Պատմագրություն / գործնական աշխատանք 10-5 դաս.

5-րդ դարի 5 խոշոր պատմիչները

Մեսրոպ Մաշտոցը Հայոց այբուբենիստեղծողն է, հայալեզու դպրոցի ևգրականության հիմնադիրը:Մաշտոցնշանակում էսրբազան, սուրբ, ծիսական, աղոթագիրք:Մաշտոցը 405 թ. ստեղծվում է հայերենիհնչյունական համակարգը :Եթե չլիներՄեսրոպ Մաշտոցը չէր զարգանա մերպատմագրությունը:

Ագաթանգեղոս (4-րդ կամ 5-րդ դար) հայգրականության Ոսկեդարի պատմիչ, «Պատմություն Հայոց»-ի երկիհեղինակ:<<Պատմություն Հայոցումնկարագրվում են 301թ.-ի քրիստոնեությանընդունումը:

http://hy.wikipedia.org/wiki/5-%D6%80%D5%A4_%D5%A4%D5%A1%D6%80





http://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=%D5%88%D5%BD%D5%AF%D5%A5%D5%A4%D5%A1%D6%80&action=edit&redlink=1

Փավստոս Բուզանդի երկը ընդգրկում էպատմական կարճատևժամանակաշրջան՝ Խոսրով ԳԿոտակից մինչև Հայաստանի առաջինբաժանումը (387) ԱրևելահռոմեականԿայսրության (Բյուզանդիայի) և Պարսկաստանի միջև։

http://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%BD%D5%B8%D5%BD%D6%80%D5%B8%D5%BE_%D4%B3_%D4%BF%D5%B8%D5%BF%D5%A1%D5%AF





http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6

http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8A%D5%A1%D6%80%D5%BD%D5%AF%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6

Եղիշեի ամենահայտնի ստեղծագործություննէ «Վարդանի և հայոց պատերազմիմասին»(«Վասն Վարդանայ և հայոցպատերազմի»), որի պատմական հիմք էծառայել 5-րդ դարում հայ ժողովրդի մղածանձնուրաց ազատագրականպայքարը Սասանյան Պարսկաստանի դեմ ևառանձնապես 450-451 թվականներին ՎարդանՄամիկոնյանի գլխավորած հերոսականապստամբությունն ու ԱվարայրիՃակատամարտը։

http://hy.wikipedia.org/wiki/%C2%AB%D5%8E%D5%A1%D6%80%D5%A4%D5%A1%D5%B6%D5%AB_%D6%87_%D5%B0%D5%A1%D5%B5%D5%B8%D6%81_%D5%BA%D5%A1%D5%BF%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%A6%D5%B4%D5%AB_%D5%B4%D5%A1%D5%BD%D5%AB%D5%B6%C2%BB











http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8D%D5%A1%D5%BD%D5%A1%D5%B6%D5%B5%D5%A1%D5%B6_%D5%8A%D5%A1%D6%80%D5%BD%D5%AF%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6



http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8E%D5%A1%D6%80%D5%A4%D5%A1%D5%B6_%D5%84%D5%A1%D5%B4%D5%AB%D5%AF%D5%B8%D5%B6%D5%B5%D5%A1%D5%B6



http://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B1%D5%BE%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B5%D6%80%D5%AB_%D5%83%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%BF%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D6%80%D5%BF



«Պետք է խոսքերի վայելուչդասավորություն, ինչպես կանոնավորգիտությունը պահանջում է, պատկառանքովստույգը գրել, որ իմաստասերները լսելով՝չպարսավեն. չեղածը չավելացնել՝ խոսքըանտեղի երկարացնելու համար, եղածներըչպակասեցնել և անփույթ խոսքերով կիսատ-

պռատ պատմել, այլ բոլորը հրապարակհանել բարեմիտ զգուշությամբ»:

Ղազար Փարպեցի

Պատմություն Հայոց կամ ՀայոցՊատմությունը Մովսես Խորենացու գրածգլխավոր երկն է, հայ միջնադարյանպատմագիտական մտքի գլուխգործոցներիցմեկը: Պարունակում է արժեքավորտեղեկություններ Հայաստանի և հարևաներկրների պատմության և պատմականաշխարհագրության վերաբերյալ:

http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%84%D5%B8%D5%BE%D5%BD%D5%A5%D5%BD_%D4%BD%D5%B8%D6%80%D5%A5%D5%B6%D5%A1%D6%81%D5%AB



http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6

Այսպիսով, շնորհիվԱգաթանգեղոսի, Խորենացու, Բուզանդի, Եղիշեի և Փարպեցու V դարի հայկական հոգևորմշակույթի նոր սկզբնավորվող մի ոլորտը՝պատմագրությունը ունեցավ իրծաղկումը, անմահացրեց հայ ժողովրդիհերոսական անցյալի հիշարժան դրվագներնու անձանց: Անգնահատելի է պատմիչներիցյուրաքանչյուրի ստեղծագործությունը՝ որպեսազգային նկարագիրն ամբողջացնողմասնիկներ:

Պատմագրություն / գործնական աշխատանք 10-5 դաս.

Documents