας συνεχώς λάδι στόν τρομερόν πόλεμον των νεύρων, καί έξατμίζόντες καί κονιορτοποιοϋν- τες συγχρόνως κάθε άνθρώπινην Αξίαν.
------ Ο --------
Η ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣΜιά περίπτωση πού πιστοποιεί το έρδόν κι έπιστημονικον
κύρος των Αρχών τής Φυσιοθεραπείας"Οσοι φοβούνται πώς ή λιτή διατροφή, καί αύ-
τή ακόμη ή άπόλυτηι νηστεία, φθείρει ή υποβιβάζει τήν ποιότητα του αίματος, άς ρίξουν μια ματιά στήν πιο κάτω άνάλυση αίματος του εκδότου καί γενικού γραμματέως του Παγκυπρίου Φυσιοθεραπευτικού Συνδέσμου, ΦυσιοθεραπευτοΟ κ. Σ. Σαββίδη, δταν ήταν σέ ήλικίαν 69 ετών, καί άμέσως μετά άπό μιά απόλυτη νηστεία 10 ολοκλήρων ήμερων (μόνο με νερό), τήν όποιαν ό κ. Σαββίδης εφαρμόζει τουλάχιστον μιά φορά τό χρόνο γιά πλήρη κάθαρση, άποτο- ξίνωση (γιά θετική πρόληψη άπό ΚΑΘΕ άρρωστε ια), καί γιά γενική ανανέωση τοϋ σώματος.
"Οσοι δέν γνωρίζουν άπό άναλύσεις μπορούν νά συμβουλευθουν ειδικούς επιστήμονες, — καθώς έγινε καί στήν περίπτωση αυτήν, δπου μερικοί γνωστοί επιστήμονες πού ήσαν κοντά κατά τήν άνάλυ- σιν έξεπλάγησαν γιά τό άποτέλεσμα, καί είδικώς επειδή ¿γνώριζαν δτι αυτή έγινε πραγματικά μετά άπό 8 ήμέρες άπόλυτη νηστεία.
πτικά και θεραπευτικά μέσα της Φυσικής Υγιεινής, τή λιτή διατροφή, τές φρουτοθεραπείες, τή σύντομη άπόλυτη νηστεία, τα άτμόλουτρα, τήν κίνηση, τό ύπαιθρο, τήν καθαρή άτμόσφαιρα, τό φυσικόν περιβάλλον, αύτά πού θαυματουργούν κυριολεκτικά δ- ταν εφαρμόζονται μέ σύνεση, και λογικευμένη έμ- πειρία, — κι δχι μέ ήμιμάθεια, ύπερενθοοσιασμούς, καί άκρα πού ούδέποτε ώφελουν.
Για τήν ευεργετική άνανεωτική έπίδραση τής άπόλυτης νηστείας μας πείθουν πέραν πάσης άμφι- βολίας ο'ι υγιέστατοι αιωνόβιοι χορτοφάγοι των Ι ν διών, Γιόγκι, πού ζοΟν όλοι πέραν των 150 έτών σήμερον, έφαρμόζοντας τό μίνιμουμ δεκαπενθήμερη άπόλυτη νηστεία, κάθε χρόνο.
ΣΗΜ.— Περισσότερες λεπτομέρειες γιά τήν άπόλυτη νηστεία καί τα εύεργετικά της άποτελέσμα- τοι, ΐδε στο βιβλίο του κ. Σαββίδη «Φυσιοθεραπεία, θεωρία καί Πράξη», πού περιλαμβάνει τή φυσική καί ριζική θεραπεία δλων των άσθενειών.
ΣυνιστοΟμε Θερμά σε δσους διαβάσουν αύτό τό βιβλίο δπως προμηθευθοΰν καί τό άλλο βιβλίο «Φυσιοθεραπεία θεω ρία καί Πράξη» στο όποιον έκτος τής άπόλυτης νηστείας θά βρουν καί δλα τά άλλα φυσικά κι εύεργετικά μέσα, τις φρουτοθεραπείες, τις άλκαλικές δίαιτες, τά άτμόλουτρα, τά μασσάζ, τήν κινησιοθεραπεία, πού άποτσξινώνουν πλήρως τον όργανισμόν, καί προλαβαίνουν καί θεραπεύουν ριζικά κάθε άρρώστεια.
’Ε π ί δεκαετηρίδας ολοκλήρους, ώς γνωστόν, λόγω τής γενικής αδιαφορίας τής κατά πάντα ίδιοτελούς αποικιακής Κυβερνήσεως, ούδεμία θετική προσπάθεια έγινε διά τήν ύγιεινην διαφώτισιν τού λαού μας (έναντίον των ποικίλων καταχρήσεων καί του έκφυλισμοϋ) ένώ κατά γενικήν όμο- λβγίαν αύτή, μ’ ένα δράμι πρόληψη, μάς σώζει άπό ένα τόνο θεραπεία.
τις έκδόσεις του περιοδικού «Φυσική ’Υγιεινή» πού μου ά- ποστείλατε.
Ή διατήρηση τής υγείας, του πολυτιμότερου, άσφαλώς άγαθοΟ, δέν άποτελεΐ μόνο μέριμνα του ίδιου του πολίτη άλλά καί του κράτους πού όφείλει νά έρχεται άρωγό στήν ευζωία τών μελών του.
Φυσικά ή διαφώτιση καί ή πρόληψη τών άσθενειών είναι εύχής έργο, γιατί άποφεύγονται ικαί ταλαιπωρίες καί έξοδα. Οί είσηγήσεις σας γιά μιά πιο φυσική ζωή είναι άξιοπρόσεκτες καί άσφαλώς θά τύχουν τής άνάλογης μελέτης άπό δλους τούς ένδιαφερομένους.
Δεχθείτε παρακαλώ τά συγχαρητήριά μου γιά τήν πο
— 248—
18/1981
λυετή συνεχή προσφορά σας δσον αφορά τήν ύγεία των συμπολιτών σας καί τό ένδιαφέρον σας γιά τό υπό μελέτη σχέδιο ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
ΑΛΕΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Πρόεδρος τής Βουλής των ’Αντιπροσώπων.
9 ------ΣΗΜ. Ε κ μέρους του Παγκυπρίου Φυσιοθεραπευτικού
Ή σταφίδα .............................................. 86Τό Μέλι .......................................................... 90Ή Φυσική ζωή, κοντά στις άσθένειες. — Τρώτε φρορτα