ΕΝΟΤΗΤΑ Δ 4. Η Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα Επηρεασμένο από τα Συντάγματα του Βελγίου και της Δανίας Το ελληνικό κράτος είχε να αντιμετωπίσει και τις ληστείες Το Σύνταγμα του 1864 Συμμορίες ληστών , που ζούσαν ανάμεσα σε νομάδες κτηνοτρόφους , δρούσαν ως τα προάστια δημιουργώντας ταραχές στα σύνορα της χώρας Ο Τρικούπης καθιέρωσε την αρχή της δεδηλωμένης (1875) Η Τουρκία κήρυξε τον πόλεμο εισβάλοντας το 1897 στη Θεσσαλία και έπειτα στη Στερεά, νικώντας τον ελληνικό στρατό Η Κρήτη ξαναεπαναστάτησε βοηθούμενη με στρατό και στόλο από την Ελλάδα Στα μέσα του 19ου αιώνα η Ελλάδα Με πρότυπο τις προηγμένες χώρες της Δύσης Το 1870 , ληστές απήγαγαν και σκότωσαν Άγγλους περιηγητές στο χωριό Δήλεσι της Βοιωτίας, δυσφη- μίζοντας την Ελλάδα στο εξωτερικό Κάνει σημαντικές προσπάθειες εκσυγχρονισμού Η σταφίδα ήταν το προϊόν που εξήγε η χώρα. Έτσι, η πτώχευση το 1893 ήταν αναπόφευκτη. Την εποχή αυτή κυριάρχησε το γλωσσικό ζήτημα Ο Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897 τελείωσε με παρέμβαση των Μ. Δυνάμεων και την Ελλάδα να δίνει στην Τουρκία μεγάλη χρηματική αποζημίωση Πήρε νέο δάνειο από τις Μ. Δυνάμεις , με τον όρο να διαχειρίζονται ορισμένα από τα έσοδα του κράτους Προέκρινε το σύστημα της μίας Βουλής με θητεία 4 χρόνων Που ο βασιλιάς υποχρεώνονταν να αναθέτει τον σχηματισμό κυβέρνησης στο κόμμα που υποστήριζε η πλειοψηφία της Βουλής Την οικονομική κρίση επιδείνωσε η κατάρρευση του εμπορίου της σταφίδας Μετά το 1880, η λογοτεχνία χρησιμοποίησε τη δη- μοτική με συχνά θέματα της καθημερινής ζωής Τα Δάνεια από το εξωτερικό του 1880, εξαντλήθηκαν Σημαντικοί λογοτέχνες του 19ου αιώνα 2 ήταν οι κυριότεροι πολιτικοί σχηματισμοί , του Χαρίλαου Τρικούπη, που υποστήριζε τον εξευρωπαϊσμό της χώρας και το αντίπαλο του Θεόδωρου Δηλιγιάννη , που στηριζόταν στα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα. Διαμάχη για τη γλώσσα που έπρεπε να έχει επίσημα το κράτος (δημοτική ή καθαρεύουσα ) Ο Κωστής Παλαμάς και ο Κωνσταντίνος Καβάφης στην ποίηση Ο Γεώργιος Βιζυηνός και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στην πεζογραφία Στη ζωγραφική ο Νικηφόρος Λύτρας , ο Νικόλαος Γύζης , ο Κωνσταντίνος Βολανάκης και ο Γεώργιος Ιακωβίδης Την ίδια εποχή ο δημοτικιστής Γιάννης Ψυχάρης έγραφε: ォΈνα έθνος, για να γίνει έθνος, θέλει δυο πράματα. Να μεγαλώσουνε τα σύνορά του και να κάμη φιλολογία δική τουサ.