PACIFIC 2014 ... Wyprawa Śladami Jamesa Cooka

Opracowanie: Jacek Guzowski, wrzesień 2013 1

SELMA EXPEDITIONS - PACIFIC 2014

... Wyprawa Śladami Jamesa Cooka

ETAP 1 – Valparaiso – Wyspa Wielkanocna

Wyprawę rozpoczniemy w Chilijskim porcie Valparaiso w środę, 11 czerwca 2014r.

Tego dnia przewidujemy zaokrętowanie załogi Etapu 1.

Przed nami 3 tygodnie i ponad 2000Nm oceanicznej

żeglugi. Po rozlokowaniu się na jachcie i zapoznaniu

z jego najważniejszymi elementami oraz zasadami

bezpieczeństwa, zwiedzimy położone u stóp Andów

, jeden z najważniejszych portów

Chile, którego historia sięga XVI wieku. O uroku

Valparaiso niech świadczy fakt, że jego zabytkowe

dzielnice wpisane zostały na listę światowego

dziedzictwa UNESCO, zaś na jednym z 50 otaczających

je wzgórz zamieszkał Pablo Neruda. W tej części Chile

panuje łagodny, śródziemnomorski klimat, relatywnie

gorące i suche lato (od listopada do marca)

z temperaturami osiągającymi 30 st.C. My wyruszamy

późną jesienią, spodziewając się nieco większej wilgoci

i temperatur przypominających wczesną, Polską jesień.

Wyjście z Valparaiso przewidywane jest na 12 czerwca.

Obierzemy kurs na odległy o 370 Nm, archipelag Juan Fernandez. Po około 3 dniach powinniśmy

stanąć na kotwicowisku w zatoce Cumberlanda, nad którą położone jest miasteczko San Juan

Bautista, stolica

(Isla Robinson Crusoe – jedyna

zamieszkała). Wyspa Isla Mas a Tierra, zmieniła

nazwę na aktualną, za sprawą Daniela Defoe,

który umieścił na niej akcję swojej książki,

zainspirowanej losami Aleksandra Selkirka,

porzuconego na 4 i pół roku na jednej z wysp archipelagu. Tę zieloną i górzystą wyspę zamieszkuje

700 mieszkańców trudniących się głównie rybołówstwem i obsługą turystów.

Po krótkim postoju i zwiedzeniu wyspy ruszamy w drogę. Czeka nas ok. 12 dni oceanicznej żeglugi,

a naszym kolejnym celem będzie legendarna Wyspa Wielkanocna, którą osiągniemy ok. 26 czerwca.

jest jednym z najbardziej odosobnionych miejsc na kuli ziemskiej.

Od najbliższego lądu – wybrzeży Chile, dzieli ją pas Oceanu Spokojnego o szerokości ponad 2000 mil.

Różne są teorie na temat pochodzenia jej mieszkańców – część naukowców uważa, że przybyli oni

z Polinezji, inni zaś (np. Thor Hayerdahl) dowodzili, że z Ameryki Południowej. Nie ulega wątpliwości,

że stworzyli oni kulturę, będącą jedną z najbardziej fascynujących zagadek historycznych.

Wyspa Robinsona Crusoe 1


Miejsce to znane jest przede wszystkim z 887 kamiennych posągów, zwanych moai, stojących na

kamiennych platformach ahu. Przeznaczenie moai nie jest znane.

Powstało wiele teorii, mówiących o posągach jako wyobrażeniu bóstw,

czy przodków. Nie wiadomo też do dziś, jak przemieszczano ciężkie,

ważące po 100 ton bloki kamienia. Pierwszymi Europejczykami, którzy

dotarli do wyspy w niedzielę wielkanocną 1722r (stąd nazwa wyspy), byli

holenderscy żeglarze, pod dowództwem kapitana Jacoba Rogevereena.

Holendrzy zapisali w swych dziennikach informację o odkryciu licznych

szeregów wielkich, kamiennych posągów, ustawionych na wybrzeżu

i zwróconych plecami do oceanu. Gdy 52 lata później wyspę odwiedził

kapitan James Cook, zastał figury przewrócone, twarzami do ziemi.

W takim stanie, większość z nich, przetrwała do dzisiaj. Przyczyna

powalenia posągów nie jest znana. Przypuszcza się, że mogło do tego dojść podczas walk, między

klanami zamieszkującymi wyspę. Mimo, że wyspa nie wydaje się zbyt rozległa, ciężko ją zwiedzić

pieszo. Centrum wyspy stanowi jedyna na niej osada, nosząca nazwę Hanga Roa, położona

w jej zachodniej części. Właśnie w Hanga Roa można wynająć samochód w celu zwiedzenia wyspy.

Na zwiedzanie wyspy przeznaczymy 3 - 4 dni. Tu zakończy się Etap 1 wyprawy. 2 lipca nastąpi

wyokrętowanie załogi i odlot z lotniska Hanga Roa do Santiago de Chile.

Etap 2 – Wyspa Wielkanocna – Tahiti***

Zaokrętowanie załogi Etapu 2, która przyleci na wyspę z Santiago de Chile, przewidujemy w piątek,

4 lipca 2014r. Po rozlokowaniu się na jachcie i zapoznaniu z jego

najważniejszymi elementami oraz podstawowymi zasadami

bezpieczeństwa, rozpoczniemy zwiedzanie Wyspy Wielkanocnej, na

co przeznaczymy 2 dni. Wyjście z Easter Island przewidziane jest w

niedzielę, 6 lipca. Czeka nas ok. 10 dni w oceanie, w drodze do

pierwszego archipelagu należącego do Polinezji Francuskiej –

Archipelagu i wyspy Mangareva. Po krótkim postoju

na Mangareva ruszymy w drogę, a celem będzie Tahiti.

, to wulkaniczna, otoczona rafami koralowymi wyspa,

pokryta gęstą zielenią okrywającą stoki i głębokie górskie wąwozy, górującego nad wyspą wygasłego

wulkanu Mont Orohena (2241mnpm). Większość ze 170 tys. mieszkańców wyspy mieszka

w Papeete. Są to, w większości, rdzenni mieszkańcy archipelagu – Polinezyjczycy, którzy dotarli na

wyspę między 300 a 800 rokiem naszej ery. Drugą, co do liczebności, nacją są Chińczycy, sprowadzeni

tu niegdyś do pracy na plantacjach bawełny, a dopiero trzecią Francuzi, mimo, że Polinezja jest

terytorium zamorskim Francji a wszyscy Polinezyjczycy mają obywatelstwo francuskie. Na marginesie

należy dodać, że mimo tak bardzo bliskich związków administracyjnych z Francją, Polinezja nie jest

zaliczana do krajów UE ani do strefy Schengen, co ma swoje określone konsekwencje dla turystów.

Tahitańczycy żyją głównie z rybołówstwa i poławiania pereł. W mniejszym stopniu z rolnictwa, gdzie

dominują uprawy palm kokosowych, bananów, cytrusów, ananasów, wanilii, trzciny cukrowej i kawy.

Ważnym działem gospodarki Tahiti jest też turystyka. Warto wspomnieć, że Tahiti „odkryte” zostało

dla Europy i świata w 1767r przez kapitana Samuela Wallisa. Opisy rajskich wysp, zamieszkałych

przez tubylców wiodących szczęśliwe, proste i nieskalane cywilizacją życie, ściągnęła w te strony

kolejne statki oraz poszukiwaczy przygód i awanturników – w tym m.in. np. HMS Bounty.

MOAI - Wyspa Wielkanocna 1


Papeete jest stolicą wyspy i całego archipelagu. Mieszczą się tu wszystkie najważniejsze urzędy,

w tym te, które interesują się nami - żeglarzami, t.j. Imigration i Custom. Tutaj zrobimy odprawę,

która upoważni nas do eksploracji archipelagu a także do jego późniejszego opuszczenia.

Przepisy wjazdowe wszystkich, w zasadzie, państw wyspiarskich Pacyfiku są podobne - szczególnie

rygorystycznie podchodzą do kwestii bezpieczeństwa biologicznego – od zakazu wwozu zwierząt,

roślin i niektórych produktów żywnościowych, po kontrolę pozostawianych przez żeglarzy śmieci

(pozostawienie śmieci w pojemnikach dozwolone jest wyłącznie pod kontrolą urzędnika). Dodatkowo,

środki bezpieczeństwa podjęte w ramach walki z przemytem narkotyków i broni oraz nielegalną

imigracją, sprawiły, że w ostatnich latach, swoboda przemieszczania się jachtów i żeglarzy uległa

pewnemu ograniczeniu, jednakże po spełnieniu określonych procedur, nie jest to specjalnie uciążliwe.

Podczas pobytu na archipelagu, poza obowiązkowym Tahiti, odwiedzimy wyspy Raiatea, Tahaa, Bora

Bora i Huahine, mając możliwość podzielenia czasu na eksplorację tego

co znajduje się pod powierzchnią turkusowej wody – czyli nurkowanie

na rafach koralowych, obserwację niezliczonych gatunków kolorowych

ryb - oraz zwiedzanie samych wysp, w tym, odwiedziny w farmach

hodujących perłopławy i plantacjach wanilii, czy udział w pokazach

tradycyjnych polinezyjskich tańców, nie wspominając już o możliwości

skosztowania autentycznej polinezyjskiej kuchni. Eksplorację wysp

zakończymy stając ponownie w Papeete, gdzie 04.08.2014 nastąpi

wyokrętowanie załogi etapu 2.

Etap 3 – Tahiti – Samoa***

Zaokrętowanie załogi Etapu 3, która przyleci na Tahiti z Auckland, przewidujemy w środę, 6 sierpnia

2014r. Po rozlokowaniu się na jachcie i z zapoznaniu z jego najważniejszymi elementami

oraz podstawowymi zasadami bezpieczeństwa, przeznaczamy 2 dni na zwiedzanie Tahiti i Papeete.

Nowa załoga powinna wziąć sobie do serca australijskie hasło

„Slip,Slop,Slap”* [* zainteresowanych odsyłam do googli] – czyli

pamiętać o czapce na głowie, koszulce i kremach z wysokim filtrem.

Z Tahiti wyruszymy 8 sierpnia, ale zanim rozpoczniemy właściwy rejs

na Samoa, pokręcimy się nieco po Polinezji, poznając wyspy Huahine,

Raiatea, Tahaa i Bora Bora. Podczas pobytu na Bora Bora spróbujemy

odwiedzić naszego rodaka Stana Wiśniewskiego, który jest właścicielem wysepki Mai Moana.

Amatorzy silnych wrażeń mogą skorzystać z miejscowej oferty i pokarmić z ręki rekiny oraz raje.

Nie pominiemy też zwiedzenia farm perłowych, gdzie można kupić „łzę anioła” czyli jedyną w swoim

rodzaju czarną perłę. Warto też pomyśleć o odwiedzeniu plantacji wanilii ale przede wszystkim

oddać się urokom wielogodzinnego nurkowania i obserwowania podwodnego świata raf koralowych,

otoczonych krystalicznie czystą, ciepłą wodą o turkusowej barwie. Na Bora Bora pożegnamy się z

Polinezją Francuską. Czeka nas przelot na odległe o 1200 mil Samoa. Będziemy cieszyć się szybką,

pasatową żeglugą, wspomaganą, dodatkowo, prądem równikowym. W całym regionie przez który

wiedzie trasa naszej wyprawy, panuje klimat tropikalny. Wiejące pasaty stabilizują temperatury na

wyspach, które wahają się od 21 do 27 st. C. Pewnym ryzykiem, na południowym Pacyfiku,

są występujące od stycznia do marca cyklony tropikalne. Na szczęście pora w jakiej przyjdzie nam

żeglować, wolna jest od tego zagrożenia.

Boa Bora 1


Po około 9 dniach żeglugi osiągniemy wody Niezależnego Państwa . Terytorium Samoa

składa się z szeregu wysepek wulkanicznych, przy czym jedynie 2 z nich są zamieszkałe. Są to wyspy

Savai i Upolu. Na tej ostatniej znajduje się stolica państwa – Apia – będąca

jednocześnie naszym celem. Samoańczycy wiodą niezbyt bogate ale za to

nieśpieszne, spokojne życie, delektując się jego urokami. Musimy

pamiętać, że właśnie trafiliśmy do najbardziej egzotycznych i najbardziej

odosobnionych zakątków świata, gdzie nadal obowiązują niezmienione od

wieków prawa i tradycje. Surowo zakazane jest np. prowadzenie

jakiejkolwiek aktywności w niedziele i święta. Dotyczy to również turystów.

Nie należy się też dziwić, że na każdym kroku trzeba pytać miejscowych

wodzów o zgodę np. na przejście na plażę, podziwianie wodospadu, połów

ryb czy odwiedziny w wiosce. Wiąże się to również pewnymi drobnymi

opłatami. Amatorzy doznań kulinarnych będą mieli okazję zapoznać się z

miejscową specjalnością, jaką są potrawy pieczone w „umu” –

tradycyjnych piecach kamiennych. Narodowe potrawy to m.in.

smakowicie przyrządzone tuńczyki i ośmiornice, pieczona

wieprzowina, „palusami” – czyli liście młodego taro w sosie

kokosowym, czy „oka” – surowa ryba także w sosie kokosowym.

Na uczestników naszej wyprawy czekać będzie również

nieskażona przyroda, w tym, niezwykle bujne życie podwodne

w które, z pomocą maski i rurki, będziemy mogli się zanurzyć dosłownie i w przenośni. Na eksplorację

wód i wysp Samoa przeznaczamy 4 dni. Wyokrętowanie załogi nastąpi w Apia 27 sierpnia.

Etap 4 – Samoa - Tonga***

Zaokrętowanie załogi Etapu 4, która przyleci na Samoa z Auckland, przewidujemy w piątek,

29 sierpnia 2014r. Po rozlokowaniu się na jachcie i z zapoznaniu z

jego najważniejszymi elementami oraz podstawowymi zasadami

bezpieczeństwa, przeznaczamy 3, pełne wrażeń dni, na

eksplorację wód i wysp Samoa. Kolejnym, oddalonym o ok. 340

mil celem, w którego kierunku wyruszymy 1 września, jest

– tajemnicze i rzadko odwiedzane, najmniejsze państwo

świata, znajdujące się na wyspie o tej samej nazwie. Jest to kraj

stowarzyszony z Nową Zelandią, dzięki czemu jego mieszkańcy,

w liczbie ok. 2000, posiadają

obywatelstwo nowozelandzkie,

zachowując przy tym swoją

odrębność i niezależność. Oprócz

atrakcji, jaką jest możliwość

obserwacji Niueńczyków w ich

tradycyjnych strojach, walorem wyspy są jej niezwykle bogata flora oraz fauna otaczającego

ją oceanu. Okolica Niue roi się od wielorybów i orek, które przybywają w te ciepłe wody w celach

prokreacyjnych. Po 3 dniowej eksploracji Niue ruszymy w dalszą drogę, w kierunku oddalonych

o ok. 320 mil wysp królestwa Tonga, które powinniśmy osiągnąć po ok. 2 dniach żeglugi wśród

niezwykłych atoli i raf koralowych.


Jest możliwe, że królestwo , przywita nas, widocznym

z daleka, pióropuszem dymu, gdyż w pobliżu wysp znajduje się

podwodny wulkan. Jest on coraz aktywniejszy i z dnia na dzień coraz

wyższy. Podczas erupcji w 2009r,

dno morskie podniosło się w tej

okolicy o ok. 80m. Królestwem

Tonga rządzi od lat król

Taufa'ahau Tupou IV, którego

podobiznę można znaleźć na wszystkich banknotach. Terytorium

Tonga dzieli się na trzy główne grupy wysp. Najbardziej

cywilizowana jest oczywiście południowa wyspa Tongatapu - ta, na której leżą stolica królestwa -

Nuku'alofa i międzynarodowy port lotniczy. Tongijczycy

są sympatyczni, choć początkowo okazują cudzoziemcom pewną

rezerwę. Król i jego poddani są tradycjonalistami, co ma wpływ na

wiele przejawów codziennego życia. Stroje Tongijczyków to

mieszanka nowoczesności i tradycji. Zarówno kobiety jak

i mężczyźni ubierają (szczególnie wtedy gdy występują oficjalnie)

rodzaj zawiniętej wokół bioder spódnicy, wykonanej z roślinnej

plecionki. Spódnica podtrzymywana jest skórzanym pasem i czasem,

dodatkowo, zdobiona pękami sznurków i włókien. Ponieważ tutejsza młodzież bardzo szybko się

amerykanizuje Król przykazał, aby uczniowie szkół średnich w charakterze mundurków nosili

spódniczki. Tak się też stało. Przybędziemy na Tonga w optymalnym

okresie – podczas wiosny, trwającej od maja do października. Lato

(od listopada do kwietnia), to sezon cyklonów, wielkiej wilgotności

powietrza i obfitych deszczy. Najważniejszym świętem narodowym

Tonga są urodziny króla Taufa'ahau Tupou IV (4 lipca), zbiegające się

w czasie z festiwalem Heilala (nazwa kwiatu - narodowego symbolu

Tonga). Po ulicach miast przystrojonych kwietnymi girlandami

maszerują wówczas kolorowe pochody, odbywają się dziesiątki koncertów i pokazów tanecznych.

Tygodniową zabawę wieńczy procesja z lampionami na wybrzeże

i pokaz sztucznych ogni. We wrześniu natomiast, do Tonga

zjeżdżają się wędkarze z całego świata, na słynne zawody

w poławianiu tuńczyka, a na początku października wielką atrakcją

jest Miss Galaxy Pageant, czyli

wybory najpiękniejszej (uwaga,

o tytuł walczą przebrani mężczyźni

lub transwestyci). Gdy zapada zmrok turyści mogą podziwiać "Island

Night" - występy folklorystyczne na skraju plaży, gdzie młodzież

i dzieci tańczą przy dźwięku gitar. Odbywają się też degustacje

miejscowych smakołyków przygotowanych w ziemnym piecu. Wśród

potraw króluje pieczone prosię oraz owoce morza, papaja na słodko w połówce kokosa, owoce

chlebowca i maniok. Popija się mleko ze świeżo otwartych kokosów. Wody otaczające Tonga,

są regularnie odwiedzane przez wieloryby, które potrafią wpłynąć nawet pomiędzy jachty stojące na

kotwicowisku. Tonga będzie portem wyokrętowania dla załogi Etapu 4, co nastąpi w piątek,

12.09.2014r.


***Na marginesie należy wtrącić

uwagę, dość istotną z punktu widzenia

logistyki wyprawy. W okolicach

archipelagów Samoa, Tonga i Niue

przebiega międzynarodowa linia zmiany

daty. Poruszając się w kierunku

zachodnim, w pewnym momencie

„zgubimy jeden dzień”, przechodząc

skokowo np. z piątku w niedzielę (np.

lecąc z Tahiti do Auckland lub płynąc trasą

Tahiti-Samoa i Niue-Tonga). Poruszając się

z zachodu na wschód (np. lecąc z Auckland

na Tahiti lub płynąc z Samoa do Niue)

„zarobimy jeden dzień”. Ponieważ, dla

utrudnienia, linia ta nie jest prosta lecz

zębata, powstaje niezły zamęt,

wymagający zwrócenia szczególnej uwagi

przy rezerwacji biletów lotniczych na

doloty i powroty z lotnisk znajdujących się w tej strefie (dotyczy to Etapów od 2 do 4), aby uniknąć

sytuacji, że samolot, na który mieliśmy wykupiony bilet „odleciał jutro”, albo dopiero

„przyleci wczoraj”. Jakby tego było mało dochodzi jeszcze problem stosowania/lub nie czasu letniego (DST)… a to już

wymaga sprawdzenia, w każdym przypadku.

Strefy czasowe spotykane na trasie wyprawy:

Chile (UTC-4) , Tahiti (UTC-10), Samoa (UTC+13), NIUE (UTC -11), Tonga (UTC +13) FIJI (UTC +12), Vanuatu (UTC +11), Nowa Kaledonia (UTC +10), Auckland (UTC +12), Sydney (UTC +10)

Etap 5 – Tonga – Fiji

Etap 5, w którym do pokonania jest jedynie ok. 500 mil, będzie nastawiony na relaks

i poznawanie kultur Tonga i Fiji, przewidziano w nim

bowiem łącznie ok. 9 dni na eksplorację tych dwóch

archipelagów. Zaokrętowanie załogi Etapu 5, która

przyleci na Tonga z Auckland przewidujemy 15 września

2014. Po rozlokowaniu się na jachcie i zapoznaniu z jego

najważniejszymi elementami oraz podstawowymi

zasadami bezpieczeństwa, przeznaczamy 4, pełne wrażeń

dni, na eksplorację wód i wysp archipelagu Tonga. Czas

ten możemy wykorzystać na trekkingi po wyspie

Tongatapu lub nurkowanie wśród raf koralowych, albo popłynąć na wyspę Vava'u, należącą do

północnej grupy archipelagu Tonga, składającej się z kilkudziesięciu różnej wielkości wysepek

o zróżnicowanym krajobrazie, z malowniczymi plażami, gdzie spotyka się więcej przejawów

tradycyjnego stylu życia. Ok. 19 września opuścimy królestwo Tonga, wyruszając w kierunku Fiji.


od północy graniczy z Wallis i Futuną oraz Tuvalu, od zachodu z Vanuatu i Nową Kaledonią, od

południa z Nową Zelandią, a od wschodu z Tonga. Wyspy wchodzące w skład kraju są pozostałością

zatopionego kontynentu. Wznoszą się na nich wygasłe

wulkany (najwyższy ze szczytów osiąga wysokość 1322 m

n.p.m). Obszar całego kraju jest bardzo aktywny

sejsmicznie. Fidżi jest jednym z najlepiej rozwiniętych

państw Oceanii. Pełni rolę centrum komunikacyjnego

i administracyjnego, nękane jest jednak przez

wewnętrzne konflikty etniczne, szczególnie silne między

rdzenną ludnością fidżyjską pochodzenia melanezyjskiego

(51%), a ludnością pochodzenia hinduskiego (43%).

Archipelag Fidżi leży w podrównikowej strefie

klimatycznej, co oznacza, że najlepsze warunki do jego

odwiedzenia panują w czasie miejscowej "zimy", czyli

w okresie między majem, a październikiem. Temperatura jest wówczas nieco niższa, jest mniej

wilgotno i duszno a deszcz nie pada zbyt często.

We wrześniu, kiedy zamierzamy odwiedzić Fiji, odbywać

się tam będzie Festiwal Cukru, zaś na początku

października Fidżyjczycy świętują Dzień Niepodległości.

Do największych i wartych odwiedzenia atrakcji

turystycznych w stolicy Fiji – Suva należą: Fiji Museum

(ze wspaniałą kolekcją fidżyjskiej sztuki i przedmiotami

codziennego użytku, np. widelcami kanibali oraz

oryginalnymi pamiątkami z okrętu "Bounty"), Albert Park

i ogród botaniczny Thurston Gardens; Sri Siva Subramaniya Temple w Nadi - największą hinduską

świątynię na Fidżi; Pacific Harbour - pokazy chodzenia po

rozżarzonych węglach (wtorek, sobota o 11.00) lub

regionalne tańce (pozostałe dni tygodnia o tej samej

porze); Levuki na wyspie Ovalau - pierwsza stolica Fidżii.

Oczywiście nie wolno zapomnieć o nurkowaniu, w okolicach

małych wysepek, z rajskimi plażami, np. w grupach

Mamanuca lub Yasawa. W niedziele warto odwiedzić

miejskie targowisko. Ciekawostką a jednocześnie ważnym

elementem kulturowym, na który należy zwracać uwagę jest

konieczność uzyskania zgody wodzów, na każde naruszenie

ich terytorium. Dotyczy to w szczególności kotwiczenia przy

wyspach, łowienia ryb, lądowania na brzegu, czy odwiedzin

w tubylczych wioskach. Każde z tych zdarzeń musi być

poprzedzone wizytą u Wodza, przedstawieniem się,

wręczeniem upominku, którym jest zwyczajowo ok. 1-2 kg

korzeni kava i prośba o wyrażenie zgody. Procedurę tę

opisują wszystkie miejscowe przewodniki a także oficjalne

informatory dla żeglarzy. Prosi się w nich również o nie wręczanie wodzom alkoholu, gdyż może to

zostać uznane za zniewagę. Etap 5 zakończy się w dniu 29 września. Załoga wyruszy w podróż

powrotną do Kraju via Auckland (lub Sydney).


Etap 6 – Fiji - Vanuatu Etap 6, w którym do pokonania jest jedynie ok. 500 mil, nastawiony będzie na relaks

i poznawanie kultur wyspiarskich Fiji i Vanuatu, przewidziano w nim bowiem łącznie ok. 10 dni na

eksplorację tych dwóch archipelagów. Zaokrętowanie załogi Etapu 6, przewidujemy 1.10.2014.

Po rozlokowaniu się na jachcie i zapoznaniu z jego najważniejszymi elementami

oraz podstawowymi zasadami bezpieczeństwa, przeznaczamy 5 pełnych wrażeń dni na eksplorację

wód i wysp archipelagu (opis Fiji w etapie 5). W dniu 6 października opuścimymy Fiji, ruszając

w kierunku oddalonego o ok. 520 mil archipelagu Vanuatu, nazywanego ostatnim dziewiczym

archipelagiem na ziemi. Przed nami około 4 dni żeglugi po jednych z najbardziej „najeżonych” rafami

koralowymi wodach świata. jest niezależną republiką, w której najwyższa władza

należy do narodu i sprawowana jest przez jednoizbowy parlament. Położona jest na 83 wyspach

archipelagu znanego jako Nowe Hebrydy, należącego do Melanezji, w strefie klimatycznej

podrównikowej. Charakteryzuje się górzystym krajobrazem i licznymi czynnymi wulkanami.

Ciekawostką jest fakt, że mieszkańcy Vanuatu, w liczbie 180 tysięcy, posługują się ponad 100

językami, wśród których największą popularność zdobył język bislama - oryginalna mieszanka

angielskiego, chińskiego i dialektów melanezyjskich. Trudnią się oni głównie uprawą palmy

kokosowej, kakaowca, kawy, bananów i kopry a także rybołówstwem. Mimo pozytywnych zmian

gospodarczych Vanuatu uzależnione jest od pomocy (dotacji) innych krajów – w tym głównie Australii

i UE. Port Vila – stolica kraju jest jednym z tzw. „rajów podatkowych”. Kraj jest biedny i poza opłatami

za udostępnianie swojej morskiej strefy ekonomicznej dla połowów ma nie wiele przychodów.

Władze postrzegają turystykę jako szansę rozwoju ekonomicznego. Stolicę Vanuatu zamieszkuje

zaledwie kilkanaście tysięcy mieszkańców. Turysta szukający

zabytków architektury nie znajdzie ich. Wyspy mają do

zaoferowania co innego: rzadko spotykany w świecie folklor oraz

szmaragdowo-błękitne morze i osobliwości przyrody. Wszędzie

trzeba się liczyć z miejscowymi obyczajami plemiennymi, które

wymagają, aby przed wejściem

na czyjeś terytorium np. do wioski, na

plażę czy nawet zakotwiczenie w pobliżu wyspy, prosić właściciela o

zezwolenie. Czasami wiąże się to z drobną opłatą, czasem z koniecznością

podarowania wodzowi 1-2 kg korzeni kava, ale z odmową raczej się nie

spotyka. Opinią najciekawszej wyspy archipelagu cieszy się Tanna, gdzie

absolutnie niezwykłą atrakcją kulturową jest wizyta w tzw. custom village

czyli tradycyjnej wiosce, z prostokątnymi chatami o ścianach plecionych

z bambusa, gdzie czas stanął w miejscu a półnadzy mieszkańcy żyją

zgodnie z tradycjami odziedziczonymi po

przodkach, sięgającymi czasu

kanibalizmu. Wioska jest prawie samowystarczalna i rządzi się

swoimi, nie zmienionymi od wieków prawami, obywając się bez

elektryczności, telewizji i telefonu.

Największą atrakcją przyrodniczą Tanny jest wulkan Yasur,

określany w przewodnikach jako "najbardziej dostępny, czynny

wulkan świata". Pięciodniowa eksploracja Vanuatu powinna dostarczyć niezapomnianych wrażeń.

Wyokrętowanie załogi etapu 6 nastąpi w Port Vila w dniu 15 października 2014r.


Etap 7 – Vanuatu - Sydney Zaokrętowanie załogi Etapu 7, przewidziane jest na piątek, 17 października 2014, w Port Vila (Vanuatu). Po rozlokowaniu się na jachcie i zapoznaniu z jego najważniejszymi elementami oraz podstawowymi zasadami bezpieczeństwa, przeznaczymy 4, pełne wrażeń dni, na eksplorację wód i wysp archipelagu Nowych Hebrydów, czyli

Vanuatu (opis w opisie Etapu 6). Vanuatu opuścimy 21 października, kierując się w stronę oddalonej o ok 300 mil Nowej Kaledonii i jej stolicy – Noumea, którą osiągniemy ok. 23.10.2014r. Tu dygresja – etapy nr 4,5,6 i 7 zostały zaplanowane tak, aby można było dokonywać kombinacji, w zależności od zainteresowań i możliwości czasowych ich uczestników. Możliwy jest zatem,

teoretycznie, udział w części etapów, lub ich łączenie, w dogodny sposób.

Noumea, nazywana Paryżem Pacyfiku, jest stolicą , będącej, podobnie jak Polinezja, zamorskim terytorium Francji. Krajobraz Nowej Kaledonii jest górzysty i pełen zieleni a przewodniki zachwalają ją jako piękną, pustą, bezpieczną i wartą odwiedzenia tropikalną wyspę. Na wyspie panuje klimat subtropikalny z dwiema wyodrębnionymi porami: suchą i relatywnie chłodniejszą od maja do października oraz gorącą i wilgotną, z licznymi deszczami i cyklonami od listopada do kwietnia. Ciekawostką kulturową jest to, że w wioskach rdzennej ludności Nowej Kaledonii (Kanaków) spotyka się często tradycyjne, kryte strzechą chatach, budowane na planie koła. Środkowa część północnego wybrzeża znana jest z malowniczych form skalnych zaś z gór, które na północy wyspy piętrzą się prawie nad samym morskim brzegiem, spadają liczne kaskady wody. Wyspy otoczone są licznymi lagunami, z pustymi, piaszczystymi plażami, ocienionymi palmami i tropikalną roślinnością. Pod palmami leżą kokosy, których nikt nie zbiera. Przejrzysta woda zachęca do kąpieli i nurkowania. Tak można sobie wyobrazić raj. Nawiasem mówiąc będzie to kolejny już raj na trasie naszej wyprawy. Na podziwianie uroków Nowej Kaledonii pozostawimy sobie 4 dni. Ok. 27.10.2014 ruszamy w kierunku Australii. Naszym celem jest oddalone o ok. 1100 mil Sydney, które zamierzamy osiągnąć ok. 4.11.2014.

, jest stolicą stanu Nowa Południowa Walia

i największym miastem Australii. O Australii i Sydney można by

mówić w nieskończoność ale większość z nas wie o nich bardzo

dużo. Któż nie zna sylwetek słynnego Harbour Bridge, Budynku

Opery czy Uluru - Świętej Góry Aborygenów. Australia i Sydney to

raj dla żeglarzy a żeglarstwo uprawia się tutaj niemal przez

okrągły rok. To stąd wchodzą jachty do prestiżowych regat

Sydney-Hobart. To o Sydney mówi się, że jest w nim więcej jachtów niż samochodów. W Sydney

zakończymy naszą wyprawę, wcześniej przeznaczając ok. 3 dni na zwiedzanie miasta i okolic. W dniu

7 listopada nastąpi wyokrętowanie załogi. Jacht zostanie poddany zabiegom przygotowującym go do

czekającego go kolejnego, niezwykłego wyzwania … ale to już zupełnie inna historia…

POPŁYŃCIE Z NAMI !!! BĘDZIE ŚWIETNIE !!! [JG].

P.S. Pilnujmy marzeń !

PACIFIC 2014 ... Wyprawa Śladami Jamesa Cooka

Documents