Ես իմ անուշ հայաստանի

ՀԱՅՈՑԼԵԶՎԻՇԱԲԱԹ

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ

Նրա մասին շատերն են գրում ու … գրում են շատ Բնությունը շռայլ էր

, …նրա նկատմամբ բախտը: ժլատ Բնությունը նրան օժտել էր

, բազում շնորհներով բախտը չէր : սահմանել երջանկություն Նա այն

արտասովոր բախտի ու մեծության , բանաստեղծներից էր որ աշխարհ

են գալիս մահվան կնիքը: , ճակատին Բայց չնայած կրած , անհամար կորուստներին արժեր

, աշխարհ գալ արժեր տառապել ու մոխրանալ Չարենց դառնալու

:համար

, Նա դեռ պատանի էր բայց արդեն սկսվել էր տաղանդի յուրօրինակ

ինքնահաստատման ու ինքնահարստացման

, ընթացքը որն ուներ նորի ու հնի :յուրացման բնույթ

, Եվ որոշեց որ ինքը դառնալու է…կյանքում

:Մի հանճարեղ պոետ

<< >> Ես իմ անուշ Հայաստանի բանաստեղծությունը << >> , ընդգրկված է Տաղարան շարքում որը Չարենցը

1920-1921 .գրել է թթ<< >> - Տաղարան շարքը գրված է Սայաթ Նովայի

:ոճավորմամբ .Չարենցը այն նվիրել է կնոջը՝ Արփենիկին

_ , Ինչքան որ հուր կա իմ սրտում բոլորը,քեզ

, ,Ինչքան կրակ ու վառ խնդում բոլորը քեզ , Բոլորը տամ ու նվիրեմ ինձ ոչ մի բան թող

,չմնա , …Դու չմրսես ձմռան ցրտում բոլորը քեզ

Ես իմ անուշ Հայաստանի տաղը Հայաստանի գեղարվեստական պատկերների խտացումն

, է Հայաստանի պատմության ու բնության յուրահատկությունների ոգեղեն

համադրությունը։Հատկանշական երևույթների թվարկումով ու դիպուկ բնորոշումներով Չարենցը

ստեղծում է հայրենի երկրի մի այն պիսի , գեղավեստական պատկեր որը վերածվում է

ժողովրդի վաղնջական բնօրրանի բանաստեղծական քարտեզագրման։ Ստեղծվում է

Հայաստանի նկարագրական պատկերը։Չարենցը տեսանելի հատկանիշներով կերպարավորում է

հայրենիքը։Թվարկումներն ու նկարագրությունները ձուլվում են հայրենասիրական զգացմունքների հնոցում՝ ստեղծելով հայրենացումի մի շնչավորված

, , , , մթնոլորտ որը և անցյալ է և ներկա և ապագա և ընդհանրապես հավերժություն։

ՄԵԾԵՐԸ<< ԵՍ ԻՄ ԱՆՈՒՇ

>>ՀԱՅԱՍՏԱՆԻԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅԱ

Ն ՄԱՍԻՆ

« »- Ես իմ անուշ Հայաստանի ն բոլոր մասշտաբներից դուրս

: պաննո է Պաննո՝ հասցված ժողովրդական էպոսի

... աստիճանին Դա մեր ազգային կենսագրության ու վարքի

»:կենդանի արտացոլանքն է ՄԱՐՏԻՐՈՍ ՍԱՐՅԱՆ

<< ...Ես իմ անուշ Հայաստանի >> , Հայ տառերով հայ բառերով

այդպիսի բանաստեղծություն չի գրված հայրենասիրության

:տեսակետից , : Սա եզակի աննախընթաց բան է

, Նույնիսկ կարելի է ասել որե վրոպական ու համաշխարհային

ժանրի բանաստեղծությունների , մեջ այդպիսի թափով այդպիսի

ընդարձակ խոսքերով գրված բան՝ :գոնե ես չեմ հիշում

ԱՎԵՏԻՔԻՍԱՀԱԿՅԱՆ

«Ես իմ անուշ Հայաստանի»-ն մինչև այսօր կնկատեմ մեր երկրին, մեր հողին, մեր պատմությանը նվիրված ամենեն գեղեցիկ երգը, գովաբանական աղոթքը, «Հայր մեր»-ին նմանվող աղոթք մը»:

Վիլյամ Սարոյան

Ես իմանուշ Հայաստանի արևահամ բառն եմ սիրում,

Մեր հին սազի ողբանվագ, լացակումած լարն եմ սիրում,

Մեր հին սազի ողբանվագ, լացակումած լարն եմ

սիրում,

Արնանման ծաղիկների ու վարդերի բույրը վառման,

Ու նաիրյանաղջիկների հեզաճկուն

պարն եմ սիրում

Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ, ջրերըջինջ, լիճըլուսե,

Արևն ամռան ու ձմեռվա

վիշապաձայն բուքը վսեմ,

Մթում կորած խրճիթների անհյուրընկալ պատերը սև,

Ու հնամյա քաղաքների հազարամյա քա՛րն

եմ սիրում։

Ո՛ւր էլ լինեմ - չե՛մ մոռանա ես ողբաձայն երգերը մեր,

Չե՜մ մոռանա աղոթք դարձած երկաթագիր գրքերը մեր,

Ինչքան էլ սո՜ւր սիրտս խոցեն արյունաքամ վերքերը մեր -

Էլի՛ ես որբ ու արնավառ իմՀայաստան - յա՛րն եմսիրում։

Իմ կարոտած սրտի համար ո՛չ մի ուրիշ հեքիաթ չկա․

Նարեկացու, Քուչակի պես լուսապսակ ճակատչկա․

Աշխա՛րհանցի՛ր, Արարատի նման

ճերմակ գագաթ չկա․

Ինչպեսանհասփառքի ճամփա՝ ես իմՄասիս

սա՛րն եմ սիրում։

Չարենցը ոչ միայն մեր դարի ,ամենամեծ հայ ձիրքն էր

այլ նաև ամենահասարակական, մարդը խիզախ քաղաքացին և

, բանաստեղծության ասպետը որն ամեն անգամ մարտ էր մղում

, , ժողովրդի մարդու գեղեցկության ու : ճշմարտության համար Չարենցի

տառապանքի մեջ բյուրեղացած երգերը միացել են մարդկության մեծ

,երթին ընթանում են դեպի գալիք աշխարհի

: լուսավոր ափերը Եվ հավերժ է լինելու …կյանքի ու երգի այդ երթը

ՊԱՏՐԱՍՏԵՑԻՆ Գևորգյան Մարիամ Ղազարյան Արմինե

Սարաջյան Լիլիթ Հայրապետյան Անուշ

198 ավագդպրոց

9-1 դասարան