Top Banner
luty 2013 Kaźmierski: Biszok? Bisz OK! Oko podróżnika i obiektyw aparatu: Mieczysław Franaszek Historia jednego dnia: 20 stycznia 1920 roku Jarosław Jakubowski: wiersz Felietony: Gębarowska, Pruss, Maniszewska, Siwiec Podsumowanie roku: film w regionie nr 2 (436) ROK XXXIX ISSN 1232-4450 INDEX 38139x cena 2,10 zł (5% VAT) „Wiśniowy sad” w TPB
68

BIK 02/2013

Mar 22, 2016

Download

Documents

Bydgoski Informator Kulturalny - miesięcznik informujący o wydarzeniach kulturalnych w Bydgoszczy
Welcome message from author
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Page 1: BIK 02/2013

luty

20

13

luty

20

13

Kaźmierski: Biszok? Bisz OK!

Oko podróżnika i obiektyw aparatu: Mieczysław Franaszek

Historia jednego dnia: 20 stycznia 1920 roku

Jarosław Jakubowski: wierszFelietony: Gębarowska, Pruss, Maniszewska, Siwiec

Podsumowanie roku: film w regionie

nr 2

(436

) RO

K X

XXI

XIS

SN 1

232-

4450

IND

EX 3

8139

xce

na 2

,10

zł (5

% V

AT)

„Wiśniowy sad”

w TPB

Page 2: BIK 02/2013
Page 3: BIK 02/2013

Niezależnie od tego, czym powita nas luty – utrudniająca życie śnieżycą, depresyjną odwilżą, siarczystym mrozem czy czymkolwiek jeszcze nas może zaskoczyć, możemy liczyć na kulturę. Na tym polega jej niezawodność. Jest obok, blisko, trwa przy nas niezależnie od okoliczności. Na dodatek – nie narzuca się, czeka cierpliwie aż zechcemy po nią sięgnąć. Za każdym razem, gdy czytam badania, które pokazują, ile osób nie korzysta z tego banalnego dobrodziejstwa, jestem zdzi-wiony. Jestem zdziwiony nie dlatego, że żal mi kultury. Je-stem zdziwiony, bo żal mi tych, którzy ją odrzucają. Nie dla jej dobra to powinni robić, ale swojego. No i naszego. Mówiąc naszego, mam na myśli całość naszego życia społecznego. Kultura jest jego, tego życia, uniwersalnym słownikiem. Jest naszym wspólnotowym spoiwem – tym bardziej w przypadku tej niewielkiej, lokalnej wspólnoty.

W tym roku luty przedzielony jest niemal równo na pół: pół miesiąca karnawału, pół miesiąca wielkiego postu. Prawdzi-wie wyrównana to walka karnawału z postem. W programie na luty – różnorodność jak na Breuglowskim obrazie. Rozpiętość tematyczna też zapełnia całą skalę: od przyziemnych uciech i rozrywek po wysublimowaną wzniosłość. Co najlepsze, nie musimy wybierać, nie musimy się pomiędzy tymi przeciw-stawnymi wartościami jednoznacznie ustawiać – możemy pozostawać w nieustającym ruchu, czerpać z tego świata tyle, ile tylko możemy. Nie musimy, jak u Breugla, krzyżować rożna z piekarską łopatą. Jeśli nie dla dobra kultury (jej instytucji, jej wytworów i twórców), to dla dobra własnego. Jeśli nawet nie dla własnego, to dla dobra całej wspólnoty. Wesołego karna-wału, wyciszonego postu!

na początek

Fot . D a r ius z G a c ko w sk i

Redak toR Nac zelNy

www.bik.bydgoszcz.plwww.issuu.com/bik_www.facebook.com/bik.bydgoszcz

BIK w interne cie:

Page 4: BIK 02/2013

2 | | luty 2013

wydawca: Miejskie Centrum Kulturydyrektorka: Marzena Matowska

85-056 Bydgoszcz, ul. Marcinkowskiego 12e-mail: [email protected]

www.mok.bydgoszcz.pl

redaktor naczelny: Michał Tabaczyń[email protected]

redakcja: Szymon Andrzejewski, Kuba Ignasiak

współpraca: Maciej Federowicz,Adam Gajewski, Monika Grabarek,

Marcin Szymczak skład, opracowanie graficzne: Bogdan Prus

projekt winiety: ZbyZiel,

druk i oprawa: Abedik, www.abedik.pl

redakcja:tel. 523 255 553

[email protected] ul. Marcinkowskiego 12

BIK w sieciwww.bik.bydgoszcz.pl

www.facebook.com/bik.bydgoszczwww.issuu.com/bik_

Redakcja nie zwraca materiałów niezamówio-nych i zastrzega sobie prawo do dokonywania

skrótów oraz zmiany tytułów. Nie ponosi odpo-wiedzialności za treść programów placówek

kulturalnych oraz materiałów informacyjnych i graficznych. Reklamodawcy ponoszą pełną odpowiedzialność za skutki prawne wynikłe z opublikowania dostarczonych przez siebie

materiałów. Opinie prezentowane przez autorów nie zawsze są zgodne ze stanowiskiem

redakcji i wydawcy.

BIK 2/2013 (436)Objętość dotowana: 50 stron.

Rok XXXIX, nakład 2000 egz.dystrybucja: częściowo bezpłatny

Na początek, Michał Tabaczyński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1Strona wiersza: Nieopisane, Jarosław Jakubowski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3Tomasz Kaźmierski, Spoza układu (2): Biszok . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4Bisz. Dopisek, Michał Tabaczyński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5

Aktualny Kwestionariusz Teatralny #2 – Marcin Zawodziński, Maciej Federowicz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6Małgorzata Maniszewska, Młode talenty i atuty ich warsztatu . . . . . . . . . . . . . . . 8Nagroda za obsesyjne podglądanie, Jarosław Jaworski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

Katarzyna Gębarowska, Czy SZTUKA ma płeć? (2) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13Dziennik podróży w miejscu (2), Michał Tabaczyński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14Oko obiektywu, rozmowa z Mieczysławem Franaszkiem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

Bartłomiej Siwiec, Zugzwang (2): Logika czy masakra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19Ma być dziwnie, rozmowa z Justyną Ptaszyńską . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20

Szymon Andrzejewski, Przez rude okulary (4): Ornitologia stosowana . . . . . . . 22Odnotowano. Kronika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23Przybyli ułani pod okienka, okna i witryny, czyli 20 stycznia 1920 roku w Bydgoszczy, Adam Gajewski . . . . . . . . . . . . . . . . . 26Zdzisław Pruss,Bydgoski insynuator kulturalny (107) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29

Adresy bydgoskich instytucji kultury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30

W y d a r z e n I aTeatr Polski w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32Opera Nova w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34Akademia Muzyczna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35Filharmonia Pomorska im. I.J. Paderewskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36Galeria Miejska bwa, Galeria Brda, Galeria Kantorek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40Klub „Odnowa” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41Spotkania Teatralne „Zwierciadła” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41Biblioteka Główna UKW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41Akademicka Przestrzeń Kulturalna WSG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42Bydgoska Szkoła Wyższa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46Dom Kultury MODRACZEK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47Pałac Młodzieży . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48Galeria Wieży Ciśnień . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50Klub ARKA BSM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52Dom Kultury ORION BSM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53Galeria Sztuki Wozownia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54Towarzystwo Polsko-Austriackie w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54Kino Orzeł . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55Miejskie Centrum Kultury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62Galeria Wspólna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64

spis treśc i

Na okładce zdjęcie z próby do Wiśniowego sadu , k tórego premiera odbędzie się w  Teatrze Polskim w Bydgoszczy 2 lutego. Fot. Maciej Grabowski.

Page 5: BIK 02/2013

luty 2013 | | 3

s t r o n a w i e r s z a

Jarosław Jakubowski

Nieopisane

Tak blisko stoi nieopisane.Osiedla domków w burych trawach,nie, nie osiedla – osobne domki,nie, nie domki – osobne dachy,przyciężkie, blachodachówkowe, okropne,osobne profile okienne, osobno rynnypowlekane tworzywem, nierdzewne,choć woda z nich chlusta w piach,też nieopisany.

Widziałem, próbowałem objąć,pogłaskać spojrzeniem, nieopisane stałonieopisane, osobne, rozrzuconebroniące się przed opisem,niechcące do mitu, pod jakimś niebem,nie, nie niebem – po prostu nieopisane, wynikłe z czegoś, wyplute w bure trawy, piachy,zamieszkane, nie, nie zamieszkane – mrugająceekranami, otoczone murami, drutami.W stanie surowym chronicznie.

Fot. M

aciej R

ozw

ad

ow

ski

Jarosław Jakubowski (ur. 1974 w Bydgoszczy). Poeta, prozaik, dramatopisarz. Autor kilku tomów wierszy, m.in. Wyznania ulicznego sprzedawcy owoców i Pseudo, tomu prozy Slajdy oraz dramatów, m.in. Życie, Magik i Generał. Ostatnio opublikował powieść Cyryl, dlaczego to zrobiłeś? i tom poetycki Święta woda. Pracuje w Bydgoszczy. Mieszka w Koronowie.

luty 2013 | | 3

Page 6: BIK 02/2013

4 | | luty 2013

m u z y k a

kaźmierskiBiszok

Z trudem przypominam sobie, kiedy po raz pierw-szy usłyszałem o Biszu. Wiem, dzięki czemu, jed-nak który to był rok? 2007? 2008? Jakoś tak. A w jaki sposób usłyszałem? To był numer Żyję w tym mieście. Później był Deszcz, wreszcie dotarłem do współpracy Bisza i  Kosy – epki Zimy. Ten krążek jest z 2007 roku, zatem to musiał być właśnie ten rok. Gdy prowadzi się audycję muzyczną, w której nie skupiam się raczej na muzyce rockowej rozumianej popularnie, sporo lu-dzi podsyła swoje brzmienia. Są też prośby o opinię, emisję, wsparcie, promocję. Wiadomo, jak to bywa. Zdarzają się rzeczy, które są naprawdę wielkimi po-myłkami, a wykonawcy nie wiedzą, że nie wiedzą czyli błądzą nieświadomie. Jest szansa, że to z powodu młodego wieku, małego bagażu życiowych doświad-czeń, braku osłuchania. Jednak są przypadki, które nie dają nadziei. Są też, na szczęście, propozycje w miarę interesujące, porządnie osadzone w gatunku, wykonywane na niezłym poziomie. Są też, wreszcie, rzeczy oryginalne, w których dostrzec można indy-widualny styl, rozpoznawalny jest „charakter pisma”, wtedy czuje się radość, zapał i sens. Był to zatem rok 2007. Ktoś, po uprzednim mailowym uzgodnieniu, podrzucił cd-ra do rozgłośni. Zgarnąłem to do redak-cji. Zająłem się czymś innym, ale w końcu wrzuciłem do odtwarzacza. Po grafice widzę, że to klimaty około-hip-hopowe, zatem, jak wychowały mnie poprzednie sytuacje, po najgorszym hip-hopie mogę spodziewać się: w warstwie muzycznej – kiepskich jednowymiaro-wych bitów, w  warstwie wykonawczej – problemów z dykcją, w  warstwie tekstowej – jarania, nadmiaru wulgaryzmów, przypominania słuchaczom i  upew-niania ich, kto jest wykonawcą oraz że jest świetny, a kobieta to biżuteria mężczyzny. Już prawie odpalam płytę. Moment zawahania. Czy dziś dam radę się z tym zmierzyć? Może jednak Madlib? Płyta leży obok. Albo Emade z OSTR? Trudno, jedziemy. Play. I zdziwienie. I to jakie. I jest dobrze. I jest bardzo dobrze. To tutaj? U nas? Gdzie? Skąd oni? Coś można poprawić w brzmie-niu, ale generalnie rewelacja. Wrzucam Żyję w tym mie-ście na playlistę Muzyki Spoza Układu. Ludzie się od-zywają, pytają, reagują podobnie do mnie. Słuchacze z zupełnie innej bajki muzycznej są zszokowani. „Tak można grać hip-hop?” Można! Kawałek trafia na Listę Przebojów Polskiego Radia PiK i nieźle sobie radzi. Do-cieram do związanego z grupą Poxa: dawaj więcej! Ko-lejny numer: Deszcz W podkładzie wypuszczona dłu-ga solówka gitarowa: co za odwaga! I znowu dobrze.

Docieram do Bisza, umawiam się na wywiad, wtedy jeszcze do programu telewizyjnego „Moc muzyczna”. Nagranie. Bisz. Miły, skromny gość. Nagrywamy przed Yakizą, wokół dużo pomalowanych ścian. Dowiaduję się, że Bisz pisze nie tylko do muzyki. Jest w uczel-nianej grupie poetyckiej. Po kilku słowach zaczynam rozumieć, skąd w tekstach tyle wrażliwości, przyzna-wania się do zwątpień, bystrej obserwacji, wręcz hip--hopowej odwrotności. Bum. Mam epkę Zimy. Szczęka opada. Gość rymuje o porze roku w taki sposób, że słyszę gorzką refleksję o przemijaniu. Podkłady nie-złe, mogłyby być lepsze, ale jakoś tam nawiązują do lubianej przeze mnie wtedy wytwórni Ninja Tune, a zwłaszcza do twórczości Blockheada. Gram zatem czę-sto Bisz Oer i Kay. Kolejne spotkania, wywiady. Poznaję Oera. Kilka słów o muzyce i znów wiem, skąd te sam-ple ułożone w taki, a nie inny sposób. „Strzelamy” do siebie wykonawcami, płytami: jesteśmy w domu. Jest z nimi już dj Paulo, lubi funk – wyśmienicie. Od Poxa dowiaduję się, że wreszcie chcą coś wydać „na legalu”, szukają, piszą.

f e l i e t o n

Spoza układu (2):

Wytwórnie albo nie odpisują, albo odmawiają. Po pewnym czasie odzywa się oficyna z dziwnych rejo-nów muzycznych, choć hip-hop był już tam wcześniej. Firma zbyt się nie popisuje, jeśli chodzi o sprawy pro-mocyjne, ale w końcu jest płyta. Premiera w Muzyce Spoza Układu. Klipy robią już karierę w internecie. Organizujemy w Empiku małe spotkanie z okazji wy-dania albumu. Kolejne numery szaleją w internecie. Załapało. BOK okupuje listę OLIS czyli zestawienie najlepiej sprzedających się w Polsce albumów na nor-malnych nośnikach. Bum. BOK na Itunes. Jest bardzo dobrze, rozkręca się karuzela koncertowa. Widzę po

Czy to pierwszy taki przypadek w Bydgoszczy? Nie wiem, ale rzadki. Bisz w „Aktiviście”. Bisz u Wujka Samo Zło. Bisz na tym i tamtym portalu. Bisz tu i tam. I bardzo dobrze. Zaraz zdobędę Wilka na winylu! Utwór Pollock miażdży. Mamy w mieście mocną ekipę i powinniśmy się z tego cieszyć. Jestem o nich spokojny, znają cenę swojego sukcesu, trochę przeżyli, zatem palma nie powin-na odbić.

Page 7: BIK 02/2013

luty 2013 | | 5

chłopakach, że nawet nie są zdziwieni tym sukcesem, gdzieś tam w środku wiedzieli, że nastąpi, nie wiedzie-li tylko kiedy. Jak długo będziemy jeszcze czekać? To było najważniejsze pytanie. BOK, jeszcze w Węglisz-ku, gra w  ramach Instytutu Muzyki Miejskiej. Później sporo koncertów w kraju. Grają także w Radiu PiK, na-grywamy to, by uniknąć wpadek z „brzydkimi wyraz-kami”. Na debiutanckiej, legalnej płycie znajdujemy muzyczne impresje delikatne w warstwie muzycznej i tekstowej (Nie trać mnie), obok pełnokrwistych, po-tężnych kawałków z gitarą (Daj to głośniej). Ale płyta W stronę zmiany była tylko przygrywką do szału, jaki powstał przy Wilku chodnikowym Bisza. Przedpole oczyszczono, odpowiedni wydawca i album wszedł w swój czas. Wszyscy pewnie już wiedzą, co się dzieje. Chłopaki mają terminy zajęte na wiele tygodni. Syn mnie pyta, czy załatwię mu autograf Bisza. Sypią się propozycje występów gościnnych tzw. featuringów. Bisz zaczyna odmawiać z troski o jakość. Znów OLIS, ale jeszcze dłużej, jeszcze wyżej. Bisz na Wilku jest tro-chę ostrzejszy, wolę go lirycznego, ale trzyma wysoki poziom. BOK podczas koncertów wypełnia publiczno-ścią nawet duże kluby w kraju. Teraz ich priorytetem koncertowym powinno być staranie się o jak najwięk-szą liczbę muzyków, którzy grają na żywo. Dziś już nie można tylko z  dj-em. Pamiętamy, co się działo w Es-tradzie pod koniec grudnia: zorganizowano jeszcze je-den koncert, gdyż zabrakło miejsca dla chętnych. Czy to pierwszy taki przypadek w Bydgoszczy? Nie wiem, ale rzadki. Bisz w „Aktiviście”. Bisz u Wujka Samo Zło. Bisz na tym i tamtym portalu. Bisz tu i tam. I bardzo dobrze. Zaraz zdobędę Wilka na winylu! Utwór Pollock miażdży. Mamy w mieście mocną ekipę i powinniśmy się z tego cieszyć. Jestem o nich spokojny, znają cenę swojego sukcesu, trochę przeżyli, zatem palma nie po-winna odbić. Kończę humorystycznie. Koledzy z BOK na pewne rzeczy związane z, nie bójmy się tego słowa, popularnością nie mają wpływu; oto dialog zasłyszany w galerii handlowej, koło Empiku. Nastolatek, chyba gimnazjalista do mamy:

– Mamo, to kupisz mi tę płytę?– Znowu? Którą?– No Bisza?– Co?– No „Wilka” Bisza z Be O Ka– Aaaaa, coś mówiłeś, tego Biszoka? – Jezu mamo jakiego Biszoka? - cedzi szeptem przez

zęby młodzieniec rozglądając się czy czasem nikt w jego wieku tego nie słyszy (ja na szczęście słyszę).

– A myślisz, że ja tam pamiętam te wszystkie Twoje dziwaczne nazwy? Biszok, Fiszok co to za różnica?

Tomasz Kaźmierski

f e l i e t o nBisz. DopisekJuż dawno zdałem sobie sprawę z dziwnego przy-padku – dziwny ten przypadek dotyczył historii li-teratury, dokładniej powiedziałbym: historii form literackich. Otóż faktem powszechnie znanym jest, że poezja współczesna (nie tylko polska, chociaż istotnie – ta tendencja ma wiele wspólnego z trady-cją i specyfiką poszczególnych języków) pozbywa się systematycznie rymów od czasów modernizmu. Niespodziewany ratunek dla rymów przyszedł ze strony hip-hopu. Rym, zdewaluowany jako środek w  poezji (i używany najczęściej w celach parody-stycznych, chociaż pamiętam, rzecz jasna, o mi-strzostwie Barańczaka, pamiętam o formalnym kon-serwatyzmie Rymkiewicza), stary dobry rym nagle odnalazł się w rapie. Nagle samo słowo „rymować” zaczęło się wyzbywać swoich staroświeckich kono-tacji. Rzecz dziwna, zaskakująca, radosna (przynaj-mniej dla mnie, który rymowaną poezję ceniłem i lubiłem, cenię i lubię).

Bisz, o którego poetyckiej twórczości wspomina się czasem mimochodem (jakby usprawiedliwiając oryginalność jego tekstów na tle innych raperów), jest bardzo dobrym poetą. Niech to, co tu piszę, będzie swoistym aneksem do wspomnienia Tom-ka Kaźmierskiego. Ja – inaczej niż on – poznałem najpierw nie Bisza, ale Jarka Jaruszewskiego-poetę (który – podobno, tak wtedy coś słyszałem – też ra-puje jako Bisz). Co zabawne, także i w moim przy-padku radio było pretekstemspotkania. Robiłem audycję o literaturze i ten jej odcinek miał być po-święcony prezentacji grupy poetyckiej Et Cetera.

Jaruszewski jest z tej gromadki twórcą najory-ginalniejszym. Mogę powtórzyć to, co pisałem w recenzji z pierwszej antologii grupy, The Best Off: „Jaruszewski ma wszystko, żeby pisać dobre wiersze i pewnie będzie to robił”. To, że jego pierwotnym doświadczeniem literackim (zgaduję) jest rap, ma swoje dobre i złe strony. Dobre, bo gwarantuje mu oryginalność. Jego poezja ma jakiś rapowy charak-ter – trudno mi zdiagnozować, na czym to polega. Inaczej niż młodzi poeci korzysta z rytmu, inaczej pewnie słyszy słowa, całe wersy, całe teksty. Ale ma to też złą stronę. Może nawet kilka. Choćby taką, że jego rapowanie zaburzy i ustawi jednoznacznie re-cepcję tych wierszy. Albo taką, że nie bardzo jest się w polskim hip-hopie od kogo uczyć pisania poezji (sam od siebie nie będzie się przecież uczył).

Grupa Et Cetera zdążyła już wydać swoją drugą antologię (Wykop z miasta). Jaruszewski znów jest tam najlepszy, nie ma kompleksów, ma za to szeroki rejestr poetycki: od lirycznego Pozwalam sobie do zaangażowanego Zero, a w żadnym z nich nie brzmi fałszywie. Jednak już nie jestem pewien, że „będzie to robił”. Jego poezja może paść łupem jego sce-nicznej sławy. Byłoby szkoda. Trzymam kciuki za to, żeby pisania nie porzucał. Niech argumentem bę-dzie też to, że poetyckie doświadczenie tak dobrze robi jego tekściarstwu.

Aha, a w poezji Bisz właściwie nie rymuje…

Michał Tabaczyński

luty 2013 | | 5

Page 8: BIK 02/2013

6 | | luty 2013

akt # 2aktualny kwestionariusz teatralny

t e a t r

F o t . D a r i u s z G a c k o w s k i

Marcin ZawodzińskiJestem dobrym aktorem, bo…

Uważam, że o tym, czy ktoś jest dobrym aktorem decyduje widz. Ja staram się rzetelnie wykonywać swoją pracę, a ocenę pozostawiam widowni. Dla mnie odbiorca, który po spektaklu wychodzi uśmiechnięty, podziękuje za udaną rolę, powie dobre słowo i ma na temat danej sztuki własną refleksję, daje wyraz temu, iż jestem dobry w tym, co robię. Jednak ja chcę to zobaczyć w jego oczach, a nie w moich, bo byłoby to kabotyństwo i oznaka zarozumiałości.

Najłatwiejsza rzecz w moim zawodzie to…

nawiązanie kontaktu z dziećmi w czasie spektaklu. W zawodzie aktora nie można zabić w sobie dziecka, gdyż mając je w sobie, posiada się również pewną naiwność i radość wykonywania pracy. Dziecięca widownia dostrzega wtedy we mnie dużego smyka i zaczynamy funkcjonować na poziomie koleżeńskim.

Zupełnie nie potrafię…

ogarnąć matematyki, a co za tym idzie grać na perkusji, gdyż ta umiejętność wymaga precyzyjnego liczenia taktów ;)

Gdybym musiał zmienić zawód, to zostałbym…

pilotem Boeinga, gdyż jest to jedyna rzecz, która mnie przeraża, a chciałbym przełamać swój lęk. Mógłbym zostać także wokalistą rockowym w najlepszej kapeli na świecie. Potrafię śpiewać, ale dzięki temu mógłbym o sobie powiedzieć, że jestem najlepszy.

6 | | luty 2013

Page 9: BIK 02/2013

luty 2013 | | 7

t e a t r

Przepytywał Maciej Federowicz

Najczęściej w teatrze śmieję się z…

losowych i przypadkowych sytuacji. Najśmieszniejsze są nieprzewidziane wpadki, które często utrudniają zachowanie powagi na scenie.

Najdziwniejszy przesąd teatralny, któremu hołduję to…

wzajemne kopanie się z innymi aktorami po tyłkach przed premierą. Nie hołduję jednak żadnemu dziwnemu i nietypowemu przesądowi.

Moje ulubione miejsce w budynku bydgoskiego teatru to…

Nie mam jednego takiego miejsca, gdyż uwielbiam sam moment przekraczania progu teatru. Lubię także spacerować po całym budynku, bo każde jego miejsce wnosi inną, niepowtarzalną jakość tej świątyni sztuki.

Pierwsza rzecz, którą robię, gdy przychodzę do pracy to…

wchodzę do garderoby nr 9, która jest najlepszą „gwiazdorską” garderobą w całym teatrze i witam się z kolegami ;)

Krótko przed ważnym dla mnie spektaklem myślę o…

Najczęściej modlę się po cichu o powodzenie mojej pracy i o bezpieczeństwo jej wykonania. Myślę także o tym, po co wchodzę na scenę, ponieważ gdy znam cel mojego wejścia, to automatycznie wychodzi odpowiednie wykonanie.

Moje największe marzenie teatralne to…

Myślę, że jest ono jeszcze przede mną. Marzenia, to zawsze więcej od tego, co się już posiada. Jeśli ktoś zadałby mi 5 lat temu, zanim zostałem aktorem bydgoskiego teatru, takie pytanie, to odpowiedziałbym, że chciałbym pracować w najlepszym teatrze w Polsce. Dzisiaj to marzenie się spełniło. W tym momencie nie wyobrażam sobie innego miejsca, w którym chciałbym pracować i posiadam wszystko, czego mi trzeba.

Rola, z której jestem najbardziej zadowolony to…

Chciałbym być zadowolony z ról, które dopiero dostanę. Z obecnych, nad którymi pracuję, zaczynam być zadowolony z Jaszy ze spektaklu Wiśniowy sad w reżyserii Pawła Łysaka. Natomiast z moich dotychczasowych kreacji mogę wymienić m.in. Nieśmiałowskiego z Klubu kawalerów czy Esbeka z Popiełuszki.

Bydgoski Teatr jest najlepszy w Polsce ponieważ…

mówi o tym, co dzieje się tu i teraz. Tworzymy spektakle współczesne, które czasem językiem klasyków opowiadają o aktualnych problemach, np. wykluczonych czy różnych formach cierpienia. Jesteśmy teatrem, który dyskutuje i nie boi się podjąć rozmowy z widownią, nawet poprzez prowokację. TPB jest także najlepszy dzięki rewelacyjnemu dyrektorowi. Dobry teatr zaczyna się od wierzchołka. To Paweł Łysak zbudował świetnie funkcjonujący zespół z różnych skrajnych osobowości, który potrafi być kolektywem. Te wszystkie elementy składają się na sukces bydgoskiego teatru.

luty 2013 | | 7

Page 10: BIK 02/2013

8 | | luty 2013

maniszeWska

Spośród koncertów, które w lutym odbędą się w Filhar-monii Pomorskiej z pewnością warto zwrócić uwagę na ten, który odbędzie się 22 lutego pod hasłem „Promo-cja młodych talentów”. Zarówno dyrygent, jak solistka nie ukończyli jeszcze trzydziestki, ale zdążyli się już wy-promować sami, zdobywając wyróżnienia, stypendia, nagrody, zaś Jakub Chrenowicz w ostatnich dwu sezo-nach został najpierw asystentem dyrektora Filharmonii Narodowej, a później pierwszym dyrygentem orkiestry Opery i Filharmonii Podlaskiej.

Od czasu spektakularnych światowych sukcesów Gu-stavo Dudamela, który ułatwił debiut innym młodym dyrygentom, każdy kraj chciałby takiego gwiazdora mieć. W Polsce jest nawet w czym wybierać, talentów nam nie brakuje: Łukasz Borowicz, Krzysztof Urbański, Michał Dworzyński i właśnie Jakub Chrenowicz, dy-rygent, który dba o proporcje i soczystość brzmienia orkiestry i podoba się publiczności. Smukła sylwetka, plastyczne ruchy rąk, wyrazisty gest, szczypta aktor-stwa – robią wrażenie. Uważność i skupienie, energia i dobry kontakt z orkiestrami – to kolejne zalety. Progra-my, które młody kapelmistrz wybiera, sprawiają też, że jego słuchacze nie są skazani na nudę. Prócz utworów popularnych, znanych, lubianych, często goszczących na estradach koncertowych dzieł twórców XIX wie-ku, proponuje im też muzykę wieku XX i kompozycje współczesne.

Młode talenty i atuty ich warsztatuChrenowicz niemal równo dwa lata temu był już na

estradzie Filharmonii Pomorskiej, prowadząc program z Koncertem na perkusję i orkiestrę Josepha Schwantne-ra, współczesnego kompozytora amerykańskiego.

Dyrygował już dziełami Alfreda Sznittke, Szymona Laksa, Witolda Lutosławskiego, Henryka M. Góreckie-go, Kaija Saariaho, Artura Cieślaka, wieloma innymi. To banalne, co przypomnę, ale słuchacze koncertów w XVIII, XIX w. chodzili na nie po to, by posłuchać no-wych, jeszcze nieznanych kompozycji, napisanych spe-cjalnie dla nich. Czekali na nowe dzieła, by ich słuchać, oceniać je, dyskutować o nich. Tymczasem dziś… Do-brze, że są tacy jak Chrenowicz, którzy utworów niezna-nych jeszcze publiczności się nie boją i – przynajmniej w jakiejś części – zaspokajają również takie potrzeby melomanów.

Warto chyba też wspomnieć o tym, że Jakub Chre-nowicz dyrygował muzyką Jana Duszyńskiego, która brzmi w filmie Pokłosie i, tego samego kompozytora, muzyką do przedstawienia Trzech sióstr Czechowa, pre-zentowanego niedawno w telewizji. Na pewno więc warto będzie zobaczyć tego dyrygenta za pulpitem, posłuchać, jak poprowadzi naszą orkiestrę w programie złożonym z utworów z XIX i XX wieku.

Solistka, Marika Przybył, tak jak dyrygent, również wystąpiła już podczas koncertu w naszej filharmonii i to jeszcze jako nastolatka, grając w 2008 roku z Ca-pellą Bydgostiensis Koncert skrzypcowy G-dur KV 216 Mozarta. Została uhonorowana stypendiami Ministra Kultury i Sztuki, uczestniczyła w kursach mistrzowskich takich znakomitości jak Wanda Wiłkomirska, Grigori Zhislin, Wiktor Pikajzen, Konstanty Andrzej Kulka. Jest też laureatką wielu konkursów w kraju i za granicą, chy-ba ostatnim trofeum było zajęcie II miejsca na VI Mię-dzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. J. Brahmsa w Gdańsku, gdzie grała w składzie tria Volpe. Marika Przybył prowadzi też aktywne życie koncer-towe. Absolwentką jest od niedawna, a występuje już od kilku lat, wykonując solowe koncerty z orkiestrami, recitale solo, z towarzyszeniem fortepianu, kwartetu smyczkowego, a  także w składzie tria fortepianowego i orkiestry kameralnej. W repertuarze „głodnej grania” skrzypaczki są zarówno utwory klasyczne, współcze-sne, jak i rozrywkowe.

Podczas koncertu, do którego wysłuchania zachę-cam, Marika Przybył zagra I Koncert skrzypcowy D-dur Sergiusza Prokofiewa. Grając ten utwór, artystka będzie mogła z pewnością zaprezentować wszystkie atuty swojego warsztatu, a także fantazję i muzykalność. Ten

Marika Przybył zagra I Koncert skrzypcowy D-dur Sergiusza Prokofiewa. Grając ten utwór, artystka będzie mogła z pewno-ścią zaprezentować wszystkie atuty swojego warsztatu, a także fantazję i muzykalność. Ten popu-larny zarówno pośród słuchaczy jak wykonawców utwór powstał w 1917 roku. W Rosji szaleje rewolucja, trwa chaos, tymczasem ten właśnie rok jest dla Prokofiewa jednym z najbardziej bogatych w dzieła.

f e l i e t o n

Page 11: BIK 02/2013

luty 2013 | | 9

popularny zarówno pośród słuchaczy jak wykonawców utwór powstał w 1917 roku. W Rosji szaleje rewolucja, trwa chaos, tymczasem ten właśnie rok jest dla Proko-fiewa jednym z najbardziej bogatych w dzieła. Pisze Symfonię klasyczną, III i IV Sonatę fortepianową, Wizje ulotne na fortepian, rozpoczyna pracę nad kantatą na podstawie chaldejskich tekstów Ich siedmiu i III Kon-certem fortepianowym. Podczas pracy nad I Koncertem skrzypcowym konsultacją służył mu nasz znakomity Paweł Kochański. Prawykonanie jednak miało miejsce dopiero w 1923 roku i nie było wielkim sukcesem. Miało miejsce w Operze Paryskiej z Marcelem Darrieux i Ser-giuszem Kusewickim za dyrygenckim pulpitem. Nathan Milstein był jeszcze w Rosji, Bronisław Huberman od-mówił nawet przyjrzenia się partyturze, a Darrieux był pod ręką. Zabrakło soliście iskry bożej. Tak więc estra-dową karierę koncert Prokofiewa zaczął robić dopiero w roku następnym, gdy w Pradze zagrał go Joseph Szi-geti. Węgierski artysta grał go później w całej Europie i Ameryce, a w swoich wspomnieniach napisał, że kon-cert zafascynował go od pierwszego rzutu oka „dzięki mieszaninie bajkowej naiwności i odważnej dzikości”.

Cały koncert rozpocznie jednak koncert uwertura W zaklętym mieście Wineta Feliksa Nowowiejskiego. Pod tym tajemniczym tytułem kryje się opus 28, czyli uwer-tura do opery kompozytora Legenda Bałtyku. To w jej libretcie pojawia historia o bogatym grodzie, którego władczyni, Jurata, została wraz z całym grodem i bo-gactwami zatopiona za to, że odrzuciła awanse Peruna, groźnego boga ognia. (Według innej wersji podania mieszkańcy byli niezwykle bogaci i  rozpustni, co wy-wołało gniew bogów. Zesłali więc na Winetę ogromne fale morskie rankiem, pierwszego dnia świąt wielka-

nocnych.) Znajdziemy więc w  utworze obraz zaklęte-go, zatopionego miasta, namalowany orkiestrą w  nie-mieckim, postwagnerowskim stylu. Często bowiem pamiętając, że Nowowiejski jest kompozytorem Roty, zapominamy, że napisał m.in. oratoria: Znalezienie Św. Krzyża, monumentalne Quo Vadis, dziewięć symfonii or-ganowych op. 43 oraz cztery koncerty organowe. Już w wieku 25 lat patron Akademii Muzycznej w Bydgoszczy otrzymał prestiżową nagrodę im. Giacomo Meyerbeera – Prix de Rome za oratorium Powrót syna marnotrawne-go i Uwerturę romantyczną.

Zwieńczy koncert cykl poematów symfonicznych Moja ojczyzna Bedřicha Smetany. Czy usłyszymy wszystkich sześć, czy tylko cztery, jeszcze nie wiem, ale z pewnością zabrzmi słynna Wełtawa, posłuchamy cha-rakterystycznych tematów muzycznych odnoszących się do rzeczywistości opisanej w programie literackim, dających też pole do popisu poszczególnym grupom i instrumentom orkiestry. Wiemy, że głuchy był Beetho-ven, rzadko pamiętamy, że Moją ojczyznę również pisał kompozytor zupełnie głuchy. We wspomnieniach Sme-tana opisał to tak: „Pewnego wieczoru wróciłem do domu z opery, przez godzinę improwizowałem na fortepianie, poszedłem spać i obudziłem się następnego ranka całko-wicie głuchy, nigdy więcej nie usłyszałem żadnego real-nego dźwięku”. Tymi „nierealnymi dźwiękami”, które go później dręczyły, był nieustanny szum w uszach. Z tego piekielnego hałasu, który przyrównywał do „dzikiej ka-kofonii i wrzasków demonów w furii” wyłoniły się jednak tak wspaniałe dzieła jak poematy symfoniczne Moja oj-czyzna i zaskakująco współczesny kwartet smyczkowy Z mojego życia.

Małgorzata Maniszewska

C a p e l l a B y d g o s t i e n s i s

f e l i e t o n

Page 12: BIK 02/2013

10 | | luty 2013

Grupa sowieckich żołnierzy wpada na plac przed toruńską Krzywą Wieżą. Przerażone dzieci ze Starówki zatrzymują się wpół kroku. Zza sołdatów wytacza się wóz pan-cerny, ale ich już to nie interesuje. Zoba-czyli kobietę. Z wrzaskiem rzucają się na ludzkie łowy.

Dosyć przerażający obrazek, nieprawdaż? Na szczę-ście to tylko rekonstrukcja fabularna. Jedna ze scen fil-mu Panoptikon toruńskiego reżysera Marcina Głady-cha, którego premiera ex equo z premierą filmu Caissa Marcela Woźniaka zostały uznane za najważniejsze wydarzenia naszej regionalnej kinematografii w roku 2012. W stawce jedenastu nominacji do tytułu Filmowe-go Wydarzenia Roku w regionie kujawsko-pomorskim (FWR) znalazły się wydarzenia bydgoskie, toruńskie, ale też – po raz pierwszy w takim wymiarze – regio-nalne. Plebiscyt istnieje od czterech lat. Pierwsze FWR przyznano w 2009 roku, wygrała wtedy premiera filmu dokumentalnego Doktor Otton w reżyserii Łukasza Karwowskiego, laureata nagrody Flisak Tofifest. Bo to wlaśnie przy tej toruńskeij imprezie organizowanej przez rodowitą bydgoszczankę, Kafkę Jaworską, naro-dziło się Filmowe Wydarzenie Roku.

Ale wróćmy samych wydarzeń. Rok 2012 był w nie zaskakująco obfity. Można nawet zaryzykować twier-dzenie, że to właśnie kino było najbardziej żywotną dyscypliną sztuki w regionie. Wydarzenia filmowe ubiegłego roku można podzielić z grubsza na kilka podstawowych kategorii

PremieryDużymi wydarzeniami były premiery filmów o histo-

rii Bydgoszczy Kaskada dariusza Gackowskiego i Tu

było kino Krzysztofa nowickiego oraz toruńskich fil-mow Panoptikon Marcina Gładycha i Caissa Marce-la Woźniaka (zwycięzców plebiscytu). Filmy reżyserów z  bydgoskiej grupy Koloroffon opowiadają w  piękny sposób o nieodległej, ale ważnej historii miasta. Tu było kino Krzysztofa nowickiego to sentymentalna po-dróż po budynkach i pustych placach, jakie pozostały po bydgoskich kinach z II połowy XX wieku. Kaskada w reż. dariusza Gackowskiego to opowieść o kultowej, PRL-owskiej restauracji stojącej przy bydgoskim Starym Rynku, zburzonej w 2012 roku. Oba filmy wzruszają, ale film Gackowskiego „łapie za gardło”. Tocząca się przez dekadę awantura między zwolennikami burzenia i pozostawiania okropnie brzydkiej, ale lubianej PRL--owskiej restauracji-kostki, w Kaskadzie pokazana jest w nostalgiczno-ciepły sposób. Wielu bydgoszczan na tym filmie by płakało.

A toruńscy kandydaci? Caissa to wyjątkowy debiut fabularny stworzony za zaledwie 6 tys. zł. Film został bardzo wysoko oceniony przez krytyków i zapowiada rodzący się talent reżyserski Marcela Woźniaka. Wbrew pozorom niewiele większy budżet miał „pierwszy pol-ski film społecznościowy” jak nazwano Panoptikon. W  tej wielkiej, nazywanej nawet „superprodukcją” re-alizacji paradokumentu historycznego wzięło udział kilkaset osób ze środowisk twórczych Torunia, aktorzy zawodowi i kilkanaście grup rekonstrukcyjnych. Pełno-metrażowy film opowiada o stuleciu historii Polski i To-runia widzianym przez pryzmat losów ludzi więzionych w  XIX-wiecznym areszcie śledczym „Okrąglak” stoją-cym na toruńskiej Starówce. Mówi o wcieleniu idei ob-sesyjnego podglądania więźniów zawartej w stworzo-nej przez angielskiego, XVIII-wiecznego filozofa Jeremy Benthama idei „więzienia idealnego – panoptykonu”. Na świecie zbudowano tylko 3 panoptykony. Toruński „Okrąglak” jest jednym z nich.

Nagroda za obsesyjne podglądanie Jarosław Jaworski

C a i s s a

P a n o p t i k o n

Tu b y ł o k i n o

f i l m

10 | | luty 2013

Page 13: BIK 02/2013

luty 2013 | | 11

Moim zdaniem dokumenty o Kaskadzie, zlikwido-wanych kinach bydgoskich oraz Panoptikon powinny stać się materiałem, który znajdzie się obowiązkowo w szkolnych bibliotekach w regionie.

SukcesyNaprawdę nie było na co narzekać. Młodzi filmowcy

z Bydgoskiej Kroniki Filmowej – Jarosław Piskozub i Maciej Jasiński, swoimi filmami List z rzeki i Czar-na niedziela rozbili bank nagród na festiwalach kina krótkometrażowego w Polsce i zagranicą. Grand Prix i pierwszą nagrodę najstarszego polskiego festiwalu kina niezależnego, konińskiego Ogólnopolskiego Kon-kursu Filmów Niezależnych, nagrody festiwali w Bia-łymstoku, Jeleniej Górze, Bydgoszczy czy Mannheim mówią za siebie. Widać tu zawodową szkołę ich mento-rów z BKF – Maćka Cuske i Marcina Sautera.

Kolejny sukces zanotował dawid Marcinkowski. Jego Forget Me Not zostało najlepszym interaktywnym video roku otrzymując Silver Lovie Award przyznawane przez International Academy of Digital Arts & Sciences. Klip ilustrował utwór Smolika Forget Me Not, a główną rolę zagrała Emanuelle Seigner. Klip otrzymał też Davey Awards. Wielkim, ale jakże pozytywnym zaskoczeniem była agata Jagodzińska. Ta studiująca w szkockim Edynburgu mieszkanka Szubina, zaskoczyła światek filmowy zdobywając prestiżową nagrodę BAFTA Szko-cja dla filmu krótkometrażowego za swój niezależnie nakręcony film Tajemnica spowiedzi. Obraz w całości powstał w jej rodzinnym Szubinie i opowiada historię luźno opartą na przeżyciach ciotki reżyserki. Dodajmy, że BAFTA to nagroda równoważna z naszymi Złotymi Lwami w Gdyni. Nagrodzony film pokazuje, że nawet proste historie z naszego regionu są uniwersalnym przekazem dla ludzi z całego świata.

OsobowościPalmę pierwszeństwa wiedzie tu niewątpliwie to-

runianin Piotr Głowacki. 2012 był „festiwalem” jego aktorstwa filmowego. W styczniu zagrał w nomino-wanym do Oscara W ciemności Agnieszki Holland, w październiku film 80 Milionów Waldemara Krzystka, w którym Piotr stworzył postać oficera SB, został ofi-cjalnym, polskim kandydatem do Nagrody Akademii.

W zeszłym roku Głowacki zagrał też w filmach Być jak Kazimierz Deyna Anny Wieczur-Bluszcz, Dziewczynie z szafy Bodo Koxa, Ścinkach i Heavy mental. Jego role nagrodzono na festiwalach w Nicei i Wrocławiu. Jak widać tytaniczna praca nad warsztatem przynosi efek-ty. Zapewne gdy Piotrek zaczynał w ubiegłym wieku granie w toruńskim Spiętym Teatrze Spinaczy nie spo-dziewał się, że rok w rok występować będzie w filmach nominowanych do Oscara.

WydarzeniaOtwarcie Kina Orzeł w Miejskim Centrum Kultury

w Bydgoszczy jest zdecydowanie kluczowym wydarze-niem dla fanów dobrego filmu w tym ósmym co do wiel-kości mieście kraju (dlatego zasłużenie zajęło II miejsce w plebiscycie). Przed marcem 2012 roku mówić można było o prawdziwym wstydzie, bo 370 tys. ludzi nie miało swojego kina studyjnego. Nowy Orzeł powstał w prak-

Wyniki FWr 2012 – Premiery filmów „Panoptikon” Marcina Głady-

cha i „Caissa” Marcela Woźniaka (wynik uśred-niony 3,9 pkt)

– Otwarcie Kina Orzeł w Miejskim Centrum Kul-tury w Bydgoszczy (wynik uśredniony 3,6 pkt)

– Sebastian Kwidziński, Jacek Piotrowski i inni czyli filmowa aktywizacja regionu (wynik uśredniony 3,46 pkt)

– Sukcesy filmów Jarosława Piskozuba i Macie-ja Jasińskiego z Bydgoskiej Kroniki Filmowej (wynik uśredniony 3,45 pkt)

– Sentymentalna grupa Koloroffon i jej filmy o Bydgoszczy: premiera „Kaskady” Dariusza Gackowskiego i sukcesy „Tu było kino” Krzysz-tofa Nowickiego (wynik uśredniony 3,3 pkt)

nominacje pozostałe: – „Taksówkarz” — reaktywacja – „Forget Me Not” Dawida Marcinkowskiego

najlepszym interaktywnym video roku – Festiwal aktorstwa Piotra Głowackiego – Serialowy boom w Toruniu i Bydgoszczy – Szubinianka z nagrodą BAFTA

P r aw o A g a t y

L i s t z r z e k i N a w ł a s n e r y z y k o

f i l m

luty 2013 | | 11

Page 14: BIK 02/2013

12 | | luty 2013

tycznie odbudowanej od podstaw, secesyjnej kamieni-cy w śródmieściu przeznaczonej na nowoczesną siedzi-bę MCK. Kino nawiązuje do tradycji istniejącego w tym samym budynku od czasów przedwojennych Kina… Orzeł i z powodzeniem animuje ambitny film. Rozkręca się coraz skuteczniej, propagując nie tylko „rejsowe gra-nie” premier ale także coraz ciekawsze maratony.

Wydarzeniem zupełnie innej natury był serialowy boom w Toruniu i Bydgoszczy. Konkurencja „Agata vs. Alicja” czyli realizacja dwóch popularnych seriali – w  Toruniu Lekarze (pierwotnie Szpital Alicji), w  Byd-goszczy Prawo Agaty – przyniosła zwycięstwo obydwu miastom. Obie serie radzą sobie znakomicie na antenie TVN, promując nasze miasta jako znakomity plan filmo-wy. Można nie lubić polskich seriali i śmiać się z nich, ale nie można zaprzeczyć ich wielkiej roli promocyjnej, dzięki której inwestycja w seriale zwróciła się obu mia-stom już dawno.

Wydarzeniem jest też filmowa aktywizacja regio-nu. Od dawna czekaliśmy aby ludzie z innych miast wo-jewództwa zabrali się za kamery. I stało się. Jacek Pio-trowski z Grudziądza, Sebastian Kwidziński z  Osia, Łukasz Stasiorowski z Chełmna to filmowe talenty działające poza regionalnymi stolicami. Piotrowski zre-alizował zdjęcia do dwóch ciekawych krótkich metraży Koleiny i Na własne ryzyko, Kwidziński zabłysnął Windą i pracuje nad kolejnymi filmami, a w Chełmnie powstaje Legenda, pierwszy horror nakręcony w regionie (w pla-nie jest kolejny). Słowem – kino dociera wszędzie. To budujące. Trzeba temu przyklasnąć i pomóc w dalszych działaniach.

SentymentalnieOstatnia nominacja dotyczyła wydarzenia nietypo-

wego. Chyba po raz pierwszy w kraju nakręcony lokalnie film niezależny przyczynił się do budowania tożsamości miasta i ratowania jego współczesnego dziedzictwa sze-roko pojętej kultury materialnej. Wstęp długi, ale o  co chodzi? Mowa o akcji ratujemy fiata pana Henryka Janickiego, która miała na celu uratowanie przed znisz-czeniem samochodu Fiat 125p występującego w filmie Taksówkarz Ryszarda Kruka. Obraz z 2008 roku opowiada

o najstarszym z toruńskich taksówkarzy – panu Henryku Janickim. Legendarna postać w legendarnej taksówce. Gdy tylko „fiaciorowi” zagroziło złomowanie organizato-rzy festiwalu Tofifest i Lokalna Organizacja Turystyczna zorganizowali zbiórkę i wykupili samochód, który będzie najprawdopodobniej ruchomą atrakcją turystyczną mia-sta. To przedsięwzięcie pokazało, że naszym dziedzic-twem kultury są nie tylko zabytki, ale także materialni „świadkowie” ostatniego 30-lecia oraz niematerialne emocje związane z ludźmi i miejscami. No i że my rozu-miemy już, że warto je ratować.

Jak można podsumować wyniki plebiscytu? Najważ-niejszym wnioskiem, jaki się nasuwa jest to, że trzeba inwestować w ludzi robiących kino w regionie. W pro-dukcje filmowe, w reżyserów, operatorów, aktorów, kina i festiwale. Powstają u nas coraz lepsze i ciekawsze produkcje. Jeżeli zintensyfikujemy wsparcie dla ludzi kina, być może uda się ściągnąć do nas na powrót, aby coś „u siebie” nakręcili, takich ludzi jak Piotr Głowacki, Dawid Marcinkowski, Olga Bołądź, Magdalena Czerwiń-ska, Damian Nenow czy… Roma Gąsiorowska (mimo jej oporu wobec rodzinnego miasta). Jaskółki już są – reżyser Szpilek na Giewoncie i Komisarza Alexa robert Wichrowski chce kręcić w rodzinnej Bydgoszczy pełny metraż. Bydgoszczanin Jacek Szymczak – gwiazda operatorów TVN – zaczyna warsztaty w toruńskim Kinie Centrum. Głowacki gra w pierwszych scenach toruń-skiego filmu o głodzie na Ukrainie pt. 33.

Należy też promować naszych w kraju i za jego grani-cami. Maciej Cuske z Bydgoskiej Kroniki Filmowej kończy zdjęcia do fabuły o Krzyżu Smoleńskim z Krakowskiego Przedmieścia. Warci propagowania są Woźniak, Gładych, Piskozub, Jasiński, Gackowski, Nowicki, Jagodzińska, Kwi-dziński, Piotrowski, Stasiorowski, Kruk, Landowski i inni.

Za rok kolejne Filmowe Wydarzenie Roku. Dzięki niemu dajemy znak „naszym” filmowcom, że widzi-my ich pracę i doceniamy efekty. Tworzymy też, jakże ważną, tożsamość filmową naszego wciąż podzielone-go regionu.

Strona internetowa plebiscytu: http://www.tofifest.pl/pl/fwrPatronami medialnymi FWR byli: Radio Gra Bydgoszcz, Radio Gra Toruń, MMBydgoszcz, MMToruń oraz tygodnik Teraz Toruń

C z a r n a - n i e d z i e l a

C z a r n a n i e d z i e l a

Ta j e m n i c a s p o w i e d z i

f i l m

12 | | luty 2013

Page 15: BIK 02/2013

luty 2013 | | 13

Czy SZTUKA ma płeć? (2)

f e l i e t o n

GębaroWska

Stereotypową rolę żeńską w animo-wanym kinie familijnym próbowa-no już modyfikować (m.in. w Mu-lan, Pocahontas, Barbie i trzech muszkieterkach), ale Meridę Waleczną okrzyknęłabym filmem przełomowym. Funpage Brave na Facebooku ma już 1.352.253 fanów, a rudowłosa dziewczyna z łukiem powoli wypiera lalkę Barbie. Jak to możliwe? Przecież to krnąbrna chłopczyca, która zamiast uczyć się roli monarchini (tak posłusznie jak szkoli się na przyszłą damę dworu Barbie w Akademii Księżniczek), woli galopować konno, wspinać się po skałach i strzelać z łuku (w czym jest naprawdę świetna!).

Planowałam tym razem napisać o sztuce matek, więc na ferie zabrałam komiks Ciemna strona księżyca Olgi Wróbel obalający mity tzw. stanu błogosławionego. Jednak gdy 14 stycznia Złoty Glob dla pełnometrażo-wego filmu animowanego zdobyła Merida Waleczna (oryg. Brave, 2012, reż. Brenda Chapman), postanowi-łam przyjrzeć się bohaterom takich produkcji, bo już na pierwszy rzut oka silniej niż kiedykolwiek renegocjują swoją genderową tożsamość. Czyżbyśmy byli świad-kami odejścia do lamusa śpiących księżniczek i walecz-nych rycerzy, żyjących (oczywiście po ślubie) długo i  szczęśliwie? Wygląda na to, że zastąpią ich waleczne dziewczyny i… mazgajowaci chłopcy.

Stereotypową rolę żeńską w animowanym kinie fa-milijnym próbowano już modyfikować (m.in. w Mulan, Pocahontas, Barbie i trzech muszkieterkach), ale Meridę Waleczną okrzyknęłabym filmem przełomowym. Fun-page Brave na Facebooku ma już 1.352.253 fanów, a ru-dowłosa dziewczyna z łukiem powoli wypiera lalkę Bar-bie. Jak to możliwe? Przecież to krnąbrna chłopczyca, która zamiast uczyć się roli monarchini (tak posłusznie jak szkoli się na przyszłą damę dworu Barbie w Akade-mii Księżniczek), woli galopować konno, wspinać się po skałach i strzelać z  łuku (w czym jest naprawdę świet-na!). Merida bardziej utożsamia się z ojcem, niż z matką, w której ślady nakazano jej pójść – w imię poszanowa-nia tradycji. Mało tego, wdaje się w spór z  rodzicielką i podczas turnieju łuczniczego, sprzeciwiając się zamąż-pójściu, staje w konkursie, by ubiegać się o własną rękę (sic!). Tak celowe zanegowanie i przerwanie maskulini-stycznej i patriarchalnej linii historii i kultury otwiera w  filmie przestrzeń na rozwój przeważnie dotąd nie-obecnej relacji matka-córka (matki w bajkach zwykle uśmiercano, zastępując złymi macochami).

Jednak nie tylko żeńskie postacie wyzwalają się ze  steoretypowych ról. Pierwszego dnia ferii do kin wszedł film animowany produkcji włoskiej Prawie jak Gladiator (2012, reż. Iginio Straffi), co nota bene jest fatalnym tłumaczeniem oryg. Not born to be Gladiators czyli „Nie wszyscy rodzą się gladiatorami”. Bohater fil-mu, uratowany przed lawą po trzęsieniu ziemi w Pom-pei, dorasta u swego wybawcy - w rzymskiej szkole gladiatorów. Początek niczym z historii o typowym męskim superbohaterze – walecznym, nieustraszonym, przebojowym, zafascynowanym wielkimi czynami i po-wściągliwym w uczuciach. Tymczasem konfrontujemy się z  antybohaterem. Tymon odstaje od reszty wo-jowników, mając niewiele wspólnego z kanonem cech „prawdziwego mężczyzny“. Jest otyły, ciapowaty, ma

słabą kondycję, nie znosi walczyć. Co więcej, tęskni za towarzyszką zabaw z  dzieciństwa, Lucylą. Gdy ta po-wraca z 10-letniego pobytu w szkole żeńskiej, młodzie-niec odkrywa, że społeczeństwo nie zezwoli na ślub z  takim „łamagą“, więc aby zdobyć jej rękę i udowod-nić, że „jest mężczyzną“, próbuje pokonać konkurenta (prawdziwego mięśniaka) w widowiskowej walce na śmierć i życie.

Taki zwrot akcji stanowi niejako zobrazowanie arty-kułu Michaela Kaufmanna o tzw. triadzie męskiej prze-mocy. W The Construction of Masculinity and the Triad of Men’s Violence (1996) autor definiuje „męskość“, jako coś ulotnego – cechę nie biologiczną, a czysto ideolo-giczną! Ponadto dekonstruując patriarchalne struktury społeczne oparte na sile, dominacji i kontroli udowad-nia, że w społeczeństwie tę „prawdziwą męskość“ moż-na osiągnąć wyłącznie stosując przemoc.

Jednak na szczęście wszystko zmierza ku dobremu – w zapowiedziach na ferie kolejna animacja Ralph Demolka (oryg. Wreck-It-Ralph, prod. Walt Disney) o osiłkowatym czarnym charakterze z  gry komputero-wej, który… chce zostać bohaterem pozytywnym, bo w gruncie rzeczy jest miłym i ciepłym facetem.

Page 16: BIK 02/2013

14 | | luty 2013

h i s t o r i a

Dziennik podróży w miejscu (2)Michał Tabaczyński

Czas jest otchłanny. Otchłanna jest ilość zdarzeń, ja-kie w nim utonęły. Wielki przestwór czasu otwiera się przed nami, jest ogromna jak płachta „Gazety Pomor-skiej”. Ta akurat jest z lutego 1977 roku. Tak, zgadza się, równo lat temu trzydzieści i pięć. Działy się wtedy rze-czy epokowe? Miały miejsce przełomy? Historia drżała? Jeśli już to tylko z zimna.

Luty 1977 roku zaczął się atakiem mrozu i kryzysem energetycznym. W Polsce? Ależ gdzieżby tam – w Sta-nach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Gazeta do-nosi o tym na pierwszej stronie (właściwie – na wielu pierwszych stronach wielu lutowych wydań). Są też zdjęcia – choćby taki samochód zasypany po same lusterka. A u nas? U nas było normalnie: minus pięć, opady śniegu stopniowo zanikające, wiatry silne i po-rywiste powodujące zamiecie i zawieje śnieżne. Czy-li w  Stanach kryzys i klęska, a u nas – piękna, sielska zima. Czerwone od chłodu policzki, uśmiechy rozba-wionych dzieci, szczypie mróz, ale jak miło szczypie! Podobnie jak teraz, śniegi i mróz przyszły z Zachodu i Północnego Zachodu.

Nie uwierzycie też Państwo, co zakończyło się 2 lute-go tegoż roku. Otóż tego dnia zakończyła się kampania cukrownicza (ach, no prawda, w regionie, głównie w To-runiu, bo w bydgoskim trwała 15 dni krócej). Tak, kam-pania to była rekordowa i trwała – proszę sobie prze-myśleć to dwa razy – dni sto i dwadzieścia oraz jeszcze pięć. Czy to ie potwierdza mojej tezy głównej, która już w poprzedniej części ogłaszanej, a pod dyktando której pisze te zapiski: nie mamy dostępu do tego, co minione, świat przeszłości, choćby i tej nie tak dawnej, jest świa-tem nieprzejrzystym. Świat końców kampanii cukrow-niczych ogłaszanych na pierwszych stronach gazet jest dla mnie niewiarygodny w takim samym stopniu, co świat prześladowań chrześcijan za Decjusza.

Wielkie otwarcieJedna luty 77 to był miesiąc istotny. Coś się zaczęło,

a przynajmniej: miało się zacząć. Mało tego, w lutym i tak miało się już zacząć z rytualnym opóźnieniem. Ostatnia strona „Gazety Pomorskiej” (a dla przypo-mnienia, znaczyło to wówczas – uwaga, proszę się rozkoszować tym wspomnieniem – szósta!; owszem,

żeby być wiernym faktom, trzeba dodać: zdarzało się, że stron było i osiem, nawet – dziesięć, ale i równie często zdarzało się, że było ich ledwie cztery), otóż ostatnia strona donosi:

„Przedwczoraj w pomieszczeniach KMPiK-u przy Al. 1 Maja zastaliśmy pracowników Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Produkcji Przemysłowej Budownic-twa Komunalnego. Kończyli właśnie prace związane z wystrojem wnętrz. Jak nas poinformował kierownik Piotr Czwartek, kończono właśnie roboty w księgarni. Zainstalowano specjalnie zaprojektowane dla klubu KMPiK gabloty, regały na książki i czasopisma, pły-ty i pocztówki. Dalsze prace uzależnione są jednak od przekazywania pomieszczeń przez Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Remontowo-Budowlane Handlu Wewnętrznego »Budrem«. Co prawda, zakończyło ono swój zakres prac w księgarni, pozostały jednak pomieszczenia klubowe, taras i schody na drugą kon-dygnację. Trwają prace w pomieszczeniach przezna-czonych na bar kawowy, czytelnię i sale lekcyjne. Pra-cownicy »Budremu« przystąpili do tapetowania ścian na pierwszym piętrze. W pomieszczeniach tych cze-kają już na zainstalowanie meble. Oddanie do użytku klubu ma nastąpić pod koniec lutego. Nie jesteśmy jednak pewni, czy i ten termin zostanie dotrzymany”.

Fantazję dziennikarzy sprzed lat podziwiam stale. Ich styl mnie frapuje, myślę o nim często i myślę długo. Rozważam na poważnie, czy na to, co pisali wpływ mia-ła niewielka objętość, którą dysponowali (ach, te czte-ry strony pomimo dość dużego formatu nie pozwoliły się zbytnio rozhasać, nie pozwoliły się rozpędzić, myśl o kurczącym się miejscu wprawiała w dygot nawet nieliche pióra). Rozważam to i widzę ich mękę, której akompaniuje szczęk maszyn do pisania. Finezyjna to relacja, przyznacie chyba Państwo sami; „zastaliśmy” piszą w mnogiej liczbie dziennikarze. Zastali pracowni-ków dopieszczających wnętrze KMPiK-u, ale przecież – czy nam coś nie umyka? – rzeczony klub był zamknięty. Nie wiedzieli o tym dziennikarze? Zapomnieli? Jak tu zapomnieć, skoro remont trwał 29 miesięcy! Tak, słownie: dwadzieścia i dziewięć! Całe dwa i pół roku! No, może dlatego zapomnieli. A może na przeszpiegi przyszli. Idąc nie wiedzieli, kogo zastaną? Może i nie wiedzieli…

Ale nie tylko stylistyczna brawura dziennikarzy mnie dziwi, dziwi mnie inny zupełnie świat. Dziwią mnie na przykład nazwy przedsiębiorstw. Pamiętam takie, oczywiście, że pa-miętam i nie zapomniałem, ale i  tak nie przestają mnie dziwić. Co mnie szczególnie dziwi? Otóż dziwi mnie próba wyczerpania istoty sprawy, którą twórcy tych nazw podejmowali. Że takie pró-by kończą się zawsze źle, to wiem, dziwi mnie, że oni nie wiedzieli. Dziwię się, że nie uczyli się na błę-dach – ich rzeczywistość musiała

Page 17: BIK 02/2013

luty 2013 | | 15

h i s t o r i asię z równą łatwością wymykać sześciowyrazowym nazwom, co każda inna rzeczywistość. Bowiem każda rzeczywistość niesforna jest i płata nam (i naszemu ję-zykowi) takie figle.

Zresztą, co fragment tej relacji, to zdziwienie więk-sze i większe. „Druga kondygnacja” szokuje mnie wy-kwintem, „roboty” dziwią mnie nagłym brutalizmem (rozumiem, że ciężkie to były działania, o wiele za ciężkie, by nazywać je wydelikaconymi pracami), ro-zumiem też, że instalowano meble, bo niewiele do instalowania wówczas mieli; no a „bar kawowy” po prostu mnie wzrusza i wzruszać nie przestanie chyba. Nieprzejrzystość tego świata opisanego w krótkiej przecież notce (choć nie tak nieważnej, w końcu to-warzyszyło jej zdjęcie, a tych nie było zbyt wiele) jest wielka. Niby świat ten pamiętam, ze zgrozą orientuję się, że piszę o wydarzeniach, które miały miejsce za mojego życia, niby pamiętam, ale dostępu do niego nie mam żadnego.

Oczekiwanie, przedłużające się oczekiwanie

Na razie nie będzie więc KMPiK-u na Alejach 1 Maja, trudno, ale nie ma co się martwić. Czekaliśmy długo, poczekamy jeszcze trochę. Świat się zmienił tak bardzo, że raczej nie czeka na książki, więc tamto czekanie na księgarnię (no dobrze, KMPiK był więcej niż księgarnią) wydaje się niezrozumiałe. Wertując ówczesne gazety, można spotkać tez inne związane z rynkiem książki dziwy, które ledwo mieszczą się dziś w głowie. W tym samym roku donoszono o zamkniętych księgarniach Domu Książki w miastach województwa bydgoskiego.

Trudno dziś uwierzyć, że były zamknięte z powodu bra-ku chętnych do pracy w księgarni, prawda? A to fakt. Nie było otwartych księgarń, bo nie było komu w nich sprzedawać.

Na szczęście inne problemy bywają podobne. Ja-kie? Choćby ten: problem z estetyką sklepów i – jak to się mówiło – punktów małej gastronomii. Nie więc wciąż KMPiK-u na 1 Maja, ale jest za to coraz więcej takich punktów. Coraz więcej, ale coraz brzydziej. Zna-my to choćby pod postacią niesfornie się pleniących szyldów i reklam. Nie o szyldy wówczas jednak szło, a o wystrój wnętrz (i dzisiaj się znajdzie słabe, wiem). Wtedy jednak rozwiązywano te problemy inaczej (och, tak, dziś nie rozwiązuje się ich wcale, dziś święte prawo własności wygrywa ze zmysłem estetycznym). Proszę, oto jak rozwiązywano je wtedy: „Pawilon zo-stanie odnowiony zgodnie z projektem opracowanym przez jednego z bydgoskich plastyków” – zapewnia kierownictwo oddziału gastronomii WSS „Społem”.

Jest, wreszcie jest!Ci, którzy chcieliby wertować roczniki gazet codzien-

nych, by sprawdzić, kiedy KMPiK wreszcie otwarto, powinni chyba wiedzieć, że najpierw warto sprawdzić okolice świąt. Tego, kto chce wertować dzień po dniu od lutego, odesłać należy dobrotliwie do pierwsze-go maja. A dokładnie – drugiego. A najdokładniej już – trzeciego. Bo oto bowiem w gazecie z dnia 3 maja relacja z otwarcia odremontowanego przybytku kultu-ry, którego – co logiczne – dokonano dzień wcześniej. Inna zupełnie sprawa, że nie można tego trywializować – KMPiK otwarto po 29-miesięcznej przerwie. Taki cykl remontowy też ciężko sobie wyobrazić.

Przeczytajmy więc jako wspomnienie czegoś, z cze-go się cieszono, a czego już nie ma.

„Odnowiony KMPiK istotnie prezentuje się imponu-jąco. Całą główną część parteru zajmuje znacznie po-

większona księgarnia, czytelnia z kawiarnią – to piętro. Ponadto są m.in. trzy obszerne sale do nauki języ-

ków obcych, różne pracownie i pomieszczenia pomocnicze. Interesujący wystrój wnętrza

dopełnia zgrabnie całość. Niewątpliwie mieszkańcy miasta witają powrót KMPiK-u

do ponownego działania z dużym zado-woleniem. Potwierdzeniem zaintereso-

wania była zresztą już wczoraj duża kolejka czekających na publiczne

otwarcie klubu i księgarni”.W tej historii tłum przed wej-

ściem gęstnieje, ale przecież w  miarę postępu dziejów rzed-nie. Nie ma kolejek przed księ-garniami, nie ma tłoku przy półkach z bestsellerami. Litery rozpływają się w powietrzu. Czas zjada litery. Czas pożera książki i gazety. Czas się żywi pa-pierem. Cieszmy się tym papie-

rem, póki jeszcze można.

Page 18: BIK 02/2013

16 | | luty 2013

f o t o g r a f i a

Ostatnio wróciłeś z drugiej w swoim życiu podróży do Indii. Byłeś na dachu świata – w indyjskiej części Tybetu. Cytując słowa znanej piosenki – lubisz wra-cać tam, gdzie byłeś już?

Nie, ja nie lubię powrotów. To jest tak, jak bywa z ludźmi, których kiedyś kochaliśmy i chcemy do nich na nowo wrócić, ale oni się w międzyczasie zmienili. Nie są tymi ludźmi i my też nie jesteśmy tymi samymi ludźmi. Stąd też i miejsca nie są tymi samymi miejscami. Ale ta-kie doświadczenie, od czasu do czasu, może zaistnieć. W tym wypadku zauważyłem różnice materialne…

Wróciłeś, bo liczyłeś na zmiany, na coś nowego?Nie, moja ciekawość polegała na tym, że chciałem

wiedzieć, jak to teraz wygląda. Ostatnio byłem tam dwadzieścia sześć lat temu. Zauważyłem, że powstał zupełnie fantastyczny port lotniczy w Delhi, którego patronem jest Indira Gandhi. Przed laty wylądowałem obok okropnego, blaszanego baraku. Wszędzie latały muchy. To było przygnębiające. Chciałem szybko wra-cać z powrotem do Warszawy. Zobaczyłem nowocze-sne, czyste, piękne metro. Oczywiście, wcześniej nic takiego nie istniało.

Zaobserwowałem poprawę pod względem higieny. Kiedyś wszędzie widziało się karaluchy i inne insekty, w hotelach, na dworcach, w pociągu. Teraz już tego nie ma.

a więc Indie się zmieniły?Tak. Widać to, chodząc ulicami. Kiedyś rzucało się w

oczy straszliwe ubóstwo. Bez porównania do tego, któ-re zdarza się w Europie. Teraz, jakby się pomniejszyło. Nie ma też tego brudu. Kiedyś zatykałem nos, prze-chodząc przez pewne dzielnice Delhi, bo nie mogłem normalnie oddychać. Teraz jest inaczej. Widać wyraźną zmianę na lepsze.

W środkowych i południowych Indiach, atrakcyjnych turystycznie, ludzie nadal mają w sobie taką zaczep-ność, żeby coś wyłudzić, wyżebrać. I dotyczy to wszyst-kich ludzi, nie tylko nędzarzy. Jak tylko widzą „białego”, to myślą, jak by go tu podejść, żeby dał te parę rupii. Choć teraz i tego jest mniej.

Inaczej jest na północy, w Tybecie, wśród górali. Oni mają w sobie pewien honor, dumę i otwartość na czło-wieka. Byli bardzo serdeczni, niesłychanie. Proponowali takie rzeczy, które do tej pory były nie do pomyślenia w Indiach. Ktoś mi mówi, że mnie podwiezie samochodem do miasta. To bardzo miłe. Albo taki obrazek. W informa-cji turystycznej sprzedawano wodę mineralną, czyli pew-ną, za parę rupii. Kilka razy tam byłem. Raz, miałem tylko „duże” pieniądze. Sprzedawczyni też nie miała z  czego wydać. I usłyszałem: To zapłacisz mi następnym razem. To było wręcz szokujące, jak na warunki azjatyckie.

Byłeś w Kaszmirze?Tak, to jest przepiękny region kraju: Ladakh, Kasz-

mir, czyli Tybet hinduski. Ale bardzo malutki. I boję

się, że zostanie zadeptany przez turystów. Ladakh stał się niesłychanie modny, ze względu na modę na bud-dyzm. Turyści od dawna przylatują do Indii masowo. Jest tylko jedno połączenie lotnicze z Delhi do stolicy Ladakh – Leh. Trudno się więc dostać do tego samolotu. Są jeszcze jakieś połączenia lokalne, jeżdżą tam jeszcze jakieś autokary… przez te góry. Ale tu też się długo cze-ka. Trudności komunikacyjne są ogromne. Dzięki temu przepływ ludności jest niewielki. To dobrze.

Twoja podróż, w jakimś sensie, została opisana przez fotografie. Oglądając je, wędrujemy wraz z Tobą. Wchodzimy do wielu, kameralnych świątyń buddyjskich. Są podobne, toną w półmroku. Poka-zujesz je w szczegółach. Widać, że są ważnym moty-wem tej podróży.Jak byś określił atmosferę tych miejsc? Jak się tam czułeś?

Niewątpliwie obco. Jak człowiek, który przychodzi z  innej kultury, z daleka. Ja nie przygotowywałem się do tej wyprawy pod względem szczególnego poznania buddyzmu. Jest to dla mnie bardziej filozofia niż religia. Tam jest pewnego rodzaju negacja Boga jako Stwór-cy… Czułem się trochę zagubiony. Dochodziła do mnie raczej ta egzotyka zewnętrzna.

Poza tym, przez specyfikę wyjazdu zbiorowego, wszystko było „pod komendą”. Nie miałem czasu sku-pić się. To jest niebezpieczeństwo turystyki zbiorowej. Człowiek nie ma tu czasu na chwilę wytchnienia. Na przerwę, która jest w buddyzmie ważna.

Oko obiektywu

Po s ą g w ś w i ą t y n i w L a d a k h

Z Mieczysławem Franaszkiem – aktorem i podróżnikiem rozmawiała Hanna Strychalska

Page 19: BIK 02/2013

luty 2013 | | 17

f o t o g r a f i aCzyli było inaczej, niż w czasie Twoich samotnych podróży. To wpłynęło na Twoje wrażenia?

Tak, wpłynęło. To było bardziej powierzchowne. Nastawione na szukanie atrakcji. Co mnie, w dłuższej skali, szybko męczy i wcale nie cieszy. Poza tym, jest to dla mnie bardzo nieładne – polowanie na człowieka z obiektywem. To jest takie safari. Zresztą, ci koledzy mówili czasem: – O! Dzisiaj złapałem parę twarzy. Super! Mnie się to kojarzy z epoką niewolnictwa. To jest wręcz niebezpieczne.

a wracając do motywów z podróży. Wobec których, wydaje się, byłeś sam na sam. Myślę tu o pejzażach z Tybetu: klasztorach wzniesionych na skałach, ma-sywach górskich z dalekimi perspektywami. Gdy patrzyłam na te ujęcia, to myślałam o manierystycz-nym malarstwie. Fantastycznym i nierzeczywistym. Obrazie skomponowanym z wielu fragmentów.ale to co widziałeś, to była prawda?

Tak. Dlatego zrobiłem dokumentację tego. To było coś nie do uwierzenia.

no właśnie!Po prostu obraz. Niezwykłe, zupełnie. To na pewno

było cenne – odkrycie pejzażu północnych Indii. Ta ko-lorystyka…

Byłeś wręcz zachwycony.Byłem. To widać? To dobrze.Zastanawiam się nad sensem dzisiejszej turystyki.

Czy ma to być kolekcjonowanie szybkich, „breako-utowych” wrażeń? Czy jednak ma to być p o w o l n e oglądanie, zastanawianie się, dokonywanie przemy-śleń? A na to w ogóle czasu nie było. Zdumiewała mnie licytacja. Moi współtowarzysze, których było dwuna-stu, byli niesłychanie obyci w świecie. Oni już wszędzie byli, właściwie. W wielu egzotycznych miejscach. To co ja widziałem, to jest malutka cząstka, wobec tego, co oni widzieli. Oni się wzajemnie „przebijali”: – Ja byłem na Kilimandżaro. Tamten, znowu gdzie indziej. (śmiech) Co ja, biedny, mogę powiedzieć, jeśli ja w ogóle nie by-łem w Afryce Środkowej? Na przykład. Nie mówiąc już o innych miejscach.

Zdziwiła mnie jedna sprawa. Młody, dwudziestopa-roletni człowiek – Polak, który teraz studiuje w Anglii… Ja zaczynałem oglądanie świata od Europy. Chciałem poznać kontynent, na którym żyję, skąd „się biorę”. Jest tu kwestia całej kultury śródziemnomorskiej, chrześci-jańskiej. To jest nasze dziedzictwo, nasze miejsce uro-dzenia, nasz dom. I nagle słyszę, młody człowiek mówi: – Aaa, Londyn mnie nie interesuje. Nie byłem w Londynie. W ogóle Europa mnie nie ciekawi. To dla mnie było szo-kujące. Człowiek mieszka w Anglii, a nie był w Londynie! Nie myśli, żeby zobaczyć na przykład National Gallery?

To jest ważny temat na osobną rozmowę, o naszej tożsamości europejskiej, śródziemnomorskiej…W Kaszmirze pokazałeś targ na jeziorze dal. zrobi-łeś to tak, jakbyś nie był popędzany. W ciszy. Widzi-my tamtejszą architekturę, pejzaż, ludzi. Wiele zna-komitych portretów. To miejsce z „Baśni z tysiąca i jednej nocy”?

Tak. To było dla nas zaskoczenie, bo nie mieliśmy peł-nej informacji, że jedziemy na targ, który odbywa się na wodzie, na łódkach. Większość z nas myślała, że dopły-

Pe j z a ż z Ty b e t u h i n d u s k i e g o

Ko m p l e k s ś w i ą t y n ny S i k h ó w w A m r i t s a r z e

J e z i o r o D a l

St r a g a n w M a n a l i

Page 20: BIK 02/2013

18 | | luty 2013

niemy do brzegu i zobaczymy jakiś targ. Stragany na pa-lach, w wodzie. Mieszkaliśmy w takim hotelu. A to, było całkowicie na wodzie. I tam sprzedawano owoce, warzy-wa i kwiaty. To piękne. Trzeba jeszcze dodać, że to się od-bywa około piątej rano. Jest szaro, dzień powstaje. I robi się coraz jaśniej. Dlatego musiałem wykasować wiele zdjęć, bo były nieostre. Nie było warunków, za ciemno… Jezioro Dal jest święte dla ludzi z Kaszmiru, Hindusów.

zupełnie inaczej przedstawiłeś indyjską ulicę. Jest pełna ruchu. Składa się z reporterskich ujęć sklepi-karzy i przechodniów. Czy patrząc przez oko obiek-tywu – które w tym momencie jest Twoim okiem i  skupieniem – bardziej kreujesz czy rejestrujesz rzeczywistość?

Staram się jednak rejestrować. Przynajmniej takie mam zamierzenie. Broń Boże, nie chcę nikomu „wcho-dzić z aparatem w życie”. Z wielu powodów. Po pierw-sze dlatego, że jak to mówią w kulturach plemiennych – fotografując kogoś, zabiera mu się duszę. No, więc nie chcę zabierać tej duszy. Ale człowiek, który ma świa-domość, że jest obiektem zainteresowania, albo się odwraca, bo jest „na nie”, albo robi z siebie innego czło-wieka. To znaczy – chce być lepszy niż jest. Uśmiecha się, jest dobry, jest serdeczny. A nie zawsze taki właśnie jest. A mnie chodzi o prawdziwą twarz człowieka. Taką „złapaną na prawdzie”. To tylko wtedy może się stać, gdy on nie widzi. Z „ukrytej kamery”. Staram się. No, chyba że obiekt ma widzieć. Wtedy jest to rodzaj dow-cipu czy komentarza.

To samo jest w naszym zawodzie. Gdy się robi kole-gom zdjęcie – to oni się ustawiają, wdzięczą, wygłupia-ją. Różne rzeczy. Nie do końca to jest prawdziwe. Lepiej zaskoczyć kolegę, jak sobie siedzi przed lustrem, w gar-derobie – to wtedy jest prawdziwe.

Jestem pewna, że Twoja wystawa, złożona ze zdjęć portretowych, byłaby ciekawa i miała głębię. dla-tego że podchodzisz do obiektu zainteresowania z szacunkiem i refleksem równocześnie.

Trzeba też być życzliwym. Nie można tego robić bez serca. Trzeba po prostu człowieka, który ma być na zdję-ciu – polubić. Myślę, że tak zwane zimne oko kamery czy aparatu, też przekazuje serdeczny stosunek do człowieka.

a tak na zakończenie. Jakbyś określił, w kilku sło-wach, swoje wrażenia ze spotkania z dalajlamą? zajmuje ono sporo miejsca na Twoich zdjęciach. Jaka tam była atmosfera? Sam dalajlama był daleko…

(śmiech) Chciałem za wszelką cenę go sfotografować. To na pewno przeżycie – spotkanie z tak wyjątkowym człowiekiem. Nie udało mi się to do końca, była zbyt duża odległość. Zdarzenie to robiło ogromne wraże-nie, ze względu na ilość ludzi. I dlatego, że oni tak go słuchali. Miało to też oczywiście charakter typowego spotkania religijnego. W tłumie chodzili wolontariusze z herbatą. Był osobny sektor dla cudzoziemskich tury-stów. To wszystko trwało cztery dni. Ja byłem na jed-nym z tych spotkań. Akurat strasznie padał deszcz. Ta-kie… nagromadzenie wrażeń. Było to niezapomniane.

Dalajlama wydaje z siebie taki charakterystyczny chi-chot, który jest rodzajem przerywnika. To dziwne, bardzo. I jeszcze wokół te ogromne tłumy ludzi, barwne. Wiado-mo, jak to w Indiach. Oficjalnie nie ma kastowości, ale tak naprawdę ciągle jest. Każda kasta inaczej jest ubrana. Trzymają się między sobą. Związek małżeński poza kastą jest nadal mezaliansem. Widząc, jak ktoś jest ubrany, mo-głem się założyć, jaką ten człowiek ma twarz. Odwraca się, i rzeczywiście – ma twarz przynależną do stroju. (śmiech)

To ciekawe…(uśmiech) Ale w sensie religijnego skupienia, to „złota

świątynia” Sikhów w Amritsarze zrobiła na mnie wiel-kie wrażenie. Cała ta architektura, otoczenie z wodą i ceremonia. Świątynia jest cały czas otwarta. Modlitwy trwają dzień i noc. Ludzie tu śpią – jak zauważyłaś na zdjęciach. Miejsce szczególne.

dziękuję za rozmowę. Hanna Strychalska

K l a s z t o r w L a d a k h

Page 21: BIK 02/2013

luty 2013 | | 19

siWiec

z u g z w a n g ( 2 )

Mój przyjaciel, najlepszy szachista rodem z Bydgoszczy, mistrz międzynarodowy Krzysztof Żołnierowicz, zwykł mawiać, że logika jest najważniejsza. W szachach rze-czywiście to podstawa. Trudno sobie nawet wyobrazić, żeby szachista, który popełnia mnóstwo błędów lo-gicznych, mógł osiągnąć w turnieju choćby najmniejszy sukces. Żołnierowicz zwrócił mi też uwagę, że równie nieprzyjemne są błędy popełniane z niewiedzy. Przy-znałem mistrzowi międzynarodowemu rację, gdyż sam ilekroć obserwuję w parku grę amatorów, to natych-miast zaczynam się denerwować, gdy widzę jak proste błędy popełniają i to całymi seriami. W takiej sytuacji słynne powiedzenie, iż „w szachach przegrywa ten, kto popełni o jeden błąd więcej” nabiera szczególnego znaczenia.

Wydaje się, że nie inaczej jest w literaturze. Znany emigracyjny pisarz Józef Mackiewicz napisał kiedyś krótki tekst Błędy których się nie widzi, w którym ukazał błędy (głównie logiczne i rzeczowe) popełniane przez pisarzy. I rzeczywiście, gdy posiłkując się jego opisem, po raz kolejny przeczytałem fragmenty sienkiewi-czowskiej Trylogii, przyznałem autorowi Kontry rację. Mackiewicz stwierdza nawet złośliwie, że Sienkiewicz bardzo kiepsko operował koniem i szablą, co przecież może dziwić tym bardziej, że koni i szabel jest w jego dziełach dostatek. Na dowód tego podaje przykład Kiemlicza walczącego w wąwozie w scenie eskorty Jana Kazimierza. Jeżeli wąwóz szeroki był na trzy konie – jak twierdzi autor – to w jaki sposób Kiemlicz, który usa-dowił się za stojącymi wszerz wąwozu jeźdźcami, kąsał rapierem nacierających Szwedów tak skutecznie, że co chwilę jakiegoś powalał? No chyba, że zamiast rapiera miał pikę…

Sam przyznaję, ale doświadczyłem tego ciekawego (w pewnym sensie gorzkiego) uczucia, gdy jeden z czy-telników mojej debiutanckiej powieści zauważył, że główny jej bohater Karl Heinz w jednej ze scen używa wiecznego pióra marki Pelikan, a w kolejnej scenie ma-cza to same pióro w atramencie. Albo pióro jest wiecz-ne albo używasz kałamarza – powiedział mi, trium-falnie się przy tym uśmiechając. I, niestety, musiałem mu przyznać rację. Logika zawsze zwycięża i zapewne zupełnie niewystarczającym usprawiedliwieniem tego błędu jest fakt, że pióro obecnie częściej stanowi kolek-cjonerski gadżet niż bywa narzędziem pracy.

Raymond Chandler swego czasu zwracał uwagę na takie szczegóły. Co ciekawe, wszelakie błędy dostrzegał głównie u konkurencji. Zdarzyło mu się wręcz pastwić nad najbardziej znanymi dziełami Agathy Christie, ba,

pisał złośliwie, że autorka Morderstwa w Orient Expres-sie „zabije ćwieka najbystrzejszemu czytelnikowi, bo tylko półgłówek może się tu czegoś domyślić”. Analizu-jąc jedną z powieści Dorothy Sayers, w której człowiek przebywający samotnie we własnym domu zostaje za-bity za pomocą zrzuconego z góry ciężaru, stwierdza, że morderca, któremu do zrealizowania swego zamiaru potrzeba aż tak wielkiej pomocy Opatrzności, powinien był raczej poszukać innego zajęcia.

Logika czy masakra

Trudno sobie nawet wyobrazić, żeby szachista, który popełnia mnóstwo błędów logicznych, mógł osiągnąć w turnieju choćby najmniejszy sukces. Żołnierowicz zwrócił mi też uwagę, że równie nieprzyjemne są błędy popełniane z niewiedzy. Przyznałem mistrzo-wi międzynarodowemu rację, gdyż sam ilekroć obserwuję w parku grę amatorów, to natychmiast zaczy-nam się denerwować, gdy widzę jak proste błędy popełniają i to całymi seriami.

Chciałoby się, żeby pisarze popełniali jak najmniej błędów. Ale chyba jesteśmy w stanie wybaczyć im ich małe potknięcia. Pisarze przecież czynią to z gracją. Naukowcom wybacza się trudniej. Kilka miesięcy temu Teatr Polski w Bydgoszczy zorganizował debatę po-święconą pamięci historycznej (pretekstem do dysku-sji było wystawienie sztuki Artura Pałygi Truskawkowa niedziela). Wśród uczestników prym wiódł prof. Wło-dzimierz Jastrzębski, który od co najmniej 10 lat upar-cie twierdzi, że 3 i 4 września 1939 roku w Bydgoszczy nie doszło do hitlerowskiej dywersji. Na kanwie ostrej dyskusji przyszło mi na myśl, że tytuł jego głównego dzieła Dywersja czy masakra jest de facto nielogiczny. W tamtym czasie w Bydgoszczy miała miejsce dywersja niemiecka, która doprowadziła do dokonania masakry na polskiej ludności, a potem znów w odwecie, wyco-fujące się polskie wojsko zmasakrowało miejscowych Niemców bez względu na to, czy byli dywersantami, czy nie. Było więc jedno i drugie. Ponadto tytuł w książ-ce naukowej pełni – w pełnym sensie – rolę tezy. Źle po-stawiona teza na samym wstępie obniża wartość pracy. Mam nadzieję, że tak doświadczony historyk jakim jest prof. Jastrzębski zdaje sobie z tego sprawę.

Bartłomiej Siwiec

Page 22: BIK 02/2013

20 | | luty 2013

W marcu odbędzie się premiera twojego spektaklu teatru tańca. To chyba nie jest typowe wydarzenie dla Bydgoszczy?

Nie wiem, czy jest typowe, czy nie. Na pewno jest w  Bydgoszczy teatr tańca prowadzony przez Małgorzatę Wójcik w Wojewódzkim Ośrodku Kultury i  Sztuki oraz grupa tańca współczesnego działająca przy Pałacu Młodzieży.

Czyli wyszła tu moja ignorancja, bo byłem przeko-nany, że twoja grupa i spektakl, który zobaczymy już niebawem jest pewnym ewenementem na skalę Bydgoszczy…

Na pewno nie jesteśmy jedyni, ale prawdą jest, że jest raczej spokojnie w tym temacie. A twoja – jak to ująłeś – ignorancja powodowana jest zapewne tym, że intere-sujesz się raczej poważniejszymi formami teatralnymi, a w przypadku tych grup mówimy raczej o występach konkursowych na szczeblu wojewódzkim czy ogólno-polskim, w których bierze udział wiele młodzieży czy dzieci. Na pewno te występy nie są na takim poziomie, żeby można je było porównywać np. z poczynaniami Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Nie jest to żadna alter-natywa, ale też nie twierdzę, że mój spektakl będzie, bo na pewno nie będzie. (śmiech) Nie zmienia to jednak faktu, że starałam się zrobić coś ambitnego/poważne-go. Z drugiej jednak strony nie dysponuję takimi tan-cerzami, jacy należą na przykład do grupy Małgorzaty Wójcik, która prowadzi stały teatr tańca. Zresztą dwie dziewczyny, które dołączyły do Śniącego Psa tańczyły u niej po 6 lat i to widać, ale są też w projekcie dziew-czyny, które w ogóle nie miały wcześniej do czynienia z tańcem. Dlatego początkowo założenie było inne –

była to grupa robocza, która na pięciu czy ośmiu spo-tkaniach miała nauczyć się jednej dłuższej kombinacji ruchowej czy też etiudy tanecznej i pokazać ją na sce-nie „emceku”. Ale dołączyły do nas te dwie dziewczyny z Teatru Tańca „Gest” i zobaczyłam w ich oczach pewną nadzieję, że wyjdzie z tego coś poważniejszego. Dlate-go zdecydowałam się na to, między innymi, by zrobić coś wartościowego dla nich, żeby ich nie zawieść. Teraz wiem, że jest to chyba nawet fajniejsze dla pozostałych dziewczyn z mojej grupy, które wcześniej nie miały w ogóle możliwości wzięcia udziału w czymś takim jak spektakl teatru tańca.

Śniący Pies to same dziewczyny? To celowe założenie czy efekt przypadku i tego, że mężczyźni raczej nie garną się do tańca?

Raczej to drugie. (śmiech) Nie zmienia to faktu, że ge-neralnie przy produkcji tego spektaklu pojawiło się kil-ku mężczyzn, którzy są odpowiedzialni za muzykę, czyli Bartłomiej Chmara i Qba Janicki, a poza nimi – gościn-nie – na video otwierającym spektakl zobaczymy Ma-teusza Łasowskiego – aktora TPB. Na zapleczu – że się tak brzydko wyrażę – jest również nieoceniony bydgo-ski filmowiec, czyli Tomasz Wojtaniec. Przy wszystkim pomaga mi jeszcze Stefan Węgłowski, dzięki któremu w spektaklu gości Mateusz.

Czemu Binary? Skąd taki właśnie tytuł?No wiesz – 1 i 0, system binarny, a żeby uprościć to

i zmieścić w jednym słowie, to dlatego właśnie Binary.

Skąd pomysł na system binarny jako motyw prze-wodni spektaklu?

Wiadomo, że robiąc różne rzeczy ciężko jest uciec od tego, kim się jest. Najpierw powstał pomysł na jedyn-kę. A potem doszło do tego zero. Ja sama mam skłon-ności do skrajności. Jedynka i zero oznaczają pewien przedział skokowy – nie ma nic pomiędzy – albo jest stan 1 albo stan 0, a w systemie binarnym są to jedyne dwa stany, które mogą się wydarzyć. Idąc tym tropem zaczęłam się zastanawiać, jak można to wykorzystać mając do dyspozycji określoną liczbę osób. Szukając inspiracji dotarłam do historii jedynki. Okazało się, że jedynka w  czasie zmieniała swój zapis i proces ten wyglądał, jakby wstawała. Na początku zapis liczby 1 był po prostu zwykłą, poziomą kreską, która z czasem szła coraz bardziej w górę, aż się wyprostowała, dosta-jąc w międzyczasie takiej jakby „główki”, którą zresztą na końcu ponownie straciła. (śmiech) No i okazało się, że liczba osób w naszej grupie odpowiada ilości tych przejść jedynki z poziomu do pionu. Niezwykle ciekawe jest to, że ta powstająca jedynka wygląda jak tancerz, który roluje. Rolowanie jest jednym z podstawowych ćwiczeń, które wykonujemy na zajęciach. Polega ono na tym, że stoimy w pionie, wyprostowani i rolujemy kręgosłup w dół aż do pełnego skłonu – w przypadku tej jedynki aż do leżenia. Postanowiłam tę analogię wy-korzystać w spektaklu.

Jesteś reżyserką Binary, autorką scenariusza, sce-nografii, choreografii…

Z tą choreografią to nie do końca. To jest tak, że ja narzuciłam sobie pewien sposób pracy, który zaob-serwowałam uczestnicząc w innym projekcie. Miałam mało czasu na to, żeby stworzyć tę choreografię po-

Ma być dziwnie

Z Justyną Ptaszyńską o premierze spektaklu „Binary”

prowadzonego przez nią projektu tańca współczesnego „Śniący Pies”,

która odbędzie się w marcu na deskach MCK

rozmawia Kuba Ignasiak

t a n i e c

Page 23: BIK 02/2013

luty 2013 | | 21

stanowiłam więc trochę uciec od tego, żeby wszystkie ruchy były mojego autorstwa. Oczywiście są w tym spektaklu sekwencje, które wymyśliłam od początku do końca i są to rzeczy, które robią wszyscy (niekoniecz-nie równocześnie), ale też dałam dziewczynom zada-nie, żeby spróbowały własnymi ruchami opowiedzieć o jedynce. Każda z nich miała ułożyć o tym etiudę i ją zaprezentować. Zrobiły to, a ja im mówiłam, co jest ok, a co powinny poprawić, zmienić, wyrzucić itp. Z tych etiud wybrałam różne sekwencje, również po to, żeby one weszły w ten spektakl, żeby miały poczucie, że są jego współautorkami. Dlatego też choreografia nie jest tak do końca moja.

zastanawiam się, jak to się wszystko w twojej gło-wie rodziło? Czułaś potrzebę zrobienia czegoś swo-jego od początku do końca, występując wcześniej u kogoś innego?

Zrobiłam już kiedyś coś swojego…

Czyli to nie jest Twój debiut???Nie.

Ok. Chcesz o tym porozmawiać?Nie! (śmiech) A tak poważnie, to debiut wyglądał tak, że kiedy

mieszkałam w Toruniu należałam do Teatru Tańca „Akro”. W pewnym momencie nasza choreograf poszła na urlop macierzyński, a my nie mieliśmy co robić. Zaproponowałam, że może ja zrobię spektakl i wszyscy się zgodzili. Zrobiliśmy i pojechaliśmy do Warszawy na festiwal. Niestety na próbie zderzyłam się z moją kole-żanką tak niefortunnie, że dostałam jej kolanem nad swoim. Zderzenie było na tyle silne, że nie mogłam da-lej tańczyć i tyle wyszło z naszej premiery.

Czujesz, że tamto doświadczenie zaprocentowało jakoś przy pracy nad tym spektaklem?

Tak, na pewno dało mi to jedną rzecz – świadomość, żeby za bardzo nie tragizować, nie przesadzać z patosem, bo go nie znoszę. Nie lubię też dążenia do płaczu, bo kojarzy mi się to z jakimś takim babskim „czymś” w najgorszym tego słowa znaczeniu. Wiesz, chodzi mi o taki płaczący ruch, o opowiadanie o tra-gicznych sprawach, o „umieranie” na scenie, co zresztą jest częste w teatrach tańca współczesnego. To jest tak smutno-amerykańskie, że aż śmieszne.

Czy to znaczy, że Binary będzie spektaklem lżej-szym, będą jakieś śmieszne elementy?

Lżejszy nie będzie! (śmiech) Na pewno będzie abs-trakcyjny, bo przecież ubrany jest w tę binarność. Pew-nie nie będzie łatwy w odbiorze, przede wszystkim dla-tego, że nie ma tu raczej gadania. To znaczy trochę jest, ale nie opowiada ono o rzeczach wprost.

Czy ciebie również zobaczymy na scenie?Niestety tak.

dlaczego niestety?Dlatego, że ciężko jest obserwować spektakl i trzy-

mać nad wszystkim pieczę, siedząc jednocześnie na scenie.

dlaczego zrobiłaś ten spektakl? Wyłącznie dla tych dwóch dziewczyn, które tego po tobie oczekiwały, czy trochę też dla siebie?

Na pewno dla siebie też. Wiesz, chyba każdy z nas ma w sobie potrzebę tworzenia, ale też sprawdzenia sie-bie i zwyczajnie robienia czegoś. A ze mną było tak, że po powrocie z Torunia przez ponad rok nie tańczyłam w ogóle i czułam tego straszną potrzebę.

Praca nad Binary była harówką czy raczej dobrą za-bawą?

To była strasznie ciężka praca. Jeszcze nigdy nie mu-siałam zrobić tylu rzeczy, nie musiałam ogarniać takich tematów jak światła, scenografia, nagłośnienie… Poza tym nagle okazało się, że przy tym spektaklu pracuje tyle niesamowitych osób, że po prostu trzeba to zro-bić dobrze, a przynajmniej zrobić wszystko, żeby było dobrze. Nie mogłam sobie odpuścić, bo oni wszyscy robią to nie dla pieniędzy, a z czystej sympatii i chęci pomocy. A jak wiesz, to nie są pierwsze lepsze osoby, tylko „poważna liga”, jak Łasowski, Wojtaniec, Janicki czy Chmara. Nie spodziewałam się ani przez chwilę, że to się tak potoczy.

naszła mnie taka refleksja, że z jednej strony mu-sisz mieć niesamowity talent do zjednywania sobie ludzi, a z drugiej, że wbrew obiegowym opiniom mamy w Bydgoszczy całą masę bardzo kreatyw-nych osób, dla których przecież ta Bydgoszcz już dawno przestała być jedynym polem działania, a jednak ciągle tu tworzą.

No właśnie wiem i wciąż nie mogę się przestać temu dziwić. Dla mnie to jest niesamowite, tym bardziej, że oni naprawdę na nic nie liczą – robią to po przyjaciel-sku, bo chcą. Aż brakuje mi słów, żeby wyrazić im swoją wdzięczność.

Jaki, w twoim założeniu, ma być ten spektakl?Ma być dziwnie. (śmiech) Chciałabym uciec od bana-

łu, zaskoczyć czymś widza, być może w jakiś sposób go zahipnotyzować. Bardzo starałam się, żeby towarzyszył temu spektaklowi Lynchowy klimat. Nie wiem, czy mi się to uda, mam nadzieję, że choć po części tak. Bardzo mi na tym zależy.

t a n i e c

Page 24: BIK 02/2013

22 | | luty 2013

p r ze z r u d e o k u l a r y (4 )

anDrzejeWskiOrnitologia stosowana

Słowo „paw” ma w naszym języku co najmniej dwa znaczenia i polska rzeczywistość już dawno odsunęła to ornitologiczne na drugi plan. Kolorowe zestawienie powierzchniowo podgrzanego amalgamatu przyję-tych wcześniej posiłków wydostających się na światło dzienne pod zdumiewająco wysokim czasami ciśnie-niem już dawno temu wysforowało się, nomen omen, do przodu w tym leksykalnym wyścigu i prymatu swego szybko nie odda. Taki klimat i pić trzeba. Jed-nak picie to czasami faktycznie pomaga w radzeniu sobie z tym co spotykać musimy na naszych ulicach jeśli chodzi o kreatywność twórców reklam, szyldów, haseł, obwieszczeń i innego tego typu badziewia na-mawiającego nas do wejścia i wydania zadrukowa-nych kawałków celulozy. Chciałbym się skupić, w mie-siącu co wymusza na nas ubieranie się na warzywo łzy wyciskające, na rozmyślaniach nad kilkoma z nich, bo wszystkich przemyśleć się nie da na jednej stronie gościnnego BIKu. A po co mi był na początku paw? Do-wiecie się Państwo pod koniec.

Kiedyś mieliśmy sklepy i w nich dokonywaliśmy wymiany kolorowych papierków na dobra wszela-kie. Teraz, gdy rzeczywistość nie może być prosta, bo w większości kreowana jest przez specjalistów od, tfu!, marketingu, sklep to przeżytek. Sklep to potwarz wręcz i policzek dla klienta, który wie, że w sklepie ku-puje tylko plebs i nie chce mieć z tak prostackim miej-scem do czynienia. My teraz mamy „CENTRA”. Wszyst-kiego zresztą mamy te centra, ale najdziwniejszym dla mnie jest znajdujące się w naszym mieście „centrum podłóg”. Wszystkich?! – pytam. Poważnie?! Ktoś auten-tycznie pomierzył wszystkie podłogi na Ziemi i wyszło mu, że tu właśnie jest ich środek? Genialnie! Jak to cu-downie wpłynie na rozwój miasta, jak to ruchu tury-stycznego przysporzy, jak dumą wypełni nadwątlone nijakością płuca mieszkańców Bydgoszczy. Chwalmy Pa… przpraszam euforia już chyba trochę na wyrost, ale i powód jej przecież niesłychanie doniosły. Miesz-kamy wszak w centrum wszystkich podłóg. Wszyst-kich parkietów, płytek i paneli. Ech, żyć nie umierać…

Sklepy odeszły więc w mrok zapomnienia, ale nie tylko one przecież. Któż z nas pamięta jeszcze po-czciwe zakłady fryzjerskie zwane potocznie i dla dzi-siejszego konsumenta najwidoczniej absolutnie nie-zrozumiale „fryzjerami”? Na stos z nimi! Jest przecież w naszym grodzie nad Brdą i Wisłą „Galeria Fryzur”! Po co komu podcinanie, cieniowanie, nakładanie kolorów jesiennych na bujne fale i loki? Po co zajmować się

własną koafiurą, gdy można po prostu wejść i popo-dziwiać fryzury już gotowe? Nie zmieni to faktu, że od samego takiego podziwiania nasze włosy formy swej zarośniętej niczym starodrzew nie zmienią i przeisto-czymy się w krótkim czasie w samobieżny kołtun (zna-czy ja już nie, oczywiście), ale co tam. Patrzmy! Czuj-my się jak prawdziwi koneserzy w tej galerii włosiech wszelakich…

Ukrywać nie będę, iż posiadałem kiedyś pomalowa-ne paznokcie. Jak pisałem wcześniej taki klimat i pić trzeba. Wykonawstwo rzeczonego dzieła było autor-stwa koleżanki ze studiów i mogą się Państwo domyślić, że z rozchwianą i niepewną tożsamością płciową nie miało to nic wspólnego. Choć z rozchwianiem moto-rycznym już całkiem sporo. Jednak pozbawiony byłem wtedy wiedzy, że zamiast koleżanki w pokoju w akade-miku mogłem wykorzystać w farbiarskich czynnościach zespół profesjonalistów składających się na osobowe wyposażenia „Atelier Paznokcia”! „Atelier Paznokcia”?! Naprawdę?! Brzmi to jakby stary, zmęczony już wyroba-mi sadowniczymi, których nie trzeba gryźć, a wlewa się je jeno w siebie metodycznie, punkowiec stwierdził, iż ma gdzieś całą tę rewolucję, założył beret, został mala-rzem i przeszedł na tęczową stronę mocy. A ksywy się tak łatwo przecież nie zmienia. Bo i po co? Jeszcze by się koledzy z murku pod sklepem przestali z człowiekiem witać. Zgroza…

Nazewnicze i marketingowe bezmyślności i śmiesz-nostki można by omawiać długo. I namiętnie. I ja na-prawdę rozumiem, skąd się tego typu kurioza biorą i  wydaje mi się, że większości z Państwa mechanizmy ich powstania również są obce. Jednak bezruch tych, co dbają w tv i na łamach o czystość kultury i języka na-szego pięknego jest dla mnie zastanawiająca. Kiedy po-tańcówki na Wyspie Młyńskiej w letnie wieczory nabie-rały rozpędu, wpadliśmy na pomysł sprzedawania tam ponczu. Napój to prosty acz szlachetny i w sierpniowe noce orzeźwia i schładza, nie poniewierając przy tym za bardzo. Plastyk miejski na wieść o tym nakazał nam do-starczyć zdjęcie… miski, w której plebejska ta ambrozja będzie się znajdować… Bo miska konweniować musi. Dotarło już czy potrebujesz, drogi Czytelniku, jeszcze chwili?

Idąc Dworcową od Gdańskiej w stronę dworca i do-chodząc (w miarę) do skrzyżowania z Marcinkowskiego, mija się po prawej lekką wnękę naznaczoną nieprzebra-ną ilością sklepów oraz ich, niestety, szyldów i reklam. Zatrzymaj się tam kiedyś, drogi Czytelniku, wypłać celulozę z bankomatu i pokontempluj przez moment. Tylko nie jedz przedtem niczego. Od pawia zacząłem i na pawiu skończę.

Szymon Andrzejewski

Page 25: BIK 02/2013

luty 2013 | | 23

k r o n i k a

o d n o t ow a n o3.12.2012 E s t r a d a

Stage Bar. Tides From Nebula, MOAFT. Koncert Tides From Nebula w Estradzie był zaplano-wany na 16. dzień listopada. Wówczas wy-stęp został przerwany, z uwagi na poważną niedyspozycję jednego z muzyków. Sprawa okazała się na tyle poważna, że trzeciego grudnia grupa wyszła na scenę jako trio. Na wstępie usłyszeliśmy kilka słów wyjaśnienia (nieobecny gitarzysta Adam Waleszyński musi zadbać o zdrowie i odpocząć), oraz za-pewnienia, że pozostali muzycy dadzą z sie-bie wszystko, aby wynagrodzić nam wszel-

Malarstwo Renaty Uzarskiej-Bielaw-skiej od lat współtworzy wartość

dokonań artystycznych naszego regionu, a ostatnie ekspozycje: w Ostromecku (2011) i Lubostroniu (listopad, 2012) to zarówno świadectwo artystycznej samoświadomo-ści, jak i dowód głębokiej humanistycznej wrażliwości Autorki. Trzy cykle z ostatniego okresu: „Z tańcem”, „Imaginacje” i „C’est la vie” – są przykładem konsekwencji w roz-wiązywaniu problemów plastycznych i jed-nocześnie zbiorem „tekstów” mieszczących w sobie istotne prawdy, ważne refleksje, a  także uzasadnione niepokoje, prze-strogi i oceny. Autorka, odwołując się do doświadczeń ekspresjonizmu, futuryzmu i surrealizmu, wypracowała rozpoznawalną konwencję, charakteryzującą się dominacją rozbudowanych, linearnie zarysowanych kształtów, intensywną dynamiką, wyrazi-stą artykulacją napięć, kondensacją zna-ków plastycznych oraz gęstym wypełnie-niem płaszczyzny formami o symbolicznej lub ornamentalnej wartości. Warto dodać, iż sztuka Renaty Uzarskiej-Bielawskiej, eru-dycyjna w warstwie kulturowych odwołań – skupia aluzje choreograficzne, muzyczne

architektoniczne, przy czym zmysł archi-tektoniczny zdaje się tu często czynnikiem nadrzędnym, konstruującym przestrzeń i porządkującym całość kompozycji. Obrazy z cyklu „Imaginacje” są głównie malarską analizą ruchu, odnajdujemy w  nim też fascynację gotykiem, delekta-cję finezją linii, jednak przede wszystkim – w  większym stopniu niż w „Z tańcem” – rozwinięty zostaje tu aspekt anegdotycz-ny, narracyjny, a zarazem symboliczny. Ar-tystka odwołuje się do repertuaru symboli mocno zakorzenionych zarówno w kulturze śródziemnomorskiej, jak i w europejskiej ikonosferze, korzysta zatem z symboliki form geometrycznych, przywołuje sym-boliczny kontrast światła i ciemności, pro-ponuje też własne interpretacje znanych wątków i motywów kulturowych. W najnowszych obrazach najmocniej wy-eksponowany został akcent etyczny. W pra-cach takich jak: „C’est la vie”, „Sukces?”, „Zauroczenie” autorka demaskuje świat współczesnych fikcji i pozorów, pokazuje człowieka schwytanego w sieć ponowo-czesnych iluzji, przedstawia współczesnego Narcyza, zafascynowanego sobą i światem

pseudowartości, bezkrytycznie rzucającego się w wir samozniszczenia. Zasadniczym przedmiotem krytyki nie jest tu jednak człowiek, lecz mechanizmy niszczące jego duchowe życie, odbierające mu godność, czyniące go zakładnikiem fałszywych wy-obrażeń, ofiarą własnych słabości, istotą zniewoloną mirażami sukcesu, zainfeko-waną pokusami kariery i zysku, marionetką przeglądającą się w pomnożonym odbiciu spękanych luster, lecz niezdolną do rozpo-znania własnej moralnej nicości. Wymowa tch prac jest pesymistyczna, a nawet ka-tastroficzna; oglądamy świat w stanie ak-sjologicznego rozpadu, świat przepełniony akcentami tanatycznymi i turpistycznymi, a organizująca go konwencja oniryczna, operująca obrazami sennego koszmaru, pobudza do refleksji i samooceny, przynosi oczyszczający wstrząs, ale nie pocieszenie. Malarstwo Renaty Uzarskiej-Bielawskiej jest zatem interesujące nie tylko ze względów plastycznych, lecz również wartościowe jako przekaz prawd uniwersalnych; mówi o  po-zornej wartości dóbr materialnych, o przemi-jalności ludzkiej egzystencji, o zagrożeniach, jakie niesie ze sobą świat współczesny, ale też, niejako mimowolnie, o potędze sztuki zdolnej zaklinać czas i przezwyciężać poczu-cie osamotnienia i niemocy.

Piotr Siemaszko

kie niedogodności (zmiana terminu i składu). Już po kilku minutach było jasne, że za tymi słowami kryje się coś więcej, niż tyl-ko kurtuazja. Publiczność dostała dokład-nie to, czego oczekiwała. Melancholijne, zamglone kompozycje, niespiesznie zmie-rzające do hałaśliwych, wybuchowych kulminacji. Fragmenty niemal transowe, przeplatające się z ciężkim, brutalnym, metalowym brzmieniem. Dodatkowych wrażeń dostarczył „świetlik’’, idealnie oprawiając światłem, dźwięki wypełnia-jące Estradę. Pojawiły się utwory znane z obu pełnowymiarowych wydawnictw

TFN („Aura” 2009, „Earthshine” 2011), promujący trasę singiel „Hollow Lights”, a nawet niespodzianka w  postaci kawał-ka przygotowanego na trzecią płytę. Były bisy, granie wśród publiczności i zapew-nienia o powrocie. Nie było idealnie. Dało się odczuć brak drugiego gitarzysty, ale okazało się również, że nawet w trio, TFN są w stanie zagrać na (bez cienia przesady) światowym poziomie. PS. Całkiem solidną rozgrzewkę zapewniła grupa MOAFT. Przed nimi grał jeszcze zespół, którego nazwy nie pamiętam, a chciałbym zapomnieć również o tym co i jak zagrali. (msz)

Sztuka linii – sztuka refleksji O obrazach Renaty Uzarskiej-Bielawskiej

luty 2013 | | 23

Page 26: BIK 02/2013

24 | | luty 2013

k r o n i k a

Mamy w Bydgoszczy niezły około-ambientowy strzał. Wykonawca

ukrywa się pod nazwą: Digital Simply World. Operuje pierwiastkiem raczej syntetycznym, niż organicznym, choć trochę tu field-recordingu. Najnowsza EP-ka Digital Simply World to Getting Away from It All i sporo tu charaktery-stycznych przestrzeni, ale podszyte to wszystko jest porządkującym, pulsują-cym akcentem. Szumy, radiostacje, za-kłócenia, zniekształcenia czyli to, co fani ambientu i pochodnych lubią najbar-dziej. Gasimy światło, włączamy muzykę i płyniemy razem z Digital Simply World.

4.01 Szopka bydgoska Kolejna bydgoska Szopka Noworocz-

na za nami. Tym razem Szopka to była ko-niunkturalna, a raczej, jeśli by się przyjrzeć okolicznościom jej powstania i warstwie tekstowej, to bezkoniunkturalna. Wszystko w tej odsłonie flagowego dzieła Zdzisława Prusa było, oprócz niego samego, nowe. Nowe miejsce, bo obydwa spektakle wysta-wiono na gościnnej scenie Miejskiego Cen-trum Kultury w Bydgoszczy, a nie tak jak poprzednio w kawiarni artystycznej Węgli-szek. Nowy (w miarę) skład osobowy ekipy odtwórczej, co podyktowane zostało nową sytuacją i warunkami finansowymi całego przedsięwzięcia i co najważniejsze chyba – nowa formuła, która bezpośrednio z tych warunków właśnie pieniężnych wyniknę-ła. Okrojono stare szaty Szopki do postaci rewii piosenki wzbogaconej komentarzem Zdzisława Prussa. Komentarzem, który przybrał formę lekko okraszonej humorem konferansjerki stanowiącej „podprowadz-kę” dla postaci, które pojawiały się na scenie i prezentowały utwory komentujące rzeczywistość w naszym mieście nad Brdą i Wisłą. Mieliśmy okazję usłyszeć prze-myślenia Mirosława Balbuzy, Eugeniusza Kłopotka, Romana Jasiakiewicza, Henryka

Polecamy! Odsłuch i więcej informacji: http://etalabel.bandcamp.com/album/getting-away-from-it-all. (tk)

14.12.2012 Conte m -p o r a r y

Noise Sextet (miejsce/organizator: MCK w Bydgoszczy) Niezwykle ciekawy koncert odbył się w „emckeu” 14 grudnia ub.r. w ramach cyklu Nowe Tendencje. Tego dnia usłyszeliśmy tam Contemporary Noise Sextet, który mnie osobiście powalił na kolana. Nie chodzi o to, że był on jakoś specjalnie taneczny, że było to show, czy coś w ten deseń. Przeciwnie – panowie po prostu wyszli na scenę i po prostu zagrali przepiękną muzykę. A że „emcekowa” sala, jak chyba żadna inna w tym mieście nadaje się do grania i słuchania przepięknej muzy-ki, skorzystałem z tego i pozwoliłem sobie odpłynąć. A było przy czym odpływać, bo w muzyce CNS nie brakowało cudownie jazzowych podjazdów, zaskakujących zmian tempa czy wreszcie obrazów tą mu-zyką malowanych. Słowem (a w zasadzie dwoma słowami) – cudowny koncert. (kig)

28/29.12.2012Bisz z żywym składem (miejsce/orga-nizator: Estrada Stagebar) Zdecydowa-nie niczego nie brakowało za to koncertowi (a  w  zasadzie to dwóm koncertom) Bisza w Estradzie. Ten bydgoski raper wydał nie-dawno solową płytkę „Wilk chodnikowy”, którą to promował podczas tego koncertu. To znaczy początkowo miał to być jeden wy-stęp, ale że bilety nań wyprzedano w całości na tydzień przed imprezą, co zresztą nie powstrzymało fanów przed dramatycznymi próbami zdobycia ich, to Bisz z ekipą posta-nowili zagrać go raz jeszcze – dzień później. Jak dla mnie cała ta akacja była ewenemen-tem na skalę Bydgoszczy – w pełni zasłużo-nym. Dlaczego? Ano dlatego, że był to kon-cert niesamowity! Chłopaki zagrali tak, jak Beastie Boys w  czasach swojej świetności. Muzyka generowana na żywo przez zna-nych bydgoskich instrumentalistów i Bisz na wokalu, który swoja charyzmą mógłby obdarzyć wielu artystów, po prostu rozło-żyły mnie na łopaty. Mnie i jakieś 700 osób, które w ciągu dwóch koncertowych dni tego doświadczyło. Znakomity występ, który spokojnie można porównać do scenicznych poczynań Ostrego, który jak wiadomo zde-cydowanie wysoko wiesza poprzeczkę. Jak

15.12.2012 3moonboys (miejsce/organizator: MCK W Bydgoszczy)Dzień później w tym samym miejscu, choć w ramach zupełnie innego cyklu (Premiery Płytowe) usłyszeliśmy inny, znakomity byd-goski skład. Tym razem na scenie pojawili się księżycowi chłopcy ze skakankami, czyli formacja 3moonboys promująca swój naj-nowszy krążek „Skakankan”. I tu uczucia me są raczej mieszane. Nie mówię, że był to zły koncert, bo zdecydowanie nie był. On rów-nież brzmiał znakomicie i sprawiał, że bez trudu można było rozpłynąć się w muzyce bydgoszczan. Sęk w tym, że ta muzyka ma zupełnie inny charakter niż dźwięki gene-rowane przez CNS i chyba nie chodzi w niej o to, żeby siedzieć z rozdziawioną gębą i jej (tylko) słuchać. Przynajmniej ja odnoszę wrażenie, że ta muzyka zachęca do zabawy (co sugerować mógłby już sam tytuł trójkąt-nej płytki), w którą trudno jest się włączyć publiczności przy rozłożonej widowni. Nie jest to niemożliwe, ale zauważyłem, że je-śli można na koncercie w  MCK siedzieć, to ludzie aż nadto z tej możliwości korzystają. Dlatego nie podobało mi się, że nikt nie skakał przy dźwiękach „Skakankan”. Nie pasowała mi też ta idealna czystość dźwię-

ku, bo mam wrażenie, że takie zespoły jak 3moonboys potrzebują w  swoich wystę-pach trochę „brudu”, który w jakimś stopniu uwiarygadnia ich muzykę. W MCK trochę mi tego zabrakło. (kig)

dla mnie jeden z najlepszych koncertów A.D. 2012 w grodzie nad Brdą, a jeśli chodzi o ar-tystów bydgoskich, to na pewno najlepszy! Wielki szacunek dla Bisza i reszty składu. Spokojnie z tym materiałem mogą jechać w świat. (kig)

Page 27: BIK 02/2013

luty 2013 | | 25

Autorzy not: Szymon Andrzejew-ski, Kuba Ignasiak, Tomasz Kaźmierski, Marcin Szymczak, Michał Tabaczyński

13-18.01 28. Aff-Era Fil-mowa. Kino

oświetlane menorą. Pałac Młodzieży w Bydgoszczy. Kolejny rok, kolejna Aff--Era Filmowa w Pałacu Młodzieży i kolejny raz zazdrość zatliła się na dnie mojego ser-ca. Zazdrościłem młodym ludziom, którzy przyjechali do Bydgoszczy, na najstarszą (chyba się nie mylę) filmową imprezę w na-szym mieście. Nie zazdrościłem im młodo-ści, urody, czy tego, że mieszczą się w rurki (no może akurat tego im trochę zazdrości-łem). Przede wszystkim chciałem, tak jak oni, przez sześć dni zajmować się jedynie oglądaniem filmów i dyskutowaniem o nich z podobnymi sobie zapaleńcami. Chciałem robić po prostu to, co robi się na Aff-Erze. Mimo trudności, związanych z  krótkością doby, kilka filmów jednak obejrzałem i at-mosferę „aff-erową” starałem się chłonąć wszystkimi zmysłami. Bardzo lubię tę imprezę. Nie przeszkadzają mi średnio wygodne siedzenia, czy nie-duży jak na dzisiejsze standardy ekran. To wszystko Aff-Era nadrabia interesującym programem i trudnym do zdefiniowania,

11-18.01 Festiwal Fil-mów Rosyjskich

SPUTNIK NAD BYDGOSZCZĄ (miejsce/organizator: Kino Orzeł) Żeby nie było (z mej strony) tak stricte muzycznie pozwo-lę sobie na koniec wspomnieć o wydarzeniu filmowym. Otóż odbywający się już chyba po raz czwarty w Bydgoszczy Sputnik jest festiwalem niesamowicie oryginalnym, wartościowym i z pewnością bardzo cen-nym. Jak żaden inny przybliża on bydgosz-czanom (i nie tylko, bo jego mutacje organi-zowane są w kilkunastu polskich miastach) rosyjską (i radziecką!) kinematografię, której chyba nie da się porównać z żadną inną. Filmy naszych wschodnich braci zde-cydowanie mają swój klimat i styl, który naprawdę nam – Słowianom – bardzo ła-two jest zrozumieć i docenić. Nie będę się tu rozwodził nad poszczególnymi filmami, bo było ich sporo, a miejsca brak. Powiem tyl-ko, że wiele było perełek (nie tylko tych no-wych, ale i klasycznych), że frekwencja była naprawdę przyzwoita, że klimat jaki pano-wał w MCK przystawał do klimatu Rosji i że działo się kilka fajnych rzeczy „przy okazji” (jak choćby prelekcja Dominiki Kiss-Orskiej i Agaty Kozickiej dotycząca ich niedawnej wyprawy do Moskwy). Bardzo mnie cieszy, że Sputnik zadomowił się już w Bydgoszczy, że ma grono swoich wiernych fanów i że co roku to grono się powiększa. Cieszy mnie również fakt, że znalazł on w końcu godne siebie miejsce, bo choć należę do wielkich fanów Mózgu, to jednak filmy wolę oglądać w Kinie Orzeł. I trochę prywaty na koniec – świetna robota Arku! (kig)

Janusz Kutta, Historia Izby Adwo-kackiej w Bydgoszczy 1945-2010 Tytuł, jak w przypadku wielu takich bran-żowych dokumentów, nie zachęca, bo przecież zachęcać nie może. Mało tego – zachęcać do lektury nawet nie musi i  chyba nie zamierza. Jego zaletą jest co innego – rzeczowość, ścisłość, dokładność. I właśnie rzeczowość jest też zaletą całej książki. Połowę jej objętości wypełniają bowiem spisy nazwisk, protokoły, indek-sy. Nie może być inaczej, skoro publikacje takie mają istotny walor dokumentalny. Inaczej rzecz się ma z częścią pierwszą. Nawet jeśli historię tej akurat zawodowej korporacji ktoś uznaje za nieinteresującą, musi przyznać jedno: książka pokazuje jej ważność, pokazuje niemożliwy do zama-zania ślad, który zostawiła w dziejach tego miasta. Lektura historii izby na przestrzeni lat ponad sześćdziesięciu jest jednocześnie potwierdzeniem istotności tej grupy zawo-dowej, jak i – tak myślę – wyzwaniem dla obecnych i  przyszłych jej członków, zobo-wiązaniem do podtrzymywania tradycji.

Zobowiązaniem do aktywności społecznej, obywatelskiej, naukowej i na wielu, wielu innych polach. Ta aktywność jest – co wy-raźnie widać po lekturze tej książki – naj-cenniejszą cechą takich grup zawodowych. Ogłoszenie tego w książce jest odważnym gestem – oto nowe pokolenia adwoka-tów jawnie mierzą się z historią, składają zobowiązanie dotrzymania standardów i  społecznej pracy. Czyżby to właśnie było głównym celem tej publikacji? (mt)

Martenki i kilku jeszcze innych osób, które w 2012 roku działały w Bydgoszczy w sfe-rach różnych i z różnym także natężeniem. Po godzinie z okładem dobrnęliśmy do szczęśliwego końca. Refleksje? Publiczność przybyła chyba raczej z powodów towa-rzyskich niż w poszukiwaniu doznań arty-stycznych. Maski (zaprojektowane przez Waldemara Zyśka) były świetne. Humor zawarty w tekstach piosenek był, hmm… niewystarczający. Śmiech na sali rozległ się raz. Pan Witold Murański w roli prezesa Za-boklickiego był rewelacyjny. Co jeszcze? A! Sala wyglądała przepięknie. (sza)

niepowtarzalnym klimatem. W tym roku (zresztą jak zawsze) absolutna klasyka przenikała się z filmami nowszymi, a nawet całkiem świeżymi. Wszystkie układały się w całość, kompleksowo opisującą różne aspekty żydowskiej tożsamości, historii i kultury. Wśród obejrzanych filmów, największe wrażenie zrobiły na mnie dwa arcydzieła kinematografii czechosłowackiej. „Sklep przy głównej ulicy” Jana Kadara i Elmara Klosa (1965) i „Palacz zwłok” Juraja Herza (1969). Imponująca była również frekwen-cja, na pokazie „Pokłosia” Władysława Pasikowskiego. Zaryzykuję stwierdzenie, że bardziej imponująca, niż sam (całkiem niezły) film.Aff-Era, kolejny raz, nie zawiodła moich oczekiwań. Czekam na kolejną edycję. Szkoda, że poczekam aż rok. (msz)

k r o n i k a

Page 28: BIK 02/2013

26 | | luty 2013

h i s t o r i aFotoreportaż historyczny

Przybyli ułani pod okienka, okna i witryny, czyli 20 stycznia 1920 roku w BydgoszczyData w tytule naszego fotoreportażu jest umowna, gdyż bydgoska droga do niepodległości oraz zdobytej wolności fetowanie trwało dni kilka. Jakiż dzień mógł być jednak radośniejszy nad wtorek 20 stycznia 1920 r., gdy płyta Starego Rynku wypełniła się bydgoszcza-nami wiwatującymi na cześć wielkopolskiego wojska, wkraczającego do miasta pieszo i konno, z fasonem, ale i twardo – jako zwycięzcy, którym należy ustąpić pola. Nawet kamienny cesarz Fryderyk II, który z pomnika przez lata spoglądał na rynek oraz miasto, był już dale-ko – w Pile, ewakuowany tam przezornie jeszcze przed podpisaniem Traktatu Wersalskiego?!

Bydgoskim, lokalnym „Traktatem”, historyczną umo-wą, był z pewnością Akt Oddania Miasta Bydgoszczy Generalnemu Komisarzowi Rządu Polskiego, podpisa-ny 19 stycznia. To dzięki niemu mogły w późniejszych dniach dziać się na ulicach miasta wszystkie te radosne wypadki, doniosłe a bezkrwawe (o co w dziejach wcale nie jest łatwo), które dokumentują m.in. zdjęcia składa-jące się na tę kolekcję.

Generalnym Komisarzem Rządu Polskiego i pierw-szym Komisarycznym Prezydentem Bydgoszczy był w roku 1920 Jan Maciaszek.

Klucze do miasta otrzymał z rąk Hugo Wolffa – bur-mistrza Bydgoszczy, piastującego tę godność od roku 1904.

Reprodukowane tutaj fotografie od zapomnienia ocalił Krzysztof Mrozowski, współczesny bydgoski an-tykwariusz i pasjonat dziejów miasta.

Bydgoszczanie to zaś nie tylko czarny, noszący eleganckie kapelusze, tłum ze zdjęć, ale także my wszyscy…

Adam Gajewski

W i t a j c i e c h ł o p c y, w i w a t ! – W „Co n d i t o r e i C a f e ” n a j l e p s z e s t o l i k i c hy b a j u ż z a j ę t e . . .

Nie zapominajmy: Historia ma także swoje służby tyłowe, tabory.. .G łowa ob ok g łow y. . . G łow y w k ap elusz ach, melo -nik ach, c y l indrach, rogat y wk ach. . . G dzieś majac z y f rancusk ie kepi; Ententa jest z nami!

Page 29: BIK 02/2013

luty 2013 | | 27

h i s t o r i a

2 0 s t y c z n i a 192 0 r o k u . Kt o ż y w, c i ą g n i e d o s e r c a M i a s t a . O c z e k i w a n i e .

M a s z e r u j ą s t r z e l c y. . .

Kw i a t y i s z t a n d a r y

B a c z n o ś ć ! Te r a z d z i e j e s i ę H i s t o r i a . . .

B o ż e , c o ś Po l s kę , p r z e z t a k l i c z n e w i e k i . . .

Page 30: BIK 02/2013

28 | | luty 2013

Słowo KolekcjoneraZ Krzysztofem Mrozowskim rozmawia adam Gajewski

Kolekcja tychże zdjęć liczy sobie aż 35 sztuk. Czy na bydgoskim rynku antykwarycznym często zdarzają się podobne rarytasy, pamiątki tak cenne?

Unikalność tej kolekcji polega na jej rozbudowaniu. Skompletowanie takiego tematycznego zbioru (przy pomocy różnych źródeł: internet, targi, jarmarki, giełdy, kółka kolekcjonerskie, opuszczone domostwa, itp.) zaj-muje od kilkunastu do kilkudziesięciu lat. Dlatego też bardzo rzadko na naszym bydgoskim rynku zdarzają się podobne cenne pamiątki.

Jaki obraz miasta wyłania się dla Pana z tych histo-rycznych ujęć?

Widzę entuzjazm i radość który maluje się na twa-rzach mieszkańców miasta po odzyskaniu niepodległo-ści. Udział tak wielu obywateli w tym dniu wnosi wiarę w lepsze jutro (przepełnione kawiarnie, ulice, sklepy, kamienice).

Czy ma Pan jakieś ulubione postaci, detale tej ko-lekcji?

Naturalność i możliwość bycia sobą jest jak najbar-dziej widoczna na każdym zdjęciu. Detal każdego po-jedynczego zdjęcia ukazuje piękno jakie jest ukryte w każdym z nas. Wystarczy tylko świadomie choć na

chwilę wskoczyć w ten wyjątkowy dzień i poczuć magię szczęścia i radości niepodległości.

a może kryją się tam jakieś zagadki? Ciekawostką jest sztandar Virtuti Militari z dolnym

numerem 1941 oraz niemieckie szyldy sklepów które stanowią nie lada pole do poszukiwań dla pasjonatów „smaczków” miasta.

Czy zawartość kolekcji prywatnych hobbystów, pa-sjonatów, odpowiednio mocno funkcjonuje w kul-turze materialnej, w dziedzictwie miasta?

Kolekcje prywatnych hobbystów i pasjonatów nie-stety słabo funkcjonują w kulturze materialnej miasta. Brak jest pomocniczego pomostu między indywidual-nym często odosobnionym pasjonatą a potrzebami / próbami świadomego utrzymania dziedzictwa miasta. Bardzo często wiele wartościowych zbiorów przepada bezpowrotnie wraz z indywidualnymi pasjonatami. Ko-lekcje życia są najczęściej zniszczone, wyrzucone czy też rozdrapane na cały świat…

Czy bydgoszczanie są społecznością „sentymen-talną”, mają szacunek dla swojej przeszłości i jej pamiątek?

Nasza społeczność jest jak najbardziej związana emocjonalnie i sentymentalnie ze swoimi pamiątka-mi. Niestety najczęściej na tym się kończy. Kiedy obie wartości przestają mieć znaczenie wartość historyczna i dziedzictwo miasta zostaje gościem kominka.

h i s t o r i a

Ł a t w o o d n a l e ź ć p a n a M a c i a s z k a w ś r ó d w o j s k o w y c h . . .

28 | | luty 2013

Page 31: BIK 02/2013

luty 2013 | | 29

Mało odpowiedzialny organ Zdzisława Prussa (107)

prUss

bydgoski insynuator kulturalny

niepewny los zyśkaTwórca masek do XVII „Szopki Bydgoskiej” Walde-mar zyśk, choć zebrał sporo komplementów – to i pod-padł co poniektórym. Jak nam donoszą, znany muzyko-log i felietonista Henryk M. widziany był jak wychodził ze sklepu myśliwskiego chowając coś podłużnego a  dużego za pazuchą. Natomiast literatka Wiesława Barbara J. rozpytywała się ludzi z Jachcic jakimi ulicz-kami zwykł p. Waldemar wracać do domu w godzinach późno wieczornych.

Żuki w służbie naukiOkazuje się, że muzyka nie tylko łagodzi obyczaje, ale także wpływa na długowieczność. Najlepszym przykła-dem na to są Żuki czyli Beatelsi znad Brdy. Mimo zde-cydowanie niehigienicznego trybu życia– bo to ciągłe koncerty, bankiety, kobiety – dociągnęli do ćwierćwie-cza. A zważywszy ich indywidualne, a metrykalne para-metry – przekroczyli lat 200! Krążą słuchy, że specjalista od muzykoterapii prof. Wojciech Pospiech zamerza puszczać nagrania Żuków non stop na oddziałach ge-riatrycznych.

Cudze chwali i swoje znaOkazały album malarstwa aleksandry Simińskiej zawiera nie tylko reprodukcje dzieł cenionej artystki, ale także tekst wywiadu udzielonego M. Janot-Bzow-skiej. W nim to p. Ola z równym podziwem mówi o Caravaggio i Boznańskiej, co o Szkaradku i Jułdze. W  tej sytuacji TMMB powinno nadać Simińskiej, i to czym prędzej, honorowe członkostwo, bo rzadko się zdarza, żeby ktoś „co cudze chwali, także swoje znał” i doceniał.

Jola na zakręcie Od zawsze poetka a od pewnego czasu także ese-istka – Jolanta Baziak wydała książkę o Leonie Wy-czółkowskim pt. „Fryz”, w której ukazuje wybitnego malarza w  kontekście takich postaci jego epoki jak Munch, Vigeland, Przybyszewski… Zwłaszcza tym ostatnim p. Jola zdaje się być szczególnie zauroczona. Tylko patrzeć jak zacznie grać Chopina i pędzić hulasz-czy tryb życia.

Bogata paleta „Kalendarza” W „Kalendarzu Bydgoskim 2013” jak zwykle wiele ciekawych artykułów, historycznych materiałów, barw-nych zdjęć i reprodukcji. Wśród nich portret wybitnej śpiewaczki i pedagoga Katarzyny rymarczyk pióra alicji Weber i szkice recenzenckie ewy Piechockiej dotyczące lokalnych twórców i wydawnictw. W tej bo-gatej palecie znalazło się też miejsce na miniatury sa-tyryczne Marcina rykowskiego zahaczające o bydgo-skie sprawy i… mosty:

„Szkoda biurokratycznej fatygimost Sulimy Kamińskiegozawsze będzie… Królowej Jadwigi”

Lusterko wsteczne (-25)

Ćwierć wieku temu (luty 1988)Na scenie Teatru Kameralnego oklaskiwano premie-rę „Tanga” Mrożka, w reżyserii K. rozciszewskiego i z kreacjami Wandy rucińskiej (Eugenia) i romana Gramzińskiego (Edek).

W Filharmonii Pomorskiej gościła orkiestra Filharmo-nii narodowej która pod batutą Tadeusza Strugały uraczyła bydgoskich melomanów VII symfonią A-dur L. van Beethovena.

Z okazji dnia armii Czerwonej w KMPiK-u przy ul. Gdańskiej odbyło się „Spotkanie z majorem wojska radzieckiego”.

Laureatami dorocznych nagród BIK-u za rok 1987 zo-stali: poeta – Kazimierz Hoffman i fotografik – Jerzy riegel. Nagroda czytelników przypadła recytatorowi – aleksandrowi Jędrzejczakowi.

Znany z ostrych sądów red. Lech Lutogniewski stwier-dził, że bydgoski salon desy w przeciwieństwie do to-ruńskiego „bardziej służy handlarzom dzieł sztuki niż kolekcjonerom, bo ci ostatni czują się w nim jak intruzi”.

Beatelsi znad Brdy mimo zdecy-dowanie niehigienicznego trybu życia– bo to ciągłe koncerty, bankiety, kobiety – dociągnęli do ćwierćwiecza. A zważywszy ich indywidualne, a metrykalne para-metry – przekroczyli lat 200!

Page 32: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

30 | | luty 2013

AKADEMIA MUZYCZNA im. Feliksa Nowowiejskiego, ul. J. Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz, tel. 523 210 582, www.amuz.bydgoszcz.pl

1

AKADEMICKA PRZESTRZEŃ KULTURALNA – APK, przy Wyższej Szkole Gospodarki, ul. Królowej Jadwigi 14. Galeria Nad Brdą, Muzeum Fotografii, Galeria DEBIUT. 2

ART GALERY Anny Osińskiej, ul. Gdańska 42, e-mail: [email protected], tel. 525 153 295, 604 313 266 3

AUTORSKA GALERIA SZTUKI Małgorzaty Maciejewskiej, ul. Morelowa 9, 85-362 Bydgoszcz, tel. 502 714 888, www.artgalery.bydgoszcz.pl.

BYDGOSKIE CENTRUM INFORMACJI, ul. Batorego 2, 85-109 Bydgoszcz, [email protected], www.visitbydgoszcz.pl 4

BYDGOSKIE STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE, ul. Pomorska 76, 85-051 Bydgoszcz, tel. 523 401 806, Prezes zarządu Wiesław Karpusiewicz. 5

BYDGOSKIE TOWARZYSTWO HERALDYCZNO-GENEALOGICZNE, ul. Wyczółkowskiego 21/1, tel. 523 413 291, prezes Paweł Bogdan Gąsiorowski.

BYDGOSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE, SOCIETAS SCIENTIARUM BYDGOSTIENSIS, BYDGOSZCZ SCIENTIFIC SOCIETY, ul. Jezuicka 4, 85-102 Bydgoszcz, tel./fax 523 222 268, www.btn.bydgoszcz.eu, prezes prof. dr hab. inż. Marek Bieliński, czynne: pon., czw. 14-15. 6

Dom Kultury MODRACZEK, ul. Ogrody 15, tel./fax 523 713 331, www.modraczek.smbudowlani.pl, e-mail: [email protected], abuzal [email protected], dyr. Agnieszka Buzalska.

Dom Kultury ORION, ul. 16 Pułku Ułanów Wlkp. 1, 85-319 Bydgoszcz, tel. 523 487 201, kierownik Nikoletta Stachura.

FARBIARNIA Pracownia Fotografii Artystycznej, ul. Pomorska 68A/1, Bydgoszcz 40

FILHARMONIA POMORSKA dyrektor: Eleonora Harendarska, ul. Andrzeja Szwalbego 6, 85-080 Bydgoszcz. Rezerwacja telefoniczna w godz. 11-14, tel. 523 210 234; wew. 21, [email protected], www.filharmonia.bydgoszcz.pl 7

FUNDACJA „WIATRAK”, Prezes Fundacji: Ks. Krzysztof Buchholzul. Bołtucia 5, 85-791 Bydgoszcztel. 523 234 810, fax 523 234 811

www.wiatrak.org.pl, e-mail: [email protected], Biuro Fundacji „Wiatrak” czynne: pon.-pt. 8.00-20.00

GALERIA 85 prowadzi Ewa Pankiewicz, ul. Gdańska 17, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 226 222. 17

Galeria ALIX, M. i M. Dobeccy, ul. Jezuicka 26. 18

ALERIA AUTORSKA Jan Kaja i Jacek Soliński, ul. Chocimska 5, 85-097 Bydgoszcz, tel. 608 596 314, www.autorska.pl, [email protected] 8

Galeria DEBIUT przy APK, Marta Rosenthal-Sikora

Galeria Francuska MISTRAL, przy WSG, prowadzi Henryka Stachowska prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej, ul. Garbary 2, budynek A, tel. 668 705 587. 11

Galeria GRAFFITI ul. Unii Lubelskiej 17, oferta dla młodzieży, prowadzi Anna Osińska, e-mail: [email protected], tel. 525 153 295, 604 313 266 9

GALERIA INNOWACJI UTP ul. Prof. S. Kaliskiego 7, 85-789 Bydgoszcz, kier. dr Anna Bochenek, czynne codziennie od 10-17

Galeria KANTOREK tel. 523 210 211, wstęp wolny, prezentacja i sprzedaż dzieł sztuki 10

GALERIA MDK 1 przy MDK nr 1, ul. Baczyńskiego 3

GALERIA MIEJSKA bwa dyrektor: Wacław Kuczma, 85-006 Bydgoszcz, ul. Gdańska 20, tel. 523 393 050, godz. otwarcia: Galeria Miejska bwa: wt.-śr. 10-18, czw. 12-20, pt. 10-18, sob.-niedz. 11.30-16.30 w niedzielę wstęp wolny. Galeria Kantorek: wt.-śr. 11-18, czw. 13-20, pt. 11-18, sob. 11-14. [email protected],www.galeriabwa.bydgoszcz.pl 12

GALERIA NAD BRDĄ przy APK, Karolina Prus.

GALERIA NA PIĘTRZE Studio Działań Artystycznych, ul. Długa 27, 85-034 Bydgoszcz, tel. 515 452 040, 601 443 119, [email protected], czynne: pon.-pt. 10.00-20.00, sob. 12.00-16.00 13

GALERIA NON FERE przy II Społecznym Liceum Ogólnokształcącym.

GALERIA SZKŁA POLSKIEGO Waldemar Łachut, ul. Długa 39, tel. 698 879 887. 16

GALERIA WIEżY CIśNIEŃMuzeum Wodociągów, ul. Filarecka 1, 85-160 Bydgoszcz

GALERIE PRYWATNE: Galeria-Kawiarnia COLOMBINA, ul. Krasińskiego 5, 85-008 Bydgoszcz, tel. 523 228 023, Katarzyna Delert-Kalisz oraz Anita Gadzińska-Spiczonek. 14

Izba Pamięci Adama Grzymały-Siedleckiego, WiMBP, ul. Libelta 5, tel. 523 238 207, czynne: wt. i pt. 13-18, śr. 10-15. 19

Klub ARKA, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, tel. 523 487 202, kierownik Nikoletta Stachura.

Klub HEROS, ul. Gen. W. Thomée 1, Bydgoszcz, tel. 523 430 004, kierownik Danuta Antkowiak.

KLUB INSPEKTORATU WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH, ul. Sułkowskiego 52a, 85-915 Bydgoszcz, tel. 523 783 550, kierownik Marek Trojan. Biblioteka Klubu IWSZ, tel. 523 783 563, kierownik Zdzisława Gajownik; czynna: pon.-czw. 10-18, pt. 10-15.

KLUB MIŁOśNIKóW KAKTUSóW, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, przewodniczący Jerzy Balicki, tel. 523 215 538, www.republika.pl/bkmk/

KLUB MIŁOśNIKóW AUSTRALII I OCEANII, ul. Plac Kościeleckich 8, pok. 8, Bydgoszcz, prezes Lech Olszewski, tel. 607 120 182, fax 052 321 32 60, www.kmaio.bydg.pl. 20

Klub ODNOWA, ul. Planu 6-letniego 38, tel. 523 631 867, e-mail:[email protected], www.klubodnowa.strefa.pl, kier. Grażyna Salemska.

KLUB POLSKIEJ KSIĄżKI, Hotel Centralny, ul. Dworcowa 85, tel. 523 432 452, Jolanta Kowalska oraz przy Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4, tel. 523 412 504, Alicja Leśniak. 21

KLUB śWIATA KSIĄżKI, ul. Dworcowa 85, tel. 523 454 698, kier. księgarni Mariola Zawisza. 21

KLUB śRODOWISK TWóRCZYCH, ul. Batorego 1-3, tel./fax 523 228 715, 523 225 677, prezes Piotr Trella. 22

MIEJSKIE CENTRUM KULTURY, ul. Marcinkowskiego 12, 85-056 Bydgoszcz, [email protected], www.mok.bydgoszcz.pl 39

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1, ul. K.K. Baczyńskiego 3, 85-805 Bydgoszcz, tel. 523 755 349, Fax 523 450 628, e-mail: [email protected], www.mdk1.bydgoszcz.pl, dyr. Piotr Skowroński

Młodzieżowy Dom Kultury nr 2, im. Henryka Jordana, ul. Leszczyńskiego 42, 85-137 Bydgoszcz, tel./fax 523 731 795, dyr. Adam Łętocha. Biblioteka Literatury Fantastycznej im. Janusza A. Zajdla – Gimnazjum Nr 20, ul. Tucholska 30, czynne: wt., śr. 16-19.

Młodzieżowy Dom Kultury nr 4, ul. Dworcowa 82, 85-010 Bydgoszcz, tel./fax 523 224 413, e-mail: [email protected], www.mdk4.bydgoszcz.pl, dyr. Małgorzata Gładyszewska. 23

Młodzieżowy Dom Kultury nr 5, ul. Krysiewiczowej 8, 85-796 Bydgoszcz, tel./fax 523 485 002, dyr. Jolanta Wawrzonkowska, www.mdk5.bydgoszcz.pl, [email protected].

Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, ul. Berwińskiego 4, 85-044 Bydgoszcz, tel./fax 523 462 318, e-mail: [email protected], czynne: wt.-pt. 10-14, dyr. prof. dr hab. Adam Sudoł. 24

MUZEUM FARMACJI Apteki Pod Łabędziem,ul. Gdańska 5, tel. 523 220 187. 25

MUZEUM FOTOGRAFII – przy APK, Arkadiusz Blachowski. 2

MUZEUM KANAŁU BYDGOSKIEGO, przy III LO, ul. Nowogrodzka 3, www.muzeumkanalu.pl, tel. 693 765 075.

MUZEUM MYDŁA I HISTORII BRUDU ul. Długa 13-17, 85-032 Bydgoszcz. Rezerwacja tel. 525 157 015, e-mail: [email protected]; www.muzeummydla.pl 15

MUZEUM OKRĘGOWE im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy: ul. Gdańska 4, 85-006 Bydgoszcz, Dyrektor Muzeum dr Michał F. Woźniak; Sekretariat: tel./fax 52 58 59 966, e-mail: [email protected]; www.muzeum.bydgoszcz.pl, www.exploseum.pl, Dział Edukacji i Promocji: tel. 52 58 59 910-15,e-mail: [email protected];Biblioteka muzealna: tel. 52 58 59 916. Godziny zwiedzania Muzeum: wtorek – piątek 9.00-16.00sobota, niedziela 10.00-16.00poniedziałki – nieczynneSoboty – wstęp bezpłatnyGodziny zwiedzania Exploseum:wtorek – niedziela 9.00-17.00 poniedziałki – nieczynne, tel. 883 366 056 26

MUZEUM OśWIATY, ul. M. Curie-Skłodowskiej 4, tel. 523 426 590.

adresy bydgoskich instytucji kultury

Page 33: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 31

MUZEUM WOJSK LĄDOWYCH, ul. Czerkaska 2, 85-641 Bydgoszcz, dyr. Mirosław Giętkowski, tel. 523 782 026, www.muzeumwl.pl.

OPERA NOVA w Bydgoszczy dyrektor: Maciej Figas, ul. Marszałka Focha 5, 85-070 Bydgoszcz, tel. 523 251 502, Dział Promocji i Obsługi Widzów oraz przedsprzedaż biletów: tel. 523 251 655, fax 523 251 636. Kasa biletowa tel. 523 251 555. Obiekt dostosowany dla potrzeb osób niepełnosprawnych, www.operanova.bydgoszcz.pl 27

PAŁAC MŁODZIEżY, ul. Jagiellońska 27, 85-097 Bydgoszcz, tel. 523 210 081, www.palac.bydgoszcz.pl, dyr. Joanna Busz. Tutaj: Galeria Pałac. 28

Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Mariana Rejewskiego, ul. Skłodowskiej-Curie 4, 85-094 Bydgoszcz, tel. 523 413 074; www.pbw.bydgoszcz.pl, dyr. Ewa Pronobis-Sosnowska

PROF-EUROPE Stowarzyszenie Nauczycieli Języka Francuskiego w Polsce, ul. Dworcowa 80, 85-010 Bydgoszcz. Prezes: Marta Samolej-Chmielewska, tel./fax 523 221 661 oraz 601 679 572, www.profeurope.pl. 29

STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE „MóZG”, www.stowarzyszenie.mozg.art.pl, ul. Gdańska 10, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 455 195 30

Salezjańskie Stowarzyszenie Wychowania Młodzieży, ul. Salezjańska 1, 85-792 Bydgoszcz, www.dominiczek.salezjanie.pl, tel. 523 447 401 lub 523 766 739.

TEATR PANTOMIMY „DAR”www.dar.art.pl; e-mail: [email protected]. 523 407 468, 602 572 021, 602 257 675

TEATR POLSKI im. Hieronima Konieczki dyrektor: Paweł Łysak, al. Mickiewicza 2, 85-071 Bydgoszcz, tel. 523 397 841, Kasa Teatru czynna jest od wtorku do piątku w godz. od 12 do 18 oraz godzinę przed spektaklem: tel. 523 397 818, fax 523 397 840 lub [email protected], www.teatrpolski.pl31

TOWARZYSTWO MIŁOśNIKóW MIASTA BYDGOSZCZY, ul. Jezuicka 4, tel./fax 523 225 196, 523 454 434, www.tmmb.pl, e-mail: [email protected], skrytka pocztowa nr 17, 85-169 B 37, prezes Jerzy Derenda. Biuro Zarządu czynne we wt., śr., czw. 9-15, sklep TMMB z bydgostianami, ul. Długa 15, czynny: pon.-pt. 10-18, sob. 10-14. 6

TOWARZYSTWO INICJATYW KULTURALNYCH, ul. Dworcowa 62/2, 85-009 Bydgoszcz, tel. 523 213 371, prezes Maria Papała. 32

Redakcja BIK prosi Państwa o weryfikację danych:

[email protected]

TOWARZYSTWO MUZYCZNE im. Ignacego Jana Paderewskiego, ul. ks. Piotra Skargi 7, 85-018 Bydgoszcz, tel./fax 523 270 291, prezes Felicja Gwincińska. 33

TOWARZYSTWO OPEROWE im. prof. Felicji Krysiewiczowej, ul. Focha 5, 85-006 Bydgoszcz, prezes Zenona Tomczak, tel. 603 993 852, sekretarz zarządu Danuta Święcichowska. 27

TOWARZYSTWO POLSKO-AUSTRIACKIE, Oddział B. ul. Stary Rynek 5, 85-104 Bydgoszcz, tel. 609 678 277, e-mail: [email protected], prezes Lubomira Kubiak, dyżury w każdą drugą środę miesiąca. 34

TOWARZYSTWO POLSKO-NIEMIECKIE, ul. Fordońska 120. Dyżury we wtorki w godz. 13-16, e-mail: [email protected] prezes Stanisław Puls, tel. 523 411 805; sekretarz Danuta Kucik, tel. 523 454 074.

TOWARZYSTWO POLSKO-WŁOSKIE Stary Rynek 22-24 (III p., wejście przez KATALOGI), tel. 523 238 008, dyżury: 1. środa miesiąca godz. 17-19 www.api.bydgoszcz.pl; [email protected], prez. Elżbieta Renzetti. 35

TOWARZYSTWO PRZYJAŹNI POLSKO-FRANCUSKIEJ, Siedziba na terenie WSG w Bydgoszczy ul. Garbary 2; bud.: H-01, Prezes: Małgorzata Panasewicz tel. 504 199 624, wiceprezes: Józef Owczarek, tel. 507 160 445 11

URZĄD MIASTA, ul. Sielanka 8a, www.bydgoszcz.pl, tel. 525 858 189, Biuro Kultury Bydgoskiej 36 Dyrektor Magdalena Zdończyk

WĘDROWNICZEK – Klub Turystyczny, prezes Adam Czachorowski, tel. 523 251 635.

WiMBP BIBLIOTEKA GŁÓWNA Bydgoszcz, ul. Długa 39, tel. 523 238 008, 523 399 200 – centrala; 523 287 390 – sekretariat, fax 523 287 390, e-mail: [email protected], www.wimbp.bydgoszcz.plDyrektor: Ewa Stelmachowska 35

WOJEWóDZKI OśRODEK KULTURY i SZTUKIDyrektor: Maciej Puto, pl. Kościeleckich 6, 85-033 Bydgoszcz, [email protected], tel. 52 585 15 01–03; Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej, kierownik: Katarzyna Wolska, tel. 52 322 22 36, [email protected], www.wok.bydgoszcz.com 37

Page 34: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

32 | | luty 2013

Teatr Polski

Po p i e ł u s z k o , f o t . M a g d a H u e c k e l

2 lutego 2013, godz. 19.00 PREMIERA 3 lutego 2013, godz. 18.00 5 lutego 2013, godz. 19.00 6 lutego 2013, godz. 19.00 PREMIERA STUDENCKA 7, 8 lutego 2013, godz. 19.00

Antoni Czechow Wiśniowy sadreżyseria: Paweł Łysak; scenografia: Barbara Hanicka; światła: Woj-ciech Puś; ruch sceniczny: Dominika Knapik; muzyka: Stefan Węgłow-ski; występują: Michał Czachor, Paweł L. Gilewski, Michał Jarmicki, Marian Jaskulski, Magdalena Łaska, Joanna Drozda (gościnnie), Anita Sokołowska, Piotr Stramowski, Małgorzata Trofimiuk, Jakub Ulewicz, Julia Wyszyńska, Marcin Zawodziński

premiera 2 lutego 2013Wiśniowy sad uważa się za najwybitniejszy dramat w  dorobku Antoniego Czechowa. To przepełniona li-ryzmem i poczuciem humoru opowieść o przemijaniu. Odnaleźć w niej można zapowiedź nadchodzącej re-wolucji. Autor uważał swój utwór za komedię i zalecał: „Niech na scenie wszystko będzie równie proste i równie zawiłe jak w życiu. Ludzie jedzą obiad, a tymczasem roz-strzyga się ich szczęście, łamie ich życie”.

Paweł Łysak sięgając po ten utwór, chce przyjrzeć się współczesnemu kryzysowi i nastrojowi przesilenia, a także zadać pytanie o modele życia, które dominują w dzisiejszym świecie.

6 lutego godz. 10.00 i 12.00 7 lutego godz. 10.00 i 12.00

Jan Brzechwa Pchła Szachrajkaopieka reżyserska: Łukasz Gajdzis; scenografia: Aleksandra Semenowicz; występują: Małgorzata Witkowska, Paweł L. Gilewski i Marcin Zawodziński

czas trwania: 55 minut bez przerwyChcecie bajki? To proste pytanie zadaje kolejnym już pokoleniom dzieci autor wielu utworów dla najmłod-szych, wybitny polski poeta Jan Brzechwa. Tak! Chcemy bajki! Naprawdę? Ależ proszę bardzo – oto bajka, której bohaterką jest niezwykła Pchła Szachrajka.

9 lutego godz. 17.00Tuż przed wybuchem… Czytanie dramatów Jarosława JakubowskiegoCzytanie sztuk Licheń i Dziura Jarosława Jakubowskie-go – docenianego i wielokrotnie nagradzanego drama-topisarza związanego z Bydgoszczą.

9 lutego 2013, godz. 19.00 10 lutego 2013, godz. 18.00 12, 13 lutego 2013, godz. 19.00

Małgorzata Sikorska-MiszczukPopiełuszkoreżyseria: Paweł Łysak; scenografia, kostiumy: Paweł Wodziński; projekcja video: Remigiusz Zawadzki; muzyka: Stefan Węgłowski; pro-dukcja muzyczna: Aleksander Porakh; wykonanie wokalne: Krystyna Nowak; realizacja dźwięku: Maciej Szymborski; reżyseria światła: Robert Łosicki; asystentka reżysera: Zuzanna Korbal; występują: Po-piełuszko – Mateusz Łasowski, Antypolak – Roland Nowak, Żona – Magda

Łaska, Docent Gruszka – Karolina Adamczyk, Profesor Nowak – Marian Ja-skulski, Mordercy – Paweł Gilewski, Marcin Zawodziński, Marian Jaskulski, Prymas – Michał Jarmicki; inspicjent: Maja Walden/ Mateusz Stebliński

prapremiera 9 czerwca 2012, Mała Scenaczas trwania: 90 min. bez przerwy

Ś l u b , f o t . M a g d a H u e c k e l

Autorka sztuki, Małgorzata Sikorska-Miszczuk, od-najdując zagubione bądź nieistniejące dokumenty do-tyczące księdza Jerzego Popiełuszki, jak również pro-wadząc śledztwo w sprawie dokumentów zatajonych lecz istniejących, a także zapoznając się z dokumentami bytującymi oficjalnie i ogólnodostępnie, przedstawia swoją wizję tego, jaką Prawdę głosił ksiądz Popiełuszko, za co jest obecnie prześladowany i jaki cud może spra-wić, aby w Polsce zło dobrem zwyciężać.

14, 15, 16 lutego godz. 19.00

Witold Gombrowicz Ślubreżyseria, scenografia: Paweł Wodziński; reżyseria światła, kostiu-my: Agata Skwarczyńska; choreografia: Aneta Jankowska; muzyka: Stefan Węgłowski; asystent reżysera: Jan Staszczyk; obsada: Michał Czachor – Henryk, Maciej Pesta – Władzio, Michał Jarmicki – Ojciec, Beata Bandurska – Matka, Mateusz Łasowski – Pijak, Karolina Adamczyk – Ma-nia, oraz mieszkańcy Bydgoszczy; inspicjent: Hanna Gruszczyńska

premiera: 17 listopada 2012

Podoba mi się sytuacja teatralna w Ślubie. Dom w upadku, do którego wraca Syn po wojnie. Terroryzowani rodzice, których świat i język legły w gruzach, narzeczona, która

Page 35: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 33

TanI BILeT DLA CZ Y TELNIKóW BIK-u

Ze lutowym numerem BIK-u

bilety na spektakl:

Truskawkowa niedziela

w reż. Grażyny Kani

w cenie

15 zł!

z a P r a S z a M y W T e r M I n I e :

Zapraszamy w terminie: 21 lutego o godz. 19.00

Jeden egzemplarz BIK-u uprawnia do zakupu maksymalnie

4 biletów w promocyjnej cenie.

nie czeka wiernie na powrót oblubieńca, ale jest obiek-tem gwałtów. Podoba mi się także, że sytuacja teatral-na Ślubu wcale nie musi dotyczyć wojny. Dzisiaj ludzie opuszczają dom, a potem do niego wracają, nie tylko dlatego, że wyruszają na wojnę. Ludzie upadają i staczają się w egzystencjalną przepaść, doznają bólu i cierpienia nie tylko dlatego, że przez ich dom przeszedł front. Nie tylko wojna wprowadza ludzi w stan podrzędności.

Paweł Wodziński

15, 16 lutego 2013, godz. 20.00; 18 lutego 2013, godz. 11.00 – Landesbühne Niedersachsen Nord GmbH w Wilhelmshaven (spektakle poza siedzibą TPB)

20-23 lutego 2013, godz. 19.00 24 lutego godz. 18.00

Teatr Polski BydgoszczLandesbühne niedersachsen nord Wilhelmshaven

Truskawkowa niedzielaPodróż elsy. Chwila na wieczność – Katharina GerickePokaż rany – Artur Pałyga, współpraca Grażyna Kania

PRAPREMIERA POLSKA 13 PAŹDZIERNIKA 2012PRAPREMIERA NIEMIECKA 4 LISTOPADA 2012

reżyseria, opracowanie tekstu: Grażyna Kania; przekład, kurator projektu: Iwona Nowacka; współpraca translatorska: Annabelle Schäll i Grażyna Kania; scenografia i kostiumy: Stephan Testi; drama-turgia: Annabelle Schäll; kamera, montaż, asystent reżysera, opra-cowanie materiału filmowego: Clemens Wolff; obsada: Julia Blechin-ger, Kathrin Ost, Roland Nowak, Piotr Stramowski, oraz Iwona Nowacka

„Czas przerwy między wzajemnym zabijaniem się będzie widziany kiedyś, potem jako krótki czas bez trosk, kruchy jak porcelanowe kolekcje” ozdoba przed-wojennych, bydgoskich salonów.

W ramach projektu międzynarodowego, w tymże czasie przerwy, zorganizowano spotkanie. Wrogowie, uczestnicy bydgoskiej masakry z 3 września 1939 zwa-nej Krwawą Niedzielą, zaproszeni zostali do udziału we wspólnym bankiecie. Dora z Berlina, polonistka, tłu-maczka, Mieszko z Bydgoszczy, któremu Niemcy koja-rzą się z krainą Mordor, Anna z Bromberg właścicielka kolekcji porcelany, Kazimierz z Bydgoszczy, uczestnik tamtych wydarzeń, gość specjalny bankietu i jego daw-na miłość, Elsa z Bromberg wszyscy mieli spędzić ze sobą ten krótki czas po latach, czas bez zabijania. „Jest czas wojny i jest czas truskawek” stwierdzają organiza-torzy, którzy ogłaszają projekt pod nazwą „Truskawko-wa niedziela”.

 spektakl współfinansowany przez Kul-turstiftung des Bundes

21 lutego godz. 10.00 i 12. 30 22 lutego godz. 10.00 i 12.30 23 lutego godz. 11.00

Opowieści zimowe wg Hansa Christiana Andersenana podstawie baśni: Choinka, Królowa śniegu, Śnie-gowy bałwanprzekład: Bogusława Sochańska; scenariusz i reżyseria: Iga Gańczar-czyk; scenografia, reżyseria światła, video: LATALAdesign (Dagmara Latała, Jacek Paździor); muzyka: Daniel Pigoński; choreografia: Domi-nika Knapik; kostiumy: Agata Skwarczyńska; występują: Magdalena Łaska, Mateusz Łasowski, Anita Sokołowska, Marta Ścisłowicz, Małgo-rzata Trofimiuk, Grzegorz Twaróg (gościnnie), Jakub Ulewicz, Marcin Zawodziński

patronat: Duński Instytut Kulturypremiera 13 stycznia 2012czas trwania 90 min. bez przerwy

Spektakl familijny dla dzieci i rodziców na podstawie trzech wspaniałych baśni Hansa Christiana Andersena: Królowej śniegu, Śniegowego bałwana i Choinki.

Opowieści zimowe to sceniczna baśń o poszukiwa-niu siebie, o trudnej do spełnienia misji, o przemijaniu, o  podróży przez rozmaite pory roku i niezwykłe kra-jobrazy. Dla małych i dużych, zbuntowanych i wrażli-wych, dla tych, którzy czekają na kolejną zimę, choć tegoroczny śnieg jeszcze nie stopniał, dla marzycieli i  fantastów, którzy co jakiś czas szukają pretekstu, by wyruszyć na koniec świata, choćby tylko w wyobraźni. Dla wszystkich, którzy lubią się śmiać, słuchając smut-nych opowieści.

26, 27, 28 lutego 2013, godz. 19.00Burza wg Williama Shakespeare’areżyseria: Maja Kleczewska; scenografia, kostiumy: Katarzyna Bor-kowska; dramaturgia: Łukasz Chotkowski; scenariusz sceniczny: Maja Kleczewska, Łukasz Chotkowski; muzyka: Piotr Bukowski; reżyseria światła, video: Bartosz Nalazek; asystent reżysera: Anna Włodarska; występują: Karolina Adamczyk, Michał Czachor, Mirosław Guzowski, Piotr Stramowski, Michał Jarmicki, Artur Krajewski, Marta Nieradkiewicz (gościnnie), Małgorzata Witkowska oraz pies Kenzo / Łobuz

premiera 4 lutego 2012, Duża Scena – spektakl kameralnyWybitna reżyserka Maja Kleczewska po raz trzeci

przygotowała spektakl z aktorami Teatru Polskiego.Tym razem jest to autorska interpretacja Burzy –

ostatniej i jednej z najbardziej tajemniczych sztuk Wil-liama Shakespeare’a.

Poprzednie realizacje Kleczewskiej w bydgoskim teatrze, Płatonow i Babel spotkały się z rewelacyjnym przyjęciem krytyki i odwiedziły liczne festiwale teatral-ne w Polsce i zagranicą.

Jest to spektakl o nieustannym dążeniu człowieka ku światłu, pomimo wszystkich obciążeń przeszłości.

Spektakl Burza w reż. Mai Kleczewskiej znalazł się w finale XVI Festiwalu Szekspirowskiego

Nagroda dla Michała Czachora w kategorii Pierwszo-planowa Rola Męska za rolę Kalibana w spektaklu Burza w reż. Mai Kleczewskiej na V Międzynarodowym Festi-walu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie.

inf. Paulina Wenderlich

Page 36: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

34 | | luty 2013

Opera Nova w BydgoszczyWystępy gościnne na scenie Opery nova:

11 lutego 2013, godz. 19.00.„Jeśli chcesz kobiety, to ją porwij” – komedia Anny Burzyńskiej

Reżyseria: Grzegorz ChrapkiewiczWystępują: arkadiusz Janiczek/Piotr nowak, andżelika Piechowiak, Krystyna Tkacz/Viola arlak,Stefan Friedmann.

18 lutego 2013, godz. 20.00.„Kwartet” – sztuka Bogusława Schaeffera

Reżyseria : Mikołaj GrabowskiWystępują: andrzej Grabowski, Mikołaj Grabowski, Tomasz Karolak, Jan Peszek.

1 lutego 2013, godz. 11.00 2, 3 lutego 2013, godz. 17.00

„Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” – balet dla dzieci

6, 7 lutego 2013, godz. 19.00Gioacchino Rossini „Cyrulik sewilski” – opera komiczna

Kierownictwo muzyczne Włodzimierz SzymańskiReżyseria Sławomir ŻerdzickiScenografia Jadwiga Jarosiewicz

znany czytelnikom Beumarchais’go i miłośnikom mu-zyki.

Opera Rossiniego „roi się” od słynnych muzycznych tematów (Una voce poco fa’, „aria o plotce” ).

W bydgoskiej Operze „Cyrulik sewilski” gości 26 rok! Przedstawienie w reżyserii nieżyjącego już Sławomira Żerdzickiego miało swe wznowienie w 2002 r. „Cyrulik sewilski” to bogactwo muzyczne, niewyczerpane zaso-by komizmu i akcja w szalonym tempie. Przyjemność dla widzów tym większa, że w głównych partiach so-lowych występują soliści znakomicie śpiewający „mor-derczą” partyturę Gioacchina Rossiniego i równie uda-nie oddający komizm libretta.

15, 16, 17 lutego 2013, godz. 19.00Madama Butterfly opera Giacomo Pucciniego

Reżyseria Marianne BerglöfKierownictwo muzyczne Maciej Figas.Scenografia andrey von Schlippe Kostiumy Christine HallerKompozytor podczas pracy studiował muzykę (typ

melodyki, instrumentację) i obyczajowość Japonii. Ty-tułowa bohaterka, jak zwykle niezapomniana postać kobieca u Pucciniego, jest najgłębiej przedstawiona pod względem psychologicznym: jako radosna pełna nadziei narzeczona, ufająca i wierna żona, zrozpaczo-na, porzucona kobieta, spokojna i pewna swej decyzji przed śmiercią – w każdym stanie „Pani Motyl” budzi fascynację słuchacza i dominuje na scenie. Osadzo-ny w egzotycznym pejzażu dramat japońskiej gejszy, zakochanej w poruczniku amerykańskiej marynarki, został ukazany przez kompozytora poprzez bogactwo i  piękno muzyki, z zachowaniem wiarygodności psy-chologicznej postaci. Opera Pucciniego zaliczana do dzieł werystycznych, wystawiane jest z niesłabnącym powodzeniem na scenach całego świata.

22, 23, 24 lutego 2013, godz. 19.00Czarodziejski flet opera Wolfganga Amadeusza Mozarta

Kierownictwo muzyczne dirk VermeulenInscenizacja i reżyseria Matthias remusScenografia Stephan dietrich

Jedna z najpiękniejszych oper w historii tego gatunku. Realizatorzy uczynili tłem akcji monumentalną Bibliote-kę, siedzibę i świątynię Rozsądku, Piękna, Wiedzy, Siły, Natury…

„Sprawa tak się przedstawia, jak gdyby scenariusze inicjacji były nierozerwalnie złączone z samą strukturą życia duchowego. Jak gdyby inicjacja była procesem ko-niecznym dla wszelkiej próby całkowitego odrodzenia, dla wszelkiego wysiłku przekroczenia naturalnego sta-nu człowieka celem dostąpienia uświęconego bytu” – te słowa Mircei Eliadego zdają się pasować do kluczowej idei libretta. Ono samo jest porównywane do baśni.

Cy r u l i k s e w i l s k i . F o t . A n d r z e j M a k o w s k i

Historia europejskiej muzyki operowej byłaby niewy-obrażalna bez „Cyrulika sewilskiego”.

To popis maestrii kompozytorskiej, melodyjności, dowcipu; o tej operze komicznej można pisać w samych superlatywach.

Doskonałe libretto na podstawie francuskiej kome-dii przekona słuchaczy, że wobec siły miłości i kobiecej przebiegłości zazdrość i „ zbyteczna ostrożność” męż-czyzn są bezsilne.

Tytułowy cyrulik, to sympatyczny nicpoń i zręczny intrygant doprowadzajmy do połączenia kochanków,

Page 37: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 35

Akademia Muzyczna wtorek, 12.02.2013, godz. 19.00, Sala Koncertowa

im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3Koncert specjalny

aleksander andreyev, fortepian (Moskwa) Jekaterina Maretskaya, fortepian (Mińsk)

Laureaci Nagrody Rektora AM w Bydgoszczy – Złotych Parnasów, VII Międzynarodowego Forum Pianistyczne-go BIESZCZADY BEZ GRANIC

Jekaterina Maretskaya urodziła się w Mińsku. Po-chodzi z rodziny muzycz-nej. W latach 1991-2003 uczyła się w National Mu-sic Gymnasium-College, a  w  latach 2004-2010 stu-diowała w Państwowej Akademii Muzycznej na Białorusi, gdzie kształciła się w klasie A. Sikorsky’ego i prof. L. Shelomentseva. Działalność koncertową rozpoczęła już w czasie studiów. Występowała jako solistka w sali Filhar-monii Mińskiej, w całej Białorusi, a także w krajach WNP i Unii Europejskiej.

W  sezonie artystycznym 2005/2006 wraz z Białoruską Orkiestrą Kameralną odbyła tournée po Serbii i Bułga-rii. Jej występy były transmitowane na antenie National „Kultura” Radio, a także w białoruskich, rosyjskich i ukra-ińskich kanałach telewizyjnych. Jest laureatką Yudina International Piano Competition w Sankt Petersburgu (2008), Bajic International Piano Competition w No-wym Sadzie (2008, nagroda specjalna), International Piano Competition Minsk-2010, Lotar-Shevchenko In-ternational Piano Competition w Nowosybirsku (2008), Emil Gilels International Piano Competition w Odessie (2009), VII Międzynarodowego Forum Pianistycznego w Sanoku (2012). Pianistka odnosi również sukcesy jako kameralistka. Współpracuje z moskiewskimi artystami – skrzypkiem A. Derugo oraz wiolonczelistą N.  Abra-movem. Zyskała także uznanie krytyków występując z japońskim mandolinistą Yasunobu Inoue podczas Międzynarodowego Festiwalu Mandolinowego we

Francji (2010). Od długiego czasu współpracuje z Solisti Ensemble Classic/Avantgarde w Misku oraz z białoruską cymbalistką Veronika Pradzed.

Jekaterina Maretskaya regularnie występuje na scenie Filharmonii i Państwowej Akademii Muzycznej w Białorusi. Oprócz utworów muzyki klasycznej posia-da w repertuarze znaczące dzieła muzyki XX-wieku, a  także utwory kompozytorów białoruskich, w tym kilka jej dedykowanych. Jest pedagogiem klasy forte-pianu w Państwowej Akademii Muzycznej na Białorusi.

niedziela, 17.02.2013, godz. 17.00, Pałac w Lubostroniu

CXXX Koncert PałacowyMariusz Klimsiak, fortepianKwartet Smyczkowy Arte Con BrioKrystyna Prystasz, I skrzypceMarta Bilińska, II skrzypceMirosław Przybył, altówkaagata Jarecka, wiolonczela

wtorek, 19.02.2013, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3

CCXLII Bydgoski Wtorek MuzycznyPedagodzy Katedry Fortepianu AM w Bydgoszczy

niedziela, 24.02.2013, godz. 10.00 i 11.30, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3

CLIII POraneK MUzyCzny dla dzieci z rodzicamiWęgierskie melodie

wtorek, 26.02.2013, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3

Wielkie cykle: Johann Sebastian Bach. Suity wiolonczelowe

Lech Bałaban, altówka

Bilety można nabywać: – na Koncerty Pałacowe – w Pałacu w Lubostroniu

pół godziny przed koncertem, – na Poranki Muzyczne dla dzieci – w foyer Sali Kon-

certowej pół godziny przed każdą audycją. – Na pozostałe imprezy wstęp bezpłatny.

inf. Anna Cudo

Czarodziejski flet daje Taminowi moralne oparcie w momencie, gdy musi odrzucić swoje dotychczasowe utarte sądy, by stać się godnym wtajemniczenia. Poma-ga mu przetrwać próby powietrza, ognia i wody, stanąć po stronie Światła w walce z Ciemnością. Rytuały inicja-cyjne i odniesienia do religii starożytnego Egiptu sta-nowiły temat popularny w dramatopisarstwie i sztuce

operowej schyłku Oświecenia. Opera Mozarta jeszcze te modę spotęgowała, lecz kompozytorowi nie było już dane cieszyć się jej sukcesami.

9 marca Opera Nova zaprasza na premierę baletu współczesnego „FASCYNACJE” autorstwa wybitnych choreografów: Jormy ELO i Mauro de CANDII.

inf. Ewa Chałat

Page 38: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

36 | | luty 2013

Filharmonia Pomorska 1.02.2013, piątek, godz. 11.00 i 12.30

Poranki muzyczne dla seniorów„Lata dwudzieste i trzydzieste – wspomnień czar”

anna Merder, prelekcjazespół Maxim’s w składzie:Jolanta Wagner, sopraneugeniusz Kalinowski, tenorOrlin Bebenow, tenorSergiy Morozov, fortepian

słynne przeboje okresu międzywojennego

„Lata dwudzieste, lata trzydziesteWrócą piosenką, sukni szelestemBłękitnym cieniem nad talią kartI śmiechem który kwitował żart

Słowa refrenu muzycznego przeboju, do filmu pod tym samym tytułem, którego autorem jest W. Korcz, w zasadzie mówią już wszystko o klimacie tego Poran-ka. Lata 20. i 30. niezmiennie kojarzą się nam z barw-nym światem przedwojennych teatrzyków rewiowych, z  pięknymi, skąpo odzianymi, dziewczynami z rewii i wytwornymi panami w cylindrach i frakach…

2.02.2013, sobota, godz. 19.30, Wiedeń, Złota Sala Musikverein, bilety do nabycia w kasie Musikverein w WiedniuOrkiestra Symfoniczna Filharmonii PomorskiejTadeusz Wojciechowski, dyrygentyang Jiang, fortepian (Chiny)Moniuszko – Uwertura do opery „Halka”Beethoven – II Koncert fortepianowy B-durRimski-Korsakow – Szeherezada

8.02.2013, piątek, godz. 19.00Wielcy kompozytorzy rosyjscy

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii PomorskiejJerzy Salwarowski, dyrygentHubert Salwarowski, fortepian

Glinka – Uwertura do opery „Rusłan i Ludmiła”Rachmaninow – II Koncert fortepianowy c-mollCzajkowski – IV Symfonia f-moll

Muzyka i wykonawcy – wirtuoz batuty i wirtuoz kla-wiatury, to niewątpliwe atuty tego wieczoru symfoniczne-go, w którym królować będą wielkie dzieła rosyjskich kom-pozytorów, zawsze przyjmowane z entuzjazmem przez melomanów. Wystąpi rodzinny duet artystów: maestro Jerzy Salwarowski, którego stali, długoletni meloma-ni na pewno doskonale kojarzą, bowiem w latach 1988-1991 pełnił funkcję dyrektora artystycznego FP i  pro-wadził Orkiestrę Symfoniczną. Dyryguje orkiestrami w Europie, Azji, Afryce i obu Amerykach, współpracuje z czołowymi orkiestrami i operami w Polsce. Poza Byd-

goszczą szefował wielu polskim orkiestrom, w latach 2005-2011 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Częstochowskiej. W sezonie 2012/13 objął stanowisko I gościnnego dyrygenta Filharmonii Szczecińskiej. Hu-bert Salwarowski, obwołany jedną z ciekawszych, utytułowanych osobowości polskiej pianistyki młode-go pokolenia, studiował grę na fortepianie pod kierun-kiem Andrzeja Jasińskiego w Akademii Muzycznej w Katowicach, a także w The Juilliard School (Nowy Jork) w mistrzowskiej klasie Oxany Yablonskiej (2004). Jest laureatem głównych nagród wielu konkursów krajo-wych i zagranicznych.

10.02.2013, niedziela, godz. 12.00Musica classica

Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensisrobert Kabara, dyrygent, altówkaaldona Cisewska, skrzypce

Boccherini – Musica notturna delle Strade di Madrid op. 30Boccherini – Symfonia c-moll op. 41 nr 26Mozart – Symfonia koncertująca Es-dur KV 364

robert Kabara, skrzypek, kameralista i dyrygent, ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie, gdzie stu-diował pod kierunkiem wybitnych mistrzyń skrzypiec – Eugenii Umińskiej i Kaji Danczowskiej. Swój warsztat doskonalił m.in. także u André Gertlera, Yehudi Me-nuhina i Grigorija Żyslina. Stale koncertuje w kraju i poza jego granicami. Gwoli przypomnienia, wiolinista – laureat wielu nagród w konkursach, np. III nagrody i innych nagród pozaregulaminowych (m.in. Nagrody im. Henryka Szerynga oraz tytułu dla najlepszego Po-laka) podczas 9. Konkursu Wieniawskiego w Poznaniu – w sali koncertowej FP nagrał Pory roku Vivaldiego na pierwszą, audiofilską, pokrytą 24-karatowym złotem płytę (DUX), która w 1998 otrzymała nagrodę Fryderyk.

14.02.2013, czwartek, godz. 19.00Koncert walentynkowy

Orkiestra Kameralna Capella BydgostiensisJan Walczyński, dyrygentPatrycja Kotlarska, śpiewJacek Kotlarski, śpiew

m.in.: Love Story, When I fall in love, Love me tender, I ca-n’t stop loving you, Nie pokonasz miłości

Jan Walczyński, autor wielu niezwykle interesują-cych projektów muzycznych wg własnych aranżacji, na pewno i tym razem nie zawiedzie słuchaczy, na domiar tego do programu zaprosił parę artystów, która już zdą-żyła podbić nasze serca. Patrycja Kotlarska – od 1998 związana z Teatrem Muzycznym Roma w Warszawie. Pracuje przy projektach płytowych i telewizyjnych, współpracowała m.in. z Krzysztofem Herdzinem, Ireną Santor i Marylą Rodowicz. Jacek Kotlarski – absol-went Studium Piosenkarskiego w Poznaniu i Akademii

Page 39: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 37

Muzycznej w Katowicach na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. W latach 2000-2007 współpracował z te-atrem muzycznym Roma, wokalista sesyjny.

15.02.2013, piątek, godz. 19.00arcydzieła romantyzmu

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii PomorskiejJerzy Swoboda, dyrygentrafał Kwiatkowski, wiolonczela

Czajkowski – Fantazja orkiestrowa „Romeo i Julia”Czajkowski – Wariacje rococo na wiolonczelę i orkiestręBrahms – I Symfonia c-moll

Koncert pełen pięknych melodii, w tym „Wariacje na temat rokoko”, które są ukłonem Czajkowskiego w stronę muzyki dawnych wieków. Skomponowane na przełomie 1876-1877 w pełni wykorzystują możliwości techniczne i kolorystyczne wiolonczeli, a także akom-paniującej jej orkiestry smyczkowej. To efektowne dzie-ło usłyszymy w interpretacji rafała Kwiatkowskiego. Obecnie 35-letni artysta już od najmłodszych lat zwy-ciężał w licznych konkursach w Polsce i USA.

17.02.2013, niedziela, godz. 11.0027. W krainie śpiewającego misiaKoncert dla dzieci od 1 do 6 lat.

17.02.2013, niedziela, godz. 12.0046. Od brzuszka do uszka maluszka

Koncert dla niemowląt oraz kobiet w ciąży.

Te pionierskie, cykliczne, pełne uroku koncerty, edu-kujące zarówno rodziców, jak i ich dzieci, zdobyły sobie wierną publiczność, i stale jej krąg się poszerza. Ogrom-ne znaczenie ma bowiem nauka słuchania i rozumienia muzyki. Dział Audycji i Koncertów Szkolnych organizuje je od 2008 w oparciu o szeroki zakres wiedzy dotyczą-cej psychologii muzyki, rozwoju słuchu muzycznego oraz metod nauczania.

19.02.2013, wtorek, godz. 19.00Koncert specjalny na 60-lecie Filharmonii Pomorskiej

Orkiestra Kameralna Capella BydgostiensisJosé Maria Florêncio, dyrygenteugene Indjič, fortepian (USA)

Mozart – Koncert fortepianowy c-moll KV 491Beethoven – IV Symfonia B-dur

Rok 2013 jest szczególnym w historii bydgoskiej Filharmonii, bowiem przebiegać będzie pod hasłem 60-lecia jej istnienia ku chwale muzyki i dla dobra naszego społeczeństwa. Ten koncert kameralistów uświetni występ eugene’a Indjiča. Artysta urodził się w Belgradzie w rodzinie rosyjsko-serbskiej. W 1957 wyemigrowali do USA, gdzie rozpoczął swą edukację muzyczną, był studentem m.in. wielkich pianistów: Aleksandra Borowskiego, Artura Rubinsteina oraz Nadii

Boulanger. Jego kreacje szybko podbiły światową pu-bliczność i krytyków, pisano o nim „Indjič Chopina gra jak Polak, Debussy’ego jak Francuz, Prokofiewa jak Ro-sjanin”. Jest laureatem trzech najbardziej prestiżowych międzynarodowych konkursów pianistycznych: Chopi-nowski w Warszawie(1970), w Leeds (1972), im. Rubin-steina w Tel Awiwie (1974).

22.02.2013, piątek, godz. 19.00Promocja młodych talentów

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii PomorskiejJakub Chrenowicz, dyrygentMarika Przybył, skrzypce

Prokofiew – I Koncert skrzypcowy D-durSmetana – Cykl poematów symfonicznych „Moja ojczyzna”

M a r i k a P r z y b y ł

Filharmonia bydgoska zawsze szeroko otwiera drzwi przed młodymi, utalentowanymi artystami u progu kariery. Naszym specjalnym gościem będzie 21-letnia bydgoszczanka Marika Przybył. Naukę gry na skrzyp-cach rozpoczęła w bydgoskiej szkole muzycznej pod kierunkiem Krzysztofa Krymera. Od ponad dziesięciu lat kształci się pod kierunkiem Krystyny Jureckiej z Aka-demii Muzycznej w Gdańsku. Swą grę doskonali wciąż na licznych kursach mistrzowskich u tak znakomitych profesorów, jak: W. Wiłkomirska, G. Żyslin, W. Pikajzen, G. Kosuta, K.A. Kulka. Jest laureatką wielu konkursów oraz przesłuchań w kraju i za granicą.

inf. Mariola Grochowina

Page 40: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

38 | | luty 2013

Galeria Miejska bwa

wystawa czynna do 24.02.2013, wstęp do Galerii – bezpłatny

Trzy deKadyromuald Oramus, Stanisław Sobolewski.Malarstwo, rysunek, grafika z lat 1980-2011

Wystawa trzydziestoletniego dorobku twórczego dwóch krakowskich artystów malarzy wywodzących się z nurtu kultury niezależnej powstałego w okresie stanu wojennego. W zamyśle oparta na problemowej konfrontacji dwóch artystycznych postaw – bliskich po-koleniowo, ale stylistycznie zróżnicowanych – jest też przypomnieniem artystycznego znaczenia źródeł ich twórczości. Składa się z trzech wątków chronologicznych: – Lata 80. Sztuka społecznego zaangażowania; poli-

tyczny kontekst dekady – Lata 90. Ku nowej postkomunistycznej rzeczywi-

stości. Dekada transformacji – Początek wieku; malarstwo z lat 2000-2011

22.02.2013, godz. 18.00 – otwarcie wystawy, wystawa czynna do 24.03.2013

Iwona Liegmann: echo refleks JaWystawa w Galerii Miejskiej bwa wraz katalogiem jest

formą nagrody w konkursie POLYGONUM 2 (2 WYSTA-WA SZTUKI TWÓRCÓW WOJEWÓDZTWA KUJAWSKO--POMORSKIEGO, Bydgoszcz 2010) dla Iwony Liegmann (3 nagroda za Cykl „Raki”, 2005, obiekt i Cykl „Krasnale”, 2005, płyta, olej).

Twórczość malarska i obiektowa Iwony Liegmann jest zjawiskiem niezwykłym. Posiada swój własny, nie-powtarzalny klimat. Jest rozpoznawalna za sprawą niezwykłego poczucia humoru i swoistego rodzaju groteski. Zadziwia swoją konsekwencją w sposobie

obrazowania, aczkolwiek daleka jest od powtórzeń i  schematów, które z czasem mogłyby nudzić jej sta-łych odbiorców. Chociaż, pozornie wydawałoby się, że jej twórczość nastawiona jest, li tylko, na pastisz i  roz-bawianie; niewątpliwie bawi, ale przede wszystkim prowokuje, ponieważ dotyka spraw istotnych dla wielu osób. Zapewne jest to wynikiem głębokich przemyśleń i refleksji nad krytycznym postrzegania świata i emo-cjonalności artystki, dla której sztuka jest ważnym ele-mentem codzienności.

Autorka nie tylko nobilituje tandetny materiał, ale poprzez metamorfozę, buduje całkowicie autono-miczną i sugestywną rzeczywistość. Przenikające się, ornamentalne wzory komponują nowe organizmy, pul-sujące blaskiem, mieniące się zróżnicowaną kolorysty-ką, często niepokojące w swojej przetworzonej formie i obrazowej narracji. Liegmann posługując się połysku-jacym tworzywem konstruuje świat niejednoznaczny, z którego wyłaniają się formy fizjologiczne, emanujące seksualnością a jednocześnie dekoracyjne, starannie wkomponowane w geometryczny układ.

Andreas Dunkell, historyk sztuki, Stellwerk Zollverein, Essen

Iwona Liegmann jest absolwentką Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, dyplom artystyczny zrealizo-wała w 1993 roku w pracowni malarstwa doc. Zygmun-ta Kotlarczyka. W latach 1995-96 odbyła studia pody-plomowe w Gray’s School of Art w Aberdeen w Szkocji. Ponadto była stypendystką British Council (1995-96), Ministra Kultury (2005, 2009), Prezydenta Miasta Toru-nia (2005, 2008) i organizacji Stellwerk Zollverein (2006). W swoim dorobku twórczym ma wiele wystaw, w tym pokazy indywidualne w ważnych ośrodkach w kraju.

R o m u a l d O r a m u s , K a t e d r a I V, 2 0 07St a n i s ł aw S o b o l e w s k i , Po ł u d n i e I I – K r a j o b r a z y s z p i t a l n e , 19 9 8

Page 41: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 39

aKadeMIa SzTUKIOd września 2009 w Galerii Miejskiej bwa prowadzone

są wykłady w ramach Akademii Sztuki, obejmujące pro-blematykę Sztuki Współczesnej, jej odbioru zrozumienia. W październiku 2012 ruszyła po raz kolejny Akademia Sztuki w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy. Wykłady poświęcone polskiej sztuce XX i XXI wieku odbywać się będą do czerwca 2013.

6.02.2013, godz. 18.00 – Jerzy Brukwicki. W drodze do wolności

20.02.2013, godz. 18.00 – Małgorzata Jankowska. Realizm, nadrealizm, sur-

realizmna wszystkie wykłady – wstęp wolny

SeMInarIa FILMOWe 12 lutego 2013, godz. 18.00, wstęp wolny

Urodzeni dla rzeszyAutor: Kinga Wołoszyn-Świerk; Zdjęcia: Robert Sitek; Producent: Media Brigade Banaszkiewicz i Kurek; Czas trwania: 56’; Kraj: Polska

W sanatorium w Połczynie-Zdroju (dawniej Bad Polzin) spotykają się osoby, które jako dzieci przebywały w tym budynku. Podczas wojny mieścił się tu jeden z większych ośrodków organizacji Lebensborn. Obok osób z  Polski, wyrwanych pod przymusem ze swoich rodzin i przeka-zanych do adopcji rodzinom niemieckim, są też i Niemcy, którzy z różnych powodów, często już w wieku niemow-lęcym, zostali wciągnięci w tryby tej zbrodniczej orga-nizacji. Pomiędzy wszystkimi ofiarami tego upiornego pomysłu Heinricha Himmlera, wytwarza się jakaś szcze-gólnie serdeczna więź, właściwa tylko ludziom, którzy w przeszłości wspólnie przeżyli tragedię.

alija przez most do kraju przodkówAutor: Wojciech Królikowski; Zdjęcia: Sławomir Chudawski; Producent: TVP O/Katowice; Czas trwania: 19’41; Kraj: Polska

Reportaż dokumentujący nieznany epizod z naj-nowszej historii Polski, ściśle tajną operację przerzutu byłych obywateli ZSRR pochodzenia żydowskiego do Izraela. W jej trakcie do swojej nowej ojczyzny wyemi-growało około 60 tysięcy nowych obywateli. Operacja o kryptonimie MOST odbywała się latach 1990-1992. Ze względu na realne zagrożenie atakiem terrory-stycznym była zabezpieczana przez polski wywiad oraz jednostki antyterrorystyczne. Głównym punktem przerzutowym była Warszawa.

Galeria Miejska bwa Galeria Brda

wystawa czynna do 7 lutego 2013

agnieszka Krawiec (Stańczyk). Malarstwo

Od 7 listopada 2012 w Galerii BRDA, (ul. Dworco-wa 94), działającej pod patronatem Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy, czynna jest wystawa malarstwa Agnieszki Krawiec (Stańczyk). Agnieszka Krawiec (Stańczyk) – urodzona w Pile w 1979, jest absolwent-ką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Byd-goszczy. Studia odbyła w Akademii Sztuk Pięknych w  Gdańsku w latach 1999-2005 na Wydziale Malar-stwa i Grafiki (dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. M. Świeszewskiego, aneks z witrażu w pracowni prof. A. Dyakowskiego).

inf. Danuta Pałys

Galeria Miejska bwa Galeria Kantorek

Maria Podgórska-ritter – Instalacje wernisaż 1 lutego (piątek) 2013, godz. 18.00,

wystawa czynna do 23 lutego 2013Maria Podgórska-ritter studia ukończyła na Wydzia-le Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W 1973 r. uzyskała dyplom w pracowni malarstwa prof. Mieczysława Wi-śniewskiego. Jest autorką dwunastu wystaw indywidu-alnych i uczestniczką kilkudziesięciu wystaw ogólno-polskich i środowiskowych.

Zajmowała się grafiką użytkową i projektowaniem przestrzennym. Od 1982 roku poświęciła się tzw. sztuce czystej - tworzy formy przestrzenne, instalacje świetl-ne, zajmuje się malarstwem sztalugowym, rysunkiem, a ostatnio również rzeźbą. Od 1983 r. maluje obrazy religijne, które znajdują się głównie w kościołach i za-konach na terenie Bydgoszczy i woj. kujawsko-pomor-skiego. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Pla-styków. Należy do grupy modlitewnej św. Ojca Pio.

Instalacje zaczęła tworzyć w 2003 roku. Swoje nie-wielkie formy przestrzenne komponuje z bardzo pro-stych materiałów, które towarzyszą naszemu życiu. Na pozór naiwne kompozycje zamyka najczęściej w prze-

M a r i a Po d g ó r s k a - R i t t e r, i n s t a l a c j a , f o t . W. Wo ź n i a k

zroczystych pudełkach, jakby chciała ochronić to co w nich zawarte. Nie tworzy tych prac dla samej formy. Przekazuje w nich swój stosunek do świata, swoją życio-wą filozofię. To rozważania o życiu i śmierci, gdzie wiara i miłość mają istotne znaczenie.

inf. Elżbieta Kantorek

Page 42: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

40 | | luty 2013

Wojewódzki Ośrodek Kultury i SztukiKonkursy!

Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy już przyjmuje zgłoszenia do udziału w konkursach przy-gotowywanych przez pracownię teatru: – 58. Ogólnopolski konkurs Recytatorski – Turniej Słowa „Od słownych inspiracji do arty-

stycznych kreacji” – Konfrontacje Teatrów Dziecięcych „Teatr bez granic” – Spotkanie Teatrów Obrzędu Ludowego – Spotkanie Teatrów Lalkowych

Karty zgłoszenia do konkursów oraz ich regulaminy do-stępne są do pobrania na stronie internetowej www.wokis.bydgoszcz.com. Szczegółowych informacji i impre-zach udziela Barbara Sobotka, tel. 52 585 15 01 (03) wewn. 120, e-mail: [email protected]

21 lutego 2013, godz. 17.00, sala WOKiS, pl. Kościeleckich 6

Wieczór autorski z Małgorzatą Mówińską-zyśkZapraszają Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy oraz Robotnicze Stowarzyszenie Twór-ców Kultury w Bydgoszczy. Spotkanie odbędzie się w ramach Klubu Poetycko-Wydawniczego „Arkona”.

Małgorzata Mówińska-zyśk jest bydgoszczanką z urodze-nia i z wyboru. Od szóstego roku życia gra na skrzypcach, a od czternastego roku pisze teksty poetyckie. Przez 22 lata pracowała w Filharmonii Pomorskiej jako kameralistka w Orkiestrze Kameralnej „Ca-pella Bydgostiensis”. Autorka

dwóch tomików poetyckich: „Z zamyśleń” (2011) i „Do-póki” (2012). W przygotowaniu zbiór fraszek.

Krystyna Wulert

20-lecie Kwartalnika artystycznego!W jubileuszowym 4/2012 (76) numerze „Kwartalnika

Artystycznego” zapraszamy do czytania m.in. wierszy Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej, Zbigniewa Herberta, Paula Celana w tłumaczeniu Ryszarda Krynic-kiego, Julii Hartwig, Janusza Szubera i Bogusława Kier-ca, fragmentów „Nienazywalnego” Samuela Becketta, „Korekty” Thomasa Bernharda i „Interludiów” Marka Kę-dzierskiego, „Głosów i gloss na 20-lecie” m.in. Stefana Chwina, Aleksandra Fiuta, Michała Głowińskiego Rena-ty Gorczyńskiej, Jakuba Kornhausera, Piotra Matywiec-kiego, Krzysztofa Myszkowskiego, Anny Nasiłowskiej i Janusza Szubera, wypowiedzi Julii Hartwig w ankiecie „Po co literatura?”, eseju Asji Szafraniec o „Nienazywal-nym podmiocie u Becketta”, sprawozdania z Teatral-nego Festiwalu „Prapremiery 2012” oraz do obejrzenia „Jak szybko zmienia się człowiek” Tadeusza Różewicza.

Ponadto w Variach: Stefan Chwin, Michał Głowiński, Krzysztof Myszkowski, Marek Skwarnicki, Leszek Szaru-ga i Piotr Szewc, recenzje i omówienia najważniejszych nowości.

Zapraszamy!Krzysztof Myszkowski

Kwartalnik jest współfinansowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz ze środków Gminy Miasta Toruń. www.kwartalnik.art.pl

28 lutego 2013, czwartek, godz. 17.00 – otwarcie wystawy. Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonal-nej WOKiS, Stary Rynek 18. Wystawa czynna do 29 marca

Walenty Makar – malarstwo. IKOny i nie tylko… Jubileusz 15-lecia pracy twórczej.Walenty Makar urodził się w Białymstoku, ukończył Szkołę Oficerską Artylerii w Toruniu i Wydział Prawa i Administracji UMK. Po zakończeniu kariery woj-skowej prowadził praktykę adwokacką w Warszawie. Wiele lat poświęcił filozo-fii prawa, ale od niedawna całą energię skupia na ma-lowaniu obrazów.

W tym roku artysta ob-chodzi 15-lecie oficjalnej pracy artystycznej liczone od pierwszej wystawy in-dywidualnej i od pierw-szego wyróżnienia na ogólnopolskim konkursie organizowanym przez wojsko, jednak malar-stwem zajmuje się już po-nad 20 lat. Wzoruje się na pracach impresjonistów i ikonach, jednak temat jest dla niego tylko pretekstem do zabawy z  materią ma-larską, w jego przypadku niezwykle gęstą i żywioło-wą. To obrazy dla których inspiracją jest ikona, wspomnienie z dzieciństwa i stron rodzinnych, są głównie wyróżniane i nagradzane na konkursach ogólnopolskich. W 2013 roku po raz czwar-ty z rzędu został laureatem Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. Teofila Ociepki w Bydgoszczy.

Prezentował swoje prace na wielu wystawach indy-widualnych i zbiorowych, w Polsce i w Austrii.

Na ekspozycji w Galerii Sztuki Ludowej i Nieprofesjo-nalnej WOKiS pokazane zostaną ostatnie prace artysty, w tym „Ikona Białoruska” nagrodzona w bydgoskim konkursie, ale też starsze prace – mała retrospektywa, z olbrzymiego dorobku artysty.

Karolina Triebwasser-Drzycimska

Walenty Makar, Ikona białoruska

Page 43: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 41

Klub „ODNOWA” 1.02.2013, piątek, godz. 13.00

„GIMnaSTyKa dla pań 50+”

1.02.2013, piątek, godz. 16.30Bal przebierańców dla dzieci. W programie zabawy i konkursy oraz wspaniałe występy muzyczno-teatralne.

5.02.2013, wtorek, godz. 15.30zabawa Karnawałowa w Klubie Seniora „Kalina”.

7.02.2013, wtorek, godz. 16.15TEATRZYK DLA DZIECI „Pinokio” zaprasza na gry i za-bawy teatralne.

8.02.2013, piątek, godz. 13.00„GIMnaSTyKa dla pań 50+”

8.02.2013, piątek, godz. 17.00Klub Polskiej Książki zaprasza: „anioły – prawda i zmy-ślenie” – wieczór autorski zbigniewa Wróbla. Oprawa

muzyczna wieczoru Andrzej Haliniak, prowadzenie Jo-lanta Kowalska.

12.02.2013, wtorek, godz. 15.30Taneczne ostatki w Klubie Seniora „Kalina”.

14.02.2013, wtorek, godz. 16.15TEATRZYK DLA DZIECI „Pinokio” zaprasza na gry i za-bawy teatralne.

15.02.2013, piątek, godz. 13.00„GIMnaSTyKa dla pań 50+”

21.02.2013, wtorek, godz. 16.15TEATRZYK DLA DZIECI „Pinokio” zaprasza na gry i za-bawy teatralne.

22.02.2013, piątek, godz. 13.00„GIMnaSTyKa dla pań 50+”

inf. Grażyna Salemska

daj się wciągnąć!Uczniowie z V Liceum Ogól-nokształcącego w Bydgosz-czy po raz drugi organizują Kujawsko-Pomorskie Spo-tkania Teatralne „Zwier-ciadła”. Jest to wydarzenie kierowane do wszystkich uczniów szkół ponadgimna-zjalnych, którzy chcieliby pokazać się na deskach teatru!

Wydarzenie, które odbędzie się 7-8 lutego jest drugą edycją imprezy, jednak w tym roku zostanie poprzedzo-ne konkursem recytatorskim „Skąd przychodzimy?-kim jesteśmy?-dokąd zmierzamy?”, który będzie miał miejsce 6 lutego. Wszystkie potyczki zostaną rozstrzygnięte 8 lu-tego na oficjalnej gali, gdzie laureaci otrzymają nagrody.

„Zwierciadła” są realizowane w ramach ogólnopol-skiego projektu „Spotkajmy się teatralnie” prowadzo-nego przez Fundację Teatrikon.

Wykonanie tego przedsięwzięcia zostało powierzo-ne sześciu szkołom z różnych województw, w tym –

bydgoskiej – co jest sporym wyróżnieniem dla naszego regionu.

Przeglądowi teatralnemu towarzyszyć będą warszta-ty teatralne i kuglarskie, skierowane do uczestników wy-darzenia, odbędzie się także koncert, na scenie którego będzie można posłuchać młodych, bydgoskich artystów.

Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w wyda-rzeniu, bo już po I edycja dostarczyła niemałych emocji, a w tym roku zapowiada się, że będzie ich jeszcze więcej!

Weronika Harzyńska

S p o t k a n i a te a t r a l n e „ Z w i e r c i a d ł a”Przegląd teatrów amatorskich, który narodził się

w 2004 r. w II Liceum im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Lublinie i nadal cieszy się niesłabnącą popularnością. Młodzi aktorzy z całego województwa mogą skonfron-tować swój dorobek artystyczny na arenie międzyszkol-nej pod okiem znanych gości. Ma on charakter turnieju (najlepsze zespoły otrzymają nagrodę: tzw. „Zwiercia-dło”), warsztatów, rozwijających umiejętności oraz inte-gracji z rówieśnikami o podobnych zainteresowaniach.

Spotkania Teatralne „Zwierciadła”

1 lutego 2013, godz. 18.00, Biblioteka Główna UKW ul. Chodkiewicza 30, sala nr 5

Spotkanie „W bibliotece o sztuce”, Finisaż wystawy fotografii Justyny Jułgi pt. „Podróż sentymentalna. Hommage á Kazimierz Jułga”.

Justyna Jułga studiowała na Wydziale Sztuk Pięk-nych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W  1994  r. uzyskała tam dyplom z zakresu malarstwa w pracowni prof. Zygmunta Kolarczyka. Od 1995 r. nale-ży do Okręgu Bydgoskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. Zajmuje się malarstwem, fotografią, instala-cją oraz pedagogiką artystyczną.

Biblioteka Główna UKW

Page 44: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

42 | | luty 2013

Akademicka Przestrzeń Kulturalna Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy

wystawa fotograficzna czynna do 9 lutegoJolanta Krawiec „dialog z Magią”

Wystawa „Dialog z magią” to owoc mojej wędrówki po zakamarkach duszy. To miejsce przepełnione pasją, pełne magicznych i nastrojowych historii. Tu znalazły swój dom intrygujące i urzekające opowieści o mnie samej, moja spowiedź z wnętrza serca. To przestrzeń tajemnic i zagadek bytu, projekcja obrazów ze świata fantazji. Zapraszam do mojego świata.

Więcej o artystce na stronie Galerii Autorskiej: www.galeria_niepodzielone.netgaleria.pl

wernisaż 14.02.2013, godz. 18.00, na wernisaż wstęp wolny. Wystawa czynna do 14 marca.

danuta antas-Woźniewska „W stronę światła – pejzaże mistyczne” – wystawa fotografii

Danuta Antas-Woźniewska – urodzona w 1961 roku, mieszka i pracuje w Bydgoszczy. Przez kilkanaście lat pracowała jako nauczyciel, ucząc między innymi, ry-sunku i malarstwa, sztuki, języka angielskiego. Obecnie artystka pracuje jako grafik freelancer, twórca arty-

stycznych stron internetowych i fotografik, dzieląc swój czas pomiędzy realizację komercyjnych projektów gra-ficznych i reklamowych, a swoją ukochaną fotografię artystyczną, czarno-białą w szczególności, którą zajęła się od 2009 roku.

Wspólną cechą fotografii Danuty Antas-Woźniew-skiej jest światło, traktowane dwojako, jako fizyczne, materialne i jako duchowe źródło. Inspiracje do swej twórczości artystka czerpie przede wszystkim z natu-ry i z medytacji, bądź kontemplacji natury. To, co naj-bardziej pragnie przekazać innym za pośrednictwem swojej sztuki, to poczucie ponadczasowego piękna ukrytego w zwykłych rzeczach, świadomość niezwy-kłości, bogactwa i mądrości natury. Artystka wskazuje, że większość z nas zapomniała o prawach rządzących światem natury. Jej twórczość skoncentrowana jest na ponownym odkryciu tej zapomnianej wiedzy.

Część czarno-białych fotografii Danuty Antas-Woźniewskiej zosta-ła zaprezentowana w Portugalii na przełomie 2011/12 roku na indywidu-alnej wystawie artystki, zatytułowa-nej „Energia Drzew”, zorganizowanej z  okazji Międzynarodowego Roku La-sów. O wystawie tej pisała jedna z naj-większych portugalskich gazet „Pu-blico”. Prace artystki zostały również wyróżnione na Międzynarodowym Konkursie Fotograficznym IPA w  Sta-nach Zjednoczonych w 2011 i 2012 roku.

Więcej o artystce na stronach: www.danutaantasphoto.com oraz www.de-adesign.co.

Akademia Kreatywności zaprasza wszystkie osoby zainteresowane, a w szczególności kandydatów na stu-dia wyższe na kierunku architektura oraz kierunki po-krewne, do udziału w specjalistycznych kursach rysun-ku akademickiego-architektonicznego oraz dekoracji wnętrz. Zapisy w lutym, zajęcia od marca.

Szczegółowe informacje na stronach www.apk.wsg.byd.pl (zakładka AKADEMIA KREATYWNOŚCI), www.certyfikaty.wsg.byd.pl oraz pod numerem tele-fonu 52 567 00 63.

inf. Elżbieta Schulz

23 lutego 2013, godz. 17.00, aula Bydgoskiej Szko-ły Wyższej, ul. Unii Lubelskiej 4c, wstęp wolny!

Bliny prawosławneJuż po raz szósty w sobotę 23 lutego o godz. 17.00 w  auli Bydgoskiej Szkole Wyższej, przy ul. Unii Lubel-skiej odbędą się, jedyne w Polsce, Bliny Prawosławne.

Jest to tradycyjna impreza Kultury Chrześcijańskiego

Bydgoska Szkoła WyższaWschodu, urządzana przed Wielkim Postem będąca jakby zamknięciem karnawału.

Spotkanie rozpocznie koncert chóru cerkiewne-go „Oktoich” z Wrocławia oraz bydgoskiego chóru „Akolada”.

Występujące chóry prezentują najwyższy poziom wykonawstwa muzyki cerkiewnej.

inf. Akant

Page 45: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 43

Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego 10 lutego 2013, godz. 12.00-14.00,

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11Spotkanie z cyklu niedziela w Muzeum pt. „zakochaj się w Muzeum”

Zbliżają się Walentynki… Serdecznie zapraszamy dzieci wraz z opiekunami do spędzenia twórczej nie-dzieli w Muzeum!

Serca, amory, czerwone róże – te oraz inne symbole Walentynek pojawią się w Muzeum 10 lutego. Wspólnie będziemy tworzyć niezwykłe kartki z życzeniami dla bliskich. Najmłodsze maluchy (dzieci w wieku od 2 do 6 lat) potrzebować będą pomocy opiekunów, starsze dzieci bez problemu poradzą sobie same. Po warszta-tach zapraszamy na spektakl Teatru Pantomimy Dar.

W programie:12.00-13.00 – Życzenia z serdeuszka – warsztaty pla-

styczne: wspólne tworzenie walentynek dla dzieci i rodziców

13.00-13.50 – Malinowe cukiereczki Kolumbiny – spektakl Teatru Pantomimy dar

Na warsztaty plastyczne obowiązują wcześniejsze zapisy pod numerami telefonów:

52 58 59  911 lub 914 – liczba miejsc ograniczona. Zapewniamy wszystkie potrzebne materiały. Spektakl teatralny – bez zapisów.

Wstęp bezpłatny. Serdecznie zapraszamy!

Wyczółkowskiego”. Tematem tegorocznego konkursu były motywy wodne w twórczości Leona Wyczół-kowskiego. W VI edycji wydarzenia wzięło udział 145 uczestników. Na konkurs zakwalifikowało się 239 prac. W kategorii wiekowej poniżej 16 lat wzięły udział 63 osoby, a w kategorii wiekowej powyżej 16 lat, 82 osoby.

Nagrodzone zostały następujące osoby: – w kategorii wiekowej poniżej 16 lat: Aleksandra

Niedzielska (nagroda Marszałka Województwa Ku-jawsko-Pomorskiego Piotra Całbeckiego), Patrycja Rzońca (I nagroda), Wiktoria Kołcon (II nagroda), Olga Chodorowska (III nagroda);

– w kategorii wiekowej powyżej 16 lat: Małgorza-ta Niedzielska (nagroda Prezydenta Bydgoszczy Rafała Bruskiego), Mirosław Klatecki (I nagroda), Jarosław Jeleński (II nagroda), Halina Matyka (III nagroda).

Wystawy czasowe: Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11

IX Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Teofila Ociep-ki – wystawa pokonkursowa. Ekspozycja czynna do 3 lutego 2013 roku.

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8a„Leon Wyczółkowski, artysta – profesor”. Wystawa czynna do 24 lutego 2013 roku.

Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4„Pieniądz PrL”. Wystawa czynna do dnia 30 listopada 2013 r.

Wystawy stałe:

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11„Bydgoscy mistrzowie malarstwa”. Wystawa czynna od 10 lutego 2013 r.

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11„Od Starego rynku do placu Wolności. Spacer ulica-mi międzywojennej Bydgoszczy”

ul. Dąbrowa„eXPLOSeUM – centrum techniki wojennej daG Fa-brik Bromberg”

Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2„W grodzie Bydgosta. Tajemnice życia wczesnośre-dniowiecznych mieszkańców Bydgoszczy i okolic”

Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4„Mennica bydgoska”

Leon Wyczółkowski, ul. Mennica 7„Leon Wyczółkowski (1852-1936), malarstwo, rysu-nek, grafika”.

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8a„Galeria Sztuki nowoczesnej”.

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11„Bydgoszcz – okruchy miasta”

Inf. Mateusz Soliński

16 lutego 2013, godz. 12.00, Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11

Wystawa prac nadesłanych na ogólnopolski konkurs fotograficzny „Śladami Leona Wyczółkowskiego – motywy wodne w twórczości artysty”

Na wystawie będą prezentowane wybrane, wyróż-nione i nagrodzone, prace nadesłane na VI edycję ogól-nopolskiego konkursu fotograficznego „Śladami Leona

Wa r s z t a t y p o d c z a s N i e d z i e l i w M u z e u m , f o t . M a c i e j W y ż g a

Page 46: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

44 | | luty 2013

Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński 7.02.2013, czwartek, godz. 18.00

„Spotkanie po latach” wieczór poetycki z Henrykiem Majcherkiem i zdzisławem Prussem (w programie: nowa książka – stare i nowe, wiersze – wspomnienia i anegdoty – wystawa przenośna).

Henryk Majcherek, ur. w 1934 r. w Bydgoszczy, jest aktorem. Wystę-pował m.in. w teatrach Torunia, Bydgoszczy, El-bląga, Szczecina, Wro-cławia, Krakowa. Pracę na scenie i przed kame-rami uzupełniał zawsze

pisaniem scenariuszy, felietonów, wierszy i wspomnień. Drugą jego pasją jest malarstwo. Miał kilkanaście wy-staw (zbiorowych i  indywidualnych). Obecnie mieszka w Krakowie.

(…) Poruszając się w realnym świecie – wśród lu-dzi i przedmiotów, reliktów przeszłości i najnowszych trendów – autor nie tylko opisuje, ale przede wszyst-kim – pyta. Dlaczego i po co, gdzie i dokąd? Ta upar-ta dociekliwość wpływa na temperaturę tych wierszy, w których wyczuwa się stan podgorączkowy. Poeta do każdego tematu podchodzi nader emocjonalne i z wiel-kim przejęciem – jakby od jednego, drobnego epizodu zależał sens całego dramatu – dramatu ludzkiej egzy-stencji na uniesienia i upadki rozpisanego.

Zdzisław Pruss

już wieczórudźwiękowiony radiemporysowany kredkamitelewizyjnych bajekprzyduszony ciężarem informacji ze świataszukam azyluw namiocie nocytam czeka na mnie w snachprawdziwie ludzkie życie

Henryk Majcherek

zdzisław Pruss, ur. 1942 w Wiśniowie (pow. Konin), od 1954 mieszka w Bydgoszczy. Poeta, satyryk, publicy-sta, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich związany z bydgoskim środowiskiem artystycznym (także jako twórca kabaretów literackich, konferansjer i autor do-rocznych „Szopek Bydgoskich”). W latach 1960-1965 stu-diował filologię polską na UMK w Toruniu. Jako dzienni-karz zatrudniony w Rozgłośni Bydgoskiej PR (1965-1991), a potem w redakcjach „Dziennika Wieczornego” i „Gaze-ty Pomorskiej”. Autor 14 tomików wierszy. Pod redakcją Z. Prussa i przy jego współautorstwie powstały trzy ob-szerne tomy poświęcone kulturze bydgoskiej: Bydgoski Leksykon Teatralny (2000), Bydgoski Leksykon Operowy (2002) i Bydgoski Leksykon Muzyczny (2004).

„Nader rzadko zdarza się, by poeta od pierwszej swo-jej książki prezentował tak własny, indywidualny pod każdym niemal względem świat poetycki (…) Dla swo-jej odrębności znajduje własny język poetycki, łączący powagę w nazywaniu dramatów świata z humorem i żartem językowym.”

Janusz Kryszak

„W zalewie tomów poetyckich lat ostatnich nie odnaj-duję pamięcią dzieła równie konsekwentnie przemyśla-nego i zaplanowanego (…) Wspaniała wysokiej próby artystycznej i intelektualnej poezja.”

Wacław Lewandowski

21.02.2013, czwartek, godz. 18.00Spotkanie poetyckie z Jarosławem Jakubowskim pt. „Święta woda” połączone z promocją książek: „Cyryl dlaczego to zrobiłeś” i „Święta woda”. Czytanie tekstów Mieczysław Franaszek i autor.

Jarosław Jakubowski (ur. 1974 w Bydgoszczy). Poeta, prozaik, dramatopisarz. Autor kilku tomów wierszy, m.in. Wyznania ulicznego sprzedawcy owoców i Pseudo, tomu prozy Slajdy oraz dramatów, m.in. Życie, Magik i Generał. Pracuje w Bydgoszczy. Mieszka w Koronowie.

„Nawiązując do poezji Różewicza i jego dramatycznej wizji życia, poeta rozważa możliwość istnienia z Bogiem i bez Boga, a także boryka się z obrazem własnego Mia-sta, które go inspiruje i zniewala jednocześnie. Wśród paradoksów trwania tylko dwa fakty godne są zachwy-tu: miłość i narodziny dziecka”.

Adriana Szymańska

21.02.2013, czwartek, godz. 18.00. Ekspozycja czynna do 6.03.2013.

Otwarcie wystawy obrazów Wojciecha nadratowskiego pt. „Wersje krajobrazu”

Wojciech nadratowski, ur. 1957 w Wąbrzeźnie. Uprawia malar-stwo i rysunek. Zajmuje się gra-fiką wydawniczą. Ma na swoim koncie pokaźną liczbę opraco-wań graficznych, przede wszyst-kim do literatury pięknej i poezji. Od czasu powstania Galerii Au-torskiej systematycznie uczestni-czy w jej działaniach, prezentując tu swoje dokonania. W pierwszej

połowie lat 80. zajmował się działaniami konceptu-alnymi pod auspicjami założonego przez siebie Biura Strat Bezpowrotnych, funkcjonującego przy Galerii Autorskiej. Jest autorem kilkunastu indywidualnych wystaw malarstwa. Uczestniczył w wielu wystaw zbiorowych.

f o t . M i e c z y s ł aw Fr a n a s z e k

Page 47: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 45

Wolność widzenia (…) W malarstwie Wojciecha Nadratowskiego kolej-

ność rzeczy ważnych i tych z pozoru błahych często bywa zmieniana. Osobliwy porządek przenikających się struktur materii, przedmiotów i przestrzeni tworzy środowisko na pozór bliskie, dobrze „znane”. Jednocze-śnie obrazy te prowokują do postawienia sobie pyta-nia: dlaczego tu jest tak, skoro przyzwyczailiśmy się, że w  rzeczywistości może być zupełnie inaczej? Wizyjne „rebusy” zestawione z elementów rozpoznawalnych nie są tutaj tworzone po to, by znaleźć rozwiązanie, ale po to, by badać, kojarzyć i odkrywać (…).

Sformułowanie, że coś może okazać się tym lub tym, charakteryzuje całą rozpiętość i wieloznaczność odniesień, jakie ukrywają się w malarstwie Nadra-towskiego. Kolejność postrzegania rzeczy „ważnych” i „mniej ważnych” wynika z wielu uwarunkowań. Ten naturalny stan rzeczy jest bardzo istotny, bo wszyst-ko musi – prędzej czy później – znaleźć swoje miejsce w polu widzenia. Tak musi być, by nie został zakłócony nasz wrodzony rytm postrzegania świata. Nadratow-skiemu z pewnością zależy, by patrząc nie przestać wi-dzieć, by czuć współobecność z otoczeniem, by umieć przystanąć – zatrzymać się. Zatrzymać się, to znaczy zobaczyć od nowa, wnikliwiej, głębiej, inaczej, poza ustaleniami.

Jacek Soliński

Pejzaż jest dla mnie żywą przestrzenią z ukrytymi w niej znakami zapytania, jest kalejdoskopem kolorów i aury. Naturalne cykle przyrody wciąż i na nowo prze-obrażają tę przestrzeń nadając jej znamiona tajemnicy. Ta gigantyczna horyzontalna scenografia wprzężona w  astronomiczny mechanizm budziła zawsze w gło-wach wędrowców i odkrywców niepokój i ciekawość prowadzące do podejmowania często ryzykownych wypraw. W każdym z nas jest ten zachwyt przestrzenią. Zapewne zapatrzone w dal postacie z obrazów C.D. Friedricha podzielałyby z nami ten niewysłowiony stan. Być może pejzaż spełnia tak inspirującą i motywującą rolę, że otwiera się z rzeczywistej perspektywy w wyab-strahowaną i nadrealną.

Wystawy moich prac w Galerii Autorskiej J.  Kaji i  J.  Solińskiego w zasadniczej części wywodzą się z zainteresowania pejzażem, który traktuję jako wy-razisty i ekspresyjny punkt wyjścia. Zwykle uprosz-czona notatka graficzna odłożona, a może nawet zagubiona na jakiś czas, odnajduje się i staje się po-wodem czegoś, co przywołuje z pamięci nie tylko optyczną warstwę obrazów.

Świadomie godzę się na niechybne wypaczenia pamięci pozostawiając w ten sposób wolne pole dla wyobraźni w rodzaju tej, którą posługują się miłośnicy zabaw kształtami obłoków. Przedstawiam moją wersję pejzażu w pewnym sensie jako symetryczną w stosun-ku do tego prawdziwego i doskonałego. Jest to próba subiektywnej rekonstrukcji i przemiany zewnętrznych wartości w kompozycję ułożoną według własnej logiki i wrażliwości.

Wojciech Nadratowski

Wo j c i e c h N a d r a t o w s k i , Z i e l o n a k o s z u l a I I , a k r y l , 2 012

Wo j c i e c h N a d r a t o w s k i , Z i e l o n a k o s z u l a , a k r y l , 2 012

Page 48: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

46 | | luty 2013

Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna

Wybrane zajęcia edukacyjne: 1.02.2013, godz. 16.00, WiMBP

(Filia nr 30 dla dorosłych i dla dzieci ul. Toruńska 185)150 rocznica wybuchu powstania styczniowego – zaję-cia edukacyjne dla młodzieży.

5.02.2013, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1)

Bajkowe godziny w bibliotece – zajęcia plastyczne oraz głośne czytanie bajek.

7.02.2013, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1)

Ortografia na wesoło – poznajemy zasady pisowni pol-skiej – zajęcia edukacyjne.

8.02.2013, godz. 14.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 59)

Śladami polskich legend – cykliczne zajęcia literackie dla dzieci.

Godzinami o książkach – Dyskusyjne Kluby Książ-ki w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej. W  WiMBP działają w dalszym ciągu Dyskusyjne Kluby Książki. Dorośli mogą uczestniczyć w spotkaniach DKK w następujących filiach bibliotecznych: nr 12 (Wzgórze Wolności), nr 15 (Fordon), nr 14 (Śródmieście), nr 16 (Bło-nie), nr 21 (Bartodzieje), nr 23 (Szwederowo). Kluby dzie-cięce spotykają się w filiach: nr 13 (Bartodzieje), nr  14 (Wyżyny), nr 17 (Fordon). Szczegóły dotyczące działal-ności klubów publikowane są na stronie: dkk.wimbp.man.bydgoszcz.pl. Program DKK, realizowany przez WiMBP we współpracy z Instytutem Książki, obejmuje także spotkania autorskie.

4.02.2013, godz. 18.00, Biblioteka Główna WiMBP, Sala Wykładowa. Wstęp wolny!

Spotkanie autorskie z romualdem Koperskim– znanym podróżnikiem, przewodnikiem po Syberii, pionierem wypraw samo-chodowych po jej rozległych terenach, pilotem samoloto-wym, dziennikarzem, repor-tażystą, fotografem, nurkiem, muzykiem zawodowym - pia-nistą, rekordzistą Guinnessa, autorem książek Pojedynek z Syberią, Przez Syberię na gapę, Syberia. Zimowa odyseja, wystaw fotograficznych, pomysłodawcą i  organizatorem czterech edycji rajdu samochodowego TRANSSYBERIA. 15-krotnie przejechał samochodem Syberię, pokonując około 200 tys. km, sa-motnie, na gumowym pontonie przepłynął najdłuższą syberyjską rzekę Lenę, odbył ekspedycję samochodową na trasie Zurych - Nowy Jork przez Syberię. Obecnie przy-gotowuje się do próby pokonania łodzią wiosłową Oce-anu Spokojnego pomiędzy rosyjskim portem Władywo-stok, a leżącym na wybrzeżu Stanów Zjednoczonych San Francisco. Spotkaniu towarzyszyć będzie pokaz zdjęć!

28.02.3013, godz. 18.00, Biblioteka Główna WiMBP, Sala Wykładowa. Wstęp wolny!

Spotkanie autorskie z prof. Jerzym Bralczykiem i Michałem Ogórkiem

Prof. J. Bralczyk – językoznawca, specjalista w za-kresie języka mediów, reklamy i polityki, wykładowca warszawskiej Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej

oraz Instytutu Dziennikarstwa Uni-wersytetu Warszawskiego, członek Prezydium Rady Języka Polskiego oraz Komitetu Językoznawstwa PAN, Polskiego Towarzystwa Języ-koznawczego, autor wielu publikacji z dziedziny językoznawstwa, m.in. książek: O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesią-tych, Leksykon zdań polskich, Mój język prywatny, Leksykon nowych

zdań polskich, 444 zdania polskie oraz Michał Ogórek – popularny satyryk, dziennikarz, felietonista, autor ksią-żek Jak przekonać do aresztu, Mister O’Goreck. Pierwsze czytanki, Najlepszy Ogórek czyli Kalendarz na każdy rok promować będą swoją wspólną książkę pt. Kiełbasa i  sznurek (premiera: październik 2012), stanowiącą efekt prowadzonych przez nich rozmów. Autorzy odsłaniają w niej prawdę o sobie i niewygodne fakty, dotyczące języka polskiego. Obok anegdot i opowieści z życia autorów, znalazło się w niej wiele wskazówek języko-wych. Te błyskotliwe dyskusje skomentował graficznie Jacek Gawłowski.

inf. Lucyna Partyka

21 lutego 2013, godz. 12.00, Sala Wykładowa, Stary Rynek 22

III edycja dyktanda o Pióro dyrektora WiMBP w Bydgoszczy

Z okazji Międzynarodowego Dnia Języka Ojczyste-go Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dr. Witolda Bełzy w Bydgoszczy organizuje III edycję Dyk-tanda o Pióro Dyrektora WiMBP pt. „Mistrz ortografii”. Konkurs ortograficzny adresowany jest do uczniów szkół podstawowych. Eliminacje do konkursu przepro-wadzone zostaną w filiach sieci miejskiej w terminie od 4 do 15 lutego 2013 roku.

Page 49: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 47

8.02.2013, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 6 dla dzieci i młodzieży ul. Noakowskiego 4)

Konkurs czytelniczy i plastyczny na podstawie książki Juliusza Verne’a pt. „Wąż morski”.

8.02.2013, godz. 16.30, WiMBP (Filia nr 14 dla dorosłych i dla dzieci ul. Dworcowa 49)

Dzień Bezpiecznego Internetu – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

12.02.2013, godz. 10.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1)

Walentynki dla chłopczyka i dziewczynki – zabawy i wróżby walentyknowe.

12.02.2013, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 9 dla dzieci i młodzieży ul. M. Konopnickiej 28)

Mądra główka tworzy słówka – rozwiązywanie krzyżó-wek i zagadek.

12.02.2013, godz. 11.30, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1)

Dyskusje o książkach i nie tylko – spotkanie Koła Przy-jaciół Biblioteki.

14.02.2013, godz. 13.00, WiMBP (Filia nr 23 dla dorosłych ul. M. Konopnickiej 28)

Zakochani w książkach – zajęcia literackie dla doro-słych.

15.02.2013, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 25 dla dorosłych i dla dzieci ul. Jeżewska 6)

Cała Polska czyta dzieciom – głośne czytanie książki pt. „Kocie historie. Nowe przygody” – zajęcia plastyczne z okazji Światowego Dnia Kota.

18.02.2013, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 30 dla dorosłych i dla dzieci ul. Toruńska 185)

Życie i twórczość Juliana Tuwima – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

19.02.2013, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dzieci i młodzieży ul. Czerkaska 11)

Mikołaj Kopernik i jego nauka – zajęcia edukacyjne.

21.02.2013, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 6 dla dzieci i młodzieży ul. Noakowskiego 4)

Cała Polska czyta dzieciom – czytanie książki pt. „Tygry-sek musi mieć rower” oraz konkurs plastyczny.

21.02.2013, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 7 dla dorosłych i dla dzieci ul. Nakielska 175a)

Nie taki język straszny – zajęcia edukacyjne dla dzieci z okazji Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego.

21.02.2013, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 14 dla dorosłych i dla dzieci ul. Dworcowa 49)

Stół z powyłamywanymi nogami i inne łamańce języko-we – zajęcia edukacyjne dla dzieci z okazji Międzynaro-dowego Dnia Języka Ojczystego.

22.02.2013, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99)

Literackie podróże po Europie – zajęcia edukacyjne dla młodzieży dotyczące literatury niemieckiej.

26.02.2013, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 9 dla dzieci i młodzieży ul. M. Konopnickiej 28)

Książka na każdą porę roku – zajęcia literackie.

28.02.2013, godz. 14.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 59)

Najciekawsze miejsca w Polsce – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

inf. Jolanta Planer

Dom Kultury MODRACZEK 1.02.2013, piątek, godz. 10.00-13.00

Bal karnawałowy dla dzieci

2.02.2013, sobota, godz. 15.30-19.30Popołudnie taneczne w Klubie Seniora

6.02.2013, środa, godz. 15.00Spotkanie w Klubie Seniora

7.02.2013, czwartek, godz. 18.00apacze – Orły Południowego zachodu cz. 2Prowadzenie spotkania: adam Piekarski

9.02.2013, sobota, godz. 15.30-19.30Ostatnia zabawa karnawałowa zorganizowana przez Klub Seniora

11.02.2013, poniedziałek, godz. 17.30Czytamy bajki dzieciom – „Pomelo jest zakochany”

13.02.2013, środa, godz. 15.00Spotkanie w Klubie Seniora

14.02.2013, czwartek, godz. 18.00Kawiarnia Literacka – gość Piotr Szczepański, pro-wadzenie spotkania – W. Barbara Jendrzejewska.

Piotr Szczepański: poeta, pla-styk, animator kultury; III nagro-da na International Kusamakura Haiku Competition w Japonii 2001, członek: Gdańskiej Grupy Autorów Haiku, Związku Literatów Polskich, Europejskiego Stowarzy-szenia Autorów „Koga” z siedzibą w Minden; założyciel Międzynaro-dowej Grupy Twórczej „QuadArt”,

18.02.2013, poniedziałek, godz. 17.30Warsztaty dla rodziców – „Gdy dziecko bije, drapie, gryzie… – co robić?!?”

20.02.2013, środa, godz. 15.00Spotkanie w Klubie Seniora

21.02.2013, czwartek, godz. 18.00Czwartkowy Wieczór z Muzyką – „zimowe rytmy bra-zylijskie” – Piotr dąbrowski – instrumenty klawiszo-we, Marek Marszałek – saksofony.

27.02.2013, środa, godz. 15.00Spotkanie w Klubie Seniora

Page 50: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

48 | | luty 2013

Pałac Młodzieży

DKF Niespodzianka w Pałacu Młodzieżyzaprasza na kinowe seanse w lutym

2.02.2013Konkurs recytatorski dla uczniów szkół podstawowych „Mój czas, moje miej-sce” – II etap przesłuchań.

Już po raz osiemnasty Pałac Młodzieży w Bydgosz-czy zaprasza młodszych i starszych sympatyków poezji z naszego miasta do udziału w konkursie recytatorskim.

Co roku proponujemy inny temat przewodni spo-tkania, zawsze jednak dotykający wątków ważnych dla młodych ludzi, bo związanych z ich codziennością. Słowami poezji uczestnicy spotkania opowiadają nam o swoich przygodach, marzeniach, problemach, o tym, co kochają, co ich dotyka i porusza.

W tym roku chcemy posłuchać refleksji na temat cza-su i miejsc, w których dorastają młodzi. Jak widzą i jak mogą opisać szkołę, dom, rówieśników? Jak odbierają świat, co ich porusza, przytłacza, co inspiruje? Co jest ciekawe, a co naprawdę ważne?

Mamy nadzieję, że wiersze prezentowane w tego-rocznym konkursie, jak również bardzo często – ich doskonałe interpretacje, zapadną na długo w sercach młodych recytatorów i publiczności!

16.02.2013, godz. 12.00, Sala widowiskowa. Wstęp wolny.

Koncert Galowy konkursu recytatorskiego „Mój czas, moje miejsce”.

20.02.2013, godz. 10.00, kontakt i zapisy: Patrycja Cywińska-Gacka, tel. 660 448 499. (Obowiązuje wcześniejsza rezerwacja)

audycja muzyczna. Interaktywna lekcja muzyki dla grup zorganizowanych.

21.02.2013, godz. 11.00Międzynarodowy dzień Języka Ojczystego.

Spotkanie w ramach Forum Edukacji Humanistycznej Paideia. Język jako fundamentalny kod kultury: „Dla-czego mówimy w językach, czyli o powstawaniu języ-ków i ich funkcji” – wykład dr. Rafała Zimnego (UKW).

23.02.2013, godz. 11.00„dziecko i jego świat”– podsumowanie 26. Ogólnopolskiego Konkursu Foto-graficznego.

24.02.2013, godz. 11.00„zygzak” – Zabawowy Klub Filmowy Malucha

27-28.02.2013„Przyroda na wagę złota”– konkurs na małą formę sceniczną – współorganizacja z Urzędem Miasta.

28.02.2013, godz. 10.00Spotkanie w ramach Forum edukacji humanistycznej PaideiaUniwersalizm i niezmienność kodu muzyki: „Od Pitago-rasa do Pendereckiego, popu i…” wykład mgr. Barbary Krzyżanowskiej – Mielcarek (AM).

czwartek, 7 lutego, godz. 19.30Barbara, reż. Christian Petzold, Niemcy 2012, 105 min.

NRD, 1980 rok. Barbara, z zawodu lekarka, chce wy-emigrować do RFN i składa w tej sprawie odpowiednią aplikację. Za karę zostaje przeniesiona z placówki w sto-licy, do szpitala w małym miasteczku.

czwartek, 14 lutego, godz. 19.30Bestie z południowych krain, reż. Benh Zeitlin, USA 2012, 92 min.

Inteligentny i ambitny dramat zrealizowany w kon-wencji fantasy. Film rozgrywa się w krainie zalanej przez powódź o apokaliptycznych rozmiarach. .

czwartek, 21 lutego, godz. 19.30Obława, reż. Marcin Krzyształowicz, Polska 2012, 90 min.

Akcja filmu rozgrywa się podczas II wojny światowej. Głównym bohaterem jest kapral Wydra, żołnierz od-działu partyzanckiego, specjalizujący się w wykonywa-niu wyroków śmierci na Niemcach i polskich zdrajcach.

czwartek, 28 lutego, godz. 19.30atlas chmur (Cloud Atlas), reż. Andy Wachowski, Lana Wachowski, Tom Tykwer, Niemcy/USA 2012, 164 min.

Bohaterami tego zrealizowanego z ogromnym roz-machem filmu są: XIX-wieczny notariusz biorący udział w ekspedycji na Pacyfiku, biseksualny muzyk żyjący w latach 30. XX wieku, dziennikarka mieszkająca w la-tach 70. w Kalifornii, starzejący się wydawca w czasach współczesnych w Londynie, klon w futurystycznej dys-topii i ocalały z apokalipsy człowiek.

Cena karnetu: 24 zł • cena pojedynczego biletu normal-nego: 8 zł • cena karnetu ulgowego: 15 zł • cena biletu ulgowego (młodzież ponadgimnazjalna, studenci): 5 zł

Karnety i bilety do nabycia w portierni Pałacu Mło-dzieży przed seansem.

Kontakt: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, Dominik Wierski, tel. 52 321 00 81 wew. 359.

Page 51: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 49

14 lutego 2013, czwartek, godz. 18.00Otwarcie wystawy malarstwa Sonii zengel

Sonia zengel w 1974 r. uzyskała dyplom na Poli-technice Poznańskiej. W  latach 1980-1984 studiowała malarstwo u prof. Kazimierza Śramkiewicza z  PWSSP w Gdańsku. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, publi-cystyką kulturalną i pracą pedagogiczną. Jest autorką 42 wystaw indywidualnych. Uczestniczyła w kilkudzie-sięciu wystawach zbiorowych w Polsce i zagranicą. Odbyła wiele podróży artystycznych m.in. w 2002 r. podróż artystyczno-duchową Kair, Syria, Jerozolima. Jest członkiem Stowarzyszenia Pastelistów Polskich. W 2002  r. została nagrodzona Medalem Prezydenta Mia-sta za szczególne zasługi dla Bydgoszczy.

Sztuka uczucia(…) Sztuka Soni Zengel (…) jest sztuką uczucia w ca-

łej rozciągłości i bogactwie tego pojęcia – od uczuć łagodnych i nam przyjaznych poprzez dramat aż po metafizyczne, a może nawet mistyczne doznania, które wszak trudno ująć w karby rozumowych rozwiązań.

Galeria Wieży Ciśnień

S o n i a Z e n g e l ‚ P l a ż a w S a n t a M a r i a z c y k l u C U BA N A , 5 4×73 c m , 2 0 0 9

S o n i a Z e n g e l ‚ P r z e d w i e c z o r ny s p a c e r z c y k l u C U BA N A , 5 4×73 c m , 2 0 0 9

Sztuka emocji lubi bogactwo form i kontrasty, z kon-trastem świateł i cieni na miejscu pierwszym, bo światło gra w naszej psychice i  tym samym sztuce i jej języku rolę ogromną i trudną do przecenienia. (…) Sonia Zen-gel chce przemawiać do duszy, i czyni to. Konsekwent-nie i od lat wielu. (…)

Rozpatrywana zaś z tego punktu widzenia sztuka artystki okazuje się być nader jednolita. To zaś, że po-szczególne dzieła oraz też ich cykle, bo Zengel pracuje cyklami, różnią się od siebie formalnymi rozwiązania-mi… Cóż, nasze uczucia są bardziej jeszcze odległe od siebie, a jednak mieszczą się w granicach tej samej osobowości i są dla niej reprezentatywne, a to przecież właśnie myśl i uczucie szukają w sztuce właściwej sobie formy. Nigdy na odwrót. Przynajmniej w dobrej i nade wszystko autentycznej sztuce, a Zengel jest autentycz-ną artystką. (…)

Jerzy Madeyski

Galeria Wieży Ciśnień mieści się na 2 piętrze neogo-tyckiego gmachu Wieży Ciśnień, stanowiącego część pierwszego w Polsce Muzeum Wodociągów.

Bydgoskie Muzeum Wodociągów działa na terenie ujęcia wody Las Gdański przy ulicy Gdańskiej 242 na osiedlu Leśnym i we Wieży Ciśnień przy ul. Filareckiej 1 na Wzgórzu Dąbrowskiego w Bydgoszczy – od ponie-działku do czwartku (11.00-16.00) oraz w sobotę i nie-dzielę (13.00-17.00). Wejście ostatnich zwiedzających godzinę przed zamknięciem.

www.mwik.bydgoszcz.pl

F o t . D a r i u s z B l o c h

Page 52: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

50 | | luty 2013

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2 10.02.2013, godz. 16.00, sala sportowa

Serduszko dobre i ty masz Impreza środowiskowa adresowana do wszystkich

mających potrzebę pomagania innym. W jej ramach pre-zentują się zespoły artystyczne MDK 2, prowadzona jest loteria fantowa i licytacja „różnych różności” pozyskanych przez organizatorów. Wszystkie środki kierowane są na rzecz dziecka, które potrzebuje naszego wsparcia.

16.02.2013, godz. 16.00, sal nr 2Serduszkowy świat

Impreza dla dzieci młodszych i rodziców. Gry, zaba-wy, konkursy i wspólne zastanawianie się: co to znaczy MIEĆ I PATRZYĆ W SERCE.

17.02.2013, godz. 15.00, sala nr 2 i 9 XIII Wieczór z Maskonem – przyszłość w literaturze, filmach i grach cz. II

W programie: Loty do gwiazd, projekt VENUS, uto-pijne wizje świata, koszmar Orwella rzeczywistości…, schron przeciwatomowy dla każdego.

Gościem specjalnym będzie Wiktor ŻwikiewiczInf. Bogna Blachowska

MŁODZI POD LUPĄ

Tańcz, WerOnIKO, tańcz…Trudno mi sobie przypomnieć kiedy to się zaczęło.

Z pewnością, jak wszystkie małe dziewczynki, chciałam być księżniczką, ewentualnie artystką występującą na scenie. Pierwsze marzenie pozostało tylko marzeniem, natomiast scena… obecna jest w moim życiu” – mówi Weronika Sobczak.

Odkąd skończyłam 5 lat tańczę. Mama zapisała mnie na zajęcia taneczne do MDK 2. Najpierw było takie małe tańcowanie, bardziej rytmika niż taniec, potem disco dance i różne style tańca nowoczesnego. Od kilku lat z dużym powodzeniem tańczę w stylu hip-hop. Lubię

ten styl, bo jest w nim dynamika, pewna dzikość, chro-powatość, specyficzna mowa ciała. Jestem solistką w  zespole Veto-2, pracującym pod okiem instruktorki p. Marzeny Skowrońskiej.

Kiedy ćwiczę z dziewczynami przestaje istnieć wszystko. Liczy się tylko praca, trening, taniec. Nie bo-imy się konfrontacji z innymi. Lubimy te emocje przed swoim występem, pełną koncentrację, a  potem… (mało z którego wyjazdu wracają z niczym – dodaje p. Marzena). Najbardziej cieszyłyśmy się z czwartego miej-sca na eliminacjach do Mistrzostw Świata Street Dance Unaited w Blackpool w kategorii duet hip-hop do 17 lat w Zielonej Górze.

Wiem, że nie jestem w tych swoich działaniach sama. Mój tata Henryk jest zawsze przy mnie.

Co jest jeszcze dla mnie ważne?! Ostatnio rozpoczę-łam naukę gry na gitarze. Może to będzie moja druga pasja? Bardzo kocham swojego psa Rufiego, który jest dużym, słodkim mieszańcem. Żaba, bo taki ma arty-styczny pseudonim jest bardzo lubiana nie tylko przez moje koleżanki z zespołu. Mam wielu przyjaciół w szko-le. Wspólnie działamy w wolontariacie, opiekujemy się dziećmi w przedszkolu. Ostatnio zorganizowaliśmy zbiórkę żywności dla potrzebujących.

Nagrody i sukcesy nie zawróciły jej w głowie – mówi p. M. Skowrońska. Weronika pilnie się uczy. Jest uczen-nicą trzeciej klasy Gimnazjum nr 23 w  Bydgoszczy o profilu biologiczno-chemicznym.

Teraz priorytetem jest dla mnie jak najlepsze zdanie egzaminu gimnazjalnego. Jeszcze nie wiem kim chcę zostać. Z pewnością znowu nie uda się mi zostać księż-niczką! Jestem jednak pewna, że chcę w przyszłości ro-bić coś, co będzie przynosiło satysfakcję, z czego będę dumna. Marzę o zawodzie – pasji, takim jak taniec.

Wierzę, że Weronice się uda – mówi p. M. Skowrońska. Dlaczego? Bo właściwie każdą wolną chwilę spędza na projektowaniu przestrzeni, niekoniecznie ruchu.

red. B. Blachowska

Klub „Arka” BSM 4.02.2013, poniedziałek, godz. 17.00

Z cyklu: „Pan TadeUSz” wspólne czytanie epopei na-rodowej z okazji 200-setnej rocznicy ostatniego zajaz-du na Litwie

4.02.2013, poniedziałek, godz. 18.00„OPOWIeM WaM SWOJĄ HISTOrIĘ” wieczór wspo-mnień Henryka Szudy – spotkanie Klubu Seniora

11.02.2013, poniedziałek, godz. 17.00„OSTaTKI z WaLenTynKĄ” zakończenie karnawału – zabawa taneczna w Klubie Seniora

12.02.2013, wtorek, godz. 16.00„aUTOPOrTreTy” – konkurs plastyczny dla dzieci

14.02.2013, czwartek, godz. 17.00Z cyklu „arKa POezJI” wieczór autorski Jolanty Ba-ziak promocja książki pt. „WyCzÓŁKWSKI” Prowadze-nie: Stefan Pastuszewski

18.02.2013, poniedziałek, godz. 17.00Z cyklu: „WarTO ByĆ zdrOWyM” spotkanie z zielarką Haliną Olszowską

PONADTO: – W każdą środę w godz. 11.00-13.00 dyżur Koła Pol-

skiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów – W poniedziałki, środy oraz piątki zajęcia gimna-

styczne dla seniorów (dwie grupy: I godz. 9.00, II godz. 10.00)

– We wtorki oraz czwartki o godz. 16.00 zajęcia pla-styczne dla dzieci

– Zapraszamy na zajęcia informatyczne dla senio-rów (zajęcia indywidualne)

Izba Pamięci im. Marszałka Józefa Piłsudskiegoczynna: w poniedziałki w godz. 10.00-14.00; we wtorki i środy w godz. 14.00-19.00.

Page 53: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 51

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1

1.02.2013, godz. 16.00-17.30Bal karnawałowy dla dzieci

Na bal zaproszone są wszystkie dzieci w wieku szkol-nym uczęszczające na zajęcia do MDK 1, a także ich na-uczyciele. W programie przewidziano liczne konkursy, zabawy, wybór króla i królowej balu oraz nagrody za najciekawsze przebrania. Jak co roku będziemy świet-nie się bawić w rytm popularnej muzyki.

2.02.2013, godz. 10.00 Bal karnawałowy w Klubie Przedszkolaka

Ważnym atrybutem tej imprezy jest wytworzenie pogodnego i radosnego nastroju podczas wspólnych zabaw dzieci i rodziców. Nie zabraknie również ta-necznych rytmów przy ulubionych przebojach oraz udział w ciekawych konkursach i wiele innych nie-spodzianek.

7.02.2013, godz. 17.00Otwarcie wystawy malarstwa Sabiny Kusz „Malarskie i rysunkowe widzenie”

Sabina Kusz studiowała na Wydziale Sztuk Pięk-nych UMK w Toruniu w latach 1986-1991. Dyplom z wyróżnieniem otrzy-mała w pracowni malar-stwa profesora Janusza Kaczmarskiego. Mieszka i pracuje w Bydgoszczy. Na wystawie pokazane zostaną obrazy i rysunki z lat 1991-2012.

14.02.2013, godz. 10.30Walentynki dla Babci i dziadka w Klubie Przedszkolaka

Uroczyste spotkanie przygotowane przez dzieci z  Klubu Przedszkolaka. Maluchy przedstawią program artystyczny i przypomną miłosne piosenki z daw-nych lat. Po części artystycznej dzieci zaproszą Babcie i  Dziadków do udziału w konkursach, a następnie na poczęstunek.

19.02.2013 – 2.03.2013dzIeCI W SIeCI – IX edycja konkursu tworzenia witryn internetowych.

Celem konkursu jest popularyzacja korzystania z in-ternetu wśród dzieci w wieku 9-15 lat przez aktywny udział w tworzeniu własnej witryny internetowej oraz ukazanie możliwości techniki komputerowej. Konkurs odbywa się w trzech etapach: – I etap to kurs przygotowawczy prowadzony przez

autorów przeglądu; – II etap to część warsztatowa – uczestnicy będą

samodzielnie tworzyć witrynę internetową w pra-cowni komputerowej MDK nr 1;

– III etap FINAŁ – 2.03.2013 – ocena przygotowanych stron przez jury, wybranie najciekawszych prac i uroczyste wręczenie nagród.

20.02.2013, godz. 16.30Posłuchaj jak gramy i śpiewamy

Koncert pracowni muzycznej MDK 1. Koncert, pod-czas którego swe umiejętności wokalno-instrumental-ne prezentują wychowankowie uczęszczający na zaję-cia do Pracowni Muzycznej MDK 1.

inf. Grażyna Goralewska

Page 54: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

52 | | luty 2013

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5 9.02.2013, godz. 12.00,

Eliminacje do konkursu „Historia Bydgoskiego Żużla”

Konkurs przeznaczony dla uczniów szkół gimnazjal-nych i ponadgimnazjalnych. Na zgłoszenia czekamy do 4 lutego. Zwycięzcy otrzymają atrakcyjne nagrody, mię-dzy innymi karnety na sezon żużlowy 2013.

9.02.2013, godz. 14.00, Artholl Galeria. Wystawa będzie czynna do 16 marca br.

„Wokół martwej natury” – wystawa prac plastycznych

W historii sztuki plastycznej motyw martwej natury au-tonomicznie pojawił się dość późno, bo w renesansie. Jed-nym z pierwszych malarzy, któ-ry w  nawiązaniu do mistrzów greckich potrafił usamodzielnić „martwą” był włoski malarz zwa-ny „Caravagio”. Jego bardzo wy-raziste kompozycje z owocami stały się natchnieniem zarówno dla malarzy niderlandzkich, fla-mandzkich, którzy obserwację oraz mimetyczną sprawność w realistycznym przedstawianiu przedmiotów doprowadzili do niezrównanej biegłości. Kompo-

zycje kwiatowe, układy przedmiotów drogocennych, ale i tych codziennych jak puszka z przecierem pomido-rowym inspirowały odtąd niezliczone rzesze artystów zarówno impresjonistów jak też surrealistów od ekspre-sjonizmu, poprzez popart aż po street art. Od kilkudzie-sięciu lat motyw „martwej natury” jest także żelaznym punktem egzaminu wstępnego do szkół plastycznych wszystkich poziomów. Dlatego też nauczyciele prowa-dzący w MDK-u nr 5 kurs warsztatowy przygotowując kandydatów do podjęcia dalszej nauki plastycznej czę-sto z niego korzystają. Zaprezentowane na wystawie prace uczniów są plonem studiów „z natury” wykona-nych w różnorodnych technikach i konwencjach. Stano-wią główną część tzw. „teczki wstępnej” umożliwiającej uczniom przystąpienie do egzaminów.

16.02.2013, godz. 12.00„Historia Bydgoskiego Żużla” – finał

12-14.02.2013„dla elizy” – spotkanie walentynkowe – koncert dla dzieci i młodzieży w ramach projektu Muzyczna Scena

Podczas koncertu zabrzmią utwory kompozytorów muzyki klasycznej pisane pod wpływem miłości, de-dykowane swoim muzom. Usłyszymy między innymi słynne „Dla Elizy” L. van Beethovena, a także arie i du-ety miłosne.

inf. Justyna Siemianowska

D.K. Orion BSM 6.02.2013, środa, godz. 17.00

„Obrzędy na koniec karnawału” – tradycje ostatków, na spotkanie zaprasza Klub Miłośników Sztuki.

7.02.2013, czwartek, godz. 18.00„Przepowiednie i ich autorzy, Polska w przepowied-ni” – na spotkanie zaprasza Grupa Aktywnego Wypo-czynku.

8.02.2013, piątek, godz. 16.00„aUTOPOrTreTy” – konkurs plastyczny dla dzieci.

11.02.2013, poniedziałek, godz. 17.00zakończenie karnawału – zabawa taneczna w Kole Miłośników Sztuki.

14.02.2013, czwartek, godz. 18.00„Kuchnia seniora: zasada pięciu posiłków” – na spo-tkanie zaprasza Grupa Aktywnego Wypoczynku.

20.02.2013, środa, godz. 17.00„PeŁna SzaFa” – przynieś, zamień, oddaj (wymiana ciuchów), na spotkanie zaprasza Klub Miłośników Sztuki.

20.02.2013, środa, godz. 17.00„Promieniowanie szkodliwe dla zdrowia” – na spo-tkanie zaprasza Klub Radiestetów.

21.02.2013, czwartek, godz. 18.00„erich von däniken i jego twórczość” – na spotkanie zaprasza Grupa Aktywnego Wypoczynku.

27.02.2013, środa, godz. 17.00Z cyklu „GaLerIa O” – wystawa fotografii pt „PORTRE-TY KOBIET” autorstwa Janusza Michalskiego.

Ponadto zapraszamy do brania udziału w zajęciach na-szych stałych sekcji, m.in.: – Koło plastyczne dla dzieci – poniedziałki i piątki

godz. 16.00 – Koło plastyczne dla dorosłych – wtorki i czwartki

godz. 15.00 – Gimnastyka TAI-CHI – poniedziałki i czwartki

godz. 17.00

Pełny plany pracy Domu Kultury „Orion” BSM, z wy-szczególnieniem wszystkich kół i sekcji zainteresowań, dostępny jest na stronie internetowej Bydgoskiej Spół-dzielni Mieszkaniowej: http://www.bsm.bydgoszcz.pl/ w dziale Informacje.

Page 55: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 53

Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu

Wojewódzki Ośrodek animacji Kultury w Toruniuul. Szpitalna 8, 87-100 Toruń, tel./fax: 56 6522027, 56 6522028, 56 6522755, 56 6570290, 56 6570291www.woak.torun.pl; e-mail: [email protected]

Twórcze spotkania regionuJuż po raz dwudziesty drugi Wojewódzki Ośrodek

Animacji Kultury w Toruniu organizuje Konfrontacje amatorskiej Twórczości artystycznej regionu Ka-Tar. W tym roku odbędzie się pięć przeglądów w dzie-dzinach: Muzyka, Fotografia, Taniec, Film i Teatr. Konfron-tacje są twórczym spotkaniem – mówi regulamin.

Udział we wszystkich przeglądach – zarówno dla wi-dzów, jak i dla artystów – jest bezpłatny.

Muzyka w nowej formuleRozpoczął się już przegląd w dziedzinie Muzyki. Do

20 lutego zgłoszenia mogą nadsyłać zespoły zaintere-sowane udziałem w Konfrontacjach. W tym roku mu-zyczny KATAR odbywa się w zmienionej formule, gdyż oprócz zespołów rockowych – również blues- i pop--rockowych – do udziału zaproszeni są też twórcy z krę-gów muzyki elektronicznej, hip-hopu, nowych brzmień i wielu innych gatunków

Organizator wyłoni uczestników koncertu finałowe-go, który odbędzie się 23 marca – tradycyjnie – w klu-bie Od Nowa.

Życie, teatr, fotografia…Po raz kolejny swój talent i umiejętność syntetycz-

nego widzenia świata mogą zaprezentować fotografi-cy. Tym razem Konfrontacje odbywają się pod hasłem W życiu jak w teatrze, przy czym temat ów można in-terpretować na różne sposoby.

Prace można nadsyłać do 1 maja w postaci plików cyfrowych o wielkości nie mniejszej niż 6 Mpix lub tra-dycyjnych odbitek w formacie zbliżonym do 18 x 24 cm. Każdy uczestnik nadesłać może maksymalnie dziesięć fotogramów. Konkurs odbywa się w dwóch kategoriach wiekowych: poniżej 18 lat i osób dorosłych.

Ogłoszenie wyników Konfrontacji odbędzie się 7 czerwca w Galerii Spotkań WOAK podczas otwarcia wystawy.

różne techniki tańcaW czerwcu odbędzie się natomiast przegląd w dzie-

dzinie Tańca. W konkursie mogą wziąć udział indywi-dualni twórcy i amatorskie zespoły taneczne, które przygotują – przy użyciu różnych technik – opowieść taneczną: miniaturę, inscenizację, widowisko, spektakl teatru tańca. Zespoły i twórcy indywidualni zaintere-sowani udziałem w Konfrontacjach tanecznych po-winni do 10 maja przesłać nagranie całej prezentacji z nieruchomej kamery w planie ogólnym całej sceny – bez najazdów. Na podstawie nagrań ustalony zosta-nie program przeglądu finałowego, który odbędzie się 14 czerwca w OdNowie.

Filmowo w październikuPo raz trzeci w ramach KATAR-u odbędzie się prze-

gląd Film. Filmowcy zainteresowani udziałem w kon-kursie mogą nadsyłać swoje prace do 6 września. Filmy zgłoszone do konkursu powinny odpowiadać jednej

z  trzech kategorii: wideoklip, film fabularny, film do-kumentalny lub reportaż. Filmy nie powinny być dłuż-sze niż 25 minut. Finałowy przegląd Film odbędzie się 4 października w profesjonalnym kinie studyjnym.

Teatralny akord na zakończenieTegoroczne Konfrontacje Amatorskiej Twórczości

Artystycznej Regionu zakończy przegląd Teatr, który odbędzie się na początku grudnia. W trakcie przeglądu pokazane zostaną najciekawsze spektakle teatru ama-torskiego, których premiera miała miejsce w roku 2013 lub pod koniec ubiegłego roku.

Teatry zainteresowane udziałem w Konfrontacjach powinny do 20 października przesłać nagranie całe-go spektaklu (lub próby) z kamery ustawionej nieru-chomo, obejmującej plan całej sceny, bez najazdów. Najciekawsze spektakle zostaną zaproszone do udziału w  przeglądzie finałowym. Odbędzie się on 7 grudnia w toruńskiej Od Nowie.

Szczegółowe regulaminy poszczególnych przeglą-dów dostępne są na stronie internetowej www.woak.torun.pl, znaleźć tam można również wzór karty zgło-szenia oraz na bieżąco uaktualniane informacje doty-czące Konfrontacji.

Organizatorem XXII Konfrontacji Amatorskiej Twór-czości Artystycznej Regionu jest Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu, współorganizatorem nato-miast Akademickie Centrum Kultury i Sztuki Od Nowa. Partnerami są Kino-Galeria Tumult oraz Agencja GRA.

najbliższe warsztaty i szkolenia:23-24 lutego 2013 r. – Śpiewnik polski. Śpiewamy

polskie piosenki. Zajęcia prowadzi Erwin Regosz, koszt akredytacji 80 PLN, termin zgłoszeń: 8 lutego.

1-3 marca 2013 r. – Coaching project z Contact im-provisation z elementami Body Mind Centering®. Zajęcia prowadzi Iwona Olszowska, koszt akredytacji 150 PLN, termin zgłoszeń: 15 lutego.

7-10 marca 2013 r. – Ogólnopolskie Warsztaty Pio-senkarskie dwa głosy – śpiew tradycyjny i estrado-wy. Zajęcia prowadzą: Artur Grudziński, Ewa Kossak, Marzena Motyl i Erwin Regosz, koszt akredytacji 450 PLN (w tym zakwaterowanie i wyżywienie), termin zgło-szeń: 22 lutego.

15-17 marca 2013 r. – Teatr – Muzyka – ruch. Zajęcia prowadzą: Agnieszka Piasecka, Erwin Regosz, Krystian Wieczyński i Marta Zawadzka, koszt akredytacji 80 PLN, termin zgłoszeń: 1 marca.

inf. Kamil Hoffmann

Page 56: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

54 | | luty 2013

Towarzystwo Polsko-Austriackie w Bydgoszczy

Informacja i rezerwacja zaproszeń: Towarzystwo Polsko-Austriackie w Bydgoszczy, tel. 609 678 277; Restauracja „Maestra” w Operze Nova w Bydgoszczy, tel. 523 251 651; www.tpa-byd.pl

8 lutego – 3 marca 2013Małgorzata dawidek-Gryglicka„Body Stories”

„Body Stories to zbiór wizualno-tekstowych opo-wieści, które poruszają problematykę ciała – jego sen-sualności, emocjonalności, ograniczeń i języka.

Zbiór przyjął formę rysunkowych i malarskich insta-lacji, których dominującym kolorem jest czerwień. To jej temperatura stała się moim przewodnikiem w kre-śleniu wypowiedzi ciała niemieszczącego się w języku.” [tekst: M. Dawidek Gryglicka, wrzesień 2012]

Małgorzata dawidek Gryglicka w swojej praktyce artystycznej porusza się pomiędzy literaturą a sztukami wizualnymi – jest autorką tekstów wizualnych, hiper-tekstów, instalacji tekstowo-malarskich w galeriach i  przestrzeniach publicznych. Artystkę interesuje języ-kowy aspekt komunikacji – związki pomiędzy słowem, jego obrazami i desygnatami. www.dawidek.art.pl

8 lutego – 17 marca 2013Justyna KoekeUkład mięśniowyKurator: Przemysław Chodań

Wystawa „Układ mięśniowy” jest wyborem prac Ju-styny Koeke, w których artystka ożywia i dynamizuje kulturowe klisze dotyczące męskości.

Justyna Koeke (1976) artystka wizualna, kuratorka, działaczka społeczna. Studiowała w Krakowie, Norym-berdze, Warszawie i Stuttgarcie. Autorka licznych wy-staw indywidualnych.

8 lutego – 3 marca 2013Wiktor Polak LunaparkLaboratorium Sztuki 2013. Nie(po)rozumienie.Kuratorka: Maria Niemyjska

Wystawa łódzkiego artysty otwiera cykl wystaw za-tytułowany Nie(po)rozumienie w kameralnej przestrze-ni laboratorium sztuki.

19.02.2013, wtorek, godz. 17.00ewa domańskaHumanistyka afirmatywna / wykład

Wystąpienie będzie miało na celu przybliżenie idei humanistyki afirmatywnej, pozytywnej i wspierającej jako sposobu na przekroczenie negatywności wywo-łanej humanistyką lat 80-tych i 90-tych, która opierała się na kategoriach traumy, ofiary, wykluczenia, pustki, końców i katastrofy.

Galeria Sztuki Wozownia

Galeria Sztuki WOzOWnIa, www.wozownia.pl 87-100 Toruń ul. rabiańska 20, tel. 566 226 339

Małgorzata Dawidek- Gr yglicka, Body Stories, fragmenty 3, 4 i 5

Page 57: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 55

1PT

18.00 „Broken”20.15 „Biec w stronę TY”

3NI

18.00 „Broken”20.15 „Biec w stronę TY”

4PN

18.00 „Broken”20.15 „Biec w stronę TY” i „To tylko wiatr”

5WT

18.00 „Broken”20.15 „Biec w stronę TY” i „To tylko wiatr”

6ŚR

18.00 „Broken”20.15 „Biec w stronę TY” i „To tylko wiatr”

7CZ

18.00 „Broken”20.15 „Biec w stronę TY” i „To tylko wiatr”

8PT

18.00 „Manipulacja”20.15 „Cezar musi umrzeć”

9SO

20.30 „Cezar musi umrzeć”

10NI

18.00 „Manipulacja”20.15 „Cezar musi umrzeć”

11PN

18.00 „Manipulacja”20.15 „Cezar musi umrzeć”

12WT

18.00 „Manipulacja”20.15 „Cezar musi umrzeć”

13ŚR

20.15 „Cezar musi umrzeć”

Walentynki w Kinie Orzeł, bilety 11 zł i 14 zł, walentynkowa oferta dla par – bilet dla 2 osób 20 zł

14CZ

18.00 „Przeminęło z wiatrem”20.15 „Zakochana bez pamięci”

15PT

18.00 „Casablanca”20.15 „Dziewczyny o wielkich sercach”

– premiera17NI

18.00 „Niebo w gębie”20.15 „Jiro śni o sushi”

18PN

18.00 „Pragnienie miłości”20.15 „Klip”

19WT

18.00 „Pragnienie miłości”20.15 „Klip”

20ŚR

18.00 „Pragnienie miłości”20.15 „Klip”

21CZ

18.00 „Pragnienie miłości”20.15 „Klip”

23PT

18.00 „Cztery słońca”20.15 „Kanadyjskie sukienki”

24NI

18.00 „Cztery słońca”20.15 „Kanadyjskie sukienki”

25PN

18.00 „Cztery słońca”20.15 „Kanadyjskie sukienki”

26WT

18.00 „Cztery słońca”20.15 „Kanadyjskie sukienki”

27ŚR

18.00 „Cztery słońca”20.15 „Kanadyjskie sukienki”

28CZ

18.00 „Cztery słońca”20.15 „Kanadyjskie sukienki”

„Broken” reż. Rufus Norris, wyst.: Tim RothJedenastoletnia, chorująca na cukrzycę, Skunk mieszka wraz

z ojcem Archiem, starszym bratem oraz opiekunką Kasią w typo-wej brytyjskiej dzielnicy. Dziewczynka nie ma zbyt wielu przyja-ciół. Jednym z nich jest Rick – dziwny młody człowiek, mieszkają-cy nieopodal razem z rodzicami.

„Biec w stronę Ty”, 30 min + „To tylko wiatr”Film opowiada o prawdziwych wydarzeniach, jakie miały miej-

sce na przełomie 2008 i 2009 roku na Węgrzech. Romską wio-skę zaatakowali wtedy nieznani sprawcy i przeprowadzili na jej mieszkańcach egzekucję.

„Manipulacja” reż. Pascal Verdosci, wyst.: Klaus Maria BrandauerZurych, lata 50. Zbliżający się do emerytury agent specjalny

zostaje uwikłany w spisek związany z wpływowym doradcą do spraw wizerunku, który podejrzewany jest o szpiegostwo.

„Cezar musi umrzeć” reż. Paolo Taviani, Vittorio TavianiDzieło Tavianich stanowi niezwykła paralelę pomiędzy Szek-

spirowskim dramatem a współczesnością. W osadzonej w wło-skim więzieniu o zaostrzonym rygorze inscenizacji „Juliusza Ce-zara” udział biorą złodzieje, mordercy i członkowie mafii.

„Pragnienie miłość”Nastoletnia Alejandra przeprowadza się z ojcem do Mexico

City, gdzie obydwoje rozpoczynają nowe życie. Tragedia dziew-czyny zaczyna się, gdy do sieci trafia intymne nagranie z jej no-wym chłopakiem.

„Klip” reż. Maja MilošBohaterowie filmu destrukcyjnymi zachowaniami wyrażają

sprzeciw wobec bolesnej rzeczywistości. W tle ich poczynań po-jawiają się społeczne problemy Serbii.

„Cztery słońca” reż. Bohdan SlámaJára to ojciec rodziny, który mając czterdzieści lat, wciąż jest

niedojrzały. Problemy, do których się przyczyni, pomoże mu roz-wiązać lokalny guru, Karel.

„Kanadyjskie sukienki” reż. Maciej MichalskiNa urodzinach Zofii przenosimy się w świat polskiej wsi z lat 80-

tych. Urodziny te są wielką ucztą smaków, kolorów, ludzi tamtego czasu, ale przede wszystkim oczekiwaniem na przyjazd Amelii i Tadeusza – córki i męża mieszkających od 10 lat w Kanadzie. Nie-spodziewanie Amelia przyjeżdża sama.

PrOSTO W SerCe czyli Walentynki w kinie OrzełPrzegląd filmów o tematyce miłosnej. Klasyczne romanse

w  postaci „Casablanki” i „Przeminęło z wiatrem” oraz nowości „Zakochana bez pamięci” z Juliette Binoche oraz przedpremie-rowy pokaz włoskiego filmu „Dziewczyny o wielkich sercach”. Romantyczna randka w kinie to rzecz której doświadczył niemal każdy lub za chwile to zrobi.

Będą klasyczne działa gatunku oraz nowości. Wszystkie filmy są na bardzo wysokim poziomie artystycznym.

Specjalna oferta dla zakochanych (Bilet na jeden seans dla pary będzie kosztował tylko 20 zł).

Kino OrzełCENY

BILETÓW: 11 i 14 zł

W LUTYM:

Page 58: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

56 | | luty 2013

Miejskie Centrum Kultury

Partner kultury

3.02.2013, niedziela, godz. 10.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, koszt 40 zł. Zapisy: [email protected]

Warsztat teatralno-cyrkowy Teatru Małych Form pt. „zabawa w cyrk”

Program warsztatu: pantomima, klaunada, żongler-ka, gry i zabawy integracyjne, elementy iluzji, modelo-wanie balonów.

Warsztat przeznaczony jest dla osób zainteresowa-nych pedagogiką cyrku dziecięcego, nauczycieli, pe-dagogów oraz instruktorów teatralnych. Czas trwanie warsztatu – 5 godzin. Uczestnicy zajęć otrzymują za-świadczenie.

9.02.2013, sobota, godz. 15.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, koszt 20 zł, zapisy: [email protected]

Warsztat impro z Teatrem Improwizowanym KLanCyK

Zapraszamy na warsztaty improwizacji teatralnej prowadzone przez Michała Sufina z Teatru Improwizo-wanego KLANCYK!

Warsztaty poprowadzi Mieczysław Giedrojć współ-pracujący z wieloma teatrami, występujący w przed-stawieniach wg A. Czechowa, F. Dostojewskiego, M.  Gogola, F. Kafki, J. Webstera, S. I. Witkiewicza oraz prezentacjach autorskich. Pracował w Anglii, Danii, Francji, Niemczech, Rosji, Słowacji, Szwajcarii i na Ukra-inie pokazując własne spektakle, prowadząc warsztaty teatralne i realizując ruch sceniczny do przedstawień polskich autorów. W ostatnich latach współtworzy i wykonuje artystyczne programy profilaktyczne, z któ-rych jeden został wykorzystany w projekcie Światowej Organizacji Zdrowia. Jako wykonawca monodramów, mim i clown często występuje na międzynarodowych festiwalach teatralnych. Od wielu lat prowadzi zajęcia dla nauczycieli i pedagogów w ramach kursu pt. „Pe-dagogika cyrku dziecięcego”, organizowanego przez Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu. Stu-diował na Akademii Teatralnej w Warszawie na Wydzia-le Wiedzy o Teatrze. W 1995 roku założył Teatr Małych Form, który prowadzi do dzisiaj.

4.02.2013, poniedziałek, godz. 10.00, sala kinowo--widowiskowa MCK, bilety 16 zł. Kontakt w spra-wie rezerwacji biletów: 609047117; 695599271; 523 255 545; [email protected]; [email protected]; www.teatrburatino.pl

Bydgoski Teatr Lalek Buratino: spektakl „Brzydkie Kaczątko”

IMPRO to forma teatralna, która pojawiła się w an-gielskim i amerykańskim teatrze w latach sześćdzie-siątych XX wieku. Obecnie jest popularna na całym świecie. Buduje przedstawienie teatralne na oczach widza, wykorzystując miedzy innymi różne formy im-prowizacji, techniki i struktury narracyjne oraz formy pantomimiczne. Taka forma improwizacji jest używana w wielu szkołach teatralnych, ponieważ zwiększa kre-atywność i możliwości twórcze studentów, integruje grupę, ucząc współpracy i reagowania na druga osobę na scenie. Pozwala lepiej zrozumieć naturę widowiska teatralnego, którego aktor jest pełnoprawnym uczest-nikiem i  współautorem. Zwiększa świadomość ciała. Uczy struktur dramatycznych i pozwala na wykorzysta-nie ich w trakcie przedstawienia. Z tego względu jest interesująca zarówno dla aktora jak i przyszłego drama-topisarza. Z takiej szkoły teatralnej wywodzi się wielu znanych aktorów, m. in. Robin Williams i Alan Alda. Ist-nieją różne nurty teatru improwizowanego, m.in. krót-kie i długie formy komediowe, musicale i improwizacja eksperymentalna.

Page 59: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 57

9.02.2013, sobota, godz. 18.00, sala kinowo-wido-wiskowa MCK, bilety 10 zł

Teatr Improwizowany KLanCyK, spektakl impro

Komedia improwizowana polega na wymyślaniu i odgrywaniu scen na bieżąco, bez scenariusza. Inspira-cją są podpowiedzi publiczności (np. miejsce akcji, mo-tyw przewodni, tytuł sceny itp.). Poza tym uczestnikom mogą być narzucane różnego rodzaju ograniczenia (np. dialog wolno prowadzić tylko przy użyciu pytań; jedna osoba poza sceną podkłada głos osobie na scenie itp.). Tym razem na scenie MCK pojawi się warszawska grupa Klancyk.

Klancyk jest jedną z pionierskich grup impro w Pol-sce. Improwizacją teatralną zajmuje się od 2004 roku. Nie jest kabaretem. Nie robi polskiego Who’s Line Is It Anyway. Nie jest grupą stand-upperów. Klancyk tworzy autorskie spektakle komediowe. Występuje w klubo-wo-teatralnych przestrzeniach Warszawy. Ich spektakle na stałe goszczą w repertuarze Klubokawiarni Chłod-na 25 i Klubu Powiększenie w Warszawie. Zdobyli wy-różnienie na Festiwalu FAMA (2011 r.), występowali na przeglądach i festiwalach w całym kraju.

11.02.2013, poniedziałek, godz. 10.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 16 zł. Kontakt w sprawie rezerwacji biletów: 609 047 117; 695 599 271; 523 255 545; [email protected]; [email protected]; www.teatrburatino.pl

Bydgoski Teatr Lalek Buratino spektakl: „Brzydkie Kaczątko”

13.02.2013, środa, godz. 10.00, sala kinowo-wi-dowiskowa MCK, bilety 16 zł. Kontakt w sprawie rezerwacji biletów: 609 047 117; 695 599 271; 523 255 545; [email protected]; [email protected]; www.teatrburatino.pl

Bydgoski Teatr Lalek Buratino: spektakl „Śpiąca Królewna”

13.02.2013, środa, godz. 17.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny. Zapisy: [email protected]

Przedpokój teatralny – warsztaty z Teatrem niebopiekło

Bydgoski teatr niebopiekło zaprasza na warsz-taty poświęcone budowaniu podstawy aktorstwa – świadomości ciała. W programie podstawowy trening fizyczny aktora, poszukiwanie alternatyw-nego języka ciała, trening niebanalnych sposobów ekspresji, autoobserwacja bez lustra, a także praca nad kontaktem niewerbalnym między partnerami i koncentracją jako podstawami pracy zespołu na próbach i na scenie. Należy przynieść dres, ćwiczy-my boso.

14.02.2013, czwartek, godz. 17.00, Kawiarnia Szpulka MCK, bilety 10 zł

Koło Gospodyń Miejskich: Warsztat rękodzielniczy – ramka na zdjęcie

W walentynki zapraszamy panie do tworzenia i zdo-bienia ramek okolicznościowych. Kto ma chęć, będzie mógł sobie wmontować w nią zdjęcie ukochanego, a kto woli, zdjęcie z wakacji. Prowadzenie: Anna Toma-sik. Liczba miejsc ograniczona. Zapisy pod adresem: [email protected]

16.02.2013, sobota, godz. 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny, [email protected]

Występ zespołu Pieśni i Tańca PłomienieUczta dla miłośników polskiej muzyki ludowej, śpie-

wu i energetycznego tańca.Bydgoszczanie znają „Płomienie” z koncertów, któ-

rych Zespół daje na terenie miasta i województwa kilkadziesiąt rocznie. W ostatnich latach prezentuje bogactwo kultury ludowej w formie barwnych wido-wisk słowno-muzycznych prezentowanych szerokiej publiczności. Często reprezentuje Polskę na międzyna-rodowych festiwalach. W przeciągu 30 lat działalności Zespół oklaskiwany był między innymi w Bułgarii, Tur-cji, na Węgrzech, w Holandii, Hiszpanii, Szwecji, Belgii, Danii, Turcji, Grecji, Rosji, Finlandii, Norwegii i w Niem-czech.

16.02.2013, sobota, godz. 14.00 Spacerownik bydgoski: z wizytą u Pauliny Wiśniewskiej założycielki pracowni „Brunoszka”, ul. Sienkiewicza

„Brunoszka to pracownia, w której powstaje przede wszystkim niepowtarzalna ręcznie robiona biżuteria – mówi Paulina. – To marka, która powstała z miłości do tworzenia. Brunoszka szyje i kocha nietuzinkowe rze-czy. Unikatowe przedmioty dla wyjątkowych… małych i dużych ludzi.”

16.02.2013, sobota, godz. 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

Instytut Muzyki Miejskiej – koncert Maryna C./Wiersze Cwietajewej

Gramy i śpiewamy poezję, ale we współczesnym, ostrym brzmieniu. Dlatego nazywamy to, co robimy Al-ternatywą Poetycką.

Interpretujemy teksty rosyjskiej poetki Mariny Cwietajewej, tworzącej w pierwszej połowie XX w ry-zykantki, która miała odwagę bezkompromisowo żyć, kochać i tworzyć. Mówiła o uczuciach w boleśnie pro-sty sposób. Jej poezja musiała doczekać się ery gitary elektrycznej i handsonica aby objawić swoją rockową siłę i potencjał. Teksty Mariny zainspirowały nas do blu-esowych, rockowych i onirycznych brzmień. „Poniosły” nas w stronę koncertu rockowego, a nie melancholijne-go, poetyckiego recitalu, bo Marinie Cwietajewej bliżej

Page 60: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

58 | | luty 2013

wbrew pozorom do Marianne Faithfull czy Pati Smith niż do Anny Achmatowej. W naszej muzyce pojawiają się też wiejskie brzmienia głosowe- to inspiracja samej Cwietajewej i zainteresowania Pauli Kinaszewskiej – ak-torki i wokalistki, która od lat śpiewa pieśni swojej bab-ci. W spektaklu zabrzmi też ojczysta mowa Cwietajewej.

„Jedni są z głazu, drudzy są z glinyA ja błyskam i srebrzę się całaMoja rzecz – zdrada, imię – Maryna,Ja – morska piana niestała.”Główna pomysłodawczyni projektu to wokalist-

ka i aktorka – Paula Kinaszewska, związana z teatrami warszawskimi: Teatrem Narodowym, Teatrem Studio, Laboratorium Dramatu, nagrodzona za debiut przez krytyków teatralnych nagrodą im. Andrzeja Nardellego w 2000 r., występująca też w filmach i TV.

Muzykę skomponowali dwaj młodzi współcześni kompozytorzy – bracia Bartłomiej i Hipolit Woźniako-wie, którzy także towarzyszą artystce podczas koncertu. Na gitarze akustycznej i handsonicu – Hipolit Woźniak- kompozytor piosenek i muzyki do spektakli teatralnych; a na gitarze elektrycznej, akustycznej i  syntezatorze – Bartłomiej Woźniak, także kompozytor piosenek i muzy-ki filmowej i teatralnej. Zespół zakończył właśnie pracę nad płytą, na której znajdzie się 12 utworów.

Na płycie usłyszymy obok wymienionych muzyków także Fabiana Włodarka – akordeonistę i pianistę oraz Roberta Siwaka grającego na instrumentach perkusyj-nych. Płyta wyjdzie na początku grudnia.

„Twoje imię – ptaszyna w rękach,Twoje imię – zimno sopelka,Jedno jedyne ust poruszenie,Twoje imię – sylaba, drgnienie,Schwytana w locie piłeczka,W ustach srebrny dźwięk dzwoneczka.”

17.02.2013, niedziela, godz. 8.30Kultura na świeżym:

Unisław Pomorski – Ostromecko. Zbiórka o godz. 8.30 na PKP.

O godz. 8.57 ruszamy pociągiem do Unisławia Po-morskiego. (9 zł)

Stamtąd pieszo idziemy w kierunku Ostromecka. Przejdziemy przez stok narciarski pod Unisławiem, wej-dziemy na żółty szlak – Rezerwat leśny „Linie”, który prowadzi przez: Dąbrowę Chełmińską, Janowo, Repto-wo, Rafę, Ostromecko. W Rafie zejdziemy do pradoliny Wisły. Po drodze jest jeszcze rezerwat Las Mariański.

Jest on elementem parku krajobrazowego Chełmiń-skiego i Nadwiślańskiego. Występują w nim mieszane lasy porastające wschodni brzeg pradoliny Wisły. Bar-dzo Stare. Rezerwat przyrody Reptowo, to ostoja czapli siwej. W koronach starych sosen mają swoje gniazda.

W rezerwacie Linie występuje Brzoza karłowata, bo są tam torfowiska. Ta brzoza nie rośnie nigdzie indziej w Polsce. To relikt na naszych ziemiach!

Powrót z Ostromecka do wyboru:PKP – 17.52 – Bydgoszcz główna 18.22 (5,80 zł) PKS – (15.00-15.30-16.00-17.50) – 4,70 zł

17.02.2013, niedziela, godz. 18.00, foyer i Kawiar-nia Szpulka

Wystawa plakatów „Czterdzieści plakatów z czterdziestolecia”

17.02.2013, niedziela, godz. 14.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

Instytut Muzyki Miejskiej, eTnOMaX-Blekot, warsztaty

17.02.2013, niedziela, godz. 16.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

Instytut Muzyki Miejskiej, eTnOMaX-Blekot, koncert

Skład:Piotr Chociej – kontrabasKrzysztof Ostasz – Instrumenty perkusyjneAndrzej Kozłowski – piła muzyczna, fletnia tłokowa,quena, okaryna ręczna, instrumenty dęte z rur pcv,

Page 61: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 59

Partnerzy kultury

szałamaje kokosowo-bambusowe, muzyczne wiaderko itd. itp. Konstruktor instrumentów i poszukiwacz dźwięków.

Jak zawrzeć w kilku słowach istotę naszego grania?Przyjmujemy że muzyka jest formą nieskrępowanej

wypowiedzi, a instrumenty narzędziami, które mają wiele nieodkrytych możliwości brzmieniowych. Dźwię-ki nieprzetwarzane elektronicznie, grane na instrumen-tach etnicznych i etnopochodnych.

Inspiracje czerpiemy z muzyki świata. Tak jak instru-mentarium. Łamiemy konwencje i kanony a jednocze-śnie pokazujemy siłę i magię brzmień.

17.02.2013, godz. 18.15, Kawiarnia Szpulka MCK, wstęp wolny

IMPrO – bogate źródło witamin – pokaz improwizacji teatralnej Grupy wymyWammy

Aby żyć zdrowo i utrzymywać swój organizm w od-powiedniej formie należy swą dietę urozmaicać, mię-dzy innymi codziennie spożywając warzywa i owoce. My polecamy również regularne zażywanie impro, bę-dące gwarancją dobrego humoru, stanowiące źródło energii, optymizmu i chichotu.

wymyWammy to jedyna grupa improwizacyjna w  Bydgoszczy. Jej skład opanowały dziewczyny, które z babskiej energii chcą uczynić największy atut. Podczas gier improwizacyjnych aktorzy tworzą widowisko te-atralne spontanicznie, reagując na nieprzewidywalne su-gestie widzów. Przyjdźcie i wyreżyserujcie nasz występ!

20.02.2013, środa, godz. 10.00 i 12.00, sala kino-wo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł, rezerwacje: [email protected], [email protected]

Teatr Małych Form i Fiz-harmonia Toruń – Przestrzeń, czas i ruch – teatralny esej o fizyce, fizyczny esej o teatrze

Historia teatru i historia fizyki jest zmaganiem się z przestrzenią, czasem i ruchem. Dla aktora są one klu-czowe, ponieważ jego działanie polega na świadomej organizacji przestrzeni tak, by za pomocą ruchu i czasu wykreować świat czytelny dla widza.

Dla fizyka kategorie te są równie istotne. Jak przekaz aktorski odnosi się do widza, tak nawet najbardziej wy-rafinowane teorie fizyczne zawsze ostatecznie odnoszą się do obserwatora. W przeciwnym razie nie byłyby sprawdzalne, a fizyka nie byłaby nauką.

„Esej” ma formę widowiska z udziałem aktora-mima, muzyka oraz dwóch fizyków. Aktor-mim wraz muzy-kiem wytwarzają iluzję przestrzeni z jej ograniczenia-mi, czasu z jego ciągłością i ruchu z jego względnością. Fizycy zastanawiają się, czym jest przestrzeń? Czy jest w nas? Czy istnieje przestrzeń absolutna? Czym jest na-sze ciało w przestrzeni? Czym jest czas? Jak możliwa jest muzyka? Czy istnieje czas absolutny? Czy zawsze moż-na stwierdzić ruch? Czy istnieje ruch absolutny? Co to jest bezwładność? Czy można sobie wyobrazić czas bez zmiany, przestrzeń bez przedmiotów, ruch i bezwład-ność w pustym Wszechświecie?

„Esej” adresowany jest przede wszystkim do uczniów szkół średnich o wszystkich profilach – od humanistycz-nego do przyrodniczo-technicznych. Nie popularyzuje określonych zagadnień z fizyki, lecz pytania i idee, poprzez które kształtuje się nasze rozumienie świata. „Esej” na większość z tych pytań nie dostarcza osta-tecznych odpowiedzi, bo takie prawdopodobnie nie istnieją.

Paweł Szroeder

Występują: Fiz-harmonia Toruń, w składzie: Mirosław Bylicki – fizyk, Paweł Szroeder – fizyk, Paweł Harłoziń-ski – muzyk. Teatr Małych Form Bydgoszcz: Mieczysław Giedrojć – aktor mim

Scenariusz i reżyseria: Mirosław Bylicki, Mieczysław Giedrojć, Dariusz Kubicki, Paweł Szroeder

21.02.2013, czwartek, godz. 18.00, Galeria Wspól-na, wstęp wolny

Wystawa prac Jolanty Gawryś Jędrej „da – sein” fotografia i haft

22.02.2013, piątek, godz. 10.00, sala kinowo-wi-dowiskowa MCK, bilety 16 zł. Kontakt w sprawie rezerwacji biletów: 609 047 117; 695 599 271; 523 255 545; [email protected]; [email protected]; www.teatrburatino.pl

Bydgoski Teatr Lalek Buratino spektakl: „Brzydkie Kaczątko”

22.02.2013, piątek, godz. 21.30, sala kinowo-wido-wiskowa MCK, bilety 10 zł

nowe Tendencje w Muzyce klubowej: koncert „adre’n’ alin”

Pod tym pseudonimem kryje się pianista, kompozy-tor, tekściarz i wokalista w jednym – Igor Szulc.

Swoją bezkompromisową elektronikę łączy z brzmie-niami ulubionego instrumentu jakim jest fortepian, a wszystko to zmiksowane w poetycki sposób staje się potężną dawką dźwiękowych emocji.

„Adre’n’Alin” to klasyka i elektronika, kosmos i atom, adrenalina i spokój, brud i pełen szlif. Męski „Adre” spo-tyka kobiecą „Alin”. Łączą się. Adre’n’Alin.

Page 62: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

60 | | luty 2013

22.02.2013, piątek, godz. 20.00, Węgliszek, wstęp wolny

Premiery Płytowe: koncert Green Grass „Transatlantic Blues Project”

„Transatlantic Blues Project” to muzyczny most po-między miastami Charleston w Południowej Karolinie (USA) i Bydgoszczą, a w wymiarze artystycznym spo-tkanie bluesmanów z dwóch kontynentów. Idea pro-jektu powstała gdy Gary Erwin – amerykański pianista i wokalista – postanowił zrealizować swoje marzenie o przyjeździe do kraju przodków. W trakcie tej wypra-wy poznał muzyków bydgoskiego zespołu Green Grass. Efektem spotkania była trasa koncertowa „Shrimp City Slim & Green Grass” i płyta, która jest zapisem koncer-tu z Hotelu „Pod Orłem” zarejestrowanego w dniu 27 października 2012 roku w trakcie Blues & Folk Festival organizowanego przez Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy.

Green GrassZespół „Green Grass” zaistniał na polskiej scenie blu-

esowej na początku lat 90-tych, ma na koncie kilkaset zagranych koncertów, wśród których były zarówno występy w małych salach klubowych, jak i na dużych scenach plenerowych. W swojej twórczości zespół po-sługuje się uniwersalnym muzyczny językiem wywo-dzącym się z najlepszych tradycji bluesa miejskiego. Repertuar stanowią zarówno własne kompozycje, jak i bluesowe standardy.

23.02.2013, sobota, godz. 9.00, sala kinowo-widowiskowa MCK

58 Ogólnopolski Konkurs recytatorski – eliminacje miejskie

Recytacja, czyli sztuka głosowej interpretacji tekstu, to znakomity trening pamięci, wyobraźni i wrażliwości, a także okazja do obcowania z pięknem języka polskie-go i literatury. Rozkwit ruchu recytatorskiego przypada na XIX wiek, kiedy nurt ten sprawdzał się jako nośnik idei patriotycznych. Dziś, dzięki takim wydarzeniom jak Ogólnopolski Konkurs Recytatorski, recytacja cieszy się ogromną popularnością przede wszystkim jako forma artystyczna. Zrodziła ona takie zjawiska jak poezja śpie-wana i teatr jednego aktora.

Zapraszamy do udziału w eliminacjach miejskich 58. OKR w Miejskim Centrum Kultury. W konkursie obejmu-jącym turnieje RECYTATORSKI, WYWIEDZIONE ZE SŁO-WA, TEATRÓW JEDNEGO AKTORA I POEZJI ŚPIEWANEJ. Udział wziąć może młodzież szkół ponadgimnazjalnych i dorośli. Szczegółowe wymagania dotyczące reper-tuaru na poszczególne turnieje i karty zgłoszeniowe – [email protected]

A N I M O C J E 2 0 1 3 – zgłoś swoją animację!

Organizator Festiwalu Filmów Animowanych ANI-MOCJE zaprasza do wzięcia udziału w konkursie na krótkometrażowy film animowany. Konkurs skierowa-ny jest do wszystkich twórców animacji. Nie czekaj – ZGŁOŚ SIĘ JUŻ DZIŚ!!!

Zgłoszenia filmów przyjmujemy do dnia 24 mar-ca 2013 roku.

Szczegóły na www.mck-bydgoszcz.plFestiwal Filmów Animowanych ANIMOCJE od-

będzie się w Bydgoszczy w dniach 24-27 kwietnia 2013 roku. Wśród festiwalowych wydarzeń znajdą się wystawy, spotkania autorskie, warsztaty i oczy-wiście dużo filmów animowanych. Szczegóły już niedługo…

Więcej informacji o konkursie można uzyskać pod adresem [email protected] lub te-lefonicznie: 52 322 55 544, 519 346 585

k o n k U r s

Page 63: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 61

23.02.2013, sobota, godz. 19.00, Kawiarnia Szpulka MCK, wstęp wolny

Klub akademii JazzuKontynuacją współpracy z Akademią Muzyczną za-

praszamy na nowy cykl MCK „Klub akademii Jazzu”. Podczas tych koncertów w Kawiarni SZPULKA zespoły złożone ze studentów Akademii Muzycznej prezento-wać będą twórczość wybranego jazzowego artysty. Ten cykl to również edukacja, ponieważ każdy koncert poprzedzony będzie multimedialną prezentacją syl-wetki wybranego giganta jazzu, którą prowadzić bę-dzie Grzegorz Nadolny.

25.02.2013, poniedziałek, godz. 16.00, Focus Mall/Centrum miasta

Happening: Światowy dzień PowolnościSzef włoskiego stowarzyszenia Sztuka Powolnego

Życia Bruno Contigiani powiedział: „Unikając pośpie-chu i stresu można poprawić jakość życia”. Dekalog spokojnego życia obejmuje następujące zasady: nie de-nerwować się stojąc w kolejce i wykorzystać spędzony w niej czas na przyjemną rozmowę, wstać pięć minut wcześniej, by przygotować się bez pośpiechu i spo-kojnie zjeść śniadanie, nie używać w SMS-ach skrótów i symboli, czytać więcej gazet i mniej oglądać telewizję. Im wolniej żyjemy, tym świadomiej przeżywamy swo-je życie i gromadzimy więcej pozytywnych zdarzeń. Happening ma nakłonić odbiorców do zwolnienia, sku-pienia się na doznawaniu „tu i teraz” – dla zdrowia, dla siebie, dla bliskich.

27.02.2013, środa, godz. 10.00, sala kinowo-wi-dowiskowa MCK, bilety 16 zł. Kontakt w sprawie rezerwacji biletów: 609047117; 695599271; (52) 3255545; [email protected]; [email protected]; www.teatrburatino.pl

Bydgoski Teatr Lalek Buratino spektakl: „Śpiąca Królewna”

27.02.2013, środa, 18.00, Kawiarnia Szpulka MCK Centrum Kultury Fantastycznej: Philip Jose Farmer – weteran wojen psychicznych. Pro-wadzenie Tadeusz Krajewski

28.02.2013, czwartek, godz. 17.00, Kawiarnia Szpulka MCK, bilety 10 zł

Koło Gospodyń Miejskich Warsztat „Buduję relacje z bliskimi – moje mocne strony”.

Napisano wiele książek, poradników i podręczników na temat porozumiewania się i budowania relacji. Rela-cje budujemy w każdym kontakcie z drugą osobą, więc prawie przez całe życie. NA zajęciach dowiemy się, jak wspierać skuteczną komunikację w rodzinie, rozwijać umiejętności porozumiewania się.

Warsztat wypełniony będzie ciekawymi ćwiczeniami oraz krótkim wykładami na temat: 1. Mój styl komunikowania 2. Bariery i zakłócenia. Co nam przeszkadza w słu-

chaniu i w mówieniu? 3. Moje mocne strony w budowaniu relacji

Warsztat przeprowadzi:Małgorzata Kerl, trenerka rozwoju osobistego oraz

Autoryzowana Trenerka SPW.Ukończyła kierunek Zarządzania na Akademii Ekono-

micznej w Poznaniu oraz Studium Akademii Trenerów na Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy.

Na co dzień prowadzi zajęcia dla osób dorosłych w ramach „Szkoły Rodzica” oraz kursy dla dzieci i mło-dzieży z zakresu efektywnej nauki.

G r z e g o r z N a d o l ny. F o t . M a r e k H o f m a n

24.02.2013, niedziela, godz. 9.30, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny, zapisy: [email protected]

Poranek teatralny dla osób niepełnosprawnych – świadomość ciała jako podstawa pracy aktora

24.02.2013, niedziela, godz. 11.00, foyer MCK, wstęp wolny. Zapisy:[email protected]

zatańcz ze mną mamo„Zatańcz ze mną mamo”, zajęcia taneczne dla dzieci

od lat 5 z opiekunami! Jeśli kochasz taniec a przy oka-zji twórczo i  aktywnie chcesz spędzić czas ze swoim dzieckiem przyjdź do nas!, U nas poznasz podstawy fla-menco w jazzowych aranżacjach. Warsztaty odbywają się  raz w miesiącu. Prowadzi je Dorota Dzięcioł – zna-komita tancerka flamenco i pedagog, solistka zepołu Danza del Fuego. Prosimy zaopatrzyć się w wygodny strój i obuwie na zmianę.

Page 64: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

62 | | luty 2013

f o t . A n d r z e j G a w r o ń s k i

Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku 3.02.2013, godz. 16.00, Pałac Nowy, Impreza bile-

towana 10 zł„Luty z fortepianem”

Projekt muzyczny Szymon Łukowski & Michał Gozdek został powołany w 2011 roku w celu wykonywania autor-skiej muzyki z pogranicza jazzu i swobodnej improwiza-cji. Na repertuar duetu składają się autorskie kompozycje i aranżacje standardów jazzowych w nieczęsto spotyka-nej obsadzie instrumentalnej – saksofony i fortepian.

Szymon Łukowski – saksofonista tenoro-wy i  sopranowy, klar-necista, kompozytor, aranżer, bandleader. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2011. Ab-solwent Akademii Mu-zycznej im. F. Nowowiej-skiego w Bydgoszczy. Współpracował m.in. z Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, jako solista,

Toruńską Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Teatru Mu-zycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Pomorskiej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, Eljazz Big Bandem oraz z Capellą Bydgostiensis i Teatrem Polskim w Bydgoszczy.

Michał Gozdek – absolwent Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Student

W Ostromecku zima. Piszę te słowa 9 stycznia. Za nami Bal Sylwestrowy – sądzę, że udany – znako-

mita orkiestra, doskonałe menu i wyjątkowy, pałacowy klimat. Przed nami natomiast Bal Seniora. Okazuje się, że ubiegłoroczny pomysł przypadł naszym Gościom do gustu, ponieważ, już w tej chwili, mamy prawie sto osób chcących wziąć w nim udział. To cieszy. Cieszy także wi-dok za oknem, skrzypiący na mrozie śnieg, białe drze-wa i wszystko to, dzięki czemu Ostromecko tak bardzo cieszy zmysły.

Nie cieszą za to okoliczności, w jakich spotkamy się w najbliższą niedzielę na wernisażu wystawy Marka Rony. Dlaczego? Już w maju minie rok, jak Marka nie ma z nami. A przecież kiedy spotkaliśmy się w kwietniu

na strychu przy okazji wystawy jego masek do „Szopki Bydgoskiej”, umawialiśmy się, że razem przygotujemy jego wystawę. Tak, przygotowujemy ją, a konkretnie – robi to Joanna Rona. Nie tak miało być… Cieszy fakt, że wystawa będzie, smuci to, że bez Marka. Myślę jednak, że, jeśli On gdzieś tam z góry patrzy na to, co dzieje się u  nas – cieszy się. Jaka to szkoda, że już niczego nie stworzy. Brakuje nam Ciebie, Marku!

Przed nami kolejny miesiąc koncertowy w pałacu. Postanowiliśmy nazwać go miesiącem fortepianowym, gdyż to ten instrument będzie „grał w lutym pierwsze skrzypce”.

Zapraszamy do Ostromecka!

Andrzej Gawroński

fortepianu jazzowego po-czątkowo w klasie B. Hołow-ni, następnie w klasie A. Żół-kosia. Koncertował w kraju i za granicą, m.in. we Francji, Szwajcarii, Belgii i Niem-czech. Na stałe współpracuje z saksofonistą Szymonem Łukowskim oraz grupą Aro-und Jazz Quintet.

10 lutego 2013, godz. 16.00 Pałac Nowy, impreza biletowana 10 zł

dominika eska – pianistkaAbsolwentka Akademii Muzycznej w klasie fortepia-

nu prof. E. Bukojemskiej (2004, dyplom magistra sztuki z wyróżnieniem), Akademii Muzycznej w Warszawie w

klasie prof. E.  Tarnawskiej (2005, studia podyplomo-we), Uniwersytetu Muzyki i Sztuki w Graz w klasie fortepianu prof. O. Nieder-dorfera (2007, studia pody-plomowe)

Jest laureatką wielu międzynarodowych i ogól-nopolskich konkursów pia-nistycznych, zdobyła m.in. I  nagrodę na Międzynaro-dowym Konkursie w Pary-żu w  roku 1995, I nagrodę

Page 65: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

luty 2013 | | 63

na Festiwalu Młodych pianistów w Siedlacach w 1996 roku, wygrała także Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny w Warszawie w 1998 roku. W swojej karierze występo-wała m.in. z Getyńską Orkiestrą Symfoniczną, z Toruń-ską Orkiestrą Kameralną, z Orkiestrą Akademii Muzycz-nej w Krakowie, a także z Orkiestrami Symfonicznymi Filharmonii: Olsztyńskiej, Krakowskiej i Dolnośląskiej. Koncertowała również w Grazu (2006), Monzie (2006) i Paryżu, w Wielkiej Sali UNESCO.

W programie m.in. utwory Chopina, Liszta, Mozarta Artystka, także własne kompozycje z wydanej przez w 2011 roku płyty „Pragnienie”.

10.02.2013ToruńTOToruńTO to interwencja artystyczna toruńskich twór-ców w lutym 2013 w Pałacu w Ostromecku. W progra-mie wydarzenia wystawa czasowa „Local News” Stefa-na Kornackiego (laureat nagród Programu III Polskiego Radia „Talenty Trójki 2012”), koncert Mariusza Lubom-skiego z piosenkami z nowej płyty oraz prezentacja projektu Cosmic Underground w którym torunianie i  bydgoszczanie połączyli artystyczne siły w podróży po Europie. Przedsięwzięcie ma na celu promocję idei dwumiejskiej i ocieplenia relacji bydgosko-toruńskich poprzez działania artystyczne. Wydarzenie odbędzie się w neutralnej przestrzeni Pałacu w Ostromecku.

PROGRAM 18.00 prezentacja projektu „Cosmic Underground” 18.30 wystawa Stefan Kornacki „LOCaL neWS”, wy-

stawa czynna do 28.02.2013 19.00 koncert Mariusza Lubomskiego z zespołem

(bilety 10 zł)

10 lutego 2013, godz. 17.30, Pałac Stary ZPPP Ostromecko

„TeKa BydGOSKa” – wernisaż wystawy poplenerowej, polsko-ukraińskiego pleneru rysunkowegoProgram został zrealizowany dzięki wsparciu finanso-wemu miasta Bydgoszcz. Uczestnikami pleneru byli artyści z Polski oraz Ukrainy – Lwowa.

Głównym założeniem projektu było stworzenie „Teki Bydgoskiej”, której Leon Wyczółkowski nie zdążył lub z jakiś powodów nie stworzył. Sugerując się właściwym dla artysty sposobem ujęcia architektury oraz specy-ficzną lekkością kreski mistrza grafiki, powstał zbiór prac rysunkowych pokazujących miasto Bydgoszcz wi-dziane okiem samego mistrza.

W efekcie powstał duży zbiór prac, plenerowych – szkicy tworzonych podczas codziennych wędrówek po Bydgoszczy. Rysunki odnoszą się do Wyczółkowskiego w wyborze tematyki i ujęcia prac, kompozycji oraz spo-sobu rysowania.

Uczestnicy Projektu:Marek Pankanin – główny organizator i uczestnikVolodya Semkiv – uczestnikroman Gaydeychuk – uczestnikSławomira Szkuta – uczestnik

Taras Popovych – uczestnikMarcin Wudniak – uczestnikanna reiter – organizator i uczestnikadam Gajewski – organizatorStefan Pastuszewski – organizator

17.02.2013, godz. 16.00, Pałac Nowy, impreza biletowana 10 zł

Koncert fortepianowy rafała Błaszczykarafał Błaszczyk jest stu-dentem trzeciego roku Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie for-tepianu ad. dr Katarzyny Rajs. Jest laureatem wielu regionalnych, ogólnopol-skich i międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in. II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Pia-nistycznym we Włoszech, Vietri sul Mare oraz nagroda specjalna za najlepiej wykonany utwór Fryderyka Cho-pina. W programie:

L. van Beethoven – Sonata f-moll op. 57 „Appassionata”F. Chopin – Polonez As-dur op. 53F. Chopin – Scherzo cis-moll op. 39F. Liszt – Sonata Dantejska

24.02.2013, godz. 16.00, Pałac Nowy, impreza biletowana 10 zł

Koncert Fortepianowy elżbiety Bilickiejelżbieta Bilicka, ur. 10 li-stopada 1992 r. w Słupsku. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 6 lat w ognisku muzycznym, a od 1999 kontynuowała ją przez 12 lat w Szkole Mu-zycznej I i II ST. w Słupsku pod kierunkiem mgr Lucy-ny Jackowskiej-Brzóski.

W 2008 r. Elżbieta pod-jęła naukę w III Liceum Ogólnokształcącym im. Marynarki Wojennej w Gdyni w klasie o profilu mate-matyczno-fizycznym. Jednocześnie w trybie indywidu-alnym kontynuowała naukę gry na fortepianie w Szkole Muzycznej II ST. w Słupsku. Obie szkoły ukończyła z wy-różnieniem w 2011. Od października 2011 r. studiuje w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy początkowo w klasie fortepianu włoskie-go pianisty Alberto Nose, a od 2012 r. w klasie fortepia-nu prof. Katarzyny Popowej-Zydroń.

Mając 10 lat zagrała po raz pierwszy z Orkiestrą Pol-skiej Filharmonii „Sinfonia Baltica”, z którą wystąpiła jeszcze trzykrotnie. Brała udział w pianistycznych kon-kursach regionalnych, krajowych i międzynarodowych, zdobywając liczne wyróżnienia i nagrody.

Page 66: BIK 02/2013

WyDar ze n ia

64 | | luty 2013

księgarnia internetowawww.jolanta.osdw.pl

i stacjonarnaul. M. Konopnickiej 30

tel. 52 373 26 81c z y n n a :

pon.–pt. 10.00–18.00 sob. 10.00–14.00os. Szwederowo w centrum handlowym blisko targowiska; MZK 64, 66, 69, 79

Księgarnia Jolanta

21.02.2013, czwartek, godz. 18.00, Galeria Wspólna, ul. Batorego 1/3, wstęp wolny

Wystawa prac Jolanty Gawryś Jędrej „da-sein”, fotografia i haft

Jolanta Jędrej (nazwisko panień-skie Gawryś) z wykształcenia ar-tysta plastyk. W latach 2001–2007 studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika na kierunku: Edukacja artystyczna

w zakresie sztuk plastycznych, spe-cjalizacja: Plastyka intermedialna. W  2007 roku obroniła z wyróżnie-niem dyplom artystyczny „Da-sein” fotografie ręcznie haftowane po-wstały pod kierunkiem prof. UMK art. graf. Wiesława Smużnego oraz dr Anny Koli. Oprócz wyróżnienia otrzymała także nominację do na-grody im. Janusza Boguckiego za najlepszy dyplom artystyczny i teo-retyczną pracę pisemną. W 2008 roku uczestniczyła w wystawie spe-cjalnej VII Międzynarodowego Fe-stiwalu Fotografii w Łodzi pt. „Prze-strzenie wolności”. W lutym 2009 roku w „Kwartalniku Fotografia” – jednym z najważniejszych pism fotograficznych w Polsce ukazał się artykuł Zbigniewa Tomaszczuka „Jolanty Gawryś fotografia i haft”. Jolanta Jędrej obecnie przygotowu-je doktorat na Wydziale Sztuk pięk-nych UMK w Toruniu. Uczestniczyła

w wielu wystawach zbiorowych jak również indywidualnych. Na swoim koncie posiada publikacje na swój temat oraz publikacje graficzne – okładki do książek wydanych przez Wydawnictwo UMK w Toruniu. W  poszukiwaniach artystycznych Jędrej oprócz wypracowanej przez siebie nowatorskiej techniki własnej czyli połączenia fotografii z haftem korzysta również z możliwości jakie daje farba fosforencyjna. Oprócz fo-tografii zajmuje się również projek-towaniem graficznym.

„Pracę artystyczną Jolanty Jędrej charakteryzuje rzadko spotykany, niezwykły wręcz, perfekcjonizm. Jej praca Da-sein w czarno-białej fotografii naniesionej na płótno i  w  hafcie na tejże fotografii, daje pełen obraz jej niebywałego per-fekcjonizmu”.

Wiesław Smużny, prof. UMK

J o l a n t a G aw r y ś J ę d r e j , C l av i c u l a n o x

Page 67: BIK 02/2013

Tak! Studio A/V– profesjonalne studio nagrań Miejskiego Centrum Kultury startu-je pełną gębą. Co więcej, na chwilę przed startem rusza też nasz inauguracyjny projekt Pierwsza Płyta. To może być Twoja, Wasza płyta!Zapraszamy do współpracy wszystkie ambitne projekty muzyczne rodem z Bydgosz-czy. Zgłosić może się każdy, niezależnie od sytuacji majątkowej, lokalowej czy prawnej. Nie ważny jest również staż. Dla nas liczą się: pomysł, energia i gotowość do szybkiej realizacji profesjonalnego materiału audio. Jedynym sztywnym kryterium jest brak wiążącego kontraktu z żadną z wytwórni. I jeszcze jedno: materiał musi być autorski. Czekamy na zgłoszenia zawierające materiał demo (minimum 3 utwory). Należy je wy-słać na adres [email protected]. W tytule maila prosimy napisać „Pierwsza Płyta – zgłoszenie”.

Co oferujemy? Cały wydawniczy pakiet, czyli: – profesjonalną rejestrację materiału audio – kompletne wydanie płyty CD – włącznie z projektem graficznym okładki – koncert w ramach cyklu Premiery Płytowe w Miejskim Centrum Kultury

w Bydgoszczy – promocję nagranego materiału.

NIE CZEKAJ! ZGŁOŚ SIĘ JUŻ DZIŚ! MUZYKA NIE ZROBI SIĘ SAMA!

Page 68: BIK 02/2013

luty

20

13

X X B y d g o s k i F e s t i w a l O p e r o w y 2 7 k w i e t n i a – 1 2 m a j a 2 0 1 3

w Operze NOva