BIK 2/2015

luty

20

15

Felietony: Walczak, Andrzejewski, Pruss, Siwiec

Muzyczna Bydgoszcz 2014Paweł Wodziński: Jesteśmy w momencie, w którym

powinniśmy obszar naszych zainteresowań rozszerzyć maksymalnie

Justyna Gongała i Hanna Strychalska o sztuce

WiMBP:spotkanie z Joanną

Bator

luty

201

5

nr 2 (458) ROK XLIISSN 1232-4450

INDEX 38139xegzemplarz

bezpłatny

Honey Trap

John Porter

p r e m i e r a n o w e j p ł y t y

14 lutego 2015, godz. 20.00 bilety 30 zł (przedsprzedaż), 40 zł (w dniu koncertu)

ul. Marcinkowskiego 12

Redak toR Nac zelNy

na początek

B I K w inte r n e ci e : www.bik.bydgoszcz.plwww.issuu.com/bik_

www.facebook.com/bik.bydgoszcz

Prenumerata jest realizowana przez RUCH S.A.: Zamówienia na prenu-meratę można składać bezpośrednio na stronie www.prenumerata.ruch.com.pl. Ewentualne pytania prosimy kierować na adres e-mail: [email protected] lub kontaktując się z Centrum Obsługi Klienta „RUCH”: tel. 226 937 000 lub 801  800  803 (w dni robocze w godz. 7.00-17.00, koszt połączenia wg taryfy operatora).

Przedstawiamy Państwu nowego dyrektora Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Owszem, ktoś mógłby uznać, że jesteśmy w tym przedstawieniu nieco spóźnieni. Że już mogliśmy go poznać, że już – jak się to mówi – dał się w Bydgoszczy poznać. Że sami już przecież o kolejnych premierach pisaliśmy.

Opóźnienie to jednak kontrolowane. Po pierwsze, w całym długim okresie kadencji nowej dyrekcji te kilka miesięcy stanowi czas stosunkowo krótki. Po drugie, wczesne zapowiedzi progra-mowe są już dzisiaj weryfikowalne, możemy obserwować ich skutki, sceniczne efekty ich realizacji.

W „BIK-u” z lutego 1999 roku, dokładnie – w odredakcyjnym wstępniaku, utyskiwano czy tylko z żalem konstatowano, że od dwóch lat nie wręcza się już Złotych Wawrzynów Grzymały, który-mi – jak się tam pisze – „laurami” uhonorowano „wielu znamie-nitych luminarzy sztuki aktorskiej”. Obiecywano też powrócić do tematu; czy tak się stało, nie wiem – nie ma to zresztą żadnego znaczenia. Nie ma tym bardziej żadnego znaczenia, że obecna filozofia działania bydgoskiego teatru jest zupełnie obca temu myśleniu o teatrze. Myśleniu, ale też i retoryce: laury i luminarze to słowa z innego słownika.

Teatr bydgoski ciekawi, bo jest sceną w trakcie zmiany: witamy wciąż nowych aktorów, uczestniczymy w eksperymencie, który obejmuje o wiele więcej niż zmiany w treści czy formie spektakli. I ta przygoda, bo to przecież przede wszystkim przygoda – jest niezwykle fascynująca.

2 | | luty 2015

wydawca: Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy

dyrektorka: Marzena Matowska85-056 Bydgoszcz, ul. Marcinkowskiego 12

e-mail: [email protected]

redaktor naczelny: Michał Tabaczyń[email protected]

redakcja: Szymon Andrzejewski, Kuba Ignasiak, Adam Gajewski,

Monika Grabarek korekta: Emilia Walczak

skład, opracowanie graficzne: Bogdan Prus projekt winiety: ZbyZiel

redakcja:tel. 523 255 553

[email protected] ul. Marcinkowskiego 12

druk i oprawa: Polraster

BIK w sieciwww.bik.bydgoszcz.pl

www.facebook.com/bik.bydgoszczwww.issuu.com/bik_

Redakcja nie zwraca materiałów niezamówio-nych i zastrzega sobie prawo do dokonywania

skrótów oraz zmiany tytułów. Nie ponosi odpo-wiedzialności za treść programów placówek

kulturalnych oraz materiałów informacyjnych i graficznych. Reklamodawcy ponoszą pełną odpowiedzialność za skutki prawne wynikłe z opublikowania dostarczonych przez siebie

materiałów. Opinie prezentowane przez autorów nie zawsze są zgodne ze stanowiskiem

redakcji i wydawcy.

BIK 2/2015 (458)Rok XLI, nakład 2000 egz.

dystrybucja: częściowo bezpłatny

s p i s t r e ś c i

Na okładce: Paweł Wodziński, dyrektor Teatru Polskiego w Bydgoszczy, fot. Dariusz Gackowski

Na początek, Michał Tabaczyński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1Zbrodnie na tle zimowym, Emilia Walczak . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3Poszerzanie pola widzenia, rozmowa z Pawłem Wodzińskim. . . . . . . . . . . . . . . . . 4Przemyślana, bezbłędna, wspaniała gra brył w świetle, Justyna Gongała . . . . 10Muzyczna Bydgoszcz 2014, Kuba Ignasiak . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12Ćśśśśś…, Szymon Andrzejewski, przez rude okulary (20) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16Wiatr od morza, Bartłomiej Siwiec, Zugzwang (24) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17Emanacja, Hanna Strychalska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18Zdzisław Pruss, Bydgoski insynuator kulturalny (129) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21

Adresy bydgoskich instytucji kultury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

W y d a r z e n I aFilharmonia Pomorska im. I.J. Paderewskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24Opera Nova w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26Akademia Muzyczna w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28Toruńska Orkiestra Symfoniczna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29Towarzystwo Polski-Austriackie w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29Teatr Polski w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34Galeria Miejska bwa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36Galeria Kantorek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38Galeria Wieży Ciśnień . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39Club 40 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42Bydgoska Poradnia Sztuki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43Akademicka Przestrzeń Kulturalna WSG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44Impresariat Artystyczny ADRIA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46Biblioteka Główna UKW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48Pałac Młodzieży . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50Dom Edukacyjno-Kulturalny „REGNUM” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52Dom Kultury ORION BSM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53Impresariat Artystyczny ITD . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53Dom Kultury MODRACZEK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54Klub ARKA BSM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57Klub „Odnowa” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58Miejskie Centrum Kultury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59Kino Orzeł . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66Galeria Wspólna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

Zbrodnie na tle zimowym

luty 2015 | | 3

Jak się okazuje, posągi w tym naszym polskim i jemu podobnych krajach upadają nie tylko wraz z upadkiem reżimów i systemów politycznych. Czasem upadają, tu-dzież spadają ot, tak sobie, z dnia na dzień, z minuty na minutę – jak na przykład owa ornamentacyjna niemała figura przedstawiająca anioła, która 19 stycznia 1934 roku z wysokości dwudziestu metrów spadła z history-zująco modernistycznej kamienicy restauratora Carla Meinhardta na trotuar przy ulicy Gdańskiej 27 w Byd-goszczy, raniąc trzy osoby, z których dwie zmarły niedłu-go po przewiezieniu do szpitala, a jedna, ucieknąwszy zszokowana z miejsca zdarzenia taksówką, za-ginęła bez wieści. Podejrzewać jednak można, że i ona wypadku raczej nie przeżyła.

Dzisiaj w kamienicy przy ulicy Gdańskiej 27 mieści się między innymi redakcja „Gazety Wybor-czej”, w której od bez mała ośmiu lat pracuję w charakterze tak taj-nym, że już nic więcej na ten temat nie mogę napisać.

Lecz gdyby dobrze wychylić się z balkonu naszego agorowego wydawnictwa (czego powodowa-na lękiem wysokości bynajmniej nigdy nie czynię, lecz co jest przecież jak najbardziej możliwe), można by chyba z lewej strony, po przeciwle-głej stronie ulicy, vis-à-vis Rossmanna umiejscowionego za nieśmiertelnym Rywalem, dostrzec dawną kamienicę niejakiego Maxa Rosenthala (ulica Gdańska 42 – dawniej Adolf-Hitler-Straße 42), w której w latach 1940-1942 funk-cjonował pierwszy na ziemiach polskich oddział nazistow-skiego Lebensbornu, czyli jeden z zakładów eugenicznej hodowli nordyckiej rasy „nadludzi” poprzez odpowiednią selekcję kobiet i mężczyzn przeznaczonych do rozmnaża-nia… Później takowe „Źródła Życia” powstały jeszcze w podłódzkim Helenówku (obecnie nieurzędowe osiedle Łodzi), w Otwocku, Połczynie-Zdroju, Smoszewie koło Krotoszyna oraz w Krakowie.

Dziś pod wspomnianym bydgoskim adresem mieści się między innymi hostel, którego właściciele raczej nie chwa-

lą się swoim gościom niechlubną historią budynku. O ile oczywiście w ogóle ją znają.

Jeśli już jesteśmy przy nazistowskich eksperymentato-rach na niczemu niewinnych istotach ludzkich, równie ha-niebną i przyprawiającą o gęsią skórkę historię skrywają też stare mury Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. dra An-toniego Jurasza na bydgoskich Bielawach, dawniej Dr. Sta-emmler Krankenhaus. Otóż pewien, młody i przystojny, jak podają źródła, lekarz imieniem i nazwiskiem Otto Le-ichnitz – syn rzeźnika (cóż za niepokojący, psychopatyczny

wręcz chichot losu!) urodzone-go w podostromeckiej (choć być może, biorąc pod wzgląd ukształtowanie terenu, jednak „nadostromeckiej”?) Mozgo-winie i mającego niegdyś swój zakład przy ulicy Grunwaldzkiej 121 – jako pracownik szpitala Siegfrieda Staemmlera dopuścił się najpewniej w miesiącach styczniu i  lutym 1944 roku kilku zabiegów tak zwanej Sterilisierung – to jest sterylizacji – Romów (wówczas powiedziano by: Cyga-nów) – uznając ich za „podludzi” bez prawa do zachowania ciągło-ści swojej „nieczystej” rasy…

Później, wśród powojennej zawieruchy i chaotycznych jak lot muszy ludzkich migracji, ślad po synu rzeźnika zagi-nął; Otto Leichnitz nigdy nie został ukarany za swoją nazi-stowską zbrodniczą działalność. Pozostała po nim jedynie napisana za czasów służby w bielawskim szpitalu książka pod jakże pasjonującym tytułem: Stare i nowe metody lecze-nia ciężko gojących się ran, w tym owrzodzeń podudzia.

Wnioski? Myślę sobie, że naszym – nas, żyjących – obo-wiązkiem jest nie dopuszczać do tego, aby takież sromot-ne historie kiedykolwiek się powtórzyły; nie powinniśmy olewatorsko machać ręką na to, że ktoś źle dobiera ce-mentowy klajster, jeśli już o tym wiemy, ani też przymykać oka (ni ucha) na to, że gdzieś, w jakimś miejscu na Ziemi, ktoś inny roi sobie, iż jedni ludzie są lepsi od drugich.

Co można zrobić, spytają zapewne sceptycy. Można na przykład o tym napisać.

Emilia Walczak

Zbrodnie na tle zimowym

Zbrodnie na tle zimowym f e l i e t o n

Oto dawna kamienica niejakiego Maxa Rosenthala, w której w latach 1940-1942 funkcjonował pierwszy na ziemiach polskich oddział nazistowskiego Lebensbornu, czyli jeden z zakładów eugenicznej hodowli nordyckiej rasy „nadludzi” poprzez odpowiednią selekcję kobiet i mężczyzn przeznaczonych do rozmnażania…

4 | | luty 2015

Fot.

Dar

iusz

Gac

kow

ski

Będzie w Teatrze Polskim rewolucja czy konty-nuacja działań Pawła Łysaka?

Będzie jedno i drugie. Nie umiałbym powiedzieć, że będzie tylko rewolucja albo tylko kontynuacja, dlatego, że w dotychczasowej linii Teatru Polskiego widzę bardzo wiele elementów, także kilka spektakli, które uważam za niezwykle wartościowe i cenne. Sposób funkcjonowania teatru, wypracowane procedury pod wieloma względami są imponujące i nie należy tego burzyć. Ale z oczywistych względów musi nastąpić zmiana, bo ja nie jestem Pawłem Łysakiem i inaczej myślę o teatrze, w inny sposób też for-mułuję cele dla teatru i dla siebie. Również dla współpra-cowników. A więc jednocześnie chciałbym zachować wiele wartościowych rzeczy, które udało się przez te ostatnie – chyba – osiem lat, za dyrekcji Pawła Łysaka, wprowadzić, i równie dużo rzeczy zmienić, ponieważ wydaje mi się, że Teatr Polski w Bydgoszczy potrzebuje tej zmiany, i nie mam na myśli jedynie korekty programowej. Chcę zmienić także

wygląd budynku, sposób działania teatru, komunikowa-nia się z widzami.

Razem ze swoim zastępcą Bartkiem Frącko-wiakiem chcą panowie zapoczątkować teatr otwarty dla ludzi, nie tylko w takim dosłow-nym sensie, ale też, jeżeli chodzi o cały pro-gram, założenia teatru – przykładem jest debata na temat nowej formuły Festiwalu Prapremier – panowie zaprosili na nią miesz-kańców Bydgoszczy. Nie boją się panowie tej zmiany?

Jeśli publicznie odnosimy się do demokratycznych wartości, mówimy o otwarciu instytucji, to nie chcemy imitować tych działań, tylko naprawdę otworzyć teatr i starać się rozmawiać. Bardzo mnie interesuje to, w jaki sposób mieszkańcy Bydgoszczy czy bydgoska publiczność teatralna odbiera czy odbierała Festiwal Prapremier, jaki

POSZERZANIE

Z Pawłem Wodzińskim, dyrektorem Teatru Polskiego w Bydgoszczy rozmawiają redaktorzy i słuchacze Radia Kultura

t e a t r

luty 2015 | | 5

zie debata będzie służyć temu, by przedyskutować nasze pomysły, poddać je weryfikacji, skonfrontować z oczeki-waniami publiczności.

Nie uwierzą państwo – w Polsce istnieje ponad 400 festiwali teatralnych, z tego ponad 100 to są festiwale teatru profesjonalnego czy repertuarowego – jakkolwiek by to zjawisko nazwać. Zapewne jesteśmy rekordzistami Europy w tej dziedzinie. Po ’89 roku, a zwłaszcza w latach 90. i później bardzo wiele miast, bardzo wiele samorzą-dów zapragnęło stworzyć własny festiwal, w ten sposób powstała ta niebywała, nieprawdopodobna wręcz sieć, która się z roku na rok powiększa i która stała się kon-kurencją dla teatrów repertuarowych. Dużo ciekawsze wydaje się – czy wydawało się do niedawna – tworzenie nowych festiwali niż codzienne działanie instytucji. Ale fe-stiwale są drogie. Koszt Festiwalu Prapremier – zależy to oczywiście od dodatkowych środków – wynosi od 600 do 800 tys. zł. To jest mniej więcej tyle, ile Teatr Polski wydaje

POLA WIDZENIAma czy miała stosunek do tego wydarzenia. Nie śledziłem poprzednich edycji tak wnikliwie, by mieć jakąś grun-towną wiedzę na temat tego, jak festiwal funkcjonował. Natomiast z wielu miejsc słyszę, że festiwal przeżywa kryzys, że potrzebna jest zmiana jego założeń, że formuła, z którą mieliśmy do czynienia do niedawna, się wyczer-pała. Oczywiście mam swoje pomysły, wiem, do czego mógłby ten festiwal się przysłużyć, w jaki sposób należa-łoby skonstruować ciekawy program, natomiast bardzo chętnie skonfrontowałbym te pomysły z oczekiwaniami publiczności.

Termin debaty [odbyła się 8.11.2014 – red.] też nie jest przypadkowy – pierwszy szkic programowy musimy przygotować do końca listopada, wtedy upływa termin składania wniosków do Ministerstwa Kultury o dotację na przyszły rok, więc chcielibyśmy go sporządzić w sposób racjonalny, uwzględniając ciekawe pomysły, które być może w trakcie tej debaty się pojawią. W najgorszym ra-

t e a t r

6 | | luty 2015

na premiery w sezonie. Możemy mieć więc za te pienią-dze albo tygodniowe święto teatru, albo 6 premier. No, powiedzmy, 5 premier. Gdybyśmy nie organizowali Festi-walu Prapremier, bylibyśmy w stanie wystawić 11 premier w sezonie. Nie mówię oczywiście, że trzeba wszystkie fe-stiwale od razu likwidować, ale jedno z pytań, które sobie zadajemy w środowisku teatralnym, brzmi: co zrobić w sy-tuacji, gdy czasami nie wystarcza środków na produkcję nowych spektakli, a jednocześnie wydaje się dość dużo na festiwal, który stwarza, nieuzasadnione niczym, złudzenie potęgi, choć w istocie jej sytuacja wcale nie jest tak dobra.

Nasz teatr jest w stosunkowo niezłej sytuacji, miasto Bydgoszcz stara się dbać o Teatr Polski. Bardzo to doce-niam, uważam te starania za ewenement w skali kraju. Ale istnieją w Polsce teatry, np. teatr w Opolu, będący organizatorem słynnego festiwalu Klasyka Polska, które od kilku lat są zmuszane do oszczędności i cięć finan-sowych. Niedawno przeczytaliśmy informację, że teatr w Opolu musi zwalniać pracowników. Czy w takiej sytuacji powinno się dalej organizować festiwal teatralny, wydając kilkaset tysięcy złotych, czy też utrzymać zatrudnienie albo produkować nowe spektakle? To są współczesne dylema-ty dyrektora festiwalu i jednocześnie dyrektora instytucji.

A może warto pójść tropem festiwali muzycz-nych, które zdobywają sponsorów, zdobywają wielkie marki, jak chociażby Open’er?

Teatr nie ma tak wielkiej siły medialnej, jaką mają festi-wale muzyczne. W festiwalu Open’er biorą udział tysiące uczestników – widownia Teatru Polskiego w całym roku, całym sezonie, wynosi około 40 tys. widzów. To widow-nia jednego koncertu na Open’erze. Wydaje mi się też, że nie istnieją w Polsce jeszcze, a być może nigdy nie będą istnieć, firmy, korporacje, które byłyby zainteresowane poważnym finansowaniem teatru, który jest dziedziną niszową i funkcjonuje w innym segmencie kultury.

Poza tym ci sponsorzy mogliby za bardzo in-gerować w repertuar festiwalowy… Choć dobrym przykładem jest akurat OFF Festival, który zachowuje balans między niszowym line-upem Artura Rojka a tym, co proponują sponsorzy.

Zarówno mój poprzednik Paweł Łysak, jak również inni dyrektorzy teatrów naprawdę starają czy starali się być bardzo otwarci i zabiegali o rozmaite formy współ-pracy – ale one nie są wcale takie łatwe. Wydaje się też,

że oba sektory – sektor kultury i sektor biznesu – nie umieją ze sobą rozmawiać, mają inne oczekiwania wo-bec siebie. Gdy myślimy o tym, w jaki sposób można by otworzyć się na współpracę z tymi podmiotami, to jesteśmy pewni, że pierwszym krokiem powinno być spotkanie, rozmowa na temat tego, jak sobie obie strony wyobrażają taką współpracę.

Chodzi nam po głowie pomysł, bardzo chętnie o nim opowiem, który inaczej buduje relacje sponsorskie. To model działań, które kiedyś prowadziła firma Bloom-berg, finansując program tanich poniedziałkowych bile-tów w teatrze Royal Court w Londynie. Program nazywał się „Bloomberg’s Mondays”. Ceny biletów były minimal-ne – od kilku funtów do kilku pensów dosłownie. Mogli je kupić widzowie, których nie stać było na zakup biletów w normalnej cenie. Te redukcje były poważne – z kilku-dziesięciu, kilkunastu funtów do 1 funta. Raz w tygodniu, w poniedziałki, różnicę pomiędzy właściwą ceną biletu a tą zredukowaną pokrywała firma Bloomberg. To układ, w którym wszystkie strony były zadowolone. Teatr był za-dowolony, bowiem docierał do innych grup publiczności, ciekawej publiczności, której nie stać było na bilety. Fir-ma się cieszyła, bo w ramach swojej kampanii społecz-nej, realizowania założeń społecznej odpowiedzialności biznesu – tak to się fachowo nazywa – prezentowała się jako firma odpowiedzialna, jako firma rozumiejąca potrzeby publiczności. A publiczność była zadowolona z tego powodu, że mogła po niższych cenach kupić bilet. Bardzo chętnie namówiłbym jakąś dużą polską firmę, żeby w takie partnerstwo z teatrem weszła. Natomiast dużo gorzej wypadają projekty współpracy oparte na prostych pomysłach marketingowych, które w ogóle już nie działają: te logotypy na plakatach, w programach… To, powiedzmy sobie, jest… słabe.

Poza tym w przypadku sponsora tytularnego można wpakować się na niezłą minę… Co jeśli sponsorem byłby na przykład jakiś „Zbych--Pol” produkujący tanie wina – od tej pory mielibyśmy „Zbych-Pol Festiwal Prapremier”?

Rozumiem, że to żart z państwa strony. Pytanie po-ważne dotyczące Festiwalu brzmi: w jaki sposób dobrze i  uczciwie wydać pieniądze, przeznaczyć je nie tylko na jednorazowy event teatralny, ale także użyć ich na dłu-gotrwały program. To są pytania istotne, bo dotyczą odpowiedzialności teatru za kształtowanie nawyków uczestnictwa w kulturze… Czy potrzebny nam jest tydzień

t e a t r

luty 2015 | | 7

teatralnego święta, czy stały program, który teatr z wysił-kiem przez rok konstruuje?

Paweł Łysak kładł duży nacisk na kwestie toż-samości i lokalności – świadczy o tym m.in. spektakl Historie bydgoskie. Pan podkreśla potrzeby zwrócenia się ku problemom global-nym – czy wynika to z przekonania o wystar-czającym przepracowaniu tematów lokalnych, czy powody tego nowego, szerszego spojrzenia są zupełnie inne?

To kluczowe pytanie, gdy mówimy o programie TPB… Teatr Polski w ciągu ostatnich lat podjął wiele tematów lokalnych w rozmaitych kontekstach i w różnej formie. Zarówno za sprawą spektakli takich jak Historie bydgoskie czy Truskawkowa niedziela, ale także zdarzeń performatyw-nych, jak na przykład Kobiety do środka, czy Sunday Bloody Sunday, tematyka bydgoska była na scenie obecna, wiele tematów zostało podjętych; nie wiem, czy zostały one do końca przepracowane… Ja mam natomiast do projektów tożsamościowych pewien dystans – po pierwsze dlatego, że opowieści lokalne mają często więcej wspólnego z wy-twarzaniem lokalności niż z opisem, są najczęściej gestem artystycznym i politycznym jednocześnie, bywają też toż-samościową manipulacją. Poza tym czułbym się niezbyt wygodnie, gdybym – mieszkając przez większość swojego życia w Warszawie – przyjechał do Bydgoszczy i wyciąga-jąc z archiwum bydgoskiego rozmaite historie, decydował, które z nich są ważne, a które nie. Dużo bardziej by mnie interesowały własne opowieści, te, które bydgoszczanie uważają za ważne i które by chcieli sami opowiedzieć. To mogłyby być mikrohistorie, opowiadane własnym języ-kiem i we własny sposób.

Drugie zastrzeżenie pod adresem lokalności wiąże się z  tym – co stanowi poniekąd rdzeń naszego programu – że trudno w tej chwili wyizolować lokalność od tego, co się dzieje w świecie, od procesów globalnych. Żyje-my w rzeczywistości, która jest jednocześnie globalna i lokalna, nic na to niestety nie jesteśmy w stanie pora-dzić. Do niedawna można by było powiedzieć, że lokalny świat oglądamy na żywo, a globalny dociera do nas za pośrednictwem mediów, ale teraz obie rzeczywistości się wymieszały. Problemy lokalne poznajemy również za pomocą mediów, w tej samej formie, w jakiej pojawiają się informacje ze świata.

No i po trzecie, procesy, które zachodzą w Polsce, które my uważamy za lokalne, są odbiciem albo częścią więk-

szego, globalnego procesu. Jeśli koncentrujemy się na ich lokalnym wymiarze, to nie jesteśmy w stanie zauważyć, jak w istocie ten proces przebiega. Kryzys ekonomiczny jest tego najlepszym przykładem. Dotyczy Polski, ale roz-grywa się na całym świecie. Żeby zrozumieć nasze uwa-runkowania, musimy najpierw zrozumieć procesy dziejące się na całym świecie.

A więc nie odżegnuję od lokalności, tylko wolałbym, żeby ona wynikała z doświadczeń bydgoszczan, a nie z  moich – to po pierwsze. A po drugie – chciałbym postrzegać lokalność w kontekście zmian czy tendencji globalnych, bo bardzo często warunkują one nasze lo-kalne życie.

Stąd na początek sezonu premiera Afryki za-pewne?

Premiera ta była zaplanowana wcześniej, jeszcze przez Pawła Łysaka. Ale tak się szczęśliwie złożyło, że miał reży-serować ją Bartosz Frąckowiak, który jest moim bliskim współpracownikiem i został właśnie zastępcą dyrektora w TPB. Wydało się to nam naturalne, by zacząć sezon wła-śnie od Afryki. Poza wszystkim jest to bardzo ciekawy tekst, który na pierwszy rzut oka nie dotyczy wcale Polski. Doty-czy innego kontynentu. Na pierwszy rzut oka, oczywiście, bo twórcy spektaklu pokazują, w jaki sposób ta tematyka nas także dosięga. Teatr, poprzez rozmaite działania wo-kół tej premiery: debaty, projekcje filmowe, starał się przybliżyć te dość bliskie związki, których sobie często nie uświadamiamy. Jedna z uczestniczek debaty powiedziała – co mnie bardzo zaintrygowało – że pokazując Afrykę, odnosząc się do niej, my, Polacy, musimy się sami na nowo określić, musimy zdefiniować swoją pozycję.

Dla naszej tożsamości, która przez całe lata była two-rzona przez lokalność, jest to poważne wyzwanie. Afryka zmusza do innych pytań. Czy jesteśmy zachodnimi Euro-pejczykami i mamy mieć teraz taki sam stosunek do Afryki jak Anglicy, Francuzi, mimo że nie byliśmy nigdy koloni-zatorami Afryki? Czy jesteśmy bogatym społeczeństwem Zachodu, które przejmuje kolonialne wzorce od Europy? Czy też Afryka, jak chciał Ryszard Kapuściński, pod pewny-mi względami przypomina Polskę, kraj będący jednak na peryferiach zachodniego świata?

Trochę obawialiśmy się tego, jak zareaguje bydgoska publiczność na te tematy, mogło by się wydawać, tak dalekie, natomiast na poka-zach Afryki jak na razie jest pełna widownia.

t e a t r

8 | | luty 2015

Tak samo na debatę Dlaczego w Polsce powin-niśmy rozmawiać o Afryce? też przyszło sporo osób…Czy będzie pan kładł szczególny nacisk na postrzeganie świata z perspektywy naszego polskiego „ogródka”, czy też będą przeważać spojrzenia światowe, z innych regionów?

Polski teatr na przełomie lat 90. i nowego milenium był bardzo otwarty na nową europejską dramaturgię, na rozmaite prądy artystyczne, które potem zaowocowa-ły falą polskich tekstów i nowych spektakli. Ale później, gdzieś w połowie lat „dwutysięcznych”, nastąpił odwrót od zainteresowań międzynarodowych i powrót do naszej lokalności, rozważania kwestii tożsamości zbiorowej. Tym gestem ograniczyliśmy nasze pole widzenia do spraw lo-kalnych, do spraw polskich, spraw regionu.

Wydaje mi się jednak, że jesteśmy w momencie, w któ-rym powinniśmy obszar naszych zainteresowań rozszerzyć maksymalnie, także z tego powodu, że świat, w którym żyjemy, się skurczył. Jeździmy po całym świecie, do Polski przyjeżdżają ludzie z całego świata. Chcąc nie chcąc, jeste-śmy wpisani także w globalny kontekst migracyjny, choć może nie tak, jak kraje, do których napływają wielkie fale migracyjne.

Rozszerzenie pola widzenia jest konieczne, uwzględnia-jąc także perspektywę krajów Bliskiego Wschodu, Afryki, Ameryki Południowej, Azji. Pod pewnymi względami wy-daje się to w tym momencie dużo ciekawsze. Stąd na liście twórców, z którymi chcemy współpracować, pojawiają się nazwiska artystów z Libanu, Armenii, Serbii…

Jest Irlandia, która jest bardzo bliska pana ser-cu, patrząc chociażby na dorobek reżyserski.

Myśli pan o tym Yeatsie, którego zrobiłem w młodości… No tak. Nie wiem, czy jest bliska, natomiast na pewno jest nam kulturowo bliższa niż wiele innych krajów, z różnych powodów. W każdym razie pracujemy nad pewnym pro-jektem, koprodukcją, z jednym z irlandzkich teatrów.

I na razie jest to tajemnica?Dopóki nie mamy konkretów, póki pracujemy nad tym

projektem, wolałbym o tym nie mówić.

Od jakiegoś czasu pojawiają się głosy, że w TPB brakuje oferty dla szerokiej publiczności, a wyznaczony kierunek zmian pozwala podej-rzewać, że niektórzy widzowie nie doczekają

się spektakli na miarę swoich, bardziej trady-cyjnych, oczekiwań. Czy nie warto byłoby po-myśleć również i o nich?

Uważam, że warto i trzeba brać pod uwagę rozmaite oczekiwania. Zdaję sobie sprawę z tego, że TPB jest jedyną sceną w mieście, ale nie mam poczucia, że program, który przedstawiamy, jest hermetyczny czy wykluczający. Wyda-je mi się, że strasznie dużo wysiłku wkładamy w to, aby komunikować się z różnymi ludźmi, aby pokazać, że nasz program nie jest selektywny, że nie stwarzamy barier.

Nasze spektakle nie są artystowskie, nie są dowodami na próżność artystów. Na pewno spektakle, które pojawią się w repertuarze w ciągu najbliższych tygodni, miesięcy, takie nie są. Chcemy być komunikatywni, ale też staramy się myśleć twórczo. Teatr powinien być także miejscem twórczości, w którym pracują współcześni, ciekawi pol-scy artyści. Staramy się także reinterpretować teksty kla-syczne. Teatr Polski w ciągu ostatnich lat wykonał zresztą ogromną pracę nad rewizją polskiego kanonu, nad jego odświeżeniem, pokazując spektakle oparte na polskich i obcych tekstach klasycznych.

Nie traktuję naszego programu jako artystowskiego, hermetycznego, wręcz przeciwnie – on jest skierowany do widzów. Prosiłbym więc o zrozumienie zmiany, która się dokonała, wychylenie się w stronę teatru, który będzie włączać jak najszersze grupy ludzi w swoje działania.

Czy nie uważa pan, że wydarzenie takie jak Festiwal Prapremier jest impulsem dla wielu mieszkańców miasta do styczności z teatrem w ogóle?

Na pewno poprzez festiwal na teatr pada mocniejsze światło. To jest bezdyskusyjne i takie rzeczy na pewno trzeba brać pod uwagę. Festiwal Prapremier ma swoją historię, i to historię bardzo chwalebną. W bardzo krót-kim czasie wszedł do grupy liczących się festiwali, jest w pierwszej dziesiątce polskich festiwali teatralnych. Nie mówię, że chcę zlikwidować Prapremiery. Wiem, na czym polega wartość tego festiwalu i jakie znaczenie ma on dla miasta i teatru. Mówiąc wprost: dzięki festiwalowi TPB zajmuje inne miejsce na mapie teatralnej Polski. Nasz te-atr nie jest tylko jednym z 80 teatrów repertuarowych, ale jednym z 10, które tworzą życie festiwalowe, obok Łaźni Nowej w Krakowie, obok teatru w Opolu, Teatru Wybrze-że, czy Teatru Dramatycznego w Warszawie, który jest or-ganizatorem Warszawskich Spotkań Teatralnych. Pytamy więc o kierunek, w którym ten festiwal powinien iść, o ce-

t e a t r

luty 2015 | | 9

lowość koprodukcji, których premiery odbywałyby się na festiwalu, o międzynarodową formułę tego festiwalu.

W bydgoskim środowisku kulturalnym krą-żą różne propozycje: po pierwsze, włączenie tej międzynarodowej formuły, po drugie – albo skrócenie i skondensowanie festiwalu, albo rozciągnięcie go na przykład do dwóch tygodni. Którego scenariusza jest pan zwo-lennikiem?

Wydaje mi się, że bardzo ciekawym pomysłem, nad którym jeszcze pracujemy, jest umiędzynarodowienie formuły festiwalu. Choć wymaga to pewnych ograniczeń. Nie będzie nas stać na zapraszanie w najbliższej przyszło-ści wielkich teatrów repertuarowych z zagranicy. Budżet musiałby być 5-10-krotnie większy niż ten, którym teraz dysponujemy. A więc mamy na myśli mniejsze spektakle międzynarodowe, raczej eksperymentalne.

Myślimy raczej o skróceniu festiwalu i skondensowa-niu jego programu do tygodnia oraz zmianie jego formuły programowej. W ostatnich latach rozszerzeniu uległo samo znaczenie słowa „prapremiera”. Dziś pod tym termi-nem nie kryją się pierwsze wystawienia tekstu dramatu, ale też spektakle, które są oparte są na innej dramatur-gii: spektakle teatru dokumentalnego, spektakle tańca, przedstawienia zawieszone pomiędzy teatrem tradycyj-nym, dramatem, działaniami performatywnymi… Gdyby się pojawiła opera współczesna napisana na podstawie

współczesnego tekstu, też chętnie włączyłbym ją w pro-gram festiwalu. Można powiedzieć, że nie mamy dziś do czynienia z nową dramaturgią, ale z „nowymi dramatur-giami” – w liczbie mnogiej.

Panie dyrektorze, na koniec dwa słowa o Ther-midorze.

Thermidor to tytuł sztuki Stanisławy Przybyszewskiej, autorki, która powinna być znana w Bydgoszczy ze wzglę-du na wystawienie Sprawy Dantona. Thermidor jest następ-ną częścią trylogii Przybyszewskiej dotyczącej Rewolucji Francuskiej. O ile Sprawa Dantona traktowała o ostatnich dniach Dantona, o tyle Thermidor traktuje o ostatnich dniach Robespierre’a.

To niezwykle interesujący tekst, który w zasadzie jest fikcjonalizowanym, fabularyzowanym dokumentem po-kazującym przedostatnią noc Robespierre’a, a w zasadzie dziwną naradę, która odbywa się w pomieszczeniu tuż obok sali posiedzeń Konwentu Narodowego, podczas której uczestnicy decydują się obalić Komitet Ocalenia Pu-blicznego i władzę jakobińską. To jest wyjściowa sytuacja teatralna. Ale podobnie jak w Sprawie Dantona, istnieją obok siebie dwie przestrzenie – przestrzeń prywatna, w której ludzie dyskutują nieoficjalnie, oraz publiczna, po-lityczna, gdzie występują, gdzie wygłaszają przemówienia.

To, co wydaje mi się najciekawsze w tym całym pro-jekcie, to zainicjowanie debaty o demokracji, o demo-kratycznym społeczeństwie. Pada w tym tekście bowiem myśl dotycząca niemożliwości tworzenia demokratycznego społeczeństwa bez poszanowania zasady równości. My też zadajemy sobie to pytanie: czy można mówić o prawdziwej demokracji, jeśli w świecie panują głębokie nierówności. Ten temat wydał mi się jako reżyserowi, ale też jako dy-rektorowi teatru ciekawy i istotny, zwłaszcza gdy myśli się o wprowadzeniu do programu teatru sztuk, które dotyczą tematów społecznych czy tematów demokratycznego spo-łeczeństwa. A debata na temat demokracji bardzo mnie in-teresuje, zarówno na temat demokratyzowania instytucji, jak i kwestii społecznych. Myślę, że to też zadanie dla insty-tucji publicznych, jaką jest teatr. Zwiększanie uczestnictwa w kulturze, ale też myślenie o sobie, o  ludziach pracują-cych w teatrze, o publiczności – w sposób demokratyczny, bez żadnych dystynkcji, bez tworzenia podziałów.

Audycji „Kurtyna w górę” z udziałem dyrektora Teatru Polskiego w Bydgoszczy Pawła Wodziń-skiego odsłuchać można na stronie Radia Kultura: http://radiokultura.pl/

Paweł Wodziński, fot. Dariusz Gackowski

t e a t r

10 | | luty 2015

Weduty i panoramy współczesnych miast, portrety budynków i architek-tonicznych detali, a nawet projektów, które nigdy nie zaistniały. A wszyst-ko to w minimalistycznych obrazach o czystym rysunku. Bliższym szkicom architekta niż swobodnej malarskiej impresji. Obrazów, na których próż-no szukać śladów obecności człowieka i innych znamion życia. Architek-tura jest tu jak abstrakcyjna rzeźba: Przemyślana, bezbłędna, wspaniała gra brył w świetle. Tymi słowami Le Corbusiera można najtrafniej określić sposób widzenia architektury, któremu Maria Kiesner daje wyraz w swej wieloletniej twórczości malarskiej.Artystka odczuwa to, o czym pisał papież modernizmu: że architek-tura opiera się na plastycznych emocjach, których źródłem są jej podstawowe składniki. Przestrzen-ny układ brył, rozłożenie proporcji, kompozycja linii – te proste formy,

Justyna Gongała

Przemyślana, bezbłędna, wspaniała gra brył w świetle

które nasze oczy widzą, a umysł po-trafi zmierzyć, mogą poruszyć – czy to finezją, czy brutalnością, zgiełkiem lub spokojem, obojętnością bądź zaangażowaniem.(…) Architektonicz-ne emocje pojawiają się wtedy, gdy dzieło rozbrzmiewa w nas dźwiękami

świata, którego prawa uznajemy i po-dziwiamy.

XIX-wieczne zabudowania Huty Królewskiej na Śląsku, jej monumen-talne, przestrzenne hale oraz masyw-ne i wzbijające się ponad horyzont kominy musiały poruszać, bo ich wi-dok stał się tematem promującej mia-sto widokówki. Warszawska malarka odkryła takie pamiątki w jednym z  miejscowych antykwariatów, czy-niąc z nich jedno z pierwszych źródeł swych inspiracji.

Widok potężnej, surowej bryły z obrazu Kiesner, jej jasnego kontu-ru kontrastującego z ciemnym nie-bem wzbudza grozę. Emocje, które malarka wydobywa z tej, pozornie

Maria Kiesner, obraz cyklu: Dom Richtera, 2014

luty 2015 | | 11

p l a s t y k abanalnej, architektury, niosą ze sobą istotny kontekst. Kult techniki i en-tuzjastyczna, choć nie pozbawiona lęku wiara w potęgę dokonań czło-wieka to tchnienie nastroju z końca XIX stulecia.

Symbol spełnienia idących wraz z nowoczesnością obaw i nadziei ilustruje praca dyplomowa Kiesner – obraz pt. Nowy York: posępne wie-żowce Manhattanu bledną w mglistej poświacie, wątłe jak papierowe ma-kiety. Od ponurych kolorów obrazu bije smutek, samotność i rozczaro-wanie. To jedna z prac powstałych po doświadczeniach zamachu na World Trade Center, których artystka była naocznym świadkiem.

Miasto pokazało nam inną twarz. (…) A dzień przed zamachem z tarasu wido-kowego WTC spoglądaliśmy na rozcią-gający się po horyzont dywan ze świateł i  wydawało nam się, że mieszkańcy tej wspaniałej krainy to wielcy szczęściarze (M. Kiesner w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej” z dn. 8.10.2007).

Być może właśnie to doświad-czenie pozwoliło artystce dostrzec w  zupełnie nowym świetle architek-turę swego najbliższego, wcześniej niedocenianego otoczenia – szarych i nudnych warszawskich bloków, blaszanego Supersamu, pogardzane-go Stadionu Dziesięciolecia, a także wielu innych budynków ukrytych pod warstwą krzykliwych reklam, nietra-fionych renowacji i konserwatorskich zaniedbań.

Inaczej niż w rzeczywistości, na płótnach Kiesner budynki te stają się monumentalne, emanują szlachetną prostotą i wizjonerską energią. Tak jak na starych zdjęciach i widoków-kach, których autorzy zadbali o odpo-wiednie dla danej formy oświetlenie i kadr, artystka idealizuje architektu-rę, by dotrzeć do źródeł wpisanych w  nią emocji. Prozaiczne widoki Kiesner zmienia w odrealnione, nie-mal abstrakcyjne wizje. Architektura współgra w nich z przyrodą, ewoku-jąc swój unikalny, czysto plastyczny

rytm, a  niepokojące opustoszenie wyzwala oniryczny nastrój, pokrew-ny surrealistycznym pracom Giorgia de Chirico. Tak jak w przypadku jego dzieł, weduty Kiesner zdają się być personifikacją niewysłowionych, de-kadenckich nastrojów.

Artystka podkreśla, że często za malowanym przez nią budynkiem kryje się jakaś ludzka historia. Cza-sem jest to postać ulubionego archi-tekta, autora inspirującej fotografii bądź artystycznego mentora, czasem jest to cała grupa ludzi, którym bliski jest los architektonicznego dziedzic-twa. Kiesner znana jest z portretowa-nia socmodernistycznych zabytków, które niepostrzeżenie znikają z krajo-brazu polskich miast. W budynkach tych, choć wypaczone, to jednak czy-telne są corbusierowskie ideały – ta ponadczasowa modernistyczna myśl, po dziś dzień bliska twórcom wszel-kich dziedzin sztuki.

Malarka sama, wzorem moderni-stów, zbliża się ku temu, co stanowi

Prace z cyklu Dom Richtera można oglądać na wystawie

Atlas w Galerii Wspólnej

do 16 lutego.

o istocie uprawianej przez nią sztuki. Malując Dom Richtera, szuka co raz to nowych formalnych rozwiązań, skupiając się nie na kontekście, lecz samym akcie malowania. Zilustrowa-ny w kilkunastu kadrach dom z Atlasu Gerharda Richtera to swego rodzaju manifest.

Wiecie Państwo, co było świetne? – Zauważyć, że z tak banalnej, absurdalnej rzeczy jak zwykłe odmalowanie pocztów-ki może powstać obraz. I potem wolność malowania tego, co sprawia przyjem-ność. Jelenie, samoloty, królowie, sekre-tarki. Nie musieć już niczego odkrywać, zapomnieć wszystko, co kryje się pod sło-wami malarstwo, barwa, kompozycja, przestrzenność i wszystko co się wiedziało i myślało (Gerhard Richter).

Maria Kiesner, obraz cyklu: Dom Richtera, 2014

12 | | luty 2015

3moonboys – „NTZWNWG”To już szósty długogrający album „frimunów”. I po raz

szósty zaskoczyli. Płyta nie jest koncepcyjna (co często im się zdarzało), okładkę ma całkiem normalną, Wojtek Kotwicki śpiewa po polsku, a Marcin Karnowski z Miło-szem Runge wnieśli w końcu podwójny zestaw perkusyjny z  koncertowej sceny do studia. Aha, i jeszcze ten tytuł, który wszyscy piszą skrótem, bo jednak liczba znaków w tekście czasem ma znaczenie: Na tym zdjęciu wcale nie wyglądasz grubo. No, popłynęli chłopaki. Jaki jest tego efekt? Moim zdaniem świetny. Po raz kolejny 3moon-boys udowodnili, że nie zamierzają osiadać na laurach, że mimo najróżniejszych kryzysów, wciąż można kreatywnie podchodzić do muzyki, eksperymentować, zmieniać wła-sny styl. No, może nie do końca, bo wciąż po pierwszych riffach takiego choćby Misia wiemy, z kim mamy do czy-nienia, co nie zmienia faktu, że ta płyta jest inna niż po-zostałe. Bardziej jakaś taka rock’n’rollowa, wesoła (?), do zabawy (???). Mnie się podoba.

Blackberry Hill – „I Lied To The Rain”Debiutanci. Bardzo młodzi, niespełna dwudziestoletni

ludzie. Poznali się w liceum. Grają chyba z półtora roku. W tym czasie udało im się zagrać kilkadziesiąt koncertów i nagrać epkę. W 2014 roku wysłali ją do projektu Pierw-sza Płyta i wygrali w cuglach. W grudniu, nakładem A\V Studio Miejskiego Centrum Kultury, światło dzienne ujrzał ich pierwszy, pełnowymiarowy krążek I Lied To The Rain. Płyta bardzo klimatyczna, spokojna, idealnie wpisująca

się nastrojem w tę pseudozimę, z którą wszyscy się zma-gamy. Co ciekawe, Gosia Żwikiewicz i Paweł Wiśniewski (otoczeni bandą zaprzyjaźnionych muzyków) brzmią na tej płycie niezwykle dojrzale. Czuć w ich muzyce determina-cję i pewność tego, co robią. Ten album naprawdę urzeka, świetnie brzmi i zyskuje z każdym kolejnym przesłucha-niem. A już zupełnie genialnie prezentuje się ten materiał na żywo, na koncertach, wsparty o rysunki Gosi w formie wizualizacji, które zresztą znajdziecie również w książeczce dołączonej do płyty. W głosie tej młodej wokalistki sły-chać melancholię, tęsknotę i smutek. Kawał dobrej mu-zyki. Dobrze, że ma szansę wyrastać (bo wróżę im dalszy ciąg) na bydgoskiej ziemi. To kolejny kamyczek do naszej lokalnej muzycznej różnorodności.

B.O.K – „Labirynt Babel”Mroczna, ciężka, brudna. Zdecydowanie inna, dojrzal-

sza niż poprzednie. Nie ma tu już szczeniackich wlotów, jak na W stronę zmiany, czy tej punkowej frywolności, która towarzyszyła Wilkowi chodnikowemu. Bisz i spółka się roz-wijają, odkrywają kolejne połacie muzycznego bezkresu. Cały czas z żywym bandem, z którym, widać, rozumieją się coraz lepiej i coraz bardziej się liczą. Nie wiem, jak Labirynt brzmi na koncertach, bo jakoś nie składało się, żeby to sprawdzić, ale obstawiam, że jest jeszcze lepiej, niż pamiętam. Płyta brzmi zaś znakomicie, ale zdecydowanie nie na wesoło. Teksty są ciężkie, lekko depresyjne, skła-niające do przemyśleń. Wtórują im ciężkie riffy, ciężkie bity, ciężkie Pestki pałeczki. Dość powiedzieć, że wydanie

Muzyczna Bydgoszcz 2014Mówi się (a może: mówiło się?), że Bydgoszcz muzyką stoi. Nigdy nie miałem wątpliwości. Nie brakuje u nas muzyków, twórców, artystów, zespołów. Ta wyliczanka wszystkich „-ów” nie ma na celu zwięk-szenia liczby znaków w tym podsumowaniu, a jedynie ukazanie muzycznej różnorodności bydgoszczan. Początek roku to dobry moment, żeby przyjrzeć się ich twórczości i aktywności w roku minionym. W tym, bardzo subiektywnym – przyznaję, podsumowaniu, ze względów czysto praktycznych, posta-nowiłem przyjąć klucz alfabetyczny. Lecimy więc…

Kuba Ignasiak

luty 2015 | | 13

tego albumu odbiło się głośnym echem w hiphopowym środowisku, nierzadko trafiając na pierwsze miejsca mniej lub bardziej oficjalnych list. Ewidentnie B.O.K jest wciąż jednym z najlepszych eksportowych „produktów” grodu na Brdą. I bardzo dobrze, tak trzymać.

„Do ostatniej kropli krwi”, reż. Ian GiedrojćTo nie płyta, to film jest. Pierwszy z dwóch w tym zesta-

wieniu. Nie znalazł się tu jednak przez przypadek, bowiem nakręcił go bydgoski muzyk i opowiada on o bydgoskim muzyku, a szerzej, o historii bydgoskiej kultury metalowej. Głównym bohaterem jest Radek „Fred” Giżyński, gitarzy-sta formacji WyRock, ale przecież nie tylko tej. Przez pry-zmat jego osoby dowiadujemy się, jak w latach 80. i 90. ubiegłego stulecia kształtowała się bydgoska scena me-talowa, jak rozwijała się ta kultura i jak to jest kręcić pogo z udziałem wszystkich sześciu osób pod sceną. Kawał muzycznej historii naszego miasta, sporo anegdot, trochę muzyki oraz brudna rzeczywistość Bydgoszczy i okolic. Ogląda się to naprawdę dobrze, szczególnie w towarzy-stwie osób, które również pamiętają „tamte wydarzenia”. A jeśli ich nie pamiętacie, bo ich na przykład nie doświad-czyliście, to w Do ostatniej kropli krwi dostajecie ich całkiem namacalną namiastkę.

„Ewolucja buntowników”, reż. Lech Wilcza-szek, Maciej Wacław

To alfabetyczny przypadek, że oba filmy występują tu jeden po drugim, ale nawet ładnie się to zgrywa. Ewolu-cja swoją premierę miała na Muszla Fest 2014, a pre-

miera ta wypełniła drugą muszlową scenę (tak, były dwie, ale o tym później) po brzegi. Nic dziwnego, bo to kolejny film opowiadający bardzo bydgoską historię bar-dzo muzyczną. A konkretnie – na przykładzie Kampanii Karnej, która ewoluowała w Schizmę – opowiada o tym, jak przez pryzmat Bydgoszczy kształtowała się w Polsce scena hc/punk. I znów na ekranie widzimy wiele znanych twarzy, razem z nimi wspominamy „magiczne” lata 80. i 90., i  znów wspomnieniom tym towarzyszą anegdo-ty i historie, które i wy – drodzy czytelnicy – możecie pamiętać. Film zupełnie inny niż ten, który zrobił Ian Giedrojć, a jednak oddziałujący na widza w bardzo po-dobny sposób. Oba zaś są dowodami na to, że Bydgoszcz tamtych lat to nie tylko yass.

Martin Eden TributeJednorazowy koncert muzyków związanych z pierw-

szym składem Schizmy oraz Upside Down, podczas któ-rego zagrali oni kawałki, do których teksty napisał zmarły w  roku 2014 Marcin Kornak – działacz społeczny, zało-życiel i  prezes Stowarzyszenia „NIGDY WIĘCEJ”, a także redaktor naczelny magazynu „NIGDY WIĘCEJ”. Był poetą i autorem tekstów utworów grup rockowych ze sceny niezależnej. Od 15. roku życia, po wypadku, poruszał się na wózku inwalidzkim. W 2012 roku uhonorowany został tytułem „Człowieka Bez Barier”. Odznaczony przez pre-zydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

I znów podział alfabetyczny przyszedł tu z pomocą, bowiem koncert Martin Eden Tribute odbył się właśnie

Blackberry Hill, koncert w MCK w grudniu 2014, fot. Dariusz Gackowski

m u z y k a

14 | | luty 2015

na Muszla Fest 2014 i poprzedził premierę Ewolucji bun-towników. Koncert znakomity, pełen świetnych muzyków i energii, której rzadko doświadczamy nawet podczas naj-lepszych występów na żywo. Z jednej strony żałuję, że nie było powtórki (choć była ku temu okazja), z drugiej jednak wiem, że takie akcje wypalają tylko raz. Cieszę się, że jej doświadczyłem.

Muszla Fest 2014Wspomniałem już o muzycznej ewolucji 3moonboys

i B.O.K, teraz przyszedł czas na ewolucję festiwalu. Bo nie-wątpliwie z tym właśnie mieliśmy do czynienia w ostat-nim tygodniu sierpnia 2014. Już rok wcześniej Muszla Fest, z  przyczyn czysto technicznych czy raczej budowlanych, przeniosła się z parku Witosa na boiska piłkarskie w My-ślęcinku, jednak dopiero w roku ubiegłym Muszla w tym miejscu naprawdę rozkwitła. Festiwal stał się dwudnio-wy, poza gośćmi spoza Bydgoszczy pojawiły się zespoły z zagranicy (Atlas Losing Grip, We Artists), powstała dru-ga, mniejsza scena, pojawiła się mobilna ściana, na której w formie graffiti Dariusz Paczkowski do spółki z True Bo-bem upamiętnili Marcina Kornaka, wyrosło – jak na razie – poletko (wierzę, że będzie lepiej) namiotowe, pojawiły się stoiska handlowe i charytatywne, odbył się wreszcie konkurs z prawdziwego zdarzenia, formą nieodstępujący temu z Jarocina. Normalnie festiwal pełną gębą, a podej-rzewam, że chłopaki z Rebel Music BDG razem z Miejskim Centrum Kultury dopiero się rozkręcają. Pozostaje więc mieć nadzieję, że również wydział promocji miasta do-cenia ten postęp i że dzięki niewielkiemu (w skali całe-go budżetu miasta) wsparciu kolejne edycje Muszla Fest

zaskoczą (tak muzycznie, jak i organizacyjnie) nawet naj-większych festiwalowych obieżyświatów.

Oaktopus – „Brantacles”Kompilacja sygnowana logo labelu Oaktopus, na której

pojawia się cała masa znakomitych muzyków i producen-tów, głównie z Bydgoszczy, ale i z Poznania. Po pełną listę obecności oraz obszerniejszą recenzję tej płyty odsyłam do grudniowego (2014) „BIK-u”. Tu nadmienię tylko, że na płycie króluje szalona, połamana elektronika (korci, żeby napisać, że głównie spod znaku IDM, ale byłoby to zbyt duże uproszczenie), przeplatana elementami turntabli-zmu, jazzu i brudnych połączeń wszystkich tych gatunków. Na pierwszy rzut oka wygląda to z pewnością bardzo cha-otycznie, ale wierzcie mi, że jest wręcz przeciwnie. Płyta jest niezwykle spójna, a jednak tak dalece zróżnicowana, że nie sposób się nią znudzić. Nie jest płytą dla każdego, ale jeśli przytoczone tu „słowa klucze” oscylują wokół wa-szych zainteresowań muzycznych, to koniecznie powinni-ście ją sprawdzić.

Partyzant – „Myśli kilka”Kolejna (choć chronologicznie pierwsza w 2014 roku)

płyta nagrana w ramach projektu Pierwsza Płyta emceko-wego A\V Studio. Znów debiutanci, ale zupełnie inny styl. Nie ma tu poszukiwania własnego muzycznego „ja”, jest za to kawał solidnego hip-hopu. To jeszcze nie poziom Bi-sza, ale też i doświadczenie zdecydowanie mniejsze. Tek-sty nieco mniej natchnione, ale niepowodujące bólu uszu (czy innych części ciała). Bity przyzwoite, produkcja bardzo profesjonalna. Nie mówię, że jest to moja ulubiona płyta,

Martin Eden Tribute, Muszla Fest 2014, fot. Dariusz Gackowski

luty 2015 | | 15

ale przesłuchanie jej nie bolało, a i w audycji zdarza mi się chłopaków zapuścić. Moim zdaniem bardzo dobry start; ciekaw jestem, w którym kierunku Azja, Jarza i DJ Bajer pójdą. W ciemno obstawiam, że jeszcze o nich usłyszycie.

So Slow – „Dharavi”Płyta bardziej warszawska, ale z mocnym bydgoskim

akcentem, więc się należy. Akcent ten jest wokalny i nazy-wa się Łukasz Jędrzejczak, znany również jako Twix. Nagrał on z kilkoma chłopakami ze stolicy płytę, która się zde-cydowanie wyróżnia, choć na pozór łatwo mogła stać się wtórna. Dominują dźwięki spod znaku post punka, post hardcore’u, post rocka, post transu, post psychodelii. Na pozór to wszystko już było, ale muzycy So Slow dorzuci-li do tego własny brudny, nietuzinkowy styl, okraszony energią „świeżaków” i kilkoma jazzowymi nutami, czego efektem jest krążek, o którym trudno zapomnieć. Bardzo spójny materiał, a jednak bardzo niepokojący. Pisałem to we wrześniu, napiszę i teraz – to nie jest grzeczna płyta. Ale jest świetna.

Spring Quintet – „Nexus”Jedno z ostatnich bydgoskich wydawnictw w roku 2014.

Płyta nagrana przez pięć uroczych dziewcząt, na co dzień dzierżących smyki w bardzo poważnych orkiestrach. Tu postanowiły się zabawić, dać upust swym rockowym zapędom. Na warsztat wzięły 20 rockowych numerów-legend, od Hit the Road Jack Raya Charlesa, po Sorry Se-ems to Be the Hardest Word Eltona Johna. Po drodze, która składa się z 15 kawałków (na płycie), w jakich zawiera się rzeczonych 20 oryginałów, natrafimy też na klasyki AC/DC, Deep Purple, The Doors, Pink Floyd, Abby, Queen, Elvisa Presleya, The Beatles, Procol Harum, Billy’ego Jolea, czy The Mamas & The Papas. A wszystko to zaaranżowały (przy nieocenionym udziale Dariusza Zbocha) na skrzyp-ce, wiolonczelę i kontrabas. Wyszło znakomicie. Nie ma co prawda tego rockowego pazura, który wyrywa z butów i każe również włosy z głowy rwać, ale są świetne, wcią-gające, pełne znakomitych melodii i powabu kawałki, co się nieczęsto w muzyce zdarza. Czuć, że panie na co dzień parają się muzyką klasyczną, ale dzięki temu ich aranże są nietuzinkowe, niespodziewane. Co ciekawe, kiedy słucha-my tej płyty, wyraźnie czujemy, że smyki Doroty, Marty, Natalii i dwóch Aś nie tylko hasają wesoło po linii melo-dycznej, ale w sposób wręcz magiczny wygrywają również partie wokalne. Bardzo ciekawy zabieg. Na koniec mam dla was propozycję zabawy z cyklu „Jaka to melodia?”: kiedy po raz pierwszy odpalicie tę płytę, nie patrzcie na okładkę, nie sprawdzajcie, który klasyk właśnie słyszycie, przeciwnie – odpalcie ją w ciemno i zgadujcie, co to za numer. Ciekawe, ile nutek będziecie potrzebować.

TAPE – „_permanent vacation”Oryginalny projekt Bartka Chmary, Qby Janickiego

i  Stefana Węgłowskiego, którego efektem jest płyta na wskroś nowoczesna. Trudno przypiąć jej jakąkolwiek łat-kę. Jest tu elektronika, jest zabawa muzyką, jest szalona improwizacja i inspiracja. Płyta, w całości zarejestrowana w Teatrze Polskim w Bydgoszczy w czasie tak zwanej letniej przerwy, jest z pewnością zaledwie niewielkim wycinkiem materiału, który udało się chłopakom zarejestrować. Sie-dzieli bowiem w TPB całymi dniami i grali. I  nagrywali. A potem z tych setek godzin materiału wykroili tych kilka-dziesiąt najlepszych (ich zdaniem) minut, dograli wokale (Weroniki Dziedzic, Mateusza Łasowskiego, Justyny Pta-szyńskiej, Kuby Zielińskiego oraz Keva Foxa) i zmiksowali to w kawał świetnej muzyki. Muzyki, od której przecho-dzą ciarki i włosy dęba stają. Jest tu tyle niepokojących dźwięków, że czasem ma się człowiek ochotę zamknąć w łazience i przeczekać. To nie jest płyta do tańca (choć ze dwa numery nawet by się nadały; swoją drogą nazywają się _taniec 1 i _taniec 2). Tej płyty należy słuchać same-mu, w skupieniu, na dobrym nagłośnieniu. Taki entourage sprawi, że ją docenicie i dacie się porwać. A potem bę-dziecie do niej wracać.

Upside Down – R.I.P.Mimo wielu pozytywnych muzycznych wydarzeń

w  Bydgoszczy, nie ominęły nas też katastrofy. Dla mnie zdecydowanie najgorsza była informacja, która gruchnę-ła w drugiej połowie roku – że po 20 latach działalności rozwiązała się formacja Upside Down. Wiem, że chłopaki gonili już resztką sił, powoli zasilając coraz to nowe składy, ale i tak świadomość, że nie ma już kapeli, przy dźwię-kach której się wychowywałem, napawa mnie smutkiem. Cóż, ponoć trzeba wiedzieć, „kiedy ze sceny zejść”, więc w pewnym sensie szanuję tę decyzję. Nie zmienia to jed-nak faktu, że żal pozostał. Pocieszam się tym, że rozwiąza-ła się też Budka Suflera, ale to już zupełnie inna bajka…

PS Mam świadomość, że to, cokolwiek obszerne, zesta-wienie nie oddaje wszystkiego muzycznego, co się w Byd-goszczy w zeszłym roku wydarzyło. Nie wspomniałem o świetnej edycji FONOMO, nie wspomniałem o Drums Fuzjach czy Mózg Festivalu. Z różnych przyczyn, nie będę się w nie zagłębiał. Nie wspomniałem też o przynajmniej dwóch płytach, które na pewno się w zeszłym roku uka-zały: o Atropinie duetu Jachna/Buhl i o Ostatnim dniu – mi-nialbumie George Dorn Screams. Jakoś tak się stało, że obie mnie ominęły. To znaczy Atropinę nawet słyszałem, ale raz, i w bardzo niekorzystnych warunkach, więc się nie wypowiadam. Wszystko powyżej polecam w ciemno, bo warto śledzić bydgoską kreatywność. Wierzę, że ten rok przyniesie nam jej jeszcze więcej.

m u z y k a

16 | | luty 2015

AndrzejewskiAndrzejewski

p r z e z r u d e o k u l a r y ( 2 0 )

Ćśśśśś…W operze byłem w życiu tylko raz. Na Nabucco. Na stu-diach. Po wyjściu stwierdziłem, że nie lubię, gdy się na mnie krzyczy, i to nie lubię tego nawet za darmo. Jeśli natomiast mam za to jeszcze płacić, to całe to zamiesza-nie w  ogóle przestaje mieć jakikolwiek sens, a zaczyna być wręcz szkodliwe. Nie po drodze mi po prostu z ha-łasem. Z  tej właśnie przyczyny w przedszkolu spędziłem dokładnie cztery godziny. Niby było fajnie i można było porozmawiać o ślimakach oraz przewadze walorów kon-strukcyjnych gliny nad tymi przejawianymi przez błoto, ale wokół panował nieprzerwany harmider. Wyszedłem więc stamtąd i już nigdy nie wróciłem. W liceum rodzice moich kolegów i koleżanek dzwonili przed zaplanowaną imprezą do mojej mamy i pytali, czy się na rzeczony me-lanż wybieram. Jeśli odpowiedź była twierdząca, to pusz-czali tam swoje pociechy, bo było wiadomo, że o 22 ściszę muzykę, będę wszystkich uspokajać i ściągać miłośników chemii z parapetów w połowie próby uskrzydlenia się po raz pierwszy i ostatni. No, tak mam po prostu. Nie lubię przeszkadzać innym. Nie lubię wrzawy. Nie lubię, jak się na mnie krzyczy. O różnych rodzajach wrzasku więc w mie-siącu, co nam każe podkuć buty.

Chadzam do teatru coraz częściej i jestem z tego nie-zwykle uradowany, bo to miejsce szalenie plastyczne i pełne doznań. Mam kolegę, który pisze recenzje ze spek-takli, ale ja za nic bym takiej nie popełnił, bo to się trzeba znać. A ja odbieram teatr (na razie) jak rozdziawogęby wieśniak, który wszedł do supermarketu. Nie oznacza to jednak, że nie widzę i nie analizuję. No i wyanalizowałem, że na jakieś 6 ostatnio widzianych przeze mnie spektakli w jakichś… 6 pełno było piersi, pośladków, sutków, warg, warg i różowości. I że w 1 tylko nagość, kłująca zewsząd w  teatrze niczym wzwiedzione to i owo, była usprawie-dliwiona i użyta tak, iż stanowiła część czegoś, co w sztuce lubię najbardziej, czyli spójności przekazu. W pozostałych 5  przypadkach (z których przypadek 1 stał na widowni przez 20 minut golutki całkowicie i nie czuł się najwy-raźniej najlepiej z tym, że twarz widza prawie się ociera o  jego zwiotczałą w niepewności celu męskość) nagość była raczej golizną krzyczącą: „Patrz! Tu jestem! Nie wiem, po co, ale jestem tu! Tu! Debilu, tutaj! Rozwieram się, brzęk monet kochając…”. Taniość widzę, taniość…

W 2012 Emmanuelle Riva dokonała aktorsko rzeczy uskrzydlonej talentem i obarczonej tytaniczną pewnie pracą. Zagrała w Miłości Hanekego rolę życia. Rolę nie-wspomaganą prawie żadnym makijażem, a wymagającą niesamowitego opanowania mięśni twarzy. Podobno z  pomocą przyszły tylko i wyłącznie umiejętnie umiesz-czane kawałki waty. W tym koncercie na śmierć i aktorkę ta druga wzniosła się na poziom dostępny tylko sępom płowym. Oscara w tamtym roku otrzymała Jennifer Lawrence. Bo 2 razy zaczęła krzyczeć. Raz na ulicy i raz w restauracji. A krzyczeć to, proszę państwa, znaczy być aktorką genialną. To być wulkanem kompetencji i emocji. Wszyscy to przecież wiedzą. Ja wiem, to Oscary i to był oscarowy film. I tak serce boli. Uszy zresztą też.

Obejrzałem ostatnio film, który zwyciężył w około 40 konkursach, zdobył laury na festiwalach i przeglądach. Wygrał Sundance. Dookoła mnie szumi las głosów o  cudowności, prawdziwości i emocjonalności tego wspaniałego obrazu. Siedząc w sali kinowej, nie mia-łem ani przez moment poczucia, że uczestniczę w czymś wyjątkowym. No chyba, że wzięlibyśmy pod uwagę wyjątkową „nasilność” oraz faktycznie unikatowe chce-nie „za bardzo”. Przewidywalność fabuły jeszcze bym przełknął, bo akurat tego typu historie, co ta opowie-dziana we Whiplash Damiena Chazelle’a, rozgrywają się z reguły zgodnie z tym samym w miarę scenariuszem (chociaż sekwencja zdarzeń w 3. akcie filmu, która zosta-ła skwitowana przez mojego współoglądacza pięknymi słowami: „Jeszcze go tylko UFO nie porwało”, oraz oczy-wistość i  nieuchronność wiszącego w powietrzu przez 10 minut wypadku samochodowego to już wielka kula plastiku i przełknięcie jej wymagało dużej ilości wody). Natomiast fakt, że przekaz całego tego zamieszania nie wyciąga do widza ręki i nie snuje przed nim delikatnej opowieści, a wysypany jest łopatą na barowy stolik w  momencie nieuchronnego (znowu!) katharsis, oraz emocje trzymane cały czas na poziomie erupcji Etny to już groteska i niepotrzebny krzyk. Przypuszczam, co re-żyser chciał osiągnąć. Poszedł jednak o krok za daleko. Albo nawet o kroków kilka.

Na zeszłorocznym Camerimage obejrzałem Zimowy sen” Ceylana. Nie trzeba do mnie krzyczeć, żebym zauważył, że się do mnie mówi.

Szymon Andrzejewski

luty 2015 | | 17

siwiecsiwiec

z u g z w a n g ( 2 4 )

Wiatr od morza

Mój historyczny nos mówi mi, że w tym roku podczas obchodów 70. rocznicy wyzwolenia obozu Auschwitz-Bir-kenau będzie o nich głośno (zaplanowano je na 27 stycz-nia). Tekst do „BIK-u” zawsze składam co najmniej dwa tygodnie przed ukazaniem się numeru, więc nie mam na tę tezę żadnych dowodów, jedynie intuicja… Organizato-rzy nie dość, że mają ręce pełne roboty, to jeszcze zawsze muszą robić wszystko tak, jak sobie tego życzą politycy, a ci, wiadomo, pomysły mają różne, zwłaszcza że nie tylko o rodzimych polityków tu idzie.

Rocznica ta sprowokowała mnie do pewnych przemy-śleń o tym najbardziej znanym symbolu Zagłady. Pamię-tam, że na lekcji historii w komunistycznej jeszcze szkole otrzymałem zupełnie nieprawdziwe dane, które teraz pragnę skorygować. Otóż wmawiano nam, uczniom, że w Auschwitz-Birkenau hitlerowcy wymordowali około 5 milionów osób, w tym głównie Żydów i niewielu mniej Polaków. To nieprawda. Łącznie zamordowanych zostało około 1,1 miliona osób, w tym prawie 90 procent stano-wili Żydzi. Ludność żydowską zwożono do obozu z  całej Europy, z czego największą diasporę stanowili Żydzi po-chodzący z Węgier, prawie 400 tysięcy osób. Gdy uświa-domimy sobie, że zbrodnia na Żydach węgierskich została wykonana w przeciągu kilku miesięcy 1944 roku, włos jeży się na głowie… W literaturze świetnie ten temat zagospodarował Imre Kertész. Jego Los utracony, a właściwie cała trylogia Fiasko i Kadysz za nienarodzone dziecko dotyczą tego wła-śnie wydarzenia. Kiedyś wczytywałem się w Kertésza i  z  tego, co pamiętam, w jednym z wywiadów autor Likwidacji przyznał, że był pod dużym wrażeniem opo-wiadań oświęcimskich Tadeusza Borowskiego. Może gdyby nasz literat nie targnął się na życie, a dalej drą-żył temat Holocaustu, on również otrzymałby literacką Nagrodę Nobla, zwłaszcza że był trochę starszy od Ker-tésza i dużo szybciej i bardzo dojrzale opisał straszne obozowe życie. Kilkukrotnie pisałem już o symbolicznym grobie z cmen-tarza przy ulicy Kcyńskiej w Bydgoszczy, w którym w la-

tach 50. zeszłego stulecia złożono szczątki węgierskich Żydówek. Gehenna Żydówek i Kertésza do pewnego momentu była taka sama. Wiosną 1944 roku zostali aresztowani przez węgierską policję wspieraną przez Niemców i zapakowani do bydlęcych wagonów. Pociąg z  Budapesztu do Auschwitz jechał przez Tarnów i  Kra-ków-Płaszów. W Auschwitz następowała „selekcja”. Większość Żydów natychmiast z obozowej rampy trafiło do komór gazowych, reszta, która wedle „fachowców” spod znaku doktora Mengelego (sam Mengele ponoć również brał w tym udział) „nadawała się jeszcze do eksploatacji”, umieszczana była w obozie, a potem prze-wożona do innych obozów, zgodnie z zapotrzebowaniem SS. W  Auschwitz-Birkenau rozchodzą się drogi Imre Kertésza i pochowanych później w Bydgoszczy Żydówek. Kobiety pojadą na północ do Stutthofu, a autor Losu utraconego do Buchenwaldu. Czytałem kiedyś relację pani, która przetrwała obo-zową gehennę i która znalazła się w transporcie skierowanym z Auschwitz w stronę Stutthofu. W jej wspomnieniu jest wzmianka, a właściwie doznanie zmysłowe z centralnej Polski, gdy do wypchanego ludźmi bydlęcego wagonu dotarł wspaniały intensyw-ny zapach kwitnących jabłoni. Wszakże pociąg musiał przejeżdżać przez sadownicze połacie położone gdzieś pomiędzy Warszawą a Łodzią, a  u  celu podróży, czy-li w  samym Stutthofie, kobieta poczuła orzeźwiający wiatr, który wiał od morza. Ta bryza była czymś zupeł-nie nieznanym dla kobiet, które większość swego życia spędziły na Nizinie Panońskiej. Muzeum w Stutthofie od wielu lat prężnie dokumentuje ludzkie tragedie i hitlerowskie barbarzyństwo, stąd też wiem, że stamtąd węgierskie Żydówki skierowano do po-dobozów Stutthofu zlokalizowanych pod Chełmżą i Brod-nicą, gdzie miały kopać fortyfikacje obronne. To, co się działo od sierpnia 1944 do stycznia 1945 roku w tamtych podobozach, zasługuje na osobny artykuł, powiem jedy-nie, że większość Żydówek zostało w obcej im ziemi na za-wsze, a szczątki zamordowanych z m. Małki pod Brodnicą trafiły na bydgoski cmentarz.

Bartłomiej Siwiec

18 | | luty 2015

W dniach 26 czerwca – 18 lipca 2014 roku w Galerii Wspólnej w  Bydgoszczy oglądaliśmy wystawę malarstwa Grzegorza Wnęka. Artysta zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Mieszka w Krakowie. Tu również pracuje na macierzystej uczelni – Akade-mii Sztuk Pięknych im. Karola Frycza. Od 2011 roku, po uzyskaniu stopnia dr. hab., prowadzi pracownię rysunku na Wydziale Ma-larstwa. Należy do Stowarzyszenia Młodych Artystów „Kontra-post”, którego powstanie zainicjował. Malarstwo Grzegorza Wnęka jest jak najbardziej współczesne, a  za-razem wyraźnie koresponduje z  przeszłością. Tematem jego ob-razów jest człowiek. Znajdujemy go w sytuacjach tak zwykłych, że nie odczytujemy ich jako zdarzenia, lub przeciwnie – bardzo dynamicz-nych, a zawsze odczuwanych jako nieokreślone. Prace wykonane są w technice olejnej na płótnie. Naj-ważniejsze formy w obrazie artysta buduje poprzez połączenie precyzji z lekkością pędzla, nieskończoność przestrzeni sugerując ekspresyjnym niedopowiedzeniem. Wrażenie pla-styczności bryły malarz dopełnia kontrastowym zestawieniem barw i walorów. Postać wydobyta jest z  tła poprzez światło, albo przeciw-nie – wyrazista i masywna widnieje na jasnym tle. To właśnie ta postać i często jeden element z jej najbliż-szego otoczenia są nośnikiem treści i znaczeń. Środki malarskie służą więc stworzeniu hierarchii oraz czytelno-ści w obrazie. Kolorystyka jest zróż-nicowana. Za każdym razem jest tak odpowiednia, że zdaje się wynikać z tematu i atmosfery obrazu. Szero-ką gamę ciepłych brązów, brunat-

Hanna Strychalska

E m a n a c j aności i ugrów uzupełniają zielenie, błękity oraz róże i fiolety. W innych obrazach widzimy skontrastowane barwy chłodne lub zharmonizowane ze sobą pastele, albo też zestawione szarości. Przykuwają uwagę malar-skie przykłady ziemistych, ciemnych brązów sąsiadujących z chłodnym beżem.

Bez tytułu, 2010, olej, płótno, 180×135 cm. Fot. Grzegorz Wnęk

m a l a r s t w o

luty 2015 | | 19

Przed nami prawie nagi, młody, szczupły mężczyzna na tle piaszczy-stej skarpy obrośniętej dziką roślin-nością. Unika spojrzenia w naszym kierunku. Zanurzony po kolana w wodzie, objęty z prawej strony przez szeroką smugę światła, stoi bez ruchu, w towarzystwie dużego, czarnego psa. Dziewczyna, stojąca samotnie na drewnianym mostku, w pochyleniu skrywająca twarz przed widzem. Otoczona jest fragmentem ogrodu, jak szczelnym żywopłotem, oddzielającym ją od świata. Stoi, a właściwie postępuje w zamyśleniu, zupełnie jakby powtarzała półgło-sem za poetką: Stąpałam z Deski na Deskę / Powoli i ostrożnie / Nad Głową czułam Gwiazdy / Pod Stopą – Morze*. Przechodząca kobieta, z tajemniczym przedmiotem w ręku, otwiera drzwi zawieszone w przestrzeni. Patrzy nam prosto w  oczy, niby przelotnie, a zadziwiająco przenikliwie, podczas gdy dwie kobiety, obok niej, wcale nas nie zauważają. Inna, ukrywając twarz w dłoniach, czeka na to, co wydaje się być nieuniknione – ude-rzenie meteorytu. Jego bezwzględnie twarda i zwarta masa, przemierzając przestrzeń, już wypełnia ponad po-łowę kadru obrazu, stąd cała postać kobiety nie może się w nim zmieścić. Mężczyzna w przysiadzie i głęboko pochylony, prawie klęcząc, wspiera ręce o ziemię w błagalnym geście. Towarzyszą mu kobieta i ciemno-brązowy pies. Kobieta dotyka dłonią ciężkiej zasłony i patrzy na nas. Jej surowy spokój i wzrok wydają się tłumić ból mężczyzny, pochłaniać jego wewnętrzny krzyk, od którego drży powietrze. Kilka osób utrzymuje nasz wzrok i uwagę na uwięzi, swoim spojrzeniem, w czasie gdy mężczyzna obok nich spada, a może rzuca się

z niewiadomej wysokości, przypo-minając bezskrzydłego Ikara. Ktoś pochyla się cały, żeby go pochwycić, w beznadziejnie teatralnym i niemoż-liwym do spełnienia geście.

Uwagę widza zwraca osamotnie-nie czy wręcz izolacja bohaterów Grzegorza Wnęka. Nawet jeśli są pośród ludzi albo otoczeni pełnym życia pejzażem. Nie znajdujemy tu międzyludzkich relacji. Każda z po-staci istnieje osobno. Nie ma też żadnej więzi z naturą. A ona, mar-twa czy ożywiona, jest obojętna – samowystarczalna, napełniona siłą i doskonale piękna. Znakomicie scharakteryzowana materia wody oraz światła, błysk listowia, precy-zyjny kształt i uwodzicielska barwa kwiatów, spokój błękitu nieba nad

kamienistą, rozgrzaną słońcem doliną dawno nie były tak obce przebywającemu w ich bliskości człowiekowi.

Przestrzeń wokół postaci bywa nierzeczywistą pustką, gęstą ciem-nością. Niekiedy zawiera w sobie duże, intensywnie barwne, umiejęt-nie wkomponowane, a także ruchli-we płaszczyzny, które przywodzą na myśl rosyjski konstruktywizm. Może się wydawać, że wobec zastygłych póz, wyrazistych, ale zamarłych gestów i stężałych ludzkich twarzy to właśnie dynamiczne płaszczyzny koloru przejmują na siebie funkcję wyrażenia dramatycznych przeżyć bohaterów.

Wyraźnie przez malarza zatrzyma-ne w kadrze poza i gest nasuwają

Bez tytułu, 2013-2014, olej, płótno, 180×135 cm. Fot. Grzegorz Wnęk

m a l a r s t w o

20 | | luty 2015

skojarzenia z pantomimą. Dziwna, miejscowa pustka i wirujące, tylko czasowo zaczepione o punkty w prze-strzeni, „kontrreliefy” przypominają awangardową scenografię. Na wy-znaczonym przez artystę swoistym proscenium obserwujemy kameralny spektakl, a właściwie sztukę w wy-konaniu jednego aktora, który trwa przed nami w niewymownym, a więc ukazanym środkami plastycznymi cierpieniu.

Człowiek pełen godności. Pokaza-ny z szacunkiem i pietyzmem. Ciało ludzkie scharakteryzowane reali-

w XVI- i XVII-wiecznej Hiszpanii, ukazujących teatralizowaną co-dzienność, co nadawało im wyraz symboliczny. Stanowią one ważny i fascynujący rozdział w twórczości malarskiej Ribery, Zurbarána, Ve-lázqueza i Murilla.

To jednak nie sprawność warsz-tatowa, w której wyczuwalna jest atencja dla dawnej sztuki, nie pięk-no modela czy natury ani ożywiana w obrazach historia sztuki są naj-ważniejsze w malarstwie Grzegorza Wnęka. Istotą tych przedstawień jest człowiek oraz charakterystyka jego przeżyć. Rzeczywistość, która otacza te postacie, wydaje się być emanacją ich emocji. Wyraża ona tragizm ludzkiej egzystencji. Zawie-szenie w  przestrzeni. Otwieranie drzwi do niewiadomego. Magne-tyczne zapatrzenie w pulsującą świa-tłem gwiazdę. Spokojne zanurzenie się w otchłani wody, jakby w głęboki sen. Spadanie bezwładem kamienia w przepaść. Odsłanianie, a może za-słanianie ciężkiej kotary niewiedzy. Co widzi bohater obrazów Grzegorza Wnęka w jednej, krótkiej chwili we-wnętrznego objawienia?

Malarz kieruje się – obecnie rzadko spotykaną i zdaje się: prawie zupełnie zapomnianą – zasadą de-corum, czyli odpowiedniości między treścią a formą. Wypełnienie się tej klasycznej zależności w obrazie jest warunkiem zaistnienia wartości ostatecznej – siły i wielkości prze-kazu dzieła sztuki. To one właśnie zatrzymują nas na długo przed ma-larstwem Grzegorza Wnęka.

* Emily Dickinson, 100 wierszy, Bibliotecz-ka Poetów Języka Angielskiego pod red. Sta-nisława Barańczaka, Kraków 1990. Fragment wiersza 875, s. 103.

stycznie albo wręcz naturalistycznie. Upozowana, nierzeczywista, ale po-ruszająca widza sytuacja. Kolorysty-ka niektórych obrazów nieefektow-na, ziemista, jakby zabezpieczająca naszą uwagę przed rozproszeniem, aby nie umknęło to, co w nich naj-ważniejsze.

Uporczywe spojrzenie, jakim da-rzą nas bohaterowie tych przedsta-wień, wprowadzając widza w  ciąg niezwykłej narracji. Wszystko to jest jak współcześnie usłyszane echo hiszpańskich bodegonów – rodzajowych obrazów, powstałych

Book on the Burnt Earth, 2009, olej, płótno, 180×135 cm. Fot. Grzegorz Wnęk

m a l a r s t w o

luty 2015 | | 21

prUssprUssMało odpowiedzialny organ Zdzisława Prussa (129)

bydgoski insynuator kulturalny

akcja „reinkarnacja”Znakomita wiolonczelistka i rodowita bydgoszczanka

Sylwia Kreja rozpętała akcję pod kryptonimem „Rein-karnacja”. Jej celem jest doprowadzenie do zmartwych-wstania śp. „Pomorzanina”, ale już nie we wcieleniu kinowym, ale… kawiarnianym. Zdaniem p. Sylwii lokal typu Cafe Retro w tak dobrym i utrwalonym kultural-ną tradycją miejscu miałby na pewno duże powodzenie wśród starszych, i nie tylko, bydgoszczan. Teraz pomysło-dawczyni chce zjednać dla tej idei red. red. J. Derendę i J. Herolda. Dali sobie radę z „Potopem”, to i z kawiar-nią powinno im się udać.

Francuskie klimatyDzięki Beacie Lewińskiej, wspieranej konferan-

sjersko przez Teresę Wądzińską i repertuarowo przez Edith Piaf, powiało na Błoniu wielkim światem, a pu-bliczność zgromadzona pod sklepieniem DK „Orion” czuła się jak… „Pod dachami Paryża”. Cenioną (a nie dość docenianą) wokalistkę wspierała na estradzie uzdolniona młodzież, a na widowni zachwyceni seniorzy. Do pełni szczęścia brakowało tylko żabich udek i „Napoleona”. Ale Nikoletta Stachura przyrzekła ponoć, że w przyszłości i o tym pomyśli.

Prasowa ofensywaNadbrdziane środowiska artystyczne dorobiły się

dwóch nowych organów prasowych: plastycy mają „Byd-goskie oko”, a muzycy – „Melomaniaka”. W tej sytu-acji muzycy, wokaliści i tancerze skupieni wokół Opery Nova powinni też, by nie odstawać od reszty, powołać do życia jakiś swój miesięcznik lub raz po raz wychodnik. Z wyborem tytułu nie powinno być problemu. W grę może wchodzić „Trybuna tenora”, „Głos Figasa” lub „Straszny dwór i opłotki”.

Profesorskie rekomendacjeDrugi tom dzienników Józefa Banaszaka pt. „Po-

chwała codzienności” pokazuje autora nie tylko jako

wybitnego naukowca, wrażliwego poetę i miłośnika sztuk wszelakich, ale także jako wyrafinowanego smakosza bę-dącego stałym bywalcem i recenzentem bydgoskich lokali gastronomicznych. Uważamy, że za tak autorytatywne informacje, gdzie warto wejść, by dobrze zjeść, prof. Ba-naszak powinien dostać specjalne wyróżnienie od bydgo-skich cukierników i restauratorów.

dominacja Magdy J.Dziennikarka Radia PiK Magda Jasińska przypo-

mniała sobie o muzycznych pasjach swojej wczesnej mło-dości – i przy okazji studyjnego nagrania kolęd pokazała kolegom radiowcom swój niewątpliwy wokalny talent. Brzmiała w swoich solówkach jak, nie przymierzając, Hanna Banaszak, a swingowała niczym Ewa Bem. Towarzyszące jej w chórkach koleżanki dziennikarki były tak tym speszone, że siłą rzeczy wypadły poniżej oczeki-wań.

Lusterko wsteczne /-25/Ćwierć wieku temu (luty 1990)

– Na deskach Teatru Polskiego zagościły „Czarow-nice” – autorski spektakl Eugeniusza Rzyskiego (scenariusz, reżyseria, muzyka i opracowanie) oparty na tekstach M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

– W dorocznych Koncertach Karnawałowych byd-goscy filharmonicy wystąpili w lekkim repertuarze pod batutą Jerzego Salwarowskiego.

– Miłośnicy sztuk plastycznych mogli podziwiać w BWA rzeźby Aleksandra Dętkosia.

– Bohaterem spotkania z cyklu „Gospodarz i jego go-ście” był muzyk i piosenkarz Piotr Salaber. Wśród zaproszonych przez niego do DK „Orion” gości zna-leźli się m.in. jego koledzy z kręgu Klubu „Beanus” – Mariusz Trzaska i Mirosław Wysocki.

– Przy Al. 1 Maja 3 zainaugurowała swoją działalność Galeria Kantorek. Na dobry początek E.  Kanto-rek i W. Dubrowin zaprezentowały malarstwo Je-rzego Puciaty.

w y d A r z e n i A

22 | | luty 2015

AKADEMIA MUZYCZNA im. Feliksa Nowowiejskiego, ul. J. Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz, tel. 523 210 582, www.amuz.bydgoszcz.pl

1

Akademicka Przestrzeń Kulturalna przy Wyższej Szkole Gospodarki, ul. Królowej Jadwigi 14, 85-229 Bydgoszcz, Koordynator: mgr Marta Rosenthal-Sikorawww.apk.byd.pl; e-mail: [email protected]. 52 567 00 57Muzeum Fotografii – Arkadiusz BlachowskiGaleria Debiut – Marta Rosenthal-SikoraGaleria Nad Brdą – Karolina Prus

2

artGallery galeria & pracownia plastycznaul. Krasińskiego 5facebook.com/osa.artGallery 3

BYDGosKIE CENtrUM INForMACjI, ul. Batorego 2, 85-104 Bydgoszcz, [email protected], www.visitbydgoszcz.pl 4

BYDGosKIE stoWArZYsZENIE ArtYstYCZNE, ul. Pomorska 76, 85-051 Bydgoszcz, tel. 523 401 806, Prezes zarządu Wiesław Karpusiewicz 5

BYDGosKIE toWArZYstWo HErALDYCZNo-GENEALoGICZNE, ul. Wyczółkowskiego 21/1, tel. 523 413 291, prezes Paweł Bogdan Gąsiorowski

BYDGosKIE toWArZYstWo NAUKoWE, SOCIETAS SCIENTIARUM BYDGOSTIENSIS, BYDGOSZCZ SCIENTIFIC SOCIETY, ul. Jezuicka 4, 85-102 Bydgoszcz, tel./fax 523 222 268, www.btn.bydgoszcz.eu, prezes prof. dr hab. inż. Marek Bieliński, czynne: pon., czw. 14-15 6

Dom Edukacyjno-Kulturalny „rEGNUM” przy Fundacji „Nowe Pokolenie”, ul. A.G. Siedleckiego 12 i ul. Bośniacka 3, dyr. Joanna Dobska, tel./fax 523 711 051, kom. 793 101 280, www.nowe-pokolenie.pl, [email protected]

Dom Kultury MoDrACZEK, ul. Ogrody 15, tel./fax 523 713 331, www.modraczek.smbudowlani.pl, e-mail: [email protected], abuzal [email protected], dyr. Agnieszka Buzalska

Dom Kultury orIoN, ul. 16 Pułku Ułanów Wlkp. 1, 85-319 Bydgoszcz, tel. 523 487 201, kierownik Nikoletta Stachura

ELjAZZ – Centrum Artystyczneul. Kręta 3, 88-117 Bydgoszcztel. 523 221 574, 662 152 726www.eljazz.com.pl 41

FArBIArNIA Pracownia Fotografii Artystycznej, ul. Pomorska 68A/1, Bydgoszcz 40

FILHArMoNIA PoMorsKA dyrektor: Eleonora Harendarska, ul. Andrzeja Szwalbego 6, 85-080 Bydgoszcz. Rezerwacja telefoniczna w godz. 11-14, tel. 523 210 234; wew. 21, [email protected], www.filharmonia.bydgoszcz.pl 7

FUNDACjA „WIAtrAK”, Prezes Fundacji: Ks. Krzysztof Buchholzul. Bołtucia 5, 85-791 Bydgoszcztel. 523 234 810, fax 523 234 811www.wiatrak.org.pl, e-mail: [email protected], Biuro Fundacji „Wiatrak” czynne: pon.-pt. 8.00-20.00

GALErIA 85 prowadzi Ewa Pankiewicz, ul. Gdańska 17, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 226 222 17

Galeria ALIX, M. i M. Dobeccy, ul. Jezuicka 26 18

GALErIA AUtorsKA Jan Kaja i Jacek Soliński, ul. Chocimska 5, 85-097 Bydgoszcz, tel. 608 596 314, www.autorska.pl, [email protected] 8

Galeria BrDA – działająca pod patronatem Galerii Miejskiej bwa, Bydgoszcz ul. Dworcowa 94 (w siedzibie hotelu BRDA – parter) 9

Galeria Francuska MIstrAL, przy WSG, prowadzi Henryka Stachowska prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej, ul. Garbary 2, budynek A, tel. 668 705 587 11

GALErIA INNoWACjI UtP ul. Prof. S. Kaliskiego 7, 85-789 Bydgoszcz, kier. dr Anna Bochenek, czynne codziennie od 10-17

Galeria KANtorEK tel. 523 210 211, wstęp wolny, prezentacja i sprzedaż dzieł sztuki 10

GALErIA MDK 1 przy MDK nr 1, ul. Baczyńskiego 3

GALErIA MIEjsKA bwa dyrektor: Wacław Kuczma, 85-006 Bydgoszcz, ul. Gdańska 20, tel. 523 393 050, godz. otwarcia: Galeria Miejska bwa: wt.-śr. 10-18, czw. 12-20, pt. 10-18, sob.-niedz. 11.30-16.30. Wstęp wolny. Galeria Kantorek: wt.-śr. 11-18, czw. 13-20, pt. 11-18, sob. 11-14. [email protected],www.galeriabwa.bydgoszcz.pl 12

GALErIA NA PIĘtrZE Studio Działań Artystycznych, ul. Długa 27, 85-034 Bydgoszcz, tel. 515 452 040, 601 443 119, [email protected], czynne: pon.-pt. 10.00-20.00, sob. 12.00-16.00 13

GALErIA NoN FErE przy II Społecznym Liceum Ogólnokształcącym

GALErIA WIEżY CIśNIEńMuzeum Wodociągów, ul. Filarecka 1, 85-160 Bydgoszcz 42

GALErIA WsPóLNA(MCK+ZPAP), ul. Batorego 1/3, 85-104 Bydgoszcz, tel. 523 221 447 e-mail: [email protected] 22

Izba Pamięci Adama Grzymały-siedleckiego, WiMBP, ul. Libelta 5, tel. 523 238 207, czynne: wt. i pt. 13-18, śr. 10-15 19

Klub ArKA, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, tel. 523 487 202, kierownik Nikoletta Stachura

Klub HEros, ul. Gen. W. Thomée 1, Bydgoszcz, tel. 523 430 004, kierownik Danuta Antkowiak

KLUB INsPEKtorAtU WsPArCIA sIŁ ZBrojNYCH, ul. Sułkowskiego 52a, 85-915 Bydgoszcz, tel. 523 783 550, kierownik Marek Trojan. Biblioteka Klubu IWSZ, tel. 523 783 563, kierownik Zdzisława Gajownik; czynna: pon.-czw. 10-18, pt. 10-15

KLUB MIŁośNIKóW KAKtUsóW, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, przewodniczący Jerzy Balicki, tel. 523 215 538, www.republika.pl/bkmk/

KLUB MIŁośNIKóW AUstrALII I oCEANII, ul. Plac Kościeleckich 8, pok. 8, Bydgoszcz, prezes Lech Olszewski, tel. 607 120 182, fax 052 321 32 60, www.kmaio.bydg.pl 20

Klub oDNoWA, ul. Planu 6-letniego 38, tel. 523 631 867, e-mail: [email protected], www.klubodnowa.strefa.pl, kier. Grażyna Salemska

KLUB PoLsKIEj KsIĄżKI, Hotel Centralny, ul. Dworcowa 85, tel. 523 432 452, Jolanta Kowalska oraz przy Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4, tel. 523 412 504, Alicja Leśniak 21

KLUB śWIAtA KsIĄżKI, ul. Dworcowa 85, tel. 523 454 698, kier. księgarni Mariola Zawisza. 21

KLUB śroDoWIsK tWórCZYCH, ul. Batorego 1-3, tel./fax 523 228 715, 523 225 677, prezes Piotr Trella 22

KUjAWsKo-PoMorsKIE CENtrUM KULtUrY W BYDGosZCZY Dyrektor: Maciej Puto, pl. Kościeleckich 6, 85-033 Bydgoszcz, [email protected], tel. 52 585 15 01–03; Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej, kierownik: Katarzyna Wolska, tel. 52 322 22 36, [email protected], www.wok.bydgoszcz.com 37

MIEjsKIE CENtrUM KULtUrY, ul. Marcinkowskiego 12, 85-056 Bydgoszcz, tel. 523 255 555 (informacja)[email protected], www.mck-bydgoszcz.pl 39

Międzynarodowe Centrum Kultury i turystyki oraz Esperantotur ul. M. Skłodowskiej-Curie 10, 85-094 Bydgoszcz tel./fax: 523 461 151, e-mail: [email protected]

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1, ul. K.K. Baczyńskiego 3, 85-805 Bydgoszcz, tel. 523 755 349, fax 523 450 628, e-mail: [email protected], www.mdk1.bydgoszcz.pl, dyr. Piotr Skowroński

Młodzieżowy Dom Kultury nr 2, im. Henryka Jordana, ul. Leszczyńskiego 42, 85-137 Bydgoszcz, tel./fax 523 731 795, dyr. Adam Łętocha. Biblioteka Literatury Fantastycznej im. Janusza A. Zajdla – Gimnazjum Nr 20, ul. Tucholska 30, czynne: wt., śr. 16-19

Młodzieżowy Dom Kultury nr 4, ul. Dworcowa 82, 85-010 Bydgoszcz, tel./fax 523 224 413, e-mail: [email protected], www.mdk4.bydgoszcz.pl, dyr. Małgorzata Gładyszewska 23

Młodzieżowy Dom Kultury nr 5, ul. Krysiewiczowej 8, 85-796 Bydgoszcz, tel./fax 523 485 002, dyr. Jolanta Wawrzonkowska, www.mdk5.bydgoszcz.pl, [email protected]

Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, ul. Berwińskiego 4, 85-044 Bydgoszcz, tel./fax 523 462 318, e-mail: [email protected], czynne: wt.-pt. 10-14, dyr. prof. dr hab. Adam Sudoł 24

MUZEUM FArMACjI Apteki Pod Łabędziem,ul. Gdańska 5, tel. 523 220 187. 25

MUZEUM KANAŁU BYDGosKIEGo, przy III LO, ul. Nowogrodzka 3, www.muzeumkanalu.pl, tel. 693 765 075

MUZEUM MYDŁA I HIstorII BrUDU ul. Długa 13-17, 85-032 Bydgoszcz. Rezerwacja tel. 525 157 015, e-mail: [email protected]; www.muzeummydla.pl 15

MUZEUM oKrĘGoWE im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy: ul. Gdańska 4, 85-006 Bydgoszcz, Dyrektor Muzeum dr Michał F. Woźniak; Sekretariat: tel./fax 52 58 59 966, e-mail: [email protected]; www.muzeum.bydgoszcz.pl, www.exploseum.pl, Dział Edukacji i Promocji: tel. 52 58 59 910-15,e-mail: [email protected];Biblioteka muzealna: tel. 52 58 59 916. Godziny zwiedzania Muzeum: wtorek, środa, piątek 10.00-17.00czwartek 10.00-19.00sobota, niedziela 11.00-17.00poniedziałki – nieczynneSoboty – wstęp bezpłatny, tel. 883 366 056 26

adresy bydgoskich instytucji kultury

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 23

MUZEUM ośWIAtY, ul. M. Curie-Skłodowskiej 4, tel. 523 426 590

MUZEUM WojsK LĄDoWYCH, ul. Czerkaska 2, 85-641 Bydgoszcz, dyr. Mirosław Giętkowski, tel. 523 782 026, Godziny otwarcia: wtorek – piątek: 8.30-15.30; w niedziele: 10.00-14.00; w soboty i poniedziałki – nieczynne. www.muzeumwl.pl

oPErA NoVA w Bydgoszczy dyrektor: Maciej Figas, ul. Marszałka Focha 5, 85-070 Bydgoszcz, tel. 523 251 502, Dział Promocji i Obsługi Widzów oraz przedsprzedaż biletów: tel. 523 251 655, fax 523 251 636. Kasa biletowa tel. 523 251 555. Obiekt dostosowany dla potrzeb osób niepełnosprawnych, www.operanova.bydgoszcz.pl 27

PAŁAC MŁoDZIEżY, ul. Jagiellońska 27, 85-097 Bydgoszcz, tel. 523 210 081, www.palac.bydgoszcz.pl, dyr. Joanna Busz. Tutaj: Galeria Pałac 28

Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Mariana rejewskiego, ul. Skłodowskiej-Curie 4, 85-094 Bydgoszcz, tel. 523 413 074; www.pbw.bydgoszcz.pl, dyr. Ewa Pronobis-Sosnowska

ProF-EUroPE stowarzyszenie Nauczycieli języka Francuskiego w Polsce, ul. Dworcowa 80, 85-010 Bydgoszcz. Prezes: Marta Samolej-Chmielewska, tel./fax 523 221 661 oraz 601 679 572, www.profeurope.pl 29

stoWArZYsZENIE ArtYstYCZNE „MóZG”, www.stowarzyszenie.mozg.art.pl, ul. Gdańska 10, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 455 195 30

salezjańskie stowarzyszenie Wychowania Młodzieży, ul. Salezjańska 1, 85-792 Bydgoszcz, www.dominiczek.salezjanie.pl, tel. 523 447 401 lub 523 766 739

tEAtr PANtoMIMY „DAr”www.dar.art.pl; e-mail: [email protected]. 523 407 468, 602 572 021, 602 257 675

tEAtr PoLsKI im. Hieronima Konieczki dyrektor: Paweł Łysak, al. Mickiewicza 2, 85-071 Bydgoszcz, tel. 523 397 841, Kasa Teatru czynna jest od wtorku do piątku w godz. od 12 do 18 oraz godzinę przed spektaklem: tel. 523 397 818, fax 523 397 840 lub [email protected], www.teatrpolski.pl31

toWArZYstWo INICjAtYW KULtUrALNYCH, ul. Dworcowa 62/2, 85-009 Bydgoszcz, tel. 523 213 371, prezes Maria Papała 32

toWArZYstWo MIŁośNIKóW MIAstA BYDGosZCZY, ul. Jezuicka 4, tel./fax 523 225 196, 523 454 434, www.tmmb.pl, e-mail: [email protected], skrytka pocztowa nr 17, 85-169 B 37, prezes Jerzy Derenda. Biuro Zarządu czynne we wt., śr., czw. 9-15, sklep TMMB z bydgostianami, ul. Długa 15, czynny: pon.-pt. 10-18, sob. 10-14. 6

Redakcja BIK prosi Państwa o weryfikację danych:

[email protected]

toWArZYstWo MUZYCZNE im. Ignacego jana Paderewskiego, ul. ks. Piotra Skargi 7, 85-018 Bydgoszcz, tel./fax 523 270 291, www.konkurspaderewskiego.pl prezes prof. Katarzyna Popowa-Zydroń 33

toWArZYstWo oPEroWE im. prof. Felicji Krysiewiczowej, ul. Focha 5, 85-006 Bydgoszcz, prezes Zenona Tomczak, tel. 603 993 852, sekretarz zarządu Danuta Święcichowska 27

toWArZYstWo PoLsKo-AUstrIACKIE, Oddział B. ul. Stary Rynek 5, 85-104 Bydgoszcz, tel. 609 678 277, e-mail: [email protected], prezes Lubomira Kubiak, dyżury w każdą drugą środę miesiąca 34

toWArZYstWo PoLsKo-NIEMIECKIE, ul. Fordońska 120. Dyżury w każdy trzeci poniedziałek miesiąca w godz. 13-16, e-mail: [email protected] www. tpnbydgoszcz.bugs3.com, www.facebook.com/tpn.Bydgoszczprezes Danuta Szczepaniak-Kucik, tel. 504 100 024, sekretarz Krystyna Bender-Dudziak, tel. 605 666 936

toWArZYstWo PoLsKo-WŁosKIE Stary Rynek 22-24 (III p., wejście przez KATALOGI), tel. 523 238 008, dyżury: 1. środa miesiąca godz. 17-19 www.api.bydgoszcz.pl; [email protected], prez. Elżbieta Renzetti 35

toWArZYstWo PrZYjAŹNI PoLsKo-FrANCUsKIEj, Siedziba na terenie WSG w Bydgoszczy ul. Garbary 2; bud.: H-01, Prezes: Małgorzata Panasewicz tel. 504 199 624, wiceprezes: Józef Owczarek, tel. 507 160 445 11

UrZĄD MIAstA, Biuro Kultury Bydgoskiej ul. Jezuickiej 14a, 85-102 Bydgoszcz, www.bydgoszcz.pl, tel. 525 858 189, Dyrektor Magdalena Zdończyk 36

WĘDroWNICZEK – Klub turystyczny, prezes Adam Czachorowski, tel. 523 251 635

WiMBP BIBLIOTEKA GŁÓWNA Bydgoszcz, ul. Długa 39, tel. 523 238 008, 523 399 200 – centrala; 523 287 390 – sekretariat, fax 523 287 390, e-mail: [email protected], www.wimbp.bydgoszcz.plDyrektor: Ewa Stelmachowska 35

w y d A r z e n i A

24 | | luty 2015

Filharmonia Pomorska 6.02.2015, piątek, godz. 19.00

„z nowego świata”Orkiestra Symfoniczna Filharmonii PomorskiejTadeusz Wojciechowski dyrygentrafał Kwiatkowski wiolonczela

Dvořák – Koncert wiolonczelowy h-mollDvořák – IX Symfonia e-moll „Z Nowego Świata”

Niewątpliwie do najbardziej znanych i najpiękniejszych, stanowiących fundament żelaznego repertuaru wir-tuozów wiolonczeli, należy Koncert h-moll Dvořáka. Dzie-ło, które w pewnym stopniu wieńczy twórczość Dvořáka i  stanowi jakby jego spoj-rzenie w przeszłość na cały swój dorobek muzyczny. Ten romantyczny, pełen symfo-nicznego rozmachu utwór usłyszymy w interpretacji rafała Kwiatkowskiego. Artysta już od najmłodszych lat zwyciężał w licznych młodzieżowych konkursach w  Polsce i USA, ale solistycz-ną karierę na światowych estradach umożliwiły mu najbardziej prestiżowe laury

konkursowe. Kolejny punkt programu to IX Symfonia e--moll „Z Nowego Świata”. Zainspirowana folklorem ame-rykańskim jest z pewnością najwybitniejszym dziełem symfonicznym Dvořáka, które powstało w XIX-wiecznej Ameryce. Stanowi ono podsumowanie dorobku symfo-nicznego czeskiego kompozytora, będąc jednocześnie najbardziej znanym i popularnym dziełem tego gatun-ku w jego twórczości. Nad całością koncertu będzie czuwał szef dyrygent bydgoskich symfoników Tadeusz Wojciechowski.

7.02.2015, sobota, godz. 11.00akademia WioliMisiakoncert dla dzieci od 3 do 6 roku życiaO gorących dźwiękach z „muzycznego kaloryfera płynących”

dorota Borowicz przygotowanie i prowadzenieStanisław Miłek akordeonKrzysztof Lutrzykowski akordeonKacper Chabrowski akordeonMaciej drapiński akordeon

Królować będzie kwartet akordeonowy, w skład któ-rego wchodzą pedagog i absolwenci bydgoskiej Aka-demii Muzycznej, którzy zaprezentują się w interesują-cych aranżacjach popularnych i powszechnie lubianych utworów od Bacha po Piazzollę.

7.02.2015, sobota, godz. 12.30 66. Od brzuszka do uszka maluszkakoncert dla niemowląt, małych dzieci do 2 roku życia oraz kobiet w ciąży.

Najmłodszych melomanów bawić i uczyć przy mu-zyce będzie Kapela OLDNOVA, a w programie polska muzyka ludowa i kompozycje inspirowane folklorem.

11.02.2015, środa, godz. 19.00Saksofon i smyczki

Orkiestra Kameralna Capella BydgostiensisJosé Maria Florêncio dyrygentalina Mleczko saksofon

polska muzyka współczesna na saksofon i smyczki My-kietyna, Derfla, Grudnia, Kowalskiego

Saksofon zyskał popularność w zespołach tanecznych, jazzowych, orkiestrach dętych, ale wzbudził także za-interesowanie kompozytorów muzyki tzw. poważnej, którzy powierzali mu partie solowe w swych utworach. Solistka koncertu alina Mleczko to najsłynniejsza polska saksofonistka kla-syczna, zaliczana do grona czołowych wykonawców tzw. nowej muzyki sakso-fonowej. Jest pierwszą ko-bietą, która ukończyła klasę saksofonu w Akademii Mu-zycznej w Warszawie w kla-sie Davida Pitucha i Krzysz-tofa Herdera, koncertuje od 20 lat w wielu krajach Europy i USA. Artystka in-spiruje kompozytorów, któ-rzy piszą specjalnie dla niej utwory, wiele z nich zostało zarejestrowanych na pły-tach, jak np. ostatni krążek „Sonatina für Alina” nagrany wraz z Baltic Neopolis Orchestra z kompozycjami Mykie-tyna, Grudnia, Sielickiego i Jerzego Derfla.

12.02.2015, czwartek, godz. 11.00 i 12.30Poranki muzyczne dla seniorów

agnieszka Olszewska śpiewPaweł Krasulak śpiewrafał Tworek fortepian

Program w klimacie walentynkowym wypełnią same szlagiery, m.in. z operetki „Hrabina Marica”.

piątek, 13.02.2015, godz. 19.00Koncert walentynkowy

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii PomorskiejWojciech rodek dyrygent Małgorzata rodek sopran Tomasz Krzysica tenor

Alina Mleczko

Rafał Kwiatkowski, fot. Bruno Fidrych

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 25

Tradycyjnie, zgodnie z przesłaniem koncertu wypełnią go utwory miłe sercom i uszom – przeboje operetko-we i musicalowe w wykonaniu popularnych, uznanych śpiewaków. Sopranistka Małgorzata rodek jest so-listką Warszawskiej Opery Kameralnej, laureatką wielu konkursów muzycznych, prócz głównych ról opero-wych posiada w swym repertuarze większość partii oratoryjno-kantatowych Bacha, Händla, Pergolesiego, Vivaldiego, Haydna, Mozarta, Beethovena, Schuberta, Mahlera, Szymanowskiego. Także związany z WOK-iem, tenor Tomasz Krzysica ujmuje „przyjemną barwą gło-su, wdziękiem, elegancją gestu i ruchu, (…) jest jednym z nielicznych polskich tenorów umiejących śpiewać piano”. Artysta zdołał podbić nawet wymagającą pu-bliczność i krytykę włoską, która przyznała mu „Premio Basiola” – dla najciekawszej osobowości artystycznej włoskich konkursów wokalnych w 2001.

20.02.2015, piątek, godz. 19.00z cyklu „Wielcy artyści w filharmonii”

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii PomorskiejMaestro Tadeusz Strugała dyrygent

Beethoven – IV Symfonia B-durBruckner – IV Symfonia Es-dur „Romantyczna”

Maestro Tadeusz Strugała – wybitny dyrygent, peda-gog, juror i organizator życia muzycznego poprowadzi kolejny koncert tego spektakularnego cyklu FP. Wielo-letni dyrektor naczelny i artystyczny Filharmonii Wro-cławskiej, w latach 1979-90 był zastępcą dyrektora arty-stycznego i stałym dyrygentem Filharmonii Narodowej w Warszawie, prowadząc równolegle (w latach 1981-86) Orkiestrę Filharmonii Krakowskiej jako jej dyrektor arty-styczny. W 2011 Polskie Radio uhonorowało Artystę Dia-mentową Batutą – swoim najwyższym wyróżnieniem – za wybitne kreacje artystyczne, rozsławianie muzyki polskiej w kraju i za granicą oraz przybliżanie jej milio-nom słuchaczy Polskiego Radia a także za zasługi dla polskiej i światowej kultury muzycznej oraz działalność dyrygencką o szczególnym znaczeniu dla polskiego ży-cia muzycznego.

23.02.2015, poniedziałek, godz. 11.00Ferie zimowe w filharmonii

Bydgoska Orkiestra Muzyki Filmowejks. Przemysław Pasternak dyrygent artur Barciś słowosoliści: edyta Krzemień, Michał Gasz, zofia nowakowska, Judyta Wenda, Jakub Szyperski, agata Walczak

Darmowe karty wstępu do odbioru w kasie biletowej FP od 16 lutego w dni powszednie w godz. 14-18. Liczba kart ograniczona. Koncert skierowany do grup zorgani-zowanych i rodzin wielodzietnych.Przedsięwzięcie jest organizowane w ramach projektu „Promocja marki Województwa Kujawsko-Pomorskiego poprzez wydarzenia kulturalne” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regio-nalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2007-2013 oraz z budżetu Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

25.02.2015, środa, godz. 19.00altówka w roli głównej

Orkiestra Kameralna Capella BydgostiensisJakub Chrenowicz dyrygentMaciej Sionkowski altówka

Leopold Mozart – Sinfonia G-durPenderecki – Koncert na altówkę i smyczkiHändel – Koncert h-moll na altówkę (opr. Casadesus)Penderecki – Sinfonietta na smyczki

Altówka jest bardzo podobna do skrzypiec, tylko nie-co od nich większa, a jej brzmienie jest aksamitne, ma niższy, głębszy ton. Współczesne dzieła na altówkę powstają najczęściej na zamówienie wybitnych wir-tuozów tego instrumentu, jak Jurij Bashmet, Pinchas Zukerman. Słynny Grigorij Żyslin pierwszy kreował Kon-cert altówkowy Pendereckiego, który, obok koncertów Hindemitha, Bartóka, Martinů, jest bardzo istotną po-zycją repertuaru altówkowego XX wieku. Gość Capelli Maciej Sionkowski zaprezentuje wielkie walory soli-styczne tego instrumentu. Jako dyplomant Akademii Muzycznej w Gdańsku, w klasie altówki Ireny Albrecht, w 2010 rozpoczął pracę w orkiestrze Filharmonii Bałtyc-kiej, a w 2012 objął stanowisko I głosu. Jest laureatem ogólnopolskich oraz międzynarodowych konkursów. Koncertował w kraju i za granicą zarówno w roli solisty, jak i kameralisty.

27.02.2015, piątek, godz. 19.00Musica sacra

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii PomorskiejChór akademicki UniwersytetuKazimierza Wielkiego w BydgoszczyKerstin Behnke dyrygent (Niemcy)soliści śpiewacyBenedykt Odya przygotowanie Chóru

Brahms – Ein deutsches Requiem

Requiem niemieckie Jo-hannesa Brahmsa jest jed-nym z najbardziej niezwy-kłych utworów religijnej muzyki żałobnej. Muzyka jest pełna romantycznej mocy i głębi wyrazu, ze znaczącymi śladami ba-rokowej tradycji. Już od pierwszego wykonania Requiem zachwyciło słu-chaczy sal koncertowych nie tylko w krajach nie-

mieckojęzycznych, ale na całym świecie. Kompozytor napisał swe dzieło dla żałobników, opłakujących tu, na ziemi swoich zmarłych, aby nieść im nadzieję i ukojenie. Niemieckie Requiem jest nie tylko największym, lecz również najważniejszym utworem w kompozytorskim dorobku Brahmsa.

inf. Mariola Grochowina

Kerstin Behnke,fot. Stefanie Rahtje

w y d A r z e n i A

26 | | luty 2015

opera Nova w Bydgoszczy

1.02.2015, niedziela, godz. 19.00 3.02.2015, wtorek, godz. 19.00 4.02.2015, środa, godz. 19.00

HraBIna MarICa operetka Imre Kálmána

Kierownictwo muzyczne Maciej FigasReżyseria Laco adamikScenografia Łucja KossakowskaChoreografia Janina niesobska

Jeśli ktoś chce dowiedzieć się, gdzie mieszka miłość, ko-niecznie powinien wybrać się na tę operetkę! Muzyka Kálmána na trzy godziny przeniesie widzów w świat Austro-Węgier i zaludniających je przed laty nacji. Cy-ganie, Madziarzy, mieszkańcy cesarskiego Wiednia i fry-wolne tancerki ze sławnego kabaretu Tabarin spotkają się w majątku kapryśnej i nieufnej (ale do czasu!) grafini.

Brzmią dźwięki cygańskich skrzypiec i cymbałów, tupią końskie kopyta, wielkie okna w fasadzie pałacu jarzą się od żyrandoli, podekscytowana wybiega na podjazd – to do swego pałacu wśród węgierskiej puszty powraca z Wiednia hrabina Marica! Takie obrazy zmyła nieodwracalnie z mapy Europy I wojna światowa; kom-pozytor wskrzesił je w partyturze. „Hrabina Marica” to prawdziwy „muzyczny fajerwerk”: romanse, czardasze, kankan, fokstrot – muzyka Kálmána zawsze wprawia słuchaczy w pogodny nastrój. Spektakl cechuje pełna pomysłów reżyseria, uroda plastyczna imponującej sce-nografii i kilkuset kostiumów, piękne układy choreogra-ficzne dla baletu i solistów-śpiewaków. W spektaklu bierze udział 160 wykonawców.

13.02.2015, piątek, godz. 17.00 14.02.2015, sobota, godz. 17.00 15.02.2015, niedziela, godz. 17.00

JaŚ I MaŁGOSIa opera engelberta Humperdincka

Kierownictwo muzyczne Jerzy WołosiukDyryguje andrzej KnapReżyseria Cezary domagałaScenografia Małgorzata SzydłowskaChoreografia Marek zajączkowskiReżyseria świateł Bogumił PalewiczPrzygotowanie chóru dziecięcego Izabela Cywińska

Dawno, dawno TEMU, przed 122 laty w  weimarskiej Operze Dworskiej odbyła się premiera operowej ba-śni… Adelheid Wette, młodsza siostra kompozytora engelberta Humperdincka, opracowała inscenizację znanej baśni braci Grimm pt. „Jaś i Małgosia” i popro-siła swego brata, asystenta Wagnera, o  skomponowa-nie muzyki. Utwór, który w zamyśle miał być rodzinną zabawą, przerodził się w wymagającą niezłych głosów i  dużej orkiestry operę. Pierwsze wykonanie „Hänsel und Gretel” poprowadził w  Weimarze Richard Strauss. Chociaż Humperdinck komponował „Jasia i  Małgo-się” pod wpływem Wagnera, którego asystentem był w Bayreuth podczas pracy nad „Parsifalem”, w warstwie muzycznej udało mu się zachować całą lekkość i wdzięk ludowej opowiastki. Język muzyczny tej opery jest nie-zwykle wyrafinowany, dlatego poruszająca wyobraźnię dziecięcą bajkowa historia jak każde dzieło operowe zachwycić może niezależnie od wieku.

W realizacji Opery Nova wykorzystany zostaje tak-że zespół baletowy w roli elfów oraz towarzyszące mu dzieci ze Studia Baletowego. Radosne w pełni pozostaje zakończenie, w którym dobro odnosi triumf nad złem, a odczarowane z postaci pierników dzieci (Chór Dzie-cięcy Pałacu Młodzieży) świętują wraz z dwójką rodzeń-stwa szczęśliwe odnalezienie rodziców.

Hrabina Marica , fot. Marek Chełminiak

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 27

21.02.2015, sobota, godz. 19.00 22.02.2015, niedziela, godz. 17.00 23.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00 24.02.2015, wtorek, godz. 19.00

Sen nOCy LeTnIeJ balet do muzyki Feliksa Mendelssohna

Inscenizacja i choreografia Karol UrbańskiKierownictwo muzyczne Jerzy WołosiukKostiumy Tijana TyskiReżyseria świateł Maciej IgielskiProjekcje Krystian drywaBALET, Chór ŻEŃSKI i ORKIESTRA OPERY NOVA

„Jeśli łaskawie zatańczysz w krąg z namiI zechcesz przyjrzeć się naszym uciechomW blasku księżyca, przystąp do nas…”

Tym cytatem ze „Snu nocy letniej” zapraszamy na przed-stawienie powracające po 3 latach do repertuaru. Karol Urbański, inscenizator i choreograf, podążył tropami słynnej komedii Szekspira: oglądamy więc królestwo elfów, jego skłóconych władców Tytanię Oberona, wszę-dobylskiego Puka, niebezpiecznie używającego soku z lubczyku, czapkę z oślimi uszami, mgłę zasnuwającą las… Jest też „wątek ludzki”, czyli rzemieślnicy przygoto-wujący teatralne przedstawienie z okazji ślubu ateńskie-go króla Tezeusza z Hipolitą oraz perypetie uczuciowe kilku zakochanych par. Choreograf pokazuje zawiłości ludzkich uczuć, bezradność człowieka wobec ich wy-gasania, wieczne poszukiwanie miłości i akceptacji dru-gich… Wszystko to jednak w nastroju pogodnej opowie-ści, z elementami wręcz komediowymi. Akcja dzieje się na różnych poziomach jawy i snu; a może wszystko jest snem, który śni młody chłopak o imieniu Puk?

Balet tańczony jest w technice klasycznej. Stroje świata elfów odwołują się do różnych odcieni leśnych

zieleni. Kostiumolog zaprojektowała także wspaniałe suknie do finałowej sceny „ludzkich” ślubów: pyszniące się aplikacjami koronkowymi i perełkami, migoczące mnóstwem koralików.

Romantyczny nastrój budują także światła i projekcje wideo. Dla potrzeb spektaklu, obok muzyki scenicznej Mendelssohna do komedii Szekspira, w tym kantaty „Lobesgesang” na dwa soprany solowe, chór żeński i  orkiestrę, wykorzystane zostały fragmenty symfonii „Szkockiej” i „Włoskiej”, uwertura „Meluzyna”.

28.02.2015, sobota, godz. 19.00 MadaMa BUTTerFLy opera Giacomo Pucciniego

Reżyseria Marianne BerglöfKierownictwo muzyczne Maciej FigasScenografia andrey von Schlippe Kostiumy Christine Haller

Tytułowa bohaterka, jak zwykle niezapomniana postać kobieca u Pucciniego, jest najgłębiej przedstawiona pod względem psychologicznym: jako radosna pełna nadziei narzeczona, ufająca i wierna żona, zrozpaczo-na, porzucona kobieta, spokojna i pewna swej decyzji przed śmiercią – w każdym stanie „Pani Motyl” budzi fascynację słuchacza i dominuje na scenie. Kompozytor podczas pracy studiował muzykę (typ melodyki, instru-mentację) i obyczajowość Japonii. Osadzony w  egzo-tycznym pejzażu dramat japońskiej gejszy, zakochanej w poruczniku amerykańskiej marynarki, został ukazany poprzez bogactwo i piękno muzyki, z zachowaniem wiarygodności psychologicznej postaci. Opera Pucci-niego, zaliczana do dzieł werystycznych, wystawiana jest od 111 lat z niesłabnącym powodzeniem na sce-nach całego świata.

inf. Ewa Chałat

Sen nocy letniej. Olga Marczak jako Tytania, fot. Andrzej Makowski

w y d A r z e n i A

28 | | luty 2015

1.02.2015, niedziela, godz. 12.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

akademia dzieciomCzarne wrony

15.02.2015, niedziela, godz. 10.00 i 11.30, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3. Bilety w cenie 7 zł dla osób dorosłych i 5 zł dla dzieci można nabywać w foyer Sali Koncertowej pół godziny przed każdą audycją

CLXIX poranek muzyczny dla dzieci z rodzicami

Idzie luty, kuj buty

15.02.2015, niedziela, godz. 17.00, Sala Rotundowa Pałacu w Lubostroniu. Bilety w cenie 10 zł można nabywać w Pałacu w Lubostroniu pół godziny przed koncertem

CLII koncert pałacowy – „Miłość, to wspaniała rzecz”

Wiesław Bednarek barytonOleksandr yankevych fortepian

w programie m.in.: W pewien piękny wieczór, La Paloma, Miłość to wspaniała

rzecz, Tolko raz, Trojka, Gari, gari, Chitarra Romana, I have but one heart, Chianti Lied, O sole mio, Historia de un amor, Va-lencia, To świt, to zmrok, Gdy-bym był bogaczem

17.02.2015, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa Akademii Muzycznej, ul. Gdańska 20, wstęp wolny

Wielkie cykle – Johannes BrahmsBolesław Siarkiewicz skrzypceLech Bałaban altówkaPiotr Kępiński fortepianw programie m.in. Trio waltorniowe Es-dur op. 40 J. Brahmsa

Akademia Muzyczna w Bydgoszczy 19.02.2015, czwartek, godz. 19.00,

Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

CXII Koncert OrganowyWitold zalewski organyŁukasz Michalski puzonMaria Kukier-Turkiewicz fortepian

w programie: recital organowy; A. Skriabin – Etiuda a-moll op. 2 nr 1; A.  Miaskowski – Allegro moderato; A. Greczaninow – Nokturn b-moll op. 86; S. Rachmaninow – Preludium Es-dur op. 23 nr 10; S. Rachmaninow – Andante op. 19; S. Rachmaninow – Wokaliza op. 34 nr 14; W. Błażewicz – Szkic koncertowy

22.02.2015, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku. Bilety w cenie 10 zł można nabywać w Pałacu w Ostromecku pół godziny przed koncertem

akademia w pałacuUrszula Jankowiak mezzosopranStudentki klasy śpiewu: Kamila Korgól, agata dembska-Kornaga, agata Flądro, Magdalena Wiesztortalicja Tarczykowska fortepianMarek Kamola fortepianw programie m.in.: A. Vivaldi, W.A. Mozart, F. Poulenc, J. Brahms, R. Strauss, S. Moniuszko, L. Różycki

22-25.02.2015, wstęp wolnyXIII Międzynarodowe Dni Muzyki DawnejSympozjum Z zagadnień wykonawczych muzyki dawnej

prof. zw. Urszula Bartkiewicz kierownictwo naukoweKatedra Klawesynu, Organów i Muzyki Dawnej AM w Bydgoszczy

24.02.2015, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

CCLVI Bydgoski Wtorek Muzyczny w ramach XIII Międzynarodowych Dni Muzyki Dawnej

Pedagodzy i goście Katedry Klawesynu, Organów i Muzyki dawnej

inf. Anna Cudo

Wiesław Bednarek

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy 7 lutego 2015

różany Bal Uniwersytecki – Już po raz trzeci Rektor UKW prof. dr hab. Janusz Ostoja-Zagórski zaprasza na Różany Bal Uniwersytecki, który odbędzie się 7 lutego 2015 r. godz. 20.00 w Hotelu „Pod Orłem”. Do udziału w  tym niezwykłym wydarzeniu zapraszamy społecz-ność Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego oraz naszych przyjaciół, sympatyków i przedstawicieli współpracu-jących instytucji. W programie znajdą się m.in. występ Bogdan Ciesielski Band, atrakcyjne menu oraz słodka niespodzianka o północy. Różany Bal Uniwersytecki

wpisuje się w obchody Jubileuszu X-lecia powołania Uniwersytetu. Kontakt: 504 083 138.

14 lutego 2015noc Planszówek – Miłośników gier planszowych i  karcianych zapraszamy na 37. Noc Planszówek, która odbędzie się 14 lutego w godz. 19.00-2.30 w Collegium Copernicanum UKW przy ul. Kopernika 1. Goście będą mogli korzystać z niemal 200 gier. Bilety w cenie 15 zł można nabywać w dniu imprezy.

inf. Sebastian Nowak

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 29

7.02.2015, godz. 19.30, Restauracja Maestra Informacja i rezerwacja miejsc: tel. 609 678 277

BaL W OPerze WIedeŃSKIeJPoczątki tego ważnego w kulturalnych dziejach Europy wydarzenia nie były łatwe. Artyści Dworskiego Teatru Operowego w WIEDNIU chcieli uczcić zabawą tanecz-ną ukończenie w 1869 r. budowy wspaniałego gmachu OPERY przy WIEDEŃSKIM RINGU. Jednak Jego Wyso-kość Cesarz Franciszek Józef nie był tego dnia łaskawy, prośbę artystów rozpatrzył odmownie. Tego roku „Bal w Operze Dworskiej” odbył się w nie mniej okazałym również nowym budynku MUSIKVEREIN. Zezwolenie Jego Wysokości na organizowanie balu w nowym gma-chu OPERY zostało wydane dopiero w 1877 r., ale pod

towarzystwo Polsko-Austriackie w Bydgoszczyjednym warunkiem: żadnych tańców! Jednakże Wie-deńczycy tym razem nie zamierzali słuchać Cesarza. Wiedeńska „pasja taneczna” odniosła zwycięstwo, wie-deńska krew i odwaga zwyciężyła i po północy odbył się pierwszy prawdziwy taniec w sali reprezentacyjnej nowej OPERY. Upadek monarchii habsburskiej w 1918 r. tylko na krótki czas wstrzymał imperialne BALE w OPE-RZE. Już trzy lata później zabrzmiał tu okrzyk: „ALLES WALZER” (Wszyscy do walca!). Po II wojnie światowej w lutym 1956 r. BAL W OPERZE mógł kontynuować swą tradycję w odbudowanej po wojennych zniszczeniach OPERZE PAŃSTWOWEJ (STAATSOPER). Sceneria i atmos-fera BALU w OPERZE jest wyjątkowa a sam BAL należy niewątpliwie do najbardziej znanych i eleganckich ba-lów na świecie. Ale tylko w WIEDNIU, PRADZE i BUDA-PESZCIE rzeczywiście odbywa się on w operze. Zgodnie z ponad stuletnią wiedeńską tradycją Bydgoski Oddział TOWARZYSTWA POLSKO-AUSTRIACKIEGO we współ-pracy z restauracją MAESTRA od roku 2009 każdego roku pod koniec karnawału organizuje dla mieszkań-ców naszego miasta BAL WIEDEŃSKI W BYDGOSZCZY, który odbywa się w restauracji MAESTRA w OPERZE NOVA w BYDGOSZCZY. W roku 2015 po raz siódmy „BAL WIEDEŃSKI – BYDGOSZCZ 2015” odbędzie się 7 lutego 2015 r. od godz. 19.30. Organizatorzy serdecznie zapra-szają: WSZYSCY DO WALCA…

w y d A r z e n i A

30 | | luty 2015

teatr Polski 1.02.2015, niedziela, godz. 18.00, Duża Scena TPB

(spektakl z angielskimi napisami)Stanisława Przybyszewska: Thermidor reżyseria i scenografia: Paweł Wodziński: kostiumy i światła: Agata Skwarczyńska; wideo: Mikołaj Walenczykowski; obsada: m.in. Grzegorz Artman, Paweł L. Gilewski, Mirosław Guzowski

Niedokończony tekst Stanisławy Przybyszewskiej, do którego w spektaklu dodane zostały fragmenty przemówień jakobinów, opisuje ostatnie godziny ży-cia lewicowych przywódców rewolucji: Robespierre’a i Saint-Justa. Akcja rozgrywa się 7  thermidora II roku rewolucji w sali posiedzeń Komitetu Ocalenia Publicz-nego, na zapleczu republikańskiego parlamentu. Biorą w niej udział członkowie komitetu, którzy już następne-go dnia doprowadzą do przewrotu, kończącego rządy rewolucyjnej demokracji; przewrotu, który stanie się modelem dla kapitalistycznych zmian politycznych w ciągu następnych dwóch stuleci, także dla polskich przemian roku 1989.

szomirski; reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk; wideo, asystent scenografa: Hanna Maciąg; asystent reżysera: Maciej Pesta; inspi-cjent: Hanna Gruszczyńska/Mateusz Tłok; występują: m.in. Paweł L. Gilewski, Mirosław Guzowski, Marian Jaskulski, Roland Nowak

Detroit. Historia ręki to spektakl, dla którego ramą jest słynny mural Diego Rivery namalowany w The Detroit Institute of Arts. Fresk ten rozpościera się na czterech ścianach muzealnego dziedzińca. Wchodząc na dzie-dziniec, wkraczamy jednocześnie do przemysłowego miasta sportretowanego przez Riverę w 1933 r., w chwili swego największego rozkwitu, gdy Detroit było nie tyl-ko najważniejszym centrum przemysłowym, ale także miastem-ikoną nowoczesności.

Janiczak i Rubin, korzystając z motywów i tematów zawartych w muralu, opowiedzą ponownie historię De-troit, miasta, które zbankrutowało.

7.02.2015, sobota, godz. 18.00, Mała Scena TPB 8.02.2015, niedziela, godz. 18.00, Mała Scena TPB

Artur Pałyga: Historie bydgoskiereżyseria: Paweł Łysak; scenografia: Ewa Machnio; występują: m.in. Mieczysław Franaszek, Alicja Mozga, Roland Nowak

Wiesz, skąd się wzięła w Bydgoszczy Łuczniczka? Co dla miasta zrobił Kazimierz Wielki? Jaka słynna śpie-waczka pochodzi z Bydgoszczy? Historie bydgoskie to cykl spektakli, które odkryć mają wielowymiarową toż-samość miasta.

Themidor, fot. Magda Hueckel

Widzowie siedzą na wyciągnięcie ręki od debatują-cych polityków, obserwując z bliska ich starcia, prze-rywane jedynie pieśniami odnoszącymi się wprost do tradycji republikańskiej. Widzą ich twarze, filmowane z kilkunastu kamer, na ekranach zawieszonych ponad głowami. Słyszą ich ściszone rozmowy, przekazywane za pomocą 21 mikrofonów. Obserwują ich za kulisami i  na sali plenarnej francuskiego Konwentu Narodowe-go, który stał się modelem dla wszystkich późniejszych demokratycznych zgromadzeń, zamieniających się stopniowo w atrapę.

4.02.2015, środa, godz. 19.00, studencka środa, Duża Scena TPB

5.02.2015, czwartek, godz. 19.00, Duża Scena TPB 6.02.2015, piątek, godz. 19.00, Duża Scena TPB 7.02.2015, sobota, godz. 19.00, Duża Scena TPB

Jolanta Janiczak: detroit. Historia rękireżyseria: Wiktor Rubin; dramaturgia: Jolanta Janiczak; scenografia i kostiumy: Michał Korchowiec; muzyka: Aśka Grochulska, Tomasz Wy- Historie bydgoskie, fot. Marta Ankiersztejn

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 31

12.02.2015, czwartek, godz. 10.00, Mała Scena TPB 13.02.2015, piątek, godz. 10.00, Mała Scena TPB 14.02.2015, sobota, godz. 11.00, Mała Scena TPB

czas trwania: 55 min bez przerwyJan Brzechwa: Pchła Szachrajkaopieka reżyserska: Łukasz Gajdzis; scenografia: Aleksandra Seme-nowicz; występują: Małgorzata Witkowska, Paweł L. Gilewski i Marcin Zawodziński

Chcecie bajki? To proste pytanie zadaje kolejnym już pokoleniom dzieci autor wielu utworów dla najmłod-szych, wybitny polski poeta Jan Brzechwa. Tak! Chcemy bajki! Naprawdę? Ależ proszę bardzo – oto bajka, której bohaterką jest niezwykła Pchła Szachrajka. Niby ma-lutka, prawie niewidoczna, ale – jak to z pchłami bywa – dokuczliwa, psotna, wszędobylska, piekielnie spryt-na i  niesłychanie pomysłowa. Barwna opowieść o  jej zdumiewających psotach i gałgaństwach to gotowy scenariusz, w którym ważne miejsce zajmuje aktorska improwizacja.

11.02.2015, środa, godz. 19.00, Duża Scena TPB 12.02.2015, czwartek, godz. 18.00, Duża Scena TPB 13.02.2015, piątek, godz. 19.00, Duża Scena TPB 14.02.2015, sobota, godz. 19.00, Duża Scena TPB,

(spektakl z angielskimi napisami)Jean Genet: Murzyni adaptacja i reżyseria: Iga Gańczarczyk; scenografia: Lataladesign (Dagmara Latała, Jacek Paździor); kostiumy: Natalia Mleczak; chore-ografia: Dominika Knapik; muzyka: Dominik Strycharski; występują: m.in. Beata Bandurska, Fatima Daffe, Marta Malikowska

Trzy ostatnie sztuki Geneta, wśród nich Murzyni, powstały w bardzo napiętym klimacie politycznym. W drugiej połowie lat 50. Genet spędzał dni, czytając prasę i rozprawiając przy każdej okazji o polityce mię-dzynarodowej, opresji społecznej i nieuchronnym upadku systemu kolonialnego. Bezpośrednim impul-sem do napisania Murzynów był pokazywany wów-czas w kinach film Roucha Les Maîtres Fous – rejestra-cja egzorcyzmu praktykowanego przez afrykańską sektę na obrzeżach Accry, stolicy Ghany, będącego brutalną parodią kolonizatorów. Inną inspiracją był XVIII-wieczny kolonialny bibelot – pozytywka przedstawiająca białą porcelanową księżniczkę, któ-rej usługuje czterech czarnoskórych mężczyzn. Czy w naszych czasach wyobrażamy sobie replikę tej za-bawki, przedstawiającą odwrotną sytuację? – pytał autor Parawanów.

Genet polityczny to jednak Genet zapomniany. Z łat-ką absurdysty funkcjonuje on w teatrze głównie za spra-wą metateatralnych gier, ceremoniałów i barokowych fraz. Mniej znany jest z politycznego zaangażowania: wspierania Czarnych Panter i Angeli Davis, która stała się symbolem walki Afroamerykanek i Afroameryka-nów o sprawiedliwość oraz równe prawa. W kontekście tej szczególnej empatii Geneta na sprawy związane ze społeczno-kulturową dominacją Murzyni jawią się więc nie tylko jako teatralna błazenada: sztuka rozgrywa się

przecież wokół parodii procesu sądowego, w ramach którego Czarni mają potwierdzić swoją winę przed trybunałem Białych. Dodajmy od razu: Białych granych również przez Czarnych. Odzyskanie polityczności tego gestu to jeden wątek spektaklu.

Drugim jest próba odpowiedzi na prowokacyj-nie postawione przez autora sztuki pytania: „Ale co to znaczy Czarny? I w ogóle, jakiego to jest koloru?”. Podążając za sugestiami samego Geneta, który w roli tytułowych „Pokojówek” chciał obsadzić mężczyzn, zamierzamy zagrać Murzynów z żeńską obsadą. Cielesność kobiet nie tylko bowiem radykalnie proble-matyzuje splot prywatnego z politycznym, ale rów-nież jest przestrzenią nieustającej, performatywnej gry z wizerunkiem.

17.02.2015, wtorek, godz. 19.00, Duża Scena TPB 18.02.2015, środa, godz. 19.00, Duża Scena TPB 19.02.2015, czwartek, godz. 19.00, Duża Scena

TPB (spektakl z angielskimi napisami) czas trwania: 135 min z jedną przerwą

Antoni Czechow: Wiśniowy sadreżyseria: Paweł Łysak; scenografia: Barbara Hanicka; światła: Woj-ciech Puś; choreografia: Dominika Knapik; muzyka: Stefan Węgłow-ski; produkcja muzyczna: Bartłomiej Chmara; skrzypce: Tomasz Sro-czyński; konsultacje iluzjonistyczne: Nikodem Kujawa; występują: m.in. Anita Sokołowska, Julia Wyszyńska, Joanna Drozda; inspicjent: Mateusz Stebliński

Wiśniowy sad uważa się za najwybitniejszy dramat w dorobku Antoniego Czechowa. To przepełniona li-ryzmem i poczuciem humoru opowieść o przemijaniu. Odnaleźć w niej można zapowiedź nadchodzącej re-wolucji. Autor uważał swój utwór za komedię i zalecał: „Niech na scenie wszystko będzie równie proste i rów-nie zawiłe jak w życiu. Ludzie jedzą obiad, a tymczasem rozstrzyga się ich szczęście, łamie ich życie”.

Wiśniowy sad, fot. Magda Hueckel

Paweł Łysak, sięgając po ten utwór, chce przyjrzeć się współczesnemu kryzysowi i nastrojowi przesilenia, a także zadać pytanie o modele życia, które dominują w dzisiejszym świecie.

w y d A r z e n i A

32 | | luty 2015

21.02.2015, sobota, godz. 16.00, Mała Scena TPB 22.02.2015, niedziela, godz. 11.00, Mała Scena TPB 24.02.2015, wtorek, godz. 10.00, Mała Scena TPB

czas trwania: 1 h 30 min z przerwąMaria Kownacka: Plastusiowy pamiętnikreżyseria: Lena Frankiewicz; kostiumy i scenografia: Melania Muras; choreografia: Iza Chlewińska; muzyka: Marek Napiórkowski; animacje: Natalia Bucior; konsultant dziecięcy: Mikołaj Frankiewicz; asystentka scenografa: Marta Sidrów; inspicjent: Mateusz Stebliński; występują: m.in. Magdalena Łaska, Alicja Mozga, Artur Krajewski

Mimo że pierwszy odcinek Plastusiowego pamiętni-ka Kownackiej ukazał się w 1931 r., do dziś przygody ludzika z plasteliny fascynują kolejne pokolenia dzieci. TPB zaprasza najmłodszych widzów na kolorową, peł-ną humoru i mądrości bajkę o tym, co wydarzyło się w piórniku.

Samuel zborowski. Projekt edukacyjnyKurator: prof. Michał Kuziak (UW)

Planowanej na marzec premierze utworu Słowac-kiego towarzyszy projekt edukacyjny, składający się z cyklu wykładów, spotkań seminaryjnych i debat. Projekt prowadzą znawcy i badacze polskiego roman-tyzmu, związani z różnymi ośrodkami akademickimi w Polsce. Działania podejmowane w pierwszej odsłonie projektu mają na celu zaprezentowanie prawdziwe-go rękopiśmiennego kształtu utworu, różniącego się znacząco od wersji publikowanych, poddanych rozma-itym przekształceniom edytorskim.

Od Tekstu do Sceny (2). Interpretacja / Konwersatorium

6.02.2015, piątek, godz. 18.00, Mała Scena TPBProwadzenie: prof. Michał Kuziak

(autor m.in. książki Fragmenty o Słowackim, ILP UW)

Konwersatorium poświęcone zagadnieniom inter-pretacji dramatu poety – zarówno istniejącej tradycji jego odczytań, jak i próbie nowej lektury.

Od Tekstu do Sceny (3). Przedstawienie / Konwersatorium

13.02.2015, piątek, godz. 18.00, Mała Scena TPBProwadzenie: Paweł WodzińskiKonwersatorium poświęcone pokazaniu pracy

reżysera z tekstem dramatu, ukierunkowanej na wydo-bycie jego performatywnych aspektów.

Współorganizatorzy: Teatr Polski Bydgoszcz, Funda-cja „sztuka.idea.”

Produkcja spektaklu została dofinansowana w ramach Konkursu na In-scenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” realizowa-nego z okazji obchodów 250-lecia teatru publicznego w Polsce. Konkurs organizują Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.

Konkurs na Inscenizację dawnych dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” organizowany przez Mini-sterstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Insty-tut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest jednym z najważniejszych wydarzeń realizowanych dla uczcze-nia przypadającego w 2015 r. jubileuszu 250-lecia te-atru publicznego w Polsce.

Celem konkursu jest wzmocnienie obecności pol-skich tekstów klasycznych w repertuarach współcze-snych teatrów, nagradzanie najciekawszych interpre-tacji dawnej literatury, a także wspieranie poszukiwań zapomnianych dzieł przeszłości, zasługujących na istot-ne miejsce w zbiorowej pamięci.

W konkursie biorą udział zarówno projekty przed-stawień, jak i gotowe realizacje polskich tekstów po-wstałych przed końcem roku 1969, tj. rokiem śmier-ci Gombrowicza. Najciekawsze projekty wybrane w  pierwszym etapie konkursu otrzymały dofinanso-

TanI BILeT DLA CZ Y tELNIKóW BIK-u

Ze lutowym numerem BIK-u

bilety na spektakl:

Afryka w reż. Bartosza Frąckowiaka

w cenie

15 zł!

z a P r a S z a M y W T e r M I n I e :

26 lutego, godz. 19.00

Jeden egzemplarz BIK-u uprawnia do zakupu maksymalnie

4 biletów w promocyjnej cenie.

26.02.2015, czwartek, godz. 19.00, Mała scena TPB 27.02.2015, piątek, godz. 19.00, Mała scena TPB 28.02.2015, sobota, godz. 19.00 (spektakl z angiel-

skimi napisami), Mała scena TPBAgnieszka Jakimiak: afrykareżyseria: Bartek Frąckowiak; dramaturgia: Agnieszka Jakimiak; sce-nografia, kostiumy: Anna Maria Karczmarska; muzyka: Krzysztof Ka-liski; reżyseria światła: Agata Skwarczyńska; występują: m.in. Klara Bielawka, Szymon Czacki, Maciej Pesta, Sonia Roszczuk

To nie jest opowieść o Ryszardzie Kapuścińskim w Afryce. Ani opowieść o Afryce. Ani o tym, jak można przedstawić Afrykę, ani o tym, jak nie należy jej przed-stawić.

Przedstawienie Afryki uchodzi za wyzwanie nie-możliwe lub zakazane dla tych, którzy nie mają bezpo-średniego wglądu w bieżącą sytuację państw i społe-czeństw kontynentu. Ci, którzy tam nie są, nie byli i nie będą, nie powinni wypowiadać się w sprawie tych, któ-rzy tam są. Afryka jest daleko, Afryka jest dla nas niedo-stępna, Afryka jest niemożliwa.

To nie jest historia Afryki. To historia kilku pojęć wę-drujących po Europie od czasów kolonializmu przez okres dekolonizacji aż po dzisiaj. Kapuściński był świad-kiem odzyskiwania niepodległości przez Ghanę, Kongo, Nigerię, Mozambik i wiele innych krajów w  latach 50. i 60. My przyglądamy się procesom, które doprowadziły do ich ponownego uzależnienia od Europy – zarówno na płaszczyźnie politycznej i ekonomicznej, jak w wy-miarze fantazmatycznym.

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 33

wanie na realizację ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wyboru dokonała Komisja Artystyczna składająca się z wybitnych znawców teatru i dramatu. W etapie drugim jury ocenia gotowe przed-stawienia, zarówno te powstałe na podstawie projek-tów rekomendowanych przez Komisję Artystyczną, jak i inne, mające premierę między 26 września 2013 a 31 sierpnia 2015 r.

16-22 lutego, godz. 11.00-15.00 – dzieci 8-12 lat 16-22 lutego, godz. 11.00-15.00 – gimnazjaliści 13-16 lat 16-21 lutego, godz. 17.00-18.30 – dorośli/seniorzy (50+) 22 lutego, godz. 18.00 – pokaz

niech się kręciProjekt twórczo-edukacyjny „Niech się kręci”, któ-

ry będzie zrealizowany w TPB, to dwutygodniowa praktyka pracy z ciałem przeznaczona dla trzech grup wiekowych: dzieci 8-12 lat, gimnazjalistów 13-16 lat, dorosłych/seniorów (50+). W  trakcie kilkugodzinnych spotkań będziemy rozważać najprostsze zagadnienia dotyczące relacji człowieka z otaczającym go światem. Poprzez pracę z wyobraźnią, eksploracje ruchu, zabawę tańcem będziemy odkrywać wraz z uczestnikami moż-liwości naszego ciała, może dotychczas nam nieznane.

archiwum (polskiej) nowoczesnościBoy „nasi okupanci”

kurator: prof. Michał Kuziak (UW) 20.02.2015, piątek, godz. 18.00 Górne Foyer TPB

Polska nowoczesność. Co to takiego? Fantom? Realność? Kiedy się zaczęła? Jak się realizowała? Jakie są jej odsłony? Czy możemy mówić o powtarzalnym i  fatalnym kodzie polskiej modernizacji? Czy istnieje jedna „nowoczesność”, czy wiele różnych jej koncepcji? Kto się boi modernizacji… i dlaczego?

Dowiadywaliśmy się w ostatnich latach, że wejście Polski do UE i związane z tym faktem fundusze struk-turalne stanowią szansę na modernizację kraju. Dowiadywaliśmy się również, że to budowa stadio-nów, autostrad oraz połączeń kolejowych ma stanowić o owej modernizacji. Czy istnieją inne sposoby na nowoczesność? Czy np. możliwa jest modernizacja niemająca charakteru naśladowczego (również odgór-nie sterowanego)? Czy sport i transport rzeczywiście dzisiaj są wyznacznikami nowoczesności? Czy też były charakterystyczne dla jej XIX-wiecznej formuły? Jakie formuły modernizacyjne pojawiały się w kulturze pol-skiej? Jak wyglądały próby modernizacji Polski, te XVIII-, XIX- i XX-wieczne?

Naszym zamiarem jest odnalezienie innej od dominujących – m.in. narodowej i martyrologicznej – narracji, która pozwoliłaby zobaczyć polską historię i współczesność. Taką narracją ma być historia moder-nizacji, rozpoczynającej się na ziemiach polskich w 2. poł. XVIII w. i pozwalająca ujrzeć losy Polski na szer-szym, europejskim tle. Umożliwiająca inne spojrzenie na problemy narodu i jego trudnych dziejów. Ułatwia-jąca zrozumienie naszego dzisiejszego miejsca w Euro-pie i świecie. Interesuje nas przy tym nie tylko sam teatr i literatura, ale i problematyka ekonomiczna, polityczna oraz cywilizacyjna.

W pierwszym roku projektu czytamy w trybie seminaryjnym książki, które są ważne dla polskiej nowoczesności, dające jej projekty bądź reprezenta-cje, wywodzące się z XX i XXI w. W programie teksty: Brzozowskiego, Boya-Żeleńskiego, Żeromskiego, Jana Nepomucena-Millera, Witkacego, Gombrowi-cza, Stasiuka, a  także Jerzego Jedlickiego, Zdzisława Krasnodębskiego, Agaty Bielik-Robson, Jana Sowy i An-drzeja Ledera. W kolejnym etapie planujemy zająć się takimi szerszymi zagadnieniami, jak: projekt polskiej nowoczesności oświeceniowej (wokół komedii), repu-blika filomatów, romantyzm i nowoczesność, pokolenie Szkoły Głównej, swojskość i cudzoziemszczyzna w kul-turze polskiej, wieś i miasto w kulturze polskiej, polskie rewolucje, endecy i socjaliści o przyszłej Polsce, awan-gardy XX-lecia, socjalizm jako projekt modernizacyjny w Polsce po 1945 r., transformacja po 1989 r. i in.

Opowieści z granic europyWarsztaty międzykulturowej edukacji teatralnej przeznaczone dla osób dorosłych

25, 26, 27 lutego 2015, godz. 18.00-21.00prowadzenie: Fundacja Strefa WolnoSłowa

Podczas warsztatów, wykorzystując metody teatral-ne, zmierzymy się z problematyką uchodźczą, jednym z najbardziej palących tematów współczesnej Europy. Improwizując słownie i ruchowo, budując krótkie etiu-dy, inspirując się prawdziwymi historiami osób podró-żujących do Europy z Syrii, Afganistanu czy Ukrainy, spróbujemy odpowiedzieć na pytanie: kim jest czło-wiek w obliczu restrykcyjnego i represyjnego prawa migracyjnego? Prześledzimy drogę uchodźców pod-czepionych pod podwozia ciężarówek, płynących za-tłoczonymi łodziami do wymarzonej Europy, która za-oferuje im spełnienie marzeń bądź ośrodki zamknięte i deportacje. Poprzez podstawowe ćwiczenia aktorskie i gry teatralne przekonamy się, jak teatr staje się miej-scem spotkania z człowiekiem z daleka i jego historią.

STREFA WOLNOSŁOWA powstała z inicjatywy osób zajmujących się teatrem, literaturą, fotografią, organiza-cją działań animacyjnych, inicjatyw kulturalnych i arty-stycznych, pisaniem o teatrze, filmie, podróżach. Mamy na celu organizację działań artystycznych, kulturalnych i edukacyjnych nastawionych na dialog międzykultu-rowy i międzypokoleniowy. Interesują nas inicjatywy na granicy sztuki i interwencji społecznej, poruszają-ce aktualne problemy w Polsce, Europie i na świecie, działania artystyczne angażujące osoby z różnych grup społecznych, umożliwiające spotkanie poprzez sztukę, promujące czynną postawę wobec rzeczywistości spo-łecznej. Poprzez artystyczne projekty międzynarodowe, działania interdyscyplinarne oraz inicjatywy angażujące uchodźców i imigrantów mieszkających na terytorium Polski działamy na rzecz dialogu międzykulturowego, integracji europejskiej i praw człowieka.

27.02.2015, piątek, godz. 18.00Historia jako pole bitwy. O użytku przeszłości i jego politycznych konsekwencjach (debata)

inf. Paulina Wenderlich

w y d A r z e n i A

34 | | luty 2015

Muzeum okręgowe im. L. Wyczółkowskiego 7.02.2015, godz. 12.00, Spichrze nad Brdą,

ul. Grodzka 7-11 – wernisaż, wstęp wolny„Śladami Leona Wyczółkowskiego – motywy górskie w twórczości artysty” – wystawa pokonkursowa

Tematem VIII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Fo-tograficznego „Śladami Leona Wyczółkowskiego”, or-ganizowanego przez Muzeum Okręgowe były motywy górskie w twórczości artysty. Patron bydgoskiego Mu-zeum namalował kilkadziesiąt pejzaży górskich w róż-nych technikach. W latach 1897-1920 Leon Wyczółkow-ski wielokrotnie wyjeżdżał w Tatry, które zajęły ważne miejsce w jego twórczości. Stały się one tematem wielu studiów pejzażowych, w tym między innymi powtarza-jący się motyw górskich jezior, widoków Mnicha nad Morskim Okiem, Giewontu, Zakopanego, czy samotnie rosnącej limby. Góry urzekły artystę zmieniającą się kolorystyką w zależności od pory dnia czy roku, za-chwyciły potęgą, siłą i tajemniczością. Wrażenia z Tatr utrwalał zarówno z dalekiej perspektywy, pokazując je w całej okazałości, jak i odtwarzając jedynie fragmenty z bliskiego planu, zbliżając się do natury. Wczesne prace miały charakter symboliczny (cykl Legend tatrzańskich), były to notatki artystyczne dotyczące szczytów, jezior. Powstała Teka graficzna Tatry ukazująca widoki górskie przy zmiennym oświetleniu.

Wyczółkowski malował pejzaże górskie wykorzystu-jąc zarówno olej, pastele oraz akwarele. Po roku 1900 pastel wypierał technikę olejną, artysta stosował więc zgaszone, monochromatyczne barwy, które odpowia-dały groźnym treściom pejzaży tatrzańskich. W kolej-nych latach rozjaśnił paletę. Oleje i pastele Wyczółkow-skiego powstające w tym czasie cechowało prawdziwe mistrzostwo techniczne.

Do tegorocznego konkursu zakwalifikowano 312 prac od 73 osób: – 69 prac od 16 osób w kategorii wiekowej do 16 lat – 243 prace od 57 osób w kategorii wiekowej powy-

żej 16 latNa wystawie zaprezentowanych zostanie 178 prac

od 67 osób: – 55  prac od 16 osób w kategorii wiekowej do 16 lat – 123 prace od 51 osób w kategorii wiekowej powy-

żej 16 lat

Adrianna Lehmann, Chmur y nad szcz ytami, Nagroda Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego

Bogusław Pawłowski, Nad Morskim Okiem, Nagroda Prezydenta Bydgoszczy

Barbara Krugiełka, Nad Morskim Okiem, I Nagroda

Wojciech Domagała, Sielski krajobraz, I Nagroda

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 35

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8

Ferdinand Lepcke, Pocałunek (Ponowne spotkanie), 1904Rzeźba berlińskiego artysty odzwierciedla nie tylko fascynacje jej autora antykiem, swą ekspresją zbliża się bowiem równocześnie ku założeniom sztuki ba-rokowej. Harmonijne zespolenie owych cech dowo-dzi niezwykłego kunsztu Lepckego. O popularności wyjątkowo dekoracyjnego, figuralnego motywu pocałunku świadczy fakt, iż był on powielany przez rzeźbiarza w różnych skalach i z zastosowaniem róż-norodnych materiałów (brąz, alabaster, gips, drewno lipowe) oraz prezentowany przez niego na licznych wystawach. Jedną z wersji rzeźby już w 1904 r. zaku-piła do swoich zbiorów Galeria Narodowa w Berlinie. Poszczególne egzemplarze chętnie nabywane były też przez prywatnych kolekcjonerów sztuki. Bydgo-skie Muzeum nabyło obiekt od właściciela prywat-nego w 1944 r. Egzemplarz o wysokości 58 cm, sy-gnowany na podstawie: F LEPCKE/1904, jest odlany z brązu i patynowany na kolor ciemnozielony.

Rzeźbę można oglądać na wystawie „Ferdinand Lepcke (1866-1909)” w Galerii Sztuki Nowoczesnej do 15 marca 2015 roku.

O b i e k t m i e s i ą c a

Ferdinand Lepcke, Pocałunek (Ponowne spotkanie), 1904

„Ferie z Muzeum”Warsztaty odbywać się będą w dniach 17-20 oraz 24-27 lutego 2015 roku.

Tegoroczna oferta Muzeum Okręgowego dla wszyst-kich uczniów w okresie ferii będzie bardzo wszech-stronna. Liczymy na to, że każdy znajdzie u nas coś dla siebie i mile spędzi czas. Zapraszamy na kreatywne warsztaty, które będą doskonałą okazją do rozwijania umiejętności improwizacji. Zajęcia przeznaczone będą dla grup wiekowych od 7 do 9 oraz od 10 do 12 lat.

Na zakończenie wspólnej zabawy podczas ferii na wystawie zaprezentujemy prace wykonane przez uczestników warsztatów, nagrodzimy najlepsze z nich oraz rozdamy dyplomy uczestnictwa oraz upominki. Zapraszamy do wspólnej zabawy!

Na warsztaty obowiązywać będą zapisy pod nume-rami telefonów: 525 859 911, 14 lub 10.

Szczegółowy program warsztatów dostępny na stro-nie www.muzeum.bydgoszcz.pl

Wystawy czasowe:

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11„X Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Teofila Ociepki”. Wystawa pokonkursowa czynna do 15 lutego 2015 roku.

Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4„dzieje Pieniądza. Starożytny rzym”. Wystawa czyn-na do 6 kwietnia 2015 roku.

Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2„Bydgoszcz późnośredniowieczna i nowożytna w świetle źródeł archeologicznych”. Wystawa czyn-na do 28 lutego 2015 roku.

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8„Ferdinand Lepcke (1866-1909)”. Wystawa czynna do 15 marca 2015 roku.

Wystawy stałe:

Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2„na pograniczu Wielkopolski i Pomorza. Bydgoszcz i region u zarania dziejów”.

Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2„W grodzie Bydgosta. Tajemnice życia wczesnośre-dniowiecznych mieszkańców Bydgoszczy i okolic”.

Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4„Mennica bydgoska”

Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4„Wyspa Młyńska – historia i teraźniejszość”

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8„Galeria Sztuki nowoczesnej”.

Dom Leona Wyczółkowskiego, ul. Mennica 7„Twórczość Leona Wyczółkowskiego” (1852-1936)”

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11„Od Starego rynku do placu Wolności. Spacer ulica-mi międzywojennej Bydgoszczy”

Exploseum, ul. Alfreda Nobla„eXPLOSeUM – Centrum techniki wojennej daG Fa-brik Bromberg”

inf. Natalia Szczerbińska

w y d A r z e n i A

36 | | luty 2015

Galeria Miejska bwa wystawa czynna do 15.02.2015

„rH75” – urodzinowa wystawa ryszarda Horowitza

Na potrzeby wystawy Ryszard Horowitz wybrał 75 naj-lepszych i najbardziej znanych prac. To wyjątkowy arty-sta wykorzystujący różne techniki fotografii, retusz, wie-lokrotne naświetlanie kliszy w aparacie czy manipulacje w ciemni. Jego zdjęcia często przedstawiają baśniowy świat, intrygującą grę symboli i obrazów. Uważany jest za pioniera stosowania efektów specjalnych w fotografii w czasach przed obrazowaniem cyfrowym. Wraz z roz-wojem technologii Horowitz podobne efekty osiągał wykorzystując nowatorskie techniki komputerowe i za-awansowane programy, w tym Photoshopa. Wystawa „RH75” to jedno z wydarzeń towarzyszących obchodom urodzin Ryszarda Horowitza, które jednocześnie uświet-niło tegoroczną edycję Festiwalu CAMERIMAGE.

wystawa czynna do 8.03.2015romuald Fajtanowski – FOTOGraFIa

Moja dekada – taki mógłby być tytuł prezentowanej wystawy. Wystawy podsumowującej ostatnie 10 lat mojej fascynacji fotografią. Wybrane zdjęcia z tego okresu, to za-piski z podróży, notatki z wędrówek, jak i niespodziewane ujęcia robione nagle i na gorąco. Kawałki życia, czyli nic specjalnego – zwyczajni ludzie, zwykłe sytuacje i miejsca, a dla mnie radość i święto. Odkrywanie tego, obserwowa-nie i wyławianie z otaczającego mnie świata małych frag-mentów rzeczywistości, to moja „przyjemność”. Uchwyce-nie momentu, krótkiej chwili i zapisanie jej w kadrze, daje mi tę niesamowitą radość. Radość wyłowienia z szerokie-go planu małego epizodu i nadanie mu nowego istnienia. I właśnie ten krótki błysk, tworzy obrazy, które chcę i pra-gnę tu przedstawić, podzielić się swymi uczuciami powsta-jącymi podczas patrzenia, podpatrywania i zapisu.

romuald Fajtanowski – absolwent Akademii Sztuk Pięknych w GDAŃSKU – Wydziału Architektury Wnętrz i  Wzornictwa Przemysłowego. Od momentu ukończe-nia studiów w 1987 roku, pracuje jako projektant w za-łożonym przez siebie Studiu Projektowym ROGO. Do tej pory opracował ponad 200 projektów wzorniczych i około 300 kompleksowych opracowań graficznych.

Współpracował z wieloma firmami w kraju i za gra-nicą, przygotowując projekty dla takich firm jak: Brilux, Jack Towell, Slican, Apator, Polam, Activision, York, Po-snet. Od 2007 roku pracuje również w Zakładzie Wzor-nictwa Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy, prowadząc zajęcia w autorskiej pracow-ni projektowania specjalistycznego i ogólnego.

wystawa czynna do 8 marcaMarcin Sauter. Smutek Podróży

Na tej wystawie przedstawiam Państwu fotografie z  ostatnich pięciu lat. Z  13 krajów w różnych częściach świata: Rosji, Białorusi, Kazachstanu, Armenii, Górskiego Karabachu, Libanu, Syrii, Izraela, Włoch, USA, Belize, Gwa-temali i Polski. Spokojne, precyzyjne fotografie w kwadra-towym formacie, które skończyłem robić dwa lata temu i fotografie kolorowe, nad którymi pracuję od mniej więcej trzech lat. Musiałem przez wiele lat uczyć się reżimu dobrej średnioformatowej fotografii, żeby teraz nauczyć się ją psuć. I ta nauka zajmie mi prawdopodobnie dużo więcej czasu. Używam coraz mniej precyzyjnych aparatów. Nie-ostrości, rozjechane kolory, nieprecyzyjne kadry to pierw-sze próby przedstawienia świata, który mnie teraz intere-suje. (Marcin Sauter)Marcin Sauter, fotograf, reżyser, operator filmowy, członek Związku Polskich Artystow Fotografików i Pol-skiej Akademii Filmowej, wykładowca MSRF Andrzeja Wajdy; studiował Fotografię w PWSFTv i T w Łodzim, absolwent Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej A. Wajdy; w latach 90 tych fotoreporter Gazety Wybor-czej, publikował fotoreportaże w miesięczniku Pozytyw i Magazynie Rzeczpospolitej, fotosista Teatru Polskiego w Bydgoszczy, autor około 20 indywidualnych wystaw fotograficznych. m.in.: „Spokój podróży” Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2014; „Fotografie” Galeria Miejska BWA Bydgoszcz 2010; „Kawałki Świata” Galeria Arsenał Wrocław 2009; „Fotografie” Galeria Miejska Kraków 2010. Reżyser i operator ponad 20 filmów dokumen-talnych m. innymi: „Za płotem”, Pierwszy dzień”, „Kino Objazdowe”, „Na północ od Kalabrii”, „Hakawati”, „La Machina”, „Mleczny Brat” za które otrzymał około 40 nagród filmowych w tym nagród głównych na festiwa-lach filmowych m. innymi: w Meksyku, Paryżu, Chicha-go, Wilnie, Londynie, Kijowie, Belfaście, Lizbonie, Krako-wie. Film „Za płotem” został uznany we Francji za jeden z  10 najwybitniejszych, krótkometrażowych filmów ostatniej dekady. W 2006 r. otrzymał list gratulacyjny od Prezydenta RP za sukcesy filmowe za granicą.

Romuald Fajtanowski, fotograf ia

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 37

Galeria Miejska bwa Galeria Brda

wystawa czynna do 12.05.2015, wstęp wolnyTadeusz dołkowski. Malarstwo

Studiowałem na Gdańskiej ASP, rozpoczynałem na ma-larstwie, z czasem przeniosłem się na intermedia. Długo szukałem rozwiązań, które będą odpowiadać mojemu widzeniu świata. Na studiach zajmowałem się instalacja-mi malarskimi, performancem, video, raczej stroniłem od malowania obrazów.

Dopiero po studiach powróciłem do malowania, któ-rego jedynym celem jest pozostawienie po sobie obrazu. Przestałem szukać dodatkowych funkcji, powodów i mo-tywacji. Została próba zobrazownia tego co widzę, „wyję-cia oczu” na pokaz. (Tadeusz Dołkowski)

Bydgoska akademia Sztuki 2014/2015 11.02.2015, godz. 18.00, wstęp wolny

Jerzy Brukwicki. Polska grafika współczesna

25.02.2015, godz. 18.00, wstęp wolnydr Małgorzata Jankowska. Transdyscyplinarne rela-cje pomiędzy sztuką i technologią

FILMy O SzTUCe 12 lutego 2015, godz. 18.00, wstęp wolny

zjazd absolwentówreż. Anna Odell / Szwecja 2013 / 82’; Obsada: Sandra Andreis, Kamila Ben-hamza, Anders Berg; nagrody: IFF Venice 2013 – FIPRESCI Prize, Fedeora Award – Special Mention; IFF Bratislava 2013 – Best actress (Anna Odell); IFF Stockholm 2013 – Best First Film – Special Mention; IFF Dublin 2014 – Best Film; Guldbagge Awards 2014 – Best Film, Best Screenplay

Wielopiętrowy film znanej z kontrowersyjnych akcji szwedzkiej artystki Anny Odell jest jednocześnie fabu-łą, dokumentem i performance’em. W 2009 roku Odell

trafiła do szpitala psychiatrycznego po tym, jak usiło-wała skoczyć z mostu. Jej próba samobójcza okazała się artystyczną inicjatywą, która podzieliła krytyków i społeczeństwo. Filmowy debiut Szwedki jest nie mniej odważny. Odell aranżuje sytuację, która choć komplet-nie fikcyjna, odwołuje się do prawdziwych wydarzeń. Artystka powraca na ekranie do czasów szkolnych – była wówczas prześladowana przez rówieśników, co odcisnęło piętno na jej dalszym życiu. Kiedy nadchodzi kolejna rocznica matury, postanawia skonfrontować się z oprawcami, lecz ku swojemu zaskoczeniu odkrywa, że nie została zaproszona na klasowe spotkanie. Film jest rekonstrukcją zjazdu absolwentów z jej udziałem. Ale to dopiero połowa projektu – w drugiej części reżyserka obdzwania byłych kolegów z klasy, a także nagrywa ich reakcje podczas prezentacji filmu. (Ewa Szabłowska)

1.02.2015, niedziela, godz. 13.00, Galeria Miejska bwa, ul. Gdańska 20, wstęp wolny

niejedna strona sztuki czyli kolejna odsłona warsztatów rodzinnychProwadzenie: Monika Wirżajtys, Piotr Wąsowski – Co by było gdyby sztuki nie było? – pytały dzieci

Bydgoszczan tworząc program o sztuce. – Nuda, makabra, koniec świata! – padały odpowiedzi.

Tadeusz Dołkowski

Niejedna strona sztuki, fot. Natalia Babachanian (Hejtu.pl)

Jak dotąd podczas warsztatów rodzinnych dzieci, ro-dzice i dziadkowie tworzyli między innymi kompozycje z warzyw i owoców, nawiązujące do twórczości Giusep-pe Arcimbolda czy rozlewali farbę niczym Jackson Pol-lock. Tym razem przywołując życie i twórczość Marcela Duchampa, pytamy czy sztuka to żart? Zapraszamy do wspólnego wykreowania obiektu inspirowanego słyn-nymi ready – mades artysty.

14.02.2015, sobota, godz. 12.00, Galeria Miejska bwa, ul. Gdańska 20. Zapisy telefoniczne: 52 339 30 50 lub e-mailowe: [email protected]

Warsztaty fotografii otworkowejProwadzenie: Wojciech Woźniak

Zapraszamy na warsztaty prowadzone przez fo-tografa Wojciecha Woźniaka, na których uczestnicy najpierw zostaną krótko wprowadzeni w historię oraz zasady działania tej techniki, następnie każdy uczest-nik własnoręcznie zbuduje aparat otworkowy przy po-mocy pudełka lub puszki, zrobi nim zdjęcie i wywoła

w y d A r z e n i A

38 | | luty 2015

w ciemni. Warsztaty adresowane są do wszystkich zain-teresowanych, ze względu na ograniczoną ilość miejsc obowiązują uprzednie zapisy.

28.02.2015, sobota, godz. 13.00, Galeria Miejska bwa, ul. Gdańska 20, wstęp wolny

Co widzisz gdy nie ziewasz? Prowadzenie: Marcin Sauter

Galeria Miejska bwa zaprasza wszystkich chętnych na wydarzenie pt. Co widzisz gdy nie ziewasz? Daj się zaskoczyć alternatywną formą oprowadzania po wysta-wie, bez nudy i bez ziewania. Tym razem przyjrzymy się wystawie fotografii „Smutek podróży”, a oprowadzać i opowiadać o prezentowanych pracach będzie ich au-tor Marcin Sauter, który jest nie tylko fotografem, ale też reżyserem, operatorem filmowym oraz wykładowcą.

inf. Danuta Pałys

Galeria Miejska bwa Galeria Kantorek

wystawa czynna do 14 lutego 2015Funka XXX – wystawa poplenerowa artystów Bydgoskiego Okręgu związku Polskich artystów Plastyków Polska Sztuka Użytkowa

Na wystawie poplenerowej swoje obrazy prezentu-ją artyści z Bydgoszczy i Torunia: Jan Gordon, Cecylia Janeczek Matuszewska, Janusz M. Kochanowski (kurator pleneru), Jadwiga Kotlarczyk i Włodzimierz Krzemkowski.

Cecylia Janeczek-Matuszewska, Modrzew, 2014, olej, płótno, 75×60 cm

Stanisław Stasiulewicz, collage, 2015

20 lutego 2015, piątek, godz. 18.00 – wernisażStanisław Stasiulewicz Bydgoskie spiral’e – collages mix-masz, obrazy…

To dzięki spiralom czasu mamy okazję zobaczyć przeszłość oraz przeżywać teraźniejszość świętując różne okoliczności. Jeżeli się obserwuje rzeczywistość w jednym miejscu, tak jak miałem okazję oglądać Byd-goszcz z jej wewnętrzną energią jaką są ludzie, to łatwo taką „machinę czasu” zobaczyć. Okoliczność miejsca

i  jego energii przez 25 lat, jaką jest Galeria Kantorek, uruchamia cały łańcuch kontekstów dokonanych zda-rzeń. Siadam też na tej ławeczce, której już nie ma, przy Muzeum Leona Wyczółkowskiego na ulicy Gdańskiej 4. To wszystko collages i spirale’s.

Stanisław Stasiulewicz ur. 1955 roku w Oszmianie (Wileńszczyzna). Studia i dyplom (1983) na Wydziale Malarstwa Sztalugowego w pracowni prof. Jana Szan-cenbacha w ASP w Krakowie. Od 1985 roku bierze ak-tywny udział w życiu artystycznym Bydgoszczy (Galeria Kruchta, Pomyśl o Sztuce, Trytony). Od 1990 r. współ-pracuje z Galerią Kantorek. W 1990 roku współzałoży-ciel, wraz z Krzysztofem Gruse i Zbigniewem Zielińskim, grupy artystycznej Szkoła Bydgoska. Od 1993 do 1999 prezes Zarządu Okręgu Związku Polskich Artystów Pla-styków w Bydgoszczy.

W 1994 roku stypendysta Fundacji Pollack – Krasner w Nowym Jorku. Autor 33 wystaw indywidualnych. Prace w zbiorach Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Uhonorowany Złotą Odznaką ZPAP. Cy-kle prac: „Obrazy Bydgoskie”, „Obrazy Jass-ne”, „Obrazy Piękne”, „Obrazy Nowe”, „deformart”.

inf. Elżbieta Kantorek

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 39

Galeria Wieży Ciśnień 21.02.2015, sobota, godz. 14.00,

wystawa czynna do 9 marcaPolacy w Legii Cudzoziemskiej

Wystawę prezentuje Stowarzy-szenie byłych żołnierzy i przyjaciół Legii Cudzoziemskiej w Polsce (As-sociation des anciens et amis de la Légion Etrangere en Pologne).

Udostępnione na wystawę eks-ponaty, fotografie i  dokumenty pochodzą ze zbiorów sekcji histo-rycznej, jaka funkcjonuje przy sto-warzyszeniu. Kuratorem ekspozycji, osobą, która ma-teriały wystawiennicze zebrała i poklasyfikowała oraz dokonała opisów jest Pan Krzysztof Schramm (Krzysz-tof Schramm urodził się w 1968 roku w Poznaniu. Jest nauczycielem. Ukończył historię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, obecnie uczy historii w IV Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu, którego jest absolwentem. W latach osiemdziesiątych był zwią-zany z opozycją demokratyczną. W 1990 roku był jed-nym z założycieli Towarzystwa Polsko-Irlandzkiego, od 1994 roku – organizatorem wielu wypraw do Irlandii jak i innych krain celtyckich. W 2003 roku założył Fundację Kultury Irlandzkiej).

Wystawa „Polacy w Legii Cudzoziemskiej” ma cha-rakter unikatowy; do tej pory była wystawiona zaled-wie raz w Muzeum Broni Pancernej Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych w Poznaniu, 4 czerwca 2011  roku. Oczywiście obecna bydgoska wystawa będzie wzboga-cona o nowe elementy – eksponaty oraz o prezentacje

multimedialne. Wstępnie swój udział w otwarciu wysta-wy zapowiedział Pułk. Rolande Delawarde Atache woj-skowy Ambasady Francji w Polsce.

Pod koniec 2014 r. ukazała się książka, której współ-autorami są Krzysztof Schramm wraz z Zygmuntem Jatczakiem pt. „nICzeGO nIe ŻaŁUJĘ. Od powstania warszawskiego z armią Krajową do Indochin z Le-gia Cudzoziemską”. Są to bardzo ciekawie ukazane wspomnienia pana Zygmunta Jatczaka, uczestnika walk Powstania Warszawskiego i żołnierza Legii Cudzo-ziemskiej. To nie tylko fascynujący opis walk, przyjaźni, dawnej Legii, powstańczych dni w Warszawie, ale także niezwykłe archiwalne zdjęcia i dokumenty nigdy wcze-śniej niepublikowane w Polsce.

W dniu otwarcia wystawy odbędzie się promocja tejże nowości wydawniczej, będzie można nabyć ją wraz z autografem autora. Nie będzie to jedyna pro-mocja; drugą pozycję książkową z 2014 r. pt. „Mamy dusze muszkieterów”, podpisywać będzie autor Zbi-gniew Truszczyński, który jest Prezesem Stowarzysze-nia byłych żołnierzy i przyjaciół Legii Cudzoziemskiej w Polsce.

Na wystawie będą prezentowane m.in. elementy mundurów, broni, wyposażenia wojskowego legioni-stów. Oprócz tego nie zabraknie unikatowych (do tej pory nigdzie niepublikowanych) fotografii, dokumen-tów i prywatnej korespondencji legionistów wywodzą-cych się z Polski.

Tomasz Sypniewski

21.02.2015, godz. 20.00, Club 40, ul. Zaułek 3Kwartet KInKI – koncert

Koncert gdyńskiego zespołu Kinki, poruszającego się wokół takich gatunków muzycznych jak jazz, rock i mu-zyka elektroniczna.

Kinki to czteroosobowy zespół z Gdyni, który po-wstał w 2011 roku. Jego muzyka to mieszanka jazzu, rocka i muzyki elektronicznej. Grupa grywa koncerty w Trójmieście – wystąpiła już w Cyganerii, Blues Clu-bie w Gdyni, Willi FSC, na Fringe Festival w Sopocie czy w Klubie Mechanik w Gdańsku. W listopadzie 2012 roku muzycy supportowali Pink Freud.

Zespół Kinki z Gdyni to świadomi artyści, którzy swo-ją muzyką wdzierają się do umysłów słuchaczy, robiąc w nich intensywnie artystyczną zawieruchę. Takiej muzyki się nie tylko słucha. Ją się wyobraża, interpretuje, podzi-wia, kosztuje, próbuje rozgryźć i nazwać. Podczas braw, z publiczności wiele razy padało głośne WOW”

„Baśnie Kinkowych nocy” – wszczecinie.pl

Club 40

Na żywo Kinki to prawdziwi muzyczni rozbójnicy. Yas-sowe tropy z czysto rockową mocą, w zwariowanych pro-porcjach. Bo to są wariaci, serio!

„KINKI to wariaci” – tegoslucham.pl

Skład zespołu: Marcin Drewczyński (kontrabas), Mariusz Kawalec (saksofon), Bartosz Laskowski (gitara), tomek tłuszczak (perkusja).

inf. Marek Stolarski

w y d A r z e n i A

40 | | luty 2015

Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński 26.02.2015, godz. 18.00

Wykład Jacka Woźnego pt. „Sacrum w czasie i przestrzeni: od poręczności do obecności w dziejach kultury”Jacek Woźny prof. dr hab. Jacek Woźny (ur. 1962), arche-olog, nauczyciel akademicki, autor licznych publikacji z  zakresu pradziejów regionu kujawsko-pomorskiego oraz archeologii symboli i wierzeń religijnych. Napisał między innymi książki Symbolika wody w pradziejach Polski (1996), Symbolika przestrzeni miejsc grzebalnych w czasach ciałopalenia zwłok na ziemiach polskich (2000), Czerwona ochra i ziarna zbóż. Symbolika odro-dzenia zmarłych w pradziejach Polski (2005) oraz Arche-ologia kamieni symbolicznych (2014). Pełni funkcję dzie-kana Wydziału Humanistycznego UKW w Bydgoszczy.

Bjornara Olsena wprowadzają aspekt użyteczności do rozpatrywania dziejowej roli hierofanii. W kulturze typu magicznego przedmioty hierofaniczne były poręczne, bowiem zaspokajały wszystkie ludzkie potrzeby. W kul-turze religijnej poręczność hierofanii dotyczyła sytuacji waloryzowanych światopoglądowo przez oddziaływa-nie sił nadprzyrodzonych. Tradycja nowożytnoeuro-pejska doprowadziła do ukształtowania sfery działań racjonalnych, uzasadnianych przez nowożytną naukę. W tym typie kultury hierofanie straciły walor poręczno-ści. Religia swoją teraźniejszą obecnością przypomina o tradycjach i dziedzictwie przeszłości.

26.02.2015, godz. 18.00Otwarcie ekspozycji roberta Kaji – aranżacja przestrzeni „Po-za”robert Kaja ur. w 1965 w Bydgoszczy. Rzeźbiarz, absol-went Wydziału Rzeźby PWSSP w Gdańsku (1993) w pra-cowni prof. F. Duszeńki. Obecnie pełni funkcję prodzie-kana Wydziału Rzeźby i Intermediów ASP w  Gdańsku. Brał udział m.in. w wystawach: – „Elektryczny Pastuch” Galeria BWA Sopot 1993 r. „K 18” Kassel Niemcy 1993 r. „Idee poza ideologią” Centrum Sztuki Współczesnej Warszawa 1993  r. „Ikonopress” Zamek Książąt Pomor-skich Szczecin 1994  r. „Status Quo” Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko i Muzeum Narodowe Warszawa 1996 r. „Pokolenie” Galeria BWA Katowice 1996r. „O Nas Dzisiaj Sztuka Dwóch Czasów” Muzeum Narodowe Pałac Opa-tów Gdańsk 1999r. „Między Naturą a Kulturą” Galeria BWA Bielsko Biała 2002 r. „Sztuka III RP” Centrum Rzeź-by Polskiej Orońsko 2003  r. „Pamięć i Uczestnictwo” Muzeum Narodowe Pałac Opatów Gdańsk 2005r. „Like a rolling stone” Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko 2009 r.

napięta cięciwa łuku skrajnościDziałalność twórczą Roberta Kaji bardzo trafnie okre-

śliła prof. Anna Zeidler-Janiszewska (…), iż uprawia filo-zofię kultury środkami plastycznymi, a w szczególności rzeźbiarskimi, której integralną część stanowi refleksja nad zmieniającą się dziś rolą sztuki w życiu człowieka. Idąc dalej, ale biorąc jednocześnie słowa definiujące obszar zainteresowań artysty za drogowskaz, Kaja in-teresuje się od dawna związkami i relacjami wzajem-nymi kultury popularnej i sztuki. To co skrajne i różne jest jednocześnie w permanentnej relacji wzajemnej, tak jak problem duchowości i techniki, czy wewnętrz-nej niespójności człowieka, w którym kotłuje się wie-le sprzeczności miedzy innymi dobro i zło. Kaja bada i  pyta, sądząc po tytułach prac lub wystaw na przy-kład „Suma-Różnica” z 2001 roku. Skrajności stają się obszarem zainteresowań twórczych i ich wzajemne relacje. Artysta bada napięcie wynikające ze skrajności wartości przeciwstawianych sobie jak kultura-natura, dodatni-ujemny, dobry-zły, organiczny-techniczny, czy duchowy-technologiczny. Pomimo dychotomicznego charakteru nazw czy tytułów nie to jest przedmiotem zainteresowań Roberta Kaji. Chodzi bowiem o  napię-cie cięciwy świadomości pomiędzy skrajnościami. Napięcie, jest tym właściwym obszarem, na którym koncentruje się Kaja. Niewystarczalność istnienia prze-

Jacek Woźny, fot. Jacek Nowacki

* * *Rola sacrum ulegała w dziejach kultury przemianom. Mircea Eliade sformułował myśl, że dla zrozumienia hi-storyczności zjawisk religijnych ważniejsza od dualizmu sacrum (sakralności, świętości) i profanum (powsze-dniości, świeckości) jest dialektyka hierofanii, czyli spo-sobów przejawiania się sacrum w dziejach. W różnych kulturach i kontekstach historycznych istniały rzeczy obdarzone nadprzyrodzonymi właściwościami. Istota hierofanii polegała jednak na tym, że niektóre przed-mioty, chwile i miejsca posiadały większą moc sakralną od innych. Hierofanie umożliwiały zatem porządko-wanie ludzkiego świata. Georges Dumezil wyznaczył podstawową zasadę interpretacji archaicznych wierzeń i symboli religijnych. Ani bogowie, ani inne istoty mi-tyczne nie są zmyślonymi tworami ludzkiej wyobraźni. Są natomiast symbolicznymi środkami , które pozwala-ją mówić o człowieku, świecie i jego kosmicznym po-rządku. Karen Armstrong podzieliła dzieje ludzkości na kilka etapów zmian zachodzących w hierofaniach, mitologiach i religiach. Wyróżniła mitologie łowców, mitologie rolników, mitologie wczesnych cywilizacji miejskich, mitologie epoki osiowej, epokę wiary mo-noteistycznej oraz epokę nowożytnoeuropejską. Po-dobne wnioski zaprezentowali antropolodzy kulturowi Michał Buchowski i Wojciech Burszta. Wyróżnili oni typy kultury: magicznej, religijnej i nowożytnoeuropejskiej. Współczesne przemyślenia norweskiego archeologa

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 41

ciwieństw nie jest wynalazkiem postmodernizmu i od dawna twórcom ona nie wystarcza. Nie wystarcza również Robertowi Kaji. Dlatego też obecność napiętej cięciwy świadomości daje tak ciekawe kulturowo prze-myślenia w postaci prac artysty.

W tym miejscu wypada przypomnieć Mike Feather-stone’a, który wyróżnia trzy sytuacje, ujmujące zjawi-sko estetyzacji szeroko pojętej rzeczywistości, a raczej wskazuje na napięcia pomiędzy skrajnościami, powo-dujące również kłopot w identyfikacji sztuki, odbiorze czy interpretacji. Są to: zawieszenie granicy pomiędzy sztuką, a codziennością, przekształcenie życia w dzieło sztuki i wreszcie zalew znaków i symboli w strukturę ży-cia społecznego. U Featherstone’a co prawda dotyczy to estetyzacji, ale chcę zwrócić uwagę na napięcie wy-nikające ze zderzenia skrajności bądź zamiany i ich kon-sekwencji zarówno w sztuce jak i kulturze popularnej, czy wreszcie zniesienia wszystkich granic pomiędzy kulturą popularną, a sztuką. Robert Kaja ma świado-mość tych sytuacji i napięć, co powoduje, że jego prace sprawiają wrażenie trudnych i skompilowanych z wielu elementów o skrajnie różnej semantyce. (…)

Kolejny, bardzo ciekawy moim zdaniem problem po-ruszany przez artystę w swoich realizacjach, to obszar duchowości i jej deformacji, wynikających z obecności telewizyjnej rzeczywistości, w której tak jak w rzeczywi-stości nie telewizyjnej funkcjonują między innymi takie jej reprezentacje jak msza czy modlitwa. Deformacje jednak nie należy rozumieć pejoratywnie, lecz jako kre-owanie innego typu zachowań. Klękanie przed telewi-zorem podczas podniesienia w transmitowanej mszy, modlenie się do czy razem z telewizorem.

Wolfgang Welsch mówi „nigdy nie otrzymasz tego czego nie powinieneś zobaczyć i nie będziesz nigdy wie-dział czy dar pochodzi z kanału telewizyjnego czy z rze-czywistości”.

Kaja poprzez swoje realizacje wskazuje, że telewi-zor traktujemy jak nową ikonę. Skoro tak to spór, któ-ry miał miejsce tak dawno temu, a dotyczył problemu przedstawiania Boga ma swoje nowe wcielenie. Tele-ikonodule i teleikonoklaści. Telewizor wkracza w do-znania religijne. Kaja nie krytykuje, nie ironizuje, tylko wskazuje zachowując powściągliwość emocjonalną.

Jednocześnie podejrzewa, że traktujemy telewizor jak kulturową monstrancję prezentując nam argumenty na prawdopodobieństwo istnienia tego faktu w swoich realizacjach. (…)

Justyna Ryczek w książce „Piękno w kulturze pono-woczesnej” pisze: „nie można przedstawić nie przed-stawialnego, ale można wyrównać dług obecności–za-świadczyć, że nieprzedstawialne istniej”. Jak to się ma do braku możliwości stwierdzenia czy coś w ogóle istnieje, wykreować coś co udaje, że tego nie ma aby być sku-tecznym. Duchy są niewidzialne, są dobre i złe i tylko po materialnych skutkach działania możemy mieć dowody ich aktywności.

Praca Roberta Kaji mówi o niemożliwości przewi-dzenia działań ludzkich i jego transformacji, której efektów również nie przewidzimy. Całość zawieszo-na jest między niebem a ziemią od kredy, namiotu, samolotu, moralności, etyki, sztuki, technologii jako fenomenalnego efektu działań ludzkich. Niebo jest tu platońskim odniesieniem świata idei, a ziemia zawie-ra słabe skutki ich realizacji. Ale i po niebie lata duch, dziecko techniki zagrażając i ideom i skutkom ich realizacji. Bombardowanie ziemi jest też bombardo-waniem nieba. Nie ma jednej logiki i jednej racjonal-ności ale rozum jest jeden, dlatego Wolfgang Welsch tworzy pojęcie rozumu transwersalnego czyli rozumu słabego, estetycznego będącego alternatywą moc-nego rozumu ontologicznego. Rozum transwersalny ma funkcjonalną sprawność i jak mówi Welsch: „rozum staje się zdolnością przejść, nie kompletuje z wyniosłe-go punktu widzenia, lecz przebiega pomiędzy formami racjonalności”. To ten typ rozumu uspakaja sumienie i daje skuteczność działania w totalnej symulacji jaką jest według Baudrillard’a nasza rzeczywistość.

Robert Kaja ma swój szczególny świat jako artysta. Jest to jego oryginalny sposób doświadczania i inter-pretowania świata oraz dzielenia się swoimi spostrze-żeniami z innymi.

Nie ulega modom, nie zajmuje się też strategią w celu zdobycia popularności, nie interesują go skandale ani afery, będące standardami postępowania w dzisiejszej rzeczywistości.

Marcin Berdyszk

Robert Kaja, wystawa

Niebo a Ziemia, 2006

w y d A r z e n i A

42 | | luty 2015

Wojewódzka i Miejska Biblioteka PublicznaGodzinami o książkach – dyskusyjne Kluby Książki w WiMBP

11 Dyskusyjnych Klubów Książki działa w filiach Woje-wódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej. Szczegóły do-tyczące ich działalności publikowane są na stronie: dkk.wimbp.man.bydgoszcz.pl. Realizowany przez WiMBP przy wsparciu finansowym Instytutu Książki program DKK, obejmuje także spotkania autorskie.

4.02.2015, godz. 18.00, Biblioteka Główna WiMBP, Sala Wykładowa

Spotkanie autorskie z Joanną Bator – pisarką, publicystką, felie-tonistką. Publikowała m.in. w „Gazecie Wyborczej”, Twórczości”, „Czasie Kultu-ry”, „Tygodniku Powszech-nym”. Zadebiutowała w 2002 powieścią pt. Kobieta, ale rozgłos przyniosła jej do-piero Piaskowa góra, opu-blikowana w 2009 r. Później były powieści: Chmurdalia, Ciemno, prawie noc – laureat-ka Nagrody Literackiej NIKE 2013. Książki Japoński wachlarz (Nagroda Wydawców, Nagroda im. Beaty Pawlak) oraz Rekin z parku Yoyogi to owoc fascynacji Japonią. Bydgoskie spotkanie połączo-ne będzie z promocją najnowszej powieści pisarki zaty-tułowanej Wyspa łza (premiera: 12 stycznia 2015). Wstęp za okazaniem wejściówek (do odbioru od 28.01.2015, godz. 16.00 w Wypożyczalni Biblioteki Głównej, Stary Rynek 24 – pierwszeństwo mają członkowie Dyskusyj-nych Klubów Książki). Serdecznie zapraszamy!

inf. Lucyna Partyka

5.02.2015, czwartek, godz. 18.00 19.02.2015, czwartek, godz. 18,00

Biblioteka Główna – Strych, Stary Rynek 24, wstęp wolny

PrOJeKTOr To nie kino, nie klub filmowy, nieregularnie albo cy-

klicznie. Na strychu biblioteki prócz ciekawych filmów czekać będą na Was leżaki i wygodne pufy. W sercu miasta, za darmo. Zapraszamy na seanse w ramach cy-klu Projektor. Każdego miesiąca zaprezentujemy nowy zestaw filmów, wśród nich absolutne klasyki i  obrazy mniej popularne, te ambitne i zupełnie rozrywkowe. Szczegóły na http://www.biblioteka.bydgoszcz.pl/.

Wybrane zajęcia edukacyjne w lutym: 3.02.2015, godz. 17.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych

z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2)Spotkanie z historią i zabytkami Bydgoszczy – spo-tkanie edukacyjne dla dorosłych.

Fot. R. Masłow

4.02.2015, godz. 14.30, WiMBP (Filia nr 14 dla dorosłych i dla dzieci ul. Dworcowa 49)

Spektakl kabaretowy „rewanż sentymentalny” na podstawie tekstów Juliana Tuwima w wykonaniu Teatru Form Różnych „Nasza Klasa” Uniwersytetu Trzeciego Wieku, działającego przy Kujawsko-Pomorskim Cen-trum Kultury w Bydgoszczy.

5.02.2015, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 1 dla dzieci i młodzieży ul. Powstańców Wielkopolskich 26)

„Basia i narty” – głośne czytanie książki autorstwa Zo-fii Staneckiej.

5.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2)

Mamo tato zróbmy coś razem – zajęcia decoupage dla dzieci i rodziców.

6.02.2015, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99)

Słowa, słówka… słownik? – zajęcia edukacyjne dla dzieci z wykorzystaniem słownika.

9.02.2015, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 6 dla dzieci i młodzieży ul. Noakowskiego 4)

Co się kryje w sercu na dnie? Kto przeczyta, ten od-gadnie – głośne czytanie książki Marcina Brykczyńskie-go oraz tworzenie kartek walentynkowych.

10.02.2015, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 4 dla dzieci i młodzieży ul. Czerkaska 11)

Tworzymy krótkie bajeczki – zajęcia literackie. 11.02.2015, godz. 12.00, WiMBP

(Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 33)Wirtualne podróże: spacer po Buenos aires – zajęcia edukacyjne dla seniorów.

12.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 7 dla dorosłych i dla dzieci ul. Nakielska 175a)

dzień gier planszowych w bibliotece – zajęcia dla dzieci.

13.02.2015, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1)

Walentynki dla chłopczyka i dziewczynki – zabawy i wróżby walentynkowe.

16.02.2015, godz. 10.30, WiMBP (Filia nr 17 dla dorosłych i dla dzieci ul. Łanowa 2)

My też lubimy Walentynki – spotkanie dla seniorów z okazji Dnia Zakochanych.

16.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 5 dla dorosłych ul. Pomorska 80-86)

„My się zimy nie boimy”. Animacja językowa – zabawy z językiem niemieckim dla dzieci klas IV-VI.

17.02.2015, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 33)

Co bałwanom siedzi w głowie, śnieżna kula Ci powie – zajęcia dla dzieci z twórczego myślenia.

17.02.2015, godz. 11.30, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1)

zimowy zawrót głowy – gry, łamigłówki, krzyżówki dla dzieci.

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 43

17.02.2015, godz. 13.30, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99)

dziesięć rzeczy, o których myśli Twój kot kiedy jesteś w szkole, czyli wszystko o kotach w Światowym Dniu Kota – zajęcia dla dzieci.

17.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 15 dla doro-słych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2)

„Kocie Historie”; z okazji Dnia Kota przypominamy zi-mowe bajki o kotkach – zajęcia czytelnicze dla dzieci.

18.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1)

Spotkanie z muzyką – prezentacja talentów muzycz-nych dzieci.

18.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 15 dla doro-słych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2)

Jak przetrwać zimę w lesie – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

19.02.2015, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 1 dla dzieci i młodzieży ul. Powstańców Wielkopolskich 26)

„Gwizdek i zimowa kula” – głośne czytanie utworu autorstwa Barbary Gawryluk.

19.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 7 dla dorosłych i dla dzieci ul. Nakielska 175a)

Tworzymy opowieść na portalu Storybird – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

19.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 19 dla dorosłych ul. Powstańców Wielkopolskich 26)

rozmowy przy książce – cykl spotkań dla seniorów. 20.02.2015, godz. 10.30, WiMBP

(Filia nr 17 dla dorosłych i dla dzieci ul. Łanowa 2)Storybird, czyli tworzymy książkę obrazkową – zaję-cia dla młodzieży z wykorzystaniem Internetu.

20.02.2015, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dzieci i młodzieży ul. Czerkaska 11)

zabawy z językiem – zajęcia literackie z okazji Mię-dzynarodowego Dnia Języka Ojczystego.

20.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Biblioteka Główna ul. Stary Rynek 24)

V Edycja Dyktanda o Pióro Dyrektora WIMBP pt. „Mistrz Ortografii”.

20.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1)

Tworzenie wirtualnej opowieści na portalu interneto-wym Storybird – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

20.02.2015, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 5 dla dorosłych ul. Pomorska 80-86)

„My się zimy nie boimy…”. Głośne czytanie wierszy i śpiewanie piosenek o zimie – zajęcia dla dzieci.

23.02.2015, godz. 14.00, WiMBP (Filia nr 30 dla dorosłych i dla dzieci ul. Toruńska 185)

zima w poezji dziecięcej – zajęcia literackie dla dzieci.

24.02.2015, godz. 11.30, WiMBP (Filia nr 16 dla doro-słych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1)

Jak żyły dinozaury? – zajęcia edukacyjno-plastyczne dla dzieci.

25.02.2015, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dzieci i młodzieży ul. Czerkaska 11)

Gry i zabawy planszowe.

25.02.2015, godz. 11.30, WiMBP (Filia nr 16 dla doro-słych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1)

nie trać werwy, ruszaj zimą się bez przerwy – gry i zabawy ruchowe dla dzieci.

25.02.2015, godz. 13.30, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99)

Turniej gier planszowych dla dzieci.

27.02.2015, godz. 13.00, WiMBP (Filia nr 15 dla doro-słych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2)

Biblioteka zimową krainą baśni – zajęcia literackie dla dzieci.

Bydgoska Poradnia sztuki

17.02.2015, godz 17.00, Nowy Rynek Otwarcie wystawy obrazów Vedic art – Joanny Forbot

Vedic Art został spopularyzowany w 1988 przez szwedzkiego artystę malarza Kurta Kallmana jako metoda medytacji doświad-czalnej.

Uwrażliwienie prawej półkuli mózgu wzmaga intuicyjne działa-nie. Powstające prace są bardziej zapisem otwarcia się niż estetycz-nej kalkulacji. W Polsce Vedic Art pojawiło się w 2005 roku. Pani Joanna prowadzi również warsztaty tej terapii, w BPS planuje od maja br. Zapraszamy.

Natomiast do 14 lutego Bazar sztuki nadal oferuje oryginal-ne, bajkowe stroje i maski autorstwa art. plastyk Sabiny Kusz. Inf. 515 079 384.

inf. Stanisław StasiulewiczJoanna Forbot

w y d A r z e n i A

44 | | luty 2015

Akademicka Przestrzeń Kulturalna – Wyższa szkoła Gospodarki w Bydgoszczy

12 lutego 2015, czwartek, godz. 18.00, sala widowi-skowa APK, ul. Królowej Jadwigi 14, wstęp wolny

Movie Mówi Project #13 / KInO & MIŁOŚĆ / „dzikość serca”, reż. david Lynch

Będzie gorąco, będzie drapieżnie! Dwa dni przed walentynkami rezygnujemy z melodramatów oraz ko-medii romantycznych i proponujemy Wam prawdziwą ucztę kinomana! W styczniu rozpoczęliśmy przygodę z amerykańskim kinem, w lutym czeka nas brawurowa jej kontynuacja. Mijamy Hollywood, opuszczamy wiel-kie hale zdjęciowe, zwijamy czerwone dywany i razem z dr Magdaleną Wichrowską z Instytutu Kulturoznaw-stwa WSG zaglądamy pod mainstreamową kołderkę – w poszukiwaniu wyrazistych twórców i niezależnych produkcji. Co tam znajdziemy? Prawdziwe życie, kilku dziwaków, niespełnionych artystów i świetną muzykę. Naszymi przewodnikami po amerykańskim kinie nieza-leżnym będą: David Lynch, Gus van Sant, Todd Haynes i Terry Zwigoff.

wych, a także pomoc w organizacji spotkań i prelekcji w ramach cyklu Movie Mówi Project.

Osoby zainteresowane prosimy o kontakt mailowy z opiekunką koła, dr Magdaleną Wichrowską: [email protected].

26 lutego 2015, czwartek, godz. 18.00, Muzeum Fo-tografii WSG, ul. Królowej Jadwigi 14, wstęp wolny

zbigniew Suliga FOTOGraFIa bezOBIeKTyWna

gdzie d – średnica otworu, f – ogniskowa (odległość od otworu do obrazu), λ – długość fali światła w me-trach.

Tak wygląda fizyczna definicja opisująca zjawisko po-wstawania obrazu w camerze obscurze. Prosty, kla-rowny wzór zamykający temat. Jednak dla klawiatury mojego „domowego komputera” zapis tego wzoru to zadanie niewykonalne – nie mam wszystkich znaków, tak samo jak niewykonalne jest powstanie wzoru na „dobre zdjęcie” – brak danych!

A poszukiwanie tych danych, i to właśnie w techni-ce otworkowej, daje mi najwięcej możliwości: mam tak niewiele materiału (dla aparatów cyfrowych: pamięci), a  muszę znaleźć ich jak najwięcej. Paradoks? Nie, od-wrotnie: ta ogromna ilość ograniczeń mnie wyzwala, zmusza do podejmowania przemyślanych decyzji, nakłada na mnie odpowiedzialność za wybór tematu, kadru i wreszcie ustala właściwe relacje między fotogra-fem i sprzętem.

zbigniew Suliga – fotograf marynista, instruktor fotografii w Słupskim Ośrodku Kultury, członek Foto-klubu Rzeczypospolitej, Stowarzyszenia Marynistów Polskich, Grupy Twórczej KONTUR w Szczecinie; zało-życiel Słupskiego Klubu Fotograficznego Fotoaktywni. Fotografią artystyczną zajmuje się od 30 lat. W całym twórczym okresie zajmował się fotografią reportażową, reklamową, współpracował z Teatrem Dramatycznym w Słupsku i Teatrem Rondo. Twórca trzech autorskich albumów: „Powiat Słupski”, „100-lecie Ratusza w Słup-sku”, „Muzeum w Klukach”. Autor wystaw indywidual-nych i uczestnik zbiorowych w kraju oraz w Szwecji, Danii, Niemczech, Portugalii; uczestnik kilkudziesięciu wystaw zbiorowych. Pomysłodawca i realizator cyklu plenerów fotograficznych „Ustka – zapis posezonowy”, Łeba – zapis posezonowy”, „Jarosławiec – zapis pose-zonowy”.

Wybrane wystawy: „Portugalskie fascynacje”, „Słupsk – cyfrowo i otworkowo”, Nadmorskie krajobrazy”, „Artur – portret przyjaciela”, „Fotografia bezObietywna”. Ostat-nia z wymienionych będzie prezentowana w Muzeum Fotografii WSG. Składające się na ekspozycję zdjęcia powstały w ostatnich czterech latach i zostały wy-

W lutym na przejażdżkę zaprasza nas david Lynch. Młodzi kochankowie – Sailor i Lula – oraz tropiąca ich banda zbirów to idealna gra wstępna przed lukrem, który oblepi nas 14 lutego. Nie dajcie się prosić! Zagrają dla Was: Nicolas Cage, Laura Dern, Willem Dafoe i Isa-bella Rossellini. I wisienka na torcie: Złota Palma w Can-nes! C’mon!

Spotkanie w ramach projektu „Movie Mówi Project” zrealizowano dzięki wsparciu finansowemu miasta Byd-goszczy.

Więcej szczegółów na wortalu kultura: www.kultu-ra.byd.pl.

FILMOWnIaWszystkich studentów – entuzjastów kina i sztuk

audiowizualnych zapraszamy serdecznie na spotkania koła naukowego Filmownia przy Instytucie Kulturo-znawstwa Wyższej Szkoły Gospodarki. Jego działania obejmują m.in. wspólne projekcje i analizę dzieł filmo-

Dzikość serca, kadr z f ilmu

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 45

konane tzw. aparatem otworkowym, na tradycyjnej kliszy fotograficznej. Są zapisem fascynacji autora tematyką morską. Wystawa była już prezentowana w Sopocie, Ustce, Słupsku, Rzeszowie oraz Kołobrzegu.

Więcej szczegółów na www.muzeumfoto.byd.pl.

Uczymy bawiąc – bawimy ucząc. Półkolonie zimowe z WSG

Zimowe półkolonie organizowane przez Centrum Projektów Edukacyjnych Wyższej Szkoły Gospodarki pozwolą najmłodszym w sposób kreatywny spędzić wolny czas. Proponujemy dwa moduły – każdy trwa-jący pięć dni: moduł 1 – Mały Odkrywca, Mały Strażak, Mały Kucharz, Mały Kierowca, Mały Artysta; moduł 2 – Mały Sportowiec, Mały Fotograf, Mały Detektyw, Mały Konstruktor, Mały Tancerz. Każdego dnia Twoje dziecko pozna inny świat – inny zawód.

Zajęcia przeznaczone dla dzieci w wieku 5-12 lat.Terminy do wyboru: 16-20 lutego 2015 lub 23-27

lutego 2015.Więcej szczegółów na www.cie.byd.pl. Dodatkowe

informacje: [email protected] lub tel. 525 670 707.

Odkrywamy tajemnice fotografiiMuzeum Fotografii WSG zaprasza dzieci i młodzież

w  wieku szkolnym do udziału w warsztatach oraz te-matycznych lekcjach muzealnych. Oprócz zwiedzania z przewodnikiem oferujemy także m.in. zajęcia w ciem-ni fotograficznej i atelier.

Zbigniew Suliga, fotograf ia otworkowa

Zbigniew Suliga, fotograf ia otworkowa

fot. Aleksandra Mokrzycka

Więcej szczegółów na stronie www.muzeumfoto.byd.pl. Grupy zorganizowane prosimy o kontakt: [email protected] lub tel. 52 567 00 07.

inf. Elżbieta Schulz

w y d A r z e n i A

46 | | luty 2015

Impresariat Artystyczny ADrIA

2.02.2015, godz. 19.00, Opera Novaraz dWa Trzy – koncert The Best Of

Należą do klasyki. Znają ich wszyscy. Prostotą i szcze-rością trafiają do każdego. Są uniwersalni. Bez wzglę-du na wiek – swój i odbiorcy, potrafią trafić w sedno i  uchwycić to coś szczególnego, tu i teraz. Ich utwory mają niesamowitą zdolność pobudzania do rozmowy, otwierają umysł i rozwiązują język. Niewiele zespołów w Polsce może pochwalić się tak bogatą historią wspól-nego grania. Stale imponują wrażliwością, spostrze-gawczością i dystansem. Według informacji ogłoszonej przez zespół, Raz Dwa Trzy rozpoczęło działalność w lu-tym 1990 roku w Zielonej Górze. Kilka tygodni później zagrali w tym mieście pierwszy koncert. Zespół istnieje od 24 lat, a od osiemnastu w niezmienionym składzie nagrywa i koncertuje w kraju i za granicą

8.02.2015, godz. 16.00, 19.30, Opera Nova, czas trwania: 145 minut, jedna przerwa

Mayday. run For your Wife – spektakl Och Teatru w reż. Krystyny Jandyreżyseria: Krystyna Janda; scenografia: Arkadiusz Kośmider; kostiumy: Tomasz Ossoliński; światło: Adam Kłosiński, Paweł Szymczyk; producent wykonawczy: Magdalena Kłosińska; występują: Artur Barciś, Maria Se-weryn, Stefan Friedmann, Rafał Rutkowski

Jeśli zaczynasz swoją przygodę z teatrem – obejrzyj „Mayday”. Jeśli tę przygodę chcesz skończyć, bo za-

żenował Cię poziom jednego z ostatnio obejrzanych spektakli – obejrzyj „Mayday”. Jeśli jest Ci smutno – obejrzyj „Mayday”. Jeśli jesteś szczęśliwy – obejrzyj „Mayday”. Jeśli jesteś… Tak właśnie jest z tą teatralną perełką. Trzeba zobaczyć niezależnie od okoliczności, płci czy wykształcenia. Spektakl w reżyserii Krystyny Jandy to prawdziwy majstersztyk. Farsa w najlepszym wydaniu i pełnej krasie.

13.02.2015, godz. 17.30 i 20.00, kinoteatr Adria, czas trwania: 120 min, jedna przerwa

Tomasz Kot w Monodramie „Sex Guru”Myślisz, że masz wspa-niałe życie seksualne? Naprawdę w to wierzysz? Może razem to sprawdzi-my? Sztuka austriackiego komika Wolfganga Wein-bergera „A GUIDE TO SE-

XUAL MISERY” od trzech sezonów nie schodzi z afiszy na West Endzie, z powodzeniem wystawiana jest rów-nież w innych krajach. Już teraz do grona 500 tysięcy widzów, którzy doświadczyli już mądrych i dowcipnych słów sławnego guru sexu Weinbergera ma okazję do-łączyć polska publiczność. W rolę polskiego specjalisty w dziedzinie seksu wcieli się Tomasz Kot.

14.02.2015, godz. 17.00 i 20.00, kinoteatr AdriaKabaret Smile – „Czy jest w domu kakao?”

SMILE to angiel-skie słowo oznacza-jące UŚMIECH. W ję-zyku polskim słowo jest nazwą własną kabaretu z Lubli-na. Misja kabaretu jest mocno zwią-zana z jego nazwą – śmieszyć. Trzech artystów bacznie obserwujących ota-czającą nas rzeczy-wistość przenosi na scenę postacie i sytuacje jakie są nam wszystkim bliskie w życiu codziennym. Program który zaprezentują jest kompilacją najnowszych skeczy kabaretu Smile, któ-re robią furorę wśród publiczności w każdym wieku. W programie zobaczyć można przeróżne postacie, od słynnego kierowcy TIRa – Stanisława, po szambiarza, mistrza baletu, czy też rabusia na „tacierzyńskim”. Ka-baret Smile to nie tylko skecze – to również piosenki wykonywane na najwyższym poziomie.

inf. Maja Przybylska

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 47

Biblioteka Główna UKW 4.02.2015, godz. 18.00, hol II piętro.

Wystawa będzie czynna do 3.03.1015Otwarcie wystawy fotografii Macieja L. rewakowicza „Życie w górach”

Drżący z zimna namiot na lodowcu rozgrzewają niekie-dy spory na temat możliwości prawdziwego życia… poni-żej granicy wiecznych śniegów.

Na rzecz istnienia życia nie tylko na szczytach, ale i  w  dolinach – ta wystawa dostarcza wielu argumentów. Bo czyż nie są nimi: niemal świadoma swej urody gorycz-ka nad Zielonym Stawem Gąsienicowym, rododendron przysiadły blisko schroniska Wiktora Emanuela II w Alpach Graickich albo ten zamyślony koziorożec alpejski bez tra-wy, poniżej Lodowca Tête Rousse?

Wątpiący wybiorą zapewne ujęcie obozu II pod Sama-dhi w Himalajach, na wysokości 4400 m. Może jednak przekona ich wykusz z księżycem i Monte delle Neve albo pracownia kompozytora osiadłego w Atmie pod Giewon-tem? Czy twórczości zainspirowanej przez góry można od-mówić autentycznego istnienia?

Autor odrywał się czasem od tych dyskusji, aby ułowić codzienność w jej naturalnym środowisku, badając, czy składa się z czystego przemijania, czy zawiera też okruchy bycia. Towarzyszył chwilę prowadzącemu kozy na pa-stwisko na Antałówce, zajrzał obiektywem na ulicę u stóp gór w centrum Iranu. W tym drugim miejscu sam stał się obiektem, wędrownym eksponatem z Europy, złapanym w uważne spojrzenie mieszkańca Kermanu.

Z licznych zajęć turystów i alpinistów, obok jazdy na nartach, spacerów i wspinaczki, zwraca uwagę dolce far niente. Ilustruje to ujęcie alpinisty w czerwonej kurtce, siedzącego na wierzchołku Breithornu, z Matterhornem

i Dent Blanche w chmurach. Żyje, bo siedzi na szczycie.Gdyby tak odpoczywał w dolinie, nie zasługiwałby ani na zdjęcie, ani nawet na spojrzenie. Dla tych, którzy tak argumentują, autor dołączył kilka ujęć z linami. Może to im wystarczy. Jeżeli nie, to niech sami szukają mocniejszej strony bytu w górach.

A my, przyjrzyjmy się drewnianemu wykuszowi albo obawie dziewczyny na Drodze po Głazach. Popatrzmy spokojnie i życzliwie, tak jak ten instruktor, który cierpliwie stoi obok.

Fotogramy przedstawiają rozmaite formy istnienia na szczytach i u podnóża gór, bez narzucania hierarchizacji ich wartości, chociaż może z niewielką ilościową przewa-gą przykładów twórczości architektektonicznej.

Maciej RewakowiczMaciej L. rewakowicz – chirurg, członek Klubu Wy-sokogórskiego w Poznaniu w latach 1968-1970. Od 1970 r. mieszka w Bydgoszczy. Pierwszy raz liną związał się z Janem Stryczyńskim. Taternictwa uczył się od Ry-szarda W. Schramma, Jana Stryczyńskiego, Stanisława Zierhoffera, Wojciecha Wróża i Macieja Kmiećkowiaka. W Himalajach Zachodnich, podczas pierwszej wyprawy Klubu Wysokogórskiego z Bydgoszczy w góry wysokie (1978  r.), wraz z M. Dziatkowiakiem zdobył dziewiczy szczyt Samadhi.

Podejmował wspinaczki, m.in. na wierzchołki nie-których szczytów w Tatrach i Alpach, w tym niektóre samotnie.

Wystawiał swoje fotografie górskie w Pałacu Mała-chowskich i w Izbie Lekarskiej w Warszawie, w Lubo-stroniu, Sicienku, Więcborku, Łabiszynie i w Bydgoszczy – między innymi w BWA.

inf. Barbara MaklakiewiczMaciej L. Rewakowicz, fotograf ia

w y d A r z e n i A

48 | | luty 2015

Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy do 15 lutego 2015 roku, wystawa w Muzeum

Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Spichrzach przy ul. Grodzkiej 7-11

X Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Teofila Ociepkiza i przeciw

Uczestnicy konkursu, w szczególności ci, których prace zostały odrzucone, również autorzy prac poka-zanych na wystawie, wśród nich wyróżnieni i nagro-dzeni, mogą oczekiwać słów wyjaśnień na temat zasad

i kryteriów przyświecających jurorom przy ocenianiu i kwalifikowaniu przedstawionych utworów. To twardy orzech do zgryzienia dla każdego jury, bo wydaje się, że niemal bez wyjątku wszystkie prace zostały przez swo-ich twórców uznane za wyjątkowe, szczególne, godne podziwu, czyli po prostu atrakcyjne, dobre i wartościo-we – dlatego je zgłosili do konkursu – a tu raptem oka-zuje się, że niezupełnie oczekiwania autorów spotykają się z gustami oceniających. Niewykluczone, że te wła-śnie pozytywne opinie podzielali również członkowie obecnej komisji, jednak musieli się liczyć z założeniami konkursu, w efekcie czego część zgłoszonych dzieł nie dostała się na salę wystawową.

Celem i założeniem konkursu jest Szeroka prezenta-cja amatorskiej twórczości z kręgu malarstwa intuicyjne-go, naiwnego – art brut, prac cechujących się szczerością i  autentycznością wypowiedzi. Wychwycenie nowych, ciekawych zjawisk i osobowości twórczych w tym nurcie plastyki – głosi jego preambuła.

Na przykład wspaniała panorama batalistyczna, która mogłaby być ozdobą ekspozycji historycznej w  lokalnym muzeum regionalnym, w bydgoskim współzawodnictwie artystycznym razi oczywistą pre-tensjonalnością poglądową, wyłożonym eksplicite przebiegiem zdarzenia dziejowego. Z kolei malowidło w typie naiwności Iwana Generalića, barwne, precyzyj-nie i starannie wykonane, uporządkowane i zrówno-ważone kolorystycznie z proporcjonalnie rozłożonymi emocjami na dramaturgicznym planie przedstawienia – jest tylko z pozoru naiwne. Wreszcie mocno zaanga-żowane ideowo i realistycznie wyłożone sceny publi-cystyczne „z dziennika telewizyjnego” czy uwikłane w kulturowy dyskurs uczone toposy to dzieła, które bez wątpienia mogłyby stanowić mocny punkt w innych niż ociepkowe, eurocentrycznych przedsięwzięciach wy-stawowych. Już gdzieś wcześniej je widzieliśmy, mówili jurorzy o obrazach, tu przywołanych jako przykłady.

W złożonych do oceny pracach szukamy więcej emocji i mniej wyrafinowania, dlatego nagrody i wy-różnienia przypadły bardziej pracom o mocnej ekspre-sji, dynamicznych kontrastach barwnych, ze śladami momentalnych i odruchowych reakcji malarskich, niż tym, które powstały w efekcie zreflektowanej selekcji elementów i motywów. I tak na – wydawałoby się – linii produkcyjnej, wręcz multiplikującej postacie naszego papieża Jana Pawła Drugiego, obrazy Marka Świetli-ka stanowią niepowtarzalne przypadki artystycznych kreacji o dynamice i konfiguracji dotychczas niespoty-kanej. Natomiast przedstawienia zwierząt Genowefy Magiery to w czystej postaci naskalne rysunki z epoki paleolitycznej, gdy dopiero kształtowały się humani-styczne potencje człowieka, dlatego uzasadnione jest lokowanie jej twórczości w nurcie „spoza kultury” – art brut. Jeszcze Władysław Grygny, artysta, jak i dwoje wyżej wymienieni, surowy, intuicyjny i samorodny. To tylko przykłady wśród nagrodzonych.Jacek Szwagrzyk, Filiżanka herbaty – nagroda

Małgorzata Lehmann, Szpital – wyróżnienie

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 49

W eksponowanych pracach znajdujemy szczerość i autentyczność wypowiedzi twórczych. Również w ja-kimś stopniu nowe, ciekawe zjawiska i osobowości arty-styczne, które wypełniają naturalną pustkę, gdy obra-camy się wyłącznie w granicach konwencji i ustalonych figur, a tych ze swej istoty trzyma się sztuka profesjo-nalna. W tej perspektywie konkurs Ociepki okazuje się bardzo potrzebny.

Zbigniew Chlewiński

12.02.2015, czwartek, godz. 16.00-19.00, Plac Kościeleckich 6

zapusty w GaleriiGaleria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej od paź-

dziernika ubiegłego roku ma nową siedzibę w budynku Kujawsko-Pomorskiego Centrum Kultury przy Placu Ko-ścieleckich 6. Po dniach przeznaczonych na aranżację wnętrza nadszedł moment uroczystego otwarcia. A że to czas karnawału i zabawy nasz wybór padł na tłusty czwartek rozpoczynający zwyczajowo zapusty.

Nie zabraknie pączków i regionalnego jadła serwo-wanego przez gospodarstwo ekologiczne Państwa Filipskich ze Słończa, bo objadanie się przed postem należy do tradycji. Ale zapusty to też zabawa, tańce i  śpiewy. Zaprosiliśmy do Galerii nadzwyczajnego go-ścia, Panią Danutę Kaczmarek ze Śmiłowic, śpiewaczkę ludową, zdobywczynię wielu laurów na konkursach w tym I nagrody na Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu. W mistrzowskim wykonaniu usłyszymy zestaw przyśpiewek i starych pieśni związanych z karnawałem i nie tylko. Zapraszamy wszystkich gości i przyjaciół Galerii na ten niezwykły wieczór, w czwartek w godzinach od 16 do 19. A kto nie dotrze tego wieczora będzie mógł odwiedzić nas, oglą-dać zgromadzone zbiory sztuki ludowej i nieprofesjo-nalnej i dokonać zakupów jak zwykle od poniedziałku do piątku od 10 do 17 już na Placu Kościeleckich.

inf. Katarzyna Wolska

Grażyna rochna-Woźniak, urodziła się 8 marca 1971 roku w Bydgoszczy. Mieszka w Solcu Kujawskim. Poet-ka, nauczyciel, instruktor ZHP. Od 1994 do 2010 roku pracowała jako redaktor techniczny w bydgoskich wy-dawnictwach, od kwietnia 2011 pracuje jako nauczyciel bibliotekarz. Autorka czterech książek poetyckich: Roz-bity deszcz (1994), Z miękkim wilgotnym oporem (1998), Chłód z ramion zlizuję (2004), Podnieść kamyk (2009). Laureatka wielu konkursów poetyckich o zasięgu ogól-nopolskim, między innymi konkursu Twojego Stylu i firmy Lancôme na Wiersz o miłości. Od 20 lat aktywnie uczestniczy w spotkaniach autorskich, warsztatach li-terackich, promuje poezję jako nauczyciel. Juror wielu konkursów poetyckich m.in. konkursu kwalifikującego do udziału w OLSP w Kruszwicy-Kobylnikach i Ogólno-polskiego Konkursu Literackiego Szuflada dla nauczy-cieli bibliotekarzy. Współredaktor tomików i almana-chów poetyckich i współautorka wielu almanachów poetyckich. Tomik pt. Dziedzictwo został wydany przy pomocy finansowej Urzędu Miasta i Gminy Solec Ku-jawski.

Poetka jest członkiem Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Bydgoszczy i Związku Literatów Pol-skich w Warszawie.

inf. Krystyna Wulert

19.02.2015, godz. 17.00, Sala Wykładowa Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 2

Promocja książki poetyckiej Grażyny rochny-Woźniak pt. dziedzictwo

Na spotkanie w ramach Klu-bu Poetycko-Wydawniczego Arkona zapraszają: Dyrektor Kujawsko-Pomorskiego Cen-trum Kultury w Bydgoszczy Maciej Puto, Dyrektor Woje-wódzkiej i Miejskiej Bibliote-ki Publicznej im. dr. Witolda Bełzy w Bydgoszczy Ewa Stel-machowska oraz Prezes Ro-botniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Bydgosz-czy Krystyna Wulert.

w y d A r z e n i A

50 | | luty 2015

Pałac Młodzieży 4.02.2015, godz. 10.30

zabawowy Klub Filmowy Malucha zyGzaK za-prasza na karnawałowe szaleństwo – spotkanie dla przedszkoli.

Zapraszamy najmłodsze przedszkolne pociechy wraz z opiekunami i nauczycielami na spotkanie w ta-neczno-muzycznym rytmie. Tym razem w programie oprócz tradycyjnego już pokazu polskich filmów ani-mowanych, porwiemy dzieci w wir zabaw i fantazji. Nie zabraknie migoczących świateł, skocznej muzyki i szaleństwa na pałacowej scenie. A dla najodważniej-szych… tu ciiiiiiiiiiiii – NIESPODZIANKA!!! Zapisy grup: Pałac Młodzieży – Ewa Sawoszczuk, tel. 501 745 076.

7.02.2015, godz. 12.00Między wierszami – koncert galowy jubileuszowego 20. Konkursu recytatorskiego i poezji śpiewanej. To już dwadzieścia lat! Właśnie mija drugie dziesięciolecie od-kąd młodzi recytatorzy na pałacowej scenie malują sło-wem przepiękne obrazy. Opowiadają o tym, jak żyją, co kochają, co przeżywają. Sala widowiskowa. Wstęp wolny.

9.02.2015, godz. 9.00ze sportem na ty – eliminacje. Turniej „Ze sportem na TY” to zabawa adresowana do uczniów klas III szkół podstawowych Bydgoszczy. Impreza zorganizowana jest w formie turnieju, w którym startują 10-osobowe reprezentacje szkół, które jako pierwsze nadeślą zgło-szenia. Najlepsza klasa otrzyma tytuł „Złotej Klasy Spor-towej roku szkolnego 2014/2015”. Sala widowiskowa.

11.02.2015, godz. 11.00Poradnia rozwoju zdolności. Spotkanie odbędzie się w ramach Miejskiego Programu Wspierania Ucznia Zdolnego „Zdolni znad Brdy”.

Koordynator programu „Zdolni znad Brdy” – Monika Grzybowska: e-mail: [email protected], lub tel.: 52 321 00 81 w. 333 lub 693 166 252.

13.02.2015, godz. 18.30Pałacowe Planetarium zaprasza na pokaz nieba przez teleskop.

FerIe 2015Terminy i godziny naszych propozycji mogą ulec

zmianie – prosimy o weryfikację informacji na naszej stronie internetowej www.palac.bydgoszcz.plIMPrezy edUKaCyJne STUDNIÓWKOWE ZABAWY NAUKOWE

16, 17, 18 lutego 2015, godz. 16.00Przygotowanie do matury z Wiedzy o społeczeń-stwie. Cykl debat – konflikty międzynawowe we współ-czesnym świecie.

16 i 17 lutego 2015, godz. 9.00-13.15 Maraton historyczny – przygotowanie do matury z historii.

27.02.2015, godz. 16.00Matematyka dla humanistów – przygotowanie do matury z matematyki.

IMPrezy edUKaCyJne dla dzieci i młodzieży

17.02.2015, godz. 17.00-20.00Tworzenie gier w środowisku Windows (od 13 lat).

26, 27 lutego 2015, godz. 16.30Przygotowanie do egzaminu gimnazjalnego z j. an-gielskiego. (26 lutego – podstawa, 27 lutego – rozsze-rzenie).

24, 26 lutego 2015, godz. 10.00-12.00Trening matematyczny przed sprawdzianem szósto-klasisty.

IMPrezy anIMaCyJne dla dzieci – grupy zorganizo-wane prosimy o kontakt telefoniczny celem obowiązu-jącej rezerwacji miejsc tel. 52 321 00 81 wew. 323 lub 333.

16.02.2015, godz. 10.00 Spotkanie z polską animacją (film i zabawy dla dzieci).

17.02.2015, godz. 11.00-12.00 W pałacowym maglu – gry i zabawy dla dzieci (I-III)

18.02.2015, godz. 11.00-12.00Podaj dalej – gry i zabawy dla dzieci (kl. III-IV).

19.02.2015, godz. 11.00-12.30 Filmy i samochody – spotkanie filmowe połączone z zabawami plastycznymi.

19.02.2015, godz. 12.30-13.30abecadło z pieca spadło – zabawy językowe dla naj-młodszych (I-III SP).

20.02.2015, godz. 11.00-12.30

10-11 lutego 2015, godz. 9.00Przyroda na wagę złota – eliminacje. Konkurs na małą formę sceniczną o tematyce ekologicznej współ-organizowany z Urzędem Miasta. Konkurs adresowa-ny jest do dzieci z placówek szkolno-wychowawczych z  terenu Bydgoszczy: przedszkolaków, uczniów szkół podstawowych i gimnazjów oraz uczestników zajęć w  placówkach wychowania pozaszkolnego. Konkurs zakończy się 10 czerwca występem laureatów i wręcze-niem nagród.

11.02.2015, godz. 11.00Interaktywna Poradnia Języka Polskiego. Zajęcia dla młodzieży nt. błędów językowych poprowadzi dr Monika Peplińska-Narloch z Instytutu Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa UKW w Bydgoszczy.

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 51

zapraszamy na scenę – giełda dziecięcych talentów. 20.02.2015, godz. 14.00-15.00

Od słowa do słowa – quizy, zabawy z polszczyzną. 23.02.2015, godz. 9.00-10.00

Kram z zagadkami – zabawy edukacyjne. 23.02.2015, godz. 10.00-11.00

zapraszamy do Baśniowej Krainy – oglądamy, rozma-wiamy, rysujemy (I-III SP).

24.02.2015, godz. 11.00-12.00Układanki, rymowanki – rebusy, quizy.

24.02.2015, godz. 12.00-13.00W pałacowym maglu – gry i zabawy dla dzieci

25.02.2015, godz. 10.00-11.00Wycieczka do… Bydgoszczy – gry edukacyjne i mini konkursy o naszym mieście.

25.02.2015, godz. 12.30-13.30BaL – bajkowa akademia literatury – I-II SP.

26.02.2015, godz. 11.00-12.00Warsztaty z kaligrafii dla dzieci starszych – VI kl. SP

27.02.2015, godz. 11.00-12.00Ferie z uśmiechem – dla dzieci IV-V SP

zaJĘCIa PLaSTyCzne dla dzieci (zajęcia dla uczestnika indywidualnego)

16.02.2015, godz. 13.30-15.00 17.02.2015, godz. 13.30-15.00 18.02.2015, godz. 12.00-13.30 oraz 13.30-15.00 19.02.2015, godz. 11.00-12.30 oraz 14.00-15.30 23.02.2015, godz. 13.30-15.00 24.02.2015, godz. 13.30-15.00 25.02.2015, godz. 12.00-13.30 oraz 13.30-15.00 26.02.2015, godz. 11.00-12.30 oraz 14.00-15.30

zaJĘCIa TaneCzne 21-24 lutego 2015

regionalne warsztaty taneczne ,,Ferie z tańcem”.Wszystkich tancerzy i pasjonatów tańca, zapraszamy

na otwarte warsztaty taneczne organizowane w Pałacu Młodzieży. Specjalnie dla Was zajęcia z różnych technik tanecznych poprowadzą znani i wybitni tancerze oraz choreografowie. Szczegóły wkrótce na naszej stronie www.palac.bydgoszcz.pl

KInOProlog 30. AFF-Ery Filmowej – „Lata trzydzieste”

16-18 lutego 2015, poniedziałek, 16 lutego 2015, godz. 19.30

Dzisiejsze czasy (Modern Times), reż. Charles Chaplin, USA 1936, 87 min.

17 lutego 2015, wtorek, godz. 19.30Spaleni słońcem (Утомлённые солнцем), reż. Nikita Michałkow, Rosja/Francja 1994, 135 min.

18 lutego 2015, środa, godz. 19.30Aniołowie o brudnych twarzach (Angels with Dirty Fa-ces), reż. Michael Curtiz, USA 1938, 97 min.

Bilet normalny: 6 zł; Bilet ulgowy (młodzież ucząca się, studenci, emeryci): 4 zł; Bilety do nabycia w portierni Pałacu Młodzieży przed seansami. Kon-takt: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, Dominika Kosińska, tel. 52 321 00 81 wew. 333; Dominik Wierski, tel. 52 321 00 81 wew. 359.

Filmy dla dzieci 19.02.2015, godz. 9.00,

„Brak zasięgu”, wstęp wolny (film dla uczniów klas IV-VI)

26.02.2015, godz. 9.00, „Misja: Gwiazda”, wstęp wolny (film dla widzów od 7 lat)

Zapisy GRUP ZORGANIZOWANYCH na filmy – Małgo-rzata Lewandowska, tel. 52 321 00 81, wew. 359.

22.02.2015, godz. 11.00zygzak – zabawowy Klub Filmowy Malucha (dla ro-dzin). Zygzak, to klub, w którym jest czas na oglądanie polskich bajek animowanych, rozmowę o filmach, ale także na szaleństwo, taniec, konkursy, gry… a przede wszystkim dobrą zabawę. Zapraszamy dzieci od 2 roku życia. Dzieci wstęp wolny, rodzic – 10 zł. Spotkania w Klubie odbywają się zawsze w ostatnią niedzielę mie-siąca o godz. 11.00 w sali kinowej Pałacu Młodzieży.

inf. Dominika Kosińska

DKF Niespodzianka w Pałacu Młodzieżyzaprasza na filmowe seanse w lutym

5.02.2015, godz. 19.30Przeboje i oldboje (Revival), reż. Alice Nellis, Czechy 2013, 115 min.

12.02 godz. 19.303 serca (3 coeurs), reż. Benoit Jacquot, Francja 2014, 106 min.

19.02.2015, godz. 19.30Jeziorak, reż. Michał Otłowski, Polska 2014, 94 min.

26.02.2015, godz. 19.30Mizantropia, reż. Ewa Sobczak, Polska 2013, 1 min. 8 sek.Dziewczynka z kotem (Incompresa), reż. Asia Argento, Wło-chy/Francja 2014, 104 min.

Cena karnetu: 24 zł • cena biletu normalnego: 8 zł • cena karnetu ulgowego (młodzież ponadgimnazjalna, studenci, emeryci): 15 zł • cena biletu ulgo-wego (młodzież ponadgimnazjalna, studenci, emeryci): 5 zł. Karnety i bile-ty do nabycia w portierni Pałacu Młodzieży przed seansem. Kontakt: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, Dominik Wierski, tel. 52 321 00 81 wew. 359.

w y d A r z e n i A

52 | | luty 2015

Dom Edukacyjno-Kulturalny „regnum”Luty to miesiąc miłości, zatem odkryj w sobie pasję i  zakochaj się w zajęciach w Domu Edukacyjno-Kultu-ralnym „Regnum” w Bydgoszczy.

Ilość miejsc ograniczona! Obowiązują zapisy telefo-niczne: 523 711 051, 793 101 280 Więcej na www.nowe--pokolenie.pl/biezace-informacje_regnum

Bezpłatne zajęcia i warsztaty przy ul. a.G. Siedlec-kiego 12 (budynek Przedszkolnej Chatki) 4.02.2015, środa, godz. 17.45-18.30

zaJĘCIa ryTMIKI dla dzieci w wieku 1,8-3 lata z ro-dzicami; Dzięki zajęciom rytmicznym dzieci wkraczają w świat muzyki i tańca oraz rozwijają szeroko pojętą sprawność muzyczną i umysłową. Uczą się śpiewać pro-stych piosenek, bawić rytmem i muzyką oraz rozwijają pamięć i koncentracje uwagi. 9.02.2015, poniedziałek, godz. 17.45-18.30

zaJĘCIa arTySTyCzne „BarWne nUTKI” dla dzieci w wieku 2-3,5 z rodzicami; Połączymy aktywność ru-chową z twórczą, a muzykę z plastyką. Dzięki zajęciom twoje dziecko rozwinie wyobraźnie. Obecność rodzica sprawi, że bezstresowo będzie mogło integrować się z rówieśnikami. 11.02.2015, środa, godz. 18.00-19.00

zaJĘCIa TaneCzne „ISKIerKI” dla dzieci w wieku 3-6 lat; Zauważyłeś, że Twoje dziecko żywo reaguje na dźwięki i jest wulkanem energii? Zapraszamy na zajęcia, podczas których wykorzystujemy wiele form ruchu i pod-staw technik tańca. Dzieciaki świetnie się bawią, a  przy okazji szkolą swoją sprawność, gibkość i koordynację. Po-zbywają się wstydu i zdobywają pewność siebie. 12.02.2015, czwartek, godz. 16.45-17.30

zaJĘCIa KaraTe dla dzieci w wieku 4-6 lat; Pra-gniesz nauczyć swoje dziecko samodzielności, pewno-ści siebie, cierpliwości oraz wielu innych przydatnych w życiu cech? Przyprowadź je na zajęcia karate i przeko-naj się, że to sport dla każdego. 18.02.2015, środa, godz. 17.45-18.30

zaJĘCIa ryTMIKI dla dzieci w wieku 1,8-3 lata z ro-dzicami; Dzięki zajęciom rytmicznym dzieci wkraczają w świat muzyki i tańca oraz rozwijają szeroko pojętą sprawność muzyczną i umysłową. Uczą się śpiewać pro-stych piosenek, bawić rytmem i muzyką oraz rozwijają pamięć i koncentracje uwagi. 19.02.2015, czwartek, godz. 15.45-16.30

WarSzTaT PedaGOGIzUJĄCy „Lęki i fobie u dzieci” dla rodziców bez dzieci; Nasze warsztaty pedagogizu-jące, to czas przede wszystkim dla rodziców. My daje-my Wam trochę fachowej wiedzy, a Wy nam swoje do-świadczenie. Zapraszamy, przyjdź i podziel się z innymi własnymi spostrzeżeniami. 23.02.2015, poniedziałek, godz. 17.45-18.30

zaJĘCIa arTySTyCzne „BarWne nUTKI” dla dzieci w wieku 2-3,5 z rodzicami; Połączymy aktywność ru-chową z twórczą, a muzykę z plastyką. Dzięki zajęciom twoje dziecko rozwinie wyobraźnie. Obecność rodzica sprawi, że bezstresowo będzie mogło integrować się z rówieśnikami.

27.02.2015, piątek, godz. 15.45-16.30WarSzTaT „zaBaWy z BaŁWanKaMI” dla ro-dziców z dziećmi w wieku przedszkolnym; W DEK REGNUM spadł śnieg, zatem zapraszamy do zabawy z  bałwankami. Gwarantujemy świetny humor i nieza-pomnianą zabawę.

Bezpłatne zajęcia i warsztaty przy ul. Bośniackiej 3 (budynek SP 56) 2.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00-18.00

zUMBa dLa dOrOSŁyCH; Zapraszamy na warsztaty z ZUMBY. To przede wszystkim świetna zabawa, która napawa nas optymizmem i wprawia w świetny nastrój. Kroki taneczne są proste, a, kombinację ruchów orygi-nalne. Godzina spędzona przy motywującej muzyce sprawi, że poczujesz atmosferę świetnej zabawy. Każdy uczestnik zajęć będzie mógł skorzystać z badania ana-lizy składu ciała. 2.02.2015, poniedziałek, godz. 18.30-19.30

zaJĘCIa KaraTe dla dzieci w wieku 6-12 lat; Pra-gniesz nauczyć swoje dziecko samodzielności, pewno-ści siebie, cierpliwości oraz wielu innych przydatnych w życiu cech? Przyprowadź je na zajęcia karate i przekonaj się, że to sport dla każdego. 4.02.2015, środa, godz. 17.00-19.00

zaJĘCIa PLaSTyCzne dla dzieci w wieku 6-12 lat; Zapraszamy do świata plastyki, gdzie można uwolnić swoją wyobraźnię. Będziemy rysować, malować, wyci-nać, lepić, ale przede wszystkim świetnie się bawić. 4.02.2015, środa, godz. 17.00-18.00

zUMBa dLa dOrOSŁyCH; Chcesz poprawić kondycję, wymodelować sylwetkę, ale nie masz czasu na spędza-nie długich godzin na siłowni? Zapraszamy na Zumbe. Nasza instruktorka nie pozwoli Wam się nudzić i wprawi w pozytywny nastrój. 9.02.2015, poniedziałek, godz. 17.30-18.30

FITneSS dLa dOrOSŁyCH; Poprawa kondycji, utrata zbędnych kilogramów, nowe znajomości, świetny hu-mor… Co jeszcze? Zapraszamy, przyjdź i przekonaj się sam. Zajęcia są bardzo różnorodne, tak, aby każdy mógł znaleźć coś dla siebie. Z nami wysiłek stanie się dla Cie-bie przyjemnością. 11.02.2015, środa, godz. 17.00-18.00

TanIeC nOWOCzeSny dla dzieci i młodzieży w wie-ku 6-12 lat. Zajęcia z tańca nowoczesnego rozwijają poczucie rytmu, pomagają się pozbyć nieśmiałości, sty-mulują rozwój psychoruchowy i koordynację, a nabyte umiejętności można zaprezentować na każdej imprezie lub w gronie znajomych. Przyjdź i przekonaj się jak wie-le korzyści może dać taniec. 11.02.2015, środa, godz. 18.00-19.00

GIMnaSTyKa OGÓLnOKOndyCyJna; Wzmocnij swoje zdrowie, kondycję, popraw wygląd swojej syl-wetki. Zajęcia odbywają się przy muzyce i z profesjo-nalną kadrą. Pozwolą na m.in.: poprawę sprawności, układu krążenia, układu oddechowego, utrzymanie pełnego zakresu ruchów w stawach oraz siłę mięśni.

inf. Paulina Anna Kaczmarek

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 53

D.K. orion BsM 2.02.2015, poniedziałek, godz. 15.30

„Pejzaż miejski” – zajęcia plastyczne dla dzieci. 3.02.2015, wtorek, godz. 14.00

„zima poza miastem” – zajęcia plastyczne dla dorosłych 4.02.2015, środa, godz. 17.00

„Szlachetne zdrowie” – spotkanie z psychologiem Magdalena Gajewską

4.02.2015, środa, godz. 17.00Spotkanie Klubu Miłośników Sztuki.

5.02.2015, czwartek, godz. 14.00„Pejzaż zimowy” – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

5.02.2015, czwartek, godz. 18.00„Przy muzyce o zdrowiu” – spotkanie Grupy Aktyw-nego Wypoczynku.

6.02.2015, piątek, godz. 15.00Akademia Rozmaitości.

6.02.2015, piątek, godz. 15.30„Ćwiczenia kompozycyjne” – zajęcia plastyczne dla dzieci.

9.02.2015, poniedziałek, godz. 15.30„autoportrety” – konkurs plastyczny – zajęcia pla-styczne dla dzieci.

10.02.2015, wtorek, godz. 14.00„zima poza miastem” c.d. – zajęcia plastyczne dla do-rosłych.

11.02.2015, środa, godz. 17.00„z pączkiem przy akordeonie czyli tłusta środa” – wystąpi: Jurek Paterski.

11.02.2015, środa, godz. 17.00Spotkanie Klubu Miłośników Sztuki.

11.02.2015, środa, godz. 17.00„znaczenie mikroelementów i makroelementów dla zdrowia” – spotkanie Klubu Radiestetów.

12.02.2015, czwartek, godz. 14.00„Pejzaż zimowy” c.d. – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

12.02.2015, czwartek, godz. 18.00„Gimnastyka seniora – rytuał tybetański” – spotka-nie Grupy Aktywnego Wypoczynku.

13.02.2015, piątek, godz. 15.00Akademia Rozmaitości.

13.02.2015, piątek, godz. 15.30„Księżyc” – ilustracja plastyczna do wiersza D. Gellner – zajęcia plastyczne dla dzieci.

16.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00„Ostatki” – zabawa karnawałowa w Klubie Miłośników Sztuki.

17.02.2015, wtorek, godz. 14.00„rozmowy z postacią historyczną” – zajęcia plastycz-ne dla dorosłych.

17.02.2015, wtorek, godz. 17.00„Ostatki” – zabawa karnawałowa w Klubie Miłośników Błonia.

18.02.2015, środa, godz. 17.00Spotkanie Klubu Miłośników Sztuki.

19.02.2015, czwartek, godz. 14.00„rozmowy z postacią historyczną” c.d. – zajęcia pla-styczne dla dorosłych.

19.02.2015, czwartek, godz. 18.00„Piosenka turystyczna” – spotkanie Grupy Aktywne-go Wypoczynku.

24.02.2015, wtorek, godz. 14.00„rozmowy z postacią historyczną” c.d. – zajęcia pla-styczne dla dorosłych.

25.02.2015, środa, godz. 17.00„Muzyczna podróż do Włoch” – koncert utworów włoskich w wykonaniu emilii Czekały.

26.02.2015, czwartek, godz. 14.00„rozmowy z postacią historyczną” c.d. – zajęcia pla-styczne dla dorosłych.

26.02.2015, czwartek, godz. 16.00Spotkanie Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i In-walidów.

26.02.2015, czwartek, godz. 18.00„Komputer nie gryzie – praktyczne porady” – spo-tkanie Grupy Aktywnego Wypoczynku.

27.02.2015, piątek, godz. 15.00Akademia Rozmaitości.

Zapraszamy codziennie w godzinach: 13.00-19.00 do „Kawiarenki Seniora”

Plany pracy D.K. Orion BSM dostępne na stronie inter-netowej: www.bsm.bydgoszcz.pl/ w dziale Informacje.

Ponadto zapraszamy do brania udziału w zajęciach na-szych stałych sekcji (nabór otwarty przez cały rok), m.in.: – Koło plastyczne dla dzieci – poniedziałki i piątki godz. 16.00 – Koło plastyczne dla dorosłych – wtorki i czwartki godz. 14.00 – Gimnastyka TAI-CHI – poniedziałki i czwartki godz. 17.00 – Akademia rozmaitości – piątki godz. 15.00

w y d A r z e n i A

54 | | luty 2015

Klub „Arka” BsM 2.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00

„Karnawałowe hula hop” tańczymy i ćwiczymy z Pa-nią Teresą Rafińską – spotkanie Klubu Seniora.

3.02.2015, wtorek, godz. 16.00„Symetryczne motyle” –malowanie i odciskanie – za-jęcia plastyczne dla dzieci

5.02.2015, czwartek, godz. 16.00„Pejzaż w śniegu w barwach chłodnych” – zajęcia plastyczne dla dzieci

6.02.2015, piątek, godz. 17.00„Ciekawe formy kaktusów”. Spotkanie Klubu Miłośni-ków Kaktusów

9.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00„Muzyczna biesiada” wieczorek muzyczny – spotka-nie Klubu Seniora.

10.02.2015, wtorek, godz. 16.00„Głębia oceanu” – ćwiczenia plastyczne z wyobraźni – zajęcia plastyczne dla dzieci

12.02.2015, czwartek, godz. 16.00„autoportrety” – konkurs plastyczny dla dzieci – zaję-cia plastyczne dla dzieci

12.02.2015, czwartek, godz. 17.00Turniej jednego wiersza

FerIe zIMOWe16-28.02.2015 Klub czynny w godzinach: 10-15

16.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00„Ostatki” zabawa taneczna – spotkanie Klubu Seniora

23.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00Spotkanie Koła Miłośników Szwederowa

23.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00„Co wiemy o Marii Konopnickiej” – pogadanka na te-mat patronki naszej ulicy. Spotkanie Klubu Seniora.

Izba Pamięci im. Marszałka Józefa Piłsudskiegoczynna w poniedziałki (godz. 10-14), wtorki i środy (godz. 14-19)

Plany pracy Klubu „Arka” BSM dostępne na stronie internetowej Bydgoskiej Spółdzielni Mieszkaniowej: http://www.bsm.bydgoszcz.pl/ w dziale Informacje.

Dom Kultury MoDrACZEK 4.02.2015, środa, godz. 15.00

Spotkanie Klubu Seniora – Wykład kosmetyczki: „Pie-lęgnacja ciała”.

5.02.2015, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolnyIndianie ameryki Północnej. Historia i dzień dzisiej-szy. „Czarna Legenda hiszpańskiej Konkwisty”. cz. 5 – Majowie. Prowadzenie spotkania: adam Piekarski

9.02. 2015, poniedziałek, godz. 18.00, wstęp wolnyCzytamy bajki dzieciom – „Kubuś Puchatek i rozbry-kany Tygrys” – Walt Disney

10.02.2015, wtorek, godz. 13.00, wstęp na zaproszenia

Uroczystość z okazji 40-lecia istnienia Klubu Senio-ra domu Kultury „Modraczek”.

opowiadań pt. „Trzecia piętnaście i inne opowiadania”. W roku 2013 wydał powieść pt. „Wzgórze wisielców”. Publikował w wielu pismach literackich. Laureat Ogól-nopolskich Konkursów Poetyckich m.in. im. Leszka Bakuły, im. Jana Śpiewaka i w prozie „O różę Karoliny”. Jego wiersze były tłumaczone na język angielski.Prowadzenie spotkania: W. Barbara Jendrzejewska

16-27 lutego 2015, godz. 10.00-13.00Ferie zimowe – zajęcia fakultatywne w formie „drzwi otwartych”

17.02.2015, wtorek, godz. 18.00, wstęp wolnySpotkanie z Latarnikiem – aparat spotyka laptopa, czyli kilka słów o kopowianiu.Prowadzenie spotkania: Sławomir Krajewski – Latar-nik PCrS

17.02.2015, wtorek, godz. 17.30Przestrzeń Kobiet Twórczych „Pani Skarpeta”Pogadanka: „Hobby w naszym życiu”Warsztaty: „Haftowanie”

18.02.2015, środa, godz. 15.00Spotkanie Klubu Seniora – wykład p. H. Olszewskiej ze sklepu Zielarsko-Medycznego: „Oczyszczanie wątro-by z toksyn”.

23.02.2015, poniedziałek, godz. 11.00Czytamy bajki dzieciom – „Martynka i same niespo-dzianki” – Wanda Chotomska

28.02.2015, sobota, godz. 10.00-11.30Spotkanie z kulturą krajów anglojęzycznych – St. Va-lentine’s Day.

12.02.2015, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolnyKawiarnia Literacka: gość – Piotr Prokopiak ze Szczecinka. Wydał cztery książki poetyckie: „Narodze-ni z wiatru”, „Przedcisze”, „Pastwisko losu” oraz „Homo Hereticus” i cztery prozatorskie m.in. powieść psycho-logiczną pt. „Odsypiając przeszłość”. Jest autorem tomu

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 55

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2 8.02.2015, godz. 16.00 s. sportowa

„Serduszko i Ty dobre masz”– impreza o wieloletniej tradycji o charakterze charyta-tywnym. Stanowi z jednej strony rodzaj podsumowania pracy dydaktycznej naszej placówki w 1 semestrze, z drugiej okazję do czynienia dobra i pomocy dla po-trzebujących dzieci – przebywających w szpitalu, wy-magających rehabilitacji, potrzebujących bieżącego wsparcia w codziennym zmaganiu się z chorobą.

Tym razem chcielibyśmy swój entuzjazm, zaanga-żowanie i pomoc skierować do podopiecznych Schro-niska dla zwierząt w Bydgoszczy, placówki ważnej nie tylko z uwagi na bezpośrednią opiekę nad zwierzętami. ale również na szeroką działalność edukacyjną wśród dzieci i młodzieży, uczącej właściwego stosunku do zwierząt – miłości, ale i odpowiedzialności. Bilet wstępu na imprezę to karma dla psów i kotów oraz materiały opatrunkowe i koce.

Nasze „Serduszko” to prezentacja zespołów arty-stycznych placówki – tanecznych, instrumentalnych, wokalnych, aukcje prac rękodzielniczych i plastycznych oraz wspólna zabawa z publicznością.

zIMOWanKI 2015 – ferie w MdK nr 2

– wycieczka do MUZEUM OŚWIATY (lekcja – Stara szkoła)

– odwiedziny u rodziny szyperskiej na BARCE LEMARA – spektakl „Królewna Śnieżka” TEATRU BURATINO – pływanie na BASENIE BRYZA – całodniowa wycieczka do SKANSENU ETNOGRA-

FICZNEGO W OSIEKU (lekcja muzealna – Co jadali chłopi?, przejażdżka bryczką, zwiedzanie ekspozy-cji, młócka cepem, wypiek wafli, ognisko

– warsztaty artystyczne w KAMIENICY 12a także mini warsztaty garncarskie, wykonywania biżu-terii, teatralne, fantastyki zajęcia sportowe oraz rekre-acyjno-integracyjne.

PÓŁKOLOnIe – 2 tydzień (23-27 lutego) – seans filmowy w kinie JEREMI – pływanie na BASENIE XV LO – spektakl TEATRU POLSKIEGO „Plastusiowy pa-

miętnik” oraz zwiedzanie teatru – wycieczka do AREOKLUBU BYDGOSKIEGO – zwiedzanie ekspozycji w EXPLOSEUM – Centrum

Techniki Wojennej – wycieczka do LESNEGO PARKU KULTURY I WYPO-

CZYNKU (zwiedzanie ZOO – pawilon terrarium i akwarium, lekcja z wężem i jaszczurką)

– spotkanie w GALERII SZTUKI LUDOWEJ I NIEPRO-FESJONALNEJ,

– warsztaty plastyczne w KAMIENICY 12a także mini warsztaty instrumentalne, wokalne, te-atralne, zajęcia sportowe oraz rekreacyjno-integracyj-ne w hoplandzie.

W okresie całych ferii (16-27 lutego) w godz. 10.00-13.00 odbywać się będą również BezPŁaTne OTWar-Te zaJĘCIa i warsztaty tematyczne z różnych dziedzin artystycznych i sportowych min.:

Plastyczne rozmaitości, Śpiewać każdy może, Zi-mowe piosenki, Dzień książki w dwójce, Warsztaty wokalne, Mini warsztaty bębniarskie. Wycieczki – poznajemy swoje miasto, Śpiewaj i tańcz – zabawy i konkursy muzyczne, Sztuka pisania na wesoło, gry i zabawy sportowe, Pierwszy krok – turniej warca-bowy, Warsztaty wokalno-gitarowe, Tenis stołowy dla każdego, Zimowe podchody, Dekoratornia, Bły-skawiczna partyjka szachowa, Zimowe rozmaitości na gitarę i pięciolinię, Turniej wiedzy i umiejętności muzycznych, Korale i koraliki – tworzymy biżuterię.

20.02.2015, godz. 15.30Dla wszystkich chętnych dzieci (impreza otwarta)

odbędzie się BaL KarnaWaŁOWy CzerWOnyCH nOSKÓW

Obok propozycji dla dzieci MdK 2 przygotował ofertę również dla swoich uczestników zajęć:

Stacjonarny obóz tenisa stołowegoWarsztaty taneczne Zespołów KONTRAIndywidualne Mistrzostw Grup Naborowych w SzachachTurniej Szachowy Młodzików

Szczegółowych informacji udzielamy pod numerem: 52 373 17 95

inf. Bogna Blachowska

MDK2 dla dzieci w wieku szkoły podstawowej przy-gotował specjalną ofertę na 2 tygodni ferii zimowych 2015  r. Zapraszamy do wspólnego spędzania czasu, poznawania i odkrywania ciekawych miejsc w  Byd-goszczy. Postaramy się by było atrakcyjnie, wesoło, bez-piecznie i mądrze.

Zapisy dzieci trwają do 11 lutego br. (sekretariat MDK2) Koszt pobytu dziecka to 150 zł za 5 dniowy tur-nus. Cena obejmuje opiekę, realizację programu rekre-acyjnego, artystycznego i sportowego oraz opłatę za bilety, drugie śniadanie i obiad.

Dzieci pod opieką nauczycieli pozostawać będą w godz. 8.00-16.00a co w programie? – będzie się działo!!!

PÓŁKOLOnIe – 1 tydzień (16-20 lutego): – zwiedzanie WIEŻY CIŚNIEŃ – wizyta w MUZEUM MYDŁA I HISTORII BRUDU

(warsztaty świeczkarskie oraz akademia gwary bydgoskiej)

w y d A r z e n i A

56 | | luty 2015

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 8.02.2015

Mistrzostwa Polski w Warcabach Stupolowych

Organizatorem imprezy jest Polski Związek Warcabo-wy i MDK nr 1 w Bydgoszczy. Mistrzostwa wyłonią zwy-cięzców w kategoriach seniorów i seniorek oraz junio-rów i juniorek do lat 16. W ramach imprezy rozegrany zostanie również turniej towarzyszący dla wszystkich chętnych.

13.02.2015, godz. 16.30 Posłuchaj jak gramy i śpiewamyWalentynkowy koncert pracowni muzycznej MDK 1. Koncert, podczas którego swe umiejętności wokalno--instrumentalne prezentują wychowankowie uczęsz-czający na zajęcia do Pracowni Muzycznej MDK1.

16-27 lutego 2015dwutygodniowe półkolonie z MdK1 dla dzieci w wieku szkolnym (od 7 do 12 lat). Program półkolonii przewiduje zarówno rozrywki sportowe, jak i kulturalne i edukacyjne. Dzieci wraz z opiekunami uczestniczą w zajęciach edukacyjno-rozrywkowych w placówce, ponadto biorą udział w spotkaniach mu-

zealnych, zwiedzają ciekawe miejsca w naszym mieście, oglądają spektakle w teatrze, operze i filharmonii, pły-wają na basenie czy pieką kiełbaski w ognisku w My-ślęcinku. Miłym zakończeniem półkolonii jest wizyta w Family Parku.

Uczestnikom półkolonii codziennie oferujemy dru-gie śniadanie oraz obiad. Gwarantujemy wiele miłych wspomnień z półkolonii w MDK1.

16-20 lutego 2015XXXII Ogólnopolski Turniej Szachowy Juniorów „Ferie z szachami 2015”

To cykliczna impreza odbywająca się w MDK1 od wielu lat. Jej celem jest popularyzacja „Królewskiej gry” wśród dzieci i młodzieży, integracja środowiska szacho-wego w regionie. Możliwość zdobycia kategorii okręgo-wych, centralnych i rankingu FIDE.

Tegoroczny turniej będzie rozgrywany w dwóch grupach: A – dla zawodników do lat 18 (rocznik 1997 i  młodsi), B – dla zawodników do lat 12 (rocznik 2003 i  młodsi). Wszystkie grupy grają systemem szwajcar-skim na dystansie 9 rund.

23-27 lutego 2015Warsztaty taneczne (forma zamknięta).

inf. Grażyna Goralewska

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 57

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5

Klub „odnowa” 3.02.2015, wtorek, godz. 12.40

GIMnaSTyKa dla pań 50+

3.02.2015, wtorek, godz. 17.30Tańce w kręgu – z muzyką przez kontynenty.

4.02.2015, środa, godz. 14.00Wróćmy do ziół – spotkanie z dyplomowaną zielar-ką Haliną Olszewską.

5.02.2015, czwartek, godz. 15.30Wieczorek taneczny w Klubie Seniora „Kalina”.

10.02.2015, wtorek, godz. 17.30Tańce w kręgu – muzyka duszy.

12.02.2015, czwartek, godz. 15.30Tłusty czwartek w Klubie Seniora „Kalina”.

16-27 lutegoFerIe zIMOWe dLa dzIeCI

Zapraszamy dzieci w wieku 7-12 lat na zajęcia edu-kacyjne, kulturalne, sportowe. Program obejmuje kon-kursy, pokazy i zabawy organizowane w Klubie oraz wyjścia do kina, teatru, filharmonii, spacery i zabawy w plenerze.

5.02.2015, godz. 18.15, sala 19zajęcia otwarte Teatru Stop-Klatka

Zajęcia otwarte przeznaczone są dla młodzieży w wieku 11-13 lat i dla rodziców. Są formą integracji, któ-rej osią będą ćwiczenia i zabawy teatralne, etiudy aktor-skie, ćwiczenia z dykcji i emisji głosu. Poprzez aktywne uczestnictwo i dobrą zabawę pozwalają lepiej poznać swoje dziecko i samego siebie. Zapraszamy wszystkich zainteresowanych.

6.02.2015, godz. 17.30, Galeria Artholautoprezentacje – Filip Kujawa

Od 2 do 13 lutego za-praszamy na wystawę indywidualną. Filip jest uczniem pierwszej klasy Gimnazjum nr 2 w Bydgoszczy i wy-chowankiem Pracowni Ceramiki MDK-5. Prace jego cechuje duża dba-łość o szczegóły i  sta-ranność wykonania. Wszystkie ceramiczne postaci inspirowane są bajkami. Na wystawie zobaczymy także ma-lutkie figurki zwierząt i postaci wykonane w plastelinie.

7.02.2015, godz. 12.00, sala 21Historia Bydgoskiego Żużla – finał konkursu wiedzy na temat żużla

Jest to już X edycja konkursu. Biorą w nim udział mło-dzi ludzie i ich rodzice. 3-osobowe zespoły walczą o pu-char i karnet na nadchodzący sezon. W każdej edycji za-praszamy gościa specjalnego – zawodnika żużlowego, który opowiada historię swojej kariery.

16-27 lutego 2015 FerIe zIMOWe

Półkolonie zimowe codziennie od godz. 8.00 do 16.00I turnus: 16-20 lutego 2015II turnus: 23-27 lutego 2015

Kolejny „sezon” ferii w MDK 5 obfituje w wiele cieka-wych atrakcji: wyjść i wyjazdów (do TVP Bydgoszcz, do Akwarium i terrarium w Myślęcinku, do Manufak-tury Słodyczy „Karmelowa Kraina”, do kina, na kręgle). Planujemy spotkanie z młodzieżową drużyną Polonii Bydgoszcz a stacjonarnie wiele zajęć plastycznych, muzycznych i sportowych, konkursy, zabawy i …wiele wiele innych pomysłów na urozmaicenie ferii w mieście.

inf. Justyna Siemianowska

w y d A r z e n i A

58 | | luty 2015

Wojewódzki ośrodek Animacji Kultury w toruniu

Wojewódzki Ośrodek animacji Kultury w Toruniuul. Szpitalna 8; 87-100 Toruńtel./fax: 566 522 027, 566 522 755www.woak.torun.pl; e-mail: [email protected]

7-8 lutego – warsztaty: Obudzić emocje w sobie, aktorze i widzu

emocje w teatrzeProgram dwudniowych warsztatów obejmuje: kul-

turę słowa, analizę tekstu, recytację wiersza i prozy, elementy mowy ciała, elementy teatru impro, elemen-tarne zadania aktorskie. Warsztaty poprowadzi Krystian Wieczyński. Koszt uczestnictwa 80 zł, liczba miejsc ograniczona – decyduje kolejność zgłoszeń.

14 lutego – warsztaty: Śpiewnik polski – śpiewa-my polskie piosenki

Walentynkowe odkrywanie polskich pieśni i piosenek

W walentynkową sobotę – 14 lutego – w Wojewódz-kim Ośrodku Animacji Kultury w Toruniu odbędą się warsztaty muzyczne Śpiewnik polski – śpiewamy pol-skie piosenki, które poprowadzi Erwin Regosz.

Koszt uczestnictwa 80 zł, liczba miejsc ograniczona – decyduje kolejność zgłoszeń.

luty-październik – cykl warsztatów dla animatorówPedagogika cyrku dziecięcego

Cykl będzie się odbywał od lutego do października 2015 r. w trybie dwudniowych warsztatów (sobota--niedziela), jedno spotkanie w miesiącu oprócz lipca i  sierpnia. Pierwsze spotkanie zaplanowane jest na 21-22 lutego 2015 roku. Zgłoszenia na cykl Pedagogika Cyrku Dziecięcego przyjmowane są do 6 lutego 2015 r. O przyjęciu decyduje kolejność zgłoszeń. Koszt uczest-nictwa w całym cyklu wynosi 600 zł.

21-22 lutego – warsztaty: Animacja poklatkowanaucz się tworzyć filmy animowane

Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu organizuje warsztaty Animacja poklatkowa. Warsztaty odbędą się w dniach 21-22 lutego. Koszt uczestnictwa 80 zł. Zgłoszenia przyjmowane są do 13 lutego, liczba miejsc ograniczona – decyduje kolejność zgłoszeń.

27 lutego – warsztaty: ABC fotografowania dla dzieci i młodzieży

Więcej niż „pstryk!”Zajęcia mają charakter warsztatowy – celem jest

zdobycie umiejętności pozwalających jak najlepiej wykorzystać możliwości cyfrowych aparatów fotogra-ficznych. Koszt uczestnictwa 40 zł. Zgłoszenia przyjmo-wane są do 20 lutego, liczba miejsc ograniczona – decy-duje kolejność zgłoszeń.

XXIII Konfrontacje Amatorskiej Twórczości Artystycznej Regionu

Muzyczne Konfrontacje regionuWojewódzki Ośrodek Animacji Kultury po raz 24

organizuje Konfrontacje Amatorskiej Twórczości Arty-

stycznej Regionu. W tym roku Konfrontacje odbywają się w czterech dziedzinach: Muzyka, Fotografia, Film i Teatr. Do 20 lutego 2015 r. zgłoszenia mogą nadsyłać zespoły zainteresowane udziałem w Konfrontacjach w  dziedzinie Muzyki. Przegląd ma otwartą formułę. Mogą wziąć w nim udział zarówno zespoły rockowe, bluesowe, heavy-metalowe, indie-rockowe, jak i twórcy z kręgów muzyki elektronicznej, new-jazzu, hip-hopu, nowych brzmień i wielu innych gatunków szeroko po-jętej muzyki alternatywnej.

Moove, 2014

Organizator wyłoni uczestników koncertu finało-wego, który odbędzie się w niedzielę 29 marca 2015 r. – tradycyjnie – w klubie Od Nowa. Muzycy prezentują-cy się na scenie w Od Nowie będą mieli do dyspozycji profesjonalny sprzęt nagłaśniający obsługiwany przez wykwalifikowanego akustyka. Uczestnicy Konfrontacji przywożą natomiast własne instrumenty, przetworniki dźwięku, werbel, talerze, stopę i pałki.

Regulamin Konfrontacji oraz karty zgłoszenia zna-leźć można na stronie www.woak.torun.pl

Pozostałe warsztaty i szkolenia:6-8 marca 2015 r. – event marketing w pigułce. Zajęcia prowadzi Piotr Lenkiewicz, cena 130 zł, termin zgłoszeń 27 lutego.

7 marca 2015 r. – aBC fotografii dla dorosłych. Foto-grafia rodzinna, zajęcia prowadzi Stanisław Jasiński, cena 40 złotych, termin zgłoszeń 27 lutego.

12-15 marca 2015 r. – Ogólnopolskie warsztaty pio-senkarskie. Śpiew estradowy, zajęcia prowadzą: Ewa Kossak, Artur Grudziński i Erwin Regosz, cena 450 zło-tych (obejmuje koszt wyżywienia i zakwaterowania), termin zgłoszeń 27 lutego.

inf. Kamil Hoffmann

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 59

Miejskie Centrum Kultury 7.02.2015, sobota, godz. 10.00, Galeria Wspólna,

cykl sześciu spotkań karnet: 300 zł (do każdego zakupionego biletu dokładamy co miesiąc jeden darmowy bilet do Kina Orzeł na wybrany film w danym miesiącu), bilet jednorazowy: 60 zł do nabycia wyłącznie w kasie MCK, informacje: [email protected]

Koło Gospodyń Miejskich: Krótki kurs malarstwa olejnego

Od nowego roku zapraszamy ponownie na Krótki Kurs Malarstwa Olejnego. Zaczynamy w styczniu, koń-czymy w czerwcu. Jest to cykl sześciu spotkań z Anną Tomasik, pod której okiem będziemy malować portrety, martwą naturę, a także skopiujemy swoje ulubione ob-razy znanych mistrzów. Zapoznamy się przy tym z tech-niką olejną. Na koniec kursu przygotujemy wystawę prac powstałych podczas jego trwania.

7.02.2015, sobota, godz. 11.00, Barka Lemara, wstęp wolny, zapisy: [email protected]

Mali idą w światW lutym rozpoczynamy nowy cykl dla rodziców

z  dziećmi w wieku przedszkolnym (i nie tylko przed-szkolnym), pn. „Mali idą w świat”. Warsztaty, spotkania z ciekawymi ludźmi, wycieczki – to będą nasze sposoby na to, by od najwcześniejszych lat wzbudzać w dzie-ciach ciekawość świata i pęd do wiedzy.

7.02.2015, sobota, godz. 18.30, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 35 zł (przedsprzedaż) / 45 zł (w dniu koncertu)

Bydgoscy Muzycy w Hołdzie – Bruce Springsteen

Marcin Degowski oraz Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy zapraszają na muzyczną ucztę. Już w lu-tym w sali kinowo-widowiskowej MCK rozbrzmią naj-piękniejsze utwory Bruce Springsteena. W ten jedyny i niepowtarzalny wieczór piosenki BOSSA wykonają m.in. Magdalena Rosła, Patrycja Stasiak, Szymon An-drzejewski, Rafał Chmiel, Marcin Walczak.

8.02.2015, niedziela, godz. 9.30, Barka Lemara, zapisy: [email protected], wstęp wolny

Poranek rodzinnyDo wiosny jeszcze trochę czasu. Wieczory coraz krót-

sze, ale ciągle długie. Na dworze zimno. Jak urozmaicić sobie zabawę, kiedy przez tę długą zimę próbowało się już tylu sposobów? To proste: zrobić sobie nową za-bawkę! Najlepiej zabawkę z dalekiego kraju; za każdym razem, gdy będziemy się nią bawić, w wyobraźni wybie-

rzemy się w daleką, daleką podróż. Co to za zabawka? Przyjdźcie i zobaczcie sami!

8.02.2015, niedziela, 10.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

Poranek Kulturalny dla osób z niepełnosprawnością

8.02.2015, niedziela, 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny. Zapisy [email protected]

„zatańcz ze mną mamo, tato” – warsztaty taneczne dla rodzin z dziećmi w wieku od 5 lat

Zachęcamy do twórczego i aktywnego spędzania czasu. Tańczymy flamenco z elementami tańca jazzo-wego. Zajęcia prowadzi Dorota Dzięcioł – doświadczo-ny instruktor i tancerka flamenco. Prosimy o zabranie niekrępującego ruchów stroju i wygodnego obuwia.

8.02.2015, niedziela, 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł

Teatr Improwizowany wymyWammy – pokaz improwizacji teatralnej

9.02.2015, poniedziałek, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł

Kasaba arghya „The Mahabharata”„Mahabharata” to spektakl oparty na jednym

z  dwóch głównych hinduistycznych poematów epic-kich pt. „Mahabharata”. To opowieść o życiu, miłości i  władzy. Spektakl w większości bez słów, z kilkoma zaledwie spajającymi całość zdaniami z języku angiel-skim i sanskrycie. Narracja poprzez ruch wybudowana została przez fuzję tradycyjnych form tańca indyjskie-go, takich jak Katakhali, Bharatnatyam, Kathak, i trady-cyjnych form teatralnych, takich jak Kutiyattam i Yak-shagana. Opowiadanie osadzone jest w muzycznej bazie, jaką stanowi muzyka indyjska i rytm. Reżyseria: Manish Mitra.

w y d A r z e n i A

60 | | luty 2015

Kasba Arghya to grupa teatralna z Kalkuty. Kieruje nią Manish Mitra. Arghya w swojej pracy skupia się na elementach ludowych i tradycji Indii, które w procesie rozwoju nowego języka teatralnego stają się jego in-tegralną częścią. Arghya to nieustające poszukiwanie korzeni kultury. Podstawową bazą do pracy aktorów jest intensywny trening Kathakali Kutiyattam i Kalari payattu. Przez te sztuki grupa stara się zrozumieć ciało i rozwinąć nowy rodzaj fizycznej, ruchowej narracji.

10.02.2015, wtorek, godz. 15.00, Barka LemaraWtorki na Barce Lemara – OKaTiK zaprasza

To cykl imprez o charakterze artystyczno-integra-cyjnym, na które zaprasza Okręgowy Klub Aktywno-ści Twórczej i Kulturalnej „OKATiK” Polskiego Związku Niewidomych. W każdy drugi wtorek miesiąca o godz. 15-tej na „Barce Lemara” spotykać się będą artyści i ani-matorzy kultury z różnych środowisk, prezentując swo-je pasje i zainteresowania.

W tym roku Klub „OKATiK” chce zorganizować cykl spotkań na Barce, aby mieszkańcy miasta mogli zapo-znać się bliżej – jak tworzą i korzystają z dóbr kultury osoby niewidome i niedowidzące. 3 grudnia 2014  r., dzięki staraniom Miejskiego Centrum Kultury, został przygotowany pismem brajla przewodnik po Barce Lemara. Tym sposobem osoby niewidome mogą za-poznać się z historią tej nowej przestrzeni kulturalnej miasta.

Mamy już za sobą pierwsze udane spotkanie (13 stycznia), czeka nas teraz kolejne (10 lutego) spotka-nie z rodzinami szyperskimi i Adamem Gajewskim.

10.02.2015, wtorek, godz. 16.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp dla członków UTW Agora Nestora

Źródła poematu symfonicznego „Krzesany” Wojciecha Kilara – Barbara Mielcarek-Krzyżanowska

12.02.2015, czwartek, godz. 17.00-19.00, Barka Lemara, bilety 10 zł do kupienia wyłącznie w kasie MCK, informacje: [email protected]

Koło Gospodyń Miejskich – Szklana mozaika na drewnianych tackach

Kolejne spotkanie na barce Lemara w ramach Koła Gospodyń Miejskich upłynie nam pod znakiem mozai-ki. Każda z uczestniczek wykona mozaikę ze szklanych elementów.

13.02.2015, piątek, godz. 20.00 sala kinowo-wido-wiskowa MCK, bilety 10 zł (przedsprzedaż) 15 zł (w dniu koncertu), bilety dostępne w kasie MCK

Muzyczne Smaki vol. 16 – ParaSOL + eTna KOnTraBande, „Biała Trasa 2015” promująca album „Prosto w Serce”

Parassol – Modern reggae z elementami elektroniki, dubu Wyzwalająca niesamowitą energię, mieszająca style muzyczne przykryte płaszczykiem muzyki reg-gae, toruńska formacja Parassol, działa na polskiej sce-nie muzycznej od kilku lat. Zespół Parassol, to młodość i doświadczenie ośmiu toruńskich muzyków, które wraz z charyzmą wokalisty Pietasa sprawia, że każdy koncert to niez apomniane przeżycie, świetna interakcja z pu-blicznością i wymiana pozytywnej energii jaką daje tworzona przez nich muzyka.

Najnowsza płyta „Prosto w serce” wnosi wiele zmian. Jest wypełniona nowoczesnymi brzmieniami, pro-

fot. Debojyoti Biswas

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 61

stymi, wpadającymi w ucho melodiami i soczystymi delay’ami. Od samego początku zalewa słuchacza fala elektroniki i przestrzeni. Utwory są przemyślane, przez co zwarte, jednorodne i poświęcone ludzkim emocjom. Ciekawostką jest fakt, że z toruńczykami gościnnie wystąpił Mateusz Pospieszalski – jeden z najlepszych saksofonistów w Polsce. Wsłuchanie się w dziesięć utworów uzupełnionych remix’em daje nam możliwość poznania zespołu od podszewki, posmakowania jego energii, która w pełni eksploduje na koncertach.

Zespół założony został w 2008 roku i w ciągu kilku lat swojej działalności osiągnął już bardzo wiele. W  2009 roku zdobył wyróżnienie na festiwalu Reggae na Pia-skach w Ostrowie Wielkopolskim. W 2010 roku z kolei uzyskał pierwszą nagrodę „młodych talentów” na naj-większym w Polsce festiwalu muzyki reggae Ostróda Reggae Festival w Ostródzie. Dzięki temu sukcesowi zespół nagrał debiutancką płytę pt. „Krok do przodu”, która na rynku muzycznym ukazała się w 2011 roku (wydawnictwo Zima Records). We wrześniu 2014 roku zespół wydał nową płytę pt. „Prosto w serce”.

14.02.2015, godz. 17.00Zapraszamy Seniorów na:

Przyjacielskie zakończenie karnawałuOdbędzie się ono na Barce „Lemara”.Bilety 10 zł; zapisy: Hanna Parucka, tel. 523 255 551

14.02.2015, sobota, godz. 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 30 zł (przedsprzedaż) / 40 zł (w dniu koncertu)

dźwięki europy – John Porter „Honey Trap”

John Porter urodził się 15 sierpnia 1950 roku w Wa-lii. W poszukiwaniu życiowej drogi w 1976 roku dociera do Polski, gdzie postanawia osiedlić się na stałe. Po-czątek kariery to przede wszystkim współpraca z Korą i Markiem Jackowskim, z którymi współtworzył trio „Mannam – Elektryczny Prysznic”, gdzie grał na gitarze akustycznej.

Trzy lata później artysta opuszcza zespół i zakłada swoją własną formację, którą nazywa po prostu Por-ter Band. W tym samym roku, w ciągu zaledwie 4 dni, grupa nagrywa swój debiutancki krążek, zatytułowany „Helicopters”. Mimo problemów z promocją album zo-stał dobrze przyjęty przez fanów, a nawet zyskał miano płyty roku w kategorii rock. Drugim i zarazem ostatnim wydawnictwem ówczesnego Porter Band był zapis jed-nego z koncertów grupy. Materiał zatytułowany „Mobi-lization” ukazał się dopiero dwa lata po jego nagraniu.

W sumie artysta wydaje jeszcze pięć świetnych aku-stycznych albumów. Na początku lat 90. John Porter wraca do elektrycznych brzmień, formuje nowy skład i  jako zespół Mirror wydaje krążek „Right Time”. Kolej-nym powrotem była reaktywacja Porter Bandu i wy-danie „Alexandrii”. Mimo ciepłego przyjęcia i począt-kowych sukcesów formacja rozpada się, a John Porter zawiesza swoją działalność na rynku muzycznym.

W 1990 roku John w wielkim stylu powraca jako Porter Band, ale w zupełnie odnowionym składzie.

Kolejnym etapem artystycznym była współpraca z  Anitą Lipnicką. Zarejestrowany w 2002 roku utwór „For you” zaśpiewany wspólnie z Anitą okazał się być kolejnym punktem zwrotnym w karierze Johna. Rok później ukazuje się płyta „Nieprzyzwoite piosenki”, która została entuzjastycznie przyjęta zarówno przez fanów, jak i krytyków. Krążek osiągnął status „Złotej płyty”, oraz otrzymał Fryderyka za „Najlepszy album”.

Kolejne wydawnictwo „Inside story”, także zostało docenione i tak jak poprzedni krążek zyskał miano „Zło-tej płyty”. W 2008 roku ukazała się ostatnia płyta duetu Lipnicka Porter „Goodbye”, a 2011 John Porter nagrał długo oczekiwaną solową płytę „Back in Town”. 6 paź-dziernika 2014 roku odbyła się premiera „Honey Trap”.

Płyta „HONEY TRAP” jest muzyczną kontynuacją wyso-ko ocenianego przez krytyków poprzedniego albumu wyko-nawcy „BACK IN TOWN” K jed-nocześnie drugim z planowanej trylogii spod znaku mrocznego rocka. Po raz kolejny artysta eksploruje skomplikowane relacje międzyludzkie, nasze ukryte lęki i obsesje przefiltrowane przez jego osobiste doświadczenie – tym razem jednak w zdecy-dowanie dynamiczniejszej, klasycznie rockowej formie. Muzyczne korzenie Portera mocno osadzone w latach 60-tych i 70-tych, aż po jego debiut „Helicopters” są tu wyraźnie obecne. Nic dziwnego, że do realizacji dźwięku John ponownie zaprosił legendę Brytyjskiej sceny muzycznej K Phila Browna, mającego na swym koncie współpracę z takimi artystami jak Talk, Talk, Led Zepplin, Traffic, Bob Marley czy Jimi Hendrix. Dzięki za-stosowaniu oldschoolowej technologii oraz rejestracji nagrań w trybie „live” HONEY TRAP ma niezwykle żywe i organiczne brzmienie.

15.02.2015, niedziela, godz. 11.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 5 zł

małe anIMOCJe – „Moja mama jest w ameryce i spotkała Buffalo Billa” 2013 r., reż. Marc Boreal, Thibaut Chatel, 75 min, film z lektorem

Jeanem opiekuje się niania i zapracowany tata. Chło-piec nie wie, ze jego mama nie żyje. Bliscy utrzymują go w przekonaniu,ze jest w podróży. Aby prawda nie wy-szła na jaw, przyjaciółka Jeana wysyła do niego pocz-tówki. Dziewczynka, podając się za jego mamę, opisuje wakacyjne przygody i pełne niesłychanych wydarzeń sytuacje. Jean rozpoczyna tez naukę w szkole – pierw-sze dni nie są dla niego łatwe. To piękna, rodzinna hi-storia o relacjach między dziećmi i dorosłymi, przyjaźni i wyzwaniach stojących przed najmłodszymi.

To wyjątkowa animacja, która traktuje swoich mło-dych odbiorców, jako mądrych i wrażliwych widzów. Film podejmuje kontrowersyjny temat zmierzenia się dziecka z informacją o odejściu kogoś bliskiego. Jednak

w y d A r z e n i A

62 | | luty 2015

dzięki pięknej warstwie wizualnej i niezwykle subtel-nym dostosowaniu tematu do wieku odbiorców, histo-ria zyskuje wyjątkowy charakter. Film wielokrotnie na-gradzany na zagranicznych festiwalach dla dzieci.

18.02.2015, środa, godz. 18.00, Kawiarnia Szpulka MCK, wstęp wolny

dlaczego Bóg czyni zło? – wykład Ireneusza ziemińskiego

Pierwsze z nowego cyklu spotkań z ludźmi nauki, sztuki, religii, polityki i biznesu organizowanego we współpracy z Uniwersytetem Technologiczno-Przyrod-niczym. Autor programu: Daniel Roland Sobota.

Jednym z najważniejszych wyzwań dla wiary w  wszechmocnego i dobrego Boga jest istnienie zła w świecie, zwłaszcza zła naturalnego, którego na pewno nie uczynił człowiek. Jeśli bowiem Bóg jest wszechmoc-ny i dobry, to powinien zarazem być w stanie zło usunąć i chcieć to uczynić. Skoro jednak zło istnieje, to znaczy, że Bóg nie jest wszechmocny (nie potrafi zła usunąć) albo nie jest dobry (nie chce zła usunąć), albo nie jest ani wszechmocny, ani dobry (nie potrafi i nie chce zła usu-nąć). Wszystkie możliwości wskazują, że Bóg nie istnieje, a przynajmniej, że nie jest w stanie złu zaradzić. Jeśli jed-nak istnieje, to jest autorem zła, wobec czego powstaje dramatyczne pytanie, dlaczego je czyni?

Prowadzący: Ireneusz Ziemiński – profesor filozofii, absolwent Wydziału Filozofii KUL, aktualnie zatrudnio-ny w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Szczecińskiego. Opublikował ponad 200 artykułów i recenzji, jest także autorem pięciu książek: Zagadnienie śmierci w filozo-fii analitycznej (2000) – nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Moralność i religia. Poglądy filozoficzne Jo-sepha Butlera (2002), Śmierć, nieśmiertelność, sens życia. Egzystencjalny wymiar filozofii Wittgensteina (2006), Metafizyka śmierci (2010), Życie wieczne. Przyczynek do eschatologii filozoficznej (2013).

20.02.2015, piątek, godz. 20.00, sala kinowo--widowiskowa MCK, bilety 10 zł (przedsprzedaż), 15 zł (w dniu koncertu)

Low Lab – T’ien Lai, Kristen i BaabaT’ien Lai to marka papierosów palonych przez głów-

nego bohatera powieści Philipa K. Dicka – w wolnym tłumaczeniu z języka japońskiego znaczy „niebiańska

muzyka”. T’ien Lai to masy pogłosów, trzasków, elektro-nicznych rytmów i lawiny dronów, z których wyłaniają się rytmy, harmonie, a czasem i piosenki. T’ien Lai to miejskie demony, których wybryki mają zaburzać usta-lone hierarchie i porządki społeczne, polityczne i eko-nomiczne. Grupa zaprasza do wzięcia udziału w miej-skim rytuale wyzwolenia i nieporządku, w którym kicz i cepelia przenikają się ze świętością i prawdą, tworząc nierozerwalny związek.

Koncert w MCK będzie pierwszym występem w po-szerzonym składzie. 21 lutego mechaniczne elektro-niczne trzaski, noisowe chmury i industrialowe bity spotkają się z organicznym brzmieniem kong i perku-sjonaliów.

Kristen to poniekąd weterani alternatywy w Polsce, których najnowsza płyta, „The Secret Map”, wymienia-na jest w prawie każdym podsumowaniu 2014 roku. Wg Bartka Chacińskiego z „Polityki” jest to „najlepsza płyta najlepszej polskiej grupy”, a Jacek Świąder z Ga-

Fot.

Ela

Sh

ulz

zety Wyborczej uznał Kristen za jego «ulubiony zespół w Polsce.» Screenagers.pl podkreśla «dojrzałą i podbu-dowana wielkim warsztatem szczerość artystyczna». W dużym uproszczeniu, muzyka Kristen jest oparta na połączeniu nieokiełznanego hałasu z ciszą, ekspery-mentu z pewnego rodzaju romantyzmem. Zespół two-rzą gitarzysta Łukasz Rychlicki (m.in. Lotto), perkusista Mateusz Rychlicki i basista i wokalista Michał Biela (m.in. Ścianka).

Baaba to już instytucja na polskiej scenie niezależ-nej. Przed ponad 10 lat swojej działalności zespół zwie-dził prawie całą Europę, zagrał na najważniejszych fe-stiwalach w Polsce, w roku 2012 zaliczył swoją pierwszą trasę po Stanach Zjednoczonych, otrzymał też nomina-cję do nagrody Fryderyki.

W 2011 roku wychodzi płyta „Baaba Kulka” z nie-standardowo potraktowanymi utworami grupy Iron Maiden, koncerty, nominacja do Fryderyka. W roku 2012 Baaba wydała album z muzyką Krzysztofa Kome-dy („The Wrong Vampire” z gościnnym udziałem Natalii Przybysz i Małgorzaty Sarbak), zagrała trasę po Polsce, odwiedziła USA, Niemcy i Ukrainę. W 2013 Zespół Ba-aba wraz z Gabą Kulką oraz Buniem (Dick 4 Dick) nagrał winylową EP-kę z muzyką zapomnianych polskich ze-społów bigbitowych i po raz pierwszy w swojej karierze trafił na listę przebojów PR III.

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 63

Już w lutym nowe koncerty Baaby. Płyta „EasterChri-stmas” za chwilę dostępna na winylu.

Zespół Baaba gra i nagrywa w składzie:Bartosz Weber – gitara, sample, syntezatoryTomasz Duda – instrumenty dętePiotr Zabrodzki – bas, syntezatoryJan Emil Młynarski – bębny i instrumenty perkusyjne

21.02.2015, sobota, godz. 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 35 zł (przedsprzedaż) / 45 zł (w dniu koncertu)

Premiery Płytowe: domowe Melodie – „3”

Trójka muzycznych zapaleńców, którzy szturmem zdobyli serca słuchaczy w całej Polsce i powoli zarażają swoją muzyką zagraniczne kraje. Przemienili mieszka-nie w studio nagraniowe i bez wsparcia wytwórni oraz jakichkolwiek promotorów w czerwcu 2012 roku wydali swój debiutancki album. Przez wielu zespół określany mianem fenomenu i objawienia polskiej sceny mu-zycznej. Ich koncerty wyprzedają się w mgnieniu oka, w przeciągu ostatniego roku zagrali ich ponad 100, a ich głos dotarł do samej Kasi Nosowskiej, która zauroczona twórczością zespołu zaprosiła ich do udziału w Męskim

Graniu. Udało im się rozkochać w sobie magiczną Islan-dię, na którą zespół został zaproszony latem 2013, aby zagrać 5 wyjątkowych koncertów w różnych częściach wyspy. Na specjalne zaproszenie Ambasady Polskiej w Lizbonie zespół w czerwcu 2014 roku zagrał wyjątko-wy koncert oraz wziął udział w serii spektakli Instytutu B61. „Domowe” zapisały się również na kartach historii festiwalu Open’er, dając dwa lata z rzędu zdaniem wie-lu jedne z najlepszych koncertów obu edycji. Piosenka zespołu pt. „Grażka” zadebiutowała na drugim miejscu legendarnej Listy Przebojów Trójki, tydzień później pla-sując się na pierwszym miejscu. Autorka muzyki i  tek-stów Justyna „Jucho” Chowaniak razem ze Staszkiem Czyżewskim i Kubą Dykiertem stanowią swoistą mie-szankę wybuchową charyzmy, poczucia humoru i dzie-cięcej wręcz wrażliwości. Sam i jedynie skromnie pod-kreślają, że pragną grać i śpiewać co im na sercu leży. 17stego grudnia 2014 roku po ponad półrocznej prze-rwie i ku zaskoczeniu wszystkich, zespół wydaje swoją drugą, tym razem podwójną płytę, na której znajdują się 22 nowe piosenki. W lutym 2015 Domowe Melodie oficjalnie rozpoczynają długo wyczekiwaną trasę kon-certową po Polsce.

Do wyróżnień i nagród dotychczas przyznanych Ju-stynie, Staszkowi i Kubie należą: – Debiut Roku 2012 według czytelników musicis.pl – Polska Płyta Roku 2012 według czytelników uwol-

nij muzyke.pl – Singiel Roku 2013 dla piosenki „Grażka” według

czytelników onet.pl – Najlepsza Polska Trasa Koncertowa 2013 według

czytelników portalu Brand New Anthem – Nagroda transVOCALE Frankfurt 2013 przyznawa-

na we Frankfurcie dla najlepszego artysty z Polski – Druga Nagroda Cover AWARTS dla najlepszej

okładki polskiej płyty 2013 Mimo wielkiego zainteresowania zespołem wytwór-ni i promotorów, cała trójka konsekwentnie odmawia propozycji współpracy i na własną rękę wydaje ręcznie przygotowywane płyty, które można zdobyć jedynie poprzez ich oficjalną stronę: www.domowemelodie.pl

22.02.2015, niedziela, zbiórka Dworzec PKP, start godz. 9.05 (Bydgoszcz – Tleń – godz. 9.21-10.36 – przesiadka w Laskowicach Pomorskich), powrót Tleń – Bydgoszcz – godz. 17.02-18.02, ceny bile-tów: ok. 30 zł, wstęp wolny

Kultura na Świeżym vol. 31 – zimowa twarz borów

Bory Tucholskie zimą zaskakują. Zwykło uważać się okres letnio-wiosenny za najlepszy moment do podzi-wiania ich piękna. Tymczasem spokój zimy, czystość śniegu, przejrzystość i wyjątkowy klimat sprawia, że wi-zyta właśnie w tym okresie pokazuje piękną i nieznaną twarz Borów Tucholskich. Miejmy nadzieję, że pogoda nie pożałuje śniegu i mrozu w dniu 22.02, kiedy to wy-bierzemy się wszyscy odkryć zimowe oblicze naszej ku-jawskiej puszczy. Naszą podróż zaczniemy i skończymy w Tleniu. Wiemy, że lubicie pospać dlatego startujemy

Fot.

Ko

bas

Lak

sa

Domowe Melodie

w y d A r z e n i A

64 | | luty 2015

wyjątkowo o 9:21 z Dworca Głównego PKP. Zaczniemy o 10:36 i szybkim krokiem podążymy na szlak. W trak-cie tego dnia okrążymy Jezioro Żurskie. Jest to sztucz-ny zbiornik wodny usytuowany w dolinie rzeki WDY. Otworzył go sam Ignacy Mościcki w 1930 r. Po drodze miniemy Rezerwat Jezioro Ciche, Ścieżkę Dydaktyczną Zatoki oraz Jezioro Mukrza. Po przejściu ok. 23 km mu-simy wsiąść do pociągu odjeżdżającego z Tlenia o 17.02 do Bydgoszczy.

23.02.2015, poniedziałek, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł

„amsterdam”Spektakl „AMSTERDAM” na podstawie tekstu Józe-

fa Herolda to pełna humoru nie pozbawiona jednak wątków tragicznych, opowieść o codzienności życia młodego mężczyzny, który w wyniku nieszczęśliwego wypadku przestał chodzić. Porusza się na wózku. Jego świat w jednej chwili zredukowany został do mieszka-nia, w którym bohater żyje wraz z matką. Jego kontakt ze światem zewnętrznym to odwiedziny znajomych jego lub matki, które stanowią znakomite dopełnie-nie historii. Reżyseria: Andrzej Stróż. Występują: Anna First, Viktoriya Krapivina, Margarita Krapivina, Emilia Malczyk, Ewa Piątek, Michał Zdeb. Gitara elektryczna: Marcin Koleniec.

Marcin Sauter, fot. Vahram Mkhitaryan

27-28 lutego 2015, Kino Orzeł MCK, wstęp wolnyBydGOSKa TOŻSaMOŚĆ FILMOWa – Marcin Sauter

Program Bydgoska Tożsamość Filmowa na stałe zakorzenił się już w naszym mieście. Jest to linia pro-gramowa Miejskiego Centrum Kultury realizowana po-przez pracownię Kina i Filmu skupiająca wszelką działal-ność filmową twórców związanych z naszym miastem poprzez pochodzenie lub miejsce działania. Jest to budowanie tożsamości mieszkańców miasta poprzez film. Mamy wrażenie że film jako najatrakcyjniejsza forma artystyczna jest dziś najlepszym narzędziem do budowania poczucia identyfikacji mieszkańców z miej-scem w którym mieszkają oraz promocji Bydgoszczy na zewnątrz.

Ważnym elementem budowania dumy bydgoszczan oraz identyfikowania się z miastem jest seria „Bydgoszcz w filmie”, w której pokazujemy filmy z Bydgoszczą w tle. Są to obrazy w których nasze miasto gra rolę planu filmo-wego np. „Wśród nocnej ciszy” Tadeusza Chmielewskie-go czy „Magiczne drzewo” Andrzeja Maleszki.

Kolejnym ważnym elementem jest seria „Filmowcy z Bydgoszczy” w której pokazujemy obrazy twórców pochodzących z Bydgoszczy, pracujących lub związa-nych biograficznie z naszym miastem. Jest wśród nich profesor Kazimierz Karabasz, twórca Polskiej Szkoły Dokumentu wraz z metodą tzw. „Cierpliwego oka”. Z tej tradycji wywodzą się następne pokolenia dokumentali-stów z Bydgoszczy: Mirosław Dembiński, Marcin Sauter i Maciej Cuske. Są też bardzo rozpoznawalne aktorki, poczynając od Poli Negri, poprzez Grażynę Szapołow-ską, Joannę Biedrzyńską aż po Romę Gąsiorowską. Jest też bardzo popularny Leonard Pietraszak oraz ikonicz-na postać wśród reżyserów, Jerzy Hoffman.

Pod koniec lutego zapraszamy państwa na przegląd filmów Marcina Sutera.

Amsterdam, fot. Dariusz Gackowski

Premierowe pokazy spektaklu odbyły się w ostatnich dniach grudnia 2014 roku i spotkały się z ogromnym zainteresowaniem. Autorzy mają nadzieję, że również w lutym będzie podobnie.

24.02.2015, wtorek, godz. 16.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp dla członków UTW Agora Nestora

„Telewizja od kuchni” – Urszula Guźlecka

Marcin Sauter reżyser, scenarzysta, operator filmów dokumentalnych, fotografik. Urodził się 8 sierpnia 1971 roku w Bydgoszczy.

Marcin Sauter zaczynał jako fotoreporter najwięk-szych polskich dzienników („Gazeta Wyborcza”, „Rzecz-pospolita”), a także miesięcznika „Pozytyw”. Blisko współpracuje – jako realizator projektów fotograficz-nych – z bydgoskim Teatrem Polskim. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Autor wielu znakomitych wystaw, m.in. „Wilno – życie codzienne”,

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 65

Luty 2015

1 niedziela 14.00 Wielkie oczy16.00 Wielkie oczy18.15 Wielkie oczy20.30 Wielkie oczy

2 poniedziałek 20.30 Wielkie oczy3 wtorek 16.00 Wielkie oczy

18.15 KMF Mozaika20.30 Wielkie oczy

4 środa 20.30 Wielkie oczy5 czwartek 16.00 Wielkie oczy

18.15 Wielkie oczy20.30 Wielkie oczy

6 piątek 14.00 Cuda16.00 Turysta18.15 Rzymska aureola20.30 Fotograf

8 niedziela 14.00 Rzymska aureola10 wtorek 18.15 KMF Mozaika

20.30 Turysta11 środa 20.30 Turysta 12 czwartek 16.00 Cuda

18.15 Turysta20.30 Fotograf

15 niedziela 11.00 małe ANIMoCjE: Moja mama jest w Ameryce i spotkała Buffalo Billa

14.00 Wielki Błękit – DKF Plus 16.00 Cuda18.15 Fotograf20.30 Turysta

16 poniedziałek 20.30 Turysta17 wtorek 16.00 Turysta

18.15 KMF Mozaika20.30 Cuda

18 środa 20.30 Turysta19 czwartek 16.00 Rzymska aureola

18.15 Cuda 20.30 Turysta

24 wtorek 18.15 KMF Mozaika20.30 Kebab i horoskop

25 środa 14.00 Paddington20.30 Kebab i horoskop

26 czwartek 16.00 O koniach i ludziach 18.15 Kebab i horoskop 20.30 Turysta

27 piątek 14.00 Kebab i horoskop16.00 Asteriks i Obelix: Osiedle bogów18.00 Co robimy w ukryciu

Bydgoska tożsamość Filmowa – Marcin sauter20.00 Matka 24h

Małe instrumenty28 sobota 14.00 Asteriks i Obelix: Osiedle bogów

16.00 Co robimy w ukryciuBydgoska tożsamość Filmowa – Marcin sauter18 00 La machina

Hakwati 20.00 Mleczny Brat

Rodnik

Kadr z f ilmu Małe instrumenty

„Camerimage”, „Ponad niebem” czy „Kawałki świata”, eksponowanej we wrocławskim Arsenale podczas ósmej edycji Międzynarodowego Festiwalu Era Nowe Horyzonty (2008).

Sauter jest absolwentem Wyższego Studium Foto-grafii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewi-zyjnej i Teatralnej w Łodzi oraz kursu dokumentalnego

Bilety: ulgowe 11 zł / normalne 14 złMałe ANIMOCJE – 5 zł, Bydgoska Tożsamość Filmowa – wstęp wolny

Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Waj-dy (2005), prowadzonego pod kierunkiem Marcela Ło-zińskiego.

Program: 27. lutego, godz. 20.00, Kino ORZEŁ MCK

Matka 24h Małe instrumenty Spotkanie z autorami filmów Marcinem Janosem Krawczykiem oraz Edytą Wróblewską

28 lutego, godz. 18.00, Kino ORZEŁ MCKLa machina Thierry PaladinoHakwati

28 lutego, godz. 20.00, Kino ORZEŁ MCKMleczny BratRodnikPo seansach spotkanie z Marcinem Sauterem

Kino jeremiZespół Szkół nr 5 Mistrzostwa Sportowego ul. Gen. Z. Berlinga 13, Bydgoszcz, Fordon

Luty 2015 godz. tytuł filmu5, 6, 7 19.00 Lewiatan12, 13, 14 19.00 Turysta

wstęp wolny

w y d A r z e n i A

66 | | luty 2015

fot. Dariusz Gackowski

Zespół Pałacowo-Parkowy w ostromecku 1.02.2015, niedziela, godz. 12.00,

Pałac Nowy, wstęp wolny„Czarne wrony” – poranek muzyczny z cyklu „akademia dzieciom”

Prowadzące: dr Ewelina Boesche-Kopczyńska i mgr Honorata Glaza-Gulgowska wykorzystują metodę „ak-tywnego słuchania”, polegającą na dodaniu do muzyki elementów ruchu, gry na instrumentach czy melore-cytacji. Angażują dzieci do wspólnej zabawy. Celem zajęć jest umuzykalnianie i  rozwijanie zainteresowań muzycznych najmłodszych odbiorców.

14.02.2015, sobota, godz. 11.00-16.00, Pałac Stary, wstęp wolny

zwiedzaj Pałac Stary, spotkasz rycerza!W sobotę 14 lutego odbywa się w ZPP w Ostromecku

impreza średniowieczna pn. „Wczas zimowy w dobra Pałuków”. Stwarza to zwiedzającym okazję poznania nie tylko atrakcji Pałacu Starego, ale spotkania w zimo-wej scenerii rekonstruktorów historycznych zajmują-cych się XIV w.

14.02.2015, sobota, godz. 9.00-24.00, Pałac Stary, zgłoszenia rekonstruktorów: [email protected], inf. tel. 52 364 64 41

Wczas zimowy w dobra PałukówZima 1378 roku. Sędziwój z Szubina jako starosta

krakowski spędza zimę w dalekiej Małopolsce. W tym czasie pieczę nad jego ziemiami sprawują jego współ-rodowcy i sąsiedzi, Henryk z Rynarzewa i Wincenty z Laskownicy. Obaj rycerze postanawiają spędzić zimę w zamku swego kuzyna. Zapraszają tam również swo-ich sąsiadów i zaprzyjaźnionych rycerzy wraz z rodzina-mi. Od godz. 16.00 impreza zamknięta.

Zapraszamy zainteresowanych rekonstruktorów. Je-żeli jeszcze Was nie znamy, to prosimy o nadesłanie zdjęć w stroju historycznym do weryfikacji: [email protected].

Piotr Domagała, fot. Krzystof Pęczalski

8.02.2015, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy, wstęp 10 zł

Pnącza – koncert promujący płytę Piotra domagały

Płyta „Pnącza” to kolejny autorski album Piotra Do-magały utrzymany w konwencji akustycznego jazzu z elementami brzmienia folk. Program z udziałem Ada-ma Kawończyka i Sławka Bernego jest kontynuacją projektu „Slavonic Tales”. Wyjątkowy charakter muzyki podkreślają wykorzystane instrumenty: gitara aku-styczna, elektryczna, dwunastostrunowa, trąbka, flet, tabla, djembe, cajon.

Skład zespołu: Piotr Domagała – gitara akustyczna, elektryczna, dwunastostrunowa, Adam Kawończyk – trąbka, flugelhorn, flet prosty, Sławek Berny – tabla, udu, cajon, bongos, electric tampura, chekere

Fot. D

ariusz G

ackow

ski

14.02.2015, sobota, godz. 20.00, Pałac Nowy, wstęp 115 zł, rezerwacja: tel. 698 680 063, 883 366 098, 52 364 64 11, [email protected]

Śledzik Pałacowy – bal na zakończenie karnawału

w y d A r z e n i A

luty 2015 | | 67

Zagra znakomity, sprawdzony zespół BLONDI. Usły-szymy największe przeboje muzyki rozrywkowej pol-skiej i zagranicznej, przy których chce się bawić do bia-łego rana. Restauracja Cztery Pory Roku przygotowała specjalnie dla gości wykwintne menu (w cenie biletu). Impreza trwać będzie od godz. 20.00 do 4.00. Zapra-szamy na wspaniałą zabawę w zabytkowych wnętrzach pałacowych. Ilość miejsc ograniczona.

15.02.2015, niedziela, godz. 16.00, Pałac Stary, wstęp 10 zł

andrzej Pieczyński: Pięć zmy-Słów Literatury – Wisława Szymborska

W niedzielne popołudnie, 15.02, o godz. 16.00 przy-wołana zostanie noblistka Wisława Szymborska, jedna z najwybitniejszych współczesnych poetek. Jak pisała: „Nic dwa razy się nie zdarza / i nie zdarzy”. Zaprasza-my więc na niepowtarzalne spotkanie z mądrą poezją, w interpretacji znakomitego aktora.

Andrzej Pieczyński – to znakomity aktor teatralny i filmowy, reżyser, kompozytor, dramaturg. Urodził się w Pobiedziskach k. Poznania. W roku 1978 zdał na Wy-dział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w  Warszawie. W latach 1978-1983 pracował w Teatrze Narodowym w Warszawie. Obecnie pracuje w Och-Te-atrze w Warszawie. Znany z takich filmów jak „Wielki Szu”, „Stara baśń”, „Boża podszewka”.

17.02.2015, wtorek, godz. 12.00, ZPP w Ostromecku, wstęp wolny

W samo południe – koncert dla dzieci i młodzieży

Maja Babyszka wystąpi w ramach cyklu Ferie w Pała-cu. Młoda artysta jest wychowanką prof. Katarzyny Po-powej-Zydroń. Uczy się w Zespole Szkół Muzycznych im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy; jest uczennicą Klasy Talentów. Oprócz muzyki klasycznej Maja Ba-byszka interesuje się jazzem i od pięciu lat zgłębia za-wiłości improwizacji jazzowej pod okiem prof. Karola Szymanowskiego.

18.02.2015, środa, godz. 10.30, ZPP w Ostromecku, wstęp wolny, zapisy: [email protected]

zima w średniowieczu – prezentacja dla młodzieży i dorosłych na początek ferii zimowych

Pasjonaci zajmujący się rekonstrukcją historyczną, zwłaszcza przełomem XIV/XV w. opowiedzą o stylu życia i kulturze materialnej w średniowieczu. W planie:

prezentacja strojów, pokaz walki, zdjęcia pamiątkowe, prezentacja multimedialna. Zajęcia prowadzi Poczet Henryka z Rynarzewa i Wincentego z Laskownicy. Po-znamy średniowiecze przez pryzmat ludzi, a nie zapisa-nych, bezosobowych kart.

Zapraszamy uczniów z Zespołu Szkół im. Mariana Re-jewskiego w Ostromecku, rodziny ze starszymi dziećmi i wszystkich zainteresowanych historią. Spotkanie w ra-mach cyklu Ferie w Pałacu.

22.02.2015, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy, wstęp 10 zł

akademia w Pałacu – Urszula Jankowiak, mezzosopran

Wystąpią: Urszula Jankowiak mezzosopran oraz stu-dentki klasy śpiewu, prowadzonej przez bohaterkę kon-certu: Kamila Korgól, Agata Dembska-Kornaga, Agata Flądro, Magdalena Wiesztort, akompaniament: Alicja Tarczykowska, Marek Kamola (fortepian).

Urszula Jankowiak urodziła się w Poznaniu. Jest ab-solwentką Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej w Poznaniu. Po ukończeniu studiów zadebiutowała na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi partią Jadwigi w ope-rze Straszny Dwór S. Moniuszki. Od roku 2005 r. jest pe-dagogiem na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy.

W programie: A. Vivaldi, W.A. Mozart, F. Poulenc, J. Brahms, R. Strauss, S. Moniuszko, L. Różycki.

22.02.2015, niedziela, godz. 17.30, Pałac Stary, wstęp wolny

Powrót Bydgoszczy do rzeczpospolitej w 1945 r. – wykład prof. Jerzego Kutty

Nasz prelegent to historyk – archiwista, długoletni dyrektor Archiwum Państwowego w Bydgoszczy. Au-tor publikacji z historii nowożytnej i najnowszej oraz historii administracji Pomorza i Wielkopolski. Członek Towarzystwa Naukowego Toruńskiego, Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego oraz Instytutu Zachodniego im. Zygmunta Wojciechowskiego w Poznaniu.

25.02.2015, środa, godz. 11.00, Pałac Nowy, wstęp wolny, zapisy: [email protected]

„Opowieści o obrazach Caravaggio” z cyklu antydepresyjna Szkoła – Grzegorz Pleszyński

Punktem wyjścia stanie się obraz Caravaggia, pt. „Narcyz”. Postać spogląda na swoje odbicie w źródle, gdzie woda jest najczystsza. W  ten sposób Grzegorz Pleszyński, artysta nietuzinkowy, zaczyna poszuki-wanie odpowiedzi na pytania podstawowe: „Kim je-stem?”, „Jaki jest sens mojego istnienia?”

G. Pleszyński zajmuje się m.in. takimi dziedzinami sztuki, jak performance, instalacja, video art. Jest au-torem projektu edukacyjno-artystycznego pn. „An-tydepresyjna Szkoła”. Pracuje z ludźmi osadzonymi w więzieniach.

Spotkanie jest otwarte, zapraszamy.

68 | | luty 2015

Galeria Wspólna

W poszukiwaniu pięknaSpotkanie z twórczością Zenona Korytowskiego

jest zaproszeniem na wielką, niecodzienną ucztę biesiadną. Wodzirejem spotkania jest bezsprzecznie barwa, która wydaje się, poprzez swoją mięsistość i wyrazistość, być w centrum. Jako odbiorca, a zara-zem wielki miłośnik sztuki Pana Zenona, chcę wy-razić swój nieustający zachwyt nad mistrzostwem i  wirtuozerią warsztatu malarskiego, który wpisuje się w tradycję koloryzmu polskiego. Jest on w prostej linii kontynuatorem tych idei i  rozwiązań, które na przełomie XIX i XX wieku wywołały rewolucję w sztu-ce. To właśnie impresjonizm w sztuce otworzył nowe możliwości i rejony kiedyś niedostępne. Swoimi ob-razami Pan Zenon zaprasza na spotkanie z pięknem przedmiotów z otoczenia, z ludźmi, pejzażem.

Twórczość malarska Zenona Korytowskiego wy-nikająca z autentycznej pasji i wielkiej namiętności uderza oryginalnością i szczerością wypowiedzi. Jest wizualnym przekazem wszystkich emocji, uczuć oraz napięcia wewnętrznego, które poruszają artystą w momencie tworzenia. Dlatego też można z całym przekonaniem powiedzieć, że malarstwo Korytow-skiego emanuje wewnętrzną energią, czaruje poezją przekazu myśli i uczuć – jest ucztą dla zmysłów od-biorcy. Jestem przekonany, że jest on artystą spełnio-nym twórczo i czerpiącym wiele radości i satysfakcji ze swojej pracy.

Prof. art. mal. Piotr Klugowski

Zenon Korytowski, Akordeonista, 2013, olej, 85×70 cm Zenon Korytowski, Martwa natura z muszlą ,2014, olej, 65×80 cm

zenon Korytowski urodził się 3 stycznia 1935 r. w Som-polnie. Jest absolwentem Liceum Sztuk Plastycznych w  Poznaniu. Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni prof. Hanny Rudzkiej--Cybisowej, grafikę w metalu w pracowni prof. Władysła-wa Wejmana oraz malarstwo architektoniczne w pracow-ni prof. Wacława Taranczewskiego. Dyplom z  malarstwa uzyskał w 1962 r. Po studiach rozpoczął pracę pedago-giczną w Liceum Pedagogicznym w Tucholi oraz Grudzią-dzu, a następnie w Liceum Ogólnokształcącym i  Tech-nikum Leśnym w Tucholi. Od samego początku działa w Borowiackim Towarzystwie Kultury w Tucholi i Związku Nauczycielstwa Polskiego. Jest członkiem stowarzyszenia Akwarelistów Polskich.

Zenon Korytowski bierze czynny udział w życiu arty-stycznym, organizuje wystawy malarstwa, sztuki ludowej oraz ogólnopolskie i międzynarodowe, nauczycielskie plenery artystyczne. Uprawia malarstwo olejne, akwarele, rysunek i małe formy graficzne. Artysta ma na swoim kon-cie uczestnictwo w 45 wystawach indywidualnych i 60. wystawach zbiorowych, zarówno w kraju jak i za granicą. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród i odznaczeń.

Jego prace znajdują się m.in. w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Tucholi, Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w  Toruniu, a także u kolekcjonerów prywatnych w Byd-goszczy, Nakle n/Notecią, Tucholi, Zielonej Górze Żaganiu i wielu innych miejscach w kraju i za granicą.

19.02.2015, czwartek, godz. 18.00 – wernisaż (czas trwania wystawy: 19.02 – 20.03)

Wystawa malarstwa Zenona Korytowskiego

luty

20

15