uczynowa Strażnica i zarne Ściany – mini monografia by ......A. Skłodowski, M.Wołoszyński, Polskie Tatry Wysokie, Przewodnik taternicki dla początkujących, 1992 r. Ściany

Buczynowa Strażnica i Czarne Ściany – mini monografia by Krzysiek Sobiecki

Buczynowa Strażnica (2242 m n.p.m.) to mało wyraźna turnia w długiej, północno-wschodniej grani Koziego Wierchu, oddzielona Przełączką nad Dolinką

Buczynową od sąsiednich Czarnych Ścian (ok. 2245 m n.p.m.). Oba masywy tworzą wyraźny i zwarty mur skalny o wysokości ok. 400 m ponad dno Dolinki

Buczynowej. Ściany mają wystawę północno-wschodnią i wschodnią. Dolne partie wschodniej ściany Buczynowej Strażnicy są mocno spiętrzone i kulminują w kilku

wyraźnych turniach, rozdzielonych depresjami. Skrzesane i pionowe fragmenty ściany liczą ok. 180 m wysokości. Środkowe i górne partie całego muru skalnego są

bardziej połogie, a rzeźbę ścian tworzą liczne grzędy, załupy i żleby, z dużym udziałem traw, co m.in. czyni je atrakcyjnym terenem do działań w warunkach

zimowych. Siatka dróg, ale i urzeźbienie ścian, dają możliwość ciekawej eksploracji całego masywu, czego przykładem są drogi biegnące w poprzek różnych formacji

np. droga nr 4.

Ściany, w sezonie letnim łatwo dostępne, choćby ze schroniska w Dolinie Pięciu Stawów (ok. 1 godz.), zimą są rzadziej odwiedzane, głównie z powodu dużego

zagrożenia lawinowego na dojściu pod próg morenowy Dolinki Buczynowej.

“Mini monografia” powstała w oparciu o następujące materiały źródłowe:

J. Kiełkowski, Kozie Wierchy, Tatry Wysokie cz.3, 2013 r.

W.H. Paryski, Tatry Wysokie, Przewodnik Taternicki

A. Skłodowski, “Otoczenie Dolinki Buczynowej”, Taternik, 1979 r., nr 2

A. Skłodowski, M.Wołoszyński, Polskie Tatry Wysokie, Przewodnik taternicki dla początkujących, 1992 r.

Ściany przedstawiono na zdjęciach w “letniej i zimowej szacie”. Czasy przejść podane dla poszczególnych dróg odnoszą się do warunków letnich, chyba że

zaznaczono inaczej. Tam, gdzie było to możliwe, podano odnośniki do istniejących w sieci schematów czy relacji z przejść. Materiał ma charakter otwarty, tzn.

będzie aktualizowany, a poprzez system komentarzy dostępny na stronie internetowej http://szlakiidrogi.wordpress.com, jest możliwość jego współtworzenia, do

czego serdecznie zachęcam.

Krzysiek Sobiecki

http://szlakiidrogi.wordpress.com/

Buczynowa Strażnica i Czarne Ściany – mini monografia

Lista dróg: 1. Buczynowa Strażnica wschodnią grzędą, trudność: III, czas: 1 1/2 godz. (??), Maria Skroczyńska, Eugeniusz Strzeboński, Ryszard Wawro, 5.09.1951 r. 2. Przełączka nad Dol.Buczynową od północnego-wschodu, droga WHP 208, trudność: II, czas: 3 godz., Jazon Blum, Witold H. Paryski, 4.09.1937 r. A. Buczynowa Strażnica od północnego-wschodu, filarem na lewo od Komina Pokutników, trudność: V, czas: 2 godz. (?), Jacek Bieriezin, Marek Grochowski, Andrzej Skłodowski, 6.08.1977 r. B. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, zacięciem na lewo od Komina Pokutników, trudność: V (miejsce V+), czas: 5 godz., Sławomir Matczak, Tadeusz Serkowski, 4.07.1978 r. C. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, płytami tuż na lewo od Komina Pokutników, Direttissima, trudność: VI, czas: 5 godz., Roman Kałuża, Michał Zieliński, 25.08.1982 r. 3. Buczynowa Strażnica od wschodu, Komin Pokutników, trudność: V, czas: 4 1/2 godz., Karol Jakubowski, Tadeusz Nowicki, 8.09.1951 r. 4. Czarne Ściany, od wschodu – z Dolinki Buczynowej, w dole ukosem (tzw. “rampą”) od lewej przez dolną część ściany Buczynowej Strażnicy, trudność III (do połączenia z drogą nr 10), czas. 2 1/2 godz., w górze wprost na najwyższą kulminację Czarnych Ścian, trudność (?), Witold Ostrowski, Jerzy Piotrowski, przed 1953 r. (zimą) 5. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, na prawo od Komina Pokutników, “Senne Marzenie”, trudność: VI-, czas: 4 godz., Jan Hobrzański, Bożena Trzopek, Łukasz Krzyżanowski, 1.09.1985 r. 6. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, filarem, trudność: V (miejsce VI-), czas: 4 godz., Zbigniew Laskowski, Wojciech Święcicki, 6.08.1977 r. 7. Przełączka nad Dolinką Buczynową, od wschodu, tuż na prawo od linii “białego ścieku, wariant do drogi nr 10, “Szaleństwo Białej Kreski”, trudność: V (M5+?), czas. 5-6 godz. (zimą), Krzysiek Sobiecki (OS), Rafał Kokoszka, 11.01.2014 r. – górna część drogi wyprowadzająca na wierzchołek Czarnych Ścian czeka na poprowadzenie. 8. Czarne Ściany, od wschodu, z Dolinki Buczynowej, wariant do drogi nr 12, trudność: V, czas: 3 godz., Jan Łącki, Jarosław Uszyński, 14.09.1964 r. 9. Przełączka nad Dolinką Buczynową, od wschodu, z Dolinki Buczynowej, wprost w linii spadku przełączki, wariant do drogi nr 10, trudność: IV+, czas: 2 1/2 godz., Maciej Bernadt, Jerzy Sawicki, 19.07.1953 r. 10. Przełączka nad Dolinką Buczynową, od wschodu, ukosem wielką załupą przez urwiska Czarnych Ścian, droga WHP 207, trudność: III, czas: 2 godz. (?), Witold H. Paryski, Stanisław K. Zaremba, 13.07.1931 r. 11. Żlebem Zadniej Sieczkowej Przeł., droga WHP 233, trudność II (miejsce IV), czas: 2-3 godz., Bolesław Chwaściński, Antoni Kenar, Justyn T. Wojsznis, 14.09.1929 r. 12. Czarne Ściany, środkową grzędą wschodniej ściany, trudność: IV, czas: 3 godz., Jerzy Lechowski, Zbigniew Wójcik, 21.07.1951 r. 13. Czarne Ściany, prawą częścią wschodniej ściany, trudność: V, czas: 2 godz., Leszek Dziędzielewicz i 2 tow., lato 1954 r.

Schematy:

C. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, płytami tuż na lewo od Komina Pokutników, Direttissima, trudność: VI, czas: 5 godz., Roman Kałuża, Michał Zieliński, 25.08.1982 r. , schemat pochodzi z J. Kiełkowski, Kozie Wierchy, Tatry Wysokie cz.3, 2013 r.

3. Buczynowa Strażnica od wschodu, Komin Pokutników, trudność: V, czas: 4 1/2 godz., Karol Jakubowski, Tadeusz Nowicki, 8.09.1951 r. Schemat pochodzi ze strony: http://www.turnia.pl/aktualnosci/946.php_buczynowa_straznica_-8211-_komin_pokutnikow

http://www.turnia.pl/aktualnosci/946.php_buczynowa_straznica_-8211-_komin_pokutnikow

5. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, na prawo od Komina Pokutników, “Senne Marzenie”, trudność: VI-, czas: 4 godz., Jan Hobrzański, Bożena Trzopek, Łukasz Krzyżanowski, 1.09.1985 r., schemat pochodzi ze strony http://www.hobrzanski.pl/

http://www.hobrzanski.pl/

7. Przełączka nad Dolinką Buczynową, od wschodu, tuż na prawo od linii “białego ścieku, wariant do drogi nr 10, “Szaleństwo Białej Kreski”, trudność: V (M5+?), czas. 5-6 godz. (zimą), Krzysiek Sobiecki (OS), Rafał Kokoszka, 11.01.2014 r. – górna część drogi wyprowadzająca na wierzchołek Czarnych Ścian czeka na poprowadzenie.